Τελικά η ψηφορία έγινε και αισθάνομαι απόλυτα δικαιωμένος. Ο κατάλογος εδώ:
http://www.politeianet.gr/kata-t-alla/120-sugchronoi-ellines-suggrafeis-epilegoun-ta-100-kalutera-biblia-duo-aionon-neoellinikis-logotechnias-466
Όπως είχα προβλέψει, θριαμβεύει η πεζογραφία και δεν εκπροσωπούνται καθόλου άλλα πιο δύσκολα είδη του λόγου όπως το δοκίμιο, η σάτιρα, τα ταξιδιωτικά (σημαντικότατα στην περίπτωση Καζαντζάκη). Το να μην αναφέρεται καν ενας στυλίστας δοκιμιογράφος σαν τον Λορεντζάτο, ή ένας καυστικός σατιρικός όπως ο Λασκαράτος, είναι σοβαρό.
Καταλαμβάνουν πολλαπλό χώρο ίδια κείμενα. Π. χ. "Διηγήματα" του Βιζυηνού" και μετά ξεχωριστά δύο διηγήματα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα "Ποιήματα" όπου οι συνολικές εκδόσεις περιλαμβάνουν όλες τις συλλογές ,που μετά αναφέρονται και ξεχωριστά. Έτσι τα 100 βιβλία είναι στην πραγματικότητα 90.
Απουσιάζουν μεγάλοι δημιουργοί όπως ο Νίκος Καρούζος, ενώ υπάρχουν ήσσονες ποιητές όπως ο Κατσαρός και ο Αναγνωστάκης. Το "Ταξίδι" του Ψυχάρη έχει μόνο ιστορική σημασία, όχι λογοτεχνική. Ο στομφώδης "Δωδεκάλογος του Γύφτου" δεν διαβάζεται πια, ενώ τα μικρά λυρικά του Παλαμά άντεξαν στο χρόνο. Πολλοί διάλεξαν τίτλους κι όχι έργα.
Το μόνο θετικό είναι πως αναγνωρίστηκε περίτρανα η επίδοση του Βαλτινού στην πεζογραφία. Παρήγορο αυτό για ένα ζωντανό συγγραφέα, που συνήθως "θάβεται" από τον φθόνο του συναφιού.
