Ήταν πρώτα τα παιδιά της Τρυφερούλας τα βλέπετε επάνω-επάνω (οι τρεις πρώτες φωτό). Τα ονομάσαμε Menta και Oregano γιατί βρέθηκαν μέσα στα μυριστικά και γιατί η γυναίκα μου ήταν σε Ιταλικό mood. Η μάνα τους δεν πολυνοιαζόταν γι αυτά και κάποια στιγμή τα εγκατέλειψε τελείως και εξαφανίστηκε. Τώρα τα λέμε "Τα δύο ορφανά".
Μετά ήρθε μία γκρίζα γατούλα και μας έφερε τρία μικρά σαν ποντικάκια. Την βλέπετε αριστερά με τα δύο και με το ένα - που ονομάστηκε Fluffy γιατί είναι ένα μπαλάκι από γούνα. Από τα τρία το ένα βρέθηκε διαμελισμένο. Το άλλο είναι αυτό που κάθεται μέσα στο πράσινο.
Όλα είναι ήμερα και τρυφερά. Αν δεν βρούνε σπίτι θα τα κρατήσω - στον κήπο υπάρχει χώρος για όλους και οι μεγάλες ταΐστρες είναι πάντα γεμάτες. Θα τα στειρώσω βέβαια γιατί κινδυνεύουμε από Μαλθουσιανές θεωρίες. (Εκτός από αυτά υπάρχουν και 6 γάτες άγριες που δεν πιάνονται, άρα δεν στειρώνονται και γεννοβολάν...).
Αλλά θα τους άξιζε μία εντελώς δική τους αγκαλιά...
Kαλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόβλημα στον blogger, εμφανίζει 2 φορές το post.
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελαίνομαι από γλύκα όταν βλέπω αυτές τις χνουδωτές μπαλίτσες.
Τρυφερούλα,αν και γλυκιά,μας παραπλάνησες!Είσαι πολύ άκαρδη!Αν πάρεις το μήνυμα και είσαι κάπου στη ρεματιά,γύρνα πίσω!
Εικόνες που σε γεμίζουν τρυφερότητα και μια επιθυμία να απλώσεις το χέρι να τα χαϊδέψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά τα Κιούρκα αποτελούν το στοργικό καταφύγιο του οικοδεσπότη.
Μα και το blog του για όλους εμάς κάτι παρόμοιο είναι. Με τη διαφορά πως εμείς βγάζουμε πολλές φορές τα άγρια ένστικτά μας και χαλάμε το "τοπίο".
O blogger με ταλαιπώρησε πολύ - πότε κρέμαγε το κείμενο πέντε πόντους κάτω από τις φωτογραφίες, όποτε το διόρθωνα ανέβαζε το ποστ για δεύτερη και τρίτη φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα άλλο θέμα για σήμερα, αλλά έβαλα τα γατάκια μου γιατί δεν θα τα δω - είμαι τέζα με λουμπάγκο από χθες το βράδι. Ευτυχώς είναι Σάββατο και μπορεί να ανέβει η γυναίκα μου για τα σχετικά.
Κι έτσι από νοσταλγία (έστω και μιας ημέρας) τα ανέβασα στο ποστ για να τα βλέπω.
Καλή σας μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη μια γάτα στα πόδια μου και την άλλη να κυνηγάει το βελάκι στην οθόνη, θέλω να παροτρύνω τους αναγνώστες σας να προσφέρουν μια αγκαλιά στα ορφανά κουτσουνελάκια. Όσοι σας διαβάζουν γράφουν λίγο πολύ - θέλω να τους διαβεβαιώσω πως οι γάτες είναι πηγή έμπνευσης - μέχρι βραβείο Nobel μπορούν να τους οδηγήσουν.
Καλημέρα.
(και σιδερένιος!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι γάτες έχουμε;!Κι εγώ έχω δύο που κυνηγάνε το ποντίκι του notebook από το πρωί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά για το λουμπάγκο!Ανοίγουμε όμως και κανένα εμαιλ...
Τι κουκλιά ! Παραλίγο να μαζέψω δύο πριν λίγες μέρες . Εχω μιά 17χρονη που ετοιμάζεται να μας εγκαταλείψει . Αν είναι σύντομα μπορεί να πάρω κανένα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να είναι μόνο δικά της τα χάδια τώρα .
H γιαγια και ο παππους,δυο ανθρωποι σκληραγωγημενοι απο τα χωραφια δεν ειχαν ποτε ιδιαιτερες σχεσεις τρυφεροτητας με καποιο ζωο.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν 2 μηνες τους πηγα το << μωρο >> ...Οταν τους τον πηγα ηδη ειχαν την μικρη γατουλα << ψινακι >> ( 2 μηνων )....Το ψινακι τις δυο πρωτες μερες ηταν καχυποπτο με το μωρο...δεν του συμπεριφεροταν με πολυ φιλοξενια και δεν το πολυαφηνε να τρωει ( αν και το μωρο ηταν τριπλασιο σε μεγεθος,αλλα ηταν ιπποτης ) ...
Αμεσως ομως μετα το ψινακι και το μωρο εγιναν αχωριστοι...ουτε ερωτευμενα να ηταν...παντου μαζι....κοιμοντουσαν μαζι....συνεχεια...αυτοκολλητακια!!
Ο παππους απο το κρεβατι και η γιαγια παιρναν μεγαλη χαρα βλεποντας τα ( ηταν η καθημερινη τους χαρα! ) ...στα ματια τους ηταν σαν παιδια,σαν κατι ομορφο που γεμιζε χρωματα τη μερα...
Χθες το ψινακι βρεθηκε νεκρο....ουτε 4 μηνων....χτυπηθηκε απο αμαξι...γεματη αιματα η ασφαλτος διπλα στο σπιτι....
Το μωρο μονο του πια....στην αγκαλια της γιαγιας που εκλαιγε.
Γλύκες είναι! Μού έφτιαξαν τη μέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και πόντικας, θα ...ρίσκαρα να πάρω ένα ;)
Απλά, χρειάζομαι και κάποιο ...manual (βεβαίως το τάισμα και τα χάδια θεωρούνται standard features).
Ένα playground σε αυλή 25 τ.μ. αρκεί ή θα τρέχω και δε θα προφταίνω να το μαζεύω από τα γύρω τετράγωνα; Δε θα ήθελα να πάθει τίποτα, αν και τα αυτοκίνητα που περνούν είναι λιγοστά - και συνήθως πάνε αργά (έχω και μεγάλη ταράτσα, αλλά τότε είναι που δε θα κλείνω μάτι).
Πάντως δεν το κάνω για το Nobel - άλλωστε, προτιμώ το Pulitzer...
Περαστικά και σιδερένιος!
Υ.Γ. Για τις φωτό και το κείμενο η μόνη λύση μάλλον για να φαίνεται σωστά είναι να πάει το κείμενο από πάνω και όλες οι φωτό από κάτω του. Λίγο πείραγμα στο HTML source μπορεί να βοηθήσει (αν θες, μού το στέλνεις, το διορθώνω και το ανεβάζεις ξανά).
Η μετακόμιση είναι επίπονη δοκιμασία για τους ανθρώπους, αλλά για τις γάτες είναι εμπειρία ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Virgola σίγουρα κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει, όταν ετοιμάζαμε τις κούτες στο παλιό σπίτι.
Άλλωστε, όταν βλέπει ανοιχτή βαλίτσα, δεν χάνει ευκαιρία να χωθεί.
Στο καινούργιο σπίτι φανταζόμουνα ότι θα χρειαστεί αρκετές μέρες για να προσαρμοστεί, ο ειδικός λέει 15.
Η Virgola ήδη από την πρώτη μέρα στο νέο σπίτι άρχισε τις εξερευνήσεις, κατάλαβε ποιο είναι το νέο της σπίτι, βολεύτηκε στο υπνοδωμάτιό της, τακτοποίησε το ανάκλιντρό της ανάμεσα στα πόδια μου και στον φορητό υπολογιστή.
Και στέλνει και το σήμα "όλα ΟΚ" με το μοτεράκι να χουρχουρίζει με κάθε χάδι.
mickey, μη διστάζεις, υιοθέτησε ένα ή μάλλον αφέσου να υιοθετηθείς από το χνουδωτό, θ' αλλάξει η ζωή σου!
Τα ίδια ακριβώς με τον πιτσιρίκο: γράφω-διαβάζω με μια γάτα στα πόδια και ένα γατάκι να κυνηγάει το βελάκι.Mάλλον πολλοί θα είμαστε που κάνουμε το ίδιο. Πάντως δεν θα ήθελα να με οδηγήσουν σε βραβείο νόμπελ γιατί η απόσταση είναι τόσο μεγάλη που θα κουραστούν αυτές και γω. Δυστυχώς απέχω επίσης πολύ από τα κιούρκα και ήδη έχω 2 σκύλους και 9 γάτες να θρέψω σε μόνιμη βάση συν μερικά αδέσποτα,δεξιά και αριστερά.Ελπιζω να βρεθεί κάποιος να τα υιοθετήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά σε σας και φιλιά στα γατάκια.
@lcb
ΑπάντησηΔιαγραφήTo εχουμε συζητησει πολλες φορες το θεμα του ευνουχισμου...ας μην το ξαναπιασουμε
Προσωπικα δεν εχω κοιμηθει πολλες νυχτες για αυτο το θεμα....
Καθε πλευρα εχει ισχυρα επιχειρηματα...και ετσι:επεχω...
Ωραία παρέα έχεις εκεί Νίκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τετράποδα και ιδίως οι γάτες έχουν μια περίεργη δύναμη που... εξανθρωπίζει - το περιστατικό το έχω ξαναδιηγηθεί και αλλού:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην παρακάτω γειτονιά, κάποιος μετανοημένος κάπως εοκαβητατζής (όπως μας είπε μια καλή, γατομανής φίλη μας και γειτόνισσά του), μαζεύει ό,τι αδέσποτο βρίσκει, βάζει αγγελίες (οι χρυσές αγγελίες είναι δωρεάν) και πολύ εύκολα τους εξασφαλίζει στέγη, αφού πρώτα συζητήσει με τους ενδιαφερομένους και καταλάβει ότι αγαπάνε τα ζώα.
Είχε βάλει μια αγγελία για λευκά γατάκια και πρώτη ήλθε μια οικογένεια Τουρκοκυπρίων!!! Μάλλον πρέπει να του ήλθε ο ουρανός σφοντύλι! Του είπαν ότι τα παιδιά ήθελαν άσπρα γατάκια, αλλά επειδή δεν έχουν λεφτά είχαν ζητήσει από ένα γνωστό τους Ελληνοκύπριο να τους ειδοποιήσει αμέσως...
"Τι να έκανα;", είπε στη γειτόνισσα, μάλλον απολογούμενος, "αφού το είδα στα μάτια τους, τα αγαπάνε! Άνθρωποι είναι κι αυτοί, έχουν αισθήματα!!!"
Από την Λευκωσία, με αγάπη
Παράγραφος
Mickey μπορείς να έρθεις και να διαλέξεις... Οι γάτες δεν χρειάζονται πολλά και μπορούν να ζούν και μέσα στο σπίτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το ποστ τις φωτογραφίες και το κείμενο γίνεται χαμός. Ο κάθε browser το δείχνει αλλιώς!
Άχου τααααααα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σας ζηλεύω κύριε Δήμου
:D
Καλημέρα!! Ο πατέρας μου δεν πολυσυμπαθούσε τα γατιά και τα σκυλιά, όταν όμως έφτιαξε ένα εξοχικό, από ανάγκη λόγω ποντικών, φιδιών , σαυρών κλπ πήρε ένα ζευγάρι γάτες, σε λίγο καιρό και το οικόπεδο είχε καθαρίσει από όλα ,αλλά και ο πατέρας μου είχε αγαπήσει τις γάτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι έφτασε μετά από ένα δύο χρόνια να έχει 18 γάτες, η μεγάλη του δε χαρά ήταν να κάθετε στον κήπο με τις γάτες γύρω του και να τις ταΐζει από το φαγητό που έτρωγε. Υπήρχε και μία γάτα η οποία ήταν η αγαπημένη του, διότι όποτε έβγαιναν αυτή πάντα τους περίμενε στην πόρτα του κήπου.
Εμείς δυστυχώς λόγω σκύλου δεν μπορούμε να πάρουμε γάτα, δεν τις γουστάρει καθόλου.
Mickey,ένα θα σου πω:μπορείς να πάρεις όποιο θέλεις αλλά κάτω τα χέρια από τον Emmerich γιατί το παιδί είναι μόνο δικό μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή'I love cats because I love my home and after a while they become its invisible soul'
ΑπάντησηΔιαγραφή- Jean Cocteau
Πρώτα-πρώτα περαστικά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απόλυτα τρυφερότητα. Ενα μάτσο γατσουλίνια, να τριγυρνάνε στα πόδια σου γουργουρίζοντας!!
Εγώ πρέπει να κατεβώ στην είσοδο της πολυκατοικίας για να τα νοιώσω. Είναι μαζεμένα καμμιά 10αριά μαμάδες και μωρά και μου φράζουν το δρόμο πιστεύοντας ότι κάθε φορά κατεβάζω κάτι "νόστιμο" για φαγάκι. Με μάθανε βλέπετε...
Νομίζω ότι εκτός από τα μικρούλια που είναι στα Κιούρκα έχετε και άλλα που μπορείτε να χαρείτε στο σπίτι σας και όχι μόνο σε φωτο...
Εκτός από το φίλο το Μιχάλη, βρέθηκε άλλος από την Αττική για να υιοθετήσει τα γατάκια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπεύσατε!!!
Πάντως, προσωικά, αν ζουσα στην Αττικη και είχα κήπο, κάθε λίγο και λιγάκι θα υιοθετούσα κι ένα νικοδημογατάκι!
Έτσι θα είχα την ευκαιρία να τα λέω με τον ΝικόΔημο απο κοντά!!!
Από τη Λευκωσία, με αγάπη
Α.
ΥΓ. Αγαπημένε ΝικόΔημε, αν βρεθούν θετοί γονείς για τα γατάκια, σας παρακαλούμε, ενημερωστε μας!!!
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρας σας, λέγομαι Ραλλού και είμαι ένα πανέμορφο κόκερ, με την επιστολή αυτή έρχομαι να διαμαρτυρηθώ για την γατομανία που σας έχει πιάσει , αμάν ποια κ ΝικόΔημε με τα γατιά σας , δεν σας φτάνει που έχετε γράψει βιβλιο για τις γάτες, δεν σας φτάνει που τις έχετε τραβήξει χιλιάδες φωτογραφίες, θα ήθελα να μου δείχνατε μία φωτογραφία με σκύλο, τώρα βαλθείκατε να γεμίσετε και όλους τους βλογκερς με γάτες.
Από το πρωί βλέπω την οθόνη του Kolassa να έχει γεμίσει με γάτες και όλοι έχουν τρελαθεί με τα γατσουλίνια με τις χνουδωτές μπαλίτσες κλπ, σιγά έχετε δει κουτάβια, μπάζα δεν πιάνουν μπροστά τους τα γατσουλίνια σας κ ΝικόΔημε.
Και συγνώμη τι κάνει μια γάτα , ΤΙΠΟΤΑ !!! απλώς είναι άπραχτη στην γωνιά της και δεν δίνει σημασία σε κανέναν, περιμένει πότε θα τις έρθει η όρεξη να κάνει καμία χαρά ,ενώ εμείς τα σκυλιά έχετε δει τι χαρές και τι παιγνίδια που κάνουμε με τα αφεντικά μας.
Δείχτε μου μία γάτα που να τις πετάς ένα παιχνίδι και να πηγαίνει να το φέρνει, ενώ εγώ ξέρω να ξεχωρίζω από τα παιχνίδια μου και να φέρνω τρία-τέσσερα .
Και να μην πάω στα ποιο δύσκολα, έχετε δει γάτα να φυλάει κοπάδι , ας γελάσω, τι είναι οι γάτες κάτι ψηλομύτες και τίποτα άλλο που νομίζουν ότι όλοι πρέπει να τις υπηρετούν , νομίζω κ ΝικόΔημε ;
Άσε που εμείς είμαστε και ζωντανοί συναγερμοί και δεν αφήνουμε να πλησιάσει κανείς , ενώ μια γάτα τι θα κάνει άμα μπει κλέφτης στο σπίτι, το πολύ πολύ να πάει να τριφτεί στα πόδια του και να του γουργουρίσει.
Κλείνοντας θα σας παρακαλούσα κ Νικόδημε να σταματήσετε με τις γάτες σας γιατί ώρες είναι χειμωνιάτικα να του την δώσει του Kolassa και να βρεθώ στον δρόμο εξαιτίας μιας χνουδωτής μπαλίτσας.
Όσο για την Paragrafo αυτό που έχω να της πω είναι και εσύ Βρούτε!!!!!!
Γαβββγοοουυββ γαβγαβ!!!!!
Για την μεταφορά από τα σκυλίσια στα ελληνικά
Kolassas
Ραλλού η επιστολή σας θα επιδοθεί στα αρμόδια γατικά οργανα και θα σας απαντήσουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα χα χα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Με αγάπη και κάμποσο γέλιο
Παράγραφος
ΥΓ. Ο γάτοςμου φέρνει πράγματα που του πετάω - όχι μπουκάλια και ξύλα, τα βαριά τα φέρνει ο σκύλος. Ο γάτος μου φέρνει χαρτάκια τσαλακωμένα, μάλιστα τον έχω μαγνητοσκοπήσει με κάμερα παλιάς τεχνολογίας. Ζήτησα από ενα τεχνικό να μεταφέρεις τις ταινίες σε dvd, άρα έχω ντοκουμέντα να σας στείλω!!!
Οσο για τους κλέφτες, να ξέρετε οι γάτες δεν ανήκουν σε κανέναν, άρα δεν αναγνωρίζουν γενικώς το δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Μπάτε σκύλοι, αλέστε!!!
Φιλιά και πάλι!
Εδω και πολυ καιρο θελω να υιοθετησω ενα γατακι αλλα δυστυχως οι συνθηκες
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν το επιτρεπουν ακομα.
Παντως ενα βιβλιο-manual για τους γατοφιλους ειναι το "The New Natural Cat" των Anitra Frazier, Norma Eckroate
http://tinyurl.com/y8k8oj
nikos dimoy said: Ραλλού η επιστολή σας θα επιδοθεί στα αρμόδια γατικά όργανα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ Νικόδημε σα να λεμέ στην Ιερά Εξέταση.
Pargrafow said:…Μπάτε σκύλοι, αλέστε!!!
Αγαπητή κ Paragrfos επειδή ακούω από τον Κolassa ότι είστε η ποιο ευγενική παρουσία στην μπλοκόσφαιρα δεν περίμενα από εσάς τέτοια συκοφαντία, δηλαδή επειδή οι γάτες δεν φυλάνε τον χώρο τους φταίνε οι σκύλοι; Εμείς τα κάνουμε αλέστε οι κάποιοι κακοί άνθρωποι;
Μήπως αυτό που λέτε εσείς οι άνθρωποι ‘ ουδείς μεγαλύτερος αγνώμον από τον ευεργετηθέντα’ το είπατε πρώτα για τις γάτες .
Όσο για τα χαρτάκια σας πιστεύω , αλλά για τον μόνο γάτο ή γάτα πού πιστεύω ότι υπερτερεί απέναντι μου είναι ο Don , φυσικά μόνο σε γνώσεις ,αλλά και εγώ άμα καθόμουνα τόσα χρόνια στα γόνατα του κ ΝικόΔημου την ώρα που γράφει τώρα θα είχα πάρει το Νόμπελ λογοτεχνίας
Με αγάπη Ραλλού
Υ.γ. Μην το ξεχάσω, ένα γλυκό γαβγουβ στην αγαπημένη μας κορούλα σας.
Για την μετάφραση Kolassas
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ kolassas
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ!
Αγαπητή Ραλλού,
Λέγομαι Ογκι και είμαι ένα λαμπραντρορ καθαρόαιμο με γνήσια πιστοποιητικά (και μην ακούτε τις κακίες του... γραικαλβανού που με λέει μπάσταρδο -καλέ που τον βρήκατε αυτόν, τι διασταύρωση είναι;), είμαι, λοιπόν από γενιά εγγλέζων αριστοκρατών με πύργους και παράσημα, οικόσημα και τίτλους καθαροαιμία, ευφυίας και... μετριοφροσύνης...
Όλα αυτά τα ξέρω επειδή ο παππούς του κοριτσιού, μια μέρα, είπε σε κάποιον κύριο: "καλό σκυλάκι αλλά τους κόστισε ο κούκος, αηδόνι!!! Ακούτε κακία;! Εγώ, ένα περιζήτητο λαμπραντόρ παραλληλίζομαι με έναν μπουφο!!! Γρρρρρρ, τα νεύρα μου!!!
Έχω, σχεδόν ενάμιση χρόνο στο σπίτι αυτό, και άσπρη μέρα δεν είδα!!! Όλο για γάτους μιλάνε και όχι τόσο για το ζωντανό γάτο με τα χαρτάκια (ένα βλαμμένο γάτο, καιροσκόπο, εγωιστή, επιθετικό, πολλαβαρύ που με έχει ρημάξει στις νυχιές κι εγώ κάθομαι και τον ανέχομαι επειδή τέτοιες εντολές έχω) αλλά κυρίως για ένα γάτο που δεν υπάρχει εδώ και χρόνια!!! (Για το γάτο τους το Σωκράτη).
Αυτό έκανε, ο γάτος τους ο Σωκράτης, το άλλο έκανε, ο γάτος τους ο Σωκράτης, "ο Σωκράτης δεν ήταν γάτος αλλά καλύτερος και από... σκύλο" (ακούτε δυσφήμιση;), τέτοια ακούω κάθε μέρα! έχει καταντήσει πια αηδία αυτή η γατοσωκρατομανία! Εκεί δε, που έπαθα την πλάκα μου, ήταν όταν πληροφορήθηκα πως ο αείμνηστος γάτος τους ήταν επισήμως και με βούλα κτηνιάτρου, παρακαλώ, ράτσας "συνηθισμένης κυπριακής"!!! Τουτέστιν, μπασταρδοκεραμυδόγατος! Βγήκα από το... δέρμα μου!!! Ακούς εκεί, φίλε μου, να υμνείται και να δοξάζεται η τιποτένια και τυχαία ράτσα!!! Αυτό κι αν είναι... αντίστροφος ρατσισμός!!!
Καλή μου Ραλλού, είναι αχάριστοι οι άνθρωποι!!! Μικροί και μεγάλοι!!! Να, εγώ λατρεύω την κορούλα τους, ανέχομαι ό,τι διατροφικό βασανιστήριο μπορεί να φανταστεί κανείς(για παράδειγμα, προχτές μου έβαζε μέσα στο αφτί τα χαρτάκια που έφερνε ο ζωντανός τους ο γάτος!!! κατάλαβες κυρία μου..., εγώ κάνω ό,τι τους γουστάρει, τους λατρεύω, τους υπηρετώ, δεν μιλάω, δεν γαβγίζω παρά μόνον όταν είναι ανάγκη (όταν νιώσω κάποια εχθρική μυρουδιά να πλησιάζει το σπίτι) ενώ λοιπόν είμαι έναν Κυριος, ένας ευπατρίδης, ακόμα και το παιδάκι, μόλις δει το γάτο, με παράφαει και τρέχει να τον χαϊδέψει. Εμένα με δέρνει, εκείνον να χαϊδέψει. Γρρρρ...
Γλυκιά μου, Ραλλού, αχάριστη που είναι η ανθρώπινη Ράτσα! Δεν βλέπεις πως καταντήσανε το περιβάλλον!!! Γι΄ αυτό λοιπόν κι εγώ τους εύχομαι, αν δεν βάλουν σύντομα μυαλό, να βρεθεί ένα Μεγάλος Κτηνίατρος να τους στειρώσει, να ησυχάσουμε επιτέλους από δαύτους κι εμείς τα τετράποδα και ο πλανήτης που μας ανήκει!!!
αααα!!!
Τώρα νιώθω καλύτερα!!!
Με αγανάκτηση
Ογκι ο ευγενής και παραγνωρισμένος αριστοκράτης!
ΥΓ. Ας ελπίσουμε ότι η αφεντικίνα μου η Παράγραφος, δεν θα αλλοιώσει πολυ τα λεγόμενά μου! Δεν άκουσε πριν που είπε "μπατε σκλυλοι, αλέστε"; Τοσα ξέρει...
ΥΓ. Φιλιά στο αφεντικό σου!!! Είναι γλύκα!!!
@ Ογκι μέσω Παραγράφου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ογκι δεν ξέρεις πόσο χάρηκα με την επιστολή σου, επιτέλους ο αγώνας τώρα δικαιώνεται, είμαι και εγώ Αγγλίδα αριστοκράτισσα, οι προγονοί μου κατοικούσαν σε ένα πύργο στα Highland, ξέρεις εσύ , μην προσπαθήσεις δε να εξηγήσεις στον γάτο τι είναι τα highland γιατί αυτός το μόνο high που ξέρει είναι τα κεραμίδια.
Φίλε Ογκι εάν δεν είχες αναλάβει μια τόσο μεγάλη και ωραία αποστολή, να φυλάς και να αγαπάς την γλυκιά κορούλα της Παραγράφου , θα σου έλεγα να πάρεις το πρώτο αεροπλάνο, όχι της Helios, για Ελλάδα , θα περνάγαμε ζωή και κότα και που ξέρεις μπορεί να ζευγαρώναμε κιόλας , θα μου πεις τώρα σκυλιά Λαμπραντορ με αυτιά Κοκερ γίνεται; Δεν βαριέσαι κανείς δεν είναι τέλειος.
Α!! και κάτι άλλο ,όταν ο παλιόγατος κουβαλάει χαρτιά και η μικρή σου φίλη σου τα χώνει στα αυτιά μην δυσανασχετείς γιατί άμα το καταλάβει ο παλιόγατος μπορεί να κουβαλήσει κανένα αιχμηρό αντικείμενο.
Τελικά Ογκι ο κ Νικοδημος και ο Don την πατήσανε γιατί το post για τις γάτες έγινε βήμα διαμαρτυρίας των Σκύλων ενάντια στην δικτατορία των γάτων.
Μία τελευταία απορία ,δεν ρωτάς την Παράγραφο αφού της αρέσουν τα χνουδωτά μπαλάκια γιατί δεν παίρνει ένα μπαλάκι του τένις να το βάλει στην βιβλιοθήκη και να είσαι και εσύ ήσυχος .
Όσο για τα λεγόμενα σου έχουν αποδοθεί χωρίς να λείπει ούτε ένα γάβ!!!!!
Με αγαπη Ραλλού
Υ.Γ Ογκι το ότι είσαι Αριστοκράτης φαίνεται από το ότι μιλάς τα Ελληνικά τέλεια χωρίς καθόλου Κυπριακή προφορά.!!!!!
Πάντως, η "αγγελία" μέσω του μπλογκ για θετούς γονείς των ορφανών των Κιούρκων δεν φαίνεται να απέδωσε. Ίσως επειδή οι αποστάσεις στην Αθήνα τρομάζουν τον κόσμο. Ενώ εδώ η κατάσταση είναι υποφερτή, φτάνει να μην πέσεις σε ώρα αιχμής.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ kolassaς
Η γατοφιλία μου, με... επανέφερε στην τάξη!!! Ολα καλά και αγια, έχει όμως και η... δημοκρατία τα όριά της!
ΑΝΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑΑΑΑΑΑ, ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΓΑΤΑΚΙΑΑΑΑΑΑ!!!
Με πολλή αγάπη
Παράγραφος
Πολύ θα ήθελα να είχα χώρο να τα έπαιρνα εγώ. Αλλά έχω ήδη ένα σκύλο και μία γάτα (πρώην αδέσποτα και τα δύο) στο διαμέρισμα στα Εξάρχεια που μοιράζομαι με την αδελφή μου. Δεν υπάρχει δυνατότητα για τρίτο, δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά το έχω κοινοποιήσει σε φίλους. Ελπίζω να υπάρξει ανταπόκριση!
blade runner said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ θα ήθελα να είχα χώρο να τα έπαιρνα εγώ. Αλλά έχω ήδη ένα σκύλο και μία γάτα (πρώην αδέσποτα και τα δύο) στο διαμέρισμα στα Εξάρχεια που μοιράζομαι με την αδελφή μου. Δεν υπάρχει δυνατότητα για τρίτο, δυστυχώς.
--------------------------
Γεια σου καρδούλα! Είχα καιρό να σε δω και χαίρομαι που "ακουγεσαι" καλά!
φιλιά στην αδελφούλα σου
Με αγάπη
Α.