Η μόνη ιστορία που μας χρειάζεται

Αν ήμουν Υπουργός Παιδείας θα συμπλήρωνα την Ελληνική Ιστορία των Νεοτέρων Χρόνων με το βιβλίο που διαβάζω αυτή τη στιγμή. Θα το έκανα υποχρεωτικό και για τις απολυτήριες εξετάσεις.

Αντί για μάχες και νίκες, επιτυχημένες εκστρατείες, θριάμβους και καταστροφές – αυτό που θα ζητούσα από τους μαθητές θα ήταν να μελετήσουν και ει δυνατόν να απομνημονεύσουν τα βασικά διδάγματα αυτού του βιβλίου.

Το έχει γράψει ο πρύτανης των ιστορικών μας Γιώργος Δερτιλής και μόνον ο τίτλος του αρκεί για να καταλάβετε την επιλογή μου:

ΕΠΤΑ ΠΟΛΕΜΟΙ

ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΕΜΦΥΛΙΟΙ

ΕΠΤΑ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ

1821 – 2016

Ναι, αυτά είναι τα σημαντικά γεγονότα της Νεοελληνικής Ιστορίας – όχι οι μάχες, οι ημερομηνίες και οι ηγέτες.

Και αν καταλάβουμε γιατί επί δύο αιώνες σερνόμαστε από χρεωκοπία σε εμφύλιο κι από εμφύλιο σε χρεωκοπία – ίσως μπορέσουμε να σταματήσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο μέσα στον οποίο βρισκόμαστε και σήμερα – χωμένοι ως τον λαιμό.

Ο φαύλος κύκλος έχει τα εξής στάδια: εθνικισμός  (άρα) υψηλές στρατιωτικές δαπάνες (υπερδιπλάσιες και των πλουσιότερων λαών π. χ. 6,2% του ΑΕΠ από 80-89 έναντι 2,9 της ΕΕ) αλλά χαμηλά έσοδα (ο λαϊκισμός διογκώνει το κράτος και εμποδίζει την σωστή φορολόγηση του πολίτη-πελάτη) άρα καταφυγή σε εξωτερικό δανεισμό – αλλά αδυναμία πληρωμής τοκοχρεολυσίων (λόγω – είπαμε – χαμηλών εσόδων) – άρα χρεωκοπία – επιβολή  διεθνούς ελέγχου (μνημόνιο) κλπ. κλπ. επί επτά φορές (μέχρι τώρα…).

Αυτή είναι η ιστορία μας – κι όχι τα δοξασμένα που μας μαθαίνουν στο σχολείο!

Προσθέστε και ότι οι στρατιωτικές δαπάνες (λόγω πατριωτικού απορρήτου) είναι ο παράδεισος των μιζαδόρων – αλλά και τα δάνεια ο παράδεισος των μεσαζόντων (από τα 70.000.000 χρυσά φράγκα του δανείου της Ανεξαρτησίας - 1824-25 - μόνο τα 13 έφτασαν στην Ελλάδα!).

Θα ήθελα όλοι οι Έλληνες (ξεκινώντας από τους μαθητές) να μελετήσουν και να απομνημονεύσουν τον πίνακα που ακολουθεί:

Ξέρω: θα μου πείτε πως είναι σχηματικός και αφαιρετικός και αδικεί πολλούς. Αλλά μέσα στο βιβλίο υπάρχουν πολλά στοιχεία και ακόμα περισσότερα στη μεγάλη «Ιστορία του Ελληνικού Κράτους» σε 1150 σελίδες, του ίδιου συγγραφέα.

Και μην ξανακούσω αγανάκτηση για τα σημερινά μας «Μνημόνια»! Μνημόνια είχαμε στην Ελλάδα σε όλα μας τα χρόνια ως κράτος («Διεθνή Έλεγχο» τα ονομάζαμε) και πηγαίναμε γυρεύοντας, πριν τελειώσει το ένα, να δημιουργήσουμε καινούργιο…

Όπως τώρα: μετά το τρίτο φλερτάρουμε ήδη με το τέταρτο.

Το βιβλίο αυτό αναδεικνύει την σημασία που έπαιξε η παρουσία του στρατού στην ιστορία μας. Ο στρατός – ο πιο αδιαφανής θεσμός στην Ελλάδα, πιο ταμπού ακόμα κι από την Εκκλησία. Χρήσιμος όμως για μίζες και θεαματικές παρελάσεις.

Στο βιβλίο εμπεριέχεται μία αποκαλυπτική  άποψη (1869) του Gladstone (πρωθυπουργού της Μ. Βρετανίας) για την Ελλάδα: «Εφόσον η εγγύηση των τριών Δυνάμεων την προστατεύει από τυχόν επίθεση, οφείλει να μην έχει στρατό και στόλο αλλά απλώς και μόνο αστυνομία. Αν δεν μπορεί να ορθοποδήσει υιοθετώντας αυτή την αρχή, δεν θα ορθοποδήσει ποτέ».

Αλλά πού να ακούσουν τέτοια συμβουλή οι στρατόκαυλοι της Ελλάδας. (Αχ, ευτυχισμένη Κόστα Ρίκα, που δεν έχεις στρατό, αλλά μόνο αστυνομία…). Εμείς συντηρούμε στρατόπεδο ακόμα και στην Λακωνία, χίλια χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα. Και τα τετρακόσια εκατομμύρια που πρέπει (βάσει μνημονίου) να επιστρέψει ο κ. Καμμένος, παραμένουν ακόμα στον προϋπολογισμό του στρατού. (Τσακωνόμαστε όμως για τα 255 από τις άδειες του κ. Παππά…).