Η εξαφάνιση

Την επόμενη Δευτέρα το πρωί, η Κυβέρνηση της Ελλάδας εξαφανίστηκε. Κανένας υπουργός, αναπληρωτής, υφυπουργός ή γενικός γραμματέας δεν παρουσιάστηκε στο υπουργείο του. Το ίδιο συνέβη με τους επικεφαλής πολλών οργανισμών και ΔΕΚΟ. Απουσίες παντού.

Διάφοροι δημοσιογράφοι τους αναζήτησαν στα σπίτια τους. Κλειστά. Ναι, μερικοί γείτονες τους είδαν να φεύγουν με βαλίτσες από την Παρασκευή ή το Σάββατο. Νόμιζαν πως πάνε εκδρομή ή ταξίδι.

Από τη Βουλή έλειπαν οι περισσότεροι κυβερνητικοί βουλευτές – οι υπόλοιποι δεν είχαν ιδέα. Παρατηρήθηκε ότι απουσίαζαν και οι 53+ της εσωτερικής κυβερνητικής αντιπολίτευσης.  Όσοι ρεπόρτερ ερεύνησαν τις αναχωρήσεις από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» δεν βρήκαν κανένα στοιχείο. Το ίδιο και στα καράβια και τα τρένα. Έμοιαζε οι άνθρωποι να έχουν εξαερωθεί.

Οι «Θεσμοί» είχαν φτάσει έγκαιρα στο Χίλτον – αλλά δεν βρήκαν κανένα για να συζητήσουν. Οι πρεσβείες έστειλαν επείγοντα μηνύματα σε όλα τα κράτη ρωτώντας τις κυβερνήσεις τους αν ήξεραν κάτι – αλλά καμία απάντηση.

Η χώρα είχε ξημερωθεί χωρίς κυβέρνηση. Διάφοροι ψυχολόγοι και ψυχίατροι στα πρωϊνάδικα επιχειρηματολογούσαν ότι προφανώς η πίεση των δανειστών (και ιδιαίτερα του σκληροπυρηνικού ΔΝΤ) από την μία πλευρά και οι αντιδράσεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης από την άλλη, ήταν τόσο μεγάλες που δεν τις άντεξαν και αποφάσισαν να το σκάσουν.

Ναι, αλλά πώς εξαφανίζονται 200-300 άνθρωποι (κανείς δεν ήξερε πόσοι έλειπαν ακριβώς) χωρίς να τους προσέξει κανείς και χωρίς να αφήσουν πίσω τους έστω ένα ίχνος; Ανελήφθησαν στους ουρανούς; Και εκεί που έφθασαν, ουδείς τους πήρε μυρωδιά;

«Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς Τσίπρα, Παππά, Δραγασάκη, Κατρούγκαλο και Τσακαλώτο;» άρχισε να σκέπτεται ο κόσμος.

Για πολλούς η σκέψη αυτή έφερε μία αίσθηση ανακούφισης και απελευθέρωσης. Για άλλους ανασφάλειας και φόβου. Πάντως σε όλους έφερε άγχος.

Κάποιος θυμήθηκε τον «ανώτατο πολιτειακό παράγοντα». Αλλά το προεδρικό μέγαρο ήταν θεόκλειστο – όπως και το Μαξίμου. «Φυσικό», σκέφθηκαν πολλοί – «ο Προκόπης ήταν δικός τους άνθρωπος και τον πήραν μαζί τους».

Στο ΥΕΘΑ, στο Πεντάγωνο, οι διάφορες στολές του υπουργού, που τον έκαναν να νιώθει πολέμαρχος, κρέμονταν άδειες και θλιβερές σε ένα ντουλάπι.

Η Πρώτη Φορά Αριστερά είχε απλώς εξαφανιστεί από το προσκήνιο. Άραγε δεν άντεξε την πίεση;  Δεν μπόρεσε να συνεχίσει την συνεχή ανατροπή όλων της των επαγγελιών μέχρι σήμερα; Όταν έφτασε στο σημείο της υπογραφής, της ολοκληρωτικής συνθηκολόγησης, κατέρρευσε; Υποθέτει κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και πολλοί άλλοι, δεν θα κοιμούνταν καλά τις νύχτες.

Και τώρα τι θα γινόταν η χώρα; Κάποιος θα έπρεπε να κυβερνήσει! Ποιος, με ποια Βουλή (έλειπε το ένα τρίτο) με ποια στελέχη;

(Η συνέχεια του σεναρίου σε σας. Δεχόμεθα προτάσεις).