Αυτο-ανταγωνισμός

Έχει την ανάγκη να ξεπερνάει συνεχώς τον εαυτό του. Κάθε λίγο βάζει τον πήχη πιο ψηλά και δοκιμάζει.

Σε μερικά θέματα ο καταναγκασμός αυτός μπορεί να είναι από ανώδυνος μέχρι ωφέλιμος. Σε άλλα μπορεί να γίνει επικίνδυνος.

Παθιασμένος φίλος του αυτοκινήτου ξεκίνησε με τα video games. Στο Need for Speed κατέρριπτε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Το ίδιο και στα παιχνίδια της F1 και στις εικονικές ράλι WRC διαδρομές.

Κάποτε όμως αγόρασε ένα γρήγορο πραγματικό αυτοκίνητο, ένα μικρό GT, και βρέθηκε ο ίδιος να πρωταγωνιστεί σε ένα τεράστιο video game.

Όπως όλα τα πιο προχωρημένα μοντέλα, το GT έχει έναν υπολογιστή ταξιδιού (trip computer). Οι περισσότεροι οδηγοί δεν χρησιμοποιούν καθόλου την εφαρμογή αυτή (πολλοί δεν ξέρουν καν ότι υπάρχει – άλλοι δεν μαθαίνουν ποτέ τον χειρισμό). Σε όσους την χρησιμοποιούν παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την κατανάλωση, την απόσταση και τον χρόνο, την εξωτερική θερμοκρασία κλπ.

Όμως υπάρχει μία ένδειξη στον υπολογιστή που αμέσως τον μαγνήτισε. Η μέση ταχύτητα ταξιδιού.

Από την στιγμή εκείνη, κάθε διαδρομή του έγινε σιρκουί. Από το σπίτι στο γραφείο (είναι και τα δύο στην περιφέρεια της Αθήνας και συνδέονται με ανοιχτούς δρόμους) είναι ένα από τα πιο κλασικά στοιχήματα του με τον εαυτό του. Κάθε μέρα προσπαθεί να καταρρίψει το ρεκόρ της προηγούμενης.

Βέβαια οι συνθήκες αλλάζουν – έτσι έχουμε πολλές κατηγορίες αγώνων: με βροχή, με γλίτσα, Κυριακή πρωί (χωρίς κίνηση), βράδυ (με ομαδική επιστροφή) και τους συνδυασμούς τους (π. χ. Κυριακή με βροχή).

Γεγονός είναι ένα. Όλοι οι άνθρωποι μπαίνουν στο αυτοκίνητο για να πάνε στην δουλειά τους, εκείνος μπαίνει για να αγωνιστεί. Είτε πάει στο γραφείο του, είτε επαγγελματικό ταξίδι, είτε εκδρομή.

Είναι άριστος οδηγός και μέχρι τώρα (να χτυπήσω ξύλο) είχε μόνο μικροατυχήματα. Όχι με το GΤ αλλά με το προηγούμενο αυτοκίνητο του. Και τα είχε (όπως συμβαίνει συχνά) όχι όταν πήγαινε γρήγορα, αλλά σε στιγμές που είχε χαλαρώσει. (Η χαλάρωση είναι μεγαλύτερη αιτία ατυχημάτων από την υπερβολική ταχύτητα).

Αλλά τώρα, έχει ξεκινήσει έναν αγώνα με τον πιο σκληρό και αδυσώπητο αντίπαλο - τον εαυτό του. Ο οποίος γνωρίζει όλα τα τεχνάσματα και τις πονηριές. Όχι, αυτόν δεν μπορεί να τον κοροϊδέψει – πρέπει να τον νικήσει στα ίσια.

Αρχίζει πια να οδηγεί επικίνδυνα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, χειροτερεύει συνεχώς τους όρους του παιχνιδιού. Π. χ. αρνείται να αλλάξει τα μπροστινά φαγωμένα του λάστιχα για να δημιουργήσει νέα κατηγορία αθλήματος «με slicks στην βροχή».

Έχει εμπλακεί σε ένα άσχημο και αδιέξοδο παιχνίδι. Στο τέλος του στέκουν μόνο η παραίτηση – ή η καταστροφή. Ελπίζω σε κάτι που θα τον απαλλάξει από την ανάγκη να κοντράρει συνεχώς τον εαυτό του... Ένα θαύμα. Να, ίσως ερωτευτεί σύντομα...

(Ατέλειωτος κόσμος το αυτοκίνητο. Άλλος μπαίνει μέσα για να μεταφερθεί. Άλλος για να ακούσει μουσική. Άλλος για να κάνει έρωτα. Και άλλος για να αποδείξει κάτι που ποτέ δεν θα αποδειχθεί – ότι ο άνθρωπος μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα από την σκιά του...)