 |
| Λόγω Viennezos, οι φωτογραφίες είναι από την Βιέννη και τα υπέροχα καφενεία της |
Αγαπητέ Viennezos επανειλημμένα με έχετε
ταυτίσει με τον καπιταλισμό και την ελεύθερη οικονομία. Με τον καπιταλισμό δεν
έχω ιδιαίτερη σχέση – απλώς ζω μέσα σε αυτόν. Ουδέποτε είχα στην διάθεσή μου
κεφάλαια – και τον καιρό που ήμουν επιχειρηματίας, το μόνο μου κεφάλαιο ήταν το
κεφάλι μου.
Την ελεύθερη οικονομία
την υποστηρίζω εξ ανάγκης. Δεν γνωρίζω άλλο σύστημα που να παράγει ευημερία.
Λέω γι αυτήν, αυτό που είπε ο Τσώρτσιλ για την δημοκρατία: είναι ένα άδικο
σύστημα με πολλά μειονεκτήματα – αλλά το μόνο που λειτουργεί.
Επίσης είναι το μόνο που
μέχρι στιγμής έχει συνυπάρξει με την δημοκρατία (έστω και κουτσή). Ενώ, όπου
υπήρξε κομμουνισμός, αποδείχθηκε εντελώς ασύμβατος με δημοκρατικές ελευθερίες και ανθρώπινα
δικαιώματα.
Το πρόβλημα με την
ελεύθερη οικονομία είναι ότι παράγει μεν πλούτο αλλά τον κατανέμει άνισα και
άδικα. Αυτό φυσικά ενοχλεί κάθε έντιμο και δίκαιο άνθρωπο. Ψάχνω από έφηβος να
βρω εναλλακτική λύση. Να συνδυάζει την παραγωγικότητα της ελεύθερης οικονομίας
με την δικαιοσύνη του κομμουνισμού.
Πέρασα από πολλές φάσεις – σε κάποια από
αυτές βυθίστηκα στην ανάγνωση των κλασικών του Μαρξισμού. Έχω ακόμα δύο μεγάλα
ράφια με τόμους, γεμάτους σημειώσεις και υπογραμμίσεις.
Ως Αριστεροί και μάλιστα
κομμουνιστές θα πρέπει να έχετε ένα
Θα θέλατε να μοιραστείτε
μαζί μας το όραμά σας; Να μας πείτε πώς φαντάζεστε μία νέα δικαιότερη κοινωνία
που να συνδυάζει ευημερία και ελευθερία; Υπάρχει τώρα και μία πρόσθετη παράμετρος
που την είχε ήδη καταγράψει ο Μαρξ – αλλά δεν μπορούσε φυσικά να φανταστεί την
εξέλιξή της: η τεχνολογία. Είχε ήδη περιγράψει την διαδικασία της παγκοσμιοποίησης
και της βιομηχανοποίησης, αλλά δεν ήταν συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας για
να ονειρευτεί ότι μπορούμε τώρα να εκτυπώνουμε μηχανήματα και ανθρώπινα όργανα
ή να παράγουμε με ρομπότ.
Δώστε μας μερικές
ενδείξεις του πώς βλέπετε μία νέα εφαρμογή των αρχών του κομμουνισμού. Όχι βέβαια διατριβή – αλλά βασικές αρχές και
κατευθύνσεις που θα μπορέσουν, με την συζήτηση, να ερμηνευτούν και να
επεκταθούν. Νομίζω ότι θα ενδιαφέρουν όλους.
Καλημέρα, αν και 'πάντα' συμφωνώ μαζί σας σήμερα θα διαφωνήσω και θα θέσω το παράδειγμα της Κίνας που νομίζω αναιρει όλα τα δεδομένα που περιγράφετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη - αλλά κατ' αρχήν δεν μιλάμε για υπαρκτό πολίτευμα - ούτε για Κίνα ούτε για Βόρεια Κορέα.
ΔιαγραφήΕιδικά η Κίνα είναι μόνο στο όνομα Κομμουνιστική. Πρόκειται για μία καπιταλιστική δικτατορία όπου η οικονομία είναι (σχετικά) ελεύθερη (με εξοργιστική ανισότητα) και το κράτος απόλυτα αυταρχικό.
Θα αστειεύεστε βεβαια για τη Κίνα.https://www.ft.com/content/3c521faa-baa6-11e5-a7cc-280dfe875e28
ΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΔιαγραφήΟ Διάολος μου είπε:
Η Ελλάδα έχει 10-20.000 κινέζους
Αυτοί και άλλοι μετανάστες,σας έχουν λύσει πολλά προβλήματα - όπως αυτό τον αδέσποτων ζώων:
http://www.eglimatikotita.gr/2013/04/blog-post_316.html
ΥΓ:
Νίκο φυλάξου μην ζυγώσουν κατά κει!
Η Κίνα έχει τον χειρότερο δείκτη ανισότητας! Συγκεκριμένα στην Κίνα το πλουσιώτερο 1% του πληθυσμού κατέχει το 33% του Εθνικού Εισοδήματος.
ΔιαγραφήAnonymous20 November, 2016 11:28
ΔιαγραφήΝαι οι λίγοι διασκεδάζουν και οι υπόλοιποι δουλεύουν και τρώνε σα... σκυλιά!
D.
Να μια εύστοχη, κατά τη γνώμη μου, ανάλυση του Ν.Δ.:
ΔιαγραφήΕιδικά η Κίνα είναι μόνο στο όνομα Κομμουνιστική. Πρόκειται για μία καπιταλιστική δικτατορία όπου η οικονομία είναι (σχετικά) ελεύθερη (με εξοργιστική ανισότητα) και το κράτος απόλυτα αυταρχικό.
Τίθεται όμως αμέσως το ερώτημα: Είναι σωστό ότι "ο δίκος μας" καπιταλισμός (ο δυτικός, ας πούμε) συνεργάζεται με ένα τέτοιο σύστημα και ότι επωφελείται από αυτή τη συνεργασία; Με άλλα λόγια: Είναι σωστό και δικαιολογημένο ότι η δική μας ("δυτική") ευημερία (μαζί με αυτήν για κάποιους προνομιούχους Κινέζους) παράγεται (και επεκτείνεται όλο και περισσότερο) με έναν τέτοιον τρόπο;
Αυτό τουλάχιστον σχετικοποιεί και την παρατήρησή σας στην ανάρτηση πως το σύστημα της ελεύθερης οικονομίας "είναι το μόνο που μέχρι στιγμής έχει συνυπάρξει με την δημοκρατία (έστω και κουτσή)".
Μα με οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα – από δημοκρατία μέχρι δικτατορία – συνυπάρχει η ελεύθερη οικονομία, αρκεί να μπορεί να κάνει ανεμπόδιστα το έργο της. Το τι συμβαίνει όταν η δημοκρατία γίνεται "εμπόδιο", το ξέρουμε από την περίπτωση της Χιλής του 1973 ή – με πιο μαλακό τρόπο βέβαια – από την περίπτωση της Ελλάδας του 2015: "Λάθος" δημοψήφισμα, και μάλιστα με "λάθος" αποτέλεσμα; Οι μηχανισμοί για "αποκατάσταση της τάξης" ξεκίνησαν να λειτουργούν αμέσως και επιτυχώς.
απαντάω στον
ΔιαγραφήAnonymous20 November, 2016 11:02
Στην Αττική υπάρχουν δεκάδες "φιλοζωικά" σωματεία.
Αλλά για την φρικαλεότητα της σφαγής - από χρόνια - σχεδόν όλων των σκύλων-γάτων από τους λατρευτούς μας Πακιστανούς και άλλους λαθρομετανάστες, σιγή ιχθύος.
Να μην θίξομε βλέπεις τους λατρευτούς μας και ας πάνε στον αγύριστο τα παλιόσκυλα.
TALIBAN
Ποιος θυμάται το Δημήτρη Χριστόφια;
ΑπάντησηΔιαγραφή-----------------------------------------------------------------------
Ο Δημήτρης Χριστόφιας ήταν επί σειρά ετών, χαρισματικός ΓΓ του κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου, δηλαδή του ΑΚΕΛ. Σπούδασε στην άλλοτε ΕΣΣΔ, επέστρεψε και ανέλαβε την νεολαία του κόμματος και μετά που πέθανε ο ισόβιος γραμματέας Παπαϊωάννου, ανέλαβε ο Χριστόφιας ο οποίος, αφού εκλέχτηκε και δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής, εν τέλει αξιώθηκε να γίνει Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 2008 έως το 2013 - γιατί για το οποίο έχει μετανιώσει φριχτά και αυτός και το κόμμα του (παρακάτω εξηγώ).
Κανείς δεν θυμάται κάτι καλό από την παραμονή του στην Προεδρία, αν και στην Εκπαίδευση επιχειρήθηκε αξιόλογο έργο, αλλά έβαλε υπουργό έναν ακοινώνητο άνθρωπο, το Δημητρίου ο οποίος έθαψε ό,τι καλό έκανε ο τότε εισηγητής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, ο δικός μας ο Γιώργος ο Τσάκαλος.
Προσωπικά, μου συνέβησαν δύο πράγματα: η σύζυγός του Προέδρου (στα πλαίσια των "φιλανθρωπικών πρωτοβουλιών - συνηθειο των πρώτων κυριών) παρουσίασε το βιβλίο μου ΕΠΙΛΗΨΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ σε κοινό εκατοντάδων ατόμων (οπότε, ξαφνικά άρχισαν να με αγαπούν άνθρωποι που ουδέποτε γνώρισα).
Αλλά όταν στο πανεπιστήμιο ξέσπασε καβγάς για το εάν ο δικός μας ο Τσούκας έχει δικαίωμα να ασκεί κριτική στον Πρόεδρο Χριστόφια κι εγώ υπερασπίστηκα ανοιχτά το δικαίωμά του Τσούκα (τον οποίο δεν γνώριζα προσωπικά και ούτε φίλος του ήμουν ή υπήρξα ποτέ, όπως ψευδώς λέγανε), τότε οι της... Επαγρύπνησης με μισήσανε και αφού δεν μπορούσαν να με πλήξουν προσωπικά, έπεσε σύρμα. Αποτέλεσμα, κόπηκαν τα φάρμακα της Μαρίας-Φωτεινής - αλλά ο τότε υπουργός τους, Μαλάς, κατάλαβε ότι υπήρξε συμπαιγνία και αφού πρώτα στην σύσκεψη έκανε την Αντιγόνη να κλαίει επί μία ώρα και εγώ να διαμαρτύρομαι όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα, εν τέλει ενέδωσε, αλλά το κακό είχε γίνει και το συνέχισε το βαθύ κράτος του υπουργείου υγείας...
Αν δεν είχα μία κάποια νομική κατάρτιση για να διεκδικώ επί σειρά ετών τα φάρμακα του παιδιού, το παιδί θα είχε πεθάνει, η Αντιγόνη θα ήταν τρόφιμος του ψυχιατρείου και εγώ κι εγώ δεν ξέρω τι θα έκανα... (Σημειωτέον ότι ακόμη εκκρεμεί η προσφυγή μου στο Ανώτατο Δικαστήριο)
Αυτά σε προσωπικό επίπεδο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικώς όμως φαίνεται η Προεδρία του κομμουνιστή Χριστόφια ήτανε κατάρα και για την Κύπρο και για το κόμμα του.
Συνοψίζω: επί ημερών του και με απόφαση του, αποθηκεύτηκαν 80 τόνοι εκρηκτικών (σωστά διαβάσατε, ογδόντα τόνοι εκρηκτικών) απέναντί από την νεοσύστατη ηλεκτροπαραγωγική μονάδα του Βασιλικού και τη Ναυτική Βάση. Τα μεταλλικά κοντέινερς πυρακτώθηκαν από τις αφρικανικές θερμοκραασίες της Κύπρου και να ανατινάχτηκαν με 62 θύματα ναύτες και… υπέροχα εγκαίνια του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού που μόλις είχε ολοκληρωθεί από την GM και εξοφληθεί... Αυτό ήταν το πρώτο χτύπημα με δεκάδες νεκρούς και απίστευτες υλικές ζημιές μέσα στο κατακαλοκαιρο χωρίς ρεύμα...
Το δεύτερο χτύπημα ήταν η χρεοκοπία της Κύπρου, και αυτή επί των ημερών του, λίγο πριν φύγει. Τα άφησε όλα για τον ερχόμενο Πρόεδρο – σαν τον Κωστάκη τον καραμανλάκο που γυροφέρνει χωρίς τσίπα στη βουλή και τον έκανε και… υπουργό της σκιώδους ο κυριάκος. Μπράβο…
Άλλα ένας άνθρωπος που δεν κατάφερε να οργανώσει τα οικονομικά του σπιτιού του και τον τρέχουν ζητώντας του χρήματα, πώς θα κατάφερνε να οργανώσει μία χώρα, έστω μικρή; (Για το Χριστόφια μιλάω.) Γι΄ αυτό μόλις έφυγε, άρχισαν να τον μουτζώνουν όλοι, φίλοι και αντίπαλοι – τελευταία αυτόμουτζώνεται, όπως θα δείτε παρακάτω.
Η Αστική Δημοκρατία είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Αλλά αν παραμελήσει την οικονομία ή την κοινωνική δικαιοσύνη, τότε…
Ο Τσίπρας και οι φίλοι του είναι άσχετοι. Χειρότεροι από το Χριστόφια.
Όμως την Ελλάδα δεν την κατέστρεψε ο Τσίπρας (αυτός απλώς ισοπέδωσε τα αποκαΐδια). Την κατέστρεψαν η Νέα Δημοκρατία και το Πασόκ. Το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει καταδικάσει ανοιχτά την διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και το ότι τα περιτρίμματα του πασόκ δεν έχουν απαρνηθεί τον εαυτό τους, σημαίνει ότι ο Τσίπουρας έχει δικαίωμα να λέει ό,τι μαλακία θέλει και να καταστρέφει ακόμη πιο πολυ τη χώρα, μέχρι να τον πνίξουν οι δικοί του και να ησυχάσουμε!
Μετά τιμής,
Κάπα
Παραπομές:
1. Τα λεφτά που ζητάει ο φίλος του Χριστόφια με αγωγή:
http://politis.com.cy/images/11-2016/1xristofias-katathesi.pdf
2. Και η αντίκρουση του Χριστόφια, προχτές στο δικαστήριο:
http://www.philenews.com/el-gr/top-stories/885/331828/aftousia-i-martyria--sok-tou-miltiadi-neofytou
Παρηγορήσου.
ΔιαγραφήΘαρρώ πως κάνετε ένα λάθος. Ο Κ. Καραμανλής που ανέλαβε καθήκοντα σκιώδους υπουργού είναι τέκνο του Αχιλλέα. Ο Βούδας της Ραφήνας είναι γιος του Αλέκου Καραμανλή.
ΔιαγραφήΜήν το επιχειρήσετε, αγαπητέ Βιεννέζε μου, είναι παγίδα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δαιμόνιος Νίκος Δήμου σκοπεύει να σας ρίξει στην αρένα Κυριακάτικα ενώ απολαμβάνει χαμογελαστός το πρωϊνό του - οι φωτογραφίες των Βιεννέζικων καφέ πρέπει να σας υποψιάσουν σχετικά.
Μάλλον κοροϊδευόμαστε, οι σύγχρονες δεσποτείες, αυτό είναι και το βασικό νόημα της παγκοσμιοποίησης, είναι το αντίθετο της ελεύθερης οικονομίας της κοινωνίας, γίνεται πολύ λόγος για τον Ευρωπαίο Μαρξ αλλά οι όποιες εφαρμογές του βρήκαν συνθήκες για να υλοποιηθούν σε εκτός Ευρώπης χώρες και στην μισο-Ασιάτικη, υπανάπτυκτη κοινωνικά, με δουλοπάροικους και υπηρέτες, Ρωσία, ομοίως κοροϊδευόμαστε και για τη δημοκρατία, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σύστημα κανόνων που διασφαλίζουν την τάξη και την ασφάλεια σε κοινωνίες που ευημερούν, βασικά Ευρωπαϊκές εντός και εκτός Ευρώπης. Οι Έλληνες, όπως και οι άλλοι Ευρωπαίοι, οι μη Ευρωπαίοι είναι άλλες ράτσες με διαφορετικές καταβολές και συνήθειες, δεν θέλουν ούτε τον μεταφυσικό κομμουνισμό αλλά ούτε και τον σύγχρονο δεσποτισμό της παγκοσμιοποίησης
ΑπάντησηΔιαγραφήAnonymous,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα θέλατε να ζείτε στην Κίνα;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά τα όσα γράφετε, αλλά λίγο μονόπλευρα. Επειδή γνωρίζω καλά χώρες του Αντολικού Μπλοκ η παράγραφος 1. σίγουρα δεν ισχύει όσον αφορά την Πολωνία και την Τσεχία (τότε Τσεχοσλοβακία). Για τις άλλες δεν ξέρω.
Διαγραφή2. Ο Χίτλερ δεν νικήθηκε μόνον από τον Στάλιν - χωρίς την εμπλοκή των Αμερικάνων δύσκολα θα είχε νικηθεί.
3. Μην ξεχνάτε ότι το εργατικό κίνημα - ας πούμε και η πρώτη Πρωτομαγιά - είχε αγώνες και θύματα στις ΗΠΑ - που εκσυγχρόνισαν πρώτες την νομοθεσία τους. Η δουλεία είχε καταργηθεί από το 1865!
St Cigar,
Διαγραφήαυτό πείτε το στους Ρουμάνους!
Καθαρά Σταλινική η επιχειρηματολογία του Αγίου Πούρου (St. Cigar)
Διαγραφήκ. Ν. Δήμου εξακολουθήτε να λέτε αστειότητες.
ΔιαγραφήΗ περίφημη απόβαση στην Νορμανδία έγινε στις 6 Ιουνίου 1944, όταν πλέον οι Γερμανικές δυνάμεις στο ανατολικό μέτωπο είχαν ήδη σαρωθεί από τον κόκκινο στρατό.
Ηαπόβαση έγινε με έναν στόχο. Την Ε.Σ.Σ.Δ.
Υ.Γ.
Μήπως θα υποστηρίξετε επίσης πως οι ατομικές βόμβες στην Χιροσίμα και Ναγκασάκι ρίχθηκαν από τις Η.Π.Α. για να συντομεφθεί ο πόλεμος ?
Ή πως η γεννοκτονία της Δρέσδης (13-14 Φεβρουαρίου 1945) εξυπηρετούσαν στρατιωτικ'ες ανάγκες των ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ που την διοργάνωσαν ?
TALIBAN
Ελπίζω να διασκεδάζετε με τις "αστειότητες" που λέω και να μην περιμένετε απάντηση από έναν "αστειευόμενο". Εν τω μεταξύ διαβάστε και καμία σοβαρή ιστορία του Β΄ Παγκόσμιου και όχι μόνο την Σοβιετική Προπαγάνδα.
ΔιαγραφήΔεν διασκεδάζω καθόλου. Αντίθετα λυπάμαι καθόσον ένας άνθρωπος που εκτιμώ πάρα πολύ υποστηρίζει ανοησίες σε πολιτικό/κοινωνικό επίπεδο.
ΔιαγραφήΕπίσης μην είσαι καθόλου μα καθόλου σίγουρος για το τι διαβάζω.
BTW το διήγημα στο ιστολόγιο Οροπέδιο ήταν παιδιάστικο.
TALIBAN
http://www.economist.com/news/books-and-arts/21705665-value-marx-21st-century-false-consciousness?fsrc=scn%2Ffb%2Fte%2Fpe%2Fed%2Ffalseconsciousness
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, σιγά μην έχει έτοιμη την πρόταση ο βιεννέζος (αλήθεια, εκεί στην...κομμουνιστική Αυστρία μεγαλουργεί άραγε) για να την καταθέσει σαν σχόλιο σε blog. Αλλά δεν εκπλήσσομαι αν δούμε και μια θεωρία που λύνει όλα τα προβλήματα του κόσμου. Το θέμα είναι ότι στην πράξη ισχύει αυτό που γράψατε. Μόνο εμείς που δεν πάθαμε κομμουνισμό, τον λαχταρούμε. Οπου πέρασε, πήγε στα αζήτητα και παραμένει ως η επιλογή της απελπισίας, το δίκαια μοιρασμένο συσσίτιο (που φυσικά ποτέ δεν είναι δίκιο, ρωτήστε τον συσσιτιάρχη). Πολιτισμός=καπιταλισμός με κοινωνική πρόνοια. Στην Ελλάδα μας που ο οδηγός περνάει με κόκκινο γιατί "νόμιζα ότι προλάβαινα", τα φλέγοντα ζητήματα δεν άπτονται της βαθιάς πολιτικής, αλλά της κοινής λογικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Βιεννέζος έχει έτοιμη πρόταση. Η πρόταση αυτή αποτελείται από όλα τα πιο κακά πράγματα που εξασθενούν τον άνθρωπο. Ακούει για το διπλό νόμισμα από τον Βαρουφάκη; Συντάσσεται. Η Αριστερά του Σόρος.
ΔιαγραφήΚύριε Δήμου συμφωνώ με αυτά που γράψατε. Επιτρέψτε μου να προσθέσω και την άποψη που έχω διαμορφώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τη γνώμη μου ο προηγούμενος αιώνας μας έδειξε ότι έκαστος πολίτης έχει να διαλέξει μία από τις παρακάτω δύο επιλογές: (α) μεγαλύτερες ανισότητες και υψηλότερο μέσο βιοτικό επίπεδο (και μεγαλύτερη πρόοδος), ή (β) μικρότερες ανισότητες και χαμηλότερο μέσο βιοτικό επίπεδο (και ελάχιστη πρόοδος).
Ο κόσμος κατά πλειοψηφία (και ορθώς κατά τη γνώμη μου) επέλεξε το (α). Προφανώς έναν τεμπέλη τον συμφέρει το (β), ενώ έναν πολύ ικανό το (α). Δεν είναι όμως αυτό το θέμα, δεν είναι το ζητούμενο οι ατομικές επιλογές του κάθε ενός. Εξάλλου έκαστος γεννήθηκε όπως γεννήθηκε, είχε τους γονείς και το περιβάλλον που του έλαχε, δεν έχει προσωπική ευθύνη για αυτά τα πράγματα, δεν τα διάλεξε εκείνος.
Για τον νυν αιώνα εκτιμώ ότι η κατεύθυνση πρέπει να είναι άλλη. Μόνο τεχνικά μπορεί να βελτιστοποιηθεί το σύστημα (με οικονομική ανάλυση, προσομοιώσεις, καθημερινή παρακολούθηση και επέμβαση) ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι (και αυτοί που θα επέλεγαν το (α) και το (β) – ή τουλάχιστον να έχει εξευρεθεί μια συμβιβαστική λύση (και σύμφωνη με τα ανθρώπινα δικαιώματα). Άρα καλύτερα να ξεχάσουμε τις απλοϊκές (κατ’ εμέ) ιδεολογίες του προηγούμενου αιώνα («να καταστρέψουμε τους μύθους που, περισσότερο από το χρήμα και τα όπλα, συνιστούν το τρομαχτικότερο εμπόδιο στο δρόμο μιας ανασυγκρότησης της ανθρώπινης κοινωνίας» όπως έλεγε και ο Κ. Καστοριάδης) και να σκύψουμε πάνω στις παρούσες απαιτήσεις (requirements) και το σημερινό περιβάλλον και να δούμε πως μπορούμε τεχνικά να βελτιστοποιήσουμε την εκπλήρωσή τους. Η επερχόμενη εποχή θα μας φέρει και άλλα ερωτήματα. Ενδεικτικά (ως τροφή για σκέψη) μια τοποθέτηση που έκανε αυτόν το μήνα ο Elon Musk, ο ιδρυτής της Tesla:
http://www.cnbc.com/2016/11/04/elon-musk-robots-will-take-your-jobs-government-will-have-to-pay-your-wage.html
Θα σχολιάσω μια φράση : Να συνδυάζει την παραγωγικότητα της ελεύθερης οικονομίας με την δικαιοσύνη του κομμουνισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη αλλά δεν μπορώ να καταλάβω που την είδατε την δικαιοσύνη του κουμμουνισμού. Ίσως σε κάποιες σκέψεις κάποιων θεωρητικών, που απολύτως εσφαλμένα θεωρούν ότι το να έχουν όλοι τα ίδια είναι δικαιοσύνη. Στην πράξη όμως, και τελικά αυτό είναι που μετράει, τα κουμουνιστικά συστήματα όπου εφαρμόστηκαν, ο κανόνας ήταν η ανισότητα. Ο Όργουελ ήταν αυτός που πρώτος αποτύπωσε την πλάνη του κουμμουνισμού, και την απατηλή διαστροφή της γλώσσας που χρησιμοποίησε για να επιβάλει τη δικτατορία στο όνομα του λαού.
Απ την άλλη θεωρούμε την ελεύθερη οικονομία ως την πλέον παραγωγική. Και αυτό είναι σχετικό. Η Κίνα για παράδειγμα που δεν θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανένας σαν το πρότυπο της ελευθερίας αυτή τη στιγμή είναι ποιο παραγωγική από την δύση. Όταν οι φοιτητές αποφάσισαν να αντιδράσουν στο ανελεύθερο καθεστώς κατάλαβαν πολύ καλά τα όρια της ελευθερίας τους.
Θεωρώ ότι η ελεύθερη οικονομία, που είναι το εργαλείο του πολιτεύματος που ονομάζεται δημοκρατία είναι ο καλύτερος συμβιβασμός μεταξύ μιας καλής οικονομικής απόδοσης σε ένα πολιτικό πλαίσιο που δίνει στους περισσότερους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζήσουν μια καλή ζωή.
Ο Όργουελ μάλλον επιτύπωσε την πλάνη της απελευθέρωσης της οικονομίας.
ΔιαγραφήΜπερδεύετε την θεωρία με την πράξη. Οι ερωτήσεις μου είναι θεωρητικές. Ακριβώς επειδή στην πράξη "δεν είδα" ούτε ισότητα ούτε παραγωγικότητα:
ΔιαγραφήΣτην θεωρία ο Κομμουνισμός έχει σαν βασικό στόχο να καταργήσει τις ανισότητες - και να πάψει η εκμετάλλευση. Στην πράξη δεν μπορεσε να παράγει αρκετά για να επιβιώσει (συν που δεν κατάργησε την ανισότητα).
Στην πράξη η Κίνα έχει εντελώς ελεύθερη οικονομία. Ρωτήστε και τους Έλληνες επιχειρηματίες που εργάζονται εκεί. Αλλά ούτε το Ιντερνετ δεν είναι ελεύθερο.
Το ερώτημά μου είναι πως μπορεί να συνδυάσει κανείς την ελευθερία, την παραγωγικότητα με την μικρότερη δυνατή ανισότητα.
Δεν θα κάνω παραγωγικότητες. Θα λύσω σοβαρά το πρόβλημα.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτά που ακούω για την Κίνα και τον κομουνισμό το αποφάσισα -έδωσα εντολή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚιμ Γιονγκ-Ουν πάτα το ρημάδι το κουμπί
https://www.facebook.com/%CE%9A%CE%B9%CE%BC-%CE%93%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%B3%CE%BA-%CE%9F%CF%85%CE%BD-%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%AF-1637760339797849/
D.
Εγω θα αρχίσω με αυτό που κάνετε λάθος. Το θέμα του να συνυπάρχει δημοκρατία και κουμουνισμός είναι τεράστιο. Δυστηχώς ο κομμουνισμός όπως εφαρμόστηκε εφαρμόστηκε λάθος. Τι εννοώ με αυτό: Έβλεπαν τους άνθρωπους σαν μάζα (προλεταριάτο ειναι η σωστή λέξη)και προσπαθολυσαν να καλύψουν τις ανάγκες όλων με τον ίδιο μαζικό τρόπο. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι με αυτό τον τρόπο δεν μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του κάθε ένα ξεχωριστα. Με άλλα λόγια καλυπταν τις ανάγκες ενός ανθρώπου, αλλά δεν κάλυπταν τις ανάγκες του σαν ατόμου και σαν προσωπικότητας. Εκεί είναι που απέτυχαν. Εάν υπήρχαν κοινωνίες που ήθελαν να αντιμετωπίζαν τους ανθρώπους σαν ρομπότ τότε αυτές ήταν οι κομμουνιστικές κοινωνίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάμε τώρα στην ουσία του άρθρου σας. Το βασικότερο όλων σήμερα είναι ο μηχανισμός αναδιανομής πλούτου. Βεβαίως εάν πεί κανείς αυτες τις τρείς λέξεις θα τον θεωρήσουν αριστερο ή κομμουνιστή. Ε ναι λοιπόν είναι εξαιρετικά σημαντικές. Γιατί απο την μια πλευρά υπάρχει η παραγωγή πλούτου. Απο την άλλη όμως το ερώτημα είναι πως αναδιανέμεται αυτός ο πλουτος που παράγεται σε αυτούς που συμμετάσχουν στην παραγωγή του. Αυτό είναι που μας βγαίνει λάθος αυτή την στιγμή. Ακόμη χειρότερα εάν τολμήσει κανείς να πεί αυτές τις τρείς λέξεις θα του βάλουν το ταμπελάκι του κομμουνιστή.
Αυτή την στιγμή μάλιστα έχει δημιουργηθεί το άντιθετο: Ένας μηχανισμός συγκέντρωσης του πλούτου στα χέρια λίγων. Το πώς έγινε αυτό και τα αποτελέσματα του στην οικονομία τα αναλύει πολύ καλά ο Stiglitz στο The price of Inequality. Το θέμα της λάθος αναδιανομής πλοόυτου έχει αγγιξεί όλες τις δυτικές οικονομίες, ακόμη και στην Γερμανία που κάποτε ήταν μοντέλο ανάπτυξης και ισότητας. Τώρα ανυσυχουν για το πόσο θα πάει ο πλυθωρισμός γιατι δεν θέλουν να δώσουν αυξήσεις στον κόσμο.
Κάτι υπάρχει λάθος στο σύστημα και μάλιστα πολύ λάθος. Οι τράπεζες και η ελεύθερη αγορά δεν είναι απλώς ευχαριστημένοι απο κέρδη. Θέλουν μεγιστοποιημένα κέρδη ωστε να μπορούν να ευχαιστήσουν τους εργοδότες τους. Έτσι μέσω μιας λανθασμένης θεώρησης των πραγματων αντί να ενισχύσουν οικονομικά την μεσαία τάξη, (ωστε να ενυσχίσουν την κατανάλωση - Ο τρόπος με τον όποιο αναπτύχθηκε η Ford), την αδυνατιζουν. Βγάζουν περισσότερα κέρδη μεν αλλά αυτά το κέρδη είναι βραχυπρόθεσμα, κάνοντας ζημία στα μεσοπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα. Αυτό συμβαίνει πολύ καιρό τώρα.
Ακόνη χειρότερα έχουν υποπέσει στο ίδιο λάθος που έίχαν υποπέσει οι κομμουνιστές. Μας θεωρούν όλους μια μάζα (καταναλωτές όμως αντι για προλεταριάτο) και έτσι μας διαχειρίζονται με ανάλογο τρόπο. Σαν καταναλώτες και όχι σαν άτομα και πολίτες.
Ουτε λοιπόν αυτό το είδους καπιταλισμου συμβαδίζει με την δημοκρατία όπως λέτε, γιατι και αυτό καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ανθρώπινες αξίες.
Πρέπει οι πολιτικοι να δουν πως θα εξισοροπήσουν την κατάσταση, να μπορέσουν να κάνουν το πολίτευμα σχετικό ξα΄να, η εξουσία να γυρίσει στους πολίτες και τελικά ο πλούτος να γυρίσει πάλι πίσω στους πολίτες.
Το ερώτημά μου είναι πως μπορεί να συνδυάσει κανείς την ελευθερία, την παραγωγικότητα με την μικρότερη δυνατή ανισότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση είναι απλή: Με τη φορολογία που επιβάλλει το κράτος (στους πλούσιους) και με τη σχετική αναδιανομή του εισοδήματος μέσω κοινωνικών επιδομάτων κ.λπ.
Η εφαρμογή είναι δύσκολη. Οι ηγεσίες των περισσότερων κρατών είναι "διαπλεκόμενοι" με τους πλούσιους, στους οποίους δεν αρέσει (!) να φορολογούνται. Επίσης οι φτωχοί δεν γίνεται να φορολογούνται επειδή δεν έχουν. Και έτσι τα περισσότερα κράτη καταφεύγουν στην τρίτη λύση που είναι να δανείζονται από τις "αγορές".
Η λύση αυτή, μερικές φορές, έχει δυσάρεστα αποτελέσματα...
Κύριε Δήμου, αν και με τιμά που μου "αφιερώνετε" ολόκληρη ανάρτηση, δεν πολυκαταλαβαίνω ποιος είναι ο σκοπός της. Ακριβώς το ίδιο θέμα το έχουμε συζητήσει ή έστω θίξει αρκετές φορές. Ξέρω τις δικές σας τοποθετήσεις και εσείς τις δικές μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν άρχιζα να τις επαναλαμβάνω ή να τις συμπληρώνω ή να εξηγώ μάλιστα "πώς βλέπω μία νέα εφαρμογή των αρχών του κομμουνισμού", ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Θα προβάλλατε τις (επίσης γνωστές πια) αντιρρήσεις ότι η ιστορία έδειξε πως όλες αυτές οι ιδέες δεν λειτουργούν, πως απέτυχαν στην πράξη, πως είναι βλαβερές για τους ανθρώπους και πως δήθεν επιβαιβαίωσα το κεντρικό σας δόγμα: "There is no alternative" (άλλη επιλογή από το ισχύον σύστημα δεν υπάρχει).
Και ίσως να έχετε δίκιο μάλιστα με το "TINA" (για αυτή την εποχή της ιστορίας). Όχι όμως γιατί οι όποιες "αριστερές" ή "κομμουνιστικές" ιδέες είναι άχρηστες και δεν αξίζουν, αλλά γιατί πάρα πολύ άνθρωποι σκέπτονται όπως εσείς (και κάποιοι άλλοι δεν σκέπτονται καθόλου)· επειδή και για αυτούς η ύπαρξη και οι κανόνες του ισχύοντος συστήματος έγιναν κάτι σαν φυσικός νόμος για τον οποίο δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή.
Και αν η ανάρτησή σας δεν είναι απλώς μια παγίδα με σκοπό να "με ρίξετε στην αρένα Κυριακάτικα" (όπως πιο πάνω υποψιάζεται ένας αναγνώστης) και αν σας ενδιαφέρει πραγματικά να μάθετε για "βασικές αρχές και κατευθύνσεις", θα αρκούσε να διαβάσετε ένα πρόσφατο σχόλιό μου (κάτω από την ανάρτηση "Το σύστημα και το αντι-σύστημα") όπου αναφέρθηκα στον Heleno Saña (βλ. εδώ). Ταυτίζομαι με τις "βασικές αρχές και κατευθύνσεις" όπως τις διατυπώνει ο Saña σε εκείνο το απόσπασμα.
Το ξαναδιάβασα το κείμενο του Σάνια - αλλά παραμένει θεωρητικό. Το δικό μου σημερινό ερώτημα είναι πρακτικό. Πώς, με ποιόν τρόπο εξασφαλίζεται αυτή η ισορροπία ανάμεσα στην ισότητα και την ελεύθερία. Πώς θα κρατήσουμε ψηλά την παραγωγικότητα όταν θα απουσιάζει το κίνητρο του ατομικού κέρδους. Πως θα πείσουμε τον επαγγελματία να εργάζεται όταν του παίρνουμε τα 2/3 του εισοδήματος του υπό μορφή φόρων και εισφορών (όπως κάνει η σημερινη ελληνική κυβέρνηση, απλώς ενισχύοντας την φοροδιαφυγή).
ΔιαγραφήΈχω αρχίσει να υποπτεύομαι πως αυτό που περιγράφει ο Σάνια και άλλοι θεωρητικοί του μαρξισμού προϋποθέτει έναν νέο τύπο ανθρώπου που δεν υπάρχει ακόμα. Χωρίς εγωιστική φιλοδοξία, χωρίς άπληστη κερδοσκοπία, που θα οργανώνεται ελεύθερα σε αυτόνομες ομάδες και θα εργάζεται αφιλοκερδώς για το κοινό συμφερον...
Αν υπάρχει "κοινό συμφέρον" δεν θα παρατηρείται ένας φθόνος. Θα είμαστε οι καλύτεροι και δεν θα μας φθονάει κανένας. Πώς θα ζήσουμε;
ΔιαγραφήΚύριε Δήμου, νομίζω ότι στην ουσία η δεύτερη παράγραφος είναι η πολύ εύστοχη απάντηση στις ερωτήσεις που κάνετε στην πρώτη.
ΔιαγραφήΔεν μπορώ να το αποδείξω βέβαια, αλλά και εμένα μου φαίνεται ότι το ζήτημα (= ποιο είναι το σύστημα που λειτουργεί με έναν "ικανοποιητικό" τρόπο) έχει να κάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό με συνείδηση, ψυχολογία, το "Manufacturing Consent" (σύμφωνα με τον Chomsky) κ.λπ.
Δυστυχώς δεν βλέπω πειστικές ενδείξεις για μια αλλαγή της συνείδησης όπως την περιγράφετε στη δεύτερη παράγρφο (τουλάχιστον όχι σε ευρύτερη κλίμακα). Ούτε είμαι αισιόδοξος ότι θα έρθει σύντομα.
Από την άλλη πλευρά, όμως, μη μου πείτε πως μια τέτοια αλλαγή είναι κάτι το αδύνατο. Ως πρώην και επιτυχημένος διαφημιστής ξέρετε σίγουρα πολύ καλά πόσο "εύκαμπτη" είναι η συνείδηση των ανθρώπων. Και άλλωστε το βλέπουμε όλοι καθημερινά πόσο αποτελεσματικά επηρεάζεται η συνείδηση (από το σχολείο, την επαγγελματική εκπαίδευση, τα ΜΜΕ, την κάθε είδους οικονομική ή πολιτική προπαγάνδα κ.λπ.).
Ή να σκεφτείτε και την αυξημένη ευαισθησία ως προς περιβαλλοντικά θέματα ή την προστασία των ζώων ή τις συνέπειες του καπνίσματος κ.λπ. Ευαισθησίες που πριν από μερικές δεκαετίες ήταν λίγο-πολύ ανύπαρκτες ακόμα.
Μην ξεχνάτε και διάφορα ακραία παραδείγματα "διαφορετικής συνείδησης" όπως την προσωπολατρεία στη Βόρεια Κορέα, τον θρησκευτικό φανατισμό κ.λπ.
Ένας νέος (= άλλος) τύπος ανθρώπου δεν είναι κάτι το αδιανόητο. Τόσο προς το χειρότερο όσο και προς το καλύτερο. (Αν και το δεύτερο – όπως είπα – δεν μου φαίνεται πολύ πιθανόν).
Παραγωγικά μέσα. Τσαφ τσουφ. Τι ανοησίες! Παραγωγική είναι όλη η ζωή. Η ξεπερασμένη νοημοσύνη πρέπει να καταργηθεί.
ΔιαγραφήΟ κύριος Viennezos γράφει σεντόνια επί σεντονιών εκ του ασφαλούς, ζώντας σε μια από τις σοβαρότερες (και ομορφότερες) χώρες του δυτικού κόσμου και σε μια πόλη που πολλοί από μας θα 'θελαν να ζουν την καθημερινότητά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Εκ του ασφαλούς είναι πολύ εύκολο να μιλάς και να γράφεις "όμορφα" και βολικά πράγματα.
2. Θα τολμούσε σ' ένα καθεστώς που υμνεί να κάνει έστω και την παραμικρή κριτική ή να αμφισβητήσει την αυθεντία του κόμματος; Κι όχι δημόσια, αλλά και μέσα στην ίδια την οικογένειά του;
Χ. Ρ.
Προς τον/την X.P.
ΔιαγραφήΗ κριτική, η αμφισβήτηση, η δυσαρέσκεια κ.λπ. είναι δηλαδή προνόμιο των όσων ζούν σε κατάσταση ανασφάλειας και διωγμού; Και οι υπόλοιποι ας σωπάσουν;
Παράξενη λογική ...
Όχι βέβαια!
ΔιαγραφήΑλλά είναι (για παράδειγμα) πολύ εύκολο να πουλάω ανθρωπισμό και δήθεν αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, μεσ' απ' την πανάκριβη βίλα μου, με τα υπερσύγχρονα συστήματα ασφάλειας και τον στρατό των μπράβων να με φυλάνε!
Επί της ουσίας δεν μου απαντάτε. Όπως το περίμενα...
Χ. Ρ.
@Viennezos,
ΔιαγραφήΑν και απολαμβάνω τα γραπτά σας, ανεξαρτήτως "καταστάσεως ύπαρξης", just for the records:
Μήπως είναι πλέον καιρός να αυτο-αποκαλυφθείτε ως "μή πρόσωπο"?
Γράφει ο/η X.P.:
Διαγραφή"Επί της ουσίας δεν μου απαντάτε. Όπως το περίμενα..."
Συγγνώμη, αλλά τι άλλο υπάρχει στο (πρώτο) σχόλιό σας που θα απαιτούσε απάντηση; Το να κάνει κανείς κριτική βεβαίως είναι πιο εύκολο πράγμα, όταν γίνεται χωρίς άμεσο κίνδυνο. Αλλά μήπως αυτό μειώνει την (ενδεχόμενη) αξία της κριτικής (ή την αξία εκείνου που την ασκεί); Δεν νομίζω. Την ουσιαστική απάντηση την αποφεύγετε λοιπόν μάλλον εσείς: Πού εντοπίζετε δηλαδή τα λάθη στις απόψεις και τα επιχειρήματα που έχω διατυπώσει - έστω "εκ του ασφαλούς"; Ούτε μία λέξη δεν γράψατε σχετικά.
@ Forcibly:
«Μήπως είναι πλέον καιρός να αυτο-αποκαλυφθείτε ως "μή πρόσωπο"?»
Ευχαρίστως. Αρκεί να μου πείτε πρώτα τι εννοείτε με "μη πρόσωπο". ;-)
κ. Viennezos,
Διαγραφήτις απόψεις σας τις έκρινε η ίδια η ιστορία. Δεν έχω τον χρόνο (δυστυχώς) να γράφω σεντόνια (γι' αυτό και συγγνώμη που απαντώ τόσο καθυστερημένα), θα μου ήταν πιο εύκολο αν υπήρχε η δυνατότητα προφορικής συζήτησης.
Δεν μου απαντήσατε στο αν θα τολμούσατε να ασκήσετε την παραμικρή κριτική ζώντας σ' ένα καθεστώς που θαυμάζετε.
(είμαι ο Χ. Ρ. αν αυτό ενδιαφέρει).
Χ. Ρ.
"Δεν μου απαντήσατε στο αν θα τολμούσατε να ασκήσετε την παραμικρή κριτική ζώντας σ' ένα καθεστώς που θαυμάζετε."
ΔιαγραφήΜα τι ερώτηση είναι αυτή, κύριε X.P.; Δεν θαυμάζω κανένα καθεστώς, κάνενα κράτος, κανένα πολιτικό σύστημα, κανέναν πολιτικό. Στην καλύτεη περίπτωση υπάρχει κάποια συμπάθεια ή έστω εκτίμηση (ή και το αντίθετο βέβαια).
Αλλά και πέρα απ’ αυτό, η ερώτησή σας είναι πολύ γενική (και άστοχη κι από πάνω):
- Το αν τολμάς κάτι ή όχι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, με κυριότερον μάλλον το είδος και την ένταση του κινδύνου που θα αντιμετώπιζες ασκώντας κριτική. Οπότε η απάντησή μου δεν μπορεί παρά να είναι το ίδιο αόριστη με την ερώτησή σας: "Δεν ξέρω. Ελπίζω πως ναι."
- Και το άστοχο (ή μάλλον το αδιάκριτο και ανέντιμο) στην ερώτησή σας: Το θέμα δεν είμαι εγώ ως πρόσωπο, αλλά το περιεχόμενο των όσων γράφω. Με άλλα λόγια: Ακόμα κι αν σε καιρούς κινδύνου δεν έβγαζα ούτε λέξη από φόβο ή δειλία, η κριτική που ασκώ "εκ του ασφαλούς" θα μπορούσε να είναι εύστοχη και δικαιολογημένη. ;-)
Επί της ουσίας περιορίζεστε όμως στο γνωστό τροπάρι πως τις απόψεις μου "τις έκρινε η ίδια η ιστορία".
Έτσι μου δίνετε την ευκαιρία να παραθέσω ένα από τα αγαπημένα μου αποσπάσματα από το βιβλίο "Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας" του Βασίλη Ραφαηλίδη (1991, σελ. 105/106):
«"Ο παγκόσμιος καπιταλισμός κάθεται σήμερα σ’ ένα παλούκι και προσεύχεται να μη σπάσει. Θα σπάσει όμως, δεν μπορεί να δανείζουν συνεχώς οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες και οι διεθνείς πιστωτικοί οργανισμοί και να μην εισπράττουν ποτέ τα δανεικά. [...]
[...]
Αν χρεοκοπήσουν οι διεθνείς τράπεζες λόγω χρεοστασίου των υπανάπτυκτων [χωρών], θα χρεοκοπήσει και η ΕΟΚ. Σας το ’πα, ο καπιταλισμός κάθεται σ’ ένα παλούκι, μα τι παλούκι!! Εγώ ο σαδιστής θέλω πολύ να το δω να σπάει όσο ζω. Έχω να κάνω κάτι γέλια μα τι γέλια!! Και τότε θα δούμε αν ο θείος μου ο Κάρολος είχε ή δεν είχε δίκιο. Γιατί το δίκιο του Μαρξ δεν θα αποδειχτεί με τη χρεοκοπία του "υπαρκτού σοσιαλισμού" αλλά με τη χρεοκοπία του καπιταλισμού.»
Αυτά για το τι έκρινε η ιστορία και τι θα κρίνει ενδεχομένως το μέλλον. ;-)
Σοβαρά τώρα, μου φέρνετε ως επιχείρημα για την χρεοκοπία του καπιταλισμού μια "ευχή" του μαρξιστή Ραφαηλίδη, ενώ αυτό που λέω εγώ είναι μια ιστορία ενός τετάρτου ήδη του αιώνα; Σοβαρά;
ΔιαγραφήΣυγγνώμη που ξέχασα να "υπογράψω'.
ΔιαγραφήΧ. Ρ.
> Ψάχνω από έφηβος να βρω εναλλακτική λύση. Να συνδυάζει την παραγωγικότητα της ελεύθερης οικονομίας με την δικαιοσύνη του κομμουνισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου είναι και το ζητούμενο του δυτικού πολιτισμού.
Στάνταρντ σχόλιο.
Ο Νίκος Καρούζος λέει ότι "ο δυτικός πολιτισμός είναι μία ανιαρή ρητορεία γύρω από το Πνεύμα".
Διαγραφή"Ein Steppenwolf" παραπέμπει σε ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο που το έγραψε ο "kapa-skpetikos" τον Φεβρουάριο. Προσέξτε τη σημαντική λέξη σε παρενθέσεις:
Διαγραφή"Εδώ εντοπίζεται και η μεγάλη διαμάχη γύρω από τον προσανατολισμό τής δεσπόζουσας πλέον αστικής δημοκρατίας: περισσότερη (οικονομική) ελευθερία και λιγότερη ισότητα ή το αντίθετο, δηλαδή περισσότερη ισότητα και λιγότερη (οικονομική) ελευθερία όπως προτιμάει η Αριστερά;
Όντως η αντιπαράθεση σήμερα γίνεται σχεδόν αποκλειστικά μεταξύ οικονομικής ελευθερίας και ισότητας. Ποιους όμως αφορά η οικονομική ελευθερία; Στην ουσία μόνο τους ιδιοκτήτες των παραγωγικών μέσων. Ποια είναι η οικονομική ελευθερία ενός εργάτη ή υπαλλήλου; Να αλλάξει αφεντικό (και αυτή η πενιχρή ελευθερία για τους περισσότερους δεν είναι παρά καθαρά θεωρητική σε εποχές κρίσης) ή να γίνει και αυτός ιδιοκτήτης παραγωγικών μέσων (εφικτό και αυτό μόνο για λίγους).
Μία από τις μεγάλες πλάνες της εποχής μας είναι ότι συνηθίσαμε πια να ταυτίζουμε ελευθερία με οικονομική ελευθερία (στην οποία υποτάσσονται όχι μόνο η ισότητα αλλά και όλες οι άλλες ελευθερίες).
(Σε ξεχωριστό σχόλιο θα αναφέρω σχετικό απόσπασμα από ένα βιβλίο.)
Σχετικά με το θέμα "οικονομική ελευθερία – άλλες ελευθερίες" ένα εύστοχο απόσπασμα από ένα βιβλίο του αυστριακού κοινωνιολόγου (και νομικού και οικονομολόγου) Manfred Prisching. Σημειώστε πως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ούτε μαρξιστής ούτε κομμουνιστής ούτε άλλου είδους "αριστερός". Η Wikipedia τον χαρακτηρίζει ως "εκπρόσωπο του φιλελεύθερου καθολικού περιβάλλοντος της Στυρίας" [= μιας από τις εννέα επαρχίες της Αυστρίας]! ;-)
ΔιαγραφήΗ ελληνική μετάφραση δική μου:
"Πάντοτε μια φιλελεύθερη κοινωνία ήταν κάτι διαφορετικό από μια κοινωνία του οικονομικού φιλελευθερισμού. Η φιλελεύθερη κοινωνία εξασφάλιζε τα δικαιώματα ελευθερίας των πολιτών της απέναντι σε όλες τις κοινωνικές δυνάμεις, κατά προτίμση και απέναντι στο ίδιο το κράτος. Μια κοινωνία του οικονομικού φιλελευθερισμού, που αντιμετωπίζει όλους τους τομείς της ζωής σύμφωνα με αρχές ελευθεριών της αγοράς και αιτήματα καταναλωτικής μεγιστοποίησης, δεν εξασφαλίζει τίποτε άλλο από την ελευθερία της αγοράς. Αυτό είναι κάτι άλλο από μια οικονομική ζωή, στην οποία επιβάλλονται σαφή όρια από ένα κράτος που τακτοποιεί και ρυθμίζει, που είναι δυνατό αλλά συγκρατημένο. Δεν χρειάζεται να ερμηνεύσει κανείς το κράτος με Εγελιανό τρόπο ώστε να συνειδητοπoιήσει ότι στη μορφή του [κράτους] το καλό του κοινωνικού συνόλου αντικρίζει ως εξωτερική δύναμη το άτομο."
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Manfred Prisching: Die zweidimensionale Gesellschaft, 2η έκδοση, 2009, σελ. 296.
Το γερμανικό πρωτότυτο του αποσπάσματος μπορεί να διαβάσει κανείς εδώ:
http://enalexiko.blogspot.co.at/2014/06/freiheit-fur-wen-und-wovon-teil-2.html )
Συνεχίζω να εντυπωσιάζομαι από προτάσεις τύπου,
ΑπάντησηΔιαγραφή"Την ελεύθερη οικονομία την υποστηρίζω εξ ανάγκης."
όταν αυτές προέρχονται από τον συγγραφέα του "Ασκήσεις Ελευθερίας".
To "τεχνικό επιχείρημα" στο αν η Ελεύθερη Οικονομία μας κάνει πλουσιότερους από όποιο άλλο σύστημα έχει κερδιθεί, απλά γιατί είναι πολύ εύκολο να το διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε.
Το πού έχει κάνει λάθος ο Μαρξ και οι συν αυτώ (αναρχό)-φιλόσοφοι είναι και αυτό γνωστό (όχι ευρέως, αλλά είναι).
Το "ηθικό επίχειρημα", το αν Ελεύθερη Οικονομία είναι πράγματι το αναγκαίο και ικανό οικονομικό σκέλος μίας Ελεύθερης/Ανθρωποκεντρικής Κοινωνίας, εχει ΚΑΙ ΑΥΤΟ κερδιθεί. Όμως αυτό είναι πάντα πιο δύσκολο για όσους όσοι δεν έχουν διαβάσει το έργο π.χ. της σχολής των Austrian Economics ( Menger, Mises, Hayek, Schumpeter κλπ ), ή το έργο των Milton Friedman, Ayn Rand ή Murray Rothbard ή ακόμα και του Karl Popper (από άλλη σκοπιά).
Θα πρότεινα σε όσους ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τις oμιλίες του Μ. Friedman στο Youtube όπου τα ερωτήματα αυτά απαντώνται με εξαιρετικά εύστοχο και εύληπτο τρόπο.
π.χ.
Milton Friedman - The Moral Values of Socialism
Θα πρότεινα σε όσους αισθάνονται βολικά με τα Αγγλικά και ενδιαφέρονται, το κανάλι Free to Choose Network στο youtube όπου υπάρχουν πλήρη, όλα τα ιστορικά βίντεο του Friedman σχετικά με όλα αυτά (και πολύ πιο δύσκολα) ερωτήματα της σημερινής ανάρτησης.
Ο Friedman ειχε οργανώσει αυτές τις ομιλίες και συζητήσεις ως απάντηση σε κάτι αντίστοιχο που είχε πράξει ο Galbraith (ο Sr.) για να επιχειρηματολογήσει σχετικά με την αστάθεια του Συστήματος της Ελεύθερης Αγοράς ( The Age of Uncertainty )
Το αφιερώνω στην ..."δικαιοσύνη του κομμουνισμού"! Και εις μνημόσυνον αιώνιον της "ελεύθερης αγοράς".
ΑπάντησηΔιαγραφή[Δεν έχω θεωρητική σκευή να σας αντιτάξω. Νιώθω μικρός και ασήμαντος...]
ΥΓ. Παρακολουθώ με το στόμα ανοιχτό την κουβέντα γι' αυτό που η ίδια η ζωή θα απαντήσει χωρίς θεωρητικούρες.
Και σύντομα πολύ...
Με τι θα το απαντήσει; Με το ευρώ;
ΔιαγραφήΑκολουθήστε τον σύνδεσμο στο σχόλιο του Τσίγκα και θα απολαύσετε ένα υπέροχο αλλά κατασκότεινο διήγημα.
ΔιαγραφήΣε παγκόσμιο επίπεδο πως μπορούμε να θέτουμε ζήτημα κομμουνισμού όταν ξέρουμε πολύ καλά, και ας αφήσουμε κατά μέρος τις υποκρισίες και τις ψεύτικες διακηρύξεις, ότι η δημοκρατία παραμένει σε οποιαδήποτε μορφή της μια υπόθεση της Χριστιανικής Ευρώπης; Δύο πράγματα μπορούν να γίνουν, μια παγκόσμια ειρηνική συνεργασία διαφορετικών συστημάτων σε ότι έχει να κάνει με τα εξωτερικά πράγματα και μια αναγέννηση του έθνους-κράτους για να σταματήσει η μπαχαλοποίηση των κοινωνιών στο εσωτερικό, και τα δύο προϋποθέτουν την αποδόμηση της παγκοσμιοποίησης που έχει ένα μηδενικό πρόσημο σε όλα, σε χαρακτήρα, σε ήθος, σε αποτελέσματα, σε ευημερία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι επειδή έχετε αποτύχει να θέσετε κανένα θέμα ζωής σε παγκόσμια κλίμακα. Και προτιμάτε βέβαια τις αναλυτικές και διανυσματικές εκφράσεις ("επίπεδο") για να συγκαλύψετε τις κορυφαίες αποτυχίες σας, ίσως.
ΔιαγραφήΜπα, αυτό μάλλον είναι που κάνετε οι περισσότεροι, ανίκανοι ή αδιάφοροι να καταλάβετε πραγματικά τη ζωή σε παγκόσμια κλίμακα καταφεύγετε σε θεωρίες και θεοποιημένους στοχαστές για να πάρετε θέση
Διαγραφή7 θέσεις για την ελληνική αριστερά με τη σχέση της με την αστική δημοκρατία και την ελεύθερη οικονομία
ΑπάντησηΔιαγραφή--------------------------------------------------------------
1. Η κατεστημένη ελληνική αριστερά, φύσει κρατικοδίαιτη, απρόθυμα ανέχεται και την αστική δημοκρατία και την ελεύθερη οικονομία. Δεν πιστεύει ούτε στη μία ούτε στην άλλη. Απλώς τις θεωρεί αναγκαίο κακό. (Απλώς... κερδίζει χρόνο...)
2. Η κατεστημένη ελληνική αριστερά δεν μπορεί να προτείνει μία εναλλακτική οικονομία, επειδή δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.
Και δεν υπάρχει εναλλακτική οικονομία επειδή δεν υπάρχει ούτε εναλλακτικό κέρδος ούτε εναλλακτική ζημία ούτε εναλλακτική παραγωγικότητα ούτε εναλλακτικός δανεισμός ούτε εναλλακτικό... ΑΕΠ.
3. Η κατεστημένη ελληνική αριστερά δεν μπορεί να προτείνει άλλο οικονομικό σύστημα, πέραν του... βλακώδους ελληνικού κρατισμού, ο οποίος ως γνωστόν συμπλέει αρμονικά α) με τις αργομισθίες των συνδικαλιστών, β) με τον γενετικό και ιδεολογικό... νεποτισμό (η... οσία Περιστερά στο ΕΜΠ και ο συγγενείς των λοιπών στις διοικήσεις των νοσοκομείων) γ) με την αναξιοκρατία λόγω εκλεκτικών συγγενειών και δ) με την κακώς νοούμενη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία και στον ιδιωτικό τομέα (δες τη... μονιμοποίηση των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών σχολείων κοκ).
4. Η κατεστημένη ελληνική αριστερά δεν έχει να προτείνει τίποτε απολύτως παρά μόνο... αναδιανομή του κοινωνικού εισοδήματος. Όμως για να υπάρχει αναδιανομή θα πρέπει να υπάρχει και εισόδημα, να υπάρχουν έσοδα και για να υπάρχουν έσοδα θα πρέπει να υπάρξουν επενδύσεις και η αριστερά μισεί τους επενδυτές, δηλαδή τους κεφαλαιοκράτες. Πώς θα συζητήσει μαζί τους εντίμως;
5. Το να περιμένεις από την κατεστημένη ελληνική αριστερά να προτείνει ένα άλλο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης, είναι σαν καρτεράς από το... πανεπιστημιακό άσυλο των μολοτοφόρων και μπαχαλάκηδων να εκσυχρονίσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι σαν ελπίζεις πως ο... διάλογος με τον Κουφοντίνα και τον Ξηρό δύναται να προαγάγει τις Τέχνες και τα Γράμματα.
6. Η κατεστημένη ελληνική αριστερά μπορεί να συμβάλει στην ανανέωση της ελληνικής οικονομίας εάν πάψει να είναι κατεστημένη, εάν βγει να δουλέψει στην αγορά για να δει πώς βγαίνει το μεροκάματο κι όχι να τα παίρνει από το κράτος με χίλιους δυο τρόπους, όπως έμαθε να κάνουν τα στελέχη της τόσοα χρόνια.
7. Η κατεστημένη εξουσιαστική ελληνική αριστερά, συνδυαζόμενη με το άθλιο ελληνικό κράτος και την απολύτως και αναποτελεσματική γραφειοκρατία του, σταδιακά θα οδηγήσουν νομοτελειακά την οικονομία και την πολιτική σε μοτίβα Βενεζουέλας.
Εν κατακλείδι, ο άφρων βολονταρισμός, η εξουσιομανία και οι ιδεοληψίες της καθεστωτικής αριστεράς μονάχα δράματα θα εσφέρουν στην κοινωνία, επειδή στο DNA της είναι εγγεγραμμένη η οικονομική ασχετοσύνη.
Το μαρτυρούν Χριστόφιας και Μαδούρο.
Μετά τιμής,
Κάπα
Με άλλα λόγια:
ΔιαγραφήΗ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Γι αυτό και δεν αναφέρθηκα σε αυτήν Γι άλλα πράγματα συζητάμε εγώ κι ο Viennezos. Για το αν θα μπορούσε να υπάρξει μία πραγματική Αριστερά - έτσι όπως την ονειρεύτηκαν μερικοί...
"Για το αν θα μπορούσε να υπάρξει μία πραγματική Αριστερά - έτσι όπως την ονειρεύτηκαν μερικοί"
ΔιαγραφήΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ;
'Η πραγματικό θα είναι ή φαντασιακό.
Στην τελευταία αποστροφή του ΝΔ αντιλαμβανόμαστε όλοι την Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς. Που ζει και βασιλεύει μέχρι να μας εξοντώσει όλους!
ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ!
Με διαβάσατε λάθος:
ΔιαγραφήΕννοούσα να ΓΙΝΕΙ πραγματική η Αριστερά που φαντάστηκαν. Μην ξεχνάτε πόσα πραγματικά ξεκίνησαν από την φαντασία ενός δημιουργού.
Οχι κύριε Δήμου,
ΔιαγραφήΑυτό που είπατε είναι μία Πλατωνικού τύπου σκέψη.
Υπάρχει μία Ουτοπία και πρέπει να κάνουμε έφοδο (Έφοδο στους Ουρανούς) για να τη φτάσουμε.
Ποτέ ΚΑΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ, από τον Einstein μέχρι τον Henry Ford και τον Steve Jobs, δεν έγινε Πραγματικότητα όταν τα δεδομένα, η πραγματικότητα και ο ορθός λόγος δεν συνέτειναν προς τα εκεί.
Ξεκάθαρα πράγματα!
Όλα τα δεδομένα, ολες οι αναλύσεις, όλοι οι πειραματισμοί, όλη η πολιτική ιστορία 2 αιώνων έχουν δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις για το τι ειναι η Αριστερά.
Κρίμα κρίμα κρίμα!
ΔιαγραφήΠιστευα ως τώρα πως μόνο οι αριστεροί ιδεολόγοι είναι δογματικοί ενώ οι ελεύθερα σκεπτόμενοι μη-αριστεροί, της ανοιχτής κοινωνίας και του ανοιχτού νου, δεν είναι.
Μου αποδεικνύετε το αντίθετο.
"Όχι" - "ποτέ" πάλι "ποτέ"... τι δογματισμός και φανατισμός είναι αυτός!
Διαβάστε περισσότερο Popper και λιγότερη Ayn Rand. Η τελευταία βλάπτει την ελεύθερη σκέψη...
Μα ειναι γνωστό πως εμείς οι δογματικοί (μαζί και η Ayn Rand) είμαστε ο πραγματικός κίνδυνος της Ελεύθερης Σκέψης...
ΔιαγραφήΚύριε Δήμου για ακόμα μία φορά αποφεύγετε την ουσία των επιχειρημάτων μου και επικεντρώνεστε στον τρόπο που τα εξέφρασα.
Γιατί το κάνετε αυτό; Ειλικρινά, νομίζετε πως περνάει απαρατήρητο;
Απαρατήρητο από ποιούς; Από την Αστυνομία Σκέψης; Κουλάρετε λίγο, έχετε ελαφρως εκτροχιαστεί;
ΔιαγραφήΑπαρατήρητο από εμάς τους ίδιους που βλέπουμε να χτυπάτε εμάς και όχι τις σκέψεις μας.
ΔιαγραφήΟ ένας ειναι δογματικός, ο άλλος ειναι ζηλιάρης, ο τρίτος εκτροχιάζεται (παλι εγώ δλδ)...Γράψτε στην τελική ένα κατάλογο με φράσεις που δε θέλετε να χρησιμοποιούμε μπας και προχωρήσει λίγο η κουβέντα.
Το επιχείρημα το εξέφρασα παράπανω, πεντακάθαρο! Με δογματικό τρόπο; Μπορεί. Εκεί είναι και στέκεται μόνο του. Χτυπήστε το επιτέλους αν θέλετε αυτό και όχι το χαρακτήρα μας...
Αυτή νομίζω ειναι η ουσία της μπλογκόσφαιρας.
Α! Κι εγώ νόμιζα πως χτυπάτε εσείς εμένα...
ΔιαγραφήΕσάς όχι! Τη σκέψη σας όμως θα τη "διαλύσω" και το αυτό "απαιτώ" από εσάς για τη δική μου σκέψη (όσο θέλετε και σας ενδιαφέρει). Διότι μόνο έτσι πιστεύω οτι μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος σε αυτόν τον τομεά.
ΔιαγραφήΑλλά δράττομαι της ευκαιρίας να σας ρωτήσω, μιας και φαίνεται ότι γνωρίζετε το έργο της Ayn Rand.
Ψάχνω πολύ καιρό να βρω μια εμπεριστατομένη αρνητική κριτική για το έργο της, από το φιλελεύθερο μπλοκ και δε μπορώ. Μόνο ο Rothbard ειχε γραψει κατι αλλά άνευ ουσίας.
Θα μου ήταν πάρα πολύ χρησιμο αν εχετε κάτι να πείτε σχετικά ή αν μπορείτε να με παραπέμψετε κάπου.
Κατά καιρούς έχω διαβάσει αρνητικές κριτικές - ιδίως για την λογοτεχνική της επίδοση - αλλά δεν θυμάμαι πότε και από ποιους. Ξέρετε ότι είναι αμφιλεγόμενη, έχει φανατικούς θαυμαστές και εξίσου φανατικούς επικριτές - κι αυτό όχι μόνο για τις ιδέες της αλλά και για το γράψιμό της. Θα κυττάξω μήπως και βρω κάτι.
Διαγραφή@CsLaKoNaS
ΔιαγραφήΕπιτρέψτε μου μια "συμβουλή" - που μονίμως ξεχνάω και ο ίδιος να εφαρμόσω ... Αν αντιμετωπίσετε όλους του συμμετέχοντες στο doncat - χωρίς απολύτως καμία εξαίρεση - ως θαμώνες καφενείου που ο καθένας αναλόγως με τα κέφια του λέει απλά την παπάτζα του, θα νιώσετε *πολύ* καλύτερα ...
Είναι κάτι που ψάχνω για πάρα πολύ καιρό. Κριτική όχι τόσο για τη λογοτεχνική της δεινότητα (ειναι υποκειμενικό αυτό) αλλά και για τη φιλοσοφία που προώθησε.
ΔιαγραφήΣας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων !!
Εδώ εχω μεταφράσει ένα απόσασμα από το γνωστότερό της μυθιστόρημα Atlas Shrugged που ίσως να εχει σχέση και με την κουβέντα μας σήμερα:
"Νομίζεις, λοιπόν, πως το Χρήμα είναι η Ρίζα του Κακού;"
@Forcibly Pseudonymous K2825
ΔιαγραφήΕχετε δίκιο στο 99% των περιπτώσεων. Δε συνηθίζω να απαντώ σε Ανώνυμους και κόβω το διάλογο σε όσους με επιτίθενται προσωπικά. Όταν το πράττω (και το έχω κάμει πολλές φορές) εγώ ξέρω να ζητάω συνγώμη.
Ο ΝΔ θα αποτελεί πάντα εξαίρεση σε όλους τους κανόνες γιατί με έχει μάθει πάρα πολλά πράγματα και μου αρέσει να τον τσιγκλάω όσο μπορώ για να μάθω ακόμα περισσότερα.
-Δεν υπάρχει καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Maryland και στο Lehigh Univ. που να με γνωρίζει προσωπικά και να μη γνώριζει "Τη Δυστυχία" την οποία δωρίζω σε κάθε ευκαιρεία (μερικές φορές δίδω και σε pdf... το ομολογώ ! :) ).
-Δεν έχει υπάρξει μαθητής μου που να μη γνωρίζει το "Νήφε και Μεμνησω Απιστείν" του Επίχαρμου.
Στο άρθρο για την Ayn Rand της Wikipedia έχει πολλές αναφορές και συνδέσμους για κριτικές των θεωριών της και του Objectivism:
ΔιαγραφήΕΔΩ
Πάλι ευτυχίες και δυστυχίες: "the concept of man as a heroic being, with his own happiness as the moral purpose of his life, with productive achievement as his noblest activity, and reason as his only absolute". Προπαγάνδα αποβλάκωσης. Τώρα που ζω έχω καλύτερες λέξεις και ουσιαστικότερες για να τις λέω και να ξέρω και τι είμαι και τι μου γίνεται.
Διαγραφή@ND
ΔιαγραφήΠράγματι υπάρχουν ένα δύο κριτικές που έχουν κάποιο ενδιαφέρον.
Ολες οι υπόλοιπες προέρχονται από συντηριτικούς ή δημοκρατικούς κύκλους και δεν υπεισέρχονται στην φιλοσοφική της θεωρία αυτή καθ' αυτή και τις πιθανές αντιφάσεις της.
Σας ευχαριστώ και πάλι!
Αλήθεια πώς μεταφράζουμε το shrugged στα ελληνικά. Εσείς γράφετε "επαναστάτησε" αλλά βέβαια η λέξη σημαίνει περισσότερο αδιαφόρησε, απαξίωσε αφού ουσιαστικά σημαίνει σηκώνω τους ώμους με αρνητική διάθεση. Εγώ το έχω διαβάσει στα Αγγλικά και δεν είχα προβληματιστεί μέχρι που διάβασα τη δική σας μετάφραση.
ΔιαγραφήΧρησιμοποίησα τον τίτλο της ελληνικής μετάφρασης που κυκλοφορεί η οποία είναι μάλλον ελεύθερη.
ΔιαγραφήΕχετε δίκιο. Η λέξη "επαναστάτησε" δεν ειναι σωστή μετάφραση του shrugged.
Το "αδιαφόρησε" δε μου κάνει πολύ. Shrugged κάνει αυτός που "ανασηκώνει τους ώμους".
απηύδυσε; απογοητεύτικε ; του "τη βάρεσε" ;
Κάτι τέτοιο.
Σημειώνω ότι σε ότι αφορά την καθαυτό παραγωγική διαδικασία σε μείζονες τομείς, ζωτικούς για τα δύο αντίπαλα ψυχροπολεμικά συστήματα (πχ αμυντικός τομέα, διαστημικό πρόγραμμα κτλ) η διαφοροποίηση μεταξύ κομμουνιστικών και καπιταλιστικών καθεστώτων ήταν επί της αρχής ελάχιστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε όλους τους μείζονες τομείς άμυνας, η καπιταλιστική δύση ασπάστηκε πλήρως την προσέγγιση του κεντρικού σχεδιασμού και ελέγχου της παραγωγικής διαδικασίας - παρ'ότι την επιμέρους έρευνα και εξέλιξη καθώς και μετέπειτα μαζική παραγωγή διεξήγαγαν, τυπικά, ιδιωτικές εταιρίες υπό καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού.
Αντίστοιχα στην ΕΣΣΔ - ενάντια σε κάθε ιδεολογική αρχή - ουδέποτε υπήρξε κάποιου είδους μονοπωλιακή ανάθεση σε ένα και μόνο αμυντικό σχεδιαστικό γραφείο της εξέλιξης του οποιουδήποτε οπλικού συστήματος μέσω "συλλογικών διαδικασιών". Αντίθετα ανταγωνιστικά γραφεία, λειτουργώντας υπό καθεστώς ελεύθερης σχεδόν αγοράς, κατέθεταν τις προτάσεις τους και αναλάμβαναν την εξέλιξη πρωτοτύπων - με την κεντρική διοίκηση σε ρόλο αρχικά επιτελικού αξιολογητή και εν συνεχεία προτζεκτ μανατζερ κατά την καθαυτό παραγωγή.
Επίσης το σύστημα αμοιβών του επιστημονικού και υψηλόβαθμου τεχνικού προσωπικού τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΣΣΔ - στον αμυντικό τομέα - ήταν παραπλήσιο σε σχέση με τις τιμές βάσης (ας πούμε, σχηματικά, συγκριτικά με το "πακέτο" παροχών/αμοιβής του ανειδίκευτου εργάτη) καταστρατηγώντας έτσι τον νοσηρό εξισωτισμό των κομμουνιστικών συστημάτων.
Στον πραγματικό κόσμο είτε μιλάμε για το Εγγλέζικο Silicon Roundabout είτε για το Κορεάτικο DMC είτε για την κοινότητα των Shenzhen Makers το συνεργατικό business clustering, συχνά συνδυασμένο με seed accelerators & crowdfunding πλατφόρμες, ακυρώνει πολλά από τα ιδεολογικά σχήματα και διαχωρισμούς του παρελθόντος, στην πράξη.
Μια καλή εισαγωγή στο ελευθεριακό-συνεργατικό μοντέλο διαχείρισης της παραγωγικής διαδικασίας - έτη φωτός μακριά από τις απαρχαιωμένες καπιταλιστικές και κομμουνιστικές προσεγγίσεις :
Shenzhen, The Silicon Valley of Hardware (Full Documentary) | Future Cities | WIRED
Μπορεί να έκαναν αυτά οι Σοβιετικοί στα στρατιωτικά - αλλά σε όλες τις άλλες επιστήμες έμειναν δογματικοί σκράπες. Λυσένκο και Σια. 70 χρόνια δεν έβγαλαν ένα καινούργιο φάρμακο. Το τείχος το έριξε η έλλειψη υπολογιστών...
ΔιαγραφήΔεν είναι αλήθεια, για να στείλεις διαστημόπλοιο στο φεγγάρι πρέπει να έχεις αναπτυγμένες πολλές επιστήμες, νομίζω ο Λε Μπον είχε μιλήσει για παρεξήγηση πολιτισμών, δηλαδή όλοι καθόμαστε εδώ στην Ελλάδα και κρίνουμε τις άλλες χώρες και την ιστορία τους σαν να διαφέρουν από εμάς μόνο πληθυσμιακά και σε έκταση
ΔιαγραφήΗ σοβιετικοί ήταν πίσω σε οτιδήποτε αφορούσε μαζικά καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες και λίγο πολύ στο ίδιο επίπεδο με τους δυτικούς στα υπόλοιπα (με κάποιους τομείς να υπερέχουν πχ αεροδυναμική σχεδίαση αεροσκαφών, πυραυλική, εφαρμογές ηλεκτρομαγνητισμού και με κάποιους να υπολείπονται πχ μικροηλεκτρονική). Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι η οικονομία της ΕΣΣΔ ήταν μια στρατιωτικοποιημένη οικονομία σε βαθμό αδιανόητο για την δύση.
ΔιαγραφήΘα ήταν πάντως πολύ ενδιαφέρουσα από ιστορική άποψη, ως πείραμα, η εφαρμογή ενός συστήματος κεντρικού σχεδιασμού της παραγωγής σήμερα με τα τηλεπικοινωνιακά και υπολογιστικά τεχνολογικά προβλήματα που συνέβαλαν σημαντικά στην κατάρρευση της σοβιετικής οικονομίας λυμένα πλέον.
Και τώρα φίλε πίσω είναι στα μαζικά καταναλωτικά αγαθά και τις υπηρεσίες, και αυτό κάτι σημαίνει, ότι οι ιδεολογίες επικάθονται επί δημιουργημένων κόσμων για να τους εκσυγχρονίσουν και όχι για να τους αλλάξουν τη φύση τους-αδύνατο έτσι και αλλιώς-
ΔιαγραφήΗ φιλελευθερη οικονομια (καπιταλισμος), σε θεωρητικο επιπεδο, ειναι ενα "ανισο" οσον αφορα τη διανομη του πλουτου, αλλα δικαιο συστημα.Ο κομμουνισμος ειναι, αντιθετα, ενα "ισο", αλλα αδικο συστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνησω με πολλους προλαλησαντες, οτι και τα δυο συστηματα εφαρμοστηκαν με αρκετες στρεβλωσεις.
Επειδη ομως και στην ιδια τη φυση κυριαρχει η διαφορετικοτητα, οχι μονο ως προς στις ικανοτητες που διαθετουν τα εμβια οντα, αλλα και ως προς τις φιλοδοξιες, τις αναγκες, το χαρακτηρα, ενα "ανισο" συστημα ειναι και πιο "φυσικο".
Το συστημα που θα επικρατησει ειναι αυτο που συμβδαδιζει με τους νομους της φυσης. Το συστημα αυτο επικρατει, γιατι νομοτελειακα οδηγει στην προοδο της ανθρωποτητας. Κατα καιρους βεβαια θα κανει διορθωσεις (οπως ενας χρηματηστηριακος δεικτης) με κακες πρακτικες, στρεβλωσεις, επικρατηση αλλων συστηματων οπως ο κομμουνισμος, αλλα παντα θα επανερχεται κανοντας ενα βημα παραπανω. Το ζητουμενο ειναι το συνολικο βιοτικο επιπεδο και η ταση θα ειναι παντα ανοδικη
Θα πουν mistakes are valuable. Αλλά μας κούρασαν με τα "λάθη" μας. Θέλουμε πια να μάθουμε κάτι που να μην προκύπτει από τις χρονοβόρες διαδικασίες απογοητεύσεων και λαθών. Κάτι που να διαθέτει την ταχύτητα και την επεξηγηματική, καθαρή ακρίβεια της Φιλοσοφίας.
ΔιαγραφήΔεύτερη προσπάθεια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαλλαγμένος από τα ψυχολογικά μου πλέον - βοηθούσης και της ξανθιάς με το Dr.Ph. που μου έδωσε, ένα… χέρι βοηθείας, πήγα ξανά στον Μεγάλο.
- Η θεραπεία πήγε καλά βλέπω… Μου λέει αυτός - με το τικ στο αριστερό μάτι, που ανοιγόκλεισε… ΑΛΛΑ ξανάλλαξα γνώμη, ΔΕΝ θα πας κάτω - ή για να πας, πρέπει να μου φέρεις την Αυτού Εξοχότατης τον Νικόδημο εδώ, αυτοπροσώπως!
-Τον Νικό το Δήμου; Τι να τον κάνεις; Ρώτησα εγώ απορημένος, μπα… καλά είναι εκεί, την βρίσκει γκρινιάζοντας… εξάλλου όλα είναι ένα όνειρο μέσα σε ένα όνειρο που Κάποιος βλέπει και…
-Σσσσστ ……… μου λέει ο Μεγάλος χαμηλόφωνα, μην αναφέρεις το Όνομα του ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ!
-Γιατί; (ρω-τώ ε-γώ ψι-θυ-ρι-στά…)
Έτσι είναι κανόνας, μου απαντά ο Μεγάλος - έχουμε πάρει γραμμή από κάτι καλόπαιδα, συναδέλφους μας στα ΜΜΕ της μάνας Γης Ελλάδας, να μην τον αναφέρουμε ΠΟΥΘΕΝΑ, είναι η πολιτική μας αυτή, εδώ και χρόνια και την τηρούμε απαρέγκλιτα εδώ και αιώνες, κατάλαβες;
- Α-λή-θεια;
Ρωτάω με ειλικρινή απορία τώρα εγώ, μα ΓΙΑΤΙ;
Καλά τα έλεγε… Δεν έχει πλέον καμιά εκπομπή στην Τι Βι, δεν γράφει πουθενά, ούτε στο RAM ούτε στο LIFO, ΣΤΟ ΒΗΜΑ στην καταραμένη την Καθημερινή έστω…;
-Όχι, δυστυχώς, μου απαντά φανερά στενοχωρημένος ο Μεγάλος.
-Και γιατί δεν φωνάζει τότε: αλητεία… ΑΛΗΤΕΙΑ - ΑΛΗΤΕΙΑ… ΑΡΚΟΥΔΕΙΔΕΣ…;
Ξαναρωτάω εγώ, επιμένοντας.
Ο Λεβέντης έτσι έκανε και δες τον τώρα, έγινε Πρόεδρος πραγματικός, πίνει και τον φραπέ του στο κυλικείο της Βουλής… μαζί με κάτι άλλους ΣΟΒΑΡΟΥΣ Κύριους.
-Δεν ξέρω… μου λέει σκεπτικός ο Μεγάλος.
-Στεναχωρήθηκα…
-Έμαθα πάντως -συνεχίζει ο Μεγάλος- ότι έχει σηκώσει το μπαϊράκι της επανάστασης και κάνει αντίσταση μέσω ενός παλαιομοδίτικου μπλοκ!
-Αντίσταση, μέσω μπλοκ και μάλιστα παλαιομοδίτικου γίνεται, λέω εγώ;
-Πως δεν γίνεται λέει ο Μεγάλος, όλα γίνονται και μέσω τουιτερ γίνεται και όλα… ΠΟΥ ΖΕΙΣ, δεν είδες τι έγινε στην Τουρκία;
- Τι έγινε;
Ξαναρωτάω εγώ, δεν έχω ιδέα τι γίνετε εκεί, εδώ κάτω που βρίσκομαι, αλλά η ερώτηση αυτή, έμελε να μείνει αναπάντητη….
Με αγάπη
D.
Το δικό μου σχόλιο συνοψίζεται στην ιστορία της μικρής κόκκινης κότας, την οποία είχα μεταφράσει από τα αγγλικά και είχε δημοσιευτεί στον Οικονομικό Ταχυδρόμο κάποια στιγμή την δεκαετία του 1980.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πήγατε πολλά χρόνια πίσω αγαπητέ Παναγιώτη, όταν μικρός μάθαινα αγγλικά από τέτοια παραμύθια σε αντίστοιχη φυσικά ηλικία.
Διαγραφήhttps://en.wikipedia.org/wiki/The_Little_Red_Hen
ίσως ρωσικής προέλευσης το πολύ παλιό αυτό παραμύθι, μιλά για την αξία της εργασίας vs τεμπελιάς, σύμφωνα με την Wikipedia, μάλλον μεταφράσατε την "νεοφιλελεύθερη" διασκευή του Ρόναλτντ Ρέηγκαν σε κάποια από τις καταπληκτικές του ομιλίες.
Χαρακτηριστικό ίσως της διαφορετικής ερμηνείας εννοιών/ορολογίας και δυσκολίας συνεννόησης ανθρώπων που έχουν ασχοληθεί με το θέμα όπως οι συμμετέχοντες στη συζήτηση.
Προσωπικά κάνω παρέα στο γιατρό λόγω και εγώ άγνοιας του θέματος. Αν και η ζωή δίνει απάντηση στα πάντα ούτως ή αλλως, ακόμα και τελική απάντηση.
Εαν Κύριε Δήμου ρωτάτε τους τροπους με τους οποίους μπορεί να γίνει αναδιανομή πλούτου: Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Εμμεσους και άμεσους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμεσοι τρόποι: Το αυτονόητο.
1)Αυξηση των μισθών και συντάξεων πρώτα και κύρια στον ιδιωτικό τομέαν αλλα ΚΑΙ στον δημόσιο.
2)Σύστημα μπόνους των εργαζομένων που να συνδέεται άμεσα με την κερδοφορία της επιχείρισης.
3)Σύστημα απονομής μερισμάτων στους εργαζομένους της επιχείρησης.
4)Διάφορες χρηματοδοτήσεις απο τον ιδιωτικό τομέα στους εργαζομένους.
5)Επιδόματα απο το κράτος προς τους φτωχότερους, ασθενέστερους (π.χ. αναπήρους), αυτους που μένουν σε περιοχές με τεράστια οικονομικά προβληματα
Υπάρχει όμως και ο δευτερος τρόπος ο έμμεσος. Αυτός που δεν προσέξαμε τόσα χρόνια και ουσιαστικά μας μείωνε το εισόδημα.
1)Φορολογία. Οι ανώτερες οικονομικά τάξεις πρέπει να φορολογούνται. Εφόσον δεν φορολογούνται αυτοί τότε θα αναγκαστούν να πληρώσουν περισσότερα οι μικρομεσαίοι. Μείωση της φορολογίας για τους μικρομεσαίους. Μείωση του ΦΠΑ στα τροφιμα, στα είδη πρώτης αναγκής.
2) Συστήμα παιδείας. Πρέπει να είναι αποδοτικό. Ειδάλως μεγάλο μέρος του οικογενειακόυ εισοδήματος καταλήγει στα φροντιστήρια. Έπρεπε να είχαμε απαιτήσει εδώ και δεκαετίες ΚΑΛΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ και όχι να τα αφήσουμε αν γλινουν έρμαιο σε χέρια κάθε μπαχαλάκη.
3)Σύστημα υγείας. Πρέπει να είναι επίσης σωστό και αποδοτικό.Ο ορισμός του σύστηματος είναι ο συνδιασμός μηχανηματών και ανθρώπων ωστε να παραχθεί έργο. Με άλλα λόγια είναι δώρο άδωρο και πεταμενα λευτά να υπάρχουν νοσοκομεία και με μηχανήματα αλλά χωρίς προσώπικο. Είναι επίσης τεράστια σπατάλη και τεράστια διαφθορά να υπερκοστολογούνται φάρμακα. Ένα εντελώς δωρεάν σύτημα υγείας θα έσωζε πολλά χρήματα για τους πολίτες.
4)Διαφθορά. Η διαφθορά στο δημόσιο σημαίνει υπερκοστολόγηση και αυτά όλα είναι χρήματα ελληνων πολιτών.
5) Επένδυση στην επιχειρηματικότητα. Το να δώσουμε χρήματα στον κόσμο να ανόιξει επιχειρήσεις. Αλλά για να γίνει αυτό σωστα πρέπει να ξέρουμε επ ακριβώς την νομοθεσία του κράτους στο οποίο ζόυμε.
6) Δημιουργία ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ και μικρού κράτους. Δεν λέω να τα ιδιωτικοποιήσουμε όλα. Λέω να υπάρχει δημόσια διοίκηση, έλεγχος, αστυνόμευση, παιδεία, υγεία κλπ κλπ κλπ αλλα όλα αυτα βελτιστοποιημένα ως προς την αποδοτικότητα τους. Εδώ πρέπει να κοιτάμε το σύστημα και όχι τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστα. Το σύστημα είναι που κάνει τον εργαζόμενο αποδοτικό. Επίσης συνδέται με το ξεκαθάρισμα της νομοθεσίας μας όπως είπα στο (5).
7) Εκμετάλευση του φυσικού πλουτου της χώρας. Πρώτα απο όλα για τους πολίτες της (νερό, καύσιμα κλπ) και μειώσεις στο κόστος του ρευματος, των τηλεπικοινωνίων. Εάν αυτά καλύψουν τις ανάγκες μας τότε τα χρησημοποιόυμε για να τα πουλήσουμε ώστε να βγάλουμε κέρδος, και απο αυτό το κέρδος να μειώσουμε κιάλλο την φορολογία, ή να επιδότησουμε επιχειρηματικότητα και συντάξεις.
Υπάρχουν πολλά άλλα που μπορούμε να προτείνουμε. Το θέμα στην Ελλάδα ήταν πάντοτε η ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ και όχι η αποδτικότητα του οποιουδήποτε εργαζομένου. Και όλα αυτά επειδή δεν καταλάβαιναμε ποτέ τις αρχες του σύγχρουνου μάναζμεντ.
Υ.Γ: Όσοι πολιτικοι λένε όπως ο Κικίλιας ότι η αναδιανμή πλούτου είναι κόμπλεξ των Μαρξιστών λαϊκίζουν. Η σωστή αναδιανομή του πλουτού και η σωστή λειτουργία αυτου του συστήματος είναι απόλυτη προτεραίοτητα και υψηλότατη μέριμνα για κάθε πολιτικό. Το ότι υπάρχει η νοοτροπία ότι το σύστημα αναδιανομής πλούτου μιας χώρας δεν πρεπει να μας ενδιαφέρει είναι αυτό που οδήγησε όλα τα συστήματα τα οποία ανέφερα στην διαφθορά, στην παρακμή΄, την αναποτελεσματικότητα και γενικά την κατάσταση για την οποία μιλάω τώρα.
Και μπορεί το κράτος να μην είναι επιχειρηματίας αλλά... οφείλει τα συστήματα διοίκησης, μέριμνας και ελέγχου τα όποια διατηρεί να τα έχει στην υψηλότερη δυνατή αποτελεσματικότητα με το καλυτερο δυνατο μάνατζμεντ.
Αυτα τα λίγα απο εμένα... όπως πάντα. Είμαι σίγουρος ότι εάν κάτσω θα θυμηθώ πολύ περισσότερα απο αυτά που έχω στο κεφάλι μου.
Και στα δυο οικονομικο-πολιτικα συστηματα τιθεται το θεμα της διαφανειας και οταν αυτη λειπει τοτε δεν εχει σημασια σε τι συστημα ζουμε, θα ζουμε με ορους μαφιοζικους ειτε ειναι καπιταλα δημοκρατια ειτε ειναι ο Σταλιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειναι τυχαιο οτι σε καθε οργανωση, πολιτικη οικονομικη κτλ πολλοι αντιπροσωποι εχτρευονται την αμεση διαθεση των στοιχειων και την κριτικη σκεψη των υπαλληλων αλλα και των πολιτων γενικα για μια εταιρεια ή μια κρατικη υποθεση.
Ποσα θεματα δεν περασαν απο την εγκριση του λαου; Και τωρα ακομη και με δημοψηφισματα ακομη δεν περναει η κριση του λαου σε αυτη τη χωρα εστω ; (Αγγλια περασε....). Εαν καποιος γραψει ''Η Ελλαδα εχει καποιας μορφης χουντας, εσωτερικης και οχι μονο απο εξωτερικες πιεσεις'', θα ηταν σωστο ή λαθος;
Καλή ερώτηση...
ΔιαγραφήΌταν η φύση του ανθρώπου δεν συμφωνεί με τις δοξασίες μας, φαντασιωνόμαστε ένα νέο είδος ανθρώπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο απόλυτο όνειρο της νεωτερικότητας. Από τον Χίτλερ μέχρι τον Στάλιν (νεωτερικές δοξασίες ο ναζισμός και ο κομμουνισμός) που συγκρούστηκαν, καταλαβαίνοντας όμως απόλυτα η μια την άλλη.
Χάρη στη θεωρία του Νέου Ανθρώπου, και οι δύο θεωρίες προσέβλεπαν στο Τέλος της Ιστορίας. Και οι δύο θεωρίες υπήρξαν αποκαλυπτικές (apocalyptical).
Είναι αυτονόητο πως όταν θέλεις να δημιουργήσεις ένα ‘νέο τύπο ανθρώπου’ πέφτεις σε ανελευθερία σε ατομικό επίπεδο. Πρέπει να διασφαλίσεις την απουσία εναλλακτικών που θα ακύρωναν, ή θα καθυστερούσαν το Σχέδιό σου.
Φυσικά, η Ιστορία και ο Άνθρωπος (σαν αφηρημένες έννοιες) γελά όταν ένας μεμονωμένος ηγέτης ή μελετητής, ανεξαρτήτως της ισχύος ή της φήμης που απολαμβάνουν για κάποιο διάστημα, κάνουν τέτοια μεγαλεπήβολα σχέδια.
‘Η ιστορία είναι ταξίδι, όχι λιμάνι’ όπως είπε ο Toynbee.
Ας αφήσουμε τις χρεοκοπημένες (και τραγικές) ουτοπίες και ας πάρουμε απόφαση ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε και να διαχειριστούμε την ανθρώπινη φύση που έχουμε. Διαθέτουμε ‘απειρα παραδείγματα και για το είδος της φύσης και για τα αποτελέσματα των προσπαθειών να αλλάξει η φύση με εξαγγελίες και διατάγματα.
Στο κύριο θέμα: πως διασφαλίζεται η παραγωγικότητα χωρίς το ‘καρώτο’ του κέρδους; Δεν χρειάζεται να πάει κανείς στο αποτυχημένο πείραμα του κομμουνισμού.
Στα επιτυχημένα Σκανδιναβικά κράτη, που υπήρξαν προπύργια ατομικών ελευθεριών, λόγω των σημαντικών κοινωνικών παροχών, υπήρξαν πολίτες που πήραν μολύβι και χαρτί, υπολόγισαν ότι εάν είναι άνεργοι θα λαμβάνουν 1000 ευρώ και εάν δουλεύουν θα λαμβάνουν 900 ευρώ. Και αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το σύστημα. Και ήταν ένα ιδιαίτερο είδος ανθρώπων (προτεστάντες, με έφεση στην αυτάρκεια).
Όταν το Σκανδιναβικό φιλελεύθερο μοντέλο δεν μπορεί να λύσει αυτή τη βασική αντίφαση, θα το καταφέρει κάποια ανελεύθερη κομμουνιστική ουτοπία;
Αριστερός μπορεί να είμαι – κομμουνιστής όχι. Πιστεύω ότι το ‘κλειδί’ βρίσκεται (σε εθνικό οικονομικό επίπεδο) στη φόρμουλα όπου κανείς δεν θα κερδίζει παραπάνω εάν είναι άνεργος. (Δεν είναι καθόλου εύκολο: τρία παιδιά να έχει κάποιος στην Σκανδιναβία, λαμβάνει επίδομα ανώτερο του βασικού μισθού.) Και από την άλλη (βλ. σύστημα vs. αντισύστημα σε πλατύτερο επίπεδο) δεν μπορεί η μεσαία τάξη να απολαμβάνει προνόμια σε ένα κράτος και στην άλλη μεριά των συνόρων η ίδια τάξη να ζει σε τραγικές συνθήκες.
Προτού ξεκινήσει το σχετικό πετροβόλημα επί δικαίων και αδίκων, μεταξύ των αντιπαρατιθεμένων παρατάξεων, καλό θα ήταν ο κάθε ενδιαφερόμενος να κάνει ένα reality check παίζοντας λίγο με τους διαδραστικούς πίνακες στατιστικών του ΟΑΣΑ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήGeneral government spending
Εκεί θα διαπιστώσει ότι ο δυτικός κρατικός καπιταλισμός, ως οικονομικό σύστημα, δεν υπολείπεται από πλευράς μεγεθών τόσο όσο πιστεύουμε από το κρατικιστικό/κομμουνιστικό αντίστοιχό του.
Επίσης θα παρακαλούσα τον όποιο αυτόκλητο εκπρόσωπο της οικονομίας της αγοράς (κόκκινες κότες, Ayn Rand κτλ) να μου λύσει μια-δύο απορίες:
- Τι το ορθολογικό βρίσκει κανείς στο να έχω μια ημερήσια απόδοση επένδυσης της τάξης του 10% στοιχηματίζοντας στην διακύμανση της τιμής ενός σύνθετου χρηματιστηριακού μετοχικού δείκτη ΧΩΡΙΣ να αγοράσω μετοχές του και ποντάροντας 20πλάσια χρήματα από εκείνα τα οποία πραγματικά διαθέτω στον τραπεζικό μου λογαριασμό (δηλ ανοίγοντας θέση σε ένα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης με βαθμό μόχλευσης 20 μέσω οποιασδήποτε ηλεκτρονικής πλατφόρμας συναλλαγών παγκοσμίως - για να μην μιλήσω καν για short selling σε τρελά σύνθετα προϊόντα ή σε συνάλλαγμα και απλά χαθεί η μπάλα)?
- θα ήθελα να μάθω εάν οι θιασώτες του οικονομικού φιλελευθερισμού θεωρούν ορθολογικό το να βρίσκεται η χρηματιστηριακή αξία του Facebook σε διπλάσιο σχεδόν επίπεδο αυτού της σημαντικότερης, πιθανότατα, φαρμακοβιομηχανίας στον κόσμο, της Merck: ~337 έναντι ~170 $ δις σήμερα ...
- Τι γνώμη έχετε όλοι "εσείς" για περιπτώσεις καραμπινάτης διαπλοκής κυβέρνησης και ιδιωτών που ακόμα και στους ποιο ζωτικούς τομείς, τις ποιο κρίσιμες περιόδους (θέματα άμυνας την περίοδο του ψυχρού πολέμου, περίπτωση Avro Canada CF-105 Arrow) προτίμησαν το μπαγιόκο στην καβάντζα έναντι του "κοινού καλού του ελεύθερου κόσμου" όπως οι ίδιοι μάλιστα διατείνονταν?
Το πρόβλημα του σύγχρονου καπιταλισμού λοιπόν δεν είναι γενικώς και αορίστως η άδικη κατανομή του πλούτου.
Είναι η παραγωγή εικονικού πλούτου μέσω στοιχηματικών χρηματοπιστωτικών διαδικασιών καζίνο που υπονομεύουν την καθαυτό παραγωγική διαδικασία.
Είναι η κυριαρχία της μπούρδας του περιττού έναντι του ουσιώδους με πρόσχημα το "έτσι κρίνει η αγορά, αυτό θέλει ο καταναλωτής".
Είναι η διαπλοκή του εκάστοτε κρατικού διευθυντηρίου με τους λεφτάδες καιροσκόπους και τους υψηλόβαθμους μανατζαρέους - η συγκρότηση ενός μετώπου που αντιστρατεύεται τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας και καπηλεύεται το έργο και τις ιδέες του λαμπρότερου μέρους του δυναμικού της.
Υποθέτω ότι για όλους "εσάς" είναι απολύτως θεμιτό 200.000 χρόνια βιολογικής εξέλιξης, 100δες εκατομμύρια ανθρωποώρες και πακτωλοί δισεκατομμύριων δολαρίων να ξοδεύονται από τον σύγχρονο Homo sapiens sapiens στο να κυνηγάει Pokemon στα πάρκα και τις λεωφόρους, να βγάζει selfies ενώ γαμάει ή να χοροπηδάει σαν πίθηκας χύνοντας στο βρακί του και κραυγάζοντας ακατάληπτα μπροστά στην οθόνη της σούπερ-ντούπερ παιχνιδομηχανής όταν καταφέρει να καθαρίσει τον "τελικό κακό" ...
@Forcibly Pseudonymous K2825
ΔιαγραφήΚαμία απορία δε θα σας λύσουμε γιατί ίσως το έχετε ήδη κάνει: Στο ιδιο σας το σχόλιο και μάλιστα λύσατε τις απορίες πριν τις διατυπώσετε !! :)
Όλα αυτά τα πολυ σωστά παραδείγματα, περί καπιταλισμού-καζίνο που αναφέρετε είναι πολύ γνωστά και καθόλου καινούρια. Δυστυχώς δε μπορούμε να τα αναλύσουμε διεξοδικά αλλά όποιος το πράξει θα διαπιστώσει ως κύρια αιτία στρεβλώσεις που προέρχονται από κάποια κρατική παρέμβαση (νομοθεσία, επιδότηση, προστατευτισμό κλπ κλπ).
Τώρα θα μου πείτε, είναι σοβαρή απάντηση αυτή; Να δαιμονοποιούμε το Κράτος κάθε φορά που βρίσκουμε τα δύσκολα;;;
Είναι μεγάλη κουβέντα και με δύκολες απαντήσεις...
Η κριτική μου γίνεται από αυθεντικά φιλελεύθερη σκοπιά.
ΔιαγραφήΑπό εκεί όπου το "free to choose" και το "may the best man win" θεμελιώνουν ένα δίπολο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΛΛΑ και ΕΥΘΥΝΗΣ για τον κάθε μέρος ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ - χωρίς εξαιρέσεις και εύκολα bailouts υπό το πρόσχημα του "συστημικού και ηθικού κινδύνου".
πχ Όταν φαλίρει μια Τράπεζα ΔΕΝ την σώζει κανείς - οι μέτοχοι χάνουν τις επενδύσεις τους, οι υπάλληλοι τις δουλειές τους, οι καταθέτες τα λεφτά τους, τα ανώτατα διοικητικά στελέχη τα προσωπικά τους περιουσιακά στοιχεία και ΕΑΝ αποδειχθούν παραβατικές συμπεριφορές της διοίκησης οι υπαίτιοι πάνε φυλακή ΜΑΖΙ με τους υπεύθυνους των προϊσταμένων εποπτικών κρατικών αρχών.
Εάν δε ο οργανισμός λόγω μεγέθους αποτελεί όντως συστημικό κίνδυνο τότε στο Διοικητικό του Συμβούλιο διορίζεται ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΈΡΩΝ κρατικός επίτροπος με δικαίωμα βετο σε κάθε απόφαση - επίτροπος που αν παρόλα αυτά το μαγαζί βαρέσει κανόνι και αναγκάσει το κράτος σε διάσωση, τρώει ΙΣΟΒΙΑ με συνοπτικές διαδικασίες για παράβαση καθήκοντος μαζί με τους προϊσταμένους του.
@Forcibly Pseudonymous K2825
ΔιαγραφήΤο τελευταίο σχόλιό σας είναι και το μόνο από όσα γράφτηκαν σε αυτή τη ανάρτηση που ειναι τόσο εντός θέματος. Πράγματι προσπαθείτε να απαντήσετε σε μια νέου τύπου Αριστερά η οποία αφήνει την Ελεύθερη Αγορά να δουλέψει μέχρι το σημείο που οι εταιρείες γιγαντώνονται τόσο πολύ που ανεβαίνουν στην κατηγορία "too big to fail".
Τότε μας λέτε ότι καλό θα ήταν αυτές οι εταιρείες του συστημικού κινδύνου να κρατικοποιούνται de facto.
Εχω σκεφτεί πολλές διαφορετικές απαντήσεις και επιλέγω την παρακάτω:
Λοιπόν αν το σκεφτούμε λίγο, η ιδέα σας αυτή είναι ισοδύναμη με τον "100% φόρο κληρονομιάς". Να κληρονομεί δηλαδή το Κράτος όλη την αξία των αποθανώντων ώστε με κάποιο τρόπο όλοι οι άνθρωποι να "ξεκινούν από το μηδέν" και έτσι να επιβάλεται και η ισότητα και η ελευθερία!
O Milton Friedman σε ένα από τα βίντεο που παρέπεμψα παραπάνω δέχεται μία τέτοια ερώτηση από το κοινό και δίνει μια απολαυστικότατη απάντηση, την οποία ασπάζομαι πλήρως:
https://www.youtube.com/watch?v=MRpEV2tmYz4&t=122s
Σε τιμές 2015 το ακαθάριστο παγκόσμιο προϊον ήταν ~74 $ τρίς την στιγμή που η αξία του παγκόσμιου χαρτοφυλακίου παραγώγων εκτιμάται στα ~560 $ τρις. Και αυτό αφορά σε ένα κλάσμα μόνον των συνολικών πιθανών επισφαλειών που μετά την περίοδο της απορρύθμισης Greenspan βρίσκονται πλέον στα βιβλία όλων των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
ΔιαγραφήΗ αδυναμία ποσοτικοποίησης και πρόβλεψης των συνεπειών από το σκάσιμο ενός μέρους της διογκωμένης αυτής φούσκας είναι που ανάγκασε, μεταξύ άλλων, την αμερικάνικη κυβέρνηση να ξοδέψει 100δες δισεκατομμύρια σε bailouts από το 2008 και μετά (μόνον το αρχικό Emergency Economic Stabilization Act στοίχισε περί τα 650 $ δις στον Αμερικάνο Φορολογούμενο).
Μισό αιώνα μετά από τις διαλέξεις Friedman ζούμε σε ένα κόσμο απρόβλεπτων αλληλεξαρτήσεων που ακόμα και ο ίδιος θα αδυνατούσε να προβλέψει: High-frequency Trading, Algorithmic Trading, Synthetic Derivatives και τόσα άλλα που δεν υπήρχαν καν τότε ή ακόμα και όπου υπήρχαν, η συγκριτική τους αξία τους ήταν εκατομμυριοστά της σημερινής ...
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ τα πρώτα CDOs δημιουργήθηκαν περί τα τέλη του 1980 κατέληξαν να έχουν market value που υπερέβαινε τα 1.5 $ τρις 20 χρόνια μετά. Και μην γελιέστε η στοιχηματική μόχλευση των CDOs είναι εκείνη που οδήγησε στην συστημική κατάρρευση του 2008 και όχι η άμεση τραπεζική στεγαστική δανειοδότηση.
Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό:
Δέχεστε στο όνομα της υποτιθέμενης αυτορύθμισης της ελεύθερης αγοράς την μετακύλιση του κόστους των απαραίτητων για την αποφυγή μιας πλήρους συστημικής οικονομικής κατάρρευσης μέτρων στο κράτος και έτσι τελικά στον φορολογούμενο?
Εγώ όχι.
Και γι αυτό πιστεύω ότι ΚΑΤΙ θα πρέπει να γίνει ...
Μία λύση θα ήταν η εκ των προτέρων κρατική επιτροπεία, όχι κρατικοποιηση, των too big to fail ... Μια άλλη θα ήταν η αυστηροποίηση των όρων προσωπικής ευθύνης των Διοικητικών Συμβουλίων και των Στελεχών ... Να σας πω την αλήθεια, το θέμα είναι πολύ ειδικό και δεν έχω τις γνώσεις για να εκφράσω οριστική άποψη ...
ΟΜΩΣ σίγουρα ΚΑΤΙ πρέπει να γίνει ώστε η απληστία και η ηλιθιότητα της ιθύνουσας ομάδας του 1% να μην καταλήξει στην καταστροφή των ζωών των υπολοίπων μέσω μιας ακόμα συστημικής κατάρρευσης ή ενός μεγάλου νέου πολέμου ...
Όπως λέγει και ο Alan Greenspan, φίλος προσωπικος και θαυμαστής της Ayn Rand, του οποίου οι ευθύνες, ως κεντρικός τραπεζίτης, για τη φούσκα των στεγαστικών είναι τεράστιες:
ΔιαγραφήIf it is too big to fail, it is too big!
Το τι έκαμε τα CDO να φτάσουν σε αυτές τις τιμές θα το συζητήσουμε; (0% borrowing rates, government securities)
Σε κάθε περίπτωση ολα τα γιγαντιαία ιδρύματα ιδιωτικού δικαίου και κέρδους τα οποία δηλώνουν για τον εαυτό τους too big to fail (βλ. ATT τη δεκαετία του 60-70) είναι ιδρύματα που γιγαντώθηκαν με τη βοήθεια και τη στήριξη του Κράτους και τις ολιγοπωλιακές πρακτικές (chronism κλπ κλπ).
Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα για το τι πρέπει να γίνει αλλά θα πω τούτο:
Δεν μπορώ να κατηγορώ την Ελεύθερη Αγορά και τα Χέρια Της όταν δεν τις έχω επιτρέψει να λειτουργήσει με ένα μίνιμουμ αναγκαίων προδιαγραφών.
Κανένας απολύτως κρατικός έλεγχος ή ιδιαίτερη εποπτεία δεν υπήρξε στα CDOs, το αντίθετο μάλιστα, επρόκειτο για μια παντελώς ανεξέλεγκτη αγορά - όπως προέκυψε και από την εκ των υστέρων αξιολόγηση των αιτιών της κρίσης.
ΔιαγραφήΤο τι προκάλεσε η απληστία της ελεύθερης αγοράς και πώς αξιοποίησαν οι επιτήδειοι μανατζαρέοι των επενδυτικών τραπεζών το αυξημένο money supply της FED το είδαμε πολύ καλά το 2008 - δεν χρειάζεται επανάληψη.
Τα government securities δεν έπαιξαν ρόλο στην κρίση του '08, τα mortgage securities ήταν που συνεισέφεραν.
Τέλος μια διευκρίνηση: Τάσσομαι κατά του παρασιτικού χρηματοοικονομικού καπιταλισμού-καζίνο και ΟΧΙ του υγιούς παραγωγικού καπιταλισμού του οποίου είμαι υπέρμαχος.
Εγώ δεν εντοπίζω το πρόβλημα στην απληστία των Αγορών. Οι Αγορές ήταν, είναι και θα είναι άπληστες. Εγώ εντοπίζω το πρόβλημα στο αυξημένο money supply.
ΔιαγραφήΚατα τη γνώμη μου έπαιξαν μεγάλο ρόλο τα government securities. Για μενα η κρίση έσκασε το 2008 αλλά είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, όταν πχ οι κρατικά επιδοτούμενες freddie και οι fannie έκαμαν ό,τι αξιολογήσεις ήθελαν:
https://en.wikipedia.org/wiki/Federal_takeover_of_Fannie_Mae_and_Freddie_Mac
Είναι πολύ σοβαρά και πολύ δύσκολα ερωτήματα αυτά τα ερωτήματα που θέτετε.
Αν τα καταλαβαίνω σωστά, ρωτάτε το εξής:
Δεδομένης της ανεστραμμένης πυραμίδας πλούτου που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο, και που αυτή ειναι η αιτία των κρίσεων :
1. πόσο η πυραμίδα αυτή οφείλεται στη δομική λειτουργία της ελεύθερης αγοράς και πόσο στις κρατικές παρεμβάσεις ;
2. Πώς πρέπει να λειτουργήσει το κράτος (αν πρέπει) για να ελέγξει/αποδομήσει αυτήν την πυραμίδα ;
Και για να το συνδέσουμε με το ερώτημα που θέτει ο ΝΔ:
3. Μπορεί η Αριστερά να δώσει κάποια λύση σε αυτό το πρόβλημα;
Οι σωστές απαντήσεις (αν υπάρχουν) νομίζω πως αξίζουν πολλά πολλά Νόμπελ.
Οικονομία και Σοσιαλισμός
ΑπάντησηΔιαγραφή------------------------------------------
Οι συναλλαγές των ανθρώπων, σου δίνω κριθάρι και μου δίνεις πατάτες ή σου δίνω λάδι και μου δίνεις χαλκό ή σίδερο, προέκυψαν από την Ανάγκη, και πάνε πίσω δεκάδες χιλιάδες χρόνια, μπορεί κι εκατοντάδες.
Δηλαδή από την αίσθηση ότι μου λείπει κάτι (ένα αγαθό) και το χρειάζομαι για να επιβιώσω ή για να ζήσω καλύτερα, κι επειδή μου περισσεύει κάτι άλλο, δίνω τα περίσσεια μου αγαθά για άλλα, είτε κεφαλαιουχικά (μέταλλα) ή καταναλωτικά (κρασί κλπ).
Βέβαια, ο πιο εύκολος τρόπος ήταν άλλος: να αρπάξεις ό,τι σου έλειπε ή ό,τι χρειαζόσουν ή ό,τι σου γούσταρε κι ας μη σου έλειπε κι ας μη το χρειαζόσουν εκείνη τη στιγμή, ώστε να έχεις περισσεύματα για ανταλλαγές, δηλαδή πλούτου (αυτά στην προκαπιταλιστική κοινωνία).
Μετά το ανταλλακτικό εμπόριο ήλθε το εκχρηματισμένο (κάποια μέταλλα, στην αρχή ήταν χαλκός και σίδηρος αλλά μετά ευγενή) μπορούσαν να τύχουν ανταλλαγής με οτιδήποτε και μετά η καπιταλιστική ανάπτυξη, αρχικά με τις μανιφακτούρες και ύστερα με τις βιομηχανίες - πρωτοπόρα η Βρετανία.
Από αυτή την πλευρά, το διαρκέστερο "νόμισμα" στην ιστορία ήταν το... χρυσό κωσταντινάτο του Βυζαντίου. Σταθερό, καθαρό και κοινόχρηστο μέχρι τη μάχη το Μάτζικερτ, νομίζω, το 1071.
Αυτή η Ανάγκη και η αντίστοιχη πρακτική, υπήρχε ακόμη και στην Σπάρτη, όπως υπάρχει ακόμη και στα Κοινόβια Μοναστήρια του Αγίου Όρους, όχι τόσο στο εσωτερικό τους, αλλά στις εξωτερικές τους σχέσεις.
Η Μονή Σταυρονικήτα, λόγου χάρη, είναι ιδιοκτήτρια γαιών και αγαθών που ανήκουν μεν σε όλους του μοναχούς, αλλά σε κανέναν αποκλειστικά - απλώς την ευθύνη της διαχείρισης την έχει ο Ηγούμενος. Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, οι σχέσεις του μοναστηριού με τους μισθωτούς εργάτες ή άλλο προσωπικό που έχει (κυρίως λαϊκούς) είναι σχέση καπιταλιστική - με εξαίρεση τις δωρεές. Αν ο ηγούμενος δεν βάλει κάτω τα πράγματα ώστε να δει τι συμφέρει και τι δεν συμφέρει, τότε το μοναστήρι θα χρεοκοπήσει, δεν θα μπορεί να συντηρεί ούτε τους μοναχούς, πόσω μάλλον τα κτήρια και τα κτήματα που έχει ή και τα δάνεια που πρέπει να αποπληρώσει.
Εν ολίγοις, ό,τι οικονομικό σύστημα επινοήσει κανείς για τους δικούς του, θα κληθεί να παίξει με όρους προσφοαράς και ζήτησης εν σχέσει με τις άλλες οικονομίες (έτσι συναλλάσσονται και τα κοινόβια μοναστήρια μεταξύ τους - καπιταλιστικά).
Τηρουμένων των αναλογιών, αυτό ισχύει και στον διεθνή καταμερισμό εργασίας: η μία χώρα παράγει εκείνα περισσότερο και είναι καλύτερα, ή άλλη τα άλλα και όποια παράγει κοπανιστό αέρα, χρεοκοπεί, αφού κανείς δεν έχει συμφέρον να συναλλαχθεί μαζί της.
Προφανώς, η σοσιαλιστική σκέψη λειτουργεί μόνο σε συνθήκες... καπιταλισμού αλλά ως αντίβαρο. Κάτι σαν... αλεξήλιο, αντηλιακό και σκιάστρο για να μην πω σκιάχτο.
Κατεβάζεις την τέντα για να μη σε κάψει ο ήλιος. Αν την ανεβάσεις δε δημιουργείς ήλιο. Έτσι είναι και η η ελεύθερη οικονομία. Θέλει έναν κάποιο έλεγχο, γιατί η αγορά δημιουργεί ανισότητες, εξ ου και η φορολογία, οι κοινωνικές παροχές κλπ. Αν όμως έχεις μόνο... έλεχγο, δηλαδή κοινωνικές παροχές, μόνο φορολογία και ανακατονομή εισοδήματος, δεν σημαίνει ότι έχεις και αποδοτική οικονομία, δηλαδή πλούτο.
Εικάζω, λοιπόν, ότι αυτά που είπα και νωρίτερα (στο αρχικό μου σχόλιο) για την ελληνική καθεστωτική αριστερά, ισχύουν και για κάθε απόπειρα "αριστερής" οικονομίας. Είναι όνειρο θερινής νυχτός.
Μετά τιμής,
Κάπα
Οικονομία, Ανορθολογισμός και Καπιταλιστικός Αυνανισμός
ΔιαγραφήΗ ονομαστική αξία του χαρτοφυλακίου παραγώγων μίας και μόνης Τράπεζας, της Deutsche Bank, είναι 2.5 φορές υψηλότερη από το ΑΕΠ ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Βάσει των μηχανισμών αποτίμησης και αξιολόγησης της "ελεύθερης οικονομίας" η Apple Inc είναι η σημαντικότερη εταιρία στον πλανήτη γη ... Ναι όπως το ακούτε ... Κρίνοντας βάσει του συνολικού market capitalization και των fundamentals της Apple Inc τα κινητά τηλέφωνα, τα λαπτοπς, τα κυριλέ ντεσκτοπς και τα λοιπά γκατζετάκια της συγκεκριμένης και μόνον εταιρίας είναι το σημαντικότερο εμπορεύσιμο αγαθό στον πλανήτη γη.
Θυμηθείτε ότι σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον παντελούς παραλογισμού επικρίνετε την, όντως θλιβερή, καθεστωτική ελληνική αριστερά για τις ανακολουθίες και ανεπάρκειές της.
Δεν βλέπω καμία αντίφαση, αν βλέπετε εσείς, ας την εξηγήσετε.
ΔιαγραφήΕκείνο που διαπιστώνω είναι αυτό που γνωρίζουν όλοι: ότι στην αξία μιας επιχείρησης υπολογίζεται και η μεταβλητή των προοπτικών της και τα συναφή προσδοκώμενα οφέλη/κέρδη . Εδώ έγκειται και το όποιο μικρό ή μεγάλο επιχειρηματικό/επενδυτικό ρίσκο.
Άλλο τα... Λαυρεωτικά κι άλλο η Apple
Συγνώμη αλλά σε αυτό το θέμα τείνω να συμφωνήσω με K2825 ως εξής: Το metric της market capitalization, ακόμη και των fundamentals, είναι ταιριαστό για το καζίνο. Οι πόλεμοι όμως (που είναι και τα έσχατα metrics) θα γίνουν για το νερό, την ενέργεια και την γη. Σίγουρα δεν θα πολεμήσει κανείς για να έχει το 7 αντί του 6s. Έχουν δηλαδή όλα αυτά μια "προσκαιρότητα" και έτσι πρέπει να διαβάζονται.
Διαγραφή
ΔιαγραφήΚαζίνο ξεκαζίνο, αυτά έχει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης και η συνακόλουθη συσσώρευση κεφαλαίου στο σύγχρονο καπιταλισμό.
Η ζωή και η οικονομία ενέχουν το στοιχείο της διακινδύνευσης.
Όσοι είναι διορατικοί/τυχεροί πάνε μπροστά.
Η καινοτομία θα έχει πάντα τα πρωτεία. Και θα την προσκυνούν για όσο καιρό αποδίδει και μέχρι να υποκατασταθεί.
Μετά τιμής,
Κάπα
Αγαπητέ κάπα υπάρχει ζήτηση και ζήτηση. Γι' αυτό έχουμε την ελαστικότητα. Η διαφορά στη ζήτηση νερού από τη ζήτηση του S7 είναι διαφορά είδους κι όχι βαθμού αλλά ο ανεπαρκής οικονομολογικός φορμαλισμός δεν μας επιτρέπει να το εκφράσουμε. Μια ζωή παλεύουν για τα aggregates και δεν. Όλα σε ένα τσουβάλι και τραβάμε ένα άθροισμα. Δεν ανοίγω συζήτηση για θεμελιώδη έρευνα. Αποτείνομαι (αν δεν είναι το σωστό ρήμα συγνώμη) στην κοινή λογική.
ΔιαγραφήΑπευθύνομαι...
ΔιαγραφήΑγαπητές Μοίρες,
ΔιαγραφήΗ κοινή λογική δεν συμπορεύεται με τις καταναλωτικές δαπάνες. Το ξέρετε αυτό.
Δεν είμαστε στη Κατοχή ώστε να πεθαίνουμε για ένα κομμάτι μπομπότα ή για ένα αβγό και να μη θέλουμε τίποτε άλλο.
Για εμένα είναι παράλογη η αγορά κοσμημάτων. Όπως και γενικά η όποια σπατάλη χρημάτων. Δεν είναι όμως για την κυρία της οποίας οι φίλες δίνουν πέντε και δέκα χιλιάδες για μία τσάντα LOUIS VUITTON!!!
Όπως δεν είναι λογικό το ότι μία γνωστή μας αγόρασε πέρσι αυτοκίνητο 70 χιλιάδες ευρώ, αλλά για το παιδί της που είχε καρκίνο, το σκεφτόταν αν θα πήγαινε στη Γερμανία για θεραπεία!
Η κοινή λογική δεν είναι τόσο κοινή όσο φαίνεται. Μακάρι να ήταν. Όλα στη ζωή θα κυλούσαν όμορφα και ωραία.
Τα κίνητρα των ανθρώπων δεν είναι μόνο λογικά ή αν έχουν κάποια λογική, αυτή δεν είναι πάντα η κοινή λογική.
Αλλιώς δεν θα υπήρχε και η... Λογοτεχνία.
Με πολλή εκτίμηση,
Κάπα
Μία απόπειρα τοποθέτησης... Στρεβλώσεις υπάρχουν σε κάθε σύστημα εξουσίας φιλελεύθερο, νεοφιλελεύθερο, κομμουνιστικό, σοσιαλιστικό. Οι ηγέτες καταχρώνται ως επί το πλείστον τα αξιώματά τους και στις περισσότερες των περιπτώσεων λειτουργούν στο απυρόβλητο (ατασθαλίες επί ατσθαλιών, απροκάλυπτα ή συγκαλυμμένα ψεύδη, διαπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας με το τραπεζιτικό κεφάλαιο και τη δικαστική εξουσία, παραδοχή υποκριτική των κοινωνικών ανισοτήτων με τους πατρικίους να καθορίζουν την τύχη των πληβείων κ.λπ.).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημοκρατία κοινώς χωλαίνει. Γι’ αυτό παραθέτω ορισμένες προτάσεις:
α) i) Να υπάρξει με ουσιαστικό και πρακτικό τρόπο δίκαιη αναδιανομή του πλούτου. Δεν είναι λογικό 80 άνθρωποι να κατέχουν το 50 % του παγκόσμιου πλούτου, να κινούν τα πολιτικά νήματα και εμείς να στοχαζόμαστε τι είδους κοινωνία θέλουμε να διαμορφώσουμε. Χτες προβλήθηκε και ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ για τη Goldman “Sucks”… Εκεί να δείτε πανηγύρια...
ii) Δεν είναι, επίσης, λογικό η παγκοσμιοποίηση να προσφέρει τη δυνατότητα στην οποιαδήποτε πολυεθνική εταιρεία να αναζητά φθηνό εργατικό δυναμικό στο κάθε απομακρυσμένο σημείο του πλανήτη και εμείς να ανταλλάσσουμε ανθρωπιστικά φληναφήματα - παραινέσεις - εκκλήσεις περί μείωσης της παγκόσμιας φτώχειας.
β) Λογοδοσία των αρχόντων και επιβολή κυρώσεων αυστηρών στους επίορκους ιθύνοντες (επιστροφή των υφαρπαχθέντων). Δεν μπορεί να καλείται η μάζα να πληρώνει πάντα τις επιζήμιες συμβάσεις και συμφωνίες των μανδαρίνων της εξουσίας.
γ) Περιοδικός έλεγχος όλων όσων ασκούν εξουσία (συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού και των υπουργών του) από εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, για να διαπιστώνουμε εκ του σύνεγγυς πόσο προάγουν (;) την έννοια του συλλογικού συμφέροντος. Στο Eurogroup παρεμπιπτόντως ούτε πρακτικά δεν τηρούν οι δημοκράτες Ευρωπαίοι. Το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται σε χρυσά - συγγνώμη - σε καλά χέρια...
Η ουτοπία του σήμερα...
@Georgios Maragkopoulos20 November, 2016 13:38
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δυστηχώς ο κομμουνισμός όπως εφαρμόστηκε εφαρμόστηκε λάθος"
Δεν παρακολουθείτε - τάχουμε ξαναπεί αυτά:
(Τώρα είμαστε απλά στην κόλαση και απολαμβάνουμε οοολοι μαζί το υπέροχο έργο: "...και δώστης - αριστεράς- άλλη μία ευκαιρία…)
---------------------------------------------------------------
Η δυστυχία του να είσαι αριστερός
Από την μία ειλικρινά λυπάμαι, που κάποια άνθρωποι ένιωσαν τις ιδέες τα οράματά και τα πιστεύω τους να γκρεμίζονται έτσι ξαφνικά, με την κυβέρνηση της πρώτο- τρίτης φοράς αριστεράς. Ιδέες που τις προηγούμενες δεκαετίες κυριαρχούσαν στη χώρα μας.
Από την άλλη το να ψάχνουμε για δικαιολογίες μετά το διαφαινόμενο ναυάγιο ΣΥΡΙΖΑ ότι "αυτή δεν ήταν η πραγματική αριστερά", φοβάμαι πως θα αυτό θα καταντούσε γραφικό -εάν δεν ήταν τόσο τραγικό.
Και ποια είναι τελικά η "αριστερά" που μας εκφράζει ιδεολογικά, εάν όχι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ;
Του Κ.Κ.Ε., της πρώην ΕΣΣΔ, της αριστεράς του ΜΑΟ του ΧΟΝΤΖΑ του ΚΑΣΤΡΟ του ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ του ΚΙΜ…;
Αντί να βασανίζεται άδικα το μυαλό μας με όμορφες αλλά ουτοπικές ιδέες, ας αρκεστούμε σε αυτό που είπαν όλοι οι πολίτες τελικά, σε όποια χώρα κι αν κυβέρνησε κάποια αριστερά:
" Πιστεύαμε σε κάτι αλλά προδοθήκαμε."
Η αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει χωρίς κάποιοι να καπηλευτούν τα οράματα και τις ιδέες της και τελικά με μεταλλαχτεί σε ένα καθεστώς. Ένα επαχθές και απολυταρχικό καθεστώς.
Η αριστερά ως ιδεολογία κατέρρευσε σε όλο τον κόσμο ουσιαστικά το 1989, αφήνοντας πίσω της εκατόμβες νεκρών, πόνο και δυστυχία και μερικές χαμένες γενιές που πίστεψαν στο όνειρο. Ένα όνειρο που όσοι το έζησαν το είδαν να μετατρέπετε στο χειρότερο εφιάλτη τους.
Σε όποια χώρα και αν συνεχίζει να υπάρχει ακόμα, υπάρχει ως καθεστώς.
Ως απολυταρχικό και επαχθές καθεστώς.
Κάποιοι βέβαια σε εκείνες τις χώρες μπορεί και να νομίζουν ότι ζουν στη γη της επαγγελίας, αλλά εμείς ακόμα, μπορούμε να διακρίνουμε την αλήθεια.
Ας μην προσπαθούνε λοιπόν εμείς να γινόμαστε το συνεχές πείραμα της "πρώτης φοράς αριστεράς".
Να μην επιτρέψουμε ποτέ να μετατραπεί η χώρα μας σε μία από τις χώρες αυτές.
Δεν είναι οι άλλοι λαοί ποιο έξυπνοι από μας.
Αλλά ούτε και εμείς είμαστε καλύτεροι από τους άλλους.
Απλά διαφορετικοί.
Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι λαοί είναι διαφορετικοί μεταξύ τους.
Δεν κατέχουμε μόνο εμείς το μονοπώλιο της διαφορετικότητας.
Δεν είναι οι κακοί ξένοι, είναι η κακιά αριστερά.
Και το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ της πρώτης περιόδου στην αριστερά ανήκε, απλά εμείς το βαφτίσαμε "κέντρο".
Γιατί έτσι μας βόλευε.
Και δυστυχώς καλή κυβερνώσα αριστερά δεν υπάρχει. Δεν υπήρξε ποτέ ούτε και πρόκειται να υπάρξει.
Πουθενά.
Και εάν ένας Αγγέλικας και ένας Καφεντζόπουλος -αλλά και ένας Κύρκος και μία Δαμανάκη - και τόσοι άλλοι πρώην αριστεροί, με αναμφισβήτητους αγώνες και θυσίες, μπόρεσαν να δουν την πραγματικότητα, να μην κιοτέψουμε εμείς, κάνοντας τους αιθεροβάμονες.
Το οφείλουμε στην αξιοπρέπεια μας, στον εαυτό μας μα κυρίως το οφείλουμε στα παιδιά μας.
Γιατί σε αυτά θα λογοδοτήσουμε όταν μεγαλώνοντας μας ρωτήσουν:
"Και εσύ τι έκανες, στην πρώτη φορά αριστερά….;"
Τα Νέα Από Την Κόλαση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφει σήμερα ο Τζήμερος:
"Καλό σου ταξίδι, Κωστή Στεφανόπουλε, μακρυά απ' τη μαύρη τούτη κόλαση, μακρυά πολύ κι από τους μαύρους κολασμένους."
------------------------------------------------------------
Νομίζω ότι αυτός τουλάχιστόν με διαβάζει και πλέον έχει αρχίσει να με παίρνει πολύ στα σοβαρά. Γιατί τις προάλλες έγραψα εδώ στο φόρουμ για τον Στεφανόπουλο και μετά...πέθανε!
Δεν ξέρω νομίζω ότι ο Διάολος μου έχει σπάσει τους κωδικούς και με παρακολουθεί...
Καμιά ιδέα;
ΥΓ: Νίκο όλα καλά; Από υγεία πώς τα πας;
D.
Τώρα έχετε την εντύπωση ότι γράψατε κάτι χρήσιμο ή κάτι αστείο?
ΔιαγραφήΚαι τα δύο - περισσότερα εδώ:
Διαγραφήhttps://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%BF%CF%81#.CE.95.CE.AF.CE.B4.CE.B7_.CF.87.CE.B9.CE.BF.CF.8D.CE.BC.CE.BF.CF.81
Εσείς με το δικό σας σχόλιο, έχετε την εντύπωση ότι κάνατε κάποια σοβαρή παρατήρηση;
D.
@sgvv21 November, 2016 17:24
ΔιαγραφήΚαθώς και εδώ:
http://www.ndimou.gr/el/keimena/dimosieymata/epikaira/%CE%BF-%CE%B5%CF%85%CF%86%CF%85%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%BE%CF%85%CF%80%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CE%B9/
Πιστεύω να σας κάλυψα.
D.
Συνεχίζοντας τον συλλογισμό του Χ.Ρ θα ήθελα αν υπάρχει μονιμος κάτοικος(εστω πρώην) σε κάποια χώρα του υπαρκτου σοσιαλισμού να μας έλεγε μερικά πράγματα επί του θέματος.Να είναι βεβαια και αναγνώστης του μπλογκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην λέτε, ότι μόνο εγώ έχω αλληλογραφία με την κόλαση!
ΑπάντησηΔιαγραφή(στο 19:38)
https://www.youtube.com/watch?v=PwpVJXYnEFc
D.
ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝωΘΕΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ διάολος βαριέται να περιμένει και έχει αρχίσει να κυριεύει και τους βρισκόμενους εν ζωή:
Τρανταχτή Απόδειξη:
"Όλοι έχουν να θυμηθούν κάτι θετικό:
Κωστής Στεφανόπουλος: «Κατευόδιο» με καθολική αναγνώριση από τον πολιτικό κόσμο"
http://www.protothema.gr/politics/article/630167/oloi-thumoudai-kati-thetiko-apo-ton-kosti-stefanopoulo/
• ΥΓ: Εδώ που βρίσκετε πάντως ο Κωστής -αλλιώς μας τα λέει, αλλά…
https://www.youtube.com/watch?v=jDZCW-6RhRM
D.
Όπου έχει εφαρμοστεί ο Κουμουνισμός έχει αποτύχει. Οι λαοί που τον έζησαν δεν θέλουν ούτε να τον προφέρουν ως λέξη. Τόσα αποτυχημένα case studies και κάποια από αυτά να τα παρακολουθούμε live (βλ. Β. Κορέα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε ότι δεν λειτουργεί?
(ο λόγος: πάει ενάντια στην ανθρώπινη φύση για διαφοροποίηση - βιολογικό ένστικτο για προσέλκυση του καλύτερου συντρόφου)
ΥΓ. Θα το ξανασυζητούσα ως πολίτευμα όταν (και αν...) οι μηχανές αρχίσουν να παράγουν μόνες τους πλούτο, περιλαμβάνοντας μέσα και τις πνευματικές εργασίες. Τότε πράγματι θα πρέπει να αλλάξει όλη η αντίληψή μας για τη ζωή.
Ιστορικα ο φασισμος στεκει ακομη λιγοτερο απο τον κομμουνισμο αφηστε δε που ο σοσιαλισμος μαλλον ΔΕΝ απετυχε αν δουμε την κεντρικη ευρωπη, το πρωην ανατολικο μπλοκ πως ειναι σημερα (σχεδον καλυτερα απο εμας) και φυσικα την καρα-σοσιαλ Σκανδιναυια.
ΔιαγραφήΠολλά αρνητικά στοιχεία του καπιταλισμού έχουν επισημανθεί (και δικαίως) κατά καιρούς. Αφιερώστε λίγο χρόνο στο βιβλίο του παλαίμαχου αριστερού Τάκη Λαζαρίδη "Σύντροφοι, ευτυχώς ηττηθήκαμε". Ίσως έτσι παλαντζάρουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ. Δήμου
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προσπαθήσω θα είμαι σύντομος και γνωρίζω εκ των προτέρων πως δεν θα είμαι.
Το πρόβλημα με τα απολυταρχικά καθεστώτα είναι ότι βασίζονται σε ένα άτομο ή σε μια μικρή ομάδα. Όσο αυτή έχει επαφή με τη κοινωνία που διοικεί, συνήθως, όλα προχωράνε ομαλά. Όμως οι εξελίξεις (τεχνολογικές, πολιτιστικές, κοινωνικές) κάποτε προσπερνούν αυτούς τους λίγους και εκλεκτούς και ξεκινούν τα προβλήματα. Η επαφή με την κοινωνία είναι η φράση κλειδί.
Να επισημάνω πως πολλές έρευνες δείχνουν ότι τα πολλά χρήματα δεν φέρνουν ευτυχία, η έλλειψή τους όμως φέρνει δυστυχία. Υπάρχει ένα όριο χρηματικών απολαβών πάνω από το οποίο δεν γίνεσαι πιο ευτυχισμένος, απλά περισσότερο πλούσιος.
Στο θέμα μας
Σε μια ιδανική κοινωνία αποφασίζουν οι πολίτες της. Αυτοί δεν χάνουν την επαφή με την κοινωνία γιατί είναι η κοινωνία. Μια κοινωνία μπορεί να χάσει επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο αν είναι απομονωμένη. Αλλά γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πραγματικότητα. Το να αποφασίζουν εκπροσώπους κάθε 4 χρόνια δεν δουλεύει γιατί οι εκπρόσωποι χρηματίζονται, ερωτεύονται την εξουσία και το χειρότερο εκβιάζονται αν δεν υποκύψουν. Άλλωστε άνθρωποι είναι.
Συχνά δημοψηφίσματα και σε απλά θέματα άμεση συμμετοχή. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να καθορίζει ποιος θα διδάξει το παιδί μου στο δημόσιο σχολείο ο υπουργός παιδείας με εγκύκλιο. Γιατί όχι ο σύλλογος γονέων; Αν θέλουν να βάζουν δικούς τους ανθρώπους (οι γονείς) ας το κάνουν. Αν αυτός είναι άσχετος θα το λουστούν, θα το έχουν αποφασίσει οι ίδιοι όμως. Θα είναι άξιοι των επιλογών τους. Αν κάποιος κακοπροαίρετος επισημάνει ότι αυτό εφαρμόστηκε στα πανεπιστήμια με μεγάλη αποτυχία, θα έχει άδικο. Εκεί συνελεύσεις γίνονταν μόνο με κομματικά στελέχη, με ελάχιστη συμμετοχή από το σύνολο των φοιτητών. Για να δουλέψει ένα τέτοιο σύστημα χρειάζεται τουλάχιστον να συμμετάσχει στην διαδικασία λήψης απόφασης η απόλυτη πλειοψηφία. Αν αυτό δεν συμβεί να υπάρχει δικλίδα ασφαλείας. Αν λοιπόν οι πολίτες θέλουν να αφήσουν την τύχη τους στα χέρια άλλων, όπως γίνεται σήμερα, να υπάρχει και αυτή η επιλογή. Απλά να μην γκρινιάζουν για το αποτέλεσμα.
Ο σκοπός είναι να κάνουμε τον κόσμο να καταλάβει ότι ή γνώμη του μετράει και ότι έχει ευθύνες. Τώρα νιώθω πως μας συμπεριφέρονται ως μια αδαής μάζα.
Έχοντας υπόψη πως ζούμε στην κοινωνία της πληροφορίας, είναι σχετικά εύκολο να πληροφορηθεί κάποιος τι συμβαίνει γύρω του. Το να φτιαχτεί μια πλατφόρμα πληροφόρησης είναι σήμερα αστείο. Τα κοινωνικά δίκτυα είναι ακριβώς αυτό.
Αυτό προϋποθέτει, ότι οι πολίτες γνωρίζουν γραφή, ανάγνωση και χρήση υπολογιστή. Παιδεία για όλους λοιπόν, και γιατί όχι πανεπιστημιακή. Αυτό στην Ελλάδα το κάνουμε σχετικά καλά, αλλά μπορούμε και καλύτερα. Το πλέον σημαντικό είναι οι μαθητές να μάθουν να σκέφτονται. Δυστυχώς στο σχολείο σε μαθαίνουν να αποστηθίζεις, και όχι να λύνεις προβλήματα. Αυτό δεν γνωρίζω πως μπορεί να λυθεί. Στην Φιλανδία πάντως δεν τα πάνε άσχημα.
Ένας ελάχιστος παγκόσμιος φορολογικός συντελεστής. Αυτό το προτείνει και ο Thoma Picketty στο βιβλίο του «κεφάλαιο στο 21ο αιώνα». Επίσης να μην μπορεί κάποιος να κληρονομήσει μια άνετη χλιδάτη ζωή. Όριο στην κληρονομιά. Από τα έσοδα ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για ΟΛΟΥΣ. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να μαζεύουμε χρήματα για το μέλλον, δεν θα μας λείψουν ποτέ. Δεν θα έχουμε τις ανέσεις που είχαμε ως εργαζόμενοι αλλά σίγουρα δεν θα πεθάνουμε στο δρόμο. Πόσοι άνθρωποι δουλεύουν από ανάγκη; Με την έλευση την ρομποτικής εργασίας γιατί να τους εκβιάζουμε; Το ελάχιστο εισόδημα, πρέπει να είναι κάτω, αλλά κοντά στο όριο ευημερίας που ανέφερα πιο πάνω. Άστεγοι θα υπάρχουν, αλλά θα είναι από επιλογή τους πλέον. Στρωμάτωση της κοινωνίας επίσης θα υπάρχει. Η τρομακτική ανισότητα όμως θα εξαλειφθεί.
Η συνέχεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα το αφεντικό είναι κάποιος που τον φοβόμαστε, θα μας απολύσει. Χτες άκουσα μια πολύ όμορφη δήλωση. Στην εργατική τάξη ανήκεις αν δεν μπορείς να ζήσεις για πολύ καιρό χωρίς κάποιο μισθό. Αυτό είναι εκβιασμός και δεν είναι σωστό. Εγώ φαντάζομαι τον προϊστάμενο σαν κάποιον που θα σε μάθει κάτι. Θα σε κάνει καλύτερο επειδή και ο ίδιος είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει. Όχι ένα μπαμπούλα.
Και ποιος θα δουλεύει; Κατά την γνώμη μου οι περισσότεροι. Οι εργασίες γίνονται όλο και πιο πνευματικές. Ένας υπολογιστής, μερικά προγράμματα που ακόμα και σήμερα είναι δωρεάν και μπορείς να κάνεις θαύματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να προσφέρουν και πλέον θα το κάνουν από επιλογή και θα έχουν μια ανετότερη ζωή. Ο σκοπός θα είναι να κινητοποιήσουμε τα μέλη της κοινωνίας να εργάζονται με την συνείδηση πως συνεισφέρουν. Ο ανθρώπινος εγωισμός θα δουλέψει ώστε μια κρίσιμη μάζα να μεγαλουργήσει.
Είναι σημαντικό να αλλάξουμε την αφήγηση που λέει ότι είμαι διευθυντής εταιρίας άρα και πιο σημαντικός από εσένα που καθαρίζεις το γραφείο μου. Αν ο καθαριστής μεγάλωσε με γονείς που λχ δεν ήξεραν να διαβάζουν ή δεν είχαν χρήματα να τον μορφώσουν δεν φταίει απαραίτητα αυτός. Εφόσον θα κάνει αυτή την δουλειά από επιλογή, για να είναι χρήσιμος, ακόμα και χωρίς χρήματα, αφού θα συντηρείται από ένα εγγυημένο εισόδημα, πιστεύω θα χαίρει σεβασμού.
Ίσως παραείμαι ονειροπόλος.
Για να το συνδέσω και με τα προηγούμενα κείμενα σας
Γιατί μια εταιρία να πουλά ματζούνια, που ξέρει πως δεν δουλεύουν. Τώρα το κάνει επειδή αν δεν βγάλει χρήματα θα βρεθεί στον δρόμο (το γνωρίζω πως δεν είναι αυτός ό μόνος λόγος).
Γιατί να δουλέψω με κάποιον αυταρχικό, που με μειώνει συνεχώς;
Γιατρειά για τον φθόνο δεν έχω βρει.
ΥΓ. Χωρίς παρεξήγηση αλλά και εγώ για think tank καπιταλιστικής σκέψης σας έχω. Για αριστερούς blogger πρώτος στο μυαλό μου έρχεται ο pitsirikos. Νιώθετε την διαφορά;
Ο Pitsirikos είναι αριστερός λαϊκιστής - έχει διαφορά...
ΔιαγραφήΓιατί έχουμε αριστερούς ψεύτες; Λαϊκιστές. Τι ρόλο βαρούνε. Είναι ο Πιτσιρίκος ίδιος με τον δωσίλογο Τσίπρα;
ΔιαγραφήΤο σύστημα που περιγράφετε είναι ένα μείγμα Δανίας και Ελβετίας (για τα δημοψηφίσματα). Δοκιμάζεται...
ΔιαγραφήΠροσωπικά δεν είμαι ούτε καπιταλιστής - ουτε αριστερός. Είμαι φιλελεύθερος σοσιαλιστής - αν σας λέει κάτι αυτό.
Και ο φιλελεύθερος σοσιαλισμός αριστερά είναι ή καλύτερα κεντροαριστερά
ΔιαγραφήLiberal socialist 'η Social Liberalist ;
ΔιαγραφήΜάλλον εννοείτε το δεύτερο. :)
Και γι αυτό γιατί, περιέργω πως, διαφέρουν αυτές οι δυο ορολογίες ! Δεν το ήξερα πως ο μόνος liberal socialist ήταν κάποιος Carlo Rosselli του οποίου το έργο δεν το ξέρω καθόλου.
Εν πάσει περιπτώσει, και ο σοσιαλιστικός δρόμος προς το Φιλελευθερισμό ή και ο φιλελεύθερος δρόμος προς το Σοσιαλισμό μου ακούγονται σαν τον σεξουαλικό δρόμο προς την Παρθενία :)
Quentin Crisp, How to become a virgin.
Διαγραφή@Michael Pikridas. Ωραίο το σχόλιό σας. Ιδίως μου άρεσε το όριο στην κληρονομιά. Αυτό μάλιστα, θα κόψει πολλά ποδαράκια. Να σας πω τώρα ένα μυστικό; Αυτό το πανέμορφο πράγμα που προτείνετε δεν δουλεύει χωρίς αντίπερα όχθη. Και η αντίπερα όχθη είναι αυτό που ζούμε σήμερα. Ο λόγος; Υπάρχουν πολλοί διαταραγμένοι. Μην φαντάζεστε έναν τέτοιο άνθρωπο σαν θεότρελο. Τις πλείστες όσες φορές η διαστροφή και η λύσσα εμφανίζονται σε πολύ συγκεκριμένες περιστάσεις. Ας πούμε όταν κάποιος έχει να διαχειριστεί ένα fund, ή βλέπει κόκκινα γοβάκια, ή ακούει στάλες να πέφτουν στο νερό. Καταλάβατε τι γίνεται; Ως stakeholder θα επιλέξεις κάποιον/ποιαν με αφύσικο focus, βούληση και λίμπιντο. Οι παράπλευρες απώλειες (εσείς εν προκειμένω) δεν θα τον/την νοιάξουν. Η καθολική εφαρμογή του μοντέλου σας λειτουργεί ως ίαση αυτών και γι’ αυτό είναι ανεφάρμοστη.
ΔιαγραφήΚύριε Δήμου αφου ο καπιταλισμός δημιουργεί ανισότητες, τι έφταιξε και κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός; Γιατί οι περισσότεροι δραπετευαν να πάνε σε χώρες του καπιταλισμού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιοτι και ο κομμουνισμός, που στην θεωρία δεν δημιουργεί ανισότητες, άρχισε να τις δημιουργεί (νομενκλατούρα) αλλά και η ισότητα (των υπολοίπων) ήταν ισότητα προς τα κάτω - ισότητα φτώχειας. Συν ότι υπήρχε μεγάλο έλλειμμα στην ποσότητα και ποιότητα των παραγόμενων ειδών...
ΔιαγραφήΘα σας πω την εμπειρια μιας καλης φιλης που εζησε και ζει στην Ουκρανια με συζυγο Ρωσο. Τα χρονια του σοσιαλισμου θεωρουν οτι υπηρχε μια ασφαλεια στη ζωη τους και ο οικογενειακος προγραμματισμος ηταν γενικα προβλεψιμος. Απο την αλλη επειδη και οι δυο ηταν ανησυχοι ανθρωποι τους ελειπε η ελευθερια των κινησεων και η επαφη με τον υπολοιπο κοσμο. Τωρα τα πραγματα ειναι εντελως αναποδα και δεν ειναι σιγουρη τι ειναι το καλυτερο. Its very complicated μου λεει συχνα στο τηλεφωνο. Το φανταζομαι λιγο σαν την Ελλαδα της χουντας: υποφερτη ζωη για τους πιο πολλους και καταπιεσμενη για λιγους με ανησυχιες. Ισως ειναι και ο λογος που τα θεοκρατικα καθεστωτα στον κολπο και αλλου αντεχουν ακομα καλα. It is complicated.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όσους δεν την έχουν ήδη δει, μια ενδιαφέρουσα σειρά ντοκιμοντέρ σε τρεις συνέχειες από το BBC:
ΑπάντησηΔιαγραφήThe Lost World of Communism
"Γηράσκω αεί...". Κάτι ήξερε ο Σωκράτης. Μαθαίνω πράγματα από αυτό το μπλογκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος επιβεβαίωση του ρητού, ας ειπωθεί ότι είναι στίχος του Σόλωνα :-)
ΔιαγραφήΓηράσκω δ’ αιεί πολλά διδασκόμενος.
@Michael Pikridas αλλά όχι μόνον ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφετε για δημοψηφίσματα ... "λαϊκή κυριαρχία" ... "ο κυρίαχος λαός" να καταλάβει ότι η γνώμη του μετράει ...
Να σας θυμίσω ότι "ο λαός μίλησε" είτε με κάλπη, είτε "ψηφίζοντας με τα πόδια του" κάμποσες φορές τις τελευταίες δεκαετίες ... επί συγκεκριμένων μάλιστα ζητημάτων για τα οποία υπήρξε επαρκώς ενημερωμένος:
- Στους αμεσοδημοκρατικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς του Αντρέα επί δεκαετίες, όπου δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο παραγωγικού ιστού - αφού έτσι θέλησε "ο κυρίαρχος λαός".
- Στα αριστεροκρατούμενα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα - όπου η αντίθετη άποψη ακαριαία και απολύτως αμεσοδημοκρατικά ξυλοφορτώνονταν άμα τη εμφανίσει.
- Το 1992 στο μεγάλο συλλαλητήριο για την "Ελληνική Μακεδονία", αρνούμενος σύνθετη ονομασία - προνόμιο για το οποίο μετέπειτα εκλιπαρούσε.
- Το 2000, αλλά και μετέπειτα, με τις λαοσυνάξεις Χριστόδουλου και την συλλογή υπογραφών για το "ζήτημα των ταυτοτήτων" - εκείνων με το χάραγμα του αντίχριστου, που θα αφελλήνιζαν το χριστεπώνυμο ποίμνιο.
- Το 2001 όταν διαδήλωνε εναντίον (και δημοσκοπικά καταβαράθρωνε) την "Πρωτοβουλία Γιαννίτση" για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα - επιμένοντας να φάει "εδώ και τώρα" τις συντάξεις και ασφαλιστικές καλύψεις των παιδιών του.
- Στο δημοψήφισμα του 2015 όπου αντέταξε ένα υπερήφανο ΟΧΙ σε εκείνους που "πλήρωναν τον λογαριασμό" - ευεργετικά μετατρέποντας την επαπειλούμενη κατάρρευση σε απλή κρίση και σώζοντας έτσι (για μια ακόμα φορά) τον βρωμερό τριχωτό κώλο του.
- το 2016 όπου 5χρονοι πρόσφυγες και μετανάστες αποτελούσαν "κίνδυνο για την δημόσια υγεία" - αφού, βάσει των αμεσοδημοκρατικών αποφάσεων κάποιων συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, τα καλοθρεμένα μόγκολα των Ελληνίδων μανάδων έχρηζαν ειδικής προστασίας από τους ξένους εισβολείς.
Και φυσικά ολόκληρη την δεκαετία του 2000, όταν δανειζόταν "ως μέγας μερακλής που ξέρει να ζήσει" για να "ΓΑΜΑΕΙ" ... Να γαμάει γενικώς: το ξέκωλο στη Μύκονο, τον γείτονα με το νεο του Καγιέν, τον αντιπαθή συνάδελφο ανοίγοντας επιδεικτικά τρίδιπλα ουίσκια και σαμπάνιες στα κωλόμπαρα και στα κλάμπ ... "Γαμώντας", εντέλει, την ζωή του και την ζωή των παιδιών του ...
... Είστε σίγουρος λοιπόν ότι "ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΑΟ" θέλετε να αναθέσετε τις τύχες των παιδιών σας ή/και όσων αγαπάτε - με αμεσοδημοκρατικές μάλιστα, και άρα μη επιδεχόμενες δεύτερο και τρίτο βαθμό κρίσης, διαδικασίες?
γάμησε τα...
ΔιαγραφήD.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για όσους πιστεύουν ακόμα ότι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα μπορεί να αναλυθεί με τις απλοϊκές προσεγγίσεις οικιακής οικονομίας που τόσο η λαϊκιστική αριστερά όσο και η αφελής δήθεν φιλελεύθερη δεξά επιμένουν να στηρίζουν (η καθεμιά πουλώντας τα δικά της καθρεφτάκια στους εγχώριους ιθαγενείς):
ΑπάντησηΔιαγραφήFinal Report of the National Commission on the Causes of the Financial and Economic Crisis in the United States
Στο δε κείμενο συμπερασμάτων φιγουράρουν κάμποσα εκπληκτικά one-liners που μόνον η αφοπλιστική αμερικανική ευθύτητα και προσήλωση στην ουσία θα μπορούσαν να παράξουν:
- We conclude this financial crisis was avoidable.
- We conclude widespread failures in financial regulation and supervision proved devastating to the stability of the nation’s financial markets.
- We conclude dramatic failures of corporate governance and risk management at many systemically important financial institutions were a key cause of this crisis.
- We conclude a combination of excessive borrowing, risky investments, and lack of transparency put the financial system on a collision course with crisis.
- We conclude the government was ill prepared for the crisis, and its inconsistent response added to the uncertainty and panic in the financial markets.
- We conclude there was a systemic breakdown in accountability and ethics.
- We conclude collapsing mortgage-lending standards and the mortgage securitization pipeline lit and spread the flame of contagion and crisis.
- We conclude over-the-counter derivatives contributed significantly to this crisis.
- We conclude the failures of credit rating agencies were essential cogs in the wheel of financial destruction.
Μετά απ όλα αυτά βέβαια το ερώτημα παραμένει:
Με τι ακριβώς ήταν απασχολημένο το "αόρατο χέρι" της αυτορυθμιζόμενης ελεύθερης αγοράς όταν όλα τούτα συνέβαιναν?
[Σημείωση: Παρέθεσα την πηγή - ΔΕΝ μεταφράζω. Όποιος πρόθυμος ας το κάνει]
Αχ, αυτό το "invisible hand" του Adam Smith - πολλές φορές είναι τόσο αόρατο, που γίνεται ανύπαρκτο. Τελικά ναι, τα πολλά αντίθετα συμφέροντα εξισορροπούν - αλλά χρειάζεται σχεδόν πάντα και το "ορατό χέρι" του κράτους για να ισοσκελίσει την ζυγαριά.
ΔιαγραφήΑνάλυση μίας κρατικής υπηρεσίας για τα αίτια της κατάρρευσης, συμπεραίνει ότι δεν ευθύνεται το Κράτος στο βαθμό που δεν ήταν αρκετά μεγάλο για να ελέγξει την ελεύθερη αγορά...
ΔιαγραφήΠέφτουμε από τα Σύννεφα; Πέφτουμε από τα Σύννεφα!
Υ.Γ.
Ανάλογες μελέτες εξέδιδε για το Κραχ και τα χρόνια της Υφεσης η FED, η οποία μας έλεγε πόσο καλά καμωμένα τα έκανε όλα. Η εργασία της Ann Schwarz και του Milton Friedman "A Monetary History of the United States" (στην οποία οφείλει εν μέρει και το Νόμπελ ο δεύτερος) καταδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.
Αν διαβάσετε το κείμενο των συμπερασμάτων θα διαπιστώσετε ότι κάθε άλλο παρά σε αυτό καταλήγει.
ΔιαγραφήΗ ουσία πάντως έτσι κι αλλιώς είναι άλλη:
Την στιγμή αυτή για κάθε 1 δολάριο "πραγματικού" παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος η καπιταλιστική μηχανή-καζίνο παράγει ~8 στοιχηματικά "εικονικά" δολάρια αέρα κοπανιστού (μέσω κάθε είδους σύνθετων χρηματοοικονομικών προϊόντων, ασφαλιστηρίων κτλ) ... Τα οποία επανεισάγονται στην πραγματική οικονομία ως δάνειο/χρέος, τόσο δημόσιο όσο και ιδιωτικό.
Ζούμε λοιπόν τον θρίαμβο του παρασιτικού χρηματοοικονομικού καπιταλισμού έναντι της πραγματικής παραγωγής - και αυτό κάθε άλλο παρά ευοίωνο είναι.
Εγώ π.χ. το συμπέρασμα 5 το καταλαβαίνω όπως το ερμήνευσα. ill prepared and inconsistent government σημαίνει πως "αφήσαμε την αγορά να αλωνίζει αρρύθμιστη".
ΔιαγραφήΓια τον αέρα του κοπανιστού δολλαρίου δείτε την απάντησή μου σε εσάς παραπάνω.
Σχετικά με το θρίαμβο του παρασιτικού Καπιταλισμού των Κρίσεων ήρθε η ώρα να "ραπάρουμε":
https://www.youtube.com/watch?v=AC8ZSFfjcwU
Με ελληνικούς υποτίτλους παρακαλώ!!
Ωραίο το ραπ. Σαν προτεινόμενο δίπλα μου έβγαλε "Το μάθημα του μολυβιού". Έκατσα και το είδα και αυτό. Ο Μίλτον Φρίντμαν με ένα μολύβι μας λέει πως λειτουργεί η οικονομία. Αν τον άκουγε ο Βολταίρος νομίζω θα επαναλάμβανε το σκωπτικό: Ναι, φυσικά, η μύτη μας έχει αυτό το σχήμα, η βιολογική εξέλιξη δούλεψε εκατομμύρια χρόνια, ώστε να αποτελεί ένα τέλειο στήριγμα για γυαλιά οράσεως.
ΔιαγραφήΚαι δεν βγήκε ούτε ένας από το χάσκον ακροατήριο να του πει αυτό το απλό πράγμα. Να του πει έλα δω ρε φίλε, μας λές ότι κανείς δεν ξέρει πώς να φτιάξει ένα μολύβι διότι μπλα μπλα δείτε το βίντεο. Ρε μπαγλαμάκο δε σου περνάει από το μυαλό ότι αυτή η κατασκευή ήρθε σταδιακά ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ υπήρξαν οι ευκαιρίες; Ότι κανείς δεν ξύπνησε ένα πρωί λέγοντας: Αχά θα φτιάξω το πρώτο μολύβι του κόσμου. Διότι η κρυφή θέση αυτού του μπαγλαμά είναι ακριβώς αυτή. Είναι θεολόγος ο άνθρωπος δεν είναι επιστήμονας. Και κάθονται και τον κοιτάνε σα χάνοι.
@clotho lachesis atropos
ΔιαγραφήΟι ενστάσεις σας για το "Το μάθημα του μολυβιού" είναι σωστές αλλά εκτός θέματος και σίγουρα καθόλου ενάντια στην Ελεύθερη Οικονομία.
Θα σας παραπέμψω στο βιβλίο του ίδιο του Milton Friedman, Καπιταλισμός και Ελευθερία, όπου αφιερώνει αρκετές σελίδες εξηγώντας πόσο σωστά είναι αυτά που λέτε.
Μερικές σκόρπιες ιδέες:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Στιβαρό (και απλοποιημένο) νομικό πλαισιο που θα καθορίζει τους κανονες.
- Καλοπληρωμένοι και ικανοί (λίγοι) δημόσιοι υπάλληλοι με κύριο καθήκον τον έλεγχο των ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών. Δρακόντιοι νόμοι σε περίπτωση διαφθοράς με άμεση δήμευση περιουσίας.
- Αμεση απόδοση δικαιοσύνης. Η ατιμωρησία είναι ενας απο τους κυριότερους λόγους της κατάντιας μας.
- Ακίνητη περιουσίας με βάση το αγγλικό μοντέλο οπου μετα απο ένα χρονικό διάστημα (πχ 100 χρονια) θα επιστρέφει στο δημόσιο.
- Απαγόρευση σορταρίσματος στο χρηματιστήριο. Επιβολή κατώτατου χρονικού ορίου κατοχής μετοχών πριν πωληθούν.
- Απλοποίηση και ομοιογένεια των συναλλαγών, που θα αποσυμφορήσει την δικαιοσύνη. Π.Χ. Αν οι σχέσεις ιδιοκτήτη/ενοικιαστού είναι νομικά προκαθορισμένες και στο συμβόλαιο απλώς συμπληρώνεται η διάρκεια και το αντιμίσθιο, δεν υπάρχει λαβή για δικαστικές διαμάχες. Εγγραφή online του συμβολαίου στο site της εφορίας ωστε να είναι έγκυρο.
- Σε μεταβιβάσεις ακινήτων προτεραιότητα του Δημοσίου για αγορά στην συμφωνηθείσα τιμή (αρα δεν χρειάζονται αντικειμενικές). Αν η τιμή που δηλώνεται είναι πολύ χαμηλή το Δημόσιο μπορεί να το αγορασει σε αυτήν την τιμή και ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να υπαναχωρήσει.
Στα σημερινά καπιταλιστικά κράτη έχουν μειωθεί οι ανισότητες σε σχέση με το παρελθόν, αυτό τουλάχιστον οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε αλλά σίγουρα ανισότητες εξακολουθούν να υπάρχουν. Σύστημα οπου θα εξαλειφθούν οι ανισότητες δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει. Το παράδειγμα του κομμουνισμού που εκεί και αν υπήρχαν ανισότητες, το κόμμα ήταν το κράτος και προφανώς δεν είχε καμιά εξέλιξη. Θα πει κάποιος ο κομμουνισμός εφαρμόστηκε παντού λάθος, είναι όμως ίσοι όλοι οι άνθρωποι; Έχουν όλοι τις ίδιες ικανότητες να εξελιχθούν; Υπάρχει κάποιος που να μη σκέφτεται το προσωπικό του κέρδος από την εξέλιξή του; Η ίδια η φύση άνιση και άπληστη, επομένως και ο άνθρωπος ως προϊόν της φύσης δεν θα μπορούσε να βρίσκεται απ'έξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.kathimerini.gr/689703/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/mia-oikonomia-gemath-mystika
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα από τα πλέον αξιόλογα άρθρα (Του Γιώργου Κουμάντου) για την αναγκαιότητα της λειτουργικής κρατικής παρέμβασης στην οικονομία.
Μετά τιμής,
Κάπα
Τελικά θα γράψω αυτό που μου έρχεται στη σκέψη από την αρχή του ποστ. 'Ισως τελικά η μόνη λύση στη σωστή διαχείριση της δημοκρατίας και του καπιταλισμού να είναι η παιδεία (κομμουνισμός πιστεύω ότι δεν υπάρχει τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια οπότε ....). Δεν λέω ότι θα λύσει τα προβλήματα της ελεύθερης αγοράς αλλά ότι απλά θα "δυσκολέψει" τις κρίσεις και θα επιταχύνει τις "επιλύσεις" τους. 'Ισως προάγει και την αυτοβελτίωση του συστήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέρνω σαν παράδειγμα τις χώρες της Β. Ευρώπης, έχουν περάσει κρίσεις πολλές τα τελευταία πχ. 30 χρόνια και έχουν επανακάμψει (με τα προβλήματά τους).
Καμμία σύγκριση με Ελλάντα φυσικά. Δεν λέω ότι είναι πανάκεια, άλλωστε φαίνεται ότι "απόλυτο εργαλείο" για τον καπιταλισμό δεν υπάρχει.
@Anonymous22 November, 2016 13:03, οι ανισότητες (ανά κράτος) ναι έχουν μειωθεί σε σχέση πχ. με την εποχή του Όλιβερ Τουίστ. Σε σχέση με πριν 5 χρόνια ή σε σχέση με πριν 40 χρόνια?
Αγορά χωρίς κράτος/εξουσία απλά δεν μπορεί να υπάρξει γιατί χωρίς αυτά, το μόνο που υπάρχει είναι ο νόμος της ζούγκλας. Οι ανθρωπολόγοι έχουν ήδη δείξει ότι η "οικονομία της ανταλλαγής" αποτελεί μύθο, τουλάχιστον για μεγαλύτερα κοινωνικά σύνολα και ότι οι πρώτες οργανωμένες αγορές ήταν σύμφυτες με την κρατική εξουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εκεί και πέρα, για να μιλήσουμε τεχνικά, η κάθε κοινωνία οφείλει να αναλογιστεί κατά πόσο τη συμφέρει ή είναι εύλογο η κρατική αρχή να παρεμβαίνει στο μηχανισμό ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ συγκεκριμένων αγαθών ή υπηρεσιών, είτε βάζοντας διοικητικά μια τιμή, είτε παράγοντάς τα η ίδια.
Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει μόνιμη απάντηση ή κανόνας για το ποιά έκταση θα πρέπει να παίρνει αυτή η παρέμβαση, κι΄αυτό γιατί και οι ανάγκες και οι προτεραιότητες κάθε κοινωνίας αλλάζουν. Π.χ. ακόμα και οι αέναα επαναλαμβανομένες χρηματιστηριακές φούσκες, παρά τις οικονομικές καταστροφές που επιφέρουν, πολλές φορές εξυπηρετούν σε τελική ανάλυση και επιταχύνουν την πρόοδο, κυρίως μέσω της διοχέτευσης κεφαλαίων σε νέες τεχνολογίες πολύ πιο γρήγορα και αποτελεσματικά από ότι θα το κατάφερνε οποιοσδήποτε κεντρικός σχεδιασμός.
Ένα πρόβλημα όμως είναι σήμερα με την παγκοσμιοποίηση και τη στιγμιαία μεταφορά δεδομένων που αυτομάτως τείνουν να εφαρμοστούν ενιαίες αντιλήψεις και κανόνες σε κοινωνίες που είναι ακόμα ξεχωριστές η μία από την άλλη και έχουν διαφορετικές ανάγκες ή/και αντοχές. Για να μπορέσει μια αρκετά ιδιόρρυθμη χώρα σαν τη δική μας να ελιχθεί σε αυτήν την πραγματικότητα, ειδικά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα, θέλει πολύ κοινό νου και ρεαλισμό και δυστυχώς μέχρι στιγμής, ... anything but.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΓΚΛΙΣΗ
Από τα τελευταία σχόλια προκύπτει μία σύγκλιση απόψεων για μία ελεύθερη αγορά με συνεχή κρατική επιτήρηση και - όπου χρειάζεται - παρέμβαση. Επίσης έχουν καταγραφεί όλα τα αδύνατα σημεία της ελεύθερης οικονομίας που θα πρέπει να ελέγχονται. Ακόμα κατεγράφη πρόταση για την δημιουργία μέσω της παιδείας ενός νέου τύπου πολιτών που θα είναι και ενήμεροι και ικανοί να προασπίσουν το συμφέρον τους.
Τώρα δεν μένει παρά να επεξεργαστούμε ένα λεπτομερεστερο σχέδιο και να αναλάβουμε την διακυβέρνηση της χώρας.
Ισως η επιλογή κυβερνώντων δια κληρώσεως,με κάποια ελάχιστα κριτληρια για τους συμμετέχοντες, να ήταν μια λύση. Η μόνη δημοκρατική.
ΔιαγραφήΟσο γκαντέμηδες και να είμαστε στην κλήρωση, χειρότεροι απο αυτούς που βγάζουμε με την ψήφο δεν μπορεί να είναι.
Η ψήφος να περιοριστεί εν είδει δημοψηφίσματος σε προγραμματικές κατευθυντήριες γραμμές.
Γιατί είναι κακοί οι εκλεγμένοι βουλευτές μας; Τι περισσότερο να κάνουν; Η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική είναι καθορισμένη. Και είναι η σωστή. Την εφαρμόζουν. Ας μην ενοχλούμαστε, όταν και τα δικά μας προνόμια περιορίζονται.
ΔιαγραφήΧα χα χα!!!
ΔιαγραφήΝίκο, νομίζω ξαναβρήκες το κέφι σου!
Μετά χαρά να συμμετάσχω στη... διακυβέρνηση (αν και δεν νομίζω να με υποστηρίζει η αντιπολίτευση του μπλογκ)
Καλό απόγευμα σε όλους!
Κάπα
εγώ >Κ μαζί σου και στην κόλαση
ΔιαγραφήD.
Είναι ευκαιρία τώρα που το ποτάμι διαλύεται. Να μας το πείτε εγκαίρως ώστε να σορτάρω βραχυπρόθεσμα σε ελληνικά ομόλογα που θα φτηνήνουν με αυτήν την κίνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον εαυτό μου δε θέλω τίποτα. 'Εχω όμως έτοιμη τη λίστα (κόρη, βαφτιστήρια, ανήψια), παιδιά αξιόλογα, πάνε εκκλησία, από οικογένειες καραμανλικές που σίγουρα αποτελούν εθνικά κεφάλαια και επιβάλεται να αξιοποιηθούν, θα το κάνουν για τη χώρα και μόνον.
Αν δεν προσβλέπεται σε εκλογές, υπάρχει και η άλλη λύση, δοκιμασμένη, έχω συγγενείς ανώτατους αξιωματικούς στον Αυλώνα (τεθωρακισμένα) αλλά και στο Γουδή.
Τι έγινε σύντροφε; Μας χάλασε το κομουνιάρε όνοιρο και βγάζουμε χωλή;
ΔιαγραφήΠεραστικά...
D.
Ιdιωτεύεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασε εδώ
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%BF%CF%81#.CE.95.CE.AF.CE.B4.CE.B7_.CF.87.CE.B9.CE.BF.CF.8D.CE.BC.CE.BF.CF.81
credit του Ε. πιο πάνω
Α!
ΔιαγραφήΠeς έτσι, γιατί μάλλον μου έχει σαλέψει το κεφάλι από τις αναθυμιάσεις - καμία σχέση με το θεατρικό έργο των μπάφων που έδειχνε το μεσημέρι η E.Ρ.Τ.- και δεν καταλαβαίνω πολλά.
Πες χιούμορ Λαζόπουλου και είμαστε συνεννοημένοι, σύντροφε
D.
Δεν παρακολουθώ Λαζόπουλο τα τελευταία (αρκετά) χρόνια.
ΔιαγραφήΑν το D. βγαίνει από το Dimitris, είσαι σίγουρα ένας από τους 10 μικρούς μήτσους. Διάλεξε μόνος σου ποιος και μην μας το πεις.
Πάει και το χιούμορ σύντροφε - τόσο ήταν;
ΔιαγραφήΚαι αρχίσαμε τις απευθείας ειρωνείες και τις προσωπικές επιθέσεις;
Λυπάμαι αλλά δεν παίζω: σε αυτό το παιχνίδι -ως D.- θα είναι σαν να κλέβω Εκκλησία!
ΥΓ:
Από την άλλη βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι τι τον χαλάει τον D. να κλέψει και κανένα παγκάρι;
ΥΓ2: Ωραίοι οι 10 μικροί Μήτσοι - τι κρίμα που μεγάλωσαν.
Με αγάπη
D.
Τρίτη Προσπάθεια
ΑπάντησηΔιαγραφή& άλλα νέα από το κρεματόριο Ψυχών:
Του λέω - τι τον θες εδώ κάτω τον Don; Καλά είναι και εκεί πάνω στο blog. Bοηθάει… τους ανθρώπους.
Μα τι βοηθάει; Mου λέει ο Μεγάλος με τα κέρατα, στυλώνοντας τα πόδια με τις οπλές.
Όποιος του πει καμιά σοβαρή άποψη τον καταστρέφει με ευφυολογήματα ή μειώνοντας τον και όποιος του πει καμιά σάχλα τον καταστρέφει με την τετραπέρατη λογική του.
- Μα μαθαίνει "Γέρικο σκυλί καινούρια κόλπα"; αντέτεινα εγώ…
Πρόβλημα σου, μου λέει ο Άρχοντας… εγώ τον θέλω εδώ κάτω.
ΥΓ: Βλέπω ότι δεν έπεισα το θηρίο, κάτι άλλο, κάτι άλλο, πρέπει να σκεφτώ...
D.
<< Την ευθύνη για τον ξυλοδαρμό του χρυσαυγίτη Γώργου Γερμενή, ανέλεβε η οργάνωση “Κατάληψη Έπαυλης Κούβελου” με σχετική της ανάρτηση σε συγκεκριμένο ιστότοπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως αναφέρουν, το περασμένο Σάββατο στο Μαρούσι «οι σύντροφοι / -ισσες προέτρεψαν τους φασίστες να εγκαταλείψουν το σημείο και να αποσυρθούν "στις τρύπες τους"», ωστόσο ο Γ. Γερμενής «φαίνεται πως δεν εκτίμησε σωστά την δυσμενή θέση στην οποία είχε περιέλθει και αντί να αξιοποιήσει την δυνατότητα διαφυγής που του δόθηκε προτίμησε να συνεχίσει να προκαλεί με την παρουσία του, αλλά και εκφράσεις που προέτρεπαν σε σύγκρουση».
YΓ:
Capitaliσμος και αηδίες....σύντροφοί, εδώ είναι η ζωή, κρεμιδάκια, πατατούλες και βαμμένο μαλλί Βουγιουκλακε!
http://epavlikouvelou.squat.gr/kipos/
D.
Μπραβο για το θεμα - τοσα σχολια!
ΑπάντησηΔιαγραφή163 δημοσιευμένα (πολλά πολύ αξιόλογα) και πάνω από 300 κομμένα. Έχει γίνει μπλογκ πλήρους απασχόλησης! Ευτυχώς που υπάρχουν και εξυπνα κινητά και μπορώ να κάνω moderation από οπουδήποτε.
ΔιαγραφήΟι κομμένοι επιβάλλουν την θέληση τους και αποφασίζουν. Δυστυχώς.
ΔιαγραφήΔεν είναι κομμένοι είναι καμένοι - δηλ. του Καμένου.
ΔιαγραφήD.
Άλλα νέα από την Κόλαση:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Tο "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ" με διορθώνει ο Άρχοντας, δεν ήταν αποτυχημένο: ήταν πολύ πετυχημένο και Σατανικά - υποχθόνιο!
-Τι εννοείς Μεγάλε; - τον ρωτάω.
-Άμα σου πει κάποιος: "Μην σκέπτεσαι ένα τσαμπί με μπανάνες" - ξέρεις τι έκανες μόλις;
-Τι;
- Μόλις σκεφτικές ένα τσαμπί μπανάνες!
Υπάρχει ολόκληρη θεωρία από πίσω, γραμμένη σε μαύρα κατάστιχα, για του μυημένους, αλλά αυτά δεν είναι για τον καθ' ένα.
- Η αλήθεια είναι ότι με έβαλες σε σκέψεις… Μα, μπορούσε να ξέρει;
- Διαφημιστής ήταν, για τα λεφτά πούλησε την ψυχή του στον Άρχοντα - μπορούσε να μην ξέρει;
-Και εγώ σου λέω ότι είχε καλές προθέσεις και εν πάσει περιπτώσει έφερε κάποιο αποτέλεσμα.
- Άκο να δεις παιδί μου D., λέει ο Μεγάλος, με τα κέρατα τα πόδια τράγου και τις οπλές - ο δρόμος προς τα δω είναι γεμάτος με καλές προθέσεις, γι αυτό και τον περιμένω όπου νάνε να φανεί και να μας χτυπήσει την πόρτα, μου τον φέρεις δεν μου τον φέρεις, το ίδιο μου κάνει, όσο για το αποτέλεσμα του "Δεν Ξεχνώ" (sic): Εσύ τι λες, ξέχασαν ή δεν ξέχασαν;
-…
- Το σωστό μήνυμα για την ΚΥΠΡΟ ήταν: "ΞΕΧΝΩ" , μου λέει ο Μεγάλος, όπως μετά είπε και για την Μακεδονία στους Σκοπιανούς - το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των λαών - χάσατε ή καλύτερα δεν δώσατε ένα πόλεμο; Ε, τότε "ΞΕΧΝΩ".
- ...
Mε Aγάπη
D.
Να ένα ωραίο παράδειγμα για την αυθαιρεσία στη χρήση κάποιων όρων που έχουν λίγο-πολύ ιδεολογικό περιεχόμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Νίκος Δήμου μόλις πρόσφατα (6 Νοεμβρίου) έγραψε (εδώ στο μλπογκ):
"Κι επειδή δεν είμαι καθόλου συντηρητικός αλλά οπαδός μίας ανοιχτής κοινωνίας που θέλει την βελτίωση, την πρόοδο, την αλλαγή, θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό."
(βλ. Σχόλιο 1) [η έμφαση δική μου]
Ενώ τώρα (δηλαδή σήμερα, 22 Νοεμβρίου) μας λέει το εξής (σε σχόλιο παραπάνω):
"Προσωπικά δεν είμαι ούτε καπιταλιστής - ουτε αριστερός. Είμαι φιλελεύθερος σοσιαλιστής - αν σας λέει κάτι αυτό."
(βλ. Σχόλιο 2) [η έμφαση πάλι δική μου]
Πώς να γίνει μια εποικοδομητική συζήτηση, πώς να βγάλεις άκρη ως προς τη σοβαρότητα των όσων λέει ο άλλος (δηλαδή ο οικοδεσπότης σε αυτή την περίπτωση) με τέτοια εννοιολογικά (και λογικά) άλματα, με όλες αυτές τις σοφιστείες και αντιφάσεις;
Καλά έκανα και ήμουν επιφυλακτικός ως προς την πρόσκληση του οικοδεσπότη να δώσω "μερικές ενδείξεις του πώς βλέπετε μία νέα εφαρμογή των αρχών του κομμουνισμού" ...
Έχετε δίκιο υπάρχει μία φαινομενική αντίφαση. Έπρεπε να προσθέσω τις λέξεις "αριστερός ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΝΝΟΙΑ" - δηλαδή την δική σας. Όταν σας εξήγησα γιατί θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό δεν δεχθήκατε τον ορισμό μου - και μάλιστα γράψατε ότι και κάθε νεοφιλεύθερος που θέλει να κάνει αλλαγές μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι αριστερός. Άρα γνωρίζετε τι εννοούσα με τον όρο αριστερός - και η δήθεν αντίφαση που βρήκατε είναι δικό σας δημιούργημα.
ΔιαγραφήΕίστε καλός σοφιστής - αλλά όχι fair. (Εκτιμώ πολύ τους σοφιστές που δυσφήμισε φρικτά ο Πλάτωνας).
Έχω ακούσει και χειρότερα.
ΔιαγραφήΑπό φίλο μου :
"-Είμαι μπολσεβίκος-αναρχικός (!), αλλά ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ επειδή είμαι Τσιπρικός (!) και όχι ΣΥΡΙΖΑ (!)"
(παλαιότερα ο ίδιος άνθρωπος εψήφιζε Ν.Δ. επειδή όπως ο ίδιος έλεγε υποστήριζε την μεγαλοφυία του Κ. Καραμανλή (του νεώτερου) και όχι την Ν.Δ. (!)
Συνεπώς Viennezos....
Υ.Γ.
τα εντός παρενθέσεων δικά μου.
Ο περί ού λόγος μορφωμένος ΚΑΙ μέλος του Κ.Κ.Ε. επι 15ετίας στο παρελθόν.
TALIBAN
Είναι γνωστό ότι ο κομμουνισμός και γενικότερα η αριστερά πρόλαβε και "καπέλωσε" πολλούς όρους/συνθήματα (κυρίως στην Ελλάδα). 'Ετσι βγάζει το ψωμί του ο συριζας σήμερα. Και η μεγάλη επίσης Δημοκρατική Παράταξη.
ΔιαγραφήΑλλιώς όσοι αναφέρονται σε ελευθερία, δημοκρατία, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους κλπ. και δεν ανήκουν στους προαανφερόμενους αντιπροσωπεύουν το κεφάλαιο (τουλάχιστον).
@ Ν.Δ.:
ΔιαγραφήΣας ευχαριστώ για την διευκρίνιση. Φαντάστηκα πως κάπως έτσι εξηγείται η αντίφαση. Επιβεβαιώσατε ότι ο "προσωπικός" σας ορισμός του αριστερού (= ο ορισμός που δώσατε στις 6 Νοεμβρίου, δηλαδή αυτός που δεν συμφωνεί με την τρέχουσα έννοια) είναι αυθαίρετος, δεν έχει καμία ουσιαστική σχέση με την καθιερωμένη ιδέα για το τι είναι και τι σημαίνει αριστερός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει κομμουνιστική οικονομία.
Μία είναι η οικονομία στον πραγματικό κόσμο (αξιοποίηση πόρων, τεχνολογίας και συγκυριών για παραγωγή, δίκτυα κατανάλωσης κοκ) μέσα σε συγκεκριμένες, φίλα προσκείμενες, πολιτικοκοινωνικές συνθήκες.
Εκείνο που αλλάζει είναι η διαχείριση των υφισταμένων πόρων η οποία δύναται να είναι είτε ορθολογική (παραγωγική και αποδοτική) είτε ζημιογόνος και καταστροφική - δεν υπάρχει... τρίτος δρόμος.
Αυτό διδάσκει η ιστορία.
Αν κάποια στιγμή προκύψει κάτι άλλο, τότε η ιστορία θα διδάξει και... αυτό το νέο!
Μετά τιμής,
Κάπα
ΥΓ. Ο Μύθος της κομμουνιστικής κοινωνίας των πρωτόγονων τάχα κοινωνιών επινοήθηκε από το Έγκελς ο οποίος, επηρεασμένος από το Ρουσσώ, ονειρευόταν μικρές ομάδες πρωτογόνων που ζούσαν ειρηνικά και εν πλήρη αρμονία με τη φύση. Η σύγχρονη όμως Ανθρωπολογία απέδειξε ότι επρόκειτο για ασύστατες υποθέσεις που κατέρρευσαν υπό το κράτος των ευρημάτων/τεκμηρίων. Όπως ουδέποτε υπήρξε Παρθένα Φύσις, έτσι και ουδέποτε υπήρξε κομμουνιστική κοινωνία. Στα όνειρα ορισμένων, μπορεί...
Οι ιστορικές διδαχές ίσον οι καταλληλότερες δια την ενημέρωσι της νέας ζωής επί του περιεχομένου ζωής.
ΔιαγραφήΥποσχέσεις, απάτες, αποταμιεύσεις και επενδύσεις
ΑπάντησηΔιαγραφή--------------------------------------------------------
Μερικοί εκπλήσσονται με την "πλασματική οικονομία" και τις "υποσχετικές" της, δηλαδή με τα παιγνίδια που παίζουν οι έχοντες και κατέχοντες, προκειμένου είτε να κυριαρχούν οικονομικά είτε να απομυζούν τις οικονομίες του αδαούς κοσμάκη, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες ή απλώς όνειρα θερινής νυχτός.
Και αυτό όμως είναι μέσα στο παιγνίδι της οικονομίας. Η υπόσχεση που δεν επληρώνεται, παράγει ζημιές, ανεξάρτητα εάν αυτή είναι δόλια ή μη.
Αν είναι δόλια, λέγεται απάτη. Αν όχι, στοίχημα με ελάχιστες προοπτικές. Αρκεί βέβαια ο παίκτης να είναι ενήμερος για τις πιθανότητες.
(Στο καζίνο πηγαίνεις εν γνώσει σου και γι΄ αυτό κανένα δικαστήριο δεν δικαίωσε τους χαμένους παίκτες.)
Εδώ ακριβώς έγκειται η λειτουργία της Δικαστικής Εξουσίας, των Δικαστηρίων: το να έχει τη δυνατότητα (καταρτισμένους δικαστές) να αντιλαμβάνεται δόλιους χειρισμούς που στοχεύουν σε θύματα.
Κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο, επειδή συνήθως οι μεγάλες επενδύσεις ή "επενδύσεις" διαθέτουν και... νομικά κεφάλαια και κεφάλια, στα οποία δύσκολα μπορεί να αντιταχθεί ένας δικαστής.
Αυτά συμβαίνουν περισσότερο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και λιγότερο στην Ευρώπη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι είναι κάπως πιο... επιφυλακτικοί: πάνω από 80% έχουν τα χρήματά τους στις Τράπεζες, το 8% στο χρηματιστήριο και οι υπόλοιποι επενδύουν.
Δύο κάπως σχετικά παραδείγματα: το άλλοτε Ελληνικό προορίζεται για επένδυση 8 δις. Το ερώτημα είναι εάν αυτά τα λεφτά υπάρχουν ή εάν θα αντληθούν καθοδόν από επενδυτές που θα τσιμπήσουν. Διάβασα ότι έχει κατατεθεί εγγυητική τόσων δις. Ίσως αυτή η επένδυση να μην είναι φούσκα.
Στην Κύπρο, τώρα, λέγεται ότι ένας Ούγγρος επενδυτής και η Εκκλησία θα φτιάξουν Μαρίνα και τεχνητό νησί έξω απο την Γεροσκπήπου, δίπλα στην Πάφο. ΑΡχικά λέγανε ότι θα γίνει επένδυση 8 δις, μετά το ρίξανε στα 3,5 και ο Θεός του Αρχιεπισκόπου να βάλει το χέρι του, επειδή ακούγεται ότι υπάρχουν γύρω στα 500 εκατομμύρια, τα υπόλοιπα θα αντληθούν από "επενδυτές". Εάν αυτοί οι επενδυτές βάλουν τα χρήματά τους εν αγνοία των κινδύνων, τότε είναι θύματα. Εάν όμως τους εξηγήσουν το ρίσκο, τότε είναι παίκτες.
Κάπως έτσι (αλλά και πολύ αλλιώτικα) πολλαπλασιάζεται ή... διαιρείται το χρήμα.
Πώς έγινε ο Τραμπ δισεκατομμυριούχος;
Μετά τιμής,
Κάπα
Κάποτε έλεγαν build it and they will come. Στην Πάφο λένε: Start to build it and they will come. Δεν νομίζω ότι ο Κ2825 εκπλήσσεται ή αντιτίθεται με αυτό. Χωρίς να τον ερμηνεύω νομίζω ότι αντιτίθεται στο just say that you will build it and they will come.
Διαγραφή'Εχω πολλούς ενδοιασμούς για την επένδυση.
ΔιαγραφήΗ θάλασσσα εκεί δεν είναι καθαρή και ούτε πρόκειται να καθαρίσει. Πρέπει να πας τουλάχιστον Καβούρι για να βρεις θάλασσα της προκοπής (μετά τη βάρκιζα για τους γνώστες). Υπάρχουν πολλά διαμερίσματα/σπίτια προς πώληση στην περιοχή. Η Αθήνα γενικά δεν είναι μία όμορφη πόλη για να έρθει κανείς να μείνει μόνιμα. Αν έχεις λεφτά, θα πας να μείνεις από Βούλα και κάτω. 'Αλλωστε μία προσφορά νομίζω μόνο υπήρξε, από μάλλον ελληνικών συμφερόντων σχήμα. Μάλλον η φασαρία έγινε για το καζίνο.
Πριν 20 χρόνια ακριβώς έκανα ένα πέρασμα από τον τουρισμό (seasonal job για ένα εξάμηνο). Και τότε το μεγάλο στοίχημα ήταν η αύξηση της σεζόν για την Αθήνα, τουρισμός όλο τον χρόνο, μετά 20 χρόνια τίποτα δεν έγινε. Γιατί να γίνει κάτι τώρα?
Ελπίζω να διαψευστώ, άλλωστε τα 8-10δις είναι να φανούν τα επόμενα 25 χρόνια, ελπίζω η κόρη να βρει άλλα πράγματα.
Το build it and they will come είναι που κατέστρεψε την Κύπρο, γιατί οι εργολάβοι έκτιζαν δανειζόμενοι, ελπίζοντας ότι θα ξεπουλήσουν. Και τους μείνανε χιλιάδες ακίνητα και όλοι τους είναι καταχρεωμένοι (6 δισ είναι τα χρέη μόνο των εργολάβων από το σύνολο των κόκκινων δανείων που στην Κύπρο είναι 24 δισ - σε ένα ΑΕΠ 16 δις).
ΔιαγραφήΜετά τιμής,
Κάπα
Τα κύριο πρόβλημα με τα σύγχρονα σύνθετα/δομημένα χρηματοοικονομικά προϊόντα (παράγωγα κτλ) είναι ότι κανείς δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει με ακρίβεια τον κίνδυνο που απορρέει από αυτά.
ΔιαγραφήΑφενός διότι είναι αποτέλεσμα εξαιρετικά εξελιγμένης νομικής και οικονομικής μηχανικής - συχνά χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα που βρίσκονται μακράν πέραν του επιπέδου κατανόησης ακόμα και επαγγελματιών τραπεζικών - και αφετέρου διότι η "εκκαθάριση" των συναλλαγών και οι χρηματοροές που αυτές προκαλούν είναι σε μεγάλο βαθμό αδιαφανείς για τις ελεγκτικές αρχές - συχνά δε ακόμα και για το εξειδικευμένο προσωπικό των ελεγκτικών εταιριών.
Αριστερούλιδες, πήξαμε στα σαράβαλα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΕικόνες της -υπό κομμουνιστικής δικτατορίας- Αλβανίας του Χότζα θυμίζουν πλέον οι ελληνικοί δρόμοι με τα πάμπολλα παλιά αυτοκίνητα.
Η δύσκολη οικονομική κατάσταση αλλά και ο φόβος για το αύριο έχουν παγώσει τις πωλήσεις νέων αυτοκινήτων, κάτι που έχει αντίκτυπο στο περιβάλλον, στην ασφάλεια, άρα στη ζωή μας…
Παράλληλα, τα βλακώδη τεκμήρια των προηγούμενων κυβερνήσεων διατηρούνται και από τη σημερινή, έστω και αν έχουν πέσει οι μισθοί σχεδόν στο 25%…
Τι κι αν έχουν στα χέρια τους οι ιθύνοντες του υπουργείου Οικονομικών αποτελέσματα αλλά και έρευνες που αποδεικνύουν ότι τα τεκμήρια δεν φέρουν κανένα όφελος για τα ταμεία του κράτους; Και μόνο η σκέψη των αριστερών κυβερνώντων της χώρας μας ότι πιθανή κατάργησή τους μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους ανίδεους ως παροχή στους έχοντες (σιγά τους έχοντες) τους πιάνει ιδεοληπτική τρικυμία…
Τα τελευταία χρόνια, μεταξύ άλλων, έχει παρατηρηθεί και το φαινόμενο πολλοί να αντικαθιστούν το νεότερης τεχνολογίας 2λιτρο αυτοκίνητο που έχουν χρησιμοποιώντας το παλιό του μπαμπά ή του παππού το οποίο δεν έχει τεκμήριο. Η παλαιότητα του στόλου των αυτοκινήτων στη χώρα μας πλησιάζει πλέον τα 13 χρόνια, όταν ο αντίστοιχα στην Ευρώπη είναι τα 6,5 χρόνια. Και το χειρότερο όλων είναι ότι τα περισσότερα από τα παλιά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους μας είναι και κακοσυντηρημένα. Ο απόλυτος κίνδυνος δηλαδή για όλους όσοι κυκλοφορούν στον δρόμο
http://www.newsauto.gr/aristeroulides-pixame-sta-sarabala/#disqus_thread
Για την αντιγραφή:
D.
Άλλα νέα από την κόλαση
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπιασα τον Άρχοντα και του λέω:
- Δεν μου λες Μεγάλε, τώρα με την πρώτη φορά ΣΥΡΙΖΑ τελείωσαν οι αυτοκτονίες, πως πάει;
-Αντιθέτως αυξήθηκαν - μου απαντά!
-Αυξήθηκαν ούτε καν μειώθηκαν; - ρωτάω έντρομος εγώ.
-Να αυτός μόλις ήρθε, γιατί δεν τον ρωτάς να σου πει μου λέει;
Ρώτησα και μου είπε: Δεν άντεχα άλλο αυτή την ανασφάλεια, δεν είναι τα χαράτσια, οι φόροι, οι απατεώνες, οι Αλβανοί, οι Τούρκοι, ο Τράμ, ο κόσμος όλος που πάει απλά χάλια, αυτά τα αντέχουμε και έχουμε συνηθίσει, είναι ότι η καθημερινότητα είναι πλέον αβάσταχτη - έτσι πήρα φόρα και σάλταρα από τον έκτο.
-Δηλαδή;
- Ε να, χθες τα παιδία, δεν είχαν μάθημα, σήμερα τα ίδια και από αύριο ακούγονται απεργία…
- Δηλαδή ρωτώ εγώ, χθες και σήμερα δεν είχαν μάθημα ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ούτε απεργία;
- Όχι, μου λέει η νεοφερμένη χαροκαμέμος ψύχη.
- ΚΑΙ ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΑΝ;
Τον ρώτησε ο Άρχοντας γελώντας χαιρέκακα, κλείνοντας την συζήτηση…
Αλλά απάντηση δεν έλαβε, μήπως ξέρει κανείς από το φόρουμ να πει καμιά ιδέα;
D.
Άλλα νέα από την κόλαση
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα καλά ρε Τρισκατάρατε, ρωτάω εγώ τον Άρχοντα επιμένοντας.
NAI! Μπορεί να αυξήθηκαν με ΣΥΡΙΖΑ οι αυτοκτονίες, ΑΛΛΑ αυτό το κόμμα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ πραγματική αριστερά - με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ παλιότερα ήταν μειωμένες;
- Πολύ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ, αλλά ήταν στατιστικό κόλπο, μου λέει ο Ακατανόμαστος.
-Δηλαδή προπαγάνδα της κακιάς capitala αντιπολίτευσης, ήταν;
-Όχι. Ούτε αυτό.
- Τότε;
- Ε να, δες αυτόν τον νεοφερμένο για παράδειγμα. Αυτοκτονία είναι όταν πέφτεις οικιοθελώς από τον έκτο όροφο - όταν σε σπρώχνουν με το ζόρι, όχι.
- Α, έτσι ε;
Ρε τι μαθαίνει κανείς εδώ στην Κόλαση…. Από την άλλη βέβαια, μπορεί αυτός που σε έσπρωξε, ΑΠΛΑ να έχει AFTAPATES, πιστεύοντας, ότι ξέρεις να πετάς!
Τι φταίει αυτός;
Με αγάπη
D.
EKTAKTO ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ξυλοφόρτωμα» καταγγέλλει πως υπέστη ο Τζήμερος επειδή κατέβαζε αφίσες του ΚΚΕ
http://www.altsantiri.gr/parapolitika/xylofortoma-katangelli-pos-ypesti-o-tzimeros-epidi-katevaze-afises-tou-kke/
-----------------------------------------------------
Νίκο, κλείσε το σέρβερ - o Diaolos μου λέει, ότι σούρχονται κατά κει!
ΥΓ: Αλητεία, αλητεία αρκουδέιδες...φωνάζει ο Λεβέντης από την βουλή.
D.
@D.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου βάλω ποσόστωση στις ανταποκρίσεις από την κόλαση - κοντεύεις να μου κάνεις το μπλογκ κολαστήριο...
ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - για Τζήμερο
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήταν ξύλο!
Απλά ήταν τόσο άσχημο που ΕΜΟΙΖΕ με ξύλο.
D.
Ρε "D" γιατί ασχολείσαι;
ΔιαγραφήΑφού το ξύλο βγαίνει στον Παράδεισο....
Και τι είναι ο Παράδεισος; Το παλιό μου σπίτι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ:
"Αν το D. βγαίνει από το Dimitris..."
Εξηγήστε σας παρακαλώ στον Κύριο γιατί είναι προφανές δεν έχει καταλάβει...
D.
Με Κίνα ξεκίνησε το ποστ, ας τελειώσει με Κίνα. Μπορεί ο καθένας να ερμηνεύσει το βίντεο του BBC όπως θέλει (άσκηση "δημοκρατίας" στην Κίνα ή πως να αντιμετωπίσεις ένα απόβρασμα της αποικιοκρατικής δημοσιογραφίας που τι δουλειά έχει εκεί μακριά από τη χώρα του). Κρατάω το link από το site που το διάβασα για λόγους αρχής, αλλά βέβαια παραπέμπει στο youtube.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://freedomgreece.blogspot.co.uk/2016/11/blog-post_24.html
Κρατάει 5 λεπτά, αξίζει τον κόπο, ελπίζω να είναι καλά η γυναίκα.
Απίθανη εμπειρία - αυτό το βουβό τείχος από γομάρια που κλείνει κάθε πρόσβαση στην ελευθερία!
ΔιαγραφήΣτην αρχή έχεις την αίσθηση ότι πάνε να κατουρήσουν στην πόρτα της γυναίκας...
ΔιαγραφήΜετά απλώς καταλαβαίνεις πόσο μα πόσο σκ... είναι τα πράγματα!
Θυμίζει εκλογές σε ελληνικό πανεπιστημιο...
ΔιαγραφήΧμ, μόνο επειδή σας άρεσε.
ΔιαγραφήΤι ΒΒC θα ήταν αυτό αν δεν ξαναγύρναγε!
Πριν δύο ημέρες ξαναπήγαν, ιδού η συνέχεια λοιπόν, ευτυχώς χωρίς εκπλήξεις. Αυτή τη φορά από το κανάλι του ΒΒC στο γιουτιουμπι. 'Εχουν πλάκα τα σχόλια από κάτω για όσους δεν βαριούνται.
https://www.youtube.com/watch?v=eroTCMRn2yQ
Well funnily enough the technological unemployment that is coming may actually necessitate a deep revision of capitalism. Although free marketers seem to keep winning elections, they are failing to create growth outside cities and technology.
ΑπάντησηΔιαγραφήYou can't run an economy like this. It's a people-less economy which then demands a way for people to make a living or they will revolt.
I think there is scope to improve quality of food, housing and transport but nobody other than Elon musk deals with that stuff. He is an exception, mostly people are self absorbed in the heroin or Facebook.
But to conclude. If all jobs are automated then you still need redistribution of wealth which is what the left does. This time there will be no problem of inefficiency because robots will be doing the work.
The question is how we are going to protect democracy from the rich.