Ωραία τα Κύθηρα και το
ελληνικό καλοκαίρι με τα «μπάνια του λαού» πάντα σε πρώτο πλάνο. Αλλά η καθημερινή
ζωή μας συνεχίζει να είναι μία σειρά από αινίγματα χωρίς λύση και, μόλις
γυρίσουμε στην πραγματικότητα, ξυπνάμε μέσα σε έναν εφιάλτη. Τίποτα σχεδόν δεν
λειτουργεί σωστά μέσα στη χώρα: από τις συγκοινωνίες που σχεδόν μόνιμα
απεργούν, μέχρι τα σκουπίδια που σχηματίζουν βουνά στην Κέρκυρα και διώχνουν
τους τουρίστες. Από το ΕΣΥ που βασίζεται πλέον στην ελεημοσύνη των δωρητών και
των ασθενών, μέχρι τις δημόσιες υπηρεσίες που δεν εξυπηρετούν πλέον κανένα.
Θα μου πείτε: αυτή είναι
η κοινή καθημερινότητα. Ακριβώς. Αλλά καθημερινότητα είναι το άλλο όνομα της
ζωής μας. Είναι η καθημερινή ζωή του καθενός. Και δουλειά του κράτους, των
δήμων και όλων των άλλων αρχών, είναι να φροντίζουν ώστε αυτή η ζωή, (η
μοναδική μας) να περνάει όσο γίνεται καλύτερα, απρόσκοπτα και ανώδυνα (δεν λέω
και «ευχάριστα» - θα ήταν υπερβολή).
Στην πραγματικότητα
συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Από χρόνια φαντάζομαι πως κάπου στα έγκατα του
βαθέως κράτους υπάρχει μία υπηρεσία «Σαμποτάζ της καθημερινότητας».
Παρακολουθεί όλες τις καθημερινές δραστηριότητες και επινοεί τρόπους να τις
κάνει πιο δύσκολες και πιο περίπλοκες. «Πόσα δικαιολογητικά χρειάζεται αυτή η
άδεια; Βάλτε άλλα τρία – αλλά από διαφορετικές υπηρεσίες, σε κτήρια όσο δυνατόν
πιο απομακρυσμένα το ένα από το άλλο». «Πόσες σφραγίδες; Προσθέστε άλλες τρεις,
σε διαφορετικούς ορόφους».
Είπαμε πως με την
εισαγωγή της πληροφορικής, η ψηφιακή επανάσταση θα άλλαξε τα πράγματα. Απλώς
πρόσθεσε περιπλοκή. Βγαίνει το πιστοποιητικό πιο γρήγορα, αλλά χρειάζεται και
τις σφραγίδες και τις υπογραφές.
Και μετά έχουμε τις
αποχές και τις απεργίες. Διάβαζα ένα γράμμα στην Καθημερινή ενός συνομήλικού
μου που αναγκαστικά οδηγεί παράνομα. Στην ηλικία μας, για την ανανέωση του
διπλώματος περνάς από επιτροπή γιατρών. Η επιτροπή έχει να συνεδριάσει έξη
μήνες. Αυτός έχει καταθέσει τα χαρτιά του πριν εννέα. Κι επειδή εργάζεται και
χρειάζεται το αυτοκίνητο καθημερινά, κυκλοφορεί παράνομα. Κι όταν κάποτε
συνεδριάσει η επιτροπή θα κάνει μήνες να πάρει σειρά…
Αν ανοίξεις συζήτηση σε
μία παρέα για αυτό το θέμα, ο καθένας θα έχει να αφηγηθεί ένα ή και περισσότερα
περιστατικά γραφειοκρατικής τρέλας. Και περιέργως: όχι μόνο στον δημόσιο τομέα.
Έχει επιμολύνει και τον ιδιωτικό.
Και το ερώτημα είναι:
γιατί; Γιατί στις πολλές δεκαετίες που ζω και παλεύω, έχουν αλλάξει τόσο λίγα
πράγματα; Βελτιώνεται κάτι (και αναγγέλλεται με θριαμβολογίες) και αμέσως
χαλάνε άλλα, ή προστίθενται καινούργια.
Πριν από εξήντα χρόνια,
φοιτητής στην Γερμανία, ήρθα συχνά σε επαφή με τις αρχές. Σας διαβεβαιώνω ότι
ήδη τότε, ελάχιστα χρόνια μετά τον πόλεμο και πολύ πριν από την ψηφιακή
επανάσταση, τα πάντα λειτουργούσαν ρολόι.
Τι φταίει κι εμείς στην
Ελλάδα είναι αδύνατον να οργανώσουμε την καθημερινότητά μας; Χάνουμε χρόνο,
ταλαιπωρούμαστε, εκνευριζόμαστε και ζούμε σε μόνιμη ανασφάλεια και
επιθετικότητα.
Έχω ξαναγράψει πως ένα
έθνος που αδυνατεί να διαχειριστεί τα σκουπίδια του – δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Οι αρχαίοι πρόγονοι μας μάραναν...
Αυτά συμβαίνουν όταν ένα κράτος δεν έχει εθνικό κέντρο, αντί αυτού συστημικές μαφίες. Θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, μπορεί κανείς να κάνει σύγκριση με το κατακριτέο και πριν 15 χρόνια δημόσιο με το σημερινό και να καταλάβει ότι όλα αλλάζουν αλλά προς το χειρότερο. Το προ 10-15 ετών κράτος φαντάζει ιδανικό σε σύγκριση με το σημερινό
ΑπάντησηΔιαγραφήοικοδέσποτα, ξέχασες το τελικό σιγμα στην υπαρξη. άλλα δε λέω, γιατί επειδή ζω εδώ που ζω θα με (ξανα) πούνε ανθέλληνα.συμφωνώ πάντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι και οι ανορθόγραφοι κάνουν τυπογραφικά λάθη.
ΔιαγραφήΑγαπητέ κ. Δήμου, θυμάστε κάποτε που είχατε ζητήσει προτάσεις για διακυβέρνηση και είχα προτείνει το Υπερυπουργείο Καθημερινότητας και Κοινής Λογικής; Ε, δεν ήξερα για την Υπηρεσία Σαμποτάζ της Καθημερινότητας. Μάλλον είναι ο βασικός πυλώνας όλου του συστήματος. Χωρίς περιπεπλεγμένη καθημερινότητα, πώς να δικαιολογήσει κανείς τις στρατιές των σφραγιδοφυλάκων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρμώμενος από την τελευταία σας φράση, θα πρότεινα και ένα νόμο "ποινικοποίησης της επίκλησης των αρχαίων προγόνων". Τελικά αυτοί οι αρχαίοι πρόγονοι μόνο κακό μας έχουν κάνει, άθελά τους βέβαια...
Κοινης Λογικης ; Μαζί και ο ΚΚ !
ΔιαγραφήΑλεξπι, το μηχανάκι απο μονο του δεν ειναι „σκοτώστρα“, ο τρόπος που το πάει το κάθε κωλοπαίδι μετράει.
"ένα έθνος που αδυνατεί να διαχειριστεί τα σκουπίδια του – δεν έχει λόγο ύπαρξης"...και όμως συνεχίζουμε να υπάρχουμε...η μήπως το νομίζουμε.Τελικά όλοι έχουμε αγαθές προθέσεις και λύσεις για τα προβλήματα, οσο αυτά δεν αγγιζουν τα συμφέροντά μας...βλέπε ΚΑΙ σκουπίδια στην Ανδρο...Τραγέλαφος
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και το ερώτημα είναι: γιατί; Γιατί στις πολλές δεκαετίες που ζω και παλεύω, έχουν αλλάξει τόσο λίγα πράγματα; Βελτιώνεται κάτι (και αναγγέλλεται με θριαμβολογίες) και αμέσως χαλάνε άλλα, ή προστίθενται καινούργια."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Απάντηση: "Κείνο που σε σώζει και σου δίνει την αιτία / είναι που χρειάζεται κι η γραφειοκρατία"
Η πολιτική μας τάξη (εμείς δηλαδή) χρειάζεται την κοινωνική τροχοπέδη. Είναι απαραίτητο συνοδευτικό, σαν καρύκευμα και γαρνιτούρα, ενός οπισθοδρομικού, τυπολάτρη, προσποιητού, φαντασιόπληκτου, μεγαλόστομου λαού.
Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Χθες μόλις, πήγα στο Ειδικό Ληξιαρχείο. Σε πρώτο πλάνο η απόλυτη μιζέρια. Σκυφτοί υπάλληλοι σαν από φουτουριστικό film noir μπροστά σε υπολογιστές, να δουλεύουν (όχι να εργάζονται) σε ρυθμούς slow motion. Μια υπάλληλος είχε φέρει την κόρη της και έπαιζε στον υπολογιστή. Τεράστιοι φάκελοι πάνω σε ένα επίσης τεράστιο τραπέζι. Πάνω τους με μαρκαδόρο: ΓΑΜΟΙ, ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ, ΘΑΝ. Αυτό το όνομα δεν αντέχεται ούτε εκεί ολόκληρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ υπάλληλος που με ανέλαβε πληκτρολογούσε πέντε γράμματα και ξανακοιτούσε επίμονα το πιστοποιητικό. Κάποια στιγμή ακούγεται ο ήχος δόνησης. Περίμενα πέντε ολόκληρα λεπτά να τον βλέπω να παίζει με την οθόνη του κινητού του. Δεν ντρεπόταν - ούτε στο ελάχιστο!
Και στο βάθος αυτής της απόλυτης μιζέριας, μια τζαμαρία που έπιανε όλο τον τοίχο να βλέπει μια τεράστια Ακρόπολη!
Οποιοδήποτε ξενοδοχείο, πολυτελές ρεστοράν, συγκρότημα γραφείων, θα πλήρωνε εκατομμύρια για αυτή τη θέα. Εμείς την έχουμε με γκρο πλαν σκυμμένους υπαλλήλους που πληκτρολογούν πέντε γράμματα, παίζουν με το κινητό και λένε «πηγαίνετε για σφραγίδες στον έκτο».
Όποιος σας αποκαλεί ανθέλληνα δεν ξέρει τι λέει. Αγαπάτε τη χώρα σας με τον πιο βαθύ και ουσιαστικό τρόπο. Άνθρωπος που αναγνωρίζει τέτοια προβλήματα στην καθημερινότητα και αντί να πάρει καραμπίνα μετουσιώνει το θυμό του σε μια ποιητική φαντασίωση υπουργείου σαμποτάζ, την λατρεύει τη χώρα του όπως κι αν είναι αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βάλω μια αντίθεση: Σε προηγμένες χώρες δουλεύουν με ψηφιακή υπογραφή. Σου δίνουν για τις συναλλαγές σου με τράπεζες και δημόσιο ένα pad με κωδικούς που χρησιμοποιείται ως Vernam cipher, το μοναδικό έως σήμερα αχακάριστο σύστημα, πρακτικά και θεωρητικά (είναι αυτό που χρησιμοποιεί η NSA). Το pad ανανεώνεται περιοδικά όταν σου τελειώσει το παλιό. Έτσι, όλα γίνονται από το σπίτι και δεν μπαίνει πουθενά σφραγίδα.
Απαγορεύεται να έρθεις σε επαφή με δημόσιο υπάλληλο παρεκτός για παράπονα ή απορίες όπου πας σε ένα συγκεκριμένο κτίριο και γραφείο.
Την πρώτη και τελευταία φορά που πήγα σε αυτό το γραφείο νόμισα ότι έκανα λάθος. Μπαίνοντας δεν υπήρχε ψυχή. Είχε δερμάτινες πολυθρόνες και μια σειρά από γυάλινους κύβους όπου μέσα είχε κούκλες καταστημάτων ντυμένες με βραδινά φορέματα καθώς και προθήκες με ακριβά κοσμήματα. Δρύινα πατώματα, διακόσμηση με πίνακες, μοντέρνος φωτισμός. Βγαίνει μια κυρία, πανάκριβα ντυμένη, ρωτάει όνομα και μου λέει περάστε από εδώ. Δεν είναι σουρεαλιστική σκηνή. Αλήθεια λέω.
Όπως και το γεγονός ότι βλέπω αυτή τη στιγμή έναν λαγό και έναν σκίουρο στο γκαζόν διότι ζω στην άκρη ενός δάσους. Όπως και το γεγονός ότι σήμερα δεν μου πήραν τα σκουπίδια: άφησαν ένα καρτελάκι όπου στη βορινή τους γλώσσα με ειδοποιούν ότι τα έβγαλαν φωτογραφία και κρίθηκαν άνω των δεκαοκτώ κιλών. Θα τα κατατμήσω λοιπόν σε τρία μέρη και θα περιμένω κάνοντας λιγότερα σκουπίδια τις ερχόμενες μέρες. Βλέπετε εδώ τα σκουπίδια τα διαχειρίζονται σωστά και απαιτούν προδιαγραφές ακόμη και γι’ αυτά.
Την απορία σας περί "ανθελληνισμού" την διατυπώνει και ο πιο συστηματικός κριτικός του έργου μου, ο Δημοσθένης Κούρτοβικ, γράφοντας: "δεν θα μπορέσει παρά να διερωτηθεί κανείς πώς αυτός ο Ελληνολάτρης κέρδισε τον τίτλο του ανθέλληνα".
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΜόλις επέστρεψα από περιπέτεια σε δημόσια υπηρεσία και βρίσκω την ανάρτησή σας! Στην δικιά μου περίπτωση η έλλειψη οργάνωσης και συνεννόησης μεταξύ των υπαλλήλων ήταν το πρόβλημα. Στο τέλος με άφησαν να περάσω πίσω από το γκισέ και σε 2 λεπτά αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο, διευθετήθηκε μια χαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Προσπερνάω το γεγονός ότι σε δημόσιες υπηρεσίες άλλων χωρών με τίποτα δεν θα με είχαν αφήσει να μπώ στα ενδότερα γιατί δεν με συμφέρει...
Ω , ρε Νικο. Ασε το λαό νά αυτοκτονήσει με την ησυχία του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού έχει επιλεξει να πνιγεί στο σκουπίδι!
Και μεταφορικώς και κυριολεκτικώς...
Ο γραψαρχιδισμός του λαού αυτου έχει ΗΔΗ αρχίσει να "παίρνει πρωτεία":
Οι Ελληνες, πιο βρώμικος λαός της Ευρώπης!
Αφήσαμε 13,5 τόνων σκουπίδια στις παραλίες, 14.488 αποτσίγαρα
όσο για την γραφειοκρατική τρέλα-γάγγραινα δείχνει το ποσο έξυπνοι είμαστε ως λαός και με τί φαντασία [απο τα "εμπόδια" να ...πλουτίζουμε επειδη "ο μισθός δεν φτάνει!"]
Έχεις δίκηο πάντως Η "καθημερινότητα" στην Ελλάδα θα πρέπει καθημερινά να ...επινοηθεί. Τίποτε το αυτονόητο. Τίποτε σαν χθες.
"Τα παντα ρει"... [Και όπου β ...ρει όσο και όταν το βρει κανείς δίκηο, εξυπηρέτηση κλπ κλπ κλπ ]
περι σκουπιδιωνε : οταν αναρωτηθηκα „μα γιατι δεν ανακυκλωνονται τοσα γυαλινα μπουκαλια μιάς χρησης ; “ μου ειπανε οτι συμφερει η εισαγωγη υαλόμαζας (απο Γερμανια πχ) απο το στησιμο εργοστασιου. υγιαινετε !
ΑπάντησηΔιαγραφή-Στον Γαλατά, στο Λεμονοδασος εκλεισε (εδω και χρονια) η τοπικη βιοτεχνια λεμοναδας (με φοβερη γευση) διοτι οι μαγαζατορες εβρισκαν πως ειναι „μεγαλη μανουρα“ να επιστρεφεις τα γυάλινα μπουκαλια. Τωρα κυριαρχουν τα κουτακια.
(... το΄πε κάποτε ο 3πολιτης, για τα αδειανα κονσερβοκουτια).
-στα Κυθηρα υπαρχουν ακομα τα τοπικα αναψυκτικα ;
Δεν είδα κανένα - αλλά ήμουν εκεί μόνον έξη μέρες...
Διαγραφήε, οικοδεσποτα ! (να κοψω το οικο;) στην πρωτη ταβερνα που παμε ρωταμε τι ποτα σερβιρουνε (και μετα παραγγελνουμε κολα, οπως ο ξενερωτος που ειχα παρεα, σιγα μην τον ξανακαλεσω)
ΑπάντησηΔιαγραφήσιγά μην με πεις και ...δέσποτα!
ΔιαγραφήΤα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι, εσύ κοιτάς τ´ αρχαία σου τα κάλλη,
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς, το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Νίκος Γκάτσος
Από λόγια είμαστε πρώτοι, στα έργα μηδέν.
Π.
#στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς#
Διαγραφή«Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα»
του γνωστου Αμερικανού μεγάλου
-τώρα κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και "διαταραγμένου"- οικονομολόγου...
Η λέξη αίνιγμα τριγυρισμένη και από τρυφερά ελληνικά, μας θυμίζει το ποίημα του Νίκου Καρούζου: "Γεννιέσαι και μπαίνεις μεσ’ στο αίνιγμα/πεθαίνεις και τ’ αφήνεις ανέπαφο". Τη ζωή του, ο Νίκος Καρούζος γεύτηκε στα ισοσκελή μεζεδοtrapezia του Ρίμαν· σε κάτι ξεθαμβωτικούς επίσημους χώρους (μέγαρα, κοχύλια-ξέφωτα, πυρηνικά κανάλια) και ξαπλωμένος στα λιανοχορταρούδια. Οι ύμνοι στο σώμα; Πολύ καλοί. Οι καλύτεροι. Αλλά αυτοί μάλλον δεν αξίζουν δεκάρα τσακιστή. Τι σώμα έχουν ο πολιτικάντης γραφεύς. Ένα δοκίμιο με τους τίγρεις στην τηλεόραση το 1986, ή ένα ψαράκι στην κουρελού του βίου του, ή τα (φτηνά) παγωτά στο ψυγείο (κυπελλάκια μικρά (των πενήντα δραχμών), τογκο, πατούσα φράουλα), ακριβώς είναι η αληθινή γαλήνη της ελληνικής ζωής που ξέρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά καιρούς παραπονιέσαι ότι παρά το πλάτος το βάθος και την εμπορική επιτυχία του έργου σου, σε είσαι αποδεκτός και αναγνωρισμένος στο βαθμό που σου αξίζει. Θα σου εξηγήσω γιατί.
Επειδή παράλληλα με το κυρίως έργο σου, επαναλαμβάνεις με εμμονή κάποια διανοουμενίστικα φληναφήματα σαν στρατευμένο παπαγαλάκι της παγκοσμιοποιημένης πολιτικής ορθότητας.
Μπορούμε να διαφωνούμε για την αξία κάποιων αναγνωρισμένων πνευματικών ανθρώπων αυτού του τόπου. Κανείς τους όμως δεν επέμενε τόσο πολύ σε ανιστόρητα και αφελή αποφθέγματα επιπέδου "φιλελεύθερου καφενείου" όπως:
"Έχω ξαναγράψει πως ένα έθνος που αδυνατεί να διαχειριστεί τα σκουπίδια του – δεν έχει λόγο ύπαρξης. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας μάραναν..."
Μάλλον δεν έχεις νιώσει τίποτα από αυτόν τον τόπο. Φοβάμαι ότι ο Ελύτης σου αρέσει όπως θα άρεσε σε έναν Γερμανό. Και αγαπάς τον ήλιο της σαν τουρίστας.
Δεν κάνει αυτά. Κάνει τούτο: "αντί να μου λες ότι είμαι ένα τίποτα και να λες στον εαυτό σου ότι είσαι ένα τίποτα, αμφισβήτησε, αν νιώθεις ζωή και αν μπορείς". Ο Νίκος Δήμου είναι ερώτηση. Εγώ αυτό νιώθω. Και νιώθω μια χαρά.
ΔιαγραφήΚαι για τα σκουπίδια δικαιώνεται από τη ζωή, Rona. Για όλα τα σκουπίδια όλων των ειδών. Τα εθνικά σκουπίδια, που πρέπει η ζωή μας να απορρίψει (αν θέλει να επιβιώσει) και τα σκουπίδια που βγάζουμε στους κάδους.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΑγαπητή Rona φαίνεται ότι και ο Ελύτης έβλεπε το έργο του σαν Γερμανός - αλλιώς δεν θα αναδημοσίευε τα κείμενά μου γι αυτόν στις ανθολογίες του έργου του - ούτε θα με προέτρεπε να εκδόσω το βιβλίο μου για την ποιησή του.
ΔιαγραφήΚατά τα άλλα, αν εσύ την βρίσκεις με τα σκουπίδια - ενώ εμείς, που μας ενοχλούν, είμαστε φιλελεύθεροι - μπορείς εύκολα να υιοθετήσεις μια δική σου χωματερή. Υπάρχουν άφθονες.
@ Rona Renauld Ισως όσοι πραγματικά αγαπούν την Ελλάδα, να πονούν πιό πολύ για την κατάντια της, είτε είναι Έλληνες είτε ξένοι.
ΔιαγραφήΌσο για το συμπέρασμα ότι ο Νίκος Δήμου μάλλον δεν έχει νιώσει τίποτα για τον τόπο του, εμένα τουλάχιστον μου φάνηκε σαν βρισιά.
@Ντιτα
Διαγραφή"Έχω ξαναγράψει πως ένα έθνος που αδυνατεί να διαχειριστεί τα σκουπίδια του – δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Οι αρχαίοι πρόγονοι μας μάραναν..."
Αυτό πώς σας φάνηκε;
Διόρθωση: Αντικαθιστώ τη λέξη 'βρισιά', που βλέποντάς την γραμμένη δεν μου άρεσε, με τη λέξη 'προσβολή'.
ΔιαγραφήΝτίτα - και άλλοι φίλοι
ΔιαγραφήΒρισιές, προσβολές και άλλα παρόμοια έχω εισπράξει πολλά στη ζωή μου. Ο Παλαμάς είχε πει για τον πρόγονό μου τον Ροΐδη ότι ήταν: "ο των Ελλήνων συγγραφέων σκαιότερον υβρισθείς". Μάλλον τώρα του έχω πάρει την πρωτιά.
Όλα αυτά είναι αναμενόμενα, όταν ενοχλείς με δυσάρεστες αλήθειες. Θα ήταν περίεργο να μην υπάρξουν αντιδράσεις.
Θα χρησιμοποιήσω την Αραβική παροιμία (την είπε και ο Τσίπρας): "τα σκυλιά αλυχτούν, αλλά το καραβάνι προχωράει". Το καραβάνι που ξεκίνησε το 1953 με την πρώτη μου ποιητική συλλογή, περιλαμβάνει 65 βιβλία και χιλιάδες άρθρα και σχόλια. Καλύπτουν πολλούς χώρους: ποίηση, φιλοσοφία, πεζογραφία, αφορισμούς, σάτιρα, δοκίμιο, μετάφραση, τεχνολογία, πολιτική και φωτογραφία. Είναι μεγάλη η έκταση. Οι περισσότεροι έχουν υπόψη τους μόνο κάποιο μικρό μέρος και βγάζουν από αυτό συμπεράσματα.
Ξέρω τώρα πως το καραβάνι θα προχωρήσει και μετά από μένα. Το γαύγισμα των σκύλων δεν με απασχολεί καθόλου. "Ο μοναχικός πολυπράγμων" (ήταν ο τίτλος της έκθεσής μου στο Μπενάκη) αφήνει πίσω του αρκετή δουλειά.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΟ συγγραφέας μπορεί να αναλύει την Δημουλά και τον Ελύτη, τον σκεπτικισμό και τον Βουδισμό - οφείλει όμως να πολεμάει και τα σκουπίδια έξω από την πόρτα του...
ΔιαγραφήΌσο για τον αν ο φιλελευθερισμός (όχι νέο-) είναι πολιτική απάτη διαφωνώ. Είναι η μόνη πολιτική στάση που συνδυάζει ελευθερία και ισότητα. Τον μεταμόρφωσε σε απάτη η προπαγάνδα του αριστερισμού - που τελικά αποδείχθηκε χειρότερη απάτη.
Ο οποίος αριστερισμός δεν είναι απλώς ιδεολογία. Απευθύνεται στα πιο σκοτεινά ένστικτα του ανθρώπου. Στο φθόνο. Στην εξίσωση προς τα κάτω. Δεν θεωρώ τυχαίο που τώρα, στην πλήρη κατάπτωση, η χώρα σας έχει αριστερή κυβέρνηση. Είναι η εικόνα του ψυχισμού σας. Διχαστική, φθονερή, θανατερή, καταστροφική.
Διαγραφή@ Rona Renauld Με ρωτάτε πώς μου φάνηκε η τελευταία πρόταση της ανάρτησης. Την βρίσκω απόλυτα λογική. Δεν μπορεί να καμαρώνεις για τον Παρθενώνα και να αγνοείς το σκουπιδιαρό δίπλα σου.
ΔιαγραφήΈνα έθνος που επικαλείται το παρελθόν του για να επιβεβαιωθεί, κατά τη γνώμη μου βρίσκεται σε παρακμή.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΣημερινό κύριο άρθρο στην Καθημερινή:
ΔιαγραφήΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΏΝ
Τεράστιο και εκρηκτικό το πρόβλημα των σκουπιδιών στην ωραία Ελλάδα μας. Τοπικά συμφέροντα και διενέξεις, έλλειψη βούλησης, συνδικαλιστικές παρεμβάσεις, κραυγαλέα άγνοια και πλήρης ανικανότητα μεταβάλλουν με ταχύτατο ρυθμό τη χώρα σε απέραντο σκουπιδότοπο. Τα χρόνια περνούν δίχως να βρίσκεται λύση, ενώ στο ίδιο διάστημα τα προστιμα από την Ε.Ε. πέφτουν βροχή. Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει πίεση από την κοινωνία για να αντιμετωπισθεί η δυσώδης κατάσταση...
Αυτά όμως κατά την Rona Renauld είναι "αφελή αποφθέγματα επιπέδου "φιλελεύθερου καφενείου"...
Νίκο,
ΔιαγραφήΤο σχόλιό μου δεν αφορούσε καθόλου τα σουπίδια, αλλά το πώς τα προβλήματα αυτού του τόπου σε οδηγούν να τον απαξιώνεις. Πράγμα απαράδεκτο, όπως και το παιδί που βρίζει τον πατέρα του επειδή κάνει λάθη.
Κι επιτέλους κατάλαβε ότι όσοι δεν είναι φιλελευθεροι δεν είναι ηλίθιοι ή κολλημένοι.
Δικαίωμά σου να είσαι πολυπράγμων αλλά η γνώμη μου είναι ότι το υπόλοιπο συγγραφικό σου έργο πληρώνει τις συχνά αφελείς και απλοϊκά διατυπωμένες (ασπρο-μαυρο) πολιτικοκοινωνικές εμμονές σου.
Όπως έγραψε και το Το Παιδί Για Όλες Τις Βρωμοδουλειές, είναι σημαντικό να ξερεις τι να αφήσεις στο συρτάρι.
Πολλές φορές ένας άλλος άνθρωπος δεν μπορεί, δεν κατέχει την ζωολογική υποχρέωση, ευθύνη, αρμοδιότητα και ικανότητα, στην εξάντληση και εξερεύνηση των προσωπικών μας διανοημάτων. Τα συγγραφικά έργα καλά και αβάσταχτα αν έχουμε μία διακοσμητική αντίληψη για τους ζωντανούς οργανισμούς, αλλά δεν μας βοηθούν στην εξάντληση και εξερεύνηση του νου μας - και της ζωής μας, ε; Της ζωής μας. Που πρέπει να δούμε τι είναι αυτή και τι θα κάνουμε με αυτή. Τι στροφές θέλουμε να παίρνει ο εγκέφαλος μας. Γενικώς καλύτερα είναι όταν σε κάποιους αρέσει ένα ποίημα ή ένας ποιητής και κάνουν κρίσεις ανωτερότητας για τον εαυτό τους, ελέω ποιήσεως, και κρίσεις κατωτερότητας για τους άλλους. Ωραία! Εγώ δεν έχω διορίσει κανέναν συγγραφέα να μου παράγει κανένα έργο. Άρα, βέβαια, γιατί, ίσως, δεν μπορώ να γίνω κρίσεις αναγνωστών για τα έργα και παρατηρήσεις αναγνωστών επί των έργων. Μάλλον πάω για να διατηρήσω την ανθρωπινότητα μου. Και συγνώμη, Rona, δηλαδή.
ΔιαγραφήΤον διαχωρισμό (συρτάρι - ράφι) θα τον κάνει έτσι κι αλλιώς ο χρόνος. Ήδη τον έκανε με ορισμένα έργα μου που έγιναν στην πράξη διαχρονικά. Η "Δυστυχία" συνεχίζει να πουλιέται και να διαβάζεται σήμερα όπως πριν 40 χρόνια. Κι οι νέοι αναγνώστες του το θεωρούν σύγχρονο. (Ποιό άλλο βιβλίο του 75 διαβάζεται έτσι σήμερα;). Και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε 50 χώρες του κόσμου σε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα - μια και έχει μεταφραστεί σε έντεκα γλώσσες. Και - εκτός Ελλάδος - του έχει ήδη αποδοθεί από τους κριτικούς ο τίτλος του κλασικού.
ΔιαγραφήΑναφέρω την "Δυστυχία" όχι επειδή την θεωρώ το καλύτερο βιβλίο μου - αλλά επειδή πολλοί (ίσως κι εσείς) το συγκαταλέγουν στα βιβλία που όπως αναφέρατε "απαξιώνουν τον τόπο μου". Οι ξένοι το κατάλαβαν καλύτερα. Όλοι γράφουν ότι αυτό το βιβλίο τους βοήθησε να καταλάβουν καλύτερα το βαθύτερο πρόβλημα ταυτότητας του Έλληνα - και το είδαν σσν ερωτική εξομολόγηση στην πραγματική Ελλάδα.
Κατά τα άλλα μπερδεύετε τον ρόλο του στοχαστή και συγγραφέα με τον ρόλο του δημόσιου διανοούμενου, ο οποίος πρέπει να είναι ακτιβιστής, ακόμα και για τα σκουπίδια.
Όσο για τους φιλελεύθερους: ναι πιστεύω "οτι όσοι δεν είναι φιλελευθεροι είναι ηλίθιοι ή κολλημένοι". Και εξηγούμαι: η βάση του φιλελευθερισμού, είναι ο ορθολογισμός, η αυτονομία σκέψης και έκφρασης, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κρατος δικαίου - με μία λέξη η σωστή δημοκρατία. Άρα για μένα όποιος δεν είναι φιλελελυθερος είναι είτε αμόρφωτος είτε φασίστας. Μπορεί να είναι σοσιαλιστής φιλελεύθερος, αριστερός φιλελεύθερος (μην τον μπερδεύετε με τον νέοφιλ-) αλλά αν είναι ελεύθερος και συνειδητός άνθρωπος, αναγκαστικά θα είναι και φιλελεύθερος.
Η "Δυστυχία" έχει εξαιρετικό ύφος, χιούμορ και διεισδυτικότητα. Αυτά σου μένουν, όχι η απαξίωση.
ΔιαγραφήΑυτό το "χιούμορ" ονομάζεται σάτιρα. Το χιούμορ ευφραίνει, η σάτιρα πονάει. Αν ήταν απλο ευθυμογράφημα δεν θα άντεχε στο χρόνο.
ΔιαγραφήΘυμηθείτε τον Ροΐδη: “Αλλά αν δια της τοιαύτης μεθόδου ηδυνήθημεν εν ιδρώτι του πρόσωπου ημών ν' αγρεύσωμεν αναγνώστας-τινάς, την άγραν ταύτην επληρώσαμεν ακριβά, ονομασθέντες ευφυολόγοι, και παν ό,τι δήποτε εκ του στόματος ημών έξεπορεύθη ευφυολογία...”.
Άκουσα σε μία διαλογοδιάλεξη με τον ποιητή Γκανά ότι "η Ελλάδα έως το τέλος του 19ου αιώνα ήταν μασαιωνική...ότι δεν είχαμε αστούς...αφού δεν είχαμε πόλεις". Εντάξει. Σήμερα όμως, αν δούμε, για παράδειγμα, τα βιβλία αυτού του ναυαγισμένου ανθρώπου -ορθολογισμό δεν θέλουμε; ορθολογισμός! ορθολογισμός!- θα δούμε ότι έχουμε προοδεύσει πολύ, ότι προσπαθούμε και ότι έχουμε οδηγήσει τη ζωή μας, με χίλια βάσανα ίσως, σε ένα σημείο που μπορούμε να πατήσουμε σταθερά στα πόδια μας και να φτιάξουμε σωστά την πατρίδα μας. Είναι φήμη ότι εμείς που ζούμε σε αυτή τη γη δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να εκπροσωπούμε στο δειλινό το σφάλμα με την αναπνοή. Εμείς όχι να ρωτήσουμε τα παιδιά μας για το τι μπορούμε άφοβα να κάνουμε, αλλά ρωτάμε τον Ράμφο. Και με τον Ράμφο ξυπνάμε και με τον Ιουστιανιανό κοιμόμαστε. Τι είμαστε εμείς που κάνουμε αυτό το πράγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ισχύουν αυτά με τους αστούς, ακόμα και στα χωριά οι κάτοικοι συντεταγμένα λειτουργούσαν, απέπνεαν αρχοντιά και αστική αύρα. Μα καλά κανείς δεν προσέχει τις παλιές φωτογραφίες χωρικών με τις γραβάτες τους και τα κοστούμια τους και την γενικότερη περιποίηση για την χοροεσπερίδα, για την γιορτή, την εκκλησιά, το πανηγύρι;
ΔιαγραφήΣας συνιστώ να διαβάσετε το βιβλίο μου "Η Χαμένη Τάξη" ή το μεταγενέστερο του Κονδύλη περί αστών. Οι μεταμφιέσεις των χωρικών ήταν απλή μίμηση - δεν γίνεσαι αστός με ένα κοστούμι!
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΜα αυθεντική αρχοντιά εκτός από τα χωριά υπήρχε και στις Πόλεις.
ΔιαγραφήΚαι επειδή πολύς λόγος για Βαλκάνιους, ας πάρει κανείς παλιές φωτογραφίες Ελλήνων χωρικών και τις συγκρίνει με αντίστοιχες των υπολοίπων στα Βαλκάνια
Μόνο που στην κυρίως Ελλάδα δεν υπήρχαν πόλεις μέχρι το 1850. Γι αυτό και δεν υπήρξε αστική τάξη. Με δύο εξαιρέσεις: την Πάτρα και την Ερμούπολή.
ΔιαγραφήΚατά τα άλλα η ελληνική αστική τάξη άνθισε στην περιφέρεια: Ιόνια νησιά, Αλεξάνδρεια, Κωνσταντινούπολη, Τεργέστη, Σμύρνη.
Μα δεν υπάρχει κυρίως Ελλάδα, είναι η κρατική Ελλάδα, κατά τα άλλα Σμύρνη-απόλυτα- Κωνσταντινούπολη-απόλυτα- και Αλεξάνδρεια -σχετικά- είναι Ελληνικές πόλεις. Και μιλάμε για έναν Ελληνισμό που είχε δύο κεχαγιάδες από πάνω του, και δύο και τρεις, τους Οθωμανούς και τους δυτικούς που καθόριζαν τις τύχες των Οθωμανών, και τους Ρώσους αλλά όχι τόσο έντονα.
ΔιαγραφήΚαι εντέλει τι εννοούμε με την λέξη αστικό; Tην γκλαμουριά; Toν πλούτο; Την άνεση;
Ο Κονδύλης κάποτε κατηγορήθηκε για εθνικιστής επειδή διαφωνούσε με τον Σωμερίτη, ο ζήσας στην Ευρώπη Κονδύλης δεν ήταν κανένας φονταμενταλιστής του ευρωπαϊσμού
Ο Νίκος Δήμου έμαθε
ΑπάντησηΔιαγραφή-όσους έλληνες μπόρεσε- διαρκώς να αναρρωτιούνται
"Τί έστιν Α λ ή θ ε ι α ;"
[Αλλα ΠΟΤΕ ως Πόντιος Πιλατος δεν ένιψε τα χείρας...]
Δύο επανωτά γκολ στους Ουαλούς - πάει και το τελευταίο underdog αυτού του Euro!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κοινωνική ζωή στην Ελλάδα είναι όταν μαθαίνεις ελεύθερα ότι 1atm=760Torr και αναγκάζεσαι από τις ευγενικές χορηγίες των ειδικών στον αγώνα της λήθης και της παράλειψης. Και κλαις με μαύρο δάκρυ όταν θυμηθείς ότι αυτό το είχες χρησιμοποιήσει παλιότερα και το ήξερες καλά. Ο Σταύρος Ξενίδης σταθερός στα σίριαλ με τον Μπέκα κι απ' όλη τη φτηνή ζωή θυμούμαι με φαρμάκι του δειλινού μιαν αντηλιά σε ένα γυμνό κορμάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ υπουργός Φίλης πήγε στην δεξίωση στην πρεσβεία της Βενεζουέλας και καταβρόχθισε όλα τα φαγητά και δεν μπορούσε να περπατήσει από το πολύ καταβρόχθισμα και τον κρατούσανε για να μπορεί να ξανακαταβροθίζει λαίμαργα. Αν έχουμε ελλείψεις βιβλίων στα σχολεία μας, αυτός θα τα τα έχει καταβροχθίσει και αυτά. Κι αν δεν χορτάσει με τα βιβλία, θα καταβροχθίσει και τα σχολεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν έχεις αγοράσει μηνιαία κάρτα για το Αττικό Μετρό και κάθε δεύτερη μέρα είναι εκτός λειτουργίας, νιώθεις σαν δωρητής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η απεργία γίνει διαρκείας,θα σας αναγορεύσουν "Μέγα Χορηγό".
Διαγραφή@Rona Renauld
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει και η σκληρή αγάπη. Αυτή που δεν χαϊδεύει αυτιά, αλλά ουσιαστικά βοηθά και εκπαιδεύει.
Π.
Το λέει και η παροιμία: "όποιος αγαπά, παιδεύει!"
ΔιαγραφήΆλλη είναι η ερμηνεία του "παιδεύει" στην συγκεκριμένη φράση. Δεν έχει καμία σχέση με την "σκληρή αγάπη", όπως λανθασμένα νομίζετε (επειδή σας βολεύει) εδώ και δεκαετίες.
ΔιαγραφήΑν δεν εντοπίσω και δεν κρίνω τις κοινοτοπίες, τότε δεν θα ξέρω ποια κοινοτοπία πιστεύω... Αλλά... για να εντοπίσω και να κρίνω τις κοινοτοπίες είναι ανάγκη...ανάγκη να μπορώ να έχω το δικό μου ανεξάρτητο νου...και...άλλη ανάγκη τώρα...να μπορώ να νιώθω καλά με το νου αυτό που έχω. Και όποιος βλέπει συγγραφέα εκεί που υπάρχει ζωντανός οργανισμός - ας λέμε τώρα· ποια κοινοτοπία πιστεύει; Το κοκοράκι κικιρικικι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΑν τα ζώα ήταν ευχαριστημένα με τη ζωή τους...δε θα ...υπήρχε... ούτε ζωή...ούτε άνθρωποι; Δεν καταλαβαίνω. Γιατί ο σεπτός κροκόδειλος τάχα δεν είναι ευχαριστημένος από τη διάπυρη σχέση του με την άνωση και το μεγάλο ανακόντα.
ΔιαγραφήΤι είναι ο εαυτός μου. Δεν έχω εαυτό. Γιατί πρέπει να αρνηθώ το γεγονός της ζήσεως μου. Ποιο είναι το επίπεδο του ζωντανού οργανισμού και ποιο είναι το επίπεδο του εαυτού μου. Γιατί πρέπει να μου συμβαίνουν τα "επίπεδα" και επιπέδων σύγκρυα και συγκρίσεις; Και γιατί πρέπει να σκεφτώ κυρίως το διαρκώς ανεξήγητο του μεγάλου σφάλματος μου;
Για την σιωπή ξέρω τα πολύωρα διαστήματα σιωπής, που είναι καλά αυτά· την βασίλισσα της σιωπής (ίσως ροκ μοναρχοφασισμός) και το ποίημα του Καρούζου:
ΑΝΤΙ-ΝΕΦΕΛΩΜΑ
Η σιωπή δεν είναι λευτεριά η σιωπή
δεν είναι αιχμαλωσία
η σιωπή δεν είναι δωρεά η σιωπή
δεν είναι ιδιοκτησία
η σιωπή είναι ένα καναρίνι στο μικρόφωνο
η σιωπή είναι ντελάλης από στάχτη
κάθε ρυάκι της κραυγάζει πως μονάχα η σιγή μιλιέται
κάθε στιγμή της χαστουκίζει τα ρολόγια
καταρρέουν ελατήρια ο καιρός παξιμάδια και βίδες
η σιωπή περιπαίζει τα αδιέξοδα
η σιωπή δεν κατάγεται απ' την Κίνα η σιωπή
τη γλώσσα τη φασκιώνει με συνταχτικό και κανόνες
αναπαύεται στα ανώμαλα ρήματα ερωτεύεται επιρρήματα
στους ρήτορες οπού σείουν τα μπαλκόνια συσσωρεύεται
πηγαίνει τις Κυριακάδες στην εκκλησία για να ψάλει
συχνά τηγανίζει πατάτες
τα τύμπανα δικά της είναι οι γενετήσιοι
σπασμοί της αγάπης
τα ουρλιάσματα των γυναικώνε στα μαιευτήρια
όλα τα κλάματα δικά της είναι κι όλα τα ξεφαντώματα
μα όμως τι όλεθρος
η σιωπή δε βρίσκει πουθενά το όνομά της.
Εμένα δεν μου αρέσει να μου λένε "just think about that". Και να με συμβουλεύουν κάτι άτομα που προβληματίζονται τι; "αν τα ζώα είναι ευχαριστημένα με τη ζωή τους". Πήγαινε να τα ρωτήσεις αν είναι ευχαριστημένα με τη ζωή τους. Βρες την άκρη και βρες τη λύση στο κτηνοβατικής τάξης πρόβλημα σου. Εγώ δεν πρόκειται να think about ποτέ "ερωτήσεις" που θα θέσεις σε ένα γάιδαρο και απαντήσεις σε χαϊδευτικές κλωτσιές που θα εισπράξεις. Είναι βαρετός αυτός ο ρατσισμός...μια ζωή -και στην Ελλάδα, ειδικώς στην Ελλάδα- να με προβληματίζουν με υποθέσεις που δεν είναι καν κοινές μας, της ζωής. Μέχρι πότε...
ΔιαγραφήΓνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι χαρακτηρισμός ανθέλληνας είναι τιμητικός και χαίρομαι που σε μεγάλο βαθμό με χαρακτηρίζει και εμένα!.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθέτω ότι όλοι γνωρίζετε τη ρήση του Πάσχου Μανδραβέλη ότι ο ορισμός της γραφειοκρατείας είναι ένα πρόβλημα για κάθε λύση.
Πριν από μερικά χρόνια θέλησα να γίνω Δημότης Κηφισιάς, για να το κάνω συμπλήρωσa σε 5 ή 6 έγγραφα τα ίδια στοιχεία! Tο Ελληνικό Δημόσιο του 21ου αιώνα δεν γνωρίζει τι εστί υπολογιστές! Εκτός αν μάλωναν για το ποιος θα εισπράξει τη μίζα :P
Όσαν αφορά το κείμενο σας μπορείτε να προσθέσετε και τον νομό Ηλείας για το μπαχαλο με τα σκουπίδια, και η κατάσταση αυτή πάει να γίνει παράδοση..., πριν από αρκετά χρόνια δούλευα δίπλα στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης και απεργούσαν οι σκουπιδιάρηδες με αποτέλεσμα να έχουν γεμίσει οι δρόμοι με σακούλες σκουπιδιών, οι τουρίστες έβγαζαν φωτογραφίες, πάντως η Νάπολη είναι ποιο μπροστά από εμάς μιας και εκεί αυτό τον κλάδο τον ελέγχει η επίσημη Μαφία...
Όσον αφορά τις αστυικές συγκοινωνίες της Αθήνας αρμόδιος Υπουργός είναι ο κύριος Σπίρτζης που αν υπήρχε έπαθλο για τη μεγαλύτερη λέρα Υπουργού του καταληψία θα ήταν από τα φαβορί, απέλυσε τον άνθρωπο που τις είχε εξυγιάνει μετά τη μεγέλη ζημιά που έπαθαν όταν ο Τσίπρας αποφάσισε να είναι δωρεάν για να κερδίσει το δημοψίφισμα του, έβαλε 2 ανθρώπους σε κάθε επιτελική θέση και πολλά άλλα...
Τέλος για να πούμε και τον ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το δίκιαιο: εν μέρη έχουν αλλάξει τη καθημερινότητα μιας και αυτοί έχουν δει το Δημόσιο σαν λάφυρο πολέμου του Μεσαίωνα και το λεηλατούν :P
" Ένας λαός,ο οποίος κάτω από την πολύχρονη και βαθειά επιρροή των ελληνοκεντρικών αερολογιών έχει μάθει να θεωρεί τον εαυτό του ως γένος περιούσιο και ως άλας της γης,αρνείται να βάλει με τον νου του ότι μπορεί να κάνει ο ίδιος κάτι τόσο εξευτελιστικό όπως το να ξεπουλάει τον τόπο του για να καταναλώσει περισσότερο.Έτσι δημιουργήθηκε μια ψυχολογική στάση που ελάχιστα διαφέρει από τη συλλογική σχιζοφρένεια.Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι σημερινοί Έλληνες με την καθημερινή τους πράξη κάνουν ό,τι μπορούν για να προσαρμοστούν κατά το δυνατόν γρηγορότερα και καλύτερα στις συνθήκες της παρασιτικής κατανάλωσης[...]ενώ ταυτόχρονα παραμένουν ιδεολογικά προσκολλημένοι σ'έναν μυγιάγγιχτο εθνικισμό,ο οποίος κάνει ακόμα και όσους δουλεύουν άμεσα για λογαριασμό των ξένων ή αποζούν έμμεσα απ'αυτούς να καταφέρονται φραστικά εναντίον τους.[...]Η ίδια σχιζοφρένεια διέπει και τη συμπεριφορά των κομμάτων,τα οποία πλειοδοτούν σε εθνικιστική ρητορεία την ίδια στιγμή που εκποιούν τον κρατικό μηχανισμό και το κράτος γενικότερα για να ικανοποιήσουν τις καταναλωτικές απαιτήσεις των ψηφοφόρων τους." Παναγιώτης Κονδύλης,Οι αιτίες της παρακμής της σύγχρονης Ελλάδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούμε σ´αυτή την χώρα, μέσα στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας. Αντιπετωπίζουμε την δυσπραγία και την πολυπλοκότητα να δωθούν λύσεις σε καθημερινά προβλήματα. Αποτέλεσμα; Κάποιες φορές γινόμαστε πολυμήχανοι σας τον Οδυσσέα, κάποιες άλλες όμως, δυστυχώς, ύπουλοι, πονηροί και δόλιοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.
Κα(υ)λοκαιρινές σκέψεις 2
ΔιαγραφήΚατά μία έννοια όλη η ιδέα της επιβίωσης των δυνατότερων είναι αναχρονιστική...βρισκόμασταν σε μια νέα εποχή, αυτήν της επιβίωσης των αθόρυβα πονηρών (τυφλοί μαϊμού - άγαμες θυγατέρες κ.α.)
Και μετά ήρθε ο Γιωργάκης και τα κατέστρεψε όλα αυτά...
Γι αυτό ίσως ο Γιωργάκης είναι ο μοναδικός πραγματικά επαναστάτης που είχε ποτέ αυτή η χώρα!!!
Άγαλμα θα έπρεπε να του κάνουμε (όπως του ΤΣΕ
-και βάρα)
D.
Κε Δήμου σας είχα θέσει μια ερώτηση λίγους μήνες πριν. Βέβαια ήταν εκτός θέματος και καλά κάνατε και την αγνοήσατε. Η ερώτηση ήταν τι συμβαίνει με τους νότιους και βόρειους. Γιατί οι Αγγλοσάξονες τα καταφέρνουν καλύτερα στην οργάνωση του κράτους ενώ οι λατίνοι και οι Έλληνες τα κάνουν σαλάτα. Σας είχα φέρει παραδείγματα στην Ευρώπη, αλλά και σε Αμερική. Γιατί η λατινική Αμερική σε τόσο χειρότερη θέση από την Βόρεια Αμερική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κλασική απάντηση σε αυτή την ερώτηση έχει να κάνει με την θρησκευτική παράδοση. Η αυστηρή εργασιακή ηθική (werkethik - Weber) του προτεσταντισμού είναι εντελώς διαφορετική από της ορθοδοξίας, του Καθολικισμού και των πιο ανατολικών θρησκειών. Μαζί πανε και η αίσθηση του χρόνου (χαλαρή σε μας) και η νοοτροπία της ομαδικότητας. Ο Ράμφος τα έχει αναλύσει λεπτομερέστατα.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ. Ο Ράμφος κατά τη γνώμη μου έχει λύσει πλήρως το Ελληνικό Πρόβλημα.
ΔιαγραφήΜακάρι ο Ράμφος να λύσει και το Αμερικάνικο Πρόβλημα. Γιατί δεν το λύνει.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΑν υπάρχει επιστήμη που ισχυρίζεται "κατά βάθος" θα 'ναι η ψυχανάλυση. Και οπωσδήποτε λέει βλακείες από την αρχή μέχρι το τέλος.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΣτο ίδιο βιβλίο ο Κονδύλης αποδεικνύει γιατί η Ελλάδα "ποτέ δεν κατάφερε να δημιουργήσει γηγενή και αυτοτελή αστικό πολιτισμό με ευρύτερη κοινωνική ακτινοβολία",όπως και γιατί "ποτέ της επίσης δεν έβγαλε από τους κόλπους της μια συγκροτημένη κοινωνική τάξη,η οποία θα ενσάρκωνε από όλες τις απόψεις και σε όλα τα επίπεδα τα ειδοποιά γνωρίσματα της αστικής τάξης με τη δυτικοευρωπαϊκή και κεντρικοευρωπαϊκή έννοια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ως γνήσιοι "ανθέλληνες" απόψε είμαστε με τη Γερμανία!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧ. Ρ.
Εγώ,πάλι,εμπνευσμένος από το περίφημο "Ελλάς-Γαλλία συμμαχία",φαντάζεστε ποιον υποστηρίζω.Υποθέτω πως ο γερμανοτραφής οικοδεσπότης μας βρίσκεται απέναντι...
ΔιαγραφήO τελικός έχει κριθεί:
ΔιαγραφήΓΑΛΛΙΑ V ΠΟΡΤΟ-ΓΑΛΙΑ
and the winner is
...the second one!
"Οψει εις Φιλίππους"
Allez les Bleus!!! (συγγνώμη, μου ξέφυγε!)
ΔιαγραφήΥπάρχει λοιπόν και διεθνής ποδοσφαιρική λαμογιά. Ο διαιτητής "έπαιζε έδρα". Ακόμα και ο Γάλλος σχολιαστής του ματς χαρακτήρισε το πέναλτυ "γενναιόδωρο". Οι Γερμανοί έπαιζαν τους Γάλλους μονότερμα - αλλά το πέναλτυ τα άλλαξε όλα...
ΔιαγραφήΔεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος Νίκο!
ΔιαγραφήΣύμφωνα με τα στατιστικά, οι τελικές προσπάθειες, τα σουτ και οι ευκαιρίες που είχανοι Γερμανοί αν ...τελεσφορούσαν το σκόρ θα ήταν 10-3!
Όμως υποστηριζα κι εγω εδώ από δω αναφανδόν τη Γαλλία κι έγινε το θαύμα!
Περιμένω τώρα με αγωνία την Κυριακή τα 3 γκολ με κεφαλιά του Ρονάλντο...
Ο Ρονάλντο, από τότε που χρησιμοποιεί το καλύτερο σαμπουάν, έγινε καλύτερος στις κεφαλιές. Γιατί δεν το χρησιμοποιούν αυτό σαν επιχείρημα στο διαφημιστικό σποτ;
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Λάζαρος Τζιούτζιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ μιας και υποστηρίζω τη Γερμανία. Το Ελλάς-Γαλλία συμμαχία ίσχυε επί κανονικού Καραμανλή* πλέον οι φίλοι μας, αν υπάρχει αυτή η έννοια στη διεθνή πολιτική είναι οι Γερμανοι μιας και είναι οι βασικοί χρηματοδότες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
*Υποθέτω ότι γνωρίζετε ότι ο Σαρκοζί ήθελε να να μας πουλήσει Destroyers δηλαδή πολύ μεγάλα Αντιτορπιλικά που όχι μόνο μετά βίας χωράνε στο Αιγαίο αλλά και είναι αίσχος να ξοδεύουμε αμύθητα ποσά για οπλικά συστήματα, εκείνη την εποχή ο Καμμένος ούτε στο ποιο τρελό του όνειρο δεν θα φανταζόνταν ότι θα γίνει Υπουργός Άμυνας....
Κατανοώ πως στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχουν αισθήματα,παρά μόνον συμφέροντα.Ωστόσο,ως ρομαντικός,προτιμώ τη γαλλική φινέτσα από τη γερμανική πειθαρχία...
ΔιαγραφήΣκεφτόμουνα: όσο χάλια είναι αυτός ο στίχος "ως πότε φίλοι" τόσο καλός είναι αυτός "προσωπικά νιώθω σαν αποπλανημένο κυπαρίσσι". Φίλοι τώρα με τους άφωνους οπαδούς του Διονύση Σαββόπουλου; Στέκονται να χαιρετήσουν. Η ζωή ηττήθηκε, λένε. Με τίποτα. Πήγα εκεί και έσωσα τα πάντα complete webpage με ctrl & s. Δεν θα αγοράσω ξανά Ελύτη με 50 ευρώ στον ψευτο-Ίκαρο. Άλλο οπωσδήποτε φυτρώνει και λέει: αφού είναι εντάξει, γιατί δεν έχει γράψει ένα ποίημα σαν του Ελύτη; Δεν είναι, όπως ο Νίτσε, δεν είναι ο Ράμφος ένας ποιητής; Μάλλον το φρούτο Ράμφος τηλεοπτικό, σάπιο φρούτο, ας λέμε. Ούτε καν ποίημα ο Ράμφος ούτε καν Ελύτης. Και πώς το μηδενικό-ούτε-καν-ποίημα θα πει κάτι χρήσιμο για τη ζωή; Λιαντίνης: "λίγοι είμαστε οι επιστήμονες". Και ποια είναι η επιστήμη σας, ω εμπεριστατωμένοι τηλεοπτικοί χρησμοί της ναυτίας; Ο σημερινός ναζισμός, δηλαδή αυτοκρατορία Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εγωγελάμε. Ποιος μιλεί στο κώνειο και ποιος κλαίει...ποιος γυρεύει τον Λιαντίνη, ποιος φωνάζει: αχ φιλοφονιά φιλοφιλόσοφε μαράθηκες...ειμ' εγώ που κλαίω...είμ' εγώ που φωνάζω...
ΑπάντησηΔιαγραφήOne second is defined to be the time it takes for radiation from a cesium-133 atom to complete 9192631770 cycles of oscillation - ισχυρίζεται ο James Walker. Η μονάδα μέτρησης του χρόνου. Tο 1s. Με το φυσικό μέγεθος χρόνος κάνουμε μετρήσεις. Οπωσδήποτε, αν ένας φιλόσοφος διαθέτει νου που διατηρεί κάποια σύνδεση με τον φυσικό κόσμο, την άπλα της ζωής, θα μπορεί να μας πει με ποιο τρόπο το φυσικό μέγεθος "χρόνος" λαμβάνεται και μετέχει στις φιλοσοφίες του. Πάντως, θα σημειώσω ότι αν κρίνω από την χρήση και την τελικό σκοπό της καταμεταχείρισης του χρόνου από τον Ράμφο, βλέπω ότι το αποτέλεσμα είναι εξευτελιστικό και καταστροφικό για τη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλύτης:
ΑπάντησηΔιαγραφή" η γραφή σταματά
θέλει να τρως το ψαροκόκαλο και να πετάς το ψάρι
δύναμη
εάν ποτέ σου ακινητούσε η φλόγα μες στα δάχτυλα
με μια κλίση προς τα επάνω"
και θυμάμαι και το ανάλογο από τας Ημέρας, του Σεφέρη.
Ό,τι όμως είναι της ζωής είναι η αλήθεια της ζωής πάλι. Και η αλήθεια αυτή λέει ότι ένας ζωντανός οργανισμός είναι ευμετάβλητος. Αφού τα κύτταρα λειτουργούν, θα αλλάζω αδιάκοπα. Και σε δύο δευτερόλεπτα ίσως να θυμάμαι αλλά ίσως και να μη θυμάμαι τι σκέφτηκα. Τι με νοιάζει εμένα τι θα θυμάμαι και τι δε θα θυμάμαι. Θα το βρω ξανά και πολύ εύκολα ό,τι πέρασε από το νου μου. Αυτή η κατάσταση δε λέγεται "γραφή".
Τώρα πρέπει να δω την καθημερινότητα. Τι είναι η καθημερινότητα; Τίποτα. Στην πραγματικότητα δεν ξέρω πότε νιώθω καλά και πότε νιώθω άσχημα. Και πρέπει -αν ζω-όσο ζω- να ελέγχομαι. Θα πονέσω πολύ μέχρι να οργανωθώ για να καταστρέψω την οργάνωση της αποδιοργάνωσης που μου χάρισαν για να με λιανίσει. Ο ψυχολογικός θάνατος μου δεν λέγεται "συγκοινωνίες". Αλλά ο Καρυωτάκης έγραψε: "καθημερνό θάνατο για μας και χολή μόνο θα φέρει". Με τη χολή και το θάνατον εννοεί: το καλάσνικοφ του Μίκη Θεοδωράκη στις πλατείες. Εμένα το πρόβλημα μου εξετάζεται από εμένα. Τι με νοιάζει εμένα που ο Καρυωτάκης βγήκε με το σώβρακο, ιδρωμένος, στο κατόπι του Θεοδωράκη με το Καλάσνικοφ. Άσ' το κάτω, μουσόληπτε, και τέτοια πράγματα, δε νιώθονται και δε μ' απασχολούν.
ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΠΛΟΓΚ
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που το μπλογκ, ακόμα και σε καιρό διακοπών, παραμένει ζωντανό με όλα του τα θέματα σε εγρήγορση. Βλέπω στις στατιστικές πόσοι πολλοί επισκέπτονται παλιότερα ποστ - και σχολιάζουν. Σήμερα έστειλε ο Viennezos ένα ενδιαφέρον σχόλιο στο θέμα για τα Αρχαία και του απάντησα. Πάμε καλά!
To xειρότερο είναι που δεν πιέζει η κοινωνία...σε λίγο σαν το Φράνκο θα βλέπετε το λιμάνι να αναχωρεί
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν έχετε ακόμα απορία για το πέναλτυ της Γερμανίας δείτε αυτό το video: https://gfycat.com/HandsomeFrailIaerismetalmark
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πορεία αλλοιώθηκε και ο παίκτης κατέβασε αμέσως το χέρι αντιλαμβανόμενος το σφάλμα.
Το θέμα είναι αν έγινε θεληματικά ή αθέλητα. Εγώ πιστεύω το δεύτερο. Αλλά δέχομαι όχι η απόφαση, όποια κι αν ήταν, είναι οριακή.
ΔιαγραφήΔιαφωνώ, νομίζω οτι δεν πετάγεσαι με το χέρι σε έκταση _προς την κατεύθυνση της μπάλας_ όταν συμβεί άθελα (ειδικά όταν είσαι πιο κοντός από τον αντίπαλο). Κατόπιν δεν το μαζεύεις σα να σε έπιασαν με το χέρι στο γλυκό.
ΔιαγραφήΔείτε και τα σχόλια εδώ https://www.reddit.com/r/soccer/comments/4rqkgo/schweinsteiger_handball_incident/ που δεν είναι και site που συγκεντρώνει φανατικούς οπαδούς. Ακόμα και οι Γερμανοί φίλαθλοι παραδέχονται την ανοησία και την καθαρότητα του πέναλτυ.
(Καλοκαίρι και διαφωνίες για πέναλτυ :) τι περισσότερο να ζήτήσετε για πιο ζωνταντό blog;)
Η ΕΕ πρώην ΕΟΚ, με τα συμφέροντα της, μας έφερε τις χωματερές. Εμείς χωματερές δεν είχαμε. Οι δύο βάσεις μας στην Σελήνη, με την τηλεμεταφορά των σκουπιδιών μας, λειτουργούσαν και ανακύκλωναν όλα τα υλικά. Όταν αποχωρήσουμε από την ΕΕ ο διαστημικός ελληνισμός θα ξαναπάρει τα πάνω του. Πρέπει να επιτρέψουμε στην κβαντική μηχανική να αναλάβει την αμήχανη πατρίδα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΙωάννηςΚ 07 July, 2016 21:07. Μα δεν έχετε καμία δεύτερη σκέψη για απώτερα κίνητρα της Γερμανίας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς δούμε έναν ορισμό (μεταφράζω από wikipedia):
Σαλαμοποίηση: πρόκειται για μια διαδικασία τύπου διαίρει και βασίλευε που εμπλέκει απειλές και συμμαχίες για την υπερκέραση μιας αντίστασης. Με αυτήν ο επιτιθέμενος επηρεάζει και εν τέλει κυριαρχεί πολιτικά κομμάτι κομμάτι. Η άλλη πλευρά εξουδετερώνεται φέτα - φέτα μέχρι που γίνεται αντιληπτό (πολύ αργά πλέον) ότι έχει αφανιστεί. Σε κάποιες περιπτώσεις εμπλέκει κάμποσες φατρίες εντός του ιδίου πολιτικού κόμματος με αποτέλεσμα αυτό να διαλυθεί χωρίς διαμαρτυρίες. Η σαλαμοποίηση επιτυγχάνει κυρίως όταν ο επιτιθέμενος κρατά την μακροπρόθεσμη ατζέντα του κρυφή και παριστάνει ότι επιθυμεί συνεργασία και το μόνο που θέλει είναι να βοηθήσει ενώ στην πραγματικότητα υπονομεύει.
Το παραπάνω είναι το βιογραφικό μιας σχέσης: Της χώρας σας με τη Γερμανία εδώ και 14 χρόνια. Κατά το 2030 θα σας έχουν ξεπουλήσει πανάκριβα σε εταιρίες ενώ σας είχαν αγοράσει πάμφθηνα με τα δανεικά ευρώ. Στο μεσοδιάστημα παίρνουν και τόκους από τα δανεικά. Το διαπιστώνετε εδώ και καιρό μέσω εφορίας. Και σας σαλαμοποιούν συνέχεια. Εδώ ακόμη και το ΔΝΤ θέλει να τραβηχτεί γιατί κανείς ξανά δεν θα ζητήσει δανεικά μετά από το φιάσκο με τη χώρα σας.
Μα κανείς σας δεν τα βλέπει αυτά; Η Αθήνα μοιάζει πιο πολύ με Σεράγεβο. Μόνο που οι βόμβες είναι η φθορά, η απραξία, η ακηδεία. Το καλύτερο εργατικό δυναμικό σας έχει μεταναστεύσει και δεν μιλώ για τους 427,000 από το 2010 και μετά. Μιλώ για το 1,200,000 από το 1998 και μετά. Με ποιους θα κάνετε ανάπτυξη; Με τους ιδιοκτήτες φροντιστηρίων που όμως την ξέρουν την οξειδοαναγωγή και το κεκλιμένο επίπεδο; Ωραία, μπείτε στον διεθνή καταμερισμό εργασίας με οξειδοαναγωγές και κεκλιμένα επίπεδα. Ω, και μη διανοηθείτε την ανάπτυξη λογισμικού. Σας έχουν προλάβει. Στήστε δικεραμικά υλικά στα Οινόφυτα, θα σας βοηθήσουν οι διπλανές οικοτεχνίες της ρετσίνας και των κουφωμάτων.
Λέτε οι Γερμανοί να έχουν τόσο ένδιαφέρον για το 1,5% της ευρωπαϊκής οικονομίας, που να καταστρώνουν καταχθόνια σχέδια; Όλοι οι αρμόδιοι Γερμανοί με τους οποιούς έχω μιλήσει για τα θέματα αυτά μου απαντούν: "μόνοι σας επιλέξατε αυτά τα μέτρα..." Άρα - αυτοσαλαμοποιούμεθα!
ΔιαγραφήΚατ' αρχήν δεν είναι καταχθόνιο σχέδιο. Είναι μπίζνα. Έτσι στήνονται οι μπίζνες. Αλλιώς καταχθόνιο σχέδιο ήταν όλη η αποικιοκρατία. Και είστε αποικία χρέους.
ΔιαγραφήΚατά δεύτερον, μην υποτιμάτε το 1% της ευρωπαϊκής οικονομίας. Είναι πολλά λεφτά.
Και τρίτον περιμένετε. Με πρόφαση το χρέος θα αναγκάσουν τη χώρα σας να κάνει πράγματα που αντιβαίνουν τα ιστορικά της εσκαμμένα.
Έτσι γίναν τα πράγματα, μαζευθήκαμε όλοι μαζί και αναρωτηθήκαμε τί να κάνουμε; E δεν κάνουμε σαλάμι την Ελλάδα αφού δεν είμαστε ικανότεροι για κάτι καλύτερο, και με αυτόν τον τρόπο συνεχίζουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το 1% της οικονομίας έπρεπε να το χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα οι παλιότερες ιστορικές γενιές των Ελλήνων, ρε παιδιά-στους βάρβαρους για καλόπιασμα- τί έρχεστε προς τα εδώ εμείς αποτελούμε το 1% της οικονομίας-αλλιώς θα το έλεγαν διότι δεν είχαν και τέτοια στατιστικά-, πάτε παραπέρα
Έχασε η Γερμανία, κέρδισε όμως το ποδόσφαιρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποδόσφαιρο της Γαλλίας, της Πορτογαλίας, του Σάντος, του "Τσόλο", της Ατλέτικο, της Τσέλσι, του Μουρίνιο! Κέρδισε το ΚΤΕΛ!
Πόσο κουραστικό - απεχθές - στενάχωρο έχει καταντήσει αυτό.
Χ. Ρ.
@Λάζαρος Τζιούτζιος07 July, 2016 21:50
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε θα έπρπε να υποστηρίζουμε την Ιταλία :)
@clotho lachesis atropos08 July, 2016 11:42
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μεγάλο βαθμό με κάλυψε ο ΝΔ και σε γενικές γραμμές δεν βλέπω εξωτερικούς εχθρούς, αν εξαιρέσουμε τη Ρωσία που είναι ο μοναδικός εχθρός της Ευρώπαϊκής Ένωσης.
Μου εξηγήτε που βρήκατε τα 14 χρόνια;
Όσον αφορά την πρόβλεψη σας για ξεπουλήμα της Ελλάδας έως το 2030 ατυχήσατε μιας και το μνημόνιο Τσίπρα-Καμμένου, που ψήφισαν όλα τα δημοκρατικά κόμματα πέρυσι τον Ιούλιο και ας το παίζουν μωρές παρθένες..., προβλέπει παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στους εταίρους μας για 99 χρόνια και είμαι υπέρ μιας και έτσι όχι μόνο θα αποφύγουμε τη λεηλασία της αλλά και γιατί είμαι πεποισμένος Ευρωπαϊστής :)
Όσον αφορά τη σύγκριση της Αθήνας με το Σαράγιεβο, χωρίς να έχω προσωπικά εμπειρία μιας και δεν έχω επισκευτεί τη πόλη σε μεγάλο βαθμό έχετε δίκαιο και φοβάμαι ότι σύντομα η Αθήνα θα γίνει Βαγδάτη και η υπόλοιπη χώρα Βενεζουέλα ή Ρωσία, δηλαδή θα έχουμε ανθρωπιστική κρίση μιας και το grexit είναι αναπόφευκτο...
Συμφωνώ πως το μάζεμα των αποβλήτων, των σκουπιδιών είναι πολιτισμός, αλλά τι γίνεται με τα απόβλητά μας ως έθνος, αλλά και με τα εσωτερικά σκουπίδια του καθενός μας? Αλήθεια θα είχε ενδιαφέρον να κατηγοριοποιήσουμε τα κριτήρια του ανθελληνισμού και μετά να μετρηθούμε πόσο ανθέλληνας είναι ο καθένας μας. Πάντως πιστεύω πως θα έκανε καλό να ζήσουμε όλοι από ένα εξάμηνο στο εξωτερικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Καλά με το πέναλτι, αλλά το δεύτερο γκολ ήταν θεσπέσιο, οι Γερμανοί είχαν την κατοχή, αλλά οι Γάλλοι ήταν καλύτεροι, πάντων έως το τελευταίο λεπτό παρέμειναν επικίνδυνοι οι Γερμανοί, δεν παραδόθηκαν μάλλον αυτοκτόνησαν.
Ορθόν,αλλά η Ιταλία είχε ήδη αποκλειστεί.Εξάλλου,δεν υποστηρίζω εκ προοιμίου μία ομάδα (πλην του Ηρακλή Θεσσαλονίκης),σε κάθε αγώνα η υποστήριξή μου εξαρτάται από πολλούς εξωγηπεδικούς παράγοντες.Είναι δυνατόν να ταυτισθεί κανείς με αυτό το επηρμένο πλάσμα που καλείται Κριστιάνο Ρονάλντο;Πέραν του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του,νομίζω πως ενσαρκώνει ό,τι πιο αδηφάγο έχει να επιδείξει η εποχή μας.Επιπλέον,σας συνιστώ να διαβάσετε το απολαυστικό διήγημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη "Γηραιός -Γηραιός",όπου το πάθος για το ποδόσφαιρο απογειώνεται...
ΑπάντησηΔιαγραφή@trif
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς και όλοι οι Έλληνες, όπως και όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να ζήσουν σε άλλες χωρές αλλά με ένα όρο: να μην ζουν σε γκέτο όπως είναι ο κανόνας για τους Έλληνες και δυστυχώς εκάνα και εγώ αυτή τη βλακεία, στερνή μου γνώση....
@Λάζαρος Τζιούτζιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον Ηρακλή διαφωνώ μιας και όταν ήταν να υποβιβαστεί οι οπαδοί του έκαψαν την Αθήνα και τους υποστήριζε ο Γκιουλέκας.
Λίγα για τον Ρονάλντο αν χάσει τον τίτλο θα βάλει τα κλάματα :P
Για να γράψω σοβαρά: αντιθέτως εκτιμάω πάρα πολύ τον προπονητή τους και μεταξύ σοβαρού και αστείου: δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα τον έφερε ο Ντέμης :)
Είθισται στην αγαπημένη μας χώρα να διεκδικούμε το όποιο δίκιο μας καταπατώντας τα δικαιώματα των διπλανών μας.
ΔιαγραφήΜε ποιο λεπτό και ισχυρό τρυπάνι θα άνοιγα τρύπες στα πέτρινα παπούτσια μου για τα πέτρινα σχοινιά τους, με ρωτούν. Βαρετός και Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, με αυτά τα καθωσπρεπικά συμπάσχειν, συγχαίρειν, πίπτειν: «Το συμπάσχειν ανθρώπινον. Το συγχαίρειν αγγελικόν. Το πίπτειν ανθρώπινον. Το εμμένειν σατανικόν». Είναι και ενοχλητικός. Όλα ενοχλούν πάρα πολύ, αφόρητα, τη ζωή που μαζεύει τα κομμάτια της. Τα εσωτερικά όργανα και το ποτήρι το νερό στον καταβρεγμένο ανελκυστήρα μετέχουν στην ελεύθερη πτώση της ζωής. Ο ήχος των δακρυσμένων βράχων, οι ακτινοβολίες από τα στόματα των μακρινών βατράχων του αστέρος Ζουπ, οι ομιλίες των στεγανών αρχείων, όλα ενοχλούν τη ζωή που μαζεύει τα κομμάτια της. Δεν ξέρουμε τι σημαίνει περισυλλογή. Αν είναι γρήγορο φάντασμα γυναίκας που τυλίγεται σε σφαίρα σκοταδιού το μεσημέρι και περιπλέκει τριανταφυλλιές, ή αν βλέπουμε τις τριανταφυλλιές στο λόφο του ηφαιστείου σαν αργοκύλιστους μαύρους πεζοναύτες. Και δεν έχω ποτέ την παραχώρηση να ζήσω σε κοσμική αναίρεση ενόχλησης την τοπική περισυλλογή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου λέει Ροΐδης: "Οι Έλληνες είναι το μόνον έθνος εν τη Ιστορία όπερ ανήγαγε την κλοπήν εις το αξίωμα της Εθνικής Αρετής". Και μου κατεβαίνει αμέσως να πάω να βρω σε ποιο σημείο Ροΐδης μίλησε και για τις δυνάμεις London. Δηλαδή: εντάξει, με απασχόλησες για την οικονομική οργάνωση. Το απλό μαθηματικό εκκρεμμές, το φαινόμενο της ζωής -όλα σε ήσυχα χαράματα ημερών, τα είδες καθόλου, ζωντανέ που πέρασες; Η ζωή που είμαι εγώ -έχω εδώ και χέρια και μαλλιά- γνωρίζει πολύ καλά τα συμπεράσματα της από την παρατήρηση του παρελθόντος της. Και γνωρίζει επίσης ότι, κατά τον ρουν της ζωής της ζωής της, θα συντύχει πολλές φορές την βαρβαρότητα σαν αρχαία παράδοση. Γι' αυτό ποτέ στους εξουσιαστικούς λόγους του Ροΐδη δεν εμπίπτουν οι αλληλεπιδράσεις μορίων. Τώρα ο καναλάρχης Ιουστιανός γυμνός απλώνει ρούχα καρφιτσώνοντας χάσμα ζωής με μόνο πράσινα μανταλάκια. Οι Ράμφοι του μέλλοντος θα κάνουν παιχνίδι όχι με τον Ιουστινιανό, αλλά και με τον Ροΐδη. Ένα τυχαίο, του Ροΐδη περιστατικό με νυχοκόπτη θα αποκτήσει μεγάλες επεξηγηματικές πτυχές, αλήθεια. Συνήθως μας θέλουν να παθαίνουμε δέος που ζούμε και να διαπιστώνουμε απερίγραφτη πραγματικότητα με τις απόρθητες ζωολογικώς άλγεβρες τους ή τις φωτογραφίες τους στο f/b. Το θόλωμα της ζωής τους, μας το παρουσιάζουν για ψηφιδωτό φωτογραφίας σε οπτικό αίνιγμα. Και χρειάζονται αλλαγές. Τι σημαίνει: "στο χωρισμό μας το κορμί στα μαύρα θα το ντύσω". Ποιο σημείο του κορμιού της θα ντύσει στα μαύρα. Το κορμί γενικώς; Θα καλύψει τα αφτιά της με μαύρες χαρτοπετσέτες; Και συνεχίζει: "και με φαρμάκι την καρδιά πικρό θα την ποτίσω". Ποιο φαρμάκι; Με ποιο ιξώδες. Ποιου χρωματισμού φαρμάκι. Ποιας γεύσης φαρμάκι. Ήτανε όμως τυχερή που βρέθηκα κοντά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως έρχεται ο νομάρχης Μάριος Πλωρίτης: "Έχει, λοιπόν, ή δεν έχει δίκιο η ΕΟΚ να μας κοιτάει με μισό μάτι και να μη μας δίνει μισό ECU; Πώς να ξεχάσει ότι, το 1985, την κοροϊδέψαμε ασύστολα, μη τηρώντας ούτε έναν απ' τους όρους του δανείου που μας είχε δώσει;". Γιατί δε βγαίνεις από τους νεκρούς να μας πεις τι πρέπει να νιώσουμε σήμερα. Να μας πεις τι σημαίνει "κοροϊδέψαμε". Να ξεπουλήσουμε και να πέσουμε στους λευκούς καρχαρίες; Επιχειρήματα να πετύχουν ο καημένος ο ερχόμενος νομάρχης: "ο βομβαρδισμένος δανειολήπτης έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό του τοκογλύφου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν πονάω στην Ελλάδα δεν διαφέρω από μία, πιο όμορφη από εμένα, μαύρη καλλονή, που βασανίζεται στην Αιθιοπία. Από απλή τύχη δεν γεννήθηκα στο δικό της γεωγραφικό σημείο βιώνοντας ολόκληρο το απελπιστικό μυστήριο της ζωής της. Εκείνη την πολεμούν εντατικότερα. Έτσι μας έτυχε. Αυτά που πρέπει να αλλάξουμε θα τα κάνουμε σύντομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοκαιρινό ανάγνωσμα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν είναι ηλίθιο να θεωρηθεί καλοκαιρινό και αξιόλογο ένα καλοκαιρινό ανάγνωσμα που από την αρχή ξέρεις το τέλος του - τόσο οριστικό όσο και ο θάνατος!
Αλλά από την άλλη, τι περιμένατε να σας προτείνω εγώ;
Ίντριγκες, αγωνία, ανεκπλήρωτοι έρωτες, παιδεραστία, εκκλησία, πολιτική, πόλεμος φιλοσοφία, εξομολογήσεις, φιλίες, εμμονές, ανατροπές…
Και τελικά η λυτρωτική ελπίδα που έρχεται από το πουθενά, για να δηλώσει με τρόπο σαφή ότι είναι το τελευταίο πράγμα που κάνουμε στην ζωή πριν το οριστικό τέλος!
Και όλα αυτά που αλλού, στο μπλόκ του "Γάτου"!
(Με σαφείς μάλιστα αναφορές σε αυτόν...)
Κυρίες και κύριοι σας παρουσιάζω τον ένα και μοναδικό…
"Κάτω Πατήσια"!
http://savoura.blogspot.gr/
Με αγάπη
D.
Ταξι-ιδιωτικές ιστορίες
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοκαιράκι είναι είπαμε, ας γράψουμε και κάτι ανάλαφρο.
Με την συμπαθή κάστα των ταξιτζήδων όλοι λίγο πολύ έχουμε κάτι να θυμηθούμε.
Εγώ θα διαλέξω δύο ιστορίες.
Η απορία:
Μπαίνω που λέτε σε ένα ταξί… ο ταξιτζής ένας εύθυμος καλοσυνάτος κύριος. Αρχίσαμε ψιλοκουβέντα από αυτές που κάνει ο πελάτης με τον ταρίφα για να περνάει ποιο ευχάριστα η ώρα. Αφού μιλήσαμε λίγο για πολιτική, η συζήτηση στράφηκε γρήγορα σε ποιο ουσιώδη πράγματα της ζωής: δηλαδή στα γκομενικά!
Εκεί λοιπόν και ενώ η διαδρομή εξελισσόταν ομαλά και η συζήτηση για τις γκόμενες ακόμα ποιο ομαλά, γυρνάει σε μια στιγμή και μου λέει ο ταρίφας...
- Όλα καλά, αλλά εδώ και λίγο καιρό, χάσαμε την μπούτσα!!!
Ξαφνιάστηκα κάπως, δεν έδωσα σημασία, αλλά μετά από λίγο και ενώ η συζήτηση προχωρούσε μου ξαναπετάει βγάζοντας και έναν ελαφρύ αναστεναγμό αυτή τη φορα, με βλέμμα λυπημένο και νοσταλγικό.
-Καλά αδελφέ, αλλά χάσαμε την μπούτσα!
Τι να εννοούσε άραγε ο… ποιητής
-πέρα από το προφανές;
D.
#- Όλα καλά, αλλά εδώ και λίγο καιρό, χάσαμε την μπούτσα!!!#
ΔιαγραφήΟ ταρίφας που λες ήταν ο ίδιος ο Γεωργιος Καραϊσκάκης αυτοπροσώπως (!!!) και δεν το πήρες χαμπάρι:
[«Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω. Κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον μ π ο ύ τ ζ ο ν μου τον ίδιον κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω» Γ.Κ προς Μαχμουντ Πασά]....
Όμως η ...έλλειψις του "ζ" και η αντικατάστασίς του με "σ" με προβληματίζει κάπως...
Ίσως επειδή είναι ανώμαλο ουσιαστικό (όπως και ο ταρίφας ουσιαστικά...)
Διαγραφή------
Υ.Γ:
(άσχετο)
Αγαπητέ κύριε Δήμου,
όσα ποτάμια και να με βάλετε να κάνω "κλικ"
εγώ Θεοδωράκη δεν ξαναψηφίζω!
...και παύλα (την τελεία την βάζω μετά το Ντι)
D.
Σας ζήτησα εγώ να ψηφίσετε οτιδήποτε;
ΔιαγραφήΝαι!
ΔιαγραφήΒεβαίως.
Κινητά νέας γενιάς που τραβανε καλές φωτογραφίες και αλαφραίνουν τις πλάτες μας από τις πανύβαρες SLR και τα παρελκόμενά τους!
Αστειευόμουν, λυπάμαι εάν δεν έγινα αντιληπτός.
ΔιαγραφήD.
Πριν αλλάξουν οι κυβερνήσεις οι υπουργοί με πληροφορούν ότι είναι "ώρα αντιμετώπισης της καθημερινότητας (του πολίτη)". Παρόμοιες δηλώσεις είχαν την πλάκα τους μέχρι προ των μνημονίων και της αρπαγής της γης μου. Τώρα δεν μπορώ να γελάσω με τους προδότες και θα κάνω: "Τίποτα δεν είναι πιο γλυκό για τ' αφτιά της ελευθερίας απ' το θόρυβο και τις κραυγές της λαϊκής συνέλευσης", αλλά και το άλλο: "Το συστατικό στοιχείο της Δημοκρατίας είναι η ολοκληρωτική καταστροφή των πολεμίων της", αλλά και εκείνο: "Ο ελληνικός λαός ψήφισε την ελευθερία του κόσμου".
ΑπάντησηΔιαγραφή-2-
ΑπάντησηΔιαγραφή-Μα το γράφει το manual της Μιτσουμπίσι… του απαντώ,
κάνοντας μια τελευταία -ανέλπιδα και το ξέρω- προσπάθεια.
-Και τι ξέρουν στη Μιτσουμπίσι...
ανταπαντά, ακάθεκτος ο ταρίφας!
-Έχετε τελειώσει πολυτεχνείο;
Επικρατεί για λίγο αμήχανη σιωπή….
-Νυχτερινό σχολείο… μου λέει μετά από λίγο, αμήχανα.
Έ, αυτό ήταν!
{Ρε ταρίφα μου σκέπτομαι, δεν έχω ποιεί καφέ από το πρωί Σαββατιάτικα, η τσιγάροπυγολαμπίδα τάχει παίξει και δεν ανάβει πια, αναγκάστηκα μετά από μήνες να κάνω κανονικό τσιγάρο, το αμάξι μου χαλασμένο, το παιδί με ένα καρούμπαλο στο κεφάλι σε μέγεθος βερίκοκου, περίμενα στην ούρα των εφημερευόντων να βγει οι ακτινογραφία του κρανίου του και πάνω που πήγαν όλα καλά και είπα και εγώ να πάω να ηρεμήσω σπιτάκι μου, πέφτω πάνω σου; - Θα τα ακούσεις, ε, όχι θα τα ακούσεις …}
-Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα στην χώρα μας; (πάνε οι πληθυντικοί. πάνε και οι ευγένειες….)
Ότι όλοι το παίζουμε ότι είμαστε ειδικοί σε όλα, έχουμε γνώμη για όλα και σαν να μην φτάνει αυτό, προσπαθούμε κιόλας να την επιβάλουμε στον άλλο με το ζόρι!
Δεν ξέρω εγώ πώς λειτουργεί το δικό μου αυτοκίνητο, δεν ξέρει ο πρώην ιδιοκτήτης του που το τράκαρε με πόσο έτρεχε, δεν ξέρει η αντιπροσωπία που την ρώτησα σχετικά, δεν ξέρει Μιτσουμπίσι έγραψε το manual και κάνει παραγωγή κατά χιλιάδες δουλεύουν εκεί τα καλύτερα μυαλά του κόσμου και έχει επενδύσει σε αυτό εκατομμύρια, δεν ξέρει η κυρία στο πίσω κάθισμα που είναι αριστούχα μηχανολόγος μηχανικός έχει τελειώσει πανεπιστήμιο, σπούδασε 5 χρονάκια και εργαζόταν 3 χρόνια σε εργοστάσιο που έφτιαχνε αυτοκίνητα και ξέρεις εσύ γιατί έχεις τελειώσει νυχτερινό σχολείο;
Κάγκελο ο ταρίφας…
Η κυρία στο πίσω κάθισμα με κοιτούσε έντρομη…
Με αγάπη
D.
Ταξι-ιδιωτικές ιστορίες, το ανάγνωσμα
ΑπάντησηΔιαγραφή-1-
Γενικά ένας άνθρωπος γυρίζοντας από ένα εφημερεύον νοσοκομείο δεν βρίσκεται και στην καλύτερη του διάθεση.
Ειδικά εάν ταυτόχρονα του έχει χαλάσει το αυτοκίνητο και αναγκαστεί να πάει με ταξί και ειδικότερα εάν πρόκειται για Ελληνικό εφημερεύον νοσοκομείο - κυριακάτικα και Έλληνα οδηγό ταξί.
- Άσε το πρώτο να το πάρει άλλος είναι σαράβαλο και πάμε με το δεύτερο που είναι καινούριο και μερσεντές, είναι ποιο ασφαλές - προτείνω εγώ. (Τι το ήθελα;)
Πιάνοντας ψιλοκουβέντα με τον ταρίφα (τα θέλω και τα παθαίνω) η συζήτηση για κάποιο λόγο πάει σους αερόσακους και το πόσο απαραίτητο είναι να φοράμε ζώνες.
- Εσύ που είσαι μπροστά δεν χρειάζεται να φοράς ζώνη μου λέει αυτός, στην Αθήνα δεν τρέχουν τα αυτοκίνητα, ρίχνοντας μου ταυτόχρονα ένα αποδοκιμαστικό πλάγιο βλέμμα, επειδή με βλέπει να ψάχνω για να βάλω την ζώνη μου.
Συγκρατούμε,προσπαθώ να το παίξω και διπλωμάτης
- Αν μη τι άλλο, για να μην ανοίξουν οι αερόσακοι σε τυχόν τρακάρισμα του λέω εγώ…
Οι αερόσακοι στα αυτοκίνητα ανοίγουν μόνο άμα τρακάρεις με 80 χιλιόμετρα την ώρα και πάνω μου λέει ο ταρίφας.
Διαφωνώ (είμαι αδιόρθωτος το ξέρω…)
Προσπαθώ να του εξηγήσω ότι το δικό μου το είχε τρακάρει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης πάνω σε τοίχο με 25 χιλ/ώρα και οι αερόσακοι άνοιξαν. Και ότι το ίδιο - μου βεβαίωσε- η αντιπροσωπία της Μιτσουμπίσι όταν το πήγα για επισκευή…
-Και τι ξέρει η αντιπροσωπεία μου λέει αυτός, εμένα να ακούς μόνο, είμαι… μηχανικός και ξέρω μου απαντά θυμωμένα ο ταρίφας.
Εκείνη την ώρα τι να σας περιγράφω…
ξύπνησε …ο….D…. μέσα μου….
(συνέχεια από....πάνω!)
Είναι πολύ σημαντική η διαπίστωση ότι η κακή ποιότητα υπηρεσιών χαρακτηρίζει όλο και περισσότερο και τον ιδιωτικό τομέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο κύριε Δήμου, δεδομένου ότι δεν έχει αναλύσει κανείς τόσο εκτενώς το ελληνικό φαινόμενο και δεν έχει ασχοληθεί τόσο εκτενώς με τη Λογική (η παρατήρησή σας ότι δεν ανήκουμε ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση ως προς την νοοτροπία είναι μοναδική) θα ήθελα να μάθω αν είναι λογικό σφάλμα στη Λογική να χαρακτηρίζει κανείς κάποιους που a priori a prima facie έχουν χαρακτηρίσει τους εαυτούς τους και εκτός αυτού δηλώνουν αποφασισμένοι να μην αλλάξουν ποτέ!
Με άλλα λόγια δεν είναι μάταιο να (κακο)χαρακτηρίζει κανείς το ελληνικό φαινόμενο δεδομένου ότι το εθνικό motto είναι "Ελευθερία ή Θάνατος" και ακόμα και η σημαία αποτυπώνει σε αριθμό τις συλλαβές αυτές, και ο καθένας προσπαθεί να έχει το μπαϊράκι του και αν κάποιος του διαμαρτυρηθεί για οτιδήποτε του απαντάει στην ουσία με το εθνικό motto?
Μήπως στην καλύτερη περίπτωση είναι Ταυτολογία να μιλάμε για κακή ποιότητα υπηρεσιών στη χώρα μας όταν θεωρείται κάποιος a priori ανόητος να προσφέρει καλή ποιότητα από όλους?
Όταν είναι 1986 και καπνίζουμε τσιγάρα salem και camel domestic blend και βλέπουμε δοκίμιο με τίγρεις και κροκόδειλους και πράσινα νερά στην τηλεόραση και ακουμπάμε τον ανεμιστήρα με τα δάχτυλα του ποδιού και τρώμε την λευκή λιωμένη κρέμα παγωτού -marengata- θυμόμαστε τους στίχους του Νίκου Καρούζου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ούτε το τραγούδι της αντιλόπης
με τους όρκους του ήλιου στη ράχη της
όταν σπαράζεται ηδονικά
μέσα στου λιονταριού το ερωτικό στόμα".
και:
"καθώς επιτέλους εισχώρησα στον έρωτα του τίγρη
στα ορύγματα της ηρωίδας Αφασίας
αποσπόρι του απείρου με ιώβειες διαστάσεις"
και:
"κι αχαμήλωτες καλαμιές μακρόσυρτες προς το ποτάμι
χωρίς αμερικάνους πεζοναύτες δίχως
τις άγριες πολεμικές γέφυρες που παντρεύονται δυναμίτη"
και:
"ΦΘΟΡΙΟ ΓΙΑ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΩΜΑΤΑ
Δωδεκάμισι-μεσημέρι.
Θα σκοτώσουμε κροκόδειλους
με τριανταοχτάρια.
Το αίμα τους θα ανακράξει ύψος
αφρικάνικο.
Δεν είναι βλοσυρός αυτός
ο χειμώνας;"
...
"είχε λευκά σημάδια η αγάπη
είχε λευκά σημάδια του κόσμου η ταραχή"
και ξεφεύγουμε βέβαια από τις περίεργες "φυλετικές διαφορές" διότι ο cayman είναι cayman και το πράσινο ανακόντα δεν είναι πεζοναύτης.
Και το Yellow anaconda πλέει στα ποτάμια - θα κολυμπούσε φτύνοντας αλάτι και στους αφρισμένους ωκεανούς της Γης με τα τεράστια κύματα και στις ρηχές αμμώδεις παραλίες- και περιφέρεται το yellow anaconda γύρω από τον Ήλιο...και λαμπυρίζουν οι ωκεανοί και φτάνουν την ορμή τους μέχρι τα ρηχά ποτάμια να προβληματίσουν χλιαρά τα πόδια αλλά ποτέ δεν εκτοξεύονται να σβήσουν τον Ήλιο...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νιώθω έτσι: Κάθε απόγεμα του Ιουνίου πηγαίναμε στη λίμνη εκείνο το καλοκαίρι. Περπατούσαμε ώρα μέχρι να φτάσουμε στο συγκεκριμένο σημείο που δε μας ενοχλούσε κανένας και καθόμασταν εκεί μέχρι τα μεσάνυχτα και αναμασούσαμε λόγια θολά και ψεύτικα. Για να μπορέσουμε της μοίρας το αδράχτι να το γυρίσουμε όπως ήθελαν αυτοί· με εκείνο το σατανικό χαρτί. Μένει τώρα αναλαμπή και θρυαλλίδα αυτό που πάντα αρνείται να πεθάνει κάτω από τις θερινές φωτιές του Άι Γιάννη: η πίστη στο Μωάμεθ, στο Βούδα ή στο Χριστό· για μας στην Παναγιά και στην Πατρίδα.
ΔιαγραφήΑλλά αυτό είναι καλύτερο.
Ο τελευταίος άνθρωπος που αποφάσιζε αν συγκεκριμένοι λαοί έχουν λόγο ύπαρξης ή όχι ήταν ο αποτυχημένος ζωγράφος από την Αυστρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου αν είχαμε ακολουθήσει την κοσμοθεωρία του ή αν δεν είχε συντριβεί, δεν θα υπήρχαν η θεωρία της σχετικότητας, ένα 20% του Hollywood, το 40%-50% των Νόμπελ, τα τραγούδια του Bod Dylan και πολλά πολλά άλλα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι Γερμανοί του Άουσβιτς έχουν λόγο ύπαρξης και δεν έχει οποιοσδήποτε άλλος λαός από τους ιθαγενείς της Παπούα που μπορεί να τρώνε ακόμα ανθρώπους.