Το περιοδικό Spiegel στο σημερινό του τεύχος (4.6.)δημοσιεύει συνέντευξή μου δυόμισυ σελίδων. Θα βρείτε ελληνική μετάφραση στο ΒΗΜΑ online:
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=460706&wordsinarticle=%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A5.
Ας σημειωθεί ότι υπάρχουν αστοχίες στην μετάφραση. Η "αβεβαιότητα" θα έπρεπε να αποδοθεί ως "ανασφάλεια". Το "πρόβλημα ταυτότητας" μεταφράζεται "υπαρξιακό πρόβλημα", το "πρόγραμμα περικοπών" έγινε "πρόγραμμα λιτότητας", η "ύφεση" "αποπληθωρισμός" και η "χωλή Ευρώπη" έγινε "παράλυτη". Η φράση για την πρόγνωση έχει στο πρωτότυπο ως εξής: "Δεν θα αποτολμήσω καμία πρόγνωση - πράγμα που τελικά αποτελεί πρόγνωση". Έτσι όπως είναι τώρα, δεν βγάζει νόημα.
Διορθωμένη μετάφραση υπάρχει τώρα στο δικό μου site, εδώ: http://www.ndimou.gr/articledisplay.asp?cat_parent=39&time_id=730&cat_id=39
Είναι η τέταρτη συνέντευξή μου στο Spiegel. H πρώτη δόθηκε το 1977. Το βιβλίο μου που αναφέρεται είναι "Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας" το οποίο κυκλοφορεί τώρα και στην Γερμανία.
____________________________________________________
Υ. Γ. της επόμενης μέρας. Πριν 35 χρόνια, η συνέντευξη είχε ξεσηκώσει έναν οχετό από σχόλια μίσους. Φέτος ήταν ακόμα περισσότερα και πιο βίαια (βοηθάει και το Internet). Ελάχιστοι ασχολούνται με το περιεχόμενο, οι περισσότεροι βρίζουν το άτομο. Βέβαια τα σχόλια δικαιώνουν την θεση του κειμένου ότι δηλαδή δεν αντιδρούμε ορθολογικά αλλά συναισθηματικά. Παρόλο που θα έπρεπε να το έχω συνηθίσει, αυτό το μίσος με ξαφνιάζει πάντα. Τόσο πάθος απέναντι σε έναν άνθρωπο που δεν έχει βλάψει κανένα, δεν έχει ασκήσει εξουσία και μόνο εκφράζει τις απόψεις του, σταθερά, επί χρόνια; Καλά γράφει ο Ράμφος ότι κύριο γνώρισμα της νεοελληνικής κοινωνίας είναι ο φθόνος.
