Από πολύν καιρό φλερτάρω
με την ιδέα του να προτείνω γυναίκες για την ηγεσία της χώρας μας.
Πιστεύω πως
σε μέσον όρο έχουν πολύ καλύτερη σχέση με την πραγματικότητα, δεν είναι
ιδεοληπτικές η φανατικές, και διαχειρίζονται πιο σωστά τα πράγματα.
Στατιστικά, το ποσοστό
των γυναικών που έχει κυβερνήσει χώρες είναι μικρό – όμως και σε αυτό το μικρό
δείγμα κάνει εντύπωση το πόσο διακρίθηκαν, το πόσο πιο αποτελεσματικές ήταν σε
σχέση με τους άνδρες.
Ζωντανό παράδειγμα η
Μέρκελ. Είτε μας αρέσει εμάς, είτε όχι, για την Γερμανία υπήρξε άριστη.
Αν πάμε
παλιότερα: Χρυσούς Αιών για την Βρετανία ήταν η εποχή της Ελισάβετ της πρώτης,
ενώ και με την Βικτώρια ευημέρησε. Πολύ καλά τα κατάφερε και η Μεγάλη
Αικατερίνη (εξ ου και το «Μεγάλη»). Ίντιρα Γκάντι, Γκόλντα Μεγήρ, Σιριμάβο
Μπανταρανάικε (η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός – κυβέρνησε την Σρι Λάνκα 15
χρόνια!) θεωρήθηκαν όλες επιτυχημένες. Ακόμα και η αμφιλεγόμενη Θάτσερ έβγαλε
την βαλτωμένη Αγγλία από τον ύπνο της. Για πολλούς υπήρξε η καλύτερη Βρετανίδα
πρωθυπουργός του 20ου αιώνα. (Ναι, ακόμα και από τον Τσώρτσιλ!).
Έχοντας χορτάσει από τις
μπαρούφες των Ελλήνων πολιτικών (οι γυναίκες πολιτικοί σπάνια ξεστομίζουν
μπαρούφες – εκτός από μερικές ιδεοληπτικές Συριζαίες) θα ονειρευόμουν μία σωστή
πρακτική γυναίκα που να νοικοκυρέψει αυτή τη χώρα.
Άνετα, από οποιονδήποτε
άνδρα πολιτικό, θα προτιμούσα την Άννα Διαμαντοπούλου. Έχει σωστή, ορθολογική
σκέψη, έκανε εξαίρετη δουλειά στο υπουργείο Παιδείας – όπως άλλωστε και η
προκάτοχός της Μαριέττα Γιαννάκου. Και η Ντόρα Μπακογιάννη έχει επιδείξει συχνά
ηγετικές ικανότητες και σωστή σκέψη.
Ξέρω πως οι γυναίκες σαν
πολιτικά όντα κουβαλάνε πολλά βαρίδια: η ανδροκρατία στην πολιτική καλά κρατεί
– αλλά και οι γυναίκες δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τις ομόφυλές τους. Οι
λευκές ψηφοφόροι με 53% επέλεξαν τον Τραμπ – έναν ξεκάθαρο αντιφεμινιστή, όχι
μόνο στα λόγια αλλά και (κυρίως) στην συμπεριφορά του. Το πώς έγινε αυτό έκτοτε
απασχολεί από δημοσκόπους μέχρι ψυχαναλυτές.
Δυστυχώς, ανάμεσα στα
πολλά που έπαθαν οι γυναίκες από μας, είναι και η υπονόμευση της αυτό-εικόνας
τους. Σπάνια έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.
Έχουμε πολύ αξιόλογες
γυναίκες στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την χώρα. Όχι με την μέθοδο
της Λυσιστράτης (στην ανάγκη ακόμα και με αυτήν). Αλλά θα τους επιτρέψουμε εμείς οι
άνδρες να το κάνουν;
Ίσως μόνον οι γυναίκες θα μπορούσαν να νοικοκυρέψουν την Ελλάδα. Πάντως οι άνδρες απέτυχαν παταγωδώς!
Ίσως μόνον οι γυναίκες θα μπορούσαν να νοικοκυρέψουν την Ελλάδα. Πάντως οι άνδρες απέτυχαν παταγωδώς!
Ερ: Ο νέος φορέας θα κατέβει στις προσεχείς εκλογές, όποτε και αν γίνουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαμαντοπουλική απ.: Φυσικά, πως αλλιώς θα προωθήσουμε τις δικές μας προτάσεις, που δείχνουν ένα άλλο δρόμο για την έξοδο από την κρίση; Πώς θα δώσουμε διέξοδο στο διάχυτο πλέον αίτημα «κάντε κάτι, βουλιάζουμε».
Ενώ οι ελεύθεροι άνθρωποι εν τη πραγματικότητι δεν ζητιανεύουμε να σωθούμε και σιχαινόμαστε τους μωρούς και παρανόμως ηθικά, πολιτικά και οικονομικά πλουτίζοντες επαγγελματίες, γυναίκες και άνδρες, τζάκια, συνταγματολόγους, εργατολόγους, πανεπιστημιακούς, φιλοσοφικούς, σταλινικούς επικοινωνιολόγους των ευρωπαϊκών ανθρωπινών δικαιωμάτων όμως χωρίς κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, δημοσιογράφους, όλο το σκυλολόι των ανικάνων και αχρείων που δεν αγάπησαν τη ζωή αρκετά ώστε να μην επιθυμούν να μας εξασκήσουν την Διοίκηση. Διοικητές αυτοί...
Ποιος αλήθεια θέλει να δει στο αεροδρόμιο την κυρία Ντόρα με τους παρατρεχάμενους και τα λοιπά κομματόσκυλα; Και καραμέλες έγλειφαν. Σαν επιτάφιος η πομπή προχώραγε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάγνωση της ανάρτησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυφορία. Πάρτυ στον εγκέφαλο.
Το όνομα της Βασιλικής Θάνου παρεισφρέει στο εν λόγω πάρτυ.
Κατάθλιψη. Ο ακάλεστος επισκέπτης μάς επαναφέρει στην πραγματικότητα.
Θέλουμε την Αφροδίτη πρωθυπουργό!
ΔιαγραφήΠες το ψέμματα! Η Αφροδίτη θα έλαμπε! Όσο για την κυρία που σου έφερε κατάθλιψη, μάλλον κατάλληλη για τον ρόλο της κακής μάγισσας την βλέπω...
ΔιαγραφήΒελκουλέσκου και ξερό ψωμί! Χαχαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά!
Μήπως τότε η προϊστάμενή της Λαγκάρντ;
ΔιαγραφήΤι τύχη το άκουσμα του αγαπημένου τραγουδιού μιας κοπέλας, βασίλισσας η κοινής θνητής, στο κατάστημα με τα κόκκινα χαλιά, σε χειμαρρώδη μέρα.
ΔιαγραφήΔυστυχώς καμία από τις 2 δεν είναι Ελληνίδα...
ΔιαγραφήΆραγε ένα πρωινό μισάωρο περπάτημα στο κρύο πλησίον της θαλάσσης να σαρώνει τα περισσότερα προβλήματα που κατακάθονται στο νου; Κανένα στόμα δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Το ότι οι γυναίκες έχουν στατιστικά καταλάβει τη θέση του αρχηγού ενός κράτος δε σημαίνει ότι δεν εχουν ασκήσει εξουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήα. Η Ιστορία έχει καταγράψει λανθασμένες ή ολέθριες επιλογές Αντρών κυβερνητών που έχουν παρθεί υπό την επιροή ισχυρών γυναικών.
β. Οι γυναίκες έχουν καταγράψει επιτυχημένη πορεία από άλλες θέσεις εξουσίας. Η Αρχηγία ενός Κράτους περιλαμβάνει και καθήκοντα εθνικής άμυνας. Μια γυναίκα-μητέρα να κυρήσει πολέμους είναι κάτι προσωπικά αποκρουστικό. Άλλωστε η Ιστορία επίσης έχει καταδείξει ότι οι Γυναίκες Αρχηγοί δε διστάζουν να προκρίνουν στρατιωτικές λύσεις (βλ. Θάτσερ στα Φώκλαντς ή Τσιλέρ στα Ίμια).
Πολλοί εδώ στις ΗΠΑ φοβούνταν πως μία Προεδρία της Κλίντον θα έφερνε τις ΗΠΑ πολύ κοντά σε θερμό επεισόδιο με τη Ρωσία. Δεν ξέρω πόσο καλό είναι αυτό για την Παγκόσμια Ειρήνη.
2. Το ότι έχουν κυβερνήσει λιγότερες Γυναίκες δε σημαίνει ότι έχουν διαγράψει καλύτερη πορεία. Στον αντίποδα των Ιντρα Γκάντι και Θάτσερ μπορώ να σκεφτώ την Εβίτα Περόν της Αργεντινής ή και τη Ντίλμα Ρουσέφ της Βραζιλίας.
3. Σχετικά με τη Μέρκελ: Το γερμανικό οικονομικό θαύμα έχει βάσεις στη γερμανική νοοτροπία, την Ατζέντα Σρέντερ και τη σιδηρά πυγμή του Σόιμπλε. Επίσης η Μέρκελ τα έκανε μπάχαλο με το προσφυγικό. Αλήθεια τι γνώμη έχει ο Χέλμουτ Κόλ για την πολιτική της Μέρκελ;
4. Δεν ξέρω αν το θυμάστε, οι ικανότατες Μπακογιάννη και Γιαννάκου ήταν υπουργοί του Καταλληλότερου. Υπηρέτησαν τις Κυβερνήσεις που μας έφεραν τα Μνημόνια. Τέτοια Ικανότητα; Τέτοια !!
5. Η Θάτσερ δεν είναι αμφιλεγόμενη. Η Θάτσερ εξελέγη δημοκρατικά 3 φορές και ανετράπη με εσωτερικό πραξικόπημα από το ίδιο της το κόμμα. Την πολέμησαν οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, η χούντα της Αργεντινής και ο ΗΡΑ. Τους κέρδισε και τους τρεις. Δεν είσαι αμφιλεγόμενος όταν το έργο σου αναγνωρίζεται από ολο το πολιτικό φάσμα της χώρας σου.
Φοβούμαι λοιπόν πως ο προσδιορισμός "αμφιλεγόμενη" χρησιμοποιείται απλά και μόνον επειδή απευθύνεστε σε μη φιλά προσκείμενο αναγνωστικό κοινό. Ελπίζω να κάμω λάθος.
Κοντολογίς δεν πιστευώ πως το φύλο του Ανθρώπου καθορίζει το κατά πόσο θα γίνει καλός ή κακός Ηγέτης. Νόμιζω ότι οι γυναίκες επιλέγουν περισσότερο αφανείς θέσεις εξουσίας, ίσως γιατί εκεί θεωρούν πως τα καταφέρνουν καλύτερα.
Μα όταν γίνονται εορταστικά πάρτι στις επετείους του θανάτου σου, δεν είσαι αμφιλεγόμενος; Και στις δημοσκοπήσεις η Θάτσερ διχάζει - έχει θαυμαστές αλλά και ισάριθμους αρνητές.
ΔιαγραφήΟι Μπακογιάννη και Γιαννάκου δεν ήταν υπεύθυνες για την οικονομική πολιτική - ούτε για την καταιγίδα των προσλήψεων και μονιμοποιήσεων (λέγε με Πάκη).
Του 'ναντίον: Εορταστικά πάρτυ για το θάνατο ενός δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη χαρακτηρίζουν πρωτίστως το επίπεδο και τη νοοτροπία των συμμετοχόντων. Από ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ τη νοοτροπία και την πρακτική έσωσε (μόνη της) η Θάτσερ το ΗΒ.
ΔιαγραφήΕμείς που δεν είχαμε Θάτσερ τότε, έχουμε σήμερα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Η πολιτική Θάτσερ-Ρήγκαν συνεχίστηκε και εφαρμόστηκε σε όλο τον Κόσμο, πολλώ δε από τους Εργατικούς του Μπλερ και τους Δημοκρατικούς του Κλίντον. Είτε λοιπόν είσαι ιστορικά δικαιομένος ή είσαι αμφιλεγόμενος. Και τα δύο δε γίνονται.
Το αυτό και για τις Μπακογιάννη-Γιαννάκου. Τα Υπουργεία είναι πολλά, η κυβερνητική πολιτική είναι Μία! Είτε είσαι μέλος της Κυβέρνησης και συμφωνείς με το ΣΥΝΟΛΟ της πολιτικής που ακολουθείται, είτε διαφωνείς και πας στα βουλευτικά έδρανα [ή σπίτι σου].
Τα "εγώ κοιτάω τη δουλειά μου" [κατά το "εγώ εντολές εκτελούσα"] δεν το δέχεται το Σύνταγμα [ούτε η Ιστορία].
Σύμφωνα με το λεξικό της Ακαδημίας:
ΔιαγραφήΑμφιλεγόμενος είναι αυτός "για τον οποίο υπάρχουν διαφορετικές και συνήθως αντικρουόμενες απόψεις, ερμηνείες, εκδοχές". (Λεξικό Ακαδημίας). Και για την Μάργκαρετ υπάρχουν πολλές αρνητικές. Μπορεί να έχουν όλοι άδικο - αλλά δεν παύει να της ταιριάζει ο χαρακτηρισμός.
https://en.wikipedia.org/wiki/Margaret_Thatcher :
Διαγραφή"....She is regarded as a controversial figure of British politics, and arguments over the socio-economic ramifications of Thatcherism persist."
Συγνώμη για το εκτός θέματος, αλλά θέλω να απαντήσω:
Διαγραφή"για τον οποίο υπάρχουν διαφορετικές και συνήθως αντικρουόμενες απόψεις!"
Αντικρουόμενες. Κάτι που προυποθέτει ισοβαρείς απόψεις.
π.χ. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως όλα γιατρεύονται με την ισχυρή Πίστη στο Θεό ή με την Ομοιοπαθητική. Δηλαδή συνεπάγεται πως η Δυτική Ιατρική είναι αμφιλεγόμενη;
Προφανώς οι απόψεις γύρω από μια ηγετική φυσιογνωμία δυίστανται.
Όμως εκείνοι που έκαναν πάρτυ με το θάνατο της Θάτσερ (22 χρόνια μετά την εποχή της) είναι οι εκεί Αγανακτισμένοι. Με τη συγκεκριμένη αυτή νοοτροπία και τις απόψεις.
Αν θεωρείτε την άποψη αυτών των πολιτών ισοβαρή ή συγκρίσιμη με την άποψη των επιστημόνων, των οικονομολόγων και των πολιτικών, καλώς.
Τί κατάληξη έχει μια τέτοια αντιμετόπιση; Αν λάβουμε υπ' όψιν την ελληνική περίπτωση, πρέπει να περιμένουμε τα καλύτερα. Τα ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ καρναβάλια επήραμε στα σοβαρά και τα φέραμε στην Εξουσία.
Τέλος, τη Θάτσερ θα τη χαρακτήριζα μάλλον αιρετική παρά αμφιλεγόμενη.
Συμπέρασμα από το πιο πάνω αξιοσημείωτο σχόλιο του CsLaKoNaS:
ΔιαγραφήΗ πολιτική της Θάτσερ είναι στον ίδιο βαθμό ορθή και επιστημονικά θεμελιωμένη όπως ... η Δυτική Ιατρική!!
Φωφη κανείς? Οκ κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλαζω πλευρο.
Καλό :) Για να γράψω σοβαρά ποιος είναι μεγαλύτερος ξεπεσμός για το ΠΑΣΟΚ ότι έγινε κυβερνητικό δεκανίκη της ΝΔ ή ότι πρόεδρος της είναι μία γυναίκα που έτυχε να είναι κόρη κάποιου; Όταν την είδα για πρώτη φορά σε τηλεμαχία, για την υπερνομαρχία Αττικής έπεσα από τα σύννεφα ήταν σαν μία κοπέλα σε καλλιστεία που της είχαν γράψει το κείμενο και όταν πίστευε ότι είπε κάτι έξυπνο έκανε ένα μορφασμό χαζογκόμενας!
ΔιαγραφήΌλες μηδενίστριες, τα ανακυκλώσιμα υλικά του σύγχρονου μηδενισμού θα νοικοκυρέψουν την Ελλάδα μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Αρχίζω να πιστεύω ότι ο Φλαμεράυερ είχε δίκαιο- όχι για τους Σλάβους και τους Αρβανίτες-, εκεί στα δουκάτα των Αθηνών και τα πριγκηπάτα της Αχαΐας μας ξέμειναν δυτικοί που δεν έχουν καμιά σχέση με την Ελλάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ιδέα ! Στην καθημερινή μο ζωή δεν εμπιστεύομαι ιδιαιτέρως τις γυναίκες, ίσως όμως στην πολιτική μας ζωή να κάνουν την διαφορά . Ας το δοκιμάσομε. Εκεί που έχουμε φτάσει , ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πέσει η ιδέα από κάποιον σοφό, όπως ο οικοδεσπότης μας, και θα ακολουθήσουμε.
Ν.
Η Μέρκελ δεν είναι άριστη για την Γερμανία. Η Μέρκελ είναι άριστη για τα συμφέροντα που υπηρετεί η ΕΕ. Η σκλαβωμένη στην Μέρκελ Γερμανία δεν είναι η ΕΕ. Δεν είναι η Γερμανία οι μίζες, οι πόλεμοι, οι αιματοχυσίες. Όπως η Ελλάδα δεν είναι ο Αλέξης. Βαρεθήκαμε τις αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Ποιος αληθινά ενδιαφέρεται για τους περιθωριακούς ηγέτες, άνδρες και γυναίκες, δημοκράτες και δικτάτορες. Πιστεύουμε στη δύναμη της ζωής -να προχωράει αποσκοπώντας μόνο στο ξεπάτωμα του πάτου του κακού- και τα μεγαλύτερα εγκλήματα περιμένουμε να τελειώσουν, αφού ζούμε. Όσο δε μας αγγίζουν με τα κρύα χέρια τους πολύ και όσο νομίζουμε ότι θα καταφέρουμε να ξεγλιστρήσουμε και να επιβιώσουμε, δεν τα αγγίζουμε με τις αισθήσεις μας πολύ. Πονάμε με πολλούς τρόπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτείνω ανεπιφύλακτα την κα Μιράντα Ξαφά.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://vapsomalliades.blogspot.gr/2017/01/i-protoxronia-tou-nikou-dimou.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα γραφόμενα δεν με αφορούν και γιατί δεν βάφω τα μαλλιά μου και διότι οι πληροφορίες περί εμού είναι ελλιπείς ή λανθασμένες. Ο γράφων έχει χάσει πολλά επεισόδια...
ΔιαγραφήΆξιος συνεχιστής των υβριστών του Ροΐδη.
ΔιαγραφήΟ μοναδικός Νίκος Δήμου αποτελεί φωνή βοώντος εν τη ερήμω σε ένα λαό που του έχει αλλάξει τα φώτα η δημοσιογραφική και η πολιτική αλητεία. Αυτοί που μπορούν, δημιουργούν έργα με διεθνή απήχηση. Αυτοί που δεν μπορούν, ασχολούνται να κουτσομπολεύουν τους πρώτους.
ΔιαγραφήΥπάρχει το προηγούμενο της Elisabeth Tomson. Ήταν η πρώτη γυναίκα το 1874 που έσπασε το ανδρικό κατεστημένο στην Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. Αλλά της συνέβη το φαινόμενο της Αυστραλιανής πρωθυπουργού. Μετά από λίγο οι άντρες που κρατάνε τις ψήφους το μετάνοιωσαν. Και φυσικά όχι γιατί αυτές οι γυναίκες δεν το άξιζαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρόν: «Η Μέρκελ διέσωσε την αξιοπρέπειά μας με τη στάση της στο Προσφυγικό»
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ με το ότι μόνο οι Συριζαίες γυναίκες ξεστομίζουν μπαρούφες. Παράδειγμα το βούρλο η Φώφη, η ανεκδιήγητη Ραχήλ, ή απίστευτη Βούλτεψη, η υστερική Κανέλη και όλες οι τύπισες που έφεραν την ρήση του Ζαμπέτα περί …φωνάρας στην πολιτική: Καϊλή, Ράπτη και η λιγότερο πετυχημένη αλλά πρωταθλήτρια, Αφροδίτη Αλ Σαλέχ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, η Ντόρα μου φαινόταν καλή πολιτικός – μέχρι που ανέβηκε στο σανίδι της διεκδίκησης εξουσίας. Δεν με έπειθε. Φαινόταν ξαφνικά ‘λίγη’.
Τέλος, για την Θάτσερ, υπάρχουν πολλοί (όχι αναγκαστικά αριστεροί και σίγουρα όχι μόνο Συριζαίοι) που την θεωρούν σαν παράδειγμα αποτυχίας και καταστροφής. Ναι, οι αριθμοί ευημέρησαν. Αλλά ένα ολόκληρο κοινωνικό σύστημα κατέρρευσε. Η εκπαίδευση (σαν ίση πρόσβαση σε όλους) πήγε δεκαετίες πίσω. Προβλήματα υπήρχαν αλλά έπρεπε να ακολουθηθεί αυτός ο σκληρότατος δρόμος; Είμαστε σίγουροι ότι ‘…there is no alternative’ όπως συνήθιζε να λέει;
Εν κατακλείδι: ο λαϊκισμός δεν είναι θέμα ανδρών ή γυναικών – και είναι το μεγάλο αγκάθι στην Ελλάδα. Στις μέρες μας, είναι και στην Ευρώπη (και η Μαρί Λεπέν γυναίκα είναι). Τώρα, ότι θα έπρεπε να είχαμε περισσότερες γυναίκες – ναι. Και φυσικά σε θέσεις-κλειδιά και φυσικά και στις υψηλότερες. Και μακάρι να τα καταφέρουν καλύτερα από όλους τους προηγούμενους.
Είναι και μία πολύ αγαπημένη συριζαία που είπε τον στίχο ο χρόνος είναι αμέτοχος σαν τα περίπτερα στην κίνηση. Όλες αυτές, οι πιο όμορφες από αυτές, όπως και η δημοσιογράφος που άκουσε από τον υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας λέξεις ωραίες, θέλουν να τους προκύπτουν με την πρώτη ριξιά του βλέμματος τα ερωτικά πράγματα. Θέλουν την αφή, το βύθισμα, το τρίψιμο, την σκυλίσια ώθηση. Μα δεν επιδιώκουν φανατικά. Διότι οι παγκόσμιες διατριβές στα εκμεταλλευτικά και φαυλωτικά πράγματα δεν είναι χρήσιμα. Είναι βλακώδη και περιττά και παράλογα.
ΔιαγραφήΟ οικοδεσπότης δεν έχει συνειδητοποιήσει (ή δεν θέλει να δεχτεί) ένα πράγμα: Προκειμένου να φτάσεις (σε οποιονδήποτε τομέα) στην κορυφή, χρειάζεται να έχεις τα "προσόντα" (πολλές φορές μάλλον τα ελαττώματα, θα έλεγα) τα οποία είναι απαραίτητα στους ιθύνοντες του εκάστοτε συστήματος (κόμματος, κράτους, εταιρείας κ.λπ.). Με άλλα λόγια: Απαιτείται να διαθέτεις εκείνα τα χαρακτηριστικά που ζητά το συγκεκριμένο σύστημα. Γι’ αυτό το λόγο, κατά βάση η γυναίκα στην κορυφή δεν διαφέρει από τον άνδρα στην ίδια θέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιες διαφορές στην προσωπικότητα, στις απόψεις και τις ικανότητες πάντα θα υπάρχουν βέβαια, αλλά ούτε ουσιαστικές είναι συνήθως, ούτε έχουν σχέση με το φύλο. Καλύτερο παράδειγμα η Θάτσερ που τη θυμάται ο Νίκος Δήμου με τόσο νοσταλγικό τρόπο: εκείνη πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, και την ίδια εποχή ένας άντρας – ο Ρόναλντ Ρήγκαν – πρόεδρος των ΗΠΑ. Δεν νομίζω ότι η πολιτική ή ο τρόπος σκέψης τους διέφεραν μεταξύ τους σε σημαντικό βαθμό.
Γι’ αυτό το λόγο και μόνο, πάντα μου φαίνονται άστοχες (και ταυτόχρονα γελοίες) κάτι ιδέες του τύπου: "θα ονειρευόμουν μία σωστή πρακτική γυναίκα που να νοικοκυρέψει αυτή τη χώρα". (Ο Ν.Δ. δεν είναι βέβαια ο μόνος που διατυπώνει τέτοιους πόθους.)
Και κάτι άλλο δεν μου αρέσει σε αυτού του είδους γενικεύσεις σχετικά με το φύλο. Ας υπόθεσουμε πως κάποιος θα αντέστρεφε τους χαρακτηρισμούς: όλα τα κολακευτικά λόγια (ή μάλλον: όλο το γλείψιμο) για τους άντρες (ως σύνολο) και όλα τα αρνητικά και απαξιωτικά σχόλια για τις γυναίκες (ως σύνολο).* Πώς θα τον λέγαμε έναν τέτοιον άνθρωπο; Μάλλον "αντιφεμινιστή" (όπως ο Ν.Δ. χαρακτηρίζει στην ανάρτηση – μάλλον σωστά – και τον Τραμπ). Και θα αποδοκιμάζαμε τις απόψεις και τον τρόπο σκέψης του. Γιατί να είναι καλύτερο (ή πιο ορθό και ορθολογικό) το αντίθετο – δηλαδή οι ιδέες περί δήθεν ανωτερότητας της γυναίκας όπως μας τις παρουσιάζει (για παράδειγμα) ο Νίκος Δήμου;
*[Πάντα βέβαια με εξαίρεση τους αριστερούς και αριστερές, ειδικά στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί και αυτές είναι οπωσδήποτε "ιδεοληπτικοί/-ές" και "ξεστομίζουν μπαρούφες" – ανεξαρτήτου φύλου.]
Μπορώ αν θέλω να βρεθώ σε μεγάλη δυσκολία και να δυστυχήσω με όποια σκέψη αποφασίσω να πάθω αυτά. Αυτό είναι το σημερινό και παντοτινό μάθημα. Μια χαρά είναι ο Νίκος Δήμου. Ξεκολλάτε.
ΔιαγραφήΞεκινάς με ένα δικό σου «πιστεύω» και αποκαλείς «στατιστική» την αναφορά σε 7 γυναίκες που κατά την άποψή του ήταν πετυχημένες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, στηρίζεις μια θεωρία πάνω σε κάτι ανύπαρκτο και αναπόδεικτο.
Βρίσκω το κείμενο παιδαριώδες
Παιδαριώδες είναι το σχόλιό σου. Πουθενά δεν θεώρησα ότι τα παραδείγματα που αναφέρω αποτελούν στατιστική - ίσα ίσα που γράφω: "Στατιστικά, το ποσοστό των γυναικών που έχει κυβερνήσει χώρες είναι μικρό". Δεν προσπαθώ να στηρίξω καμία θεωρία - απλώς με αυτό το κείμενο εκφράζω την απογοήτευσή μου για τους άντρες πολιτικούς. Προφανώς όμως δεν κατάλαβες τίποτα...
ΔιαγραφήΤο συμπέρασμά σου μοιάζει να προέρχεται από το συναίσθημα και όχι από τη λογική. Στη συνέχεια αναζητάς επιχειρήματα που να το τεκμηριώνουν. Και επειδή δεν υπάρχουν τέτοια επιχειρήματα, υποπίπτεις σε λογικά σφάλματα μείζονος σημασίας. Το επιχείρημά σου δεν είναι λογικά ορθό γιατί:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ) Οι προκείμενες του (κακοί άνδρες πολιτικοί) δεν οδηγούν με λογική αναγκαιότητα σε βέβαιο συμπέρασμα (καλές γυναίκες πολιτικοί). Για να βοηθηθείς, διαπράττεις ακόμη ένα λογικό σφάλμα: γενικεύσεις το ειδικό, επιλέγοντας ορισμένες γυναίκες που θεωρείς ότι είναι «καλές» (αν δεχτούμε ότι οι γυναίκες πολιτικοί που αναφέρεις είναι όντως καλές).
Β) Δεν υπάρχει αλήθεια στο επιχείρημά σου διότι το περιεχόμενο των προκειμένων (κακοί άνδρες πολιτικοί) είναι αυθαίρετο και δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Επίσης ούτε και το συμπέρασμα έχει νοηματική σχέση με τις προκείμενες επειδή, αν όντως οι άνδρες είναι κακοί πολιτικοί, αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι οι γυναίκες είναι καλές.
Στην λογική σου, θα μπορούσε να εκφραστεί απογοήτευσή από τους νοτιοελλαδίτες πολιτικούς, αφού αυτοί κυβερνάνε εδώ και 200 χρόνια τη χώρα και να ζητήσουμε να κυβερνάνε στο εξής πολιτικοί από τον Πηνειό και πάνω.
Μην μου ζητήσεις να αποδείξω εγώ ότι οι γυναίκες πολιτικοί είναι καλύτερες από τους άνδρες γιατί το βάρος της απόδειξης ενός ισχυρισμού το έχει αυτός που τον εκφράζει
Νομίζω ότι όλα τα παραπάνω τεκμηριώνουν τον χαρακτηρισμό «παιδαριώδες». Σε κάθε περίπτωση, ο χαρακτηρισμός αποδίδεται μόνο σε αυτό το κείμενο και όχι σε εσένα προσωπικά, και αν σε πρόσβαλα ζητώ συγνώμη.
Καλά - αυτό καταντάει φαιδρό! Ξεθάψατε κάποιο σκονισμένο βιβλίο Αριστοτελικής Λογικής του Γυμνασίου και προσπαθείτε να ταιριάξετε το κείμενό μου σε προκείμενες και συμπεράσματα!
ΔιαγραφήΔεν έγραψα λογική διατριβή (αν την έγραφα αμφιβάλω αν θα μπορούσατε να την διαβάσετε - μην ξεχνάτε τις σπουδές μου) και δεν προσπάθησα να αποδείξω κάτι.
Προσπαθείστε να παραμένετε σε αυτό που διαβάζετε - και όχι να κάνετε επίδειξη (παρωχημένων) γνώσεων.
Δηλαδή, οι προκείμενες προτάσεις μάλλον που μας μισοεξηγούν στην Έκθεση-Έκφραση, είναι πράγματα του Αριστοτέλους; Τα υπώνυμα και τα υπερώνυμα και τα ονοματικά σύνολα και οι αντωνυμίες είναι όλα αυτά Αριστοτέλης;
ΔιαγραφήΤα ζωολογικά βιώματα αναιρούν τις λογικές διατριβές. Είναι αλήθεια ότι το Σύστημα Ελευθερίας είναι δύσκολο κείμενο. Και αυτά:
ΔιαγραφήΤι όμως σημαίνει ελευθερία σαν μεθοδολογική αρχή;
Η ελευθερία στη σκέψη, εκφράζεται στην αρχή της μη δέσμευσης. Σημαίνει πως το σύστημα που προτείνω όχι μόνο δεν ξεκινάει από ορισμένες συγκεκριμένες ιδεολογικές παραδοχές - αλλά αρνείται να δεσμευθεί με οποιοδήποτε δόγμα. Όχι μόνο δεν αγκαλιάζει αυθαίρετα και αναπόδεικτα αξιώματα - αλλά, ακόμα και την τρέχουσα γνώση, την θεωρεί προσωρινή και υπό αίρεσιν. Ισχύει μόνο όσο δεν έχει αποδειχθεί λανθασμένη
με ποιον θα τα συμφωνήσω; Σίγουρα όχι με τους συγγραφείς διατριβών.
Οι γυναικες που εχουν καταφερει να φτασουν στην κορυφη χωρις να αποποιηθουν την προσωπικοτητα τους για να μοιασουν στους ανδρες ειναι κατα τη γνωμη μου εξαιρετικα φαινομενα που αξιζει να θαυμαζει κανεις σε ολους τους τομεις. Δυστυχως ομως ειναι η μειοψηφια αλλα αυτο αλλαζει σιγα σιγα. Οσο για την Θατσερ δεν νομιζω οτι βοηθησε τις γυναικες σαν γυναικα, και εχει αφησει πολλα προβληματα στην Αγγλια. Δεν ηταν αρκουντως εξυπνη στη συνθεση, αν και αρκετα καλη στην (πιο ευκολη) αναλυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορει τα σχολια να λιγοστευουν, αλλα η ποιοτητα τους δεν περιγραφεται…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια που μιλάμε για τη Θάτσερ: Ανήκε στο εξαιρετικά σπάνιο είδος πολιτικών που δεν μασάνε τα λόγια τους. Λένε και κάνουν αυτό που πιστεύουν. Δεν υπόσχονται πράσινα άλογα. Μπορεί να διαφωνεί κάποιος μαζί της, τόσο με τις ιδέες της όσο και με τα αποτελέσματα της πολιτικής της. Πάντως θα πρέπει να της αναγνωριστεί η τιμιότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοιο πολιτικό ηγέτη στην Ελλάδα έχουμε χρόνια να δούμε. Τι να πρωτοθυμηθούμε:
(με χρονολογική σειρά τα τελευταία 13 χρόνια):
Επανίδρυση του κράτους…
Λεφτά υπάρχουν…
Ζάππειο 1, 2, …
Θα καταργήσω το μνημόνιο με ένα νόμο, ένα άρθρο…
Και είναι πολύ κρίμα, γιατί αυτά τα τελευταία χρόνια χρειαζόμασταν, πιο πολύ από ποτέ, έναν τέτοιο αξιόπιστο πολιτικό αλλά δυστυχώς δεν…
Η Θάτσερ δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει 11 χρόνια γράφοντας τον λαό στα φρύδια της, καμιά σχέση με την Ελλάδα του Σημίτη και της μετά Σημίτη εποχή
ΔιαγραφήΉταν ανεμόδαρτη συζήτηση στις εφημερίδες. Απαίτηση: ο διανοούμενος να μένει συνεπείς στις θέσεις/ιδέες/στον εαυτό του. Συζητούσαν. Το θέμα της συζήτησης τους ήταν στην πραγματικότητα άγνωστο στους ίδιους και αδιάφορο σε εμένα. Μεγαλοπιασμένοι οι μικρόνοες διαβαστεροί του Γκέντελ είχαν συγχύσει τα συνεπή ίσως φιλοσοφικά συστήματα με οτιδήποτε - μια χαρά. Τώρα, αν μέίνουμε στη στάση Η Θάτσερ ήτο τιμία, τι θα αποδείξουμε; Ότι ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκ δεν είναι σαν την Θάτσερ δωσίλογοι, ή ότι εμείς αναπαράγουμε την λογική της εξουσίας, εφόσον είμαστε και εμείς εφημεριδένιοι διανοούμενοι συνεπείς;
ΔιαγραφήΣύγχυση
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι η ανεργία
κάτι η αχρηστία - το πιο καταστρεπτικό συναίσθημα
κάτι οι αυταπάτες - οι προσωπικές, οι κοινωνικές
κάτι οι ψευτομαγκιές, οι ειρωνείες, οι απαξίες
τα απατηλά όνειρα… οι διαψευσμένες προσδοκίες
Και τώρα τι;
Τώρα πεθαίνεις - μόνος (πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν;)
Άραγε, όταν ήσουν μόνος στο σκοτάδι έλεγες ποτέ στον εαυτό σου:
"Τι θα κάνω αν ανακαλύψουν ότι είμαι αυτός που είμαι;"
Πόσες φορές πεθαίνει κανείς, πριν πεθάνει οριστικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα ηλιοβασιλέματα χάνουμε;
Πόσα χαμόγελα - έστω αυτοσαρκαστικά- δεν κάνουμε;
Πόσα ξενύχτια δεν απολαμβάνουμε;
Πόσα βλέμματα δεν αντιγυρίζουμε;
Πόσα κλάματα -έστω- δεν απελευθερώνουμε;
Και η τρέλα;
Πως μπορεί να φανεί χρήσιμη, η τρέλα;
Αν την ώρα που διαλύεται το σύμπαν
κι όλος ο κόσμος καταρρέει
σαν χάρτινος (ή δίδυμος) πύργος
να μπορείς να πεις
καθώς η γη τρέμει κάτω από τα πόδια σου:
"Ήρθε επιτέλους η στιγμή που ονειρευόμουν - θα πετάξω σαν πουλί"
Και να αφεθείς να πέσεις από το χάρτινο ρετιρέ σου
ήρεμος, γαλήνιος, γεμάτος
Απολαμβάνοντας την διαδρομή
Αυτό που λένε οι άλλοι, μακάρια κάθοδος
να είναι για σένα, ένα απολαυστικό πέταγμα
γεμάτο συναισθήματα, αδρεναλίνη και ένταση
σαν τότε που ήσουνα παιδί
Τότε ίσως όλοι πούνε:
Μπορεί να μην έζησε όπως ήθελε - αλλά τουλάχιστον πέθανε έτσι!
Τιμή και δόξα στους απανταχού "Βέλιους"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν το παπαδαριό αρνείται την (ορθόδοξη) ταφή
δεν είναι που δεν δέχεται - αυτόν τον θάνατο
(Ω, Τι ιεροσυλία!)
Είναι που από πριν, έχει απαρνηθεί την ίδια την ζωή
(Κι ας κρυφοζούν αυτοί ως Λίτσα, Πίτσα, Κίτσα…)
Δεν βαριέσαι, όλο και κανα χωραφάκι
σε κανα ψηλό βουνό - απάτητο- θα βρεθεί…
Τα σκουλήκια σου που θα βγουν θάχουν καλύτερη θέα
και καθαρό αέρα
κι όλο και κανα καλοθρεμμένο γυπαετό θα θρέψουν
Κι η ζωή -έτσι κι αλλιώς- συνεχίζεται…
Μα πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν;
Ναι ξέρω θα μου πεις:
Εγώ θα ζήσω αιώνια…
D.
Η θέση ότι συγκεκριμένες γυναίκες ηγήθηκαν αποτελεσματικά τις χώρες τους "εξ'αιτίας" του φύλλου τους είναι το ίδιο ρατσιστική με την άποψη ότι αυτό το πέτυχαν "παρά" το φύλλο τους. Πρόκειται λοιπόν απλά για ανάστροφο ρατσισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίνοντας από τις εμπειρίες μου στον χώρο της "εταιρικής διακυβέρνησης" δεν έχω διακρίνει ουσιώδεις διαφορές, αναγόμενες στο φύλλο του εκάστοτε διοικητή, παρά μόνον μία: Γυναίκες σε υψηλόβαθμες διοικητικές θέσεις τείνουν να είναι πολύ αυστηρότερες και απαιτητικές από τους ομολόγους τους άνδρες.
Αυτό βέβαια θα μπορούσε να είναι απότοκο των συγκριτικά μεγαλύτερων δυσχερειών που αντιμετωπίζουν κατά την επαγγελματική τους ανέλιξη έναντι των ανδρών συναδέλφων τους σε συγκεκριμένους παραγωγικούς κλάδους (πχ εταιρίες τεχνολογίας & βιομηχανία).
Forcibly etc.: Το φύλλο με δύο "λ" είναι πράσινο και το φόρεσε ο Αδάμ...
ΔιαγραφήΒεβαιότατα - κείμενα έρμαια του auto-correction - αυτά παθαίνει κανείς όταν από τεμπελιά δεν ξαναδιαβάζει τα όσα έγραψε προτού πατήσει το publish ... Τουλάχιστον οι αυθεντικές ανορθωγραφίες μου έχουν ένα κάποιο νόημα τελικά - άκου εκεί "φύλλο".
ΔιαγραφήΑφήστε με να μιλήσω ως π(ο)ιο ειδικός:
ΔιαγραφήΣτην Χώρα μας ως γνωστόν οι μισοί ανορθόγραφοι είναι δυσλεκτικοί, (στους άλλους μισούς φταίει το καταραμένο το auto-correction) - όπως και στις παχουλές γυναίκες εννιά (9) στις δέκα (10) έχουν θυροειδή.
Άρα δεν φταίμε εμείς...
Αλλά και τόσα "ι" και τόσα "ο" και "ο" και "ι" ίσον "οι" - ε, όσο να το κάνεις μπερδεύεται κανείς...
Αλλά ούτε και οι χοντρές φταίνε αυτές, μπανάνες πας να πάρεις από το Σκλαβενίτη και σου βάζουν δίπλα τα κρουασάν, ε πως να μην πάθεις... θυροειδή μετά.
D.
"Καθιέρωσα την ανορθογραφία σαν τέχνη αρχίζοντας από το περιοδικό “Ταχυδρόμος” και εικονογραφώντας “μυθιστορήματα” με λαϊκούς ήρωες που μιλούσαν λαϊκά και εκφράζονταν ανορθόγραφα, ένας πίνακας, αν κι αυτό θυμίζει λίγο Θεόφιλο, δεν ολοκληρώνεται χωρίς επιγραφή."
Διαγραφή-
ΜΠΟΣΤ απόσπασμα από δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ (28/3/1985) (αρχείο Τ. Σπητέρη – Τελλόγλειο Ίδρυμα)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στην καλύτερη περίπτωση είναι απλώς καλές διαχειρίστριες".
ΔιαγραφήΜα ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ χρειαζόμαστε κι εμείς. Η κακή οργάνωση και διαχείριση και η πελατειακή λογική μας έφεραν ως εδώ.
Μέρκελ και Θάτσερ στις φωτό του ποστ; Οι Ελληναράδες του 61% που χόρευαν στο Σύνταγμα, θα πάθουν υστερία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧ. Ρ.
Φαίνεται ότι τα πράγματα στην Αποικία δεν πηγαίνουν καθόλου καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι δοκιμάσαμε μέχρι σήμερα είχαν πέος και πήγαμε άσχημα!
Άρα να δοκιμάσουμε κάποιον χωρίς πέος!
Τι είστε εσείς ρε! Δε τρώγεστε με τίποτε.
Και ενώ εμείς εδώ αναζητούμε τη νέα Λυσιστράτη να μας σώσει, διαβάζουμε αυτό:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εισαγγελέας καταδιώκει διοικητή ταμείου γιατί δεν έκανε δεκτά τα ομόλογα Σώρρα!"
Πρόταση για μελλοντική ανάρτηση: "Πρέπει τελικά αυτή η Χώρα να σωθεί;"
Νόμιζω πως την παράμετρο αυτή δεν την εχουμε εξετάσει σε βάθος. Ίσως γιατί όλα αυτά τα χρόνια, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλα τα στρατόπεδα θεωρούν σωστό το να σωθούμε. Το παραπάνω δημοσίευμα, κατά τη γνώμη μου, δείχνει πως τελικά η Ελλάδα ειναι μια "χαμένη υπόθεση".
Καλή Χρονιά ! :)
Έχετε απόλυτο δίκιο. Το ότι ο Σώρρας κυκλοφορεί ελεύθερος και έχει οπαδούς, είναι ενδεικτικό. Πιο κάτω δεν υπάρχει...
Διαγραφήtest
ΔιαγραφήΣτη Σρι Λάνκα δεν ήτανε που ήτανε πρωθυπουργός γυναίκα και Πρόεδρος η πεθερά της? Και μάλιστα κοντραρίζονταν? Αν το θυμάμαι καλά, βέβαια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρότερα τώρα, σκεπτόμενος για γυναίκες πολιτικούς στην Ελλάδα, πιο πολύ στην Ασία πάει το μυαλό μου: Μπεναζίρ Μπούτο ή η άλλη της Κορέας που παραιτείται τώρα, παρά Θάτσερ και Μέρκελ. Πιο πολύ γυναίκες δηλαδή που θα ανέλθουν στην εξουσία χάριν σογιού και όχι λόγω ικανοτήτων. Στην Ελλάδα πιο πολύ βλέπω Κεφαλογιάνναινα δηλαδή παρά Διαμαντοπούλου
Στο κείμενο αναφέρω την πρωθυπουργό - περί πεθεράς δεν γνωρίζω.
ΔιαγραφήΤο έψαξα λίγο στο Γουικιπίντια. Καλά θυμόμουνα, έστω και στο περίπου:
ΔιαγραφήChandrika then outmanoeuvred her mother to become prime minister; and then was elected President the same year. Bandaranaike became prime minister again, but the constitution had changed since her last tenure. As prime minister she was now subordinate to her daughter, the President.
Πιο πολύ δυναστικά πράγματα, βέβαια, παρά φεμινιστικά
Έγραφε ο Καβάφης στα 1902:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Συχνά παρατηρώ τι λίγη σπουδαιότητα που δίδουν οι άνθρωποι στα λόγια. Ας εξηγηθώ. Ένας απλούς άνθρωπος (με απλούς δεν εννοώ βλαξ: αλλά όχι διακεκριμένος) έχει μιαν ιδέα, κατακρίνει ένα θεσμόν ή μιαν γενικήν γνώμην· ξεύρει ότι η μεγάλη πλειοψηφία σκέπτεται αντιθέτως προς αυτή· ως εκ τούτου σιωπά, θαρρώντας πως δεν οφελεί να ομιλήση, στέκοντας που με την ομιλία του δεν θ’ αλλάξη τίποτε. Είναι ένα μεγάλο λάθος. Εγώ πράττω αλλέως. Κατακρίνω λ.χ. την θανατικήν ποινήν. Μόλις τύχει ευκαιρία, το κηρύττω, όχι διότι νομίζω ότι επειδή θα το πω εγώ θα την καταργήσουν αύριον τα κράτη, αλλά διότι είμαι πεπεισμένος ότι λέγωντάς το συντείνω εις τον θρίαμβον της γνώμης μου. Αδιάφορον εάν δεν συμφωνή κανένας μαζί μου. Ο λόγος μου δεν πάγει χαμένος. Θα τον επαναλάβη ίσως κανείς και μπορεί να πάγη σε αυτιά που να τον ακούσουν και να ενθαρρυνθούν. Μπορεί από τους μη συμφωνούντας τώρα να τον θυμηθή κανένας – εις ευνοϊκήν περίστασιν εις το μέλλον, και, με την συγκυρίαν άλλων περιπτώσεων, να πεισθή, ή να κλονισθή η εναντία του πεποίθησις. – Έτσι και εις διάφορα άλλα κοινωνικά ζητήματα, και εις μερικά που κυρίως απαιτείται Πράξις. Γνωρίζω που είμαι δειλός και δεν μπορώ να πράξω. Γι’ αυτό λέγω μόνον. Αλλά δεν νομίζω που τα λόγια μου είναι περιττά. Θα πράξη άλλος. Αλλά τα πολλά μου τα λόγια – εμού του δειλού– θα τον ευκολύνουν την ενέργειαν. Καθαρίζουν το έδαφος."
Πηγή: http://www.kavafis.gr/archive/texts/content.asp?id=4
Τι πιάνει τις γυναίκες με την καθαρότητα και την νοικοκυροσύνη ειδικά τις γιορτές δεν μπορώ να καταλάβω. Η ιστορία με την "Σιτα" της Αφρο μου έφερε στο νου μια παρόμοια ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχαμε επισκέψεις:
Αφου το έτερον "έγλυψε" όλο το σπίτι δις, τρείς τετράκις, χιλιοστή φορά… ε, να μην κάνει στο τέλος και τα τζάμια; (άζαξ τα κάνει αόρατα - κυριολεκτικά…)
Οι επισκέπτες ήρθαν, χάρηκαν, κάθισαν για φαί, ε, να μην πάρει και η μπατζανάκισσα ένα πιάτο να βοηθήσει την νοικοκυρά; Να μην την πούμε και γαϊδούρα… βουτάει την γαριδομακαρονάδα και ένα βήμα πριν το τραπέζι ένα "κρααάκ" ακούστηκε, η γαριδομακαρονάδα ΜΕ ΤΗΝ ΚΌΚΚΙΝΗ ΣΆΛΤΣΑ χαλκομανία στο μπλουζάκι της καλεσμένης. Είχε πέσει με φόρα (και την σιγουριά του τυφλού που περνάει κατά λάθος φανάρι με κόκκινο,) πάνω στην κλειστή τζαμαρία του ημιυπαιθρίου, και έτσι όπως βαστούσε την αστακομακαρονάδα στα χέρια, το πιάτο χτύπησε στην (αόρατη) τζαμαρία και κάνοντας γκελ, βρέθηκε κολλημένο επάνω της.
Αυτό είναι που λένε: εάν δεν ξέρεις τα λημέρια και θες πραγματικά να βοηθήσεις, κάτσε σε μια μεριά και μην κάνεις τίποτα… Και να πεις ότι δεν τάλεγα… της τάλεγα, άστα τζάμια καθαρά είναι… αλλά ποιος με ακούει εμένα;
ΥΓ:
Πάντως εγώ καλού - κακού είχα προνοήσει - την Σίτα την είχα ανοιχτή!
Πάλι καλά, δηλαδή...
D.
ΚΡΙΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή«κρυομόλυνα πραβού δρυμώσεις», «Αντώνιος Αλεβιζόπουλος», «Φιλόθεος Χάρος», τι διάβολο κάθεστε και γράφετε παλαβά σχόλια που ξέρετε ότι δεν θα διαβάσει κανείς (πλην εμού). Δεν έχετε πιο σοβαρή δουλειά να κάνετε;
Θρησκευτικές προσωπικότητες και οι τρεις. Τους παρακολουθώ και θα τους διαγράψω μαζί με τα χρέη τους.
ΔιαγραφήΤις δουλειές στον τόπο κατάκτησαν ισοδυνάμως:
Διαγραφή- οι χρήσιμες
- οι καλύτερες
- εκείνες που Κατίνα είναι το όνομα τους και το επώνυμο Μονοτονία
- οι πνευματικότερες
- οι ταχύτερες
- οι επισκέπτριες βιβλιοπωλείου Πολιτεία
- οι ακριβέστερες
- οι χλευαστικότερες
- οι πιο ευπαρουσιάστως καθημερινά ενδεδυμένες
- οι πιο αρωματισμένες μηχανόβιες
- οι πιο τίμιες οδηγήτρες της μερτσέντες.
Τι σοβαρή δουλειά να τους περισσεύει. Εμείς απλώς ονειρευόμαστε τα αιθέρια των ήχων της θαλπωρής πλασματάκια, που φοράνε κρύο, παγωμένο τζιν παντελόνι, ανάβουν φαναράκια με ρεσάκια κι απλώνουν τα ποδαράκια μέσα στο κουβερτάκι που έπλεξε γι' αυτές η βιολογική γιαγιά τους καθώς πολύ προσεκτικά επιδιόρθωνε όλες τις τοκάτες in d minor, ώστε να γίνουν στο μέλλον όλα αυτά τα πράγματα της νύχτας.
Το φύλο ως κοινωνικό υποκείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφή------------------------------------
Ο Μάρξ, επηρεασμένος από τον "προμηθεϊκό άνθρωπο", επινόησε τον κινητήριο μοχλό της ιστορίας στον καιρό του καπιταλισμού: το προλεταριάτο. Αυτό υποτίθεται είναι το κοινωνικό υποκείμενο, ο πρωταγωνιστής της σύγχρονης ιστορίας η οποία νομοτελειακά στη πάλη των τάξεων (εργατικής και αστικής) κλπ κλπ κλπ...
Κάτι ανάλογο επιχείρησαν και οι φεμινίστριες στην Ευρώπη και κυρίως στις ΗΠΑ προ το τέλος της δεκαετίας του ΄60 και κυρίως το ΄70: επινόησαν το "φύλο ως κοινωνικό υποκείμενο", υπονοώντας ότι υπάρχει και εδώ μία ανάλογη κοινωνική πάλη: η πάλη των φύλων, με θύμα τις γυναίκες και θύτες του άντρες (πάντα ως κοινωνικές κατηγορίες).
Βέβαια, οι μαρξιστές αντέλεγαν ότι ο αγώνας που διεξήγαγαν οι Σουφραζέτες ήταν ταξικά επικαθορισμένος, αφού στην πρωτοπορία βρίσκονταν γυναίκες της μεσαίας τάξης και μάλιστα στο κατεξοχήν βιομηχανικό κέντρο (στο Λονδίνο), διεξάγοντας αγώνα παράλληλο με εκείνον των σοσιαλιστών και μάλιστα από το 1865. Υποστήριζαν, μάλιστα ότι κακώς οι εν λόγω γυναίκες συγκρούονταν με το κατεστημένο, διεκδικώντας δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες (θα τους δοθεί μετά τη θυσία την Εμιλυς Ντέιβισον, πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).
Σε ένα παράλληλο σύμπαν διεξάγονταν στις ΗΠΑ και ο αγώνας για τα δικαιώματα των ΑΦροαμερικανών και των ομοφυλοφίλων αλλά και πλήθος άλλων κινημάτων που έφταν ως την προστασία του περιβάλλοντος, της πανίδας, αλλά και των δικαιωμάτων των θηλαστικών και φυσικά των κατοικιδίων.
Τελικά οι φεμινίστριες επέτυχαν να πείσουν πως οι Γυναίκες ως κοινωνική κατηγορία συνιστούν αυτόνομο κοινωνικό υποκείμενο του οποίου η σκέψη και η δράση μπορεί να μεταλλάξει τις κοινωνικές και οικονομικές δομές.
Παρά ταύτα στον τομέα την Ανθρωπολογίας το γυναικείο κίνημα κατέχει ξεχωριστή θέση, παρά την αμφισβήτηση που δέχτηκε κατά τη δεκαετία του ΄80 και παρά το γεγονός ότι δεν θεωρείται πλέον προνομιακός κλάδος των γυναικών για τις γυναίκες, αφού δεν αποκλείονται και οι άνδρες ερευνητές στο εν λόγω γνωστικό αντικείμενο.
Να μην τα πολυλογώ, από επιστημονική άποψη δεν τεκμηριώθηκε ο ξεχωριστός ρόλος των γυναικών, ως κοινωνικού υποκειμένου, στο πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Από την άλλη όμως, χάρη στα γυναικεία κινήματα, συνετρίβη (στις αναπτυγμένες κοινωνίες) η καρδιά του σεξισμού, δηλαδή του ρατσισμού που θυματοποιούσε τις γυναίκες μόνο και μόνο επειδή ήταν γυναίκες.
Από εγκληματολογική άποψη, τώρα, ξέρουμε ότι η αγριότητα των αντρών δεν συγκρίνεται με αυτήν των γυναικών.
Αν όμως δεν υπάρχει "γυναικεία σκέψη", ειδολογικά διαφοροποιημένη από την "αντρική", όπως και δεν υπάρχει γυναικεία Φυσική ή αντρική, γυναικεία Χημεία ή ανδρική, εάν λοιπόν δεν υπάρχει στην πολιτική σκέψη κάτι το διαφορετικό μεταξύ των φύλων, τότε προς τι η αναζήτηση των γυναικών πολιτικών;
Προφανώς το ζήτημα έχει να κάνει με τις δεξιότητες και την προσωπικότητα. Αν οι άνδρες έλληνες πολιτικοί του καιρού μας επεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων, γιατί να μην αναζητήσουμε γυναικείες δυναμικές προσωπικότητες;
Μετά τιμής,
Κάπα
Αυτό που με ενοχλεί στις γυναίκες πολιτικούς είναι ότι πολλές φορές χάνουν τη θηλυκότητα τους, προφανώς και δεν θέλω να είναι χαζογκόμενες σαν αυτές που παίρνουν μέρος στα καλλιστεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Θάτσερ είχε κότσια που ζηλεύουν οι περισσότεροι άνδρες αρχηγοί κρατών, καλύτερη απόδειξη ο πόλεμος των Φώλκλαντς, από την άλλη είχε εμμονές όπως όταν δήλωσε: there is not such thing as society.
Παραδέχομαι όσο τίποτε άλλο τη κυρία Μέρκελ, άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο Ομπάμα της έδωσε το δακτυλίδι του Δυτικού κόσμου και ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι οι δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου πρώτου αιώνα είναι αυτές της κυρίας Μέρκελ.
Έχασα πάσα ιδέα για την κυρία Μπακογιάννη όταν επέστρεψε στο μαντρί μετά τη διαγραφή της από τον κύριο Σαμαρά, παρόλο που με ενόχλησε που ήταν Υπουργός του Κώστα Καραμανλή κάτι που ισχύει και για την κυριά Γιαννάκου που σαν Υπουργός παιδείας ήταν πολύ καλή.
Είμαι σχεδόν πεποισμένος ότι για να γίνει μία γυναίκα πολιτικός του ΣΥΡΙΖΑ την εκπαιδεύουν στο να τσιρίζει αλλά δυστυχώς κρίνοντας από την Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου δεν είναι μονοπώλιο του...
Η άποψη ου έχω για τη κυρία Διαμαντοπούλου είναι πολύ θετική μιας και ήταν πετυχήμενη Επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι σπάνιο για Έλληνα...
Τέλος φοβάμαι ότι κανένας δεν μπορεί να νοικοκυρέψει την Ελλάδα
Εγώ την λυπάμαι την Φώφη - κάνει τεράστιες προσπάθειες αλλά φυσικά δεν επαρκεί. Αυτό το κόμμα της έτυχε κληρονομικώ δικαίω - όπως άλλωστε ανεπαρκείς κληρονομοι απεδείχθησαν και ο Κώστας Β' Καραμανλής και ο Γιωργάκης Παπανδρέου. Αλλά η Φώφη είναι ακόμα χειρότερη από αυτούς - ανύπαρκτη. Το πρόβλημα μας όμως είναι με αυτούς που την ψηφίζουν...
ΔιαγραφήΕκτός θέματος, αλλά κάποτε να συζητήσουμε για τον ΓΑΠ. Δεν υπάρχει πολιτικός που έχει αδικηθεί τόσο πολύ όσο ο ΓΑΠ. Και εδώ εσείς πάλι τον αδικείτε όταν τον συγκρίνετε με τον πραγματικό καταστροφέα της Ελλάδας, τον Κώστα τον Κουρασμένο. Ούτε κληρονομικώ δικαίω ανέλαβε (2 φορές εξελέγει) ούτε ήταν ανεπαρκής.
ΔιαγραφήΔιαφωνώ κάθετα. Ο άνθρωπος είναι τόσο ανεπαρκής που δεν μπορεί κανείς ούτε να το φανταστεί, αν δεν τον ζήσει από κοντά.
ΔιαγραφήTo ότι ήταν ανεπαρκής για πρωθυπουργός φαινόταν και από την τηλεόραση την εποχή που ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση, ας όψονται τα εκδοτικά συγκροτήματα που τον παρουσίαζαν και ως πρωθυπουργό του 21ου αιώνα
ΔιαγραφήΑραγε αν το Πασοκ ειχε 35% η Φωφη θα επαιζε για αρχηγος? Ισως μονο σαν στελεχος της πισω γραμμμης.
Διαγραφή@ND
ΔιαγραφήΤον έχετε ζήσει από κόντά; Με ενδιέφερει η άποψή σας, αν θα θέλατε να τη μοιραστείτε βέβαια.
Εχω και προσωπικές εμπειρίες και στενών συνεργατών του.
ΔιαγραφήΟ ΓΑΠ μιλάει σουηδικά,στο σουηδικό ράδιο.
ΔιαγραφήΜετάφραση στα ελληνικά.
https://youtu.be/up8lg6ArtwE
Δεν είναι θέμα άνδρα ή γυναίκα. Όλες οι παραπάνω για μένα ήταν χάλια, όπως και οι περισσότεροι άνδρες του πολιτικού μας συστήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ένα σχετικό δημοσίευμα για τις "10 γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο" ΕΔΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάει αυτός, γράφει και διαβάζει την αγγλική γλώσσα πάρα πολύ καλά. Το ο,τιδήποτε και αν αναγνώσει, το καταλαβαίνει αμέσως, αλλά και το μυαλουδάκι του διατίθεται στην άμεση πρόσβαση άμεση σε όλες τις γνώσεις και στα επιτεύγματα του παγκόσμιου πολιτισμού, που είναι όλα επεξηγημένα στην αγγλική γλώσσα. Ο ΓΑΠ αποκλείεται να είναι ελλιπής, βλαξ, απίθανος, αγράμματος, αμόρφωτος, αδιάθετος, υπέρκορος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκ του αποτελέσματος κρίνονται (και κρινόμεθα) όλοι.
Οι γυναίκες που είχαν πραγματική εξουσία (όχι αστεία) ήταν οι μανάδες όλων μας!
Εκ του αποτελέσματος πάλι, δεν φαίνεται να είχαν και ιδιαίτερη επιτυχία στην άσκηση της εξουσίας αυτής. :)
Βλέπετε εκτός από την Λυσιστράτη ιστορικά (ή μυθολογικά) υπήρχε και η… Μήδεια!
Κάτι που τείνουμε εντεχνιέντως να ξεχνάμε…
Με αγάπη
D.
Πάντως υπήρξαν αρκετές γυναίκες σε πολλές χώρες στη θέση πρωθυπουργού ή προέδρου, όπως φαίνεται από εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://en.wikipedia.org/wiki/Council_of_Women_World_Leaders
και εδώ:
http://www.unfoundation.org/features/cwwl-bios/
Το αν έκαναν τη διαφορά μένει να εξεταστεί.
Οι εποχές που ένα άτομο μπορούσε να κάνει τη διαφορά έχουν μάλλον περάσει. Όμως σίγουρα ο επικεφαλής δίνει τον τόνο. Τουλάχιστον να είναι της πληροφορικής. Το φύλλλο δεν νομίζει ότι παίζει κανένα ρόλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας διεθνώς αναγνωρισμένος, και απίστευτα ικανός, ο οποίος έχει αποδείξει ότι μπορεί να λύνει … άλυτα προβλήματα, που γίνεται και αγαπητός αμέσως (από όλους), κρίνω ότι είναι ο Χρήστος Παπαδημητρίου από το Μπέρκλεϋ.
Εάν γινόταν κάτι τέτοιο η διαβίωση στην Ελλάδα θα γινόταν ακόμα πιο συναρπαστική.
Μόνο που γράφει απαίσια μυθιστορήματα...
ΔιαγραφήΚανείς δεν υποχρέωσε τη Φώφη Γεννηματά να γίνει Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όσον αφορά τον ΓΑΠ το μοναδικό που του προσάπτω είναι ότι άργησε να πάρει μέτρα όταν ο ανηψιός, Κώστας Καραμανλής, παράτησε την εξουσία μην ξεχνάμε ότι είχε απέναντι του το μισό του κόμμα που πλέον μας κυβερνάει μιας και πήρε μεταγραφή στον (Τ)ΣΥΡΙΖΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μην συζητήσουμε για τον ΓΑΠ - το πρόβλημα με αυτόν δεν είναι τι έκανε, αλλά τι δεν έκανε. Δεν συνεχίζω - είμαστε εκτός θέματος. Εκτός αν ο ΓΑΠ έκανε αλλαγή φύλου...
ΔιαγραφήΚατάλαβα!
ΔιαγραφήΣυγνώμη!
Ερώτηση δημοσιογράφου: Δώστε όνομα στο μεγάλο πρόβλημα της σημερινής Ελλάδας. Ας είναι και κάτι τετριμμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάντηση Ν. Βαλαωρίτου: «Παιδεία. Από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Για παράδειγμα, στα σχολεία δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στη μάχη του Μαραθώνα και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας παρά στη μάχη των Πλαταιών. Εκεί που ενώθηκαν όλοι οι Ελληνες για να νικήσουν, το αναδεικνύουν πολύ λιγότερο. Ισως υπάρχει μια αλλεργία σε ό,τι μπορούν να κάνουν όλοι οι Ελληνες ενωμένοι».
Πάντως δεν πρόκειται περί ένωσης Ελλήνων. Προκειται για ζωή στην Ελλάδα σε ήρεμη φάση. Και οι μάχες που απειλούν τη ζωή οπωσδήποτε πρέπει να γίνουν σε μια πατρίδα, αλλά να γίνουν ειρηνικά. Τι σχέση με την σημερινή κατάσταση και τις ανάγκες του ζωντανού οργανισμού έχουν οι Περσικοί Πόλεμοι; Και τι εργαλείο ήταν ποτέ η σχολική εκπαίδευση, τέτοιο που να μεσολαβεί στις φαντασμαγορικές και αφάνταστες λογικώς διενέξεις του ζωντανού οργανισμού με τους Περσικούς Πολέμους και να λύνει τα προβλήματα;
Σχεδον μια εβδομαδα, ουτε 90 σχολια. Μαλλον φταινε οι γιορτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά ή και λόγω της κρίσης φαίνεται ότι πολλοί απουσιαζουν στις γιορτές. Ίσως πάνε στα χωριά τους. Ακόμα και οι επισκέψεις στο μπλογκ είναι 30% κάτω. Το βλέπει κανείς και στην κίνηση των δρόμων.
Διαγραφή(Πάντως 5 μέρες δεν κάνουν μία εβδομάδα...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά στους Γιάννηδες του μπλογκ!
Ευχαριστούμε πολύ!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕι ωα νησσών φιλείς πόσο μάλλον τα χηνών
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ζωή έχει ως οικονομικό πρόγραμμα την δημοκρατία. Οι γραφειοκράτες στην ΕΣΣΔ είχαν τον κομουνισμό. Η Δέσποινα είναι αριστερή και έχει ως οικονομικό πρόγραμμα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η Ζωή αποδίδει στην Δέσποινα κατηγορίες χρηματισμού. Και οι δύο πιστεύουν στον αυτόματο πιλότο της εξαθλίωσης της ζωής και πιστεύουν ότι θα τον προγραμματίσουν και θα με βουτήσουν κατακορύφως στον ανθισμένο γκρεμό της καθαρής λογικής. Προχωρημένες καπετάνιδες αυτές των Boeing 666 και που γέρνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πρεπει να ειμεθα σεξιστες. Δεν εχει σημασια το φυλλο αυτου/αυτης που κυβερνα. Σημασια εχει αν εχει εγκεφαλο και πως τον χρησιμοποιει. Αν τον χρησιμοποιει μονο για να προαγει τα συμφοραντα ημετερων και κομματοσκυλων τοτε ειναι ηλιθια. Καταλαβαινω ομως τι λετε, οτι σε αριθμο οι ανδρες πολιτικοι αρχηγοι ειναι περισσοτεροι και προσωπικα ενω δεν ειμαι της ΝΔ θα ηθελα να ειχε βγει η Μητσοτακη και να ειχε επισης κυβερνησει η Μητσοτακη.Θα ηταν ενα ενδιαφερον μπρεηκ-θρου για την ελληνικη κοινωνια.
ΑπάντησηΔιαγραφή