Δευτέρα, Οκτωβρίου 10, 2016

¨Ενα σύμπτωμα

Νοσταλγία για ηγεσία;

Το θέμα λοιπόν δεν ήταν ο Καραμανλής – ήταν ο ηγέτης.

Το προηγούμενο ποστ μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα παρουσίας (ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο!) συγκέντρωσε, μόνον  εδώ, 18.500 αναγνώσεις. Περισσότερες θα πέτυχε στο Facebook και στα πολλά sites όπου αναρτήθηκε.

Το αποτέλεσμα αυτό είναι ενδιαφέρον και ξεπερνάει τα όρια ενός προσωπικού μπλογκ που συνήθως διαβάζεται από 3-4000 επισκέπτες. 

Τι συνέβη;

Είναι ένα σύμπτωμα. Δεν νομίζω πως ο λόγος αυτού του ενδιαφέροντος ήταν ειδικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής – αλλά αυτό που εκπροσωπούσε. Μία ηγεσία χωρίς δημαγωγία, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς υποσχέσεις και κωλοτούμπες. Μπορείτε να διαφωνήσετε με τις ιδεολογικές του αρχές και με όλες τις πολιτικές του αποφάσεις, αλλά δεν μπορείτε να τον κατηγορήσετε ούτε για απάτες ούτε για αυταπάτες. Είναι το ύφος αυτής της ηγεσίας που έκανε τόσες χιλιάδες ανθρώπους να διαβάσουν και να συστήσουν αυτό το κείμενο.

Νοσταλγία για ηγεσία;

Όσοι δεν διαβάσατε ακόμα «Το θέλω και το μπορώ» μπορείτε να γυρίσετε ένα κλικ πίσω. Και να σχολιάστε εδώ ή εκεί.


139 σχόλια:

  1. Οι αποθαμένοι θα βιώσουν την υγεία μας. Εμείς θα απορήσουμε (γιατί να μην έχουμε πεθάνει) και θα χαρούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το θέμα, όπως εγώ το αντιλήφθηκα, ήταν ο "Καραμανλής ως Ηγέτης" - όχι "Ο Ηγέτης" και όχι "Ο Καραμανλής".

    Η απήχηση του δημοσιεύματος οφειλόταν, κατά την γνώμη μου, στο ότι γράψατε ένα εξαιρετικό κείμενο - πολύ καλύτερο μεσοσταθμικά απ όλα όσα μέχρι στιγμής θυμάμαι στην ύστερη περίοδο του doncat - βασισμένο σε ένα απολύτως συγκεκριμένο και πιασιάρικο πολιτικά θέμα, που πραγματευτήκατε μετριοπαθώς μεροληπτικά, αγιογραφώντας τον "εθνάρχη", υπό το πρόσχημα της αποχής σας από την αποτίμηση του έργου του ως εκτός θέματος (κάτι που ευχαρίστησε του δεξούς κλακαδόρους χωρίς όμως να απογοητεύει τους χλιαρούς κεντρώους - αμφοτεροι στην πλειοψηφία τους ανιστόρητοι και με ασθενή προσωπική μνήμη).

    Κακώς κατακερματίζεται η συζήτηση - για λόγους αυτοδιαφήμισης - σε επιμέρους νήματα, πιστεύω. Η προβληματική περί ιστορικής αναγκαιότητας η μη του "Ηγετη" αξίζει καλύτερης αντιμετώπισης από αυτή που η συσχέτιση της με τον αμόρφωτο Σερραίο προσφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Κακώς κατακερματίζεται η συζήτηση - για λόγους αυτοδιαφήμισης -"
      Δεν κατακερματίζεται - επικεντρώνεται. Από το πορτρέτο πάμε στην έννοια του ηγέτη.

      Και πιστεύετε πραγματικά ότι έχω ανάγκη "αυτοδιαφήμισης";

      Διαγραφή
  3. Ένα σχετικό ζήτημα που νομίζω δεν θίχτηκε επαρκώς μέχρι τώρα - Οι πρωθυπουργοί του παρελθόντος, τόσο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, δεν υφίσταντο τον ασφυκτικό κλοιό και τις πιέσεις ΜΜΕ και δημοσκοπήσεων που έχουν να αντιμετωπίσουν οι σημερινοί και τους αναγκάζει να έχουν σχεδόν καθημερινή επικοινωνιακή παρουσία και τελικά φθείρει την εικόνα τους πολύ πιο γρήγορα από παλιότερα. Επίσης η κοινή γνώμη ήταν λιγότερο ευμετάβλητη. Το τελευταίο δεν αποτελεί βέβαια δικαιολογία για τους πολιτικούς να είναι ανεμοδούρες και δημαγωγοί. Φοβάμαι όμως ότι κάτω από τις σημερινές συνθήκες, ένας πολιτικός τύπου Καραμανλή θα είχε ένα ίματζ απόμακρο, αυταρχικό και ως εκ τούτου "unelectable".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμμετέσχε ός παίκτης στο Ρουκ-Ζουκ και θα άμβλινε την απομακρυνσιακότητα του. Προσφαίροντε λείσυς, αρκή να εφυπάρξουν θυσιαστικά σόματα που θα τις ωραματιστούν κέ φοναί ναν τοίς κραβγάξουν κέ να τοίς πρωτήνουν. Ένας μάνατζερ χρειάζεται.

      Διαγραφή
  4. μιτοχόνδριο10 Οκτωβρίου, 2016 10:20

    Αν ήταν ...Είναι ένα σύμπτωμα. Δεν νομίζω πως ο λόγος αυτού του ενδιαφέροντος ήταν ειδικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής – αλλά αυτό που εκπροσωπούσε. Μία ηγεσία χωρίς δημαγωγία, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς υποσχέσεις και κωλοτούμπες. Μπορείτε να διαφωνήσετε με τις ιδεολογικές του αρχές και με όλες τις πολιτικές του αποφάσεις, αλλά δεν μπορείτε να τον κατηγορήσετε ούτε για απάτες ούτε για αυταπάτες. Είναι το ύφος αυτής της ηγεσίας που έκανε τόσες χιλιάδες ανθρώπους να διαβάσουν και να συστήσουν αυτό το κείμενο....περίληψη άρθρου, θα ήταν καλά, γιατί ο αρθρογράφος θα υποστήριζε απλώς συμφέροντα πολιτικής προπαγάνδας. Αλλά η κατάσταση μου είναι χειρότερη. Το ψέμα ότι δεν μπορώ να επικρίνω έναν κρατικό υπάλληλο για αυταπάτες. Η ΕΕ ήταν η μεγάλη αυταπάτη του Καραμανλέα. Το ψέμα της γραφειοκρατίας. Το ψέμα του οργανωμένου φόνου. Το ψέμα ότι δεν υπάρχει οικονομική οργάνωση κοινωνίας, γύρω η ζωή (ολούθε), και ο ισχυρισμός ότι δεν μπορούμε να αποφασίζουμε δημοκρατικά και τίμια γι' αυτήν, και άλλα ψεύδη. Και όσο περισσότερο δεν πιστεύω τα βατά και εύκολα και άμεσα δεδομένα της ζωής μου, να με σέρνουν με όποιο τρόπο και οποιαδήποτε αφορμή. Εγώ το βαν και εγώ η ανάλυση του σωματοφύλακα της Χίλαρι. Εγώ λυγμών καρπός εγώ ματαίων κόπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ήταν ηγέτης, αλλά...
    -----------------------------------

    Δεν υπήρξε χειρότερη ράτσα βουλευτών από τους νεοδημοκράτες τής περιόδου 1975-1981. Μονάχα ρουσφέτι, ψέμα, υποσχέσεις για διορισμούς και τίποτε άλλο (και επειδή δεν μπόρεσαν ικανοποιήσουν την πελατεία τους, εκείνη άρχισε να φυλλορροεί προς τον Αντρέα τον αρχιψεύταρο).

    Σε αυτήν την παλαιοκομματική νοοτροπία στηρίχτηκε μετά και το ΠΑΣοΚ και αυτήν εξέλιξε σε αισχρότατο λαϊκισμό και... επιστήμη!!!

    Ο Καραμανλής της περιόδου 1975-1981 δεν είχε ανάγκη να λαϊκίσει, επειδή όλοι μα όλοι του οι βουλευτές (με εξαίρεση τους "επικρατείας") ήταν de facto λαϊκιστές, πάτρωνες με πελατεία, άρχοντες με μπιστικούς - στην επαρχία (τις προεκλογικές του καμπάνιες τις ανέθεταν στα κατακάθια της κοινωνίας, σε μαχαιροβγάλτες και μπράβους).

    Μπορεί ο Καραμανλής να στάθηκε στο ύψος του, αλλά αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι όλη την βρόμικη δουλειά την κάνανε οι βουλευτές του, οι οποίοι τάζανε λαγούς με πετραχήλια στον κοσμάκη που απλώς επιβίωνε.

    Από το σόι της μάνας μου, όλοι μα όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, διορίστηκαν στο δημόσιο. Μία από της θείες μου, μεγάλη λέρα, είχε μπλέξει σε σκάνδαλα του ΠΙΚΠΑ από την εποχή του... χαλκού και συνέχεια την έβγαζε λάδι ο συχωρεμένος ο Έβερτ, γιατί ήταν γνωστός της. Ποτέ δεν έφτασαν οι καταχρήσεις της στα δικαστήρια. Ήταν "δική" τους κι προφανώς τρώγανε και τ΄ αφεντικά της που την κάλυπταν...

    Ναι, ο Καραμανλής υπήρξε ηγέτης, αλλά πάτησε στις ψευτιές των βουλευτών του, οι οποίοι είχαν μπολιάσει την ελληνική κοινωνία με τόση πατρωνία, ώστε έπρεπε να βρεθεί κάποιος με ισχυρότερες δόσεις απατεωνιάς, αν ήθελε να δελεάσει αποτελεσματικά το "φαντασιακό" της μικροαστικής ελληνικής κοινωνίας,

    η οποία, ανέκαθεν, σαν έτοιμη από καιρό σα θαρραλέα, παραχωρούσε και παραχωρεί την πολιτική παρθενιά της εκάστοτε νέας γενιάς, με αντίτιμο μία θέση στο δημόσιο... ήλιο/κορβανά, με τις ευλογίες της κομματικής καμαρίλας.

    Ο Καραμανλής ήταν η τελευταία και σπάνια εκδοχή του αδιάφθορου και αποτελεσματικού ηγέτη που μπόρεσε να αναδείξει ο παλαιοκομματισμός της πατρωνίας.

    Η ήττα της πελατειακής δεξιάς ήταν προδιαγεγραμμένη, επειδή το επιτελείο της παρέμενε καθηλωμένο σε "προκαπιταλιστικούς" μηχανισμούς.

    Νικητής θα ήταν όποιος μπορούσε να... εκσυγχρονίσει, δηλαδή να "εκβιομηχανίσει" την Διαφθορά και τη διαπλοκή σε όλα τα επίπεδα: από τον αρχηγό μέχρι τον ταπεινό καφετζή της Κωλοπετινίτσας. Και αυτό το κατάφερε το πασόκ. Τώρα είναι σειρά αισχρότερων λαϊκιστών και "αύριο", ο Θεός να φυλάει...

    Μετά τιμής,
    Κάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα είσαι υπερβολικός. Μην ξεχνάς πως ανάμεσα στους βασικούς συνεργάτες του Καραμανλή εκείνη την εποχή ήταν ο Γεώργιος Ράλλης, ανεπίληπτος, που έκανε και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση - για πρώτη φορά έγινε η δημοτική επίσημη γλώσσα του κράτους, ο Παπαληγούρας που δεν έκανε ρουσφέτια αλλά ως οργανον της "σοσιαλμανίας" του αρχηγού διέλυσε τον (κατά την γνώμη τους) φαύλο Ανδρεάδη, ο Στέφανος Μάνος που έσωσε την Πλάκα, έφτιαξε τους πρώτους πεζόδρομους κι έκανε τόσο αυστηρούς ποελεοδομικούς νόμους που μαυρίστηκε στις επόμενες εκλογές... Δεν ξέρω τι γινόταν στην επαρχία - αλλά εδώ στα κεντρικά υπήρχε σπαρτιατική πειθαρχία.

      Διαγραφή
    2. Φυσική Αντίδραση, Κάπα - οι πολιτευτές, βουλευτές και ψηφοφόροι είχαν στερηθεί τα ρουσφέτια τους επί επτά χρόνια - ολόκληρη την δικτατορία! Ε, με την πρώτη πολιτική κυβέρνηση ξεσαλώσανε!

      Διαγραφή
    3. Λέγεται ότι αν ένας ευρωπαίος πολιτικός κρατικοποιήσει μία τράπεζα, θα χαρίσει τα θαλασσοδάνεια στους μεγαλοκαρχαρίες. Όμως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν ήταν πολιτικός της σειράς, καταφερτζής, και δεν θα έκανε ποτέ κάτι σαν αυτό.

      Διαγραφή
    4. Νίκο, ουδείς αμφισβητεί το ηθικό ανάστημα και την αξιοσύνη των ανθρώπων που αναφέρεις.

      Αρκεί, μάλιστα, κάποιος, να συγκρίνει το "δεξί χέρι" τού Αντρέα, δηλ. τον Τσοχατσόπουλο, με το Ράλλη ή τον Αβέρωφ, για να καταλάβει την τεράστια απόσταση (από άποψη ηθικής στόφας) που χώριζε τον Καραμανλή από τον Αντρέα.

      Προσωπικά, εστίασα στη συστημική διάσταση του παλαιοκομματισμού των πελατειακών σχέσεων, στην κεφαλή του οποίου, τύχη αγαθή, βρέθηκε ο Καραμανλής τότε, ο οποίος θα έμενε στην Ιστορία αν είχε πατάξει από τότε το πελατειακό κράτος, καταργώντας το σταυρό προτίμησης. Αλλά δεν τόλμησε και τώρα ζούμε τα παρεπόμενα εκείνης της απρονοησίας ή ατολμίας του.

      Η νυν οικονομική χρεοκοπία είναι κυρίως πολιτική χρεοκοπία της μεταπολιτευτικής πελατειακής διαφθοράς, της οποίας, την αρνητική/αυτοκαταστροφική δυναμική, ο Καραμανλής είτε δεν προέβλεψε είτε δεν θέλησε να αντιμετωπίσει.

      Μετά τιμής,
      Κάπα

      Διαγραφή
    5. Παρόλο που συμφωνώ με τον επίλογο σου: Η νυν οικονομική χρεοκοπία είναι κυρίως πολιτική χρεοκοπία της μεταπολιτευτικής πελατειακής διαφθοράς, της οποίας, την αρνητική/αυτοκαταστροφική δυναμική, ο Καραμανλής είτε δεν προέβλεψε είτε δεν θέλησε να αντιμετωπίσει.

      όσον αφορά 2 άλλους παραγράφους διαφωνώ κάθετα μιας και ζούμε στην Ελλάδα του 2016 και μας κυβερνάνε οι ΣΥΡΙΖΝΑΛΕΛ: Δεν υπήρξε χειρότερη ράτσα βουλευτών από τους νεοδημοκράτες τής περιόδου 1975-1981. Όποιος περνάει μπροστά από τα γραφεία του ΣΥΡΖΑ ή των ΑνΕλ διορίζεται στο Δημόσιο ^$^&$%

      Μονάχα ρουσφέτι, ψέμα, υποσχέσεις για διορισμούς και τίποτε άλλο και Αρκεί, μάλιστα, κάποιος, να συγκρίνει το "δεξί χέρι" τού Αντρέα, δηλ. τον Τσοχατσόπουλο, με το Ράλλη ή τον Αβέρωφ, για να καταλάβει την τεράστια απόσταση (από άποψη ηθικής στόφας) που χώριζε τον Καραμανλή από τον Αντρέα. Προτιμάς τον Παππά; τουλάχιστον ο Τζοχατζόπουλος είναι στη φυλακή θα μoυ πεις ότι στο να λαδώνεται ήταν μανούλα αλλά για την Ελλάδα είναι είδηση ότι ένας πρώην Υπουργός καταδικάστηκε!

      Διαγραφή
    6. Λένε ότι ο Ράλλης δεν ήξερε να μιλήσει και να γράψει ούτε την καθαρεύουσα (την οποίαν εκατήργησεν) ούτε την δημοτικήν (την οποίαν διόρισεν εις χρήσιν).

      Διαγραφή
    7. "Λένε". Ποιοί είναι αυτοί που το λένε; Ανώνυμοι όπως εσείς; Σας συγχαίρω για την ποιότητα των πληροφοριών σας.Εγώ λοιπόν που γνώριζα προσωπικά τον Γεώργιο Ράλλη σας λέω πως μια χαρά ήταν τα Ελληνικά του. Και λυπάμαι που έχω τέτοιους σχολιαστές επιπέδου συνοικιακής κουτσομπόλας...

      Διαγραφή
    8. Ακόμα και αν τα Ελληνικά του δεν ήταν καλά, δεν ξέρω δεν τον έζησα..., τι θα πει; Είδαμε και τον Κώστα Καραμανλή του οποίου τα Ελληνικά είναι άριστα, πάντως ήταν πολύ καλός στο Bridge και για αυτόν τον λόγο υπάρχει ένα grand prix προς τιμήν του. Σε γενικότερο πλαίσιο καλύτερα να μην συγκρίνουμε τα στελέχη που είχε η ΝΔ επί κανονικού Καραμανλή και επί του ανηψιού του...

      Διαγραφή
    9. Το λένε εκείνοι που γεύονταν την καθημερινότητα της πικρής ζωής τους με Ρ. υπουργό. Εξετάζουν δηλαδή την ποιότητα της νόησης και του ανθρωπισμού της εξουσίας και οι διαπιστώσεις τους πικρές και αυτές. Με επικλήσεις στο συναίσθημα αποκλείεται δις το ξέπλυμα των εξουσιαστών.

      Διαγραφή
    10. Δηλαδή όχι μόνον αγράμματος ο Ράλλης, αλλά και εξουσιαστής!

      Πρέπει να έχετε καποιο προσωπικό πρόβλημα... αλλιώς δεν εξηγείται. Ήταν ένας ήπιος και ευγενέστατος άνθρωπος.

      Διαγραφή
    11. Εκτός θέματος αλλά θα ρωτήσω.

      Γιατί συμπαθείτε το Ράλλη; Όσο ευγενικός και ήπιος να ήταν, ήταν ο γιος κατοχικού πρωθυπουργού η κυβέρνηση του οποίου δημιούργησε τα τάγματα ασφαλείας.

      Δε μιλώ για οικογενειακή ευθύνη.

      Όμως ένας ευγενικός και ήπιος άνθρωπος που η μοίρα τον έταξε γιο δωσιλόγου πρωθυπουργού, θα είχε την αξιοπρέπεια να μην ασχοληθεί με την πολιτική. Πόσο μάλλον να χτίσει την πολιτική του καριέρα υποστηριζόμενος από το συγκεκριμένο μεταπολεμικό πολιτικό φάσμα και να φτάσει μέχρι και πρωθυπουργός.

      Δε γνωρίζω πολλά για το θέμα. Δεν ξέρω τι συμφιλιωτικές και απολογητικές στάσεις κράτησε ο Ράλλης, αν κράτησε. Δε βρίσκω όμως τίποτε το ηθικό στη συνολική του πορεία.

      Και ΔΕ ΘΕΛΩ ΟΥ !!

      Διαγραφή
    12. Με απογοητεύετε!

      Γράφετε: "δεν μιλώ για οικογενειακή ευθύνη" και στην επόμενη αράδα μιλατε για ακριβώς αυτό. "...που η μοίρα τον έταξε γιο δωσιλόγου...".

      Περίμενα αυτό το σχόλιο από κάποιον ρατσιστή ή ανόητο - όχι από σας.

      Διαγραφή
    13. O Ράλλης όντως ήταν ο πιο ευγενέστατος πολιτικός, το 1980 τον είχαν περικυκλώσει οι οπαδοί του Ηρακλή στην Θεσσαλονίκη διαμαρτυρόμενοι για την άδικη κατά αυτούς τιμωρία της ομάδας τους, τους αντιμετώπισε με απόλυτη πραότητα

      Διαγραφή
    14. @Nikos Dimou

      Λυπάμαι που βγάινω εκτός θέματος αλλά είναι "επί προσωπικού". Αν θέλετε, μπορείτε να μην το δημοσιεύσετε.

      "η μοίρα τον έταξε γιο δωσιλογου"

      Χρησιμοποίησα τη φράση για να προστατεύσω το Γ. Ράλλη ως μη υπεύθυνο για τις πράξεις του πατέρα του. Όμως ο πατέρας του ήταν ο 3ος δωσίλογος πρωθυπουργός. Δεν είναι απλό ζήτημα αυτό. Υπάρχουν κάποια όρια. Δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη ή προβληματικό dna. Υπάρχει όμως η εικόνα του Ι. Ράλλη να επιθεωρεί τους γερμανοτσολιάδες μαζί με γερμανούς στρατηγούς.

      Το ερώτημά μου είναι πολύ συγκεκριμένο.

      Πως εσείς θεωρείτε έναν πολιτικό ευγενικό και ήπιο όταν δεδομένης μία τέτοιας οικογενειακής παραδοσης, αποφασίζει να ασχοληθεί με την πολιτική;

      Εγώ που δεν είμαι τόσο ευγενικός και ήπιος δε θα ήθελα να ασχοληθώ με την πολιτική αν ήμουν γιος δωσιλόγου πρωθυπουργού,

      -πόσο δε μάλλον να εκλεγώ βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα, μόλις το 1950. Αλήθεια θα έτρεμα στην ιδέα του ποιους τελικά ανθρώπους εκπροσωπώ...

      -πόσο δε μάλλον να αποδεχθώ να γίνω πρωθυπουργός της χώρας (χωρίς λαϊκή ψήφο).

      Ο Γ. Ράλλης δεν ήταν ανήθικος άνθρωπος επειδή ο πατέρας του ήταν Κουίσλινγκ. Η ηθική του Γ. Ράλλη ελέγχεται επειδή γνωρίζοντας την πολιτική παρακαταθήκη της οικογένειάς του, γνωρίζοντας πιο κομμάτι της κοινωνίας στήριζε το πολιτικό του στρατόπεδο, αποφάσισε να πολιτευτεί σε αυτό το στρατόπεδο, να εκλεγεί βουλευτής με το ίδιο κόμμα που πολιτεύτηκε και εξελέγειν και ο δωσίλογος πατέρας του και να χτίσει την πολιτική του σταδιοδρομία εκεί.

      Το αντιπαράδειγμα είναι η περίπτωση του Θ. Πάγκαλου: Έχει πολιτευτεί σε διαφορετικό πολιτικό στρατόπεδο και έχει επανηλλειμένως αποκυρήξει σε κάθε τόνο την πολιτική δράση του παππού του.

      Για την Ιστορία:
      -ο Γ. Ράλλης αρχικά διαφώνησε έντονα με την αποδοχή της πρωθυπουργίας από τον πατέρα του. Στη συνέχεια όμως δήλωσε πως κατενόησε και σεβάστηκε την επιλογή του Ι. Ράλλη. (πηγή: ΜηχανήΤουΧρόνου)
      -ο Γ. Ράλλης έχει γράψει απολογητικό βιβλίο για τη στάση του πατέρα του. Δε το έχω διαβάσει και δε γνωρίζω για τι ακριβώς απολογείται.

      Διαγραφή
    15. Αμφιταλαντεύτηκα πολύ. Τελικά το δημοσιεύω παρόλο που κατά την γνώμη μου σας εκθέτει. Από την στιγμή που δέχεστε (και σωστά) πως δεν είναι δυνατόν κάποιος να ευθύνεται για τις πράξεις των προγόνων του, ο Γεώργιος Ράλλης ξεκινάει από το σημείο μηδέν και οι μόνες ευθύνες του αφορούν τις δικές του πράξεις. Τα υπόλοιπα είναι σοφιστείες και προφάσεις εν αμαρτίαις, για να δικαιολογήσετε μία εξαρχής λανθασμένη τοποθέτηση.

      Διαγραφή
    16. Οι γόνοι των οικογενειών "πολιτευόμεθα" παρασκευάζονται να είναι απαίδευτοι, νωθροί, τεμπέληδες και άχρηστοι και εν τέλει επικίνδυνοι για τις τύχες της πατρίδας. Διότι οι γραφειοκράτες γονείς τους προσδίδουν στους γόνους αυτούς την αδιαφορία και την εξαπάτηση και τον χλευασμό της ζωής σαν αγωγή. Γι' αυτό και ποτέ δεν μπορούν να διαλέξουν επάγγελμα άλλο από την αργομισθία. Παραδείγματα όχι μόνον εκ του πολιτικού. Αλλά και εκ του ποιητικού και διπλωματικού, του ιατρικού και μουσικοχορευτικού και σεισμογραφικού και εκ του επιχειρηματικού ή ευρωβουλευτικού.

      Διαγραφή
    17. Εμένα ο πατέρας μου ήταν μέθυσος και συχνά απρόβλεπτα βίαιος, μία μόνιμη απειλή για όλη του την οικογένεια. Ακόμη κι όταν έφτασε στα 80 του απειλούσε πως θα... σκοτώσει τη μάνα μου.

      Αυτό τι πάει να πει; Ότι εγώ δεν έπρεπε να φτιάξω δική μου οικογένεια λόγω... προπατορικού αμαρτήματος;

      Δεν στέκει πουθενά για πουθενά η όποια... κληρονομική προσέγγιση στα κοινωνικά ζητήματα.

      Μετά τιμής,
      Κάπα

      Διαγραφή
    18. Ο πολιτικός δεν είναι κοινωνικό ζήτημα. Οικογενειακό και της γλύκας των ολιγαρχών. Ο Γεώργιος Ράλλης θα έπρεπε να κρυφτεί και να μην υπενθυμίζει με την παρουσία του την αδιάλειπτη συνέχιση της βαρβαρότητας από καιρό σε καιρό. Αλλά η προπαγάνδα ποτέ δεν κρύβεται. Πρέπει να φαίνεται για να υπενθυμίζει τα αγγίγματα στα καρφιά.

      Διαγραφή
    19. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    20. @Nikos Dimou

      "ο Γεώργιος Ράλλης ξεκινάει από το σημείο μηδέν"

      Όχι. Πρωτοεξελέγει βουλευτής από το ίδιο κόμμα που εξέλεξε σε βουλευτικό αξίωμα και τον πατέρα του, προπολεμικά. Είχε πατέρα ΚΑΙ ΠΑΠΠΟΥ πρωθυπουργούς. Όσο ο Γ. Ράλλης ξεκίνησε από το μηδεν, άλλο τόσο ξεκίνησε και ο ΓΑΠ.

      Παρόμοια περίπτωση είναι ο Μεϊμαράκης. Μακρά πολιτική συντηρητική οικογένια από την Κρήτη. Ο Μεϊμαράκης εκλέγεται στη Β΄Αθηνών και όχι στο Ηράκλειο όπου μεγάλωσε. Αυτό διότι (ΟΛΗ) η οικογένεια έπαιξε πάρα πολύ άσχημο ρόλο στην κατοχή. Στη Λεωφ. 62 Μαρτύρων έμενα και γνωρίζω γιατί ονομάστηκε έτσι.

      Φέρει ευθύνη ο Β. Μεϊμαράκης για τις πράξεις της οικογένειάς του; ΟΧΙ. Είναι συμπαθής στους Ηρακλειώτες; ΟΧΙ.

      Οι δογματισμοί περι de facto μη οικογενειακής ευθύνης προσκρούουν στην πραγματικότητα των τριων περιπτώσεων που ανέφερα.

      Που έγγειται τελικά η διαφωνία;

      Στο ότι νομίζω πως εδώ χρησιμοποίειτε λανθασμένα το (κατά κανόνα σωστό) επιχείρημα πως το Ατόμο είναι ανεξάρτητο της Οικογένειας από την οποία προέρχεται.

      Σε ειδικά ζητήματα της κοινωνικής ζωής (όπως η πολιτική δραστηριότητα) το βασικό κύταρο μιας κοινωνίας δεν είναι πάντα ο Άνθρωπος, αλλά η Οικογένεια.

      Είναι ένα ευαίσθητο και πολύ ενδιαφέρον σημείο αυτό που εχει απασχολήσει πολλούς διανοητές του φιλελεύθερου μπλοκ.

      @kapa-skeptikos

      Μην μπερδεύετε το νόμιμο και το ηθικό.

      Δε ζήτησα να απαγορευτεί σε κανέναν το πολιτικό του δικαίωμα. Έθεσα την ηθική διάσταση ενός πολύ ευαίσθητου πολιτικού (και όχι απλά κοινωνικού) ζητήματος, με αφορμή το θαυμασμό του κ. Δήμου για έναν άνθρωπο που χρησιμοποίησε το πολιτικό πλεονέκτημα και πολιτικό κεφάλαιο του δωσίλογου πατέρα του για να ξεκινήσει την πολιτική του σταδιοδρομία.

      Και επειδή το θέσατε, το παράδειγμα που αναφέρατε δεν ειναι καλό. Η προδιάθεση για αλκοολισμό (ΟΧΙ Ο ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ), σχετίζεται και με κληρονομικότητα.

      Διαγραφή
    21. Όχι σοφιστείες παρακαλώ: δεν είπα ότι ο Ράλλης ξεκίνησε από το μηδέν ΠΟΛΙΤΙΚΑ. Ξέρω πολύ καλά την οικογενειακή ιστορία. Εννοούσα ΗΘΙΚΑ: δεν μπορεί κανείς να του χρεώσει πράξεις ή και σκέψεις των προγόνων του.

      Επίσης δεν εξέφρασα τον "θαυμασμό" μου για τον Γ. Ρ. Είπα απλώς ότι ήταν ένας αξιοπρεπής και ήπιος άνθρωπος.

      Διαγραφή
    22. "δεν μπορεί κανείς να του χρεώσει πράξεις ή και σκέψεις των προγόνων του."

      Του χρεώνουμε την ιστορία του πατέρα του; Έστω οχι. Του χρεώνουμε ότι χρησιμοποίησε την εκλογική βάση του πατέρα του;

      Εδώ ειναι το ζήτημα της οικογενειακής ευθύνης και ιδού πως περιπλέκεται όταν μιλάμε για πολιτική και για εξουσία.

      Απαρνιέμαι τον Πατέρα μου (που δεν το έκανε) αλλά δέχομαι να κατέβω στην πολιτική με το δικό του στρατόπεδο και αποδέχομαι να με ψηφίζουν αυτοί που ψήφιζαν και τον πατέρα μου, μέσα στους οποίος είναι προφανώς και οι ευνοημένοι της πρωθυπουργίας του πατέρα μου, δηλαδή οι ταγματασφαλίτες (*).

      "...αξιοπρεπής και ήπιος..."

      Αυτη τη ριμάδα την αξιοπρέπεια ψάχνω να βρω πέντε σχόλια τώρα αλλά μάταια...

      Εχω ευθύνη όταν αποδέχομαι να με ψηφίζουν αυτοί που με ψηφίζουν.

      Όπως το Δεκέμβρη του 2014 ο Σταύρος Δήμας είχε δηλώσει ευθαρσώς ότι δεν πρόκεται να αναλάβει ΠτΔ, με ψήφους της ΧΑ.

      Αυτό θα πει αξιοπρέπεια!

      Διαγραφή
    23. Το θέμα μας είναι ο Καραμανλής...

      Διαγραφή
    24. Ενθυμούμενος την περίοδο 1974-1979-1981, και έχοντας πολλές προσδοκίες σαν νέος τότε, θα προσυπέγραφα το σχόλιο του Κώστα, όπως είναι. Το ότι αργότερα έγιναν πολύ χειρότερα δεν εξωραΐζει αυτήν την πραγματικότητα. Είχα γίνει και εγώ συμπτωματικά και αναίτια, στόχος των απίθανων ρουσφετιών τότε.

      Διαγραφή
  6. Από τη τηλεόραση σε κοντινό πλάνο θυμάμαι σε προεκλογική συγκέντρωση, νομίζω το ΄77 στην Θεσσαλονίκη, χαμογελαστός χαιρετούσε το πλήθος και οι συντονισμένες επευφημίες διέκοπταν κάθε προσπάθεια του να ξεκινήσει την ομιλία. Ήταν ένα άτυπο ρεκόρ τότε, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε κάθε συγκέντρωση προσπαθούσαν οι αρχικές επευφημίες σε Καραμανλή και Ανδρέα να διαρκέσουν περισσότερο και οι δημοσιογράφοι κυριολεκτικά μέτραγαν τα λεπτά και τα έβαζαν συχνά σε τίτλους. Σε εκείνη τη συγκέντρωση το πράγμα παράγινε και το μάτι του Καραμανλή άρχισε ξαφνικά να γυαλίζει, σήκωσε τη δεξιά παλάμη στο ύψος του μετώπου και εν πλήρει ανέσει απευθύνθηκε στο πλήθος του: "Ε ΆΙ ΣΤΗΝ ΟΡΓΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ"

    Ψρδρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. O Κωνσταντίνος Kαραμανλής σε ρόλο Λένιν, ο Σημίτης στο ρόλο του Στάλιν, ο ανηψιός ως Χρουτσώφ, ο Γιώργος Παπανδρέου με την αφασία του Μπρέζνιεφ, ο Τσίπρας Γκορμπατσώφ, και όλοι οι "ευρωπαϊστές" αλά ΚΚΕ να αρνούνται την κατάρρευση του υπαρκτού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μια διευκρίνηση στο όνομα της ιστορικής αλήθειας: Η επιβολή κρατικού ελέγχου και ο εν συνεχεία εξαναγκασμός σε οικονομικό μαρασμό του ομίλου επιχειρήσεων του καθηγητή νομικής και επιχειρηματία Στρατή Ανδρεάδη αποτελεί αφενός την εμβληματικότερη περίπτωση ωμού κρατικού παρεμβατισμού στην λειτουργία της ελληνικής ιδιωτικής οικονομίας και αφετέρου μια από τις μελανότερες και συστηματικά αποσιωπηθείσες σελίδες των πεπραγμένων Καραμανλή.

    Πάντως, το κατά πόσο η μεγαλομανία του "Εθνάρχη" σε συνδυασμό με το σύνδρομο κατωτερότητας και εμπάθειας του - έναντι κάθε καλλιεργημένου αστού που τολμούσε να του εναντιωθεί μη αποδεχόμενος τον ρόλο του σφουγγοκωλάριου και αυλικού - υπήρξε η αιτία της εκμηδένισης του σημαντικότερου επιχειρηματικού Ομίλου της χώρας αποτελεί ακόμα αντικείμενο ιστορικής έρευνας.

    Σημειώνω τέλος ότι η έκταση της μεγαλομανίας του Καραμανλή ήταν τέτοια που όχι μόνον ουδέποτε αναδέχθηκε την ηγεσία πολιτικού αγώνα από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συστηματικά αποφεύγοντας την, αλλά επίσης προετοίμασε αναλυτικά, με σκηνοθετική επιμέλεια, ακόμα και τις λεπτομέρειες της κηδείας του.

    Χαρακτηριστικό είναι ότι ο "Εθνάρχης" μεθόδευσε εν κρυπτώ μέσω συνεργατών του την ψήφιση "φωτογραφικής" τροπολογίας ώστε να καταστεί εφικτή η ταφή του, κατά μόνας, εκτός κοιμητηρίου - στον προαύλιο χώρο του "Ιδρύματος Κωνσταντίνος Καραμανλής" - κάτι που μέχρι πρότινος απαγορευόταν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Όμιλος Ανδρεάδη, με την βοήθεια της Χούντας, είχε γίνει κράτος εν κράτει και όχι πάντα με νόμιμο τρόπο. Αυτό πίστευε ο Καραμανλής. Δεν νομίζω πως υπήρχαν προσωπικά κίνητρα.

      Διαγραφή
  9. Η πατρίδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν τα αξιώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μην βλέπουμε τα δέντρα και χάνουμε το δάσος.

    Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι χωρίς τον Καραμανλή και με κάποιον άλλον στη θέση του, δεν θα υπήρχε παρακράτος και αστυφιλία τις δεκαετίες του 50,60? Ότι υπήρχε καλύτερη λύση από τη Ζυρίχη για την Κύπρο το 1960? (και τι δεν θα δίναμε σήμερα για να έχουμε λύση Ζυρίχης!) ΄Οτι θα βρισκόταν κανείς το 1974 να κάνει πόλεμο με την Τουρκία για την Κύπρο? Ότι χωρίς τον Καραμανλή, δεν θα υπήρχε πελατοκρατεία στην Ελλάδα την ύστερη δεκαετία του 1970?

    Από την άλλη πλευρά όμως:
    θα έμπαινε η Ελλάδα στην ΕΟΚ χωρίς τον Καραμανλή? Θεωρώ όχι.
    Θα είχαμε ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία το 1974? Θεωρώ όχι.
    Θα είχαμε τις υποδομές που φτιάχτηκαν τις δεκαετίες του 1950/60 (ΔΕΗ, λιγνιτωρυχεία, ktl) και την οικονομική ανάπτυξη που είχαμε εκείνη την εποχή χωρίς τον Καραμανλή? Ίσως, αλλά και πάλι θεωρώ πως όχι στόν βαθμό που εκείνος είχε πετύχει.

    Ο Καραμανλής έκανε, κατά τη γνώμη μου, την ειδοποιό διαφορά στα 2, 3, 4 καίρια ζητήματα για τη χώρα, τα οποία επέλεξε αυτός και επέβαλλε αυτός γιατί γνώριζε ότι σε αυτά θα έκανε ο ίδιος, προσωπικά την διαφορά. Στα άλλα, που ήταν ήσσονος σημασίας ή αναπόφευκτα για την Ελλάδα εκείνης της εποχής, ναι: Συμβιβάστηκε, ή αν θέλετε, οπορτουνιστικά επωφελήθηκε. Γι'αυτό τον θεωρώ ηγέτη και πετυχημένο πολιτικό, χωρίς να παραγνωρίζω τις λιγότερο λαμπρές, ή σκοτεινές στιγμές του. Έβαλε στόχους και τους πέτυχε, χωρίς ποτέ να χάσει τον προσανατολισμό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Επειδή έχω ξεφύγει από το θέμα ο ΚΚ ήταν ηγέτης μιας και σε γενικές γραμμές δεν υπολόγιζε το πολιτικό κόστος, η καλύτερη απόδειξη ότι ότι χάρη σε αυτόν, τη φιλία του με τον Ζιρκάρ ντ' Εστέν, γίναμε μέλος στην τότε ΕΟΚ μιας και αν όχι η πλειοψηφία το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων φώναζε, για να μην γράψω γαύγιζε, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο! Μετά από αυτόν εκλεγμένοι Πρωθυπουργοί ηγέτες ήταν μόνο ο Ανδρέας και ο Σημίτης. Δεν βάζω και τον Σαμαρά, όχι γιατί είναι ο βασικός υπαίτιος που χάσαμε το μη-θέμα με την ονομασία της ΠΓΔΜ αλλά γιατί κυβέρνησε με το σύστημα 4-2-1 και όταν τηλεφωνούσες για ραντεβού στον ΕΟΠΠΥ χρεωνόσουν από το πρώτο δευτερόλεπτο άκουγες όλες τις ειδικότητες των γιατρών και μετά έκλεινες το ραντεβού σου, όπως όλοι γνωρίζουμε τον ΕΟΠΠΥ και γενικότερα τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας τις χρησιμοποιούν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πάντως, επειδή έχουμε την τάση να ξεχνάμε μερικούς από τους σοβαρότερους ανθρώπους που βρέθηκαν στο τιμόνι της χώρας αναζητώντας μονίμως φωτισμένους σωτήρες και μεγάλους ηγέτες "κάπου αλλού":

    Κωνσταντίνος Μητσοτάκης , από το όχι και τόσο μακρινο και ξένο με την σημερινή κατάσταση - όπως θα διαπιστώσει κανείς ακούγοντας τον - 1989 ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά προφητικός ο λόγος του Μητσοτάκη για τα ελλείμματα και το χρέος...

      Διαγραφή
    2. Ένας αθώος υπουργός οικονομικών ποτέ δεν οραματίζεται και δεν οργανώνει μία μελλοντική κρατική χρεοκοπία.

      Διαγραφή
    3. Φίλτατε αυτά ανήκουν στα παραμύθια των ευρωσταλινικών, η οικονομία τότε της Ελλάδας ήταν στα χέρια της, συγκρίσεις με το σήμερα δεν μπορούν να γίνουν, εφτά συναπτά έτη χρεωκοπίας με τα χειρότερα να είναι εμπρός δεν ξαναβίωσε ο τόπος, άλλωστε αμέσως μετά, το 1990, ως κυβέρνηση διεκδικούσε τους Ολυμπιακούς του 1996,η χώρα μετατρεπόταν σε ένα απέραντο εργοτάξιο και εμείς ζούσαμε μακάριοι την εφηβεία μας χωρίς να μας λείπει τίποτα.

      Διαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Οι μεγάλοι άνθρωποι μιμούνται τους μικρούς στα πάρεργα και όχι στα έργα τους"

      Η φάμπρικα της δήθεν "αυτοεξορίας" είναι το ίδιο κατάπτυστη είτε αυτή αφορά στον Καραμανλή είτε στις περιπτώσεις των δήθεν προοδευτικών "αντιστασιακών των κρουασάν" της περιόδου της επταετίας.

      Κατά τα λοιπά ουδεμία σχέση - όπως καλώς επισημαίνετε - μεταξύ του αμόρφωτου Σερραίου και του διαβασμένου Ελευθερίου Βενιζέλου.

      Ο Σερραίος πολιτικός μετά από 10 χρόνια στα ένδοξα παρίσια υποχρεώθηκε να μιλήσει δια μέσου διερμηνέα στον Giscard d'Estaing την βραδυά της επιστροφής του στην Ελλάδα αφού αδυνατούσε να συνεννοηθεί έστω και στοιχειωδώς στην Γαλλική (ούτε λόγος για τα ακόμα αθλιότερα αγγλικά του), καταλήγοντας να θεωρεί επίτευγμα - όπως προκύπτει από τους βιογράφους & αρχειοθέτες του - την απλή ανάγνωση, σε ηλικία 60+ ετών αρχαίων κλασσικών ...

      Ο Βενιζέλος παρέδωσε - χρησιμοποιώντας γαλλική βιβλιογραφία αφού τα γαλλικά του ήταν επαρκέστερα από τα αρχαία ελληνικά του - την πιστότερη στο πνεύμα του Θουκυδίδη μετάφραση των "ιστοριών" του (κατά τον Ρένο Αποστολίδη - του οποίου η αυθεντία επί του θέματος είναι το ίδιο αναμφισβήτητη όση και η ψυχοπαθολογική του εγωπάθεια).

      Χαρακτηριστικό είναι δε ότι την στιγμή που η κύρια απασχόληση του Ελευθερίου Βενιζέλου στα χρόνια της παραμονής του στο εξωτερικό ήταν η μετάφραση αρχαίων κλασσικών, ο αμόρφωτος Σερραίος προτιμούσε ως απασχόληση τα ... Μαθήματα Γκόλφ ...

      Καθόλου παράξενο λοιπόν που το χωριατόπαιδο από την την ξακουστή στα πέρατα του κόσμου Πρώτη Σερρών, επέλεξε να ταφεί και να παραμείνει θαμμένος ΟΧΙ στην γή του τόπου του - όπως απαξάπαντες λίγο-πολύ οι "Μεγάλοι Έλληνες" αλλά στην très chic Φιλοθέη ...

      Διαγραφή
    2. Η αυτοεξορια του Καραμανλη στο Παριςι εμενα μου θυμιζει περισσοτερο την αυτοεξορια του Ντε Γκωλ στο Colombey μετα το '46. Πιστευω πως αν ειχε ενα προτυπο ο Καραμανλης, μαλλον θα ηταν αυτος. Θυμηθειτε οτι και οι δυο επανηλθαν ως σωτηρες μετα απο μια ημι-εξωτερικη κριση: ο Καραμανλης στην Κυπρο και ο Ντε Γκωλ στην Αλγερια. Αλλωστε και οι τακτικες συνεστιασεις που εκανε ο Καραμανλης με διανοουμενους και καλλιτεχνες εμενα μου θυμιζει γαλλικα προτυπα. Ειμαι βεβαιος οτι διαβασα οτι εκανε ο Μιττεραν αλλα φανταζομαι οτι θα υιοθετηςε την συνηθεια απο προγενεστερους του.

      Διαγραφή
    3. ... Και, Κ2885, οσο για τον "αμορφωτο Σερραιο" δεν ξερω και δεν μπορω να κρινω για το ακαδημαικο επιπεδο του Καραμανλη. Εαν αναλογιςτειτε ομως με τι σεβασμο και εκτιμηση μιλουσε για αυτον δεκαετιες αργοτερα ο Schmidt (ο μεγας αλαζων και ειρων Χανσεατης Schmidt) ισως σκεφτειτε οτι τελικα ο αμορφωτος Σερραιος να μην ητανε τελικα μια τυχαια προσωπικοτητα

      Διαγραφή
    4. sgvv, xωρίς να είμαι ειδικός νομίζω ότι τόσο το πολιτικό εκτόπισμα όσο και η εκτελεστική αποτελεσματικότητα του Καραμανλή είναι αναμφισβήτητες. Σίγουρα είχε επιβλητική προσωπικότητα και διοικητικές αρετές που αναγνώριζαν ακόμα και ορκισμένοι ιδεολογικοί του αντίπαλοι (πχ από τον χώρο των τεχνών Μίκης Θεοδωράκης) - άρα κάθε άλλο παρά τυχαίο πολιτικό πρόσωπο υπήρξε.

      Όμως μέχρι εκεί. Οι "ευγενείς" ενασχολήσεις τύπου γκολφ, η κατ' επιλογήν συναναστροφή με ανθρώπους του πνεύματος, ο τρόπος που ντυνόταν, η εμμονή για το πόσο οψίμως διαβαστερός έγινε στα Παρίσια κτλ δεν ήταν κατά την γνώμη μου παρά μια απόπειρα μίμησης ενός κοινωνικού και μορφωτικού "φαίνεσθαι" που δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.

      Διαγραφή
    5. Δεν θα διαφωνησω μαζι σας στο οτι το Παρισι, ενδεχομενως το μονο που να του εδωσε ηταν ενα λουστρο. Παντως θα προτιμουσα εναν ηγετη που να θελει να συναναστρεφεται τον Χατζιδακη, εστω και για το θεαθηναι, παρα εναν ηγετη σαν τον Αντρεα, που ηθελε να φαινεται γνησιος συναναστρεφομενος τη Ριτα Σακελαριου. And besides, ισως δεν πρεπει να βγαλουμε συμπερασματα απο το οτι χρησιμοππιουσε διερμηνεα για να συνομιλησει με τον Ζισκαρ. Θυμαμαι τον Βυρωνα Θεοδωροπουλο να αναφερει πως σε μια διπλωματικη συναντηση στην οποια ο ιδιος ο Θεοδωροπουλος εκανε τη μεταφραση, ο Καραμανλης επαινεβαινε για να διορθωσει λεπτους ορους. Ισως να ειναι σημαδι επαγγελματισμου και επιμελειας οτι αφηνε μεταφραστες να μεσολαβησουν σε κρισιμες συζητησεις. Συγκριτικα, σκεφτειτε τον ερασιτεχνισμο και την αμετροεπεια του Τσιπρα που πηγε να μιλησει χωρις μεταφραστη στο συνεδριο εκεινο με τον Κλιντον και εγινε ρεζιλι, και μαζι του και η χωρα δυστυχως.

      Διαγραφή
    6. Ποτέ κανένας λογικός έλληνας θα δεχόταν σαν ηγέτη κάποιον που τουλάχιστον εξηγεί λιγότερο από τον Καζάκη. Οι διάφοροι ηγέτες, μικροσκοπικοί, μακροσκοπκοί και άλλοι, νομίζουν το που μίλησαν σαν πράξη σπουδαία και τελεία. Ασυντέλεστο το πράγμα της επικοινωνίας δίχως αγάπες, καλοσύνες, λογικές. Μεγαλώνει ο όγκος της φυσαλίδας καθώς θα παρατήσει τον βυθό.

      Διαγραφή
    7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    8. Διαφωνώ για τα περί κουτσομπολιού Provocateur.

      Με την ίδιο τρόπο που πχ η ομοφυλοφιλία του Καβάφη υπήρξε σε μεγάλο βαθμό προσδιοριστική του ποιητικού έργου του, με τον ίδιο τρόπο η μεγαλομανία Καραμανλή θέτει το πλαίσιο ερμηνείας για σημαντικό μέρος της πολιτικής & προσωπικής δράσης του.

      Βεβαίως με τον ίδιο τρόπο που ο Καβάφης ήταν πολλά περισσότερα από ένας αξιοπρεπής "πουστράκος", έτσι και ο Καραμανλής υπήρξε πολλά παραπάνω από ένας "τραμπούκος αμόρφωτος μεγαλομανής".

      Στις περιπτώσεις όμως που ξεκινά η απαράδεκτη φάμπρικα της αγιοποίησης ("Εθνάρχης", ισάξιος του Ε.Βενιζέλου κτλ στην περίπτωση Καραμανλή) τότε , στο όνομα της ιστορικής αλήθειας, οφείλουμε να αντισταθμίσουμε τις θετικές υπερβολές υπερτονίζοντας την σκοτεινή όψη της προσωπικότητάς - βγάζοντας τ'απλυτα στην φόρα - και υποκαθιστώντας, ακόμα και με χυδαιότητα, εκείνο που οι αγιογράφοι του δεν είχαν την πνευματική εντιμότητα έναντι των αναγνωστών τους να πράξουν.

      Διαγραφή
    9. Δεν ξέρουμε απολύτως τίποτα για την λεγόμενη ομοφυλοφιλία του Καβάφη. Γιατί ποτέ δεν μπορούμε να υποκαστήσουμε τις ζωτικές λειτουργίες ενός άλλου οργανισμού με τις δικές μας. Ναζισμό εκφράζουν τα περί ομοφυλοφιλίας του Καβάφη.

      Διαγραφή
    10. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    11. ..."ροπή προς την εκλογική νοθεία". Δεν νομίζω πως ισχύει. Την περίφημη "βία και νοθεία" (που έγινε σλογκαν του Γεωργίου Παπανδρέου) την άσκησε η υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον στρατηγό Δόβα, άνθρωπο των ανακτόρων. Ο Καραμανλής ήταν μάλλον αμέτοχος - αλλά τελικά πλήρωσε τον λογαριασμό.

      Διαγραφή
    12. Ο τρόπος της ανἀδειξής του δεν μου φαίνεται περίεργος. Μπορεί να του έχει κολλήσει η ρετσινιά του δοτού, αλλά εκείνη την εποχή, αν δεν κάνω λάθος, ήταν σύμφωνο με το Σύνταγμα να υποδεικνύει το Παλάτι τον Πρωθυπουργό. Το γιατί διάλεξε το Παλάτι (δηλαδή οι Αμερικάνοι, ας μην γελιόμαστε) τον Καραμανλή δε μου φαίνεται περίεργο. Οι Αμερικάνοι, ακόμα και σήμερα, ψοφἀνε για "νέους, άφθαρτους και δυναμικούς" πολιτικούς και στην περιγραφή δεν ταίριαζε άλλος καλύτερα από τον Καραμανλή. Τώρα για τη νοθεία, δεν του δίνει κανείς άφεση αμαρτιών γιατί επωφελήθηκε από αυτήν, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτό ήταν το μετεμφυλιακό ψυχροπολεμικό πολιτικό κλίμα της εποχής, που κατά τη γνώμη μου υπήρχε ανεξάρτητα από τον Καραμανλή. Και ας μην ξεχνάμε ότι επειδή εναντιώθηκε στο Παλάτι τελικά και έπεσε. Απόλυτη υποταγή στον ξένο παράγοντα, δεν την βλέπω, εκτός και εάν θεωρείτε ότι ο Καραμανλής ήταν δούλος των ξένων και ανεξάρτητοι ήταν ο Μακάριος και ο Γρίβας. Εγώ πάντως δεν το βλέπω έτσι.

      Διαγραφή
  14. "αλλά δεν μπορείτε να τον κατηγορήσετε ούτε για απάτες ούτε για αυταπάτες."

    Πάντως η υπόθεση Μερτενς δεν πρέπει να ήταν και η καλύτερη στιγμή του Καραμανλη και της κυβέρνησή του. Δεν το έχω ψάξει το θέμα και θα ήθελα τη γνώμη σας, εαν έχετε ασχοληθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχω διαβάσει αρκετά και Ελληνικά και Γερμανικά ντοκουμέντα. Δεν κατόρθωσα να βγάλω ένα σαφές συμπέρασμα για το εύρος της ενοχής του. Πρόκειται για μία σκοτεινή και αινιγματική υπόθεση - σίγουρα ο Μέρτεν ήταν εγκληματίας πολέμου αλλά είναι απίθανο πως μπόρεσε να ξεφύγει τοσο από τους συμμάχους στη δίκη της Νυρεμβέργης, αλλά και από τα γερμανικα δικαστήρια όπου δικαζόταν για χρόνια. Μόνο στην Ελλάδα έμεινε δύο χρόνια φυλακή (προφυλακισμένος) αλλά η απόφαση του δικαστηρίου (25 χρόνια) δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Κάτω από μεγάλη πίεση της Γερμανικής κυβέρνησης γλύτωσε με μία "γενική αμνηστία" που αφορούσε κυρίως αυτόν. Πρέπει να είχε πολύ ισχυρούς προστάτες.

      Διαγραφή
  15. Ηγέτης στην Ελλάδα όπου θα έκανε πραγματικές μεταρρυθμίσεις δεν υπήρξαν μέχρι στιγμής. Ο Καραμανλής έκανε κρατικοποιήσεις, διαχωρισμός κράτους εκκλησίας δεν έκανε( εδώ δεν έκανε ο τσιπρας που είναι αριστερός). Το καλό είναι ότι μας έβαλε στη ΕΟΚ. Μέσω της ευρωπαϊκής ένωσης μπορει σιγά σιγά να εκσυγχρονίστει. Σήμερα η Ε.Ε είναι υπό κρίση λόγω της ανόδου των ακροδεξιών. Δεν ξέρω αν θα αντέξει και με τη Ρωσία να καραδοκεί γίνονται πολύ δύσκολα τα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η κατάσταση στη χώρα σας αναστρέφεται μόνο αν η ευρεία πλειοψηφία βάλει πλάτη. Και μάλιστα για μακρό χρονικό διάστημα. Κοντολογίς μόνο αν συμπλεύσετε όλοι μαζί.

    Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Η αδικία.

    Επί πολλά έτη σωρεύονται αδικίες.

    *αστείο mood

    Φανταστείτε την εξής εικόνα: Ταβέρνα εξοχική όπου ο μπάρμπας τρώει και πίνει. Εσείς κάθεστε στο χορτάρι και κοιτάτε πεινασμένοι. Κάποια στιγμή λέει ο μπάρμπας: άντε παιδιά να βάλουμε τώρα όλοι ένα χεράκι να καθαρίσουμε το τραπέζι. Τη συνέχεια την μαντεύετε και δεν προσθέτω λεπτομέρειες ταινίας σπλάτερ του Ταραντίνο.

    *ξανά σοβαρό mood

    Όσο δεν διορθώνονται οι αδικίες θεωρώ πολύ λογικό να συναντούν αντίσταση ακόμη και καλές προσπάθειες. Αφού ο άλλος είναι θυμωμένος. Και αυτός ο θυμός θα περάσει και στην επόμενη γενιά.

    Και η χώρα σας είναι πολύ άδικη με ένα ευρύ κομμάτι του πληθυσμού της. Επί πλέον το οικονομικό της σύστημα, ο βαλκανικός primitive capitalism, που επιτρέπει στον εργοδότη να κάνει ό,τι θέλει, αφαιμάσσει το καλύτερο εργατικό δυναμικό. Κανείς και καμία που νιώθει μια αυταξία δεν κάθεται σ’ αυτό το περιβάλλον να ευτελίζεται μη μπορώντας να ζήσει αυτοδύναμα.

    Μακιαβελικής σύλληψης είναι και η μοδίτσα των τελευταίων 6 - 7 χρόνων να προσπαθεί η άρχουσα τάξη να φορτώσει τον κοσμάκη ενοχές ότι δήθεν την ευθύνη τη φέρει ο λαός. Και δώστου “το κράτος είμαστε εμείς”, “εμείς φταίμε”, “έχουμε την ηγεσία που μας αξίζει” και άλλες τέτοιες βλακείες.

    Εσύ ψηφίζεις κάθε τέσσερα χρόνια κάτι πολύ γενικό. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι οι λεπτομέρειες των καθημερινών και εβδομαδιαίων αποφάσεων στις οποίες όχι απλώς δεν συμμετέχεις αλλά κρατιούνται επιμελώς κρυφές ή ανακοινώνονται αιφνιδιαστικά. Και εκεί σταματά κάθε κουβέντα περί του αν ο λαός έχει την ευθύνη.

    Long story short, μεταναστεύστε η χώρα σας δεν έχει μέλλον ίσως κάτι ξέρω. Δύο επισημάνσεις. Η γλώσσα είναι σοβαρότατο εμπόδιο. Πρέπει να μάθετε να τη μιλάτε και να την ακούτε όπως την μιλάνε και την ακούνε οι ντόπιοι. Είναι μια δυσκολία που υποτιμάται πάρα πολύ. Δεύτερον, άριστα αγγλικά (όχι αγγλικούλια) ως γλώσσα αναφοράς, εκτάκτου ανάγκης, και σίγουρα εργασίας. Τα οποία επίσης πρέπει να μάθετε να τα μιλάτε και να τα ακούτε εκτός από το easy part που είναι η σωστή γραφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η σημερινή συνεδρίαση της Βουλής με έπεισε πως υπάρχει σοβαρό θέμα ηγεσίας στην Ελλάδα...
    Ο τελευταίος που είχε χαρακτητιστικά ηγέτη μετα τον Καραμανλή και τον Ανδρέα ήταν κάποιο ονόματι Μητσοτάκης [που το μικρό του δεν ήταν Κυριάκος...].
    Εν τω μεταξύ τα τουρκικά υποβρύχια κόβουν βόλτες στο Αιγαίο και η συνθ. της Λωζάνη αρχίζει να μοιάζει κουρελόχαρτο.
    Και δεν ξερω γιατί οι μολοτωφ εξω από το τουρκικο προξενείο στη Θεσσαλονίκη προψές μου ξαναφεραν στο νου το πογκρόμ του ΄56 στην Πόλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καποδίστριας, Βενιζέλος και Καραμανλής στέκουν στο ίδιο ύψος, αρέσει δεν αρέσει. Από κοντά και ο Σημίτης. Αρέσει δεν αρέσει.
    Ο Καραμανλής έκανε μικρά και μεγάλα κατορθώματα. Ένα ήταν η καθόλου αυτονόητη μετάβαση από το 1974 στο 1981. Χωρίς να χυθεί μία σταγόνα αίμα. Αυτό αντιβαίνει τη στατιστική. Το έκανε να φαίνεται εύκολο ενώ ήταν άκρως επικίνδυνο. Το δεύτερο που σας έβαλε στην ΕΟΚ. Το τρίτο που αναμόρφωσε την κατεστραμμένη χώρα σας πολιτικά, πολιτειακά, οδικά, ενεργειακά, τηλεπικοινωνιακά, αρχαιολογικά, τουριστικά.
    Φυσικά μπορεί να αναφερθεί κάποιος σε αρνητικά. Από την τιμή του καπνού και τον Ανδρεάδη μέχρι την αντιπαροχή και τον Λαμπράκη. Μπορείτε φυσικά να του φορτώσετε και τον φόνο του Καίσαρα.

    Επειδή έχω μία ειδικότητα στο θέμα του Καραμανλή για προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους. Και δεν εννοώ το βιβλίο του Μωρίς Ζενεβουά. Εννοώ από την Πρώτη και τη Ζίχνη ίσαμε τη Βουλώνη.

    Ήταν απότομος, χωριάτης, μονοκόμματος, σκληρόκαρδος, αγνώμων, entitled. Όχι ευχάριστος συνομιλητής. Έδινε διαταγές. Έβριζε. Πήγαν μια μέρα οι παπάδες να ζητήσουν αύξηση. Απάντηση: Ρε τραγιά ο κοσμάκης υποφέρει κι εσείς ζητάτε αύξηση; Νοιαζόταν για τον κόσμο.

    Πέρα από ανέκδοτα περιστατικά. Το μυστικό της επιτυχίας του ήταν το πρόγραμμα. Δηλαδή: όποτε γινόταν ενεργός κατέστρωνε ένα πρόγραμμα πρώτα για τον εαυτό του και έπειτα για τους συνεργάτες του. Και το ακολουθούσε με θρησκευτική προσήλωση. Και απαιτούσε το ίδιο από τους άλλους. Δεύτερον. Είχε απόλυτη συνείδηση τι είναι το επιθυμητό και τι το εφικτό για κάθε περίσταση και ποια η απόστασή τους. Τρίτον. Μολονότι σεβόταν ως ένα σημείο τον κόσμο της σκέψης, εκτιμούσε πιο πολύ τη δράση. Αυτό φαίνεται από τις μαρτυρίες Κανελόπουλλου και λοιπών στις ακαδημαϊκές συζητήσεις επί κατοχής. Τέταρτον. Ήξερε πολύ καλά ποιο είναι το ζητούμενο σε μια Πολιτεία. Γιατί υπάρχει η Πολιτεία. Ποιες είναι οι προκλήσεις. Μερικές ομιλίες του στη Βουλή σας είναι πολιτειακές διαλέξεις. Πέμπτον. Δεν κώλωνε να τα βάλει με τον οποιονδήποτε όταν η περίσταση το απαιτούσε. Αυτόπτης μάρτυρας: Πάει σε εγκαίνια έργου όπου ο εργολάβος δεν τα έχει στην ώρα του. Κόσμος. Αρπάζει το μικρόφωνο και λέει: Ρε κλέφτη Τσι__τη (το επώνυμο) φέρε πίσω τα λεφτά αλλιώς θα σε βάλω φυλακή. Και φεύγει. Έκτον: Μολονότι δεν υπάρχουν αποδείξεις, αν κάποιος κοιτάξει μικρολεπτομέρειες μπορεί να συμπεράνει ότι αν κάποιος ήταν πολύ σκληρός μάγκας είχε τους ανθρώπους να τον συνετίσουν. Ο Σόλων Γκίκας ήταν πιθανότατα κομμάτι αυτού του μηχανισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Xύθηκε αίμα, υπάρχουν περιστατικά, δεν είμαστε βέβαια Αίγυπτος ή Ιράν να τρέχει αίμα το ποτάμι

      Διαγραφή
  19. Ο Νίκος Καρούζος έγραψε:

    ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
    Μέσα υπάρχει το Όχι· έξω κοχλάζει το Ναι.
    Πρωτόλειο βίωμα η εξωστρέφεια και η αρχάρια
    στην αρχαιότητά της καθημερινότητα.
    Καλός ο χειμώνας κι ας είναι πυροτέχνημα
    το έαρ
    καλή και η άνοιξη κι ας είναι μέγας πόθος
    τα καύματα του θέρους
    αγαθό καλοκαίρι κι ο ιώδης χυνόπωρος.
    Να ξεμελαγχολήσεις.


    Ο Γεώργιος Ράλλης ούτε ένα ποίημα. Μου είναι τελείως ανούσιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Η... γνωριμία μου με τον Καραμανλή

    (ένα κείμενο από τα παλιά)

    Η γειτονιά μας ήταν όλη κι όλη ένας δρομίσκος, ανάμεσα στη ρεματιά και στα πάνω καπνοχώραφα που ουδέποτε τολμήσαμε να προσεγγίσουμε, γιατί επί χρόνια σερνότανε στη συνοικία ο εφιάλτης τού παιδιού της κυρά-Μαρίκας, που είχε χαθεί εκεί, σε μιαν ανηφοριά (κι όταν κάποτε το βρήκε η Αστυνομία, δεν ήταν πια παιδί που μιλούσε, παρά αγρίμι που γρύλιζε...).

    Όλα αυτά ξεχάστηκαν με μιας, σαν είδαμε το αεροπλανάκι να στριφογυρίζει πάνω από τη μικρή μας πόλη, ρίχνοντας χιλιάδες τών χιλιάδων μικρά άσπρα εκτυφλωτικά τετραγωνάκια (άλλα υπέρ κι άλλα κατά του βασιλιά) που άξαφνα στα χέρια μας απόκτησαν συλλεκτική... αξία, γιατί όσο να φτάσουνε στη γη, σκοπρίζανε κι έβρισκες ένα εδώ κι άλλο τριάντα μέτρα μακριά.

    Τα πρώτα πέσανε στην πίσω ρεματιά πάνω στα αγκαθωτά βάτα, οπότε τα ξεχάσαμε. Τα δεύτερα απλώθηκαν ψηλά στα απαγορευμένα μέρη, και τα πιο πολλά, ακόμα παραπάνω. Εκεί σμίξαμε για πρώτη φορά με τα αγροτόπαιδα, που τώρα, κι αυτά αλαφιασμένα, παρατήσανε το βελόνιασμα του καπνού, και αψηφώντας τις απειλές των μανάδων τους, τρέχανε να μας ανταγωνιστούν.

    Κάπου κάπου, πέφτανε και μερικά άσχετα με το δημοψήφισμα έγχρωμα χαρτάκια (τι συναρπαστικό εύρημα!) με μια φωτογραφία κι ένα όνομα από κάτω: Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αυτά είχανε για όλους μας ανυπολόγιστη αξία, καθώς αναλογούσαν ένα στα πεντακόσια ή και στα χίλια, ασχέτως εάν από τύχη καθαρή, πέσανε στην γειτονιά μας κατά δεκάδες.

    Από τη χαρά μας εμείς, αλλά και για να την σπάσουμε στα αγριωπά παιδιά που αφήσανε τις δουλείες τους άδικα (αφού δέκα καραμανλήδες είχανε μαζέψανε όλους κι όλους), κάναμε μια πομπή κι ολημερίς ανεβοκατεβαίναμε στα καπνοχώραφα, ανάμεσα στις βραγιές, διαδηλώνοντας επί ώρες και ώρες την τύχη μας και ουρλιάζοντας με πάθος: Κα-ρα-μανλής! Κα-ρα-μανλής!

    Μετά τιμής,
    Κάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Οι Εγγλέζοι έχουν μία έκφραση, “He was a man of his times”, για να περιγράψουν μία ιστορική μορφή αμφιλεγόμενη, νομίζω μπορεί να περιγράψει τον ΚΚ. ‘Εζησε σε εποχή διχασμού όπως και ο Βενιζέλος, η διαφορά είναι ότι την εποχή του Βενιζέλου οι ‘Ελληνες είχαν το όπλο στο χέρι ενώ την εποχή του Καραμανλή το χέρι στην τσέπη (που ήταν μισογεμάτη). Τελικά νομίζω ότι στα δύσκολα (κατοχή – χούντα) προτίμησε να παρακολουθεί απλά τις εξελίξεις, όπως και το ανήψι του όταν έγινε πρωθυπουργός και κρύφτηκε νωρίς νωρίς στη Ραφήνα. ‘Υστερα (τανήψι, μικρός κκ) άφησε μία φήμη να διαδίδεται (συνομωσία – απόπειρα δολοφονίας) και αποσύρθηκε και επίσημα.
    Σχετικά με την αντιπαροχή, μάλλον έχασε τη μπάλα, δεν περίμενε ότι οι ελληνάρες θα την έκαναν επιστήμη και θα κατέστρεφαν τη χώρα. Έτσι την πάτησε και ο μακαρίτης Τρίτσης, έβαλε ξανά τον σοφά δημιουργημένο από την λαική αρχιτεκτονική ημιυπαίθριο στους κανονισμούς και καταλήξαμε να έχουμε σπίτια με 200 τετ.μ ημιυπάιθριο.
    ‘Οσο για το τραμ. Οκ λάθος ότι το ξήλωσε, (αν και τα τρόλευ φαντάζομαι ήταν πιο γρήγορα και ευέλικτα την εποχή εκείνη από τα τραμ και βασίζονταν στην ίδια αρχή) γιατί κανείς δε μιλάει για την μ@@@ία που κάναμε και το ξαναφτιάξαμε? Πόσοι Αθηναίοι το χρησιμοποιούνε τακτικά? Φροντίζουμε μάλιστα να επεκτείνουμε το λάθος μας. Πρέπει να είναι μοναδική περίπτωση παγκοσμίως η λάθος επανεμφάνισή του.
    ‘Οσο για την νομενκλατούρα, ποιος αλήθεια μπόρεσε να την έστω περιορίσει? Ο Αντρέας απλά πρόσθεσε τζάκια στα ήδη υπάρχοντα. 70 χρόνια μετά την κατοχή, οι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων (όπως και στελέχη της χούντας) ζουν ανάμεσά μας (ενεργοί πολιτικά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Και κάτι για το παρόν και το μέλλον.
    Υπάρχουν δύο ειδών ελπίδες. Υπάρχει η *αιτιολογημένη ελπίδα. Υπάρχει και η *ατελέσφορη ελπίδα.
    Κάποτε θα έγραφα αναλύσεις. Τι πρέπει να γίνει. Τι πρέπει να κάνετε ώστε η χώρα σας να ανανήψει. Τα έχω γράψει.

    Όχι πια.

    Μου μοιάζετε πιο πολύ με μια βάρκα χαμένη στον μεγάλο Ωκεανό. Δεν την βλέπει κανείς. Μονάχα στον ασύρματο ακούγεται ακόμη ένα ασθενικό “μπιπ” για όσους -ελάχιστους- που ακόμη μιλάνε τη γλώσσα σας. Εμείς που είμαστε σε σταθερά και ανιαρά αγκυροβόλια το ακούμε. *Ελπίζουμε να μη σταματήσει.

    Δεν πειράζει που δεν βάζετε μυαλό. Τόσο μπορείτε. Μη ζητάς από κάποιον περισσότερα από αυτά που μπορεί. Τα ζήτησε ο Βενιζέλος το 1920 και το αποτέλεσμα ήταν ανεπανάληπτη καταστροφή.

    Το έχω καταλάβει τώρα. Δεν μπορείτε παραπάνω. Δείχνετε να μπορείτε αλλά μόνο δείχνετε. Την κρίσιμη ώρα η μπάλα φεύγει πάντα άουτ. Τον τζόκερ τον κάνετε μπαστούνια. Τι να κάνουμε τώρα. Έχετε φοβίες. Και το οικείο για σας είναι ένας τρόμος χωρίς τέλος. Ίσως θα έπρεπε να ακούσετε πιο προσεκτικά την ατάκα του Βέγγου στη σκηνή με το ταξί μες τα χιόνια στην ταινία του Αγγελόπουλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγγνώμη τώρα, αλλά εσείς, κύριε UBS, μιλάτε ως Ελβετός τώρα? Είστε βέβαιος ότι οι συμπατριώτες σας, σας αποδέχονται ως τέτοιον?

      Διαγραφή
  23. @Anonymous 10:25 μ.μ. Τσίπρας Αριστερός;;; Το άλλο με τον Τοτό το γνωρίζετε; Από που να αρχίσω; Κυβερνάει με τους ΑνΕλ, δεν έχει ψηφίσει καμία ΠΝΠ που να βοηθάει τα ασθενεστερα κοινωνικά στρώματα και τέλος και επίκαιρο έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια στο θέμα των Θρησκευτικών, παρόλο που η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχει Βουλευτή Κομμονιστικού κόμματος που δηλώνει φανατική οπαδός μιας θρησκείας, ο Ζουράρις τους έχει τελειώσει εδώ και καιρό!!! Πρέπει να σταματήσουμε να αναπαράγουμε τα συνθήματα της πλάκας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Αριστερά, Ηθικό πλεονέκτημα κλπ...

    Πράγματι το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αμφίβολο αλλά η Ρωσία είναι τσάμπα μάγκας και δυστυχώς η Δύση δεν είχαμε τα κότσια να κόψουμε τον τσαμπουκά Πούτιν, βλέπε Συρία...

    @Νώντας Τσίγκας Ο Σουλτάνος χτίζει το δικό του καθεστώς αντι-Κεμάλ δεν υπάρχει περίπτωση πολέμου ακόμα και αν ήθελε να μας επιτεθεί θα τον σταματούσαν οι ΗΠΑ όπως έκαναν στα Ύμια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μην το παιδεύουμε, άξεστος ή μη, ο Καραμανλής δεν ήταν άνθρωπος των συγκρούσεων, αυτός που θα διακινδυνέψει για το καλό του λαού του. Φυσιογνωμιστή να ρωτήσετε αυτό θα σας πει, τα ίδια και ο ανιψιός του, για τον Σημίτη ούτε λόγος να γίνεται, δώστε μου μπόι να φαίνομαι ψηλός και σας δίνω όλη τη χώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκνευριστική μορφοσυνταξία: "Φυσιογνωμιστή να ρωτήσετε αυτό θα σας πει, τα ίδια και ο ανιψιός του, για τον Σημίτη ούτε λόγος να γίνεται, δώστε μου μπόι να φαίνομαι ψηλός και σας δίνω όλη τη χώρα". Δε γνωρίζει μετάλλαξιν;

      Διαγραφή
    2. Ο Σημίτης ήταν ο μόνος Έλληνας πολιτικός που συγκρούστηκε με την εκκλησία και νίκησε. (Ταυτότητες). Φυσικά το πλήρωσε στις εκλογές. Αλλά και μόνο γι αυτό, η κρίση σας είναι άδικη.

      Διαγραφή
    3. Αnonymous αυτά τελειώσανε μαζί με την ιδεολογική τρομοκρατία, όλοι μηρυκάζουν και δανείζονται σκέψη, και παπαγαλίζουν τσιτάτα, εξού και το χθεσινό μπέρδεμα του Μητσοτάκη.
      Νikos Dimou, το θέμα των ταυτοτήτων συνέβη το 2000, εφαρμόστηκε οδηγία της ΕΕ, επίσης το 2000, τον Απρίλη, ο Σημίτης κέρδισε οριακά τις εκλογές, τότε που ψήφιζαν αλλοδαποί και ενώ είχε όλα τα ΜΜΕ με το μέρος του, το 2004 που ξαναγίναν εκλογές, όταν έδωσε το στέμμα στον ανόητο Παπανδρέου αυτός ο "σπουδαίος" ηγέτης, στην επικαιρότητα ήταν άλλα θέματα, η εκκλησία είχε ξεχαστεί ήδη από το 2000. Εδώ ζούσαμε, εδώ ήμασταν

      Διαγραφή
    4. Σας απατά η μνήμη. Το θέμα με τις ταυτότητες ΑΡΧΙΣΕ μετά τις εκλογές του 2000 με ανακοίνωση Σταθόπουλου και έκλεισε οριστικά - νομικά - το 2007. Το δημοψήφισμα έγινε το 2001 - όπου υπέγραψε και ο Κώστας Καραμανλής. Όλο το χρονικό ΕΔΩ

      Διαγραφή
    5. Άλλα κοινά μεταξύ Καραμανλή και Σημίτη - ήξεραν να επιλέγουν και οι δύο στόχους και να τους πετυχαίνουν, ήταν μεθοδικοί (εκεί συμφωνώ απόλυτα με τον UBS) και ήξεραν να διακρίνουν την ποιότητα και να επιλέγουν καλούς συνεργάτες. Και, επειδή δεν ήθελαν να σπαταλούν τις δυνάμεις τους, έτσι ώστε να αφοσιωθούν καλύτερα στους συγκεκριμένους στόχους που είχαν θέσει (για τον Καραμανλή τα είπαμε, για τον Σημίτη ήταν το ευρώ, η είσοδος της Κύπρου στην ΕΕ και -δυστυχώς- οι Ολυμπιακοί) συμβιβάστηκαν δυστυχώς με περισσότερα αρνητικά και παθογένειες από όσα ίσως θα έπρεπε.

      Διαγραφή
    6. Sgvv το παραμύθι με τον καλό άρχοντα που περιβάλλεται από διεφθαρμένους είναι πολύ παλιό, το συναντάς και στην Τσαρική Ρωσία.
      Νikos Dimou, το θέμα με τις ταυτότητες ήταν στο φόρτε του τον φθινόπωρο του 2000, στη συνέχεια έβγαινε σταθερά από την επικαιρότητα, έφθινε. Ο άνθρωπος που εκλιπαρούσε τον Μπλερ να του δανείσει κανένα ελγίνειο άγαλμα για τον προεκλογικό αγώνα, αυτός που ευχαριστούσε τους Αμερικάνους-ειρήσθω εν παρόδω που ήταν η ΕΕ;- για την υπόθεση των Ιμίων, που δεν τολμούσε να εγκαταστήσει τα αντιπυραυλικά συστήματα, που τα σκάνδαλα ενώ βγαίναν από το γραφείο του, αυτό απέδειξε ο χρόνος, έλεγε το αλησμόνητο όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα, αυτός που ως πρωθυπουργός εξαπάτησε τους Έλληνες με το χρηματιστήριο και κατόπιν τους χλεύαζε λέγοντας το άλλο αξέχαστο, "ας πρόσεχαν", είχε τα κότσια να συγκρουστεί; Όχι βέβαια, βασίστηκε σε μια οδηγία της ΕΕ, που οι ντιρεκτίβες της ΕΕ είναι πιο πάνω και από το σύνταγμα, και άφησε τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του. Την Σημιτική περίοδο πληρώνει σήμερα ο τόπος, για αυτό και στη συνείδηση του κόσμου είναι πιο κάτω και από τον Κώστα τον Καραμανλή

      Διαγραφή
    7. Στην δική σας συνείδηση, σίγουρα. (Γιατί τόση εμπάθεια;) Για τον κόσμο δεν ξέρω - δεν έχω στοιχεία.

      Η δική μου άποψη: Ο Σημίτης της πρώτης τετραετίας ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός των τελευταίων δεκαετιών. Στην δεύτερη στάθηκε ανίκανος να ελέγξει το "βαθύ ΠΑΣΟΚ" και έκανε πίσω σε ζωτικά θέματα. Πάλι όμως η σύγκριση με τον Σιωπηλό της Ραφήνας είναι άδικη - ο τελευταίος ήταν που μας κατάστρεψε ολοσχερώς.

      Διαγραφή
    8. Στην δική μου συνείδηση ακόμα και ο ομοίως σιωπηλός Σημίτης να ήταν στη θέση του Καραμανλή του ανιψιού του επίσης σιωπηλού για 7 χρόνια στο Παρίσι, δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα, θα αναγκαζόταν να δανείζεται ένα ξένο νόμισμα για τα χρέη και για να συντηρήσει τα επίπεδα ανάπτυξης της οικονομίας. Στο 112,9% του ΑΕΠ ήταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδος το 2008, μπορεί να γίνει σύγκριση με την σημερινή κατάσταση και στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως; Σε οικονομική επιτήρηση από την ΕΕ ήταν η χώρα.
      Δεν μπορεί κανείς πλέον να μας κοροϊδεύει προβάλλοντας το βαθύ ΠΑΣΟΚ, όλα αυτά για τα οποία κατηγορείται ο Σημίτης δεν έχουν σχέση με το βαθύ παλιό ΠΑΣΟΚ. Ρωτήστε τον κόσμο, δεν υπάρχουν μόνο ο Μάνος και ο Διαμαντόπουλος-άλλοι φιλέλληνες και αυτοί- σε αυτήν τη χώρα

      Διαγραφή
    9. Ναι, αλλά ο Σημίτης δεν θα βούλιαζε τον προϋπολογισμό, διορίζοντας (όπως οι Κώστας-Πάκης) εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους...

      Διαγραφή
    10. Αγαπητέ κύριε Παπαδόπουλε, μια και αναφέρετε την τσαρική Ρωσία, το παράδειγμα του Πέτρου του Μεγάλου ίσως να περιγράφει όντως αρκετά καλά αυτό που προσπαθώ να πω, ενός ηγέτη δηλαδή που επικεντρώνεται στα δυο τρία πράγματα που προσπαθεί να κάνει γιατί αυτά θεωρεί κρίσιμα και ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ με τα υπόλοιπα. Αυτό, το τόνισα, δεν τους δίνει άφεση αμαρτιών.
      Και μία φιλική συμβουλή - η προσφιλή σας συνήθεια να κολλάτε την ταμπέλα του "παραμυθιού" σε πολλά από όσα γράφουν οι συνομιλητές σας είναι λίγο, επιτρέψτε μου με κάθε σεβασμό, αγενής. Ούτε εμείς είμαστε οι μόνοι ανόητοι που χάφτουμε εύκολα παραμύθια, ούτε εσείς ο μόνος νοήμων που τα αποφεύγετε.

      Διαγραφή
    11. Η μεγάλη αμαρτία του Σημίτη, κατά τη γνώμη μου, ήταν που έκανε πίσω στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2001. Και αυτό, από ότι παραδέχτηκε ο ίδιος πρόσφατα νομίζω, ήταν να για να μην διακινδυνεύσει την "κοινωνική ειρήνη" ελέω προετοιμασίας Ολυμπιακών. Γι' αυτό και οι Ολυμπιακοί ήταν ολέθριοι. Όχι για το κόστος τους αλλά γιατί απέσπασαν όλη την ενέργεια των κυβερνώντων από αυτό που θα έπρεπε να είναι η κύρια αποστολή τους εκείνα τα χρόνια, να προσαρμόσουν την οικονομία και την κοινωνία στο ευρώ - ακριβώς δηλαδή ότι έκανε εκείνα τα χρόνια επί Σρέντερ η Γερμανία και τώρα δρέπει τους καρπούς

      Διαγραφή
    12. Τί θα έκανε; Δραχμή πλέον δεν υπήρχε για να κάνει το κράτος μεγάλες επενδύσεις, τα εργοστάσια και οι παραγωγικές μονάδες και οτιδήποτε άλλο ήδη από την εποχή του Σημίτη έφευγαν για τα Βαλκάνια.
      Ένα νόμο καλό είχε το βαθύ ΠΑΣΟΚ, την θέσπιση του ΑΣΕΠ και αυτόν τον καταστρατήγησε ο Σημίτης με τα stages, τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και την εργασιακή περιπλάνηση.

      Διαγραφή
    13. Τι να πρωτοπώ? Ασφαλιστικό? Κλειστά επαγγέλματα? Ιδιωτικοποιήσεις? Οτιδήποτε βούλωνε δημοσιονομικές τρύπες και άνοιγε νέες δουλειές, κάνοντας τη χώρα πιο ανταγωνιστική και βάζοντάς την μέσα σε διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες. (ΥΓ - Και μην είστε τόσο απόλυτος. Εργοστάσια και παραγωγικές μονάδες είχε η Ελλάδα και ακόμα έχει)

      Διαγραφή
    14. Sgvv αυτά που αποκαλώ παραμύθια λέτε να τα ακούω ή να τα διαβάζω πρώτη φορά εδώ; Kαταλαβαίνω ότι ως έκφραση είναι επιθετική, μην το παίρνετε προσωπικά

      Διαγραφή
    15. Sgvv να σας πω δύο παραμύθια διαδεδομένα έτσι πρόχειρα και για χάρη της ποικιλίας της συζήτησης;
      Αναφέρουν ως υπόδειγμα τους αρχαίους Έλληνες αλλά αν εξεταστούν με τα κριτήρια που θέτει η σημερινή αστυνομία της σκέψης θα θεωρηθούν θρησκόληπτοι, εθνικιστές και πολέμιοι του πολυπολιτισμού, ο δε Αριστοτέλης θα υποβιβαστεί σε ένα είδος πεφωτισμένου μουσουλμάνου ηγέτη.
      Παπαγαλίζουν ότι η Ελλάδα δεν είναι Ευρωπαϊκή χώρα όταν ο χριστιανισμός, που είναι δημιούργημα του Ελληνικού κόσμου, αφορά μόνο την Ευρώπη και τους λαούς της, που τελειώνει ο Χριστιανισμός; Σε χώρες σαν την Συρία ή την Τουρκία που ζουν ανάκατα Ευρωπαίοι με Ασιάτες.

      Διαγραφή
    16. Μετά την καταστροφική 5ετία 2004-2009, το 2015 και ο Τσίπρας, ήταν ματ φορσέ σε τρείς κινήσεις. Οφείλει τα πάντα ο Τσίπρας στον Σιωπηλό και στον Πάκη.

      Διαγραφή
  25. Ωραία ας μιλήσουμε για τον Καραμανλή.

    Πως κρίνετε την απόφαση του ΚΚ να μεταβεί στην ΠτΔ το 1980, αφήνωντας το Ράλλη στη θέση του; Υπάρχουν επιχειρήματα τόσο υπέρ όσο και κατά αυτής της μετακίνησης.

    Ποια η γνώμη σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένος της Βίας11 Οκτωβρίου, 2016 18:52

      Ηθέλησεν δοξολογίας και επαίνους έως και από εκείνους που έδειρε στα πεζοδρόμια.

      Διαγραφή
    2. Αυτό που έλεγε ήταν ότι τον είχαν κουράσει 5 χρόνια πρωθυπουργίας. Μην ξεχνάτε όμως ότι το σύνταγμα έδινε τότε αρκετές εξουσίες στον πρόεδρο. Μετά το άλλαξε ο Παπανδρέου και το έκανε πρωθυπουργοκεντρικό.

      Η δεύτερη θητεία ως ΠΤΔ ήταν ρεβάνς για την απάτη με τα έγχρωμα ψηφοδέλτια - που έβγαλε τον Σαρτζετάκη. Ακόμα και την παραμονή ο Παπανδρέου του έλεγε ψέματα.

      Διαγραφή
    3. Δύο πράγματα ακόμα. Η δουλειά του είχε τελειώσει αφού μας είχε βάλει στην ΕΟΚ και δεν είχε λόγο να μείνει κι άλλο. Έβλεπε βέβαια ότι θα έχανε και τις εκλογές, οπότε γιατί να κάτσει? Tην ΠτΔ, φαντάζομαι ότι θα την θεωρούσε και ως προσωπική του ανταμοιβή, αλλά και ως εξασφάλιση. Πρώτον για τον ίδιον, ότι δεν θα του έκανε ο Παπανδρέου τίποτα κόλπα για να τον κυνηγήσει (το τι μίσος έτρεφε ο Παπανδρέου στον Καραμανλή φάνηκε καθαρά το 1985), και δεύτερον, και κυριότερον ότι ως Πρόεδρος με ενισχυμένες εξουσίες στην εξωτερική πολιτική δεν θα άφηνε τον Παπανδρέου να διακινδυνεύσει τη διεθνή θέση της χώρας ως μέλος της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ. Τώρα βέβαια υποπτεύομαι ότι ο Λἀκωνας θέτει το ερώτημα για να καταλήξει στο ότι ο Καραμανλής "δραπέτευσε"...

      Διαγραφή
    4. Είχανε λυσσάξει με τις "υπερεξουσίες του προέδρου" και τελικά κατέληξαν στις υπερεξουσίες του πρωθυπουργού. Από το ένα άκρο στο άλλο. Ο καθένας τα συμφέροντά του και τη θεσούλα του.

      Μετά τιμής,
      Κάπα

      Διαγραφή
    5. @sgvv "εβλεπε βέβαια ότι θα έχανε τις εκλογές..."

      Αμ δεν το έβλεπε!

      Το βράδυ των εκλογών του 81 με παίρνει τηλέφωνο ο Τάκης Χορν. "Ο πρόεδρος θέλει τα προγνωστικά σου" μου λέει. (Είχα παλιότερα προβλέψει σωστά). "ΠΑΣΟΚ πάνω από 45%" απαντάω. "Αδύνατον, δεν του το λέω, θα μου πετάξει τίποτα στο κεφάλι". Περίμενε γύρω στο 35%. Τελικά ήταν 48...

      Διαγραφή
    6. Και μια - καθόλου άσχετη πιστεύω - πλην όμως παντελώς αυθαίρετη ψυχολογική ερμηνεία και δίκη προθέσεων:

      Ο Καραμανλής έπαψε να παίζει γκόλφ εναντίον του Ράλλη όταν κατάλαβε ότι ο δεύτερος ήταν πολύ καλύτερος παίκτης από τον ίδιο. Έκτοτε μάλιστα ο Καραμανλής απέφευγε να παίζει γκόλφ εναντίον οποιουδήποτε διότι αρνούνταν να αποδεχτεί την Ήττα ως ενδεχόμενο ... Επιλέγοντας την λύση της αυτάρεσκης σόλο καριέρας ...

      Είναι επίσης χαρακτηριστικό το εξής: παρά τις τακτικές επισκέψεις του στο Γκόλφ Γλυφάδας μεταπολιτευτικά ουδέποτε δέχθηκε να μαγνητοσκοπηθεί κατά την διάρκεια του παιχνιδιού του παρά τις σχετικές παρακλήσεις των δημοσιογράφων ...

      Να υποθέσω λοιπο ότι το ψυχογράφημα μιας τέτοιας μεγαλομανούς προσωπικότητας είναι παντελώς άσχετο τόσο με την συστηματική φυγομαχία του από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (που άλλωστε και ο ίδιος έχει δηλώσει ότι δεν του ταίριαζε) όσο και με την αποδοχή της πρότασης για την Προεδρία της Δημοκρατίας το 1990 - στην νεαρά ηλικία των μόλις 83 ετών ...

      Διαγραφή
    7. Εξαιρετικα ενδιαφερον. Ευχαριστω για τη διορθωση :-)

      Διαγραφή
    8. Δεν ξέρω τι έκανε στην Γλυφάδα αλλά στην Κέρκυρα έπαιζε με τον Ράλλη.

      Διαγραφή
    9. "με" ή "εναντίον"? Σχολαστικισμοί θα μου πείτε ... όμως πάντοτε μου αρέσει να ψαχουλεύω το παρασκήνιο εστιάζοντας στις λεπτόμερειες - οπότε συγχωρέστε μου την αδιακρισία ...

      Διαγραφή
    10. Μάλλον δεν ξέρετε από γκολφ...

      Διαγραφή
    11. Η μεταπίδηση του ΚΚ στην ΠτΔ για να μπορέσει να ελέγξει από θέση ισχύος, τη νεαρή Δημοκρατία, τις εξελίξεις στο Κυπριακό και πάνω από όλα την αδιατάρρακτη Ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας στην ΕΟΚ, με τον αινιγματικό Ανδρέα πρωθυπουργό, είναι ένα σενάριο που ταιριάζει περισσότερο στο ηγετικό του προφίλ.

      Προέβλεπε ή όχι την Αλλαγή, ο ΚΚ θεωρούσε τον εαυτό του πολύ ανώτερο για να κάτσει να ασχολείται με τον Ανδρέα και λοιπούς κοινούς θνητούς...

      Το μένει από όλο αυτό; Η ασθένεια της παρατεταμένης Εξουσίας. Σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι αναντικατάστατος. Όποιος και αν είσαι.

      Προφανώς ο ΚΚ δεν μπορεί να κατηγορηθεί για απάτες και αυταπάτες και λαϊκισμούς και κωλοτούμπες. Άλλωστε δεν είχε να λογοδοτήσει σε κανένα. Γιατί ο ΘΕΟΣ δε λογοδοτεί.

      Όταν κουράστηκε να είναι Πρωθυπουργός δεν πήγε στο σπίτι του
      στην Πολιτεία (έπεφτε και μακριά), αλλά μετακόμισε στο...διπλανό. Έτσι απλά. Δικιά του η Χώρα.

      Να θυμίσουμε πως ο τελευταίος Κουρασμένος διατήρησε την ίδια στάση και αισθητική. 5 χρόνια έκατσε και ο Καταλληλότερος. Χρεωκόπησε την Ελλάδα και πριν βουλιάξει το πλοίο, την έκανε. Έτσι απλά.

      Και δεν είπε ποτέ κουβέντα. Δεν απολογήθηκε ποτέ, γιατί ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ είχε να απολογηθεί σε κανένα. Είναι ο ανηψιός του Θεού.

      Διαγραφή
    12. Αναντικατάστατος ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Στη ζωή. Κανένας ποτέ δεν θα μπορούσε, ούτε θα μπορέσει ποτέ, να γεννηθεί με το σώμα και το μυαλό του και να πλανηθεί στις ίδιες ακριβώς περιπέτειες της ύλης. Στην Εξουσία είδε φως και μπήκε. Ανίκανος να ζήσει με αξιοπρέπεια προτίμησε τα βουλευτιλίκια στην αρχή. Το ένα φέρνει το άλλο...

      Διαγραφή
    13. Βεβαίως οικοδεσπότα - ταπεινός άμπαλος γκολφο-θεατής αποκλειστικά μέσω τηλεόρασης/ιντερνετ και αυτό μόνον όταν λάχει και με το ζόρι ...

      Επιμένω ενοχλητικά στο ανεκδοτολογικό μέρος τους πράγματος, προσπαθώντας να συνδυάσω την δήλωση του προπονητή του Καραμανλή Αδάμ Σοφρώνη ("Ο προπονητής του Εθνάρχη" εδώ) ...

      "Ο καλύτερος μαθητής μου από τους πολιτικούς ήταν ο Γιώργος Ράλλης. Ηταν πολύ καλός αθλητής. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν μέτριος. Δεν ήθελε ποτέ να παίζει με άλλους γιατί δεν του άρεσε να χάνει, κατάφερε όμως με το μοναδικό του στυλ να μείνει στην ιστορία και ως εξαιρετικός παίκτης του γκολφ"

      ... Με τις δηλώσεις Ράλλη σε τηλεοπτική εκπομπή των οποίων υπήρξα αυτήκοος και όπου ειπώθηκε, στο περίπου, έχουν περάσει χρόνια, ότι: *ο Πρόεδρος ποτέ δεν τελείωνε παιγνίδι διότι δεν ήθελε να μετρηθούν οι πόντοι* (και σχεδόν σκασμένος στα γέλια μετά) *γι αυτό ακριβώς τον λόγο δεν έπαιζε και με μένα*.

      Από τα μικρά φαίνονται τα μεγάλα.

      Διαγραφή
    14. Μα κι εγώ μόνο μίνι-γκολφ έχω παίξει. Αλλά στην Κέρκυρα τους έβλεπα να παίζουνε μαζί - ο ένας μετά τον άλλον. Τώρα αν μετράγανε τους πόντους, δεν το ήξερα. Πάντως οι πηγές σας φαίνονται πολύ αξιόπιστες...

      Διαγραφή
    15. Και ο Λουκάκος στο βιβλίο του έχει ωραία επεισόδια που δείχνουν ότι δεν ήξερε και δεν ήθελε να χάνει -- στο τάβλι.

      Διαγραφή
  26. Η 18η Οχτώβρη 1981 δεν ήταν τίποτε.
    Η 1η Νοεμβρίου 1920 ήταν τα πάντα.
    Μη ψάχνετε για άλλες εκλογές. Μια φορά ψηφίσατε. Τότε.
    Εκείνες οι εκλογές ήταν απόδειξη αλλά αρνείστε οι Νικολακόπουλοι να τις δείτε ώς τέτοιες. Τις αποκαλείτε τραγικές, πολιτικό λάθος, αλλά ποτέ απόδειξη. Απόδειξη του ποιού σας. Είναι ο καθρέφτης σας.
    Αν θέλετε να δείτε ποιοι είστε κοιτάξτε εκείνες τις εκλογές. Τις λεπτομέρειες. Τα σφαιρίδια και τα ψηφοδέλτια. Τους εγγράμματους της ανατολικής Θράκης. Τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης. Τι ψήφισε η παλιά Ελλάδα. Ακόμη και το δάγκωμα της μαϊμούς. Μια μαϊμού. Σε λαό μαϊμού. . .
    Αυτά περί εκλογών και ηγεσίας για να μη ψάχνετε άδικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι με νοιάζει εμένα η εκλογή του 1920. Εγώ ζω σήμερα. Το παρελθόν της ζωής απέθανε.

      Διαγραφή
    2. Κι όμως ο UBS έχει δίκιο. Οι εκλογές του 1920 καθόρισαν το μέλλον της χώρας.

      Διαγραφή
    3. Τέτοια παραδείγματα, πολλά. Ο Βενιζέλος διπλασίασε το οικόπεδο και καταψηφίστηκε. Η ΝΔ έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ και ένα χρόνο μετά καταψηφίστηκε. Ο Σημίτης έβαλε τη χώρα στην ευρωζώνη και παραλίγο να καταψηφιστεί. Προσοχή, δεν τα λέω αυτά με ελαφρότητα για να πω τον λαό αχάριστο ή ανόητο. Απλώς ο κόσμος έχει πολλές φορές άλλες ανησυχίες και άλλα πράγματα στο μυαλό του και άλλες προτεραιότητες όταν ψηφίζει. Εδώ ο Τσώρτσιλ κέρδισε κοτζάμ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι Βρετανοί τον στείλανε σπίτι του

      Διαγραφή
  27. Ας μου επιτραπεί να εκθέσω και σε αυτό το post την πεποίθηση μου ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ακριβώς η έμφαση που δίνεται στην παρουσία ενός ισχυρού ηγέτη. Ως φιλελεύθερος πιστεύω στο μικρό κράτος (που σημαίνει μειωμένη παρέμβαση κάποιας προσωπικότητας στη διαμόρφωση των αποφάσεων), και δημιουργεία πολλών ανεξάρτητων αρχών, όπου θα αποφασίζουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Ένα παράδειγμα είναι τα σχολεία που διοικούνται από τους γονείς. Πιστεύω πως μόνο όταν ο κάθε άνθρωπος απογαλάκτιστεί από το αρχέτυπο του κράτους πατερούλη, βγει μόνος του στο δρόμο και εκτεθεί στα αποτελέσματα των επιλογών του, θα μπορέσει να κρίνει με ωριμότητα.

    Η χθεσινή εικόνα της βουλής με τα δύο κοκκοράκια αρχηγούς, που όλη τους η πολεμική εξαντλούνταν στο να προσβάλουν ο ένας τον άλλο, με έπεισε ακόμα περισσότερο ότι αυτοί είναι οι λιγότερο κατάλληλοι στο να πάρουν αποφάσεις για την ευημερία μου και είναι οι τελευταίοι που θα τους εμπιστευόμουναν να διαχειριστούν τα χρήματα μου, το αποτέλεσμα της σκληρής εργασίας μου, που διαθέτω στο κράτος μέσω των φόρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Ελλάδα πρόβλημα προς λύση; Η ζωή στην πατρίδα ζει μόνο να λύνει τα προβλήματα της.

      Διαγραφή
    2. @Elias Συμφωνώ επί της αρχής - αλλά είναι θέμα ωριμότητος του εκλογικού σώματος...

      Διαγραφή
    3. Μα μόνο μέσα από τη τριβή θα μπορέσει να αναπτυχθεί επιτέλους η ωριμότητα. Αν οι πολίτες δεν εκτεθούν στα λάθη του θα παραμείνουν για πάντα υπήκοοι.

      Διαγραφή
  28. Αυτο το input περιμενουμε απο σας κ. Δημου (λεπτομερειες απο την προσωπικη σας γνωριμια) και το παμε γυρω γυρω αλλα μας ξεφευγετε -:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Εξαιρώντας "υπηρεσιακούς" και "ειδικού σκοπού" (Παπαδήμος, Τζανετάκης, Ράλλης) η κατά αξιολογική προτεραιότητα λίστα των μεταπολιτευτικών πρωθυπουργών διαμορφώνεται κάπως έτσι κατά την γνώμη μου:

    1. Κωνσταντίνος Καραμανλής (Ο πρεσβύτερος)
    2. Κωνσταντίνος Σημίτης
    3. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
    4. Ανδρέας Παπανδρέου
    5. Αντώνης Σαμαράς
    6. Γιώργος Παπανδρέου
    7. Κώστας Καραμανλής (Ο νεώτερος)
    8. Αλέξης Τσίπρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακολουθεί η δική μου κατάταξη.

      1. Κωνσταντίνος Καραμανλής (Ο πρεσβύτερος) // τουλάχιστον έκανε mgmt
      =========================================================
      3. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης // τουλάχιστον δεν κατέστρεψε κάτι
      ---------------------------------------------------------
      5. Αντώνης Σαμαράς // Η ομάδα των μνημονιακότερων των αντιμνημονιακότερων
      8. Αλέξης Τσίπρας // Βέβαια ο ΑΤ από ουσιαστικές ικανότητες είναι κατηγορίας ΓΑΠ
      ---------------------------------------------------------
      7. Κώστας Καραμανλής (Ο νεώτερος) // μόνο λόγω της σιωπής του, έπρεπε να είχε χάσει τα πολιτικά του δικαιώματα
      ---------------------------------------------------------
      6. Γιώργος Παπανδρέου // the USA team (χαρτοπετσέτα της Γιάλτας γαρ)
      4. Ανδρέας Παπανδρέου //
      --------------------------------------------------------
      2. Κωνσταντίνος Σημίτης // Germany
      --------------------------------------------------------

      Οι γραμμές βάζουν μαζί εκείνους που κατατάσσω στην ίδια θέση, ενώ η διπλή διαχωριστική γραμμή ξεχωρίζει εκείνους (έναν) που θεωρώ ότι συνολικά προσέφεραν, από εκείνους που συνολικά μας ζημίωσαν.

      Tον ΚΣ τον έχω ουραγό, όχι λόγω των ικανοτήτων του (όπου βάσει αυτού του κριτηρίου θα ήταν ψηλά στην κατάταξη),
      αλλά λόγω της ολέθριας (για εμάς) επιλογής του Ευρώ
      (όλα τα λάθη που έκαναν οι άλλοι διορθώνονται πιο εύκολα απ' ότι αυτό).

      Διαγραφή
    2. Δύο παρατηρήσεις:

      Ο Ολέθριος Σαμαράς ξεκίνησε τον αντιμνημονιακό αγώνα και την αντιμνημονιακή λύσσα. Αντί να κάνει όπως οι αντιπολιτευόμενοι στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία - να συνεργαστεί με την κυβέρνηση για τον εθνικό στόχο - κοίταξε (ως συνήθως) την προσωπική του προβολή. Και μόνο γι αυτό θα τον έβαζα τελευταίο.

      Συμφωνώ - και το είχα τονίσει από το 2000 - ότι η προσχώρηση στην Ευρωζώνη ήταν λάθος. Αλλά δεν θα την χρέωνα μόνο στον Σημίτη. Εκείνη την εποχή όλα τα κόμματα (πλην ΚΚΕ) συμφωνούσαν.

      Διαγραφή
    3. Το δωσιλογικό ΚΚΕ δεν συμφωνούσε. Αδιαφορούσε. Όπως αδιαφορεί και σήμερα για την Ελλάδα. Περιμένουν οι δωσίλογοι του ΚΚΕ στην ΕΕ ότι εμείς θα γίνουμε ψευτοκομουνιστές να μας ποιμάνουν. Είναι τα σωστά αυτά: η προσχώρηση στην Ευρωζώνη ήταν λάθος.

      Διαγραφή
    4. Ο Σημίτης με την ένταξη στην νομισματική ένωση έπαιξε ένα τεράστιο στοίχημα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έπαιξε ο Καραμανλής με την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεκαετίες πριν: "Σας ρίχνω στην θάλασσα, μαθαίνετε να κολυμπάτε ή πνίγεστε".

      H ένταξη στην ευρωζώνη πρόσφερε πολλαπλά πλεονεκτήματα, μεταξύ άλλων: Ελαχιστοποίησε τον συναλλαγματικό δραχμικό κίνδυνο και το επενδυτικό country risk, προσέφερε δυνατότητες τραπεζικής χρηματοδότησης με ευνοϊκότατους όρους, επισφράγισε την ένταξη της Ελλάδας (σε συνδυασμό με τους Ολυμπιακούς αγώνες) στον πυρήνα του δυτικού κόσμου οικονομικά και γεωπολιτικά.

      Καταστροφική δεν υπήρξε η είσοδος στην ευρωζώνη αφ'εαυτής λοιπόν, αλλά ο συνδυασμός:

      αφενός του τερατώδους μεγέθους εθνικού ρίσκο που ανέλαβε ο Σημίτης στο όνομα της απροετοίμαστης Ελλάδας καθώς και της βουλιμικής άρπαξε_να_φάς_και_κλέψε_να_χεις αντιμετώπισης τόσο του γενικού πληθυσμού όσο και των ελεγκτικών αρχών (Χρηματιστήριο, ανεξέλεγκτα Διακοποδάνεια & Θαλασσοδάνεια, υπερκατανάλωση χωρίς παραγωγή)

      και αφετέρου η απερίγραπτη αμεριμνησία και εκτροχιασμός των δημοσιονομικών μεγεθών της περιόδου Κωστάκη Καραμανλή - χωρίς παραγωγική κεφαλαιοποίηση κανενός από τα πλεονεκτήματα της ευρωζώνης - σε συγχρονισμό με το παγκόσμιο οικονομικό ξεχαρβάλωμα.

      Διαγραφή
    5. Δεν συγκρίνεται το ένα ρίσκο με το άλλο. Δεν παίζεις με το πιο σκληρό νομισμα του πλανήτη όταν έχεις την πιο αλλοπρόσαλη και μη παραγωγική οικονομία...

      Διαγραφή
    6. Κάθε επιλογή έχει συν και πλην.
      Προφανώς το Ευρώ είχε και έχει κάποια συν.
      Όμως πριν ήμασταν 1 χώρα από τις ΧΧ της ΕΕ, ενώ τώρα είμαστε το ~2.7% του κεφαλαίου της ΕΚΤ (ένα τίποτα δηλαδή). Πλήρης αποδυνάμωση.

      Αν λάβουμε υπόψη και τη «συνήθεια μας» να μπαίνουμε ως χώρα πάντα μέσα στα οικονομικά (είναι ουτοπικό να ανέμενε κάποιος ότι αυτό θα άλλαζε – πόσο μάλλον με την κουλτούρα που εγκαθίδρυσε ο Ανδρέας), τότε προκύπτει ότι η είσοδος στο Ευρώ μας στέρησε και τη δυνατότητα υποτίμησης που είχαμε (που τουλάχιστον είναι μια μορφή αντιμετώπισης). Αποτέλεσμα; Το τρομαχτικό ποσοστό ανεργίας για το οποίο δυστυχώς είναι αδύνατο να κάνουμε κάτι.

      Οπότε συνολικά, κατά τη γνώμη μου, η είσοδος στο Ευρώ ήταν το μεγαλύτερο στρατηγικό λάθος που έκανε η χώρα. Η είσοδος στην ΕΟΚ μας βοήθησε, δεν μας χαντάκωσε.

      Και να σας πω την αλήθεια: δεν νομίζω ότι ο ΚΣ ήταν τόσο αφελής. Εικάζω ότι μάλλον πιέστηκε έξωθεν

      Διαγραφή
    7. Εις περίπτωσιν επινοήσεως Καραμανλή ως αφελή ή οσφυοκαμπτικού προδότου, γιατί δεν έχομε δια της σπάθης μας κερδίσει την παπανδρεϊκήν κολτούραν;

      Διαγραφή
    8. Η καταστροφή του παραγωγικού ιστού στην Ελλάδα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ένταξη της στην ΕΟΚ - όπως την διαχειριστήκαμε ώς έθνος - και προηγήθηκε κατά πολύ της προσχώρησής μας στην ΟΝΕ.

      πχ Η φάμπρικα των επιδοτήσεων ενθάρρυνε τον εφησυχασμό των αγροτών και οδήγησε σε διαρκές και συνεχώς διευρυνόμενο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας την ίδια στιγμή που η αδυναμία επιβολής πολιτικής εμπορικού προστατευτισμού έναντι των ευρωπαϊκών προϊόντων πχ στον βιομηχανικό κλάδο προκάλεσε την καταστροφή των όποιων υπολειμμάτων ελληνικής βιομηχανίας είχαν απομείνει.

      Η περίπτωση της εισόδου στην ΟΝΕ από αυτή της ένταξης στην ΕΟΚ - από πλευράς τελικών δυσμενών οικονομικών επιπτώσεων που προκλήθηκαν με υπαιτιότητα των Ελλήνων και της ηγεσίας τους - δεν διέφεραν τόσο σημαντικά όσο θέλουμε να πιστεύουμε.

      Δυστυχώς για μία ακόμα φορά:

      " ...

      - Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
      - Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
      - Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
      - Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
      Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
      δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.

      Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
      πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
      Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
      όπου μας εύρει μας πατεί.
      Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
      προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!"

      Διαγραφή
  30. Ψάχνετε διαρκώς ηγέτες. Καλώς. Αλλά ψάχνετε σε λάθος μέρη.
    Πολλά σχόλια δίνουν έμφαση στα ακαδημαϊκά προσόντα. Στη χώρα σας και μόνο στη χώρα σας, αν δεν είναι καθηγητής πανεπιστημίου δεν αξίζει. Τούτο είναι ολότελα λάθος και φυσικά το πληρώνετε και θα το πληρώνετε.
    Η ακαδημία είναι το πιο λάθος μέρος για να βρεις ηγέτες.
    Ο ακαδημαϊκός δεν έχει την ικανότητα της αυτοκατεύθυνσης. Ο ακαδημαϊκός έχει διαρκώς ανάγκη να κατευθύνεται. Δεν ζητά το αποτέλεσμα, ζητά το χειροκρότημα. Δεν στηρίζεται στην ικανότητά του αλλά στη γοητεία των ιδεών του. Δεν τελειώνει δουλειές, νικά διανοητικά τους άλλους. Δεν ζητά επιλογές, ζητά την έξωθεν καλή μαρτυρία. Δεν θέλει να σκοράρει, θέλει το αδύνατο. Δεν μπαίνει στη λεπτομέρεια, μένει στις γενικότητες. Αν η νίκη δεν έρθει γρήγορα, εγκαταλείπει και κακολογεί τα πεπραγμένα. Στα σκούρα δεν μένουν ψύχραιμοι αλλά επιτίθενται. Άμα τους θίξεις τις ιδέες τους ζεματιούνται και κεκεδίζουν.

    Οι τρεις καλύτεροι που σας έτυχαν, Καποδίστριας, Βενιζέλος Καραμανλής, δεν ήταν ακαδημαϊκοί. Επιπλέον κόλλησαν ένσημο στη ζωή τους. Ο Βενιζέλος πούλησε μερικές κατσαρόλες στην Κρήτη και ο Καραμανλής μερικές ιταλικές ασφάλειες στην Σερραϊκή και Δραμινή ύπαιθρο. Ήρθαν σε επαφή με νορμάλ κόσμο όχι τη φοιτητιώσα νεολαία. Είχαν πειθώ όχι το στυλό της βαθμολογίας. Φάγαν χαστούκια και απειλές από δυνατά αγόρια όχι απορρίψεις από τον ρέφερυ. (Ο Βενιζέλος και σφαίρες). Επεξέτειναν τα σύνορα του κράτους τους δεν πήραν πολλές σαϊτέϊσιονς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν συμφωνώ. Έχουμε και αρχηγούς (εν ενεργεία και υποψήφιους) που δεν είναι πανεπιστημιακοί (academics). Τσίπρας, Θεοδωράκης, Γεννηματά, Μάνος, Τζήμερος, Καμμένος (μπρρρρ). Μερικοί έχουν κολλήσει και ένσημα. Δεν ψάχνουμε επίμονα για διδακτορικά και μεταπτυχιακά.

      Διαγραφή
    2. Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει να περιμένει πολλά από έναν ευφυέστατο χαρισματικό νέο: Τον Κώστα Μπακογιάννη ...

      Μέχρι τότε δυστυχώς εμείς οι ακραιφνείς φιλελεύθεροι (ΟΧΙ δεξοί και ΟΧΙ νεοφιλελεύθεροι) θα πρέπει να αρκεστούμε στην καρτουνίστικη παρουσία του Κούλη Μητσοτάκη, στον αδύναμο Θάνο Τζήμερο και στον εξοργιστικά εκνευριστικό Άδωνι Γεωργιάδη ...

      Διαγραφή
    3. Αυτοί που αναφέρατε όμως δεν είναι ηγέτες.

      Ο Τσίπρας έχει την παραίσθηση ότι βρίσκεται στα βουνά της Βολιβίας. Ή του Γράμμου. Και πολεμάει για την επανάσταση. Και σας καταντά ρακένδυτους κολλήγους. Αυτός είναι ο κόσμος του. Εκεί καθηλώθηκε. Δεν έχει ίδια σκέψη, είναι ευεπίφορος στην κατήχηση.

      Ο Θεοδωράκης παριστάνει -για δεύτερη φορά- κάτι που δεν είναι. Την πρώτη φορά παρίστανε τον δημοσιογράφο. Τώρα τον αρχηγό. Στην πραγματικότητα είναι κοινωνικός λειτουργός.

      Η Γεννηματά θα μπορούσε να ξεγελάσει. Όμως η προσκόλλησή της σε ένα πεθαμένο κόμμα δείχνει έντονο συναισθηματισμό. Πράγμα που την βγάζει εκτός.

      Ο Μάνος είναι πιο κοντά από όλους στη στόφα του ηγέτη. Αλλά έχει ένα αδύνατο σημείο. Το σουλούπι του και το βλέμμα του. Είναι μεταξύ Αγκόπ και δαρμένου παιδιού. Τι να κάνουμε αυτά μετράνε. Εσείς έχοντας κολλήσει προς τιμήν σας πολλά ένσημα στον δύσκολο κλάδο της διαφήμισης το ξέρετε καλύτερα.

      Ο Τζήμερος είναι επίσης κοντά στη στόφα του ηγέτη. Ωστόσο κάτι απροσδιόριστο πάνω του προκαλεί τρόμο και αποστροφή. Νιώθεις ότι θέλει να εκδικηθεί, όχι να κυβερνήσει.

      Ο Καμμένος έχει επίσης αποδεδειγμένα ηγετικά προσόντα. Δυστυχώς όμως του λείπει το πιο βασικό: το όραμα. (Άγιες Σοφιές και Ίμια και έθνος δεν είναι όραμα. Όραμα είναι δουλειές, πρόοδος, ευημερία, ανοικτή κοινωνία). Είναι πολύ καλύτερος ως middle προς senior μάνατζερ. Αλλά όχι CEO.

      Διαγραφή
    4. Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι σοβαρή περίπτωση. Αλλά τι έχει να ακούσει για νεποτισμό... Τρίτος από την ίδια γενιά - ούτε οι Παπανδρέου!

      Διαγραφή
    5. "Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι σοβαρή περίπτωση."

      :-))

      Σοβαρή όπως το έμφραγμα. Είναι ψηλός στη δύναμη, φαρδύς στο μάκρος, βαρύς στη γνώση και μακρύς στο τρέξιμο.
      Έχει διακρίσεις στην τσανταλίνα μανταλίνα και μπορεί να φάει πέντε βανίλες υποβρύχια.

      [Δεν έθιξα τον Μάνο. Έδωσα μια εξήγηση γιατί δεν είχε ρεύμα. Μάλλον τους ελλαδίτες ψηφοφόρους κακίζω. Έχω αναφερθεί πολύ θετικά για τον Μάνο από εδώ παλιότερα. Θεωρώ ότι είναι σοφός.]

      Διαγραφή
  31. Πρέπει να σκεφτούμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή λαμβάνοντας υπόψη τελεστές νοήματος στους οποίους η νοοτροπία και η εξήγηση της είναι κυριαρχικά στοιχεία. Αν λάβουμε υπόψη τους συντελεστές και αγνοήσουμε τα σκληρά νοήματα των τελεστών, δε θα έχουμε την συνείδηση μας ήσυχη και θα οδηγηθούμε σε ψυχαναγκασμούς παραμετρικής τάξεως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με την ευκαιρία και ως συστηματικός αναγνώστης σας: θεωρώ τις δημοσιεύσεις σας - τουλάχιστον εκείνες που, νομίζω ότι, καταλαβαίνω - από τις πλέον ενδιαφέρουσες και ουσιαστικές του doncat (και όχι μόνον).

      Κάποιες φορές χρειάζονται όμως "υποτιτλισμό" - αφού η κρυπτική γραφή σας υπερβαίνει κατά πολύ τις μέσες ικανότητες αντίληψης των αναγνωστών.

      Θα βοηθούσε νομίζω το να εκλαϊκεύσετε - με μέτρο και χωρίς να χάσετε στιλιστικά - δίνοντας μας κάποια "κλειδιά" για την "αποκρυπτογράφηση" των σχολίων σας.

      Θα πρότεινα να ξεκινήσετε μάλιστα με το εξαιρετικής έμπνευσης (αν σας καταλαβαίνω σωστά): τελεστής - συντελεστής - παραμετρικότητα.

      Διαγραφή
  32. Λίστες λοιπόν....
    1. Σημίτης, αντικειμενικά ο πιο πετυχημένος πρωθυπουργός, ο μόνος που συμπλήρωσε δύο τετραετίες ολόκληρες και δεν κληρονόμησε το "δακτυλίδι", ούτε ο Αντρέας δεν τον ήθελε.
    2. Κ. Κ. για λόγους που έχουν προαναφερθεί από πολλούς
    3. Α. Π. μόνο γιατί χαρακτήρισε μία γενιά ολόκληρη έστω και λανθασμένα
    3. Κ. Μ. γιατί όπως σωστά προαναφέρθηκε δεν πρόλαβε να "κάψει" κάτι, ίσως μόνο τους λεωφορειούχους που δώσανε λεφτά για ιδιωτικά λεωφορεία
    Οι υπόλοιποι θα αντιπροσωπεύουν ο καθένας μέχρι τρεις σειρές στα βιβλία ιστορίας των επόμενων γενεών.
    Αν τα ακαδημαϊκά προσόντα είναι δείγμα επιτυχίας, να υπενθυμίσω ότι τα ακόλουθα ιδρύματα είναι ανάμεσα στα υπεύθυνα για την κατάντια της χώρας, Harvard, Yale, Princeton, UCL, πόσοι υπουργοί – πρωθυπουργοί δεν πέρασαν από αυτά….
    @K2825, αν ο Κ. Μπακογιάννης έρθει στην εξουσία και πραγματοποιήσει ιστορικές αλλαγές για τον τόπο προς την σωστή κατεύθυνση, θα έρθω πίσω στην Ελλάδα, θα αυτοονομαστώ αυτοεξόριστος λόγω της κρίσης, θα υποσχεθώ 50.000 διορισμούς στο δημόσιο (τουλάχιστον), εξίσωση παλιών συντάξεων με τις καινούργιες (οι του κατρούγκαλου θα μάθουν να ζουν με 600 ευρώ), αύξηση σε όσους εργάζονται στα delivery, θα υπουργοποιήσω το Βουλγαράκη και θα του πάρω τις εκλογές.
    ‘Εχω και ένσημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ηγέτες που να ωφεληθηκαν οι λαοί είναι λίγοι, πόσο μάλλον στην Ελλάδα. Ένας από τους ηγέτες ωφελησαν το τόπο τους ηταν ο Κεμάλ Ατατούρκ, για τους Έλληνες ειναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα αλλά για τους Τούρκους ήταν ηγέτης. Σ'αυτή την ψαροκωσταινα δεν περιμενω να αλλάξουν πολλά, η κουτοπονηριά και η απατεωνιά εξακολουθει να κυριαρχεί και οι νεοέλληνες δεν αλλάζουν, αλλά αυτό που με προβληματίζει ακομα περισσότερο είναι ο ρατσισμός. Δεν ντρέπονται λιγάκι να βάζουν λουκέτο στα σχολεία για να μην πάνε τα παιδιά των προσφύγων; Απαράδεκτο και αυτό που βλέπω είναι ότι τα περισσότερα σχόλια σε διάφορα site είναι επαινετικά. Ντροπή. Δεν θα μου έκανε εντύπωση πως αν υπήρχε ένας τραμπ ή ένας Πούτιν θα τον ψηφίζαν.Και είμαι βέβαιος πως συμφωνούν με τους βομβαρδισμούς αμάχων της Ρωσίας στο Χαλέπι. Τέτοιος λαος δυστυχώς είμαστε. Το ερώτημα είναι μπορούμε να αλλάξουμε την νοοτροπία και να πάμε μπροστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ο διαρκώς μηδαμινός, αγράμματος Κουβέλης: "Στη χώρα διαμορφώνονται δυο πολιτικοί πόλοι: o ένας βαθύτατα νεοφιλελεύθερος και συντηρητικός και ο άλλος προοδευτικός". Αν δεν τον στείλω στο σπίτι του να θαυμάσει την ερωτική Μενεγάκη του Καρανίκα, πολύ εύκολα εμένα θα μου φανερωθεί σαν Εθνάρχης στο μαύρο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Τιμή στους άξιους και πρωτοπόρους
    -------------------------------------

    Ένας νησιώτης/επαρχιώτης πολιτικός, θέλοντας να υποτιμήσει την προσωπική αξία του Περικλή, του είπε πως αν δεν ήταν Αθηναίος δεν θα ήταν Ο Περικλής (ότι δηλαδή είναι γέννημα της κοινωνίας του και όχι δικό του κατόρθωμα η αξιοσύνη του).

    Κι εκείνος αποκρίθηκεε ότι "εγώ και νησιώτης να ήμουνα, πάλι Ο Περικλής θα ήμουνα, ενώ εσύ και Αθηναίος να ήσουνα, πάλι επαρχιώτης και περιθωριακός θα παρέμενες. (Τι... μετριοφροσύνη!)

    Κάπως έτσι είχε, στο πολύ περίπου, ο υποτιθέμενος διάλογος του ζηλιάρη επαρχιώτη με τον χαρισματικό πολιτικό και ρήτορα Περικλή.

    Υπό μία έννοια, ο Καραμανλής ήταν ο "Περικλής" της εποχής του. Ενώ ήταν επαρχιώτης και δεν προερχόταν από τζάκι, όντας άσημος, κατάφερε με τη συμπεριφορά του να σαγηνεύσει, να εμπνεύσει, να ξεχωρίσει.

    Πίστευε βαθιά ότι είχε ένα είδος αποστολής. Αν ήταν μοναχικός και ανήμπορος για οτιδήποτε και περιέφερε την αυταρέσκειά του στους καφενέδες, θα τον λέγανε ψώνιο και οι διάφοροι θα του ρίχνανε σφαλιάρες.

    Τελικά είχε δίκιο ο Αριστοτέλης όταν εγκωμίαζε τους σπουδαίους ανθρώπους που είχανε το εαυτό τους περί πολλού: ή αξίζουν πραγματικά ή είναι μηδενικά.

    Να θυμίσω ότι αντίστοιχες είναι οι περιπτώσεις του Θουκυδίδη και του Καβάφη: ο πρώτος, από τότε διεκήρυττε πως το έργο του ήταν "κτήμα ες αεί", ότι (θα) είχε αξία διαχρονική.

    Και ο Καβάφης κάτι ανάλογο είχε δηλώσει: "εγώ είμαι ποιητής των μελλουσών γενεών".

    Δεν ταιριάζει στις σπουδαίες προσωπικότητες η προσποιητή μετριοφροσύνη. Γι΄ αυτό και ο Καραμανλής παρέμεινε ως το τέλος σπουδαίος και του συγχωρήσαμε το "η Μακεδονία είναι η ψυχή μας", όπως κάναμε πως δεν ακούσαμε τον Ελύτη όταν είχε πει κάτι παρόμοιο για τα δασείες και τις περισπωμένες του πολυτονικού (ότι απηχούν τη μορφολογία της ελληνικής φύσης).

    Μια ανάλογη σπουδαία προσωπικότητα της εποχής μας είναι ο Νίκος Δήμου. Ο οποίος όμως, αντί να συμπεριφέρεται ως ζωντανό απολίθωμα (σαν τον Καραμανλή), κρυμμένο πίσω από το τεράστιο έργο του, παραμένει πιστός αγωνιστής της ελευθερίας και του Λόγου στην πρώτη γραμμή, δίνοντας κι σ΄ εμάς τους τιποτένιους αξία.

    Σ΄ ευχαριστούμε, Νίκο.

    Ευγνώμων,
    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Κατάλαβα κάπως η αλήθεια είναι τι σήμαινε η " εποχή Καραμανλή", αλλά ξαναδιαβάζοντας το "Θέλω και το μπορώ" σαν μια βροντή να άστραψε μέσα μου, σαν να ήταν ένα κείμενο παλιό κείμενο που αχνόφεγγε κάπου στο μακριά και ένα φως τόσο εκτυφλωτικό που θάμπωνε τον νου μου.
    Ένιωσα υπέροχα, όλα ξαφνικά πήραν το νόημά τους.
    Όλες οι αμφιβολίες μου όλες οι παλιές σκέψεις μου, τριγυρνούσαν τώρα ακατάπαυστα γύρω - γύρω από το μυαλό μου, σαν τα ψεύτικα παιχνίδια του μωρού, στην κούνια.

    Μου αρέσει η νέα εποχή Καραμανλή που έρχεται, την φοβάμαι αλλά είναι ελκυστική και σπινθηροβόλα.
    Αμφιταλαντεύομαι, αλλά θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Αξιότιμε Κύριε Δήμου:

    Με λύπη μου παρατηρώ ότι συνεχίζετε και δημοσιεύετε πολλά παράταιρα κείμενα, "σχολής Σαλτάρω". Θα ήθελα να σας εκφράσω την απορία μου: ανήκετε σε καμιά σέχτα, τι είδους ανορθολογισμοί είναι αυτοί και ποιο σκοπό εξυπηρετούν;

    Με τιμή

    Νικόδημος Γεωργαλής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Γεωργαλή το μπλογκ έχει μία παράδοση σουρρεαλισμού. Ιδιαίτερα όσο μεγαλώνει η ουρά των σχολίων, τόσο πληθαίνουν τα "παράξενα σχόλια" Σημέρα το πρωί ήταν 9 ατα 11. Δημοσιεύω ελάχιστα - ούτε το 5% και μόνον αυτά που έχουν κάποια ενδιαφέρουσα γραφή. Είναι το αλατοπίπερο των σχολίων. Έτσι κι αλλιώς ελαχιστοι διαβάζουν όλα τα σχόλια (ιδιαίτερα όταν περνάνε τα 100) οπότε δεν έχουν παρά να τα υπερπηδούν.

      Διαγραφή
  38. Εξαντλήθηκε το θέμα αλλά δεν μπήκε στην ουσία:
    Ο Καραμανλής έπασχε από διπολική διαταραχή.

    Διπολική διαταραχή είχε και ο Παπανδρέου πιθανόν και ο Τσίπρας με τις "αυταπάτες" του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε όχι βεβαια...
      Κανένα στοχείο του βίου του ή εμφανές συμπεριφερολογικό δεν διαπιστωνεται επάνω του. Κι ο Τσίπρας μια χαρά είναι [εκτός από αδιάβαστος, ψεύτης, τακτικιστής και αριβίστας].
      Για τον Ανδρέα έχει μιλήσει ο βίος του και ο γιατρός του [καθηγ. Στεφανής].

      Διαγραφή
  39. Ο Ανδρέας Παπανδρέου εκπροσωπούσε χώρα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το ίδιο, ο Τσίπρας ο χαχανάκιας που παριστάνει τον άνετο εκπροσωπεί συμμορία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.