Από το Ντουμπάι έφερα γύρω στις 300 φωτογραφίες - αλλά και χίλιες να έφερνα δεν θα μπορούσα να δώσω μία πλήρη εικόνα αυτής της χώρας-πολυθεάματος, που μόλις ψηλάφησα σε μία εδομάδα. Αποφάσισα λοιπόν να επικεντρωθώ σε ένα μόνο θέμα: την "Χαμένη Ατλαντίδα". Πρόκειται για ένα από τα τρία ενυδρεία της πόλης, τόσο μεγάλο που μπορείτε να το περιηγηθείτε και σαν δύτης κολυμπώντας ανάμεσα στα ψάρια του. Το aquarium αυτό αναπαριστά τα βυθισμένα ερείπια της Ατλαντίδας (Επάνω ο χάρτης της). Ο πλατωνικός μύθος πραγματοποιήθηκε σε έναν άλλο τόπο, όχι στην χώρα του.
Μυστηριώδη σκαλίσματα σε βράχους, συντρίμμια ναών ή ανακτόρων, λείψανα μεγάλης δόξας: έτσι όπως περιγράφει την χαμένη χώρα ο Πλάτωνας στον "Τίμαιο" και τον "Κριτία".
Εδώ λοιπόν βλέπουμε ένα παράδειγμα του πώς το Ντουμπάι, που πριν δύο δεκαετίες ήταν ένα άσημο χωριό, δημιούργησε αξιοθεάτα από το τίποτα. Έτσι κατάφερε να έχει φέτος σαράντα εκατομμύρια επισκέπτες (με πληθυσμό δύο εκατομμυρίων). Ενώ άλλες χώρες που κληρονόμησαν σπουδαία αξιοθέατα, διώχνουν τους τουρίστες.
Μην σκεφθείτε: πετρέλαιο. Το Ντουμπάι δεν έχει πετρέλαιο. Ζει από τον τουρισμό και το εμπόριο. Έχει γίνει τεράστιος εμπορικός κόμβος και έδρα όλων των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών.
Η αρχιτεκτονική του είναι μοναδική, τα έργα υποδομής επιβλητικά και η οργάνωσή του ελβετική. Όπως και η καθαριότητα.
Η χαμένη Ατλαντίδα είναι ένας κόσμος παραμυθένιας ομορφιάς - αλλά το μικρό αυτό πανέξυπνο κράτος έχει να προσφέρει πολλά ακόμα πιο ωραία πράγματα. Αν διάλεξα να γράψω για το ενυδρείο είναι διότι με πονεσε το ότι εμείς δεν έχουμε ούτε ένα. Αλλά θα μου πείτε "έχουμε" τον Πλάτωνα. Που τον αξιοποιούν οι Άραβες...
Ίσως γι αυτό μου φάνηκε πως αυτό το σαλάχι με περιγελούσε...
Λαμπερά ψάρια ελίσσονται ανάμεσα σε αρχαίες υδρίες. Και η μικρή Ινδή μαθαίνει το παραμύθι της Ατλαντίδας από αυτό το ενάλιο και υποβρύχιο μουσείο...
___________________________________________________
Y. Γ. Με διορθώνουν: υπάρχει και στην Ελλάδα ένα ενυδρείο, στις Γούρνες Ηρακλείου (Κρήτη).
