Στις 21 Ιουνίου του 1998 (κρατούσα τότε μία στήλη στο Κυριακάτικο Έθνος) είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο με τίτλο «Είμεθα Έθνος Αδιόριστον». Τότε ήταν πάλι εποχή αναταραχής στην παιδεία, με απεργίες εκπαιδευτικών – κυρίως των αδιόριστων καθηγητών και των αναπληρωτών.Ξαφνικά τις τελευταίες μέρες άρχισαν να μου έρχονται email από δασκάλους και καθηγητές με σχόλια και αντιδράσεις στο προ οκταετίας κείμενό μου. Προφανώς, κάποιος το ξέθαψε και το αναδημοσίευσε κάπου (δεν βρήκα ακόμα που και πότε).
Ε λοιπόν το ξέθαψα κι εγώ και σας το παραθέτω:
Αγαπητοί συνάδελφοι (θα δείτε γιατί σας αποκαλώ έτσι...)
Την έκφραση «αδιόριστοι καθηγητές» την έχω ακούσει γύρω στις δύο χιλιάδες φορές τον τελευταίο καιρό. Κάπου γύρω στην 1960στή φορά με έκανε να αναπηδήσω. Κατάλαβα πως, στις δύο αυτές λέξεις, κρύβεται η ταυτότητα όλων μας.
Φυσικά, «αδιόριστοι καθηγητές» δεν υπάρχουν. Πρόκειται απλά για πτυχιούχους Ανωτάτων Σχολών που θα ήθελαν να διοριστούν. Που ελπίζουν κάποτε να γίνουν καθηγητές. Αλλά σήμερα δεν είναι καθηγητές - ούτε διορισμένοι, ούτε αδιόριστοι.
Με την ίδια λογική και εγώ είμαι αδιόριστος Διοικητής Κρατικής Τράπεζας, Πρόεδρος Οργανισμού, Καθηγητής Πανεπιστημίου και ό,τι άλλο επιθυμήσω. (Έχω τα τυπικά προσόντα).
Με την ίδια λογική όλοι οι απόφοιτοι - Λυκείου μέχρι ΑΕΙ - είναι αδιόριστοι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Οι πτυχιούχοι ιατρικής αδιόριστοι Επιμελητές του ΕΣΥ. Όλοι κατά βάθος ελπίζουν να προσληφθούν. Αλλά δεν μπορούν να αυτοαποκαλούνται «αδιόριστος τμηματάρχης Β'»!
Όταν οι νυν «αδιόριστοι καθηγητές» αποφάσισαν να σπουδάσουν φιλολογία, φυσική, θεολογία, είχαν άραγε την σιγουριά ότι θα διοριστούν; Είχαν κάνει κάποια προκαταρκτική συμφωνία; Τότε, πού θεμελιώνουν την απαίτηση και την ονομασία τους;
Μα που αλλού παρά στην ενδόμυχη πεποίθηση κάθε Έλληνα ότι το κράτος, η κοινωνία, ο κόσμος όλος, μας χρωστάει. Ότι και μόνο διότι υπάρχουμε, δικαιούμεθα να σιτιζόμαστε στο Πρυτανείο. Άσε πια αν έχουμε πάρει και ένα πτυχίο. Τότε το δικαίωμά μας είναι απαρασάλευτο.O κόσμος όλος μας χρωστάει... Έτσι νιώθουμε και στις διεθνείς μας σχέσεις. Περιμένουμε κι από εκεί ένα «διορισμό», μία επιβεβαίωση. Περιμένουμε πάντα κάτι από τους άλλους – χωρίς να σκεπτόμαστε τι πρέπει να κάνουμε εμείς. Κι επειδή κανείς δεν μας χαρίζεται, αισθανόμαστε αδικημένοι, ριγμένοι, προδομένοι.
Είμαστε όλοι, μόνιμα, υπαρξιακά, αθεράπευτα, αδιόριστοι. Να από που ξεκινάει η αξίωση του κάθε Έλληνα υπηκόου. Να γιατί δεν μας φαίνεται περίεργη η έκφραση «αδιόριστοι καθηγητές».
Και δεν μιλάω για τους αναπληρωτές (αυτοί είναι οι μόνοι που έχουν δίκιο). Μιλάω για όλους τους άλλους, που ζώντας σε έθνος ανάδελφον, αδιόριστον (και αόριστον) μεταβάλλουν αδιαμαρτύρητα την επιθυμία τους σε αξίωση.
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα κείμενα που πραγματικά περίμενα να δω!
Είναι ένα από τα καλύτερα κείμενα - δείχνει το αυτονόητο που επειδή μένει 'σκεπασμένο' και θεωρούμε αυτονόητο το αντίθετό του, χτυπάει περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα αφού το όνειρο κάθε Έλληνα γονιού είναι να διοριστεί το "βλαστάρι" του στο Δημόσιο, να αποκατασταθεί, και όχι να κάνει κάτι στο οποίο αρέσει στο παιδί τουκαι που ίσως έχει και έφεση
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστός ο γάτος !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθειες....
Στην επιλογή κάποιου Πανεπιστημιακού τμήματος, αυτό που φαίνεται να παίζει κυρίαρχο ρόλο είναι, η στάση του ΑΣΕΠ απέναντι τους αποφοίτους του.
Αν π.χ. με το πτυχίο αυτού του τμήματος θεωρούμαι από το ΑΣΕΠ ΠΕ19 (Πληροφορικός), είναι καλό τμήμα και το επιλέγω. Αλλιώς, πάμε γι' άλλα.
Το τι θα μάθω, είναι άσχετο.
Και καλά, (σ' αυτή τη φάση) οι πληροφορικοί, είναι χρειαζούμενοι παντού. Οι Φυσικοί, Χημικοί, Βιολόγοι κλπ.;;; Πόσοι μπορούν να απορροφηθούν από τον ιδιωτικό τομέα;
Είμεθα έθνος επιστημόνων (!!!).
Άρα, δεν είναι μόνο η μανία του διορισμού. Είναι και η τάση "να έχεις πτυχίο" κι όποιο θέλει ας είναι...
Από την άλλη, δεν είναι κάποιοι που έχουν πετύχει στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και παραμένουν εκτός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί, δεν είναι αδιόριστοι;
Πολύ εύστοχο κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια, η νοοτροπία αυτή πως μπορεί να αλλάξει?
Ποτε θα "μεγαλώσουμε" ως έθνος?
heinz και βέβαια όσοι έχουν πετύχει στο ΑΣΕΠ είναι αδιόριστοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Είναι και η τάση "να έχεις πτυχίο" κι όποιο θέλει ας είναι..."
Εδώ είναι το κοινωνικό μας κόμπλεξ. Υπάρχει φοβερός επαγγελματικός ρατσισμός. Κανένανς γονιός δεν θέλει το παιδί του να κάνει χειρωνακτική εργασία κι ας βγάζει περισσότερα από τον επιστήμονα. (Όταν δούλευα στην διαφήμιση η μάνα μου ντρεπόταν να πει ότι είμαι διαφημιστής).
Πολύ καλά τα λέτε.Τελικά όμως η λογική ειναι "ειδος" εν ανεπαρκεία.Δεν εξηγείται διαφορετικά το χάιδεμα αυτιών, από τόσο πολλούς, σε τόσο πολλούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μικρή ένσταση, αλλά αποκαλύπτική της γενικής παθογένειας (που βεβαίως δεν αφορά μόνο τους αδιόριστους καθηγητές)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΔ said...
«Όταν οι νυν «αδιόριστοι καθηγητές» αποφάσισαν να σπουδάσουν φιλολογία, φυσική, θεολογία, είχαν άραγε την σιγουριά ότι θα διοριστούν; Είχαν κάνει κάποια προκαταρκτική συμφωνία; Τότε, πού θεμελιώνουν την απαίτηση και την ονομασία τους;»
Ναι, υπάρχει μια άτυπη προκαταρκτική συμφωνία με την πολιτεία η οποία, μονομερώς, όχι μόνο αυξάνει τον αριθμό των φοιτητών στις αποκαλούμενες «καθηγητικές» σχολές (και γιατί αποκαλούνται έτσι, παρακαλώ;) αλλά και τον αριθμό των σχολών των ίδιων! Και αφού η πολιτεία αναγνωρίζει σ' αυτά τα πανεπιστημιακά τμήματα ως κατ' εξοχήν επαγγελματική διέξοδο το επάγγελμα του καθηγητή της Β/βάθμιας εκαπαίδευσης, εύλογος και χαρακτηρισμός και τα αιτήματα των «αδιόριστων» καθηγητών!
Ας μην μπούμε στη συζήτηση περί φροντιστηρίων, ιδιωτικών σχολέιων κλπ. Αφ' ενός τα ιδιωτικά σχολεία είναι ελάχιστα (να μην αναφέρουμε και τους μεσαιωνικούς όρους εργασίας των καθηγητών - ωρομίσθιοι ως επί το πλείστον), αφ' ετέρου είναι η ίδια η πολιτεία που «δημιούργησε» την ανάγκη του φροντιστηρίου ακριβώς για ν' ανασχέσει την εντεινόμενη πίεση.
ρουσφέτι το [rusféti] O44 : χαριστική παροχή ή εξυπηρέτηση, που προσφέρει πολιτικός σε κάποιους με αντάλλαγμα την εύνοιά τους, την υποστήριξή τους ή πολιτικό, οικονομικό κτλ. όφελος: Προεκλογικά ρουσφέτια. Διορίστηκε με ~. || χάρη, εκδούλευση παράτυπη. [τουρκ. rüşvet]
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το λεξικό Τριανταφυλλίδη
Καλημέρα από το σκοτεινά πρωινό Montreal..(7 ώρες πίσω. Άλλοι ξυπνήσανε και άλλοι πάνε για ύπνο). Νίκο το είχα διαβάσει αυτό σου το κείμενο και παλιότερα και το είχα διαδώσει αρκούντως (σε πλάγιο λόγο).. Έχω εν τω μεταξύ την εντύπωση πως η πιο διάσημη ιστοσελίδα στις τάξεις των Ελλήνων 25-40 ετών είναι το www.diorismos.gr! Όταν είδα τυχαία προ καιρού κάποιον φίλο μου να τη "συμβουλεύεται" σε θυμήθηκα! Καλή μέρα σε όλους σας! Αδιόριστοι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όλο το χάλι του δημοσίου τομέα, το πιο λυπηρό είναι η δίψα της πλειοψηφίας των ελλήνων να διοριστούν σε αυτό (και για αυτό υπάρχουν οι ακραίες/παράλογες αντιδράσεις τους σε περίπτωση αποτυχίας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείχνει ιλαρή νοοτροπία που δύσκολα αλλάζει...
Ο κομπλεξισμός αυτός είναι που καταδιώκει τους νέους οι οποίοι δεν είναι λίγες οι φορές που μετανιώνουν τις σπουδές τους και μετά τρέχουν και δε φτάνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω άλλωστε πολλά τέτοια παραδείγματα ειδικά απο το πρώτο μου πτυχίο στη Ελλάδα, στον κλάδο της πλήροφορικής... Ένα σωρό παιδιά που αγόρασαν υπολογιστή μόνο και μόνο επείδη πέρασαν στη σχολή... Αν είναι ποτέ δυνατόν!Πέρασαν σε μια σχολή που μας πήραν τα αυτιά πως είναι το μέλλον και κανείς δε μίλησε ποτέ σε αυτά τα παιδιά για την ανεργία, την εκμετάλευση και τους μισθούς. Για κατί καλό το ΑΕΙ αλλά πιο φθηνό το ΤΕΙ, έτσι σκέφτεται ο Έλλην εργοδότης.
Κι επειδή σήμερα παρίσταμαι στην ορκομωσία μου, μετά από καποια χρόνια καθυστέρησης, πραγματικά οι φάτσες που βλέπω γύρω μου δεν είναι και οι πιο χαρούμενες...
"Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα"...
Νίκο, ξέρω ακριβώς τι εννοείς. Και επειδή πίστευα ότι το Δημόσιο δεν ευνοεί τις πρωτοβουλίες και τα ανήσυχα πνεύματα, όταν απολύθηκα από το στρατό το 1979 έκανα μια ευχή - να πουλήσω λεμόνια αλλά να μη γίνω καθηγητής στο δημόσιο. Μετά μάλιστα από ένα δοκιμαστικό μάθημα σε ένα φροντιστήριο στην Ηλιούπολη αποφάσισα πως ούτε σε ιδιωτικό θα γινόμουν καθηγητής. Έδωσα βέβαια κάποια ιδιαίτερα (με επιτυχία νομίζω) και αργότερα στις Βρυξέλλες δίδαξα με επιτυχία το κοινοτικό σύστημα τεκμηρίωσης του κοινοτικού δικαίου (το πάλε ποτέ Celex που σήμερα έχει γίνει Eur-Lex).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, το 1981-82 διαπίστωσα πως και για μια καριέρα στον τότε ημερήσιο τύπο έπρεπε να έχω κομματική «ταυτότητα», κάτι που επίσης δεν μου άρεσε. Έτσι, αφού έδωσα εξετάσεις, βρέθηκα το 1984 στις Βρυξέλλες, συνεπαρμένος από το όνειρο της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και καθόλου από την προοπτική διορισμού. Βέβαια διαπιστώνω ότι, ενώ στην αρχή τα πράγματα ήταν πολύ καλά, και είχα την ευκαιρία να συμβάλω αποφασιστικά στο όνειρο αυτό, σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Προσωπικά νομίζω πως υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων, όσον αφορά την καθημερινή μας εργασιακή συμπεριφορά: οι υπάλληλοι, οι πολιτικοί και οι ηγέτες. Το πρόβλημα ανακύπτει όταν κάποιος που έχει την προσωπικότητα του υπαλλήλου προσπαθεί να το παίξει πολιτικός ή το αντίθετο. Και το χειρότερο, όταν μερικοί υπάλληλοι πείθουν κάποιον υπάλληλο ή πολιτικό ότι είναι ηγέτης, προφανώς γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά τους.
Μόνον όταν οι πραγματικοί ηγέτες αποφασίσουν να συμπεριφερθούν ως ηγέτες και όχι ως υπάλληλοι ή ως πολιτικοί, υπάρχει κάποια ελπίδα να πάψουμε να επιζητούμε τον συλλογικό μας διορισμό και να αποαφασίσουμε να επιζητήσουμε την θέση που μας αξίζει. Ίσως τότε και η Ελλάδα να τα πάει καλύτερα ως χώρα.
Ηθελα να'ξερα τι λενε στα mail οι δασκαλοι και καθηγητες.
ΑπάντησηΔιαγραφή@heinz
ΑπάντησηΔιαγραφή“δεν είναι κάποιοι που έχουν πετύχει στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και παραμένουν εκτός;
Αυτοί, δεν είναι αδιόριστοι;”
Δεν γίνεται να έχεις «πετύχει» στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και να μην έχεις διοριστεί. Η λογική του ΑΣΕΠ είναι: χρειάζεται να καλύψω 100 θέσεις και διενεργώ εξετάσεις για να βρω τους 100 καλύτερους. Επίσης ορίζει και μια βάση που αν δεν την περάσουν οι υποψήφιοι δεν προσλαμβάνονται, ακόμα και αν δεν έχουν συμπληρωθεί οι θέσεις.
Στην υπέρβαση αυτής της βάσης πατάνε πολλοί και θεωρούν εαυτούς επιτυχόντες, κάτι που φυσικά δεν ισχύει.
Και σε δέκα και σε είκοσι χρόνια φοβάμαι πως πάλι επίκαιρο θα είναι το κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήReactor 69 το πρόβλημα image της διαφήμισης υπήρχε έντονα στις δεκαετίες 60 και 70 - και όχι μόνο στην Ελλάδα. Θυμίζω τον τίτλο του μπεστ σελλερ του πιο επιτυχημένου Γάλλου διαφημιστή J. Seguela:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πες τε στην μητέρα μου πως είμαι πιανίστας σε μπουρδέλο - αλλά μη της πειτε πως εργάζομαι στην διαφήμιση".
Μετά το 80 (κι αφού έφυγα) άλλαξαν τα πράγματα.
skoumas said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά υπάρχει και μια πραγματικότητα στην Ελλάδα: Υπάρχει μεγάλη ανεργία.
Όπως όλα τα πράγματα στην Ελλάδα και η ανεργία είναι ασαφές μέγεθος.
(Π. χ. διάβαζα προχθές ότι έχουμε τις λιγότερες αυτοκτονίες στην Ευρώπη - και διάφορες μεταφυσικές εξηγήσεις για το θέμα. Πως αλλιώς όμως αφού δεν τις δηλώνουμε...)
Στην ανεργία δεν περιλαμβάνονται αυτοί που κάνουν μαύρη εργασία (μεγάλο ποσοστό). Οπότε το νούμερο μπορεί να μην είναι 8.8 αλλά 6...
Σωστό είναι παράλληλα πως υπάρχουν πολλά κενά σε ειδικευμένα στελέχη.
α) διότι όλοι θέλουν
"αξιοπρεπείς " εργασίες
β) άρα εξακολουθούν να σπουδάζουν μηχανικοί, αρχιτέκτονες και γιατροί (που τώρα περιμένουν μέχρι και 12 χρόνια για να αρχίσουν ειδικότητα).
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι η μάνα μου ντρεπόταν να πει πως είμαι μουσικός!
Ενώ "πανεπιστημιακός" ε; Το λέει και το ξαναλέει. Όταν τη ρώτησα,
- "Δε μου λες ρε μάνα, άμα σε ρωτήσουνε τι ακριβώς κάνω, ξέρεις να πεις;", έμεινε άλαλη....
...Και μου έχει λείψει η μουσική...
ΑπάντησηΔιαγραφήZoros said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δεν γίνεται να έχεις «πετύχει» στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και να μην έχεις διοριστεί".
Κι όμως, γίνεται. Πριν από καιρό είχα ακούσει για κάτι καθηγητές μουσικών γυμνασίων που πέτυχαν το 1998 κι ακόμα περιμένουν να διοριστούν!
Ωραία τα "μικρά" θέματα, οι "στιγμές"... Αναποφάσιστος Ζυγός... (για την αστρολογία αλήθεια θα γράψετε τίποτα; Θραύση θα κάνει!)
ΑπάντησηΔιαγραφήReactor69 said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οποιος δεν μπορεί να πράξει γίνεται δάσκαλος, και όποιος δεν μπορεί να διδάξει, πρυτανεύει..."
Ημιτελής(δεν την θυμάμαι καλά) μετάφραση ρητού του αθεράπευτα σατιρικού Γούντι Άλλεν.
Για την ακρίβεια ο Γούντι άλλεν είχε πεί:
"Those who can do. Those who can't do, teach. And those who can't teach, teach gym."
Και σε ελεύθερη μετάφραση και συμπληρωμένο:
Όποιος μπορεί, ζει. Όποιος δεν μπορεί, διδάσκει. Κι όποιος δεν μπορεί ούτε να διδάξει, διδάσκει γυμναστική.
(Κι όποιος δεν μπορεί ούτε να διδάξει γυμναστική, πολιτεύεται).
;)
synas said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ωραία τα "μικρά" θέματα, οι "στιγμές"... Αναποφάσιστος Ζυγός... (για την αστρολογία αλήθεια θα γράψετε τίποτα; Θραύση θα κάνει!)"
Α, ναι - οι στιγμές. Τελικά είναι πολύ δύσκολη δουλειά. Να τις συλλάβεις, να τις καταγράψεις... Εκτός αν κάνεις μπλα-μπλα.
Μπράβο, καλή ιδέα η αστρολογία. Καταχωρήθηκε.
Στην Ιδεα του Διορισμού συμφωνει
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι Δεξια και Αριστερα
στην Ελλαδα....
:)
..................
Σχετικα με το μισθολογικο και τους δασκαλους σε συγκριση με την Ευρωπη ενα καλο μαθηματικο post απο το
Μαυρο Προβατο
Όπως είπα, το κείμενο περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο το αυτονόητο. Επιτρέψτε μου όμως να πω και την αντίθετη άποψη (ακόμα και τα αυτονόητα την έχουν).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕργάζομαι σε μεγάλη εταιρία που ανήκει στο δημόσιο. Όχι σαν ‘μόνιμος’ ή ‘διορισμένος’ αλλά σε μια (σκόπιμα) νεφελώδη κατάσταση. Όταν λοιπόν πρωτομπήκα (πριν πέντε χρόνια περίπου) δούλευα με όλο τον ενθουσιασμό του νέου. Ερχόμουν πρώτος (πριν καν αρχίσει το ωράριό μου) και έφευγα τελευταίος. Έκανα προτάσεις, άλλαζα διάφορα πράγματα – για παράδειγμα το site, που όταν ήρθα δεν βλεπόταν και (με όλη μου τη μετριοφροσύνη) μετά από ένα-δυο μήνες μας έπαιρναν τηλέφωνο να μας συγχαρούν γι αυτό.
Οι πρώτες αντιδράσεις ήρθαν από εργαζομένους, που πίστεψαν ότι πάω να τους φάω τη δουλειά ή ότι κακώς μπαίνω στα χωράφια τους. Είχα εσωτερικό σαμποτάζ και τηλεφωνικά σιχτίρια στις εννιά το βράδυ, χωρίς λόγο και αφορμή. Η μεγάλη απογοήτευση, όμως, ήρθε από τη διοίκηση. Κάποτε ένας συνεργάτης είπε μπροστά στον αντιπρόεδρο ότι είμαι συνέχεια εκεί. Για να ακούσω τον αντιπρόεδρο να απαντά «και ποιος τον κρατά; Αν θέλει ας φύγει.»
Προσβλήθηκα βαθιά. Και σκεφτόμουν ότι με ελάχιστη επιχειρηματική οξυδέρκεια, κάποιον που εργάζεται περισσότερο, αν δεν τον ενθαρρύνεις να συνεχίσει, τουλάχιστον δεν τον αποθαρρύνεις. Αυτός ο άνθρωπος – πραγματικά ανίκανος για οτιδήποτε πέραν του κομματικού στελέχους - πυροβολούσε την εταιρία που υποτίθεται ότι προάσπιζε τα συμφέροντά της!
Αυτή η συμπεριφορά των διορισμένων από την κυβέρνηση σε θέσεις εξουσίας (ναι, και οι πρόεδροι «διορισμένοι» είναι), η αδιαφορία και η απαξίωση για την όποια εξέλιξη ή τον αφοσιωμένο εργαζόμενο, είναι που με έκανε να θέλω να δώσω ένα ελάχιστο input με σκοπό ένα ελάχιστο output. Ακροβατώ πλέον μεταξύ αυτής της τάσης και πραγματικής εργασίας. Μια πρόκληση παραμένει πρόκληση, αλλά δεν θυσιάζω όπως παλιά ρεπό στο σπίτι για τη δουλειά (ακόμα και αν το θέλω, σταματώ τον εαυτό μου).
Και ο ‘αδιόριστος’ του κειμένου, σ’ αυτό το ‘ελάχιστο input – ελάχιστο output’ αποβλέπει. Υπάρχει ένα περιρρέον σύστημα σκέψης που δημιουργεί τέτοιους ανθρώπους, ή – εάν δεν έχουν το μικρόβιο – τους το μεταδίδει.
Σημ. Το ίδιο ισχύει και για τη συζήτηση με τους εκπαιδευτικούς. Δεν βλέπω ούτε την ίδια θέρμη ούτε την ίδια συχνότητα σχολίων εναντίον των ιθυνόντων. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο Υπουργείο αλλά στην ισχύ των διευθυντών, στη επιθεώρηση εκπαίδευσης, στα ευρωπαϊκά προγράμματα που καρπώνονται πάντα οι ίδιοι, η παντελής έλλειψη εσωτερικού ελέγχου και αξιολόγησης. Μόνιμο πρόβλημα των εκπαιδευτικών: απουσία εξέλιξης. Για βάλτε τον εαυτό σας στη θέση τους… Πώς θα αντιδρούσατε και πως θα διαμορφωνόσασταν σαν άνθρωποι και εργαζόμενοι με δεδομένο την… «απουσία εξέλιξης»;
yannis h: Ξέρω αυτά που περιγράφεις από πολλές δημόσιες υπηρεσίες. Έχεις απόλυτα δικιο! Κανένα κίνητρο για να κάνεις κάτι καλύτερο, προάγονται όλοι με την επετηρίδα, αλλάζουν οι (κομματικοί) προϊστάμενοι και βρίσκεσαι ξαφνικά κάτω από κάποιον που ούτε κλητήρα δεν θα τον διόριζες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθέσω και τους δήμους ή τέλος πάντων τους υποψήφιους δημάρχους “Να μας δώσει η πολιτεία αυτά που μας χρωστάει” λένε όλοι μα όλοι μιας και έχουν την τιμητική τους αυτή την περίοδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες βράδυ με είχε πιάσει μία κρίση αποτυχίας: ένιωθα πως πρέπει να είμαι ο μόνος κάτοικος αυτής της χώρας που δε μου χρωστάει το κράτος, όχι απαραίτητα μία θεσούλα στο δημόσια, αλλά ούτε επιδότηση, μπλογγαρίσματος ας πούμε. Αυτό νομίζω πως είναι ο ορισμός της αποτυχίας στην εποχή μας.
Συμφωνω
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τα πειτε στα καναλια και στους δημοσιογραφους θα σας υποστιριξουν?
Το προβλημα ειναι στις τηλεορασεις που εχουν κανει, καθε απαιτηση του δημοσιου τομεα, σημαια για την τηλεθεαση.
Σε καποιο καναλι ειχα δει και θεμα που υποστηριζαν οι δημοσιογραφοι(?) γαι μονιμοποιηση των σχολικων τροχονομων.
«Με την ίδια λογική και εγώ είμαι αδιόριστος Διοικητής Κρατικής Τράπεζας, Πρόεδρος Οργανισμού, Καθηγητής Πανεπιστημίου και ό,τι άλλο επιθυμήσω. (Έχω τα τυπικά προσόντα).»
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό το άρθρο, μα επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με τη παραπάνω δήλωση, εκτός αν είστε και κουμπάρος.
Που δε νομίζω...
@nikos dimou
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στην ανεργία δεν περιλαμβάνονται αυτοί που κάνουν μαύρη εργασία (μεγάλο ποσοστό). Οπότε το νούμερο μπορεί να μην είναι 8.8 αλλά 6..."
Από την άλλη η μαύρη οικονομία υπολογίζεται πλέον στο ΑΕΠ!!!
Το ήξερα πως πάντα με ζηλεύεις, Γάτε (αγαπημένε), και πως κάποτε θα έγραφες ένα εμπρηστικό για εμέ , κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΔΙΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑΣ
azrael
:-) :-) :P
Kε ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΓΩ ΠΙΑ ΜΠΕΡΔΕΥΩ ΤΟΥς ΥΠΟΥΡΓΟΥς ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑς ΤΑΞΗΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΝ Η ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΕΝΤΙΚΙΑ ΤΩΝ oh la la guys (των ΜΑΤ δηλαδή) Ή Ο ΠΟΛΥΔΩΡΑς.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. τΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
ο Κος ΑΛΕΒΑΝΤΗς ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ Eur-Lex ΕΜΕΙς ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ Durex?
@)))
Pagis
ΑπάντησηΔιαγραφή"τι καλύτερο από μια θέση στο δημόσιο, άσχημο είναι δάσκαλος ή καθηγητής με 4+ μήνες άδεια και 14+ μισθούς?"
Στο δε πανεπιστήμιο να διδάσκεις κιόλας κάτι που εσύ ο ίδιος δεν διδάχθηκες ποτέ;
Να πω ονόματα ή να μη πω;
Αντε ας το βουλώσω πρωϊνιάτικα...
Συμφωνω απολυτα με το ποστ. θα προσεθετα,ομως, οτι πολλες φορες το ιδιο το κρατος φροντιζει να υποβαθμιζει τις σπουδες τις οποιες παρεχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωριζετε οτι στην Ελλαδα πλεον ο κατοχος πτυχιου απο ωδειο εχει εξισωθει με τον αποφοιτο τμηματος μουσικων σπουδων; Βεβαια, μια και μιλαμε για πολιτικαντηδες, η κυβερνηση ταχθηκε με το μερος των πολλων. Οι κατοχοι πτυχιων απο ωδεια ( ιδιωτικες επιχειρησεις, συμφεροντα) , ειναι πολυ περισσοτεροι. Και να μην μιλησουμε για τις συνθηκες υπο τις οποιες τα πτυχια αυτα, πολλες φορες, δινονται...!
Ειναι σαν να λεμε οτι ο κατοχος proficiency ειναι εξισωμενος με τον αποφοιτο αγγλικης φιλολογιας!
Η κυβερνηση ας μην διοριζει, ας μην παιζει ομως μικροκομματικα παιχνιδια στην πλατη των πολιτων!!
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιθυμώ να βγάζω άκοπα και σίγουρα χρήματα για όλη μου την ζωή.
Προσφεύγω στην εξουσία (βουλευτές-κόμματα) να μου τα εξασφαλίσει.
Το αντάλλαγμα που προσφέρω είναι η ψήφος και εν γένει υποστήριξη σε κόμματα-βουλευτές.
Εφ’ όσον είμαι καλός «πελάτης» για τα κόμματα, καταφέρνω με την κομματική υποστήριξη να διορισθώ.
Ουσιαστικά εφόσον οφείλω στο «κόμμα» τον μισθό δεν χρειάζεται να μοχθώ. Αρκεί να υποστηρίζω το κόμμα ακόμα και με τραμπουκισμούς η ρουφιανιές, όποτε κρίνω ότι με συμφέρει. Αλλωστε λόγω του τεράστιου δημόσιου τομέα, που δημιουργείται όχι με παραγωγικά κριτήρια αλλά για την διατήρηση και ανάπτυξη των πελατειακών σχέσεων είναι αμφίβολο αν κανείς χρειάζεται ουσιαστικά την δουλειά μου.
Ποιος χρειάζεται την δουλειά μου, όταν αντί 500 εργαζομένων που πραγματικά χρειάζονται έχουν προσληφθεί 6.000!
Ο, τι κρίνω ότι με οφελεί προσωπικά (δηλαδή οφελεί απ’ ευθείας την τσέπη μου) το προωθώ. Ο,τι όχι, το παγώνω (ώσπου να αντιληφθούν οι ενδιαφερόμενοι και... φροντίσουν το θέμα).
Αν ασχοληθώ με τον κομματικό συνδικαλισμό και είμαι λίγο τυχερός και αρκετά «έξυπνος», χωρίς να έχω δουλέψει ποτέ για την οικονομία και την πρόοδο, μπορεί να γίνω ακόμη και υπουργός!
Ε!... Εκεί να δεις βίλλες με πισίνες, γκόμενες, κόττερα... Θα αλλάξω και το τέρας την γυναίκα μου, που την έχω βαρεθεί και θα πάρω ένα μαννούλι...
Αποτέλεσμα: Τεράστιος δημόσιος τομέας, αντιπαραγωγική εργασία, διαπλοκή, καθυστέρηση, υπανάπτυξη, τριτοκοσμισμός.
"Φυσικά, «αδιόριστοι καθηγητές» δεν υπάρχουν."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτοί που έδωσαν ΑΣΕΠ το '98 και ακόμα δεν έχουν διοριστεί, πώς λέγονται; Αδιόριστοι τυροπώλες;
Θυμόσαστε ένα έργο με τον Βουτσά;
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εγώ είναι να μην τρυπώσω... Ετσι και τρυπώσω τους διέλυσα όλους!..."
ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΩΡΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕς ΚΛΠ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΠΙΟ ΠΡΙΝ ΓΙΑ ΕΞΙΣΩΣΗ ΠΤΥΧΙΩΝ.
ΞΕΡΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΕΔΙΝΑΝ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥς ΚΑΙ ΚΑΤΕ' ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΣΑΝ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕς ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΧΡΟΝΙΑ. ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΕ ΦΩΤΟΤΥΠΙΕς ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΑ.
ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΤΟΜΕΑ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΟΜΙΜΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ ΤΩΝ ΤΕΙ. ΜΑΛΙΣΤΑ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΟΠΟΙΟ ΜΕΛΟΣ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΑΝ ΒΟΗΘΟ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΘΑΡΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ.
ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΕ 2 ΕΤΗ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΨΙΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ. ΚΑΙ ΟΜΩς. ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ. ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ''ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ''. ΣΑΣ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΡΑ.
ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ( ΠΧ. ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ)
ΑΡΑ: ΠΩΣ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ;
ΕΠΙΜΕΝΩ ΟΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΝΑ ΕΚΘΕΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ.
ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
J95 said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Φυσικά, «αδιόριστοι καθηγητές» δεν υπάρχουν." Και αυτοί που έδωσαν ΑΣΕΠ το '98 και ακόμα δεν έχουν διοριστεί, πώς λέγονται; Αδιόριστοι τυροπώλες;
Mιλάτε για ελάχιστους ανθρώπους. Οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "αδιόριστοι καθηγητές" είναι χιλιάδες.
Διαβάζω στις ειδήσεις ότι το Nόμπελ οικονομικών πήγε στον καθηγητή Phelps. Η θεωρία του δεν είναι άσχετη με αυτό που συζητάμε. Εχει συσχετίσει την ανάπτυξη ενός κράτους με την επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό. Το ανθρώπινο δυναμικό που έχει εκπαιδευτεί σωστά προωθεί καινοτομίες και διευκολύνει την υιοθεσία τεχνολογίας. Και έτσι έχουμε ανάπτυξη. Αντίθετα έχουμε στασιμότητα αν όχι οπισθοδρόμηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσοι καθηγητές είναι εκεί έξω που ούτε email δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν;
Εγώ πάντως, όσους ξέρω που θέλουν να διοριστούν στο δημόσιο, το μόνο που λένε σαν επιχείρημα είναι 1000€ και το κεφάλι μου ήσυχο. Και θα κάθομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήPensierix said...
Γνωριζετε οτι στην Ελλαδα πλεον ο κατοχος πτυχιου απο ωδειο εχει εξισωθει με τον αποφοιτο τμηματος μουσικων σπουδων;
Προφανώς θέλετε να πείτε του διπλώματος το οποίο θέλει αρκετά χρόνια μετά το πτυχίο. Η αδερφή που έχει δίπλωμα σε 2 όργανα (πιάνο και τσέμπαλο) πιστεύω ότι κουράστηκε πολύ περισσότερο για να τα αποκτήσει από ότι να τελειώσει το μουσικό της Κέρκυρας. Αν μιλάμε δε για της Αθήνας που είναι όλο θεωρία τοτε πολύ σωστά είναι ανώτερο το δίπλωμα των ωδείων. Μιλάμε για 10ωρη καθημερινή εξάσκηση γι περίπου 10 χρόνια.
@j95
Διάβασε το σχόλιο του ΝΔ
Δευ Οκτ 09, 10:26:06 πμ
@dion.m
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο dion.m ! Ή νοοτροπία και το όνειρο της Ελληνικής κοινωνίας της δεκαετίας του 60 , που αποτυπώθηκε άψογα στην ατάκα του Βουτσα είναι ότι ακριβώς πηγαίνει στραβά στον καταραμένο τουτο τόπο....
Με την ευκαιρία ,
Πολύ την διασκεδάζω την αμηχανη σιωπή σας, Έλληνες Δημόσιοι Υπάλληλόι! :)
Άθελα σας είναι ή αλήθεια, είστε μέρος του προβλήματος , της δεινής οικονομικής κατάστασης της
χώρας.
Το γεγονός ότι ενώ είμαι μισθωτός φορολογούμαι στην κλίμακα του 40%(σαν μεγαλοβιομήχανος!!) συντηρεί τις δικές σας αργομισθίες, την δικιά σας προνομιακή μονιμότητα.
Νιώθετε ενοχές; Καλά κάνετε!!
Δεν νιώθετε ; Τόσο το χειρότερο...
"If you are not part of the solution , then you are part of the problem"
Για να πάμε όμως σε κάτι πιο άμεσο και πιο επίκαιρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω την εντύπωση ποως απεργία των δασκάλων δεν είναι συνδικαλιστική.
Αν ως συνδικαλιστής θέλεις να βελτιώσεις την θέση των εργαζόμενων δεν ζητάς αύξηση 47% - που είναι βέβαιο ότι δεν θα την πάρεις.
Ζητάς κάτι πιο ρεαλιστικό και το διαπραγματεύεσαι.
Αυτό το μαξιμαλιστικό 1400 ευρώ μου πάει πιο πολύ σαν πολιτική κινητοποίηση.
Λίγο καιρό πριν βγει η ΝΔ κάποιος μου είχε πει "έλα μωρέ πόσο θα κάτσουν; 20 χρόνια οι άλλοι πάνω τους έχουν όλους δικούς τους μέσα στα συνδικάτα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό εννοείτε;
@ aggelos
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γεγονος οτι η αδελφη σας κατεχει διπλωμα σε δυο μουσικα οργανα δεν σημαινει οτι ειναι ικανη να διδαξει σε δημοσιο σχολειο. Τα διπλωματα δηλωνουν μονο το επιπεδο της στα συγκεκριμενα μουσικα οργανα. Η μουσικη παιδεια δεν περιοριζεται στην δεξιοτεχνια πανω σε ενα μουσικο οργανο (πολλοι φοιτητες διαθετουν διπλωμα οργανου). Αλλο πραγμα ειναι ο " καλος μουσικος" και αλλο ο καθηγητης μουσικης. Οσο για το μουσικο της Κερκυρας σας πληροφορω οτι αυτη τη στιγμη ειναι το πιο πρωτοπορο στην Ελλαδα.
Πόσο απλά και άνετα αποδομεί ο ΝΔ τους μύθους της φυλής που "όταν οι άλλοι τρώγαν βαλανίδια" (το νέο βιβλίο του ανόητου Λιακόπουλου)αυτή μεγαλουργούσε για να έχουν αυτοί οι αξιοθρήνητοι αυτοαποκαλούμενοι απόγονοι το θράσσος να είναι υπερήφανοι για κάτι που δεν τους ανήκει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Τάκη Αλεβαντή δεν άλλαξε τίποτα από τότε.
"Σα να μην πέρασε μια μέρα..."
doctor
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφή- να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας και μόνο. Για 1400 ευρώ καθαρό μισθό στο νεοδιόριστο. Για ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό, για να μην υπάρξει σύνδεση μισθού - αξιολόγησης. Γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
- Γενναία αύξηση των δαπανών στο 5% του ΑΕΠ ή στο 15% του Γ.Κ.Π. Αντιστεκόμαστε στη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση της Παιδείας.
- ενιαία δωδεκάχρονη δημόσια δωρεάν και υποχρεωτική εκπαίδευση και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Για 20 μαθητές στην τάξη – 15 στο νηπιαγωγείο.
- πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς. για πραγματική δημόσια κοινωνική ασφάλιση.
- παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία. Για να πάψει ο αυταρχισμός και ο διοικητισμός να αποτελούν την «παιδαγωγική λογική» των κρατούντων. Για να μη γίνουμε ξανά μάρτυρες διώξεων συναδέλφων, που τολμούν να λένε την άποψή τους. Για να καταργηθεί το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης - χειραγώγησης - κατηγοριοποίησης.
- αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, που θα ανταποκρίνονται στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας και δε θα δημιουργούν νέα μορφωτικά ελλείμματα. Κατάργηση της Υπουργικής Απόφασης για την υποχρεωτική εφαρμογή της Ευέλικτης Ζώνης.
- σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Για να καταργηθεί ο θεσμός της ωρομισθίας.
- μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση, ώστε να μην υπάρχει κανένα κενό στα σχολεία μας.
- μείωση των ωρών εργασίας στο επίπεδο της Β/βαθμιας.
Λέμε όχι στο σχολείο της αγοράς και στους χορηγούς.
Λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στη συνταγματική αναθεώρηση,
που ιδιωτικοποιεί την πανεπιστημιακή εκπαίδευση και καταργεί την μονιμότητα.
Να συνοψισω: ζητανε περισσοτερα λεφτα, λιγοτερη δουλεια, θεσεις εργασιας για οσους και να την θελουν και φυσικα εφ’ορου ζωης (μονιμοτητα) και ταχυτερη συνταξη. Σε περιπτωση που αυτα δεν φτανουν, ζητανε η δουλεια τους να μην αξιολογειται καν. Παρεπιμπτοντως προσθετουν οτι θελουν τα σχολεια να χρηματοδοτουνται αποκλειστικα και μονο απο την κρατικη τσεπη[1] και φυσικα μας διαμηνυουν οτι αν η ελληνικη Βουλη, συμφωνα με το Συνταγμα και με ψηφους που αντιπροσωπευουν τα 2/3 του ελληνικου λαου τολμησει να αποφασισει την αλλαγη καποιας διαταξης, τοσο το χειροτερο για τον ελληνικο λαο, οι δασκαλοι θα απεργουν για παντα!
Οποιοσδηποτε τριτος παρατηρητης θα αναρωτιοταν καπου εδω: τι εχουν κανει οι δασκαλοι στην Ελλαδα και δικαιουνται ολα αυτα?
E-rooster
Καλησπέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πράγμα κι αυτό... Και καλά να το ακούς 2 δεκαετίες πριν, όταν το "Τσοβόλα δώσ'τα όλα Πα.Σο.Κ." έδινε στο Κράτος τις διαστάσεις μαμούθ, για να συντηρεί αυτές ακριβώς τις πελατειακές σχέσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω...
Ως ιδιωτική υπάλληλος αλλά και ελεύθερη επαγγελματίας, πάντοτε καλούμαι να εργαστώ περισσότερο από το αναμενόμενο, με το άγχος της απόλυσης να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μου καθημερινά. Τίποτε δεν είναι δεδομένο, ακόμη και αν είσαι αποδοτικός και υπερπαραγωγικός στον ιδιωτικό τομέα. Καλείσαι καθημερινά να ακολουθείς τις εξελίξεις, να ξεπερνάς εαυτό σε δημιουργικότητα, παραγωγικοτητα, έμπνευση και αποτελεσματικότητα, όχι για να πάρεις τα εύσημα, αλλά απλώς για να διατηρήσεις τη θέση σου... Εν αντιθέσει, στο Δημόσιο, αν τύχει και βρεθείς καταϊδρωμένος μπροστά στο γραφείο του Ψ "δουλεύω-με-ωράριο-σου-κάνω-χάρη-που-σε εξυπηρετώ-θα-μπορούσα-να-μην-σε-κοιτάω-καν-γιατί-δεν-με-υποχρεώνει-κανείς-να-είμαι-αποδοτικός" υπαλλήλου, 5 λεπτά πριν τη λήξη της ... βάρδιας, το πιθανότερο είναι ότι θα σου πετάξει ένα βλέμμα οίκτου ανάμικτου με αποστροφή, και θα σε παραπέμψει στην επόμενη εργάσιμη μέρα...
Γιατί λοιπόν να μην θέλουν όλοι να αυτοχαρακτηρίζονται ως "αδιόριστοι"; Η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα διοριστούν, και θα βρεθούν να έχουν αντίστοιχη εξουσία, είναι κάτι παραπάνω από δελεαστική, για όσους διακατέχονται από την νοοτροπία του βολέματος, που πολύ σωστά περιγράφεται στο post...
Και οι καθηγητές δεν διαφέρουν και πολύ από τους υπόλοιπους δημόσιους υπάλληλους. Ολοι περάσαμε από τα θρανία και θυμόμαστε το βλέμμα αγελάδας πολλών εξ'αυτών, την αμήχανη παράδοση της ύλης, την έλλειψη επικοινωνίας με το μαθητή αλλά και του ταλέντου να μεταδώσει αυτά που υποτίθεται ότι κάποτε είχε διδαχθεί, όχι με στόχο την ενασχόληση με την έρευνα ή με κίνητρο την αγάπη για τη Γνώση, ας πούμε, αλλά ακριβώς αυτόν τον αναθεματισμένο μελλοντικό διορισμό στην πολύπαθη Δημόσια Εκπαίδευση (1 στους 20 καθηγητές που γνώρισα είχε πραγματικά το ταλέντο, τη γνώση, τα κότσια και τη γοητεία που απαιτούνται για να βρίσκεται επάξια σε αυτή την τιμητική θέση, που τόσο έχει απαξιωθεί στις μέρες μας)... Και μένα μου είχαν προτείνει οι γονείς μου να χρησιμοποιήσουν ... "μέσο", για να προσληφθώ σε τράπεζα, σε ηλικία 19 ετών, όταν ήμουν ακόμη στο πρώτο έτος της σχολής. Και απάντησα κατηγορηματικά όχι, ένα μεγάλο όχι, σαν αυτό του ... Μεταξά. Οταν μου ζητήθηκε να εξηγήσω γιατί τέτοια άρνηση, τους είπα πολύ απλά ότι για λόγους αισθητικούς, ιδεολογικούς αλλά και καθαρά υπαρξιακούς, δεν θέλω να διαιωνίσω κάτι που στα δικά μου μάτια φάνταζε ως μια χαίουσα πληγή. Να εξισωθώ με όλους αυτούς που ουσιαστικά παράγουν ελάχιστο έργο στις πλάτες των πολλών, και να καταδικάσω τον εαυτό σου σε μια πληκτική, μη δημιουργική ζωή, χωρίς προκλήσεις, χωρίς κανένα πάθος για εξέλιξη. Οχι ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα, αλλή γάγγραινα εκεί (ίδιον της ελληνικής πραγματικότητας, τα έχουμε πει χίλιες φορές). Κι εκεί επιπλέουν πολλοί φελλοί, αλλά τουλάχιστον υπάρχει μια σχετικώς εννοούμενη αξιοκρατία. Αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, ακόμη και αν χάσεις τη δουλειά σου, μπορείς να ελπίζεις σε μια άλλη, ίσως καλύτερη. Στην Ελλαδα δεν υπάρχει ανεργία γενικού τύπου, αλλά κυρίως διαρθρωτική ανεργία. Που οφείλεται στο ότι δεν γίνεται ρεαλιστική προσέγγιση σε ό,τι αφορά στον επαγγελματικό προσανατολισμού του μαθητή/φοιτητή (δεν το φροντίζει το Σχολείο, δεν το φροντίζει η οικογένεια). Σαν ένα θείο μου δικηγόρο, που ήθελε να κάνει το γιο του ντε και καλά δικηγόρο, ενώ το παιδί ουδεμία σχέση είχε με τον τρόπο σκέψης που απαιτείται στη Νομική. "Δεν μπορεί να γίνει ο γιός σου Δικηγόρος, πως να το κάνουμε, δεν το έχει μέσα του!". Την κόρη του όμως την έκανε δικηγόρο, για να του φύγει το γινάτι, και τώρα περιμένει και αυτή την πρόσληψή της στο Δημόσιο. Ως αδιόριστη πτυχιούχος... Γιατί στο τερέν της Νομικής, δεεεεεν έδεσε η μπεσαμέλ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερος λόγος, η περιφρόνηση που δείχνουν οι νέες γενιές Ελλήνων και οι γονείς αυτών, προς μια συγκεκριμένη κατηγορία επαγγελμάτων, που επειδή θεωρούνται "δεύτερα και βρώμικα", απορρίπτονται για τα βλαστάρια τους. Ελα όμως που για να βρεις ηλεκτρολόγο πρέπει να κάνεις τάμα στον Αγιο Φανούριο... Αν είσαι Χριστιανός, γιατί αν δεν είσαι, βγαίνεις στο δρόμο με νευρικό κλονισμό και την πέφτεις στους διερχόμενους, που έχεις πρόβλημα στον πίνακα του σπιτιού, και δεν βρίσκεις ΕΝΑΝ να σου κάνει τη δουλειά σου. Αλλά όχι, το βλαστάρι μας ηλεκτρολόγος, όταν μπορεί να γίνει ... καθηγητής στο ΜΙΤ;;;
Αυτή η αφέλεια του μέσου Ελληνα γονέα είναι καταστροφική, όχι μόνο για την οικονομία του σπιτιού του, αλλά και την Οικονομία του Κράτους.
Ergo te lina αυτός ο μαξιμαλισμός μου μυρίζει ΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουν τα πάντα και κάτι ακόμα...
Δηλαδή θέλουν να κάνουν επιδειξη δύναμης και να στριμώξουν την κυβέρνηση.
Ergotelina
ΑπάντησηΔιαγραφή"...Για να καταργηθεί το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης"
Δεν γίνεται... θα τον αναφέρω κι ας μη γουστάρει ο Χαρυ τις ανταποκρίσεις μου από το "αμερικα." Ενας από τους πλέον φημισμένους CEO ήταν ο Jack Welsh της General Electric που εκτόξευσε την εταιρία σε πρωτόγνορα ύψη. Μια από τις πολλές καινοτομίες που είχε υιοθετήσει ήταν η αμφίπλευρη αξιολόγηση. Ολοι αξιολογούσαν και υφιστάμενους αλλά και προϊστάμενους. Για να αποφύγει όπως έλεγε το φαινόμενο "smile up, kick down."
Και εμείς ακόμε το συζητάμε...
@azrael
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απολύτως με το τελευταίο σου σχόλιο.
@εργοτελίνα, ΝΔ
Ακριβώς αυτό! Δεν πρόκειται για διεκδίκηση, αλλά για πολιτική προκήρυξη, σε αυτό παραπέμπουν σχεδόν ΟΛΑ τους τα αιτήματα (με ελάχιστες εξαιρέσεις, που μάλλον υπάρχουν ως άλλοθι).
Ε, εκλογές έχουμε, να μην στήσουμε κι ένα πανηγύρι, να δημιουργήσουμε εντυπώσεις; Tο αυτονόητο δηλαδή.
Καλησπέρα σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό δεν είναι ότι μία μερίδα συμπολιτών μας θέτουν σαν στόχο της ζωής τους το δημόσιο Πρυτανείο, αυτοαποκαλούνται αδιόριστοι δημόσιοι εκπαιδευτικοί και παραιτούνται από την συναρπαστική περιπέτεια της ελεύθερης επαγγελματικής ζωής αμαχητί χωρίς καν να προσπαθήσουν.
Αυτό δεν θα είχε και τόση σημασία ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι.
Το χειρότερο είναι που τέτοιοι, τόσο πρώιμα συνθηκολογημένοι (στην επαγγελματική ζωή έστω) δάσκαλοι αναλαμβάνουν να δώσουν Παιδεία στα παιδιά μας. Αυτοί και οι προϊστάμενοί τους έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην διπλωματολαγνεία, την τυπολατρεία, την βαθμοθηρία και την πρόκριση της αποστήθισης επί της αντίληψης και της κρίσης, που έχουν σαρώσει τα σχολεία μας και την χώρα ολόκληρη. Βέβαια δεν φταίνε μόνο αυτοί...
@Pensierix
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μουσικό της Κέρκυρας ακούγεται ότι είναι το πιο πρωτοπόρο της Ευρώπης, όχι μόνο της Ελλάδας -το έχει τελειώσει και αυτό. Δεν αμφισβητώ την αξία του, για της Αθήνας έχω ένσταση -από όσο ξέρω πάντα, αφού εγώ δεν είμαι μουσικός.
Θα επιμείνω όμως στην αξία του διπλώματος των ωδείων. Για να καταφέρεις να το πάρεις πρέπει να έχεις δώσει και πολλά θεωρητικά μαθήματα (θεωρία, αντίστιξη κλπ.) αρά έχεις σφαιρική μουσική παιδεία.
Τώρα βέβαια αν μου πείτε ότι οι εξετάσεις για αυτά γίνονται πάλι από τα ωδεία φαντάζομαι δεν θα πεισθείτε με το να σας πω ότι είναι και άτομα του υπουργείου στον έλεγχο και τη βαθμολόγηση. Και ίσως να έχετε και δίκιο -στην Ελλάδα ζούμε. Η αίσθηση που μου άφησε όμως η πορεία της ήταν της σκληρής δουλειάς και όχι μόνο δεξιοτεχνικά αλλά και θεωρητικά.
Επειδή όμως, όπως είπα και παραπάνω, δεν είμαι μουσικός σταματώ
Φιλικά Άγγελος
@Nikos Dimou
ΑπάντησηΔιαγραφή''Αυτό το μαξιμαλιστικό 1400 ευρώ μου πάει πιο πολύ σαν πολιτική κινητοποίηση.
Δευ Οκτ 09, 04:39:04 μμ ''
ΑΚΡΙΒΩς Κε ΔΗΜΟΥ. Συμφωνώ απόλυτα.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΤΙΜΟ ΣΤΗΝ ΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑΜΟΝΕς ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΠΟΥ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΕΞΗΣ:
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΧΕΙ ΚΑΨΕΙ ΟΛΑ ΤΗς ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΥΣΤΑΤΟΣ ΤΡΟΠΟς ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΗς ΤΑ ΟΠΛΑ. ΛΑΙΚΙΣΜΟ ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ ΚΑΙ ΦΡΟΥΔΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ.
ΤΑ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΜΑΣ ΜΑΡΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗς ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗς ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΧΑΝΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗς ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ.
ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ ΓΙΑ 8 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ 12 ΑΚΟΜΑ. ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΕ. ΚΑΠΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΗΛΑΔΗ.
ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ. ΟΤΑΝ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΛΕΩ ΟΚ. Η ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΘΑ ΡΑΒΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΥς ΙΔΙΟΥΣ ΜΟΔΙΣΤΡΟΥΣ. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ''Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ'' ΘΑ ΑΚΟΥΜΕ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ.
Από το ίδιο συμβόλαιο, demosthenes, που προκύπτει και η τεράστια άνοδος των βάσεων των Παιδαγωγικών Σχολών... Οι ίδιοι που χτυπιούνται εναντίον της σύνδεσης της Εκπαίδευσης με την Αγορά Εργασίας (έξω οι χορηγοί και τα ιδιωτικά κονδύλια από τα Πανεπιστήμια), είναι αυτοί που πριν μερικά χρόνια αποφοίτησαν από σχολές που θα τους εξασφάλιζαν (με το ζόρι, ντε) θέση στην αγορά εργασίας... Μέγιστη υποκρισία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλωστε, είναι τόσο υψηλό το επίπεδο της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, που θα απωλέσουμε μέγιστο εθνικό αγαθό, αν αλλάξουμε τον προσανατολισμό της και τα Πανεπιστήμια τα μετατρέψουμε από Πανεπιστήμια-φάρους τη γνώσης (βλέπε ιδρύματα παραγωγής ανέργων και ... αδιόριστων), σε Πανεπιστήμια φέουδα των πολυεθνικών και του Κεφαλαίου (βλέπε προοπτική για απασχόληση, μείωση της ανεργίας, εξασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου κλπ.).
Τι να πει κανείς μετά απ' όλα αυτά; Και που να τα πει, μπροστά στις ντουντούκες πορωμένων συνδικαλιστών, που γλύφονται για μια μελλοντική καρέκλα σε Υπουργικά Συμβούλια;;;
Δεν ψηφίζω Νέα Δημοκρατία, ούτε θεωρώ την Νέα Δημοκρατία σοβαρή αξιόπιστη κυβέρνηση. Αλλά κάτι τέτοια δείχνουν τον βαθύ ύπνο ορισμένων, αλλά και τον επικίνδυνο αρριβισμό μερικών άλλων. Και όλα αυτά, στις πλάτες τις δικές μας, και των παιδιών μας, που δυστυχώς θα αναπαράξουν τα ίδια και τα ίδια χάλια...
Καλύτερα μετανάστης στο Ντουμπάι!
Demosthenes,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα Ευρωπαικα οργανα ειναι εξ αρχης σαφες οτι αν επιτυχεις σε διαγωνισμο θα μπεις απλα σε καποια λιστα απ'οπου θα γινουν προσληψεις οταν και αν υπαρξει αναγκη. Δεν υπαρχει υποχρεωση προσληψης των επιτυχοντων. Δεν ξερω κατα ποσο ισχυει αυτο και για το ΑΣΕΠ, αν εκανε παντως και το ΑΣΕΠ το ιδιο δεν θα υπηρχε πατημα για τους αδιοριστους, αν και πολυ αμφιβαλλω οτι θα σταματατουσαν ετσι οι κινητοποιησεις.
Το ίδιο πράγμα πάνω-κάτω σκεφτόμουν σχετικά και με αυτήν την περίφημη υπόθεση της μονιμοποίησης των παραγωγών στα κρατικά ραδιόφωνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓίνεται μόνιμος ραδιοφωνικός παραγωγός; Γίνεται δάσκαλος χωρίς αξιολόγηση; Γιατί καλά, να τη δεχτώ τη μονιμότητα για κάποιον που δουλεύει σε ένα Υπουργείο, και όλη τη μέρα κάνει αυτοματη δουλειά, περνάει νούμερα στο pc, λόγου χάρη. Αλλά μονιμότητα στην Τέχνη, στην Επικοινωνία, στην Εκπαίδευση;
Θα πει κανείς, φυσικά, και θα έχει και δίκιο. Γιατί, ποιος θα την κάνει αυτή τη ρημάδα την αξιολόγηση, και με ποια κριτήρια;
Αλλη αδιαφάνεια εκεί... Είναι φαύλος κύκλος, δυστυχώς.
Για ακόμα μια φορά σε αυτό το blog είμαστε πολύ αυστηροί.
ΑπάντησηΔιαγραφήGranted. Τα αιτήματα των δασκάλων είναι εξωπραγματικά κ προκαλούν (1400 ο νεοδιοριζόμενος είναι πρωτάκουστο για bachelor degree στην Ελλάδα).
Υπάρχει όμως ένα ΑΛΛΑ.
Έχουν μεγάλη διαφορά τα αιτήματα των συνδικαλιστών με τα ουσιαστικά προβλήματα των πτυχιούχων εκπαιδευτικών.
Ας δώσουμε ένα δίκιο στον απελπισμένο οικογενειάρχη που ψάχνει δουλειά άσχετα αν η κατάστασή του οφείλεται κυρίως στις λάθος επιλογές που πήρε στη ζωή του.
Σε αυτήν την Ελλάδα του ρουσφετιού κ των λαμόγιων, που σαφώς λιγότερο ικανοί από τους εκπαιδευτικούς έχουν θησαυρίσει ας είμαστε λίγο πιο συγκαταβατικοί.
Αν το κράτος θέλει να είναι αμείλικτο ας αρχίσει από τα γαλάζια, πράσινα κ κόκκινα παιδιά.
Για σιγά βρε παιδιά (ναι κι ο Γάτος μέσα στα παιδιά).
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει κι άλλη θεώρηση.
Ο δάσκαλος, είναι πολιτισμικά, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ο γείτονας, ο δάσκαλος με πεζό "δ".
Είδα τα νέα βιβλία. Τα βρήκα, όσα είδα, μια χαρά (και συνήθως βλαστημάω!!).
Είδα όμως και το βιβλίο του δασκάλου και καράφλιασα (καλά είμαι καράφλας ούτως ή άλλως):
Αυτό το βιβλίο, ΔΕΝ απευθύνεται στον δάσκαλο, αλλά στον Δάσκαλο επιστήμονα-παιδαγωγό. Ε, δε γίνεται να τα θέλουμε όλα. Και να γίνεται ΜΑΘΗΜΑ, γιατί μέχρι τώρα ΔΕΝ γινόταν, και να παίρνουν 3 και 60;
Καταλαβαίνω το ζόρι του Υπουργού Οικονομικών, αλλά μήπως έχουμε χάσει το μπούσουλα; Η οικονομία δεν είναι για να υπηρετεί τους ανθρώπους;
Αν εγώ φυτοζωώ, αν τα παιδιά μου στερούνται, γιατί να κοιτάξω τα παιδιά σας; Λογικό δεν είναι;
Εχετε παρατηρήσει ότι τις απεργίες, πορείες και γενικά τις πιο θορυβώδεις κινητοποιήσεις τις κάνουν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, οι οποίοι είναι -συνήθως- οι καλύτερα αμοιβόμενοι και λιγότερο εργαζόμενοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει άλλη εξήγηση εκτός του ότι τα αιτήματα δεν είναι συνδικαλιστικά αλλά κομματικά; και ότι φωνασκούν και "αγωνίζονται" όλοι εκ του ασφαλούς;
Γουστάρω που είμαι Δ.Υ. και σας τα παίρνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔουλεύετε κορόιδα!
Τα κατάφερα!
Οσο δούλεψα, ήταν η δουλειά για να μπω μέσα! Γνωριμίες, μέσα, λάδωμα, ότι χρειάστηκε τέλος πάντων.
Μετά τέλος.
Δεν άξιζε τον κόπο;
Ελυσα το πιο βασικό πρόβλημα της ζωής μου.
Το τι λέμε τώρα για ανάπτυξη της Ελλάδας και άλλα κουλά που δεν καταλαβαίνω κιόλας, με αφήνουν παγερά αδιάφορο.
Εγώ να περνώ καλά με τις μπριζόλες και τις μπύρες μου κάθε τόσο στου Μήτσου...
Αλλωστε οι 'δουλειά' που έκανα με τα πρόσφατα έργα μου εξασφάλισαν και τα παιδιά μου.
Σιγά μην το 'κουράζω' κιόλας...
Τι δημιουργικότητα και παραγωγικότητα λέτε; Πείτε μου πρώτα τι σημαίνουν οι λέξεις...
Υπογραφή:
Ιδανικός δημόσιος υπάλληλος..
Μια που αναφέρθηκε η πανάσχημη στο βραβείο nobel οικονομίας που ανακοινώθηκε σήμερα: σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Associated Press ο Phelps είναι 73 χρονων και σε τηλεφωνική συνέντευξη σήμερα το πρωί είπε ότι θα πάει κανονικά στο μάθημά του. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν άνθρωπο που αγαπάει τη δουλειά του και σε κάποιον που μόνος του στόχος είναι να βγει στη σύνταξη όσο γρηγορότερα γίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους ΔΥ των Βρυξελλών, ρώτησα πρόσφατα φίλη που έχει σοβαρά προβλήματα με τη δουλειά της εκεί γιατί δε σκέφτεται να δουλέψει αλλου. Η απάντηση αφοπλιστική: "μα εδώ είναι οι καλύτερες συνθήκες!"
ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΥΞΗΣΩ ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΗ ΜΟΥ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΟΙ ΑΜΟΙΒΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΧΑΜΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ. ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΘΥ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΕΠΙΣΗς ΜΕ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΜΟΙΒΟΜΑΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΣΙΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΝΑΛΑΒΩ ΕΝΑΝ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΜΟΙΒΗ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΜΕΤΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ; ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΣΑΣ ΘΑ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ 50% ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ;
Ή ΑΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΤΑΜΕΙΟ ΘΑ ΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΔΗΛΑΔΗ: ΕΛΑ ΤΩΡΑ. ΕΧΕΙΣ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΚΑ ΚΛΠ. ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ. ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΑΝΕΧΕΤΑΙ.
Σάρωσαν όλα τα επιστημονικά Νόμπελ οι Αμερικανοί. Άντε μόνο της Λογοτεχνία μένει... και της Ειρήνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί είναι το πρόβλημα: ο σοσιαλισμός είναι πιο δίκαιος αλλά ο καπιταλισμός παράγει - ακόμα και επιστημονική γνώση.
Τι σχέση έχει αυτό με το σημερινό ποστ; Ότι αυτοί έχουν μία κοινωνία υψηλού ρίσκου χωρίς καβάντζες, ενώ εμείς θέλουμε μία κοινωνία μηδενικού ρίσκου (όλοι διορισμένοι ει δυνατόν) με μηδέν παραγωγικότητα.
Takis Alevantis said
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά νομίζω πως υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων, όσον αφορά την καθημερινή μας εργασιακή συμπεριφορά: οι υπάλληλοι, οι πολιτικοί και οι ηγέτες.
Ποσοστά και μέθοδος προσδιορισμού;
Dimou said
ΑπάντησηΔιαγραφή...άρα εξακολουθούν να σπουδάζουν γιατροί (που τώρα περιμένουν μέχρι και 12 χρόνια για να αρχίσουν ειδικότητα).
Γιατί άραγε; Όσοι είναι έξυπνοι την κάνουν για έξω με ελαφρά πηδηματάκια. Εάν δεν τους γονατίσει η νοσταλγία θάναι ΟΚ
Μη μου τους δασκάλους τάραττε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι έχουν την ευθύνη για την διαμόρφωση της αγωγής μας και της παιδείας μας και παίρνουν μισθούς κοροιδίας.
Δέστε τι γίνεται στην Κύπρο για παράδειγμα.
Όλα σχεδόν τα κακά της χώρας μας ξεκινάν από την ελλιπή παιδεία, μάλλιασε η γλώσσα μας να το λέμε σε αυτό το blog. Αλλά περί ευμάρειας των παρεχόντων τοιαύτην λόγος ουδείς.
Ποιός είναι ο υποκριτής εδώ;
Αν και δε θα συμφωνήσω στο ότι οι Αμερικανοί κέρδισαν τα Nobel λόγω καπιταλισμού, θα μείνω στο θέμα της νοοτροπίας... Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για αυτό στις Financial Times, αλλά πρέπει να είναι κανείς εγγεγραμμένος για να το δεί. Αν ο Γάτος το επιτρέπει μπορώ να το δώσω ως comment.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως έγραφα και το πρωι, η ελληνική γραφειοκρατεία με ανάγκασε μετά απο 1,5 χρόνο να παραστώ με το έτσι θέλω σε μια ορκωμοσία πανεπιστημίου προκειμένου να πάρω τελικά το πτυχίο μου... Πέρα από τις αγχωμένες φάτσες φοιτητών πληροφορικής που ακούν τους μισθούς και τρέχουν και δε φτάνουν, άκουσα και μια ατάκα που με τρέλανε πραγματικά, από το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών: "Ε τώρα κάνω τα χαρτιά μου για τον ΑΣΕΠ μωρέ, αραλίκι, Ο,ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, σίγουρα λεφτά, διακοπές και παράλληλα ιδιαίτερα μαθήματα ή κάτι άλλο..". Πέρα από το πόσο άσχημο μου ακούστηκε το "ε γύναικα είμαι τι να κάνω στην πληροφορική", η νοοτροπία ανθρώπων 22 και 23 χρονών πραγματικά με "καραφλιάζει"... Αραλικί, βόλεμα και έχει ο Θεός!
Αναρωτιέμαι όμως πραγματικά, είναι όλα αυτά μόνο θέμα παιδείας; Γίνεται να αντικαταστήσει ο δάσκαλος ή ο καθηγητής, τον ΓΟΝΕΑ (όταν φυσικά ασκεί τα καθηκοντά του και δεν επιδείδεται σε τραμουκισμούς σε υπουργεία); Η μητέρα μου χρόνια διευθύντρια σε κεντρική δημόσια υπηρεσία, μου έμαθε πως μόνο τα "κορόιδα" σαν την αφεντιά της μπορούν να αντέξουν το δημόσιο...
Γι αυτό κι εγώ όχι μόνο την άκουσα, αλλά φρόντισα να φύγω και πιο μακρυά για λίγο... Ούτε θέλω να κοροιδεύω ούτε να με κοροιδεύουν...
Μα είναι λογικό οι απόφοιτοι των σχολών να θεωρούν εαυτούς αδιόριστους καθηγητές, εφόσον προορίζονται να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του τόπου:Nα διοριστούν και να διδάξουν τα παιδιά που μεθαύριο θα σπουδάσουν και θα γίνουν καθηγητές, οι οποίοι θα διδάξουν τους επόμενους καθηγητές, που με τη σειρά τους θα διδάξουν τους επόμενους καθηγητές,οι οποίοι θα σπουδάσουν και θα γίνουν καθηγητές, οι οποίοι θα διδάξουν τους επόμενους καθηγητές, που με τη σειρά τους θα διδάξουν τους επόμενους καθηγητές,οι οποίοι
ΑπάντησηΔιαγραφήκ.τ.λ. κ.τ.λ.
Ασυγκράτητη παραγωγικότητα!
Τρέμε Ζάμπια!
Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάρωσαν όλα τα επιστημονικά Νόμπελ οι Αμερικανοί. Άντε μόνο της Λογοτεχνία μένει... και της Ειρήνης.
-
άσχετο: Αλήθεια το νόμπελ Λογοτεχνίας με τι κριτήρια απονέμεται ? θέλω να πω η γλώσσα δεν παίζει πολύ σημαντικό ρόλο?
Δεν θα παρεξηγηθώ αν δεν πάρω απάντηση λόγω του θέματος.
Την εποχή που υπήρχε η επετηρίδα είχε μια έννοια να πει κανείς "περιμένω να διορισθώ κάποτε". Επίσης ήταν γενικά προβλέψιμο πότε περίπου θα διοριζόταν. Το να λέει κανείς ότι είμαι "αδιόριστος καθηγητής" δεν είναι ούτε ακριβές αλλά δεν νομίζω οτι το έλεγε και κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι την συζήτηση που γινόταν παλιά, όταν ακόμη υπήρχε η επετηρίδα, ότι ένας φυσικός περίμενε μέχρι και 20 χρόνια για να διορισθεί. Δεν νομίζω ότι για ένα τέτοιο διάστημα μπορεί κάποιος να λέει ότι "είμαι αδιόριστος", γιατί κάποια δουλειά πρέπει να κάνει στο μεταξύ. Μάλιστα την εποχή που η πληροφορική αναπτύσσοταν στην Ελλάδα με ραγδαίους ρυθμούς, πολλοί προτίμησαν να μείνουν στην δουλειά τους όπου έπαιρναν σχετκά καλά λεφτά και επίσης να παραμείνουν στον τόπο τους αντί να ξενητευτούν, ειδικά αν ήταν παντρεμένοι και εργαζόμενοι και οι δυο, με παιδιά κτλ, και γενικά έχοντας μια ήδη στρωμένη ζωή.
Είχα συνάδελφο φυσικό, ο οποίος ήταν στην επετηρίδα πληροφορικής η οποία δεν ήταν μεγάλη εκείνη την εποχή. Ηταν στην υποστήριξη πελατών. Ποτέ δεν ανέφερε τον εαυτό του ως "αδιόριστο". Ούτε ποτέ το άκουσα αυτό να λέγεται από κανένα από αρκετούς που γνώριζα εκεί και σε διάφορες απασχολήσεις και διέθεταν "καθηγητικά πτυχία". Αυτό μάλλον θα ήταν μια έκφραση για να πεις ότι κάποιος είναι άνεργος και ο άνθρωπος δεν ήταν άνεργος.
Τελικά διορίσθηκε το 1997 και μάλιστα σε νησί. Με κάποιο τρόπο μπόρεσε να αποσπασθεί στην Αθήνα. Ο συγκεκριμένος ήταν σε έναν τομέα που δεν είχε και πολλά λεφτά (δεν ήταν προγραμματιστής) και όχι πολύ ξεκάθαρες προοπτικές αν και του έκαναν κάποιες βελτιωτικές προτάσεις πριν φύγει. Αλλά μάλλον καλά έκανε γιατί σήμερα μάλλον θα ήταν άνεργος.
Επίσης ας είμαστε λογικοί λιγάκι και να μην βλέπουμε τους δασκάλους ως ένα "άμορφο" σύνολο που μπορεί κάποιος να το χρησιμοποιήσει για να εξυπηρετήσει τους πολιτικούς του σκοπούς σε περίοδο εκλογών ή όποια άλλη περίοδο. Τον εαυτό τους προσπαθούν να εξυπηρετήσουν οι άνθρωποι και γιαυτό ταλαιπωρούνται, συγκρούονται με τα ΜΑΤ και χάνουν μισθούς - ο καθένας ξεχωριστά. Αλλωστε αν προσέξατε την φρασεολογία του ΠΑΣΟΚ, αυτή δεν λέει ποτέ ότι τα οικονομικά τους αιτήματα είναι δίκαια αλλά ότι "δεν θέλουν λεφτά αλλά να τους δείξουν σεβασμό".
Γιατί, λοιπόν, κάποιοι (οι εκπαιδευτικοί, εν τω προκειμένω) να εξυπηρετήσουν ένα κόμμα με δική τους ζημειά και καμιά υπόσχεση ή δυνατόητα άμεσου συγκεκριμένου οφέλους; Τους πιάσαν κότσους;
Απλώς προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση (εκλογές κτλ) προς όφελός τους. Και το ΠΑΣΟΚ κάνει φυσικά το ίδιο.
Kiriakakis
ΑπάντησηΔιαγραφήI read the comment about women, a comment that oozes with ignorance, stereotypes and bitterness because one can only imagine.....
My response to you:
I refuse to have a battle of wits
with an unarmed person.
Alexandros B said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια το νόμπελ Λογοτεχνίας με τι κριτήρια απονέμεται ? θέλω να πω η γλώσσα δεν παίζει πολύ σημαντικό ρόλο?
Όχι γιατί υπάρχουν και μεταφράσεις. Αλλιώς οι μικρές γλώσσες δεν θα είχαν καμία τύχη. Παίζουν όμως και πολιτικά κριτήρια. Οι επιλογές του Πίντερ, του Ντάριο Φο και του Σκαραμάνγκο - 3 αριστερών ήταν και πολιτικές.
Λευτέρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαφωνώ λίγο με τη θεώρηση του ρίσκου που διατυπώνεις. Όχι προς τα δεδομένα αλλά στο συμπέρασμα. Τα παραδείγματα που δίνεις αφορούν το λιγότερο από το 20% του πληθυσμού. Οι υπόλοιποι έχουν χαμηλά credit scores (πόσο μάλλον αν έχεις κάνει file για πτώχευση) κ είναι πολίτες Β' κατηγορίας.
Αυτό που ξεχνάς κυρίως είναι ποια είναι τα role-models εδώ κ ποια είναι στην Ελλάδα.
Έχεις ακούσει για κανένα αυτοδημιούργητο νέο στην Ελλάδα που να θέλει κανείς να του μοιάσει ? Έχεις ακούσει κανένα να μιλάει για σκληρή δουλειά ? Εκτός αν νομίζεις ότι οι Έλληνες θα καταδέχονταν να γίνουν ΜC Donalds employees για $20K/year.
Από την άλλη, το "συμφωνώ" είναι understatement περί των southern belles.
Λευτέρη, σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές πάνω από 30 εκατομμύρια Αμερικάνοι είναι εντελώς ανασφάλιστοι - κι άλλοι τόσοι ζούνε κάτω από το όριο της φτώχιας. Τέτοια ποσοστά πληθυσμού δεν βρίσκεις στην Δυτική Ευρώπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήDemosthenes
ΑπάντησηΔιαγραφήYoung at heart!
Till we die!
And a voice that constantly whispers in your ear "you too can reach the stars... if you work at it!"
ND
ΑπάντησηΔιαγραφήMore than 50 million actually. And they are middle classes on top of it. Which disqualifies them from welfare assistance.
PS Sorry about the English... no choice
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ-Ξ-Ο-Χ-Ο κείμενο!
Και πραγματικά είμαι στο πλευρό όλων των εκπαιδευτικών που λατρεύουν τη δουλειά τους και προσπαθούν -σε πείσμα πολλών πραγμάτων- να μεταδώσουν γνώση στα παιδιά όλου του κόσμου.
Αλλά είναι τόσοι εκείνοι με την νοοτροπία του εύκολου και του "ας πληρώνουν τα κορόιδα κι εγώ να κάθομαι" που με εξαγριώνουν...
Πώς το είπες only curious?
"... Το χειρότερο είναι που τέτοιοι, τόσο πρώιμα συνθηκολογημένοι (στην επαγγελματική ζωή έστω) δάσκαλοι αναλαμβάνουν να δώσουν Παιδεία στα παιδιά μας. Αυτοί και οι προϊστάμενοί τους έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην διπλωματολαγνεία, την τυπολατρεία, την βαθμοθηρία και την πρόκριση της αποστήθισης επί της αντίληψης και της κρίσης, που έχουν σαρώσει τα σχολεία μας και την χώρα ολόκληρη. Βέβαια δεν φταίνε μόνο αυτοί..."
Δευ Οκτ 09, 05:33:33 μμ
Με πόσα χέρια να προσυπογράψω?
(κόρη φίλης, άρτι αφιχθείσα από τας Λόνδρας, πιάνει δουλειά με "μέσον" κατ'ευθείαν σε ιδιωτικό ΠΟΛΥ ακριβό σχολείο, κανονικός μισθός, ελάχιστες ώρες, καταπληκτικό περιβάλλον, αγγλικού. Μηδέν προυπηρεσία, μηδέν προετοιμασία, "μάθημα" στα μωράκια, απορώ τι την κάνουν. 'Οποτε τη βλέπω? Μες τη γκρίνια. Γιατί το σχολείο της πέφτει μακριά, "μένουμε νότια και πρέπει να πηγαίνω βόρεια" και η "μπέμπα μου δεν είναι για τέτοιες διαδρομές"... Είπατε τίποτα? Α, νόμιζα...)
Επανέρχομαι...
Απολαύστε τον Βασίλη Ραφαηλίδη (Ιστορία "κωμικοτραγική" του νεοελληνικού κράτους):
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρουν καλά τι κάνουν οι Έλληνες.
Ως δημόσιοι υπάλληλοι, αφενός έχουν τη δυνατότητα να τεμπελιάζουν ανενόχλητα και αφετέρου έχουν την πιθανότητα εκτός του μισθού, και με το ακλόνητο επιχείρημα του μικρού μισθού, να γίνουν και κλέφτες άμα λάχει – και λαχαίνει πάρα πολύ συχνά.
Μια θέση στο δημόσιο είναι το μεγάλο όνειρο κάθε Έλληνα πατέρα για τα παιδιά του, τα περήφανα Ελληνόπουλα.
Και τούτο το πολύ ελληνικό όνειρο είναι που κρατάει σταθερές και αμετάβλητες τις πελατειακές σχέση των κομμάτων με τους οπαδούς τους, που παύουν να είναι πελάτες του Α κόμματος και γίνονται του Β, με την ίδια έννοια που ο πελάτης αλλάζει μαγαζί καταπώς τον συμφέρει.
Λοιπόν που θα βρει φτηνά εργατικά χέρια ο ξένος επενδυτής;
Βέβαια, μια σοβαρή ξένη βιομηχανία αποκλείεται να πληρώνει μεροκάματα κατώτερα από αυτά που δίνει το δημόσιο στους τεμπέληδες υπαλλήλους του.
Όμως, ο Έλλην θα προτιμήσει το ελληνικό δημόσιο, έστω και με χαμηλότερο μισθό.
Αφενός γιατί δουλεύοντας ως βιομηχανικός εργάτης, είτε σε Έλληνα είτε σε ξένο εργοδότη, δεν έχει τη δυνατότητα να τεμπελιάζει και αφετέρου διότι όντας στο δημόσιο δε χάνει ποτέ την ελπίδα πως θα υπηρετήσει την πατρίδα κλέβοντάς την αναίσχυντα και φωνάζοντας την ώρα της κλοπής ζήτω η Ελλάς για να μην τον πάρουν χαμπάρι.
doctor
και συνεχίζει για το ΚΚΕ:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει ένα κόμμα τυπικά "ελληνοχριστιανικό" και ως εκ τούτου εξόχως λαϊκίστικο.
Συντηρεί την ελπίδα για μια "καλύτερη ζωή" εδώ στη γη, ερήμην κάθε ιστορικής και φιλοσοφικής συνιστώσας, ερήμην του μαρξισμού, ερήμην της θεωρίας, ερήμην των πάντων εν τέλει".
doctor
Aπο το 2007 Ρουμανία και Βουλγαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήμπαίνουν ΕΕΕEEE....
Και τα πτυχία των εκεί σπουδαγμένων γιατρών
θα είναι πτυχία ευρωπαϊκης ενωσης..
:):):):):)
Eίδατε τις ουρες στις Νομαρχίες;..
@epikairos
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πώς να συνδεθεί η εκπαίδευση με την αγορά? Αφού πρώτοι οι φοιτητές αντιδρούνε! Μία μειοψηφία τους για την ακρίβεια, η οποία όμως ακούγεται, ενώ η πλειοψηφία δεν ασχολείται ή αράζει... Θυμάμαι τους ακροαριστερούς στη σχολή μου (ΕΜΠ) να αντιδρούν στην εφαρμογή της πρακτικής εξάσκησης. Κατάφεραν τελικά να την καθυστερήσουν μερικά χρόνια. Αυτό κι αν ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία, να τελειώνεις πολυτεχνική σχολή χωρίς να έχεις κάνει πρακτική εξάσκηση...
Όσο για την έρευνα, δαπανούμε 3 φορές λιγότερο από το μέσο όρο της ΕΕ των 25. Είμαστε όμως πιο ψηλά από την Κύπρο, τη Λετονία και τη Μάλτα!
@ aggelos
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε εγω ειμαι μουσικος. Ειμαι σαν τα παιδακια στην ταινια της Βλαχοπουλου (" πιανο δεν θα παιξει ο υιος σας, ταβλι οπωσδηποτε!"). Απλα λογω καταγωγης, οικογενειακης παραδοσης, και κυριως επειτα απο συζητησεις με ανθρωπους του χωρου καταλαβα οτι προκειται για μεγα σκανδαλο.
Ποτε δεν ειπα οτι ολα τα διπλωματα μουσικου οργανου ειναι πληρωμενα. Ουτε οτι δεν απαιτειται σκληρη προσπαθεια (το γνωριζω απο στενους μου συγγενεις). Η μονη μου ενσταση ειναι η εξισωση. Δεν γινεται ενας κατοχος διπλωματος να ειναι καθηγητης στα σχολεια! Διοτι απλα ειναι ενας αριστος γνωστης του μουσικου του οργανου! (δεν εχει κανει, αλλωστε, ουτε μια ωρα παιδαγωγικα). Ειναι σαν να λεμε οτι ενας πολυ καλος πολιτικος διδασκει αυτοματα πολιτικες επιστημες στο πανεπιστημιο!
Γι'αυτο σας λεω, αλλος ο παιδαγωγος και αλλος ο δεξιοτεχνης.
Με εκτιμηση.
pensierix
Nikos Dimou said: Εδώ είναι το κοινωνικό μας κόμπλεξ. Υπάρχει φοβερός επαγγελματικός ρατσισμός. Κανένανς γονιός δεν θέλει το παιδί του να κάνει χειρωνακτική εργασία κι ας βγάζει περισσότερα από τον επιστήμονα.
ΑπάντησηΔιαγραφή---------
Ιστορία πρώτη
Ήξερα κάποτε μια οικογένεια. Ζευγάρι με 2 παιδιά. Δούλευε μόνον ο πατέρας. Οδηγός λεωφορείου. Κουτσά στραβά ζούσαν. Κάποτε πέθανε. Ο γιος βρήκε μια δουλειά, έφυγε. Η κόρη, απόφοιτη γυμνασίου, βοηθούσε τη μάνα της στις δουλειές και μετά καθόταν στο μπαλκόνι. Έψαχνε για δουλειά και δουλειά δεν έβρισκε. Και, μέρα με τη μέρα, η όψη της χειροτέρευε, οι κινήσεις της γίνονταν πιο αργές, ασχήμαινε, βάραινε, και κάποτε έφθασε 30 ετών κι έμοιαζε τουλάχιστον 40. Μια μέρα ήρθαν τα καλά νέα: Κάποιος γείτονας μίλησε στο τοπικό σούπερ μάρκετ (100 μέτρα απόσταση) και τους έπεισε να την προσλάβουν ως ταμία. Όταν το ανακοίνωσε στην οικογένεια, συνάντησε παγερή άρνηση. Έκπληκτος ο καλός γείτονας ρώτησε τη μάνα το λόγο, σχεδόν σίγουρος πως είχε βρεθεί καλύτερη δουλειά. Κι η απάντηση: μα τι λέτε, το παιδί μας να δουλέψει ταμίας σε σούπερ μάρκετ, α πα πα, τι θα πει η γειτονιά, αν είναι δυνατόν ...
(περιττό να σας πω, η δουλειά που θα άρμοζε στην προικισμένη αυτή κόρη ακόμη είναι προς αναζήτηση).
Ιστορία δεύτερη
Γνώρισα κάποτε μια οικογένεια ενός έλληνα και μιας αμερικάνας. Ζούσαν στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Με ένα παιδί. Μορφωμένοι, στελέχη επιχειρήσεων, πολύ εύποροι, πλούσιοι θα' λεγα. Κάποιο καλοκαίρι, το παιδί (14 ετών τότε) έπιασε δουλειά στο τοπικό μπακάλικο. Ρώτησα το ίδιο γιατί. Μου είπε: Θα πάμε, απ' το σχολείο, κάποιοι μαθητές, για ένα μήνα στο Μεξικό, να βοηθήσουμε στο χτίσιμο σπιτιών για τους φτωχούς (στα πλαίσια κάποιου προγράμματος). Κάθε μαθητής πρέπει να μαζέψει 600 δολλάρια. Εγώ θα τα μαζέψω ως εξής: όλα τα δώρα των Χριστουγέννων θα ζητήσω να μου τα κάνουν σε μετρητά, τα υπόλοιπα θα τα βγάλω αυτό το καλοκαίρι δουλεύοντας.
Πού οφείλεται η διαφορά αντιλήψεων; Μα, είναι απλό, φταίει η έρμη η γλώσσα. Στα ελληνικά, η λέξη "δουλειά" βγαίνει από το "δουλεία". Κι όποιος δεν θέλει να' ναι δούλος, είναι δυνατόν να κατηγορηθεί κι από πάνω;
@reactor69
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εικόνα αγαπητέ μου φίλε δεν υπονοεί φοβικότητα απέναντι στους πολλούς. Αντίθετα υπογραμμίζει το θάρρος του ανεξάρτητου και του ανένταχτου, αυτού που μπορεί να διατηρεί την ατομικότητά του σε ένα κόσμο μαζικό, χωρίς να φοβάται τις συνέπειες και χωρίς να τις αγνοεί κιόλας. Η λεζάντα της ήταν "Οι μοναχικοί ζουν επικίνδυνα"
Βέβαια είναι ανοικτή σε ερμηνείες.
Χαίρομαι που σου άρεσε.
@Αphrodite
Έχω παιδιά κι εγώ και μάχομαι καθημερινά στο πλευρό τους για να διατηρήσουν μία κριτική, προσωπική, ουσιαστική άποψη για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας γνωρίζοντας ότι θα είμαι ο πρώτος που θα απορρίψουν. (Με πολλή χαρά όμως).
Είναι αυτονόητο πως συντάσσομαι απόλυτα με το (έξοχο) κείμενο - το είχα ξαναδιαβάσει στο παρελθόν και είναι από τα αγαπημένα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχοντας διδάξει ως καθηγητής στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ένιωσα αυτή την "αρρωστημένη" νοοτροπία στο πετσί μου - ποτέ δε μπόρεσα να καταλάβω τους "συναδέλφους". Ακόμα και ως αναπληρωτής, ποτέ μου δεν κατάλαβα ΓΙΑΤΙ πρέπει να "διεκδικήσω" κάποιον διορισμό. Απλά τα πράγματα: ανάλογα με τη σειρά που έχω στον πίνακα των αναπληρωτών ή/και τη σειρά επιτυχόντων του ΑΣΕΠ και τις περιοχές της χώρας που θα δηλώσω ότι επιθυμώ να διδάξω, είτε θα "διοριστώ" είτε θα περιμένω ...την επόμενη χρονιά.
Φυσικά εκπλήσσομαι, όταν η "σειρά" καταστρατηγείται κάθε τρεις και λίγο από "ειδικές ρυθμίσεις", "ποσοστώσεις" και ...πολύτεκνους - δηλαδή άμα έχεις 4 παιδιά είσαι πιο ...ικανός καθηγητής; Ή όταν υπάρχουν χιλιάδες καθηγητές "πληροφορικής" που σπούδασαν Φιλολογία, Θεολογία και Γυμναστική και με 6 μήνες "σεμινάριο" κατέχουν μόνιμες διδακτικές θέσεις, όχι μόνο "στερώντας" της από τους χιλιάδες "αδιόριστους" αποφοίτους των αρμόδιων Τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά και απαξιώνοντας παντελώς ακόμα και το ...ανέκδοτο (κατά ΝΔ - συμφωνώ) που ονομάζεται "Πληροφορική στην Εκπαίδευση". Τραγέλαφος!
(Ο ΝΔ είχε συντονίσει ένα σχετικό "διάλογο" στο RAM πριν από χρόνια.)
Δεν μπορώ πάντως να καταλάβω τι εννοεί ο Vrennus με τον όρο "άτυπη προκαταρκτική συμφωνία. Προφανώς κάνει κι αυτός ...χιούμορ :))
(δεν έχω προλάβει να διαβάσω ακόμα όλα τα σχόλια, λόγω φόρτου εργασίας - ίσως επανέλθω)
Πέρα από το "όνειρο" του διορισμού, ένα μεγάλο "αγκάθι" είναι και η έλλειψη κάθε είδους αξιολόγησης του έργου των καθηγητών, με αποτέλεσμα να καταντά συχνά η τάξη ξέφραγο αμπέλι ("η ώρα του παιδιού" με την ...κακή έννοια), να διορίζονται άνθρωποι που είναι παντελώς ακατάλληλοι για εκπαίδευση και οι όποιοι καλοί να μην έχουν κανένα απολύτως κίνητρο για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους (ή μάλλον το ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ τους) - συχνά αισθάνονται απλώς ...κορόιδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αποτελέσματα τα ζούμε καθημερινά. Δε χρειάζεται πάντως να περιμένουμε από το κράτος πότε θα πάρει την απόφαση να "συγκρουστεί" με την κατεστημένη νοοτροπία και να στήσει έναν αποτελεσματικό, αξιόπιστο και δίκαιο μηχανισμό αξιολόγησης. Μπορούν και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να δοκιμάσουν ;)
Θέτοντας πάντα ως πρώτο στόχο στην εργασία μου την ικανοποίηση του εκάστοτε "πελάτη", στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς, ζητούσα από τα παιδιά των τμημάτων που δίδαξα (τουλάχιστον εκείνα στα οποία δίδαξα πάνω από μία ώρα εβδομαδιαίως) να με "βαθμολογήσουν" ανώνυμα, από 1 μέχρι 5 (απαράδεκτος, κακός, μέτριος, καλός, άριστος) στα παρακάτω σημεία:
1. Επάρκεια γνώσεων
2. Μεταδοτικότητα
3. Συμπεριφορά (και όχι μόνο στην τάξη)
4. Δικαιοσύνη στη βαθμολογία και αξιολόγησή των μαθητών
5. Γενική εικόνα (ανεξάρτητα από τους παραπάνω βαθμούς)
Πολλοί "συνάδελφοι" θεωρούσαν υπερβολικό - ίσως και ...επικίνδυνο - αυτό που έκανα. Προσωπικά, μόνο έτσι αισθανόμουν ΚΑΙ τυπικά ότι έκανα σωστά το "ιερό" μου καθήκον (ουσιαστικά, βεβαίως, αντιλαμβανόμουν αρκετά και ο ίδιος στη διάρκεια της χρονιάς) - την επόμενη χρονιά θα έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου, ώστε να βελτιώσω ριζικά τα "σημεία" εκείνα που τυχόν πήρα "κάτω από τη βάση" - μη μείνουμε και ...μετεξεταστέοι ;)
Nikos Dimou said:
ΑπάντησηΔιαγραφή"άλλοι τόσοι ζούνε κάτω από το όριο της φτώχιας."
Το αμερικανικό όριο όμως, οχι της απόλυτης φτώχιας. Ο αμερικανός φτωχός είναι σαν έναν μέσο ή μικρομεσαίο έλληνα. Και το κόστος ζωής στα περισσότερα πράγματα εκεί είναι πολύ μικρότερο.
POOR DEFINITIONS: Does anyone know this gentleman: He has a car, air conditioning, a refrigerator, a stove, a clothes washer and dryer, and a microwave. He has two colour televisions, cable or satellite TV reception, a VCR or DVD player, and a stereo. He is able to obtain medical care. His home is in good repair and is not overcrowded. By his own report, his family is not hungry and he had sufficient funds in the past year to meet his family´s essential needs.
This is the typical American poor, according to the definition by which there are 12.5 percent living in poverty.
...
- The average poor American has more living space than the average individual living in Paris, London, Vienna and other European cities.
@ nd
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κική Δημουλά έχει προταθεί ποτέ για Νόμπελ;
Όταν ήμουν στο ναυτικό είχα διαπιστώσει, με έκπληξη, ότι στην Ελλάδα υπήρχαν περισσότεροι αντιναύαρχοι, ναύαρχοι, αρχιπλοίαρχοι και πλοίαρχοι απ' ότι σε χώρες με πολλαπλάσιο πληθυσμό και πολύ, μα πολύ πιο σοβαρό στόλο ... Το γεγονός, βέβαια, πως οι περισσότεροι, ελλείψει πλοίων, υπηρετούσαν σε διάφορα γραφεία, διεκπεραιώνοντας γραφική εργασία, δεν φαίνεται να ενοχλούσε και πολύ (άλλωστε ο μεγάλος στόλος μας ήταν στα σκαριά, όπου νάναι θα γινόταν πραγματικότητα, κι έπρεπε το πλήρωμα να' ταν έτοιμο). Από συζητήσεις με φίλους μου στο στρατό ξηράς και στην αεροπορία, διαπίστωσα ότι, δόξα τω θεώ, και από στρατηγούς, αρχισμηνάρχους κλπ δεν πηγαίναμε πίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη συνέχεια, κατάλαβα ότι το ίδιο πληθωριστικό φαινόμενο συνέβαινε σε όποιον τομέα τύχαινε να ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά: Έτσι, η μικρά πλην ένδοξη αυτή χώρα είχε και έχει, όχι μόνον αναλογικά αλλά ίσως και σε απόλυτους αριθμούς, πιο πολλούς υπουργούς, καθηγητές πανεπιστημίων (ων, μετά την "ανωτατοποίηση" των ΤΕΙ, ουκ έστιν πλέον αριθμός), ανώτατους δικαστές (τρία ανώτατα δικαστήρια με περίπου 60 ανώτατους δικαστές έκαστο, προσθέστε και τα ειδικά ανώτατα δικαστήρια), μητροπολίτες (ακόμη και σε περιφέρειες που έχουν εκλείψει εδώ και πεντακόσια χρόνια, φαίνεται πως οι εξελίξεις αργούν να φτάσουν στα αρμόδια όργανα), γενικούς διευθυντές, διοικητές οργανισμών, δημοσίους υπαλλήλους κλπ.
Προσπάθησα να το φιλοσοφήσω και κατέληξα στο εξής: Ο ευγενής αυτός λαός είναι πλασμένος μόνο για τα ανώτερα, τα υψιπετή, τα δαφνοστεφανωμένα πεδία δράσεως. Απεχθάνεται τη μετριότητα, τη στασιμότητα, την έλλειψη προοπτικής. Και, στη γενναιοδωρία του, σκέφτεται και τους άλλους, θέλει, όταν αποκτήσει εξουσία, να δώσει και σ' αυτούς μια ευκαιρία, να τους τραβήξει δίπλα του, να τους λυτρώσει απ' τη μιζέρια. Γι αυτό και ο επιτυχημένος, αμέσως μόλις μπορέσει, δημιουργεί κι άλλες υψηλές θέσεις, αφού πρώτα, βέβαια, αναβαθμίσει τη δική του και της ανεβάσεικαι τις αποδοχές(είπαμε ναι στην πρόοδο, αλλ' όχι ίσα κι όμοια).
Πρόταση: Ο έλληνας, μόλις γεννιέται, να παίρνει ένα serial number. Στα μαιευτήρια, μαζί με το όνομα. Ει δυνατόν, να του χαράζεται και στο μπράτσο. Αυτό θ' αντιστοιχεί, όταν μεγαλώσει, σε μια θέση στο Δημόσιο. Την οποία, βέβαια, θα καταλαμβάνει, βέβαια, αξιοκρατικά. Με εξετάσεις. Μόνο που η βάση θα προσωποποιηθεί, δεν θα 'ναι το γελοίο - για όλους - 10 της Γιαννάκου, αλλ' ο εκάστοτε βαθμός επιτυχίας του καθενός. 1 θα παίρνεις στις εξετάσεις, 1 θα είναι η προσωπική σου βάση, η δική σου βάση, η τίμια αποκτημένη, κομμένη και ραμμένη στην προσωπικότητά σου. Δίκαια και καθαρά πράγματα. Κι έτσι, το προαιώνιο αίτημα του έλληνα, αυτό δηλ. του διορισμού στο Δημόσιο, θα βρει, επιτέλους, την πλέον σωστή λύση, θα σταματήσει η κοινωνική αναταραχή, θ' ανασάνει ο τόπος, θα συνεχίσει την ιστορική του πορεία προς το ... (όμως ο προορισμός του τόπου αποτελεί θέμα άλλης συζήτησης).
libertarian - αναιδέστατο κείμενο. Οι homeless που κοιμούνται στα παγκάκια και τους δρόμους σε όλες τις μεγαλουπόλεις, οι φτωχοί νέγροι και hispanics στα slums μάλλον δεν θα συμφωνούσαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήantvol αυτό συμβαίνει και αλλού. Ο Parkinson (Parkinson's Law) βρήκε ότι όταν η Αγγλία είχε μεγάλο πολεμικό στόλο είχε μικρό υπουργείο Ναυτικών. Μετά τον πόλεμο ο στόλος συρρικνώθηκε και το Υπουργείο πολλαπλασιάστηκε.
titmus δεν υπάρχουν επίσημες προτάσεις για Νόμπελ.
Σχετικά με το σχόλιο του libertarian @ Δευ Οκτ 09, 11:20:45 μμ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστείτε, δηλαδή, τι υψηλό βιοτικό επίπεδο θα μπορούσε να απολαμβάνει ο φτωχός Αμερικανός αν δεν υπήρξε τόσο έντονη εισοδηματική ανισότητα στη χώρα του!
Πριν 2-3 χρονια είδα ένα ντοκυμαντέρ περί της βοήθειας που στέλνουμε οι δυτικοί στον Τρίτο Κόσμο και πώς χάνεται στο ενδιάμεσο, ή πώς καθορίζουμε το μέλλον των χωρών τους με ανήθικους τρόπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνας εξ αυτών ήταν η δωρεάν παροχή γενετικά μεταλλαγμένων σπόρων της Μονσαντο (10 ποστς και λίγα λέμε...), οι οποίοι βέβαια έβγαζαν σαφώς καλυτερα αγροτικά προιόντα (στο μάτι), αλλά είναι στείρα φυτά οπότε σε πιάνει δια βίου και σε σέρνει, εφαρμόζοντας από κάποια χρονική περίοδο και πέρα όποια πολιτική της καπνίσει, έχοντάς σε εσένα με τα "ανοίγματά σου" (επένδυση πλέον στην καλλιέργεια κτλ) που δεν αντέχεις να μείνεις χωρίς σπόρους κτλ κτλ κτλ....
Πρόβλημα που δεν το φανταζόμουν:
η μαύρη περιποιημένη κυρία (υπουργός? αρχηγός? δημαρχος?!) που μιλούσε στην κάμερα είπε "και φυσικά τους θέλουμε αυτούς τους σπόρους, γιατί έτσι παραγουμε προιόν που μπορούμε επιτέλους να καλλιεργήσουμε και να πουλήσουμε, που σημαίνει δουλειές.
Οι άνθρωποί μας δεν θελουν απλώς ένα κομμάτι που τους πετάτε για να μην ψοφήσουν στην πείνα, ούτε πλούσια ελεημοσύνη. Είναι γονείς, μέλη μιας κοινωνίας, έχουν μεγάλη περηφάνεια και φιλότιμο. θέλουν δουλειά, θέλουν προοπτική , κι αν αυτός είαι ο δρόμος (τα γεν. τροπ. πράγματα), ας είναι.
Να ορθοποδήσουμε πρώτα, να μπορεί ο άλλος να θρέψει την οικογένεια του και να στείλει τα παιδιά του σχολείο (ύψιστη πολυτέλεια), και για όλα τα άλλα έχουμε καιρό..."
Αρρώστησα μέχρι το τέλος του ντοκυμαντέρ.
Οφουουου όμωωωως...
Με περιμένει ένα ψητό αρνί και μια τούρτα στο ψυγείο, κι ένας καναπές με home-cinema και 150 dvd να διαλέξω... Μην σας κρατάω, ε?
(@dem, harry, back-game in IT/ΔΤ.)
"Οι homeless που κοιμούνται στα παγκάκια και τους δρόμους σε όλες τις μεγαλουπόλεις, οι φτωχοί νέγροι και hispanics στα slums μάλλον δεν θα συμφωνούσαν..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι αυτά τα στάνταρτνς με τα οποία βγαίνει το ποσοστό φτώχιας 12.5% που διαβάζουμε στις εφημερίδες. Δεν είναι 30 εκατομμύρια αυτοί που κοιμούνται στα παγκάκια και που ζουν στα slums.
"Φανταστείτε, δηλαδή, τι υψηλό βιοτικό επίπεδο θα μπορούσε να απολαμβάνει ο φτωχός Αμερικανός αν δεν υπήρξε τόσο έντονη εισοδηματική ανισότητα στη χώρα του!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως γίνεται αυτό ακριβώς; Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο; Θα υπήρχε πλούτος να μοιραστεί αν δεν υπήρχε αυτή η εισοδηματική ανισότητα; Μήπως η πραγματικότητα είναι ότι θα γινόταν φτωχότερος, στα επίπεδα των ευρωπαίων φτωχών ή ακόμα χειρότερα σε αυτό των ανθρώπων που ζουν σε κομμουνιστικά καθεστώτα;
Το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες είναι η νοοτροπία των πολιτών τους να θεωρούν το κράτος σαν προστάτη τους σε όλες τις δραστηριότητές τους. Σιγά σιγά όμως αυτοί ξεπερνούν αυτή την αντίληψη. Εμείς να δούμε πότε θα την ξεπεράσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με το αίτημα των δασκάλων για μισθό 1400 ευρά στον πρωτοδιόριστο. Και παραπάνω ακόμη.
ΑΛΛΑ να συνοδευτεί από:
1. Αρση της μονιμότητας.
2. Αξιολόγηση της απόδοσής τους.
3. Βασικός μισθός ίσος με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα (αν δεν κάνω λάθος είναι για τους πτυχιούχους 750 ευρά) και ανάλογα με απόδοσή τους και την αξιολόγηση να λάβουν τα επιπλέον μέχρι τα 1400.
4. Να αποδεσμευτεί η επιλογή του σχολείου από τον τόπο διαμονής. Αν δλδ μένω στην Καισαριανή και θέλω το παιδί μου να πάει σε ένα σχολείο της Δραπετσώνας, που έχω μάθει οτι γίνεται καλή δουλειά, να μπορώ να το κάνω.
5. Τα δημοτικά σχολεία κατ' αρχήν και η μέση εκπαίδευση αργότερα να αποδεσμετούν διοικητικά από το υπουργείο παιδείας και να είναι υπεύθυνοι οι δήμοι για την λειτουργία των σχολείων. δλδ ο δήμος να ορίζει τον διευθυντή του σχολείου, να προσλαμβάνει τους δασκάλους, να φροντίζει για την σωστή λειτουργία του σχολείου στα πλαίσια ενός προγράμματος που θα αποφασίσει το υπουργείο παιδείας και θα καλύπτει τα 2/3 των ωρών. Το υπόλοιπο 1/3 θα το αποφασει το ίδιο το σχολείο σε συνεργασία με το δήμο.
Τα ερωτήματα είναι:
-είναι διατεθειμένη η κεντρική εξουσία να εκχωρήσει αρμοδιότητες προς την τοπική αυτοδιοίκηση;
-Μπορεί η τοπική αυτοδιοίκηση να διαχειριστεί τις αρμοδιότητες αυτές;
Τελικά είμαστε σήμερα ώριμοι σαν κοινωνία να αποδεχθούμε και να προωθήσουμε αυτά που οι άλλες χώρες της Ε.Ε. τα έκαναν πριν από 30 και 40 χρόνια;
Επειδή υπάρχει μια σχετική ομοφωνία κατά της απεργίας των δασκάλων, θα ήθελα να παραθέσω και κάποια επιχειρήματα υπέρ τους, όπως τα έχω καταλάβει:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Το επίδομα των 102 €, τους το είχε υποσχεθεί η Ν.Δ. ως αντιπολίτευση και τώρα απλώς ζητούν τα υπεσχημένα.
2. Η κυβέρνηση τους δίνει τώρα 15 € και τα υπόλοιπα σε έξι εξαμηνιαίες δόσεις των 15 €. Εάν αυτό δεν λέγεται κοροϊδία,τί λέγεται;
3. Μπορεί να λέμε για αργόσχολους δημοσίους υπαλλήλους αλλά οι δάσκαλοι δεν ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία.(Ρίξτε μια ματιά σε ένα κάρο Υπηρεσίες -υπάρχουν ακόμα στην εποχή μας και δαχτυλογράφοι!).
4. Τα αιτήματά τους είναι μαξιμαλιστικά και, προφανώς, είναι διαπραγματεύσιμα.
5. Σχετικά με το θέμα της αξιολόγησης, με δεδομένη την κομματοκρατία, πρόκειται για ένα άλυτο πρόβλημα.
6. Και τελευταίο, το να απεργείς ένα μήνα, αν είσαι μισθωτός, είναι σοβαρή υπόθεση. Μην τους βλέπετε αφ' υψηλού, οι περισσότεροι από το μισθό τους ζούνε.
Αυτά εν συντομία και για όποιον αναρωτιέται - όχι δεν είμαι δάσκαλος.
Προσυπογράφω το σχόλιο του Λευτέρη (Δευ Οκτ 09, 07:56:58 μμ) και να προσθέσω και άλλα "τυπικά" προσόντα που δε σε κάνουν κατ' ανάγκη καλύτερο στη δουλειά σου ούτε σου δίνουν "δικαιωματικά" υψηλότερο μισθό.
ΑπάντησηΔιαγραφή- Μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών (Master's, Ph.D. κλπ).
- Πιστοποιητικά γλωσσομάθειας
- Πιστοποιητικά κατάρτισης (π.χ. ECDL)
- Τίτλοι παρακολούθησης σεμιναρίων
- Προϋπηρεσία (κατά το πλείστον "ξερή" το ζήτημα είναι ΤΙ έχει κάνει κανείς, όχι απλά ΠΟΥ έχει εργαστεί)
- Συστατικές επιστολές (συνήθως ξερές-τυπικές κι αυτές)
Δεν είναι περίεργο που τα τέσσερα πρώτα αποτελούν (μαζί με το βασικό πτυχίο φυσικά) σχεδόν τα μοναδικά κριτήρια πρόσληψης ή εξέλιξης για το Δημόσιο, συνεπικουρούμενα και από άλλα ΑΣΧΕΤΑ, όπως βαθμός αναπηρίας, πολυτεκνία κλπ (αν το κράτος ήθελε να ασκήσει κοινωνική πολιτική, μπορούσε να το κάνει χωρίς να προβαίνει σε "αντίστροφες" διακρίσεις).
Δυστυχώς, πέραν του Δημοσίου, πολλές εταιρείες (στην Ελλάδα τουλάχιστον) δίνουν μεγάλο βάρος στα παραπάνω έναντι των ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ προσόντων (εργατικότητα, υπευθυνότητα, ομαδικότητα, ικανότητες problem solving κλπ.) και διαπιστώνουν την (αν)ικανότητα ή (α)καταλληλότητα των προσληφθέντων ...κατόπιν εορτής - υπάρχουν και οι "συνεντεύξεις" βεβαίως, αλλά πιστεύω πως είναι πολύ καλύτερα η "δοκιμαστική εργασία" και τα "πρακτικά τεστ".
Καλά τα εντυπωσιακά resumes, αλλά δεν είναι και ότι καλύτερο για να αντιμετωπίζεις πρακτικά προβλήματα. Όπως λέει και ο γάτος, αν προκύψει το πρόβλημα και πρέπει να το αντιμετωπίσεις άμεσα, θα του δείξεις το ...Master's σου και θα του πεις "φύγε, πρόβλημα, φύγε";
Ζητώ χίλια συγγνώμη για το Off Topic αλλά δεν πρέπει να μένουν λανθασμένες εντυπώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή@pensierix
Επειδή λοιπόν εγώ είμαι μουσικός (κάνω μαθήματα πιάνου από το 1990 και του χρόνου δίνω για δίπλωμα), επιτρέψτε μου να επισημάνω το εξής.
Ο ισχυρισμός σας ότι ο κάτοχος διπλώματος δεν είναι μουσικός και είναι απλά δεξιοτέχνης και άριστος γνώστης του οργάνου είναι - το λιγότερο - ΑΣΤΟΧΟΣ. Προφανώς προκύπτει από την άγνοια που έχετε για το πώς κάποιος παίρνει ένα τέτοιο δίπλωμα.
Παραθέτω τα υποχρεωτικά μαθήματα που πρέπει να κάνει κάποιος ωστε να μπορεί να δώσει εξετάσεις για δίπλωμα :
ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ : 3 χρόνια
ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΜΟΥΣ. ΚΕΙΜ. (ΣΟΛΦΕΖ) : 5 (πέντε) χρόνια
ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΜΟΥΣ. ΚΕΙΜ. (ΝΤΙΚΤΕ): 5 (πέντε) χρόνια
ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ : 3 χρόνια
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ : 2 χρόνια
ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ : 1 χρόνο
ΧΟΡΩΔΙΑ : 2 χρόνια
ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΩΜΑΤΙΟΥ : 3 χρόνια
ΠΡΙΜΑ ΒΙΣΤΑ : 2 χρόνια
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟ : 2 χρόνια
Σημειωτέον ότι το τελευταίο μάθημα είναι ουσιαστικά υποχρέωση του σπουδαστή να ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΕΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗ.
Όλα τα παραπάνω μαθήματα δεν σε κάνουν απλώς "ένα δεξιοτέχνη και γνωστη ενός οργάνου". Μια χαρά μπορούν οι απόφοιτοι των ωδείων να διδάξουν. Το όλο θέμα είναι ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΦΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΤΑ. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Δεν υπάρχει καλύτερη μουσική παιδεία από το να τρέχεις από 6 χρονών στα ωδεία.
Επισης προφανώς σας διαφεύγει το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί στα ωδεία που σπουδάζουν ΜΟΝΟ θεωρητικά μαθήματα (δηλαδή εκτός από τα παραπάνω υποχρεωτικά άλλα τόσα ΕΙΔΙΚΑ).
ΥΓ. Είμαι φοιτητής στο πολυτεχνείο και δεν σκοπεύω να γίνω δασκαλος - καθηγητής μουσικής (προς αποφυγή παρεξηγήσεων...)
Και τέλος (με αφορμή διάφορα "απόλυτα" που διάβασα):
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό είναι να απαξιώνουμε νοοτροπίες και όχι συγκεκριμένους ανθρώπους. Έχω συναντήσει ΚΑΙ ευσυνείδητους δημοσίους υπαλλήλους ΚΑΙ ιδιωτικούς υπαλλήλους που είναι κυριολεκτικά ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ - ειδικά στον χώρο των "στελεχών", με παχυλούς μισθούς.
Φυσικά, αμφότεροι είτε "απορρίπτονται" κάποια στιγμή από το σύστημα στο οποίο εντάσσονται είτε "συμμορφώνονται" με το "προφίλ" και τις απαιτήσεις του - ο νοών νοείτω ;)
Πάντως, ας μην κρίνουμε αυστηρά κάποιον, βασιζόμενοι απλά στον Τομέα που ασκεί τις δραστηριότητές του. Ούτε η εργασία στον Ιδιωτικό Τομέα είναι δείγμα "γενναιότητας" και "ελεύθερου πνεύματος" ούτε το Δημοσιοϋπαλληλίκι είναι πάντα ...αραλίκι - κι ας κάνει ωραία ρίμα. Και BTW ποια τηλεόραση προτιμάτε; Τη ΝΕΤ ή το ...Alter;
Ούτε εγώ δέχομαι πως όταν εργαζόμουν στον Ιδιωτικό Τομέα ήμουν γενναίος, δραστήριος και ικανός ούτε όταν εργαζόμουν στον Δημόσιο Τομέα τεμπέλης, αραχτός και ηλίθιος. Μάλλον ο ίδιος ήμουν σε κάθε περίπτωση, με τα καλά και τα στραβά του.
Αν δεν κάνω λάθος μάλιστα, ακόμα και ο γάτος έχει "θητεύσει" για κάποιο διάστημα στον ΔΤ και μάλιστα με ...μέσον (βλ. "Οι δρόμοι μου", σ. 371-372). Ουδόλως τον απαξιώνει κάτι τέτοιο!
Αν κανείς ικανός και άξιος δε δουλεύει στον ΔΤ, μην απορούμε γιατί παραμένει αναποτελεσματικός! Κάποιοι κάποτε πρέπει να θυσιάσουν την προσωπική τους επιτυχία για το κοινό καλό και να προσπαθήσουν να αλλάξουν την αρρωστημένη νοοτροπία "εκ των έσω". Κάτι που πρέπει να γίνει και με την Πολιτική φυσικά. Διαφορετικά, θα καταντήσουμε οι μισοί να είναι "ανίκανοι" και οι άλλοι μισοί ...γκρινιάρηδες ;)
Τέλος, αν κανείς ικανός και άξιος δεν πάει να γίνει καθηγητής, φανταστείτε σε τι χέρια εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας! Και δε νομίζω πως όλοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν ιδιωτικά σχολεία ούτε θαρρώ πως εκεί τα πράγματα είναι και πολύ καλύτερα (στα περισσότερα από αυτά τουλάχιστον και στα ουσιαστικά ζητήματα - ποσώς με ενδιαφέρει αν τα παιδιά μου θα πηγαίνουν σχολείο με το σχολικό ή με το λεωφορείο της γραμμής).
Πάντως αν κάποιοι είχαν περάσει και από τους δυο χώρους, θα ήταν καλύτερο και για τους ίδιους (θα είχαν και πληρέστερες "παραστάσεις" και καλύτερη κρίση) και για την κοινωνία μας...
Αποσπασμα απο αρθρο της εφημεριδας " ΤΑ ΝΕΑ " , 30/ 3/2005
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μιλώντας στο κανάλι Fox, ο πατέρας της Τέρι Σκιάβο ζήτησε από τον κυβερνήτη της Φλόριντα να στείλει την Εθνοφρουρά για να σώσει την κόρη του, παρ' όλο που ο σύζυγός της και 29 δικαστές έχουν κρίνει ότι το μαρτύριό της πρέπει να τελειώσει. Κανείς δεν ζήτησε όμως την παρέμβαση οποιασδήποτε αρχής για να σωθεί η Ανέτ Αρίκο από το Ντάλας, που αισθάνθηκε ένα οζίδιο στο στήθος αλλά δεν πήγε στον γιατρό γιατί δεν είχε χρήματα. Όταν κατέφυγε τελικά στο νοσοκομείο, ήταν πολύ αργά. Καθώς δεν είχε δουλειά, η 36χρονη Ανέτ δεν είχε δικαίωμα στη ζωή. Ούτε βέβαια στη δημοσιότητα.
«Αν κάνουμε λάθος, ας κάνουμε τουλάχιστον λάθος από την πλευρά της ζωής», είπε πρόσφατα ο πρόεδρος Μπους, επιμένοντας ότι η Τέρι Σκιάβο πρέπει να ζήσει. Δεν θεώρησε σκόπιμο όμως να κάνει δηλώσεις για την περίπτωση του Σπύρου Νικόπουλου, ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο από νοσοκομείο του Ντάλας επειδή κι αυτός δεν μπορεί να πληρώσει για τη νοσηλεία του. Τα παιδιά του απέσπασαν από δικαστήριο την αναβολή της θανάτωσής του. Αλλά δεν έχουν δίπλα τους κανέναν βουλευτή, κανένα κόμμα και καμιά εκκλησία για να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
Κάθε χρόνο, γράφει ο Βιτόριο Τσουκόνι στη Ρεπούμπλικα, πεθαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες 18.000 άνθρωποι όχι επειδή βρίσκονται στην τραγική κατάσταση της Τέρι Σκιάβο, αλλά επειδή δεν έχουν τα μέσα να πληρώσουν για τη νοσηλεία τους."
Το παραθετω χωρις να παιρνω θεση. Δεν ζω στις ΗΠΑ οποτε δεν μπορω να γνωριζω αν η κατασταση ειναι οντως ετσι.
Και κάτι συμπληρωματικό σχετικά με την αξιολόγηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα δημοτικά η δουλειά των δασκάλων "αξιολογείται" από τον Σύλλογο Γονέων. Οι γονείς των παιδιών του Δημοτικού έχουν πάθος νεοφώτιστου. Και για οτιδήποτε στραβό συμβεί σε τάξη, την επόμενη μέρα το ξέρει όλο το σχολείο.
Στα Γυμνάσια και ακόμα περισσότερο στα Λύκεια, οι Σύλλογοι Γονέων υπολειτουργούν.
Δεν ισχυρίζομαι ότι το σύστημα λειτουργεί άψογα - αλλά οριακές περιπτώσεις δασκάλων απομακρύνονται από την αίθουσα διδασκαλίας.
Αυτά, για την ώρα και επειδή υποθέτω θα κουράστηκε κι ο Moderator, λέω να σας καληνυχτίσω.
Pensierix
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαγορεύεται αυστηρά να αρνηθεί νοσοκομείο νοσηλεία επειδή κάποιος δεν έχει να πληρώσει. Του την προσφέρουν και μετά τον κυνηγούν να του παρουν ο,τι βρουν. Αυτό το δράμα το ζουν οι μεσαίες τάξεις. Οι φτωχοι΄είναι όλο ασφαλισμένοι.
Και όταν μιλώ για μεσαία τάξη εννοώ αυτούς που είχαν ασφάλιση αλλά την έχασαν,διότι είτε άλλαξαν δουλιά είτε ο εργοδότης τους δεν την προσφέρει πια.
Εδω έχουμε το MOFFITT CANCER RESEARCH CENTER το οποίο προέβη σε ακύρωση ασφάλειας πολλών εργαζομένων ενώ βέβαια τους εδωσε κάποια μικροαύξηση για να αυτασφαλιστούν.
@ εμμανουηλ μυλωνακης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ'αρχην δεν γραφω πουθενα οτι ο κατοχος διπλωματος δεν ειναι καλος μουσικος αλλα μονο δεξιοτεχνης. Προφανως δεν διαβασατε προσεχτικα ολα τα σχολια.
Αυτο που ειπα ειναι οτι αλλος ειναι ο καλος μουσικος, δεξιοτεχνης και αλλο πραγμα ο παιδαγωγος.
Αν δεν κανω λαθος το 99,9% των ωδειων ειναι ιδιωτικα. Υπαρχουν διδακτρα. Οι περισσοτερες εξετασεις στις οποιες αναφερεστε γινονται απο τους ιδιους τους καθηγητες του ωδειου. Κι αυτο το γνωριζω απο προσωπικη εμπειρια.(δεν ειδα καμια επιτροπη υπουργειου οταν εδινα θεωρια ,σολφεζ,αρμονια κτλ). Και θα μου επιτρεψετε οτι αλλο το πρακτικο διδασκαλειο και αλλο τα μαθηματα παιδαγωγικης στο πανεπιστημιο.(εκτος και τα ισοπεδωσουμε ολα).
Θεωρω, λοιπον, οτι απο τη στιγμη που το κρατος διαθετει τρια πανεπιστημιακα μουσικα τμηματα ειναι αδιανοητο να εξισωνει το πτυχιο πανεπιστημιου με το διπλωμα μουσικου οργανου.
Διαθετω proficiency. Εκανα δεκα χρονια αγγλικα σε φροντιστηριο. Αυτο σημαινει οτι ειμαι ισαξιος με αυτον που τελειωσε αγγλικη φιλολογια επειδη μπορω να διδαξω τα αγγλικα του σχολειου;
Ολοι οι φοιτητες των τμηματων εχουν φοιτησει σε ωδεια. Αφου λοιπον η μουσικη τους παιδεια με το διπλωμα εχει φτασει στο ζενιθ, γιατι τρωνε 5 χρονια απο την ζωη τους για πανεπιστημιακες σπουδες;
Συμφωνω οτι η πιτα ειναι το θεμα. Με τη μονη διαφορα οτι οι κατοχοι διπλωματος ειναι πολλοι, οι πτυχιουχοι πολυ λιγοτεροι οποτε ας τους να φωναζουν.....
Λίγο πριν ξημερώσει και αφού τελείωσαν για σήμερα οι επαγγελματικές υποχρεώσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο εύστοχο σχόλιο του ΝΔ μιλούσε για αδιόριστους καθηγητές που προφανώς τελειώνοντας το Φυσικό ή το Μαθηματικό κανείς δεν τους υποσχέθηκε και διορισμό στο δημόσιο. Αυτούς που σπουδάζουν δάσκαλοι όμως, φαντάζομαι ότι μάλλον υφίσταται τέτοια συμφωνία, λόγω αντικειμένου, αλλά και επειδή ο ιδιωτικός τομέας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (ειδικά παλιότερα) ήταν πραγματικα ανύπαρκτος.
Είχα γράψει και σε προηγούμενο post ότι και ούτε ένα ευρώ αύξηση να δώσει η κυβέρνηση, άν χορηγήσει το επίδομα των 103 ευρώ με λιγώτερες δόσεις από τις 6 εξαμηνιαίες, οι δάσκαλοι θα γυρίσουν στα σχολεία.
Ν.Δήμου
Προφανώς η απεργία πιέζει την κυβέρνηση με πολιτική υποκίνηση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι δάσκαλοι αμείβονται λογικά, ότι κάνουν άσχημα τη δουλειά τους, ότι δεν ενδιαφέρονται για το αντικείμενό τους και μην ξεχνάμε ότι ειδικά το Υπουργείο Παιδείας είναι οργανωτικά και στελεχιακά ίσως το μεγαλύτερο μπάχαλο της δημόσιας διοίκησης. Από παλιά...
Στο θέμα αυτό συμφωνώ με τις αποψεις του zoferos mesaionas (01.20πμ) και του mickey που όμως όλο και ξεχνά μετά τις προσωπικές αναμνήσεις ότι υπάρχουν αρκετοί ακόμα δάσκαλοι που τους θυμόμαστε μια ζωή... (Είχα την τύχη να περάσω από ένα δημόσιο σχολείο που είχε εκπαιδευτικούς-παραδείγματα).
Τέλος, μήπως μπορεί, μετά από αυτές τις βολές κατά ριπάς εναντίον του άψυχου ήδη σώματος του Δημοσίου, να μού εξηγήσει κάποιος τη ραγδαία άνοδο κάθε χρόνο των βάσεων σχολών που υπόσχονται τακτοποίηση και διορισμό (από αστυνομικούς! μέχρι δασκαλους) με παράλληλη σαφή προτίμηση των νέων στο βόλεμα?
@ blade runner
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το ίδιο πράγμα πάνω-κάτω σκεφτόμουν σχετικά και με αυτήν την περίφημη υπόθεση της μονιμοποίησης των παραγωγών στα κρατικά ραδιόφωνα.
Γίνεται μόνιμος ραδιοφωνικός παραγωγός;
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι η μονιμότητα των ραδιοφωνικών παραγωγών σκοτώνει την τέχνη, δένει τα χέρια ενός ανταγωνιστικού προγράμματος, εμποδίζει την ανανέωση, αποκοιμίζει τον εργαζόμενο.
Τώρα ας δούμε κάποιες λεπτομέρειες. Γιατί ήδη, όλα αυτά τα χρόνια στην ΕΡΤ, και πριν το περίφημο Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου το 2004 μονιμοποιούσαν παραγωγούς, μέχρι και 60-80% (ανάλογα με το πρόγραμμα) σήμερα ΕΙΝΑΙ μόνιμοι.
Υπάρχουν παραγωγοί στην ΕΡΤ που ΔΕΝ κάνουν εκπομπή, ΔΕΝ έρχονται κάν στο ραδιομέγαρο και πληρώνονται κανονικά (κατευθείαν στην τράπεζα), γιατί ΕΙΝΑΙ μόνιμοι.
Γιατί άραγε εφαρμόστηκε στην ΕΡΤ Α.Ε. το ΠΔ/2004 με τις μεταβατικές διατάξεις μονιμοποίησης συμβασιούχων με αποτέλεσμα (και με σύμφωνη γνώμη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου της ΕΡΤ) να γίνουν και ΑΛΛΟΙ παραγωγοί μόνιμοι?
Αυτοί που δεν είναι μόνιμοι και υφίστανται τις συνέπειες μιάς τριτοκοσμικής σύμβασης (όχι άδεια, όχι υπερωρίες στις αργίες, υποχρεωτική διακοπή κάθε τόσο, όχι δώρα, όχι αύξηση αποδοχών, υπογραφή μετά την έναρξη συνεργασίας, κλπ) είναι παράλογο να βλέπουν τους περισσότερους δίπλα τους να παίρνουν τα διπλά και να δουλεύουν από το μισό έως και καθόλου και να αντιδρούν?
Και αν η αντίδραση αυτή είναι σε μιά κατεύθυνση λογικής ίσης αντιμετώπισης, αυτοί είναι που φταίνε για την κατάντια της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης?....
@ pensierix
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας απάντησαν ήδη ο aggelos-x-aggelos και o Εμμανουήλ Μυλωνάκης.
Να προσθέσω ότι στους τελευταίους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (όπου η εξεταστέα ύλη είναι ακριβώς "πάνω" στην ύλη των πανεπιστημιακών σχολών), η υπεροχή (βαθμολογικά) των αποφοίτων των ωδείων ήταν συντριπτική έναντι των επιδόσεων των αποφοίτων των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών.
Επίσης οι απόφοιτοι των ΑΕΙ διορίζονται στην εκπαίδευση ως ΠΕ (Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης) ενώ των ωδείων ως ΤΕ (Τεχνολογικής). Δεν εξισώνονται...
Τα ωδεία βεβαίως και είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις (τώρα ξαφνικά μετά το προηγούμενο και το παρόν post φαίνεται να σας πειράζει) τα οποία όμως λειτουργούν με βάση έναν αυστηρότατο και λεπτομερή ως προς το πρόγραμμα σπουδών νόμο.
Τώρα για το γεγονός ότι το Ελληνικό Κράτος (παγκόσμια πρωτοτυπία) τα έβαλε στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού και όχι του Υπουργείου Παιδείας, κάνοντας έτσι ένα ρεγάλο στον αείμνηστο Μανώλη Καλομοίρη... και έτσι τα πτυχία και διπλώματά τους είναι αδιαβάθμητα στην Ελλάδα, ενώ στο εξωτερικό τους δέχονται για μεταπτυχιακά!!, αυτό ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να χρεωθεί στους χιλιάδες που μόχθησαν ως και 15 χρόνια για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ή γιατί εσείς ανακαλύψατε σκάνδαλο...
Ας μη μιλήσουμε δε καλύτερα για το τι γίνεται στα τμήματα μουσικών σπουδών, ποιοί διδάσκουν, την υποδομή τους, τις φιλοδοξίες και τις διαπλοκές τους... Θού blog εν τω στοματί μου.
@ Ιhadafarminafrica
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουν πρόβλημα τα πεζα στον υπολογιστή σας? Δυσκολευόμαστε πολύ...
Πολύ βροχή όλη τη νύχτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι ξεπλένει...
mickey said...
ΑπάντησηΔιαγραφή{
Προσυπογράφω το σχόλιο του Λευτέρη (Δευ Οκτ 09, 07:56:58 μμ) και να προσθέσω και άλλα "τυπικά" προσόντα που δε σε κάνουν κατ' ανάγκη καλύτερο στη δουλειά σου ούτε σου δίνουν "δικαιωματικά" υψηλότερο μισθό.
- Μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών (Master's, Ph.D. κλπ).
....
- Προϋπηρεσία (κατά το πλείστον "ξερή" το ζήτημα είναι ΤΙ έχει κάνει κανείς, όχι απλά ΠΟΥ έχει εργαστεί)
- Συστατικές επιστολές (συνήθως ξερές-τυπικές κι αυτές)
}
e όχι ρε mickey... αυτά είναι αντικειμενικά προσόντα!
Έλεος !
Εντάξει, φυσικά μετράει το που έχεις κάνει το Ph.D η Ms, όπως k το τι έχεις κάνει στη δουλειά που ήσουν, αλλα μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Ο σωστός εργοδότης ξέρει να κρίνει. Τα αλλα στοιχεια που αναφέρεις πως μπορούν να μετρηθούν ?
Επειδή είμαστε στον ίδιο τομέα βεβαια
σου δίνω το point ότι στην Ελλάδα έχουμε πήξει στα μεταπτυχιακά στην αγγλία.
Λευτερη,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά να σου πω ότι αν έβλεπες εσύ τους ανεργους πακιστανούς θα τους έβλεπε k το INS... αν σου λέει κάτι αυτό
@mickey and lefteris kritikakis
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι να μη είμαστε ισοπεδωτικοί. Τίτλοι σπουδών, διαφόρων ειδών τιμές (αριστεία κτλ), προυπηρεσίες και δε ξέρω εγώ τι άλλο αποτελούν σαφώς δείγμα και πιο ικανού και πιο έξυπνου ίσως ανθρώπου. Μένει στον εργοδότη να τα διερευνήσει και να δει κατά πόσο το μαστερ είναι απο το MIT Media Lab ή απο την "Κάτω Ραχούλα Uni". Αλλά αλοίμο αν σβήνουμε μονοκονδιλιά τις προσπάθειες και τους κόπους τόσων ανθρώπων. Είτε μας αρέσει είτε όχι 8 στις 10 αυτοί οι τίτλοι λένε την αλήθεια...
Ειδικά αν δεν έχουν εκδοθεί στη χώρα μας... LOL!
..και μετά οι "αδιόριστοι" διορίζονται ..και συμπεριφέρονται πια ως "διορισμένοι"
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα :)
Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα ξέπλυνε η βροχή...
από τις απεργίες στις καταλήψεις...
Mickey - παρεξήγηση η αναφορά στους "Δρόμους". Δεν εργάστηκα ποτέ για το Δημόσιο (εκτός από, πολύ αργότερα, ένα εξάμηνο στο Τρίτο Προγραμμα) αλλά για εταιρίες που συνεργάζονταν με το Δημόσιο.
Καλημέρα σε όλους
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να ξέπλυνε απλώς η βροχή
Γιατί φαίνεται ότι πολλοί έχουν δυστυχώς προβλήματα...
Alexandros B said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"σου δίνω το point ότι στην Ελλάδα έχουμε πήξει στα μεταπτυχιακά στην αγγλία."
τώρα δέσαμε...
αυτό το human - computer - interaction, έχει γίνει καραμέλα.
Είχε γράψει κι ο Σαίξπηρ γι' αυτό???
;-)
Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφήZoros said...
"Δεν γίνεται να έχεις «πετύχει» στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και να μην έχεις διοριστεί".
Κι όμως, γίνεται. Πριν από καιρό είχα ακούσει για κάτι καθηγητές μουσικών γυμνασίων που πέτυχαν το 1998 κι ακόμα περιμένουν να διοριστούν!
Δευ Οκτ 09, 12:13:27 μμ
Κυριε Δήμου, αν θυμαμαι καλα δεν ειχαν πετυχει αλλά... θεωρησαν τους εαυτους πετυχημενους (!) επειδη ειχαν περασει την βαση. Οπως το θεωρουσαν και οσοι ειχαν παρει πανω απο 10 εκεινη την εποχή.
Μουσικοί ηταν. Ειναι δυνατον αν παιρνανε κατω και απο 10;
"Δεν ζήλεψα ποτέ κηφήνες, ελπίζω τα παιδιά μου να πετάξουν τα "δικά σας" έξω από την κυψέλη κάποια στιγμή..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πολύ πολύ να πάνε ...παγκράτι! :)
Ελπίζω να έγινε κατανοητό το κλίμα του 1ου κειμένου μου.
Δεν ζήλεψα ποτέ αυτό το 'σενάριο'.
Δεν εργάζεται κανείς για το χρήμα. Το χρήμα το βλέπω σαν την σε υλική μορφή ότι ο εκάστοτε εργοδότης αναγνωρίζει αυτό που προσφέρω σαν έργο.
@ pensierix
ΑπάντησηΔιαγραφή....Γι'αυτο σας λεω, αλλος ο παιδαγωγος και αλλος ο δεξιοτεχνης.
Συγχωρήστε με αλλά γιατί το ενα αποκλείει αυτόματα το άλλο ? Δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στο ίδιο άτομο και μέσα στο πεδίο της μάχης που κρίνονται όλοι ( τάξη ) να ξεπετάγεται πότε η μια ιδιότητα και πότε η άλλη με στόχο οι μαθητές να ξεπεράσουν τον δάσκαλο ?
Αυτός δεν είναι ο ρόλος του Σωστού
Δάσκαλου ? Τέτοιους θέλουμε για τα παιδιά μας.Σωστούς και αξιοπρεπείς και όχι βολεμένους ( δειτε σχολιο μου στην Παρθενο ).Παντως μιάς και αναφέρατε την ταινία με την Βλαχοπούλου ενα απο τα παιδάκια της ταινίας αυτής έκανε έρευνα στην Ελλάδα (και αλλού ) και τώρα δουλεύει σε Ιδιωτικό σχολείο ( Επίκαιρος ο epikairos στο σχόλιο των 09:22 χθές ) και δεν εχει βάλει ταμπέλλα στο κούτελο οπως βάζουν όλοι σε όλους για οποιοδήποτε λόγο. Και δεν πρόκειται να μάθει ποτέ αυτή τη κατάθεση που σας κάνω.Αρα το θέμα του κ.Δήμου είναι οι ταμπέλλες παντού απο το πιο μικρό ( ελα μωρέ τον φύτουλα !!! ) εως το μεγάλο ( Ποιός ρε αυτός ? Αυτός είναι προδότης και τουρκόσπορος !!! ).
Οι μεγάλες ταμπέλλες είναι που κάνουν την ζημιά.Εχει πέσει ταμπέλλα 2.5μΧ3μ στο αυτοκίνητο σας ? Υποψιάζομαι πως όχι.Σε όσους εχει πέσει ομως καταλαβαίνουν τι εννοώ γενικά και ειδικά .Ο Μεγάλος να μας προστατεύει απο αυτές...
Καλημέρα σε ολους.
@reactor69
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλε εσύ την βενζίνη σου αγόρι μου και μη στενοχωριέσαι. Χρησιμοποίησε τα λάδια μας για να βλέπεις τα πράγματα πιο σφαιρικά αλλά πρόσεξε μη τα πατήσεις, γλυστράνε.
Όσο για το logo, έχει τόσες ερμηνείες όσες τα μάτια που το βλέπουνε. Και όταν το ερμηνεύουν 22 άρηδες .... ευτυχεί.
Aναφορά από τα Κιούρκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ έγινε κατακλυσμός. Νερά στο σπίτι δε μπήκαν. Στο προσκλητήριο δήλωσαν όλοι παρόντες εκτός από το ένα μικρό (1,5 μηνών) της Τρυφερούλας. Θέλω από εδώ να καταγγείλω την άστοργη μάνα που ενώ προφυλάχτηκε στο γκαράζ (και ήταν θεόστεγνη) άφησε τα δύο παιδιά της στο έλεος του θεού. Το ένα το μάζεψα εγώ (σαν βρεμμένο κουρελάκι ήταν) και το στέγνωνα για ώρα με πετσέτες. Διεξάγονται εντατικές έρευνες για την ανεύρεση του άλλου.
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς υπάρχει μια τάση, όπως διάβασα & σε ένα σχόλιο, κοινωνικού φθόνου & γενικεύσεων (φωτεινές εξαιρέσεις σχόλια των periclis, zoferos mesaionas, mickey και κάποια λίγα ακόμη) αντί για προσπάθεια κατανόησης & αυτό βέβαια λειτουργεί πρώτον πολωτικά έως πολεμικά & δεύτερον απομακρύνει από την προσπάθεια κατανόησης & υγειούς επιχειρηματολογίας. Η ειρωνεία & ο κυνισμός διευρύνουν τα χάσματα.
Κατ'αρχάς δεν καταλαβαίνω γιατί να κατηγορούμε μαζικά μια ομάδα ανθρώπων επειδή προσπαθεί για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους.
Ας προσπαθήσουμε & εμείς για αυτό όπου πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει.
Μάλλον άξιοι θαυμασμού θα πρέπει να είναι & παράδειγμα.
Μια πιο καθαρή ανάγνωση των αιτημάτων των δασκάλων θα μπορούσε να οδηγήσει σε εντελώς διαφορετικά
συμπεράσματα.
Η λογική του γιατί να παίρνει αυτός τόσα & εγώ τόσα, ενώ δούλευω 12 ώρες την μέρα - υπάρχει ζωή με πλούσια ερεθίσματα & εκτός εργασίας - οδηγάει στον φθόνο. Αντίθετα προτείνω προσπάθεια για περικόπη των ωρών εργασίας για αυτόν που δουλεύει παραπάνω ώρες & προσπάθεια να γευτεί το σύνολο των χαρών της ζωής. Η μισθολογική αναβάθμιση είναι λογικό αίτημα αλλά δεν είναι το κυρίαρχο όπως θέλουν να το παρουσιάζουν τα ΜΜΕ.
Σχετικά με την περιβόητη αξιολόγηση
αναρωτιέμαι αν θέλουμε μια παιδεία
χωρίς φόβο που να προσπαθεί να δημιουργεί ανεξάρτητα, κριτικά πνεύματα, άρα που δεν διστάζει να θίγει στην τάξη θέματα ταμπού (π.χ θρησκεία). Η αξιολόγηση θα λειτουργούσε εντελώς ανασταλτικά ,έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα.
Τα κομματικά κριτήρια ή κριτήρια υπάρχοντος status απλά θα φίμωναν την ελέυθερη σκέψη με τον συνεχή φόβο της απόλυσης. Αλήθεια γιατί να εξυμνείται ο συνεχής φόβος της απόλυσης στον ιδιωτικο τομέα, αυτό οδηγάει σε δουλοπρεπή στάση & επιπλέον σε μια συνεχή ανασφάλεια
που είναι το άλλο άκρο.
Η μειώση του αριθμού των μαθητών
στην τάξη είναι σίγουρα άλλο ένα λογικό αίτημα, ευεργετικό για την λειτουργεία της.
Ενα άλλο θέμα που δεν προβλήθηκε
καθόλου έχει να κάνει με το χάσμα
που δημιούργησε η κακοδιαχείριση
των σχολικών βιβλίων από πλευράς υπουργείου. Εγινε μια αλλαγή στην
ύλη μιας χαμηλης τάξης που δεν θυμάμαι, με αποτέλεσμα τα παιδιά που αλλάζουν τάξη είναι σαν έχουν κενό μίας τάξης (συγκεκριμένο π.χ είναι ότι έμαθαν να μετράνε έως το 20 & ξαφνικά καλούνται να συνεχίσουν από το 100 !!). Αν δεν θεωρήσουμε ότι η κυβέρνηση προωθεί την αλλαγή της σειράς των αριθμών καταργώντας τους αριθμούς 21-99, τότε μιλάμε τουλάχιστον για απρογραμμάτιστη κίνηση. Οι αλλάγές αυτές θα πρέπει να γίνονται από τη Πρώτη στα παιδιά που ξεκινάνε το Δημοτικό ώστε να μην δημιουργούνται κενά που δημιουργούν
πρβλ. στα ίδια, στους δασκάλους, στους γονείς & πιθανώς & στους καθηγητές (είναι ευκολονόητο τι προβληματα μπορεί να δημιουργούν τα κενά στην διάρκεια της εκπαίδευσης).
Δεν θα επεκταθώ άλλο. Νομίζω αυτά είναι κάποια επιχειρήματα για μια
διαφορετική οπτική & κατανόηση της θέσης κάποιων συνανθρώπων μας. Είναι
νευραλγικό να ξεπερνάμε κάποτε το στενό προσπωπικό πρίσμα & το πως κινούμαστε οι ίδιοι στην ζωή μας, όταν πρόκειται για την κατανόηση διαφορετικών θέσεων, ανθρώπων, πράξεων κ.λπ. Αλλωστε κάπου εκεί δεν πατάει & ο ρατσισμός οποιασδήποτε μορφής ??
ΥΓ. Συγνώμη για το μέγεθος αλλά κρίνετέ το με επιείκεια, καθώς είναι το μοναδικό.
Εγώ σκέφτομαι ότι τους δάσκαλους τους ψάχνεις και τους βρίσκεις μόνος σου. Σε βιβλία, σε ανθρώπους που θέλεις να τους ακούς, που σε ξαφνιάζουν με το εύρος των γνώσεων τους, την αντίληψη και την κατανόηση τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή΄
Όποια κι αν είναι τα συστήματα, όποιοι κι αν είναι οι μισθοί και οιιδεολογίες, πρέπει να ψάχνεις για σοφία και ομορφιά, να την κυνηγάς, να επιδιώκεις να ζεις κοντά της. Κι αυτό είναι κάτι που δε μπορεί να το προσφέρει κανένα κράτος, κανένας θεσμός, καμμία εμπορική συναλλαγή...είναι απλά η πρώτη και σημαντικότερη περιπέτεια στη ζωή.
Επομένως σε όλους τους μαθητές και σε όλους τους δασκάλους σωστό είναι να ευχηθούμε καλή τύχη και καλή δύναμη. Αλήθεια το πιστεύω αυτό. Το να περιμένεις από το κράτος ή κάποιο ίδρυμα να σου προσφέρει γνώση, είναι το ίδιο παράλογο με το να περιμένεις σε ουρά στο ΙΚΑ για ένα φιλί.
κάτι για τις βροχές...και συγγνώμη για το άσχετο. Οδηγούσα την περασμένη παρασκευή, στην Μ25 και Μ40 προς Γουορικ από νότια Αγγλία. Έβρεχε γάτες και σκύλους και γουρούνια και ελέφαντες. Δε μπορούσα να δω απολύτως τπτ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγήκε για δύο λεπτά ο ήλιος και ο δρόμος στέγνωσε εντελώς.
Έχω τύχει και σε ανάλογη περίπτωση στην Αθήνα, στην Αττική οδό. Δύο τεινα συμβαίνουν:
Είτε το οδόστρωμα των Άγγλων είναι παραγγελιά από το Χουντίνι
είτε
στο ΥΠΕΧΩΔΕ δουλεύουν καλαμάρια και σουπιές
Eυχομαι απο τα βαθη της καρδια μου να βρεθει το μικρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως λεει και ο Κουντερα,καθε παιδι,καθε γεννηση ειναι μια ελπιδα
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφτηκαν αρκετά πάνω στο συγκεκριμένο θέμα (διάβασα αρκετά). Και σε αυτό το ζήτημα η προσέγγιση κάθε φορά είναι με προσωπικά κριτήρια και δεν είναι αντικειμενική!
Λίγοι πολλοί λίγοι σχολίασαν το ζουμί του κειμένου του Νίκου που είναι η νοοτροπία μας.
Αυτή αρρωστημένη διάθεση να τρυπώσουμε, να βολευτουμε αδιαφορώντας για τα προβλήματα που μπορεί να επιφέρει το δικό μας βόλεμα!
Είμαι γενικότερα εχθρός του δημοσίου γιατί έτσι έμαθα, έτσι μεγάλωσα!
Πιστεύω πως ακόμη και αν αύριο μου πρότειναν μια θέση στο δημόσιο και να έβγαζα τα ίδια χρήματα δεν θα πήγαινα!
Είχα την ευκαιρία (και το δόντι) και δεν το έκανα!
Από την άλλη συχνά βλέπω ανθρώπους να κατακρίνουν το δημόσιο και τη σπατάλη και οι ίδιοι να αποτελούν μέρος αυτής της σπατάλης αφού ανήκουν και αυτοί στο δημόσιο!
Βλέπεις ανθρώπους που θεωρούν τον εαυτό τους υπαεραπαραίτητο για το δημόσιο και όλους τους άλλους άχρηστους!
Φυσικά για αξιοκρατία και ανάβαθμιση ανάλογα με την αποτελεσματικότητα ούτε λόγος!
Πρόσφατο παράδειγμα η αλλαγή κυβέρνησης πριν 3 χρόνια!
Ορκιζόταν ο Καραμανλής οτι δεν θα πειράξει κανέναν!
Μια βόλτα στην Α' ΔΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ (τυχαίο παράδειγμα) θα σας έκανε να γελάτε με μαύρο δάκρυ!
Τμηματάρχες υποβιβάστηκαν σε απλούς υπάλληλους και αντίστροφα!
Χάος. Και είναι βέβαιο πως αν αλλάξουν τα πράγματα θα έχουμε πάλι ανακατατάξεις.
Το δυσάρεστο είναι οτι όλη αυτή τη διαδικασία την πληρώνουμε οι πολίτες!
Και είναι λογική και η απαξίωση που ακολουθεί!
@ oθονη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορω με τον συλλογισμο σας...! Απο την Βλαχοπουλου πηγατε στο οτι κολλαω ταμπελες στους ανθρωπους!
Εκτος, βεβαια, και αν πιστευετε οτι παρομοιαζοντας (για λογους αυτοσαρκασμου) τον εαυτο μου με εναν κιν/φικο ρολο αυτο σημαινει οτι ζω με στερεοτυπα. Ειναι λυπηρο να βλεπετε ταμπελες εκει που δεν υπαρχουν. Χανετε τον δρομο. Δεν διαβασατε προσεχτικα ΟΛΑ τα σχολια μου η απλα δεν διαθετετε το στοιχειωδες χιουμορ.
(Στην Ελλαδα, τα μαθηματα παιδαγωγικης τα θεωρουμε optional. Τι κι αν δεν εχει ιδεα καποιος; Τι κι αν δεν εχει ΔΙΔΑΧΘΕΙ ποτε παιδαγωγικα; Μπορει να εχει ταλεντο. Κι αν δεν το εχει, τοσα παιδια θα περασουν απο τα χερια του. Σιγα σιγα θα μαθει..).
@Alexandros B (Τρι Οκτ 10, 07:45:16 πμ):
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τυπικά" και "αντικειμενικά" είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ πράγμα! Δε βλέπω πού ακριβώς διαφωνούμε. Απλά αναφέρω πως αυτά "δε σε κάνουν κατ' ανάγκη καλύτερο στη δουλειά σου ούτε σου δίνουν "δικαιωματικά" υψηλότερο μισθό.". Διαφωνείς;
Αν έχω έναν υπάλληλο με "καλή" προϋπηρεσία, εξαιρετικές συστατικές επιστολές, μεταπτυχιακά κλπ, αλλά δε διαθέτει τις κατάλληλες "ικανότητες" και κάνει "χειρότερη" δουλειά από έναν άλλο που δεν διαθέτει αυτά τα τυπικά (ή αντικειμενικά, αν θέλεις) προσόντα, ΣΑΦΩΣ και θα προτιμήσω να προσλάβω τον δεύτερο!
Ελπίζω να έπιασες το …point ;)
@Giorgos (Τρι Οκτ 10, 08:12:34 πμ):
Δε νομίζω πως ισοπεδώνω τίποτα. Έχω κάνει σχόλια που κάθε άλλο παρά "ισοπεδωτικά" είναι (δες π.χ. εκείνο στις Τρι Οκτ 10, 01:43:15 πμ). Αλλά θα πούμε και τα υπέρ και τα κατά, χωρίς φόβο και …πάθος - καλά, το τελευταίο "παίζεται" λιγουλάκι :))
@Nikos Dimou (Τρι Οκτ 10, 08:45:06 πμ)
Μάλλον μπέρδεψα τη "ραδιοφωνική παραγωγή" που αναφέρεις σε κείνες τις σελίδες. με τη δουλειά στο "Τρίτο". Πάντως κι εκείνη στο Δημόσιο ήταν (κάτι θυμόμουν τελικά), οπότε το νόημα του σχολίου παραμένει. Φυσικά δεν το ανέφερα για "εντυπώσεις", αλλά για να τονίσω πως και πολύ αξιόλογοι άνθρωποι έχουν περάσει κατά καιρούς από τον ΔΤ - οι περισσότεροι φυσικά, εγκατέλειψαν κάποια στιγμή την …προσπάθεια, απηυδισμένοι από την νοοτροπία που επικρατεί (το ίδιο πάντως έκανα κι εγώ, πέρα από το Δημόσιο και για κάποιες εταιρείες του Ιδιωτικού Τομέα - ένας θεός ξέρει πού θα καταλήξω τελικά, αλλά μου αρέσει να "παίζω" και να τα δοκιμάζω όλα, ακόμα και όσα "σημαντικά" έχουν σχέση με την επαγγελματική μου "εξέλιξη" ;)
Ποια σκέψη σας παρακίνησε ω eli_loulour να νομίζετε ότι με ένα μεταπτυχιακό τίτλο πρόκειται να σας ανοίξουν οι στενές πύλες των «ερευνητικών ιδρυμάτων». Η ίδια που σας υποχρέωσε να πιστεύετε ότι με ένα μεταπτυχιακό τίτλο πρόκειται να ανοίξει ρόδο αιμάτινο η ζωή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εσείς persinos xynos θέλετε να αρθρογραφώντας σε αυτόν εδώ τον ιερό χώρο να μας ενημερώσετε σχετικώς για το κριτήριο που διακρίνει σε φοβισμένους και θαρραλέους τους της ζωής;
@ pensierix
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον με παρεξηγήσατε.Δανείστηκα την πρόταση σας και την ταινία που αναφέρατε για να καταλήξω στο οτι δεν είναι σωστό να κολλάμε ταμπέλλες στους άλλους.Συγγνώμη αλλα δεν είχα πρόθεση να σας προσβάλλω ,γιατί άλλωστε εφ΄οσον επι της ουσίας και οχι μονο συμφωνούμε ?
Αν το εισπράξατε ετσι μάλλον φταίω εγώ που δεν διαχώρησα απο την αρχη την θέση μου.Πάντα είμαι ανοικτός σε οτι με βελτιώνει.Συγγνώμη και παλι...
Reactor
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλάχιστοι οι δάσκαλοι με παιδεία, και όταν λέω παιδεία εννοώ την ουσιαστική καλλιέργεια αρχών και αξιών. Οταν ζούσαμε στην Ελλάδα, η δασκάλα του γιου μου διάβασε την έκθεση του δυνατά ως παράδειγμα προς αποφυγή. Στη δε παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου ρίξανε λεμόνια και αυγά στην κόρη μου (λόγω διπλής υπηκοότητας)για να δείξουν τον αντιαμερικανισμό τους. Τίποτα δεν τους συνέβη. Ούτε επίπληξη. Και όταν στην γεωγραφία ήρθε και η σειρά των ΗΠΑ, γιουχάϊσε όλη η τάξη και ο δασκαλος δεν είπε τίποτα.
Αυτό είναι το πρόβλημά τους λοιπόν. Η έλλειψη παιδείας. Και καλλιεργημένος να είσαι όταν μπαίνεις στο σύστημα για να επιβιώσεις πρέπει να γίνεις σαν και αυτούς.
"Οι μεγάλες ταμπέλλες είναι που κάνουν την ζημιά.Εχει πέσει ταμπέλλα 2.5μΧ3μ στο αυτοκίνητο σας ? Υποψιάζομαι πως όχι.Σε όσους εχει πέσει ομως καταλαβαίνουν τι εννοώ γενικά και ειδικά ."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συνηθίζω να υποστηρίζω ή να καταδικάζω άτομα. Μένω όμως με την απορία:
Εχει καταλάβει κανείς την υψηλή και ουσιαστική ευφυία του "οθόνη";
Προσωπικά πιστεύω πως πίσω από αυτό που διάβασα, κρύβονται ολόκληρα 'σεντόνια' και τόνοι εμπειρίας ζωής...
Ζητώ συγγνώμη για το εκτός θέματος, αλλά επειδή είναι εντός του θέματος του recordbreaking προπροπροηγουμένου post δεν άντεξα και το παραθέτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημερινή είδηση απο το www.in.gr
"Στην μακροσκελή εισήγησή του κατά τη συνεδρίαση της Ιεραρχία, ο κ. Χριστόδουλος αναφέρθηκε στις σχετικές προτάσεις νόμου της «Ελληνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη», του ΚΚΕ και του Συνασπισμού. Μία πρόταση, όπως ανέφερε, «που διαπνεόταν από έντονο αντιθρησκευτικό πνεύμα, καταλυτικό της μακραίωνης παράδοσης του ελληνικού λαού και αναιρετικό της συστοιχίας Εκκλησίας και Πολιτείας στη χώρα μας».
«Την ορμή των επιτιθέμενων», σημείωσε, «ανέκοψε κάπως η δήλωση του πρωθυπουργού, ο οποίος κατέστησε σαφές ότι η Κυβέρνηση δεν συζητεί θέμα αλλαγής του συστήματος των σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, πλην όμως αυτοί δεν παραιτήθηκαν του σχεδίου τους».
Από τη στιγμή που το θέμα τέθηκε από τον πρωθυπουργό, είπε, «υπήρξε αντικείμενο ιδιαίτερης φροντίδας προς την κατεύθυνση της διατήρησης του ισχύοντος συστήματος των σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, το οποίο έχει αποδειχθεί χρήσιμο και λυσιτελές και για τις δύο πλευρές».
Συνοπτικά (και--αναπόφευκτα--ολίγον ισοπεδωτικά), για το ελληνικό σύνδρομο διορισμομανίας ενοχοποιούνται οι εξής παράγοντες:
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Οι «καλές» (έναντι του ιδιωτικού τομέα) συνθήκες στο δημόσιο τομέα. Δεν θα επαναλάβω τα χιλιοεπωμένα, τα ξέρουμε όλοι.
2.Οι ζόρικες συνθήκες στον ιδιωτικό τομέα: Χαμηλοί μισθοί, υπερβολικές απαιτήσεις της εργοδοσίας (π.χ. εργασία εκτός ωραρίου χωρίς αμοιβή), ανίκανοι εργοδότες, μάλλον μικρές δυνατότητες εξέλιξης, μεγάλος ανταγωνισμός για λίγες θέσεις. Είναι αυτονόητο ότι ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης είναι αυτός που καθορίζει τις συνθήκες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Αν δημιουργούνταν περισσότερες επιχειρήσεις, θα υπήρχε μεγαλύτερη ζήτηση εργαζομένων. Εδώ το θέλω το κράτος να βοηθήσει κάποιον να στήσει μια επιχείρηση και όχι να τον τρομοκρατεί απειλώντας τον με γραφειοκρατία και καχυποψία («Και γιατί θέλεις να ανοίξεις επιχείρηση; Μπαγασάκο, θέλεις να βγάλεις λεφτά ε; Θα σου δείξω εγώ…»). Επίσης, αν οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας φιλοδοξούσαν να ασκήσουν επαγγέλματα για τα οποία υπάρχει ζήτηση, θα λάμβαναν και περισσότερα χρήματα. Μου κάνει φοβερή εντύπωση να υπάρχουν νέοι με σπουδές σε αντικείμενο που εκ προοιμίου δεν έχει καλές προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης (π.χ. ανθρωπολογία) και μένουν άνεργοι περιμένοντας να τους προσφερθεί θέση κομμένη και ραμμένη για αυτούς. Κι εγώ έχω δύο πτυχία αλλά αν βρεθώ χωρίς δουλειά, θα κάνω την πωλήτρια, την ταμία ή την εργάτρια. Προφανώς και δεν θα είμαι ευτυχής. Αλλά σάμπως θα είμαι ευτυχέστερη αν παίρνω επίδομα ανεργίας (συν βοήθεια από τους γονείς) και βλέπω πρωινάδικα στην τηλεόραση; Αυτά ισχύουν και για τα ελεύθερα επαγγέλματα. Έχω βαρεθεί να ακούω δικηγόρους, αρχιτέκτονες, μεταφραστές και άλλους επαγγελματίες να μου λένε πόσα λίγα χρήματα βγάζουν (και πόσο θα προτιμούσαν να διοριστούν στο Δημόσιο). Μα φυσικά! Όταν π.χ. η Θεσσαλονίκη του ενός εκατομμυρίου κατοίκων έχει 5.000 δικηγόρους, υπάρχει υπερπροσφορά. Άρα πάντα θα υπάρχει κάποιος που πεινάει περισσότερο από σένα και θα κάνει την ίδια δουλειά ζητώντας λιγότερα χρήματα. Τι κάνεις λοιπόν: α) Αλλάζεις επάγγελμα ή β) αποδέχεσαι τη μοίρα σου και το βουλώνεις ή γ) προσφέρεις και προωθείς υψηλότερου επιπέδου υπηρεσίες στοχεύοντας στους πελάτες (ή εργοδότες) που ζητούν τέτοιες υπηρεσίες (να την πάλι η προσφορά-ζήτηση).
3.Η τεμπελιά μεγάλου αριθμού συμπολιτών μας. Ουδέν σχόλιον.
Γύναίκα και δημοσιο-υπαλληλία στην Κύπρο
ΑπάντησηΔιαγραφή------------------------------
Για τις δυσκολίες τής ζωής, τα οφέλη από την δημοσιο-υπαλληλία, είναι απαραμιλλα.
Ποια ιδιωτική επιχείρηση μπορεί να σου χορηγεί αναρρωτικές άδειες, εκπαιδευτικές κά, επί 5 συναπτά έτη, χωρίς να διακοπεί η μισθοδοσία;
Ποια ιδιωτική επιχείρηση μπορεί να σου εξασφαλίζει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (οικογενειακή) δίχως όρια τόσο στο διαγνωστικό όσο και το θεραπευτικό σταδιο;
Ποια ιδιωτική επιχείρηση (δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα) μπορεί να σε δεχτεί γνωρίζοντας ότι ενδεχομένως, στο μέλλον, κάθε άνοιξη μπορεί να απουσιάσεις ξανά για ζητήματα υγείας για ένα ή δυο ή τρεις μήνες;
Ποια ιδιωτική εταιρία θα σεβαστεί τις δυσκολίες της εγκυμοσύνης χορηγώντας σου άδεια επί τόσους μήνες πριν και μετά τον τοκετό;
Ποια ιδιωτική επιχ. θα σου δώσει εκατό χιλιάδες ευρω εφάπαξ και δυομιση χιλιάδες ευρω συνταξη;
Ζώντας, τον τελευταίο καιρό, από κοντά τα βάσανα οικογενειών (που έχουν παιδία με επιληψία) έχω να πώ ότι η ποιότητα ζωής που απολαμβάνουν οι διορισμένοι στην "κυβέρνηση" είναι ασύγκριτη σε σχέση με την ποιότητα ζωής των οικογενειών που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα ή ακόμα χειρότερα, οι γυναίκες είναι άνεργες/οικοκυρες. (Μιλάμε για μισθωτούς και στελέχη)
Τέλος, από προσωπική πείρα, έχω να πω (εργάστηκα επί ένα χρόνο ως καθηγήτρια σε κολλέγιο) μια γυναίκα εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα (εδώ στην νήσο) παίρνει ψίχουλα, σε σχέση με τα τυπικά της προσόντα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στο δημόσιο.
Χώρια την ανασφάλεια που δεν έχεις στον δημ. τομέα.
Γιατί λοιπόν να μην ονειρεύεται κάθε νεος ή νέα (στην Κύπρο) μια θέση στη δημόσια εκπαίδευση;
Με αγάπη
Παράγραφος
@ οθονη
ΑπάντησηΔιαγραφή"Συγχωρήστε με αλλά γιατί το ενα αποκλείει αυτόματα το άλλο ? Δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στο ίδιο άτομο και μέσα στο πεδίο της μάχης που κρίνονται όλοι ( τάξη ) να ξεπετάγεται πότε η μια ιδιότητα και πότε η άλλη με στόχο οι μαθητές να ξεπεράσουν τον δάσκαλο ?"
Η αντιδραση μου οφειλεται στο γεγονος οτι παρερμηνευσατε τα γραφομενα μου. Δεν αναφερω πουθενα οτι ο καλος μουσικος δεν μπορει να ειναι καλος δασκαλος. Μου κολλησατε μια ταμπελλα. Υποστηριζω οτι για να διδαξει κανεις στο δημοσιο σχολειο πρεπει να εχει διδαχθει παιδαγωγικα ( κατι που δεν παρεχει το διπλωμα οργανου). Ο κατοχος διπλωματος ειναι ενας πολυ καλος μουσικος, δεν μπορει να γινει καθηγητης μουσικης στα σχολεια.
Κατα τα αλλα, η γνωμη μου για εσας ταυτιζεται με αυτη του somebody.
Με εκτιμηση.
Pensierix
@ pensierix
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον τα έχετε ολίγον μπερδεμένα στο μυαλό σας.
Ο απόφοιτος ωδείου έχει κάνει παιδαγωγικά και θεωρητικά αλλά και πρακτικά σε μικρούς μαθητές, γιατί το πτυχίο του είναι προσανατολισμένο αποκλειστικά στη διδασκαλία (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σχολεία και ωδεία).
Ο απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών που σε γενικές γραμμές κάνει ΕΙΣΑΓΩΓΗ σε διάφορα μουσικολογικά θέματα, από αυτά που γνωρίζω (και σε σχέση με το σημερινό post) δεν έχει κάνει συμβόλαιο να πάει στην εκπαίδευση, τα προγράμματα σπουδών στα σχολεία, πόρρω απέχουν από τις σπουδές του (μάλλον πιό χρήσιμο είναι να μπορεί κάποιος να στήσει μιά χορωδία και να τη συνοδεύσει στο πιάνο στις 17 σχολικές γιορτές του χρόνου), άλλωστε σας πληροφορώ ότι στα περισσότερα σχολεία (ειδικά στα ολιγοθέσια)μουσική κάνει ο δάσκαλος που ίσως δεν ξέρει το κλειδί του σολ.
Τέλος η παιδαγωγική επιμόρφωση όταν γνωρίζεις το αντικείμενο,δεν είναι ακριβώς η εμβάθυνση στη θεωρία των quarks. Θα μπορούσε να προβλέπεται μια ολιγόμηνη παρακολούθηση των ενδιαφερομένων απο το Υπουργείο...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι και γω απόφοιτος Φυσικής σχολής ΑΠΘ. Άρα είμαι και γώ ένας αδιόριστος καθηγητής(;;;;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε δεν πάμε καλά σε αυτή τη χώρα...
@ proinos
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου το ελληνικο κρατος εξισωνει τα πανεπιστημια με τα ωδεια, εμενα δεν μου πεφτει λογος. Θα σας συνιστουσα να κανατε εναν ελεγχο για την ποιοτητα σπουδων που παρεχουν πολλα ωδεια (οχι ολα) που φυτρωνουν σαν μανιταρια καθως και τις διαδικασιες που ακολουθουν στις εξετασεις τους.
Το θεμα εγω το κλεινω, ηδη εχω κουρασει και δεν επιθυμω να συνεχισω να κανω καταχρηση χωρου. Ο καθενας ας μεινει με την αποψη του.
@ΝΔ: "Θέλω από εδώ να καταγγείλω την άστοργη μάνα που ενώ προφυλάχτηκε στο γκαράζ (και ήταν θεόστεγνη) άφησε τα δύο παιδιά της στο έλεος του θεού."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά μου λένε πως 'τα πάντα εν σοφία εποίησας'!
Μάλλον τα πάντα 'με την Σοφία εποίησε'!!!
Πάντως για την αποκατάσταση της ισορροπίας, να αναφέρω πως η γατούλα που έχω, όποτε της ρίξω φαγητό, πρώτα περιμένει να φάνε τα παιδιά της και τρώει έπειτα ότι απομείνει...
eli_loulour k Mickey:
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σύστημα κατηγορείται για κάτι που πραγματικά δεν φτάει κατά τη γνώμη μου.
ουσιαστικά το πρόβλημα που θιγει το post με αφορμή αυτό των "εκπαιδετικων" είναι γενικό k ίσως όχι μονο ελληνικό.
θα το συνόψιζα:
Επειδή κάποιος κουράστηκε να πετύχει κάτι (μεταπτυχιακά, "πανελληvιες", etc) πιστεύει ότι πρέπει να δικαιωθεί από τη κοινωνία
Σε αυτήν όμως δεν απονέμεται δικαιοσύνη με βάση το κόπο...
somebody said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως για την αποκατάσταση της ισορροπίας, να αναφέρω πως η γατούλα που έχω, όποτε της ρίξω φαγητό, πρώτα περιμένει να φάνε τα παιδιά της και τρώει έπειτα ότι απομείνει...
Mα το ίδιο κάνουν και όλες οι μαμά-γάτες - όσες τουλάχιστον είχα τα τελευταία 40 χρόνια! Η Τρυφερούλα, πανέμορφη και πολύ τρυφερή, αγνοεί τελείως τα παιδιά της. Της τα μεγαλώνω εγώ!
Δυστυχώς το δεύτερο ακόμα δεν βρέθηκε. Ελπίζω να μην πνίγηκε στη βροχή.
"άφησε τα δύο παιδιά της στο έλεος του θεού."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου την συγκεκριμένη στιγμή, ήσουν εσύ Νίκο!
(Τρυφερούλα, η μασκώτ του ποστ: την μητρικήν την έχει αναγάγει εις δημοσιοϋπαλληλικήν!)
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Καλησπέρααα!
Και για να επανέλθουμε, λίγο πριν κλείσει το θέμα, να αναφερθώ για λίγο ακόμα εν είδει επιλόγου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα την αγαπητή μας paragrafos.
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα εξηγήσει το τι και το γιατί. Και σε τελική, ούτε που με νοιάζει, εφ όσον δεν μπορώ με την παρουσία μου να βρω λύσεις προτείνοντας κάτι που να με εκφράζει.
Η ουσία είναι πως όποιος μπει σε οποιαδήποτε δημ.υπηρεσία έχει λύσει ένα σημαντικό πρόβλημα.
Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν δούλευα για τον ιδιωτικό τομέα.
Δούλευα (όχι εργαζόμουν, έχει διαφορά) το '85 σε μεγάλη (σήμερα) αλυσίδα πώλησης Η/Υ.
Ας ήμουν ο καλύτερος (το ήξεραν). Ημουν το κλωτσοσκούφι! Ετσι τους βόλευε. Μη τυχόν και διεκδικήσω τίποτα!
Ρε! Ελα εδώ από τη μία! Σήμερα περιμένουμε παραλαβή, στις 12 το βράδυ, από την άλλη. Τι και αν σχόλαγα στις 8:30;
Μισθός; Βασικότατος!
Εφυγα. Πήγα σε άλλη. Σε κάποιον που εκμεταλευόταν το πρόγραμμα επιδότησης ανέργων του ΟΑΕΔ για 6 μήνες. 6 μήνες κ μία μέρα με απέλυσε.
Μετά, μηχανογράφηση σε εταιρία αυτοκινήτων. Μόλις τέλειωσε η φούρια της απόσυρσης του '92 απολύθηκα μαζί με 60 άλλους...
Τότε πιά, το πήρα σοβαρά! Εδώ έχουμε πρόβλημα!
Εψαξα, βρήκα προκυρήξεις και όλα τα συναφή.
Δεν θα ψάχνω μία ζωή για δουλειά! Και μάλιστα σε επάγγελμα του μέλλοντος! Και στα 50-60 ποιός θα με πάρει;
Κατάφερα και μπήκα σε δημοτική επιχείρηση μηχανογράφησης.
Εκεί, και προσφέρω έργο, και μου προσφέρουν αναγνώριση.
Εκεί, επιτέλους, εργάζομαι!
Γιατί λοιπόν να είναι κακό το να θέλει κάποιος να διοριστεί ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ;
Δεν φταίνε οι άνθρωποι αυτοί.
Ας υπήρχε σωστά δομημένος ιδιωτικός τομέας αντί για 'αλεξιπτωτιστές' όπως λέγονται, και τότε τα ξαναλέμε!
Εδώ μιλάμε για θέμα ζωής!
Πείτε μου: Οταν έχετε να φτιάξετε οικογένεια, με ότι ευθύνες αυτό συνεπάγεται, θα βασιστείτε στις βουλές του κάθε ιδιωτικού που αύριο μπορεί να πάθει καρδιακό και να βρεθείτε με 2 παιδιά στο δρόμο;
Καταχρώμαι τον χώρο που μου αναλογεί αλλά:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως η Τρυφερούλα (τι πανέμορφο όνομα αλήθεια) αξίζει ιδιαίτερο ποστ;
Ισάξια του Ντον ίσως;
"Τα παιδιά της τα μεγαλώνω εγώ".
Σε έχει καταλάβει πως νοιάζεσαι και ξέρει πως τα παιδιά της είναι σε καλά χέρια!
Εχω 'κόλλημα' με τις γάτες. Μας μοιάζουν τόσο πολύ.
Ποιό άλλο ζώο κυνηγάει και σκοτώνει just for the fun of it;
Οκ, δεν δημοσιεύω τίποτα άλλο!
Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφήsomebody said...
Πάντως για την αποκατάσταση της ισορροπίας, να αναφέρω πως η γατούλα που έχω, όποτε της ρίξω φαγητό, πρώτα περιμένει να φάνε τα παιδιά της και τρώει έπειτα ότι απομείνει...
Mα το ίδιο κάνουν και όλες οι μαμά-γάτες - όσες τουλάχιστον είχα τα τελευταία 40 χρόνια! Η Τρυφερούλα, πανέμορφη και πολύ τρυφερή, αγνοεί τελείως τα παιδιά της. Της τα μεγαλώνω εγώ!
----------------------
Αγαπημένε ΝικόΔημε, κατάλαβε πόσο εκλεκτός γατομπαμπάς είστε!
Πάντως, κάπου διάβασα πως εάν μια γάτα χάσει επαφη με τα παιδιά της για μια βδομάδα, μετά τα ξεγράφει.
Με αγάπη
Α.
Kαλησπέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα σύντομο σχόλιο (χαμός πάλι στο γραφείο) προς mickey, ή μάλλον με αφορμή το σχόλιο του mickey.
Εχεις δίκιο σε όσα γράφεις, η ισοπέδωση των πάντων δεν είναι λύση, και σαφώς δεν χαρακτηρίζει κάποιον που κόπτεται περί αντικειμενικότητας. Αν λοιπόν συγκεκριμένα τα δικά μου σχόλια ακούστηκαν ισοπεδωτικά, απολογούμαι, δεν βοηθάει κανέναν η γενίκευση χωρίς κριτήρια.
Γενικότερα τώρα (ως αποφώνηση, σε σχέση με όλα όσα ειπώθηκαν απ' όλους μας). Κι εγώ προτιμώ την ίση απόσταση από τα δύο άκρα, σε κάθε ζήτημα... Ωστόσο, στο θέμα των εκπαιδευτικών, υπάρχουν κάποια πράγματα που δέχομαι και κάποια που δεν δέχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, ότι σαφώς, όπως και σε κάθε άλλο κλάδο, έτσι και στο Δημόσιο, και στην Εκπαίδευση ειδικότερα, δραστηριοποιούνται άνθρωποι με συνείδηση του ρόλου τους, και με διάθεση να κρατήσουν τον πήχη ψηλά, γιατί αγαπούν αυτό που κάνουν, έχουν μεράκι για τη δουλειά τους. Αρα, ναι, σαφώς, δεν ισχύει το απόλυτο "δημόσιος υπάλληλος ίσον αραλίκι".
Δέχομαι επίσης ότι και στον ιδιωτικό τομέα είναι πολλοί αυτοί με τους παχυλούς μισθούς που δεν αντιπροσωπεύουν ούτε στο ελάχιστο την ποιότητα της εργασίας τους (έγραψα κι εγώ χτες ή προχθές, για τους φελλούς που επιπλέον).
Τέλος, εννοείται πως ο μέσος καθηγητής αισθάνεται ριγμένος, κορόιδο, και όλα τα συναφή. Δεν είναι όντως μισθός αυτός που παίρνει ο πρωτοδιοριζόμενος, όπως μισθός δεν είναι και αυτός που παίρνω εγώ, μετά από 12 ολόκληρα χρόνια στην αγορά εργασίας (και κατά γενική ομολογία πετυχημένα...).
Εννοείται ότι θέλουμε ικανούς και άξιους καθηγητές στην Εκπαίδευση. Αλλά ο κάθε διοριζόμενος καθηγητής γνωρίζει το επίπεδο των μισθών, πριν καν προσληφθεί. Δεν δέχομαι λοιπόν να παζαρεύει κανένας καθηγητής την ποιότητα του μαθήματος που κάνει, στο όνομα ενός χαμηλού μισθού. Γνωρίζει εκ των προτέρων ότι διορίζεται σε έναν χώρο όπου οι αμοιβές είναι χαμηλές. Επιπλέον είναι δεδομένο ότι γρήγορα θα στραφεί ΚΑΙ στα ιδιαίτερα μαθήματα ή τα φροντιστήρια (συντηρώντας έτσι, ακόμη και αν δεν είναι αυτό στις προθέσεις του, την παραπαιδεία), προκειμένου να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο (δεκτό κι αυτό). Κι εγώ δύο και τρεις δουλειές κάνω ως free lancer, όποτε και όσο μπορώ, γιατί ένας μισθός δεν μου αρκεί... Σε κανέναν δεν αρκεί, για την ακρίβεια, αν δεν ανήκει στους λίγους και προνομιούχους.
Κι εγώ συμφωνώ ότι το κράτος οφείλει περισσότερα στους καθηγητές, γιατί προσφέρουν το ύψιστο αγαθό της μόρφωσης και της γνώσης, απ' όσα οφείλει στον πάσα ένα ιδιωτικο υπάλληλο μια εταιρία με μόνο της αξίωμα το κέρδος.
(συνεχίζεται)
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι σημειωνόταν μια ταυτόχρονη έκρηξη στον εγκέφαλο του Πρωθυπουργού, του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και του Υπουργού Παιδείας, και ξαφνικά εγκρίνονταν ΟΛΑ τα αιτήματα των (συνδικαλιζόμενων) εκπαιδευτικών. Ακόμη κι αυτό που προβλέπει πρώτο μισθό 1.400 ευρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί κανείς με βεβαιότητα να πει πως η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών θα εγκατέλειπαν την αμέσως επόμενη μέρα αρκετές από τις παράπλευρες δραστηριότητές τους, για να είναι πιο αποδοτικοί και καλύτερα προετοιμασμένοι στο σχολείο; Οτι θα έμπαιναν στην τάξη πιο χαμογελαστοί, επικοινωνιακοί, μεταδοτικοί και αποτελεσματικοί, σε τελική ανάλυση; Τι είναι αυτό που έκανε τον 1 στους 15-20 καθηγητές απ' όσους συνάντησα στα 12 συνολικά χρόνια σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μεσα στο γάλα; Αυτόν, που έκανε όλη την τάξη να κάθεται προσοχή, γιατί είχε λόγο άριστο και τη γοητεία του μεταδίδειν; Αλλά ακόμη κι αυτόν που δεν διέθετε τα παραπάνω χαρίσματα, αλλά μπορούσε έστω να στέκεται αξιοπρεπής, απέναντι σε 20-25 θηρία, και να κερδίζει την προσοχή τους; Μήπως αυτός ο καθηγητής αμοίβεται καλύτερα; Μπαααα...
Το πρόβλημα είναι ότι στο χώρο της Εκπαίδευσης καταλήγουν άνθρωποι που ουδεμία σχέση έχουν με αυτήν. Ανθρωποι που για αλλού ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν, από την ανάγκη. Και ναι, έχουν την αμέριστη κατανόησή μου, γιατί κι εγώ στα ίδια πελάγη κολυμπάω, με την ίδια οικονομική ανασφάλεια παλεύω καθημερινά. Αλλά η ώρα που μπαίνει ο δάσκαλος στο τμήμα και απαιτεί την προσοχή του μαθητή, είναι ιερή. Γιατί το έργο που προσφέρει ο δάσκαλος, με λίγων άλλων το έργο δύναται να συγκριθεί. Τι να το κάνεις το αστραφτερό αμάξωμα, αν η μηχανή αγκομαχάει... Και από αυτόν το δάσκαλο έχω απαίτηση, ως μελλοντική μητέρα, όπως είχα και ως μαθήτρια, την υπέρβαση εαυτού. Οπως την έχω και από το γιατρό.
Αλλιώς φίλε μου, κάνε μιαν άλλη δουλειά. Και ναι, να διεκδικήσεις τη θέση σου κάτω από τον ήλιο, και να πάρεις και τα 1.400 ευρώ.
Αλλά... Την επόμενη μέρα να σε περιμένει ο πέλεκυς της αξιολόγησης. Και αυτή να είναι αντικειμενική, σύγχρονη με τα αιτήματα των καιρών, και δριμεία έναντι όσων περνάνε την πόρτα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με μόνο όνειρο, όχι την μέθεξη των μαθητών τους στη γνώση, αλλά τη μονιμοποίηση και την ασφαλή ζωούλα.
Να είσαι έτοιμος να δεχτείς ότι θα πρέπει συνεχώς να επανεκπαιδεύεσαι, ότι το επίπεδο της δουλειάς σου είναι υψηλό, να μην ενδιαφέρεσαι μόνο για τα φλερτ στους διαδρόμους (όπως πολλοί από τους καθηγητές που γνώρισα εγώ) και το συνδικαλίζεσθαι του καφενέ, αλλά για αυτά τα 20 άτομα που περιμένουν από σένα κάθε φορά να τους ανοίξεις νέες πόρτες.
Αν δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά, μην ζητάς 1.400 ευρώ ούτε μονιμοποίηση. Κάνε κάτι άλλο, ψήνε σουβλάκια καλύτερα. Περισσότερα λεφτά θα βγάλεις, και θα είναι και το κεφαλάκι σου ήσυχο, ότι δεν φέρεις και καμία τεράστια ευθύνη, για το ότι, στο όνομα της διεκδίκησης των - φευ - λογικών αιτημάτων σου, χάνονται εβδομάδες ολόκληρες από το διδακτικό έτος.
Και τέλος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποψή μου είναι ότι είναι τέτοια η ατμόσφαιρα στο Δημόσιο γενικότερα, και στα σχολεία ειδικά (που θα έπρεπε να φαντάζουν διαφορετικά στα μάτια των μαθητών αλλά και των καθηγητών, να εμπνέουν χαρά και δημιουργικότητα, όχι θλίψη σαν τα δικά μας), που ακόμη και αν είσαι ένας παθιασμένος νέος καθηγητής, που αρκείται στο χαμηλό του μισθό, γιατί αγαπάει με πάθος αυτό που κάνει (1 στους ... πόσους άραγε;), αρκούν λίγα μόλις χρόνια περικυκλωμένος από τη μιζέρια του ελληνικού σχολείου που στερείται υποδομών σε επίπεδο εθνικής ντροπής, για να καταλήξεις εντελώς ματαιωμένος και ... γκρινιάρης!
Κοιτάζοντας λοιπόν τα "δίκαια" αιτήματα των εκπαιδευτικών, και ενθυμούμενη τα δικά μου σχολικά χρόνια, και μετά, τσεκάροντας όλα τα παραπάνω με αυτό που ισχύει σήμερα στα ελληνικά σχολεία, ένα συμπεραίνω. Οτι τα αιτήματα που θα έπρεπε να διαβάζει κανείς στη λίστα, δεν υπάρχουν. Και αυτό είναι θλιβερό.
Αμ, δεν μπορώ να μην ξαναγράψω! Αδύνατον!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες, μα πόσες, δεν γεννάνε και η χειρότερη ξένη είναι η καλύτερη μαμά για αυτά τα μωρά...
Πάντως πέρα από την νοοτροπία της Ελληνικής κοινωνίας η οποία θεωρεί το δημόσιο ως το απόλυτο μαξιλάρι μιας ασφαλούς και ήρεμης διαβίωσης, το θέμα είναι καθαρά πολιτικό. Ακόμα και αυτή η νοοτροπία είναι ένα καθαρά πολιτικό προιόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν το δημόσιο ήταν, είναι και δυστυχώς θα είναι ένα ψηφοθηρικό εργαλείο στα χέρια των πολιτικών, όταν ο όρος της μόνιμης απασχόλησης ισοδυναμεί με την ισοβιότητα, όταν το κράτος δεν εγγυάται ίσες ευκαιρίες στην δουλειά και στην επιχειρηματικότητα
τότε το "αδιόριστος" εκπαιδευτικός ισοδυναμεί με το "μόνιμος" δημόσιος υπάλληλος, με τον "επαγγελματία" πολιτικό, με τον "παντογνώστη" δημοσιογράφο κοκ.
Δυστυχώς οι αναλαμπές στην ελληνική κοινωνία έρχονται μόνο από χαρισματικούς ανθρώπους αλλά κι αυτοί δυστυχώς είτε κουράστηκαν να ασχολούνται με τα κοινά είτε τις φωνές τους τις κάλυψαν οι κατέχοντες το μέσον της επικοινωνίας.
Μακάρι να βρεθούν σε θέσεις αποφάσεων άνθρωποι που σκέφτονται και τολμούν ... Για ν' αλλάξουν τις δομές και να δώσουν στον πολίτη την ευθύνη της ζωής του.
Μέχρι τότε θα είμαστε το τελευταίο "κομμουνιστικό" κράτος της Ευρώπης που θα περιμένουμε την σωτηρία μας από μια απόφαση ενός κομματικού οργάνου που έχει δόντι στον υπουργό ... για μια θεσούλα στο δημόσιο.
Σπέρνουν ανέμους και θερίζουμε θύελλες.
Κ.
Λευτέρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλοί άνθρωποι κάνουν καλές σπουδές γιατί απλά γουστάρουν κ δεν το βλέπουν ως μέσο για να πετύχουν κάτι συγκεκριμένο.
---
Κ κάτι πιο γενικό, μεταξύ μας... ξέρετε πολλούς απολυμένους από ιδιωτικές εταιρίες ? Οι περισσότερες (μεγάλες, ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ) είναι χειρότερες σε θέματα γραφειοκρατίας από το δημόσιο.
Δεν βαρεθήκατε σε τόσα πόστ να γράφετε κα να βρίζετε τον δημόσιο τομέα? Τα ίδια και τα ίδια, χιλιοειπωμένα. Για να κρατηθούν οι ισορροπίες, συνιστώ να γίνει ένα ξέχωρο ποστ για τον ιδιωτικό τομέα. Για να είσαστε δίκαιοι. Ας πάρουμε ως ψase study την υπόθεση ενός βαρβάτου επιστήμονα, που προσλαμβάνεται από την Intracom ή την Βιοχάλκο, για να μην κολλήσουμε σε ταμπέλες και μας μηνύσουν για γκρίζα διαφήμιση. Αυτό και αν είναι ενδιαφέρων άρθρο. Θα γνωρίζουμε όλες τις φοβίες που διακατέχονται οι παλιοί και τις τρικλοποδιές που θα βάζουν στον επιστήμονα μας. Ο προϊστάμενος που θα τα έχει χαμένα από τις νέες γνώσεις που έχει ο φίλος μας, τις οποίες έχει ξεχάσει προ καιρού, και θα φοβάται τον νέο-προσληφθέντα μην του πάρει την θέση και τελικά απολυθεί, παλιοί συνάδελφοι με σκουριασμένες γνώσεις που θα βλέπουν την γύμνια τους. Για πόσο καιρό στοιχηματίζετε ότι θα αντέξει ο φίλος μας? Για να αντέξεις αυτές τις καταστάσεις πρέπει να είσαι μεγάλο κάθαρμα. Στο τέλος τα βροντάει και εκλιπαρεί μία θέσει στο δημόσιο, ή πάει για Γερμανίας μεριά. Και μετά καθόσαστε εσείς εδώ και γράφετε ότι ο ΔΤ πολεμά τον ΙΤ. Τόσα για την αξιοκρατία στον ΙΤ. Εδώ γελάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί καθηγητών μουσικής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω πάρα πολύ καλά οτι η παιδαγωγική αποτελεί σαφώς κριτήριο για την αξία αλλά και τη δουλεία ενός οποιοδήπουτε δασκάλου... Θα συμφωνήσω όμως με τον reactor.. Για χρόνια διδάχθηκα μουσική τόσο σε χορωδίες όσο και κατ' οίκον...
Ο τελευταίος μου καθηγητής κιθάρας ήταν ένας άνθρωπος που τα ίδια τα ωδεία του στέρησαν το πτυχίο, τον εκμεταλεύτηκε το σύστημα και παρ΄όλα αυτά μιλάμε για ένα τύπο που πήγαινε στα πιο απίθανα μέρη γιατί είχε απλά μεράκι, ενδιαφέρον και πάνω απ' όλα ταλέντο. Και πέρα απο αυτόν, ο συγχωρεμένος ο καθηγητής μουσικής στο σχολείο, ένας μουσικός με ήθος και βραβεία για την προσφορά του στη μουσική σκηνή στην Ελλάδα, ήταν απο τους ανθρώπους που όχι παιδαγωγική δεν είχαν σπουδάσει, αλλά και αν κάποιος πέρναγε απέξω από την τάξη και άκουγε αυτά που εξεστόμιζε - πάντα μεταξύ σοβαρού και αστείου- θα τον είχε περασεί απλά για τραμπούκο ή τρελό. Κι όμως δεν θυμάμαι καθηγήτη να έχει αγαπηθεί πιο πολύ στο σχολείο μου...
Τα πτυχία, όπως αναφέρω και σε προηγούμενο comment, σίγουρα κατηγοριοποιούν, διακρίνουν και καμια φορά απορρίπτουν ανθρώπους. Είναι μια μορφή δικαιοσύνης και αξιοκρατίας, ίσως. Αυτό όμως δε σημαίνει πως πρέπει να ξεχνάμε έννοιες όπως το ήθος, το πάθος, το μεράκι, τη δημιουργικότητα, την αγάπη για τα παιδιά. Αυτά ΟΝΤΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ κανέναν πτυχίο και καμία "διαπαιδαγωγική"...
@cyberdust
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή τι θα μπορούσαμε να πούμε για τον ιδωτικό τομέα; Και για ποιας χώρας τον ιδωτικό τομεά;
Γιατί αν είναι να πάρουμε ως δείγμα τις εταιρείες που λές, κι επειδή με τη μια λόγω δουλειάς τυχαίνει να γνωρίζω πολύ καλά τι γίνεται, έχω να πω τα εξής:
Σαφώς και παίζουν ρουσφέτια, σαφώς και υπάρχουν ξύστες, σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι σε λάθος ηλικία και σε λάθος θέσεις... Αλλά η διαφορά σε τέτοιες μεγάλες επιχειρήσεις είναι πως πρέπει να έχουν κέρδος και να αποδίδουν στην αγορά υπηρεσίες ώστε μετά να εισπράξουν πίσω χρήμα. Αυτό λοιπόν γίνεται επειδή ΥΠΑΡΧΟΥΝ αυτολι που ΣΚΙΖΟΝΤΑΙ, που μοχθούν που πολλές φορές ξεχνάνε να γυρίσουν σπίτι για μια εταιρεία.. Ε αυτοί οι άνθρωποι και τα ΜΠΡΑΒΟ τους ακούνε, και το bonus τους θα πάρουν και τη θέση του θα κρατήσουν...
Δε ξέρω κανέναν έμπειρο συνάδελφο να φοβήθηκε ποτέ επειδή εμείς οι νέοι μπήκαμε μέσα. Δε νομίζω να είναι ιδίωμα του τομέα που ασχολούμαι (ΙΤ), αλλά εμείς εδώ αντί να μοχθούμε αυτους τους ανθρώπους, τους managers που λένε εδώ στο αμέρικα, κοιτάξαμε να μάθουμε απο αυτούς, χαρήκαμε που θα μας δώσουν τις γνώσεις τους και προς έκπληξήν μας, ήταν ΤΟ ΙΔΙΟ, αν οχι και καλύτερα ενημερωμενοι, με μας... Φοβάται αυτός που αράζει, που λημνάζει σε μια θεσούλα και σε ένα μισθό, που παύει να υπηρετεί τον σκοπό της εταιρείας ή που κατέληξε μονόχνωτος και αντι-παραγωγικός... Του ανθρώπου αυτού όμως δε φταίει ο ιδιωτικός τομέας αλλά το ότι δε διάλεξε νωρίς το δήμόσιο τομέα για ηρεμήσει κι αυτός κι εμείς!
Ανήσυχα πνεύματα, δημιουγικά μυαλά και γενικότερα ωραίοι άνθρωποι πετυχαίνουν παντού και δε φοβούνται παρά μόνον το γήρας -αν και ούτε αυτό πολλές φορές. Τέτοιοι άνθρωποι είναι υπόδειγμα και δε τους κάνει διαφορά το δημόσιο απο τον ιδωτικό παρά μόνο στο εξής: είναι πολύ πιο πιθανόν πως στον ιδωτικό τομέα θα τύχουν της αναγνώρισης που τους αξίζει. Κι αν στην Ελλάδα δε το έχουμε μάθει καλά ακόμη, στο εξωτερικό το R&R (reward and recognition) το δουλεύουν ΜΙΑ ΧΑΡΑ!
@georgios,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λες...
Απλώς θέλει ειδικού τύπου αντοχές και όταν ανεβαίνει πίστα να μπορείς να προσθέτεις πλάκες χοντροπετσίασης, προκειμένου να μην σε μασήσει η επίτευξη στόχων...
Πόσες φορές, αντί γία φτερά στην πλάτη, που τα δούλεψες τόσο πολύ, (σου) φυτρώνουν στιλέττα...
(back-stabbing, ευγενές άθλημα συναδελφικής άμιλλας και αλληλοσεβασμού σε στελεχιακούς κόλπους...)
ΥΓ- Ωπ! Πήγασε, κέφια τρελλά βλέπω! Σε εμπνέει το θέμα, ε?
Από ότι καταλαβαίνω, βρίσκεσαι εκτός Ελλάδος. Επίσης καταλαβαίνω ότι όλοι εδώ είναι άνω των 35 ετών και ενώ θα ήθελαν πάρα πολύ μια θέση στο δημόσιο, δεν μπορούν πλέων. Εξ ου και το ύφος των σχολείων των. Στην ελληνική ιδιωτική βιομηχανία προοδεύει η καπατσοσύνη, όχι η καλοσύνη, και προ πάντων, όχι η γνώση και ικανότητα. Για αυτό είμαστε και τελευταίοι στις εφευρέσεις στην βιομηχανία, αλλά πρώτη στα κλεψίτυπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήBackstabbing, από τους πιο εύστοχους ορισμούς... Απλά θεωρώ πως ο καταμερήσμος εργασίας και πάνω από όλα η αυτογνωσία βοηθά τα φτερά να παραμείνουν... Γιατί άλλοι οι στόχοι του 50αρη manager κι άλλοι οι δικοί μου που είμαι 22 και θέλω πρώτα να μάθω και μετά να πράξω. Το να είσαι άλλωστε χαμάλης για κάποιο καιρό βοηθά και τις τυχόν ανασφάλειες των ανωτέρων...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αρκεί η φιλοδοξία σου να ξεπερνά το ταλέντο σου...", με την καλή έννοια...
Πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλια της Paragrafos (Τρι Οκτ 10, 04:13:39 μμ) και του Somebody (Τρι Οκτ 10, 07:40:05 μμ). Κι επειδή δεν τονίσαμε όσο έπρεπε τα στραβά και του Ιδιωτικού Τομέα (και όχι, δε φταίει ΜΟΝΟ το κράτος για την έλλειψη σοβαρής ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην Ελλάδα), χωρίς περαιτέρω σχόλια, ας αναφέρω κάποια πρόσωπα από τον ΙΤ, που ούτε θαρρώ πως είναι ούτε νομίζω πως προσφέρουν τίποτα το θετικό ή ουσιαστικό στην κοινωνία ή και την αγορά την ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφή- Καναλάρχες, εκφωνητές ειδήσεων, σχολιαστές, αναζητητές σκανδάλων και χαμένων προσώπων, παρουσιαστές εκπομπών απείρου κάλλους κλπ. της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ τηλεόρασης.
- Ποδοσφαιριστές "παλτά" που με βάση τα εξωφρενικά ποσά παίρνουν, ο Ροναλντίνιο συγκριτικά αμείβεται με ...ψίχουλα.
- Παιδάκια άμουσα και ακαλλιέργητα που μετά από κάποιες εβδομάδες σε τηλε-ακαδημίες υπογράφουν συμβόλαια με δισκογραφικές και γίνονται αστέρες (έστω και ...διάττοντες - τη "μπάζα" τους την κάνουν πάντως ;)
- Ο κόσμος της νύχτας γενικώς (ας μην αναφέρω λεπτομέρειες).
- "Βλαχομπαρόκ" εργοδότες που με λαμογιές ή "γνωριμίες" διατηρούν επιχειρήσεις εν λειτουργία με υπέρογκα χρέη (τα οποία ενίοτε "ρυθμίζονται" ή "χαρίζονται") ή ανήκουν στην ευγενή τάξη των "αλεξιπτωτιστών" που ανέφερε ο somebody. Και φυσικά φέρονται στους εργαζομένους τους ...αναλόγως! Αν τους είχαμε αφήσει εντελώς ξαμολημένους, μπορεί κάποιοι ιδιωτικοί υπάλληλοι να νοσταλγούσαν τους καιρούς του Ντίκενς. Τουλάχιστον ο Δημόσιος Τομέας μπορεί να κατηγορηθεί για βλακεία, αλλά σπάνια για απανθρωπιά...
Φυσικά, η λίστα μπορεί να τραβήξει σε μάκρος. Θα μου πει βεβαίως κάποιος, "μα, ρε Mickey, ΑΥΤΗ είναι η ελεύθερη αγορά και ο νόμος προσφοράς και ζήτησης. Οι άνθρωποι πουλάνε αυτό που θέλει ο κόσμος, η αγορά."
Λυπάμαι πολύ, θα του απαντούσα, αλλά αν τα πράγματα είναι έτσι, να νομιμοποιήσουμε τότε και τα σκληρά ναρκωτικά, το trafficking και την παιδεραστία. Εκεί να δείτε "ζήτηση" που υπάρχει!
Καλός ο Ιδιωτικός Τομέας και το laissez faire, αλλά δε μπορεί να δομηθεί μια κοινωνία ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε αυτές τις βάσεις. Προσωπικά δε με ενδιαφέρει ούτε πόσο μεγάλο είναι το Δημόσιο ούτε πόσα λεφτά παίρνουν οι υπάλληλοι του per se. Εκείνο που έχει σημασία είναι να είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ, να εξυπηρετεί τους "πελάτες" (δηλαδή ΟΛΟΥΣ εμάς του Πολίτες), τα λεφτά μας να "πιάνουν τόπο" και ανά πάσα στιγμή να μπορούμε να κρίνουμε αν συμβαίνουν όλα αυτά μέσα από διαφανείς διαδικασίες - π.χ. ένα Web Site που θα αναφέρονται με κάθε λεπτομέρεια όλες οι δημόσιες δαπάνες και προμήθειες, τα κριτήρια πρόσληψης, εξέλιξης και απόλυσης για κάθε υπάλληλο, τα feasibility studies και τα business plans για νέες υπηρεσίες και αναβάθμιση ή κατάργηση υπαρχόντων κ.ο.κ.
(και μετά ξύπνησα και είδα πως ακόμα βρίσκομαι στην παλιά καλή Ψωροκώσταινα)
Υ.Γ. Φυσικά, για μια ακόμα φορά, συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με τα σχόλια της blade runner ;)
@lefteris kritikakis
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον κάνεισ διδακτορικό...Κάτι είναι κι αυτό...
Προσωπικά πάντως θα ήθελα να σου πω ότι η ατάκα αυτή ήταν αναμενόμενη και για αυτό θα περίμενα με τα πτυχία που λές να κάνεις την προυπηρεσία του έξω όπου και περισσότερα θα μάθαινες και καλύτερα λεφτά θα μπαίναν στο λογαριασμό σου...
Εγώ προσωπικά αυτό επέλεξα να κάνω..
@cyberdust
Είμαι εκτός ελλάδος όντως, αν και αυτόν τον καιρό διακοπεύω στα πάτρεια εδάφη, και όντως έχω καιρό μπροστά μου μέχρι τα 35. Εύχομαι να μην αλλάξω μυαλά για οποιονδήποτε λόγο αλλά επειδή έχω μάθει να μη λέω ποτέ μου "ποτέ", κρατάω τα σχόλια σου... Οι εικόνες που μετέφερα από Ελλάδα όμως περι ιδιωτικού τομέα είναι απο παιδιά και φίλους που δουλεύουν για παράδειγμα στην Intracom, και αφού ξέχασαν γρήγορα τις ελληνικές συνήθειες του φραπές-τσιγάρο-τάβλι και στο διάλλειμα δουλειά, εκτίμησαν αυτό που τους δώθηκε ειδικά σε σύγκριση με το τί έβλεπαν γύρω τους...
@ cyberdust said
ΑπάντησηΔιαγραφή"Επίσης καταλαβαίνω ότι όλοι εδώ είναι άνω των 35 ετών και ενώ θα ήθελαν πάρα πολύ μια θέση στο δημόσιο, δεν μπορούν πλέων. Εξ ου και το ύφος των σχολείων των."
Νομίζω ότι καταργήθηκε το όριο των 35 χρόνων ηλικίας για διορισμό στο δημόσιο (ή κάνω λάθος?). Οπότε προβλέπω να αδειάζει το blog ώστε να πάμε για αίτηση...
@ georgios
Αν εξαιρέσει κανείς τον ρομαντισμό του "δεν έχω φάει τη χλαπάτσα ακόμα" τά λέτε ωραιότατα. Σας εύχομαι καλή τύχη.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΠΡΟΣ: την Yπουργό Ε.Π.Θ., κα Μαριέττα Γιαννάκου ,
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Σας έχουμε ενημερώσει επανειλημμένα με υπομνήματά μας κατά το παρελθόν για τα προβλήματα και τις πρωτοφανείς παρατυπίες που συμβαίνουν στον κλάδο μας, με αποκορύφωμα την δρομολόγηση του μόνιμου διορισμού των πολυτέκνων και 30μηνιτών αποφοίτων Ωδείων ως ΠΕ16.01, βάσει της παραγράφου 7 του άρθρου 20 του Νόμου 3475/2006, διάταξης αντισυνταγματικής. Μετά λύπης μας παρατηρούμε ότι όχι μόνο δεν δικαιωνόμαστε στα αιτήματά μας, αλλά με την τελευταία απόφαση του Υφυπουργού κου Καλού, υπ’ αρ. πρωτ. 82535/Δ2/16-8-2006, πλήττονται ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των πτυχιούχων Τμημάτων Μουσικών Σπουδών, ενώ εδραιώνεται παράλληλα ο ρόλος των ιδιωτικών αδιαβάθμητων ιδρυμάτων στην δημόσια εκπαίδευση. Οι θέσεις μας επί της σχετικής απόφασης του Υφυπουργού είναι οι εξής:
1) Ο χαρακτηρισμός «ΤΕ16» για τους αποφοίτους Ωδείων είναι αυθαίρετος, εφόσον τα Ωδεία παραμένουν αδιαβάθμητα. Η σύσταση του νέου κλάδου ΤΕ16 που επιβλήθηκε με την νέα νομοθετική ρύθμιση είναι αυθαίρετη και έχει κατά τη γνώμη μας ως μόνο στόχο την παγίωση των συμφερόντων των ιδιοκτητών Ωδείων και Μουσικών Σχολών, που είναι ιδρύματα με καθαρά κερδοσκοπικό χαρακτήρα, χωρίς κανέναν έλεγχο από το ΥΠ.Ε.Π.Θ., ούτε καν από το ΥΠ.ΠΟ στο οποίο ανήκουν. Υποστηρίζουμε ότι πρέπει να πάψει πια ο διορισμός αποφοίτων Ωδείων στη δημόσια εκπαίδευση, οι οποίοι θα πρέπει να προσλαμβάνονται μόνο ως ιδιώτες και μόνον εφόσον έχουν εξαντληθεί όλοι οι πτυχιούχοι πανεπιστημιακών Τμημάτων Μουσικής, χωρίς καμία απολύτως αξίωση για μόνιμο διορισμό. Στον κλάδο εκπαιδευτικών Μουσικής πρέπει να εντάσσονται μόνο πτυχιούχοι Πανεπιστημίου, όπως συμβαίνει και στους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς κλάδους.
2) Αδυνατούμε να κατανοήσουμε με ποια λογική διορίζονται από τη μία πλευρά οι απόφοιτοι Ωδείων (πολύτεκνοι και 30μηνίτες στα Μουσικά Σχολεία), ως ΠΕ16.01, ενώ από την άλλη πλευρά, οι απόφοιτοι Τμημάτων Μουσικών Σπουδών που είναι εκ παραλλήλου κάτοχοι ενός και περισσοτέρων πτυχίων οργάνων από Ωδεία «υποβιβάζονται» σε ΤΕ16 για τα Μουσικά Σχολεία, όπως αναφέρεται στο Κεφ. Γ’, Μέρος Α’ της σχετικής απόφασης. Οι απόφοιτοι Τμημάτων Μουσικών Σπουδών φαίνεται ότι «τιμωρούνται» για τον πανεπιστημιακό τίτλο που διαθέτουν, την ίδια στιγμή που οι τίτλοι σπουδών των ωδείων και μόνον αυτοί αρκούν ως προσόντα διορισμού για άλλους υποψηφίους! Η θέση μας είναι ότι όλοι οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί Μουσικής πρέπει να είναι ΠΕ (Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, πτυχιούχοι ΑΕΙ) και στους πίνακες των ειδικεύσεων οργάνων πρέπει να προηγούνται οι πτυχιούχοι πανεπιστημίου με ειδίκευση και στη συνέχεια να έπονται οι πτυχιούχοι Τμημάτων Μουσικών Σπουδών χωρίς ειδίκευση με πτυχίο ωδείου («επισυναπτόμενο έγγραφο»), έτσι ώστε να διασφαλίζεται η επιστημονική και παιδαγωγική κατάρτιση του εκπαιδευτικού μουσικής. Θεωρούμε ότι ο οποιοσδήποτε διορισμός μόνο με πτυχίο Ωδείου προσβάλλει το χαρακτήρα της δημόσια εκπαίδευσης και υποβιβάζει την ποιότητά της.
3) Η οδυνηρή εμπειρία του παρελθόντος (με χαρακτηριστικό παράδειγμα την σχολική χρονιά 2004-5) μας αναγκάζει να απαιτούμε συνεχώς διαβεβαιώσεις για το γεγονός ότι όλοι οι απόφοιτοι ΑΕΙ κλάδου ΠΕ16.01 προηγούνται με ή χωρίς προϋπηρεσία των αποφοίτων Ωδείων. Αν και κάτι τέτοιο ορίζεται από το νομικό πλαίσιο που επικαλείται η απόφαση, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν θα τηρηθεί, αφού δεν διευκρινίζεται πάλι στα σχετικά σημεία της απόφασης που αφορούν την κατάρτιση των πινάκων.
4) Η επισήμανση της παρ. 15 του Κεφ. Α’ (Μέρος Α’) της απόφασης ότι «δεν μπορούν να διορισθούν σε θέσεις μόνιμων εκπαιδευτικών, κατά τις διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 6 του Ν.3255/2004 πριν συμπληρώσουν υπηρεσία αναπληρωτή ή ωρομισθίου σε δημόσια σχολεία επί δύο τουλάχιστον πλήρη διδακτικά έτη, από την εγγραφή τους στον πίνακα» δεν αναφέρεται στον σχετικό Νόμο. Παρακαλούμε να μας ενημερώσετε σε τι αναφέρεται η παραπάνω επισήμανση και ποια είναι η νομική της βάση. Από την άλλη πλευρά, και εφόσον δεν έχει προκηρυχθεί ακόμα διαγωνισμός ΑΣΕΠ για τον κλάδο μας και τα οργανικά κενά παραμένουν ακάλυπτα, δεν κατανοούμε γιατί δεν εφαρμόζεται η παρ. 7 του άρθρου 6 του ίδιου νόμου (Ν. 3255/2004) σύμφωνα με την οποία «Σε κλάδους για τους οποίους δεν προκηρύσσεται διαγωνισμός του ΑΣΕΠ επιτρέπεται ο διορισμός υποψηφίων που είναι εγγεγραμμένοι στον πίνακα αναπληρωτών του άρθρου 138 του Ν. 2725/1999. Ο αριθμός των διοριστέων για κάθε σχολικό έτος καθορίζεται κατά κλάδο και ειδικότητα με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Το να αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα δικαιώματά μας με την έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς πιστεύουμε ότι δεν ταιριάζει σε ένα ευνομούμενο κράτος. Τα μέλη των Συλλόγων μας αισθάνονται απαξιωμένα από την μέχρι τώρα πολιτική του Υπουργείου Παιδείας, η οποία με τη σειρά της έχει σοβαρό αντίκτυπο στην παρεχόμενη μουσική εκπαίδευση.
Πληροφοριες στο www.musgradthes.gr
Οπως ανεφερα το θεμα ειναι το μοιρασμα της πιτας. Απο την μια εχουμε λιγους(ας τους να φωναζουν) και απο την αλλη πολλους=ψηφοι= οικονομικα συμφεροντα ωδειων.
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: προς αποφυγήν παρεξηγήσεων το τελευταίο μου σχόλιο πήγαινε για τον Martingale κι οχι για τον Lefteris...
ΑπάντησηΔιαγραφήreactor 69: Μέτρησε πόσα σχόλια έχεις γράψει σε αυτό το ποστ! Νισάφι πια.Κάποτε είχαμε συμφωνήσει στα 3 σχόλια ανα ποστ - με εξαιρετικές περιπτώσεις να φτάσουν τα 5.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζέψου γιατί θα αρχίσω να σε σβήνω.
@ pensierix
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που δεν θα συνεχίζατε επί του μουσικού...
Σεβόμενος το διαφορετικό θέμα και μη όντας μαίστορας του blogging όπως άλλοι που καταφέρνουν θαυμαστά να δέσουν την Τρυφερούλα με το post θέλω να σας ρωτήσω ένα απλό:
Το ότι τα ωδεία είναι αδιαβάθμητα (ως καγχάζει ο συντάκτης του άρθρου) είναι πρόβλημα των αποφοίτων που εργάζονται επί 15 χρόνια για να αποφοιτήσουν, σε όχι ιδανικές συνθήκες ομολογουμένως, ή του απαράδεκτου Ελληνικού κράτους που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία?
Ρωτήστε παρακαλώ τον επιλήσμονα συντάκτη της ανακοίνωσης που έμαθε dictee και αρμονία (ειδικά μαθήματα των Πανελληνίων) για να μπεί στο Πανεπιστήμιο? Στο DaCapo στο Κολωνάκι? Η μήπως σέ ένα από τα ωδεία πού τώρα απαξιοί?
Τέλος πηγαίνετε στο εξωτερικό και ρωτήστε τι σέβονται περισσότερο: τον απόφοιτο του Conservatoire στο Παρίσι, της Julliard School ή του Curtis Institute, της Ακαδημίας της Βιέννης, ή τον απόφοιτο του University of ταδε, ΟΣΟ γνωστό και να είναι κατά τα άλλα γνωστικά αντικείμενα?
Μήπως αυτοί που θέλουν να βγάλουν το μάτι του άλλου, δεν είναι αυτοί που νομίζετε?
Με εκτίμηση
proinos
@reactor
ΑπάντησηΔιαγραφή( για το σχόλιο των 9:17 )
Αρα συμφωνούμε τελικά οτι το πάθος δημιουργεί.Γραψατε για δύο ανθρώπους δυο διαφορετικές προσωπικές απόψεις -μουσικός,θεολόγος-και τονισατε το πάθος του ενός.Αν λοιπόν σε συνδυασμό με την δεξιοτεχνία ( η αριστεροτεχνία του γιατί μπορεί να γράφει με το αριστερό !! ) του μπορεί να το μεταδώσει θα είναι χαρά του μαθητή να εμπνευσθεί και τότε εχει πετύχει τον στόχο του ως δάσκαλος.Σκοπός μας είναι να θέλουμε να γινουν καλύτεροι φυσικοί,μαθηματικοί,φιλόλογοι,μουσικοί κλπ απο εμάς η να θέλουμε να καταλάβουν πως οτι και αν θελήσουν να κάνουν στη ζωη τους να το κάνουν ΤΙΜΙΑ και ΣΩΣΤΑ και σε τελική ανάλυση ας εμπνευσθούν απο τα καλά μας ( Διάβασα αρκετα σχόλια για συναδέλφους μου απο μαθητές τους εδω και μπράβο κυρίες κ κύριοι που τους θυμηθήκατε .Σας ευχαριστώ εκ μέρους τους γιατί θυμίζουν πολλά... ) και ας αποτάξουν στο πυρ το εξώτερον τα άσχημα μας και τις παραξενιές μας.Χαίρομαι να διδάσκω τους μαθητές μου Ελευθερία μεσα απο την φυσική οπως ο μαθηματικός Συμμετρία μέσα απο τις εξισώσεις οπως ο φιλόλογος Νοήματα μέσα απο τις λέξεις και τόσοι άλλοι που-χωρις να ειναι δασκαλοι ως επάγγελμα - διδάσκουν με την στάση τους Αξίες ωσπου τελικά ολα αυτά μαζι συναντιούνται για τη δημιουργια μίας καινουργιας κρίσιμης σκεπτόμενης μάζας που με τη σειρά της θα ξεκινήσει αλλο κύκλο και.....
Υ.Γ. 1. pensierix τέλος καλό ολα καλά.
Υ.Γ. 2.Δεν είμαι ουτε διορισμένος ούτε αδιόριστος.Συνειδητή επιλογή.
@aphro
ΑπάντησηΔιαγραφήhello doll! Ναι, πονάει το άτιμο το συγκεκριμένο θέμα... Μ'ενοχλούν αυτοί που επειδή δεν θέλουν να ζυμώσουν, δέκα μέρες κοσκινίζουν... Και αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί και στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα... Backstabbing; Εννοείται... Οσο πιο καλός σε αυτό που κάνεις, τόσο περισσότεροι οι υποψήφιοι πισωμαχαιροβγάλτες!!! Αλλά εκεί προχωράς αγέρωχος και προ πάντων ψύχραιμος. Κάποια στιγμή τους κόβεται ο βήχας... 'Η σε βρίσκει το μαχαίρι και πάμε για άλλα. Ο ικανός δεν χάνεται, είμαι σίγουρη ότι συμφωνείς με αυτό, ιδίως γιατί είσαι γεννημένη fighter...
@gargoyle
Αν σου έλεγα ότι θα άντεχα μια μείωση 30% του μισθού μου, ότι δεν θα με επηρέαζε, θα σου έλεγα ψέματα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση θα δήλωνα παραίτηση. Αν έμενα όμως, θα έκανα τη δουλειά μου όσο καλύτερα ξέρω να την κάνω. Και αν αυτή η δουλειά προβλέπει δέσμευση απέναντι σε παιδιά και νέους ανθρώπους, που ουδεμία ευθύνη φέρουν για την κατάντια της τσέπης μου, ένας λόγος παραπάνω να την κάνω όσο καλύτερα μπορώ αυτή τη δουλειά.
Το θέμα ξέρεις ποιο είναι; Οτι και ο δικός μου μισθός μειώθηκε κατά 30% τα τελευταία χρόνια, γιατί έχει μείνει στάσιμος, ενώ το κόστος της ζωής σε όλα τα επίπεδα καλπάζει συνεχώς ανοδικά... Κι έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά την παραίτηση, με την ευρύτερη έννοια του όρου και ... του χώρου.
Πάντως, το πρόβλημα δεν είναι αν δικαιούνται να πάρουν οι εκπαιδευτικοί τα χρήματα που ζητάνε. Μακάρι να τα έπαιρναν, ουδεμία αντίρρηση. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι καλοί εκπαιδευτικοί, έτσι κι αλλιώς! Αυτή είναι η δική μου αντίρρηση. Οτι η εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι όλο και περισσότερο θέμα πτυχιούχων που καταλήγουν στην Εκπαίδευση γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή, ή γιατί δεν έχουν τα κότσια να την αναζητήσουν. Κι εκεί το πρόβλημα δεν το λύνει ένας καλός μισθός, πιστεύω...
Καληνύχτα σε όλους.
Και το κλείνω εδώ το θέμα, γιατί το κούρασα, και σε λίγο ο γάτος θα ρίξει προειδοποιητικό νιαούρισμα. Πλατιάσαμε πάλι!
Γεια σου ρε
@ proinos
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αδυνατούμε να κατανοήσουμε με ποια λογική διορίζονται από τη μία πλευρά οι απόφοιτοι Ωδείων (πολύτεκνοι και 30μηνίτες στα Μουσικά Σχολεία), ως ΠΕ16.01, ενώ από την άλλη πλευρά, οι απόφοιτοι Τμημάτων Μουσικών Σπουδών ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥ ΚΑΤΟΧΟΙ ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΑΠΟ ΩΔΕΙΑ «υποβιβάζονται» σε ΤΕ16 για τα Μουσικά Σχολεία, όπως αναφέρεται στο Κεφ. Γ’, Μέρος Α’ της σχετικής απόφασης"
1) Μαθετε, proinos, να διαβαζετε προσεκτικοτερα τα σχολια πριν κανετε ειρωνικες αναφορες για απαξιωση των ωδειων απο τους αποφοιτους. Οι ιδιοι το αναφερουν οτι εχουν φοιτησει σε αυτα . Αν θεωρειτε οτι ο κατοχος πτυχιου ωδειου ΚΑΙ πτυχιουχος πανεπιστημιου εχει τα ιδια προσοντα με εναν αποφοιτο ωδειου (ιδιωτικου ιδρυματος κερδοσκοπικου χαρακτηρα που υπαγεται στο υπουργειο πολιτισμου, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ), τοτε τα σχολια περιττευουν.
2) Γνωριζετε απο μεσα τα τμηματα μουσικων σπουδων; Ρωτηστε να μαθετε για την δουλεια που γινεται πχ στο μουσικο της Κερκυρας και για την ποιοτητα των φοιτητων του.
3) Τα σχολια μου ειναι εντος θεματος και οφειλω να απαντω οταν απευθυνονται σε μενα. Εδωσα μια ηλ διευθυνση για οποιον ενδιαφερεται.
4) Για να ενισχυσετε την θεση σας δωσατε λιστα σχολων του.... εξωτερικου! Ρωτηστε να μαθετε ποσοι απο αυτους που εσεις υπερασπιζεστε εχουν φοιτησει εκει και ποσοι σε αμφιβολου ποιοτητας ιδιωτικες επιχειρησεις εν Ελλαδι!
Συγγνωμη για το υφος, δεν μου αρεσουν αυτοι οι τονοι αλλα, με αναγκασατε!
Γνωμη μου ειναι να ριξουμε τους τονους και... τα ημιτονια και να κανουμε ...παυση των διαξιφισμων! :)
Φιλικα.( και με εκτιμηση )
Pensierix
(Τι Εθνος Αδιόριστον, αν κρίνει κανείς απο την κουβέντα, Εθνος... Απροσδιόριστον είμεθα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέεερααααα!
Ξυπνήστεεεεε!!!!
:))))
(εμ, περιμένοντας τον διορισμό, δε μου δίνετε έναν προσδιορισμό καλύτερα, έτσι, να μου βρίσκεται... Τι? Μόλις σας τελείωσε, ε? Χμ, ναι, όταν ξαναφέρετε, ναι, ευχαριστώ...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα καλά, όλοι κοιμούνται?
!!!
Σε αυτή την χώρα ισχύει και το "ζω και ελπίζω, ελπίζω και ονειρεύομαι..." και βασικά ότι δηλώσω είμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ καλό το άρθρο!!!
O φίλος μου Χ έχει 7μιση παιδιά ( το όγδοο κλωτσάει) και είναι science talented με διεθνείς διακρίσεις μπλα μπλα. Γύρισε Ελλάδα όταν παντρεύτηκε και συνειδητοποιημένα για να μεγαλώσει εδώ τα παιδιά του. Από τότε ξέχασε την επιστήμη. Προσλήφθηκε σε μεγάλες επιχειρήσεις τα πήγε περίφημα. Όμως το μεράκι έγινε σαράκι. Χωρίς έρευνα ένα τέτοιο μυαλό... λιμοκτονεί. Μετά από χρόνια «άνοιξε» μια θέση ερευνητικού ενδιαφέροντος και ξαναπήρε μπρος η μηχανή ( η καλύτερα το τουρμπο). Αλλά για να μπορέσει να ζήσει την οικογένεια του και να ανταποκρίνεται πλέον και στις νέες υποχρεώσεις του στο εξωτερικό, αναγκάστηκε να συνεχίσει να δουλεύει part time στην εταιρία ΚΑΙ καθηγητής σε νυχτερινό. Του έυχομαι τα καλύτερα...αλλά κυρίως ν’αντέχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά πώς γίνεται να συμφωνούν όλοι και έξω να καθιερώνεται το διήμερο εργασίας (που λέει και ο πιτσιρίκος). χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιμύθιο των σχολίων, το άρθρο απο "ΤΑ ΝΕΑ" (12/10/06)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτροφή στις Παιδαγωγικές Σχολές
Πρώτες στις προτιμήσεις των μαθητών γιατί εξασφαλίζουν επαγγελματική αποκατάσταση
ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δάσκαλοι θέλουν να γίνουν χιλιάδες μαθητές Λυκείου, την ίδια στιγμή που οι δάσκαλοι βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας καλύτερους μισθούς!
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τα στοιχεία των προτιμήσεων που εξέφρασαν οι μαθητές στα τελευταία τους Μηχανογραφικά, τα οποία επέλεξε να δώσει στη δημοσιότητα χθες, την ημέρα του μεγάλου συλλαλητηρίου των εκπαιδευτικών και μαθητών, το υπουργείο Παιδείας.
Στις πρώτες προτιμήσεις των Μηχανογραφικών του 2006 βρίσκονται οι Παιδαγωγικές Σχολές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ενώ όλες τις Παιδαγωγικές Σχολές της χώρας δήλωσαν ως πρώτη τους προτίμηση 6.321 μαθητές και συνολικά οι Παιδαγωγικές σχολές δηλώθηκαν (ανεξαρτήτως προτίμησης) από... 82.934 μαθητές!
Η μαζική στροφή στα παιδαγωγικά εξηγείται από το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο κλάδος των δασκάλων έχει έλλειψη, με αποτέλεσμα να διορίζονται οι απόφοιτοι αμέσως στα σχολεία.
Όπως επισημαίνει ο ερευνητής κ. Χρ. Κάτσικας, η αγωνία της επαγγελματικής αποκατάστασης μέσα σ' ένα περιβάλλον ολοένα και αυξανόμενης ανεργίας πρωτοστατεί στις επιλογές σπουδών των νέων. «Μηχανοδηγός» των προτιμήσεών τους είναι η κατάσταση στην αγορά εργασίας, δηλαδή η επαγγελματική προοπτική των σπουδών. Έτσι Παιδαγωγικά, Σχολή Αστυφυλάκων και Αξιωματικών Αστυνομίας για το Δημόσιο, Μηχανικών Η/Υ, Νομική, Τμήματα Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων και Μάρκετινγκ για τον ιδιωτικό τομέα, ήταν οι κύριες επιλογές των υποψηφίων στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις. Τα «άσημα» μέχρι πριν από πέντε χρόνια Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης ελκύουν τις περισσότερες πρώτες προτιμήσεις. Ο λόγος; Το γεγονός ότι στην αγορά εργασίας (δημόσιο και ιδιωτικό σχολείο) από το 2002 και μετά δεν καλύπτεται η ζήτηση δασκάλων.
Επιτέλους και κρίμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους που υπάρχει και κάποιος που λέει τα αυτονόητα χωρίς να χαϊδεύει (προφανώς για να εκμεταλλευτεί) κάποια αφτιά. Και κρίμα, που έχουμε κάνει για άλλη μια φορά τα αυτονόητα τόσο μικρή μειοψηφία.
Τους φιλικούς μου χαιρετισμούς!
Eτεροχρονισμένο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμεθα απλώς έθνος "αδιόριστον".
Είμεθα έθνος απροσδιόριστον.
Δεν ξέρουμε γιατί "είμαστε" Έλληνες.
Οπότε, όλα τα άλλα έπονται.
eli μου σου δηλώνω ότι σε καταλαβαίνω, εκνευρίζομαι για την αδικία - σε υποστηρίζω. από όλη την υδρόγειο σε μια άκρη στη Μεσόγειο δεν είναι που μας γέννησε η μοίρα; κι ένα ιπτάμενο δελφίνι στον Πόρο και στη Σαντορίνη...
ΑπάντησηΔιαγραφή