Με ρώτησαν πώς θα χαρακτήριζα το 2011. Αυθόρμητα μου ήρθε η απάντηση: Χαμένος χρόνος. Μετά θυμήθηκα το 2010 και συμπλήρωσα: άλλος ένας. Πραγματικά ζαλίζομαι στην σκέψη του απόλυτου κενού. Δεν έγινε ΤΙΠΟΤΑ! Καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση, καμία βελτίωση. Μόνο ζημιά, με σπασμωδικές κινήσεις: περικοπές κι επιβαρύνσεις που οδήγησαν σε ύφεση και απολύσεις. Όχι μόνο δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα, δημιούργησαν πολλά.
Χαμένος χρόνος. Όχι αυτός του Προυστ, που τελικά ξαναβρέθηκε. Αλλά ο δικός μας. Ο πολύτιμος και μοναδικός...
Αυτό το τριαντάφυλλο που φωτογράφησα χθες το αφιερώνω στον νέο χρόνο για να τον καλοπιάσω. Μήπως και μας φέρει κάτι καλύτερο που πολύ το έχουμε ανάγκη!
