Το φθινόπωρο είχα φωτογραφήσει το πρώτο κίτρινο φύλλο που συνάντησα. Τώρα του απαντώ με ένα φρέσκο νέο πράσινο φύλλο που έβγαλε ο κισσός μπροστά στο παράθυρό μου.
Είναι πραγματικά η πρώτη μέρα της άνοιξης. Μετά από έναν
σκληρό Φλεβάρη, ο Μάρτης, την τρίτη του μέρα, ντύθηκε φως. Τρελά πουλιά τιτιβίζουν τρελά. Ήπιο κλίμα, σχεδόν
χλιαρό ύστερα από τα χιόνια, λαμπρός ήλιος και μαμούνια να αυτοκτονούν στο παρ
μπριζ. Το χειμώνα καθάριζα μόνο λάσπες.
Άλλη μία άνοιξη σε υποχρεώνει, ακόμα και μέσα στην κρίση, να
ελπίζεις. Τι; Δεν το ξέρεις. Ίσως περισσότερο φως και χρώμα. Ανέξοδη, φτηνή
ευτυχία. Γενναιόδωρη σε όλους η φύση.Αύριο, λέει, θα χαλάσει πάλι ο καιρός. Μα η άνοιξη έδειξε το λαμπερό της πρόσωπο. Τώρα πια κανείς δεν θα μπορέσει να την σταματήσει.
