Στις 2 Ιανουαρίου 2006 δημοσίευσα το πρώτο μου κείμενο στο blog: nikosdimou.blogspot.com. Μερικούς μήνες μετά άφησα το nikosdimou (υπάρχει ακόμα, με 118 αναρτήσεις, 309 φωτογραφίες και 24.468 σχόλια) και στις 20.5.2006 άρχισα το doncat.blogspot.com που μέχρι τις 10.9,2007 είχε φτάσει τις 238 αναρτήσεις, 646 φωτογραφίες και 48028 σχόλια. (Στοιχεία από το ndimou.gr/blogs) Σταμάτησα τότε για αρκετά χρόνια μέχρι να συνεχίσω αργότερα το doncat προσθέτοντας άλλα 309 άρθρα. Από ένα ατύχημα (δικός μου κακός χειρισμός στο Google Photos) χάθηκαν όμως πολλές φωτογραφίες. Η στατιστική συνολικών αναγνώσεων είναι της Google.
Δέκα χρόνια μετά αποφασίζω να αναβιώσω το doncat με συχνότερες αναρτήσεις και σχολιασμό. Μια και το Protagon, στο οποίο γράφω τα τελευταία χρόνια, στη νέα του μορφή έχει ουσιαστικά απαξιώσει τα σχόλια (για να μην πω ότι έχει θάψει και τα κείμενα - εγώ πάντως τα δικά μου δεν τα βρίσκω) μεταφέρω εδώ τον διάλογο με τους αναγνώστες. Για την αποφυγή των γνωστών παρατράγουδων θα υπάρχει έλεγχος και διαγραφή των χυδαίων ή υβριστικών σχολίων.
Ξεκινάμε με ευχές και - τι άλλο - γάτες. Μια και δεν υπάρχει πια ο Ντον, τον αντικαθιστά η αρχαιότερη γάτα της οικογένειας...
Δέκα χρόνια μετά αποφασίζω να αναβιώσω το doncat με συχνότερες αναρτήσεις και σχολιασμό. Μια και το Protagon, στο οποίο γράφω τα τελευταία χρόνια, στη νέα του μορφή έχει ουσιαστικά απαξιώσει τα σχόλια (για να μην πω ότι έχει θάψει και τα κείμενα - εγώ πάντως τα δικά μου δεν τα βρίσκω) μεταφέρω εδώ τον διάλογο με τους αναγνώστες. Για την αποφυγή των γνωστών παρατράγουδων θα υπάρχει έλεγχος και διαγραφή των χυδαίων ή υβριστικών σχολίων.
Ξεκινάμε με ευχές και - τι άλλο - γάτες. Μια και δεν υπάρχει πια ο Ντον, τον αντικαθιστά η αρχαιότερη γάτα της οικογένειας...
Σημαδιακό: το 2016 θα είναι καλύτερο από το 2015.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία!
Φέρνουμε το άτομο -και το δικό μας άτομο- στο σημείο της εξήγησης (μας) και μετά εξηγούμε. Και μοιάζει τούτη η μικρή σιωπή με λίγο πριν την ώρα που θα επιτεθεί. Και έτσι μαθαίνουμε. Γιατί για να γνωρίσουμε τον άλλον - γι' αυτό εξηγούμε. Καθένας άλλος είναι μοναδικός. Αν τα άτομα των ατόμων ω άτομα, δεν σκαρφαλωθούμε πάνω στο κοινό σημείο, τότε, η επικοινωνία μας, καταλήγει των σκουπιδάκια. Αυτά στο πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν πρόλαβα να πω: είχε πολλά λεφτά και την είχε τρελάνει - με υπηρέτριες να μπαινοβγαίνουν σε σπίτι αναστατωμένο και ένα γλυκό κεράσι μέσα στο στόμα του δαχτυλιδιού του καπνού του κρύου νερού.
ΔιαγραφήWith a little help from your friends. O Steppenwolf έλυσε το πρόβλημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά.
Μπράβο στο Λύκο! {και γκατζετάκιας και επίπεδο λέμμμε υψηλόν!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναβάζω το σχόλιο που επιχειρούσα επί ώρα να αναρτήσω και μπήκε ασχέτως παραπάνω:
Αυτό κι αν είναι καλό νέο της χρονιάς (αυτής που που φεύγει κι αυτής που έρχεται)!!!
Εύχομαι κανούργιες συγκινήσεις σε όλους μας κοντά στο "μαύρο πρόβατο" που λατρεύει τις γάτες και ακούει στο όνομα Νίκος Δήμου.
Ιδέες, φωτογραφίες -παλιές και καινούργιες-, ποιητικές διαδρομές και στοχασμούς, αναδρομές σε αναγνώσματα, ειρωνεία, χιούμορ, υψηλή αισθητική ότι θα μπορούσε κανείς να ζητάει από τον ΝΔ πάντοτε και τώρα , ας είναι παρόντα. Να 'σαι καλά Νίκο πάντα
-Σήμερα μας πήρες τη λύπη, που μας έφερε ο ταυτόχρονος θάνατος του "Don" και του blog. Ως ευ παρέστητε!
Τύχη, υγεία, ελπίδα, συγκίνηση, ΑΓΑΠΗ για όλους μας τους "ακολούθους"...
Έχασα το πρώτο σχόλιο στην επανεκκίνηση του blog (το είχα το 2006), όμως δηλώνω παρών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μας αρχή!
καλη καινουργια αρχη Νικο και σε ολους τους αγαπημενους,νεους και παλιους
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επανεκκίνηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή & χρόνια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες ευχές. "Καλή αρχή & χρόνια πολλά!". Πολύ ωραίες ευχές. 10 χρόνια στασιμότητας και αποβλάκωσης για εμένα (ως προς εμένα) ήταν. Ερημιά. Νέκρα. Θα ήθελα να ήμουν εδώ στις 28 Δεκ. 2015 για να διαβάσω αυτές τι ευχές. Θα γέμιζαν την ζωή μου με λόγια αληθινά. Θα έβγαινα στον κρύο αέρα του τελευταίου μήνα του 2015 με καλύτερη διάθεση, πιο αληθινή.
ΔιαγραφήΤι ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς αρχίσουν λοιπόν οι χοροί...τα σχόλια ήθελα να πω! Καλό μας ταξίδι με σπουδαίο "καπετάνιο"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά είναι ευχάριστα νέα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάσαμε την άμεση επαφή σου τατελευταία χρόνια!
Καλή δύναμη κι εύχομαι να κυλίσουν όλα ομαλά!
Για εμένα η περίοδος Σεπτέμβρης-Μάης του 2005 ήταν η πιο ήσυχη και ήρεμη της ζωής μου έως σήμερα. Ακόμα και στην μετακόμιση, ένα πεθαμένο, κουρασμένο, νωχελικό απόγευμα, έτρωγα ζελεδάκια, κάπνιζα και έβλεπα αυτό το μπλογκ. Στην μετακόμιση ξέχασα στο πλυντήριο δύο ωραία μπλουζάκια, εξωτερικά, βαμβακερά και ο καθαριστής πρόθυμος, τα συσκεύασε για τα απορρίμματα και εγώ που ήξερα ότι ήταν συσκευασμένα, παράλειψα να πάρω τα μπλουζάκια μου από την συσκευασία. Πολύ έκλαψα για τα φανελάκια μου.
ΔιαγραφήΚαλή αρχή σε όλους και καλή χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε μας Νίκο, αυτό είναι πολύ ευχάριστο και πολλοί θα το περίμεναν!
Δε θα υπάρχουν οι μελλοντικές γενιές εάν εγώ αυτή τη στιγμή δεν κάνω αυτό που χρειάζεται για να νιώθω καλά. Είναι και άπιαστα πράγματα αυτά. Διότι ο ερχόμενος δύναται να ζήσει και στη σκέψη του μέσα περισσότερο με τις ολόδικες του δυνάμεις και αισθήσεις και καθόλου με τις δικές μου, του παρελθόντος. Ίσως συνολικά να με κρίνουν ωσάν τίποτα. Ζωικώς νόμιμο. Το μέλλον είναι άπιαστο. Ανοιχτό ενδεχόμενο. Αν μπορεί να έχει μία αξία ο Νίκος Δήμου ως αυριανή δημόσια παρουσία είναι όχι οι φιλελευθερισμοί, οι Ελβετοί φίλοι, αλλά πράγματα, πιο σημαντικά και όχι πάντως ορατά με την πρώτη επιπόλαια κρίση, είτε θέαση της υστεροφημίας είτε της μελέτης των προγόνων από άλλους της υστεροφημίας. Η ζωή μας ήταν ένα πράγμα βαθύτερο, όπως όλα τα απλά πραγματάκια των κοριτσιών. Την ανακαλύπτει εκείνος που ζει αληθινά στο μουσικό χρόνο του και αισθάνεται απλώς οτιδήποτε. Ποτέ εκείνος που παραμένει αναγνώστης και κόλακας άλλων, ή του εαυτού του. Πρόσεχε ουν αναγνώστη...που λέει ο ποιητής.
ΑπάντησηΔιαγραφή