To πνιγμένο κορίτσι

Ένα από τα πιο ασυνήθιστα και ωραία ποιήματα του Μπρεχτ είναι η Μπαλλάντα "για το πνιγμένο κορίτσι". Την έχει μελοποιήσει ο Κουρτ Βάιλ και τραγουδήσει η Λότε Λένυα. Παραθέτω μία πρόχειρη δική μου μετάφραση:
 

Kurt Weill - B. Brecht:  Die Ballade vom ertrunkenen Mädchen

(Η μπαλάντα του πνιγμένου κοριτσιού)

Όπως είχε πνιγεί και κατέβαινε πλέοντας το ρεύμα

από τα ρυάκια προς τους μεγάλους ποταμούς

Έλαμπε το οπάλιο του ουρανού θαυμαστό
σαν να έπρεπε να πραΰνει το πτώμα.

 

Φύκια και βρύα κολλούσαν επάνω της

έτσι που σιγά σιγά όλο και βάραινε

ψυχρά ψάρια προσπερνούσαν το πόδι της

φυτά και ζώα δυσκόλευαν το τελευταίο της ταξίδι 

Και ο ουρανός το σούρουπο σκοτείνιαζε σαν καπνός

Και την νύχτα ζύγιζε το φως των άστρων

Αλλά το πρωί ήταν φωτεινός ώστε και γι αυτήν

να υπάρχει  ξημέρωμα και βράδυ 

Όταν το χλομό της σώμα αποσυντέθηκε στο νερό

έγινε που με τον καιρό την ξέχασε κι ο Θεός

πρώτα το πρόσωπο, μετά τα χέρια και στο τέλος τα μαλλιά

- κι έγινε ψοφίμι στα ποτάμια με ψοφίμια πολλά.

Το τραγούδι εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=CbZfy1MpsZo

Το γερμανικό κείμενο από την σελίδα 252 του τέταρτου τόμου των απάντων του Μπρεχτ: