Μετά από πολλά τηλεφωνήματα δέχθηκα πρόσκληση της ΝΕΤ να
λάβω μέρος στο βραδινό εκλογικό πάνελ της Κυριακής. Είχα κόψει αυτή τη συνήθεια
(παλιότερα πήγαινα) διότι τελικά ήταν ένα σόου χωρίς νόημα. Ο καθένας είχε καιρό
για μία ατάκα (αλίμονο αν έπεφτε επάνω σε δηλώσεις αρχηγού) και μετά πήγαινε
σπίτι του.
Αλλά αυτή τη φορά η κυρία Ο., που με κάλεσε ήταν πολύ
ευγενική και επίμονη. Έτσι ενέδωσα.
Πήγα στην ώρα μου. Με μακιγιάρισαν και μου είπαν:
«περιμένετε στο σαλόνι να σας φωνάξουμε».
Κάθισα και παρακολουθούσα την εκπομπή. Ένας-ένας έρχονταν οι
άλλοι καλεσμένοι, σχεδόν όλοι πολιτικοί, περίμεναν δύο-τρία λεπτά, μετά
πήγαιναν μέσα, κάτι συζητούσαν, κάτι διαπραγματεύονταν και ξαφνικά τους έβλεπα
στην οθόνη.
Ύστερα από μία ώρα
αναμονής σηκώθηκα να φύγω. Κατάλαβα ότι κι εδώ έπρεπε να έχεις «μέσον» ή να
πιέσεις. Δεν είχα κανένα λόγο να το κάνω. Βγαίνοντας είδα πως είχαν στηθεί
μπουφέδες, υποτίθεται για τους προσκεκλημένους, στους οποίους έτρωγε και έπινε
το προσωπικό της ΕΡΤ.
Στην έξοδο με ρώτησαν αν ήθελα να ξεβαφτώ και με
ευχαρίστησαν θερμά για την συμμετοχή μου…
__________________________________________
Η φωτογραφία με κινητό από παλιότερη εκπομπή.
