Το ξύπνημα από το όνειρο ήταν απότομο και άφησε μικτή γεύση. Χαρά για το τέλος του δικομματισμού (καιρός ήταν). Λύπη για την άνοδο του αυταρχισμού. (Και δεν εννοώ μόνο την Χρυσή Αυγή. Αυταρχικοί είναι και το ΚΚΕ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες). Κατάθλιψη για την κυριαρχία του λαϊκισμού - παντού. Και απορία για την συνέχεια.Σύμφωνοι, να μην πληρώσουμε την δική τους κρίση - αλλά την δική μας ποιος θα την πληρώσει;
