Ο φίλος μου ο δαίμονας, (πνεύμα αντιλογίας) έχει μία δική του ανάποδη θεωρία για κάθε τι.. Προφανώς και για την τοποθέτηση του «επισυνδέσμου» (κοινώς «κοριού») στο κινητό του Νίκου Ανδρουλάκη.
«Αφού το έψαξα από όλες τις πλευρές, δεν βρήκα άλλη λύση» μου
λέει.
Και αναλύει:
«Ο Ανδρουλάκης είναι ένας συμπαθής άνθρωπος – αλλά δεν είναι
πολιτικός. Το μόνο που τον συνδέει με την πολιτική, είναι ότι σπούδασε
πολιτικός μηχανικός…»
Άσε τα καλαμπούρια!
«Δεν έχει ούτε την ευφράδεια, ούτε την ρητορική δεινότητα για
να πείσει και να ξεσηκώσει ένα πλήθος. Δεν έχει την ικανότητα να «πουλήσει» μία
καινούργια ιδέα. Αυτοί που τον εξέλεξαν, τον διάλεξαν γι αυτόν τον λόγο. Ότι
είναι σοβαρός και μετριοπαθής. Από την άποψη αυτή, κάνει για κεντρώος
Όμως η σοβαρότητα και μετριοπάθεια δεν έχουν εκλέξει
κανέναν. Πρέπει ο πολιτικός να έχει μία λάμψη που να διεγείρει και να γοητεύει».
Οπότε;
«Οπότε η θεωρία μου για τον «κοριό» βασίζεται στον εξής
συλλογισμό: Όλοι πιστεύουν ότι τον «κοριό» τον τοποθέτησε κάποιος εχθρός ή
αντίπαλος του Ανδρουλάκη, κάποιος που ήθελε να τον υπονομεύσει και να τον
βλάψει. Εγώ πιστεύω το αντίθετο. Ήταν κάποιος φίλος του – ενδεχομένως και
συνεργάτης του. Άλλωστε, την εποχή που έγινε η επισύνδεση ο Ανδρουλάκης ήταν
ακόμα σκέτος ευρωβουλευτής. Ούτε χειριζόταν κανένα σημαντικό θέμα που έπρεπε οπωσδήποτε
να κρατηθεί μυστικό. Και μπορεί ακόμα να μην είχε καν αποφασίσει αν θα θέσει
υποψηφιότητα για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ».
«Κάντε τώρα μία σύγκριση. Σκεφθείτε λοιπόν την θέση του
Ανδρουλάκη τότε – και την θέση του τώρα. Τώρα είναι πρωτοσέλιδος σε όλες τις εφημερίδες.
Με το «μυστικό» του ασχολούνται όλοι οι Έλληνες (λατρεύουν τα κρυφά και τα συνωμοτικά) και έχει καταφανώς
ξεπεράσει σε δημοσιότητα όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους. Είναι πρώτο θέμα
ακόμα και στο στόμα του Τσίπρα και του Μητσοτάκη… Γιατί; Για μία δήθεν υποκλοπή;
Στοιχηματίζω πως ποτέ δεν θα μάθουμε το θέμα της – διότι μάλλον δεν υπήρξε θέμα
– αλλά μόνο μία επισύνδεση».
«Οπότε ο φίλος του – στοιχηματίζω ότι ήταν φίλος του – του έκανε
δώρο. Το μεγαλύτερο δώρο. Ένα ολόκληρο αστυνομικό μυθιστόρημα! ΚΥΠ, Γραφείο
Ερευνών της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης, κατάσκοποι και υπόγειοι δίαυλοι, ο Τζέημς Μποντ
αυτοπροσώπως. Συμφωνείς;»
Συγχωρήστε τον φίλο και συνομιλητή μου. Ο Σατανάς αυτός μεγάλωσε
διαβάζοντας Κόναν Ντόυλ και ακολουθώντας τις μεθόδους του Σέρλοκ Χόλμς. Η
ανατροπή των υποθέσεων, ήταν μία αγαπημένη μέθοδος του τζέντλεμαν με την πίπα.
Έτσι ένα σοβαρό θέμα ασφάλειας γίνεται παιχνίδι στα χέρια του.
Το κακό με την ανατροπή είναι ότι σπάνια μαθαίνει κανείς την
αλήθεια. Είμαι έτοιμος σαν Άγγλος
μπούκης να στοιχηματίσω ότι δεν θα μάθουμε ποτέ το θέμα και το περιεχόμενο του
επισυνδέσμου.
Δεν συμφέρει κανέναν.
Άλλωστε γνωρίζω καλά το «κατασκοπείον». (Έτσι το λέγαμε). Πέρασα
δύο χρόνια από την νεανική μου ζωή – την στρατιωτική μου θητεία – δουλεύοντας και
μεταφράζοντας σε ένα γραφείο της ΚΥΠ. Δεν έχω ποτέ, πουθενά, συναντήσει τέτοιο
χάος. Πέρασαν 60 χρονιά και μοιάζει να μην άλλαξε τίποτα.
Το μόνο καλό: επιβεβαιώσαμε πάλι πόσο άχρηστες και κούφιες
είναι οι μυστικές μας υπηρεσίες. Το να σε ειδοποιούν από τις Βρυξέλλες ότι σε
ένα ελληνικό κινητό υπάρχει μία επισύνδεση, είναι απλώς θλιβερό.
Όσο για την θεωρία του φίλου μου, πως όλη η ιστορία έγινε
από ένα υποστηρικτή του Ανδρουλάκη για να τον ανεβάσει στην πρώτη γραμμή της
δημοσιότητας, προτιμώ να μην την πιστέψω. Ο Ανδρουλάκης είναι σοβαρός άνθρωπος.
