Ο μαρκήσιος de Sade |
Σαν να γαυγίζουν κατοχικοί γκαουλάιτερ.
Είναι όμως έτσι; Φοβάμαι ότι πρόκειται για εξυπνη προπαγανδιστική τακτική της κυβέρνησης που υποδύεται την αντιστασιακή – ακόμα και για όσα έχει συμφωνήσει και υπογράψει.
Επιτυχέστατα βέβαια, αφού ακόμα και οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες ακολουθούν την ρητορική της κυβέρνησης και εμφανίζουν τους δανειστές ως ...βασανιστές.
«Οι απαιτήσεις των δανειστών», που ήταν η κυρίαρχη έκφραση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έχει πια υιοθετηθεί από όλους τους Έλληνες.
Για σταθείτε. Τι «απαιτούν» αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί π. χ. θέλουν να κόψουν τις συντάξεις; Μισούν τους συνταξιούχους; Είναι διεστραμμένοι και θέλουν να τους φτωχύνουν ακόμα περισσότερο; Πιέζουν για πλειστηριασμούς επειδή θέλουν να ξεσπιτώσουν τον κοσμάκη και να τον πετάξουν στο δρόμο;
Έτσι που εμφανίζονται όλες αυτές οι δοσοληψίες μας με τους «θεσμούς», ο απληροφόρητος τρίτος θα νόμιζε πως έχουμε δεχθεί μία εισβολή άτεγκτων και βάρβαρων κτηνανθρώπων που μας καταδυναστεύουν και μας καταπιέζουν φρικτά.
Κι όμως – όσο κι αν ακούγεται περίεργο – προσπαθούν να μας βοηθήσουν!
Όταν μας λένε: «Κόψτε τις συντάξεις σήμερα!» η υπόλοιπη φράση θα ήταν «για να μην χρεοκοπήσετε αύριο». Διότι κανείς δεν μπορεί να πληρώσει τις συντάξεις που έχουμε θεσπίσει. Δέκα φορές να τις πετσοκόψουμε, πάλι δεν θα τα βγάλουμε πέρα.
«Πιέζουν για πλειστηριασμούς» διότι έχουμε γεμίσει από συστηματικούς κακοπληρωτές που προφασιζόμενοι την κρίση, δεν ξεπληρώνουν τα (κόκκινα) δάνεια τους. Και οι πλειστηριασμοί δεν αφορούν τα σπίτια των φτωχών, αλλά μεγάλα ακίνητα και εγκαταστάσεις. Αν δεν γίνουν, οι τράπεζες θα χρεοκοπήσουν, θα καταρρεύσει η οικονομία και ο κόσμος θα χάσει και τις λίγες καταθέσεις του.
Αλλά εμάς μας φταίνε οι Δανειστές. Εκείνο το ΔΝΤ το τι έχει ακούσει από μας, δεν λέγεται!
Έτσι όμως που έχει επικρατήσει η ρητορική των κυβερνήσεων – και περισσότερο της τελευταίας – όλος ο λαός πιστεύει πως είμαστε θύματα …σαδιστών.
Και οι μεν κυβερνήσεις προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τους δανειστές για να αποσείσουν τις ευθύνες τους. Θα μου πείτε ότι κι εμείς τα βάζουμε με τους δανειστές, για να συγκαλύψουμε τις δικές μας. Διότι λίγο-πολύ όλοι έχουμε συμβάλει στην οικονομική και κοινωνική μας αποσύνθεση.
Άλλωστε, ως γνωστόν, για κάθε τι δυσάρεστο που μας συμβαίνει, φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι…