Gisele Vivier: Από αυτήν ξεκίνησαν όλα... Ήταν η Διοτίμα μου, η δασκάλα που με μύησε στην τέχνη, την ποίηση, την φιλοσοφία – και μαζί ο πρώτος κρυφός μου έρωτας. Της αφιέρωσα ένα βιβλίο («Madame!» εκδόσεις Opera) με κείμενα δικά μου και άλλων μαθητών της και θα της αφιερώσω και το επόμενο μου post. H Gisele έφυγε το 1999. Ακολουθούν τρεις θαλεροί ογδοντάχρονοι.
Τζων Αλιβιζάτος: Ο ευπατρίδης επιστήμων. Ένας γιατρός από αυτούς που μόνο στα βιβλία συναντάμε. Από μεγάλη Κεφαλλονίτικη ράτσα, που έβγαλε δεκάδες καθηγητές, επιστήμονες, ακαδημαϊκούς, απόγονος των δημιουργών της «Πολυκλινικής Αθηνών» την οποία χάρισε στο Κράτος. Πρωτοπόρος στην ενδοκρινολογία και την διαβητολογία, άνοιξε δρόμους για τους νεότερους. Και σήμερα ακόμα εξακολουθεί να διατηρεί την αθωότητα και την περιέργεια ενός μικρού παιδιού. Κάθε φορά που τον συναντάω θέλει να του εξηγήσω κάποια νέα τεχνολογία. Και κάθε φορά θαυμάζω την ευγένεια και την διακριτικότητα ενός επωνύμου που ζει ανώνυμα.
Γιώργος Κουμάντος: Ο πιο ευφυής αλλά και πιο δίκαιος άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Σοφός καθηγητής σε πολλούς χώρους της νομικής (από το αστικό και οικογενειακό δίκαιο και την βιοηθική, ως τα πνευματικά δικαιώματα) έγινε και διεθνώς διάσημος ως ο μόνος πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρίας Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Βέρνη) που έσπασε το ρεκόρ παραμονής του πρώτου προέδρου της, του Βίκτορα Ουγκώ. Καλός και θερμός φίλος, μέγας επικούρειος και ακούραστος συζητητής – ευτυχείς όσοι έχουν το προνόμιο να τον ακούν.
Ρένος Ρώτας: Γιατρός ψυχών και σωμάτων, κόμισε την ψυχοσωματική σκέψη από την Γερμανία. Γιος του ποιητή και μεταφραστή Βασίλη Ρώτα και αδερφός του ταλαντούχου συνθέτη Νικηφόρου, είναι ένας σοφός παλαιάς κοπής. Εσωστρεφής, στοχαστικός και ολιγαρκής. (Στο ερημητήριο του, στην Παλαιά Κόρινθο, πορευόταν χρόνια χωρίς ηλεκτρικό και σύγχρονες ανέσεις – γεωργός και συλλέκτης των Ομηρικών χρόνων). Άνθρωπος που διαβάζει κάθε κείμενο δύο φορές, ανακαλύπτοντας πράγματα καινούργια και σημαντικά. Συνήθως διαφωνώ με τη γνώμη του, αλλά σέβομαι τη στάση του.Υ. Γ. Δεν έχω δυστυχώς φωτογραφία του Μίνου Δούνια, ούτε του Joseph Stuermann - θα ήταν οι πρώτοι σοφοί της ζωής μου, μετά την Vivier. Υπάρχουν και άλλοι αρκετοί που ελπίζω να παρουσιάσω αργότερα.
Kαλημερα με κυριακάτικη
ΑπάντησηΔιαγραφήμελαγχολικη νοσταλγία..
Δεν ξαναβγαίνουν τέτοιοι
ανθρωποι;..
η εποχή μας στερείται
γοητείας;
όλοι μηχανιστικά προβλέψιμοι;;
"Η γοητευτική αυτή γυναίκα είχε δημιουργήσει έναν κύκλο ζωντανών και δημιουργικών ανθρώπων. Ανάμεσά στους μαθητές της ξεχώριζαν δυο μετέπειτα "ιδανικοί αυτόχειρες": Ο Αντώνης Μπαμπάκος και ο Νίκος Πουλαντζάς. Γνώρισα ακόμα εκεί τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά, τον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, τους αδελφούς Κονταργύρη. Αλλά περισσότερο γνώρισα τον Καρτέσιο και τον Βολταίρο, τον Ρακίνα και τον Μολιέρο, τον Μπωντλαίρ, τον Ρεμπώ και όλο τον χώρο της γαλλικής σκέψης και δημιουργίας". Μ' αυτές τις λίγες φράσεις ο Νίκος Δήμου αποτυπώνει καίρια το πορτραίτο μιας δασκάλας που φαίνεται πως καθόλου δεν έμοιαζε με άλλες. Κι όχι επειδή ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα αλλά επειδή είχε το χάρισμα να μπολιάζει τους μαθητές της με τη γοητεία της γνώσης, με την ανάγκη της αναζήτησης. Είχε το χάρισμα να κάνει τους μαθητές της ευτυχισμένους και να τους παραδώσει έτοιμους να ανοίξουν δρόμους, να πορευτούν γεμάτοι περιέργεια και ερωτηματικά. Είναι λοιπόν τώρα μερικοί απ' αυτούς τους ευτυχείς μαθητές που θέλησαν να τιμήσουν τη δασκάλα τους, τη Ζιζέλ Βιβιέ, τώρα που εκείνη δεν ζει, τώρα που εκείνοι έχουν προ πολλού διαπιστώσει τους θησαυρούς που ακούμπησε τότε στα νεανικά τους χέρια. Θέλησαν να την τιμήσουν ή μάλλον να μην αφήσουν τη μορφή της να ξεμακραίνει από τη μνήμη, συστήνοντάς τη σε όλους εκείνους που δεν έλαχε να θητεύσουν πλάι της. Μέσα από ένα βιβλίο που με τον τίτλο "Μadame - Αφιέρωμα στη Gisele Vivier" (εκδ. Opera) επιχειρεί να σκιαγραφήσει το πορτραίτο της αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ακούμπησε το "μαγικό της ραβδί" στους μαθητές της και τους έκανε να ομιλούν τη γαλλική αλλά και να γνωρίσουν τη γαλλική λογοτεχνία, τον κόσμο των ιδεών και των γραμμάτων. Βιογραφικά στοιχεία, φωτογραφίες, κείμενα δικά της αλλά και των μαθητών της συνθέτουν τούτο το πορτραίτο και σχηματίζουν ένα βιβλίο γεμάτο αγάπη, θαυμασμό και ευγνωμοσύνη. "Το πόσο σπουδαία δασκάλα ήταν δεν χρειάζεται να το επαναλάβω κι εγώ. Όμως, το πιο ωραίο δώρο ήταν η φιλία της, η εμπιστοσύνη, η εχεμύθειά της" γράφει η εκ των μαθητριών της τότε, συγγραφέας και άριστη μεταφράστρια σήμερα Μαρία Ευσταθιάδη, ενώ η Μαρία Ζαούση, οικονομολόγος και συγγραφέας, την αποκαλεί "η γυναίκα-καλοσύνη, που μας έμαθε: να απολαμβάνουμε στη ζωή τα σωστά πράγματα ή μάλλον αυτό που μας ταιριάζει, να είμαστε αλληλέγγυοι προς τους γύρω μας και ιδιαίτερα προς τους αδύναμους, να θεωρούμε ίσους όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, φύλου, ηλικίας, να κάνουμε τη δουλειά μας ήσυχα και σωστά, χωρίς να ενοχλούμε κανέναν". Κείμενα και μνήμες που αποκαλύπτουν μια γυναίκα καλλιεργημένη, οξύνου, ευαίσθητη, που δίδαξε για πενήντα χρόνια τη γαλλική γλώσσα, λογοτεχνία και φιλοσοφία στη χώρα μας διαπλάθοντας τρεις γενιές γαλλόφωνων και γαλλόφιλων. Μια γυναίκα που η ζωή της θα μπορούσε να είναι μυθιστόρημα. Κοσμική καλλονή στα νιάτα της, με λαμπρές όμως σπουδές, παντρεύτηκε τον γραμματέα του βασιλέως Παύλου Γ. Κανελλάκη, για να ξεκινήσει μια ζωή γεμάτη λάμψη και μεγαλεία. Άτυχος ο γάμος, επίμονη εκείνη, εγκαταλείπει τα μεγαλεία και επιλέγει το μοναχικό δρόμο της εργαζόμενης γυναίκας για να δημιουργήσει γύρω της ένα κύκλο μαθητών που τη λατρεύουν. Είναι αυτοί που αφιερώνουν το βιβλίο στη μνήμη της, την επιμέλεια του οποίου έχει ο Νίκος Δήμου και πρόκειται να παρουσαστεί στις 26 Φεβρουαρίου (6μ.μ.) στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Π.Κρ.
Κρημνιώτη Πόλυ 05/02/2003 Αυγή
Τέσσερις
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυαγαπημένοι
σοφοί άνθρωποι.
Όχι απλώς τέσσερις σοφοί.
Όπως είχε πει και ο Αντυ,
το χρυσάφι πάει στο χρυσάφι.
Με αγάπη
Παράγραφος
Καλημέρα Ν.Δ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλους
Αν έχεις ένα μόνο Δάσκαλο ( με "Δ" κεφαλαίο ) στη ζωή σου είσαι τυχερός. Πόσο μάλλον να έχεις περισσότερους. Η ζωή τότε αποκτά βάθος, έκταση, ουσία. Ακουμπάς πάνω σε στέρεους πυλώνες και έχοντας ελευθερία στη σκέψη προχωρείς χωρίς φόβο και με πάθος στη δημιουργία.
Όταν τα βρεις σκούρα οι Δάσκαλοι είναι εκεί, στους θρόνους του νου, έτοιμοι να σε ακούσουν και να σε ξανασυμβουλεψουν.
Ο Γιάννης Κατσούναρος, ( έφυγε πρόσφατα ) μας έκανε μάθημα στην ίδια τάξη, στο ίδιο σχολείο τριάντα τόσα χρόνια μετά, το ίδιο ενδιαφέρον, το ίδιο σημαντικό. Κρεμαστήκαμε πάλι από τα χείλη του.
Ο Δάσκαλος γεννιέται Δάσκαλος.
Με αγάπη Κκαϊ - Λι
εργοτελίνα είσαι απίθανο μαμούνι - θα έπρεπε να σου ανατεθούν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τιην Βιβιέ περισσότερα (και φωτογραφίες) στο μεθαυριανό Post αφιερωμένο μόνο σε αυτή.
Θεσσαλονίκη, Grand hotel, ένα ακόμα συνέδριο. Εξαντλητικό πρόγραμμα για το Σαββατοκύριακο που περιμένεις να χαλαρώσεις. Σ’ένα διάλειμμα διαβάζω το χτεσινό τής Blade, το σημερινό του Νίκου. Και οι δύο μιλάνε για «σοφούς», επιβεβαιώνοντας την αδίρητη ανάγκη για λίγη σκέψη, κρίση, διαφάνεια. Και λείπει. Και είναι κοντά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα μιλούσαμε για αναλύσεις χρωμάτων, στην πρωινή συνεδρία και πως ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική αντιληπτικότητα των χρωμάτων και των σχημάτων. Γι αυτό χρησιμοποιούμε πλέον την τεχνολογία για να πάρουμε αξιόπιστα και συγκρίσιμα αποτελεσματα. Δεν μπορεί όμως να γίνει το ίδιο και με το πνεύμα και την ψυχή. Καμία τεχνολογία δεν θα υποκαταστήσει την αυθόρμητη, την πηγαία σοφία τών σοφών κι τη σύνεση των συνετών.
Οι ομιλητές, Αμερικανοί. Με το γνωστή γοητευτική απλότητα και τη σωστή κατάρτηση. Το φιλικό και το εγκάρδιο, σ’έναν ανάλαφρο συνδιασμό. Σκέφτομαι: Πόσο ευνοημένοι υπήρξαν από το «σύστημά» τους. Ρίξε τους όμως μια πατητή στα ελληνικά βαθιά...Θα πνιγούν; Δε γνωρίζω, όμως πιστεύω ότι απ’όλη αυτή τη νοοτροπία που κουβαλούν, θα πρέπει καλά να απορροφούμε όλα τα υγιή στοιχεία.
Γιατί η «σοφία» δε μεταφράζεται μόνο σε επίπεδο γνώσεων, αλλά και ψυχής και ταπεραμέντου και νομίζω ότι η ειδοποιός διαφορά είναι η απλότητα. Σε μάς λείπει. Αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι έχει εύκολη πρόσβαση...ίσως αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει. Θα μας άλλαζε, θα μας βοηθούσε να βλέπουμε και να προσεγγίζουμε εκείνους που πραγματικά αξίζουν. Που κουβαλούν λίγη σοφία.
Λίγο εκτός θέματος, συγγνώμη. Πάω για ένα δεύτερο γύρο.
Ψηφιακό Μαμούνι ειν ο Λογος και ο Λογος ειν προς τον Γάτον
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον οποίο Λόγο τον Ψηφιακό
.. μάλλον θα διαφωνούσε
ο Ρένος Ρώτας..ο αυτόνομος..
Ηταν ρομαντικά τεχνοφοβικός;..
..της Ομοιοπαθητικής φρουρός;..
Ο πιο ευφυής αλλά και πιο δίκαιος άνθρωπος που έχω γνωρίσει...ο μόνος πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρίας Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Βέρνη) που έσπασε το ρεκόρ παραμονής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία όλα αυτά νίκο.Μου προκύπτει όμως αυθόρμητα μία απορία.Εάν η ελλάδα έχει όλους αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους που κατά καιρούς μας παρουσιάζεις γιατί πάμε κατά διαόλου;
Γιατί μας έχουν μπεί καβάλα καρατζαφέρηδες,ψωμιάδηδες και χριστόδουλοι;
Ποιός θα βγάλει τη χώρα απο το λάκο αν όχι αυτοί;
Προφανώς δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα.
Μια σειρά σημαντικοί άνθρωποι που θα έπρεπε συνεχώς να παρεμβαίνουν και με το κύρος τους να δίνουν κατεύθυνση σε αυτό τον τόπο σιωπούν.
Καλή η μάχη της πνευματικής ιδιοκτησίας αλλά με την κατεύθυνση στην οποία πορεύεται η ελλάδα τι θα γίνει;
Τι καλά που τα γράφετε αυτά! Ποιος τα κάνει σήμερα; Πού είναι οι σοφοί μας οέο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσφαλώς είναι σπουδαίο να έχεις δασκάλους. Και μάλιστα να ζεις και να βλέπεις κάθε στιγμή μέσα σου και γύρω σου τους δρόμους που σου άνοιξαν, τις ελπίδες που σου φτέρωσαν.
Εγώ, δυστυχώς, δεν μπορώ να μιλήσω για τους δασκάλους μου, για ανθρώπους που με επηρέασαν. Φαίνεται πως δεν υπήρξαν τέτοιοι.
Ο μόνος άνθρωπος-δάσκαλος, τον οποίο γνώρισα αργότερα στη ζωή μου ενώ ήμουν ήδη φοιτητής και παρακολούθησα σεμινάριά του εξωπανεπιστημιακά, ήταν ο αείμνηστος Δημήτρης Πλάκας. Τον ξανασυνάντησα αργότερα, όταν δίδασκε με την ίδια φλόγα σε Κέντρο Επιμόρφωσης καθηγητών. Μόνο αυτόν θα μπορούσα να καταθέσω. ΟΜΩΣ, ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΣ.
Α, θυμάμαι και τον γερο-Αντρέα, που δούλευε μαζί μου στην πλαζ της Βουλιαγμένης, εγώ στα κανό αυτός άνοιγε ομπρέλες για τους λουόμενους και μάζευε τα σκουπίδια από την άμμο. Κι απ' αυτόν, τον αγράμματο γέροντα είχα πάρει πολλά μαθήματα. Άλλου είδους, αλλά μαθήματα.
Αυτούς τους δυο. Χωρίς φωτογραφίες.
" απόγονος των δημιουργών της «Πολυκλινικής Αθηνών» την οποία χάρισε στο Κράτος. "
ΑπάντησηΔιαγραφήήθελα να ήξερα αν δεν υπήρχαν κάποιοι εκπληκτικοί Έλληνες ευεργέτες αν θα είχε μείνει τίποτα όρθιο σε αυτή τη χώρα, με αυτή τη λογική του αραλικίου που μας διακατέχει..
ενδεικτικά αναφέρω Τοσίτσα-Αβέρωφ-Στουρνάρη χωρίς τους οποίους θα υπήρχε άραγε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο?
Dictionary Information: Definition Wise
ΑπάντησηΔιαγραφήThesaurus: Wisdom
Description and Meaning: Wisdom, Noble Wisdom, Transcendental Wisdom
Wise (Wise) . vis,
******************
1. Having knowledge; knowing; enlightened; of extensive information; erudite; learned. "They are wise to do evil, but to do good they have no knowledge." Jer. iv. 22.
2. Hence, especially, making due use of knowledge; discerning and judging soundly concerning what is true or false, proper or improper; choosing the best ends and the best means for accomplishing them; sagacious. "When clouds appear, wise men put their cloaks." Shak. "From a child thou hast known the holy scriptures, which are able to make thee wise unto salvation." 2 Tim. iii. 15.
3. Versed in art or science; skillful; dexterous; specifically, skilled in divination. "Fal. There was, mine host, an old fat woman even now with me; but she's gone. Sim. Pray you, sir, was't not the wise woman of Brentford?" Shak.
4. Hence, prudent; calculating; shrewd; wary; subtle; crafty. [R.] "Thou art . . . no novice, but a governor wily and wise." Chaucer. "Nor, on the other side, Will I be penuriously wise As to make money, that's my slave, my idol." Beau. & Fl. "Lords do not care for me: I am too wise to die yet." Ford.
5. Dictated or guided by wisdom; containing or exhibiting wisdom; well adapted to produce good effects; judicious; discreet; as, a wise saying; a wise scheme or plan; wise conduct or management; a wise determination. "Eminent in wise deport." Milton.
-- To make it wise, to make it a matter of deliberation. [Obs.] " We thought it was not worth to make it wise." Chaucer.
-- Wise in years, old enough to be wise; wise from age and experience; hence, aged; old. [Obs.] "A very grave, state bachelor, my dainty one; He's wise in years, and of a temperate warmth." Ford. "You are too wise in years, too full of counsel, For my green experience." Ford.
Με αυτά στο μυαλό, να σας πω ότι μόλις διάβασα τον τίτλο του ποστ, ενστικτωδώς το μυαλό μου πήγε σ’αυτούς (ένστικτο και μυαλό- περίεργος συνδυασμός, ωραίος...):
1. Κωνσταντίνος Σ.: ο γυναικολόγος που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κορυφή των κορυφών στα ακαδημαϊκά ιατρικά χρονικά με έρευνες αιχμής, εάν δεν ήταν τόσο ταμένος στο λειτούργημά του, 25/7 (προσοχή στο 25 κι όχι το 24).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμπρές σπουδές, περγαμηνές κι όλα τα σχετικά, τεράστια καλλλιέργεια από οικογένεια και περιβάλλον και από τα δαφνοστέφανα του Μαϊάμι, στην... Ψωροκώσταινα με το ανύπαρκτο νομικό στήριγμα για δύσκολες γυναικολογικές επεμβάσεις που είχαν στοιχίσει τη ζωή γυναικών στα χέρια αγυρτών. Αργότερα δημιουργία / ανάπτυξη μαιευτηρίου με τον πρώτο πυρήνα ευγονικής στην Ελλάδα.
Μάχιμος, στις επάλξεις, να ξεγεννάει και να κάνει και ιατρείο μετά, πάντα με το χαμόγελο, το ανέκδοτο, τις σοφές κουβέντες, στωϊκός, ψύχραιμος, υπομονετικός, ο άνθρωπος που αναλαμβάνει να «καθαρίσει» ακόμη και στις πιο δύσκολες ιατρικά περιπτώσεις, με κρίση παντα ευθεία και κοφτερή και τελικά σωστη 100%. Δεν είναι σοφός στον πύργο από ελεφαντοστό. Είναι το ανοιχτό, έξυπνο, φωτισμένο, κουλτουριάτικο και πολύ αποτελεσματικό μυαλό (και τα ταλαντούχα χειρουργικά χέρια) που η επίδρασή του αλλάζει τη ζωή των ανθρώπων που τον γνωρίζουν.
Του χρωστάω όχι μόνον τα παιδιά μου (του στοίχισαν λίγα χρόνια απ’τη ζωή του...) αλλά και την ψυχραιμία με όπλισε σε στιγμές που είχα χάσει... το φως μου.
Σοφία που να μπορείς να την δείξεις στην πράξη. Οχι διδασκαλίες, όχι έδρανα, όχι προβολή. Στην πράξη, και λόγω ειδικότητας, εκεί που η ζωή γεννάει την άλλη ζωή, το πιο μεγάλο απ’όλα τα ανθρώπινα.
Δεν αναφέρω όνομα, δεν θα του το πω καν. Αυτοί που τον ξέρουν όμως τον λένε ήδη σοφό.
2. Sir Bob Geldof.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://en.wikipedia.org/
wiki/Bob_Geldof
http://www.leadersinlondon.com/
bio_Sir_Bob_Geldof.asp
http://www.freewebs.com/
bob-geldof/
Geldof works closely with DATA (Debt, AIDS, Trade, Africa), an organization founded by U2's Bono to advocate for Africa. In February 2006, he was among the 191 nominees for the Nobel Peace Prize.
In a list compiled by the magazine New Statesman, in 2006, he was voted third in the list of 'Heroes of our time'
«Ι will never forget that day. Neither will you. Neither must you. Tell your children you were there. That you watched. That you changed the world. You and your mates. All 3.8 billion of them. And when they say why? Tell them that you couldn't stand it. It wasn't fair. It wasn't right. A great injustice was being done. Tell them you were not powerless.
Tell them that the bands played and you danced and sang and laughed and in so doing you allowed others you would never see or meet to do the same some day in the future.
We played our hearts out. 'And we played real good for free.'
Thanks for everything.”
Bob Geldof
****************
Και μαζί Bono (U2…)
http://en.wikipedia.org/
wiki/Bono
http://www.sfgate.com/
cgi-bin/article.cgi?
f=/c/a/2005/11/11/BONO.TMP
In February 2003, 2005 & 2006, Bono was among the 191 nominees for the Nobel Peace Prize.
“This is not about charity anymore," he said. "This is about justice. This is not bleeding-heart liberal, misty-eyed Irish-rock-star nonsense. This is actually serious stuff. There's a movement in churches and campuses that people want America to be that America again, the one that put the man on the moon. This time we're not asking for a man to be put on the moon. What I say at the shows is that we want mankind to be put back on Earth.”
Ούτε εδώ έδρανα, εκδόσεις, διδασκαλίες. Παράδειγμα και πράξη. Και σοφία να πάρεις την σωστή απόφαση. Να είσαι χορτάτος και να πασχίζεις με ό,τι έχεις (κι ας κινείσαι με τζετ κι ας δειπνείς με τους G-8, κι ας είσαι ασύλληπτα πλούσιος, αφού πρέπει να μιλάς στη γλώσσα τους...) για όσους δεν έχουν, χωρίς να σε υποχρεώνει κανείς.
3. http://www.ndimou.gr/index_gr.asp
Τα λόγια είναι περιττά. Εντελώς.
(μιάου!)
εργοτελίνα ο Ρένος δεν είναι (καθόλου) της ομοιοπαθητικής - αλλά της ψυχοσωματικής!
ΑπάντησηΔιαγραφήyosemite sam Ο Κουμάντος ήταν από τους λίγους μη αριστερούς που αντιστάθηκαν - πήγε και εξορία.
Στην Μεταπολίτευση έκανε την καταληκτική ομιλία εναντίον της βασιλείας την παραμονή του δημοψηφίσματος - με γνωστό αποτέλεσμα.
Τώρα βέβαια για την πολιτική δεν έκανε - υπερβολικά έντιμος.
Έκανε όμως υπηρεσιακός υπουργός.
Aphrodite
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγραψα για δικούς μας, για ανθρώπους που έζησα και τους ζω...
Άριστοι ο Bob Geldof και ο Bono, but come nearer!
(Eγώ πάντως είμαι μακριά - στην ακρογιαλιά. Έναρξη διακοπών, αλλά ζήτω η τεχνολογία...).
@nikos dimou
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως σου φαίνεται που στην αντίστοιχη δική μου λίστα σοφών (ή γενικότερα ανθρώπων που επηρέασαν τη σκέψη μου) θα ήσουν «πρώτο τραπέζι πίστα»?
@yosemite sam
Έχουμε τους καθοδηγητές (και τους πολιτικούς) που μας αξίζουν. Ο Ψωμιάδης βγαίνει με 55% στη Θεσσαλονίκη, άρα αυτόν θεωρεί η πλειοψηφία ως άξιο καθοδηγητή! Τι ελπίδες θα είχε ο κάθε Ψωμιάδης να εκλεγεί στην Φιλανδία?
@ΝΔ,
ΑπάντησηΔιαγραφήKαι πού ξέρεις ποιούς έχω γνωρίσει από κοντά και υπό ποιές συνθήκες και πότε darling? Και πόσο χρειάζεται για να καταλάβεις αν ο άλλος έχει/είναι αστέρι?
Κι από πότε σε χάλασε εσένα το να θέτει ο σχολιαστής το θέμα σε ευρύτερες βάσεις? Τα σχολεία έκλεισαν καλέ!
!!!!
(Σε πείραξε η ζέστη ε?)
Ασε που... Χμ, δε βγάζεις τη γούνα λίγο (είσαι και στην ακρογιαλιά!) να δω αν κοκκίνησες για το 3. μου, γιατί έτσι όπως σε κόβω δέεεεε....
;)
(τι'ν'τούτος ρε παιδιά?)
;)
Δεν κρίνω τον κουμάντο.Ποιός είμαι άλλωστε για να τον κρίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το σχόλιό μου ήθελα κυρίως να εστιάσω στο γεγονός ότι η λεγόμενη πνευματική ηγεσία της χώρας δεν κάνει αισθητή την παρουσία της όσο θα έπρεπε.
Γεμίσαμε αλαλάζοντα κύμβαλα.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟπΕς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ πΡΟΣΩπΙΚΗ ΛΙΣΤΑ ΣΟΦΩΝ. Ο ΚΑΘΕΝΑς ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ πΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ PΟSΤ ΣΑΣ Κε ΔΗΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
πΟΙΟΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΣΟΦΟΣ ΣΗΜΕΡΑ;
ΑΥΤΟΣ πΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΘΕΙΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΓΝΩΣΗ;
ΑΥΤΟΣ πΟΥ Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕπΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ πΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΝΟΗΤΩΝ;
ΕΝΑς ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ;
ΕΝΑς πΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΔΕΙΝΟΤΗΤΑ;
ΟΙ ΣΟΦΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩπΟΙ ΚΛΕΙΔΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟπΟΙΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΙΣ πΟΡΤΕΣ πΟΥ ΘΕΛΕΙΣ.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ πΟΡΤΕΣ ΚΑΘΕΑΥΤΕΣ πΟΥ ΘΕΛΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ν' ΑΝΟΙΞΕΙ.
ΥπΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΙ ΣΟΦΟΙ;
ΜπΟΡΟΥΝ ΝΑ ''ΧΡΗΣΙΜΟπΟΙΗΘΟΥΝ'';
ΥπΑΡΧΟΥΝ ΙΚΑΝΟΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΙ ΚΟΜΙΣΤΕΣ ( πΡΟΣΩπΑ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ )ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΤΑ ΥπΟΛΟΙπΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ;
Ο ΟΡΟΣ ''ΧΡΗΣΙΜΟπΟΙΗΣΗ'' ΔΕΝ ΕπΙΛΕΧΘΗΚΕ ΤΥΧΑΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΜΦΙΣΗΜΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΕπΟΧΗ ΜΑΣ.
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΟΦΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ ΓΥΡΩ ΑπΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ πΕΡΙπΤΩΣΗ ΔΕΝ ΜπΟΡΟΥΝ ΝΑ πΑΡΕΜΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥς ΧΡΗΣΙΜΟπΟΙΟΥΝΤΑΙ.
Εκτός θέματος, με αφορμή τη σκέψη του/της adhoul.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυεργέτης: γενναιόδωρος πλούσιος
Πλούσιοι υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα, πολύ περισσότεροι απ' ότι παλιά.
Γενναιόδωροι;
Πίκρα...
Χάνονται και οι τελευταίοι της έτσι κι αλλιώς "Χαμένης τάξης"...
Όπως γράφει κι ο ΝΔ στο βιβλίο του "Η χαμένη τάξη":
«Ως τώρα η κλασική αριστερή τοποθέτηση ήταν πως τα δεινά της χώρας μας οφείλονταν στους αστούς. Είναι όμως πολύ πιο πιθανό να οφείλονται στην έλλειψή τους».
Ψυχοσωματική...μουσικοθεραπεία..
ΑπάντησηΔιαγραφήλουλουδοθεραπεία..και
χρωματοθεραπεία που εκανε η Hulya;;...
μηπως και Μπλογκοθεραπεία;...
αν μαλιστα λαβουμε υπόψη μας
το ρητόν του Νικου Δημου..
..οτι και οι μηχανες εχουν ψυχη...
κατι θα μας μεταδίδουν
τα lap top και τα smart phone...
Y.Γ.
Προβλημα στο λινκαρισμα...
Η Ημερομηνία δεν ανοιγει..
μονο τα comments...
=posted by Nikos Dimou at 9.7.06 15 comments
Έχουμε τους καθοδηγητές (και τους πολιτικούς) που μας αξίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς.
Ομως η όποια αλλαγή προς το καλύτερο δεν πρόκειται να έρθει απο την μεγάλη μάζα του κόσμου.
Οι λαοί χρειάζονται πνευματικούς ηγέτες.
Φάρους που θα εμπνέουν και θα καθοδηγούν.
Αλλιώς πέφτουν στα χέρια του κάθε χριστόδουλου και της παρέας του.
Εγώ θα ήθελα να ζήσω από κοντά το "δικό" μου σοφό. Και λυπάμαι που "τότε" που ήμουνα στην Αθήνα και σκέφτηκα να τον συναντήσω, δείλιασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει. Ποτέ δεν είναι αργά: άλλωστε, τον ζω έστω και λίγο μέσα από εδώ.
με αγάπη
Παράγραφος
Yosemite Sam said...
ΑπάντησηΔιαγραφή'Οι λαοί χρειάζονται πνευματικούς ηγέτες'.
Ναι αλλά προκύπτει το πρόβλημα αυγού και κότας.
Οι λαοί πρέπει να είναι σε θέση να εκτιμήσουν τους πνευματικούς ηγέτες και να τους εμπιστευθούν την εξουσία.
Όμως δεκάδες παραδείγματα δείχνουν πως ο δικός μας λαός δεν εκτιμά ούτε την γνώση, ούτε την ειλικρίνεια, ούτε την εξυπνάδα.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπρεπε να αποκρύψει τον διανοούμενο καθηγητή και να χορεύει ζεϊμπέκικο για να γίνει λαϊκά αποδεκτός.
Άλλοι που δεν το έκαναν και έμειναν πιστοί στον εαυτό τους απέτυχαν - ο Μάνος και ο Ανδριανόπουλος ούτε βουλευτές δεν βγαίνουν μόνοι τους, Ο Παπαγιαννάκης έχασε την ηγεσία του Συν.
Παλιότερα ο Κανελλόπουλος και ο Τσάτσος γυάλιζαν τα παπούτσια του Καραμανλή.
Είναι μακρύς ο κατάλογος των θυμάτων.
Κάποτε μία παρέα γύρω από τον Κουμάντο σκεφθήκαμε να ενεργοποιηθούμε πολιτικά.
Κανείς δεν μας ήθελε...
Harry, οι αυθεντικοί Έλληνες αστοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που περιγράφεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν κοσμοπολίτες, ανοιχτοί και προοδευτικοί.
Τυπικός τους εκπρόσωπος ο Ροΐδης.
Να διαβάσεις την "Χαμένη Τάξη".
Νikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οι λαοί πρέπει να είναι σε θέση να εκτιμήσουν τους πνευματικούς ηγέτες και να τους εμπιστευθούν την εξουσία.
Όμως δεκάδες παραδείγματα δείχνουν πως ο δικός μας λαός δεν εκτιμά ούτε την γνώση, ούτε την ειλικρίνεια, ούτε την εξυπνάδα. "
αυτό που λέτε κύριε Δήμου είναι πάρα πολύ σωστό.
δυστυχώς τα περισσότερα προβλήματα μας ως ολότητα ξεκινάνε από τα προβλήματα μας ως μονάδες.
Μάνος, Ανδριανόπουλος είναι επίκαιρα δείγματα και πολύ πετυχημένα.
εγώ πολύ ψηλά θα έβαζα κ' τον Καποδίστρια σε αυτή τη λίστα των ανθρώπων που περιθωριοποιήσαμε γιατί.. δεν τους καταλαβαίναμε
( από τη ρίζα δε ξεκίνησε άλλωστε το κακό ? )
απορώ που θέλουμε να συγκρινόμαστε με τη Δύση με την ήσσονα προσπάθεια που καταβάλλουμε.. μα γίνεται?
@ harry reloaded
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΦΩΝΩ ΑπΟΛΥΤΩΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
ΜΕ 2-3 ΕπΙΦΥΛΑΞΕΙΣ.
α) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥπΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΔΙΑΡΚΕΣ ΑΝΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΟΡΩΝ ΤΥπΟΥ: ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ - ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ.
β)ΟΙ πΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ πΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕπΕΙΔΗ ΤΙΣ ΕπΕΖΗΤΗΣΕ Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. Η ΕΚΕΙ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ / πΡΑΓΜΑ πΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑπΟ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ πΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ. Ο πΡΟΟΔΕΥΤΙΣΜΟΣ ΑΝΑπΤΥΧΘΗΚΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΗΘΕΛΕ Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑπΟ ΤΗΝ ΥπΑΡΞΗ ΤΗΣ. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΦΙΛΤΡΑ ΣΤΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΡΙΖΟΣπΑΣΤΙΚΟπΟΙΗΣΗ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΥπΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ πΑΙΧΤΗ / ΑΣΤΟΥ.
ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΟπΩΣ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
πΑΛΙΑ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ πΙΑ.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ πΑΙΞΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΕπΟΧΗ.
ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ πΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΑ πΡΑΓΜΑΤΑ ΞΑΝΑπΑΝΕ πΙΣΩ.
πΟΙΟΣ ΕΙπΕ ΟΤΙ Η ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ; ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ. ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΦΙΧΤΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ.
ΔΕΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΩΡΑ.
@ ihadafarminafrica
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα δεν υπάρχει πια "αστική τάξη"
(διαβάστε πως την εγκωμιάζει ο Μαρξ στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο).
Η αστική τάξη γεννήθηκε πριν την Αναγέννηση (όταν δημιουργήθηκαν οι πρώτες πόλεις) και έδωσε την θέση της στην πιλαφοειδή "μεσαία τάξη" στις αρχές του 20ου αιώνα.
@Adhoul
Πραγματικά ο Καποδίστριας ήταν το πρώτο θύμα - και "paradigm" για την εξέλιξη της πολιτικής μας ζωής.
Σιγα σιγα τα μυστηρια που εκρυβαν οι φωτογραφιες στο site του ΝΔ λυνονται,βεβαια υπάρχουν και αλλα αγνωστα προσωπα ( το καθενα θα έχει τη δικη του ιστορια φανταζομαι.... )
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πεστε μου κ.Νικο,στα βιβλια σας αναφερεται οτι γνωρισατε και διασημους ανθρωπους και άλλους που δεν ήταν επωνυμοι?Ποιοι σας αφησαν βαθυτερα το σημαδι τους?
@ Nikos Dimou
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΟΥ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ πΑΡΑΤΡΑΒΗΞΩ πΡΩΤΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΣΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕπΡΕπΕ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟπΟΙΗΣΩ ΤΟΝ ΜΑΡΞ. :)) ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑ πΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ πΙΑ ΝΑ ΨΩΝΙΖΩ ΕπΩΝΥΜΑ ΡΟΥΧΑ. ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΑ πΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΜΦΑΝΗ ΤΗΝ ΜΑΡΚΑ. :))
ΥΓ :
ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΥΜΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑπΟΔΙΣΤΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ( εδώ να δείτε τι πιλάφια έτρωγε ο Βενιζέλος ) ΑΛΛΑ Η ΓΙΑΝΝΑ ΑΓΓΕΛΟπΟΥΛΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ. ΤΟΣΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΓΑΖΕΙ ΜΕ ΣΚΕΤΟ ΡΥΖΙ ΔΕΝ ΛΕΕΙ. ΛΕΕΙ;
harry reloaded said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκ των ολιγων,οπως ο προγονος Δημου Ροιδης,δεν μπορουν να δικαιολογηθουν οι πολλοι,που ειχαν σχετικη πολιτικη δυναμη
Μα δεν ήταν αστοί αυτοί! Οι Έλληνες αστοί έζησαν στην Ερμούπολη, την Κων/πολη, την Αλεξάνδρεια, την Τεργέστη, στα Ιόνια - ελάχιστοι στην Πάτρα και στην Αθήνα τον 19ο αιώνα...
Ως και η parvenue Δασκαλάκη αστή! Κόρη χωρικών... Αξιοθαύμαστη και ικανή, αλλά πώς αστή;
upside down said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά όταν συζητώ για αστική τάξη στην Ελλάδα, μου φέρνουν για παράδειγμα την οικογένεια Γουλανδρή. Εκεί σταματά και η λίστα...
Μπενάκης, Καλλιγάς, Γερουλάνος, Δέλτα, Ράλλη (οι παλιοί) Αβέρωφ, Μαυρομιχάλη, Μαυρογορδάτοι, Ρώμας... Οι καραβάδες είναι σχετικά μεταγενέστεροι (η Θεία Μίκα δεν τους έπαιζε...)
Και τώρα διακόπτω. Θα δω το ματς με φόντο θάλασσα. Allez les bleus!
Τα λέμε μετά.
" Μπενάκης, Καλλιγάς, Γερουλάνος, Δέλτα, Ράλλη (οι παλιοί) Αβέρωφ, Μαυρομιχάλη, Μαυρογορδάτοι, Ρώμας... Οι καραβάδες είναι σχετικά μεταγενέστεροι (η Θεία Μίκα δεν τους έπαιζε...) "
ΑπάντησηΔιαγραφήο Μαυρογορδάτος που αναφέρετε ήταν γιατρός καθηγητής στο Columbia?
Μαυρογορδάτοι ήταν πολλοί - από πρωθυπουργοί μέχρι καθηγητές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτροπή Zidane!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτροπή!
upside down said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά όχι Νικόδημε να την μπαίνετε έτσι στη γειτόνισσα... Έπεσε φωτοβολίδα στον κήπο σας;
:))
@ Nikos Dimou :
:))
ΜΑ Η ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΕΙΝΑΙ case study ΓΙ' ΑΥΤΟ πΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ '' ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ''.
ΕΤΣΙ ΛΙΓΟ πΟΛΛΟΙ ΜΑς πΡΟΕΚΥΨΑΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ πΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ '' ΕΛΛΗΝΕς ΑΣΤΟΙ ''.
ΕπΙΣΗΣ : ΜΕ 10-15 ΟΝΟΜΑΤΑ πΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΑΓΑΖΙ.
ΣΤΟΥΣ κ.κ πΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ ( ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΥπΟΛΟΙπΟΥΣ ) πΡΕπΕΙ ΝΑ πΡΟΣΘΕΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΟΔΑπΕΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕπΙΣΗΣ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΞΕπΕΣΜΕΝΕΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΕΣ πΡΟΓΟΝΙΣΣΕΣ πΟΥ ΧΡΗΣΙΜΕΥΣΑΝ ΩΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΟΥ πΑΤΡΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΑΖΥΜΙΤΕΣ ΚΟΥΡΣΑΡΟΥΣ / πΕΙΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ πΟΥ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ πΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΝΤΟπΙΕΣ ΤΣΕΛΙΓΚΟπΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΟΥΝΙΕΡΙΣΕΣ.
''Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΚΙ Ο ΑΛΗΤΗΣ '' ΔΕΝ ΕΚΑΜΕ ΤΖΑΜπΑ ΤΟΣΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ Κε ΔΗΜΟΥ ΟΥΤΕ Ο ''ΕΡΑΣΤΗΣ ΔΥΤΙΚΩΝ πΡΟΑΣΤΙΩΝ'' ΤΕΤΟΙΕΣ ΘΕΑΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ.
ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ: ΟΛΟΙ ΕΤΟΥΤΟΙ ΟΙ ΑπΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΤΟΙ ( ΣΕ ΟΟΙΑ ΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ )ΔΕΝ ΕΦΕΡΑΝ ΕΔΩ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΤΑ ΕΦΕΡΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ πΗΡΑΝ ΧΑΜπΑΡΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΡΑΤΟΣ πΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΑπΟΤΕΛΕΙ πΡΟΣΦΟΡΟ ΕΔΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΡΕΜΟΥΛΕΣ ΤΟΥΣ. ΕΤΣΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΛΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΤΟΙ πΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥπΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΙΟΝΙΩΝ ΤΗΣ πΑΤΡΑΣ ΤΗΣ ΤΕΡΓΕΣΤΗΣ ΚΛπ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΕπΕΝΔΥΤΕΣ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΙΡΑΚ.
Δεν με ενδιαφέρει το τελικό σκορ - αυτό που έγινε με τον Ζινταν με χάλασε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι θλιβερό μία τέτοια καριέρα να λήγει έτσι...
Το post ήταν για τους σοφούς της ζωής μας, μόνο γι' αυτό δεν μιλήσαμε τελικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήNΔ, παρατηρώ απίστευτα μαργαριτάρια (να το πω ευγενικά...) για τους αστούς.
Μάλλον χρειάζεται ποστάκι.
ναι.καθολου ψυχραιμια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και αυτό το σχόλιο είναι σαφώς off-topic, θα ήθελα να σας προσκαλέσω στο μάλλον τελευταίο μου post στο Μουντιαλομπλόγκ. Το έγραψα πριν τον τελικό και δεν έχει σχέση με αυτόν, αλλά νομίζω πως τα όσα έγιναν με τον Ζιντάν θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν μια πολύπλευρη και ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Όσο για το θέμα μας, νομίζω πως στην κοινωνία της πληροφορίας οι σοφοί δεν έχουν θέση. Ο καθένας μπορεί να γίνει όσο "σοφός" θέλει, αρκεί να έχει χρόνο, δίψα για γνώση, καθώς και λογική σκέψη και κρίση. Μετά από 2.000 χρόνια επιβεβαιώνεται τελικά η γνωστή ρήση:
"Τις σοφός και επιστήμων εν υμίν;"
Φυσικά αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την όποια αξία των προσώπων που κοσμούν το post και πολλών ακόμα. Απλά, δε νομίζω πως η "κλασική" έννοια της "σοφίας" υφίσταται πλέον...
Καλημέρα! Ας σβήσουμε από το παιχνίδι το επεισόδιο της κόκκινης κάρτας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους δασκάλους, ο αγαπημένος μου ένα έλεγε συνέχεια: "Στα γεράματά σας δεν θα θυμάστε αυτά που σας έλεγαν οι γονείς, αλλά αυτά που σας έλεγαν οι δάσκαλοί σας!"
Ας ψάξουμε για δασκάλους που κρατάνε τους λόγους τους - δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο (κατά την ταπεινή μου γνώμη).
4 σοφοί άνθρωποι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμμμ, γιατί όχι αγαπημένοι άνθρωποι;
1) Θανάσης Βέγγος, τρυφερός, χαλί να τον πατήσεις...
2) Βασίλης Ραφαηλίδης, ταύρος σε υαλοπωλείο, η φωνή της συνείδησης της παραπαίουσας αριστεράς.
3) Νίκος Δήμου, απόσταγμα ορθολογισμού, όσο χαϊδεύει τις γάτες του τόσο ΔΕΝ χαϊδεύει αυτιά...
Επιδόρπιο [και εκτός συναγωνισμού]:
Ωρίων Δημητρακόπουλος, το γέλιο της αρκούδας: http://sector13.e-e-e.gr/
doctor
Υ.Γ. Ζινεντίν έκανες το αδιανόητο. Στην θέση σου δεν θα σταματούσα το ποδόσφαιρο, μόνο και μόνο για να ξεπλύνω αυτό το σημερινό.
Θα πήγαινα στον ΠΑΟΚ χωρίς μισθό [ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος]
Μου είναι αδύνατον να διαβάσω όλα τα ποστ και τα σχόλια σε ένα βράδυ..έχω δει να σας αναφέρουν σε πάρα πολλά bolgs ..με εκτίμηση... με θαυμασμό...με αγχος(με την καλή έννοια πάντα!)με τρυφερότητα και αγάπη...δε μπόρεσα λοιπόν να αντισταθώ και να σας πω κι εγώ συγχαρητήρια!!Πάνω απ'όλα για την έμπνευση που δίνετε σε τόσο κόσμο...να εκφράζεται..να γράφει..να μιλάει...να ακούει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά λοιπόν και καλό ξημέρωμα σε σας και σε όλους τους πιστούς σας φίλους...
Όσον αφορά τους δασκάλους, το σκέφτηκα χθες αρκετά... αν Δάσκαλος (με κεφαλαίο Δ) σημαίνει κάποιον που σου μαθαίνει σκέψη χωρίς να σου τη δίνει, ύφος χωρίς να το επιβάλει και μέσα σε όλα αυτά ήθος, τότε ο Δάσκαλος έχει όντως ένα ακρώνυμο Δ – το άλλο είναι Ν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά, εξ αποστάσεως, φυσικά. Από βιβλία.
Εδώ μέσα γνωρίζουμε (κάποιες πλευρές από) τον άνθρωπο πίσω από τα βιβλία.
Τώρα, αν και δεν είμαι ποδοσφαιρόφιλος, είδα χθες τον τελικό. Και ακόμα μια φορά, η απόλυτη τραγωδία (για τον Ζιντάν). Σε παγκόσμια απευθείας μετάδοση.
Αν είναι όντως «μεγάλος», δεν θα ζητήσει συγνώμη. Το παιχνίδι δεν μπαίνει πάνω από τον άνθρωπο. Θα πρέπει να σεβαστεί την απόλυτη στιγμή καταστροφής του, όχι να τη μειώσει. Μπορεί αν γύριζε το ρολόι πίσω να μην έκανε το ίδιο, αλλά εφόσον το έκανε (και αν είχε πράγματι λόγο), ας υποστηρίξει την Απόλυτη Στιγμή του. Το Τραγικό της Μοίρας του. Το Παιχνίδι της Ζωής – όχι του ποδοσφαίρου με τα fair play. Η ζωή δεν παίζει fair play – κι αυτό το παιχνίδι βλέπαμε χθες εκείνη τη στιγμή, όχι ποδόσφαιρο. Και στο κάτω-κάτω (το θίξαμε προχθές όταν αναφερόμασταν στη συζυγική βία), υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορεί να είναι χειρότερα από έξα χαστούκι, μια κλωτσιά, μια κεφαλιά στο στήθος. Το fair play δεν συμπεριλαμβάνει τα λόγια μεταξύ ποδοσφαιριστών... Δεν μπορώ να ξέρω φυσικά – σκέψεις κάνω.
(Σκέψεις που επηρεάστηκαν κι από τον κο Μπαζίνα, έναν φοβερό σκεπτόμενο δημοσιογράφο, που έμαθα πρόσφατα. Σίγουρα κι αυτός θα είναι Δάσκαλος σε κάποιους...)
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοκαρισμένος από το σουρεαλιστικό επεισόδιο με τον Ζιντάν (και οπτικά, με αυτό το υπερτροφικό του κεφάλι σαν θαλάσσιου κήτους) απείχα εχθές από τη συζήτηση - δυσκολεύτηκα και να κοιμηθώ.
Για το θέμα αυτό συμφωνώ με τον yannis h.
Τώρα για τους σοφούς ή δασκάλους. Υπάρχουν μερικές παρεξηγήσεις:
Εκτός από την Βιβιέ οι άλλοι τρεις δεν υπήρξαν "δάσκαλοι" - μικρή διαφορά ηλικίας. Ήταν - και είναι φίλοι. Που όμως θαυμάζω και κάπου λειτούργησαν για μένα σαν υποδείγματα.
Και εκεί διαφωνώ κάθετα με την άποψη του Mickey: "Όσο για το θέμα μας, νομίζω πως στην κοινωνία της πληροφορίας οι σοφοί δεν έχουν θέση".
Ταυτίζει την σοφία με την πληροφορία, με την γνώση. Ενώ σοφία είναι κάτι πολύ παραπάνω: είναι ένας τρόπος ζωής, ένα ήθος, μία διαδικασία αντιμετώπισης του κόσμου.
Εγώ μάλιστα θα αντέστρεφα την φράση του: ΤΩΡΑ χρειαζόμαστε πιο πολύ τους σοφούς.
Pwlina ευχαριστίες...
Χρωστάω μία απάντηση στον
ΑπάντησηΔιαγραφήtakis vasilopoulos
"Μα πεστε μου κ.Νικο,στα βιβλια σας αναφερεται οτι γνωρισατε και διασημους ανθρωπους και άλλους που δεν ήταν επωνυμοι?Ποιοι σας αφησαν βαθυτερα το σημαδι τους?"
Δεν μπορώ να απαντήσω κατά κατηγορίες (διάσημοι και μη) αλλά κατ' άτομο - κι αυτό θα χρειαζόταν άλλο ένα βιβλίο...
Χρωστάω μία απάντηση στον
ΑπάντησηΔιαγραφήtakis vasilopoulos
"Μα πεστε μου κ.Νικο,στα βιβλια σας αναφερεται οτι γνωρισατε και διασημους ανθρωπους και άλλους που δεν ήταν επωνυμοι?Ποιοι σας αφησαν βαθυτερα το σημαδι τους?"
Δεν μπορώ να απαντήσω κατά κατηγορίες (διάσημοι και μη) αλλά κατ' άτομο - κι αυτό θα χρειαζόταν άλλο ένα βιβλίο...
Το καλό με τη moderation:
ΑπάντησηΔιαγραφήακόμα κι όταν τα σχόλια είναι φαινομενικά άσχετα, παραμένουν άκρως ενδιαφέροντα και κυρίως προσπελάσιμα ακόμα και στους αργοπορημένους αναγνώστες τού μπλογκ.
Για τους σοφούς:
Ο Ουμπέρτο Εκο έλεγε ότι τον παλιό καιρό (το έχω σημειώσει και κάπου άλλου) φορείς της ανθρώπινης σοφίας ήταν η παράδοση, αυτοί ήταν οι "γέροι" μας.
Μετά την ραγδαίας αστικοποίηση, οι "γέροι" μας, δηλαδή οι σοφοί, είναι πλεον τα βιβλία και γενικότερα κάθε πηγή γνώσης (όχι απαραιτήτως πληροφορίας - υπάρχουν και άρχηστες πληροφορίες).
Ο ΝικόΔημος και ο Κουμάντος σε μια κοινωνία προβιομηχανική θα ήταν η γερουσία τής κοινότητάς μας, οι σοφοί που θα τους ακούγαμε με δέος.
Πάντως, το καλό της εποχής μας είναι οτι ο ΝιδόΔημος και ο Κουμάντος θα παραμένουν και "μετά" οι σοφοί μας, γιατί το έργο τους είναι "εκεί" στα γραπτά τους.
Για το ΝικόΔημο έχω εκφραστεί επανειλημμένα.
Ειδικότερα για τον Κουμάντο έχω να πώ ότι πέρα από το επιστημονικό του έργο (που είναι προσιτό μάλλον σε ένα εξειδικευμενο κοινό με νομική κυρίως κατάρτιση) υπάρχει και η εκτενής αρθρογραφία του.
Νομίζω ότι έχω τα περισσότερα από τα άρθρα που κατά καιρούς έχει δημοσιεύσει.
Μακάρι κάποτε να συγκεντρωθούν, να ταξινομηθούν και να εκδοθούν σε μικρούς και εύχρηστους τόμους.
Εκεί να δείτε τι σημαίνει πειθαρχημένη λογική.
Πολλές φορές νομίζεις ότι διαβάζεις... μαθηματικά και φυσική!!!
Κατά την ταπεινη μου γνώμη, ο Κουμάντος είναι ο... μαθηματικός της νεοελληνικής δοκιμιογραφίας (επίτηδες δεν λέω αρθρογραφίας - έχουμε πολλούς αρθρογράφους αλλά λιγους "δοκιμασμένους" συγγραφείς, δηλ. δοκιμιογράφους.
Ο Παπανούτσος με τεράστια παιδεία στα Μαθηματική και τη Λογική (αν και σεμνός και ηθικός άνθρωπος) θα έσκαγε από τη ζήλια του διαβάζοντας κείμενα του Κουμάντου.
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τα κείμενά του Κουμάντου ως... ασκήσεις λογικής.
Μετά περνάω πολύ εύκολα στις "Ασκήσεις Ελευθερίας", δηλαδή στις ασκήσεις "εφασμοσμένης λογικής" (ξέρετε τίνος) ξανά και ξανά.
Με αγάπη
Παραγραφος
ΥΓ. (στο τελευταίο σχόλιο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα να δώσω ένα παράδειγμα, αλλά τότε ίσως ξεφύγω από το θέμα...
Θα το επιχειρήσω όμως (στα κλεφτά), όταν... έλθει καινούργιο ποστ.
Εγώ θα επιστρέψω σε αυτό... με την ελπίδα να μην ξεπεράσω το όριο των λέξεων.
Ξανά με αγάπη
Παράγραφος
@ ΝΔ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Παπανδρέου ήταν τι?
Ερρρρρ imo πάντα ο Παπαδρέου ήταν αυτός που ξευτήλισε συνειδητά και σε πλήρη σύμπνοια με τις ΗΠΑ (στις οποίας τη σφαίρα εξουσίας μεταφερθήκαμε μετά τους Άγγλους) όλους τους όρους και την ιδεαολογία της αριστεράς. Επίσης προήγαγε τις πανέμορφες αρχές του Ελληνάρα (είμαι αδαής ξερόλας και γουστάρω και είμαι και μάγκας....)
Και η άποψη του λείπουν οι καλοί αστοί ευεργέτες αχ ρε γαμώτο τι θα κάνουμε τώρα!!!!Ωϊμέ και αλλοίμονο!
Είναι η μικροαστική αντίληψη και μεταφορά ευθυνών που αρμόζει στην Ψωροκώσταινα και όποιος έχει αυτήν την αντίληψη ας πάει σε μια γώνιά να ψωφήσει αρκεί να μη μου έρχεται η μπόχα του ψωφιμιού του στη μούρη.
Και επειδή καλή η κριτική αλλά καλύτερη η πρόταση εναλλακτικών, γιατί δηλαδή να μην πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας και να μην δράσουμε (και όχι αντιδράσουμε) ώστε όλα τα δημόσια (άρα δικά μας) θέματα, οργανισμοί, θεσμοί κλπ να πάρουν την άγουσα δίνοντας πρώτοι εμείς το παράδειγμα με συνείδηση και αυταπάρνηση προς ώφελος των πολλών αδιαφορόντας για τον συμπαθή κομματικά διορισμένο εκάστοτε υπαλληλο που πιστεύει πως είναι ο άρχοντας του κόσμου κι ας αφήσουμε τους "μεγαλοαστούς" να χαίρονται όσο ακόμη μπορούν.....γιατί αργά ή γρήγορα θα εξαφανιστούν από τον πλανήτη μιας και είναι άχρηστοι και σφετεριστές στην συντρηπτική τους πλειονότητα.
Αείμνηστοι Παπανδρέου και Καραμανλήδες είναι στα μυαλά των ιστορικά αμόρφωτων όπως τους τα έπλασαν εικονικά τα μέσα προβολής τους......
Και όπως είχε ειπωθεί πολύ σωστά στο σήριαλ "Δυο ξένοι" (από τη Μπουμπύ στη σειρά της οποίας το κανονικό όνομα μου διαφεύγει) "Οι άντρες που θάφτηκαν δημοσία δαπάνη συνήθως έζησαν κι όλας δημοσία δαπάνη".......
Και ναι οι διανούμενοι έιναι στον πύργο τους και χαλαρώνουν με ελάχιστες εξαιρέσεις στις οποίες κόβεται η φωνή και η ελευθερία κινήσεων που μπορεί να έχουν κάποιον αντίκτυπο στη ζωή μας.
Υ.Γ. Δηλαδή κύριε Δήμου δε γνωρίζετε πως ο Αείμνηστος "καθηγητής" Παπανδρέου έστελνε επιστολές στους Αμερικάνους πρωτού βγει να τους "κράξει" πως δεν εννοεί αυτά που θα πει αλλά επειδή έχουν "πέραση" στο λαό θα τα χρησιμοποιήσει για να πάρει την εξουσία? Αγνοείτε ή δε δέχεστε μήπως πως μας εκπαίδευσε και μας οδήγησε μακριά από την αριστερά και προήγαγε την ψευτοαριστερά ή αλλιώς τον Αμερικανικού τύπου καπιταλισμό υπό την πρόφαση και την αλλίωση της Αριστερής φρασεολογίας?
Ε δε νομίζω να είστε τόσο αφελής........ :(
it is said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"@ ΝΔ - Ο Παπανδρέου ήταν τι?"
Μα είπα ήδη σε προηγούμενο σχόλιο ότι κορόιδευε τον κόσμο αποκρύπτοντας την πραγματική του ταυτότητα. Ήταν ένας αδίστακτος αρριβίστας και λαϊκιστής που τελικά έκανε (ίσως χωρίς να το επιδίωξει) και μερικά σωστά.
Δεν κατάλαβα από που με βγάλατε ανδρεϊκό. Το πρώτο βιβλίο κριτικής του ΠΑΣΟΚ ("Η Χώρα του Εδώ και Τώρα") το έβγαλα εγώ αρχές του 1983! Έγινε και μπεστ-σελλερ.
@it is,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε όλο το συμπάθιο,
πριν τις επαναστάσεις που οραματίζεστε,
δεν ξεκινάτε από απλούστερα πράγματα, όπως για παράδειγμα η ορθογραφία;
Η σύγχυση σε σχέση με τους αστούς συνεχίζεται, νομίζω ότι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν καν τον όρο...
Χαιρετώ την όμορφη παρέα σας, ν' αφήσω μιαν άλλη αίσθηση στην συζήτησή σας; Ίσως η μιζέρια της πολιτικής ζωής να ήταν μικρότερη ή μεγαλύτερη από την παρούσα αλλά εκείνοι οι πολιτικοί αρχηγοί έδειχναν περισσότερο ηγέτες από τους σύγχρονους διαχειριστές. Για μένα φυσικά δεν αρκεί το τι δείχνουν οι πολιτικοί αλλά το πού οδηγούν την ιστορία της πατρίδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ! Να είστε καλά!
Φιλικά Θοδωρής
Το ζιζου, αν και δεν το γνωρίζω προσωπικά, τον θαυμάζω απεριόριστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που έκανε χθες με στεναχώρησε πάρα πολύ, διότι ήθελα αυτό ο ...μεγαλος να κλέισει την καριέρα του με τον ιδανικότερο τρόπο. Την απονενοημένη πράξη του θα τη συνέκρινα μόνο με μια πιθανή/απίθανη επίσκεψη του ΝΔ σε εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου.
Please, don't do it mate!
O Φραγγαλγερινός Ζιζού έφυγε άδοξα.
Εύχομαι ο γραικαλβανοϊταλός Ζιζού να μη μας στεναχωρήσει...
(Δε θα αλλάξει η γνωμη μου για το ΝΔ αν τον δω να διαπληκτίζεται με τον Κάκτο, τον Φίλια, το Μανώλη και τον παπατσάκαλο στη ζούγκλα, αλλά θα προτιμούσα διατηρήσει την καλή του εικόνα μέχρι τέλους.)
Με έχει πιάσει η μεταμουντιαλική μελαγχολία!
Η λέξη καιροσκόπος ταιριάζει στον Ανδρέα (προχώρα, βυθιστηκε η χώρα!);
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά σύμπτωση, χθες χρησιμοποίησα στου mickey το μπλογκ μια φράση από το "Η Χώρα του Εδώ και Τώρα" που λέει: «Ας μη χαμογελούν οι Δεξιοί που διαβάζουν. Γιατί δεν υπάρχουν» (lol)
Δεν ξέρω γιατί, αλλά τις τελευταίες μέρες συχνά ξεφυλλίζω τη χώρα του εδώ και τώρα. Λες και γράφτηκε τώρα...
... και πάλι μουντιαλομελαγχολώ!
@ ΝΔ
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπρεπε να αποκρύψει τον διανοούμενο καθηγητή και να χορεύει ζεϊμπέκικο για να γίνει λαϊκά αποδεκτός."
Άσχετα από το τι έχετε γράψει στο παρελθόν και το οποίο ενδεχομένος να μην είναι γνωστό σε όλους (δλδ δεν είναι όλοι φανατικοί fan σας στο blog) στο συγκεκριμένο post που παρέθεσα πάνω ουσιαστικά εκθειάζετε τον Παπανδρέου και πέρα από αυτό εκθειάζετε την αστική τάξη της οποίας τα μόνα καλά παραδείγματα είναι αυτά που η συμπεριφορά τους ήταν άσχετη με την τάξη τους....
Άρα δεν είναι το ζήτημα που είναι αυτή η παλιά καλή αστική τάξη αλλά που είναι αυτοί οι παλιοί καλοί διανοούμενοι (ασχέτως τάξης) που μας ξυπνούσαν και μας έδειχναν το δρόμο προς το κοινό καλό (άρα και ενάντια στην αστική τάξη που είναι η μειωνότητα γιατί εγώ με το αστική τάξη καταλαβαίνω μεγαλοαστούς/πλούσιους κλπ)
Πέρα από όλα τα άλλα έχει χαθεί και η ταξική συνείδηση και όσοι νομίζουν πως αυτοί οι όροι είναι παρωχημένοι ζουν στον κόσμο της γκοφρέτας. Αντιθέτως σήμερα είναι πιο επιτακτική η ανάγκη της ταξικής συνείδησης γιατί οι αλυσίδες είναι δυσδιάκριτες και άρα πιο δύσκολα αποτινάσσονται.
Όσο για το αν ο λαός δεν αναγνωρίζει τους διανοούμενους νομίζω πως είναι πολύ απλή αυτή η προσέγγυση και δε συνυπολογίζει την προσπάθεια (με επιστημονικά μέτρα και πολύ καλά μεθοθευμένη) του συστήματος για την απαξίωση αυτών και τον αποπροσανατολισμό των μαζών.
Είναι πέραν του εμφανούς πως η κουλτούρα των μαζών διδάσκεται καθημερινά και κατευθύνεται από το σύστημα (και δεν είναι καθόλου κλισέ στα δικά μου αυτιά η λέξη "σύστημα" ούτε είναι αόριστο και φτείχτης των πάντων, μιλώ για ΜΜΕ έντυπα και μη και προβολλή προτύπων εικονικών και άδειων).
Και φυσικά δεν παραγνωρίζω τον Αντρέα Παπανδρέου ούτε ως προσωπικότητα ούτε ως ικανότητα διαχείρησης μαζών όμως ξέρω για ποιο λόγο τον αναγνωρίζω ως προσωπικότητα και τι του προσάπτω.
Άδικα λοιπόν μπορεί να σας έβγαλα Παπανδρεϊκό όμως κι εσείς ξεχάσατε πως στο blog φαίνονται απομονωμένα αυτά που λέτε....
Nikos Dimou said:….. Οι λαοί πρέπει να είναι σε θέση να εκτιμήσουν τους πνευματικούς ηγέτες και να τους εμπιστευθούν την εξουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως δεκάδες παραδείγματα δείχνουν πως ο δικός μας λαός δεν εκτιμά ούτε την γνώση, ούτε την ειλικρίνεια, ούτε την εξυπνάδα. "
Αγαπητέ κ Δήμου πως ο απλός άνθρωπος θα είναι σε θέση να εκτιμήσει τους πνευματικούς του ηγέτες όταν αυτοί δεν κατεβαίνουν στον απλό κόσμο.
Νομίζω ότι οι πνευματικοί μας χωρίς να το θέλουν κινούνται σε έναν μικρό κύκλο και δεν βγαίνουν πάρα έξω.
Το να διαβάσεις ένα – δύο βιβλία τους μετά τα ξεχνάς και μετά ακολουθείς τους κάφρους.
Έχω διαβάσει μερικά βιβλία σας και σας διάβαζα και στους 4Τ, οπωσδήποτε με είχατε επιρριασει ,τώρα όμως με το blogs νομίζω ότι η επαφή είναι ποιο ολοκληρωμένη και λειτουργεί σαν φρένο για να μην ακολουθήσω τους κάφρους και να ακολουθώ άλλους δρόμους.
Πρίν από μερικές μέρες μιλούσατε σε μία εκπομπή περί τεχνολογίας, σας παρακολουθούσα όχι μόνο για αυτά που λεγάτε αλλά και διότι μεταξύ μας υπάρχει πλέον ένας άλλος δεσμός, λόγω blogs
Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Αντώνη Σουρούνη,όταν όμως μία ημέρα τον συνάντησα στην ψαραγορά να πίνει το ουζάκι του, καθίσαμε και μιλήσαμε καμία ώρα και αυτά που είπαμε με έκαναν να σκεφτώ ποιο πολύ από τα βιβλία του.
Τι έχει πετύχει ο γνωστός σκηνοθέτης Θ. Αγγελόπουλος, γύρισε μερικές ταινίες πήρε βραβεία αλλά ο λαός δεν πήρε μυρωδιά, όταν δε το ρωτήσανε γιατί δεν γυρίζεται και μερικές ταινίες που να τις καταλαβαίνει και απλός κόσμος απάντησε ότι σιγά που θα κάτσω να ακούω την κάθε κατίνα το πώς θα γυρίζω τις ταινίες μου.
Απορία, γιατί μερικοί blogers γράφουν στα αγγλικά, δεν είναι ελιτίστικο και έστω γιατί δεν γράφουν μια σύντομή περίληψη του κειμένου.
Απορία ,γιατί οι μεγάλοι ευεργέτες ότι έκανα τα έκαναν πριν τον θάνατο τους:
@yianni h
Γιατί ο Ζιζού να μην έρθει στον Ολυμπιακό , για να πάρει και κανένα κύπελο;
Αγαπητέ Don συγνώμη για τα λάθη, αλλά ενώ γράφω ακούω εν λευκώ και Κ.Καββαθα
Αναφερόμενη στη διιστάμενη άποψη που παρατηρήθηκε στα σχόλια, σχετικά με το αν η τεχνολογία με την ολοένα πιο ολοκληρωμένη και μεστή πρόσβαση στην πληροφορία που παρέχει, μπορεί ή όχι να υποκαταστήσει ακόμα και την έννοια τής σπανίζουσας και μη έλλογα μετρήσιμης σοφίας, έχω να σημειώσω κάτι, που από καιρό σκέφτομαι (κατά τις περιηγήσεις στο παρόν φόρουμ) αλλά δεν μπορούσα να συγκεκριμενοποιήσω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ’αρχήν, θεωρώ απίθανο να υπάρχουν πολλοί αμφισβητίες του ορθολογισμού ανάμεσα στους περιδιαβαίνοντας στα Νικοδημικά. Όλοι κάπως, κάπου τσιμπημένοι.
Εν τούτοις, πάντα έχω την αίσθηση ότι και ο ορθολογισμός μόνο ως αντίδραση στον «αντίποδά» του, καταλήγει να είναι ανορθολογικός. Γιατί ο ορθός λόγος δεν εκπορεύεται μόνο από τη θύραθεν σοφία αλλά από τη σοφία γενικότερα, που μπορεί να χαρακτηρίζεται κι από μεταφυσικές, υπαρξιακές, ψυχολογικές κ.α. παραμέτρους.
Όταν λοιπόν επιμένουμε στον κατά κυριο-λεξία ορθολογισμό, τότε κινδυνεύουμε να αγνοούμε τις πολύπλευρες διακυμάνσεις του. Και φυσικά -όπως σωστά επεσήμανες Νίκο- η σοφία δεν είναι μόνο πληροφορία, αλλά και ήθος και τρόπος ζωής κοκ. Και ο άκριτος ορθολογισμός ως προς αυτό μπορεί να «βλάψει», στο ότι δηλ μπορεί να εξασθενήσει την αντιληπτότητά μας στις μη μετρήσιμες (με δυαδικά συστήματα) έννοιες όπως το ήθος, η αρετή, η σοφία...Κι αυτό είναι εξίσου αναπηρικό όπως και η κατευθυνόμενη σκέψη.
Τελικά γίνεται κι ο ορθολογισμός μια κατευθυνόμενη διαδικασία προς τη συλλογή «ορθής πληροφορίας» που όμως ποτέ από μόνη της δεν θα σώσει τον άνθρωπο. Γιατί καταστέλλει τη δημιουργικότητα της ψυχής, στην επίγνωση της αδυναμίας της. Ποτέ η πληροφορία δεν θα υποκαταστήσει το πνεύμα και την ψυχή στις χαοτικές της διαστάσεις (που γι αυτό τρομάζει!).
@ andy dufresne
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρρρ καλή αυτή η ανωτερότητα της καλής ορθογραφίας και της απόλυτης γνώσης που κανείς δε φτάνει (Η σύγχυση σε σχέση με τους αστούς συνεχίζεται, νομίζω ότι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν καν τον όρο...) καλός και ο ψευτορεαλισμός του στυλ "επαναστάσεις που οραματίζεσαι ρομαντικε νεανίσκε" κτλ κτλ αλλά αφού εσεις είστε τόσο καλός ορθογράφος και τόσο ρεαλιστής κάντε καμιά πρόταση και μη μας ξεσυνερίζεστε λόγω κακής ορθογραφίας και ονείρων. Α ναι και λάβετε υπ'οψην πως υπάρχουν και κάποιοι που γράφουν εν βρασμώ και κάνουν misstypes.....
ΝΔ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να μπορεί κάποιος να έχει τη γενναιότητα, τη γενναιοδωρία, το σεβασμό και την αγάπη να ευχαριστήσει δημόσια δασκάλους/συνοδοιπόρους/αγαπημένουςπου μας βοήθησαν οποιαδήτε στιγμή, για μένα είναι μεγαλείο ψυχής και παράλληλα δείχνει σεμνότητα χαρακτήρα.
it is said...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΝΔ
"Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπρεπε να αποκρύψει τον διανοούμενο καθηγητή και να χορεύει ζεϊμπέκικο για να γίνει λαϊκά αποδεκτός."
"...στο συγκεκριμένο post που παρέθεσα πάνω ουσιαστικά εκθειάζετε τον Παπανδρέου"
Τον εκθειάζω επειδή λέω ότι εξαπάτησε τον κόσμο;
- και πέρα από αυτό εκθειάζετε την αστική τάξη
Σας παραπέμπω και πάλι στον Μαρξ -κι αυτός την εκθειάζει. Δυστυχώς είμαι σε διακοπές και επικοινωνώ με κινητό αλλιώς θα σας έβρισκα τα τσιτάτα. Πάντως είπε ότι η αστική τάξη ήταν η πιο δημιουργική και επαναστατική τάξη και άλλαξε τον κόσμο. Γι αυτήν μιλάω - εσείς μιλάτε γενικά για πλούσιους. Όλοι οι αστοί δεν ήταν πλούσιοι και (κυρίως) όλοι οι πλούσιοι δεν ήταν αστοί!
Houlia για τα όρια του ορθολογισμού έχω γράψει πολλές φορές. Είναι απαραίτητος για την συμβίωση μεταξύ των ανθρώπων - αλλά όχι για την επικοινωνία...
Και φυσικά όχι για την έκσταση!
Kolassas καταλήγουμε στην κλασική κοινοτοπία - όλα είναι θέμα παιδείας...
@ ΝΔ μπορεί η αντίληψή μου να είναι λάθος ή και να είναι απλώς διαφορετική όμως όταν λέτε πως έκρυβε τον καθηγητή και χόρευε ζεϊμπέκικο δεν το εκλαμβάνω ως κορόιδευε το λαό αλλά ως ερχόταν κοντά στο λαό ώστε να τον πάρει με το μέρος του και κατόπιν ως καθηγητής να τον διδάξει (προς ποια κατεύθυνση όντως δε φαίνεται από τις 2 αυτές γραμμές).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αστική τάξη και ειδικά την εποχή του Μαρξ (πάντα υπό το δικό μου πρίσμα) ήταν οι πλούσιοι κατέχοντες τα εργοστάσια καθώς οι άλλοι ήταν εργάτες ή γαιοκτήμονες (άρα όχι αστοί) ή μικροκαλλιεργητές-δουλοπάροικοι.
Το ότι ήταν δημιουργικοί το δέχομαι καθώς μια τεράστια έκρηξη παραγωγικότητας συνέβει τότε με την επένδυση των κερδών τους από τα εργοστάσια (κέρδη με την σχεδόν δωρεάν εργασία των εργατών που είχαν εκδιοχθεί με το ζόρι από τις αγροτικές περιοχές και που ήταν ανασφάλιστοι).
Και επαναστατικοί ήταν κατά του φεουδαρχισμού και με τη διεκδίκηση περισσοτέρων δικαιωμάτων έναντι των αριστοκρατών, όμως η επαναστατικότητά τους περιορίζονταν στο σημείο που εξυπηρετούνταν τα συμφέροντά τους (απολύτως δεκτό καθότι κάθε τάξη για τα συμφέροντά της οφείλει να παλεύει). Και ο Μαρξ οργάνωσε το ιδεολογικό υπόβαθρο για την καταστροφή αυτής της τάξης (και κάθε τάξης ουσιαστικά) έστω κι αν δεν έγινε ποτέ δυνατή η επιτυχής μεταφορά της θεωρίας στην πράξη.
Νομίζω πως το να αναφέρουμε ότι ο Μαρξ εκθίαζε την αστική τάξη λοιπόν είναι η μισή αλήθεια.
Ο μαρξ εξέφραζε και εκφράζει ακόμη το προλεταριάτο το οποίο έχει αλλαξη μορφή σήμερα όμως υπάρχει ακόμη κι αν από κάθε μεριά προσπαθούν να το κάνουν "λούμπεν".
Ομολογώ πως δεν έχω το απαραίτητο θεωρητικό υπόβαθρο για την εκ βαθέων και με αναφορές σε κείμενα έκφραση των σκέψεών μου αλλά ελπίζω να καταλαβαίνετε τι λέω.
Και τέλος δεν έχω ως στόχο την προσωπική επίθεση όμως ορισμένες φορές διαβάζω πράγματα που χτυπάν ευαίσθητες χορδες μου.
Νίκο, σχετικά με το σχόλιό σου σήμερα στις 09:31:18 πμ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ έκανα καμιά ταύτιση της πληροφορίας με τη σοφία - ούτε καν με τη γνώση!
Απλά, σοφία χωρίς γνώση δεν υπάρχει και η γνώση βασίζεται στις πληροφορίες και την κριτική "επεξεργασία" τους. Όσο ευρύτερα και αμεσότερα είναι διαθέσιμες, τόσο λιγότερο χρειαζόμαστε "σοφούς". Ίσως πολύ περισσότερο να χρειαζόμαστε "δάσκαλους". Εκείνοι άλλωστε μπορούν να μας μάθουν τον "τρόπο ζωής", το "ήθος" και μια "διαδικασία αντιμετώπισης του κόσμου", ενώ οι "σοφοί" μπορούν κάλλιστα να είναι απομονωμένοι στον ...Όλυμπό τους; Τι χρησιμότητα έχουν τότε;
Γιατί άλλωστε όλοι σχεδόν οι "σοφοί" (με την "κλασική" έννοια) ήταν γέροντες ή ανήκαν σε ανώτερες τάξεις; Επειδή ακριβώς ήταν εκείνοι που "κατείχαν" και είχαν "επεξεργαστεί" περισσότερες πληροφορίες - μέσα από κείμενα (συχνά απρόσιτα για τους "κοινούς θνητούς"), εμπειρίες ζωής (εκεί σαφώς οι γέροντες υπερέχουν!) και άλλους "σοφούς" (ορισμένοι υποτίθεται πως είχαν και απευθείας σύνδεση με τον Ύψιστο).
Γράφω άλλωστε:
Ο καθένας μπορεί να γίνει όσο "σοφός" θέλει, αρκεί να έχει χρόνο, δίψα για γνώση, καθώς και λογική σκέψη και κρίση.
Μήπως ο "σοφός" έχει ειδικά γονίδια και καταλαμβάνει το "αξίωμά" του άμα τη γεννήσει του; Παλιότερα όμως η πρόσβαση σε πληροφορίες και άλλους "σοφούς" ήταν περιορισμένη. Έτσι οι "σοφοί" προέρχονταν σχεδόν αποκλειστικά από ανώτερες τάξεις (βασιλείς, ευγενείς, ιερείς κλπ). Πόσους δούλους ή εργάτες "σοφούς" γνωρίζουμε ιστορικά; Σήμερα (τουλάχιστον θεωρητικά) έχουν τη δυνατότητα να γίνουν "σοφοί" πολύ περισσότεροι!
Επίσης γράφω:
Απλά, δε νομίζω πως η "κλασική" έννοια της "σοφίας" υφίσταται πλέον.
Είναι σαφές πως αναφέρομαι στους "σοφούς", όπως τους κατανοούμε στην καθημερινότητά μας εδώ και χιλιάδες χρόνια: Άνθρωποι με "πολλές γνώσεις", που συχνά αποτελούν αντικείμενο θαυμασμού ή και αντιμετωπίζονται ως "αυθεντίες" από τους "μη σοφούς". Ε, αυτό πλέον τείνει να εκλείψει (τουλάχιστον για τους (ορθο)λογικά σκεπτόμενους ανθρώπους - πάντα θα υπάρχουν οι "αδύναμοι" που θα ψάχνουν να "ακουμπήσουν" σε κάποιον "σοφό" ή έστω "ειδήμονα").
Π.χ. αρκετοί θα θεωρούσαν ως "σοφό" τον Ζουράρι, αλλά μια απλή και απροκατάληπτη ανάλυση των λόγων του (στην TV τουλάχιστον) θα καταδείξει περίτρανα πως λέει ...αερολογίες! Και όπως διαπίστωσες ήδη, ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι "σοφός" στα μάτια πολλών. Για να μην αναφέρω τις γνωστές "επιτροπές σοφών" και τους ...ακαδημαϊκούς. Μάλλον ζουν 2.500 χρόνια πριν :)
Το πρόβλημα είναι πως αργά ή γρήγορα η θεώρηση κάποιου προσώπου ως "σοφού" οδηγεί σε προσωπολατρία. Κι αν κάποια στιγμή, ο "σοφός" εκφραστεί ως "άσοφος" οδηγούμαστε στην ...απογοήτευση. Το ίδιο συμβαίνει και με καθένα που θαυμάζουμε και θεωρούμε πιο πάνω από τους άλλους ως άνθρωπο και όχι βάσει συγκεκριμένων ιδιοτήτων και ικανοτήτων (π.χ. καλύτερος συγγραφέας, αθλητής, μηχανικός κλπ). Δες τι έγινε και με τον Ζιντάν. Και η σοφία είναι ΠΟΛΥ "συγκεχυμένη" έννοια!
Αν τώρα με τη λέξη "σοφός" εννοείς άλλα πράγματα (και καθώς φαίνεται από το post όντως αυτό συμβαίνει) καλώς, αλλά τότε νομίζω πως ο χαρακτηρισμός είναι ...υπερβολικός. Κι εγώ γνωρίζω τέτοιους "σοφούς" - με τον έναν έχω μάλιστα και καλή μπλογκο-επικοινωνία ;)
Αν η εποχή μας χρειάζεται σοφούς όπως λες, καλύτερα να προσπαθήσουμε να γίνουμε όλοι μας και να μην αφήσουμε τον "ρόλο" σε κάποιους "εκλεκτούς" ;)
Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παραπέμπω και πάλι στον Μαρξ -κι αυτός την εκθειάζει. Δυστυχώς είμαι σε διακοπές και επικοινωνώ με κινητό αλλιώς θα σας έβρισκα τα τσιτάτα
Να διευκολύνουμε λίγο τον οικοδεσπότη...
[...]
Καθεμιά απ' αυτές τις βαθμίδες εξέλιξης της αστικής τάξης συνοδευόταν από μια αντίστοιχη πολιτική πρόοδο[...]
Η αστική τάξη έπαιξε στην ιστορία ένα ρόλο εξαιρετικά επαναστατικό[...]
(Καρλ Μαρξ, Φρήντριχ Ενγκελς, "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος", Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1994)
Και κάποιες σκέψεις off-topic μεν, επίκαιρες δε:
Στο ποδόσφαιρο θεωρείται "ενδεδειγμένη" συμπεριφορά το να ανέχεσαι κάθε προσβολή / εξύβριση (λόγω ή έργω) και κολάσιμη το να αντιδράς σ' αυτήν. Ο δε προβοκάτορας / υβριστής, δια της ανοχής, εν τέλει να επιβραβεύεται. Τί μέγας φαρισαϊσμός όλ' αυτά τα υποκριτικά περί fair play και τα συναφή...
Houlia said (2:33:21μμ):
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ποτέ η πληροφορία δεν θα υποκαταστήσει το πνεύμα και την ψυχή στις χαοτικές της διαστάσεις (που γι αυτό τρομάζει!)."
Γιατί, το πνεύμα και η "ψυχή" (τι εννοείτε με αυτόν τον αμφιλεγόμενο όρο;) δεν είναι ...πληροφορία; Εκτός κι αν δε γνωρίζουμε το νόημα των λέξεων ή μας αρέσει να παίζουμε με αυτές. Πληροφορίες δεν είναι μόνο όσα βρίσκουμε στο Google. Μπορούμε να τις αντλούμε και με τα αισθητήρια όργανά μας, να τις προσλαμβάνουμε με την επικοινωνία μας με άλλους ανθρώπους (ζωντανά, τηλεφωνικά, online και όπως αλλιώς), ακόμα και "σοφούς" και ΚΥΡΙΩΣ να τις επεξεργαζόμαστε και να τις αναδιοργανώνουμε με τη σκέψη μας (έτσι χτίζεται η γνώση και η ...σοφία ).
Και φυσικά δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες ΜΟΝΟ πληροφορίες σε χαρτί ή σε σκληρούς δίσκους. Υπάρχει και γνώση και μάλλον και "σοφία". Δηλαδή πώς αλλιώς θεωρείτε κάποιον "σοφό" χωρίς να τον έχετε συναντήσει - από τους αρχαίους μέχρι τους ...σύγχρονους; Προφανώς έχετε διαβάσει ή δει κάποια μέσα καταγραφής αυτής της "σοφίας" τους (από πέτρινες πλάκες και βιβλία μέχρι DVD και Internet Sites).
Αναρωτηθείτε π.χ. πόσοι από σας θεωρείτε τον οικοδεσπότη "σοφό" χωρίς να έχετε επικοινωνήσει ποτέ μαζί του ;)
Πάντως, πέραν της παραπάνω παρατήρησης, θαρρώ πως διακρίνω κάποιο "δογματισμό" εδώ πέρα (εκτός κι αν είναι ιδέα μου). Πολλά "ποτέ" έχουν διαψευστεί περίτρανα μετά από 5, 10, 100, 1000 ή 10.000 χρόνια. Κι εγώ έχω αναφερθεί στα όρια του ορθολογισμού και στον πλούτο των συναισθημάτων, αλλά δεν προβαίνω σε τέτοια βαρύγδουπα ...συμπεράσματα. Νομίζω πως η λέξη "ποτέ" μπορεί να χρησιμοποιηθεί ΜΟΝΟ στην παρακάτω ιδιαίτερα "σοφή" φράση:
Ποτέ μη λες "ποτέ"!
BTW μιλάμε πολλές φορές και για τη "σοφία του λαού", όπως εκφράζεται κυρίως μέσα από ρητά και παροιμίες. Μόνο που θα ήθελα να μου αιτιολογήσει κάποιος την προφανή αντίφαση ανάμεσα στα παρακάτω "αποστάγματα λαϊκής σοφίας":
"Το γοργόν και χάριν έχει"
"Όποιος βιάζεται σκοντάφτει"
Κατά τα άλλα, διακρίνω πολλές φορές δυο μέτρα και δυο σταθμά στις κρίσεις μας (όπως και τις ...παλιές καλές τάσεις παρεξήγησης και αποσπασματικής ερμηνείας).
Μάλλον θα πρέπει να γίνουμε πιο ..."σοφοί" :))
Mickey είναι ενδιαφέρον να δούμε τι λέει το λεξικό για την λέξη σοφία:
ΑπάντησηΔιαγραφήwisdom [wízdəm]
noun
1. good sense: the knowledge and experience needed to make sensible decisions and judgments, or the good sense shown by the decisions and judgments made
2. accumulated learning: accumulated knowledge of life or of a particular sphere of activity that has been gained through experience.
Το 1 είναι είναι η σωστή κρίση και απόφαση - και το 2 είναι η γνώση ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ.
Μιλάμε λοιπόν για μία διαφορετική έννοια που δεν έχει σχέση με γνώση ή πληροφορία - ή και όταν έχει, πρόκειται για γνώση ζωής και πείρα.
Γι αυτό και υπάρχουν άνθρωποι σοφοί που είναι αγράμματοι.
Γι αυτό και το Zen είναι η σοφία της μη γνώσης.
Όχι πως δεν μπορούν να συνδυάζονται αυτά - αλλά στη σοφία υπερισχύει το βίωμα και όχι η πληροφορία.
(Είμαι σίγουρος πως γνωρίζεις κορυφαίους επιστήμονες που είναι καθήκια).
Nα υποθέσει κανείς ότι ο Κουμάντος αδυνάτισε ή να υποθέσει ότι δεν κολυμπά ώστε να σας ρυπαίνει οπτικώς την παραλία?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, καθότι εκ των τεσσάρων είναι ο μόνος που γνωρίζω προσωπικά, δεν νομίζω να αγίασε ή να αρέσκεται σε αγιογραφίες.
Γιατί αλήθεια οι άνθρωποι όταν μεγαλώνουν αρέσκονται να επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια? γιατί θεωρούν ότι πρέπει με τόση μανία να γραπωθούν από τις μνήμες και από τη ζωή? και οι μεγαλύτερη άνθρωποι έχουν παρόν !
Επειδή μάλιστα έχουν έντονο το αίσθημα του εφήμερου θα μπορούσαν να είναι νεωτερικοί. Αρχίζοντας από τους εαυτούς τους.
eleni63 το σχόλιό σας είναι τουλάχιστον άκομψο - και προβληματίστηκα αν θα το δημοσίευα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και ο Κουμάντος (αλλά και οι άλλοι) δεν έχουν ιδέα για το post.
Όσο για τους ηλικιωμένους που αναμασούν - θα πρέπει να αναφέρεστε σε μένα. Νομίζω ότι κάνετε λάθος.
Ο ΖΙΖΟΥ ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ πΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. ΤΑ ΣπΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΑ ΔΕΝ ΧΤΥπΑΝΕ πΟΤΕ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΑΛΛΟ. ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΟΝΙΜΟπΟΙΗΣΗ ( ΤΟ ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜπΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ). ΔΕΝ ΕπΙΤΡΕπΕΤΑΙ ΝΑ ΧΑΝΟΥΝ ΚΑΙΡΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΖΙΖΟΥ ΟΜΩΣ ΧΤΥπΗΣΕ/ΛΟΞΟΔΡΟΜΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ πΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ πΟΛΕΜΙΚΟ ΥπΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΚΑΙ ΤΙπΟΤΑ ΑΛΛΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ πΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ. ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑς ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ πΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΟΛΑ. ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ.
Ο ΖΙΖΟΥ ΑπΛΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΔΗΜΟΣΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΞΕΝΙΖΕΙ; ΚΑΙ ΣΤΟΝ πΟΛΕΜΟ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΔΗΜΟΣΙΑ.
Κι εμένα μου έκανε εντύπωση πως υπήρξε μία αυτοκαταστροφική αποφασιστικότητα στην κίνηση του Zidane. Σαν να την έκανε εν ψυχρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκο, από το σχόλιό σου στις 5:27:33μμ, βλέπω πως μάλλον δε συνεννοούμαστε ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς, όπως θα διάβασες στα δικά μου σχόλια ΚΑΙ οι εμπειρίες είναι πληροφορία (συλλογή πληροφοριών μέσω αισθητηρίων οργάνων και επεξεργασία τους από τον εγκέφαλο). Αν τώρα μιλάμε και για "εξωαισθητηριακές" εμπειρίες. "θείες αποκαλύψεις" και άλλα ...μεταφυσικά, λυπάμαι, αλλά δε μπορώ να συζητήσω σε αυτή τη βάση (ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει).
Επαναλαμβάνω πως πληροφορία ΔΕΝ είναι μόνο ό,τι βρίσκουμε στα βιβλία ή το Internet. Αυτή είναι μια διαστρεβλωμένη έννοια που έχει προκύψει κυρίως από marketing hype! Απλά, η ψηφιοποίηση, αποθήκευση και εύκολη πρόσβαση σε αυτές, "διευκολύνει" την ...κατάσταση!
Και η σοφία σαφώς "καταγράφεται", όπως αναφέρω ρητά. Ποιος από σας γνώρισε προσωπικά τους "σοφούς" Marx ή Σωκράτη; Πώς σας μετέδωσαν τη "σοφία" τους και γνωρίζετε το "ήθος", τις "εμπειρίες" τους ή τη "στάση ζωής τους"; Και μάλιστα συχνά προβαίνουμε σε τέτοια συμπεράσματα, μέσα από ατελείς, αποσπασματικές και ενίοτε χαλκευμένες πηγές. Πολλοί θεωρούν ως "σοφό" τον Ιησού την ίδια στιγμή που άλλοι αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξή του!
Σήμερα είναι πολύ πιο εύκολο να έχουμε πιο ολοκληρωμένη εικόνα για κάποιον και ίσως(;) να αποφανθούμε ευκολότερα για τη "σοφία" του.
Τώρα, αν θεωρήσουμε "σοφό" έναν Γέροντα (είτε είναι ο Κυρ-Θάνος του χωριού είτε ο Δαλάι Λάμα), επειδή ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ τηρεί μια "σοφή" στάση ζωής (με ποια κριτήρια;), χωρίς να έχει ιδιαίτερες γνώσεις (και τα άλλα που αναφέρεις στο No. 1 του "ορισμού"), αυτό είναι κάτι μπορεί να το κάνουν και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι, χωρίς κανείς να τους θεωρεί "σοφούς". Αλλά έτσι η έννοια "σοφός" χάνει την "ιδιαίτερη" βαρύτητά της και έρχεσαι στα λόγια μου:
"Ο καθένας μπορεί να γίνει όσο "σοφός" θέλει, αρκεί να έχει χρόνο, δίψα για γνώση, καθώς και λογική σκέψη και κρίση."
Και φυσικά έχω γνωρίσει επιστήμονες που είναι καθίκια (δεν ξέρω αν είναι "κορυφαίοι", αλλά από αυτά που έχω διαβάσει υπάρχουν και τέτοιοι), αλλά "άνθρωποι σοφοί που είναι αγράμματοι" μόνο υπό το πρίσμα του No. 2 του ορισμού μπορούν να υπάρχουν και σίγουρα δεν έχουν θέση στην εποχή μας (πριν από 1000 χρόνια βεβαίως μπορεί να ήταν και ...Σωκράτηδες).
Για παράδειγμα, όπως κι εσύ, πήγα κι εγώ στο Άγιο Όρος και συνάντησα τέτοιους ανθρώπους, που πολλοί τους είχαν θεοποιήσει. Ότι και να μου πείτε, όταν ο άλλος επιμένει πως ο κόσμος φτιάχτηκε πριν από 7.000 χρόνια και πως το κέντρο των συναισθημάτων είναι η καρδιά και όχι ο εγκέφαλος, δε θα τον πω "σοφό", ακόμα κι αν (με κάποια κριτήρια) λέει "σοφίες" ή ζει πιο "σοφά" από μένα.
Διαφωνώ με τη φράση "αλλά στη σοφία υπερισχύει το βίωμα και όχι η πληροφορία", απλά και μόνο επειδή ΚΑΙ το βίωμα προκύπτει από συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών (δε χρειάζεται να είναι γραμμένες σε χαρτί με γράμματα και αριθμούς).
Υ.Γ. Για το Ζεν δεν έχω άποψη, αλλά τι θα πει "σοφία της μη γνώσης"; Και είναι δυνατόν να μην έχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ; Από τον άνθρωπο που στηλιτεύει θρησκείες, Feng Shui, αστρολογία κλπ. περίμενα μια πιο "κριτική" στάση - όχι πως τα συγκρίνω μεταξύ τους ;)
Συ είπας
ΑπάντησηΔιαγραφή1. για τα κήτη,
2. για τη λογοκρισία της Αυγής,
3. για τον Κουμάντο και τους άλλους.
Εγώ απλώς διαβάζω και σκέπτομαι.
Στο ποστ για τα "κήτη" ήθελα να τα καλέσω σε πάρτυ.Πάντα θα καλώ στην ψυχή μου τη σκέψη χωρίς προκαταλήψεις και το λόγο της προκατάληψης θα τον στηλητεύω.
Στο ποστ για τους σοφούς σαρκάζω. Ενα σαββατοκύριακο απόσταση. Τόσο απέχει ένα κήτος από τη σοφία.
Ο καθηγητής μου κ. Γεώργιος Κουμάντος που θα γελά εντονότατα με όλα αυτά ήταν απλώς ένα καλό παράδειγμα για την αναγκαιότητα της συνέπειας. Το αντέχει.
Mickey έχεις κολλήσει... πράγματι δεν συναντιόμαστε. Π. χ. για μένα ο Μαρξ μόνο σοφός δεν ήταν. Μεγαλοφυής ναι, σοφός όχι (διάβασε τη βιογραφία του...). Επαναλαμβάνω ότι σοφία είναι για μένα ένας τρόπος ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια ...τεχνική παρατήρηση: Το Νο. 2 του "ορισμού" σαφώς αναφέρει τη λέξη "knowledge", την οποία ο γάτος αναφέρει στη φράση:
ΑπάντησηΔιαγραφή"το 2 είναι η γνώση ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ"
Πιο κάτω γράφει όμως:
"Μιλάμε λοιπόν για μία διαφορετική έννοια που δεν έχει σχέση με γνώση ή πληροφορία"
(τα bold δικά μου)
Τελικά, τι ισχύει; Πολύ φοβάμαι πως πέφτουμε συχνά στη "λούμπα" των αμφίσημων λέξεων και των αναδρομικών ορισμών και ο καθένας δίνει όποια ερμηνεία θέλει (μου θυμίζει κάποιες προσπάθειες καθηγητών σε μαθήματα Knowledge Management στο Μεταπτυχιακό να εξηγήσουν τα ...ανεξήγητα). Όποιος μου βρει έναν καλό "ορισμό" των λέξεων "πληροφορία", "γνώση" και "σοφία" κερδίζει 1.000.000 ευρώ - μην ψάχνετε άδικα, ακόμα και οι πλέον "σοφοί" έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά :))
Αν πάντως επιχειρούσα να "ξεκαθαρίσω" τι εννοώ με κάποια ...απόπειρα ορισμού (και χωρίς να θεωρώ πως λέω τίποτε "σοφίες" ούτε να ανατρέξω σε λεξικά), θα έλεγα πως:
- "Πληροφορία" είναι κάθε τι, στο οποίο μπορεί να δοθεί μια σημασία. Χωρίς "παρατηρητή" και "ερμηνευτή", απλά ΔΕΝ υφίσταται (φυσικά δεν έχει μόνο ο άνθρωπος το αποκλειστικό προνόμιο και συχνά η διαδικασία της "ερμηνείας" είναι ασυνείδητη).
- "Γνώση" είναι η συνειδητή αξιοποίηση των πληροφοριών με σκοπό την επίσης συνειδητή δράση (συμπεριλαμβάνεται και η αντίδραση), όπως π.χ. λήψη αποφάσεων, σχεδιασμός, προγραμματισμός, σωματική δράση κλπ. Συχνά έρχεται σε αντίθεση με τις λεγόμενες "ενστικτώδεις αντιδράσεις", ενώ δεν αποκλείει τη "συνεργασία" με μη συνειδητές δράσεις (π.χ. έμπνευση για ένα ποίημα ή μια μουσική σύνθεση, έκφραση μιας "σοφής" κουβέντας, brainstorming κλπ). Αυτό που ο "ορισμός" του γάτου αναφέρει ως σοφία στο No. 1, πολλοί το αναφέρουν ως γνώση - σας είπα πως ούτε οι "σοφοί" δε βρίσκουν άκρη μεταξύ τους ;)
Π.χ. αν ο Ζιζού ενεργούσε με βάση τη "γνώση" ότι η ενέργειά του θα είχε αρνητικές επιπτώσεις, θα ενεργούσε ...αλλιώς ;)
- "Σοφία" είναι κάτι που δεν έχει πια νόημα στην εποχή μας. Λυπάμαι, αλλά δε μπορώ να το αναλύσω με moderation και σχόλια που πρέπει να προσέχω μήπως ξεπεράσουν τις 500 λέξεις! Για την οικονομία της συζήτησης, θα δεχθώ συμβατικά ότι έχει να κάνει με αυτά που σε γενικές γραμμές λέμε φιλοσοφία, κοσμοθεωρία και στάση ζωής. Χωρίς πληροφορία και γνώση ΔΕΝ είναι σοφία, είναι ...σχιζοφρένεια ;)
Υ.Γ. 1: Καλός ο "ρομαντισμός" και η νοσταλγία του "παλιού καλού καιρού", αλλά η ανθρωπότητα πρέπει να περάσει σε άλλη φάση. Μακριά από "υποδείγματα", "σοφούς", "αυθεντίες", "(παν)επιστήμονες" και ότι άλλο. Ζήτω η "καθολική" και "δημοκρατική" Σοφία!
Υ.Γ. 2: Για τον Ζιζού έχω αναφέρει κάποια πράγματα στο δικό μου Μουντιαλομπλόγκ, οπότε παραπέμπω εκεί. Δεν έχω γράψει ειδικό post, μια και ήθελα να δώσω το βάρος στο "νοσταλγικό" δικό μου (έχω κι εγώ τις ...νοσταλγίες μου), αλλά επιχειρήσαμε να το θίξουμε στα σχόλια. Νομίζω πως οι ακραίοι χαρακτηρισμοί είναι άδικοι και μειώνουν εκείνον που τους κάνει. Ο Ζιντάν μειώθηκε αρκετά και από μόνος του, άλλωστε. Η τραγικότητα του ανθρώπου που "χύνει την καρδάρα με το γάλα" και οι αδηφάγοι "θαυμαστές" που περιμένουν στη γωνία για το σφάλμα του ...ινδάλματος. Πού να θεωρείτο και ...σοφός ;)
Ε, αν έχω κολλήσει, να ...ξεκολλάω σιγά σιγά. Έχουμε και ...δουλειές άλλωστε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες και το πρόβλημά μας ήταν αν ο Μαρξ ήταν "σοφός" ή όχι (μπορώ να αναφέρω εκατοντάδες άλλους που κατά γενική ομολογία θεωρούνται "σοφοί"). Γιατί δηλαδή, ποιος μπορεί να αποφανθεί τελεσίδικα για αυτόν, για τους "τέσσερεις" του post, ή για οποιονδήποτε άλλο;
Δεν τους γνωρίζω και δεν αμφισβητώ την αξία τους. Απλά επιχείρησα να θίξω ένα ευρύτερο ζήτημα που έχει να κάνει με τους "γενικούς" χαρακτηρισμούς που αποδίδουμε στους ανθρώπους (ο "σοφός" είναι ένας από αυτούς) και τις επιπτώσεις που έχει αυτή η στάση. Η προσωπολατρία ακόμα ζει και βασιλεύει άλλωστε.
Προφανώς, είμαι off-topic και μάλλον χάλασα το ...εγκώμιον - αν και δεν είχα ουδεμία τέτοια πρόθεση :(
Για τη "στάση ζωής" συμφωνώ, όπως έγραψα και στο τελευταίο μου σχόλιο ΠΡΙΝ διαβάσω το δικό σου στις 06:45:24μμ. Αλλά ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ διαμορφώνουμε αυτή τη στάση ζωής, αν όχι μέσα από τις πληροφορίες και τη γνώση που έχουμε συσσωρεύσει. Ακόμα κι αν ακολουθήσουμε μια έτοιμη "συνταγή" (θρησκεία, Ζεν ή ότι άλλο), θα πρέπει πρώτα να τη ...μάθουμε, έτσι δεν είναι; Αν αυτό δεν είναι συλλογή πληροφοριών (διαβάζοντας, βλέποντας, ακούγοντας ή όπως αλλιώς) τότε τι ακριβώς είναι; Θεία φώτιση;
Είναι λοιπόν τουλάχιστον άτοπη η φράση που αναφέρεις για τη σοφία:
"Μιλάμε λοιπόν για μία διαφορετική έννοια που δεν έχει σχέση με γνώση ή πληροφορία"
Όλα βεβαίως ξεκίνησαν από τη "διαστρεβλωτική" φράση που αναφερόταν σε μένα:
"Ταυτίζει την σοφία με την πληροφορία, με την γνώση."
Άντε τώρα να βγάλω από σένα (και τους άλλους) την εντύπωση πως ο Mickey ΔΕΝ έκανε κάτι τέτοιο. Και ο χρόνος που θα αφιερώσω και τα σεντόνια που θα γράψω (μετά φόβου και τρόμου μήπως ξεπεράσουν τις 500 λέξεις) δε θα έχουν κανένα αποτέλεσμα, αφού στο τέλος θα βγω και "κολλημένος".
Λυπάμαι που δε μπορώ να γίνω κατανοητός, ακόμα και από "σοφούς" γάτους :(
Και φυσικά δεν το λέω καθόλου ειρωνικά. Έχω εκφράσει ΚΑΙ δημόσια ΚΑΙ προσωπικά ότι σε παραδέχομαι και σε θαυμάζω περισσότερο από όλα για "τη στάση σου απέναντι στη ζωή" (επί λέξει!) και όχι τόσο για τις γνώσεις, τις ιδέες και τη συγγραφική σου δεινότητα. Επομένως είσαι σοφός και με βάση τον δικό σου "ορισμό" και με βάση τις δικές μου απόψεις.
Νομίζω πως δε διαφωνούμε κατά βάθος, αλλά δε μπορώ να χάνω τόσο χρόνο σε παρανοήσεις (ούτε μπορώ να ξέρω εκ των προτέρων πώς θα ερμηνεύσει ο καθένας αυτά που γράφω, ακόμα κι αν ήμουν καλός στο γράψιμο). Δυστυχώς, όπως έχω αναφέρει και παλαιότερα, το blog είναι ένα μέσο που λόγω της τεχνικής του φύσης κυριαρχούν οι εντυπώσεις, ευνοούνται οι παρεξηγήσεις και ο διάλογος είναι ιδιαίτερα δύσκολος (ίσως ακόμα πιο δύσκολος με το moderation και το όριο λέξεων). Εκτός κι αν συμφωνούμε όλοι με όλους, κινούμαστε σε οριοθετημένα πλαίσια και αρκούμαστε σε γενικολογίες και συγχαρητήρια.
Ευχαριστώ βεβαίως για τη φιλοξενία...
Ο καθένας μπορεί να γίνει όσο "σοφός" θέλει, αρκεί να έχει χρόνο, δίψα για γνώση, καθώς και λογική σκέψη και κρίση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως ο "σοφός" έχει ειδικά γονίδια και καταλαμβάνει το "αξίωμά" του άμα τη γεννήσει του;
Διακρίνω μίκυ μία τάση αμφισβήτησης των ειδώλων κάθε μορφής.Καλό είναι αυτό καθώς η πρόοδος είναι παιδί (και) της αμφισβήτησης.
Αρκεί να θυμάται κανείς να αμφισβητεί και τον εαυτό του τον ίδιο.
Η φράση "ο καθένας μπορεί να γίνει όσο σοφός θέλει αρκεί να έχει α,β και γ μου μοιάζει κομματάκι δογματική.
Μία άλλη φράση που χρησιμοποιείται στις μέρες μας κατά κόρον:
Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.
Η ύπαρξη σοφών υπονοεί πέραν των άλλων και διαφορετικά επίπεδα αντιληπτικής και αναλυτικής ικανότητας.
Ο μακιαβέλι πριν απο 500 χρόνια τάβαλε σε μια σειρά και..καθάρισε:
υπαρχουν τριων ειδων μυαλα:το ενα αντιλαμβανεται απο μονο του,το αλλο καταλαβαινει αυτα που οι αλλοι αντιλαμβανονται και το τριτο δεν καταλαβαινει ουτε απο μονο του ουτε απο τους αλλους.το πρωτο ειναι εξαιρετικο το δευτερο πολυ καλο και το τριτο αχρηστο.
Αν διαθέτω χρόνο, δίψα για γνώση, καθώς και λογική σκέψη και κρίση μπορώ να γίνω όσο σοφός θέλω;
Μπορώ να γίνω ο νέος αλβέρτος;
Ολοι μας κουβαλάμε μέσα μας έναν αϊνσταϊν αρκεί να διαθέτουμε χρόνο, δίψα για γνώση, καθώς και λογική σκέψη και κρίση;
Αν έχω λογική σκέψη και κρίση αυτή είναι στο ίδιο επίπεδο με όλους τους υπόλοιπους που διαθέτουν επίσης λογικη σκέψη και κρίση;
questions, questions..
Υ.Γ.Οταν έχεις πολύ δουλειά σου συνιστώ να αποφεύγεις τα σχόλια στου γάτου.Είναι η ιδανική χρονοφαγάνα.
Μετά το υπερατλαντικό σχόλιο της [Δευ Ιουλ 10, 08:38:02 μμ] εισηγούμαι στον οικοδεσπότη ν' αλλάξει τον τίτλο του post σε: "Τέσσερεις άνθρωποι σοφοί όσο κι ο Forrest Gump".
ΑπάντησηΔιαγραφήWhere is the Life we have lost in living?
ΑπάντησηΔιαγραφήWhere is the wisdom we have lost in knowledge?
Where is the knowledge we have lost in information?
T. S. Eliot
The Rock
Οκ, αυτό το ποστ δεεε.... πολύ, πέραν κάποιων λαμπρών σχολίων (καλά, ποιά είμαι εγώ να κρίνω, ο καρπαζοεισπράχτωρ Α, τεσπα...).
Με τους ορισμούς & τα loops και τα πολιτικά όχι εκτός θέματος, Γάτε μιλάμε εκτός... ρέματος, της συνήθους ροής εννοώ, που ανεβάζουμε στροφές με τα χίλια...
Παρ'το σαν τις γάτες σου, που ξαπλώνεις και σε χτίζουν γύρω-γύρω, ε, από χτες παίζουμε μαξιλαροπόλεμο στο κρεββάτι σου, σηκώνουμε τις κουβέρτες με τα νύχια μας, αλλάζουμε κανάλια/σταθμούς χοροπηδώντας στα τηλεκοντρολς όλου του σπιτιού, ένα ποντίκι έχει κάνει και κατάληψη στο λαπτοπ σου και δεν του τη βγαίνουμε εύκολα, ε, ξερεις, είμαστε σε καλοκαιρινό mode....
Γάτε, σ'αγαπάμε!
(Μην δω κανένα "ε λοιπόν, τα καταφέρατε, το μπλογκ κλείνει!", δεν θα τ'αντέξω η γυναίκα!!!)
:)))))
Πώς τη χάσαμε,κ. Δήμου, αυτή τη σχέση
ΑπάντησηΔιαγραφήδάσκαλου-μαθητή;
Yosemite sam said:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Η φράση "ο καθένας μπορεί να γίνει όσο σοφός θέλει αρκεί να έχει α,β και γ μου μοιάζει κομματάκι δογματική.” (Μικυ said: Ο καθένας μπορεί να γίνει όσο "σοφός" θέλει, αρκεί να έχει χρόνο, δίψα για γνώση, καθώς και λογική σκέψη και κρίση.)
Θα συμφωνήσω! Και πρέπει να ομολογήσω ότι δεν κατάφερα ( στο λίγο χρόνο που διέθετα- Mon Dieu, δε θα γίνω ποτέ σοφή, με το «λίγο μου χρόνο»-) να διαβάσω όλον τον Μικυο-ορθολογισμό! Θα το επιχειρούσα πάντως αν δεν με έπνιγε τόσο, η έκδηλη αυτή ανάγκη ( τη διαβάζω, χωρίς να τη διαβάζω, μέσα απ την οπτική εικόνα των σχολίων: Τα στρατικοποιημένα σημεία στίξης, την αλληλουχία της Λογικής ανάλυσης) του αδιαμφισβήτητου -επειδή είναι μελετημένο και εμπεριστατωμένο-. Δε λεω, κάθε τέτοια προσπάθεια αξίζει τα εύσημα για την εκπόνηση αλλά όχι απαραίτητα για το μήνυμα που μεταδίδει.
Δεν πιστεύω σε αυθεντίες, αφουγκράζομαι την σοφία όμως όπου μπορώ να την αντιληφθώ κι ας προέρχεται (ω, της πλάνης!) από έναν άλλον άνθρωπο!:)
Ένας φίλος μου εξομολογήθηκε χτες βράδυ, ότι πάντοτε ένοιωθε ευφυής, αυτάρκης, κάτι σαν εκλεκτός, με ξεχωριστό προορισμό. Όταν πήγε στην Αμερική συνειδητοποίησε ότι υπήρχαν πολλοί πιο έξυπνοι άνθρωποι γύρω του. Ώσπου το πήρε απόφαση ότι έτσι είναι τα πράγματα και δεν θα έπρεπε να στεναχωριέται ή να ζηλεύει που δεν ήταν εκείνος ο «εκλεκτός». Και τότε πραγματικά ηρέμησε και ταυτόχρονα εκτίμησε εκείνους που πραγματικά άξιζαν (Και φυσικά όταν κάποιος έχει ένα χάρισμα που του το αναγνωρίζουμε δε σημαίνει ότι τον δεχόμαστε σαν ολιστική αυθεντία. Ποιος ξέρει τι κάνει στο υπόλοιπον της ζωής του. Αλλά δεν με ενδιαφέρει κιόλας... γιατί τότε χάνω το δάσος)
Άλλωστε η σοφία είναι αφηρημένη έννοια. Εμείς την προσωποποιούμε χάριν ευκολίας και κοινού κώδικα επικοινωνίας. Κάποιος τέλος πάντων ξεστόμισε κάποια λόγια... Κοιτάμε και τη ζωή του...αν βρίσκονται σε συμφωνία, αυτά γίνονται ακόμα περισσότερο αξιόπιστα κι από κει και πέρα...όχι προσωπολατρίες. Αλλά κοιτάμε να δούμε πως θα αξιοποιήσουμε το καινούργιο υλικό. Έτσι απλά.
Και φυσικά εν δυνάμει είμαστε όλοι σοφοί... And so what? Και αντίστροφα: And so what που ο τάδε είναι σοφός? Κατ ουσίαν δεν υπάρχει απάντηση. Η ζωή είναι μία ανακύκλωση, μία βιοανάδραση, μία ζύμωση όλων των συστατικών της.
Γι αυτό δεν με τρομάζουν οι σοφοί, αρκεί να είμαστε αρκετά σοφοί να τους αναγνωρίζουμε τη σημειακή τους σοφία και...να τους συμπληρώνουμε με τη δική μας σοφία ή και απλά κρίση.
Οι ατέρμονες αναλύσεις σκοτώνουν τη σοφία! (αν δεν κάνω λάθος εκτός ορίου λέξεων το παρόν σχόλιο;) )
Αν της δίναμε ένα άλλο όνομα...ίσως ενοχλούσε λιγότερο.
Και Btw…Νομίζω ότι της ταιριάζει απόλυτα ο ύμνος τής Αγάπης. Η Σοφία ου περπερεύεται!
Συμφωνώ με το σχόλιο του Yosemite στις 10:28:06μμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι "προϋποθέσεις" που έθεσα δεν είναι ικανές, αλλά μάλλον αναγκαίες συνθήκες - και σίγουρα αρκετά γενικές. Σε καμιά περίπτωση δεν επαρκούν ούτε συνιστούν "συνταγή" ή "τυφλοσούρτη" και κάλλιστα μπορεί κάποιος άλλος να θέσει τις δικές του βάσεις για την κατάκτηση της "σοφίας". Το "πνεύμα" βεβαίως των σχολίων μου θαρρώ πως έγινε κατανοητό, όπως διαπιστώνω και από άλλα σχόλια ;)
Όσο και να θέλουν κάποιοι, δε θα μπορέσουν ίσως να γίνουν Αλβέρτοι, αλλά τουλάχιστον έχουν κάθε δικαίωμα στο όνειρο και την προσπάθεια. Και η εποχή βοηθάει όσο καμιά άλλη στο παρελθόν κι ας μας τα πρήζουν καθημερινά με την "κατάπτωση" της. Ο δρόμος για τη σοφία δεν έχει ευδιάκριτο τέλος και κάλλιστα ο σοφός μπορεί να "μωραθεί" - βλέπετε ο εγκέφαλός μας δεν είναι αυτό που θα λέγαμε τέρας αξιοπιστίας ;)
Είναι αλήθεια πως δε μου αρέσουν τα κάθε λογής "είδωλα" (νομίζω πως είναι προφανές εδώ και μήνες), αλλά από την άλλη ούτε αμφισβητώ για χάρη της αμφισβήτησης ούτε διστάζω να πω τον καλό λόγο ή και να εκφράσω τον θαυμασμό μου (και στο γάτο και σε σχολιαστές που φιλοξενεί και σε πρόσωπα που έχει σχολιάσει ο ίδιος στα posts του). Οι κάθε λογής "σοφοί" συνήθως εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία, ακόμα κι αν ο Γάτος, ο Λευτέρης και άλλοι δίνουν μια άλλη "χροιά" στον χαρακτηρισμό.
Πάντως θαρρώ πως η πλέον "αναγκαία" συνθήκη για τη σοφία είναι η διαρκής δίψα για γνώση (την ανάφερα στη "λίστα" μου). Εκείνος που θα πει πως τα γνωρίζει όλα (ή έστω το λεγόμενο "νόημα της ζωής") και το πιστεύει μάλλον χρήζει φρενοκομείου. Σε αυτή την κλάση εμπίπτουν διάφοροι σαμάνοι, γκουρού, ακαδημαϊκοί, διανοούμενοι, εκκλησιαστικοί παράγοντες (τι σας θυμίζει η λέξη σοφολογιώτατος;) και άλλοι ...καλαμοκαβαλητές ;)
Ο σοφός όμως (ή έστω εκείνος που προσπαθεί να πλησιάσει αυτό το ...ιδανικό) τελικά "εν δυνάμει" όντως τα γνωρίζει όλα - ή έστω όσα είναι δυνατό να μάθει! Επειδή ξέρει τι γνωρίζει, ξέρει τι δε γνωρίζει και (το κυριότερο) ξέρει πώς να χρησιμοποιεί τα πρώτα για να μάθει τα δεύτερα.
Περιττό να προσθέσω πως για έναν τέτοιο άνθρωπο, το Internet και η εποχή μας γενικότερα είναι ότι πολυτιμότερο θα μπορούσε να έχει (έστω και με τις ατέλειες, τα "σκουπίδια" και την ατελή οργάνωση των πληροφοριών που βρίσκονται εκεί). Οι πληροφορίες από μόνες τους δε θα κάνουν κανέναν σοφό, αλλά εκείνος που έχει το ...μεράκι θα τις αξιοποιήσει δεόντως - και χωρίς πολύ κόπο, χρόνο και χρήμα!
Στο προηγούμενο σχόλιο πρέπει να έφαγα την παρακάτω παράγραφο (άτιμο moderation):
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως λοιπόν να μην έχουμε το μυαλό του Αλβέρτου και όσο κι αν χτυπιόμαστε να μη μπορέσουμε να συλλάβουμε τις εκπληκτικές θεωρίες του, αλλά από την άλλη, με λίγη προσπάθεια μπορούμε σίγουρα να τις κατανοήσουμε. Πόσοι "σοφοί" και "επιστήμονες" μπορούσαν να το κάνουν αυτό στην εποχή του;
Και κάτι τελευταίο για να κλείνουμε (τελικά ή θα απέχω για μέρες ή θα κάνω "κατάληψη" στο blog):
1) Κι εμένα μου άρεσε ο Forrest Gump. Είχε πολύ "σοφία" μέσα της αυτή η ταινία κι ας κατακρίθηκε ποικιλοτρόπως ως "προπαγάνδα του αμερικάνικου ονείρου" ή με άλλους φαιδρούς χαρακτηρισμούς. Μήπως BTW θυμάται κανείς τη στάση του Forrest απέναντι σε νέες γνώσεις και εμπειρίες; Και τι πιο σοφό από τα όσα λέει πάνω από τον τάφο της αγαπημένης του Jenny; Το θυμάμαι και ...ανατριχιάζω!
2) Συμφωνώ με τον Yosemite και για τη "χρονοφαγάνα" - δυστυχώς έχω ήδη αρχίσει να την πληρώνω πολύ ακριβά :(
3) Λευτέρη, για μια ακόμα φορά τα λες πολύ σωστά - με το γνωστό "ρωμαλέο" σου ύφος, αλλά τα "σοφά γονίδια" ήταν δικιά μου έκφραση στο σχόλιό μου των 04:22:53μμ. Ο Yosemite απλά έκανε quote ένα απόσπασμά από αυτό με bold γράμματα, χωρίς να μου δώσει τα "credits" - θα ζητήσω αποζημίωση που "καπηλεύτηκε" τη "σοφία" μου :P
4) Η Houlia έγραψε και άλλο ...βαρύγδουπο:
"Οι ατέρμονες αναλύσεις σκοτώνουν τη σοφία!"
Μάλιστα, ζητώ συγγνώμη και θα αποζημιώσω το ...θύμα :))
Και φυσικά στο επόμενό μου σχόλιο θα "αποστρατικοποιήσω" τα σημεία στίξης (γκόινγκ!!!) και θα διακόπτω πού και πού την "αλληλουχία της λογικής ανάλυσης", ρίχνοντας ολίγη από παραλογισμό, να κάνει και ωραίο ...mix (ως γνωστόν ο ορθολογισμός είναι κακός, ψυχρός, ξερός και ενίοτε ...σκοτώνει). Πάλι καλά που παίρνω τα εύσημα για την "εκπόνηση" (διατριβή έκανα και δεν το κατάλαβα;) αλλά γαμώ το, το έχασα το "μήνυμα" - ποιο καλέ; Μήπως να το ρίξω κι εγώ στην ποίηση, μπας και γλιτώσω το επόμενο ...φονικό; Πάντως χαίρομαι που υπάρχει πλέον "παρακλάδι" του ορθολογισμού με το nick μου - σκέφτομαι να ανοίξω και "σχολή" :))
Υ.Γ. Προφανώς άλλοι είναι οι λόγοι για τις τρεις πρώτες παραγράφους του σχολίου της (με το υπόλοιπο συμφωνώ μέχρι λίγο πριν το τέλος) και δε θα δώσω συνέχεια εδώ. Αρκετά για σήμερα - τα συμπεράσματα δικά σας. Άλλωστε η ίδια λέει πως ΔΕΝ διάβασε τα σχόλια μου, αλλά έβγαλε τα "συμπεράσματά" της από "την οπτική εικόνα των σχολίων με τα στρατικοποιημένα σημεία στίξης και την αλληλουχία της Λογικής ανάλυσης" - η τελευταία δεν καταλαβαίνω τι σόι "οπτική εικόνα" (sic) έχει ;)
Poses fores diabasame skepseis dikes mas kai niwsame oti mas eklepsan thn eukairia prwtoi na poyme ayto poy diabazetai se selides allwn
ΑπάντησηΔιαγραφήPoses epiloges mas ofeilontai sthn kathhmerinh sofia poy ebneei to enstikto
Einai h katagrafh h h yparksh poy mas endiaferei
Από τους τέσσερεις, γνωρίζω τον Γ. Κουμάντο, και κάθε δεύτερη Κυριακή είναι το άρθρο του που διαβάζω πρώτο στην "Καθημερινή".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή είναι η ώρα περασμένη και βαρύ το κλίμα περί σοφίας αντιγράφω από τη χθεσινή Καθημερινή:
«Σοφέ μου το τετράσοφο
που σε φωτάει λυχνάρι
νάτανε, λέει, φεγγάρι
και συ είκοσι χρονώ!
Πολύ την καταφρόνεσες
τη ζωή πανάθεμάτη…
Και τώρα; Είναι φευγάτη
Σαν όνειρο πρωινό»
Ζ. Παπαντωνίου
Αγαπητέ it is,
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αποδίδετε ανωτερότητα, απόλυτη γνώση, ψευτορεαλισμό.
Μακριά από μένα όλα αυτά.
Αναφέρετε ότι σας απευθύνθηκα ως "ρομαντικό νεανίσκο".
Δεν γνωρίζω καν αν είσθε 20 ή 60 χρονών...
Επίσης, ποιος σας είπε ότι οραματίζονται μόνο οι ρομαντικοί;
Μου ζητάτε να σας κάνω πρόταση.
Μα, για ποιο θέμα;
Έτσι κι αλλιώς οι αυθεντίες, μου φέρνουν αλλεργία - είμαι σκεπτικιστής.
Προτιμώ να θέτω ερωτήματα, από το να παριστάνω τον παντογνώστη.
Το σχόλιο μου περί ορθογραφίας, ξεκινούσε "με το συμπάθιο" και πιστέψτε με, είχε καλή διάθεση.
Μου προτείνετε να λάβω υπ' όψιν μου ότι κάποιοι γράφουν εν βρασμώ ψυχής, έτσι ώστε να κατανοήσω την ύπαρξη των misstypes.
Kαταρχήν, δεν μίλησα για misstypes, εσείς μιλήσατε γι' αυτά.
Μίλησα για ορθογραφικά λάθη (υπάρχουν πολλά και σοβαρά), τα οποία και θεώρησα ακαλαίσθητα, ειδικά σε ένα ποστ που αναφέρεται στη σοφία.
Όσο αφορά στο "εν βρασμώ ψυχής", θα σας πρότεινα να σκεφθείτε τι σημαίνει αυτό που μου ζητάτε;
Όταν βλέπω misstypes στα σχόλια σας, να σκέφτομαι ότι γράψατε εν βρασμώ ψυχής.
Άρα, να μην σας λαμβάνω υπ' όψιν μου καθόλου!
Όπως ελπίζω να καταλαβαίνετε, το σχόλιο μου είχε σκοπό να προστατεύσει τις απόψεις σας, λυπάμαι που το εκλάβατε αντίθετα και απαντήσατε... εν βρασμώ ψυχής.
Αν το έκανα με τρόπο που σας ενόχλησε, ζητώ ειλικρινά συγνώμη.
Όσο για το σχόλιο μου για τη σύγχυση περί του όρου "αστός", δεν απευθυνόταν μόνο σε σας.
Το μόνο που ήθελα να πω είναι ότι άλλο αστός κι άλλο πλούσιος.
Δεν το αναλύω περισσότερο, το έκανε ο ΝΔ νωρίτερα.
Το να επιχειρηματολογεί κάποιος για τους αστούς, ενώ έχει στο μυαλό του τους πλούσιους, οδηγεί σε συζήτηση χαμηλού επιπέδου.
Σ' αυτή τη χώρα, συνήθως, η διαφωνία ξεκινάει πριν αρχίσει η συζήτηση, διότι δεν συμφωνούμε στους ορισμούς των εννοιών.
Σχεδόν όλα τα σημερινά σχόλια, είναι μια σκέτη Βαβυλωνία...
@xamogelo, Τρι Ιουλ 11, 01:09:19 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφή“….Σοφός είναι κι ο "Κωνσταντίνος-γυναικολόγος" της Αφροδίτης, που κάνει μικρά, καθημερινά "θαύματα" ...... Οι σοφοί είναι δίπλα μας...αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας και να τους δούμε, να τους εκτιμήσουμε αναλόγως...”
Χμ, 27 ώρες τοκετός, από άθλια εγκυμοσύνη, με ωδίνες να χτυπάν ταβάνι, το μωρό με χίλια-μύρια να πηγαίνουν στραβά και να τα «φτιάχνουμε» -ας μη μιλήσω για μένα, ανέκδοτο- και τελικά με μόνον τις τελευταίες 4 ώρες επισκληρίδειο -είπαμε, ανέκδοτο η μαμά-, να βγει το μωρό με πενταπλή περιέλιξη του ομφάλιου λώρου στο λαιμό, κι όλα αυτά με ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΚΕΤΟ (δλδ όχι καισαρική) είναι τέτοιο judgement call απανωτές στιγμές που λες ωραία, έχει αναλάβει εκείνος, με τον Θεό μπάρμπα, το πολύ-πολύ εγώ να πεθάνω και να μην το καταλάβουν...
Αυτό εννοούσα περί όσων ακριβώς όρισε και ο Δον («Το 1 είναι είναι η σωστή κρίση και απόφαση - και το 2 είναι η γνώση ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ.... αλλά στη σοφία υπερισχύει το βίωμα και όχι η πληροφορία.» Δευ Ιουλ 10, 05:27:23 μμ).
Οχι έδρανα, δημοσιεύσεις, έρευνες, εργαστήρια (παρ’όλο που είναι υπέρ του δέοντος ικανός), αλλά εκεί, δίπλα, να σου λέει «όλα είναι γραμμένα, τά’πατε, τα συμφωνήσατε, έλα τώρα να το παλέψουμε μαζί, μια που πρέπει να με βοηθήσεις να κάνουμε αυτό κι αυτό...».
Πλήρης διαχωρισμός του τυπικού (παίρνουμε μωρό με ευκολότερο τρόπο) από το ουσιαστικό (πρώτα παλεύουμε, γιατί η πείρα μου λέει αυτό κι αυτό, τα βιώματά μου στα χειρουργεία είναι αυτά κι αυτά, και μετά ύστατη λύση η ευκολία). Με συνεχές ζύγισμα των ρίσκων. Και νόημα μέσα από τις πράξεις. Οχι μεγάλα λόγια. Στάση.
Να βλέπεις το πόσο σέβεται τη ζωή απ’την αρχή της και πόσο τρυφερά αποχωρίζεται το κάθε «του» μωρό όταν στο βάζει στην αγκαλιά σου – κοινωνεί ζωή με τον τρόπο του, σε γεμίζει φώτιση και αυτό που έχει μείνει αφού έχει ξεχάσει ό,τι έμαθε από σκέτα τα βιβλία του.
Ας μη μιλήσω για τον Μπομπ, θα την ακούσω πάλι (τον Μπόνο ούτε από μακρυά δεν... αλλά κάνει θεάρεστο έργο, και μιλά σοφά). Ας μη μιλήσω για τον Δον, θα παραπονεθεί για τη σειρά κατάταξης. Ας μη μιλήσω για τις άλλες δύο τριάδες που ήθελα (φυσικά υπάρχουν και γυναίκες μέσα), δεν έχω πλέον κέφι. Πάντως σειρά σπουδαιότητας δεν είναι. Κάπως έπρεπε να εμφανιστούν, αυτό είναι όλο – και πρωτόκολλο...
Η «σοφία» του καθενός είναι «διαφορετική» (καλειδοσκόπιο, όχι σκέτος κρύσταλλος) και κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει σε κανέναν (πέραν των στενά ακαδημαϊκών διαχωρισμών) ποιόν μπορεί να θεωρεί σοφό και ποιόν όχι. Καλά τα κριτήρια, οι ορισμοί, τα επιχειρήματα. Η σοφία όμως δονεί κάτι μοναδικό στον καθένα. Και δε γίνεται να πλακωνόμαστε για το αν ο δικός μου ο σοφός (πχ Nietzsche) είναι σοφότερος από τον δικό σου τον σοφό (πχ Μήτσο). Χάνουμε όλοι μας. Τελικά να...
(Χάσαμε.
Καληνύχτα.
ΛΟΛ!!!)
Grecia es un lindo país.
ΑπάντησηΔιαγραφήSaludos desde Chile.
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όλα είχε αυτό το post - ως και μήνυμα από την Χίλή (gracias!). Εντάξει μπερδευτήκαμε λίγο με τους σοφούς και τους αστούς - αλλά είπωθηκαν και αρκετά αξιόλογα, ήρθαν στο τέλος οι θεές και έβαλαν τάξη και αρμονία. Η Αφροδίτη έγραψε (τέλειο το απόσπασμα από τον Eliot).
Πάμε παρακάτω σε αυτό που είχα υποσχεθεί.
@ maria velliou Για το σχόλιο στις 11 και συγκεκριμένα για το άλσος Συγγρού:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήγαινα σχολείο στα Αναύρυτα και ήδη πριν από 5-6 χρόνια γίνονταν προσπάθειες να γίνει το δάσος εμπορικά κέντρα και κέντρα "αναψυχής" (διασκεδασης είναι ο πιο σωστός όρος αλλά τεσπα). Είχαμε κάνει αποχές για το λόγο αυτό και είχαμε κλείσει δρόμους κλπ. Χτες πήγα να παίξω μπάλα όπως κάθε Δευτέρα Τετάρτη και Παρασκευή και με έκπληξη είδα πυροσβεστικά. Κατευθείαν σκέφτηκα τον συμπαθέστατο δήμαρχο Μαρουσιού και μου ήρθε το αίμα στο κεφάλι.
Πλέον μένω μακριά αλλά αν γίνει οποιαδήποτε εκδήλωση αντίδρασης στο σκότωμα του δάσους υπέρ του κέρδους θα είμαι εκεί. Πρέπει να κάνουμε αναδάσωση άμεσα με δέντρα ίδια με αυτά που υπήρχαν (κωνοφόρα δλδ και όχι άσχετα και απλώς "όμορφα" δέντρα όπως γίνεται πολλές φορές και χαλάει και πάλι το οικοσύστημα του δάσους).
Δε χρειάζονται άλλα "The Mall" ανάσες χρειαζόμαστε και είναι χαρακτηριστικό το αίσθημα όταν περνάς από την Κηφησίας στο ύψος του δάσους και η θερμοκρασία πέφτει ακαριαία και νιώθεις μια αλλόκοσμη δροσιά.
Κάθε φορά που έβρεχε έκανα κοπάνα από το μάθημα για να μπώ στο δάσος και να τσαλαβουτάω στις λάσπες και έχω αγαπήσει αυτό το μέρος πολύ. Ελπίζω οι κάτοικοι τις περιοχής να μην κοιμηθούν τώρα που μας χρειάζεται το δάσος.
(Ενδεχομένως να ακούγονται χαζοχαρούμενα και ηλήθια αυτά που λέω αλλά όσοι έχουν δεθεί με κάποιο δάσος νομίζω θα καταλάβουν τι λέω).
@ andy dufresne
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ''ολο που αποποιείσθε το αίσθημα ανωτερότητας που σας καταλόγισα επιμένετε να κοιτάτε αφ'υψηλού και να κρίνετε.
Δεύτερον όταν κάποιος μιλά εν βρασμώ είναι λάθος να μην τον λαμβάνετε καθ'ολου υπ'όψην σας διότι πολλές φορές λέει πράγματα που πιστεύει βαθύτερα και τα οποία δε βγαίνουν εν ηρεμία (ακόμη και αν το αρνηθεί αφού ηρεμήσει).
Επίσης η καλή σας διάθεση (εάν και εφ'όσον υπήρχε) ήταν πολύ καλά κρυμμένη......
Ακόμη αναρωτιέμαι ποιος είναι ο δικός σας ορισμός του αστού και συμφωνώ ως προς το ότι διαφωνούμε κατ'αρχήν λόγω διαφορετικής αντίληψης των όρων.
Και για να είμαι ακόμη πιο σαφής όσον αφορά στο ότι κοιτάτε αφ'υψηλού να σας πω πως ενώ έχετε λόγο να κρίνετε απόψεις ως σκεπτικιστής δε μπαίνετε στον κόπο να εκφράσετε τις δικές σας. Μάλλον έχουμε διαφωνία και στον όρο "σκεπτικιστής".
Η φράση "με όλο το συμπάθιο,
πριν τις επαναστάσεις που οραματίζεστε,
δεν ξεκινάτε από απλούστερα πράγματα, όπως για παράδειγμα η ορθογραφία;" εάν δεν περικλείει μία ειρωνία κακεντρεχή και ελιτίστικη εκ προθέσεως τότε έχετε πρόβλημα στο να εκφράζετε τις καλές σας προθέσεις.....
Τα ορθογραφικά μου λάθη τα εντόπισα βεβαίως αφού ξαναδιάβασα το κείμενο και είχατε δίκιο γι'αυτά (υπήρχαν όμως και "misstypes").
Αν αποφασίσετε να κατέβετε από τα ουράνια απ'όπου χαζεύετε με μπλαζέ ύφος εμάς τους ανορθόγραφους που τολμάμε να ασχημαίνουμε post περί σοφίας με την ακαλαίσθητη γραφή μας σας υπόσχομαι να σας πάρω στα σοβαρά.....ως τότε προσέξτε μη μας κουτσουλήσετε από εκει ψηλά.......
@harry,
ΑπάντησηΔιαγραφή... Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή!
;)
(εξυπνάδα, αλλά σοφή εξυπνάδα, να ταιριάζει με το ποστ!)
Αγαπητέ it is,
ΑπάντησηΔιαγραφήξαναπροσπαθώ να αποποιηθώ το αίσθημα ανωτερότητας που μου καταλογίζετε, αναρωτόμενος τι πρέπει να κάνω για να σας πείσω ότι δεν σας κοιτάω αφ'υψηλού.
Βέβαια, τα ορθογραφικά σας λάθη δεν μ' αφήνουν ν' αγιάσω...
(Και καλά το ηλήθια;;; Μα και το όνομα του σχολείου σας γράφετε λάθος;;;; Έλεος! )
Έχετε ακούσει ποτέ την άποψη ότι η μελέτη της γλώσσας είναι μελέτη φιλοσοφίας;
Αν έχει κάποια δόση αληθείας, τότε εσείς ο ίδιος υποβαθμίζετε τα λεγόμενά σας.
Είπατε:
Δεύτερον όταν κάποιος μιλά εν βρασμώ είναι λάθος να μην τον λαμβάνετε καθ'ολου υπ'όψην σας διότι πολλές φορές λέει πράγματα που πιστεύει βαθύτερα και τα οποία δε βγαίνουν εν ηρεμία (ακόμη και αν το αρνηθεί αφού ηρεμήσει).
O αχυρώνας που μας φιλοξενεί δεν είναι καφενείο των φιλάθλων, είναι ένα είδος forum (moderated μάλιστα), στο οποίο το επίπεδο είναι συνήθως υψηλό, γι' αυτό και είμαστε όλοι εδώ.
Δεν νομίζω ότι σας τιμά, ούτε εσάς, ούτε το blog, η παρουσία σχολίων που είναι γραμμένα εν βρασμώ ψυχής.
ΔΕΝ είναι χρήσιμα τα θερμοκέφαλα σχόλια, 99% μετανιώνουμε γι' αυτά.
Ειλικρινά, δεν σας καταλαβαίνω.
Ήρθατε να σχολιάσετε στο blog του NΔ εν βρασμώ ψυχής;;;;
Ξέρετε ποιο είναι το αγαπημένο απόφθεγμα του οικοδεσπότη;
Νήφε και μέμνησο απιστείν...
Moυ ζητάτε, με όλη την "ευγένεια" που σας διακρίνει, να μην σας κουτσουλάω από κει ψηλά.
Θέλετε να κατέβω στο επίπεδό σας;
Θέλετε να σας απευθύνω τα κοσμητικά επίθετα που μου απευθύνετε;
Θέλετε να κάνω ορθογραφικά λάθη;
Για τη διάθεσή της αρχικής παρατήρησής μου, θα μπορούσατε να την εκλάβετε χιουμοριστικά και να έχει τελειώσει το θέμα.
Εσείς δυστυχώς οχυρωθήκατε πίσω απ΄τον εγωισμό σας, προσπαθώντας να διορθώσετε τα λάθη με περισσότερα λάθη.
Περί αστών, δεν θα συνεχίσω εδώ, κάντε λίγη υπομονή και μάθετε τις απόψεις μου σε λίγες μέρες, αν και ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω την εμμονή σας να μάθετε τις απόψεις μου.
Είμαι ένα ασήμαντο nick - δεν είσθε καν στο δικό μου blog...
Πάντως αν ψάξετε προσεκτικά, θα δείτε ότι τις έχω εκφράσει (διακριτικά) ακόμα και στο υπάρχον ποστ!
Απ' ότι διαπιστώνω θα διαφωνήσουμε και στην έννοια σκεπτικιστής, οπότε, ας το αφήσουμε καλύτερα για άλλο post πιο σχετικό...
Μου αρέσει ο πολιτισμένος διάλογος,
η πρόθεσή μου ήταν και είναι θετική,
ζήτησα ήδη συγνώμη μια φορά αν με παρεξηγήσατε,
λυπάμαι που απαντάτε για δεύτερη φορά με βαρείς χαρακτηρισμούς,
είναι κρίμα για σας...
Και μια πρόταση.
Μην γράφετε σχόλια κατευθείαν στο blog.
Γράφετέ τα αρχικά στο Word, το οποίο έχει και ορθογραφικό διορθωτή
(είδατε, δεν χρειάζετε να είστε ελιτίστας για να μην κάνετε λάθη...), κάντε copy-paste στο blog, κάντε κι ένα preview πριν το στείλετε.
Δεν θα χάσετε.
Αντιθέτως!
Nήφε, αγαπητέ it is, νήφε...
Andy, με όλο το σεβασμό, νομίζω το παρατραβήξατε κάπως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπε και τίποτε τραγικό το παιδί.
(Τωρα εγω τον συμπάθησα επειδή έμαθα πως τελειωσαμε το ίδιο σχολείο, αλλά βέβαια με πολλά χρόνια διαφορά. Εγω τέλειωσα το '84, κανείς συμμαθητής παλιός?)
Όταν είπε "εν βρασμω ψυχής", μαλλον εννοούσε "αυθόρμητα", αλλά είναι μικρός/μικρή, θα μάθει.
Κι εγω γράφω αυθόρμητα και χαίρομαι γι' αυτό.
Αχ, οι νέοι! Τη δροσιά τους νά'χουμε!
Andy τελικά ισχύει πως όσο κανείς μιλά εκτίθεται και μετά και την τελευταία απάντηση σας μ'αλλον δεν έχω λόγο να απαντήσω. Εκτεθήκατε επαρκώς και μάλλον αποδείξατε αυτό που σας είπα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πιστεύω να γράψατε εν βρασμώ κι εσείς και να το μετανοιώσατε?
Υ.Γ. Την περίπτωση να γράφουν και άτομα με δυσλεξία στο blog τη σκεφτήκατε ποτέ? (Εγώ είμαι ανορθόγραφος απλώς και όχι δυσλεκτικός)
@it is,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αισθάνομαι να εκτέθηκα πουθενά, αισθάνομαι ότι μάλλον έχει δίκιο η maria velliou που λέει ότι το παρατράβηξα.
Δεν γράφω ποτέ εν βρασμώ ψυχής, μόνο μιλάω και όταν το κάνω, μετανιώνω.
Κάναμε ολόκληρο θέμα κάτι πολύ απλό και η δική μου ευθύνη είναι ότι χρησιμοποίησα κακή έκφραση, κάπως ειρωνική στο αρχικό μου σχόλιο.
Ζήτησα συγνώμη, διευκρίνησα ότι η πρόθεσή μου είναι θετική.
Με εκτίμηση και σεβασμό,
andy
Αγαπητέ andy, με όλη την εκτίμηση που σου έχω,ενιωσα λίγο άσχημα με το σχόλιο σου για την ορθογραφία γιατί έχω τη μύγα βλέπεις.Tο μόνο που θέλω να πω γενικά είναι ότι, ασφαλώς και η ορθογραφία παίζει σημαντικό ρόλο στην κατανόηση και την καλαισθησία του κειμένου η απλά μιας λέξης, όμως δεν νομίζω ότι όσοι από εμάς γράφουμε στο υπέροχο αυτό μπλογκ που όπως έχω πεί συγκεντρώνει τόσο σπουδαίους μορφωμένους και πολυμαθείς ανθρώπους,πρέπει να είμαστε αψεγάδιαστοι η πρέπει να γνωρίζουμε τέλεια την ελληνική γλώσσα. Θαυμάζω εσένα και πολλούς άλλους που γράφουν χωρίς ορθογραφικά λάθη και χειρίζονται πολύ καλά την ελληνική αλλά και άλλες γλώσσες, αλλά πιο πολύ θαυμάζω το πνεύμα, τις σκέψεις, την ευαισθησία (και σε σένα θαυμάζω αυτά)κ.α που αποτυπώνονται σε ένα κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι από τον Σινταρτα
"Καλό είναι το γράψιμο,
μα καλύτερη η σκέψη.
Καλή η εξυπνάδα,
καλύτερη η υπομονή"
Mε εκτιμηση
the resident
Πρώτη φορά γράφω στο μπλογκ του κ. Δήμου, αν και το παρακολουθώ καιρό. Πολλές και ενδιαφέρουσες απόψεις βρίσκω και γι' αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στην κινητήρια δύναμή τους, τον κ. Δήμου παρά τις όποιες (πολλές ενίοτε) διαφωνίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή όμως η αιτία που μας ωθεί να κάνουμε κάτι δεν είναί μόνο η συμφωνία, αλλά κυρίως η διαφωνία, αποφάσισα να γράψω γιατί ενοχλήθηκα αρκετά από το ελιτίστικο σχόλιο του ANDY περί ορθογραφίας. Παραθέτω δύο αποσπάσματα από δύο ποστ του:
1) Απ' ότι διαπιστώνω θα διαφωνήσουμε και στην έννοια σκεπτικιστής, οπότε, ας το αφήσουμε καλύτερα για άλλο post πιο σχετικό...
2)Ζήτησα συγνώμη, διευκρίνησα ότι η πρόθεσή μου είναι θετική.
Φαίνεται ότι ο αυτόματος διορθωτής του word που προτείνει στους άλλους, δεν λειτουργεί για τον ίδιο!
1) όταν έχουμε αναφορική αντωνυμία (= αυτό που ή οτιδήποτε) τότε γράφουμε Ο,ΤΙ (με κόμμα, που το λέμε υποδιαστολή, για να το διαχωρίζουμε από το ειδικό ότι=πως), ω νηφάλιε σκεπτικιστά! (εκτός αν συγχωρείται αυτό το ορθογραφικό σου λάθος επειδή το κάνει κι ο κ. Δήμου, εν τη ρύμη του λόγου ή του πληκτρολογίου ενδεχομένως! :-) ),
2) ο αόριστος του ρήματος διευκρινΙζω είναι διευκρίνΙσα...σεβαστέ ρυθμιστή (των άλλων)
Αυτό που ήταν περισσότερο ενοχλητικό ήταν το ότι προσπέρασες την εξαιρετική ουσία του ποστ του it is για την προστασία ττων Αναβρύττων (έτσι γράφεται;;;), την οικολογική, ακτιβιστική του διάθεση, καθώς και την αντίθεσή του στα πάσης φύσης / φύσεως Mall, για να σχολιάσεις απαξιωτικά τα όποια ορθογραφικά του "λάθη".
Εξου και αναγκάστηκα να σου απευθυνθώ με βέλη απ' τη φαρέτρα σου... Αυτό που θέλω να πω κλείνοντας είναι πως καλή και άγια είανι η ορθογραφική σύμβαση αλλά eite grafoume me greeklish ιτε με απλι φονιτικι ορθογραφία, η ουσία είναι ΤΙ θέλουμε να πούμε και όχι τόσο ΠΩΣ θα το γράψουμε...
Συγχωρέστε μου το δηκτικό του ύφους στην πρώτη μου συνεισφορά στο ιστολόγιο τούτο...
Παρεμπιπτόντως (ας συνδεθώ και λίγο με το κυρίως θέμα!), θα ήθελα να εκφράσω κι εγώ την αμέριστη εκτίμησή μου στο πρόσωπο του κ. Κουμάντου και στο ήθος που εκπέμπει. Το λέω χωρίς να τον ξέρω τον άνθρωπο, μόνο και μόνο διαβάζοντας τα γραπτά του.
Γιάννης Φρ.
@Γιάννης Φρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλωσορίσατε στο blog, χαίρομαι που αποτέλεσα την αιτία να ξεκινήσετε τη συμμετοχή σας στο blog, έστω και αρνητικά!
Διαβάσατε πουθενά ότι δεν κάνω λάθη;;;;
Ευχαριστώ ειλικρινά για τις διορθώσεις-υποδείξεις.
Είμαι εδώ για να μάθω, όχι για να διδάξω, άρα όταν με διορθώνουν, χαίρομαι δεν βρίζω...
Για το θέμα της ορθογραφίας θα σας αφιερώσω μια φράση του Oscar Wilde (ελιτίστας κι αυτός...):
"Μόνο οι ρηχοί δεν ασχολούνται με την εμφάνιση".
Ελπίζω να γνωρίζετε επίσης και τη διαφορά μεταξύ ελίτ και σνομπ...
Αυτό που θα σας αφιερώσω επίσης είναι το σχόλιο του it is στο επόμενο post, την Τετ Ιουλ 12, 10:31:42 πμ...
(αν ξαναμιλήσω για ορθογραφία, να μου βάλετε πιπέρι στο στόμα)
Έλεος πια...
@ andy dufresn
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι εννοείς με το:
"Αυτό που θα σας αφιερώσω επίσης είναι το σχόλιο του it is στο επόμενο post, την Τετ Ιουλ 12, 10:31:42 πμ..."
Άκουσα την πρότασή σου περί Word (την οποία είχα σκεφτεί αλλά είχα τα αγγλικά Office....) έκανα εγκατάσταση των ελληνικών Office και τσεκάρω πλέον την ορθογραφία μου για να βλέπω τα λάθη μου και να μαθαίνω (και δεν το λέω ειρωνικά γιατί έχεις δίκιο πως τα ορθογραφικά ασχημαίνουν το κείμενο). Η ένστασή μου ήταν στον τρόπο σου καθώς και στην απαξίωση του περιεχομένου των λεγομένων μου με την πρόφαση (?) της κακής ορθογραφίας.
Δε θίχτηκε το εγώ μου επειδή μου επισήμανες τα λάθη μου, θίχτηκα για το απαξιωτικό ύφος καθώς δε με ξέρεις και με θεωρείς εξ'αρχής αδαή και ανάξιο να πω τη γνώμη μου στο μπλογκ.....
Πραγματικά δεν έχω κάτι προσωπικό με κανέναν από εδώ και αν εκφράζω τη διαφωνία μου ή τις ενστάσεις μου με έντονο ύφος αυτός είναι ο τρόπος μου να εκφράζομαι και δεν περιέχει κακεντρέχεια ή συμπλέγματα (Δεν εννοώ πως εσύ διακατέχεσαι από αυτά).
Το σχόλιο μου τέλος στο επόμενο ποστ που αναφέρεις είχε μεν πειραχτικό τόνο όμως έγινε με τη διάθεση συμφιλίωσης και λήξης της διαμάχης (στο βαθμό που υπήρχε αυτή).
Δεν ξέρω τι άλλο να πω και νομίζω πως και οι 2 κάνουμε κακή χρήση του μπλογκ με αυτή τη διαμάχη. Αν θες μπορείς να μου πεις κάτι και στο mail μου που νομίζω πως φαίνεται στο profile μου.
Esther Croudo Bitrán,
ΑπάντησηΔιαγραφήBienvenida de Chile!
Esperamos verte seguido en el site:)
Έκπληξη και για μένα! Αγαπημένη. Έχω διαβάσει ολόκληρο τον ταξιδιωτικό οδηγό Lonely Planet για τη Χιλή. Μου το οφείλω αυτό το ταξίδι. Μια μακρόστενη χώρα με τις πλέον απίθανες εναλλαγές τοπίων. Τα συνδυάζει όλα!Στο δρόμο για το ψηλότερο αστεροσκοπείο του κόσμου.:)...
Δεν ήθελα να μπλέξω με (παρα)φιλολογικά ζητήματα, αλλά νομίζω πως κάποιοι επιτίθενται αναίτια. Ο Andy αναγνώρισε την υπερβολή στον τρόπο του, αλλά ο χορός καλά κρατεί - είναι και αυτό ένα από τα "δεινά" του moderation μήπως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι φτάνουμε να διυλίζουμε τον κώνωπα και να εκτιθέμεθα χωρίς λόγο. Το "ό,τι" (και ιδιαίτερα το "ο,τιδήποτε"), αγαπητέ μου Γιάννη Φρ, έχει πάψει να χρησιμοποιείται ως τύπος εδώ και χρόνια (όχι πως αν το χρησιμοποιεί κανείς είναι λάθος). Συνεπώς, η "υπόδειξη" δεν ήταν και τόσο ...δόκιμη ;)
Μετά το πρώτο "επιθετικό" σχόλιο τού Andy, νομίζω πως στα επόμενα, οι "εξηγήσεις" του ήταν επαρκείς και οι "παραινέσεις" του εποικοδομητικές. Ο Andy δεν έθιξε απλά μεμονωμένα λάθη, αλλά (έστω και άκομψα) έθεσε ένα ζήτημα, πάνω στο οποίο, αν και με απασχολεί, δε θέλω να τοποθετηθώ - από το φόβο μήπως προκαλέσω κι εγώ παρόμοιες "κόντρες".
Δυστυχώς, προκειμένου να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα, έχουμε φτάσει στο σημείο, όχι μόνο να περιφρονούμε εντελώς την ορθογραφία και την καλή εμφάνιση ενός κειμένου, αλλά και να κατηγορούμε όσους τις "τιμούν" ως …τελειομανείς (BTW τελειοθήρες είναι ο ορθός χαρακτηρισμός) και να τους κατακρίνουμε επειδή χρησιμοποιούν "στρατικοποιημένα" σημεία στίξης (sic) και δίνουν το βάρος στην "οπτική εικόνα" (επίσης sic) ενός κειμένου, χωρίς να "μεταδίδει" αντίστοιχης "ποιότητας" μήνυμα (λες και η ορθογραφία ή εμφάνιση ενός κειμένου είναι a priori αντιστρόφως ανάλογες με την όποια "αξία" του περιεχομένου του).
Σαφώς και με το να γράψει κανείς "ω γιόργως ινεκάλω πεδοι" περνάει το ...μήνυμα, αλλά από την άλλη φοβάμαι πως κουράζει (όπως και τα greeklish). Με τα εργαλεία λογισμικού που υπάρχουν σήμερα, η κακή εμφάνιση ενός κειμένου δεν είναι θέμα "ιδεολογίας". Συχνά είναι θέμα τεμπελιάς - δεν αναφέρομαι σε μεμονωμένα λάθη (mistypes) ούτε σε σχόλια που εμφανώς γίνονται "στα πεταχτά" (λόγω βιασύνης και έλλειψης χρόνου).
Λυπάμαι πολύ που αντί να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε οι ίδιοι, συχνά πιανόμαστε από "κεραίες" που βρίσκουμε στα γραπτά άλλων ή αισθανόμαστε "ενοχλημένοι" όταν δε μπορούμε να βρούμε ένα επιχείρημα να αντιπαραθέσουμε σε κάτι που διαφωνούμε και το ρίχνουμε στον "επάρατο ορθολογισμό" ή βερμπαλίζουμε. Αν ο Andy υπέπεσε στο ...ολίσθημα, τουλάχιστον επανόρθωσε. Κάποιοι άλλοι ...κουκουρούκου ;)
Υ.Γ. 1: Επικροτώ τη στάση του the resident και στο παρελθόν και τώρα. Αν και "δηλωμένος ανορθόγραφος", γράφει πολύ σωστά και ουσιαστικά.
Υ.Γ. 2: Μια και βλέπω πως ο όρος "καθιερώθηκε" στραβά, ας κάνω κι εγώ τη φιλολογική μου παρέμβαση: Είναι "mistypes" και όχι "misstypes" - το Word το διορθώνει αυτόματα πάντως, είδα κι έπαθα να το γράψω λάθος :))
Δάσκαλοι και Δασκάλες, λίγοι οι καλοί και εκλεκτοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσημοι και ανεπίσημοι, με πτυχία αλλά και με "απολυτήριο" της πρώτης δημοτικού.
Άλλοι άρχοντες του γέλιου, άλλοι δεξιοτέχνες του στίχου, μουσικής, κι άλλοι σοβαροί, "μαρμαροσκαλιστοί" Σωκράτες σοφίας που σε κάρφωναν τα λόγια τους στην θέση σου και έχανες την αίσθηση του χρόνου.
Άλλοι να σου διηγούνται τις ιστορίες που κρύβουν οι ομορφιές του νησιού τους, του χωριού τους, με ύφος συνωμοτικό, άλλοι τους μοναδικούς βυζαντινούς θησαυρούς του μοναστηριού τους.
Γονείς να διδάσκουν την ζωή, τους ανθρώπους και την ελευθερία με λαική σοφία.
Συγγενείς με κοσμοπολιτική μαεστρία που ποτέ δεν ξέχασαν την νεανική γλώσσα της μάθησης και την πανάρχαια της Ελληνικής Ιστορίας.
Αγάπες νεανικές που δώσαν όσο πήραν. Αγάπες παντοτινές που δώσαν και την εφηβεία μου άξια πήραν.
Ηλιόλουστα νησιά κι ακρογιαλιές του Αιγαίου και Ιονίου, περήφανα βουνά της Πίνδου, γάργαρα νερά του Πηλίου, πόσες γωνιές Ελληνικές αλλά και Παγκόσμιες μου αποκάλυψαν την σοφία του Δημιουργού.
Ο Λόγος του Θεού επιβεβαίωση της Αγάπης Του προς την δημιουργία Του.
Να μαθαίνεις με παραδείγματα ζωής απο σοφούς ιερείς, τι σημαίνει να δίνεις πολύτιμα ψήγματα της ψυχής σου σε όσο περισότερους ανθρώπους μπορείς, και να δίνεσαι χωρίς φόβο σε ανώτερες ιδέες απο πολύ μικρός.
Να μην ξεχνάς την προσωπική ευθύνη του να είσαι Χριστιανός.
Όλοι οι άλλοι, άλλες και άλλα που περάσανε απο μπροστά όλα αυτά τα μαθητικά χρόνια, αν δεν σας θυμάμαι εγώ συγγνώμη,
θα υπάρχει κάποιος λόγος, ελπίζω να με θυμάστε εσείς.
Γιάννη Φρ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "Περιγλώσσιο" είναι από τα πρώτα blogs που διάβασα μετά από αυτό εδώ και κατέχει περίοπτη θέση στα links των ...δικών μου blogs (λες και δε μου έφτανε μόνο ένα).
Το Word αναγνωρίζει και το "ότι" και το "ό,τι" (καθώς και αρκετούς άλλους "προγενέστερους" τύπους). Η αναφορά μου στην "εγκατάλειψη" του τύπου "ό,τι" (και πολύ περισσότερο του "ο,τιδήποτε") δεν έχει καμιά σχέση με τους υπολογιστές - είναι απλά κάτι που συμβαίνει σταδιακά, όπως έχουν συμβεί τόσες και τόσες άλλες αλλαγές στη γλώσσα μας (αμφιβάλλω αν είναι "ενιαία" καν).
Δεν είπα ότι έχει εξαφανιστεί εντελώς, αλλά ότι "έχει πάψει να χρησιμοποιείται" (ίσως από λάθος έκφραση να έδωσα αυτή την "απόλυτη" εντύπωση). Μια συγκριτική ματιά ανάμεσα σε γραπτά προ 50 (ή 30 ή 20) ετών π.χ. και σημερινά θα σε πείσει.
Είμαι μάλιστα από τους "τελευταίους των Μοϊκανών" που εξακολουθούσε να το χρησιμοποιεί (ακόμα και το "ο,τιδήποτε"), ακριβώς για να ξεχωρίζει από το ειδικό "ότι", αλλά από κάποιο σημείο και μετά αισθανόμουν πολύ ...μοναξιά και το εγκατέλειψα κι εγώ :))
Ίσως να το βρεις σε κάποια παλιότερα σχόλιά μου εδώ μέσα (και στο nikosdimou.blogspot.com) - αν έχεις χρόνο για ...χάσιμο ;)
Συμφωνώ μαζί σου στα περί "συμβάσεων" για την ορθογραφία. Κι αυτός είναι ένας λόγος που, ενώ ο ίδιος της δίνω μεγάλη σημασία, σχεδόν ποτέ δεν κάνω ορθογραφικές παρατηρήσεις σε άλλους (κυρίως κριτικάρω βερμπαλισμούς).
Άλλωστε, εκείνο που μπορεί να υπερασπιζόμαστε σήμερα με υπερβάλλοντα ζήλο, μπορεί αύριο να αντικατασταθεί από τη σημερινή "ανορθογραφία". Σκέψου μόνο τι παθαίναμε στο δημοτικό αν γράφαμε "αβγό" (ή "τρένο", "πορτρέτο" κλπ), ενώ τώρα αποτελεί την "επίσημη ορθογραφία" της λέξης :(
Παρ' το αυγό και κούρευ' το!
-> AdHoul said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"ενδεικτικά αναφέρω Τοσίτσα-Αβέρωφ-Στουρνάρη χωρίς τους οποίους θα υπήρχε άραγε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο?"
Πραγματικά, αυτοί οι επιχειρηματίες και πολλοί άλλοι που διακρίθηκαν είναι αυτοί που έδωσαν, αφιέρωσαν, ευεργέτησαν.
Οι άλλοι, σκέτη περιφρόνηση γιατί ρήμαξαν μια Ελλάδα στην ζωή και μετα θάνατον.
Έχουμε απο πάνω και τους κληρονόμους τους να διεκδικούν δόξες που δεν τις αξίζουν.
------
-> aphrodite said...
"25/7 (προσοχή στο 25 κι όχι το 24)."
48/7 είναι το σωστό.
24 ώρες δουλειά γι αυτόν κι άλλες 24 ώρες για την ασθενή.
Δυστυχώς έχεις δίκιο για τους αγύρτες γυναικολόγους μεταξύ αυτών "ειδικούς" τεχνητής γονιμοποιήσης.
Γνωστό μου πρόσωπο, υπέφερε 4 επεμβάσεις χωρίς αποτέλεσμα και με οδυνηρές επιπτώσεις στην υγίεια της απο τις τεράστιες ποσότητες ορμονών.
Πρώτιστο ενδιαφέρον του "γιατρού" να μπορέσει να πάρει συγκατάθεση για συγκομιδή "πλεοναζόντων" ωαρίων προς πώληση.
------
-> ihadafarminafrica said...
"ΟΙ ΣΟΦΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩπΟΙ ΚΛΕΙΔΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟπΟΙΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΙΣ πΟΡΤΕΣ πΟΥ ΘΕΛΕΙΣ."
Στην πρώτη πρόταση συμφωνώ, αλλά την δεύτερη πρέπει να μας την εξηγήσεις λίγο καλύτερα.
Ένας που "χρησιμοποιείται" να ανοίξει πόρτες λέγεται θυρωρός ή κλειδαράς.
Θετική παρέμβαση σοφού στην κοινωνία και στον τρόπο που σκέπτεται λέγεται "Αποκάλυψη Αλήθειας" στο πνευματικό ηθικό πεδίο και "Απελευθέρωση Δημιουργικής Ενέργειας" στο Οικονομικό και Πολιτιστικό πεδίο.
Οι σοφοί έιναι άνθρωποι κλειδιά, όπως οι καταλύτες στις χημικές αντιδράσεις και τα ένζυμα στις βιολογικές αντιδράσεις.
Καταλύτες που είναι αναντικατάστατοι στην συνέχιση ζωής.
Οι σοφοί δεν δημιουργούν σοφία απο το μηδέν.
Υπάρχει μια Ιστορία σοφών που προηγήθηκαν πριν απ'αυτούς.
Πιο σημαντικό όμως, χρειάζονται τα κύρια υλικά για να επιτευχθεί η αντίδραση και πολλές φορές η παρουσία άλλων καταλύτων.
Ένας απο τους σημαντικότερους παράγοντες είναι η εμπειρία που χαράζει ο Χρόνος.
Δεν είναι πάντα η χημική αντίδραση χωρίς καταστρεπτικές εκρήξεις (μη ελεγχόμενη).
Η δράση των σοφών μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στην κοινωνία, όταν οι άλλοι καταλύτες δεν είναι σωστής ποιότητας και ποσότητας.
------
-> Χαράλαμπε της απελπισίας πάλι με άσφαιρα ξαναφορτώθηκες.
Ποιοί δημιούργησαν την Φιλική Εταιρεία, αστοί φασίστες;
Ποιοί ήταν οι Φιλέλληνες που όχι μόνο ήρθαν σε μια ξένη γη να αφήσουν τα κόκαλά τους αλλά και γύρισαν όλη την Ευρώπη προς την μεριά των Επαναστατημένων, αστοί αρχαιολάτρες;
Ποιοί ήταν αυτοί που διάλεξαν να διακινδυνεύσουν και τελικά να χάσουν ολόκληρη την περιουσία τους, τα κτήματά τους, τα προνόμιά τους, όλα τα πλοία τους, ορθώνοντας την Ελληνική σημαία με τον Σταυρό στην μέση, αστοί θρησκόληπτοι;
Όσο για την δουλεία, τις φυλετικές διακρίσεις, την αποικιοκρατία, και το απαρτχάιντ οι ίδιες τάξεις που τα υποστήριξαν, η αγγλοσαξωνική αστική και άλλες, οι ίδιες τάξεις όταν ήρθς ο καιρός τα γκρέμισαν.
Μήπως δεν γνωρίζεις ότι ολόκληρη η γραφειοκρατία της Βρετανικής Αποικιοκρατίας ήταν στελεχωμένη απο αστούς;
-> Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κάποτε μία παρέα γύρω από τον Κουμάντο σκεφθήκαμε να ενεργοποιηθούμε πολιτικά.
Κανείς δεν μας ήθελε..."
Είναι ο νόμος της απολυταρχικής εξουσίας, σε κόμματα αλλά και σε επιχειρήσεις.
Ποτέ δεν προσλαμβάνεις κάποιον σε καίρια θέση που δεν είναι του χεριού σου.
Μόλις βγαίνει απο την γραμμή σου πέφτει άμεσα ή έμμεσα η πειθαρχική ράβδος.
Οι Μάνος και Ανδριανόπουλος λαμπρά παραδείγματα.
Όχι όμως ο Κανελλόπουλος και Τσάτσος θύματα.
Διαφωνώ.
Αμφότεροι καλλίεργήσαν τις γνωριμίες τους, (και με τον Καραμανλή), φιλίες και συγγένειες τους στο έπακρο.
Ποιό κόμμα παρά του Καραμανλή θα έβγαζε τον Τσάτσο στο άκρως τιμητικό αξίωμα του πρόεδρου της Δημοκρατίας;
Όσο για τον Κανελλόπουλο δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει των δύσκολων εποχών πριν της Δικτατορίας.
Συγκρινόμενοι με άλλους πολιτικούς σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου αξιόλογοι άνθρωποι και οι δύο ακαδημαικοί, αλλά δυστυχώς στην πολιτική η προσπάθεια δεν μετράει τόσο όσο το αποτέλεσμα.
-> it is said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"...πάρουν την άγουσα ... προς ώφελος των πολλών αδιαφορόντας για τον συμπαθή κομματικά διορισμένο εκάστοτε υπαλληλο"
"δρόμο προς το κοινό καλό (άρα και ενάντια στην αστική τάξη που είναι η μειωνότητα γιατί εγώ με το αστική τάξη καταλαβαίνω μεγαλοαστούς/πλούσιους κλπ)"
Αγαπητέ,
αν και έχω ακριβώς την ίδια γνώμη για τον Ανδρέα Παπανδρέου και το συνάφι του έχω μερικές απορίες στα άλλα σας σημεία.
Πρώτα απ'όλα.
Ποιά είναι η "άγουσα", "το ώφελος των πολλών";
Δεν μας εξηγείτε σας παρακαλούμε γιατί κι ο Λένιν, κι ο Στάλιν, κι ο Μάο κι ο Ανδρέας Παπανδρέου "το ώφελος των πολλών" διαλαλούσαν αλλά την απόλυτη εξουσία καρτερούσαν.
Ποιό είναι το "κοινό καλό"
που είναι ενάντιά του η "αστική τάξη";
Μιλάμε για την Ελλάδα φίλε.
Στην Ελλάδα του σήμερα, του καπιταλισμού, των πολυεθνικών, και των μονοπωλίων, της Ε.Ε, του ΝΑΤΟ, και των κομμουνιστικών κομμάτων του κάτω απο το 10%, αυτοί που ψηφίζουν εναντίον της δικτατορίας του προλεταριάτου είναι το 95%.
Ποιός είναι λοιπόν η μειονότητα;
Η "αστική τάξη";
Μαζί με την Ελληνική ορθογροφία ξεχάσατε και ποιά κόμματα είναι η ασήμαντη μειοψηφία, που δεν έχουν την εμπιστοσύνη του λαού.
Η Αστική Δημοκρατία είναι έδω για να μείνει.
Ναι, μπορούμε να βελτιώσουμε την Δημοκρατία, αλλά ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
Συνέλθετε!
Εσείς θα είστε αύριο το λαμπρό παράδειγμα,"αστικής τάξης", τρομάρα της,
όπως κι άλλοι πρώην "επανάστάτες".
Τι πρόβλημα έχετε με τους ευεργέτες της "αστικής τάξης";
Σας χαλάνε την κομματική εικόνα;
Τουλάχιστον είχαν προθανάτια συνείδηση.
Τόσος κόσμος ευεργετήθηκε απο τις δωρεές τους!
Μπράβο τους και παράδειγμα προς μίμηση.
Τι αφήσανε πίσω οι κομουνιστές ηγέτες σαν δωρεά. Εμφύλιο, εγκλήματα, αδικίες στους συντρόφους τους, ξεπούλημα της Ελλάδας. Έτοιμοι να την μοιράσουν με τα σλαβόφωνα συντροφικά "αδέλφιά" τους.
Τα "αδέλφιά τους" ήταν οι εχθροί μας.
Αρκετά στο θέμα, αλλά τόσα νιάτα πήγαν στράφι απο τους σταλινικούς και την άκρα αριστερά.
Η σιωπή σ'αυτό είναι έγκλημα.
What really matters is what you do with what you have.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα, αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα.
Τι μπορούμε να δημιουργήσουμε μ' ότι έχουμε;
Βγάλτε μια γκοφρέτα παρακαλώ απο το ιδεολογικό ράφι σας. Ακούγοντας για κόσμους της γκοφρέτας μου άνοιξε η όρεξη.
------
-> houlia said...
"Γιατί ο ορθός λόγος δεν εκπορεύεται μόνο από τη θύραθεν σοφία αλλά από τη σοφία γενικότερα"
"Και ο άκριτος ορθολογισμός ως προς αυτό μπορεί να «βλάψει», στο ότι δηλ μπορεί να εξασθενήσει την αντιληπτότητά μας στις μη μετρήσιμες (με δυαδικά συστήματα) έννοιες όπως το ήθος, η αρετή, η σοφία...Κι αυτό είναι εξίσου αναπηρικό όπως και η κατευθυνόμενη σκέψη"
Ακριβώς ο ορθολογισμός δεν είναι αυτοσκοπός-είδωλο λατρείας αλλά μέσον όπως όλα τα άλλα με σκοπό την ανθρώπινη τελειοποίηση.
Η Ψυχή δεν είναι μέσο πληροφορίσης αλλά γνώσης.
Υπάρχουν επίσης ένστικτα, όπως της αυτοσυντήρησης, ο μηχανισμός αναπαραγωγής του γονιμοποιημένου ωαρίου, το ένστικτο της μητρότητας, που δεν μαθαίνονται μετά απο διδασκαλία και επεξεργασία πληροφοριών, αλλά είναι τυπωμένα στο DNA μας, στην συνείδησή μας απο τον Δημιουργό μας.
Γι αυτό και υπάρχουν άνθρωποι σοφοί που είναι αγράμματοι, όπως γνωρίζεις κορυφαίους επιστήμονες που είναι καθήκια, όπως πολύ σωστά γράφει ο κυρ Νίκος.
Η σοφία δεν είναι αιώνιο φοιτητικό-συνδικαλιστικό επάγγελμα, έχει ωρισμένες προυποοθέσεις εντατικής παιδείας, έμφυτης ικανότητας και ανεπτυγμένων θετικών κοινωνικών ιδανικών.
Αλλοιώς κι ο Γκαίμπελς
ήταν σοφός.
Ηταν δεξιοτέχνης της πληροφορίας.
Superlative professional master of information.
-> Yosemite Sam said...
"Οταν έχεις πολύ δουλειά σου συνιστώ να αποφεύγεις τα σχόλια στου γάτου.Είναι η ιδανική χρονοφαγάνα."
... και ποντικοφαγάνα,
θα συμπληρώσω με μετριοφροσύνη. Δεν σου 'πα πόσο εύκολο ήταν... :)
Υ.Γ.
Οι πνευματικοί τυφλοί ακόμα και θαύματα να βλέπει όλος ο κόσμος μπροστά τους θα το ρίξουν στην αυτο-ομφαλοσκόπηση.
Μήπως και τους πήρε ο ύπνος απο την κούραση της εισόδου πολλών πληροφοριών στην σκέψη και ροχαλίζουν
με το πηγούνι ακουμπισμένο στο στέρνο;
Ποτέ μην λετε ποτέ εκτός ότι ποτέ δεν βρέθηκε άνθρωπος πιο σοφός απ'το ποτέ.
-> maria velliou said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Υπάρχουν σπανιότατα παραδείγματα ανθρώπων που έχουν σοφή σκέψη χωρίς να είναι μορφωμένοι με συμβατικό τρόπο."
Αμφιβάλλω στην σημασία του "σπανιότατα" βλέποντας τις πρόσφατες καταστροφές που προξένησαν στο περιβάλλον τους άνθρωποι μορφωμένοι με συμβατικό τρόπο.
Άλλωστε
"Creative minds have always been known to survive any kind of bad training or lack thereof."
Anna Freud.
Υπάρχουν 4 εκδηλώσεις Σοφίας:
α) Η τέλεια Σοφία του Θεού στην αρχή της Δημιουργίας.
β)Η συμβατική Σοφία του κόσμου. Σύμφωνα με τους νόμους και τις αρχές του ανθρώπου, βασισμένη στους θεικούς νόμους και την συνείδησή των ανθρώπων.
γ) Η Σοφία του Σολομώντος εμπνευσμένη απο τον Θεό γραμμένη στην Παλαιά Διαθήκη.
δ) Η Σοφία του Λόγου του Ιησού Χριστού, Θεανθρώπου, η Καινή Διαθήκη, τα άλλα ιερά βιβλία γραμμένα απο τους Αποστόλους και ιεράρχες, εμπνευσμένα απο τον Θεό και το Άγιο Πνεύμα.
-------
-> it is said...
"Δε χρειάζονται άλλα "The Mall" ανάσες χρειαζόμαστε και είναι χαρακτηριστικό το αίσθημα όταν περνάς από την Κηφησίας στο ύψος του δάσους και η θερμοκρασία πέφτει ακαριαία και νιώθεις μια αλλόκοσμη δροσιά."
Συμφωνώ. Πιστεύω ότι θα ήταν μεγάλη καταστροφή να κτισθεί αντί του δάσους εμπορικό κέντρο.
Την δροσιά την αισθάνομαι κάθε φορά που περνάω. Αυτή, η ομορφιά του δάσους, και το οξυγόνο του είναι ανυπολόγιστης αξίας.
Κάψανε όλη την Β. Αττική, Πεντέλη. Τι έχει μείνει πια;
Πως και διέφυγε του Andy, ότι έπρεπε να γράψετε misspellings αντί για misstypes.
---------
Αφροδίτη και T. S. Eliot
Fruit Picking again!
"... Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή!"
Αφροδίτη αν βρείς τι φρούτο είναι ο Χαράλαμπος...
Χαράλαμπε,
If you use it, you never lose it.
Ποτέ μην λές ποτέ εκτός ...
------
-> Γιάννη Φρ.
Το σωστό να λέγεται!
Μπράβο δεν κρύψατε λόγια, αν και ο Andy είχε κάποιο δίκιο για την ορθογραφία.
Μεταπτυχιακές σπουδές δηλώνει ο "it is", αν έγιναν στην Ελλάδα καταλαβαίνετε τι αλλαγές χρειάζονται στην Ανώτατη Παιδεία μας.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@το σωστό να λέγεται
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αγαπητέ,
αν και έχω ακριβώς την ίδια γνώμη για τον Ανδρέα Παπανδρέου και το συνάφι του έχω μερικές απορίες στα άλλα σας σημεία.
Πρώτα απ'όλα.
Ποιά είναι η "άγουσα", "το ώφελος των πολλών";
Δεν μας εξηγείτε σας παρακαλούμε γιατί κι ο Λένιν, κι ο Στάλιν, κι ο Μάο κι ο Ανδρέας Παπανδρέου "το ώφελος των πολλών" διαλαλούσαν αλλά την απόλυτη εξουσία καρτερούσαν.
Ποιό είναι το "κοινό καλό"
που είναι ενάντιά του η "αστική τάξη";
Μιλάμε για την Ελλάδα φίλε.
Στην Ελλάδα του σήμερα, του καπιταλισμού, των πολυεθνικών, και των μονοπωλίων, της Ε.Ε, του ΝΑΤΟ, και των κομμουνιστικών κομμάτων του κάτω απο το 10%, αυτοί που ψηφίζουν εναντίον της δικτατορίας του προλεταριάτου είναι το 95%.
Ποιός είναι λοιπόν η μειονότητα;
Η "αστική τάξη";
Μαζί με την Ελληνική ορθογροφία ξεχάσατε και ποιά κόμματα είναι η ασήμαντη μειοψηφία, που δεν έχουν την εμπιστοσύνη του λαού."
Κατ'αρχάς νομίζω πως η λίστα "Λένιν, Στάλιν, Μάο Ανδρέας Παπανδρέου" είναι λιγάκι λάθος με την έννοια πως είναι σα να προσθέτουμε ανόμοια σύνολα και εξηγούμαι: Καθένας από τα πρόσωπα που αναφέρετε είναι εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας και πολιτικής άποψης. Συμφωνώ ότι όλοι θέλαν τη συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια τους εξαιρώντας τον Λένιν τον οποίο αισθάνομαι πως αδικείτε καθώς όσο ήταν στα καλά του (υγιής δλδ) έφτασε όσο πιο κοντά γινόταν στη θεωρία που αντιπροσώπευε και η οποία είχε ως στόχο το "Προσφέρω σύμφωνα με τις δυνατότητές μου και αμείβομαι σύμφωνα με τις ανάγκες μου".
Το να συνδέετε ιδεολογίες-πολιτικές θεωρίες (βλέπε "δικτατορία του προλεταριάτου-κομμουνισμός) είναι σα να συνδέετε το Χριστιανισμό με τους παπάδες.....
Το κοινό καλό κατά την άποψή μου είναι η συμβίωση των ανθρώπων να γίνεται με τρόπο ανάλογο της συμβίωσης μιας καλής οικογένειας. Θέλω να βοηθώ όπως μπορώ τον κάθε συνάνθρωπό μου και να δέχομαι την ίδια αντιμετώπιση από αυτούς, θέλω να μη βλέπω από τη μια μεριά ακριβά αμάξια και σπίτια και από την άλλη ναρκομανείς και εξαθλιωμένους ανθρώπους αφημένους στη μοίρα τους, θέλω να βλέπω συνειδητούς πολίτες και όχι οπαδούς της μιας ή της άλλης παράταξης να περιμένουν το σύνθημα για ν'αρχίσουν να φωνάζουν συνθήματα.....και πολλά άλλα που δε χωράνε εδώ.
Για την ορθογραφία μου που τόσο θέμα έγινε (ξεκινώντας από τον andy) τα βρήκα με τον andy σε προσωπικό επίπεδο μέσω mail και ακολουθώ τη συμβουλή του περί word ώστε και να βελτιωθώ αλλά και να έχω την πολυτέλεια (?) να κρίνομαι για το περιεχόμενο των λόγων μου και όχι για το περιτύλιγμα (κατά κόρον για το περιτύλιγμα κρινόμαστε στη σύγχρονη Ελλάδα που δείχνετε να ευχαριστιέστε τόσο). Βέβαια καλό είναι να κοιτάξετε και τη δική σας ορθογραφία ώστε το σωστό (όντος) να λέγεται.
Το 95% ψηφίζει κατά τις δικτατορίας του προλεταριάτου....ναι! Παραβλέπετε όμως τους διωγμούς, την περιθωριοποίηση και τα βασανιστήρια που δέχτηκε η (Αριστερή) πλειονότητα από τον Β' ΠΠ και δώθε. Παραβλέπετε επίσης τη συστηματική εκπαίδευση και παραπλάνηση των μαζών, το κατόρθωμα του υπαρκτού σοσιαλισμού να τα σκ....ει όλα και να μπει στη συνείδηση του λαού ως ο νέος Φασίστας (με τη βοήθεια και των νικητών/καπιταλιστών βεβαίως).
Να προτείνω επίσης και μια σκέψη μου? Το να είσαι η μειονότητα δε σημαίνει απαραίτητα πως είσαι και λάθος...Η πλειονότητα θεωρεί τη Βίσση εθνική μας σταρ, η πλειονότητα κάποιους αιώνες πριν θεωρούσε πως η Γη είναι το κέντρο του κόσμου κλπ κλπ Εγώ δεν είμαι υπέρ του να καταδυναστεύει μια μειονότητα τους πολλούς όμως μην κρίνετε το σωστό και λάθος από το πλήθος των υποστηρικτών του γιατί....είναι λάθος! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τελειώνω γιατί κατάντησα μάλλον κουραστικός....
Κάνω κι εγώ και πολλοί ένα βασικό λάθος ως προς την προσέγγιση των απόψεων που γράφονται στο blog, ξεχνάω πως η κατατεθειμένη άποψη είναι αποσπασματική (σε σχέση με το σύνολο της σκέψης του γράφοντος) και επίσης ξεχνάω πως ο γραπτός λόγος είναι εύκολα παρεξηγήσιμος (και με λίγη βοήθεια από τυχόν κακή διάθεση) με αποτέλεσμα να ξεκινάω να (κατα)κρίνω πριν ζητήσω διευκρινήσεις...
Είμαι καινούριος στο blogging και τώρα μαθαίνω τα κόλπα του οπότε θα προσπαθήσω να διορθωθώ....καλό θα ήταν κάποιοι να το προσπαθήσουν κι αυτοί (και δεν υπονοώ κανέναν συγκεκριμένα).
Υ.Γ. παρ'όλο που πέρασα στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς και Μηχανικούς Η/Υ του Πολυτεχνείου Ξάνθης σπούδασα εξ'ολοκλήρου στην Αγγλία (εν αγνοία των εκεί συνθηκών, τρόπου ζωής κλπ αν και δεν το μετανιώνω) Παρ'ολ'αυτά επειδή έχει πέσει πολύ κράξιμο και νοιώθω πως πρέπει να διαφημίσω τα "προσόντα" μου με αυτήν την ορθογραφία που βλέπετε (και η οποία έχει χαλάσει λόγω 5 χρόνων greeklish) έχω πάρει το 3ο βραβείο έκθεσης σε διαγωνισμό του ΕΒΕΑ μεταξύ μαθητών απ'όλη την Αττική Β και Γ λυκείου (ήμουν Β λυκείου τότε). Το θέμα ήταν (στο περίπου) "Οι δυσκολίες ένταξης των νέων στη νέα τάξη πραγμάτων που επικρατεί στη διεθνή αγορά εργασίας" (μου τη δίνει η αυτοδιαφήμιση αλλά με έχετε πιάσει από τα μούτρα ρε παιδιά :(
Χαίρομαι φίλε γιατί αν και νέος στο blogging έχεις μπεί στο πνεύμα του, ελευθερία έκφρασης και ιδεών με σεβασμό στον συνομιλητή.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Many argue, not many converse". Louisa May Alcott.
Μετά απο αρκετά χρόνια δικών μου σπουδών και εργασίας στο εξωτερικό, μπορώ να πω σε καταλαβαίνω.
Μην νιώθετε άγχος για την ορθογραφία :). Δεν χρησιμοποιώ επεξεργαστή κειμένου και spell checker ούτε εγώ στο blog γιατί προτιμώ τον αυθόρμητο τρόπο επικοινωνίας. Στην δουλειά είναι ανάγκη, αλλά όχι όταν γράφω για την διασκέδασή μου.
Η αυτόματη ηλεκτρονική διόρθωση είναι ένας παθητικός κι οχι εποικοδομητικός τρόπος να πλουτίσεις το λεξιλόγιο σου. Όταν έχω αμφιβολία για τον συλλαβισμό μιάς λέξης έχω την βοήθεια ενός ηλεκτρονικού λεξικού με συνώνυμα. Άλλοι χρησιμοποιούν επεξεργαστή κειμένου, αλλά "τα ράσα δεν κάνουν τον παπά".
Σημασία έχει η ουσία και η ανάλυση του θέματος.
Στην ουσία λοιπόν.
Η αναφορά στους διεθνείς και ντόπιους δημαγωγούς του χθές δεν ήταν μόνο μια προσπάθεια τσουβαλιάσματος μιας οικτρά αποτυχημένης ιδεολογίας στην πράξη, της μαρξιστικής αριστεράς, αλλά μία υπογράμμιση ότι πολλές φορές οι λίγοι "εκλεκτοί" προλετάριοι πρόσφεραν στους πολλούς όχι ευδαιμονία αλλά ψέμμα, εξευτελισμό, διάβρωση και παραμόρφωση των δημοκρατικών διαδικασιών μέχρι τις μαζικές εκτελέσεις άμεσες ή έμμεσες γενοκτονίες λόγω πείνας που πρόξένησε ο Λένιν στον Ουκρανικό λαό το 1921.
Μια παρένθεση που αξίζει τον χρόνο μας.
Η Ουκρανία κατακτήθηκε απο τους τσάρους τον 18ο αιώνα. Με την επανάσταση των μπολσεβίκων απόκτησε την ανεξαρτησία της για 3-4 χρόνια.
Αλλά οι Σοβιετικοί μαζί με τις γειτονικές χώρες τις επιτέθηκαν και διαμελίσθηκε μεταξύ των Σοβιετικών, Πολωνών, Τσέχων και Ρουμάνων.
Με το τέλος του πολέμου ο Λένιν που αντιμετώπισε δυσαρέσχεια και φήμες ανταρσίας για τις κακουχίες του Ρώσικου λαού, απογύμνωσε την Ουκρανία απο οτιδήποτε τρόφιμα υπήρχαν για να καλοταίσει και να καθησυχάσει τους Μοσχοβίτες και τους κατοίκους των άλλων πόλεων.
Στις ιστορίες της εποχής εκείνης θα προσέξει κανείς ότι ξαφνικά απο τις στερήσεις της Μπολσεβικής επανάστασης ήρθε μια αναπάντεχη ευημερία και καλοπέραση, αποτέλεσμα της Γενοκτονίας απο έλλειψη τροφής και πείνας των Ουκρανών. Σε μιά χώρα που ήταν η πιο παραγωγική της Ανατολικής Ευρώπης σε δημητριακά.
Βέβαια ο Ρωσικός λαός δεν έμαθε ή δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει την αλήθεια της ξαφνικής αφθονίας.
Την δεκαετία του '30 ο Στάλιν επανέλαβε την "Λύση" Γενοκτονίας του Λένιν σε πολύ χειρότερη κλίμακα βέβαια με αποτέλεσμα 7,000,000 Ουκρανοί νεκροί σε δύο χρόνια.
"Εγκληματώ σύμφωνα με τις δυνατότητές μου και προσωπολατρεύομαι σύμφωνα με τις ανάγκες μου" πρώτη αρχή των Λένιν-Σταλιν-Μαό-Παπανδρέου.
United Human Rights Council - Ukraine Famine
-> it is said ...
ΑπάντησηΔιαγραφή"θέλω να μη βλέπω από τη μια μεριά ακριβά αμάξια και σπίτια και από την άλλη ναρκομανείς και εξαθλιωμένους ανθρώπους αφημένους στη μοίρα τους, θέλω να βλέπω συνειδητούς πολίτες και όχι οπαδούς της μιας ή της άλλης παράταξης να περιμένουν το σύνθημα για ν'αρχίσουν να φωνάζουν συνθήματα.....και πολλά άλλα που δε χωράνε εδώ."
Τα ακριβά αμάξια και σπίτια ανατρέφουν, σε ποσοστό αναλογίας, και τους περισσότερους ναρκομανείς, εκείνοι έχουν τα χρήματα και τα "υπαρξιακά προβλήματα".
Δεν είναι κοινωνική αντίθεση, αλλά μια απο τις αιτίες σε ένα καταστροφικό αποτέλεσμα. Η διάλυση της οικογένειας, τα διαζύγια και η αδιαφορία για την ανατροφή των παιδιών είναι άλλες απο τις αιτίες.
Ο πρώτες παρέες τοξικομανών που συνάντησα στην Ελλάδα στην αρχή της δεκαετίας του '80, η μία σε συνοικία του Πειραιά, η άλλη σε λύκειο της Κυψέλης, κι άλλη στην Σκιάθο ήταν παρέες καλών παιδιών στην πλειοψηφία τους είτε απο οικογένειες χωρισμένων, είτε αλκοολικών, είτε
αδιάφορων γονιών.
Οι υπόλοιποι πειραματιζόντουσταν κατα απομίμηση.
Γράφετε ότι:
"Το 95% ψηφίζει κατά τις δικτατορίας του προλεταριάτου....ναι! Παραβλέπετε όμως τους διωγμούς, την περιθωριοποίηση και τα βασανιστήρια που δέχτηκε η (Αριστερή) πλειονότητα από τον Β' ΠΠ και δώθε. Παραβλέπετε επίσης τη συστηματική εκπαίδευση και παραπλάνηση των μαζών, το κατόρθωμα του υπαρκτού σοσιαλισμού να τα σκ....ει όλα και να μπει στη συνείδηση του λαού ως ο νέος Φασίστας (με τη βοήθεια και των νικητών/καπιταλιστών βεβαίως).
Το γεγονός ότι η κομουνιστική θεωρία και πράξη βασίζοταν μέχρι πρόσφατα στην ανατροπή της αστικής Δημοκρατίας με την βία.
Ανεξάρτητα απο τα άλλα τρομερά μειονεκτήματα της μαρξιστικής ιδεολογιάς η εφαρμογή της με την βία και με την απογύμνωση των δημοκρατικών θεσμών την οδήγησε και πάντοτε θα την οδηγεί σε αποτυχία.
Το Ελληνικό Κομουνιστικο Κόμμα και οι ομάδες πιο εξτρεμιστικά απ'αυτό ακολουθώντας μια άκρα μονολιθική εφαρμογή αυτής της ιδεολογίας σχεδόν απο την ίδρυσή τους, στην διάρκεια της Κατοχής, στα Δεκεμβριανά στον Εμφύλιο και για μερικές ακόμη μέχρι σήμερα, το μόνο που κατόρθωσαν ήταν την απέχθεια του λαού.
Απέχθεια όχι βασισμένη στις γενικές αρχές της ιδεολογίας αλλά στην πρακτική της.
Σέβομαι τις μειοψηφίες και τις υποστηρίζω σε θέματα λογοκρισίας, αλλά σε θέματα εξουσίας και εφαρμογής, ο Ελληνικός λαός έχει διαλέξει με την θέλησή του και με τον ψήφο του την αστική Δημοκρατία, είτε φιλελεύθερη Δεξιά, είτε Σοσιαλιστική Αριστερά Αριστερά, είτε παλιότερα Κέντρο.
Η κομουνιστική και αναρχική μειοψηφία όλων των αποχρώσεων δεν μπορεί να επιβάλλει την θέληση της στην πλειοψηφία χωρίς βία.
Σ'αυτό το σημείο έχει αντιταχθεί ο Ελληνικός λαός και θα αντιταχθεί στο μέλλον. Δεν είναι θέμα προπαγάνδας. Εχουν περάσει 32 χρόνια απο την Μεταπολίτευση και θα έλεγα ότι υπάρχει περισσότερη μαρξιστική προπαγάνδα στα ΜΜΕ σήμερα απ΄ ότι ποτέ.
Ελπίζω με τον χρόνο θα υπάρξει μια σύγκλιση απόψεων και καταδίκη εξτρεμιστικών πράξεων κι απο τα δύο άκρα του πολιτκού φάσματος. Ουδείς όμως γνωρίζει το μέλλον.
Η βία σίγουρα φέρνει περισσότερη βία.
"Μαχαίραν έδωκες μαχαίραν θα λάβεις" είπε ο Ζορμπάς.
Σε τέτοια δίκοπα μαχαίρια δεν υπάρχει λαβή για να πιαστείς και να μην ματώσεις.
Σαν Ορθόδοξος Χριστιανός εκφράζω την απόλυτη αντίθεσή μου σε μια τέτοια "λογική" βίας.
Σαν Έλληνες όλοι προσπαθούμε όσο μπορούμε για το καλό της Ελλάδος. Ελπίζω. Η Πρόοδος δεν έρχεται χωρίς σχέδιο και οργάνωση.
Best Change Management necessitates the participation of the key players, the win and conviction of the majority and certainly the use of accountability in the change's progress through the use of critical primary and secondary milestones.
Συμφωνώ στο ότι η μειοψηφία δε νοείται να επιβάλλει στην πλειοψηφία τη θέλησή της και νομίζω το λέω και στο προηγούμενο κείμενό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιμένω όμως πως κρίνετε μια θεωρία με βάση την εφαρμογή της και είναι σα να κρίνετε τον "Λόγο του Θεού" με βάση την εφαρμογή του από τους παπάδες. Αν χρησιμοποιούσα αυτό το κριτήριο κι εγώ θα σας έλεγα πως ο Χριστιανισμός είναι ό,τι χειρότερο κάτι που είναι λάθος.
Εξ'άλλου αν βγουν οι ταμπλελες "Χριστιανισμός" και "Κομμουνισμός" νομίζω οι 2 θεωρίες έχουν αρκετά κοινά σημεία επαφής, όπως:
Αγάπη για τους συνανθρώπους και αλληλοβοήθεια, όλοι είμαστε ίσοι (προσοχή όχι ίδιοι, ίσοι). Τώρα θα μου πείτε πως ο Χριστιανισμός λέει αγάπα και τον εχθρό σου ενώ ο Κομμουνισμός λέει σκότωσέ τον (?). Είναι πολλά τα παραδείγματα όμως μέσα από τα βιβλία του Χριστιανισμού που οι Χριστιανοί αντιτάχθηκαν στους καταπιεστές τους και τους σκότωσαν (αν δεν κάνω λάθος τότε αποτελούσαν και τη μειοψηφία).
Η αλήθεια είναι πως δυστυχώς δεν έχω κάνει εκτεταμένες μελέτες πάνω στην ιστορία των κομμουνιστικών χωρών ούτε και στη θεωρία του κομμουνισμού γι'αυτό και δε θεωρώ τον εαυτό μου κομμουνιστή.
Για τους ναρκομανείς που λέτε επειδή έχω άποψη, να σας πω πως μεγάλωσα στη Νίκαια (σύνορα με Κορυδαλλό) και πως από τους (περίπου 40-50) φίλους μου τότε με εξαίρεση 2 από αυτούς οι άλλοι είναι τοξικομανείς και μάλιστα ηρωινομανείς οι περισσότεροι....Αντίθετα όταν μετακόμισα στο Μαρούσι (λόγω αλλαγής σχολείου) οι τοξικομανείς ήταν μακράν λιγότεροι.
Χωράει πολλή συζήτηση το θέμα.....Το μόνο σίγουρο είναι πως τώρα τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά αλλά έχω πίστη στον άνθρωπο και την εξελικτική του ικανότητα...
it is said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"...πως κρίνετε μια θεωρία με βάση την εφαρμογή της..."
Αγαπητέ φίλε δεν έκρινα τον κομουνισμό μόνο σαν εφαρμογή, αν κι αυτό έχει την μεγαλύτερη σημασία, αλλά επίσης σαν θεωρία.
Αυτές οι ατέλεις στην θεωρία είναι αιτία όλων αυτών των καταστροφικών σφαλμάτων στις διάφορες εφαρμογές του.
Ο κομμουνισμός έχει αποτύχει σε όλες τις εφαρμογές του όχι γιατι δεν εφαρμόσθηκε τέλεια η θεωρία, αλλά επειδή η θεωρία ασπάζεται την αλλαγή της ανθρώπινης κοινωνίας όχι με Δημοκρατικά μέσα αλλα με την βία.
Ο κομουνισμός σαν θεωρία απο τα γεννοφάσκια του υιοθετεί την βία σαν μέσο
για την εγκατάσταση στην εξουσία.
Όταν ο ιδεολόγος μαρξιστής ισχυρίζεται ότι η θεωρία του κομουνισμού έχει κοινά στοιχεία με τον Χριστιανισμό, στην πραγματικότητα παραβλέπει τον λόγο ύπαρξης του κομουνισμού που είναι μια θεωρία κατακτήσης της εξουσίας με κύριο μέσο-μοχλό την βία του όχλου.
Ο κομουνισμός έχει ρεκόρ 100% στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γιατί όμως έχει τόσο αποτυχημένες εφαρμογές;
Βασικά γιατί είναι ιδεολογία εξουσίας.
α) Έχει σενάρια τακτικής για την κατάληψη της εξουσίας, αυτός είναι ο πρωταρχικός του σκοπός.
Δεν υπάρχει ούτε μια εφαρμογή του δογματικού κομουνισμού που δεν ανέβηκε στην εξουσία με την βία.
Δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος σήμερα με κομουνιστικό κόμμα που αναρρίχήθηκε για πρώτη φορά στην εξουσία σαν αποτέλεσμα δημοκρατικών διαδικασιών.
Μιλάμε για την "επανάσταση του προλεταριάτου".
Πως γίνεται επανάσταση με διαδικασίες και ψηφοφορίες αστικής δημοκρατίας;
Στην διατήρηση της εξουσίας είναι η μόνη πολτική θεωρία μαζί με τον φασισμό που καταδιώκει και εξοντώνει πρώην οπαδούς και ηγέτες που ξέπεσαν της "αγνής" κομουνιστικής θεωρίας.
β) Παρουσιάζει διάζευξη μεταξύ της ικανότητας παραγωγής και ανάγκης για κατανάλωση.
Το αίσθημα δικαίου του ανθρώπου κατηγορηματικά μας υπενθυμίζει ότι αυτός που δεσμεύει την ελευθερία του για να παράγει περισσότερα και καλύτερα προς το σύνολο θέλει να έχει για τον κόπο του την ελευθερία να καταναλώνει αυτός και η οικογένεια του χωρίς κυβερνητικους περιορισμούς. Αλλοιώς δημιουργείται ανισότητα στο αποτέλεσμα της εργασίας.
γ) Ο κομουνισμός δεν αποδέχεται διαφορετικές ιδέες, πολυκομματική αντιπροσώπευση, και διαίρεση εξουσίας.
Χρησιμοποιεί την βία μετά την απόκτηση της εξουσίας για την μονόπλευρη επιβολή της ιδεολογίας του κομουνισμού. Δεν αποδέχεται ισορροπίες εξουσίας μεταξύ διαφορετικών αντιπροσώπων του λαού. Μία είναι η εξουσία, του "προλεταριάτου" και βέβαια των εκλεκτών αντιπροσώπων του.
Η βία εναντίον κάθε άλλου οργανισμού, εκκλησίας, ιδεολογίας είναι απόλυτη και αναγκαία στον θεωρητικό μαρξισμό.
δ) Δεν υπάρχει ελευθερία λόγου τυπου, ΜΜΕ, σκέψης έξω απο την επιρροή και λογοκρισία του κομουνιστικού κόμματος. Ο θεωρητικός μαρξισμός δεν αφήνει αμφιβολίες στην εφαρμογή.
ε) Η τελειοποίηση του κομουνισμού σαν "δογματικά τέλεια" ιδεολογία που είναι αποτελεί έγκλημα εναντίον της ιδεολογίας και τιμωρείται πολλές φορές με θάνατο.
Δεν μπορείς να δανεισθείς θετικά στοιχεία απο άλλες ιδεολογίες, αυτό λέγεται ρεβισιονσιμός (αναθεώρηση του δογματος) και τιμωρείται ανάλογα με την επιμονή για αλλαγή.
ζ) ο κομουνισμός σαν συγκεντρωτική εξουσιαστική ιδεολογία που δεν επιτρέπει διαίρεση εξουσίας, επιτρέπει την προσωπολατρεία ως συνήθως σε ηγέτες με αποτέλεσμα ανήθικοι ηγέτες που προηγομένως ήταν απλώς σύντροφοι γίνονται οι πατριάρχες της δικής τους εφαρμογής του κομουνισμού.
Έχουμε δηλαδή περιπτώσεις όπως σήμερα στην Κίνα του καπιταλιστικού εμπορίου το μόνο που συνδέει την εφαρμογή με το "δόγμα" είναι το όνομα και η απολυταρχική συγκεντρωτική εξουσία των ηγετών του κόμματος.
η) Τελευταίο και πιο σημαντικό είναι η αναγκαστική και με την βία δέσμευση του ατόμου στην θέληση του συνόλου, Ολοκληρωτισμός.
Σου καθψρίζει την συμπεριφορά, τον λόγο, την παραγωγή, την παιδεία, το μέλλον σου ακόμα και πόσα παιδιά μπορείς να έχεις.
Ο Χριστιανισμός ποτέ δεν είχε σαν πρωταρχικό του σκοπό την αρπαγή της πολιτικής εξουσίας, την επίδειξη εξουσίας.
Ο Χριστιανισμός αμύνεται με διάφορους τρόπους όταν η αυταρχική πολιτική εξουσία αναπόφευκτα προσπαθεί να ξεριζώσει τον Χριστιανισμό για να μπορεί να παίρνει αντιδημοκρατικά και αντιχριστιανικά μέτρα ανεξέλεκτα.
Ο Χριστιανισμός σαν θρησκεία είναι υπέρ της ειρήνης και εναντίον του μίσους που οδηγεί στον πόλεμο, αλλά επιτρέπει την αυτοάμυνα όταν κάποιος σου επιτίθεται και κινδινεύει η ζωή σου, η ζωή της οικογένείας σου και η ζωή αθώων.
Υ.Γ.
το προάστειο του Πειραιά που αναφέρθηκα για το πρόβλημα των ναρκωτικών στην αρχή της δεκαετίας του '80 ήταν πραγματικά το ίδιο με αυτό που μεγαλώσατε εσείς.
Στο Λύκειο υπήρχαν πολύ λίγοι που χρησιμοποιούσαν ναρκωτικά. Περισσότεροι νεέοι που είχαν εγκαταλείψει το σχολείο χρησιμοποιούσαν ναρκωτικά αγοράζοντας απο τις λέσχες και στην "Βικτώρια", αν θυμάμαι καλα το όνομα του υπόγειου τεκέ.
Σε μεγαλύτερο ποσοστό όμως ήταν οι νέοι στο προάστειο των Αθηνών.
Δεν έχει σημασία, όπου υπήρχε χρήμα, υπήρχαν και τα βαποράκια.
Τα θύματα ως επι το πλείστον παιδια απο χωρισμένες η οικογένειες με προβλήματα, ή απο παιδιά με γονείς που είχαν κι αυτοί παρόμοια πρόβληματα εθισμού.
@ Το σωστό να λέγεται
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Νομίζω δε, πως δεν έχετε διαβάσει καλά τη θεωρία του κομμουνισμού ή τη διαβάσατε με προκατάληψη ή διαβάσατε (κατα)κριτές της.
Στον κομμουνισμό δεν υπάρχει καν κράτος. Πριν τον κομμουνισμό και σαν προπαρασκευαστικό στάδιο υπάρχει ο επιστημονικός σοσιαλισμός που προετοιμάζει το έδαφος και χρησιμοποιεί για αυτό την παιδεία. Παιδεία με την έννοια του να προετοιμάσει τους πολίτες να σκέφτονται με βάσει το εμείς και όχι το εγώ, με το να μπορούν να λειτουργήσουν χωρία ατομική ιδιοκτησία κλπ
Η εξουσία προφανώς καταλαμβάνεται με τη βία στην εποχή που γράφτηκε η θεωρία τότε δεν υπήρχαν καν δημοκρατικές διαδικασίες με τη μορφή που έχουν σήμερα.
Οι προλετάριοι του σήμερα επίσης έχουν αλλάξει (κατα τη γνώμη μου πάντα) και δεν είναι μόνο οι εργάτες των εργοστσίων.
Οποιαδήποτε ριζική αλλαγή στην ιστορία του ανθρώπου ήρθε με μια επανάσταση και σας προκαλώ να βρείτε έστω και ένα άλμα της κοινωνίας ου ανθρώπου που δεν επήλθε μετά από επανάσταση (βίαιη).
Ο Χριστιανισμός δεν είναι πολιτική θεωρία και προφανώς δε στοχεύει στην κατάληψη της εξουσίας (αν και οι εκφραστές του το έκαναν πολλές φορές).
Η παραγωγή στο σύνολό της είναι και σήμερα μεγαλύτερη της ζήτησης και αν δεν έχεις να παλέψεις ενάντια σε όλα τα υπόλοιπα κράτη που επιβάλλουν εμπάργκο ή διαγωνισμούς καλύτερης στρατιωτικής υποδομής μπορείς να προσφέρεις στους πολίτες σου τα πάντα.....
Οι πρώτες χριστιανικές κοινότητες δούλευαν κατά μία έννοια με αυτό το πρότυπο που καταδικάζετε τώρα, δλδ όλοι δούλευαν και παρήγαγαν τα διάφορα αναγκαία προϊόντα και όλοι είχαν πρόσβαση σε αυτά σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Είχαν όμως την παιδεία να ξέρουν τις ανάγκες τους και να μην κάνουν καταχρήσεις.....
Δε νομίζω πως μπορώ να σας πείσω αλλά παρ'ολ'αυτά χαίρομαι το διάλογο. :)
it is said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Νομίζω δε, πως δεν έχετε διαβάσει καλά τη θεωρία του κομμουνισμού...".
Αγαπητέ φίλε θα μου επιτρέψετε να συμφωνήσω.
Την είχα διαβάσει πριν απο πολύ καιρό (την κομουνιστική θεωρία) και με την ευκαιρία που μου δώσατε την ξαναδιάβασα καλύτερα.
Θα παραθέσω λοιπόν αποσπάσματα απο το "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος" των Καρλ Μαρξ - Φρήντριχ Ενγκελς, έκδοση του 1890, που είναι οι γενικές αρχές του κομουνισμού δια μέσου των αίώνων.
Θα σχολιάσω συγκεκριμένα μόνο εκείνες τις παραγράφους του μανιφέστου που εσείς αφηρημένα αναφερθήκατε στην συζήτησή μας.
Γράφετε "Στον κομμουνισμό δεν υπάρχει καν κράτος".
Κράτος σημαίνει εξουσία και εφαρμογή της εξουσίας.
Το μανιφέστο επαναλαμβάνει αρκετές φορές ότι σκοπός της επανάστασης του προλεταριάτου εναντίον των άλλων τάξεων είναι η εξουσία του προλεταριάτου και η καταστροφή των άλλων τάξεων. Όχι μόνο κράτος ανυψώνεται απο την τέφρα των άλλων τάξεων αλλά επιβάλλεται η συνέχιση του με την βία.
Η βία και ο θάνατος αυτών που έχουν διαφορετική γνώμη το γέννησε, μόνο η βία και ο θάνατος κατά των "αντιδραστικών" μπορεί να το διατηρήσει στην εξουσία.
Ας αφήσουμε το μανιφέστο να μας εξηγήσει την θεωρία του κομουνισμού με τα δικά του λόγια:
"Το προλεταριάτο, το κατώτερο στρώμα της σημερινής κοινωνίας, δεν μπορεί να σηκωθεί, δεν μπορεί ν' ανυψωθεί χωρίς να τιναχτεί στον αέρα όλο το εποικοδόμημα των στρωμάτων που αποτελούν την επίσημη κοινωνία"
Η ισοπέδωση μέσω της ανατίναξης της κοινωνίας κάνει "ντε φάκτο" την εφαρμογή της κομουνιστικής θεωρίας δολοφονική για όλα τα στρώματα της κοινωνίας.
Η μεγαλύτερη αδυναμία της θεωρίας και η διαμετρική της αντίθεση απο τον κοινοβουλευτικό σοσιαλισμό, το "πρέπει να γκρεμίσεις ολοκληρωτικά για να ανοικοδομήσεις".
Ο κομουνισμός είναι Ολοκληρωτισμός.
"Οι προλετάριοι δεν έχουν τίποτα δικό τους να εξασφαλίσουν, έχουν όμως να καταστρέψουν κάθε ως τώρα ατομική ασφάλεια και ατομική εξασφάλιση."
Σχ. Η καταστροφή της ασφάλειας για αστούς αλλά και προλετάριους είναι απαραίτητο στοιχείο στην επιτυχία του κομουνισμού.
Άνθρωποι που νοιώθουν ανασφάλεια και αποπνιχτική αβεβαιότητα για το μέλλον
κλίνουν να υποστηρίζουν επαναστάσεις.
Άνθρωποι που λιμοκτονούν δεν έχουν και πολλά να χάσουν μια και ο θάνατος τους απο την πείνα ή την ανασφάλεια ενός εξοντωτικού πολέμου είναι σχεδόν βέβαιος (λόγοι επιτυχίας της Ρωσικής Επανάστασης του 1917)
"Χαράζοντας τις γενικές φάσεις της εξέλιξης τον προλεταριάτου, παρακολουθήσαμε το λίγο-πολύ καλυμμένο εμφύλιο πόλεμο μέσα στην υπάρχουσα κοινωνία, ως το σημείο που o πόλεμος αυτός ξεσπάει σε ανοιχτή επανάσταση και το προλεταριάτο θεμελιώνει την κυριαρχία του με τη βίαιη ανατροπή της αστικής τάξης."
Σχ. Η ανάγκη του εμφυλίου πολέμου με΄σα στην υπάρχουσα κοινωνία για να θεμελιώσει το προλεταριάτο (ο κομουνισμός) την κυριαρχία του.
¨οποιος έιχε δια΄βασε4ι το μανιφέστο την δεκαετία του '40 θα ΄γνώριζε ότι ο Ελληνικός Εμφύλιος ήταν αναπόφευκτος. Εμφύλιος είναι η θεωρία του κομουνισμού.
Είναι "το Είναι του".
Ήταν θέμα χρόνου!
Επεξήγηση της αστικής τάξης απο τον Ένγκελς:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Με τη λέξη αστική τάξη εννοούμε την τάξη των σύγχρονων καπιταλιστών που είναι κάτοχοι των κοινωνικών μέσων παραγωγής και που εκμεταλλεύονται μισθωτή εργασία. Με τη λέξη προλεταριάτο εννοούμε την τάξη των σύγχρονων μισθωτών εργατών που, επειδή δεν κατέχουν καθόλου δικά τους μέσα παραγωγής, είναι αναγκασμένοι να πουλούν την εργατική τους δύναμη για να μπορούν να ζήσουν. (Σημείωση του Ένγκελς στην αγγλική έκδοση του 1888)."
Δηλαδή, όποιος έχει υπαλλήλους ακόμα και έναν ή μία είναι αντιπρόσωπος της μισητής αστικής τάξης.
Όποιος προσλαμβάνει ένα υδραυλικό, ένα ηλεκτρολόγο, ένα τσαγκάρη, ένα βοηθό, ένα εργάτη για την συγκομιδή στα χωράφια του και τον πληρώνει για την εργασία του ανήκει επίσης στην ίδια μισητή τάξη ("εκμεταλλεύονται μισθωτή εργασία").
Προλετάριοι είναι αυτοί που αναγκάζονται και δουλεύουν μισθωτοί γιατι "δεν κατέχουν καθόλου δικά τους μέσα παραγωγής".
Με αυτή την έννοια σχεδόν όλοι είμαστε η αστική τάξη που "εκμεταλλευόμαστε" άλλους μισθωτούς.
Με την ίδια έννοια προλετάριοι είμαστε όλοι οι μισθωτοί. Εργάτες που είτε πληρώνονται ένα μεροκάματο ή πληρώνονται μισθό για χρόνια.
Δεν υπάρχει μεγάλη και διακρινόμενη διαφορά μεταξύ των τάξεων, με αποτέλεσμα η κομουνιστική προπαγάνδα να εκμεταλλέυεται και να θριαμβεύει μιλώντας στην κάθε τάξη πως να ασπασθούν τον κομουνισμό και την βία για ευνοήσουν τα "αδικημένα"
συμφέροντά τους.
Να δούμε τώρα πώς επέρχεται ο "επιστημονικός σοσιαλισμός" που αναφέρατε φίλε. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρώ τον όρο αυτό στα έργα του Μαρξ και Ένγκελς, εκτός απο μια φορά στην εισαγωγή της έκδοσης του 1890. Ίσως γιατί οι ίδιοι απεχθανόνταν τον σοσιαλισμό και μάλιστα τον επιστημονικό (αναφορά γι αυτό στο τέλος του μηνύματος.)
"Γενικά, οι συγκρούσεις μέσα στην παλιά κοινωνία ευνοούν με πολλούς τρόπους την πορεία ανάπτυξης του προλεταριάτου. Η αστική τάξη βρίσκεται σε κατάσταση αδιάκοπου αγώνα: πρώτα, ενάντια στην αριστοκρατία. Αργότερα, ενάντια στα τμήματα εκείνα της ίδιας της αστικής τάξης που τα συμφέροντά τους έρχονται σε αντίθεση με την πρόοδο της βιομηχανίας. Και πάντα, ενάντια στην αστική τάξη όλων των άλλων χωρών. Σε όλους αυτούς τους αγώνες, είναι υποχρεωμένη να κάνει έκκληση στο προλεταριάτο, να ζητάει τη βοήθειά του και να το τραβάει έτσι στην πολιτική κίνηση. Έτσι, η ίδια η αστική τάξη προμηθεύει στους προλετάριους τα δικά της στοιχεία μόρφωσης, δηλαδή τα όπλα ενάντια στον ίδιο τον εαυτό της.
Σχ. Μάλιστα τώρα καταλαβάινουμε πως επέρχεται η "μόρφωση του εργάτη". Ο εργάτης δεν μορφώνεται με Παιδεία αλλα με την συμμετοχή στο πλευρό της αστικής τάξης στους αγώνες της εναντίον των άλλων τάξεων και μέσων εξουσίας.
"Ακόμα, όπως είδαμε, με την πρόοδο της βιομηχανίας ολόκληρα συστατικά μέρη της κυρίαρχης τάξης κατρακυλούν στο προλεταριάτο ή, τουλάχιστον, βλέπουν να απειλούνται οι όροι της ζωής τους. Κι αυτά φέρνουν στο προλεταριάτο πολλά στοιχεία μόρφωσης."
Σχ. Εδώ βλέπουμε ότι ο Μαρξ και Ένγκελς διαχωρίζουν την τάξη των βιομηχάνων απο την αστική τάξη, τους μικροεπαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους μεγάλους γαιοκτήμονες.
Η τάξη των βιομηχάνων στο Μανιφέστο δεν ανήκει στην αστική τάξη αλλα είναι εχθρός και αντίπαλος της αστικής τάξης. Αυτή η αντιπαλότητα "φέρνει στο προλεταριάτο πολλά στοιχεία μόρφωσης".
"Ο άμεσος σκοπός των
ΑπάντησηΔιαγραφήκομμουνιστών είναι ο ίδιος με το σκοπό όλων των άλλων προλεταριακών κομμάτων: Συγκρότηση του προλεταριάτου σε τάξη, ανατροπή της κυριαρχίας της αστικής τάξης, κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο."
Σχ. Συνέχιση της εμπέδωσης του βασικού σκοπού του κομουνισμού, ο πυρήνας της σκέψης του, το μεδούλι του.
1) Η συγκρότηση του προλεταριάτου σε τάξη.
2) Η ανατροπή της κυριαρχίας της αστικής τάξης (με την βία)
3) Η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο
Σχ. Η κατάκτηση της εξουσίας, η δημιουργία κομουνιστικού κράτους.
Στο θέμα της κατάργησης της ατομικής ιδιοκτησίας που αναφέρατε αγαπητέ φίλε:
"Αυτό που χαρακτηρίζει τον κομμουνισμό δεν είναι η κατάργηση της ιδιοκτησίας γενικά, αλλά η κατάργηση της αστικής ιδιοκτησίας."
Σχ. Δεν θα καταργήσει ο κομουνισμός την ιδιοκτησία των άλλων ταξεων αλλα μόνο της αστικής ιδιοκτησίας δηλαδη της περιουσίας που αποκτήθηκε απο την μισθωτή εργασία κάποιου άλλου.
Βέβαια στην εφαρμογή του ο κομουνισμός κατήργησε την περιουσία όλων, ακόμα και των μικροαστών και μικροαγροτών, για να την μοιράσει στους εκλεκτούς λίγους του κόμματος.
Με τον κομουνισμό και την έλλειψη κινήτρων για παραγωγή η πίτα για μοιρασιά μικραίνει, η βιομηχανική και αγροτική παραγωγή χωλαίνει και όλες οι περιουσίες όσο μικρές και να 'ναι πρέπει να μοιρασθούν στην κατεύθυνση της εξουσίας, της κομουνιστικής ολιγαρχίας.
"Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν"
Σχ. Αν δεν έχεις πατρίδα και είσαι εργάτης δεν έχεις πρόβλημα να διαμέλίσεις τον τόπο που γεννήθηκες όταν σε διατάξει το κόμμα.
Καταλαβαίνετε την αδιαφορία των ορθόδοξων κομουνιστών για την Ελλάδα σαν πατρίδα; Καταλαβάινετε πως ωρισμένοι μαρξιστές δεν διστάζουν να συκοφαντήσουν την Ελλάδα, να προσπαθήσουν να ξαναγράψουν την Ιστορία της με ανθελληνικό μένος.
Να καταπολεμήσουν και να κατηγορήσουν την αγάπη για την Ελλάδα κι όσους την εκφράζουν.
Πόσοι πατριώτες κομουνιστές και μη εξοντώθηκαν στην Κατοχή και στον Εμφύλιο Πόλεμο γιατί δεν έβαλαν το κομουνιστικό κόμμα πάνω απο τις ανάγκες της Πατρίδας;
Πόσοι μαρξιστές σήμερα δεν αρθογραφούν και γράφουν βιβλία για να εκμηδενίσουν το αίσθημα του πατριωτισμού του Έλληνα.
Πατρίδα όλων αυτών είναι το κόμμα.
"Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος."
Σχ. Μακάρι οι κομουνιστές να είχαν το θάρρος να ακολουθήσουν τις οδηγίες του μανιφέστου και να μιλήσουν με ειλικρίνεια για τις απόψεις και τις προθέσεις τους, αντί να τις καμουφλάρουν πίσω απο φιλοδημοκρατικά, φιλοειρηνικά, φιλολογικά, φιλοτεχνικά, και φιλομουσικά προσωπεία.
Δεν θα είχαν ποτέ τους οπαδούς για να προξενήσουν την ζημιά που προξένησαν μέχρι τώρα.
Υ.Γ. #1
Ας δούμε τι είχε να πει η θεωρία του κομουνιστικού μανιφέστου για τον κοινοβουλευτικό σοσιαλισμό, τον "αστικό σοσιαλισμό":
"Κι ωστόσο, όταν βγήκε, δεν θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε σοσιαλιστικό Μανιφέστο. Με το όνομα σοσιαλιστές εννοούσαν το 1847 δύο λογιών ανθρώπους. Από τη μια, τους οπαδούς των διαφόρων ουτοπικών συστημάτων, ιδιαίτερα τους οπαδούς του Όουεν στην Αγγλία και του Φουριέ στη Γαλλία, που ήδη από τότε και οι δυο είχαν συρρικνωθεί σε απλές αιρέσεις που πέθαιναν σιγά-σιγά. Από την άλλη, τους κοινωνικούς κομπογιαννίτες όλων των ειδών, που με τις διάφορες πανάκειές τους και με λογιών-λογιών μπαλώματα ήθελαν να παραμερίσουν τα κοινωνικά κακά, χωρίς να βλάψουν καθόλου το κεφάλαιο και το κέρδος. Και στις δυο περιπτώσεις εννοούσαν ανθρώπους που βρίσκονταν έξω από το εργατικό κίνημα και που ζητούσαν πιο πολύ στήριγμα στις "μορφωμένες" τάξεις. Ωστόσο, η μερίδα εκείνη των εργατών, που είχε πεισθεί για την ανεπάρκεια των απλών πολιτικών αλλαγών και ζητούσε ένα συθέμελο μετασχηματισμό της κοινωνίας, ονόμαζε τότε τον εαυτό της κομμουνιστική. Ήταν ένας χοντροδουλεμένος ενστικτώδης μονάχα, και κάποτε λίγο ωμός κομμουνισμός, ήταν όμως αρκετά δυνατός για να δημιουργήσει δυο συστήματα ουτοπικού κομμουνισμού: στη Γαλλία την "Ικαρία" του Καμπέ και στη Γερμανία τον κομμουνισμό του Βάιτλινγκ . Ο σοσιαλισμός το 1847 ήταν ένα κίνημα αστικό, κομμουνισμός ήταν ένα εργατικό κίνημα. Ο σοσιαλισμός, τουλάχιστον στην ηπειρωτική Ευρώπη, ήταν κατάλληλος για τα σαλόνια, ο κομμουνισμός ήταν ακριβώς το αντίθετο. Και επειδή από τότε κιόλας είχαμε αποφασιστικά τη γνώμη ότι "η χειραφέτηση των εργατών πρέπει να είναι έργο της ίδιας της εργατικής τάξης", δεν μπορούσαμε ούτε στιγμή να διστάσουμε ποιο απ' τα δυο ονόματα θα διαλέγαμε. Κι από τότε δεν μας ήρθε ποτέ στο νου να το απορρίψουμε".
Υ.Γ. #2
Αγαπητέ φίλε γράφετε:
"Οποιαδήποτε ριζική αλλαγή στην ιστορία του ανθρώπου ήρθε με μια επανάσταση και σας προκαλώ να βρείτε έστω και ένα άλμα της κοινωνίας ου ανθρώπου που δεν επήλθε μετά από επανάσταση (βίαιη)."
Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα ειρηνικών επαναστάσεων που έφεραν ριζικές αλλαγές στην Ιστορία του ανθρώπου.
Η Γεωργική Επανάσταση, οι πρώτες καλλιέργειες της γης, οικισμοί, πόλη, κοινωνία.
Η Γραφή.
Η φιλοσοφική και μαθηματική Επανάσταση στην ανθρώπινη σκέψη των αρχαίων ελλήνων.
Η Αθηναική Δημοκρατία του χρυσού αιώνα, 5ου αιώνα Π.Χ.
Η Θρησκευτική Επανάσταση των πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού και μετέπειτα.
Η Διαφώτιση και η Αναγγένηση μετά τον Μεσαίωνα.
Η Επανάσταση της Τυπογραφίας.
Η Βιομηχανική Επανάσταση.
Η Επανάσταση των Επιστημών του 18ου και 19ου αιώνα.
Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Αστρονομία, Βιολογία, Ψυχολογία, Αρχιτεκτονική.
Η επανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Επανάσταση της Τέχνης μετα τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (Ντανταισμός).
Η Επανάσταση για την ισότητα της Γυναίκας μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Επανάσταση της Τεχνολογίας, η Ψηφιακή Επανάσταση.
Η ιδέα και εφαρμογή της Ευρωπαικής Ένωσης.
Οι "Βελούδινες Επαναστάσεις" που έπέφεραν την αστραπιάια πτώση του κομουνισμού και του τείχους του Βερολίνου.
Όλες ειρηνικές, σχεδόν αναίμακτες Επαναστάσεις που έφεραν ριζικές αλλαγές στην Ιστορία του Ανθρώπου.
Μια ακόμη κριτική άποψη για τον μαρξισμό απο την πλευρά της "προδομένης γενιάς" ομοιδεατών του μαρξισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο Μαρξ είναι Εβραίος και είναι περικυκλωμένος από ένα πλήθος μικροπρεπών, περισσότερο ή λιγότερο νοημόνων, ραδιούργων, εύστροφων, κερδοσκόπων Εβραίων, την ώρα που οι Εβραίοι βρίσκονται παντού, ως έμποροι και τραπεζικοί παράγοντες, συγγραφείς, πολιτικοί, ανταποκριτές εφημερίδων όλων των αποχρώσεων. Εν συντομία οι Εβραίοι λογοτεχνικοί μεσάζοντες, την ίδια ώρα που είναι οικονομικοί μεσάζοντες, με το ένα πόδι στην τράπεζα και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα , βρίσκονται και με τα οπίσθιά τους καθισμένα πάνω στον Γερμανικό Τύπο. Αυτοί έχουν γραπώσει τον έλεγχο όλων των εφημερίδων και μπορείτε να φανταστείτε τί εμετικά έντυπα είναι το αποτέλεσμά τους.
Τώρα, αυτός όλος ο Εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μια σέκτα εκμετάλλευσης, έναν λαό από βδέλες, ένα αδηφάγο παράσιτο, στην οποία είναι στενά συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον, χωρίς να λογαριάζουν όχι μόνο συνοριακές, αλλά και πολιτικές διαφορές - αυτός ο Εβραϊκός κόσμος είναι στις μέρες μας, στην διάθεση του Μάρξ ή του Ρότσιλντ. Είμαι βέβαιος ότι, από τη μια πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτιμά την αξία του Μάρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μάρξ αισθάνεται μια ενστιγκτώδη συμπάθεια και τρέφει ένα μεγάλο σεβασμό για την Οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο. Τί κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ κομμουνισμού και υψηλής διαχείρισης χρημάτων; Ω ! Ο κομμουνισμός του Μάρξ ζητά ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος, κι όπου αυτό υφίσταται, πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια κεντρική κρατική τράπεζα, και όταν αυτό υφίσταται, εκεί το παρασιτικό Εβραϊκό Έθνος, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στο μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για την ύπαρξή του....»
Όχι, τα παραπάνω δεν τα λέει ο Χίτλερ, ούτε ο Λε Πεν( ούτε βέβαια ο δικός μας Καρατζαφέρης...). Τα λέει ο αγαπημένος των αναρχικών Μιχαήλ Μπακούνιν!
1ον Επιφυλάσσομαι να διαβάσω και να επιστρέψω με παραπομπές
ΑπάντησηΔιαγραφή2ον οι επαναστάσεις που αναφέρετε ως αναίμακτες δεν είναι τέτοιες είτε άμεσα είτε και έμμεσα. Π.χ.
Η φιλοσοφική και μαθηματική Επανάσταση στην ανθρώπινη σκέψη των αρχαίων Ελλήνων.
Η Αθηναϊκή Δημοκρατία του χρυσού αιώνα, 5ου αιώνα Π.Χ.
Οι αρχαίοι Έλληνες και δη οι Αθηναίοι είχαν την πολυτέλεια του να μην δουλεύουν και να έχουν αρκετό χρόνο στα χέρια τους για συζητήσεις και πνευματικές αναζητήσεις ταξίδια ανά τον κόσμο όπου συνέλλεγαν και κατέγραφαν απόψεις και γνώσεις άλλων λαών. Όλα αυτά γιατί? Γιατί είχαν δούλους οι οποίοι στην πλειονότητά τους ήταν αιχμάλωτοι από πολέμους μεταξύ Πόλεων-Κρατών καθώς και οι απόγονοι αυτών.... Στη χρυσή εποχή του Περικλή δε, η ηγεμονία της Αθήνας επέφερε τεράστια ποσά στην Αθήνα που καταβάλλονταν από τα μέλη της "συμμαχίας" (σήμερα έχουμε ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΑΤΟ κτλ)
Η Θρησκευτική Επανάσταση των πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού και μετέπειτα.
Με αυτό δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείτε. Οι χριστιανοί έδιωξαν και εκδιώχθηκαν ανά τους αιώνες. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα τέτοια και είναι καταγεγραμμένα και στην Αγία Γραφή....
Η Διαφώτιση και η Αναγέννηση μετά τον Μεσαίωνα.
Προήλθαν από τις μάχες με την εκκλησία που επέφερε και το Μεσαίωνα με διωγμούς εναντίων της επιστήμης και της νόησης εν γένει.
Η Βιομηχανική Επανάσταση.
Η Επανάσταση των Επιστημών του 18ου και 19ου αιώνα.
Διαβάστε το βιβλίο του Μαρξ περί Αρχικής συγκέντρωσης του κεφαλαίου που αναφέρεται σε αυτό εκτενώς ως προς τη Βιομηχανική Επανάσταση με τη μορφή που πείρε αυτή στην Αγγλία (νομίζω η Αγγλία είναι ο κύριος εκπρόσωπος της Βιομηχανικής Επανάστασης).
Για την επανάσταση των επιστημών, αυτές έχουν άμεση σχέση με τη Βιομηχανική και η Βιομηχανία ήταν κύριος αρωγός της καθώς χρειάζονταν νέες τεχνολογίες. Επίσης έχει σχέση και με το διαφωτισμό και την αναγέννηση (Η Γαλλική επανάσταση εντάσσεται στα χρόνια της αναγέννησης αν δεν κάνω λάθος και ήταν κάθε άλλο παρά αναίμακτη).
Η ιδέα και εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Δε θεωρώ την ΕΕ επανάσταση. Τη θεωρώ οργάνωση για πιο συστηματική εκμετάλλευση των λαών και κεντρική εξουσία-διαχείριση. Εξάλλου προήλθε από την ΕΟΚ και συμβάσεις για πρώτες ύλες μεταξύ Ευρωπαϊκών κρατών με σκοπό την αύξηση του κέρδους....κτλ
Οι "Βελούδινες Επαναστάσεις" που επέφεραν την αστραπιαία πτώση του κομουνισμού και του τείχους του Βερολίνου.
Αν θεωρείτε τον Ψυχρό Πόλεμο βελούδινη επανάσταση επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Επίσης ξεχνάτε τον πόλεμο οικονομικό και διπλωματικό που διεξαγόταν για δεκαετίες ενάντια σε όλα τα "κομμουνιστικά κράτη" τα οποία δεν έχουν το αλάθητο....κάθε άλλο.
Ξέχασα: Η επανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων.
Πρώτον δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ριζική αλλαγή (υπήρχαν παγκόσμιου επιπέδου Αγώνες). Δεύτερον καμία σχέση δεν έχουν με το πρότυπο των Ολυμπιακών αγώνων (ποτέ δε σταμάτησε πόλεμος για να διεξαχθούν, κράτη μποϊκοταρίστικαν και δε συμμετείχαν σ'αυτούς, είναι καθαρά εμπορικοί οι λόγοι που διεξάγονται και θέμα γοήτρου για τα πάσης φύσεως φασιστοειδή καθεστώτα βλ. Χιλή, Γερμανία κλπ)
Παραδέχεστε σε σημεία του κειμένου και μόνος σας πως τα ίδια τα κομμουνιστικά κράτη εξώκηλαν της θεωρίας. Εγώ ποτέ δεν υπερασπίστηκα τα κράτη αλλά τη θεωρία.
Επίσης το κομμουνιστικό μανιφέστο γράφτηκε το 19ο αιώνα....από τότε έχουν αλλάξει πολλά και αν ζούσε ο αντίστοιχος Μαρξ θα είχε εξελίξει τη θεωρία του. Ξεχνάτε δε, πως εκείνη την εποχή αυτοί που αναφέρει ως προλετάριους αποτελούσαν την πλειονότητα. Ξεχνάτε πως δεν υπήρχαν εκλογές με τη μορφή που υπάρχουν σήμερα και άρα χωρίς δικαίωμα ψήφου (ή δικαίωμα ψήφου με μειωμένη βαρύτητα έναντι ευγενών ή/και αστών δλδ κατόχων των μέσων παραγωγής) δεν είχαν άλλη επιλογή από τη βίαιη κατάλυση του κράτους.
Για τον επιστημονικό σοσιαλισμό πρέπει να ξαναδιαβάσω ώστε να θυμηθώ και να επανέλθω....
Παρατηρώ αντισημιτισμό εκ μέρους σας (μέσω μπακούνιν βεβαίως αν και δεν έχει σχέση αυτός καθότι αναρχικός και άρα άσχετος με τον κομμουνισμό. Η φράση αναρχοκομμουνιστής αποτελούσε γενίκευση δικτατορικής επινόησης βλ χούντα και πριν)
it is said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"1ον Επιφυλάσσομαι να διαβάσω και να επιστρέψω με παραπομπές
2ον οι επαναστάσεις που αναφέρετε ως αναίμακτες δεν είναι τέτοιες είτε άμεσα είτε και έμμεσα."
Ευχαρίστως να επιστρέψετε.
Ο διάλογος μας είναι χαρακτηριστικά ειρηνικός αν αναλογιστούμε το θέμα είναι μια ιδεολογία που προξένησε τόσο μίσος \και θάνατο κι απο τις δυο πλευρές όχι μόνο στην χώρα μας αλλά σε ολόκληρη την υφήλιο.
Οι "επαναστάσεις" που αναφέρω είναι σχετικά αναίμακτες συγκρινόμενες με αυτές που είχαν σαν αιτία τον κομουνισμό.
Ειρηνικές επαναστάσεις δεν υπάρχουν, αλλά ξεχωρίζουν εύκολα αυτές που είχαν τρομερή βία.
Θα αναφέρω τρείς που είχαν αρνητικά αποτελέσματα για την πλειοψηφία του λαου τους.
Την Γαλλική Επανάσταση, την Επανάσταση των Μπολσεβίκων και την Ελληνική Χούντα.
Κατ αρχάς και οι τρείς βασιστήκαν στην αγροτική και εργατική φτώχεια, κοινωνική αδικία, και χρησιμοποίησαν βία για την επιτυχία τους, κατ ανάγκη, αλλά εκφυλιστήκαν σε ολιγαρχικά τρομοκρατικά καθεστώτα.
Βραχυπρόθεσμα είχαν αμφιλεγόμενα αποτελέσματα.
Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεμα κι οι τρείς είχαν καταστροφικά αποτελέσματα για το κάθε έθνος.
Καμμία δεν κατέληξε σε πραγματική ελευθερία του πολίτου, κοινωνική ευημερία, και δημοκρατία.
Η πρώτη αντικατέστησε τελικά μια μοναρχία, με τρομοκρατία και με έναν μεγαλομανή τυχοδιώκτη "αυτοκράτορα", και ξανά πάλι μοναρχία.
Η δεύτερη αντικατέστησε μια μοναρχία με μια ολιγαρχία τρόμου.
Η τρίτη αντικατέστησε πάλι μια μοναρχία και ένα άρρωστο κοινοβουλευτικό σχήμα σε μια στρατιωτική ολιγαρχία με αυτοκρατορίσκους που είχε σαν κατάληξη μια ακόμη συμφορά στο έθνος μας.
Όσο πιο βίαια και αιμοσταγή ήταν μια επανάσταση τόσο πιο πολύ καταστροφική ήταν για τον λαό που την ανέχτηκε.
Και οι τρείς επαναστάσεις θεμελιώθηκαν στην βία, θεωρητικά και στην εφαρμογή τους.
Σοβαρά τώρα συγκρίνετε τα αποτελέσματα και τις θετικές ριζικές αλλαγές οποιασδήποτε απο τις τρείς αυτές επαναστάσεις με την φιλοσοφική και μαθηματική "Επανάσταση" στην ανθρώπινη σκέψη των αρχαίων Ελλήνων και την
Αθηναϊκή Δημοκρατία του χρυσού αιώνα, τον 5ο αιώνα;
Ας αναλύσουμε την βία σαν θεωρητικό αλλα και πρακτικό υπόβαθρο στην επιτυχία της Χρυσής Εποχής.
Οι Αθηναίοι κτίσαν τον Παρθενώνα όχι με τον ιδρώτα χιλάδων δούλων σαν τις πυραμίδες της Αιγύπτου αλλά απο την τέχνη ελευθέρων πολιτών.
Λιγότεροι απο 100 άνθρωποι δούλεψαν στον Παρθενώνα και το 1/3 απ'αυτούς ήταν δούλοι.
Τα χρήματα που διάθεσε η Πολιτεία για το κτίσιμο των μνημείων της Ακρόπολης ήρθε ως επι το πλείστον απο τα εισοδήματα της πόλης απο τους φόρους πάνω σε εύπορους πολίτες που διαμαρτύρονταν συνεχώς γι αυτό, απο τους φόρους στο εμπόριο, και απο τα ορυχεία χρυσού και αργύρου στο Λαύριο.
Οι μέθοδοι εξαγωγής των μεταλλευμάτων απο το χώμα εκείνη την εποχή ήταν βέβαια πρωτόγονοι και η παραγωγή μικρή.
Χωρίς τους δούλους δεν θα ήταν δυνατό τα ορυχεία να ήταν εκμεταλλεύσιμα.
Βέβαια υπήρχαν δούλοι στην Αθήνα όπως και σε όλη την Ελλάδα αλλά η ζωή τους ήταν πολύτιμη και υπήρχαν Αθηναικοί νόμοι που τιμωρούσαν την θανάτωση ή την κακομεταχείρισή τους.
Άλλωστε η Σπάρτη είχε περισσότερους δούλους και μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύς και συμμάχους απο Την Αθήνα αλλά ποτέ δεν έφτασε να δημιοργήσει μια επανάσταση στον πολιτισμό του επίπεδου των Αθηναίων και των Μικρασιατικών πόλεων.
Αργότερα, το γεγονός με τις μεγαλύτερες ριζικές αλλαγές στην Ιστορία του Ανθρώπου ήταν η γέννηση και ο λόγος του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
Ο Χριστιανισμός εδιώχθηκε, η εξουσία της εποχής εκείνης στράφηκε εναντίον του, η έντονη και συνεχή βία που υπέστησαν οι οπαδοί του Χριστιανισμού για τόσο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον τρείς αιώνες αλλα και αργότερα στην διάρκεια των εισβολών απο τις βαρβαρικές φυλές και την περίοδο της Τουρκοκρατίας δεν συγκρίνεται με καμμιά άλλη θρησκεία.
Ας συγκρίνουμε την θεωρία του Χριστιανισμού με την Κομουνιστική θεωρία ως προς το θέμα της βίας και των τρόπων αρπαγής της εξουσίας.
Ο Χριστιανισμός λέει "Αγαπάτε Αλλήλους" το Κομουνιστικό Μανιφέστο καλλιεργεί το μίσος προς μια αρκετά μεγάλη κοινωνική τάξη, την αστική τάξη.
Η Αναγέννηση στην φιλοσοφία, τέχνη, επιστήμες, άρχισε τον 14-15ο αίωνα και δεν ήταν αποτέλεσμα μιας αιματηρής επανάστασης. Ήταν μια αναίμακτη θεώρηση των αρχαίων φιλοσόφων χάρη της Εκκλησίας στην Δύση που βοήθησε στην διάδοση της σκέψης τους, μέσα απο τα αντίγραφα που έκαναν οι καλόγεροι στα μοναστήρια και μέσω των πανεπιστημίων που βασικά ήταν εκείνη την εποχή εκκλησιαστικά ιδρύματα.
Ο Διαφωτισμός είναι μεταγενέστερος και είχε τις ρίζες της ύπαρξής του στους θρησκευτικούς πολέμους του 16ου και 17ου αιώνα, μεταξύ καθολικών και διαμαρτυρομένων, και στην απολυταρχική Γαλλική μοναρχία αλλά τελειώνει με την Γαλλική Επανάσταση και την τρομοκρατία της.
Θα λέγαμε η Γαλλική Επανάσταση αν και εμπνεύσθηκε και διανοήθηκε απο τις ιδέες περι ισότητας του Ρουσσώ, και αστικών δικαιωμάτων αλλά μη ισότητας για όλους του Βολταίρου, παρ 'ολα αυτά τιποτε απο την θεωρία δεν επιβίωσε μετά τον κοινωνικό οδοστρωτήρα των αλλεπάλληλων και αλληλεξοντικών Ναπολεόντειων πολέμων.
Η φιλοσοφία και οι ειρηνικές αλλαγες ρίζωσαν εν καιρώ ειρήνης και μαράζωσαν με την Γαλλική τρομοκρατία και τους πολέμους.
Δεν υπάρχει τέτοιο μέγεθος βίας στην Βιομηχανική Επανάσταση όπως τα θύματα της Γαλλικής Επανάστασης και επίσης δεν υπάρχει σχέση η μιά με την άλλη.
Η πρώτη επέφερε πρόοδο και η δεύτερη καταστροφή.
Η Ε.Ε. (ΕΟΚ) είναι μια επανάσταση στις σχέσεις μεταξύ των Ευρωπαικών Λαών και επέφερε ριζικές αλλαγές στην ζωή τους. Ανύψωσε το βιοτικό και πολιτιστικό επίπεδο και βοήθησε στην διατήρηση ειρηνικών σχέσεων μετα΄ξυ των μελών της.
Ο Ψυχρός Πόλεμος είχε πολύ λιγότερα θύματα απ ότι οποιοσδήποτε άλλος πόλεμος μεταξυ υπερδυνάμεων και η απελευθερωση των πολιτών του Ανατολικού Μπλόκ ήταν αναίμακτη.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες μπορεί να μην έχουν φέρει την ειρήνη σε παγκόσμια κλίμακα αλλά έχουν βοηθήσει στην κατανόηση, γνωριμία και εξίσωση των λαών τουλάχιστον απο αθλητικής πλευράς αν όχι απο πολιτικής.
Ο Μαρξισμός δεν έχει αλλάξει όχι γιατί δεν έχουν αλλάξει οι συνθήκες ζωής αλλα γιατί η ύπαρξη της θεωρίας βασίζεται στην σκληροπυρηνική αντιμετώπιση κάθε διαφορετικής άποψης και θεωρητικής προόδου.
Είναι άκρα δογματικός.
Ο Μαρξισμός είναι απο την θεωρία του, Ολοκληρωτισμός.
Αναφέρθηκα εκτενέστατα στο θέμα.
Άλλες φιλοσοφίες βελτίωσαν τα χαρακτηριστικά τους και τις εφαρμογές τους στην κοινωνική δομή με μεταρρυθμίσεις. ¨ολα αυτά χωρίς την βία του Μρξισμού.
Ο Μαρξισμός δεν έχει αλλάξει και πολύ εδώ και 160 χρόνια.
Η αναφορά στον Μπακούνιν έγινε γιατί ο αναρχισμός είναι εξώγαμο του Μαρξισμού, που υιοθέτησε τις μεθόδους του.
Ο Μπακούνιν ίσως ήταν αντισημίτης, ίσως ήταν πιο ενήμερος για την μικροπολιτική του Μάρξ της εποχής εκείνης.
Δεν γνωρίζω.
Αλλά η γνώμη του για τον Μαρξισμό είναι χαρακτηριστική.
Ο αναρχοκομουνισμός ανήκει στην ίδια οικογένεια πολιτικής θεώρησης και μεθόδων.
Στην οικογένεια των μη δημοκρατικών ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Το ότι ένα άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς κάνει σωστή ή λανθασμένη χρήση του όρου δεν σημαίνει ότι ο όρος αναρχοκομουνιστής είναι ανύπαρκτος.
Αν θυμόμαστε καλά στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο και οι δυο ιδεολογίες πολέμησαν μαζί για τον ίδιο σκοπό, την εξουσία, κακουργησαν μαζί και όταν ανήλθαν στην Ισπανική εξουσία οι κομουνιστές εξολόθρευσαν τους πρώην συμμάχους αναρχικούς και αυτοί τους πρώην διεθνείς συντρόφους.
Η εξουσία δεν μοιράζεται στα Ολοκληρωτικά καθεστώτα.