Τρίτη, Νοεμβρίου 28, 2006

Ξενοδοχείον «Το Σύστημα»




Στην δεκαετία του 70 μαινόταν η μάχη των πολιτικών συστημάτων. Συμπαγείς ιδεολογίες συγκρούονταν: Δεξιά εναντίον Αριστεράς (σε άνθιση στην χώρα μας μετά την πτώση της Χούντας). Αλλά και μεταξύ τους, Σοσιαλισμός και Κομμουνισμός είχαν αρκετά να χωρίσουν.

Τώρα βέβαια δεν υπάρχουν πια ούτε στην θεωρία ούτε στην πράξη ξεκάθαρες ιδεολογίες και συστήματα. Πως θα χαρακτηρίζατε την Κίνα; Κομμουνιστικό Καπιταλισμό; Και την Αγγλία; Φιλελεύθερο Σοσιαλισμό;

Αλλά το 1975 υπήρχαν δόγματα και σκληρές αντιπαραθέσεις. Έτσι, το να παρακάμψει κανείς όλα τα πομπώδη ιδεολογικά κριτήρια και να προτείνει ένα πεζό, «μπακάλικο» και πρακτικό, μόνο σαν ευφυολόγημα θα μπορούσε να περάσει. Γι αυτό, το κείμενο που ακολουθεί το χαρακτήρισα τότε χιουμοριστικό – ενώ δεν ήταν. Είναι σοβαρό και σήμερα μοιάζει λίγο προφητικό.




Την πολιτική και ιδεολογική μου θέση την είχα εκφράσει κάποτε σε μια μικρή υποσημείωση.

Ε! υποσημείωση ήταν, δεν προσέχτηκε. Έτσι εξακολουθούν να με ρωτούν πού ανήκω ή τι πιστεύω. (Παρ' όλο που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να ανήκω κάπου, οπωσδήποτε).

Ωστόσο, έχω μια ξεκάθαρη τοποθέτηση και μου είναι πολύ εύκολο να την περιγράψω. Έστω κι αν δεν "ανήκω" πουθενά.

Έγραφε λοιπόν η υποσημείωση:

«Είμαι οπαδός εκείνου του συστήματος, που παρέχει στο άτομο το μάξιμουμ των υπηρεσιών με το μίνιμουμ των ενοχλήσεων».

Όπως βλέπετε, το κριτήριό μου για την υποστήριξη ενός πολιτικο-κοινωνικού-οικονομικού συστήματος είναι εντελώς πρακτικό. Δεν με ενδιαφέρουν οι αρχές του (που συνήθως απέχουν πολύ από την πράξη: όλες οι δικτατορίες, δημοκρατίες λέγονται!). Δεν με ενδιαφέρει η ιδεολογία, ούτε το δόγμα, ούτε το σύστημα διοίκησης ή η διάρθρωση της οικονομίας. Με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Τι προσφέρει στον πολίτη - σε σχέση με το τι του ζητάει.

Σ' άλλο μου βιβλίο είχα γράψει, πως «η καλύτερη εξουσία είναι αυτή που επεμβαίνει λιγότερο στη ζωή μου». Αυτή δηλαδή, που με αφήνει να διαλέγω, να εκδηλώνομαι, να ολοκληρώνομαι όπως θέλω. Αυτό είναι το ένα βασικό κριτήριο ενός καλού συστήματος - και είναι, ας πούμε, αρνητικό (το μίνιμουμ της ενόχλησης). Το άλλο είναι θετικό: Τι υπηρεσίες μου προσφέρει το σύστημα (γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε: το σύστημα υπάρχει για να υπηρετεί εμάς - και μόνο γι' αυτό). Αν λοιπόν οι υπηρεσίες είναι καλές, και υπάρχει και ελευθερία, τότε αυτό είναι το καλύτερο σύστημα και δεν με νοιάζει ούτε πώς το λένε, ούτε τι πιστεύει. Έχει ελεύθερους, χαρούμενους και ευτυχισμένους πολίτες.

Παρά λίγο θα έλεγα: ευτυχισμένους πελάτες. Και σωστά - είμαστε οι πελάτες του συστήματος. Κι ο πελάτης είναι ο σκοπός της ύπαρξής του. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Μόνο που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ούτε τη θέση μας, ούτε τη δύναμή μας - και αφήνουμε το σύστημα να μας δυναστεύει χωρίς λόγο.

Κι έτσι, πολύ απλά, διαλέγω κοινωνικό σύστημα όπως διαλέγω ξενοδοχείο. Πόσο κοστίζει; Τι προσφέρει γι' αυτά τα χρήματα; Το φαγητό είναι καλό; Η θέρμανση αρκετή; Η εξυπηρέτηση γρήγορη;

Ας υποθέσουμε πως κάποιος έρχεται από άλλον πλανήτη (άνθρωπος, όμως, σαν και μας) και θέλει να διαλέξει τον τόπο που θα μείνει. Φαντάζομαι πως, σαν λογικός και πρακτικός άνθρωπος, θα έκανε ένα ερωτηματολόγιο - και με βάση αυτό θα βαθμολογούσε τα διάφορα συστήματα.

Έτσι π. χ. θα ρωτούσε: μπορεί κανείς, χωρίς συνέπειες, να κριτικάρει ανοιχτά την κυβέρνηση; Μπορεί κανείς να φιλήσει το κορίτσι του στο δρόμο; Μπορεί να είναι μαύρος, Εβραίος, βουδιστής ή αναρχικός, χωρίς συνέπειες; Μπορεί να φύγει όποτε θέλει στο εξωτερικό; Πόσες ώρες χρειάζεται για να περάσει ένα αυτοκίνητο από τον (εκάστοτε) Χολαργό; Πόσα ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη χρειάζονται για να αγοραστεί ένα κοστούμι ή ένα ψυγείο;

Το ερωτηματολόγιο θα κάλυπτε θέματα κοινωνικής ασφάλισης (παροχές και τρόπους παροχής), εθνικό εισόδημα, κατά κεφαλήν εισόδημα και ψαλίδα ανισότητας, φόρους, ευκαιρίες μόρφωσης και επαγγέλματος, ευκολίες που παρέχονται (δρόμοι, μέσα συγκοινωνίας, αποχέτευση, τηλέφωνα, πάρκινγκ, τηλεόραση) ακόμη και την "ποιότητα" ζωής - που βέβαια δύσκολα αναλύεται σε ερωτήσεις.

Ίσως, με ένα τέτοιο ερωτηματολόγιο, να μην έβγαινε η καλύτερη χώρα. Οπωσδήποτε όμως θα φαινόντουσαν αμέσως οι χειρότερες, αυτές που αποκλείονται. Από κει και πέρα, ο διαστημάνθρωπός μας μπορεί να κάνει ελεύθερα την επιλογή του ανάμεσα στις επικρατέστερες - κατά το κέφι και το μεράκι του. Μια επίσκεψη επί τόπου, θα του έδινε και κάτι που δε βγαίνει στα ερωτηματολόγια: την "ατμόσφαιρα" μιας χώρας.

Και για να ξανάρθουμε στο αρχικό μας ερώτημα: Θα θεωρούσα λοιπόν καλύτερο σύστημα, αυτό που ισχύει στις χώρες που θα έπαιρναν τους περισσότερους βαθμούς στο ερωτηματολόγιό μου.

Θα μου πείτε πώς μπορεί να φτιάξει κανείς το ερωτηματολόγιο έτσι, που να πρωτεύσει το σύστημα της αρεσκείας του. Φυσικά μπορεί. Αλλά τότε δεν του χρειάζεται το ερωτηματολόγιο, αφού ήδη έχει προ-επιλέξει το σύστημά του. Εγώ προτείνω σαν κριτήριο (και άρα σαν αφετηρία για τα ερωτήματα) τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες: Ελευθερία, μόρφωση, εργασία, ασφάλιση, άνεση, υγεία.

Ίσως πάλι πει κανείς πως μερικά συστήματα δεν προσφέρουν τώρα ελευθερία και άνεση - για να τις προσφέρουν στις επόμενες γενεές. Λυπάμαι - αυτό το δίσκο τον έχω ακούσει πολλές φορές, με πολλούς τίτλους: "Τραγούδι του Γύψου", "Τραγούδι της Βασιλείας των Ουρανών" κλπ. Δεν βλέπω κανένα λόγο να προτιμώ το ξενοδοχείο που ισχυρίζεται πως ΘΑ προσφέρει σύντομα θέρμανση και νερό - όταν το διπλανό τα έχει ήδη.

Ζητάω συγνώμη αν η σκέψη μου, φτωχή, χωρίς ιδεολογική έξαρση και ιδεαλιστικές πτήσεις, απογοητεύει. Αλλά στον κυκεώνα των φιλοσοφιών, ιδεολογιών, συστημάτων και μεθόδων - εγώ συνεισφέρω την «ιδεολογία του κοινού νου».

Σε όσους βρουν την ιδεολογία μου ισχνή - της χαρίζω έναν άλλο τίτλο: «Ιδεολογία του ανθρώπου». Τίποτε άλλο δεν υποστηρίζω, παρά πως το σύστημα πρέπει να κόβεται στα μέτρα του ανθρώπου. Πως πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Κι όχι -όπως καταντήσαμε σήμερα- να μελετάμε θεωρητικά ένα σύστημα και μετά να προσπαθούμε να προσαρμόσουμε (με το ζόρι) τους ανθρώπους σ' αυτό.

Ποιες είναι οι ανάγκες του ανθρώπου; Μας τις μαθαίνει και η επιστήμη και η πείρα. Η σωστή θεωρία του μάρκετινγκ, που πρεσβεύει πως τα προϊόντα πρέπει να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των καταναλωτών, θα μπορούσε να μας χρησιμεύσει σαν θεωρητικό υπόδειγμα. (Είναι δημοκρατικότερο το μάρκετινγκ από όσο νομίζουμε. Ξεκινάει από τις ανάγκες και τις επιθυμίες του ατόμου. Μετά, κάθε αγορά είναι και μια ψήφος). Στο μάρκετινγκ π. χ. ενός ξενοδοχείου, θα μελετούσαμε πρώτα τις ανάγκες του πελάτη και θα φροντίζαμε να τις ικανοποιήσουμε στο μέτρο του δυνατού, έτσι που να πετύχουμε σαν ξενοδοχείο.

Εύχομαι κάποτε, τα συστήματα να γίνουν πραγματικά στα μέτρα του ανθρώπου. Για να μπορέσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι να περάσουν τις σύντομες διακοπές τους στη γη, σε ένα καλό, άνετο και ζεστό ξενοδοχείο...

305 σχόλια:

  1. οκ δεκτόν. Αλλά νομίζω στην Ελλάδα έχουμε μείνει στο να προσαρμόζουμε τους ανθρώπους όχι σε ένα σύστημα απλώς, αλλά στα αρνητικά του συστήματος.
    Θυμάμαι ένα που έλεγε ο Τζιμάκος: Έχει και τα θετικά του ο καπιταλισμός εμείς δεν τα έχουμε δει ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στα μάτια ενός εξωγήινου, το 10% μόνο των κατοίκων του πλανήτη ζει σε ξενοδοχεία. Το υπόλοιπο 90% ζει σε φυλακές -με απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης- και λιμοκτονεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαστε όλοι πια χορτασμένοι από θεωρίες. Είμαστε χορτασμένοι από ιδεολογίες και οράματα. Μικρά βήματα και ουσιαστικά χρειάζονται. Άμεσα. Η γενιά μου (είμαι τριαντάρα) επιβιώνει μόνο και μόνο επειδή κάποτε οι γονείς μας φρόντισαν για τα παιδιά τους. Εμείς τί θα μπορούμε να κάνουμε για τα δικά μας παιδιά; Ατομική πρωτοβουλία; Μικρές ομάδες αλληλοστήριξης; Μέσα σε ένα κράτος-κυκεώνα πρέπει ο καθένας μας να βρίσκει το δικό του σωσίβιο για να σωθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μήπως πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, για να επέλθει μια γενικότερη αλλαγή του συστήματος...?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εγώ νομίζω ότι περιφέρομαι και μένω σε hostel, σε κάθε 'χώρα΄ ΄πόλη΄ που πάω και διαφορετικός ξενώνας...το ίδιο μου το σπίτι είναι 10 διαφορετικοί ξενώνες ..καλά είναι...keep walking που λέει και η διαφήμιση...πέρα από το σύστημα-ξενοδοχείο υπάρχει δηλαδή και ο ταξιδιώτης και όχι απλά hotel guest..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αλήθεια τι θα γίνουμε χωρίς «ποιμένες»; Είναι οι άνθρωποι αυτοί μια κάποια λύση ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αρχές της δεκαετίας του ’80. Υπάρχουν δύο (αυτοαποκαλούμενοι) παράδεισοι στον πλανήτη. Πολλές χώρες είναι έξω από τους Κήπους τους – και αποτελούν το πεδίο της ‘ψυχρής’ σύγκρουσής τους. Θα την έλεγα ‘χαζή’ σύγκρουση. Τουλάχιστον όπως διαμορ΄φωνονταν στην Ελλάδα, που ήταν μια από τις χώρες-πεδίο. Το 99% των Ελλήνων ήταν ειδήμονες της ζωής σε ΗΠΑ και ΕΣΣΔ. Το ίδιο ποσοστό είχε μισθό που δεν του επέτρεπε να ταξιδέψει στο εξωτερικό.

    Κάποια μέρα ο κόσμος ξυπνάει με την τρομακτική είδηση ότι η ΕΣΣΔ έριξε ένα επιβατικό αεροπλάνο που περνούσε πάνω από τον εναέριο χώρο της. Πεδίο λαμπρό για τους οπαδούς των ΗΠΑ (οι δολοφόνοι Σοβιετικοί, οι ανελεύθεροι κομουνιστές, κοκ). Εκείνο τον καιρό το ΚΚΕ δεν είχε πρόσβαση στην κρατική τηλεόραση – η ενημέρωση γινόταν στους δρόμους, από φοιτητές που πουλούσαν τον ΟΔΗΓΗΤΗ. Πρώτη μέρα της είδησης... χαμένοι όλοι! Δεύτερη το ίδιο. Οι οπαδοί του παραδείσου στα δεξιά (ή δυτικά) αλώνιζαν, οι οπαδοί του αριστερού (ή ανατολικού) παραδείσου απόντες.

    Όμως... την τρίτη μέρα εμφανίστηκαν και γέμισαν τους δρόμους. Σε κάθε γωνιά. Λέγοντας το ίδιο ποίημα. Μίλησα με τρεις-τέσσερις, λες και είχαν διαβάσει για πανελλαδικές. Ο ορισμός της στρατιάς. Ομοιόμορφες στολές σκέψης, ομοιόμορφα επιχειρήματα, όλοι συντονισμένοι.

    Τέτοιος, άδειος από εναλλακτικές ήταν ο κόσμος τον καιρό που τα δύο συστήματα πολεμούσαν. Κάποιος έλεγε ότι δεν είχαμε τα καλά κανενός (π.χ. τη χαμηλή φορολογία της Δύσης ή τις παροχές της Ανατολής) αλλά μόνο τα στραβά τους: την ανυπαρξία παροχών της Δύσης και την υψηλή φορολογία της Ανατολής). Δεν μπορούσε να ακουστεί. Όλοι ήταν απασχολημένοι πολεμόντας θεωρητικούς πολέμους άλλων.

    Τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν είχαμε την ανελευθερία της Ανατολής (αν και, ακόμα κι εδώ, κάποιοι παλιοί αριστεροί θα είχαν ενστάσεις – και δίκαια. Υπήρξαν περίοδοι που ήμασταν Μακναμαρότεροι του Μακναμάρα και Μακαρθότεροι του Μακάρθι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΥΓ1. Σήμερα η Ελλάδα είναι στις χειρότερες βαθμίδες. Σώφρον Έλληνας ο μετανάστης Έλληνας. Έρχονται κι εδώ οικονομικοί μετανάστες, αλλά αυτοί δεν γνώρισαν καλύτερες μέρες – εδώ τις ζουν, τουλάχιστον οικονομικά. Ο Έλληνας, έστω με ξένα κόλλυβα, έκανε αρκετά ωραία μνημόσυνα.

    Τώρα όμως; Τον καιρό που έπρεπε να χτίσει υποδομές, αγόραζε τζιπάκια. Τώρα η ολιγωρία και το πλιάτσικο του παρελθόντος έρχονται φάτσα-κάρτα με την πραγματικότητα. Είμαστε περήφανοι για την καταγωγή μας – πόσο περήφανοι μπορεί να είμαστε για τη διαχείριση του εαυτού μας;

    Ο Έλληνας, στη σημερινή οικονομική κρίση, μοιάζει με το ναυαγό της διαφήμισης που έχει ένα ακριβό τζιπάκι στο νησί αλλά δεν έχει ρούχο ο κώλος του, δρόμους ο τόπος του και βενζίνη το όχημά του.

    Στο τέλος της διαφήμισης, αφήνει το νησί κολυμπώντας. Τι είπα στην αρχή; Σώφρον Έλληνας ο μετανάστης Έλληνας. Ίσως και γιατί δεν αξίζουμε αυτόν τον τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σώφρων, όχι σώφρον (αυτόματο spell-check πρέπει μάθει κι άλλα ελληνικά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όμορφο το κείμενο του κ. Δήμου, έχει όμως νομίζω μια αδυναμία ως κριτήριο συστημάτων.

    Αν ο υποθετικός εξωγήινος κρίνει(μόνο) με βάση τον εαυτό του, ίσως καταλήξει ότι το καλύτερο είναι να είναι μέλος της νομενκλατούρας στην ΕΣΣΔ, υψηλόβαθμος ναζί επί Χίτλερ, ή ο Κιμ-Ιλ Σουνγκ στη Βόρεια Κορέα.

    Άρα είναι λίγο πιο περίπλοκο από αυτό. Υπάρχουν συστήματα όπου κάποιοι είναι πολύ ευνοημένοι και κάποιοι καθόλου (παραδόξως ο κομμουνισμός αποδείχτηκε κατεξοχήν τέτοιο σύστημα), άλλα που όλοι είναι σε μια μέση κατάσταση και γενικότερα όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί. Άρα μιλάμε για το μέσο όρο, για το άνω όριο, για το κάτω όριο, για τι;

    Προσωπικά πιστεύω ότι ένα σύστημα πρέπει καταρχήν να εξασφαλίζει την ελευθερία του ατόμου πάνω στον εαυτό του - να μην είναι δλδ σκλάβος - (αυτό το δέχομαι αξιωματικά, δεν θεωρώ ότι χρειάζεται να το βασίσω σε κάτι πιο θεμελιώδες) και έπειτα να του δίνει το μέγιστο πλήθος ατομικών δικαιωμάτων που δεν συγκρούονται με το θεμελιώδες δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματός του (ελευθερία λόγου, πίστης, δικαίωμα ιδιοκτησίας κλπ.).

    Χρησιμοποιώντας αυτό το θεωρητικό κριτήριο νομίζω ότι από τις διαθέσιμες επιλογές καταλήγει κανείς στα δυτικά φιλελεύθερα - καπιταλιστικά συστήματα, που οι περισσότεροι άλλωστε συμφωνούμε εμπειρικά και διαισθητικά ότι είναι τα καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ ΝΔ said
    "Εύχομαι κάποτε, τα συστήματα να γίνουν πραγματικά στα μέτρα του ανθρώπου."

    Δυστυχώς όμως τα συστήματα, άν δεν σχεδιάζονται απο πρίν, πάντως σίγουρα καταλήγουν στα μέτρα των ανθρώπων που τα διαχειρίζονται.

    Η ανάλυσή σας με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο (ειδικά η χαμηλών τόνων έκφρασή της και η απουσία ιδεοληψίας), αλλά απουσιάζει απο αυτήν η (αλλαγή της) συμπεριφορά(ς) του ανθρώπου που είναι στην εξουσία, γεγονός που ανατρέπει εντελώς τις προγραμματικές πολιτικές υποσχέσεις και η χουλιγκανική δίψα για νίκη του κόμματος που έχουν οι οπαδοί του, κάτι που τελικά έχει να κάνει με την προηγούμενη παρατήρηση (να βγούμε και "εμείς" στην εξουσία, να βολευτούμε...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλημέρα, μάλλον θα σας "ταξινομούσα" στους φιλελευθέρους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ανήκετε σε συγκεκριμένο κόμμα, που φέρει αυτήν την ετικέττα είτε στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο.
    Δεν ξέρω, πώς θα ένιωθα εάν ο κόσμος δεν πρόσεχε την υποσημείωσή μου. Στην Ελλάδα, ο φιλελεύθερος προκαλεί εντυπώσεις και φόβο. Μα γίνεται να μην θέλει να τον φροντίζει για όλα ο καλός πατερούλης Κράτος;

    Σχετικά με την ανυπαρξία, μπέρδεμα κλπ των ιδεολογιών, δυστυχώς δεν θυμάμαι ποιός (είμαι μεταξύ Easton και Almond)είχε κάνει σχετική αναφορά ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '50. Οι ιδεολογίες είναι ισχυρές όταν διακυβεύεται η ίδια η χώρα, το πολιτικό της σύστημα, η ανάπτυξή της κλπ. Μετά με την πάροδο του χρόνου υπάρχει στροφή προς την "διαχείριση".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "την υποσημείωση μου", εάν είχα γράψει εγώ κάτι το ανάλογο, όπως εσείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Kostas Stamos said...
    "Όμορφο το κείμενο του κ. Δήμου, έχει όμως νομίζω μια αδυναμία ως κριτήριο συστημάτων".

    Ξεχάσατε μία βασική φράση "όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι". (Στο αρχικό ήταν όλοι οι άνθρωποι).
    Άρα δεν μιλάμε για ελίτ, νομενκλατούρες ή άτομα. Μιλάμε για το σύστημα που εξασφαλίζει στους περισσότερους ανέσεις ξενοδοχείου.

    sapient said...
    "Θα μπορούσα να συμφωνήσω με τις Θέσεις του κυρίου ΝΔ αν δεν υπήρχε μια (απλουστευμένη όσο και η θέση) ένσταση".

    Αντίθετα η δική σας θέση είναι απλοϊκή. Είναι αυτή που ονομάζω "ο κομμουνισμός του καραγκιόζη". (Η θεωρία της δίκαιης μοιρασιάς). Οι πλούσιοι (άνθρωποι ή κράτη) δεν κλέβουν από τους φτωχούς. Ίσα ισα που δημιουργούν περισσότερο πλούτο. Αν φτώχαιναν θα φτωχαίναμε όλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Nikos Dimou...
    "Οι πλούσιοι (άνθρωποι ή κράτη) δεν κλέβουν από τους φτωχούς. Ίσα ισα που δημιουργούν περισσότερο πλούτο. Αν φτώχαιναν θα φτωχαίναμε όλοι."

    Δηλαδή η οικονομική ανάπτυξη των "πλούσιων κρατών" δεν σχετίζεται καθόλου με την εξαθλίωση στον τρίτο κόσμο;
    Η ανισομερής σπατάλη των φυσικών πόρων του πλανήτη μας, δεν οξύνει (ή έστω δεν σχετίζεται με) τη φτώχια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Νίκο Δήμου:

    Εντάξει, η ένστασή μου ήταν κυρίως σημειολογική, αν έπαιρνε κανείς το "κριτήριο του εξωγήινου" μεμονωμένα. Το συνολικό ύφος και τα συμφραζόμενα του κειμένου (και η τελευταία πρόταση) δίνουν στον αναγνώστη να καταλάβει ότι μιλάει για την πλειοψηφία των ατόμων.

    Όμως και έτσι νομίζω ότι μια αδυναμία παραμένει:

    Τι θα λέγατε για ένα (υποθετικό) σύστημα που καταπιέζει φρικτά μια μειονότητα προκειμένου να περνάει καλά η πλειοψηφία; Ένα σύστημα απαρτχάιντ π.χ. ή ένα σύστημα που επιτρέπει τους σκλάβους;

    Καταλαβαίνω φυσικά ότι είστε ενάντιος σε κάτι τέτοιο. Αν δούμε όμως ψυχρά το κριτήριο της καλοπέρασης του εξωγήινου ή έστω της καλοπέρασης των "όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων" μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε ένα σύστημα με λίγους σκλάβους ως καλό.

    Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οποιοδήποτε ωφελιμιστικό κριτήριο (είτε για ένα άτομο είτε για το σύνολο) είναι καλό, αλλά κατά τη γνώμη μου ποτέ δεν είναι πλήρες. Για εμένα είναι πολύ πιο στέρεη η ηθική αρχή της παραδοχής της ατομικής ελευθερίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. alogaki said
    "Η ανισομερής σπατάλη των φυσικών πόρων του πλανήτη μας, δεν οξύνει (ή έστω δεν σχετίζεται με) τη φτώχια;"

    Περιέργως όχι. Αυτό που παίζει ρόλο είναι η κακή εκμετάλλευση των πόρων η διαφθορά και η διαπλοκή (στιλ Καμπίλα στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου - το Κονγκο). Η πίτα δεν είναι σταθερή και όποιος παίρνει το μεγαλύτερο κομμάτι το αφαιρεί από άλλον. Η πίτα συνεχώς μεγαλώνει. Απόδειξη ότι και οι φτωχοί του πλανήτη γίνονται λιγότερο φτωχοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @alogaki:

    Νομίζω πως είναι λάθος και τα δύο (ρητορικά) ερωτήματα.

    alogaki said:
    "Δηλαδή η οικονομική ανάπτυξη των "πλούσιων κρατών" δεν σχετίζεται καθόλου με την εξαθλίωση στον τρίτο κόσμο;"

    Όχι βέβαια. Όταν τα πλούσια κράτη ήταν επίσης εξαθλιωμένα (πριν τη βιομηχανική επανάσταση) ο τρίτος κόσμος ήταν ακόμα περισσότερο εξαθλιωμένος απ'ότι σήμερα. Ο παγκόσμιος πλούτος δεν είναι zero-sum game. Δημιουργείται (από το μηδέν - με την έννοια ότι δημιουργείται από την ανθρώπινη διάνοια) και μπορεί επίσης να καταστραφεί στο μηδέν.
    Αυτό είναι κάτι τόσο πασιφανές και γνωστό (αν και για πολλούς ακόμα ακατανόητο), που βαριέμαι να κάνω παραπομπές :)

    alogaki said:
    "Η ανισομερής σπατάλη των φυσικών πόρων του πλανήτη μας, δεν οξύνει (ή έστω δεν σχετίζεται με) τη φτώχια;"

    Όχι βέβαια. Είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της φτώχειας. Καθώς η Κίνα εξέρχεται από τη φτώχεια, σπαταλάει όλο και περισσότερους φυσικούς πόρους. Είδατε κάποιον να της το αρνείται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ο ...σοσιαλιστής Γεώργιος Παπανδρέου βρήκε λέει τον προϋπολογισμό της Ν.Δ. ταξικό!!!
    Ωρέ!
    Ωρέ εσύ Γκεβάρα, ωρέ εσύ Βλαδίμηρε, ωρέ εσύ αποκούμπι του έλληνα προλετάριου!

    Οι δε της κυβέρνησης λένε ότι εφαρμόζουν κατά γράμμα το προεκλογικό τους πρόγραμμα (σε ποιαν χώρα δεν μας είπανε).

    Το ξενοδοχείο "η Ελλάς" υπόσχεται στα φυλλάδιά της πράγματα που δεν παρέχει.

    Η πισίνα του φυλλαδίου είναι από την μακέτα.

    Και όταν κάποιος μιλάει για άλλα ωραία ξενοδοχεία, οι ξενοδόχοι του απαντάνε ότι δεν δικαιούνται να ομιλούν διότι εμείς φτιάξαμε Παρθενώνα και δεν κοιμόμαστε από τις 10 το βράδυ.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Kostas Stamos
    "Για εμένα είναι πολύ πιο στέρεη η ηθική αρχή της παραδοχής της ατομικής ελευθερίας".

    Μην παραβιάζετε ανοιτές πόρτες - η ελευθερία είναι το πρώτο από τα αγαθά που αναφέρω.

    Βλ. και το δοκίμιο μου: Σύστημα Ελευθερίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Συμφωνώ με το alogaki. Οι πλούσιοι (άνθρωποι και κράτη) έχουν ιστορία που δικαιολογεί τη σημερινή τους θέση. Οι σημερινοί αριστοκράτες κάποτε ήτανε στυγνοί γαιοκτήμονες – κι έπιναν το αίμα των κολίγων. Τα περισσότερα σημερινά πλούσια κράτη προέρχονται από την αποικιοκρατία – μεγάλο μέρος των σημερινών χρημάτων τους προήλθε από την απάνθρωπη εκμετάλλευση των εκεί ιθαγενών και των φυσικών πόρων (μέχρι και σήμερα).

    Αν ήμουν εξωγήινος (όχι ότι δεν νιώθω που και που, αλλά ας αφήσουμε αυτό απ’ έξω) κι έβλεπα τη γη, θα παραξενευόμουν από την πιο συνηθισμένη εικόνα στη μεγαλύτερη διάρκεια της ιστορίας (και μέχρι πριν λίγα χρόνια). Αυτή είναι: μια τεράστια κοιλάδα, πανέμορφη, χαρά θεού, και οι άνθρωποι να ζουν κλεισμένοι σε ένα μικρό κάστρο ή παράπηγμα σε κάποια κορυφή, ανάμεσα σε ποντίκια και ακαθαρσίες. Αυτή η εικόνα δεν δείχνει λογική, δεν δείχνει συναίσθημα, δείχνει τυφλό ένστικτο.

    Το πάω μακριά, θα πουν πολλοί – αλλά αυτό είναι το προζύμι μας, η ανθρώπινη φύση, και δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε. Με βάση αυτό το προζύμι, λοιπόν, η ιστορία μας ακολούθησε κάποιες διαδρομές. Μια από αυτές ήταν η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και λαών από λαούς.

    Σήμερα αυτό το προζύμι εξελίχθηκε και εκπολιτίστηκε σε μεγάλο βαθμό (θέσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνών συνθηκών, κτλ.) αλλά τα αποτελέσματά του υπάρχουν γύρω μας. Ο κόσμος μας είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμά του – δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε. Ούτε χάθηκε εντελώς.

    Θέλω να πω, ότι δεχόμαστε την ιστορία, αναγνωρίζουμε πως η διανομή του πλούτου κάθε άλλο παρά δίκαια έγινε (και κάθε άλλο παρά δίκαια γίνεται ακόμα, σε παγκόσμια κλίμακα), βάζουμε μέσα στο σκεπτικό μας το ότι η θέση του πλουσίου στηρίχτηκε *και* στην εκμετάλλευση των λιγότερο δυνατών και μετά μπορούμε να μιλάμε για μάκρο κλίμακα.

    Βέβαια, ο ΝΔ μιλά καθαρά για τον ανθρώπινο παράγοντα (αυτός είναι ‘μάκρο’ με εντελώς διαφορετικό τρόπο). Ξεκινάει και σταματάει στην απλή λογική. Με το αρχικό σκεπτικό συμφωνώ λοιπόν μέχρι κεραίας – αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί, ενώ δεν θα είχε σημασία, νιώθω πως αρνούμαστε και την ιστορική προοπτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. yannis h

    Προσοχή στην λέξη "δίκαιη" είναι επικίνδυνος όρος. Όπως τα "εθνικά δίκαια" (που κατά τον Ε. Βενιζέλο δεν υπάρχουν. Μόνον εθνικά συμφέροντα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. sapient said...
    Πολύ καλά, λοιπόν.
    "1. Η αποικιοκρατία ήταν για το καλό των ιθαγενών που δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν το καλό τους κλπ κλπ".

    Συγγνώμη αλλά κανείς δεν ισχυρίστηκε τέτοια πράγματα. Το να διαστρεβλώνετε ένα επιχείρημα για να το οδηγήσετε ad absurdum είναι πολύ παλιό κόλπο.

    Το θέμα μας είναι: με ποια κριτήρια κρίνουμε ένα πολιτικό σύστημα. Επ αυτού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. yannis_h said:
    "Οι πλούσιοι (άνθρωποι και κράτη) έχουν ιστορία που δικαιολογεί τη σημερινή τους θέση."

    Εντελώς μα εντελώς λάθος ως γενίκευση.

    Αντιπαραδείγματα για τους ανθρώπους:
    Ποιον έκλεψε ο Bill Gates, o Tom Cruise, ο Μπέκαμ, o Γιακούμπ κλπ. κλπ. κλπ.? Ποιον καταπίεσαν οι ζάπλουτοι σήμερα ιδρυτές του Google ή του Skype?

    Όλοι αυτοί δημιούργησαν και δημιουργούν πλούτο από το ΜΗΔΕΝ. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιοι πλούσιοι μπορεί όντως να έχουν σκοτεινό παρελθόν, πρέπει όμως να εξεταστεί ανά περίπτωση. Η παραπάνω θέση είναι επομένως τραγικά άστοχη.

    Το ίδιο ισχύει και για τα κράτη. Η Αγγλία και η Ολλανδία ήταν εξίσου αποικιοκρατικές δυνάμεις με την Ισπανία και την Πορτογαλία. Γιατί εξελίχθηκαν τόσο διαφορετικά;

    Οι ΗΠΑ και το Χονγκ Κονγκ ήταν εξίσου αποικίες όσο και το Βιετνάμ ή η Αίγυπτος.

    Η Κορέα (σαν σύνολο) υπέφερε επίσης τα πάνδεινα ως αποικία των Ιαπώνων. Σήμερα η Ν. Κορέα έχει σχεδόν το ίδιο βιοτικό επίπεδο με την Ιαπωνία και η Β. Κορέα είναι στα τάρταρα. Quiz: Βρείτε τη διαφορά.

    Η Δυτική και η Ανατολική Γερμανία ήταν εξίσου αποικιοκράτες (ως ενωμένη αυτοκρατορία). Και γενικά τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος.

    Ανακεφαλαιώνοντας: η αποικιοκρατία ήταν έγκλημα και πρέπει να δοθούν αποζημιώσεις (όπου δεν έχει γίνει). Δεν σχετίζεται όμως ιδιαίτερα με την ανισοκατανομή του πλούτου στον κόσμο σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Δεν διαφωνώ. Όπως όμως δεν υπάρχουν 'τυφλά' εθνικά δίκαια πλέον (π.χ. εισβολές με μόνο λόγο την επιθυμία ενός μονάρχη, αλλά περιορίζονται από συνθήκες), έτσι δεν υπάρχουν και τυφλά οικονομικά δίκαια (αποικιοκρατία). Έχουμε ένα πιο δίκαιο σύστημα σήμερα, που πριν δεν είχαμε. Και πολλοί δεν έχουν ακόμα. Εκείνο, το ωμό σύστημα της ζούγκλας, καθόρισε σε μεγάλο βαθμο και τη σημερινή κατάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Το σύστημα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι δικές μας συμπεριφορές καθορίζουν και διαμορφώνουν το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται η κοινωνία (πως το 'πα έτσι ο πούστης!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. εδε στηριζεται ο πλουτος της δύσης στην εκμετάλλευση του τρίτου κόσμου?...όλη η βιομηχανια που θελει ανειδικευτο φτηνο εργατη ειναι στις πρωην αποικιες...

    η πεινα της Αφρικης με αυτη τη λογικη οφειλεται στους τεμπεληδες κι ανοητους αφρικανους...η εκμεταλευση της παιδικης εργασιας στις Ασιατικες χώρες και η παιδικη πορνεια στους ανηθικους και βαρβαρους ασιατες...

    ολα τα πρωτοβιομηχανικα προβληματα εχουν μεταναστευσει ανατολικα...και η αναπτυξη της δυσης δεν βασιζεται καθολου στην εξαθλιωση των υπολοιπων...?

    ξερω γω...ρωταω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. sapient,

    Πώς είναι αυτό που λέω ψέμα όταν το αντικρούεις με κάτι άσχετο;

    Για να δείξεις ότι αυτό που λέω είναι ψέμα πρέπει να ισχυριστείς ότι ο τρίτος κόσμος ήταν πριν την αποικιοκρατία λιγότερο εξαθλιωμένος απ'ότι σήμερα, όχι λιγότερο εξαθλιωμένος από τους τότε κατακτητές του. Αφού συμφώνησα ότι όλοι τότε ήταν εξαθλιωμένοι!

    Αυτό που λέω είναι ότι αν συγκρίνουμε το 1500 με σήμερα ο παγκόσμιος πλούτος (στο σύνολο) αυξήθηκε (λόγω επιστήμης, τεχνολογίας). Εκεί οφείλεται η ευημερία των πλούσιων κρατών ΣΗΜΕΡΑ και όχι στην αποικιοκρατία.

    mainmenu οι δυτικές βιομηχανίες βρίσκουν φθηνά εργατικά ΕΠΕΙΔΗ στον τρίτο κόσμο είναι φτωχοί. Με την επακόλουθη διάχυση των κεφαλαίων πλουτίζουν και οι χώρες αυτές. Είναι δλδ win-win κατάσταση: οι δυτικές βιομηχανίες βρίσκουν φτηνά εργατικά και γενικά παράγονται φτηνά προιόντα και οι εργάτες εκεί κερδίζουν μεροκάματα αντί να ψωμολυσσούν (χάνουν μόνο οι ανειδίκευτοι στις πλούσιες χώρες).

    Δες πως δούλεψε η διαδικασία αυτή π.χ. στην άπω ανατολή (Ταιβάν, Ν. Κορέα κλπ.): κάποτε είχαν φτηνά εργατικά, σήμερα είναι ανεπτυγμένα κράτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μιλήσατε κατ' ευθείαν μέσα στην καρδιά μου με το κείμενό σας. Αν μπορούσαν όλοι να σκεφτούν με τον δικό σας τρόπο θα είχαμε τις κοινωνίες κοντά στην τελειότητα.
    Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται το πως θα μπορούν να περνάνε καλά, χωρίς να ενοχλούν τους συνανθρώπους τους. Αν όλοι τουλάχιστον κάναμε αυτό, θα κάναμε και ένα βήμα προς μία καλύτερη κοινωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Για να μην κλείσει (ελπίζω) η συζήτηση για τα στοιχειώδη:

    Το σημερινό ΑΕΠ ανά χώρα

    Εκτιμήσεις του ΑΕΠ ανά τους αιώνες

    Το 1600 όλη η Αφρική είχε λιγότερο πλούτο απ'ότι μόνο π.χ. η Σενεγάλη σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Λυπάμαι που πάμε να μιλήσουμε για άλλο θέμα, αλλά δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό. Φυσικά ο Gates ή ο Cruise δεν έγιναν πλούσιοι χάρη σε αποικιοκρατικές μεθόδους. Μίλησα, σκόπιμα, για σημερινούς αριστοκράτες και πρώην γαιοκτήμονες. Η πιο πλούσια γυναίκα του κόσμου, αν δεν κάνω λάθος, είναι η βασίλισσα της Αγγλίας. Βλέπεις, αγαπητέ Stamos, δεν βάζω κάποια απαράβατη αρχή – π.χ., ότι ΟΛΟΙ οι πλούσιοι του σήμερα οφείλουν τον πλούτο τους σε κλεψιμαίικα και εκμετάλλευση. Αλλά αν κάποιοι στηρίχτηκαν σε εκμετάλλευση και αν αυτός ο παράγοντας έχει κάποια (σημαντική) επίδραση στη θέση τους σήμερα... πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας. Αυτή είναι η θέση μου.

    Και η ιστορία δεν ακολουθεί γραμμική μορφή – π.χ., έκλεψες, θα πλουτίσεις. Όταν οι Ισπανοί γύρισαν από το νεο-ανακαλυφθέν Περού, έφεραν πίσω τους τόσο πλούτο που ακόμα και σήμερα, η μεγάλη τύχη εκφράζεται στα ισπανικά «την έκανες Περού». Αλλά δεν ήταν, μέχρι σχετικά πρόσφατα, ανάμεσα στα πρώτα κράτη στον κόσμο. Το ίδιο και η Πορτογαλία, που όλο τη συγκρίνουμε με εμάς γιατί μας βγάζει ασπροπρόσωπους στους δείκτες κι όμως υπήρξε αποικιοκρατική δύναμη.

    Οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας και αν πάρουμε όμως, ανάμεσα στους λόγους δικαιότερης εσωτερικής ανακατανομής του πλούτου στα μεγάλα δυτικά κράτη (ανακατανομής στους πολίτες, πράγμα που έφερε κοινωνική ισορροπία, επιστημονική ανάπτυξη, εμπορική κινητικότητα), αναφέρει και τον πλούτο που εισέρευσε σ’ αυτά από τις αποικίες τους. Ας το πάρουμε αντίθετα: η άνιση εσωτερική κατανομή του πλούτου στα κράτη του Τρίτου Κόσμου, κάτι θα έχει να κάνει με το ότι το χρήμα ήταν ελάχιστο. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται: κοινωνική αναταραχή, διαφθορά, εμπορική στασιμότητα, κτλ. Δεν λέω πως όλα εξηγούνται με αυτόν τον τρόπο – αλλά δεν παίζουν ρόλο; Και πιάνω ένα σημείο (άλλο: το ότι τα σύνορα στη Β. Αφρική είναι ευθείες γραμμές με αποτέλεσμα να χωρίζουν φυλές σε διαφορετικά κράτη και να ενώνουν εχθρικές φυλές σε ένα, δεν παίζει ρόλο; - ή, συγκρίνεται με τη δημιουργία ενός Λίχτενστάιν, ή ενός Μονακό;).

    Ομολογώ ότι ακόμα να πιάσω το σκεπτικό σου – και με ενδιαφέρει. Θα ήθελα δηλαδή να εξηγήσεις το λόγο που σε κάνει να υποβαθμίζεις ιστορικά τη σημασία της αποικιοκρατίας. Με παραδείγματα (αν δεν έχει αντίρρηση ο οικοδεσπότης (π.χ., όντως, δεν ξέρω: γιατί η Αίγυπτος και το Βιετνάμ έμειναν υποανάπτυκτα;) Γιατί σε πρώτη ανάγνωση, αυτό που λες, ότι δηλ. η αποικιοκρατία «Δεν σχετίζεται ιδιαίτερα με την ανισοκατανομή του πλούτου στον κόσμο σήμερα», μπορεί και να καταλήγει να σημαίνει πως υπάρχουν έξυπνοι και χαζοί λαοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. "Η ανισομερής σπατάλη των φυσικών πόρων του πλανήτη μας, δεν οξύνει (ή έστω δεν σχετίζεται με) τη φτώχια;"

    Nikos Dimou said...
    Περιέργως όχι. Αυτό που παίζει ρόλο είναι η κακή εκμετάλλευση των πόρων η διαφθορά και η διαπλοκή (στιλ Καμπίλα στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου - το Κονγκο). Η πίτα δεν είναι σταθερή και όποιος παίρνει το μεγαλύτερο κομμάτι το αφαιρεί από άλλον. Η πίτα συνεχώς μεγαλώνει. Απόδειξη ότι και οι φτωχοί του πλανήτη γίνονται λιγότερο φτωχοί.

    -----------------

    Έστω, συμφωνούμε όλοι στο ότι η πίτα δεν είναι σταθερή. Η καλπάζουσα οικονομική ανάπτυξη των "πλούσιων κρατών" δεν βασίζεται κυρίως στα κέρδη πολυεθνικών εταιριών που εκμεταλλεύονται το χαμηλοαμοιβόμενο εργατικό δυναμικό των φτωχών κρατών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Αυτό που αντιμάχομαι είναι η άποψη ότι η μεταφορά πλούτου επί αποικιοκρατίας είναι σημαντικό κριτήριο για τον πλούτο των κρατών σήμερα, και το επιχείρημά μου είναι ότι υπάρχουν σήμερα φτωχά και πλούσια πρώην αποικιοκρατικά κράτη όπως και φτωχές και πλούσιες πρώην αποικίες.

    Η αποικιοκρατία ήταν έγκλημα, με πιο αποτρόπαια εκδήλωσή της τη γενοκτονία πληθυσμών και τη βίαιη μεταφορά νέων ανθρώπων ως σκλάβους. (Η μεταφορά νέων ανθρώπων-σκλάβων ήταν ίσως και το είδος της κλοπής πλούτου με τα πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα).

    Όμως σήμερα το βασικό κριτήριο για το εάν ένα κράτος ευημερεί ή όχι είναι το πολιτικό-οικονομικό του σύστημα. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια ώστε ένα καλό σύστημα να έχει εξαλείψει τα δεινά της αποικίας ή αντίστροφα ένα κακό να έχει εξαλείψει τα πλεονεκτήματα της αποικιοκρατικής δύναμης.

    Νόμιζα ότι η αντιπαραβολή βόρειας-νότιας Κορέας το έκανε αυτό παραπάνω από σαφές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κε ΔΗΜΟΥ


    ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

    ΜΑΛΙΣΤΑ.

    ΓΕΜΙΣΕ Ο ΤΟΠΟΣ ΑΔΕΛΦΕΣ.

    ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΦΤΩΧΙΕΣ.

    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. social hooker said:

    Μια γυναίκα της ηλικίας μου για να μιλήσει για τον εαυτό της πρέπει να μιλήσει για τον άντρα της. Είναι αστείο.

    Μου έπρεπε να σέρνομαι στην ζούγκλα και όχι στα πατώματα.

    Τι να κάνω μάτια μου κι αν είναι αστέρων η σουίτα;

    Τζάμπα μάγκας δεν έγινε κανείς.

    Λάθος γυναίκα σε λάθος τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. σκουληκότρυπα said...
    "μια και το σύστημα-hotel εμπεριέχει το άτομο-πελάτη ο οποιος συνδιαμορφώνει τους κανόνες λειτουργίας του".

    Μα το ίδιο δεν συμβαίνει σε κάθε σχέση μάρκετινγκ; Ο πελάτης διαμορφώνει το προϊόν. Όταν το προϊόν παύει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του πελάτη αλλάζουμε ξενοδοχείο (δηλ. η κυβέρνηση καταψηφίζεται και έρχεται άλλη...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @ ΝΔ.

    Έβγαλε μαλλιά η γλώσσα μου να προσπαθώ να εξηγήσω σε "αντιεξουσιαστές" τη στάση μου. "Βρε παιδιά, υπάρχουν πράγματα μέσα μας που μας εξουσιάζουν πολύ πιο αποτελεσματικά. Με αυτά πότε θα ασχοληθούμε;"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ενώ οι κοπέλες εξακολουθούν να διαθέτουν ωραία κοτσιδάκια και στήθη υπάρχει ο καπιταλισμός που τις μισεί και τις αρρωσταίνει και αλλοιώνει το δέρμα και τη φωνή και σπέρνει στρόντιο στα λιβάδια τους και όταν θηλάζουμε στις κοπέλες ρέει το σοκολατούχο γάλα της αγάπης στο λαιμό μας και κατεβαίνουν προς τα κάτω τα ραδιενεργά ιχνοστοιχεία και αντικαθιστούν το ασβέστιο στα οστά μας και μετά φιλιόμαστε. Και το φιλί μας γίνεται ένα φιλί ματωμένο και βάφει πράσινο τον ερυθρό σταυρό που επικρέμεται στον ουρανό πάνω από τη στέγη του Τσερνομπιλ και πάνω στην πυρηνική πυρά που κάψαμε το Ντοστογιέβσκι και φωσφορίζει ο φτερωτός σταυρός ο πράσινος και προσεύχονται οι κοπέλες και γράφεται στον ουρανό με φελιζολ και αστερισμούς το πρωτοπόρο εν τούτο νίκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Kαλησπέρα Γάτε, καλησπέρα φίλοι!

    Τι μέρα-σαμποτάζ είναι αυτή?! Διαμονή στην προεδρική σουίτα της Μεγ. Βρεταννίας και πάλι δύσκολα σε κρατάει μέσα... Αν και ίσως βλέποντας το καυσαέριο –κυριολεκτικά, σαν τον καπνό στα σαλούν- και το σύστριγγλο σε οίστρο εκεί έξω, να κρατηθείς μέσα τελικά. Εξω έχει... πόλη. Μπλιαξ!

    Ενα μικρουλάκι πετραδάκι με βλεφαριδούλες: η φτώχεια δεν είναι αίτιο – αιτιατό. Είναι φαύλος κύκλος.


    In economics and sociology, the cycle of poverty or the poverty cycle is a social phenomenon whereby poverty-stricken individuals exhibit a tendency to remain poor throughout their lifespan and in many cases across generations. The cycle of poverty has been described as a catch-22 and a feedback loop, as it occurs because the financial resources necessary to get out of poverty, namely productive capital, which some critics believe can only be obtained if the individual has financial resources in the first place. Some critics assume that the poverty-stricken find it extremely difficult to get out of poverty because they do not possess enough resources to invest in their own economic development.

    Cycle of Poverty.

    Επανέρχομαι με το ξενοδοχειακό κομμάτι - hint: να είναι κοντά σε μετρό, να μπορώ να φύγω και με τα πόδια! (Θυμίζει λίγο Μέχικο ή "Β. Ηπειρο" τώρα που το λέω...).
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Αν διαβάσουμε βιαστικά το ποστ, θα νομίσουμε ότι καταγράφει το "τέλος", δλδ τους στόχους ενός ιδεώδους πολιτικού συστήματος, αφού προηγουμένως καλώς φρόντισε να τους απαλλάξει από τις συνήθεις, ιδεολογικές αγκυλώσεις των "κλειστών" συστημάτων που τελούν υπό την κηδεμονία επαγγελματιών διαμεσολαβητών που κοσμούν τα κομματικά επιτελεία.

    Ειδικά ο συνδυασμός "ελευθερία, ευνομία και ευδαιμονία" είναι από μόνος ιδεολογικά αυτάρκης.

    Μόνο που, για να φτιάξουμε το εν λόγω σύστημα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου και εκ πρώτης όψεως το εν λογω σύστημα δεν φαίνεται να εξηγεί πώς θα φτάσουμε στον στόχο (ελευθερία, ανθρωπιά και ευδαιμονία).

    Μια προσεχτικότερη ματιά όμως, μας αποκαλύπτει ότι ο ΝικόΔημος περιγράφει με δυο κουβέντες, τον ιδεότυπο (όπως θα έλεγε ο Μαξ Βέμπερ) ενός γνήσια ανθρωποκεντρικού πολιτικού συστήματος, τη λυδία λιθο για κάθε πολ. συστημα που θέλει να σέβεται τον Ανθρωπο.

    Κι όταν λέμε ιδεότυπο, δεν εννούμε απαραίτητα μια ιδανική κατάσταση. Αναφεφόμαστε πρωτίστως σε ένα είδος πυξίδας (εργαλείου) βάσει της οποίας μπορούμε να οδηγηθούμε στο στόχο μας (ανοιχτή κοινωνια με ανθρωπιά με ευημερία).

    Θέλω να πω, αν και φαινομενικά (από το ποστ) απουσιάζει το "πώς" ακριβώς θα φτασουμε εκεί που θέλουμε, ωστόσο ο ιδεότυπος του ΝικόΔημου, ούτε μια στιγμή μας αφήνει να ξεχάσουμε το "πού" δεν θα θέλαμε να είμαστε (ανισότητες, ανελευθερία, καταπίεση μειονοτήτων, κρατικός πατερναλισμος, αναλγητη γραφεικοκρατία κλπ).

    Κλεινω με μια επισήμανση: Κατά την ταπνεινή μου γνώμη, το ποστ χρειάζεται σχολιαστική ανάγνωση, διαφορετικά ελλοχευει ο κινδυνος να επιννοούμε αντιρρήσεις σε θέσεις ανύπαρκτες.

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Paragrafos

    απόλυτα μέσα!

    όσο για το "πως" και αυτό ιχνογραφείται, έστω χιουμοριστικά. Οργανώνοντας το σύστημα όπως ένα ξενοδοχείο. Έναντι ευλόγου τιμήματος (φόροι) παρέχουμε τις υπηρεσίες που επιθυμεί ο πελάτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. aphrodite
    τώρα το productive capital μας τελείωσε - κεφάλαιο είναι η γνώση. Εξ ου και φτωχές χώρες όπως η Ινδία εισπράττουν δις δολλάρια πουλώντας μυαλό - λογισμικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ο ΝΔ έγραφε το ’74, όταν (όπως λέει ο ίδιος) υπήρχαν στρατόπεδα. Τότε ήταν δύσκολο να προσεγγίσει το ένα ή το άλλο με τη γλώσσα της λογικής. Οι ιδεολογίες ήταν απόλυτες. Κι αυτό ακριβώς έκανε (με χτύπημα κάτω από τη ζώνη): πήρε τα καλά του καπιταλισμού (ελάχιστη ενόχληση του πολίτη) και τα καλά του σοσιαλισμού (μάξιμουμ παροχών στον πολίτη) και τα συνέδεσε, φτιάχνοντας ένα μοντέλο.

    Μοντέλο-μπανανόφλουδα στο δογματισμό, γιατί με όπλο την κοινή λογική, ανάγκαζε τον αναγνώστη να αναγνωρίσει σωστά και στην άλλη πλευρά – ανεξάρτητα από το που ανήκε.

    Τώρα που δεν υπάρχουν πλέον απόλυτα στρατόπεδα, που όλοι οι σχεδόν ξέρουν ότι από τη μια ο απόλυτος κομμουνισμός ποτέ δεν υπήρξε και ο απόλυτος καπιταλισμός δεν υπάρχει εδώ και δύο αιώνες, παρά όλα τα συστήματα είναι πλέον μικτά, μπορούμε να ξαναδούμε το μοντέλο.

    Σήμερα, από την άλλη, έχουμε μια τάση προς ατό που ονομάζω ‘απολιτικά’ συστήματα. Όλο και περισσότερες αποφάσεις παίρνονται από μη εκλεγμένους θεσμούς. Στη μια άκρη βρίσκονται το ΔΝΤ, ο ΠΟΕ, η ΕΤΕ. Είναι οι οικονομικοί θεσμοί, που έχουν ολοένα και μεγαλύτερο βάρος στην καθημερινότητά μας. Στην άλλη άκρη βρίσκονται παπάδες, μουφτήδες, παράξενοι νοσταλγοί του καιρού που δεν υπήρχε Σύνταγμα.

    Πρόταση Νο 1: το μοντέλο είναι *πολιτικό*. ΟΚ, οι παπάδες εξαλείφονται με την αναφορά στην ‘ελάχιστη όχληση΄ και στην ελευθερία. Αλλά οι οικονομικοί θεσμοί όχι. Και καθώς αυτοί οι θεσμοί είναι παγκόσμιοι, αγγίζουμε και το ιστορικό θέμα της αποικιοκρατίας, που σήμερα έχει να κάνει με την κακώς εφαρμοσμένη παγκοσμιοποίηση. (Όλοι, νομίζω, αυτό είχαμε στο μυαλό μας στην προηγούμενη συζήτηση: την ανάγκη μείωσης της εκμετάλλευσης λαών από λαούς, τη μείωση εκμετάλλευσης της κατώτερης τάξης από την ανώτερη σε ένα παγκόσμιο επίπεδο).

    Προστασία της πολιτικής σφαίρας, λοιπόν, σαν πρώτη αρχή. (Συμφέρει και τους πολιτικούς, καθώς αν αποκτήσουν υπερβολικά μεγάλη δύναμη οι παγκόσμιοι θεσμοί, τους βλέπω είτε άνεργους είτε ουσιαστικά υπάλληλούς τους).

    Πρόταση 2η: Προσωπικά, τείνω προς το μέγιστο των παροχών. Να βρεθεί εκείνη η χρυσή τομή (ίσως διαφορετική σε κάθε κράτος) όπου ο πολίτης δεν θα έχει τα ίδια χρήματα είτε δουλεύει είτε δεν δουλεύει, αλλά θα έχει ένα επίπεδο αξιοπρέπειας εγγυημένο από την πολιτεία. Επιτρέπω, λοιπόν, κάποιο ποσοστό αυξημένης οικονομικής ενόχλησης (δηλ. περισσότερους φόρους) έναντι μεγαλύτερων κοινωνικών παροχών.

    Και να μην ξεχνάμε: ο αξιοπρεπής πολίτης θα είναι πιο δύσκολα κοινωνικά βάρβαρος. Όταν σε αντιμετωπίζει η Πολιτεία με αξιοπρέπεια, από ένα σημείο και ύστερα θα σκεφτείς διπλά εάν θα πριονίσεις το γενικό κλαδί όπου κάθεσαι. Η δημοκρατία, θα καταλάβεις, εάν καταλυθεί, δεν θα αφορά μόνο αυτούς με τους οποίους δεν συμφωνείς (π.χ. αλλόδοξους, μετανάστες, κτλ.). Το επόμενο ανάχωμα υπό αμφισβήτηση μπορεί να είσαι ο ίδιος.

    Πρόταση 3η: Όχι σε ένα εσωτερικά αμυνόμενο σύστημα, στην ‘αμυνόμενη δημοκρατία’ (βλέπουμε από τι κινδυνεύει το δημοκρατικό σύστημά μας και το απομονώνουμε – η περίπτωση του Χάιντερ στην Ε.Ε.). Προτιμώ το αυθεντικό σύστημα όπου όλοι μπορούν να λένε τα πάντα. Μου αρέσει το παράδοξο της δημοκρατίας, δηλ. πως είναι το μόνο σύστημα που επιτρέπει φωνές εναντίον του. Διαφορετικά, ο νέος κόσμος πολύ αποστειρωμένος και Νέος Θαυμαστός μου ακούγεται.

    Δεν το έκανα τόσο αυτονόητο, έβαλα πιο ειδικούς όρους. Αλλά με βάση τη γενική αρχή που δίνει το κείμενο, εγώ σε ένα τέτοιο κόσμο (ή με τέτοιες κατευθύνσεις) θα ήθελα να ζω. Σαν αρχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ας κοιτάξουμε το θεμα αντιστροφα. Τι κρατά μια δικτατορία ζωντανή ιδίως στην εποχή των στιγμιαίων επικοινωνιών; Η απαντηση είναι «φτώχια.» Αν έχεις φτώχια, εχεις υποαναπτυξη, διαφθορά που διευκολυνει την δικτατορία ή και την ελλειπή δημοκρατία. Η οποία οδηγει σε έλλειψη υγιούς ανατγωνισμού μια που οι δικοί μας παίρνουν τα έργα, με γνωστες υπερτιμολογησεις και τρισάθλιες υπηρεσίες. Οταν όμως οι αρχές της ελεύθερης οικονομίας μπουν σε εφαρμογή (και ας μην ακούσω καμια σοσιαλιστική μπαρούφα τώρα.... ελεύθυερη οικονομία σημαινει κα’ αρχάς υγιής αναταγωνισμός, ελεύθερη προσβαση στην εκαπιδευση και αλλα πολλά...) τότε αρχίζει να δημιουργείται μια υγιής μεσαία τάξη. Οπως την δημιούργησε ο Φρανκλιν Ρουσβελτ παρ’ολο που παρελαβε μια χώρα σε απελπιστική οικονομική κατάσταση. Και η μεσαία τάξη ειναι αυτή που φέρνει πολιτικές αλλαγες και εδραιώνει την δημοκρατια εκ των εσω. Σιγα σιγα. Οι δημοκρατιες της Δ. Ευρώπης και Αμερικής εδραιώθηκαν σιγα μέσω τη αύξησης του πλουτου τους, και όχι διότι ξεκίνησαν με δημοκρατικό συνταγμα. Το πρώτο συνταγμα της Αμερικής έδωσε την ψήφο στον πλουσιο λευκό άνδρα. Ας ζήσετε σήμερα στην Αμερική να νιώσετε δημοκρατια παντου, κι ας λεει αρλούμπες ο Ζουραρις –συγνώμη, ο καθηγητής Ζουραρις- και η μπορδελοελευθεροτυπία.
    Η πρώτη φουρνιά μεσαιας τάξης ειναι αυτή που θυμαται φτώχια, είναι αποφασισμένη να μην ξαναεπιστρεψει εκει, και δουλευει σκυλίσια αυξανοντας τον πλουτο. Ο Φριντμαν όταν παρελαβε το βραβειο Νομπελ οικονομιας είχε πει:
    “History speaks with a single voice on the relation between political freedom and a free market. I know of no example in time or place of a society that has been marked by a large measure of political freedom, and that has not also used something comparable to a free market to organize the bulk of economic activity”
    Η εξίσωση αναμφισβήτητη. Η διάσπαρτη φτωχια σήμερα είναι αποτελεσμα ελλειπους ελεύθερης αγορας. Γι αυτο στην Νοτιο Αμερική παρ’όλ το τεραστιο κύμα εκδημοκρατισμού που ειχαμε απο το 70 και μετα, παρατηρούμε τεραστια φτώχια, κι ας ειναι μια πλουσιοτατη ήπειρος. Φτωχύνανε με τα πανηλίθια σοσιαλιστικά μοντελα που κατεπνιξαν την υγιη ιδιωτική πρωτοβουλια. Γι αυτο και η πρωταρχική ευθυνη ενος εθνους δεν είναι το δημοκρατικό συνταγμα, αλλα η εδραιωση της ελευθερης αγορας.

    Απορω γιατι δεν ακουμε τον Φριντμαν που πήρε το βραβειο Νομπελ αλλα χασκουμε μπροστα στο σοσιολαστικο μουρλάδικο που εχει καταδυναστεύσει την χώρα.

    Και πριν κάποιος αρχίσει πάλι με τα «κακά» της Αμερικής. Όπως είπε ο Μπλαιρ, μια χώρα την κρίνουμε από το πόσοι θέλουν να μπούν, και πόσοι θέλουν να βγούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Like Man Utd with Cantona, ND has bounced back, he is back, with a fantastic topic and a fantastic text!

    Welcome back ND! You were missed.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. social hooker said:

    ΤΟ ΦΤΗΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΡΙΒΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ.

    ΟΛΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΕΙ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ.

    ΥΓ:

    ΤΑ ΜΕΣΑΙΑ ΜΕΓΕΘΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ. ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ.

    ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΜΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Καλά! Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!

    Το καινοτόμο σύστημα αξιών στο οποίο αναφέρεστε πραγματισμός ονομάζεται, το γνωρίζετε καλύτερα από όλους μας. Έχει πολιτικές, κοινωνικές και σαφέστατες επιστημολογικές προεκτάσεις, επιπλέον, ιδίως σήμερα, είναι κυρίαρχο ιδεολογικό δόγμα. Κριτική του μπορεί να βρει κανείς από τα γραπτά του Ράσσελ μέχρι τις "πανικόβλητες" διατυπώσεις των οπαδών της αντι-παγκοσμιοποίησης! Σύμφωνοι, είναι κατά πολύ προτιμότερο από τις ιδεαλιστικές πτήσεις και τις ιδεολογικές εξάρσεις του 19ου αιώνα (τις οποίες καλά θα κάναμε να τις διαβάζαμε στο περιβάλλον, στην "ατμόσφαιρα" της εποχής τους), είναι όμως λόγος ιδεολογικός ντιπ για ντιπ. Και όπως φαίνεται και στο καταληκτικό ευχολόγιο αφορά - μέχρι στιγμής; - ελάχιστους ενώ αποτελεί και άλλοθι για τους απανταχού δικτατορίσκους. Θα μου πείτε πως είναι κυρίαρχο αν αφορά ολίγους; Λοιπόν, σε αυτό η ιδεολογία του κοινού νου δε διαφέρει σε τίποτα από τις άτεγκτες ιδεολογίες που διαδέχτηκε...Αν ο κομμουνισμός είχε ανάγκη τη νομεκλατούρα του, ο φιλελευθερισμός τη μπουρζουαζία του και ο φασισμός τους φασίστες, ο "πραγματισμός" αυτός (υπό την ευρύτερη σημασία του όρου) έχει ανάγκη, στηρίζεται, στους μαρκετίστες του - που με τη σειρά τους δεν ξεφεύγουν από τη νομοτέλεια της ιδεολογίας (έστω των διανοουμένων και των τεχνοκρατών). Έτσι καταλήγουμε στο εξής παράδοξο: ενώ ο πραγματισμός είναι κυρίαρχος η πολυπόθητη ικανοποίηση των επιθυμιών και αναγκών των ανθρώπων (όλων των ανθρώπων, των περισσότερων, του κρίσιμου ποσοστού, συμπληρώστε το σύνολο κατά βούληση) που ευαγγελιζόταν, παραμένει ακόμη ζητούμενο - ίσως περισσότερο από ποτέ. Μένει να μας εξηγήσει πώς ΘΑ συμβεί αυτό. Υπάρχουν βεβαίως οι διέξοδοι της ουτοπίας, του αναχωρητισμού και του μεσσιανισμού, το λίφτιγκ των παλιών (δοκιμασμένων) ιδεολογικών συστημάτων κ.ά.

    Με βαθύτατη εκτίμηση/.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. @ΝΔ,

    "aphrodite
    τώρα το productive capital μας τελείωσε - κεφάλαιο είναι η γνώση. Εξ ου και φτωχές χώρες όπως η Ινδία εισπράττουν δις δολλάρια πουλώντας μυαλό - λογισμικό..."

    Συμφωνώ ως προοπτική γενικώς και ως εξέλιξη ειδικώς, όπου και όσο μπαίνει σε εφαρμογή.

    ΑΛΛΑ:

    Η γνώση δεν τρώγεται καρντιά μου!

    Αλλιώς τα δις που μαζεύονται δεν θα πήγαιναν σε εκ-δυτικοποιημένες τσέπες όσο τα ινδόπουλα τα τρων οι μύγες στην καλύτερη... (στις άλλες Γ'κλασάτες χώρες εντωμεταξύ τιιιιι?.... μπαααα, ε?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. social hooker said:

    ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΤΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΜΟΝΤΕΛΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΦΡΟΛΥΜΠΟ!

    ΝΤΑΞΕΙ;

    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. @ihafia,

    "... ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΤΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΜΟΝΤΕΛΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΦΡΟΛΥΜΠΟ!"

    Καλά ρε παιδάκι μου, τι φωνάζεις κι εσύ τώρα? Τεσπα, ποιά δουλειά να σας φάω, να κάνω σχόλια-cameo with a twist? Α-μπα... Το χούκινγκ? Α-μπα... Την οικονομικοφοροτεχνική ανάλυση? Α-μπα...

    Εκτός αν... μια που συνηθίζεις να φωτοβολίζεις εντός θέματος δλδ,

    "ΤΑ ΜΕΣΑΙΑ ΜΕΓΕΘΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ. ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ." - άρα το μικρό ξενοδοχείο είναι καλό μόνο για "ένα δωμάτιο για λίγο", το μεγάλο για χλίδες τρελλές, το μεσαίου μεγέθους ξενοδοχείο όμως μπορεί να αναπαραχθεί?
    ;)))

    Πελάτες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Θα θαυμάζεις τους ανελλήνιστους τίτλους του Φυντανίδη και τους αδιάφορους και ψυχαναλυτές αρθρογράφους και σκιτσογράφους και τους πλέον διεφθαρμένους και φανατικούς πασόκους επί των ήλων και των τύπων που γράφουν προκλητικές παράλογες ανοησίες και ύβρεις ή και για δημοκρατία και ελευθερία. Θα θαυμάζεις και το Στάθη Σταυρόπουλο που συμπέρανε από τον Καβάφη τον πολιτικό Κωνσταντόπουλο ή και λιγότερο. Ναι, είναι απάνθρωποι, κενοί, ανυπόστατοι, χαμέτυποι. Και μετά, παρατηρεί την ανθρωπότητα ο Φυντανίδης που δεν αγοράζει τη φυλλάδα του. Μας κατηγορεί για τη δική τους φτήνια, για τα δικά τους παιχνίδια με τα κόμματα, για τη δική τους αδιαφορία, τον αριβισμό και τη βλακεία. Μαθαίνουν να λεν "απόκοντα", "ξιφήρεις", "καμώνεται" και ξεπατικώνουν τα άρθρα του Πλωρίτη οι αδιαμόρφωτοι και αδιάφοροι. Φτωχά και αγράμματα παιδιά που όταν πεθάνουν θα γίνουν Γεώργιος Καρατζαφέρης ή Αριστοτέλης Ωνάσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ακομα μια φορα λιανά και αργά.

    Για να φτάσεις στη σωστή, αποδοτική, λειτουργική και ανταποδοτική δημοκρατία, θα περάσεις μέσα από την ελεύθερη οικονομία.

    Να συνιδρυθούν και τα δυο συγχρόνως δεν γίνεται. Το αποτελεσμα είναι Λατινική Αμερική/Πασοκ.

    Διαβάστε Friedman.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. @κ.Δήμου,

    "«Είμαι οπαδός εκείνου του συστήματος, που παρέχει στο άτομο το μάξιμουμ των υπηρεσιών με το μίνιμουμ των ενοχλήσεων»."

    Συμφωνώ, αλλά βλέποντας τη φράση με χιουμοριστική διάθεση -χρειάζεται όταν συζητάς πολιτικά- θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Ελλάδα τελικά δεν είναι "μπορδέλον", αν ήταν θα πληρούσε τις παραπάνω προδιαγραφές και όλοι θα ήμασταν μια χαρά!

    Απο το κείμενό σας ξεχωρίζω και ενστερνίζομαι κυρίως τη δήλωσή σας πως είμαστε περαστικοί και πως πρέπει να ζήσουμε, ανθρώπινα, στο σήμερα. Εδώ, όμως, πρέπει να μπει και ένα μέτρο, για να μην αφήσουμε στις επόμενες γενιές χάος. Οχι "όλα για το αύριο", αλλά ούτε και το άλλο άκρο, το οποίο κοντεύει να επικρατήσει...

    (69:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ένα εξαιρετικό άρθρο και post του ΝΔ που με είχε εντυπωσιάσει όταν το πρωτοδιάβασα.

    Πριν προσθέσω τις σκέψεις μου, θα ήθελα να ρωτήσω αν γνωρίζει κανείς εαν ο κ. Ζουράρις που αναφέρθηκε κανα-δυό φορές σήμερα είναι καθηγητής σε πανεπιστήμιο των Παρισίων.

    Το δήλωσε στην εκπομπή της κ. Φλέσσα πριν από καιρό.

    Έρευνα μου στην αντίστοιχη ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου δεν με διαφώτισε επειδή δεν αναφέρεται πουθενά.

    Το googling επίσης.

    Γνωρίζει κανείς σε ποιό Γαλλικό πανεπιστήμιο είναι καθηγητής και ποιό είναι το αντικείμενο του;

    Με συγχωρείτε για την λοξοδρόμηση απ' το θέμα αλλά νομίζω είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το background όσων εκφέρουν βαρύνουσα γνώμη ή ακόμα και βαρύγδουπα quotes

    Περισσότερα αργότερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Nikos Dimou said...

    Το θέμα μας είναι: με ποια κριτήρια κρίνουμε ένα πολιτικό σύστημα. Επ αυτού!

    Που τόχω το kalasnikov τώρα, να σε πω εγώ (!!!!)

    :)))

    Ααααχχχχ, πνίγομαι στη δουλειά και δεν προλαβαίνω να αρπαχτώ, οπότε το λέω στα γρήγορα:

    Το σύστημα εκείνο που για όλους και κάθε έναν από τους ανθρώπους διασφαλίζει όλα τα αγαθά.

    Τέτοιο σύστημα, σήμερα με την τεχνολογία που διαθέτουμε, μπορεί να υπάρξει.

    Το ερώτημα (για να προλάβω) ΔΕΝ είναι "και τότε πούντο???", κάτι τέτοιο θα ήταν κουτό να ερωτηθεί και πανεύκολο να απορριφθεί ως ερώτημα - άσε που θα κατέληγε και σε υπερβατικές ατραπούς, το καταλαβαίνετε νομίζω.

    Το ερώτημα είναι:

    Συμφωνούμε ότι αφού έχουμε την δυνατότητα (ισχυρή δυνητικότητα), πρέπει να συζητάμε πλέον επί της υλοποίησής της, για όλους και κάθε έναν άνθρωπο χωριστά;

    Ή πρέπει να συνεχίζουμε με κριτήρια διάκρισης "αξίζει - δεν αξίζει";

    Επ' αυτού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Antonios Liolios said...
    Γνωρίζει κανείς σε ποιό Γαλλικό πανεπιστήμιο είναι καθηγητής και ποιό είναι το αντικείμενο του;

    Πέρασε σύντομα (δεκαετία του 70) από ένα περιφερειακό Παν/μιο του Παρισιου επιφορτισμένος με διδασκαλία (charge des cours). Δεν έγινε ποτέ από όσο ξέρω καθηγητής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Επειδή το σχόλιό μου για το κυνήγι ήταν άσχετο με το θέμα, και μάλλον έκανα κατάχρηση της ευγένειας του host και της ανοχής των συνσχολιαστών, το μετέφερα στο post με ελεύθερο θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Η κοινωνία στην οποία ΟΛΟΙ απολαμβάνουν ένα minimum αγαθών είναι ουτοπία.

    Ακόμα κι αν επιτευχθεί, θα ανεβάσουμε το minimum και ξανά απ' την αρχή.

    Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να την αποζητούμε και να προσπαθούμε προς αυτήν.

    Η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά είναι ο ΜΟΝΟΣ δρόμος που έχει αποδώσει κάποια αποτελέσματα.

    Όλα τα συστήματα ωριμάζουν προς ένα μικτό σύστημα που ο ΝΔ κάποια στιγμή ονόμασε φιλελεύθερο σοσιαλισμό ή σοσιαλιστικό φιλελευθερισμό - δεν θυμάμαι και δεν νομίζω ότι παίζει και κανένα ρόλο.

    Οι πολιτικές ιδεολογίες πεθαίνουν και οδηγούμαστε σε διαχειριστικά συστήματα, που αναγκαστικά έχουν ως γνώμονα τον ουμανισμό, όπως ουσιαστικά λέει και το κείμενο του ΝΔ.

    Το μόνο ουσιαστικό ερώτημα σήμερα είναι η απόχρωση του μικτού συστήματος,
    αν θα γέρνει προς το φιλελευθερισμό ή το κράτος πρόνοιας.

    Αν ζούσα στις ΗΠΑ (ίσως) θα έγερνα προς το δεύτερο.
    Τώρα που ζω στην Αθήνα,
    γέρνω (με απότομη κλίση...) προς το πρώτο.

    Ο Δυτικός κόσμος βασίστηκε στο Διαφωτισμό, ο οποίος έφερε τη Βιομηχανική επανάσταση και την πρόοδο.

    Χωρίς ο yannish να έχει καθόλου άδικο περί αποικιοκρατίας, έχει περισσότερο δίκιο ο kostas stamos που δίνει παραδείγματα χωρών που η αποικιοκρατία δεν στάθηκε εμπόδιο στην επιτυχία τους (πχ Ταϊβάν) ή στην αποτυχία τους (πχ Πορτογαλία).

    Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πολύ μεγάλη ευκαιρία, μια νέα επανάσταση που μπορεί να φέρει η τεχνολογία των υπολογιστών.

    Γι' αυτό και οι πολιτικοί σήμερα φέρουν πολύ μεγάλη ευθύνη.

    Η τεχνολογική ανάπτυξη θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα, πριν ακόμα κι από την γενικότερη παιδεία ή για να το πω καλύτερα, θα έπρεπε όλη μας η Παιδεία να χτιστεί με επίκεντρο τους υπολογιστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Κατά ΄ρχην είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ξαναμπλέξω σε net συζητήσεις όπου άσχετοι συζητάνε για θέματα που δε γνωρίζουν αλλά φένεται ότι δεν είμαι τόσο πειθαρχημένος σαν άτομο (δύσκολο άλλωστε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα).
    Κατά δεύτερον είχα την τύχη να έχω ταξιδέψει σε αρκετές χώρες του εξωτερικού συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων (διαιρεμένων ταιριάζει καλύτερα) Πολιτειών και της Αγγλίας για να διαπιστώσω με τα ίδια μου τα μάτια τα μαύρα τους τα χάλια (το αποτυχημένο καπιταλιστικό σύστημα σ'όλη του τη μεγαλοπρέπεια).
    Αποψή μου είναι πως η μοναδική μη ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ χώρα σ' όλο τον πλανήτη είναι η ΓΕΡΜΑΝΙΑ με βοιωτικό επίπεδο που ξεπερνάει κατά πολύ ΟΛΕΣ ΜΑ ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη. Το σύστημα εκεί είναι απλό, βασίζεται στην ανταμοιβή της προσφερόμενης εργασίας και κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν και η επιλογή του φανταστικού εξωγηίνου του Νίκου Δήμου.
    Το ιδανικό για μένα σύστημα είναι αυτό στο οποίο προσφέρω 10 και μου επιστρέφει 10+.
    Παλιότερα όταν το βοιωτικό επίπεδο των Δυτικογερμανών ήταν ακόμα πιο ψηλά είχαν κάνει μια μελέτη με βάση ένα ερωτηματολόγιο το οποίο με έβρισκε σύμφωνο σχετικά με το πότε αξίζει η ζωή να τη ζει κανείς. Οι απαντήσεις τότε με είχαν βρει επίσης σύμφωνο.
    Ηθελα επιπλέον να πω κάτι στην "πανάσχημη". Στην Αμερική δεν εισέρχεται πλέον κόσμος ΑΛΛΑ ΦΕΥΓΕΙ από αυτήν και έχω και στοιχεία και παραδείγματα.
    Για μένα όλες μα όλες οι χώρες του πλανήτη είναι ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ (άρα αποτυχημένα συστήματα) και όσο για τις λεγόμενες τριτοκοσμικές χώρες αυτές είναι το λιγότερο ΔΕΚΑΤΟΠΤΕΜΠΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ (άρα πολλαπλώς αποτυχημένα συστήματα).
    Οσο για ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ τύπου Ελλάδα (ευρωαφρικανική χώρα και γεωγραφικά), η αποτυχία του συστήματος άρα και από τις τελευταίες σαν επιλογή του φανταστικού εξωγήινου, το γεγονός ότι οι μισοί πολίτες αν όχι όλοι έχουν πάρει σειρα για του Φερεντίνου τα λέει όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Quote: Η τεχνολογική ανάπτυξη θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα, πριν ακόμα κι από την γενικότερη παιδεία ή για να το πω καλύτερα, θα έπρεπε όλη μας η Παιδεία να χτιστεί με επίκεντρο τους υπολογιστές.

    Δηλαδή, κάν’ το λιανά να το καταλάβω. Όπως αναφέρθη προηγούμενος τόσο σοφά, οι υπολογιστές δεν τρέφουν. Επίκεντρο οι υπολογιστές, σωστά (ας πούμε), αλλά ποιος θα χύσει τις χελώνες στο χυτήριο? Ποιος θα κάνει την συγκομιδή στους ελαιώνες? Νομίζω όλοι σας (μας) πιπιλάμε μια καραμέλα και αγνοούμε την πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. 'Οι πλούσιοι (άνθρωποι ή κράτη) δεν κλέβουν από τους φτωχούς. Ίσα - ίσα που δημιουργούν περισσότερο πλούτο. Αν φτώχαιναν θα φτωχαίναμε όλοι.'

    Νομίζω ότι η φιλοσοφία γύρω από τη δημιουργία του πλούτου, μας οδηγά μοιραία
    ( λόγω φθοράς των συνειδήσεων και αλόγιστης σπατάλης των πόρων ) στην φτώχεια.

    Αμφιβάλλω επίσης έντονα, αν οι πλούσιοι ( άνθρωποι ή κράτη ) δεν κλέβουν τους φτωχούς.

    Εγώ πιστεύω ότι τους ( μας ) κλέβουν.

    Ο Καπιταλισμός δεν είναι το τέλειο σύστημα. Ας μην το ωραιοποιούμε. Είναι το σύστημα που δεν σταματά ποτέ και για κανένα λόγο να ροκανίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται ( και καθόμαστε και εμείς )

    Θυμηθείτε το Ρίο, θυμηθείτε το Κιότο. Τα παιδιά στην TV, που τα κατατρέχουν οι μύγες, μεταξύ διαφήμισης και της είδησης για τη γαλοπούλα του πλανητάρχη που αντί να κοκκινίζει προκαλεί γελώντας ανόητα.

    Θυμηθείτε τα παγόβουνα

    Πρέπει επιτέλους να ακούμε το πριόνι σαν πριόνι και να μην το συγχύζουμε με βιολί.

    Άλλο είναι αν μέσα στο σύστημα ( κάποιοι από εμάς ) αισθανόμαστε ελεύθεροι,
    ( συγκρίνοντας την έννοια της ελευθερίας με άλλους καιρούς και εποχές ). Τι θα ήταν ή καλύτερα τι θα έπρεπε να ήταν Ελευθερία σήμερα, στην εποχή της γνώσης, των διαστημικών ταξιδιών και του διαδικτύου ? και τι είναι. Μήπως ελευθερία είναι το δικαίωμα και η δυνατότητα συσσώρευσης τόσου και τέτοιου πλούτου που να στερούμε ακόμα και το οξυγόνο σε κάποιους άλλους. Ακόμα και από τα αγέννητα παιδιά μας.

    Μπορεί να ακούγονται ρομαντικά, ξεπερασμένα, χρωματισμένα ? αλλά δεν είναι.

    Είναι ρεαλιστικοί προβληματισμοί, έστω κι’ αν μας χαλούν το κέφι

    Προσωπικά διαφωνώ επίσης και με τον παραλληλισμό πολίτης - πελάτης. Κι' αν έτσι έχουν σήμερα τα πράγματα δεν είναι προς τιμή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. systemizer said...
    "Επίκεντρο οι υπολογιστές, σωστά (ας πούμε), αλλά ποιος θα χύσει τις χελώνες στο χυτήριο?"


    Ήδη στο χυτήριο δουλεύουν ρομπότ ελεγχόμενα από υπολογιστές.

    Έχετε ακούσει το ανέκδοτο; Στο εργοτάσιο του μέλλοντος θα δουλεύουν δύο: ένας άνθρωπος και ένας σκύλος. Η δουλειά του ανθρώπου: να ταΐζει τον σκύλο. Η δουλειά του σκύλου: να μην αφήνει τον άνθρωπο να πειράζει τα μηχανήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Χμμμ.... Ωραία... Παχιά μοκέττα, ασανσέρ εξωτερικό μες τη τζαμαρία και την καθρεφτιά, έρχεται κι ο ένας ο σχεδόν καρτούνης από πίσω με τις μισές βαλίτσες... οι άλλες θέλουν τρέηλερ, οκ... Χλααατς! η κάρτα στην πόρτα, Χλαπ! το 100-ευρω στην χούφτα του, ναι, ναι, υποκλίσεις, πάενε τώρα... Να δω, ωραία, άπλα, και το μίνι γκολφ του, και περπατο-ντουλάπες... Κυριλέ μπομπόνια (πάααλι μέντα?) στο μαξιλάρι και μισό λεπτό... τηλέφωνο στο μπάνιο και αααα, οκ, τρίγωνη τσάκιση στο παπιέ ντε κωλ! Εδώ είμαστε!!!

    Ωχ, τι φασαριά είναι αυτή? Κάτσε ν'ανοίξω με το ρημόουτ το παράθυρο... Τι'ν'τούτοι... πικετοφορία... Μετανάστες είναι? μαυρούκοι μου κάνουν πάντως... να μπούνε μέσα? Ε δε σφάξανε χρυσό μου, τόσα σας δίνω σε φιλανθρωπίες κι επιχορηγήσεις, δε θα μου κουβαληθείτε κι εδώ μέσα με τη βρώμα σας κιόλας...

    (καταλαβαίνετε πού μου κλωτσάν όλα τα "ξενοδοχεία"? Στο "-δοχεία", ήτοι όλο και κάποιος θα μένει στην απ'όξω... Και δε με τιμά διόλου ως άνθρωπο να μένει έστω κι ένας έξω. Ανέφικτο, ανεδαφικό, ουτοπικό, ρομαντικό, αλλά να τις βράσω τις μέντες στο μαξιλάρι, όταν τόσοι ζούνε με κάτω του 1 δολλαρίου τη μέρα. Ποιά μέρα δλδ... Κι εγώ να έχω κι επιλογή λέει του σε ποιό ξενοδοχείο θα απιθώσω το καπιταλιστικά γουρουνίσιο μου σώμα, όταν ο άλλος αν γεννηθεί στις αποθήκες, με μπάλλα στο πόδι κιόλας, θα είναι και σε καλύτερη μοίρα. Υπάρχουν κι οι υπόνομοι αφού...)
    :(((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Και οι υπόλοιποι άνθρωποι (εκτός του φύλακα) τι θα κάνουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Προσπάθεια ανάγνωσης Νο2. Μιλάμε για τη φιλοσοφία αξιολόγησης ενός συστήματος. Οι ιδιότητές τους υπάρχουν ανεξάρτητα (υποτίθεται πως τα αξιολογούμε όλα στην ίδια βάση και καταλήγουμε σε ένα).

    Ελάχιστη όχληση – μάξιμουμ παροχών λέει ο ΝΔ. (Το μετέφρασα: τα καλά του καπιταλισμού και τα καλά του σοσιαλισμού).

    Σε όσα (πολλά) είπα προηγουμένως, κρατάω την πολιτική σφαίρα του ‘ξενοδοχείου’, δηλ. την ισότητα (αυτή τα εμπεριέχει όλα). Αναρωτήθηκα γιατί τα ανέλυσα τόσο και καταλήγω ότι με μπέρδεψε η αναφορά στη δημοκρατικότητα του marketing.

    Ένας σωστός ξενοδόχος, εφόσον θέλει πελατεία θα λάβει υπόψη του αυτά που θέλει ο πελάτης – αλλά αν ο πελάτης θέλει Whites Only Hotel;

    Ο σωστός πολιτικός πάει και κόντρα στην πολιτική... αγορά. Κάτι που δεν θα έκανε ένας μαρκετίστας. (Το πρόβλημα με τους πολιτικούς μας είναι ακριβώς, ότι σκέφτονται περισσότερο με όρους marketing παρά πολιτικής).

    Ασφαλώς ο ΝΔ έβαλε ξεκάθαρα πρώτα απ’ όλα την ατομική ελευθερία. Ξεκαθαρίζει πως πρώτα φτιάχνουμε ένα σύστημα ισότητας και μέσα του το καλύτερο ξενοδοχείο. Αν όμως φέρουμε στο μυαλό μας τις ελευθερίες και δικαιώματα των (όποιων) μειονοτήτων, στα οποία μάλιστα μπορεί να αντιτίθεται η πλειοψηφία, αυτό δεν συνάδει με τις αρχές του marketing – ίσως μάλιστα να αντιτίθεται σ’ αυτές. Γι’ αυτό και έδωσα έμφαση στην πολιτική σφαίρα.

    Εν ολίγοις, βλέπω δύο έννοιες ξένες ή και αντίθετες, κάτω από την ίδια στέγη. Μπορεί να είναι ανεξάρτητα δοσμένες – αλλά μπερδεύουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. kkai-Lee said...
    "Θυμηθείτε το Ρίο, θυμηθείτε το Κιότο".

    H μεγαλύτερη ρύπανση στην ιστορία προήλθε όχι από τον καπιταλισμό αλλά από τις "σοσιαλιστικές δημοκρατίες" της Ανατολικής Ευρώπης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Είναι ενδιαφέρον Αφροδίτη πως μόλις άκουσες ξενοδοχείο φαντάστηκες υπερπολυτέλειες πέντε αστέρων...

    Φυσικά το ξενοδοχείο είναι ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ (το έκανα σαφές). Και δεν ασχολείται με πολυτέλειες αλλά με βασικές ανάγκες και επιθυμίες.

    Που βρήκες τις μοκέτες και τα πουρμπουάρ των 100€;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Εδώ και πολύ καιρό διάβασα το βιβλίο «Το τέλος της εργασίας» κάποιου Jeremy Rifkin. Όλα καλά και ωραία όσο εξιστορούσε πως τα ρομπότ και η βιοτεχνολογία θα ανελάμβαναν τις (μπανάλ και μη) εργασίες, και πως ο κόσμος σταδιακά θα οδηγηθεί στην εξαθλίωση. Μόνον κατά το τέλος ανακάλυψα κάποιο λάθος της λογικής. Οπότε πάμε πίσω στις κλασσικές θεωρίες. Μία εκ αυτών προσπαθεί να εξηγήσει τις προηγμένες χώρες με πολιτισμικά κριτήρια, και ένα από αυτά είναι και οι θρησκεία. Η χώρες του βορρά και η Αμερική είναι προτεσταντικές, η Ιαπωνία έχει το Ζεν και Σίντο, η Κίνα βρίσκεται ανάμεσα με το Τάο. Η χώρες με καθολικισμό / ορθοδοξία όπως και οι μουσουλμανικές χώρες υστερούν οικτρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Nikos Dimou said...
    Paragrafos

    απόλυτα μέσα!

    όσο για το "πως" και αυτό ιχνογραφείται, έστω χιουμοριστικά. Οργανώνοντας το σύστημα όπως ένα ξενοδοχείο. Έναντι ευλόγου τιμήματος (φόροι) παρέχουμε τις υπηρεσίες που επιθυμεί ο πελάτης.

    Τρι Νοε 28, 03:05:22 μμ
    ------------------------------

    Αγαπημένε ΝικόΔημε,

    έχω την αίσθηση ότι η αναλογία "ξενοδοχείο - σύστημα" όσο και το διώνυμο "πελάτης - πολιτης" , ενώ δηλώνουν τις κρισιμες πτυχές ενός υγιούς πολιτικού συστήματος (δούναι - λαβείν, ελευθερία με συνυπευθυνότητα, συνεργασία, αμοιβαιότητα, εμπιστοσύνη κλπ), ωστόσο αφήνουν απ΄έξω τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, αυτές των οποίων το εισόδημα βρίσκεται κάτω από το όριο της φτωχειας: πρόκειται για νοικοκυριά και ανήμπορα άτομα που αδυνατούν να καλύψουν τις ανελαστικές τους δαπάνες .

    Στην Κύπρο, λχ, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Ευημερίας (η εδώ Πρόνοια), υπαρχουν περισσότεροι από 65.000 Ε/Κ συμπολίτες μας (σχεδόν το 10% του πληθυσμού) με σοβαρά οικονομικά και άλλα προβλήματα (υγείας, ένταξης στην κοινωνίας κλπ), άτομα που εν τέλεια αδυνατούν να κανουν... "κράτηση στο ξενοδοχείο".

    Υπ΄ αυτήν την έννοια, η συμβολική του "ξενοδοχείου" απηχεί το ψυχρό αλισβερίσι στο παζαρι της ελεύθερης αγοράς και το νόμου της προσφοράς και ζήτησης, απ΄ όπου οι καλώς νοούμενες κοινωνικές παροχές (υγεία, παιδεία, στέγαση κλπ) υπέρ των αναξιοπαθούντων, απουσιάζουν παντελώς.

    Θυμάστε εκείνη την συνταρακτική φωτογραφία με τον πεινασμένο τουρκο έξω από το φαγάδικο;



    Με απέραντη αγάπη

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Η μεγαλύτερη ρύπανση πάνω στη λογική είναι ο καπιταλισμός, ως συνέχεια της αδιαφορίας και του παραλογισμού. Η μόλυνση στην γκανγκστερική ΕΣΣΔ ήταν ατύχημα. Οι ρίψεις των πυρηνικών από τους ομοφυλόφιλους ιμπεριαλιστές στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, δεν ήταν ατυχήματα. Βαρεθήκαμε να συζητάμε το άγχος τους για το πως θα νιώσουν ασφαλέστεροι οι απατεώνες οι αδιάφοροι και οι παράλογοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. από ότι κατάλαβα το 'πολιτικό' ξενοδοχείο του ΝΔ δεν προσφέρει υλικές υπηρεσίες στον πελάτη, 'πολίτη', αλλά ιδεολογικές υπηρεσίες δλδ προσφέρει ένα χώρο, 'context', ιδεολογικό όπου όλοι μπορούν να συνυπάρξουν. Το να μείνουν κάποιοι στην απ΄έξω δεν τίθεται ως θέμα εφ' όσον το τάργκετ γκρουπ είναι εξ' ορισμού σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία (εξ΄ου και ο εξωγηινος) άχρωμο.

    Οι ενστάσεις που έχουν να κάνουν με το μαρκετίστικο του πράγματος σε αυτά τα πλαίσια είναι λάθος, εφ' όσον ο ξενοδόχος στην προκειμένη δεν έχει στόχο το χρηματικό, αλλά το 'κοινωνικό' κέρδος. Ο Δήμου κρατάει την αρχή του κράτους 'ξενοδόχου' ως ρυθμιστή της κοινωνίας κι όχι ως 'κρυφού' εκτελεστή των προσδοκιών μιας δυνατής ομάδας (πλουτοκρατίας ή νομεγκλατούρας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. @ΝΔ,

    "Είναι ενδιαφέρον Αφροδίτη πως μόλις άκουσες ξενοδοχείο φαντάστηκες υπερπολυτέλειες πέντε αστέρων...

    Φυσικά το ξενοδοχείο είναι ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ (το έκανα σαφές). Και δεν ασχολείται με πολυτέλειες αλλά με βασικές ανάγκες και επιθυμίες.

    Που βρήκες τις μοκέτες και τα πουρμπουάρ των 100€;"

    Καλά, τι βαράς? Εσύ σαφής ήσουν, είπα εγώ όχι? Το φόκους βέβαια ήταν στο δεύτερο κομμάτι του σχολίου.

    Τώρα το με τι ερωτηματολόγιο διαλέγει κανείς ξενοδοχείο και με τι κλίμακα χορταίνει κανείς τις βασικές του ανάγκες κι επιθυμίες, ε, αυτό παίρνει πολύυυ νερό (ή σαμπάνια...).

    Εδώ είναι όλο το παιχνίδι για την ακρίβεια...
    :))

    (και ναι, υπάρχουν ξενοδοχεία που το 100ευρω είναι για φυστίκια, τι να κάνουμε τώρα... Αν δεν το έβλεπα, δεν θα το έγραφα!)
    ξανα-:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. "To whom it may concern"

    Ο σταλινικός κομμουνισμός ήταν άριστο διαχειριστικό σύστημα. Η εκβιομηχάνιση της Σοβιετικής Ένωσης έχει καταγραφεί (όχι βεβαίως μόνο από τους φιλοσοβιετικούς της εποχής) ως τεχνικό επίτευγμα πρώτου μεγέθους. Με τί κόστος..θα πείτε και θα έχετε δίκιο. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας..Το κόστος το ξέρουμε, είναι τεράστιο. Η Πρώτη Εκβιομηχάνιση που γνώρισε ο ανθρώπινος πολιτισμός είχε πάνω κάτω παρόμοια χαρακτηριστικά (μεταφρασμένα σε σχέσεις ωφέλειας/κόστους). Οι ερμηνείες βέβαια διαφέρουν. Αν και δεν συμμερίζομαι επουδενί τις απόψεις των απολογητών (που λένε, "οκ, η εξαθλίωση ήταν εκ των ων ουκ άνευ για το θαυμάσιο πολιτισμό των απολαύσεων που ακολούθησε" - δεν θυμάμαι αν ο Άστον, ο Χάγιεκ και οι λαμπροί "ελβετοί" [όπως τους αποκαλούσαν] οικονομολόγοι, υπολόγιζαν και τις διαδικασίες μακράς διάρκειας που είχαν ως αποτέλεσμα τη φασιστική λαίλαπα του μεσοπολέμου) συμφωνώ μαζί τους στο ότι η τεχνολογία ΜΠΟΡΕΙ να δώσει λύσεις σε προηγουμένως άλυτα προβλήματα. Ωστόσο, δεν βλέπω πουθενά ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ να υπαγορεύει τη σύμπλευση ουμανισμού και τεχνολογίας, πολύ περισσότερο δε όσο οι φίλτατοι τεχνοκράτες (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) πετούν σε τελολογικά σύννεφα (τον βγάζω). Γιου κνόου..τέλος των ιδεολογιών, τέλος της ιστορίας, τέλος της φιλοσοφίας (θυμάται κανείς τον παππού;)

    υ.γ.: Ίσως συμπληρώσουν κάποιοι ευφυέστατα ότι υπάρχει πάντοτε το περιθώριο της διάψευσης, θυμάστε τη μέθοδο "δοκιμή και σφάλμα". Ας παίξουν με το κεφάλι τους πρώτα, πλιζ.

    υ.γ.: Η ανεκτικότητα αυτού του μπλογκ είναι παροιμιώδης. Μέσω της τεχνολογίας καρπώνομαι και εγώ τα οφέλη της!
    thnx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Paragrafos
    Ακόμα και ο προσφάτως μακαρίτης Friedman είχε προτείνει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και τα κουπόνια εκπαίδευσης.

    Προφανώς για τους αναξιοπαθούντες θα υπάρχει επιδότηση (από τα φιλοδωρήματα της Αφρο - και τα έσοδα όσων πληρώνουν - φόρους). Αυτό δεν αναιρεί την λογική της παροχής υπηρεσιών σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Kαι πάλι πρέπει να υπενθυμίσω πως μιλάμε για ένα τρόπο να αξιολογήσει κανείς ενα πολιτικό-κοινωνικό σύστημα. Όχι με βάση ιδεολογίες, δογματικές αρχές και αξιώματα αλλά τις ανάγκες και τις επιθυμίες των πολιτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Το ανέκδοτο ότι οι υπολογιστές δεν τρέφουν να το λέτε φορώντας t-shirt του Bill Gates.

    Aλλά ας αφήσουμε το... γόνο του φούρναρη.

    Δεν έχετε ακούσει για το Ιρλανδικό θαύμα;
    Για Ινδούς προγραμματιστές;
    Για Μαλαισιανό software;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. (τα φιλοδωρήματα -100!- της γειτόνισσας, όχι δικά μου, εγώ σε είδος μόνο!)
    ΛΟΛ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. (α, τι καλά, στη Μπιάφρα σήμερα βραδυνό μενού από Ιρλανδέζικο θαύμα! Κι επιδόρπιο software!)
    :))

    (ακόμη δουλεύω τα περί ερωτηματολογίου, μισό...)
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. social hooker said:

    MHNYMA AΠΟ ΤΟΝ ΑΦΡΟΛΥΜΠΟ:

    ''Μέσα στα επόμενα 24 χρόνια, το AIDS θα έχει γίνει τρίτη αιτία θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο, μετά την καρδιοπάθεια και το εγκεφαλικό επεισόδιο, παρόλο που οι θάνατοι από άλλες μεταδοτικές ασθένειες θα πέφτουν και η διάρκεια ζωής θα συνεχίσει να αυξάνεται λόγω της οικονομικής ανάπτυξης.''

    ΓΙΑ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΛΙΓΟ ΩΡΑΙΟΙ ΜΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕς ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟ AIDS;

    ΥΓ:

    ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ ΤΩΡΑ. ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΜΙΑ ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΜΑΝΘΟΥ ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ: ''ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ''.

    ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ.


    ΥΓ2:

    ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΧΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ. ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΔΕΝ ΓΟΥΡΓΟΥΡΙΖΕΙ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΑ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. ΝΔ ειπε " Αν λοιπόν οι υπηρεσίες είναι καλές, και υπάρχει και ελευθερία, τότε αυτό είναι το καλύτερο σύστημα και δεν με νοιάζει ούτε πώς το λένε, ούτε τι πιστεύει. Έχει ελεύθερους, χαρούμενους και ευτυχισμένους πολίτες."

    εχουν γινει σφυγμομετρησεις για τον ποιο ευτυχισμενο ευρωπαικο λαο ,νομιζω βγήκαν οι Δανοι πρώτοι, εμεις ειμαστε απο τους πιο δυσαρεστημενους (γενικα) και στις τελευταιες θεσεις της εν λόγω κλίμακας.

    ωραια, τι σοι "συστημα" εχουν οι φιλοβασιλοφρονες Δανοί? (και μη μου πειτε οτι η υπαρξη βασιλεων βοηθαει τους φτωχους να ζησουν καλυτερα οπως κανουν οι "βιομηχανοι")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Anula said...
    "εχουν γινει σφυγμομετρησεις για τον ποιο ευτυχισμενο ευρωπαικο λαο".

    Οι Νορβηγοί - παγκοσμίως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. @κ.Δήμου,

    "Kαι πάλι πρέπει να υπενθυμίσω πως μιλάμε για ένα τρόπο να αξιολογήσει κανείς ενα πολιτικό-κοινωνικό σύστημα. Όχι με βάση ιδεολογίες, δογματικές αρχές και αξιώματα αλλά τις ανάγκες και τις επιθυμίες των πολιτών."

    Εντάξει, δέχομαι πως οι ιδεολογίες που επικρατούσαν μέχρι πρότινος ήταν πολύ δογματικές. Ανεφάρμοστες βάσει των ιστορικών δεδομένων και σε πολλά σημεία κόντρα στην ανθρώπινη φύση, την αμετάβλητη, που είναι πέραν των ατραπών που θα μπορούσε να οδηγηθεί η νοοτροπία του με την εισαγωγή νέων επιλογών.

    Λειτούργησαν, ωστόσο, ως πρόχειρα "χαρακώματα" έναντι "χαρακωμάτων", και μάλιστα εν μέσω συνεχών "πυρών".
    Ποιο επικράτησε; Το πιο συμβατό!

    Το "έχω" διότι έχω και την δύναμη να το "έχω", το οποίο συνεχίστηκε με το "παίρνω", διότι έχω τη δύναμη, βασισμένος ΚΑΙ στο "έχω", να το πάρω. Το "έχω", συνεπάγεται ένα "δεν έχω" και το "τί έχεις", είναι το "τι δεν σου πήρα". Ακόμα...
    Το να ισχυριστούμε, δε, πως ο άνθρωπος ως ον, αρκείται στο "έχω" και δεν προβαίνει ή γίνεται να προσαρμοστεί σε ένα σύστημα που του ζητά(για να υπάρξει ως σύστημα) να μην προβεί στο "παίρνω", είναι εξίσου παράλογο με την θεωρεία ορισμένων πως οι πόροι της Γης αρκούν για να καλύψουν τις ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ επιθυμίες, ΟΧΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, των έξι δισ. ανθρώπων, του καθενός ξεχωριστά, καθώς και τις υπόλοιπες που θα προκύψουν από τη μεταξύ τους επαφή. Προσέξτε, η επιθυμία είναι πολύ μεγάλη λέξη, και μέχρι στιγμής χρησιμοποιείται ασύστολα και δίχως επίγνωση της απεριόριστης δυναμικής της, καθώς από φαντασία -αρρωστημένη στον όποιο βαθμό- πάμε καλά!

    Αυτό που μπορώ να πω, είναι πως κανείς δεν σκοπεύει να βάλει νερό στο κρασί του, αν κάτι τέτοιο δεν γίνει ανάγκη επιτακτική, και όχι επιθυμία διαγωνιζόμενης για τον τίτλο της miss Green Happy Planet!

    Αυτό μου δίδαξε η Ιστορία, όλα τα άλλα είναι ευσεβείς πόθοι. Για άλλη μια φορά συμφωνώ με τη θεωρεία, αλλά είμαι ανίκανος να παραβλέψω τις υπαρκτές παραμέτρους που την καθιστούν ανεφάρμοστη. Σύστημα με έξι δις κύριες μεταβλητές, χ τρις υπομεταβλητές και omega bizillion μεταξύ τους "επαφές" και αντίστοιχες "αυξομειώσεις", "παραλλαγές" και "εναλλακτικές", εγώ δεν μπορώ ΟΥΤΕ να το φανταστώ! Η μοίρα μας το έχει ήδη στα σκαριά, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ, οπότε, ως ρεαλιστής, αναμένω επιβιώνοντας και προσπαθώντας να μάθω τι θέλω!

    Υ.Γ: Ο εξωγήινος θα προτιμούσε τον πλανήτη Αφροδίτη! Εδώ είμαστε ήδη πολλοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Περί τεχνολογίας και θέσεων εργασίας.
    Τους υπολογιστές και όλα τα μηχανήματα που κάνουνε τις βαριές δουλειές κάποιος πρέπει να τα σχεδιάσει και να τα φτιάξει. Θέσεις εργασίας δεν είναι αυτές και μάλιστα με πολύ καλύτερες συνθήκες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. "Beyond dominance and submission (draft)

    In recent years, after the fall of communism in the USSR, capitalism, liberalism and globalization have become targets of criticism, blamed, by some, for most of the evils on this Earth.

    The market economy mechanisms have been blamed for many things. But far from being perferct, market economies are the best available systems. The same has been said, and holds true, for Democracy.

    Both Democracy and Market Economy are based on the ability of the individual to make choices.

    It is an oxymoron that critics of the ability of the individual to make consumer and other economic choices do not challenge the ability of the individual as a voter to make political choices. This inconsistency is central to the criticism against market economies, economic liberalism and capitalism.

    Much of the criticism against liberalism and capitalism is based on misunderstanding, to say the least, of the principles and systems of these two systems.

    Rather than try to understand these principles, much of the debate on liberalism and capitalism is based on spin and rhetoric or heresay! The core theories of both systems are rarely discussed.

    Many of the critics of the market based economy claim that it is based on supremacy, the quest for being No. 1, on dominance of the “strong” over the “weak”, the manipulation, by advertising etc, of the wishes and choices of the individual. This line of argumentation is seriously flawed.
    ...

    Let us look into some of the spin and its flaws:


    A) In market economies, one has to be No. 1 (and what is more, at all costs)!

    Far from true. Being the highest market share product or service in a market is not an element of the system. To think so is a fallacy! Especially in modern day market economies which depend much less than before on ventures of economies of scale or high fixed or set-up costs.

    .......

    B) The consumer is manipulated by advertising and/or mass fashions!

    To the extent that is may hold, that is not an element unique or embedded in market economies. What is more, who is in a position to rank, universally and for all, “right” choices? Who is to say that purchasing a luxury car is a “wrong” individual or socially responsible choice? Is the production or purchase or use of luxury cars or any luxury “wasteful”?

    An oxymoron of it all is that “luxuries” may be the products or services that less developed or developing economies may be best at contributing to the world markets!

    Who can afford the luxury of exotic or ethnic foods? Of tailor designed vacations?

    Which countries can offer beautiful nature to the “sophisticated” tourist? The ones with developed economies? Not really! ....."

    ND, ΦΟΒΕΡΗ και σωστή η αναφορά σας στη δημοκρατικότητα του Μάρκετινγκ!

    Σας ευχαριστώ για το σημερινό ποστ σας επειδή για αρκετό καιρό αισθανόμουν - ΣΧΕΔΟΝ - μόνος γράφοντας σχόλια για τέτοια θέματα και εδώ και αλλού.


    Freedom, Equality, ACCESS!
    "THE DELEGATION SOCIETY"
    On "work" (2)
    Tarzan, Jane, The Jungle and the Communities
    On "work"
    My barber's strategic problem
    On the Competitiveness of Greece (1)
    On Exports ("Export NOW")
    On entrepreneurship
    In search of Hercules
    On the effects of bureaucracy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. @ΝΔ
    "Anula said...
    "εχουν γινει σφυγμομετρησεις για τον ποιο ευτυχισμενο ευρωπαικο λαο".

    Οι Νορβηγοί - παγκοσμίως."

    Όχι σύμφωνα με τον economist.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Σε ένα ξενοδοχείο υπάρχουν οι πελάτες που έχουν τις σουίτες, υπάρχουν άλλοι που μπορούν να πληρώσουν για διαμονή μόνο στα δωμάτια που βλέπουν στο παρκινγκ, υπάρχει ο μάνατζερ αλλά υππάρχει και η καθαρίστρια. Υπαρχουν οι όμορφοι και οι άσχημοι, οι νέοι και οι γέροι, οι υγιείς και οι άρρωστοι.Όποιος είπε πως ο κόσμος είναι δίκαιος(ή μπορεί να γίνει) ήταν ψεύτης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Καλησπέρα σε όλους.
    Κατ αρχήν συμφωνώ στην βασική αρχή (ταιριάζει άλλωστε με τον γατόφιλο οικοδεσπότη μας) ότι το χρώμα της γάτας δεν έχει τόση σημασία όσο η ικανότητά της να πιάνει ποντίκια. Αν μάλιστα μοιράζει το κρέας τους και με κάποια στοιχειώδη δικαιοσύνη τότε αίρονται επί πλέον ανησυχίες.
    Θέλω όμως να επισημάνω τα εξής:
    Α. Κανείς μας δεν είναι -κατά τεκμήριο- εξωγήινος, άρα έχει γεννηθεί χωρίς καν να ερωτηθεί μέσα στο σύστημα του τόπου του και έχει ανατραφεί μέσα στην νοοτροπία αυτού του συστήματος, είναι δηλαδή κατά κάποιο τρόπο δημιούργημα του. Φέρει δε μέσα του και την κοσμοαντίληψη του συστήματος αυτού, εκών άκων.
    Β. Υπάρχει μία έντονη διασύνδεση, μία διαπλοκή μεταξύ συστήματος και ανθρώπων που ζουν σε αυτό, μεταξύ της διεύθυνσης του ξενοδοχείου και των ενοίκων του. Αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοπροσδιορίζονται.
    Εγώ δηλαδή αν παρόλα αυτά ήμουν εξωγήινος θα ρωτούσα και (αν όχι κυρίως)για τους ενοίκους του ξενοδοχείου εκτός από την διεύθυντική του ομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Το πιο ανθρώπινο,
    το πιο δημοκρατικό,
    το πιο φιλελεύθερο,
    το πιο γλυκό μέρος για να ζει κανείς είναι οι σκανδιναβικές χώρες.

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Pantos filaraki mou poy ezise Souidia thimate akoma ton tropo pou ton apokalousan... "Μαυροτζέφαλον"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. harrygreco said...
    . Οσοι Γραικοι μεταναστες γυρισαν απο Σουηδια,ηρθαν με μια βαλιτσα ρουχα.
    Τρι Νοε 28, 10:03:52 μμ

    *****

    Το ανέκδοτο της ημέρας!
    Να' σαι καλά...

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. α) Όντως, αδόκιμη η "θεοποίηση" συγκεκριμένων εντύπων.

    β) Η ορθολογική επιλογή "ξενοδοχείου" είναι θέμα προσωπικών προτιμήσεων και trade-offs μεταξύ διαφόρων ωφελημάτων και "κόστων". Δεν υπάρχει ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ (για όλους) επιλογή.

    max f(x) = a1x1 + a2x2 + ....

    γ) Η ελεύθερη επιλογή "ξενοδοχείου" πρέπει να είναι βασικό πολιτικό αίτημα του σύγρονου φιλελευθερισμού αλλά και ανθρωποκεντρικού καπιταλισμού (human capitalism). Όμως η σημερινή κατάσταση απέχει πολύ από ΑΥΤΟ. Τα έθνη ζουν και "βασιλεύουν" ως σημεία αναφοράς και οργάνωσης (πολιτικής, κοινωνικής και ακόμα και οικονομικής). Άλλο το ζητούμενο, άλλο η πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να παρουσιάζουμε το ζητούμενο ως ήδη πραγματικότητα διότι αυτό συνιστά "μυθοπλασία" (από αναλογους μύθους, πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, χρηματοοικονομικούς, κ.α. έχουν "χορτάσει" οι Έλληνες - πραγματικότητα όμως δεν είδαν - και έχουν πλέον αποκτήσει - δικαίως - καχυποψία απέναντι σε μύθους).

    Καιρός είναι να εξάγει η χώρα εγχώριας παραγωγής μύθους και πραγματικότητες, αντί να εισάγει διάφορους μύθους (συχνά "ληγμένους") είτε να καταναλώνει "μύθους" εγχώριας παραγωγής-προδιαγραφών και εγχώριας κατανάλωσης).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Demosthenes II said...
    "γ) Η ελεύθερη επιλογή "ξενοδοχείου" πρέπει να είναι βασικό πολιτικό αίτημα του σύγρονου φιλελευθερισμού αλλά και ανθρωποκεντρικού καπιταλισμού (human capitalism). Όμως η σημερινή κατάσταση απέχει πολύ από ΑΥΤΟ. "

    ********

    Σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, είναι δυνατό να επιλέξει ο καθένας πού θέλει να ζήσει. Ειδικά με την ΕΕ, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο απλά. Μην τα βλέπουμε όλα μαύρα.

    Τώρα το αν κάποιος "υποχρεώνεται"/αποφασίζει να μείνει κάπου για προσωπικούς λόγους και όχι με κριτήριο την ποιότητα ζωής, αυτό είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. andy dufresne said...
    Το ανέκδοτο ότι οι υπολογιστές δεν τρέφουν να το λέτε φορώντας t-shirt του Bill Gates.

    Aλλά ας αφήσουμε το... γόνο του φούρναρη.

    Δεν έχετε ακούσει για το Ιρλανδικό θαύμα;
    Για Ινδούς προγραμματιστές;
    Για Μαλαισιανό software;

    Τρι Νοε 28, 07:39:59 μμ

    Αυτό υποκρύπτει έναν ρατσισμό. Σαν να λέω, εμείς στα γραφεία με τα computers να φτιάχνουμε τα software μας για τα videogames (τα άλλα software τα έχουμε φτιάξει εδώ και καιρό (είναι και τόσο βαρετά), οι κογγολέζοι και λοιποί αλβανοί στις στοές να αναπνέουν οξείδια χαλκού και να ψάχνουν για σελήνιο. Επίσης θα μας σκουπίζουν τους δρόμους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Νομίζω πως(χωρίς να θέλω να βάλω ταμπέλες), ο πολιτικοϊδεολογικός χαρακτηρισμός του ΝΔ θα ήταν αυτός που στα αγγλικά ονομάζουν (δεν ξέρω ακριβώς πως μεταφράζεται στα ελληνικά) Libertarian. Όχι Liberal, φιλελεύθερος δηλαδή, αλλά "ελευθεριακός" περισσότερο. Αυτός δηλαδή που πιστεύει πως κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει ως προς τον εαυτό του και τη περιουσία του, στο μέτρο που δεν εμπλέκεται στην ελευθερία των άλλων ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Αντιθέτως, εγώ νομίζω ότι αυτές είναι οι αρχές του κλασσικού αναρχισμού. Όπως και νάνε, αυτά που προσδοκά ο Ν. Δήμου είναι αυτό που προσδοκούν όλα τα ιδεολογικά συστήματα. Το θέμα μας θα έπρεπε να είναι οι τρόποι με τα οποία θα το πετύχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Ας μιλήσουμε με στοιχεια και όχι με αοριστολογίες. Τα χαμηλότερα επίπεδα φορολογίας εισοδήματος τα έχουν Ισλανδια, Ιρλανδία και ΗΠΑ όπως μπορειτε να διαβασετε εδώ
    Τα υψηλοτερα οι Σκανδιναυϊκες χώρες.
    Από κει και περα είναι το θεμα της φτώχιας.
    Υπάρχουν δυο θεωρίες. Η μια λέει ότι η φτώχια είναι αποτέλεσμα ατομικής ανικανότητας και η άλλη που λέει ότι είναι αποτελεσμα κοινωνικών εμποδίων. Φυσικά υπάρχει και το ανάμεσα.

    Αλλα αν πάρουμε το μερίδιο αυτό των φτωχών που είναι φτωχοί εξ'αιτιας προσωπικής ανικανότητος (είτε λόγω τεμπελιάς, είτε λογω νοοτροπίας), εσεις είστε διαθετειμένοι να τους επιδοτείτε με τους φόρους σας;
    Κι αν ναι, για πόσο καιρό;

    Όπως είπε και ο Αντυ, η φτώχια είναι αδύνατον να εξαλειφθει. Ακομα και το κατώτατο επίπεδο να διασφαλισθει, αυτόματα ανέβηκε ο μέσος όρος, οπότε η σχετική φτώχια πάλι θα προβληματίσει πολλούς.

    Και ίσως ειναι πρέπον να σκεφτουμε, εφ'οσον δεν ανήκουμε στη μερίδα των ανίκανων ή τεμπέληδων, πως πλούτισε αυτος ο πλανήτης.
    Με ελεύθερη αγορά ή με Παπανδρεϊκά μοντέλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Ενα τέτοιο κείμενο-βάση
    έπρεπε να 'χε
    η "Φιλελεύθερη Συμμαχία"!

    :)

    Η Ευτυχία πάντως είναι κάπως
    υποκειμενικό αγαθό.
    Ο Καθένας όπου νομίζει
    καλύτερα...............
    :-)

    When individuals were asked:

    "Taking all things together, would you say you are: 1. Very happy, 2. Rather happy, 3. Not very happy, or 4. Not at all happy?" countries achieved the following rankings



    1. Nigeria
    2. Mexico
    3. Venezuela
    4. El Salvador
    5. Puerto Rico

    A new study of more than 65 countries published in the UK's New Scientist magazine suggests that the happiest people in the world live in Nigeria - and the least happy, in Romania.

    People in Latin America, Western Europe and North America are happier than their counterparts in Eastern Europe and Russia.

    BBC

    When individuals were asked the above "happiness" question and the results were combined with the following question: (On a scale of one to ten) "All things considered, how satisfied are you with your life as a whole these days?" a ranking of "subjective well-being" for the following countries was achieved.

    1. Puerto Rico
    2. Mexico
    3. Denmark
    4. Colombia
    5. Ireland
    6. Iceland
    7. N. Ireland
    8. Switzerland
    9. Netherlands
    10. Canada
    11. Austria
    12. El Salvador
    13. Venezuela
    14. Luxembourg
    15. U.S.
    16. Australia
    17. New Zealand
    18. Sweden
    19. Nigeria
    20. Norway


    The Happinessshow.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Ειμαστε λοιπόν νούμερο 43. Μετά από Νοτιο Αφρική και Κροατία.

    Σαν την Ελλαδίτσα που λένε και οι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. @ odysseas

    I beg to differ. Η πραγματικότητα του ενδο-ΕΕ "mobility" απέχει πολύ από την θεωρία και τον "μύθο" αλλά και τις σχετικές οδηγίες και κανονισμούς της ΕΕ.

    Αν θέλετε το συζητάμε (αλλού).

    @ kyrman

    Αν είναι να βάλει κανείς μία "ταμπέλα" στην κοσμοθεωρία του ΝΔ, αν είναι να βάλει, ξαναλέω, αν, τότε, και μόνον τότε, ο γράφων θα έλεγε ότι μάλλον είναι "liberal democrat" υφής (βλ. Liberal Democrats Βρετανίας). Δεν την "κόβω" για "Libertarian", διότι η κοσμοθεωρία του έχει σαφώς πιό "κοινωνικό" προφίλ από αυτό των (Αμερικανών) "Libertarians"!

    Αλλά μάλλον ο ΝΔ έχει μία αρκετά unique κοσμοθεωρία (δεν την αποκαλώ ιδεολογία, προτιμώ τον όρο "κοσμοθεωρία").

    Σημ. Σχολιάζω την κοσμοθεωρία του άλλου, όχι τον άλλο ως άτομο ή πρόσωπο, όπως αυτή εκφράζεται από τα γραφόμενα του. Τους βάζω έναν όρο για επιστημονική και όχι ταξική, πολιτική ή άλλη "ταξινόμηση". Μόνον αυτό έχω δημοκρατικό "δικαίωμα" να κάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Εργοτελίνα,
    πολύ ενδιαφέρουσα στατιστική.
    Πρέπει να πούμε όμως πως η μεθοδολογία είναι ακριβώς το αντίθετο από την ιδέα του ΝΔ:
    εδώ ρωτήσανε τον κόσμο αν είναι ευτυχισμένοι, που σημαίνει πως ο καθένας μέσα στην άγνοιά του μπορεί να δήλωσε ευτυχισμένος (χωρίς αυτό να αναιρεί την ευτυχία τους, ετσί?), ενώ ο ΝΔ προτείνει να αποφασίσουμε αφού κοιτάξουμε όλα τα συστήματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Οδυσσεα
    Μαντευω οτι οι Ελληνες απορρίπτουν την ελευθερη αγορά και προτιμούν προστατευτισμό και κράτος πατερούλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Δυο σχόλια:

    #1. Στο ζήτημα της φορολογίας για να είναι πλήρη τα όποια στατιστικά στοιχεία θα πρέπει απαραιτήτως να συμπεριληφθούν και οι δείκτες ανταποδοτικότητας και αντισταθμιστικών κρατικών παροχών/ωφελημάτων προς τους πολίτες-φορολογούμενους.

    Πχ αν φορολογούμαι με 25% και αναγκάζομαι να πληρώνω το παιδικό σταθμό, το σχολείο και το πανεπιστήμιο των 2 παιδιών μου δεν είναι βέβαιο ότι ζω σε ένα κράτος συμπεριφερόμενο λιγότερο ληστρικά από εκείνο που με φορολογεί με 50% παρέχοντας μου χωρίς περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση τις συγκεκριμένες αυτές υπηρεσίες ... Για να μην θίξουμε τα ζητήματα συνολικού κόστους ζωής και εμέσσων φόρων που σχετίζονται άμεσα με το θέμα.

    #2. Η υποκειμενική αίσθηση ευτυχίας/ευεξίας/ευζωίας δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να αποτελέσει αξιόπιστο συγκριτικό δείκτη για το βιοτικό επίπεδο (την ποιότητα ζωής) των πολιτών μεταξύ χωρών αφού εξαρτάται από την περιορισμένη βιωματική εμπειρία του καθενός περί ευτυχίας.

    Πχ οι ευρισκόμενοι εν αγνοία μεξικάνοι που δηλώνουν ευτυχισμένοι οδηγώντας το σαραβαλιασμένο Datsun τους, πιθανότατα θα δηλώσουν πολύ λιγότερο ευτυχισμένοι, στον συγκεκριμένο αυτό τομέα, σε περίπτωση που τους δινόταν οι ευκαιρία να οδηγήσουν το ML350 του Γερμανού ομολόγου τους. Το ίδιο ισχύει και για την συνολική «εμπειρία ζωής» σε μια χώρα σε σχέση με μια άλλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Οι Δανοί και οι Νορβηγοί οι πιο ευτυχισμένοι λαοί του πλανήτη μαζί με τους υπόλοιπους Σκανδιναβούς ; Καλά έχετε στοιχεία γι αυτά που λέτε ;
    Δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι λαοί, αλλά ευτυχισμένοι φραγκάτοι!
    Γνωρίζω Δανούς που δεν ξεφεύγουν από τη μετριότητά τους συν ότι αποκεφαλίσανε το χάλκινο άγαλμα (που είχανε δε θυμάμαι κι εγώ σε ποιο λιμάνι) αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας πολλών γυναικών που αρνούνται να δεχθούν το ρόλο της αθώας Δανέζας.
    Οι δε Νορβηγοί έχουν ένα καταφύγιο αποκομένο από τον πολιτισμό κάτι σαν το δικό μας Αγιο Ορος και δεν έχω δει μεγαλύτερα βλαχομπούρμπουλα σ' όλο τον πλανήτη.
    Οσο για τους υπόλοιπους Σκανδιναβούς (ΣΟΥΗΔΟΙ-ΦΙΝΛΑΝΔΟΙ) αν δε γινούν στουπί από το αλκοόλ δε μπορουν να λειτουργήσουν. Ειδικά για τους Φινλανδούς θα έλεγα ότι είναι η Ελλάδα του βορρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Η σχετική φτώχια μπορεί μεν να είναι αδύνατον να εξαληφθεί, αλλά η απόλυτη φτώχια και ο θάνατος από ασητία στην Αφρική και αλλού ΕΙΝΑΙ δυνατόν.

    Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι "Ελβετικές" μέρες της άνευ βάσης ΚΠΣ-και άλλων driven αφθονίας - υπερκαταναλωτισμού έχουν παρέλθει. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο κόσμος δείχνει να χρεώνει το
    "χάσμα" πραγματικής και εμφαινόμενης ανταγωνιστικότητας σε αυτούς που το δημιούργησαν.

    Είναι δε φυσικό οι Ανατολοκοί και οι Ρώσοι να μην έχουν συνέλθει ακόμη από το κρύο ντους της απότομης πτώσης ενός απαράδεκτου συστήματος, με τρόπο όμως ώστε από τα σοβιέτ πέρασαν στο φαρ ουέστ!

    Η χαμηλή χαρά των Ελλήνων οφείλεται και στο σοκ απομυθοποίησης δεικτών (99), ΟΝΕ, Αγώνων, κ.α. Πάλι καλά!

    Η χώρα πρέπει να μάθει να ζει με βάση όσα βγάζει. Και το μαθαίνει, άλλοι πιό ομαλά, άλλοι, δυστυχώς, the hard way!

    Η συμβολή της "πνευματικής ηγεσίας" στην πρόταση νέων, ρεαλιστικών αλλά και αναπτυξιακών, "προτύπων", "της γκλαμουριάς της φιλοσοφημένης "λιτότητας"" θα πορούσε όμως να είναι πιό "εμφανής", θαρρώ (how to survive and be happy with 700 Euros per month). Τα πιό σημαντικά στην Ελλάδα δεν αγοράζονται και δεν πουλιώνται (ήλιος, θάλασα, κ.α. πολλά που οι παραδοσιακοί ΕΛΛΗΝΕΣ "καπιταλιστές" σνομπάρουν).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. @Οδυσσέα

    O Ελλαδίτης θα γκρίνιαζε
    και στο καλύτερο σύστημα-ξενοδοχείο..

    :-)

    Κάποιες σκέψεις από το λινκ της Πανάσχημης
    -------------------------------
    1.Η Ελλάδα παρουσιάζεται εδώ να είναι είναι η μόνη
    χώρα που τιμωρεί αυτούς που κάνουν παιδιά

    2.Και το Μεξικό έχει χαμηλή φορολογία
    αλλά δεν είναι και χώρα πρότυπο…..

    Single,no kids-Married -2 kids

    Ireland 25.7% 8.1%
    Korea 17.3% 16.2%
    Mexico 18.2% 18.2%
    United States 29.1% 11.9%

    Greece 38.8% 39.2%
    Germany 51.8% 35.7%
    Sweden 47.9% 42.4%
    France 50.1% 41.7%

    Tax burdens around the world

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Ρε συ "πανάσχημη" για τη φτώχεια του πλανήτη ευθύνονται αποκλειστικά και μόνο οι Εβραίοι κι αυτό το λέω κι ας κινδυνεύω να χαρακτηριστώ αντισημιτιστής. Κρίμα που ο Χίτλερ άφησε τη δουλειά στη μέση κι εδώ κινδυνεύω να χαρακτηριστώ εξτρεμιστής ΑΛΛΑ ΑΝΟΙΧΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΡΕΕΕΕ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Ναι, αν είχα τη δυνατότητα να διαλέξω ξενοδοχείο, θα ήταν χωρίς δευτερη κουβέντα η Νορβηγία. Ποιότητα ζωής, σεβασμός στον άνθρωπο, μια ουμανιστική κουλτούρα που έχει ποτίσει τους ανθρώπους και τη διακρίνεις ακόμη και στα πιό απλά καθημερινά πράγματα. ¨Επίσης ίσως η μοναδική χώρα όπου οι Liberal Democrats υπάρχουν μόνο για να θυμίζουν οτι μπορούν να υπάρχουν κόμματα χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις. Κατά τα άλλα η ευελιξία τους και η ανθρωποκεντρική τους φιλοσοφία είναι πιά δεδομένη στη Νορβηγία και για τα αριστερίζοντα και για τα νεοφιλελευθερίζοντα κόμματα. Ο παράδεισος υπάρχει και είναι Βόρεια. Επίσης προσφέρει μαγευτική θέα. Πολύ σοφή επιλογή να παραμείνουν εκτός ΕΕ.

    ΥΓ. Ξενοδοχείο όμως δεν διαλέγεις μονάχα, δυστυχώς καμμιά φορά σε διαλέγει αυτό. Εμένα μου την εκανε τη δουλειά ο γιός της Αφροδίτης, να τον χαίρεσαι κούκλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Επίσης μια παρανόηση για τα Αμερικανικά πανεπιστημια που χρεωνουν διδακτρα. Οι περισσότεροι δεν πληρώνουν. Αν είσαι φτωχος σε βοηθα το κρατος με διάφορα assistance programs, οι μη φτωχοι αν έχουν καλη βαθμολογια (Β και πάνω πληρωνουν 25% κι αν είναι άριστοι τίποτα -για τη δική μου πολιτεια τουλάχιστον. )
    Τα βιβλια ειναι πάντα έξτρα.

    Στα ιδιωτικά η πολιτεια θα βοηθησει όσο θα βοηθούσε και σε ένα κρατικό με χαμηλότερα διδακτρα. Υπαρχουν δάνεια που τα ξεπληρώνεις σε 20-30 χρονια με 2% επιτοκιο. Φυσικά υπαρχουν και εκει πάμπολλες υποτροφιες.
    Αυτα τα λεω διότι έχω ακούσει πολλές φορες ότι στην Αμερική πάνε πανεπιστημιο μόνο οι πλούσιοι ενω στην Ελλαδα ειναι δωρεαν για όλους.

    No such thing as a free lunch... nowhere.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Πανάσχημη

    δικαίως στην Ελλάδα είναι δωρεάν τα πανεπιστήμια, γιατί κατ' αρχήν το καλύτερο που προσφέρουν είναι ο καφές στο κυλικείο και δεύτερον είναι άδικο να πληρώνεις για μια υπηρεσία που δεν την χρησιμοποιείς σχεδόν ποτέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Σκεπτικιστή , ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες για το ατύχημα στο Τσερνομπίλ, ομολογώ ότι δεν τα ήξερα. Επειδή κι εγώ "ενεργειακός" είμαι θα σου πω ότι διαρροές , ειδικά παλιότερα , από πυρηνικά εργοστάσια, πάντα υπήρχαν.
    Οσο για το ατύχημα στο Three Miles Island ήταν "στημένο" για να δουν πως ανταποκρίνεται ο κόσμος σε τέτοιες καταστάσεις πανικού!
    Και επιμένω , αντί να διαβάζετε τις ελεγχόμενες μπούρδες του net η ηλίθια περιοδικά τύπου Economist , ανοίχτε κανά βιβλίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Σχετικά με τη φτώχεια..
    Απο εποχής Κένεντυ..που έλεγε
    πως θα την εξαλείψει.


    Sweden 6.5
    Norway 7.2
    Finland 8.4
    Netherlands 8.4
    Denmark 9.1
    Germany 10.2
    Luxembourg 10.3
    France 10.8
    Spain 11.0
    Japan 11.1
    Italy 12.2
    Canada 12.2
    Belgium 12.4
    Australia 12.9
    United Kingdom 14.8
    Ireland 15.3
    United States 15.8

    Human Poverty Index

    AMERICANS do not go in for envy.

    ...........................
    The gap between rich and poor is bigger than in any other advanced country, but most people are unconcerned...................

    Whereas Europeans fret about the way the economic pie is divided, Americans want to join the rich, not soak them. Eight out of ten, more than anywhere else, believe that though you may start poor, if you work hard, you can make pots of money. It is a central part of the American Dream.


    The political consensus, therefore, has sought to pursue economic growth rather than the redistribution of income, in keeping with John Kennedy's adage that “a rising tide lifts all boats.” The tide has been rising fast recently. Thanks to a jump in productivity growth after 1995, America's economy has outpaced other rich countries' for a decade. Its workers now produce over 30% more each hour they work than ten years ago. In the late 1990s everybody shared in this boom. Though incomes were rising fastest at the top, all workers' wages far outpaced inflation.
    But after 2000 something changed. The pace of productivity growth has been rising again, but now it seems to be lifting fewer boats.


    All in all, America's income distribution is likely to continue the trends of the recent past. While those at the top will go on drawing huge salaries, those in the broad middle of the middle class will see their incomes churned. The political consequences will depend on the pace of change and the economy's general health. With luck, the offshoring of services will happen gradually, allowing time for workers to adapt their skills while strong growth will keep employment high. But if the economy slows, Americans' scepticism of globalisation is sure to rise. And even their famous tolerance of inequality may reach a limit.


    Inequality in America
    The rich, the poor and the growing gap between them
    Jun 15th 2006 | WASHINGTON, DC
    From The Economist
    The rich are the big gainers in America's new prosperity



    For example, poverty declined by an average of 2.29 percent in the Clinton years , and it grew by 4.33 percent annually in the Bush years . To make the decline a positive number and the growth a negative number, we have changed the indicator to poverty reduction. Thus, Clinton's score is plus 2.29 percent, and Bush's is minus 4.33 percent.3

    http://www.ppionline.org/ndol/print.cfm?contentid=252964

    While Bush has been outspoken in his support of religious groups' efforts to combat social ills and has moved to shift federal money to their coffers, he has not shown much faith in the power of government to directly help the poor

    http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/07/19/
    AR2006071901735.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. "Οι πλούσιοι (άνθρωποι ή κράτη) δεν κλέβουν από τους φτωχούς. Ίσα ισα που δημιουργούν περισσότερο πλούτο. Αν φτώχαιναν θα φτωχαίναμε όλοι."

    Με το "όλοι" εννοεί τον εαυτό και τις γάτες του.
    Φανταστείτε να χρεωκοπήσουν οι εκδότες του.
    Σίγουρα θα μένει περισσότερο σάλιο στο στόμα του αλλά θα πεινούσαν τα γατόνια.
    χαχαχα

    Πέρα από την πλάκα, αυτή η άποψη πρέπει να είναι η μόνη που καταφέρνει να είναι πιο απλοική από εκείνη του κομμουνισμού "ίση μοιρασιά σε όλους".
    Τα άκρα μοιάζουν, το πρόσημο αλλάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Κε Δήμου,

    μία θεωρητική παρατήρηση.Ξέρετε, αυτό που περιγράψατε σχηματίζει μία ολόκληρη καμπύλη ενδεχομένων: από την απόλυτη παροχή υπηρεσιών με την "ελάχιστη" σχετική όχληση ως το άλλο άκρο την μηδενική όχληση με την σχετικά "μέγιστη" για το επίπεδο αυτό παροχή υπηρεσιών. Υποθέτω ότι για τον καθένα μας το άριστο σημείο επί της καμπύλης είναι διαφορετικό και μπαίνουμε πάλι στον κυκεώνα των δημοκρατικών διαδικασιών για να ισορροπήσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. "Οι Λατινοαμερ. δεν ειναι λαοι πρωτο τραπεζι,οπως & οι Βαλκανιοι."

    Για τον κ. Δ¨ημου μάλλον δεν υπάρχει ρατσισμός όταν δεν αναφέρονται οι εβραίοι.
    Φανταστείτε τι θα γινόταν αν το έλεγε αυτό για τους εβραίους.
    1.Θα είχαμε κι άλλα "gone fishing"
    2. Θa είχαμε "comment delted by the blog administrator"
    χαχαχα
    Επιλεκτικές ευαισθησίες που σε κάνουν να αναρωτιέσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Έχω βαρεθεί την ανοησία ορισμένων.
    Συγκρίνετε οικονομίες χωρίς να λάβετε όλα τα υπόλοιπα υπόψην.
    Μιλάτε για αμερικανική οικονομία λες και είναι οι επιχειρηματικές δραστηριότητες που την καθορίζουν και αδιαφορείτε για τους πολέμους που κάνουν. Πως νομίζετε οτι αναπτύσσονται οι μεγάλες χώρες; Ποιός νομίζετε οτι ευθύνεται για την φτώχεια κρατών με τεράστιους φυσικούς πόρους;
    Είστε αφελής ή απλά ψεύτης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Zontas, τη να την κάνω τη Νορβηγία μ' όλους τους ξενέρωτους βόρειους που τους λυπάμαι για τα κλίματά τους και τους καταλαβαίνω κάθε φορά που μας κλείνουν μέσα τα χιόνια!!!
    Κι ένα τελευταίο γιατί έχω αφήσει μια δουλειά στη μέση (ναι, τέτοια ώρα !!!). Αυτό είναι μάλλον για το Νίκο Δήμου. Δεν υπάρχουν καλύτερα συστήματα ,με την εξαίρεση επιμένω των ΓΕΡΜΑΝΩΝ. Υπάρχουν καλύτερα ΛΕΦΤΑ!. Αντε καλυνήστες και το επόμενο post είναι δικό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. H Νορβηγία στο #1 της παγκόσμιας κατάταξης λοιπόν ... Βέβαια, αν διαθέτεις κάμποσο πετρέλαιο και φυσικό αέριο, καθαρές θάλασσες και αρχιδάτο αλιευτικό στόλο, ορυκτό πλούτο και υλοτομίσιμα δάση, η δουλειά του γκουβέρνου γίνεται κομματάκι ευκολότερη ...

    Μέσα σ’ όλα αυτά μου φαίνεται τραγικά ειρωνικό το γεγονός ότι ακόμα και
    σήμερα για 100άδες εκατομμύρια ανθρώπους η καθημερινή εξασφάλιση 1.5 λίτρων πόσιμου νερού παραμένει το κύριο ζητούμενο ...

    Υ.Γ. Και εφόσον είναι της μοδός οι στατιστικές, στα παραρτήματα του .pdf θα βρείτε και τα επίσημα στοιχεία για τον, κατά UN, Human Development Index.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Χάρυ δεδομένου οτι μέχρι τώρα έχεις χαρακτηρίσει ολόκληρους λαούς σαν κατώτερους, νομίζω οτι εσύ ανήκεις σε χώρους όπως η χρυσή αυγή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. lifer said...
    Ρε συ "πανάσχημη" για τη φτώχεια του πλανήτη ευθύνονται αποκλειστικά και μόνο οι Εβραίοι κι αυτό το λέω κι ας κινδυνεύω να χαρακτηριστώ αντισημιτιστής. Κρίμα που ο Χίτλερ άφησε τη δουλειά στη μέση κι εδώ κινδυνεύω να χαρακτηριστώ εξτρεμιστής ...
    ----

    Ποιος είπε ότι κινδυνεύεις; Υπερβολές ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Το Post ξέφυγε (ξανά) :(

    Όνειρα γλυκά σε όλους

    @antvol
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. @lifer said


    Οσο για το ατύχημα στο Three Miles Island ήταν "στημένο" για να δουν πως ανταποκρίνεται ο κόσμος σε τέτοιες καταστάσεις πανικού!

    Ποιό βιβλίο το γράφει;;

    Lifer said

    Δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι λαοί, αλλά ευτυχισμένοι φραγκάτοι!

    State of the world?


    Fat, rich and unhappy

    The world is consuming goods and services at an unsustainable pace, with serious consequences for the well-being of people and the planet, reports the Worldwatch Institute in its annual report, State of the World 2004.

    Around 1.7 billion people worldwide—more than a quarter of humanity—have entered the "consumer class," adopting the diets, transportation systems, and lifestyles that were limited to the rich nations of Europe, North America, and Japan during most of the last century. In China alone, 240 million people have joined the ranks of consumers—a number that will soon surpass that in the United States.
    Fat, rich and unhappy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. k2825

    έχεις απόλυτο δίκιο. Και να προσθέσω... όταν η συγκατοίκηση με τους γείτονες λύνει περισότερα προβλήματα από όσα δημιουργεί, όταν είσαι σε προνομική θέση για να σε αφήσουν οι άλλοι στην ησυχία σου. Πέραν όλων αυτών ομώς θα ιεραρχούσα ως πιό σημαντική την κουλτούρα των Νορβηγών που δεν είναι εύκολα 'αναγνώσιμη'. Διαθέτουν έναν ιδιότυπο κολλεκτιβιμό που δεν μπορεί μεν να συγκριθεί με τον Ιαπωνικό, άλλα παρόμοιο του δεν θα συναντήσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αποδίδουν μεγάλη σημασία στην επιβίωση της Κοινότητας και την ευημερία της. Θεωρούσαν πάντα την ατομική ευημερία εξαρτημένη μεταβλητή της ευημερίας της Κοινότητας. Απ' την άλλη είναι παθιασμένοι άνθρωποι και δίνουν μεγάλη σημασία στα συναισθήματα. Θα βρείτε Νορβηγούς που μετανάστευσαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για έναν έρωτα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Η κουλτούρα τους έχει αρχίσει να μεταμορφώνεται, αλλά νομίζω όσοι μετνάστευσαν, ακόμη συνεχίζουν να εκπλήσσονται από την ατομικιστική φιλοσοφία με την οποία αξιολογούμε και κτανοούμε εμείς τη ζωή. Δεν είναι επίσης ιδεαλιστές - αυτό είναι κι προνόμιο και μειονέκτημα - δεν θα συναντήσετε πολλούς να αγαπάν τη φιλοσοφία, ούτε καν στις επιστήμες θα συναντήσετε παθιασμένους Νορβηγούς. Αν όμως τύχει να δουλέψετε σε ομάδα μαζί τους είναι η χαρά του leader, θα τα δώσουν όλα και λίγο θα νοιαστούν να βγουν μπροστά. Ίσως αυτή η 'ελαφρή' αντιμετώπιση των ιδεών, τους κάνει να διαφέρουν από τους Ιάπωνες. No idealism, no need for rituals. Για του λόγου το αληθές, ψάξτε πληροφορίες για τη Νορβηγική αντίσταση στον WW II. Ήταν από τις πιό σκληρές και, πρώτη τους μέριμνα ήταν πάντα να δουλέψουν για να βρουν πληροφορίες χρήσιμες για τους συμμάχους. Παρακολουθήστε τους επίσης όταν παίζουν ποδόσφαιρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. «Μιλάμε για το σύστημα που εξασφαλίζει στους περισσότερους ανέσεις ξενοδοχείου» (ΝΔ)

    Ναι, μόνο που στο ξενοδοχείο θα πρέπει να δουλεύουν και ξενοδοχοϋπάλληλοι, πώς θα τους ξεχωρίσουμε από τους λοιπούς προνομιούχους; Ή μήπως θα μας έρθουν από τον Άρη;

    «Οι πλούσιοι (άνθρωποι ή κράτη) δεν κλέβουν από τους φτωχούς. Ίσα ισα που δημιουργούν περισσότερο πλούτο» (ΝΔ)

    Με τη δουλειά τους τον δημιουργούν; Ή με τη δουλειά των φτωχών; Βόηθα με φτωχούλη μου να μη σου μοιάσω. Μη μου πείτε πως ο παγκόσμιος πλούτος παράγεται από τη δουλειά των λίγων πλουσίων, αν είναι έτσι να δουλέψουμε κι εμείς σαν αυτούς να πλουτίσουμε!

    «Ποιον έκλεψε ο Bill Gates, o Tom Cruise, ο Μπέκαμ, o Γιακούμπ κλπ. κλπ. κλπ.? Ποιον καταπίεσαν οι ζάπλουτοι σήμερα ιδρυτές του Google ή του Skype?» (Kostas Stamos)

    Εγώ πάντως που δεν έκλεψα κανέναν κι έχω δουλέψει στη ζωή μου, συνολικά, πολύ περισσότερο από τον Μπέκαμ και τους ιδρυτές του Google γιατί δεν είμαι εξ ίσου πλούσιος; Τι το διαφορετικό έχει η δική μου δουλειά; Είναι δα τόσο πολύ «ποιοτικότερη» η δουλειά του Bill Gates πχ. σε σχέση με τη δική μου που να δικαιολογεί την κολοσσιαία διαφορά του πλούτου;

    «Γι αυτο στην Νοτιο Αμερική παρ’όλ το τεραστιο κύμα εκδημοκρατισμού που ειχαμε απο το 70 και μετα» (Πανάσχημη)

    Το τεράστιο κύμα εκδημοκρατισμού με τις χούντες των γνωστών και μη εξαιρετέων κυρίων Πινοσέτ, Βιντέλα κλπ.


    Η πολιτική ως marketing λοιπόν. Ή μάλλον ως ταξιδιωτικός πράκτορας: εδώ τα καλά ξενοδοχεία! Μόνο που σ' αυτά θα δουλεύουν πάντοτε κάποιοι για τη δική μας καλοπέραση, κάποιοι που δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν πελάτες του. Και πάντοτε θα παραμονεύει ο κίνδυνος ένα τσουνάμι να βάλει ταφόπλακα στην ψευδαίσθηση της παραδείσιας ευζωίας μας. Και να μην ξεχνάμε ότι τα τσουνάμι καμμιά φορά είναι ανθρωπογενή φαινόμενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. Είδες; Δεν μπορείς να μιλάς για ανωτερότητα και κατωτερότητα λαών.
    Έβγαλες μάλιστα και λόγο υπερ Ναζισμού χωρίς να το πάρεις χαμπάρι.
    Σε επόμενο σχόλιο θα κατηγορήσεις άλλους για φασίστες και ναζιστές όμως.
    χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. Marquis de ABRAHAM said:

    Α... ΟΛΑ ΚΙ ΟΛΑ.

    ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΑΤΑΤΕ ΤΗΝ ΛΕΞΗ.

    ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΜΟΥ ΚΑΤΩ.

    ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΙ ( LIBERTARIANS ) ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ wildlife upclose and personal.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. αγαπητε Νικο
    ολοι οσοι εγραψαν εβαλαν το πετραδακι τους.
    το σιγουρο ειναι οταν δεν εχεις λεφτα πουθενα δεν περνας καλα,αυτο ειναι κανονας.
    βεβαια ο καθενας μιλαει και αναλογα με τις εμπειριες του.
    αναλογα δε και με το μυαλο,βλεπε επεξεργαστη,και τις γνωσεις που εχει μπορει η δεν μπορει να επεξεργαστει αυτες τις οποιες εμπειριες εχει.
    υπαρχει ενα προβλημα εδω, η σχεση του ενος και του πληθους.
    νομιζω ειναι και θεμα δημοκρατιας
    αν δεχομαστε την δημοκρατια τοτε πρεπει να δεχτουμε οτι μας ενδιαφερει η πλειοψηφια,χωρις αυτο να σημαινει οτι την μειοψηφια την πεταμε στα σκουπιδια.
    κατα συνεπεια πως μπορει το ατομο να περναει καλα αν το συνολο δεν περναει καλα?
    με λιγα λογια αν θελουμε να λεμε οτι εχουμε ενα επιπεδο πολιτισμου δεν μπορουμε να ανεχομαστε καποιοι να ειναι ξυπολητοι και καποιοι αλλοι να εχουν 10 ζευγαρια παπουτσια.
    οσο για τις ιδεολογιες υπαρχουν και θα υπαρχουν διοτι ο ανθρωπος πρωτα σκεφτεται και μετα ενεργει
    πρωτα φτιαχνει ενα σχεδιο και μετα περναει στην πραξη και βλεπει αν το σχεδιο ειναι εφαρμοσιμο αν θελει αλλαγες
    επι πλεον κατι που εφαρμοζεται για πρωτη φορα σιγουρα ειναι λιγοτερο καλο απο την δευτερη φορα κοκ
    καθε φορα υπαρχει η πειρα του προηγουμενου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Η διαφορα μεταξυ πλούσιων και φτωχων είναι όντως εντονοτατη στις ΗΠΑ.
    Αλλα από την άλλη μεριά η επικρατούσα άποψη είναι ότι το φαινόμενο φτώχιας είναι ατομική αποτυχία. Στη Σουηδία πιστεύουν το αντίθετο. Οτι ειναι αποτελεσμα κοινωνικής αποτυχίας.

    Από αυτα που έχω δει εγω τεινω να πιστεύω ότι είναι αποτελεσμα ατομικής αποτυχίας (για τις ΗΠΑ).
    Τα προγραμματα εκαπίδευσης φτωχων πάμπολλα, λιγοι τα προτιμουν. Τα κολλέγια προσφερουν πολλες εναλλακτικές λύσεις για αυτούς που έχουν προβλήματα στα Αγγλικα ή Μαθηματικα (δωρεαν ιδιαίτερα), λίγοι πανε.
    Τα community colleges που εχουν φτιαχτει ειδικα για αυτούς που γυρεύουν μια δεύτερη ευκαιρία, εχουν απώλειες 50%. Το δε κράτος έχει ήδη πληρώσει τα δίδακτρα όλων αυτών που έφυγαν στη μέση.

    Γιατι;
    Σε μεγαλο βαθμό η απαντηση είναι η τοπικη κουλτουρα μερικών πληθυσμιακών ομάδων που αποθαρρύνει την μαθηση και αποζητα το χρήμα, με όποιο τρόπο. Οι ισπανοφωνοι πχ (κυρίως από Μεξικό και λιγότερο από Κούβα)εχουν ποσοστα εγκαταλειψης λυκειου που φτάνουν το 30%. Οι ίδιες οι οικογενειές τους τους ενθαρρύνουν διοτι θέλουν την μεν κόρη να την παντρέψουν γρηγορα, το δε γιο να αρχίσει να φερνει λεφτά στο σπίτι.

    Με λίγα λόγια, η απόψή μου είναι ότι δεν φταιει το οικονομικό συστημα της Αμερικής για την φτώχια, αλλά οι επιλογες που κάνουν ορισμένες πληθυσμιακές ομαδες.

    The fault lies with the individual, not with the free markets.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. Τίποτα στον αστικό φιλελευθερισμό δεν αναφέρεται σε ανςτερότητα λαών, οπότε μπορείς να αποχωρήσεις προς χρυσλή αυγή μεριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. "My passion is that Britain will become the great globalisation success story of this century."

    Ποιός είπε το παραπάνω (χθες)?

    a) Tony Blair
    b) David Cameron
    c) Gordon Brown
    d) A British CEO
    e) Άλλος?

    Ο ίδιος, μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο του CBI είπε μεταξύ άλλων

    a) He called on Britain to become an EVANGELIST (!!!) for globalisation

    b) He argued that free trade, open markets and flexibility were the pre-conditions of success in the global economy.

    c) He proposed that:

    1) "The risk-based approach of the future that Britain is now pioneering is founded on a different view of the world - trust in the responsible company, the educated consumer and the informed employee"

    2. "There is a real question about what is the destiny of Britain in a world where globalisation means you can buy almost any service anywhere"

    ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ (για τη Βρετανία)????

    --------------------------

    Οπότε και ο γράφων σας ρωτά>>>>

    What is the YOUR (peronal, family, national, etc.) "destiny" in a world where globalisation means you can buy almost any service anywhere?

    ---------------------------

    Αυτά στην Λόνδρα/Αλβιώνα ("άλλο κλίμα", κ.α.). Στην Ελλάδα (Ν.Α Ευρώπη, Μεσόγειος, Ν. Βαλκάνια):

    Ο γράφων (έχει) προτείνει ως βάση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας (βάση, όχι αποκλειστικότητα) την παραγωγή άυλων προϊόντων (intangible goods) διεθνούς απήχησης (μαζικής είτε niche). Βάση αυτής της συλλογιστικής, μεταξύ άλλων, είναι και η παρατήρηση ότι οι "υπηρεσίες" (παροχή, βλ. "ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ") δεν δείχνουν να πολυ-ταιριάζουν στους Έλληνες τελικά! Η δε βιομηχανία υλικών αγαθών .... μικρή ήταν και μικρότερη γίνεται (<20% ως ποσοστό).

    Αυτά τα "αιρετικά" καπιταλιστικά, εν Αθήναις (και όχι στη Λόνδρα και το Σίτυ ούτε την κοιλάδα του Ρουρ)!

    Goodnight Gordon!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. Η επιλογή του καλύτερου ξενοδοχείου είναι υποκειμενική.
    Άλλος θέλει οπωσδήποτε πισίνα, άλλος καλό φαγητό, άλλος ωραία κρεβάτια κ.λπ.

    Από την "ψηφοφορία" στο blog, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Σκανδιναβικές χώρες αναδεικνύονται ως το καλύτερο ξενοδοχείο.
    Είναι κρίμα πάντως που κάποιοι προσπάθησαν να μειώσουν αυτό το ξενοδοχείο λέγοντας ότι δεν τους αρέσει διότι ο ξενοδόχος πίνει και είναι ξενέρωτος!
    Ωραία κριτήρια επιλογής.
    Κάποιος είπε ότι θυμάται τους νορβηγούς όταν αποκλείεται από τα χιόνια στην Ελλάδα χωρίς να γνωρίζει ότι η Νορβηγία λόγω του golf stream έχει πολύ πιο ήπιο κλίμα από την Φινλανδία και κυρίως ότι εκεί ο κόσμος έχει ειδικά λάστιχα στα αυτοκίνητά του για τον χειμώνα (vinterdäck) , υπάρχει απίστευτο σύστημα εκχιονισμού και δεν αποκλείεται κανένα χωριό.

    Το να κρίνουμε κάτι σύμφωνα με την φαντασία μας και όχι με πραγματικά δεδομένα είναι νομίζω αφελές.
    Ενώ πολλοί φίλοι/ες έψαξαν, βρήκαν στατιστικές, μελέτες και έρευνες και βάσει αυτών τοποθετήθηκαν.
    Αυτό σημαίνει ωριμότητα.

    doctor

    p.s. Lifer τι βιβλίο να ανοίξουμε; Πλεύρη ή Αδόλφο; Είσαι ακριβώς 73 χρόνια πίσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. ΟΙ παραλληλισμοί που κάνουμε είναι αποκαλυπτικοί για την νοοτροπία μας.
    Όποιος βλέπει την κοινωνία σαν ξενοδοχείο έχει μάθει να μην δουλεύει για το μέρος που ζει αλλά να το περιμένει τέλειο, να ικανοποιείται η κάθε του επιθυμία απλά επειδή πληρώνει, να εξαγοράζει την ευγένεια και την καλοσύνη των άλλων.
    Δεν μου κάνει εντύπωση που ο κ. Δήμου έχει σαν πρώτυπο διαμονής και συστήματος το πιο στεγνό, μοναχικό και απρόσωπο μέρος που υπάρχει: το Ξενοδοχείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. Σιχαίνομαι την στατιστική.
    Αλλά μια και σας αρέσει τόσο, ρίξτε μα ματιά στο διαδίκτυο για τις αυτοκτονίες, τους παιδεραστές και την κακοποποίηση γυναικών.
    Πως αλλιώς βέβαια να διασκεδάσεις όταν όλα είναι καλλυμένα από χιόνι και τα μαγαζιά κλείνουν στις 6 το απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. Το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον και η συζήτηση ζωηρή, αλλά νομίζω πως μας διαφεύγουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις, χωρίς τις οποίες οποιοδήποτε "σύστημα" είναι καταδικασμένο αργά ή γρήγορα σε αποτυχία.

    Επειδή κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να μην κάνουμε απλώς "θεωρητικές" ασκήσεις επί χάρτου με μπόλικα "οράματα" ή να βλέπουμε μόνο τη "γειτονιά" μας, παραβλέποντας (ή και αδιαφορώντας για το) τι συμβαίνει στον υπόλοιπο πλανήτη, θα επιχειρήσω να θέσω τις προϋποθέσεις αυτές, όπως τις αντιλαμβάνομαι.

    Κατανοώ φυσικά πως είναι αδύνατο να αναπτυχθούν όπως θα ήθελα στα σχόλια ενός post (γεγονός που μπορεί να επιφέρει αρκετές παρανοήσεις και να οδηγήσει και σε παρεξηγήσεις), αλλά θα κάνω μια προσπάθεια.

    Ξεκινάμε λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ 1:

    Η βασικότερη προϋπόθεση για να έχουμε ένα δίκαιο σύστημα κοινωνικής οργάνωσης είναι πολύ απλή, αλλά συχνά δε θέλουμε να τη δούμε (μόνο ο Reactor69 το έθιξε) - επειδή προφανώς έρχεται σε αντίθεση με το "βασικό" μας ένστικτο και (για την πλειονότητα του ανθρώπινου πληθυσμού) με τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις:

    * Η συγκράτηση του παγκόσμιου πληθυσμού σε λογικά επίπεδα *

    Όπου το "λογικό" επίπεδο εξαρτάται από ένα πλήθος αλληλεξαρτώμενων παραγόντων, όπως η τεχνολογική πρόοδος, η παγκόσμια ικανότητα (capacity) παραγωγής και διανομής βασικών αγαθών, ο ορισμός κάποιων αγαθών ως "βασικών" (ΠΟΛΥ σημαντικός παράγοντας), οι (υπερ)καταναλωτικές μας συνήθειες, η τάση για "κατοχή" αγαθών (ιδιοκτησία) έναντι της "utilized" χρήσης τους κλπ.

    Προφανώς είναι απίθανο έξι δις νοματαίοι να απολαμβάνουν το επίπεδο ζωής και να έχουν τις καταναλωτικές συνήθειες του μέσου Αμερικανού ή Σουηδού πολίτη, χωρίς να καταρρεύσει το (υπάρχον) σύστημα! Για να μην αναφέρω τις τραγικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και κατά συνέπεια τις ακόμα πιο τραγικές σε μας τους ίδιους από την αυξημένη ενεργειακή κατανάλωση.

    Όσο καλό και άγιο και τεχνολογικά προηγμένο κι αν είναι ένα "σύστημα", η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή θα το οδηγήσει αργά ή γρήγορα στην πλήρη κατάρρευση, ακόμα κι αν κάποτε ξεφύγουμε από τα όρια του πλανήτη μας - χώρια που μια τέτοια διαδικασία μπορεί να πάρει αιώνες. Η μαλθουσιανή ανάπτυξη και τα μαθηματικά γενικότερα δεν ψεύδονται. Όποιος δεν τα λαμβάνει υπόψη του, απλά ...ονειροβατεί - εκτός κι αν αφήσει την πείνα, τον πόλεμο και τον θάνατο να κάνουν τη "βρώμικη δουλειά".

    Δεδομένου μάλιστα πως μιλάμε για ένα σύστημα, το οποίο προφανώς θα φροντίζει για το well being "όσο γίνεται περισσότερων", επομένως και την υγεία τους, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί και από το διαρκώς αυξανόμενο προσδόκιμο ζωής. Για να μην αναφέρουμε κάποιο αρκετά πιθανό (βιο)τεχνολογικό breakthrough που μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετικά μεγάλες "επεκτάσεις" και eventually πρακτικά στην ...αθανασία.

    Αλλά ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα, είναι τραγικό να συνεχίζουμε να κλείνουμε τα μάτια μας και να αφήνουμε την τύχη να καθορίσει το μέλλον μας. Εκτός κι αν πιστεύουμε πως ζώντας μέσα στα "χρυσά κλουβιά" του Δυτικού Πολιτισμού (που ήδη χαρακτηρίζεται από τον περιορισμό των γεννήσεων), θα παραμείνουμε "απρόσβλητοι" από τις εξαθλιωμένες μάζες των υπολοίπων.

    (συνεχίζεται...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. Καλημέρα!

    Η κωμωδία (ή τραγωδία) των παρεξηγήσεων.

    Σχεδόν όλα τα επικριτικά σχόλια παρανάγνωσαν (θελημένα ή αθέλητα) το ποστ.

    Μερικοί πήραν το "ξενοδοχείο" τοις μετρητοίς και άρχισαν να ρωτάνε για τους υπαλλήλους και τις καθαρίστριες (δηλαδή τους κρατικούς λειτουργούς...). Άλλοι μίλησαν για την μοναξιά του ξενοδοχειου...

    Μα ούτε μία παραβολή δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. (συνέχεια από το προηγούμενο)

    Αν κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τα παραπάνω (ή και νομίζουν πως κάποιος Θεός θα μας "φροντίσει" όπως "τα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού") ας αναλογιστούν ΓΙΑΤΙ οι "ιδιοκτήτες" κατοικιδίων ζώων (και οι απανταχού φιλόζωοι) τα υποβάλλουν σε ...στείρωση ;)

    Όσο κι αν ακούγεται "σκληρό" ή "απάνθρωπο", είναι προτιμότερο να "συγκρατούμαστε", ώστε να περνούν όλοι (ή έστω "όσο γίνεται περισσότεροι") καλά, παρά να αναπαράγουμε στρατιές ολόκληρες φτωχών, πεινασμένων και δυστυχισμένων, οι οποίοι συν τοις άλλοις θα ανακυκλώνουν και το πρόβλημα - δυστυχώς συχνά με τις "ευλογίες" πολλών "προνομιούχων" του σημερινού "συστήματος".

    (χωρίς στείρωση βεβαίως, υποτίθεται πως έχουμε ΜΥΑΛΟ και το βάζουμε ΠΑΝΩ από κάτι ΑΛΛΟ)

    Φυσικά, όπως προανέφερα, κάτι τέτοιο αντίκειται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις της πλειονότητας, που βλέπουν την αντισύλληψη ως "αμαρτία" και τα παιδιά ως "ευλογία Θεού", υπακοή στις επιταγές Του ("αυξάνεσθε και πληθύνεσθε") ή (και για τους μη θρήσκους) ακόμα και ως κοντόφθαλμη λύση του "ασφαλιστικού" προβλήματος, αδιαφορώντας για την υποθήκευση του μέλλοντός τους!

    Αλλά για αυτά και για άλλα θα αναφερθώ στις επόμενες "προϋποθέσεις".

    (όταν βρω χρόνο - πάντως άφησα μπόλικα ...hints στο παρόν κείμενο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. Η παραβολή πρέπει να έχει τις σωστές αντιστοιχίες για να βγάζει νόημα. Μην κατηγορείς εμάς για το δικό σου λάθος. Αν άλλο ήθελες να πεις, πες αυτό το άλλο.
    Και η μοναξιά όπως ανέφερα έχει τον δικό της ρόλο, στην ίδια την παραβολή. Όταν ο πολίτης είναι μόνος, νιώθει οτι δεν συμμετέχει στο... ξενοδοχείο, τότε ψάχνει και κατανοεί μόνο τις πελατειακές σχέσεις σε μια κοινωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. Χρμ.. να διαβάσω τα σχόλιο του Μίκυ ή ολόκληρη την εφημερίδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. mickey φυσικά το σχόλιό μου δεν αφορούσε το δικό σου (ανέβηκαν ταυτόχρονα).
    Περιμένω το 2. 3. και την συνέχεια. Πάντως ο Malthus έπεσε έξω (χρονολογικά). Δεν είχε προβλέψει την τεχνολογία.


    zzzzzzzzz όπως διαλέγουμε ξενοδοχείο διαλέγουμε και blog. Κι όταν δεν μας αρέσει τίποτα σε αυτό που είμαστε, γιατί παραμένουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. Για τους ίδιους λόγους που παραμένεις Ελλάδα υποθέτω: Λέω ο.τι θέλω, δεν μου κοστίζει τίποτα, και δεν μπορεί να με διώξει κανείς.
    Και για έναν μόνο δικό μου λόγο: σπάω πλάκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. Είμαι οπαδός της θεωρίας Friedman και της ελεύθερης οικονομίας.
    Οταν όμως στο management του "ξενοδοχείου" τοποθετούνται ανίκανα και διεφθαρμένα κομματικά στελέχη,το ξενοδοχείο δεν θα πάει μακρυά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. Καλημέρα,

    «Μα ούτε μία παραβολή δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε;» (ΝΔ)

    Επιστρέφω την ερώτηση (δεδομένου ότι απευθύνεται και στην αφεντιά μου). Οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου δεν είναι, φυσικά, οι κρατικοί λειτουργοί, είναι αυτοί που δουλεύουν για να παραγάγουν τις υπηρεσίες καλοζωίας που απολαμβάνουν οι ένοικοι.

    Ακόμη και το «σύστημα του ξενοδοχείου», εν τη άκρως αποκαλυπτική παραβολή του, προϋποθέτει ότι κάποιοι θα πρέπει να μείνουν απ' έξω για να παράγουν αυτά που θα καταναλώνουν οι προνομιούχοι ένοικοι. Πλούτος χωρίς εργασία δεν παράγεται - το ζήτημα είναι πώς διανέμεται ο παραγόμενος πλούτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. vrennus said...
    "Οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου δεν είναι, φυσικά, οι κρατικοί λειτουργοί, είναι αυτοί που δουλεύουν για να παραγάγουν τις υπηρεσίες καλοζωίας που απολαμβάνουν οι ένοικοι".

    Μα όλοι εργάζονται - και οι ένοικοι και οι υπάλληλοι. Οι οποίοι, αφού τελειώσουν το ωράριό τους, μένουν και αυτοί σε ένα ωραίο ξενοδοχείο.

    Έχετε μπλέξει το ξενοδοχείο με διακοπές και πολυτέλειες. Το νόημα της παραβολής είναι ότι ΟΛΟ το σύστημα είναι ξενοδοχείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. Πρωί-πρωί και θυμήθηκα το χειρότερο και πιο κυνικό επάγγελμα: του ξενοδόχου. Αν πουλάς μπανάνες, τσιγάρα, PC, εκκλησιαστικά είδη και δεν πουλήσεις σήμερα αρκετά, μπορείς να πεις ‘ε, θα βάλω τα δυνατά μου αύριο να έρθω στα ίσα’. Στον ξενοδόχο μέρα που περνάει με κρεβάτια άδεια είναι μέρα χαμένη. Δεν γυρίζει πίσω.

    Έτσι κλείνει παραπάνω δωμάτια από όσα έχει, αν δεν έχει που να κοιμίσει κόσμο κάνει τράμπα με γειτονικούς ξενοδόχους (που κάνουν το ίδιο μ’ αυτόν άλλες φορές), δεν καταδέχεται καν να μετρήσει ‘κεφάλια’ στο ξενοδοχείο. Σιγά μη δώσει τόση αξία στους πελάτες. Σεντόνια μετράει κάθε μέρα. Δικά του πράγματα.

    Και στη ρεσεψιόν, όλο ’σεις’ και ‘σας’ και ‘καλημέρα’ – μόνιμη προεκλογική περίοδος. Ο παράδεισος των έμμεσων φόρων λέγεται λόμπι, μίνι μπαρ, in house ρεστοράν και καταστήματα.

    Ποιά παραβολή λοιπόν; Σε τέτοιο περιβάλλον ζούμε στ’ αλήθεια. Ας έλεγες τουλάχιστον να βγάλουν το σηματάκι Do Not Disturb από τις πόρτες των διευθυντών. Για τις πόρτες στων πελατών είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Τα συστήματα των ΗΠΑ και της Σουηδίας αποτελούν νομίζω τα 2 άκρα της ελεύθερης αγοράς, χωρίς να μπορεί να πει κάποιος ποιο είναι καλύτερο –εξαρτάται από τις προσωπικές προτιμήσεις του καθενός. Στο ένα (ΗΠΑ), η ελευθερια είναι μεγαλύτερη και ο καθένας έχει την ελπίδα πως με σκληρή δουλειά μπορεί να γίνει εκατομμυριούχος, αλλα υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τα χάσει όλα. Στο άλλο, πολύ πιο δύσκολα γίνεσαι πάμπλουτος, αλλα υπάρχει ένα πολύ καλο δίχτυ ασφαλειας. Διαλέγουμε και παίρνουμε λοιπόν, και φυσικά υπάρχουν και πολλά ενδιάμεσα συστήματα που δουλεύουν αρκετά καλά.
    Τα συστήματα όπου όλοι είναι υποχρεωτικά ίσοι (θεωρητικά), η πράξη έδειξε πως δε λειτουργούνε γιατί δεν έχει κανένας κίνητρο να κάνει τίποτα, εφόσον δεν έχει τίποτα να κερδίσει.

    Όσο για τα προβλήματα (ανεργία, φτώχεια), αυτά είναι ατέλειες της εφαρμογής μιας θεωρίας στην πράξη: πως αλλιώς εξηγείται πως χώρες με παρόμοια συστήματα έχουνε διαφορετικά επίπεδα ανεργίας?

    Mickey,
    συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τα σχόλιά σου, αλλα χρειάζεται μια διευκρίνηση: εσύ μιλάς για το αν το σύστημα των "ξενοδοχείων" μας είναι βιώσιμο, ως σύνολο. Δηλαδή αν ο εξωγήινος μας θα αποφάσιζε να έρθει να μείνει στον πλανήτη Γη ή αν θα διάλεγε έναν άλλο πλανήτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. Και να δίνετε και κανά tip στον receptionist ρε τσιγγούνηδες.
    Τσάμπα είμαστε τόσο ευγενής μαζί σας;
    :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. Με τον κ. Δήμου ή συμφωνείς, ή απλά δεν έχεις καταλάβει τελικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. Καλημέρα!

    Απ'οτι κατάλαβα από αντιδράσεις ορισμένων εδώ (........) υπάρχει πολύς κόσμος που προτιμά να παραμένει στο ίδιο ξενοδοχείο ακόμη και αν δεν του αρέσει καθόλου, όταν δίπλα υπάρχει άλλο που είναι ταμαμ στις προτιμήσεις του!! (γιατί αγόρι μου χαλιέσε τζάμπα??/)

    Κατά τα άλλα μάλλον είμαστε σε διαρκής αναζήτηση ενός καλύτερου ξενοδοχείου.
    Βγείτε από το σπίτι σας μια μέρα και ζήστε την μέρα σας με διάθεση καταγραφής.
    ΘΑ ΤΡΕΛΛΑΘΕΙΤΕ

    Μετρήστε πόσο πράσινο συναντήσατε, πόσο άργησε το λεωφορείο, σε πόσες λακούβες πέσατε μέσα, πόσο χρόνο χάσατε σε δημόσιες υπηρεσίες κτλ. κτλ.

    Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. Άλλος ένας μύθος…
    Δεν είναι στις πρώτες θέσεις στην αυτοκτονία
    Οι Σκανδιναυικές


    1. Lithuania
    2. Russian Federation
    3. Belarus
    4. Kazakhstan
    5. Slovenia
    6. Hungary
    7. Estonia
    8. Ukraine
    9. Latvia
    10. Japan

    11. Sri Lanka.
    12. Belgium
    13. Finland
    14. Croatia
    15. Switzerland
    16. Cuba
    17. Austria
    18. Republic of Korea
    19. France
    20. Republic of Moldova

    27. Denmark
    29. Sweden
    43. Norway

    45. United States
    59. United Kingdom
    71. Albania
    77. Mexico
    78. Greece
    91. Iran
    95. Egypt
    99. St. Vincent and the Grenadines
    List of countries by suicide rate

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. Ποιός είπε οτι είναι πρώτες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. Και έχεις ιδέα από στατιστική ή μας το παίζεις τρελίτσα;
    Η λίστα σου συγκρίνει διαφορετικές χρονιές.
    Με διαφορά μεχρι και 16 χρόνια !
    χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. DimitrizZzZz
    said

    Η λίστα σου συγκρίνει διαφορετικές χρονιές.

    Αυτό είναι επιχείρημα υπέρ των Σκανδιναβών που διαθέτουν στατιστική
    και βγάζουν τα "άπλυτα" τους στη φόρα
    Η λίστα θα ταν πιο αντικειμενική
    αν τριτοκοσμικές χώρες έδιναν
    περισσότερα στοιχεία.......


    Αν βρεις καλύτερη λίστα φέρτην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. Ergotelina η θέση της Ελλάδας στις αυτοκτονίες είναι πλαστή. Δεν δηλώνονται για λόγους θρησκευτικούς (απαγόρευση ταφής).

    Να διορθώσω μία φράση μου. Έγραψα (πριν λιγο): "Το νόημα της παραβολής είναι ότι ΟΛΟ το σύστημα είναι ξενοδοχείο".

    Λάθος. Το σωστό είναι πως όλο το σύστημα ΚΡΙΝΕΤΑΙ σαν ξενοδοχείο.

    Η παραβολή (και το ποστ) αφορά τα κριτήρια επιλογής συστήματος και όχι ...τουρισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. Η στατιστική δεν βγαίνει αππό την δήλωση των συγγενών στον παπά της ενορίας τους, αλλά από ιατσοδικαστικά και αστυνομικά στοιχεία.
    Η πλαστότητα λόγω θρησκείας είναι μπούρδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. Katsaris
    Μου θύμισες ένα πείραμα που έκανα κάποτε και συστήνω και σ’ εσάς.

    Κοιτάξτε γύρω το σπίτι σας και προσπαθήστε να βρείτε έστω ένα αντικείμενο που σας κάνει τη ζωή πιο δύσκολη ή άσχημη. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος, αλλά εγώ βρήκα μόνο το ξυπνητήρι. Κατέληξα πως τα περισσότερα αντικείμενα συνδυάζουν την ομορφιά με την χρηστικότητα (π.χ. το τραπέζι, η μολυβοθήκη, το πόμολο, το πιάτο, το χαλί είναι χρηστικά αντικείμενα αλλά δεν διάλεξα τυχαία τα συγκεκριμένα). Κάποια είναι κυρίως χρηστικά και κάνουν τη ζωή πιο εύκολη κι ενδιαφέρουσα (ο υπολογιστής, τα καλοριφέρ, το φλοτέρ στο καζανάκι, το τηλέφωνο), ενώ άλλα έχουν μόνο αισθητική χρήση (πίνακες, κεριά, διακοσμητικά). Με λίγα λόγια: μέσα στο σπίτι μας προσπαθούμε να κάνουμε τη ζωή μας πιο όμορφη και πιο εύκολη.

    Τώρα κάντε το ίδιο πείραμα στο δρόμο. Θα δείτε τα ακριβώς αντίθετα: θα βρείτε ένα σωρό αντικείμενα που κάνουν τη ζωή μας πιο δύσκολη κι άσχημη. Σκουπίδια, παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, άναρχη δόμηση, ελάχιστο πράσινο, οδηγούς να σταματούν στις διαβάσεις πεζών, κάδους απορριμμάτων πάνω στο πεζοδρόμιο, μηχανάκια χωρίς εξάτμιση...

    Θα έβαζες ποτέ ένα τρυπάνι να δουλεύει στο σπίτι σου χωρίς λόγο; Θα έβαζες ένα τραπέζι στη μέση του διαδρόμου; Θα πετούσες σκουπίδια στο πάτωμα; Θα άδειαζες το μπαλκόνι σου από τις γλάστρες;

    Με λίγα λόγια, η άποψη του Έλληνα για το οικείο, το περιβάλλον του, σταματάει στους τοίχους του σπιτιού του. Μέσα σε αυτό προσέχει την ποιότητα της ζωής του - έξω από αυτό την καταστρέφει. Και υπερθετικά: το τυπικό ελληνικό σπίτι είναι πάντα τακτοποιημένο (στο δικό μου δεν μπορούσα καν να μπω στο σαλόνι), ενώ ο τυπικός ελληνικός δημόσιος χώρος είναι βρώμικος κι αφημένος στην τύχη του.

    Η αντιπαραβολή του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου λέει αρκετά για τις έννοιες ‘ατομικότητα’ και ‘κοινωνία’ στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. Dimitrisszszszssz

    Θα δες οτι οι δυτικές χώρες δίνουν χρoνιά 2000 με 2003

    και οι τριτοκοσμικές
    1987,1991 κτλ

    Οι παιδεραστές ίσως είναι
    περισσότεροι στην Δυτ.Ευρώπη

    Δε βρήκα λίστα

    αλλά για την κακοποίηση γυναικών
    τα πρωτεία πάνε στις χώρες της Ασίας
    Εκεί ο Φεμινισμός είναι ανέκδοτο...



    Το επιχείρημα πάντως "Η παγωνιά προκαλεί Κατάθλιψη και Εσωστρέφεια" έφερε και το LINUX...


    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. dimitrizzzz said...
    Η στατιστική δεν βγαίνει αππό την δήλωση των συγγενών στον παπά της ενορίας τους, αλλά από ιατσοδικαστικά και αστυνομικά στοιχεία.
    Η πλαστότητα λόγω θρησκείας είναι μπούρδα".

    Eυχαριστώ για την μπούρδα, ευγενέστατε κύριε. Η στατιστική βγαίνει από τις βεβαιώσεις ιατρών - και επειδή ζω στο περιβάλλον τους ξέρω δεκάδες περιπτώσεις όπου η πίεση των συγγενών τους έκανε να γράψουν "ανακοπή" στο πιστοποιητικό θανάτου.
    Γιατί; ΔΙΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΧΩΡΑ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΗΔΕΙΑ. Πρέπει να σε θάψει παπάς (εκτός αν είσαι ο Φλωράκης).
    Σας επιστρέφω την μπούρδα στην νυοστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. paragafos

    απίθανη περίπτωση ρατσισμού: να πάτε να πεθάνετε παρακάτω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που κάποιοι συγγενείς έχουν την ικανότητα να πιέσουν τον γιατρό να βάλει ψεθδή αιτία. Απλά επειδή στο περιβάλλον σας έχετε ανθρώπους με τέτοια επιρροή, μην αγνοείτε οτι η συντριπτική πλειοψηφία δεν την έχει.
    Οπότε η αλλοίωση τοθ στατιστικού δείγματος είναι μηδαμινή.
    Ισοσταθμίζεται μάλιστα από περιπτώσεις που ενώ δεν είναι αθτοκτονίες παρουσιάζονται ως τέτοιες (θάνατοι στις φυλακές, ιδρύματα κλπ), όπως γίνεται παγκόσμια και δεν είναι, για άλλη μία φορά, μοναδικό Ελληνικό φαινόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. ΝD

    Αν δηλώσεις ''ανακοπή'' ή άλλο λόγο
    για συγγενή σου που αυτοκτόνησε
    υπάρχει περίπτωση και να τον
    θάψεις ...

    Η Εκκλησία επίσημα αρνείται την ταφή
    στους αυτόχειρες..

    Ανεπίσημα βέβαια με τον ιατροδικαστή
    όλοι βρίσκουν μια συμβιβαστική λύση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. εργοτελίνα γιατί μιλάς για πρωτιά;
    Ένα δεν βλέπεις πόσο υψηλό αριθμό αυτοκτονιών έχουν; Οτι δεν είναι πρώτες σε μάρανε; Ή έφτιαξες μετάλια και μοιράζεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. Συμπλήρωμα στο παραπάνω σχόλιό μου.

    Φυσικά είναι πολύ πιθανό να διαλέξουμε ξενοδοχείο με κριτήρια όχι μονο οικονομικά, αλλα και με βάση το που μένουνε οι φίλοι μας, ποια κουζίνα μας αρέσει, αν είναι παραθαλασσιο και πολλά αλλα εντελώς υποκειμενικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. Οι ΗΠΑ θα ήταν νεκρές οικονομικά αν δεν έκανα από έναν πόλεμο κάθε 2-3 χρόνια.
    Ήδη είναι καταχρεωμένες, αλλά άντε ζήτα τους τα λεφτά.
    Η Γερμανία μας χρωσταάει τις πολεμικές αποζημιώσεις ακόμη. Μας έκανε ζημιά και δεν την πλήρωσε. Άντε να τους τη ζητήσεις.
    Η Κίνα αναπτύσσεται επειδή έχει κόσμο που δουλεύει 16 ώρες με αμοιβή ισόποση των 5 ευρο.
    ΠΟλλές από τις υπόλοιπες εισπράτουν από άμεσες ή έμμεσες αποικίες.
    Να σου θυμίσω πρόσφατες επεμβάσεις Γαλλικού στρατού στην κεντρική αφρική;
    Έτσι βγαίνει το χρήμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. DimitrizZzZz

    The myth of Swedish suicide” has its roots in the late-1950s when the American President Dwight D. Eisenhower referred to it in a speech which had been based on an inaccurate briefing. The President had tried to paint a negative picture of Sweden, a nation which - with its cradle-to-grave socialism - had set itself on a post-war neutral stance outside the then embryonic-NATO and American influence. Ever since many people have accepted the picture as fact and perpetuate the myth.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. 29.Sweden 2001 18.9 8.1 13.4

    Κάτσε ρε εργοτελίνα θα μας τρελάνεις;
    το 13,4% των θανάτων τους είναι από αυτοκτονίες και το θεωρείς μύθο;
    Δεν καταλαβαίνω, σου φαίνεται μικρό το ποσοστό, τι θες να μας πεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. Επίσημα μεν, αλλά ανεπίσημα ο παπάς του χωριού διόλου ενδιαφέρεται πως πέθανε κανείς. Οπότε, αυτοκτονία ή όχι, το ίδιο κάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. Πως εκμεταλλεύονται οι ΗΠΑ τον υπόλοιπο κόσμο; Μετά την εγκατάλειψη του κανόνα του χρυσού, το δολάριο ανεδείχθη ως το ένα και μοναδικό νόμισμα της υφηλίου. Μέσω αυτού υπάρχει μία έμμεση φορολογία που επιδίδονται οι ΗΠΑ σε κάθε πολίτη όλων των λαών. Αυτή η συσσώρευση του πλούτου πάει κατευθείαν στις τσέπες των αμερικανών. Με πιο απλά λόγια, οι ΗΠΑ έχουν την πολυτέλεια να εξοπλίζουν το ξενοδοχείο με υπερπολυτελείς είδη τελευταίας μόδας και ένα σωρό πεταγμένα λεφτά σε άχρηστες έρευνες. Αυτοί θα έχουν λατινοαμερικάνους στις καταναγκαστικές δουλειές, άλλοι θα πληρώνουν για αυτό το ξενοδοχείο. Ας τολμήσει κάποιος να αλλάξει το δολάριο με άλλο νόμισμα, πχ το ευρώ. Ότι έπαθε ο Σαδάμ, ότι θα πάθουν και αυτοί στο Ιράν ή στην Βενεζουέλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. Σωστότερη θα ήταν η παραβολή αν οι ένοικοι ήταν και οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου. Αν το προσωπικό που καθαρίζει τις λεκάνες είναι και αυτό που τις βρωμίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Σχετικά άσχετο:

    Αυτό που κάνουν οι ΗΠΑ στους περισσότερους πολίτες τους είναι εκπληκτικό: τους μπολιάζουν με ένα είδος "εθνικισμού" που μπροστά του ωχριά ο εθνικισμός π.χ. των φασιστοειδών που σήμερα κυβερνούν την Πολωνία, οδηγώντας την στην ελεύθερη αγορά.

    Για να περιγράψουμε το φαινόμενο, μαζί με φίλους και συναδέλφους (και Αμερικανούς), έχουμε φτιάξει την λέξη "financionalism", που συμπλέκει ηχητικά το "finance" και το "nationalism". Παρακαλώ, διαδώστε την:-)

    Αδιαφορώντας για την αστερόεσσα, το (μη) κοινό τους παρελθόν και τα μόλις 250χρονα "εθνικά" γονίδιά τους, ψάχνοντας τί τους ενώνει, οι πολίτες των ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει έναν "υπερεθνικό" εθνικισμό που αφορά το χρήμα και την θεά Αγορά, θελκτικά ντυμένη με τον χιτώνα της ελεύθερης οικονομίας ("τώρα μπορείς και συ!"), η οποία εξασφαλίζει την επιτυχία at all cost ως αυτοπραγμάτωση, και τελικά την ευτυχία ή, next best, την ευωχία!

    Πού να φανταζόταν ο Μαρξ (@ΝΔ: αργεί το ποστ;) ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι σήμερα θα πίστευαν όπως αυτός ότι τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στο χρήμα...

    Ισως θυμάστε σε παλαιότερο νήμα για την ανεργία: όταν αναφέρθηκα σε άστεγους στις ΗΠΑ, πήρα την πέραν του Ατλαντικού απάντηση ότι είναι "στην πλειονότητά τους ψυχικά άρρωστοι ή χρήστες ουσιών".

    Αυτό επειδή, σύμφωνα με το financionalism, είναι αδύνατον να αποτύχεις στις ΗΠΑ! Θα πρέπει να είσαι τρελλός για να αποτύχεις! Ή, αν αποτύχεις, πρέπει να παίρνεις ναρκωτικά, όπερ και πάλι κατά βάθος τρελός, αφού με τόσες ευκαιρίες ευδαιμονίας γύρω σου, θα πρέπει να σου 'χει στρίψει για να θες να "ευδαιμονίσεις" περισσότερο.

    Τέλος, αν θεωρηθείς σώφρων και νηφάλιος και πάραυτα αποτύχεις, μάλλον είσαι προδότης και το έκανες επίτηδες, σαν κάτι άλλους αλήτες που αυτοκτονούν κάνοντας σκοινί τα ρούχα τους - πασιφανώς για να δυσφημήσουν τις φυλακές τους.

    Συνάδει με την άποψη ότι η φτώχεια είναι "ατομική αποτυχία". Ενα βηματάκι ακόμη υπάρχει, για να φτάσουμε στο ότι οι φτωχοί αποτυγχάνουν να πλουτίσουν εσκεμμένα για να δυσφημήσουν το "σύστημα". Κάντε το, καλοί μου financionalists!

    Είναι σημαντικό, για τις ανάγκες σας, να απαξιώσετε την φτώχεια όχι απλώς ως ελάττωμα, αλλά ως κάτι "ανήθικο". Τότε θα είστε στο σωστό δρόμο, προφυλαγμένοι από το μέλλον, ακόμη κι αν η αισθητική γίνει η ηθική. Γιατί οι φτωχοί είναι πρωτίστως "αντιαισθητικοί".

    Οι financionalists επαναλαμβάνουν διαρκώς, ως μάντρα (χειρότερα από τους πάλαι ποτέ νεολαίους της Σοβιετίας), διάφορες ατάκες επιπέδου αυτοκόλλητου σε προφυλακτήρα ("η ελεύθερη οικονομία σώζει"), απορώντας που κάποιοι άλλοι, θνήσκοντες, αργούν να τις δεχτούν ως αυτονόητες!

    Εκεί αρχίζει (και τελειώνει) κάθε δυνατότητα φαντασιακού για τον μέσο Αμερικανό πολίτη: βαφτίζοντας αυτήν την χειραγωγούμενη ομαδική παράκρουση σε "ρεαλισμό".

    Θα περίμενε κανείς, ότι οι ζώντες στις ΗΠΑ δεν τις γνωρίζουν από τις ταινίες του Χόλιγουντ, άρα, κοιτώντας γύρω τους, θα μπορούσαν να αντιληφθούν τί ακριβώς συμβαίνει. Ομως, όχι. Η κατασκευή της εκεί καθημερινής ζωής και η πριμοδότηση της ομαδικής παράκρουσης από όλους τους φορείς κοινωνικότητας θριαμβεύει. Είναι συχνό το φαινόμενο, ένας πολίτης των ΗΠΑ να γνωρίζει τη χώρα του μόνο μέσα από το Χόλιγουντ! Σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν έχω συναντήσει τόση εθελούσια τύφλωση, με μη αμιγώς θρησκευτικό περιεχόμενο.

    σ.σ. Στην ελλάδα η τύφλωση πέρασε μέσα από τον χριστιανισμό με το "εξάμβλωμα" του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Στις ΗΠΑ υπάρχει τελευταία μια ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία του προτεσταντισμού να καπηλευτεί την τύφλωση - αναμένουμε, καθώς είναι φτωχός σε τελετουργίες

    Επειδή δεν έχει από τη φύση του χωροχρονικό έρεισμα, το financionalism μπορεί να υιοθετηθεί με σφοδρότητα και από ανθρώπους εκτός ΗΠΑ. Αυτοί βέβαια δεν έχουν όλα τα "υπέροχα πράγματα" που απολαμβάνουν (;) οι εκείθεν του Ατλαντικού financionalists αλλά τα ονειρεύονται. Τους καταλαβαίνετε εύκολα: έχουν τη θέρμη του Σαούλ που μόλις έγινε Παύλος.

    Σχετικά σχετικό:

    Διακρίνω στα σχόλια δύο κυρίαρχες απόψεις. Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, και αυτοί που πιστεύουν το ακριβώς αντίθετο!

    Το "ξενοδοχείο" είναι σίγουρα μια παραβολή. Αλλά έχει μια σημαντική ιδότητα, που ενδεχομένως έπαιξε ρόλο στην επιλογή του. Πολλοί αναγνώστες -και τουλάχιστον ο zontas- εικάζω πως την κατάλαβαν. Επαναορίζει το χρόνο ταυ-μηδέν! Ανήκει, σημασιολογικά, στον ανιστορικό χρόνο. Μπαίνοντας σε ένα ξενοδοχείο, αφήνεις την Ιστορία και την ιστορία σου απέξω.

    Το "ξενοδοχείο" είναι η πιο φτηνή κολυμπήθρα του Σιλωάμ!

    Είναι λοιπόν ευνόητο πως οι διάφοροι σχολιογράφοι διαφωνούν συγκρουσιακά, όταν πάνε να (συν)κρίνουν συστήματα-ξενοδοχεία. Εκκινούν από αγεφύρωτες όχθες. Κάποιοι από αυτούς είναι στην όχθη του ανιστορικού χρόνου και κάποιοι στην όχθη του ιστορικού.

    Traum

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. Αγαπητέ Νίκο
    δεν βλέπω να αντέχεις πολύ και σε βλέπω σύντομα για "going fishing" για μακρύ χρονικό διάστημα. Η ανοησία άρχισε να ξεχειλίζει με τύπους όπως ο "Σαλτάρω" (τώρα afrikanis) με τις ασυναρτησίες του, όπως o lifer που υποστηρίζει ότι για όλα φταίνε οι εβραίοι , ότι κάποιο κάνουν πυρηνικά ατυχήματα για "πλάκα" και ότι οι σκανδιναβοί αν δεν γίνουν στουπί στο μεθύσι δεν λειτουργούν. Τελευταίος ο αλβανογραικός harry (το αλβανογραικός το χρησιμοποιώ γιατί μόνος έχει αποδώσει στον εαυτό του αυτό το χαρακτηρισμό – για τους άλλους είναι βρισιά) που ότι και να είναι το θέμα του Post αυτός τα δικά του φασιστικό –ρατσιστικά στερεότυπα μέχρι και ποιήμα του αφιέρωσες αλλά αυτός τίποτα.
    Υπάρχουν ακόμα μερικά σχόλια που αποτελούν όαση και κάτι έχουν να σου πουν αλλά πνίγονται μέσα στην ανοησία και τα στερεότυπα.
    Φιλικά
    Αρχαίος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. Katsaris
    Thanks :) Πάντως, η οικολογία (προστασία δημ. χώρων) δεν ήταν στα δυνατά σημεία των Ελλήνων ποτέ, ούτε το '40, ούτε πρωτύτερα.

    Traum
    Μου άρεσε πολύ το κείμενο για το financionalism, αν και το βρήκα λίγο ακραίο. Δεν χαρακτηρίζει όλους τους Αμερικανούς, ούτε ο βαθμός που πιστεύεις ότι ισχύει είναι τόσο υψηλός.

    Κάτι παρόμοιο (σε χαμηλότερους τόνους) είχα διαβάσει όταν κάποια χρόνια πριν, είχα ασχοληθεί με τον εθνικισμό (στο πλαίσιο της Ε.Ε.). Ένα βιβλίο που προέκυψε από μια σειρά του BBC, έλεγε πως σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό, ο αμερικανικός εθνικισμός είναι νέος, ρηχός, unsophisticated. Π.χ. περπατάς στο δρόμο με ένα συνάδελφο καθηγητή μιλώντας για το θέμα του εθνικισμού ακαδημαϊκά και ξαφνικά γυρνάει και σου λέει ‘You know, I love America!’

    Ένας άλλος που θα συμφωνούσατε, έλεγε ότι ο αμερικανικός εθνικισμός δεν έχει (και δεν μπορεί να έχει) σχέση με τους ευρωπαϊκούς που βασίζονται σε γηγενείς κουλτούρες. Έχει λοιπόν την ιδιαιτερότητα ότι βασίζεται σε ένα όνειρο (American Dream, πάνω-κάτω αυτό που λες).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. Νόμιζα πως το κείμενο ήταν για πλάκα αλλά μάλλον λάθος έκανα. Τρομάζω που βλέπω τόσους πολλούς νέους(;) ανθρώπους να κάθονται και να μιλάνε για συστήματα και για το πως θα κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο. Η μεγάλη ανατριχίλα.

    Ρε σεις, αφήστε τον κόσμο στην ησυχία του και ζήστε τον. Και αφήστε τους ηλικιωμένους να έχουν άποψη για το πως πρέπει να είναι που τον έχουν ζήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. Άραγε είμαι ο μόνος που αδιαφορεί για τους σχολιαστές που δεν έχουν blog;
    Τους αισθάνομαι σαν ενοχλητικούς περαστικούς. Σαν τους ματάκηδες που φωνάζουν και καμιά λέξη για να ενοχλήσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. @DimitrizZzZz

    Μύθος είναι να λες οτι είναι πρώτες
    ενώ υπάρχουν ένα σωρό άλλες χώρες..


    1.Λιθουανία
    2.Ρωσία
    3.Λευκορωσία
    4.Καζαχστάν
    5.Σλοβενία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. Οι ηλικιωμένοι είναι οι πλέον ακατάλληλοι για να πουν πως θα γίνει ο
    κόσμος.
    Κατ' αρχήν θα τον αφήσουν σύντομα οπότε δεν τους αφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. εργοτελίνα, ο μόνος που έθεσε θέμα πρωτιάς είσαι εσύ, και μάλιστα το έκανες με την άρνηση αυτής της πρωτιάς.
    Ωραία λοιπόν, κι εγώ καταρρίπτω τον μύθο των πράσινων αλόγων, ανακοινώνοντας οτι δεν υπάρχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. DimitrizZzZz said...
    "Οι ηλικιωμένοι είναι οι πλέον ακατάλληλοι για να πουν πως θα γίνει ο κόσμος.
    Κατ' αρχήν θα τον αφήσουν σύντομα οπότε δεν τους αφορά".

    Tι να σου πω - μας έχεις καταϋποχρεώσει σήμερα. Όλο ευγένεια και φιλοφρόνηση. Πραγματικό περιβόλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. Οι ηλικιωμένοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κάτι ιερό. Το σχόλειο σου είναι επιεικώς ανώριμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. Τα πολλά ‘zzzzz’ στα κόμικς σήμαιναν ύπνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. Το σχόλιο μου δεν ήταν για κανέναν εδώ πέρα...
    Ούτε ήταν ασέβεια για τους ηλικιωμένους.
    Πραγματικά δεν ήταν. Απλά την αλήθεια λέω, οτι δεν είναι δουλειά τους αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. "" - είμαστε οι πελάτες του συστήματος ...... Μόνο που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ούτε τη θέση μας, ούτε τη δύναμή μας ...""

    Πράγματι κ. Ν.Δ. δε κατανοούμε τη θέση μας, μας καταπίνει η αντίφαση, διότι εκτός από πελάτες είμαστε και ξενοδόχοι, κάτι σαν μέτοχοι πολυμετοχικής εταιρίας ή λαϊκής βάσης. Οπότε οι κυβερνώντες αξιολογούμενοι μας πετάνε το μπαλάκι να ρίξουμε τις ευθύνες στον εαυτό μας και στο διπλανό μας ώς Πόντιοι Πιλ. και κυρίαρχοι του διαίρει και εξουσίαζε.

    "" ... αφήνουμε το σύστημα να μας δυναστεύει χωρίς λόγο ...."
    Λόγοι υπάρχουν καλά κρυμμένοι,
    Η δική μου ταπεινή γνώμη για διάγνωση της φαύλης κατάστασης του φαύλου κύκλου δεν ακτινογραφείται στίς ωραίες "ιδιωτικοικονομικές" σας απόψεις αλλά στον άνισο, αθέμιτο, unfair, ανταγωνισμό με τους απέναντι ξενοδόχους.
    Αρα η λύση δεν έρχεται απο την οικονομία αλλά από εύ αγωνίζεσθαι(fair-play) με τους "απέναντι ξενοδόχους. Αυτό κι αν είναι εύκολο, δύσκολο μοιάζει και βολικό,
    κυβερνήτες και πολίτες να συνδυάζονται αντί να αντιστρατεύονται, βλ, κυβερνητική συμμαχία και αντιαμερικανισμός πολιτών. Αυτό η σχιζοφρένεια βολεύει τους κυβερνώντες να αντιλέγουν και να αντιπαρέρχονται τις πιέσεις λόγω της άνισης ισχύος αλλά αυτά διάγνωση δεν είναι θεραπεία.
    Διάγνωση αποτελεί να ασκούν οι κρατούντες πολιτική με αλήθειες που ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα και πρώτ απ όλα να πάρουν με το μέρος τους τους πολίτες από διάφανους διεθνείς διπλωματικούς δρόμους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. Δημήτρη με τα πολλά τα ζ. Είσαι στο blog ενός ηλικιωμένου ανθρώπου επομένως οποιοδήποτε σχόλειο που κάνεις για τους ηλικιωμένους τον αφορά άμεσα.

    Όταν λες πως κάποιος είναι ακατάλληλος να μιλήσει για ένα θέμα επειδή "σύντομα" θα πεθάνει αυτό ξεπερνάει τα πλαίσια της ασέβειας και φλερτάρει με την βλακεία.

    Μου φαίνεται πως η φωτογραφία που έχεις βάλει στο αβατάρι σου σε χαρακτηρίζει απόλυτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. Οι Έλληνες αγρότες είναι ακόμη πολύ πιο πλούσιοι από τους κινέζους.
    ΟΙ πολεμικές αποζημιώσεις δεν είναι κοινοτικό θέμα αλλά διμερές ΕΛλάδα - Γερμανία.
    Για την Κίνα δεν είπα οτι έκανε πολέμους. Η περίπτωση της είναι κανιβαλισμός και σκλαβιά των πολιτών της.
    ΗΠΑ, Γαλλια UK, και άλλες χώρες βγάζουν λεφτά με έμμεσες πολεμικές απειλές.
    Για παράδειγμα όταν διαπραγματευόμαστε αγορά όπλων από τις ΗΠΑ, οι Τούρκοι στέλνουν μερικά πλοία στο Αιγαίο. Μετά (τους) ησυχάζουν μέχρι την επόμενη αγορά.
    Ο Husein άρχισε να ξανασκέφτεται την
    εκμετάλευση πετρελαίου και το περίφημο πρόγραμμα "food for oil", και βγήκαν από τα συρτάρια ταυτόχρονα σε UK και USA ψευδής αναφορές για όπλα μαζικής καταστροφής που οδήγησε στην σημερινή κατάσταση εκεί πέρα.
    Όλες αυτές οι χώρες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ποτίζουν τις οικονομίες τους με αίμα.
    Θες να πούμε και για την Ελβετία;
    Ποιοί έχουν τα λεφτά τους εκεί, έντιμοι επιχειρηματίες που μία πρςτοποριακή πατέντα τους έκανε πλούσιους;
    Ενώ οι έμποροι όπλων ναρκωτικών, ανθρώπων τα έχουν στην Αγροτική τράπεζα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. DimitrizZzZz said...
    "...Ωραία λοιπόν, κι εγώ καταρρίπτω τον μύθο των πράσινων αλόγων, ανακοινώνοντας οτι δεν υπάρχουν."

    Φοβάμαι πως μ' αυτά που γράφεις, θα επιβεβαιώσεις από μόνος σου το μύθο!
    Μ' αυτά που διαβάζω σήμερα, κοντεύω να πρασινίσω!!! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  195. όταν λέμε ιδεολογία δεν εννοούμε πάντα σύστημα εννοούμε αρχές καλύτερης διαβίωσης - οικονομικής δραστηριότητας, εργασίας, νομικής ηθικής...αυτές τις υπηρεσίες προσφέρει το 'πολιτικό' ξενοδοχείο και σαν παρομοίωση λειτουργεί μια χαρά.

    Το μόνο πρόβλημα που βλέπω είναι αν ο 'ξενοδόχος', ο δημοκρατικά εκλεγμένος είναι πράγματι γνήσιος και ειλικρινής εκφραστής των επιθυμιών του πελάτη, ΄πολίτη'΄. Το πρόβλημα δηλαδή είναι τόσο παλιό όσο και η αστική δημοκρατία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  196. καταλαβαίνω επίσεις πως είμαι εκτός τόπου και χρόνου...συγχαρητήρια στο Γιάννη Η για το εξαιρετικό σχόλιο του περί αποικειοκρατίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  197. Σήμερα ακούμε καθότι ταιριάζει θεματικά Radiohead with Bjork - I've Seen It All...

    -You haven't seen elephants
    Kings or Peru

    -I'm happy to say
    I had better to do
    -What about China?
    Have you seen the Great Wall?

    -All walls are great
    If the roof doesn't fall

    -And the man you will marry
    The home you will share

    -To be honest
    I really don't care

    I've seen it all
    I've seen the dark
    I've seen the brightness
    In one little spark
    I've seen what I chose
    And I've seen what I need
    And that is enough

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.