Έχει νόημα η τρομοκρατία;

Χαντζόπουλος - Καθημερινή 23.3.16

Κάθε φορά που καταγράφεται μία τρομοκρατική πράξη, το ίδιο ερώτημα τριγυρίζει στο νου μου. Από τους πρώτους νιχιλιστές και τον Νετσάγιεφ, μέχρι τους χθεσινούς αυτοκτόνους των Βρυξελών – πού οδηγούν αυτές οι πράξεις; Τι πέτυχαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, η ομάδα Μπάντερ-Μάινχοφ, η δική μας 17 Νοέμβρη; Πόσο βοήθησε τους Παλαιστίνιους η πρώτη περίοδος του αγώνα τους, όταν και ο Αραφάτ δήλωνε τρομοκράτης;

Μπόρεσε η τρομοκρατία να βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων; Η Ιρλανδία απελευθερώθηκε χάρη στον IRA ή μόνο μετά τον αφοπλισμό του; Είχα γράψει παλιά ότι το μόνο αποτέλεσμα της 17 Νοέμβρη ήταν η δημιουργία του «τρομονόμου». Και τούτοι εδώ οι «αγωνιστές» του ISIS τι επιδιώκουν; Να κατακτήσουν την Ευρώπη; Εκτός από το να θυσιάζουν αθώους – το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αυξάνουν την αστυνομοκρατία και την καταπίεση για όλους τους πολίτες.

Μία ερμηνεία είναι πρόκειται για πράξη αδιέξοδου μίσους – χωρίς απώτερο σκοπό παρά μόνο την εκτόνωση του δράστη και των συντρόφων του. Μία άλλη, ειδικά για τους βομβιστές αυτοκτονίας, αποδίδει την πράξη σε μία θρησκευτική πίστη χωρίς όρια. Εισιτήριο για τον παράδεισο του Προφήτη.

Λυπάμαι που μετά την άνοιξη και την ποίηση (μαζέψαμε γύρω στα 150 ποιήματα!) πάμε σε ένα τόσο σκληρό θέμα. Αλλά μερικές φορές η επικαιρότητα όχι μόνο σου υπαγορεύει με τι να ασχοληθείς – αλλά και σου απαγορεύει όλα τα άλλα θέματα.