 |
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα ερχόταν μία στιγμή που θα
συμπονούσα τον Σταύρο Ψυχάρη – να όμως που ήρθε κι αυτή. Άρρωστος, υπόδικος και
έκπτωτος, ο τέως «πανίσχυρος ανήρ» του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) πληρώνει τώρα για τις πολλές
αμαρτίες του. Και πληρώνει ακριβά.
Υπήρξα κι εγώ ένα από τα θύματά του – αυτός με εξανάγκασε να
εγκαταλείψω το Βήμα. Τα έχω γράψει αλλού αυτά (στους «Δρόμους»). Μπήκα στο «Συγκρότημα»
το 1983, άρχισα να γράφω χρονογράφημα στο ημερήσιο (τότε, για λίγο, βραδινό, Βήμα) και εξελίχθηκα σε κύριο σχολιογράφο του Κυριακάτικου.
Το 1987 με το
κείμενό μου «Ο Μπούφος», το Βήμα έσπασε ρεκόρ πωλήσεων – και έγινε ειδική
εκδήλωση να το γιορτάσουν. Δεν με κάλεσαν. Όταν ο (πάντα φίλος μου) Γιάννης
Μαρίνος, διευθυντής τότε του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», πρότεινε να πιούνε στην υγειά μου ο Ψυχάρης τον εμπόδισε. Λίγο καιρό μετά, με ασήμαντη αφορμή και παρά
την διαφωνία του Λαμπράκη, με υποχρέωσε να παραιτηθώ το 1987.
Παρά την διαφωνία του Λαμπράκη; Μα δεν ήταν ο ιδιοκτήτης;
Ναι, αλλά τον έτρεμε. Με παρακαλούσε: «Ζήτα μου ότι θέλεις - μη με φέρεις σε
σύγκρουση με τον Ψυχάρη!».
Με τον Χρήστο Λαμπράκη είχαμε γίνει φίλοι. Μας ένωναν δύο
κοινές αγάπες: η μουσική και οι γάτες. Ερχόταν στο σπίτι για να παίξει με τις δικές
μου. Με συμβουλευόταν σε πολλά θέματα – πράγμα που ενοχλούσε τον αδίστακτο
Σταύρο.
Το πώς και με τι μέσα ο άνθρωπος αυτός αναρριχήθηκε από
απλός πολιτικός συντάκτης στην κορυφή και κυρίως την ιδιοκτησία του ΔΟΛ είναι
ένα μεγάλο βιβλίο που δεν έχει ακόμα καν αρχίσει να γράφεται. Κι άλλο μεγάλο
βιβλίο είναι το πώς τον οδήγησε στην κατάρρευση.
Γιατί, άσχετα με τις ανίερες προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ψυχάρης
είναι που του άνοιξε την πόρτα. Η κακοδιαχείριση ετών οδήγησε στην χρεοκοπία
και στην «κόκκινη σωτηρία».
Και τώρα τι θα γίνει; Ο ΔΟΛ θα συνεχίσει ως παράρτημα της
«Αυγής»; Με κοινή διοίκηση; Ενενήντα χρόνια σπουδαίας παρουσίας, θα καταλήξουν
σε ένα προπαγανδιστικό συγκρότημα; Και ποιος θα αγοράζει, θα διαβάζει, θα
ακούει παρόμοια Μέσα; Ή θα κλείσουν, αφήνοντας εκατοντάδες άνεργους;
Φοβερά διλήμματα. Και μέσα πολλές προσωπικές τραγωδίες…
Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής σκηνής: πολιτική ελιτ κατώτερη των περιστάσεων, υπεύθυνοι στα μέσα ενημέρωσης πολύ κατώτεροι των περιστάσεων ... Κατώτεροι από ηθικής, διαχειριστικής και πολιτιστικής πλευράς ...
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι το κείμενο έχει υπερκαλύψει και τα σχόλια.
Ο ΔΟΛ πρωτοστάτησε, τον τελευταίο καιρό, στον εξορθολογισμό τού κράτους, αλλά ο ίδιος είχε πλέον εξελιχθεί, κατ΄αναλογίαν, σε ένα ακόμη... ελληνικό δημόσιο, όπου ο δανεισμός ήταν προτεραιότητα και όχι η συνετή διαχείριση. Τώρα, κλαφτα Χαράλαμπε...
Μετά τιμής,
Κάπα
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρενθετικά, να σχολιάσω και το προφανές, πως γενικά η έντυπη μορφή της εφημερίδας πεθαίνει. Αυτά είναι χθεσινά νέα: Πόσοι θα διαβάσουν σήμερα πολιτική εφημερίδα, τουλάχιστον στην παραδοσιακή μορφή της; Νομίζω πως σήμερα μόνο οι αθλητικές εφημερίδες συνέχιζουν να πουλάνε κάπως. Βέβαια ο ΔΟΛ είναι κάτι πολύ περισσότερο από τα έντυπα ΝΕΑ και το Βήμα: Του ανήκει το in.gr, o 99.5, κατέχει ποσοστό στο Mega, ενώ και η ηλεκτρονική μορφή του Βήματος είναι πολύ δημοφιλής. Επομένως ναι, φαντάζομαι πως χρειάζεται κακοδιαχείριση για πέσει όλο αυτό το οικοδόμημα.
On other news, διαβάζω πως στην Γαλλία αυξάνουν οι πιθανότητες εκλογής του Emmanuel Macron. Δεν γνωρίζω τις θέσεις του, μιλάει πάντως για ενωμένη Ευρώπη και τουλάχιστον είναι διατεθημένος να μιλήσει σωστά Αγγλικά: https://www.ft.com/content/a36b107a-dca6-11e6-86ac-f253db7791c6. Μάλλον σπάνιες ιδιότητες για γάλλο πολιτικό, στις μέρες μας.
Δημήτρης Δαμόπουλος
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΗ έντυπη μορφή της εφημερίδας δεν πεθαίνει. Στην Υεμένη πεθαίνουν από την πείνα και τις πολεμικές συρράξεις και δεν έχουν ένα φύλλο εφημερίδας να διαβάσουν. Μπορούμε να κάνουμε εξαγωγές εντύπου Τύπου.
Κατά τη γνώμη μου ο Macron είναι σαφώς ο πιο σημαντικός από τους υποψήφιους - ξεχωρίζει ακόμα και σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο. (Καιρός ήταν η Γαλλία να αποκτήσει έναν ηγέτη ολκής!). Τώρα αν θα τα καταφέρει να επιπλεύσει μόνος, χωρίς κομματική υποστήριξη, δεν μπορώ να το πω...
ΔιαγραφήΔεν έχει καμία σχέση με το θέμα της ανάρτησης, αλλά μια και ο ίδιος ο οικοδεσπότης άρχισε να πλέκει το εγκώμιο αυτού του κυρίου Macron να πω κι εγώ τη γνώμη μου:
ΔιαγραφήΟμολογουμένως για πρώτη φορά διάβασα το όνομα. Αλλά τόσο επαινετικά λόγια του Ν.Δ. για έναν πολιτικό (της εποχής μας); Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι κακό σημάδι. Και ήδη μια σύντομη ματιά στη Wikipedia (γερμανική κυρίως και εν μέρει αγγλική έκδοση) επιβεβαίωσε πλήρως το δυσάρεστο προαίσθημά μου. Μερικές σκόρπιες πληροφορίες για τον Macron:
Πρώην τραπεζίτης, εκατομμυριούχος από μια συναλλαγή μεταξύ Pfizer και Nestle, ύστερα ως πολιτικός ο συνυπεύθυνος ενός προγράμματος που προβλέπει φορολογικές ελφαρύνσεις για επιχειρήσεις, γενικά ένας υποστηρικτής των συμφερόντων των επιχειρήσεων ("αs Minister of the Economy, Macron was at the forefront of pushing through business-friendly reforms"), κριτική σε συνδικαλιστές επειδή δεν δουλεύουν αλλά διοργανώνουν διαδηλώσεις, προβλήματα με την εφορία γιατί παρέλειψε να πληρώσει έγκαιρα τον φόρο των πλουσίων κ.λπ. – Και όλα αυτά με την ετικέτα ενός σοσιαλδημοκράτη (!) πολιτικού.
Διαβάζοντας το εγκώμιο γραμμένο από τον Νίκου Δήμου, ακριβώς έναν τέτοιον τύπο περίμενα ...
Pardon. Σχεδόν ξέχασα ότι θέμα είναι (ως συνήθως) οι "ανίερες προθέσεις" του Σύριζα. Αντίθετα, ο Macron, όχι μόνο δεν έχει "ανίερες προθέσεις" αλλά "ξεχωρίζει", και θα ήταν μάλιστα "ηγέτης ολκής" για τη Γαλλία! (Έτσι μας λέει ο Ν.Δ.)
Έχουμε λοιπόν δύο πόλους στο μπλογκ. "Άσπρο" γράφει ο Δήμου - "Μαύρο!" κραυγάζει ο Βιεννέζος. Πλάκα έχει!
ΔιαγραφήPardon και από εμένα, που άνοιξα άσχετο θέμα!
ΔιαγραφήΒιεννέζε, ούτε εγώ δεν ξέρω τίποτα ιδιαίτερο για τον Marcon, ότι διάβασα σε Wikipedia και σε πρόσφατα άρθρα.
Για προβλήματα με εφορία δεν είδα κάτι. Πηγή; Οι θέσεις του, όσο καταλαβαίνω, είναι φιλελεύθερες. Αν αυτοπροσδιορίζεται ως σοσιαλδημοκράτης και εμένα θα μου φαινόταν περίεργο, αλλά δεν είδα να το κάνει, τουλάχιστον στην υποψηφιότητά του για την Προεδρία.
Προς τον ανώνυμο, νομίζω και εγώ πως η πολυφωνία είναι καλό πράγμα!
Δημήτρης Δαμόπουλος
@ Δημήτρης Δαμόπουλος:
Διαγραφή"Για προβλήματα με εφορία δεν είδα κάτι. Πηγή;"
Το λέει η γερμανόγλωσση έκδοση της Wikipedia (εδώ):
"Dies änderte sich im Laufe des Jahres 2016 nach der Feststellung, dass Macron zu wenig Steuern gezahlt hatte."
=
"Αυτό [δηλ. το ότι ήταν πολύ δημοφιλής πολιτικός] άλλαξε στην πορεία του 2016 μετά την εξακρίβωση πως ο Macron δεν είχε πληρώσει αρκετούς φόρους."
Και γίνεται παραπομπή σε άρθρο (έγκυρης) γερμανικής εφημερίδας (της FAZ) του Μαΐου 2016 που λέει μεταξύ άλλων:
"Frankreichs Wirtschaftsminister Macron hat Probleme mit der Steuerbehörde: Weil die Villa seiner Frau mehr wert ist als angegeben, muss er noch einmal in die Tasche greifen."
=
"O Γάλλος υπουργός Οικονομίας έχει προβλήματα με την εφορία: Επειδή η βίλα της γυναίκας του έχει μεγαλύτερη αξία απ’ ό,τι δήλωσε, πρέπει (εκείνος) να πληρώσει για άλλη μια φορά."
(Άρθρο στην FAZ)
"Αν αυτοπροσδιορίζεται ως σοσιαλδημοκράτης και εμένα θα μου φαινόταν περίεργο, αλλά δεν είδα να το κάνει, τουλάχιστον στην υποψηφιότητά του για την Προεδρία."
Σύμφωνα με τη Wikipedia στα αγγλικά (εδώ) από το 2006 μέχρι το 2009 ήταν μέλος του "Socialist Party" (τραπεζίτης είναι από το 2008), από το 2009 δεν ανήκει σε κόμμα, τον Απρίλιο του 2016 ίδρυσε δικό του κόμμα (το τελευταίο πάλι σύμφωνα με τη Wikipedia στα γερμανικά).
Οπότε ναι, ως ενεργός πολιτικός ο ίδιος δεν ήταν πια σοσιαλδημοκράτης, αλλά από αυτό τον χώρο ήρθε και αυτός ο χώρος τον είχε ως υπουργό.
(Πιο αναλυτικές πληροφορίες θα προσφέρει βέβαια η γαλλική έκδοση της Wikipedia, αλλα δεν ξέρω γαλλικά.)
Οκ σε ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΔημήτρης Δαμόπουλος
> μια σύντομη ματιά στη Wikipedia επιβεβαίωσε πλήρως το δυσάρεστο προαίσθημά μου.
ΔιαγραφήΑς εξετάσουμε το άθλιο αυτό υποκείμενο.
> Πρώην τραπεζίτης,
Που ακριβώς είναι το πρόβλημα; Είστε κατά του θεσμού των τραπεζών; Θα προτιμούσατε να μην υπάρχουν;
> εκατομμυριούχος από μια συναλλαγή μεταξύ Pfizer και Nestle,
Διεύθυνε με επιτυχία τις διαπραγματεύσεις για μια εξαγορά αξίας €9 δις, λαμβάνοντας για τις υπηρεσίες του γύρω στο €1 εκατομμύριο. Τι ακριβώς δε σας αρέσει; Που είναι πλούσιος; Κάτι άλλο;
> συνυπεύθυνος ενός προγράμματος που προβλέπει φορολογικές ελφαρύνσεις για επιχειρήσεις, γενικά ένας υποστηρικτής των συμφερόντων των επιχειρήσεων
Η οικονομία ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος: τα συμφέροντα των επιχειρήσεων είναι τ' ακριβώς αντίθετα από της υπόλοιπης κοινωνίας. Οι φορολογικές ελαφρύνσεις αποκλείεται να αποσκοπούν στην τόνωση των επενδύσεων, στην αύξηση της απασχόλησης κτλ., πρόκειται απλώς για δώρο στις επιχειρήσεις.
> κριτική σε συνδικαλιστές επειδή δεν δουλεύουν αλλά διοργανώνουν διαδηλώσεις
Ή μάλλον επειδή βλέπουν την οικονομία ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.
> προβλήματα με την εφορία γιατί παρέλειψε να πληρώσει έγκαιρα τον φόρο των πλουσίων
Όχι ο ίδιος, αλλά η σύζυγός του. Είχε δηλώσει αξία €1.2 εκατομμύρια για ένα ακίνητό της, προέκυψε ότι αξίζει €1,4 εκατομμύρια, πάνω από το όριο των €1,3 εκατομμυρίων για κάποιον επιπλέον φόρο, συνολικά (μαζί με πρόστιμα κτλ.) κάπου €10.000. Πώς ακριβώς αυτή η ιστορία, που υπάρχει μόνο στη γερμανική Wikipedia, «επιβεβαίωσε το δυσάρεστο προαίσθημά» σας;
Νίκο, η συζήτηση δεν είναι για τον Macron, είναι για το λαϊκισμό, που δαιμονοποιεί τις τράπεζες και την επιτυχία, που βλέπει την οικονομία ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Είναι για τον Trump, που, όπως γράφτηκε στη σχετική ανάρτηση, θεωρεί το εμπόριο παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.
@ Ein Steppenwolf:
Διαγραφή" >Πρώην τραπεζίτης,
>εκατομμυριούχος από μια συναλλαγή μεταξύ Pfizer και Nestle,
Τι ακριβώς δε σας αρέσει;"
Το ότι τέτοιοι άνθρωποι πέρα από την οικονομική τους δύναμη αποκτούν και από πάνω (άμεση) πολιτική δύναμη (και το ότι κάποιοι αυτό το επιδοκιμάζουν).
"Η οικονομία ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος: τα συμφέροντα των επιχειρήσεων είναι τ' ακριβώς αντίθετα από της υπόλοιπης κοινωνίας."
Ακριβώς έτσι. Στην τύχη ένα ωραίο παράδειγμα: Μέσο ετήσιο εισόδημα του διευθυντή της Volkswagen, Martin Winterkorn, στο τέλος της καριέρας του: 15 εκατομμύρια Ευρώ. Τώρα (μετά το σκάνδαλο με τις τιμές των καυσαερίων) παίρνει σύνταξη από την εταιρεία ύψους 3000 Ευρώ - ημερησίως (!!)".
(Συγγνώμη, "δαιμονοποίηση της επιτυχίας" κάνω.)
" >προβλήματα με την εφορία γιατί παρέλειψε να πληρώσει έγκαιρα τον φόρο των πλουσίων
Όχι ο ίδιος, αλλά η σύζυγός του.
[...]
για κάποιον επιπλέον φόρο, συνολικά (μαζί με πρόστιμα κτλ.) κάπου €10.000.
Πώς ακριβώς αυτή η ιστορία, που υπάρχει μόνο στη γερμανική Wikipedia, «επιβεβαίωσε το δυσάρεστο προαίσθημά» σας;"
"Ξέχασε" να πληρώσει 10.000 Ευρώ; Ε, για σας (όπως και για τον κύριο Μacron) το ποσό των 10.000 € είναι ψίχουλα. Για μένα δεν είναι.
Τα προβλήματα με την εφορία δεν είχε (ή τουλάχιστον δεν είχε μόνο) η σύζυγός του. Σύμφωνα με το άρθρο στην FAZ, εκείνος ήταν που ομολόγησε ένα (δικό του) λάθος και παραδέχτηκε την (δική του) υποχρέωση. (Προφανώς το θέμα έχει να κάνει με τον τρόπο που επιβάλλεται ο συγκεκριμένος φόρος - μάλλον φορολογείται μια οικογένεια ως σύνολο.)
"αυτή η ιστορία, που υπάρχει μόνο στη γερμανική Wikipedia"
Όχι. Όπως ανέφερα, υπάρχει σε άρθρο της FAZ (στο οποίο επικαλείται η Wikipedia). Και η FAZ την είχε από ένα γαλλικό σατιρικό περιοδικό ονόματι "Le Canard Enchaîné" και από κάποια "Mediapart" (μάλλον αυτή την εφημερίδα: https://www.mediapart.fr )
Χαιρετίσματα από έναν "λαϊκιστή". (O όρος φαίνεται να αντικαταστήσει τον "αριστερό" ως ρετσινιά, μια και οι αριστεροί σιγα-σιγά εξαφανίζονται και κάποιες από τις κατηγορίες τους υιοθετούνται από δεξιούς. Οπότε ο "λαϊκιστής" βολεύει: καλύπτει όλο το φάσμα των άθλιων ταραχοποιών ...)
Οπωσδήποτε κενός και ανέλπιστος ανθρωπισμού και νοήματος είναι ο όρος λαϊκιστής. Αλλά χαρακτηρίζει όλους τους φασίστες. Γιατί, αυτοί αν είναι αριστεροί με κρατικό μίσθωμα, τύπου βουλευτής Λαφαζάνης, δεν σκέπτονται μα πολιτικαντίζουν και ακολουθούν το ρεύμα της γραφειοκρατικοποίησης της νόησης και σπανίως πολύ σπανίως δε οι πράξεις τους κατασταίνονται της ζωικής μοναρχίας μη-προδοτικές και φονικές. Ο όρος λαϊκισμός ανικάνως πειράται το πριόνι της καθαρής λογικής στην άδραξη να κατακόψει την εκμεταλλευτική μανία των φανατισμένων αγράμματων (πόσα μόρια ξέρουν να γράψουν - τι είναι ηλεκτρονιακός και συντακτικός τύπος) άρα απάνθρωπων προσω-πικοτήτων του δημώδους βίου και της χάρτινης διακίνησης (τα δύο προπαγάνδα). Το πριόνι είναι λεπίς. Η λεπίς στα φασιστικά χέρια πολυκατευθύνεται.
ΔιαγραφήΥπάρχει και η Καθημερινή κυρίε Δήμου που είναι η εφημερίδα που προσωπικά διαβάζω, τουλάχιστα τα άρθρα της που βλέπω ηλεκτρονικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω όμως ότι αυτό που συζητάτε είναι το ευρύτερο θέμα της εγκυρότητας των ειδήσεων. Αυτό δεν είναι απλώς Ελληνικό θέμα αλλά θέμα σε όλοκληρο τον κόσμο και αυτό γιατί δεν ξέρουμε τι συμφέροντα εξυπηρετουν αυτοί που λένε τις ειδήσεις.
Να φέρω μερικά παραδείγματα απο τον διεθνή τύπο:
-Τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ, που μεταδόδηκε απο το CNN και ακόμη και το κορυφαίο σε δημοσιογραφική δεοντολογία BBC.
-Στην Γερμανία η εξαιρετικά λαϊκιστική Bild (ειναι βεβαβίως tabloid αλλα δυστηχώς περνά σαν δημοσιογραφία) που έκανε εξαιρετικά ρατσιστικά και υποτιμιτικά σχόλια για την χώρα μας υποδαυλίζοντας μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση.
- Στην Ελλάδα είχαμε την αυριανη. Ο Ελευθερός τύπος ήταν εκείνη την περίοδο το αντίπαλο δέος, αλλά τουλάχιστο δεν ήταν ποτε τόσο λαϊκιστικός.
Μπορώ να σαν αναφέρω και άλλα παμπολα παραδείγματα στρατευμένης ειδησιογραφίας. Πως μπορούμε να καταλάβουμε ότι ένα μέσο είναι στρατευμένο; Απο την κριτική που κάνει στο τέλος της είδησης. Το πόσο ισσοροπημένη είναι. Σε ποιους δίνει βήμα να πουν την άποψη τους. Είναι μονάχα μιας ιδεολογίας ή συμπεριλαμβάνουν και τους αντιπάλους; Εάν δεν συμπεριλαμβάνουν τον αντίλογο τότε πρόκειται καθαρά για στρατευμένη δημοσιογραφία. Νομίζω ότι είχε δίκο ο Κ.Καραμανλής (ο νεότερος) για τον βασικό μέτοχο.
Επιπλέον το όλο θέμα της κακοδιαχείρησης που αναφέρετε και το εάν θα συνεχίσει ή θα κλεισει ο ΔΟΛ ανοίγετε ένα άλλο τεράστιο θέμα: Το κατα πόσο στην εποχή του internet οι έντυπες εφημερίδες είναι σχετικές ή πρέπει να πάρουν μια άλλη μορφη και επιπλέον να είναι πιο διαδραστικά και να δίνουν βήμα σε περισσότερους. Αυτό είναι το μεγάλο θέμα.
Η προσπάθεια της "Πτήση & Διαστημα" στο θέμα του ηλεκτρονικου εντύπου (αν και ευτυχώς δεν είναι η μόνη) είναι σίγουρα προς την σωστή κατεύθυνση. Όχι μόνο αυτό αλλά οι ίδιοι οι συντάκτες συζητόυν με αναγνώστες στο FB βοηθώντας τις πωλήσεις του περιοδικου.
Όσο για την ανυσιχία σας ότι ένα έντυπο έπεσε στα χέρια μιας διοίκησης που στο μυαλό της έχει να περάσει μονοδιάσταστη προπαγάνδα: Ζόυμε στην εποχή των social media. Η προπαγάνδα έχει πάντοτε αντίλογο είτε προκειται για ορθολογισμό ή για αντιπροπαγανδα.
Απο κει και πέρα για όσους θα μείνουν άνεργοι: Εάν το βήμα και τα Νεά κλείσουν θα αφήσουν ένα κενό. Αυτό το κενό θα καλυφθεί απο τους ανθρώπους αυτούς σαν ανεξάρτητους δημοσιογράφους ή νέα δημοσιογραφία που αυτή την φορά εκμεταλευται τα social media και έχει την δημοσιογραφική δεοντολογία των Νεων και του Βήματος.
Δυστυχώς τα social media δεν πληρώνουν... Υπάρχουν ήδη αρκετοί άνεργοι δημοσιογράφοι και αν κλείσει ο ΔΟΛ θα πεινάσουν πάρα πολλές οικογένειες. Η ΕΣΗΕΑ έχασε και το Αγγελιόσημο - που σημαίνει ότι έχει μείνει χωρίς έσοδα για την ασφάλιση των μελών της...
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΠώς γίνεται...το πρόβλημα του ελληνικού Τύπου...να το φέρει σαν βάρος η αθώα ζωή...η αθώα ζωή των φίλων; Δεν είναι παράξενο; Αποκλείεται να ξέρει ένας ολόκληρος λαός το τι ήταν και τι δεν ήταν οι αυτές εφημερίδες; Αποκλείεται να γνωρίζει...ο λαός αυτός...αυτό το σύνολο ζωής...και καλύτερα πράγματα από τα πράγματα των φίλων του-ελληνικού-Τύπου-φίλε;
ΔιαγραφήΠροσαυξάνοντας, θα ανέφερα και το κρατικό ραδιόφωνο και τηλεόραση, που στην Ελλάδα ήταν ο πρώτος ραδιοτηλεοπτικός διδάξας του δόγματος: "Τσαμπουνάμε ό'τι μας πει το αφεντικό μας".
ΔιαγραφήΔεν θα διαγωνήσω για την κρατική τηλεόραση ή ραδιόφωνο. Η λειτουργεία της θα έπρεπε να ήταν τελείως διαφορετική.
ΔιαγραφήΤώρα για το εάν γνώριζε ο Ελληνικός λαός τι ακριβώς ήταν αυτές οι εφημερίδες. Βεβαίως και το γνώριζε. Όμως όταν κάτι το μη αληθές γράφεται και γίνεται αποδεκτό απο μερίδα του λαου, τότε αυτό το μη άληθες γίνεται μέρος της πολιτικής συνείδησης του λαου αυτου. Μπορεί να μην το αποδέχονται όλοι. Γίνεται όμως μέρος του πολιτικου λόγου.
Οπότε ο κάθε εκδότης έχει ευθύνη για αυτά που γράφει, γιατί υπάρχουν πάντοτε αυτοι που θα τον πιστέψουν.
Πρέπει λοιπόν το λειτούργημα του δημοσιογράφου να γίνεται με αρχές.
Θεωρώ ότι η Καθημερίνη, το Βήμα κλπ έιχαν πάντοτε πολιτική άποψη που την υποστήριζαν, χωρίς ποτε να φτάνουν στα άκρα και χωρίς να κιτρινίζουν.
Το εάν επέβαλαν στον κοσμάκη της απόψεις της ντοπιας ελιτ... Καταρχάς μια άποψη δεν επιβάλλεται ότι και να κάνεις. Μόνάχα σε καθεστώτα μπορούν να επιβληθουν απόψεις. Πείθεις τον άλλο για τα λεγόμενα σου και μάλιστα είανι ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει η δημοκρατία. Απο κει και πέρα καμμια απο αυτές τις εφημερίδες δεν είχε ισχυρό κομματικο χρώμα. Σίγουρα όχι η καθημερίνή.
Απο κει και πέρα υπήρχει ο ριζοσπάστης και η Αυγη που είανι επίσης κομματικά όργανα.
Εν ολίγις μπορεί ο κόσμος να γνώριζει η κάθε εφημερίδα αλλά κανείς δεν γνωρίζει που έχει σκοπό να τον πάει η εφημερίδα. Για αυτο είναι καλύτερο η ειδησιογραφία να είναι αχρωματίστη και οι συντάκτες να μην έχουν συγκεκριμένους σκοπους γιατί θα διαμορφώσουν την είδηση έτσι ώστε να ταιριάζει στον σκοπό τους.
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η ιστορική πείρα μάς έχει αποδείξει ότι δεν υπάρχει χειρότερος ολοκληρωτισμός από αυτόν που επέβαλαν στους λαούς τους οι ποικιλώνυμοι πρώην «αριστεροί», στις περιπτώσεις που πέτυχαν να μετεξελιχθούν σε κρατική εξουσία. Ας ελπίσουμε ότι στη δική μας περίπτωση το Κακό βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακή μορφή και ότι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν υγιείς και ισχυρές αντιστάσεις για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας εκδοχής. Και η περίπτωση του ΔΟΛ είναι μια ευκαιρία να εκδηλωθούν οι αντιστάσεις αυτές».
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να κρατήσει την χώρα στο ευρώ και την Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.
ΔιαγραφήΜακάρι! Αλλά μέχρι στιγμής δεν μοιάζει να τα καταφέρνει...
ΔιαγραφήΑΠΟΡΙΑ:
ΔιαγραφήΚαι τι σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό και το ΕΥΡΩ;
D.
Η διαφθορά του Ψυχάρη θα ήταν ακριβώς ομοούσια με την διαφθορά του ΣΥΡΙΖΑ αν είχε ο τελευταίος την λογική της εξουσίας. Μα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ευρωπαϊκό, δημοκρατικό κόμμα και με στελέχη εμφορούμενα τουλάχιστον από τις ευρωπαϊκές αξίες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Άρα εγώ δεν κινδυνεύω. Απλή λογική.
Διαγραφήok, η Ευρώπη λοιπόν είναι στο σύνολό της διεφθαρμένη κατ' εσάς. Σε ποιαν ήπειρο ή σε ποιο πλανήτη - γαλαξία δεν είναι να πάμε να κατοικίσουμε -εμείς οι αδιάφθοροι...;
ΔιαγραφήΥΓ
Για την διαφθορά του Ψυχάρη δε ξέρω πολλά - για την διαφθορά της ψυχής, ναι...
D.
Η Ευρώπη δεν είναι διεφθαρμένη. Πανάρχαια επιδίωξη των καιομένων νταλαροειδών μεν αλλά η αναπνοή δεν διαφθείρεται.
ΔιαγραφήΠετάτε την μπάλα στην εξέδρα και από το ύφος της απάντησης τεκμαίρεται ότι έχετε κάποιο πρόβλημα.
ΔιαγραφήΕίστε μάλλον ένα ευφυές άτομο με χιούμορ. Mην κάνετε το λάθος να προβάλετε τα προσωπικά σας διλλήματα ή αδιέξοδα, μετατρέποντας τα σε αδιέξοδα της χώρας, της Ευρώπης, του κόσμου ολόκληρου.
D.
Ο ηθικός εκπεσμός του λόμπι της δραχμής.
Διαγραφή> ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:
ΔιαγραφήΕκεί που λες, τα 'χει χαμένα, να που τα' χει τετρακόσια!
Ή θα κλείσουν, αφήνοντας εκατοντάδες άνεργους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον σοσιαλοκομμουνισμό διασώζονται (για την ακρίβεια· τα διασώζει ο φορολογούμενος, το οικονομικό βάρος το επωμιζόμαστε όλοι). Στον καπιταλισμό κλείνουν και το βάρος το επωμίζονται οι μέτοχοι και οι δανειστές. Ας αποφασίσουμε τί θέλουμε.
Δεκαετίες παλεύουμε ανάμεσα στα δύο συστήματα κι έχουμε φτιάξει ένα τρίτο που συγκεντρώνει σε ένα όλα τα μειονεκτήματα των δύο άλλων. Μην απορήσετε αν και εδώ συμβούν και τα δύο: π.χ. να χάσουν οι τράπεζες και να τις ανακεφαλαιοποιήσουν οι φορολογούμενοι...
ΔιαγραφήΔεν απορώ καθόλου. Είμαι σίγουρος ότι θα γίνει έτσι στο τέλος.
ΔιαγραφήΠοιος νιώθει τις αηδίες για λογικά, ευαίσθητα, αισθητά και χρήσιμα πράγματα; Τι με ενδιαφέρει εμένα η έκθεση του νου -και της ζωής μου περατικά- στις επιβαρυντικές χαραμισμένες χαραμάδες της δραστηριότητας των αέργων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκόρπιες σκέψεις εν θερμώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με την κατά καιρούς εναλλασσόμενη στάση του ΔΟΛ, σε εμένα θα έλειπαν οι Κυριακές χωρίς το ΒΗΜΑ.
Παρεμπιπτόντως, ο Ντένης Αντύπας είχε κυκλοφορήσει στις εκδόσεις Κάκτος μία ενδιαφέρουσα βιογραφία του Χρήστου Λαμπράκη με τίτλο "Σσστ!..Ο Χρήστος Λαμπράκης κοιμάται".
Απομένει να δούμε πώς θα κινηθεί ο Μουλόπουλος: θα υπακούσει στα κομματικά κελεύσματα ή θα σεβαστεί την ιστορία τού (κατά καιρούς αμαρτωλού, αλλά πάντοτε ξεχωριστού) Συγκροτήματος; Μου κάνει εντύπωση,πάντως, το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ψυχάρης τον πρότεινε για αυτή τη θέση. Άραγε του τον επέβαλαν ή τον επέλεξε λόγω παλαιότερης αγαστής συνεργασίας;
Για τον Ψυχάρη, έχουν ακουστεί πολλά. Οι κουμπαριές του καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα του πολιτικού τόξου και αυτό,για κάποιους, αποκαλύπτει το ποιόν του ανδρός.
Φοβάμαι ότι στο τέλος τα σπασμένα θα τα πληρώσουν οι άνεργοι του ΔΟΛ...
Τα ζητήματα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της άθλιας δημοσιογραφικής συντεχνίας μου είναι τόσο αδιάφορα όσο και το φαλιμέντο ενός σούπερ μάρκετ ή μιας αλυσίδας καταστημάτων ρούχων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Ελλαδίτικα ΜΜΕ - υπεράριθμα, αμέσως ή εμμέσως κρατικοδίαιτα, μονίμως διαπλεκόμενα και παντελώς ανίκανα να επανεφεύρουν τον εαυτό τους - φαλίρουν το ένα μετά το άλλο θεαματικά μόλις χάσουν τον υπερκαταναλωτικό μπεζαχτά και την προνομιακή πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας.
Μπίζνες ας γιούζουαλ λοιπόν.
Επί του συγκεκριμένου: Η τύχη του "συγκροτήματος", δεν μπορεί παρά να αφορά αποκλειστικά τους πρώην, νυν και μελλοντικούς υπαλλήλους και συνεργάτες του. Οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, αν ήθελαν να σώσουν το σκάφος (και όντως παρήγαγαν ποιοτικό δημοσιογραφικό έργο με εμπορική απήχηση) θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχουν προχωρήσει στην αποκλειστικά ψηφιακή έκδοση, πώληση και διανομή των εντύπων τους - με τεράστιες οικονομίας κλίμακας.
Άλλωστε, η επίγνωση ότι ο ρυθμός αύξησης των άνεργων Ελλαδιτών δημοσιογράφων - βυθισμένων όπως τους πρέπει στην απόλυτη επαγγελματική και κοινωνική απαξίωση - είναι ευθέως ανάλογος του βαθμού εξυγίανσης της Ελληνικής κοινωνίας μόνο χαρά μου προκαλεί.
ΔιαγραφήΕ, όχι και έτσι!
"Η τύχη του "συγκροτήματος", δεν μπορεί παρά να αφορά αποκλειστικά τους πρώην, νυν και μελλοντικούς υπαλλήλους και συνεργάτες του".
Είπαμε να το παίζουμε οριγισμένο νειάτο - αλλά συγγνώμη. Η τύχη του συγκροτήματος αφορά και τους αναγνώστες του και μέσω αυτών ένα μεγάλο μερίδιο της κοινωνίας μας. Το ίδιο ισχύει για όλα τα Μέσα που παράγουν ιδέες και περιεχόμενο.
Θεωρώ τον εαυτό μου "ενημερωμένο πολίτη" λίγο-πολύ ... Προσπαθώ, ματαίως, να θυμηθώ τι το ιδιαίτερο από πλευράς ουσιαστικής ενημέρωσης μου προσέφερε το συγκρότημα από το 2010 και μετά ... Να μιλούσαμε για τα άρθρα του Γιάννη Μαρίνου (και όχι μόνο) στον "οικονομικό" του "τότε" δεκαετίες πίσω, εντάξει ... αλλά σήμερα!?
ΔιαγραφήΣυγγνώμη αλλά απολύτως τίποτα δεν θα μου λείψει, πλέον, από το δημοσιογραφικό έργο του "συγκροτήματος" ...
@forcibly
ΔιαγραφήΈχετε και δίκιο και άδικο. Αυτό που θα σας λείψει θα το αντιληφθείτε αφ' ότου αναλάβει η νέα διεύθυνση.
Προφανώς δεν το διαβάζατε. Π. χ. ο Γιάννης Μαρίνος γράφει κάθε Κυριακή σχόλιο στο οικονομικό ενθετο - που είχε και άλλα αξιόλογα σχόλια. Το ενθετο Science είναι το μόνο ενημερωμένο συμπλήρωμα εφημερίδας για επιστήμη και τεχνολογία. Τα πολιτισμικά είναι άριστα - τα καλύτερα στον Κυριακάτικο Τύπο.
ΔιαγραφήΚαι τα Νέα έχουν δυνατές στήλες: τον Χωμενίδη, τον Κανέλλη, τον Μητσό και τον Τσιντσίνη.
Εμένα, όλα αυτά θα μου έλειπαν.
Τι να σας πω - σίγουρα εσείς ως ειδικός έχετε εμπεριστατωμένη άποψη και άρα μπορείτε να καταλήξετε σε ακριβέστερα συγκριτικά συμπεράσματα. Οπότε δεν επιμένω.
ΔιαγραφήΠροσωπικά πάντως όσες φορές, σποραδικά, διάβασα την επί πληρωμή ηλεκτρονική έκδοση του "βήματος" και των "νέων" από το helioskiosk (έχω πάψει εδώ και χρόνια να διαβάζω οτιδήποτε επικαιρικό/νέο δεν διατίθεται σε ηλεκτρονική μορφή και μάλιστα σελιδοποιημένο για tablet) δεν βρήκα τίποτα το ιδιαίτερο σε σχέση με το αντίστοιχο υλικό που διακινούνταν ελεύθερα στο διαδίκτυο.
@forcibly
ΔιαγραφήΣωστή η ιδέα για πέρασμα σε ψηφιακή εποχή, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει η εναλλακτική λύση του εντύπου για όσους το επιθυμούν ( ας πούμε μέσω συνδρομών, πράγμα που προϋποθέτει ένα άριστα οργανωμένο δίκτυο διανομών).
Εμένα θα μου έλειπαν οι "Νέες Εποχές", αλλά όχι ο Βηματοδότης ή ο Πρετεντέρης. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σιγήσουν εν μια νυκτί όσοι δεν είναι της αρεσκείας μας...
Πρέπει να διαλέξουμε αναμεσα στον ..."Κρατικοδίαιτο καπιταλισμό" [το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ] που μας έφτασε ως εδώ και στην ..."Καπιταλιστική κομμουνιστοποίηση" του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός και αν υπάρχει κι άλλος δρόμος [πχ το "γαία πυρί μιχθήτω, το Κούγκι.... Κι όποιος ζήσει!]
Ο ΔΟΛ έφτασε μετα την ένδοξη τρισχιλιετή πορεία και την αδυναμία του να προσδεθεί στο άρμα και αυτής της εξουσιαστικής φαρας [δεν ξεχνω την αρθρογραφία και την αβάντα που έκανε στο ΣΥΡΙΖΑ] να οδηγηθεί στο σημερινό χάλι. κι αυτός και ο ραδιούργος ιδιοκτήτης του...
"Εστιν γαρ δικης οφθαλμός" τελικά
[αλλά κι αυτός με τη μορφή του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛιώματος μου κάθεται στο στομάχι]
Κατά τη γνώμη μου ο Macron είναι σαφώς ο πιο σημαντικός από τους υποψήφιους...
ΑπάντησηΔιαγραφήMacron married Brigitte Trogneux, 24 years older than him and his former French teacher in high school...
Any comments?
Ή είναι άνευ σημασίας;
Μάλλον άνευ σημασίας - υλικό για κουτσομπολιό...
ΔιαγραφήΑσφαλώς και είναι υλικό για κουτσομπολιό, λέει όμως κάποια πράγματα για την ψυχοσύνθεση και τον χαρακτήρα του ανθρώπου.
ΔιαγραφήΕίδα τον Ψυχάρη τυχαία πριν από τρεις-τέσσερις βδομάδες στην Ερμού, έξω απ' τα Μακ Ντόναλντς στο Σύνταγμα. Ράκος. Βάδιζε τρεμουλιαστά μέσα στο πλήθος και τον κρατούσε από το χέρι μια νεώτερη γυναίκα (κόρη του?). Αναρωτήθηκα: αυτός είναι ο άνθρωπος-φόβητρο που δήθεν ιντριγκάρει για να ρίξει την κυβέρνηση? Φαινόταν τόσο χάλια, και είμαι τόσο κακόπιστος καμιά φορά, που αναρωτήθηκα μήπως εμφανίζεται σκόπιμα σε αυτήν την κατάσταση για να προκαλέσει οίκτο και να τον αφήσουνε στην ησυχία του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές αμαρτίες καταλογίζουνε σε αυτόν τον άνθρωπο και σε αυτό το συγκρότημα, και όπου υπάρχει καπνός υπάρχει συνήθως και φωτιά.
Αλλά τώρα, να βάζουμε "ανθρώπους εμπιστοσύνης" να καπελώνουνε καταδικασμένα σε θάνατο Μέσα για να τα "σώσουνε", αυτές είναι εκ του πονηρού ελληνικές πατέντες.
Κάποια λύση θα βρεθεί πάντως. Το "Βήμα" και "Τα Νέα" είναι πολύ μεγάλες μάρκες για να σβήσουνε. Αφού τα χρέη τους θα τα φορτωθεί ο φορολογούμενος, όλο και κάποιος "επενδυτής" θα ξεπεταχτεί να μαζέψει τα ρετάλια και το brand.
Σίγουρα ήταν ο Ψυχάρης; Γιατί συνήθως τον συνοδεύουν πολλοί σωματοφύλακες. Πάντως κι εγώ τον είδα και διαπίστωσα το χάλι του.
ΔιαγραφήΕίμαι σιγουρος κυριε Δημου. Τον ειδαμε κι εγω και ο πατερας μου και τον αναγνωρισαμε αμεσως και οι δυο.
ΔιαγραφήΠροχωρημένου σταδίου Νόσος Πάρκινσον...
ΔιαγραφήΔεν είναι πέντε δέκα εκατομμύρια, να πούμε, άντε, φταίει η αγορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι 180.000.000
Κάποιος πρέπει από το ΔΟΛ να μας εξηγήσει πώς φτάσανε εκεί.
Αλλιώς, σε λίγα χρόνια θα είμαστε πάλι στα ίδια.
Μετά τιμής,
Κάπα
Μαζί τα φάγαμε. Να το δούμε το θέμα και να βρούμε την αλήθεια. Να φωτοτυπήσουμε την αλήθεια. Καθήκον. Εκπλήρωση.
ΔιαγραφήΟι ωραίοι έχουν χρέη Καπα.
ΔιαγραφήΚαι είνα ακόμα πιο ωραίοι αν δεν δινουν λογαριασμό σε κανέναν και ούτε χρειάζεται να τα επιστρέψουν...
Έχω πάντως εμπιστοσύνη στον κύριο Μουλόπουλο...
Ίσως και να κρατικοποιήσει τον οργανισμό.
Μια τέτοια επιχειρηματικη οντοτητα ειναι στην κατηγορια ΑΑ και δεν εχει καμια σημασια αν εχει χρεη ή οχι, ειναι αυτονοητο οτι για την αναπτυξη της θα εχει χρεη διοτι το τραπεζικο συστημα και ολοκληρη η κοινωνια απο κατω εως πανω εμπιστευεται το εγχειρημα.
ΔιαγραφήΑλλα αν ψοφησουν ολες αυτες οι παλιες σειρες εφημεριδων δεν τρελενομαι διοτι εχει πολλες νεες και ισως καλυτερες, πιο εξειδικευμενες και πιο κατανοητες στο πλατυ κοινο. Σορρυ κιολας.
Επιστημονικό έργο και δολοφονίες. ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 Ιουλίου 1978... βλέπει το φως της δημοσιότητας ένα πρωτοσέλιδο σχόλιο του ΒΗΜΑΤΟΣ, με τίτλο «ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ;»
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πρώτη φορά θα συμφωνήσω μαζί σας. Θυμηθείτε και τα ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ για το θαυματουργό νερό του Καματερού. Οι ατυχείς στιγμές, ωστόσο, δεν πρέπει να ακυρώνουν μία εκατονταετή διαδρομή.
ΔιαγραφήΒενεζουελα; Βενεζουέλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι Μπράβο τους!
σου πέρασε ποτέ από το μυαλό να έπαιξε τον δούρειο ίππο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλύτερη δουλειά την κάνουν πάντα οι διπλοί πράκτορες , γι΄ αυτό στο τέλος πληρώνονται διπλά! Και ο νοών νοείτω.....
Αναρωτιέμαι αν αυτές οι 230 προσωπικότητες που εμφανίζονται στο πρωτοσέλιδο του ΒΗΜΑτος που αναρτήσατε, θα υπογράψουν και νέο μήνυμα υπέρ της ελευθεροτυπιας (και με ποιες εγγυήσεις) των 2 εφημερίδων του ΔΟΛ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν τούτου, εγώ παρότι από τα 14 τακτικός αναγνώστης του ΒΗΜΑτος, δεν ενστερνίζομαι "εφημερίδες-θεσμούς" που δήθεν πρέπει να στηριχθούν με χρήματα των φορολογουμένων (μια μικρή και απέρριτη ΕΡΤ θα έφτανε), ακριβώς λόγω και της εξέλιξης που φαίνεται να έχει ο ΔΟΛ. Ενας ογκώδης οργανισμός που δήθεν πρέπει να σωθεί ώστε να γίνει μια έντυπη και ηλεκτρονική ΕΡΤ; Οχι, ευχαριστώ.
Ο Ψυχάρης προσωπικά μου κάνει τελείως αμόρφωτος. Τα editorial στο ΒΗΜΑ είναι ένα μάτσο κοινοτυπίες, με μια ιδιαίτερη προτίμηση στην περιχουντική πολιτική κατάσταση. Γενικώς το πολιτικό ρεπορτάζ του ΒΗΜΑτος ήταν πάντα κατευθυνόμενο όχι με την έννοια της στήριξης συγκεκριμένων ιδεών (όπως πχ σοβαρές εφημρίδες του εξωτερικού) αλλά συγκεκριμένου κόμματος (namely, ΠΑΣΟΚ) και στελεχών.
Θα μου λείψουν αρκετά από τα ένθετά του και η στήλη του Γιάννη Μαρίνου, αλλά εγώ μουλο-εφημερίδα δεν ξαναγοράζω. Που και που θα ρίχνω μια ματιά στο vima.gr για να γελάω με την κατάντια τους.
Απολύτως τίποτα δεν πρόκειται να κάνω από τα μυστηριώδη που παρουσιάζονται στον υπόκοσμο των εφημερίδων. Σημερινών ή χθεσινών ή άλλο. Δεν είμαι τα γραφόμενα, τα σκοπούμενα, η αγραμματοσύνη και η φτήνεια τους. Και δεν πρόκειται να γίνω. Ούτε χάσμα να γίνω για να με γεφυρώσουν. Υπάρχουν και ωραία βιβλία καμιά φορά. Υπάρχουν και λογικές σκέψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕφόσον ποτέ δεν συμφώνησα με τα άρθρα...και αφού διαβάζω αρθρογράφους και σιχαίνομαι...γιατί μου λένε ότι είναι σημαντικές οι εφημερίδες. Μάλλον δεν έχουν άλλο τρόπο να μου κάνουν το κακό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή τα τελευταία ποστ μια παρατήρηση. Στη χώρα σας ο πολιτικός είναι παραχαϊδεμένος. Είναι το κακομαθημένο παιδί. Διαχειρίζεται χρήματα. Έχει αμέριστη την προσοχή όλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακώς.
Αυτά δείχνουν υπανάπτυξη. Στις πολιτισμένες χώρες δεν διαχειρίζονται ούτε σέντ. Δεν είναι κανακάρηδες. Υπόκεινται σε αληθινή κριτική που τους αναγκάζει σε παραίτηση.
Πανούτσος, όπως πάντα απολαυστικός: "Από την δημοπρασία ελέγχου της τηλεόρασης μέχρι την αρπαγή του ΔΟΛ, οι κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν την σφραγίδα του Νίκου Παππά. Κινήσεις της αρπαχτής που ακόμα και εάν πετύχουν το θήραμα θα είναι σε τέτοιο χάλι που το κυνήγι δεν άξιζε τον κόπο."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χώρα σας, όπως και όλες οι υπανάπτυκτες χώρες, είναι κατά βάση Πλατωνική. Στο κέντρο είναι πάντα μια αφηρημένη ιδέα. Κάποτε ήταν η “Αλλαγή”, το “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”, ο “Ανένδοτος”, η “Ανοικοδόμηση”, η “Μεγάλη Ιδέα” και αν ψάξω περισσότερο θα είμαι οδυνηρά ακριβής. Μπορώ να πάω πίσω μέχρι την “Ελένη” των Τρωϊκών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάντα, εσάς, και όλες τις άλλες υπανάπτυκτες χώρες, σας διαφεύγει ο άνθρωπος. Αυτός δεν μπαίνει ποτέ στο κέντρο. Αυτός υπάρχει για να υπηρετεί την εκάστοτε παραληρηματική ιδέα που σας καταλαμβάνει. Περισσότερα γι’ αυτό σε λίγο.
Μια έμμονη ιδέα ας πούμε που έχετε είναι το “Δημόσιο”. Και αυτή την Ιδέα την υπηρετείτε όλοι. Υπάρχετε για να την υπηρετείτε. Το κύρος που έχει αυτή η Ιδέα στη χώρα σας είναι ανάλογο με το κύρος που έχει στη Γουατεμάλα ή στην Αρχαία Αίγυπτο. Και μιλώ για μικρά και μεγάλα “Δημόσια” της χώρα σας. Πανεπιστήμια, Ταμεία, Τράπεζες. Όταν μπαίνετε σε κτίριο με κάτι “Δημόσιο” κατουριέστε πάνω σας από το Δέος του Γκισέ. Το είδα αυτές τις μέρες.
Μια άλλη ιδέα είναι το “μνημόνιο”. Οι μισοί το θεοποιούν και οι άλλοι μισοί το δαιμονοποιούν. Και στους δύο ξανα-ματα-διαφεύγει ο άνθρωπος. Οι αριστεροί σας μάλιστα, διατείνονται ότι επειδή έχουν κέντρο τον άνθρωπο πολεμούν το “μνημόνιο”. Αλλά στην πραγματικότητα εναντιώνονται σε ένα φαντασιακό μνημόνιο, στην Ιδέα-μνημόνιο.
Αυτή τη λόξα με τις ιδέες την έχετε διότι δεν μπορείτε να κοιτάξετε ο ένας τον άλλο. Γιατί στη χώρα σας η πολιτισμική και κοινωνική απόσταση μεταξύ των ατόμων είναι τεράστια. Δίπλα στον αριστοκράτη νάσου ο γύφτος με πατάτες και παραδίπλα ο βιαίως αστικοποιηθείς χωριάτης, η νοικοκυρά με τις πενήντα αποχρώσεις, ο αλητάκος, ο διανοούμενος.
Ξέρετε, άλλοι λαοί δεν είναι έτσι. Δεν είναι ΑΥΤΟ το φυσιολογικό. Οι παραπάνω τύποι δεν μπορούν να συνομιλήσουν παρά για ελάχιστα πράγματα. Δηλαδή μόνο για “Ιδέες”. Απέχετε γαλαξιακές αποστάσεις ο ένας από τον άλλον. Γι’ αυτό και σας είναι αδύνατον να συνεισφέρετε ανώνυμα στο κοινό καλό: Δεν έχετε κοινωνία. Ίσως μόνο προσωρινά συντεχνιακά συμφέροντα Γι’ αυτό και η ρηχότητα στις κοινωνικές σας σχέσεις (την οποίαν διαπίστωσα) ενώ από μέσα σας τρώει η απόλυτη μοναξιά. Γι’ αυτό (θα το έχετε παρατηρήσει δεν μπορεί) αυξάνουν τόσο οι λογοροϊκοί με φυγή συνειρμών και ιδεών που δεν τους σταματάς με τίποτε.
Τελικά το πρόβλημα γιατρέ μου είναι βαθύτερο απ’ ότι έχει εντοπίσει ο Ράμφος.
Δυστυχως συμφωνω στα περισσοτερα, κυριως με την προτελευταια παραγραφο.
ΔιαγραφήCivil
Μερικά σημαντικά στοιχεία τα οποία εν μέρει παραλείπονται και εν μέρει διαστρεβλώνονται στην ανάρτηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον το κείμενο της ανακοίνωσης του ΔΟΛ:
«Η Διοίκηση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Α.Ε. εζήτησε χθες από τον κ. Βασίλη Μουλόπουλο, ο οποίος διετέλεσε επί δυο δεκαετίες διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Το Βήμα» (απ’ όπου αποχώρησε όταν εξελέγη βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς), πρώην Πρόεδρο της ΠΟΕΣΥ*, να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ.
Ο κ. Μουλόπουλος απεδέχθη προθύμως την πρόταση."
*[σημ.: = Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών]
Σε συνδυασμό με άλλες πληροφορίες (όλες οι πηγές αναφέρονται στο τέλος του σχολίου) προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:
1. Η παρέμβαση του Μουλόπουλου βασίζεται στην απόφαση της επιχείρησης (δηλαδή των οργάνων της και σε τελευταία ανάλυση μάλλον του ίδιου του Σταύρου Ψυχάρη [ο οποίος άλλωστε είναι κουμπάρος του]).
2. Ο Μουλόπουλος μπορεί να ήταν βουλευτής του Σύριζα και να εξακολουθεί να έχει στενή σχέση με το κόμμα. Ταυτόχρονα, όμως, όχι μόνο πως κάθε άλλο παρά άσχετος με τη δημοσιογραφία είναι – μάλιστα έχει και στο ενεργητικό του 35 χρόνια προϋπηρεσίας στον συγκεκριμένο οργανισμό, εκ των οποίων 20 χρόνια στο ρόλο του διευθυντή σύνταξης του "Βήματος".
3. Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που επενέβη στον ΔΟΛ. Ένα μεμονωμένο άτομο (με τα χαρακτηριστικά που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο) θα δραστηριοποιηθεί στον Οργανισμό – με βάση τη διαδικασία που περιγράφει η ανακοίνωση του ΔΟΛ.
Πηγές:
- iefimerida.gr
- protothema.gr
- avgi.gr
Βιεννέζε, τελικά είσαι πολύ αφελής.
Διαγραφή1. Ο Ψυχάρης με τη δήθεν εθελούσια αποχώρησή του εξαγόρασε τη δικαστική ασυλία του. Εσύ νομίζεις ότι τυχαία αποσύρθηκε την επαύριο μόλις του πορίσματος της βουλής για τη διαπλοκή των μέσων, που δεν διαπιστώνει ποινικές ευθύνες για κανέναν?
2. O ΔΟΛ άλλα στελέχη δεν είχε? Μόνο τον Μουλόπουλο είχε? Δηλαδή άμα δεν πέθαινε ο μακαρίτης ο Ευσταθιάδης τις προάλλες, ας βάζαμε αυτόν που στο κάτω κάτω είχε και 50 χρόνια στον ΔΟΛ, όχι μόνο 20. Ο ΔΟΛ, αν είναι να σωθεί με υγιείς όρους, χρειάζεται μάνατζερ που θα μιλήσει με τράπεζες, με επενδυτές και θα καταστρώσει μπίζνες πλαν. Κάποιον σαν τον Νέζη, που και στον ΔΟΛ δούλεψε ως οικονομικό στέλεχος και ξέρει την εταιρεία από τα μέσα, και μετά ήταν διευθύνων σύμβουλος στη ΔΕΗ και έχει μιλήσει με όλα τα funds του κόσμου και ξέρει τη γλώσσα των τραπεζιτών. Δεν χρειάζεται έναν γραφιά πολιτικάντη που το μόνο που έχει να επιδείξει τώρα είναι ότι είναι άνθρωπος της πρωθυπουργάρας, για να μπορέσει να συνεχίσει ο ΔΟΛ τα πολιτικοοικονομικοδημοσιογραφικά κολλητηλίκια του παρελθόντος.
Όσο για το 3, σε παραπέμπω στην εισαγωγική μου παρατήρηση.
ΥΓ. Καλές οι θεωρίες απ᾽το Elfenbeinturm εκεί που είσαι τυχερός και ζεις, αλλά ας έχουμε και λίγο αίσθηση από Ελλάδα πριν γράψουμε ό,τι γράψουμε.
"Βιεννέζε, τελικά είσαι πολύ αφελής."
ΔιαγραφήΑπλώς κάποια αντικειμενικά στοιχεία ανέφερα τα οποία δεν υπάρχουν στην ανάρτηση. Νομίζω ότι χρειάζεται να τα ξέρει κανείς. Δεν τα ερμήνευσα, πολύ λιγότερο υπέρ του Σύριζα ή της κυβέρνησης.
"Ο Ψυχάρης με τη δήθεν εθελούσια αποχώρησή του εξαγόρασε τη δικαστική ασυλία του."
Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί να μην είναι. Ποιος το λέει; Εσείς και βέβαια η αντιπολίτευση ... Αποδείξεις έχετε; Ή μήπως πρόκειται απλώς για θεωρία συνωμοσίας ή μάλιστα για συνειδητή παραπληροφόρηση;
Ως κριτικός άνθρωπος σε ποιον να έχεις εμπιστοσύνη; Σίγουρα δεν είναι πολύ αξιόπιστος ο Σύριζα (όπως κανένα κόμμα άλλωστε). Αλλά γιατί να έχω περισσότερη εμπιστοσύνη σε ό,τι υποστηρίζετε (π.χ.) εσείς, sgvv, ή ο Νίκος Δήμου; Από πού κι ως πού; Για μένα – με βάση τα όσα ξέρω από τα γραφόμενά σας – είστε τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό αναξιόπιστοι όσο είναι ο Σύριζα!
Αυτό είναι το δίλημμα (όχι μόνο στο συγκεκριμένο θέμα βέβαια). Ποιον να πιστέψει κανείς; Ποιος μιλάει (ή γράφει) με καλές προθέσεις και ποιος όχι; (Είτε σε κάποια εφημερίδα, είτε στην τηλεόραση είτε σε κάποιο μπλογκ.)
Η πραγματική αφέλεια θα ήταν να αγνοήσω αυτό το δίλημμα.
Δύσκολο, πολύ δύσκολο να βρεθεί κάποιος (άτομο ή ομάδα) τόσο αναξιόπιστο όσο ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ο Βαρώνος Μυνχάουζεν! Εχει πει τόσα ψέμματα, τόσο χοντρά ψέμματα, έχει αθετήσει τόσες υποσχέσεις που νομίζω πώς οι εκδότες του Βιβλίου Γκίνες των ρεκόρ θα έπρεπε να του αφιερώσουν έναν ολόκληρο τόμο!
ΔιαγραφήBρε Βιεννέζε, εντάξει, εγώ αναξιόπιστος, ο Δήμου αναξιόπιστος, ο Σύριζα αναξιόπιστος. Πες μας εσύ τέλος πάντων ποιόν θεωρείς αξιόπιστο? Τον Βαρουφάκη μήπως?
ΔιαγραφήKαι επί της ουσίας. Εδώ τα πράγματα είναι ωμά και κυνικά κι εσύ μας κάνεις παρατηρήσεις λες και είμαστε σε σεμινάριο φιλοσοφίας της λογικής (ή λογικής της φιλοσοφίας, δεν ξέρω, εσύ θα μου πεις).
Ο Ψυχάρης μία μέρα μετά την αποχώρησή του από τον ΔΟΛ, είχε να απολογηθεί στη δικαιοσύνη για τις κατηγορίες που του προσάπτουν. Οι ανακριτές τον άφησαν ελεύθερο (με περιορισμό να μην εγκαταλείψει τη χώρα - που στα χάλια που είναι σιγά να μην μπορεί να την εγκαταλείψει). Το αντιλαμβάνεσαι ότι αν δεν έφευγε από τον ΔΟΛ, πολύ πιθανό να του είχαν ρίξει μια βαρβάτη προφυλάκιση, δηλαδή 18 μήνες υπό φρούρηση στο νοσοκομείο κι από εκεί ίσα στο Α᾽ Νεκροταφείο? Ενώ τώρα, μέχρι να οριστεί δικάσιμος και να εκδικαστεί η υπόθεση, το πρόβλημα θα το έχει λύσει πλέον ο χρόνος.
Αλλά ακόμα και αν θεωρείς το παραπάνω ως αυθαίρετο συμπέρασμα ενός εμπαθούς και αναξιόπιστου ατόμου (δηλαδή του υποφαινόμενου), κοίτα ποιό είναι το πρώτο πράγμα που κάνει ο ανεξάρτητος, αδέκαστος και αλτρουιστής Μουλόπουλος, αφού αναλάβει ως White Knight του ΔΟΛ. Να δώσει συνέντευξη στην Αυγή (!!!!!???) για να ανακοινώσει, εν πολλοίς, ότι ο ΔΟΛ από εδώ και στο εξής εφαρμόζει κανόνα lèse-majesté για τον Τσίπρα.
Δεν ξέρω πως τα βρίσκεις εσύ όλα αυτά. Για μένα είναι νιάου νιάου στα κεραμίδια. Τόσο κυνικό power play στα ΜΜΕ έχω να δω από εποχή Κοσκωτά.
Εγώ δεν καταλαβα γιατί εξαναγκάστηκε σε παραίτηση ο Μητρόπουλος (διευθυντής των "Νέων"). Τον Πρέτεντέρη έβριζαν οι Συριζαίοι - ο Μητρόπουλος (που ήταν και φρέσκος) τους έφταιγε;
ΔιαγραφήΔεν το ξέρω. Αλλά μάλλον απλά γιατί δεν ήταν δικός τους. Έχει ο Πετρουλάκης ένα έξοχο σχόλιο σχετικά. Λέει ότι η τοποθέτηση του Μουλόπουλου απλά και μόνο εξυπηρετεί τον συμβολισμό ότι πήρανε το κάστρο. Όπως και το φιάσκο των αδειών, που απλά εξυπηρετούσε τον συμβολισμό και γέννησε τον μύθο ότι ταπεινώσανε τους καναλάρχες, βάζοντάς τους να κοιμούνται στα ράντζα για τρεις νύχτες. Που και αυτό παραμύθι είναι τελικά γιατἰ στην πραγματικότητα κανένας καναλάρχης δεν κοιμήθηκε στο ράντζο. Οι Μαρινάκης και Σαββίδης δεν είναι καναλάρχες (τουλάχιστον ακόμα) ενώ οι Αλαφούζοι, Κυριακού κτλ στείλανε παρατρεχάμενους.
Διαγραφή@ sgvv:
Διαγραφή"κι εσύ μας κάνεις παρατηρήσεις λες και είμαστε σε σεμινάριο φιλοσοφίας της λογικής"
Εντάξει, να πάμε στη νομική πλευρά:
Πολύ ενδιαφέρον έχει το εξής:
"Ο Ψυχάρης μία μέρα μετά την αποχώρησή του από τον ΔΟΛ, είχε να απολογηθεί στη δικαιοσύνη για τις κατηγορίες που του προσάπτουν. Οι ανακριτές τον άφησαν ελεύθερο (με περιορισμό να μην εγκαταλείψει τη χώρα - που στα χάλια που είναι σιγά να μην μπορεί να την εγκαταλείψει). Το αντιλαμβάνεσαι ότι αν δεν έφευγε από τον ΔΟΛ, πολύ πιθανό να του είχαν ρίξει μια βαρβάτη προφυλάκιση, δηλαδή 18 μήνες υπό φρούρηση στο νοσοκομείο κι από εκεί ίσα στο Α᾽ Νεκροταφείο? Ενώ τώρα, μέχρι να οριστεί δικάσιμος και να εκδικαστεί η υπόθεση, το πρόβλημα θα το έχει λύσει πλέον ο χρόνος."
Περιγράφετε με απολύτη σαφήνεια (αν και με ένα τουλάχιστον λάθος – βλ. το ΥΓ) την (υποτιθέμενη) κατάσταση. Όμως αυτό που λέτε θα σήμαινε ότι
- ανεξάρτητοι δικαστές αποφάσισαν σύμφωνα με όσα τούς ζήτησε ένα πολιτικό κόμμα
- το οποίο επέβαλε τις επιθυμίες της ύστερα από εκβιασμό ενός τρίτου (του Ψυχάρη), ζητώντας του να δεχτεί τον Μουλόπουλο!
Δηλαδή στην ουσία κατηγορείτε τόσο ένα κόμμα όσο και τους ανακριτές - και τις δύο πλευρές όχι μόνο για κάτι ηθικά μεμπτό αλλά για κάτι πέρα για πέρα παράνομο.
Θα μου πείτε πάλι πως είμαι αφελής, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πως αυτό που λέτε είναι αλήθεια. Μου φαίνεται αδιανόητο.
Αν, όμως, παρ’ όλα αυτά είναι αλήθεια τα όσα υποστηρίζετε: Πού είναι οι αποδείξεις ή έστω κάποιες ενδείξεις που δικαιολογούν τόσο σοβαρές κατηγορίες; Και πότε θα ακολουθήσουν τα νομικά βήματα (τόσο εναντίον των υπεύθυνων στελεχών του κόμματος όσο και των εν λόγω ανακριτών);
ΥΓ:
Ας αφήσουμε που δεν βρήκα πληροφορίες στο Ίντερνετ για δήθεν αποχώρηση του Ψυχάρη από τον ΔΟΛ. Και στην ίδια την ιστοσελίδα του ΔΟΛ αυτή τη στιγμή (νύχτα 20ής/21ης Ιανουαρίου) ο Σταύρος Π. Ψυχάρης εξακολουθεί να αναφέρεται ως Εκτελεστικός Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου (βλ. http://www.dol.gr/taytothta.aspx ). Κάτι ανάλογο διαβάζω σε ανάρτηση της Παρασκευής σε κάποιο μπλογκ (βλ. εδώ):
"Επίσης κάτι που δεν επισημαίνεται αρκετά είναι πως τον Βασίλη Μουλόπουλο τον κάλεσε ο ίδιος ο Σταύρος Ψυχάρης ο οποίος παρά τα προβλήματα με τη δικαιοσύνη και τους ελέγχους, συνεχίζει να αναγράφεται ως μοναδικός διευθύνων του ΔΟΛ."
Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για το θέμα ανακάλυψα στο μπλογκ του δημοσιογράφου Νίκου Τσαγκρή:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η σωτηρία του ΔΟΛ που έγινε ΔΟΨ"
http://restaro.blogspot.co.at/2017/01/blog-post_18.html
Και ο Τσαγκρής κάνει κριτική τόσο στον Ψυχάρη όσο και στις τελευταίες εξελίξεις, αλλά με τελείως διαφορετική προσέγγιση απ’ ό,τι ο Νίκος Δήμου. Απόσπασμα από την ανάρτηση του Τσαγκρή:
"Ο ΔΟΛ έπρεπε να έχει αλλάξει προ πολλού τα αρχικά του, να ονομάζεται ΔΟΨ∙ από τότε που απεβίωσε ο Χρήστος Λαμπράκης και απέμεινε ο Σταύρος Ψυχάρης να διαφεντεύει απολύτως το «συγκρότημα»….
[...]
Όλα τα ΜΜΕ του οργανισμού ελέγχονται απολύτως από τον Ψ του ΔΟΛ που έγινε ΔΟΨ. Και συνεχίζουν να εκδίδονται χάρις στον… αλληλέγγυα θανάσιμο εναγκαλισμό του Ψ και της οικογένειάς του με την πολιτική και οικονομική ελίτ. Εξασφαλίζοντας… αέρα από τις τράπεζες…
Κι ύστερα ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ο «αέρας» κόπηκε με το μαχαίρι. [...]
[...]
[...] Ήταν η αποστολή σωτηρίας μιας διαπλοκής: ο θανάσιμος εναγκαλισμός του ΔΟΛ, που έγινε ΔΟΨ, με την πολιτική και οικονομική ελίτ (ο θάνατος ενός εκ των κορυφαίων συστημάτων διαπλοκής της χώρας) δεν ολοκληρώθηκε. Διεκόπη βίαια από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Για να συνεχίσει ο ΔΟΛ, που έγινε ΔΟΨ, τον ίδιο βίο (ζωή με… αέρα απ’ τις Τράπεζες κλπ.) και επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ; Και τότε, πώς θα ξεχωρίζουμε τη διαφορά αυτής της κυβέρνησης από τις άλλες; Από την κατεύθυνση των τραπεζικών ανέμων; Υπάρχουν άραγε ανεμολόγια διαπλοκής;"
Και ακόμα πιο επιγραμματικά ο Τσαγκρής διατυπώνει αυτή τη σκέψη κάτω από τον τίτλο της ανάρτησης:
"Δυστυχώς, ο θάνατος ενός εκ των κορυφαίων συστημάτων διαπλοκής της χώρας δεν ολοκληρώθηκε. Διεκόπη βίαια από μια… αριστερή παρέμβαση…"
Δεν βλέπω την "τελίιως διαφορετική προσέγγιση". Ο Δήμου γράφει ενα προσωπικό μπλογκ και βλέπει την ίδια εξέλιξη - την Ψυχαροποίηση του ΔΟΛ - από μέσα.
ΔιαγραφήΑυτά που λέει ο Τσαγκρής, Βιεννέζε, δεν είναι τελείως διαφορετική προσέγγιση από αυτά που λέει ο Δήμου. Είναι τελείως διαφορετική προσέγγιση από αυτά που ισχυρίστηκες εσύ ο ίδιος στην προηγούμενη ανάρτησή σου.
Διαγραφή"Αυτά που λέει ο Τσαγκρής, Βιεννέζε, δεν είναι τελείως διαφορετική προσέγγιση από αυτά που λέει ο Δήμου."
ΔιαγραφήΚαι ο Δ(ήμου) και ο Τ(σαγκρής) κάνουν κριτική σε δύο φαινόμενα:
α) στον Ψυχάρη και στην πορεία του ΔΟΛ υπό την ηγεσία του
β) στην παρέμβαση του Μουλόπουλου (ή έστω του Σύριζα).
Και οι δύο όντως συμφωνούν ότι ο Ψυχάρης δεν είναι πολύ ευχάριστος άνθρωπος. ;-) Κατά τα άλλα, όμως, επικρίνουν κάτι το διαφορετικό. Ο Δ. γράφει: "H κακοδιαχείριση ετών οδήγησε στην χρεοκοπία και στην «κόκκινη σωτηρία»". Όσον αφορά τη μέχρι τώρα εξέλιξη του ΔΟΛ, για τον Δ. στο επίκεντρο βρίσκεται λοιπόν η επιχειρηματική αποτυχία του Ψυχάρη. Αντίθετα, ο Τ. καταδικάζει τον "αλληλέγγυα θανάσιμο εναγκαλισμό του Ψ και της οικογένειάς του με την πολιτική και οικονομική ελίτ", τη διαπλοκή δηλαδή.
Εννοείται ότι η κακοδιαχείρηση δεν αποκλείει τη διαπλοκή (και αντίστροφα). Αλλά παρ’ όλα αυτά για δύο διαφορετικά πράγματα μιλούν ο Δ. και ο Τ.
Ακόμα πιο σαφής γίνεται η διαφορετική προσέγγιση στο θέμα της παρέμβασης:
Ο Δ. φοβάται δύο πράγματα: Τη μεταμόρφωση του Οργανισμού "σε ένα προπαγανδιστικό συγκρότημα" και το κλείσιμο των εφημερίδων (με συνέπεια εκατοντάδες ανέργους). Αντίθετα, ο Τ. θεωρεί λάθος την παρέμβαση ακριβώς γιατί έτσι παρατείνεται η ύπαρξη του Οργανισμού / γιατί (όπως λέει) "δυστυχώς ο θάνατος [...] δεν ολοκληρώθηκε". Δηλαδή ο θάνατος "ενός εκ των κορυφαίων συστημάτων διαπλοκής της χώρας".
Ολόκληρη διατριβή θα μπορούσε να γράψει κανείς για την τόσο διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος από τους Δ. και Τ. στα κείμενά τους.
Να συμπληρώσω κάτι για όσους δεν διαβάζουν ολόκληρο το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή. Με την "αποστολή σωτηρίας" εννοεί βέβαια την παρέμβαση του Μουλόπουλου στον ΔΟΛ ("Είναι η στιγμή που εκδηλώνεται η αποστολή… σωτηρίας του προέδρου του Δ.Σ. της Αυγής"). Παρέλειψα να το σημειώσω στο απόσπασμα οπότε μάλλον δεν γίνεται σαφές.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Anonymous:
Για μένα η ριζική διαφορά της προσέγγισης είναι φανερή (αν και υπάρχει κοινή κριτική στον Ψυχάρη). Σε περίπτωση που και άλλοι δεν βλέπουν τη διαφορά, θα επανέλθω.
Λέξη κι αυτή: "ανησυχαστικός". Μάλλον θα προέρχεται από κάποιο σφάλμα στη σάρωση. Ίσως και τα σκάνερ να μην καταδέχονται να πιάσουν το ψυχαρικό Πνεύμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι "σιγουράντζες"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που οι αυταπάτες ενός λαού με μπροστάρη έναν λαϊκιστή, δήθεν αφελή αγράμματο πρωθυπουργό, βγαίνουν μία - μία στην επιφάνεια και καταρρίπτονται σκάζοντας όπως το ώριμο καρπούζι σκάει με κρότο στο έδαφος, ήρθε νομίζω η ώρα να μιλήσουμε για τις "σιγουράντζες".
Τι είναι οι σιγουράντζες;
Με άλλα λόγια, είναι η δήθεν ασφάλεια, το πλασματικό εκείνο συναίσθημα που επειδή το νιώθει κάποιος, πιστεύει ότι ισχύει και στην πραγματικότητα.
Όπως κάποιες κοπέλες, που πρωτόβγαλτες, όταν ερωτευτούν κάποιον, ζητούν επιτακτικά όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης εφ όρου ζωής, χωρίς καλά - καλά να ξέρουν τον άλλο ( ή -και- τον εαυτό τους.)
Και μετά φυσιολογικά έρχεται η πραγματικότητα που συντρίβει τις αυταπάτες.
Κάποιες κοπέλες τότε ξυπνούν και προσαρμόζονται στην πραγματικότητα, ενώ κάποιες άλλες - οι πιο αφελείς- ή αθεράπευτα ρομαντικές, ψάχνουν για τον επόμενο μεγάλο και "παντοτινό" έρωτά τους, την επόμενη τους "σιγουράντζα" γιά να του παραδοθούν ξανά αμαχητη- μέχρι να συντριβούν και πάλι φυσικά.
Διότι η ασφάλεια στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. (Μπορείς όμως να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις εκείνες, για να αισθάνεσαι όσο το δυνατό ως χώρα πιο ασφαλής…)
Οι προϋποθέσεις αυτές στην παγκόσμια οικονομία είναι γνωστές. Στην "οικονομία" τύπου Μαδούρο, επίσης…
Διαλέγουμε και παίρνουμε!
Μερικές δικές μας "σιγουράντζες"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα "ώριμα" συνταξιοδοτικά δικαιώματα:
έχει το κράτος λεφτά, σου δίνει παχυλή σύνταξη, δεν έχει, παίρνεις μικρότερη. Ακόμα και με πληθωριστικές δραχμές να πληρωθείς, η πραγματική αξία των χρημάτων σου θα είναι μικρότερη (βλ. κατοχική δραχμή.)
Η σταθερή εργασία- η μονιμότητα -το θεσπισμένο ωράριο - (Το 8ωρο):
Ομοίως με παραπάνω: κάποιος έχει ανάγκη να δουλέψει πολύ (επειδή λ.χ. έχει παραπάνω ανάγκες να καλύψει) και κάποιος λιγότερο (επειδή μπορεί λ.χ. να έχει και κάποια άλλα εισοδήματα.)
Ή επειδή απλά -εάν δεν γίνει αυτό- μπορεί να αναγκαστεί κλείσει η επιχείρηση του (ή να μην έχει το κράτος να του πληρώσει τον μισθό - εάν πρόκειται για Δ.Υ.)
Ο πρώτος φυσικά και θα πληρωθεί περισσότερο και ο δεύτερος φυσικά θα πληρωθεί λιγότερο. Το πόσα χρήματα (αναλογικά) θα πάρει ο καθένας, δεν έχει να κάνει με τις ώρες τις εργασίας του. Έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και το "θεσπισμένο" ωράριο δεν ευνοεί την ανάπτυξη αυτής - πουθενά.
Έχει να κάνει επίσης και με την φύση και το αντικείμενο της εργασίας του καθενός. (Γιατρός με μισθό χίλια ευρώ και καθαρίστρια με χίλια πεντακόσια - μόνο στην χώρα μας γίνεται κοινωνικά αποδεκτό…)
Στην Κίνα δουλεύουν σαν σκυλιά και αμείβονται με ψίχουλα - στην Σουηδία το αντίθετο.
Αν φαλιρίσει το κράτος δεν παίρνεις μία, όσες ώρες και να δουλεύεις μετά. Ούτε και σύνταξη φυσικά.
Το ότι δεν φαλιρίσαμε και εμείς ως χώρα, οριστικά και αμετάκλητα, γυρίζοντας δεκαετίες (ίσως και αιώνες - λόγο εθνικής ασφάλειας- πίσω) οφείλεται στους "κακούς τους ξένους" (sic) που μας κρατάνε με το ζόρι στη ζωή, μήπως και καταφέρουμε κάποια στιγμή να φτιάξουμε το κράτος. Και τους βρίζουμε από πάνω.
Τέλος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "σιγουράντζα" της καλής ηθικής και αδιάφθορης αριστεράς που θα αλλάξει τον κόσμο και της κακιάς ανήθικης συντηρητικής δεξιάς -αντίστοιχα. (sic)
Εδώ απλά η πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι, μιλάει από μόνη της…
"Σιγουράντζες" λοιπόν δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν και ούτε πρόκειται να υπάρξουν.
Οι μόνοι λαοί που αισθανόμενοι ανασφαλείς έψαξαν για έναν καλό "πατερούλη" προστάτη - το μόνο που κατάφεραν, είναι ότι κατέληξαν στο τέλος να έχουν έναν Στάλιν, έναν Μαο, Έναν Μαδούρο, έναν Κιμ Γιονγκ Ουν.
Και τώρα εμείς έναν Τσίπρα…
Ηθελέστα και παθέστα!
D.
Το κράτος αν χρεοκοπήσει απλώς δεν πληρώνει τους δανειστές. Ξημέρωσε.
ΔιαγραφήΤέσσερις πτωχεύσεις και μυαλό δεν βάλαμε.
ΔιαγραφήΤο κράτος -εάν χρεοκοπήσει δεν θα πληρώνει πρώτα από όλα τους Έλληνες - ή μάλλον θα πληρώνει: με κατοχικές δραχμές.
Θα είμαστε όλοι φτωχοί - δισεκατομμυριούχοι. Ένα γάλα 20 δις - τύφλα να έχει ο Σώρρας…
Οι ξένοι θα απαιτήσουν τα λεφτά τους και έχουν τον τρόπο να τα πάρουν - ακόμα και σε είδος. Έτσι έγινε και στο παρελθόν, έτσι γίνεται παντού και πάντα.
Εξάλλου όλες οι εδαφικές κατακτήσεις των τελευταίων 100 ετών θα τεθούν αυτομάτως εν αμφιβόλω. Και στο τέλος εμείς πάλι θα παρακαλάμε ικέτες τους "καλούς τους ξένους" για "προστασία", φωνάζοντας και πάλι "καλώς ήρθε το δολάριο."
D.
Τι θα πείραζε τον Ψυχάρη να πιει στην υγεία ενός ανθρώπου; Ρευστή μαγεία και μαύρη αυτός ο γραφειοκρατικός υπόκοσμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Δήμου, κανένα σχόλιο για τις αποχωρήσεις στο Ποτάμι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός θέματος. Φτάνει που μπλέξαμε τον Μακρόν με τον Μουλόπουλο!
ΔιαγραφήΠάντως πιστεύω αξίζει να κάνετε μια ανάρτηση για τον Μακρόν. Είναι εξαιρετικά ιδιόρρυθμη και ενδιαφέρουσα περίπτωση. http://www.lepoint.fr/politique/macron-l-amour-la-mondialisation-le-fn-et-moi-22-11-2016-2084961_20.php
ΔιαγραφήΤι θα έπρεπε να κάνω με Το Βήμα στα 1985; Να διαβάζω και να σημειώνω πλαγιότιτλους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλύτερο πλυντήριο είναι ο Σύριζα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασε τα μνημόνια που δεν μπορούσε ο Σαμαράς χωρίς καμία αντίδραση
Εξιλέωσε το Μπόμπολα, το Κόκκαλη (αλήθεια τι έγινε η λίστα Λαγκάρντ?)
Έβγαλε λάδι τη Χρυσή Αυγή
Δικαίωσε το Καραμανλή με το Βατοπαίδι
Έκανε τη μπίζνα του αιώνα με τους μετανάστες
και τώρα
ο Τσίπρας και ο Παπάς
ξανά στη σκηνή, για το κόλπο γκρόσο, πριν το μεγαλειώδες φινάλε
—– = ——
έκανε τον Ψυχάρη συμπαθή, το Πρετεντέρη αγωνιστή
και θα του χαρίσουν και όλα τα χρέη
Προσκυνώ.
Νομίζω πάντως ότι η θέση της ΝΔ όπως εκφράστηκε από τον Μπουμπούκο, κατ εντολή Κούλη, για μη ειδική μεταχείριση (νομοθετικά, φορολογικά, τραπεζικά κτλ) των εκδοτικών επιχειρήσεων και δημοσιογραφικών συγκροτημάτων έναντι οποιασδήποτε άλλης επιχειρηματικής δραστηριότητας, είναι άξια συγχαρητηρίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραδόξως ο Κούλης παρά την δημοσκοπική καθήλωση της ΝΔ σε γελοιωδώς χαμηλά ποσοστά εκλογικής επιρροής - δεδομένων των συνθηκών - αποφεύγει να πλειοδοτήσει σε μπουρδολογία, λαϊκισμό και χάιδεμα αυτιών.
Ρε μπάς και υπάρχει τελικά ελπίς!?
Ο Κυρ-Αντώνης πάει καιρός... (οφειλή προς το ΔΟΛ)
ΑπάντησηΔιαγραφή-------------------------------------------------------------------------------------------------
Στις αρχές της Β΄ Γυμνασίου, μετακομίσαμε ακόμη μια φορά, αλλά σε πιο πολιτισμένο περιβάλλον. Φυσικά το ενοίκιο ήτανε πάλι φτηνό, καθότι το ισόγειο διαμέρισμα μισοτελειωμένο (τα ηλεκτρικά τα βάλαμε εμείς τα παιδιά, κακήν κακώς - από θαύμα δεν πάθαμε ηλεκτροπληξία) και το υπόλοιπο κτήριο διαβρωμένο - όντας επί χρόνια γιαπί.
Ωστόσο απέναντι έμενε ένας (κωνσταντινο)Πολίτης ηλικιωμένος ζωγράφος με τη γυναικούλα του. Αν και την ακίνητη περιουσία τους την είχανε χάσει μετά το πογκρόμ του ΄55, ο κυρ-Αντώνης, περέμενε ευκατάστατος, απόδειξη ότι ζούσε.. στριμωγμένος σε ένα τεράστιο σπίτι, φίσκα από πανάκριβες αντίκες, πίνακες ζωγραφικής και συλλογές γραμματοσήμων και νομισμάτων - κληρονομιά των παππούδων του. (Τις χρυσές λίρες τις είχε σε θυρίδα - άφησε στη διαθήκη του τρεις-τέσσερις και για εμάς τα παιδιά «για ν΄αγοράσουμε κανένα βιβλίο…».)
Η συντηρητική και χριστιανο-θρεμμένη γιαγιά μου, με είχε προειδοποιήσει πως ο ζωγράφος είναι κομμουνιστής, με την υποσημείωση, "όχι σαν τους άλλους", αλλά καλλιεργημένος και "μακάρι όλοι οι κομμουνιστές να ήταν σαν τον κυρ-Αντώνη". "Γι΄ αυτό να του φέρεσαι με τακτ, να μιλάς λίγο, ν΄ακούς πολύ και προσεχτικά, να μην αντιμιλάς, να τον σέβεσαι όχι μόνο γιατί είναι γέρος, αλλά επειδή είναι σοφός και σοφούς στη ζωή σου δεν θα συναντήσεις πολλούς" και άλλα πολλά.
Ήταν τού σχολαρχείου η γιαγιά, Σταϊκοπούλα, παρ΄ολίγον αστή, που έζησε πλούσια για ελάχιστα χρόνια και δεν τα ξέχασε ποτέ παρά το γεγονός ότι κατόπιν και επί δεκαετίες έπλεκε εργόχειρα και τα πουλούσε για να ζήσουμε. Προφανώς έβλεπε στον Κυρ-Αντώνη το παρελθόν που θα ήθελε να είχε η ίδια κι ίσως γι΄ αυτό να τον θαύμαζε τόσο πολύ και το μετέδωσε και σ΄ εμάς.
Εκ των υστέρων διαπιστώνω ότι ο Κυρ-Αντώνης επινοούσε θελήματα για να μου δίνει χαρτζιλίκι. Για παράδειγμα, τους λογαριασμούς του τους πλήρωνε ο διαχειριστής της διπλανής πολυκατοικίας, αλλά τη ΔΕΗ την πλήρωνα εγώ και "τα ρέστα δικά σου, για τον κόπο σου" – μα ποιον κόπο; Ούτε πενήντα μέτρα απόσταση…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η γιαγιά διαμαρτυρήθηκε για τα χρήματα που μου έδινε, εκείνος της είπε ότι προτιμούσε (τάχα) να κάνω εγώ τα θελήματα, παρά ένας μεγαλύτερος που θα του κόστιζε περισσότερα. Του αγόραζα λοιπόν, ψωμί, τυριά και τα "φθαρτά της ημέρας", τον συνόδευα στο κουρείο, σε καμιά βόλτα στην πλατεία και φυσικά εγώ του αγόραζα ΤΑ ΝΕΑ και ΤΟ ΒΗΜΑ. Σε αντάλλαγμα η μαμά και η γιαγιά του φτιάχνανε σμυρνέικες συνταγές που τις είχανε μάθει από το θείο το Χρήστο και τους «αούτηδες» συγγενείς της γυναίκας του.
Κι επειδή είχε στραβωμάρα (ήταν και κάπως κουφός - σαν εμένα τώρα) με έβαζε να του διαβάζω ή μάλλον να του... απαγγέλλω είτε… ειδήσεις είτε.. στήλες... αλλά εγώ δεν πρόσεχα ούτε ποιος τα έγραφε αυτά ούτε και τι εννοούσαν – παπαγάλιζα – και δεν του άρεσε η… ερμηνεία μου, «ξανά, δεν κατάλαβα» μου παράγγελνε.
Αυτά τα αναγνώσματα, αρχικά μού φαινόντουσαν δύσκολα, ακατάληπτα και κουραζόμουνα. Όμως ένα χρόνο αργότερα, όχι μόνο διάβαζα σωστά, αλλά καταλάβαινα σχεδόν τα πάντα και τα συζητούσαμε με τον Κυρ-Αντώνη (αχ, τι όνομα κι αυτό…), τον οποίο εν τω μεταξύ είχε συμπαθήσει ακόμη και ο άθλιος πατέρα μου ("θεός σχωρέστον" - κάποια στιγμή πρέπει να τον συγχωρέσω κι εγώ).
Να μην τα πολυλογώ, όταν πήγα στο πανεπιστήμιο, ειδικά τα πρώτα χρόνια, αισθανόμουνα ότι δεν μάθαινα τίποτε καινούργιο, ότι τα περισσότερα απ΄ όσα διάβαζα ήταν σα να τα… ξαναδιάβαζα! Σαν και να τα ήξερα. Μάλιστα, συνέβαινε κάποτε, ορισμένα, για να μη πω τα περισσότερα συγγράμματα, να μου φαίνονται κακογραμμένα, να υστερούν σε ύφος και ποιότητα προς τα άρθρα που μελετούσα, για χάρη του κυρ-Αντώνη τόσο στα ΝΕΑ όσο και στο ΒΗΜΑ.
Άλλωστε, εκεί "ανακάλυψα" και το Νίκο Δήμου, του οποίου ανέκαθεν οι συγκινήσεις (λογοτεχνία) και οι σκέψεις (στοχασμοί) με καθήλωναν και ακόμη με συνεπαίρνουν.
Ευγνώμων,
Κάπα
Με το τρόπαιο στα χέρια. (Όταν δεν φοράει στολή ΟΥΚ, φαίνεται πως φοράει δερμάτινο βραχιολάκι) Νικος Ζαχαριάδης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Δήμου. Έχουμε πολύ υλικό... α) Τραμπ και Β) η Δράση προσχώρησε στη ΝΔ και γ) Κυπριακό. Τί λέτε??
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΠ
Είμαι άρρωστος. Και σωματικά αλλά και ψυχικά λόγω Τραμπ. Μόλις συνέλθω...
ΔιαγραφήΠεραστικά σας! (και "περαστικά" μας για ο,τι μας περιμένει με τον Trump)
ΔιαγραφήΠεραστικά, Νίκο!
ΔιαγραφήΚι εμείς ταλαιπωρούμαστε με απανωτές εμπύρετες ιώσεις. Και η Αντιγόνη και εγώ είμαστε εκτός μάχης. (Η αγωνία μας είναι μην κολλήσει το παιδί.)
Περαστικά και πάλι και καλή επάνοδο!
Με αγάπη,
Αντιγόνη και Κώστας
"Είμαι άρρωστος ψυχικά λόγω Τραμπ." Ε, καλά τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή> Το 1987 με το κείμενό μου «Ο Μπούφος», το Βήμα έσπασε ρεκόρ πωλήσεων – και έγινε ειδική εκδήλωση να το γιορτάσουν. Δεν με κάλεσαν. Όταν ο (πάντα φίλος μου) Γιάννης Μαρίνος, διευθυντής τότε του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», πρότεινε να πιούνε στην υγειά μου ο Ψυχάρης τον εμπόδισε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικροψυχάρης!
Στο αυριανό Βήμα αναγγέλλεται η αναστολή της κυκλοφορίας των εφημερίδων του ΔΟΛ επειδή οι τράπεζες έχουν (δικαιωματικά) κάνει κατάσχεση σε όλα του τα έσοδα. Το προσωπικό είναι απλήρωτο για πολλούς μήνες αλλά η πλήρης έλλειψη εσόδων σταματάει εντελώς την παραγωγή αφού δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το χαρτί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη δεκαετια του 1980 ειχα μια συνδρομη στο κυριακατικο Βημα που μου ερχοτανε καθε βδομαδα στην Αμερικη. Τα πρωτα χρονια εβρισκα το περιεχομενο του ενδιαφερον, και εναν τροπο να κρατω επαφη με τα Ελληνικα πραγματα. Αλλα με την παροδο του χρονου αρχισε να με ενοχλει το γεγονος οτι το περιεχομενο ηταν κυριως γνωμες, και σπανιως πρωτογενεις ειδησεις. Και μαλιστα σε μια περιοδο που συνεβαιναν πολλα. Το επιπεδο που με ενοχλησε σφοδρα ηταν αυτο το παρειστικο που δηθεν ξερει τα παντα αλλα δεν θελει να τα πει με το ονομα τους. Και ετσι σταματησα την συνδρομη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπαμαι οχι τοσο πολυ γιατι κλεινουν, αλλα γιατι το κλεισιμο τους θα θεωρηθει και ειναι ενα ακομα σκαλπ που πηρε ο Συριζα.
Θυμάμαι στο Τορόντο πλήρωνα 7 δολάρια για το Βήμα και 7 για τα Νέα
ΔιαγραφήΟ ΜΠΟΥΦΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
Παράξενο: Έ! καημένοι καπιταλιστές, που καταντήσατε...).
Για εμάς, όποιος δεν λύνει ένα διάλυμα, να κάνει molarity, molality, δεν έχει νόημα να μας απασχολεί. Δεν είναι η πατρίδα μου οι τέχνες και οι επιστήμες του ΔΟΛ.
Σημείωσα στο χαρτάκι που θα βάλω στον Χολμς, για να δανειστώ, την Δευτέρα: Οι Νέοι Έλληνες, Ψηφιακή ζωή, Μετά τον Μαρξ. Αυτά διαβάζονται και γι' αυτό. Ενώ τα έντυπα του ΔΟΛ δεν διαβάζονται. Και αφού δεν μπορώ να τα διαβάσω σήμερα, ούτε χθες θα διαβάζονταν. Γιατί να χαριστώ στο τίποτα; Μα τι σημαίνει Μετά τον Μαρξ; Σημαίνει ο Μαρξ πρόοδο προς το καλύτερο της ανθρωπότητας; Είναι πολλές οι μονάδες των κυττάρων (γαμέτες και σωματικά) και ένας ζωντανός οργανισμός δεν γενικεύει άλλους εκφραστικά όταν μελετηθεί χαρτικώς στης ζωής το πουθενά και στην άγνοια της βιοτεχνολογίας. Και δεν αρκεί ο ίδιος εκείνος, γιατί, εμείς που ζούμε σήμερα, γνωρίζουμε τι σημαίνει παραγωγή δυνατού στην επιβίωση ανθρώπου και δεν μας χρειάζεται ένας φιλόσοφος, άνθρωπος χωρίς φυσική παρουσία, πεθαμένος, ο Μαρξ, σαν παράδειγμα λογικής διαμόρφωσης της νόησης της ζωής. Είναι λογική από μόνη της αυτή. Και είναι ψέμα ότι δημιουργούν οι φιλόσοφοι λογική σκέψη, και ότι κατευθύνουν την λογική προς τα λογικώς λογικά, ψεύδος επίσης. Αλλά ιδιωτικός τομέας δεν πρέπει να υπάρχει. Θα τον αντικαταστήσει ο ελεύθερος χρόνος. Ελεύθερος χρόνος σημαίνει να βρω πέρασμα στην ερώτηση που με ρωτάει γιατί καμιά φορά νιώθω άσχημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εχει νοημα να κραταει ο Δημου προσωπικο μπλογκ & να μη μας αποκαλυπτει αγνωστα στοιχεια για Λαμπρακη & Ψυχαρη. Εξαρτηση ο Δημου δεν εχει καμμια απο κανεναν πια ..Γιατι να μη μαθουμε την ιστορικη αληθεια ..?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιδιωτική ζωή του καθενός είναι προσωπική του υπόθεση.
ΔιαγραφήΚαλα κρασια .. Εδω ειναι Γραικια / Ψωροκωσταινα .. Δεν υπαρχουν μυστικα ..Το ιδιωτικο ειναι ...δημοσιο...
ΔιαγραφήΕίμαστε ένας τόπος υπανάπτυκτος. Οι νέοι μας είναι κάτι μεταξύ Αγκόλας και Αγγλίας. Υποθέτω ότι έρχονται αυτά, τα ασφαλή, από έναν άνθρωπο ο οποίος στον καιρό του επλησίασε κ' εγνώρισε τα επιστημονικά επιτεύγματα από την αρχή της επιστήμης έως τη στιγμή. Άρα οι γραφειοκράτες παρακολουθούν, με το τρίτο τους μάτι, την κίνηση της ζωής και την καλογνωρίζουν. Την παγιδεύουν δε όπως σε ποτήρι του καφενειακού καφέ τις οικτρές αράχνες παγιδεύουν οι βραδείς Ισότοποι.
ΑπάντησηΔιαγραφή