Σήμερα Κυριακή του «άπιστου Θωμά». Που δεν ήταν βέβαια άπιστος, αλλά απλώς δύσπιστος. Λογικός. Ορθολογιστής. Και τελικά δεν έμεινε – πίστεψε στο παράλογο και το θαύμα.
Όσοι με διαβάζουν, ξέρουν ότι αυτή τη μέρα θα ήθελα να γιορτάζω. Του Άγιου της αμφιβολίας και της αμφισβήτησης. Με τον σεβάσμιο Άγιο Νικόλαο των θαλασσινών δεν έχω καμία σχέση (πέρα από δύο παππούδες) αλλά με τον Θωμά νιώθω συγγένεια. Είναι δυνατόν να βρεθείς μπροστά στο απόλυτο παράδοξο, την μοναδική στην ιστορία ανάσταση εκ νεκρών και να μην το σκεφθείς δύο φορές; Πολλοί ακόμα δεν το έχουν πιστέψει.
Είχα ξεχάσει πάντως την επέτειο. Μου τη θύμισε ένα μήνυμα στο Facebook από νεαρό φίλο στην Ερμούπολη: «Αφορμή για το σημερινό μήνυμα είναι ότι σήμερα είναι Κυριακή του Θωμά και θα ήθελα να σας ευχηθώ χρόνια πολλά με υγεία και δημιουργικά! Έχω την εντύπωση ότι η Κυριακή του Θωμά καταλαμβάνει θέση ονομαστικής εορτής και η 21η Ιουνίου μέρας γενεθλίων!».
Σωστά και τα δύο. Για τα γενέθλιά μου έχω διαλέξει την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου – το όργιο του φωτός. Όσο για την αμφιβολία, όποιος δεν αμφιβάλλει ας διαβάσει το «Αμφιβολίας Εγκώμιον»
__________________________________________________
Η επάνω εικόνα είναι ο γνωστός τόσο γήινος Θωμάς του Caravaggio και η κάτω ψηφιδωτό της Ραβέννας.
