Μεγάλωσα Ευρωπαίος στις πιο δύσκολες στιγμές του πολέμου και του μεσοπολέμου. Έμαθα γλώσσες, σπούδασα, ταξίδεψα, έζησα σε άλλες χώρες. Μορφώθηκα διαβάζοντας γαλλικά μυθιστορήματα, αγγλική ποίηση, γερμανικά δοκίμια. Πάντα ένιωθα ότι ευρύτερη πατρίδα μου ήταν η Ευρώπη – ενώ ιδιαίτερη η Ελλάδα. Όταν μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αισθάνθηκα ολοκληρωμένος. Και τώρα με πετάνε έξω ως ανεπιθύμητο, αποτυχημένο.
Γεννήθηκα Ευρωπαίος και, όπως φαίνεται, θα πεθάνω τριτοκοσμικός. Αυτό μου επεφύλαξε η μοίρα.
____________________________________________
Y. Γ. Η πρώτη αντίδραση σε αυτό το κείμενο ήρθε με email: "Υπέροχο το τελευταίο ποστ στο μπλογκ... μοιάζει με ερωτική εξομολόγηση του Γκέμπελς! Συγχαρητήρια!".
Εκεί καταντήσαμε. Η αγάπη για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό να θεωρείται ναζισμός...
