ad hominem

Το τελευταίο μου άρθρο στην Lifo ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Οι σχολιαστές στην LiFO ήταν μοιρασμένοι (οι περισσότεροι θετικοί) αλλά σε άλλα μέσα (blogs,facebook,twitter) υπερίσχυσε η αρνητική στάση. Μάταια έγραφα ήδη στο άρθρο ότι με απασχολούσε μόνο το μεταρρυθμιστικό έργο του Κεμάλ - κι ότι βεβαίως ήμουν εναντίον του μια και υπήρξε δικτάτορας και εχθρός μας. Μάταια πρόσθεσα και ένα διευκρινιστικό σχόλιο για το θέμα. Πολλοί αναγνώστες στάθηκε αδύνατον να κάνουν τον διαχωρισμό και με κατέκριναν ως θαυμαστή και υπερασπιστή του Κεμάλ, φορτώνοντάς του και πολλά που ουδέποτε διέπραξε (π. χ. την γενοκτονία των Αρμενίων - έγινε πριν από αυτόν).

Οι αντιδράσεις αυτές αποδεικνύουν δύο πράγματα:

α) ότι μας είναι αδύνατον να παρατηρήσουμε ψύχραιμα και αντικειμενικά οτιδήποτε έχει σχέση με την ιστορία μας - πράγμα απαραίτητο για να την κατάλαβουμε σωστά.

β) ότι όταν διαφωνούμε με μία άποψη δεν μας αρκεί να διατυπώνουμε την διαφωνία μας - αλλά νιώθουμε την ανάγκη να επιτεθούμε στο άτομο που την διατύπωσε. Το πανάρχαιο argumentum ad hominem, που δεν συζητάει το περιεχόμενο μίας τοποθέτησης αλλά βρίζει αυτόν που την διατύπωσε, καταστρέφει κάθε διάλογο. Μέσα στο βόθρο και την λάσπη, τι συζήτηση να κάνεις;

Για όσους δεν το είδαν, το άρθρο είναι εδώ: http://www.lifo.gr/mag/columns/5195

 

Ένα βίντεο από το Culturenow

Στο culturenow.gr ανέβηκε ένα μικρό βίντεο με θέμα τις διαλέξεις μου στο Ίδρυμα Θεοχαράκη. Θα το βρήτε εδώ: http://www.culturenow.gr/video/literature/Ο_συγγραφέας_Νίκος_Δήμου_στο_Culturenow.gr.html

Αργότερα, μετά το τέλος τους,  θα ανέβουν εδώ και οι μαγνητοσκοπημένες διαλέξεις - που συνεχίζονται την  Δευτέρα 22.10. με θέμα την "Σιωπή του Θεού".

Πολύ αργά!

Spiegel, τ. 42, 15.10.2012, σελ 87

Ο Έλληνας συγγραφέας Νίκος Δήμου, 77, μιλάει για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης που απονεμήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

 

SP. Κύριε Δήμου, άξιζε η Ε.Ε. αυτή τη διάκριση;

 

Δη. Ναι, αλλά ήρθε πολύ αργά. Έπρεπε να δοθεί το Βραβείο Νόμπελ στους Ευρωπαίους ήδη πριν από 20 ή 30 χρόνια, όταν συνέρχονταν οι πρώτοι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ιδέας, όταν παραμερίζονταν οι μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα έθνη, π. χ. ανάμεσα στην Γερμανία και την Γαλλία. Αντίθετα σήμερα η ευρωπαϊκή ιδέα βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση.

 

SP. Ναι αλλά από τότε η Ε.Ε. διευρύνθηκε με διαφορετικά κράτη, τα σύνορα έπεσαν. Πώς λοιπόν γεννήθηκε αυτή η πνευματική κρίση;

 

Δη. Ο ακτιβισμός για την ολοκλήρωση και την διεύρυνση, οδήγησε στο να ξεχαστεί η ουσία. Επιπλέον ο μεγαλύτερος εχθρός της ευρωπαϊκής ιδέας είναι η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Σήμερα οι Ευρωπαίοι πιστεύουν λιγότερο στην Ευρώπη από ότι πριν 30 χρόνια. Ακόμα και αυτοί που διευθύνουν ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν είναι φανατικοί της Ευρώπης.

 

Sp. Δεν θα μπορούσε το βραβείο να δώσει νέα ζωή στην Ευρώπη;

 

Δη. Μόνο του το βραβείο Νόμπελ δύσκολα θα το πετύχει. Η Ε.Ε. δεν έχει κάνει τίποτα για να προωθήσει την ευρωπαϊκή ιδέα. Από τους περισσότερους σήμερα απουσιάζει η ευρωπαϊκή ταυτότητα.

 

SP. Ιδιαίτερα στη χώρα σας, η Ε.Ε. έχει πρόβλημα εικόνας (image).

 

Δη. Μόλις ανακοινώθηκαν οι νέοι αριθμοί των ανέργων - πάνω από το 25%  δεν έχουν δουλειά. Αυτός είναι σχεδόν ένας διπλασιασμός σε σχέση με την περασμένη χρονιά. Τι να μας κάνει το Βραβείο; Και φοβάμαι πως η Ε.Ε. θα ήταν μάλλον ο τελευταίος οργανισμός στον οποίο η πλειοψηφία των Ελλήνων θα έδινε Νόμπελ.

 

__________________________________________

 

Η συνέντευξη δόθηκε στα Γερμανικά - η πρόχειρη μετάφραση δική μου.