Πέμπτη, Νοεμβρίου 23, 2006

Ελεύθερο Θέμα

Κάποτε – μακάριες εποχές – έμπαινε ο καθηγητής στην τάξη με ένα υποδόριο χαμόγελο.

Το μάθημα; «Έκθεσις Ιδεών».

Ο καθηγητής μας κοιτούσε καλά-καλά. Εμείς μπροστά του, με ανοιχτά τετράδια και ορθάνοιχτα μάτια, περιμέναμε το θέμα.

Συνήθως έλεγε κάποια ηθικοπλαστική γενικότητα σε μορφή ρητού: «Αγάπα τον πλησίον σου». Ή «Αργία μήτηρ πάσης κακίας». «Τα αγαθά κόποις κτώνται». (Αθάνατε Μποστ, που έγραψες στο καθοίκι: «Τα κακά κόποις κτώνται»).

Ήταν η εποχή ακόμα που γράφαμε στην καθαρεύουσα – άρα και το θέμα έπρεπε να εκφωνηθεί σε ανάλογη διάλεκτο.

Όμως, τις ημέρες που ο καθηγητής έμπαινε στην τάξη με υποδόριο χαμόγελο, συνήθως εκφωνούσε κάτι άλλο: «Θέμα ελεύθερον».

Η καλύτερή μου!

Μπορούσα να αφήσω την φαντασία μου να οργιάσει.

Και το έκανα. Τόσο που συχνά ο καθηγητής μου έγραφε με κόκκινο μολύβι: «Άριστα. Εξαίρετη έκθεση. Όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούμε να την διαβάσουμε στην τάξη».

Έτσι ενώ αρίστευα στο μάθημα της έκθεσης (και των Νέων Ελληνικών γενικότερα) πολύ λίγες εκθέσεις μου είχαν διαβαστεί μεγαλόφωνα.

Τι να διαβαστεί; Στην έκθεση με θέμα: «Πως σκέπτομαι τον ιδανικό καθηγητή» είχα γράψει «Να μπορώ να τον φανταστώ να κάνει έρωτα, χωρίς να γελάω ή να αηδιάζω…».

Θέμα ελεύθερον – κι έγραφα ότι πιο αναρχικό ή ποιητικό ή παραδοξολογικό περνούσε από τα κεφάλι ενός δεκαπεντάχρονου.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι το σημερινό post δεν έχει θέμα.

Εκτός αν θέλετε να γράψετε για τις σχολικές σας εμπειρίες και τις αντιδράσεις σας στα θέματα της έκθεσης.

Ωστόσο το θέμα είναι ελεύθερο.

Και θα είναι για μερικές μέρες.

Μπορείτε να γράψετε ό,τι θέλετε – ή ακόμα και τίποτα…

314 σχόλια:

  1. Τι μου θύμισες ΝΔ...
    Τα σχολικά μου χρόνια με δάσκαλους και καθηγητές αναχρονιστικούς αλλά και κάποιους μοντέρνους...
    Δεν μπορώ να πω ότι αισθανόμουν ελεύθερος να πω την γνώμη μου...
    Το καλούπωμα της ελεύθερης σκέψης σε όλο του το μεγαλείο.
    Αθάνατο ελληνικό σχολείο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα!
    Εμπρός για νέα κλαψουρίσματα!
    Αθάνατο ελληνικό σχολειό που πνίγεις τους μαθητές σου και τις πρωτοποριακές ιδεές τους. Μάνα Ελλάδα που τρώς τα παιδιά σου κλπ κλπ.
    Έλα πάααααααααααμε !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λοιπόν εγώ είχα το εξής πρόβλημα . Κάθε θέμα που μας έβαζαν το γύριζα στο χιουμοριστικό , ακόμα και θέματα του τύπου "η γυναίκα και ο ρόλος της ως θεσμοφύλακα στην κοινωνία" . Από βαθμούς χάλια , και μονίμως εκτός θέματος . Πάντως με έβαζαν οι καθηγητές και τις διάβαζα στην τάξη και γέλαγαν όλοι .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ ήθελα να συζητήσουμε κατά πόσον επηρεάζεται ο μεταβολισμός των πιγκουίνων από την παρατεταμένη πολική νύχτα...

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το "ελεύθερο θέμα" στην Έκθεση με έχει σημαδέψει.Θυμάμαι,στην Τετάρτη Δημοτικού,τη δασκάλα να μας βάζει ελεύθερο θέμα κι εμένα να γράφω για τις περιπέτειες ενός καθηγητή χημικού,που είχε μπλέξει στο εργαστήριο ένα σωρό χημικές ουσίες,οι οποίες έκαναν αλυσιδωτές αντιδράσεις και προκάλεσαν πυρκαγιά.Μου το είχαν χαρίσει σε κάποια γενέθλια και μου είχε αρέσει.Ήθελα λοιπόν να το μοιραστώ όλο αυτό με τους συμμαθητές μου.Η έκθεση διαβάστηκε,άρεσε πολύ αλλά στο σπίτι είχαν άλλη γνώμη.Ο πατέρας μου,σχεδόν έξαλλος,είπε:"μα καλά,τόσα βιβλία σου αγοράζουμε,γι αυτή τη βλακεία βρήκες να γράψεις;;;"...Πού να του εξηγήσω ότι δεκάρα δεν έδινα για όλα τα μίζερα και καταθλιπτικά θέματα που κατά καιρούς διάβαζα σε ηθικοπλαστικού τύπου αναγνώσματα - εμένα αυτό με είχε ενθουσιάσει γιατί με έκανε να γελάω.Ήμουν παιδί και ζητούσα κάτι ανάλαφρο και της ηλικίας μου.
    Και εμένα με ενθουσίαζαν τα μαθήματα της Έκθεσης και των Νέων Ελληνικών και μάλιστα απορούσα γιατί τα θεωρούσαν "μαθήματα" αφού τα έβλεπα κάτι σαν την "ώρα του παιδιού"!
    Εν πάση περιπτώσει...Συμφωνώ με τον Haris ότι δεν αισθανόμουν ελεύθερη να πω τη γνώμη μου,ακόμα κι αν μας διαβεβαίωναν,στο σχολειο ή και στο σπίτι,ότι ήμαστε.
    Θυμάμαι μόνο,μέσα στη μακριά σειρά συντηρητικών ή αδιάφορων καθηγητών,την καθηγήτρια της τελευταίας τάξης του Λυκείου.Μας έμαθε κάποια πράγματα παραπάνω και την θυμάμαι πάντα με ευγνωμοσύνη και αγάπη.Φυσικά,την έβλεπε με μάτι περίεργο ο σύλλογος του σχολείου αλλά και οι μαθητές.
    Ίσως επανέλθω.
    Καλή μέρα σε όλους!
    Georgia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κούλα, πολύ κολόπαιδο ο Κυριάκος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κύριε Δήμου, τι είναι αυτά τα πράγματα? "Ελεύθερο Θέμα"? Τι πάει να πει "Ελεύθερο Θέμα"?

    Αφενός μεν, όλα τα θέματα "ελεύθερα" δεν είναι?

    Αφετέρου, αν δεν είναι όλα τα θέματα "ελεύθερα", εσείς με ποιά αρμοδιότητα τα απελευθερώνετε? Έχετε σχετική κοινοβουλευτική πλειοψηφία? Δεδηλωμένη?

    Συμβουλευτήκατε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις? Κάνατε Κοινωνικό Διάλογο?

    Ενημερώσατε σχετικά τα ΜΜΕ και στους έγκυρους σχολιαστάς ώστε να εκφέρουν και αυτοί την γνώμη τους περί απελευθέρωσης (deregulation) θέματος?

    Άντε, έτσι, ξυπνήσαμε ένα πρωί και αποφασίσαμε "απελευθερώνουμε το θέμα"? και τι θα γίνει με αυτούς που χάνουν τις θέσεις εργασίας τους, ή την πελετεία τους, λη τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, γενικά τα κεκτημένα τους?? αυτούς τους σκεφθήκατε, πριν αποφασίσετε την απελευθέρωση αυτή?

    Την είχατε περιλάβει στο πρόγραμμα-πλατφόρμα σας? Ή μήπως είναι σε εφαρμογή "κοινοτικής οδηγίας"?

    Αναλογισθήκατε ότι με το θέμα ελεύθερο, τότε θα οργιάσουν α) το κεφάλαιο β) οι ισχυροί γ) οι ελίτες δ) οι ολιγαρχίες ε) η κερδοσκοπία στ) .... (άλλο, ό,τι σκεφθεί κανείς)?

    Τέτοια έλλειψη ... CSR (lol) δεν την περίμενα από εσάς!

    Τι να πει κανείς, και τι να γράψει, και τι να επιχειρήσει, τι να εργασθεί, τι να αποφασίσει, όταν υπαρχει απουσία ελέγχου και προδιαγραφών και κανόνων και επαφίεται στην δημιουργικότητα καθε πολίτη το πως να πορευθεί?

    Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και (αν μη τι άλλο) δωρεάν ιατροφαρμακευτική έχετε προβλέψει γαι όσους δεν επιτύχουν χωρίς συγκεκριμένο θέμα?? Ελπίζω πως έχετε!

    Εδώ στην Ολλανδία χθες οι (αντί ΕΕ) Σοσιαλιστές έσπασαν τα παραδοσιακά κόμματα και ήλθαν 3οι (2οι οι Εργατικοί, 1οι οι Χριστιανο-Δημ και 4οι οι Φιλελεύθεροι) και εσείς, προφανώς από "αντίδραση", απελευθερώνετε το θέμα την "επόμενη ημέρα"?

    Τι να πει η καημένη η ¨Ανγκελα που για να πάρει μιά απόφαση πρέπει να έχει το ΟΚ όλων των κομμάτων στην μεγάλη συμμαχία (Γερμανία)?

    Ακους εκεί "Ελεύθερο Θέμα"!!! Πολύ πολιτική η πράξη σας να απελευθερώσετε το θέμα! Και προφανώς, όχι τυχαία! Κάποιο λόγο θα έχει (ΣΣ ανοικτό σε θεωρίες "συν-ομο-σίας).

    LOL. Νάστε καλά, καλημέρα σας!!!
    (Φιλ-)Ελεύθερα αλλά με συντροφικούς χαιρετισμούς!

    "Δημοσθένης"

    ΥΓ. Πως να πορευτει κανείς "ελεύθερα"? Τι θα κάνουν οι διάφοροι "τροχονόμοι" με ελεύθερη "πορεία" των "κυκλοφορούντων"? Έχουν και οικογένειες να ζήσουν!

    Τι μας έκανε - πάλι - αυτός ο Δήμου!!! Ανατρεπτικό στοιχείο!! Κόντρα στα αποτελέσματα και τη δυναμική ... στην Ολλανδία! Κόντρα και στο Ευρωπαϊκό Μοντέλο Συννενόησης (κοινώς "κονσένσους" και .... "επιτροπολογίας"). Κόντρα σε όλα, πλην της Ελευθερίας του Ατόμου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΥΡΚΟ BLOGGER
    Αγαπητέ φίλε,

    έχω εδώ και καιρό μια σειρά από σκέψεις που θέλω να σου γράψω.
    Είναι κάποια πράγματα που μήνες τώρα με βασανίζουν.
    Ελπίζω να μην σε κουράσω. Το γράμμα μου είναι αυτοβιογραφικό και απολογητικό.


    Γεννήθηκα το 1978. Από τότε που πρωτοπήγα στο σχολείο οι δάσκαλοι μου μας μιλούσαν για σένα και τη χώρα σου με τα χειρότερα λόγια.
    Μας έλεγαν οτι μας είχατε σκλάβους 400 χρόνια και πως και τώρα αυτό θέλετε.
    Να ξανακάνετε πόλεμο και να μας υποδουλώσετε και πάλι.
    Πως θα σκοτώσετε τις μανάδες μας και εμείς θα είμαστε ορφανά.
    Στο σπίτι οι γονείς μου ζούσαν και αυτοί με τον δικό σας τρόμο και ας μην σας ήξεραν καθόλου.
    Τακτικά σε οικογενειακά τραπέζια η συζήτηση ερχόταν γύρω από εσάς. Ένας θείος μου σας έλεγε απολίτιστους και κανίβαλούς.
    Μου έκανε εντύπωση αυτό γιατί όταν τον ρώταγα αν έχει έρθει στη χώρα σας μου απαντούσε αρνητικά.
    Και έμενα πάντα με την απορία πως είναι δυνατόν να σας ξέρει αφού δεν σας έχει δει?

    Όταν άρχισα να παρακολουθώ αθλητισμό σας ξανασυνάντησα και εκεί.
    Κάθε φορά που παίζαμε αγώνα με τη χώρα σου σε οποιοδήποτε άθλημα δεν έχει σημασία στη χώρα μου γινόταν χαμός.
    Ομμαδική παράκρουση. Οι εφήμερίδες έγραφαν για τουρκοφάγους και πατριώτες που θα πάρουν το αίμα μας πίσω.
    Και 'γω πάλι απορούσα τι σχέση έχει ένας αγώνας σε οποιοδήποτε άθλημα με το αίμα και την εκδίκηση.

    Το 1997 πήγα φαντάρος.
    Εκεί που παρουσιάστηκα μας έβαζαν και τραγουδούσαμε διάφορα τραγούδια που ήταν υβριστικά για σένα και για τον τόπο σου.
    Για να είμαι ειλικρινής τραγουδούσα και 'γω.
    Δεν τα πίστευα από φόβο τραγουδούσα μην με τιμωρήσουν ή μη με πουν δειλό.
    Λίγο καιρό μετά μετατέθηκα στη Χίο.
    Όταν έφτασα εκεί ένας αξιωματικός που με υποδέχθηκε εκεί μου έδειξε απέναντι.
    -Ξέρεις τι έιναι εκεί? με ρώτησε.
    - Όχι .
    - Η Τουρκία. Ο εχθρός.
    Δεν του απάντησα. Είναι κάποιες στιγμές που θέλεις τόσα να πεις αλλά ο κόμπος στο λαιμό είναι τόσο σφιχτός που νομίζεις πως αν μιλήσεις θα πνιγείς.
    Το διάστημα που έμεινα στη Χίο κάναμε διάφορες ασκήσεις στις οποίες το σενάριο ήταν πάντοτε το ίδιο.
    Στην αρχή μας κάνατε επίθεση εσείς. Τις πρώτες μέρες χάναμε αλλά μετά κάναμε την τελική αντεπίθεση και κερδίζαμε.
    Πάντα.
    Να σκεφτείς οτι τα σήματα της ασκήσεως είναι ίδια. Μόνο τις ημερομηνίες αλλάζαμε που ήταν της περασμένης χρονιάς και όλα ήταν έτοιμα.

    Απολύθηκα. το 1998.
    Είχα αποφσίσει πως θα έψαχνα να βρω τι μας χωρίζει και γιατί μας έχουν ποτίσει με τόσο πολύ μίσος.
    Σήμερα που σου γράφω και έχοντας διαβάσει αρκετά δεν είμαι σε θέση να καταλάβω τι φταίει.
    Βρήκα και δικά σας σφάλματα και δικές σας υπερβολές μα για κάθε δική σας υπερβολή υπήρχε και η αντίστοιχη δική μας.
    Ξέρεις φοβάμαι τον πόλεμο.
    Δεν μου άρεσε ποτέ.
    Το όπλο το θεωρούσε πάντοτε το εργαλείο των αδυνάτων.

    Προσπαθώντας να σας μάθω ανακάλυψα πολύ όμορφα πράγματα για εσάς.
    Όμορφα φαγητά, ωραία μέρη, καλοσυνάτους ανθρώπους που απέιχαν πολύ από τους απολίτιστους που μου περιέγραφαν οι δικοί μου "πολιτισμένοι".

    Κατάλαβα πως για να πάμε ένα βήμα μπροστά πρέπει να κάνουμε 2 βήματα πίσω.

    Θέλω λοιπόν να σου ζητήσω συγνώμη για ότι είπα και οτι έκανα που σε πλήγωσε και ελπίζω να έρθεις κάποτε στην Αθήνα να σε φιλοξενήσω.

    Θα χαρώ πολύ,

    Ένας φίλος blogger από την Ελλάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εγώ εδώ και κάποιες μέρες διακρίνω μια κόπωση, ή μπούχτισμα, ή έστω (πιο κομψά και ευφημιστικά) έναν μειωμένο ενθουσιασμό εκ μέρους του οικοδεσπότη. Σε σχέση με το blog.

    ΝΔ, να είσαι σίγουρος πως τις μέρες που ο καθηγητής έλεγε με υποδόριο χαμόγελο «Ελεύθερο Θέμα», βαριόταν.

    Και με την ευκαιρία, όταν είδα τον τίτλο σήμερα, νόμιζα πως ήταν ένα άλλο κείμενο με τον ίδιο τίτλο (που θεωρώ ένα από τα καλύτερα χρονογραφήματα του ΝΔ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. «Να μπορώ να τον φανταστώ να κάνει έρωτα, χωρίς να γελάω ή να αηδιάζω…»

    Απίστευτος ορισμός. Σωστός και λειτουργικός. Α ρε Δήμου, είσαι απίστευτος.

    Επειδή η πολιτική είναι και διδασκαλία... Πόσους πολιτικούς μπορούμε να τους φανταστούμε να κάνουν έρωτα χωρίς να γελάμε ή να αηδιάζουμε; Καίει και ζεματάει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θέμα για συζήτηση :

    Πόσο δυσκίνητη και δύσκολη είναι η πραγμάτευση θεμάτων και η διακίνηση ιδεών κι απόψεων, μέσω ενός ιστολογίου, ιδιαίτερα όταν συμμετέχει μεγάλος αριθμός σχολιαστών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και τι θες να τραγουδάει ο στρατος ρε μεγάλε, για την παγκόσμια ειρήνη;
    Όποιος φοβάται τον πόλεμο ζει φοβισμένος στην ειρήνη.
    Ε κσλά αν έχοθν καό φάι τότε οκ, δεν πειράζει που σκότωσαν εκείνο τον πιλότο πριν κάτι μήνες.
    Νερό κι αλάτι, κεμπαπ και γαλακτομπούρεκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κ. Δήμου, τις απολογίες μου για το μακροσκελέστατο (ουφ!) και άσχετο ποστ στο προηγούμενο θέμα ...αλλά μόλις είδα το ποστ του Αντιπαραθέσεις ...πιάστηκα από την ευκαιρία. (Πάντοτε θεωρούσα σημαντικότατο το θέμα της "συλλογικής ανοχής")

    Αν μπορούσα να προβλέψω τη μορφή του σημερινού σας ποστ δεν θα παραβίαζα τόσο βάναυσα την επιλογή θεματολογίας.

    Ξανά, τις απολογίες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλοκαίρι, 24 Ιουνίου 1984, λίγο πριν το σούρουπο. Στον δρόμο μπροστά στο σπίτι μου έχουν μαζευτεί όλοι οι πιτσιρικάδες της παρέας μου, παιδιά του γυμνασίου και ετοιμάζουν την φωτιά του Αη Γιαννιού. Φέρνω κι εγώ ότι έχω από το σπίτι για κάψιμο.
    Εφημερίδες, μια στραπατσαρισμένη καρέκλα, κουτιά απορρυπαντικών, παλιά ρούχα. Σε μια γωνιά έχω φυλαγμένα τα σχολικά βιβλία. Τα παίρνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Κρατάω μόνο κάποια στα οποία είχα φτιάξει κινούμενα σχέδια. Ζωγράφιζα ένα σχέδιο και μετά με ξεπατικοσούρα από τη μία σελίδα στην άλλη έφτιαχνα πρωτόγονα animation. Το όνομα της αγαπημένης να το ζωγραφίζουν πουλάκια, έναν αθλητή του επι κοντώ που πέφτοντας του μπαίνει το κοντάρι στον κώλο και άλλα χαριτωμένα.
    Κατεβαίνω φορτωμένος στη φωτιά και ρίχνω τα πράγματα. Αλλού η σαβούρα αλλού τα βιβλία.
    Την σαβούρα την πετούσαμε ως είχε. Τα βιβλία είχαν τελετουργία. Ψέλναμε ένα ανύπαρκτο τροπάριο και σκίζαμε με σαδιστική ευχαρίστηση μία προς μία όλες τις σελίδες τους πριν τις κάνουμε παρανάλωμα του πυρός. Αυτό ήταν το πραγματικό πανηγύρι για εμάς. Το κάψιμο των βιβλίων του ΟΕΔΒ. Με ψαλμωδίες.
    Μετά από χρόνια είδα παρόμοιες εικόνες στην τηλεόραση από τους Ναζιστές στην φασιστική Γερμανία. Αισθάνθηκα ανατριχίλα. Θυμήθηκα της φωτιές του Αη Γιαννιού. Την παρέα μου να γλεντάει πάνω απ’ τις φλόγες το τέλος της σχολικής χρονιάς. Την ημέρα εκείνη λύθηκαν για μένα όλες οι ενοχές που είχα ακόμα και το 84.
    Καίγαμε ότι μας βασάνιζε για το καλό μας. Ότι θεωρούσαν οι άλλοι ότι περιείχαμε. Θα μπορούσαμε να κάψουμε ακόμα και τους εαυτούς μας. Γι’ αυτό πηδούσαμε μόνο όταν η φωτιά έφτανε μέχρι τα σύρματα της ΔΕΗ. Αλαλάζοντας το άχτι μας για έναν κόσμο που νόμιζε ότι ήμασταν αφελείς. Δεν ήμασταν αφελείς. Ήμασταν κάτι παραπάνω. Ειδικά μετά τη φωτιά ήμασταν αθώοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι "διακρίνω" εγώ? Μία κάποια "αναλυτική" διάθεση, σε ορισμένους.

    α) @ mihalis, a dreamer

    Αχ τώρα με τα τεστ πάλι!! Ροχ-πως-το-λένε?

    Ε όχι και εν αγνοία του (ο "Καθένας"). Όρισμένοι ναι, πολλοί ίσως, "Ο Καθένας" όμως .... πολύ ντετερμινιστικό ... δεν βρίσκετε??


    @ Yannis H

    α) Εγώ διακρίνω στο θέμα σας μία ισχυρή αναλυτική διάθεση ως προς τον οικοδεσπότη, που δεν διάβασα να ζητήθηκε (εκτός αν με ελεύθερο θέμα...).

    β) "ΝΔ, να είσαι σίγουρος πως τις μέρες που ο καθηγητής έλεγε με υποδόριο χαμόγελο «Ελεύθερο Θέμα», βαριόταν".

    Διακρίνω εδώ μία συγκρικιμένη κοσμοθεωρία, μία γενική υπόθεση που γίνεται διαπίστωση και εκφέρεται ως κανόνας περί μοτιβέισον καθηγητών ("να είσαι σίγουρος").

    Αφήστε και που είναι σαφώς και ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Τι υπονοείτε? Ότι και οι φιλελεύθεροι κυβερνώντες .... βαριούνται να κυβερνήσουν (ή ότι οι μη-φιλελεύθεροι εκλογείς-πολίτες βαριούνται να αποφασίζουν για λογαριασμό των ιδίων)??

    Είδατε τι κάνει η ξαφνική απελευθερώση κύριε Δήμου. Μεταβατικό στάδιο δεν είχατε σχεδιάσει? Κρύο ντους overnight μετάβασης στον .... Φιλελευθεροθεματισμό?

    (Περαστικά στον Γκορμπατσώφ)

    Αυτά παθαίνει όποιος ακούει ειδήσεις πρωί-πρωί (ο γράφων) αντί για μουσική. Καλά να πάθω. Εσείς τι φταίτε? Είστε φιλ-ελεύθεροι ή συμμετέχετε σε Ελεύθερο Θέμα! Καλύτερα να οδηγεί κανείς σε Γερμανική αουτομπάν, παρά να συμμετέχει σε ομαδικό ελεύθερο θέμα???!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πάνε πολλά χρόνια που είχα να ακούσω αυτή τη φράση. "Ελεύθερο θέμα"!!! Να πω την αλήθεια μου, αν εξαιρέσουμε κάποιες ελάχιστες φορές στο δημοτικό μετά δεν την ξανάκουσα.

    Σαν 15 χρονος λοιπόν δεν είχα καμια τέτοια ευκαιρία να ταράξω τα νερά των καθηγητών με τα γραπτά μου. Αλλά σίγουρα είχαμε και η γενιά μου τον τρόπο μας. Άλλα τετριμένα: τσιγάρα, σκουλαρίκια, μαλλιά, ροκ εμφάνιση και άλλα πιο καινούρια hip-hop, υβριστικά grafity, εκδηλώσεις για τα ναρκωτικά κτλ.

    Απορώ πραγματικά γιατί ύδρωνε το αυτί το καθηγητών μας με τέτοιες "καραγκιοζιές" ή έστω "ασκήσεις ελευθερίας". (προσωπικά δε θεωρώ πως τελικά κάναμε κάτι ουσιαστικό). Αυτοί δεν υπήρξαν έφηβοι; Δεν είχαν κάνει μ@λ@κίες; Δεν καταλαβαίναν ότι θα "μας περάσει" κι ότι σκοπός μας δεν ήταν να βλάψουμε αλλά να προκαλέσουμε, να έχουμε για λίγο την προσοχή τους, να τους πούμε κάποια πράγματα. Που και αυτά βέβαια, πάνω στον πανικό τους και την τρέλα τους, ούτε που τα άκουγαν. Τα μόνα που τελικά ακούγαμε ΕΜΕΙΣ ήταν οι λέξεις αποβολή, απουσία, γραφείο διευθυντή κτλ.

    Αναγνωρίζω λοιπόν τα δυο εξής χαρακτηριστικά στους περισσοτέρους "μεγάλους" της εποχής των 15 μου: "κοντή μνήμη" και "στραβά μάτια". Γιατί ουτε τα δικά τους θυμόντουσαν, αν και είμαι σίγουρος πως μερικοί ήταν τόσο φλώροι που ούτε για πλάκα δεν είχαν κάνει π@π@ρι@, και γιατί ούτε να δουν πίσω από τις πράξεις μας μπορούσαν. Δε ζητούσαμε να μη τιμωρηθούμε για ορισμένα αλλά ας αναρωτιόντουσαν ΛΙΓΟ γιατί έγινε και πως το είδαν οι συμμαθητές μας. ΧΑΜΠΑΡΙ...

    Ελπίζω τέτοιος να μη γίνω... Γιατί όσο κι αν δικαιολογούμαστε οτι γινόμαστε έτσι από την καθημερινότητά μας, θέλω να πιστεύω πως πάντα στο τέλος η επιλογή είναι δική μας.

    Ε εγώ, λοιπόν, μακάρι να μπορώ να διαβάζω την οποιαδήποτε "Γατίσια έκθεση" όσο φωναχτά μπορώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μεγάλο εύρημα του "ελεύθερου θέματος": γέμιζαν σελίδες επί σελίδων για την "ανεύρεσή" του!
    Για κάποιο μυστήριο λόγο, ποτέ δεν το διέπραξα, προτιμούσα να γράφω κάτι που με απασχολούσε εκείνη την εποχή ή "γράμματα" σε αληθινές η φανταστικές φίλες (η αθώα εποχή του snail mail!) Παραδόξως, άρεσαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ενώ χρόνια ακούμε τη φράση "ελεύθερη οικονομία" αλλά ελεύθερη οικονομία δεν βλέπουμε, διότι σε μία ελεύθερη οικονομία ..... τι να πρωτοκάνει κανείς χωρίς περιορισμούς και καθοδηγήσεις ή μιμιτισμούς ή αντιγραφές (βλ. 1ο σχόλιο του γράφοντος). Τώρα θυμήθηκα το Γρηγόρη που συνέχεια προσπαθούσε να αντιγράψει από εμένα, ενώ ήταν "καλύτερος μαθητής". Ήταν τα Αγγλικά και ο Γρηγόρης δεν.

    Για το θέμα που θέτει προς συζήτηση ο/η Αλογάκι συμφωνώ, αλλά αυτό θα σήμαινε εναρμονισμένη συμπεριφορά - πρακτική καρτέλ σε δεδηλωμένο ποστ "Ελευθέρου Θέματος". Όταν το θέμα ο κυβερνών το ορίζει ως ελεύθερο ή την οικονομία, αυτό σημαίνει ελεύθερο για τον καθένα και όχι για ομάδες. με προσυννενόηση ή δημοκρατικές διαδικασίες, να ΟΡΙΣΟΥΝ ή επιβάλουν ΕΝΑ (κυριάρχο) θέμα. Ελεύθερη οικονομία και ελεύθερο θέμα σημαίνουν ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΘΕΜΑ για ΚΑΘΕ ΕΝΑΝ/ΜΙΑ.

    Ακους εκεί "βαριόταν ο καθηγητής"! ΛΟΛ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ευχαριστώ κύριε καθηγητά. Είναι από τις λιγες φορές που με βάλατε καλό βαθμό. Το ίδιο γινόταν και στο σχολείο.

    Ένας μικρός ΝΔ είμαι και εγώ. Αλλά δεν θέλω να σας ρίξω από το θρόνο σας για να πάρω τη θέση σας. Ούτε κανένας άλλος, θαρρώ. Σας αγαπάμε, ως είστε. ¨Ανθρωπος. Αν όχι όλοι, 96%.

    Αν σας προβληματίζουν τα τρολ/εκτό-θεματικοί, πάρτε με τηλέφωνο να σας δώσω ευχαρίστως πριβέ δωρεάν "συμβουλές" αντιμετώπισης. 2,5 χρόνια συμμετέχω (δυστυχώς) σε φορούμια και έχω μία άλφα εμπειρική γνώση που την διαθέτω ελευθέρως προς εσάς, αν το ζητήσετε (ιδιαιτέρως, πριβέ).

    Μην κουράζεσθε. Συνεχίστε. Το δικής σας επιλογής θέμα - εισήγησης θέλουμε να διαβάζουμε και να σχολιάζουμε. θεός δεν είστε, αλλά είστε ο Νίκος Δήμου. Και θα είστε. Και έχετε και πολύ αξιόλογους σχολιαστές στο μπλογκ σας. Τιμή για μένα τον νέο να συμμετέχω στις συζητήσεις σας (ΝΔ και σχολιαστών, Αφροδίτης, Χάινζ, κ.α. .... μην το κάνουμε απονομή Όσκαρ).

    Αυτά. Για να μην παίρνω και πολύ αέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δον Γάτο, είστε τουλάχιστον τυχερός που είχατε Δασκάλους-συνενόχους, ανθρώπους με ανοιχτό πνεύμα, και όχι ποιμένες προβάτων επί σφαγή. Μπορώ να πω ότι είχα την ίδια τύχη.

    Τί να πει όμως το μέσο Ελληνόπουλο που θα κατέληγε με ένα βουνό αποβολές αν έγραφε τα ίδια;

    Που δεν έμαθε ποτέ ότι "θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία;"

    Τί να πει... ό,τι ακούμε και διαβάζουμε κάθε μέρα, στον τύπο, στα Μέσα, γύρω μας. Αυτό θα πει.

    Καλή - βροχερή στη Μακεδονία - μέρα
    Σ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δημοσθένη, πράγματι είχα την αίσθηση – μακάρι να κάνω λάθος. Και το ‘ελεύθερο θέμα’, μου την ενίσχυσε. Οπότε, αυτό το ‘να είσαι σίγουρος’, ήταν σπόντα προς το ΝΔ: αυτός ήταν ο καθηγητής που… βαριόταν.

    Τώρα, οι φιλελεύθεροι κυβερνώντες δεν βαριούνται να κυβερνήσουν: δεν κυβερνούν από ιδεολογία (σύμφωνα με το φιλελευθερισμό, καλύτερη κυβέρνηση είναι αυτή που κυβερνάει λιγότερο). Εκτός και αν κάποιος γίνεται φιλελεύθερος πολιτικός από τεμπελιά :))

    Αναλυτική διάθεση; Μάλλον… :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σε μία Κοινωνία ανθρώπων δεν υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Μόνο σε ερημονήσια στυλ Ροβινσώνας Κρούσος ή σε απομονωμένες φάρμες στη Γιούτα. Το θέμα δεν είναι η Κοινωνία του Ενός αλλά η πλουραλιστική Κοινωνία. Ούτε η Οικονομία του κράτους ή του μονοπώλη, των ολιγοπωλών, των οργανωμένων παρεών που κυριαρχούν ως ομάδα είτε στην παραγωγή, είτε στην διανομή, είτε στη διάθεση είτε στην κατανάλωση, αλλά οι πλουραλιστική Οικονομία.

    "θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία;" Προσοχή όμως στις έννοιες "αρετή" και "τόλμη".

    Η ελευθερία δεν είναι μόνον για "ήρωες" ή για "παρθένες". Η ελευθερία θέλει ελάχιστους κανόνες κοινής αποδοχής και τήρησης. ρεαλιστικούς κανόνες, όχι ρητορικούς είτε υπερ-τροφικούς.

    Π.χ. το "Ελεύθερο Θέμα" δε σημαίνει "σε ελεύθερο στυλ γραφής". Ελεύθερο στυλ γραφής μπορεί να υπάρχει και για συγκεκριμένο θέμα. Το θέμα είναι ελεύθερο εν προκειμένω και δεν υποδηλώνει "βαριεμάρα" του "καθηγητή".

    Θέμα υπάρχει. Απλώς ο "καθηγητής" δεν μας το έδωσε ευθέως, αλλά μας αφήνει να το βρούμε μόνοι μας. Υπάρχει θέμα. Και το έθεσε μάλλον ο/η Αλογάκι.

    Κουράσθηκε ελαφρώς ο ΝΔ να "μαζεύει" τα τελείως εκτός θέματος και γι' αυτό μας άφησε άνευ θέματος για να δούμε αν υπάρχει διαφορά μεταξύ "εκτός θέματος" και "χωρίς θέμα". Έτσι θαρρώ. Διότι δεν του αρέσει να "κουμαντάρει" αλλά ούτε και το "χάος"/"μπάχαλο". Θαρρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σε ολάκερη την «ακαδημαϊκή» μου πορεία –δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, κολλέγιο, πανεπιστήμιο –η ΜΟΝΗ ενθάρρυνση που έλαβα για γράψιμο περιορίζεται σε αυτό το ένα και μοναδικό επεισόδιο.

    Δευτέρα ή τρίτη τάξη λυκείου, 87 με 89. Από τη μια να προσέχω να μην φανώ «ενεργό κομμούνι» όπως με αντιλαμβάνονταν τα «Ελληνοπούλα» του Κατηχητικού και από την άλλη να μετρώ τα λόγια μου μπας και βγω «εκτός γραμμής», πέσει κάρφωμα απ’ τα «Συντροφόπουλα» και βρει το μπελά του ο γέρος μου –πράγμα που τελικά το κατάφερε μόνος του. (Έτσι κατάντησα παρανοϊκός).

    Στην τάξη μπήκε ο –για 3 χρόνια –καθηγητής μου των Νέων Ελληνικών, κ. Γεώργιος Ξενοφώντος (Σέρτης), τότε συνεκδότης του Παρασκηνίου και αργότερα αρθρογράφος στο «Φιλελεύθερο». ΕΔΕΚίτης, αριστερός ΚΑΙ εθνικιστής ως τα μπούνια του, απ’ αυτούς που τσακώνονταν με όλους –ακόμη και με τον Λυσσαρίδη –μέχρι που η πύρινη λαίλαπα του 76% τον μετέτρεψε από «γραφικό» και γνήσιο σε «λαοφιλή» και κάλπικο. Παρά την απέχθεια για τις εμμονές που κουβαλά, εξακολουθώ να αγαπώ εκείνο το σπινθηροβόλημα στα μάτια του και να σέβομαι την αξία του ως παιδαγωγού.

    Είχαμε να γράψουμε μια από εκείνες τις ετήσιες εκθέσεις που το Υπουργείο διοργάνωνε για να στείλει «δείγματα λαμπρά» σε κείνο ή τούτο τον διαγωνισμό στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη. Το θέμα ήταν του τύπου «Τι πιστεύετε πως είναι ο σκοπός και ποια η κατεύθυνση της Παιδείας στην Κύπρο, έχοντας υπόψη το σύγχρονο… μπλα, μπλα, μπλα». Τέτοιες εκθέσεις δεν βαθμολογούνταν και έτσι κανένας μας δεν τις έπαιρνε στα σοβαρά.

    Μέσα στον πανζουρλισμό και τα μουρμουρητά που ακολούθησε την επεξήγηση του θέματος και το διαμοιρασμό των γραπτών οδηγιών, τόλμησα να ψιθυρίσω « …αν θα εκφράσουμε την άποψη μας για τους καθηγητές, γίνεται να βρίσουμε»; Άλλοι ρωτούσαν «μα τι να γράψουμε;», ο καθένας έλεγε το μακρύ και το κοντό του. Όταν έγινε ησυχία επανέλαβα την αυθάδη απορία μου.

    Ο «Σέρτατσος» μου έγνεψε να πλησιάσω στην έδρα και αθόρυβα.... μου ‘ριξε μια ξερογυριστή σφαλιάρα. «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», ψιθύρισε και με έστειλε πίσω στο θρανίο μου.

    Χολωμένος, πιότερο απ’ το ρεζίλεμα παρά απ’ το πόνο, ξεκίνησα να γράφω…

    «Δεν έχω ιδέα για το ποιοι είναι οι σκοποί της Παιδείας στην Κύπρο. Αυτή μου η άγνοια όμως λειτουργεί ως ένδειξη του ότι πιθανόν να υπάρχει πρόβλημα στη Παιδεία…» Ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι ακριβώς τις λέξεις τώρα. Συνέχισα λέγοντας πως οι σημερινοί καθηγητές –ίσως λόγω ηλικίας και του τρόπου διορισμού –απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα των μαθητών τους, πως ο τρόπος αξιολόγησης δια της βαθμολογίας είναι ανεπαρκής, πως οι διδακτικοί μέθοδοι είναι ανεπαρκείς… και άλλα πολλά «επαναστατικά». Έδωσα την έκθεση μου και την έκανα για τσιγάρο.

    Μέρες μετά ο «Σέρτατσος» μπήκε φουριόζος στη τάξη και ρώτησε:
    Σ.- Ποιος ξεκίνησε την έκθεση για το Υπουργείο γράφοντας «Δεν έχω ιδέα…»

    Σήκωσα δειλά το χέρι περιμένοντας κατσάδα μα μετά είδα εκείνο τον σπινθήρα στα μάτια του.

    Σ.- Την πρότεινα!
    Ξέροντας τον τρόπο που οι άλλοι καθηγητές τον αντιμετώπιζαν, έκανα να ρωτήσω για την αντίδραση τους.

    Η.Α. –Και οι «άλλοι», τι είπ…

    Σ. –Είναι σίγουροι πως ευθύνομαι εγώ, πως εγώ σε παρότρυνα…

    Από τότε γράφω ελεύθερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ mihalis, a dreamer

    Παρακαλώ ξαναδιαβάστε το σχόλιο μου επί του σχολίου σας διότι από το σχόλιο σας επό του σχολίου μου θαρρώ ότι άλλο νομίζετε ότι νόμισα και σχολίασα. Αέρα παίρνει κανείς, βεβαίως, διότι είμεθα αερόβιοι. Οι διμερείς ερωτήσεις χωρίς το "δικαίωμα" άλλου συμμετέχοντα να τη σχολιάσει δεν συνιστούν φόρουμ ούτε συζήτηση αλλά σύνολο διμερών διαλόγων (αντί για πολυμερή διάλογο, κατ' αναλογία με ... ΠΟΕ).

    Ευχαριστώ για το έμμεσο κομπλιμάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Βαρεμάρα καθηγητή; Ούτε για πλάκα. Το Ελεύθερο Θέμα είχε περισσότερο κόπο για τον καθηγητή - να διορθώσει και να αξιολογήσει 30 ετερόκλιτες εκθέσεις.

    Ισχύει περισσότερο αυτό που εγραψε ο demosthenes: "Κουράσθηκε ελαφρώς ο ΝΔ να "μαζεύει" τα τελείως εκτός θέματος και γι' αυτό μας άφησε άνευ θέματος για να δούμε αν υπάρχει διαφορά μεταξύ "εκτός θέματος" και "χωρίς θέμα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. o NΔ (τι αρκτικόλεξο και αυτό) αποδεικνύει ότι ακόμη και χωρίς θέμα συγκεντρώνει άπειρα σχολία! respect

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ ΝΔ

    Η απολογία μου (Πεμ Νοε 23, 10:32:43 πμ) έπεισε ή πρέπει να κάνω νηστεία και προσευχή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ελεύθερο θέμα.
    Τι σημαίνει ακριβώς?

    Η δικιά μου άποψη, βρίσκεται στο πρώτο μου post στο blog μου. Την ρίχχνω κι εδώ:

    ----------------------------------

    Παρασκευή, Απρίλιος 14, 2006

    Διάβαζα σήμερα το post του Ν. Δήμου. Πολύ ενδιαφέρον, δεν ήξερα ότι υπάρχει κι αυτή του η πλευρά.

    Αλλά, προς τι η αγωνία;

    Ψάχνουμε όλοι για τη Χαρά. Αλλά, ποια Χαρά?
    Η Χαρά είναι το Νόημα.
    Ας μη το φιλοσοφούμε (ή ας το φιλοσοφήσουμε).

    Για να είμαι χαρούμενος, πρέπει να είμαι.
    Για να είμαι επιτυχημένος (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), πρέπει να είμαι.
    Για να είμαι, πρέπει να είμαι.

    - "Είσαι (μια ειδικότητα που έχω); Είσαι (άλλη ειδικότητα που έχω); Είσαι (άλλη ειδικότητα που έχω); Πες μας τι είσαι ρε παιδί μου και μπερδευτήκαμε (ειρωνικό)".

    Μου τόχουν ρωτήσει αυτό κι ένιωσα έκπληξη. Η απάντησή μου ακούστηκε αλαζονική, αλλά δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Ήμουν απλά εικρινής:

    - "Είμαι εγώ".

    Μ' απάντησε:

    - "Α ναι, στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις".

    Ένας από τους πασπαρτού αφορεσμούς αυτής της διαλυμένης (κι όχι δε φταίει ο Τσαρούχης) κοινωνίας.

    Ε, να το ξαναπώ:

    - "Είμαι εγώ. Αυτή είναι η δουλειά μου. Είναι δουλειά πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης κι έπρεπε να παίρνω βαρέα και ανθυγιεινά, μια και προσπαθώ να παραμένω εγώ, στην Ελλάδα. Τα άλλα είναι ιδιότητες, ρόλοι και παιχνίδια. Πάντα είμαι εγώ. Και δεν είναι εύκολο, αλλά τότε μπορώ να είμαι, όταν είμαι εγώ".

    Αυτή, νομίζω, είναι η Χαρά και το Νόημα.

    (Τώρα αυτό γιατί τόγραψα; Τέλοσπάντων...)

    -------------------------------

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Θυμάμαι στις πανελληνίες ενα θέμα-κονσέρβα σχετικό με τον καταναλωτισμό και τον πειρασμό στον οποίο μπήκα να αναφέρω το Dawn of the Dead (1978) και τα Ζόμπι στο εμπορικό κέντρο. Ευτυχώς δεν το έκανα (αν και θα ήταν εύστοχο), δεν νομίζω να το εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι βαθμολογητές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Α, καλημέρα, τι ωραία!
    Το ήξερα ότι είναι ανοικτό πανεπιστήμιο εδώ μέσα!
    Λοιπόν, χθες το βράδυ, διάβαζα ένα fanzine που εξεδόθη στα πλαίσια της εικαστικής έκθεσης "Ό,τι απομένει είναι μέλλον", η οποία διοργανώθηκε στα πλαίσια της Πάτρας-πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης, από την άξια και διορατικότατη επιμελήτρια Νάντια Αργυροπούλου, σε συνεργασία με την γκαλερίστα Αγγελική Αντωνοπούλου, στο παλιό κτήριο του Αρσακείου Πατρών, επί της οδού Μαιζώνος,με 100 εικαστικά έργα και δρώμενα, έληξε δε στις 19-11 (ουφ, τέρμα με το info, επιτέλους πια!).
    Το γεγονός της έκθεσης μας ενδιαφέρει, όπως και το γεγονός της Πολιτιστικής πρωτεύουσας, αλλά θα αποτελέσει θέμα άλλου κειμένου.

    Το fanzine, που εξεδόθη αντί καταλόγου, μας ενδιαφέρει εν προκειμένω διότι περιελάμβανε, στο τεύχος 2, απόσπασμα από ποινολόγιο του Γυμνασίου Νεαπόλεως Βοίων Λακωνίας-αυτό βρήκαν οι άνθρωποι, αυτό βάλανε- των ετών 1965 ως 1978. Διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
    "8-4-1968: Επιβάλλεται η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους μαθητάς Ι.Μ., Β.Γ. και Κ.Π. διότι κατά τον εκκλησιασμόν δεν παρηκολούθουν την θείαν λειτουργίαν μετά της δεούσης προσοχής και ευλαβείας, τούτο δε κατηγγέλθη υπό του ιερέως."
    "6-4-1976: Επιβάλλεται η ποινή της 4ημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τον Κ.Ν. της Δ' τάξεως , διότι συνελήφθη κυκλοφορών απηγορευμένην ώραν (10.00μ.μ.)"
    Σταχυολογούνται περίπου 25 τέτοιες τιμωρίες.
    Για να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, στο fanzine αναφέρεται ως πηγή ο "Ιός " της Ελευθεροτυπίας και γίνεται παραπομπή στο http://iospress.gr/ios2000/ios2000119a.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ότι θελουμε ;Τότε κανεις δεν παρεξηγεί . Αυτό μου θυμήθηκα αυτό θα γράψω . Όσο για τα σημερινά σχολεία μόνο αναλύσεις κειμένω κάνουμε..
    ..
    Μια σταγόνα αίματος στην ματωμένη θάλασσα ,
    ένα δάκρυ σε μια λίμνη απο δάκρυα
    ένα φύλλο ελιάς σε ένα ελαιώνα
    ένα κομμάτι ανάμεσα στα χίλια κομμάτια της σκορπισμένης μου καρδιάς
    Ένα χρυσό μαστίγιο χτυπούσε εκεί , στον ορίζοντα τα κοιμισμένα σύννεφα καθώς ο ήλιος ξυπνούσε .
    Μια έντονη χρυσοκόκκινη σκιά διαπερνούσε το βαμβακερό κάλυμμα της σκηνής .
    Σχημάτιζε μαύρους κύκλους στο πρόσωπο του ενδοξότερου , ετοιμοθάνατο ήρωα Αχιλλέα .
    Βγήκε γυμνός και κάθισε στα βράχια .
    Φουρτουνιασμένη η θάλασσα και παρέσερνε τα πτώματα των νεκρών της περασμένης απο σπαθί κομμένης νύχτας και κάλυπτε απο το αίμα την σκιά του λαμπερού ήλιου στην θάλασσα
    Στράφηκε πίσω καθώς το νερό που χτυπούσε τα βράχια είχε αρχίσει να γδέρνει το μελλοθάνατο πρόσωπό του
    Στάθηκε μπροστά απο τη σκηνή και κοίταζε το Πάτροκλο που μόλις είχε ανοίξει τα μάτια του . Κάτι παράξενο , κάτι θλιμμένο διαγραφόταν στους δύο εκείνους αμέθυστους . Πράσινοι . Δεν ήταν πράσινοι ήταν απλώς δύο μάτια που πρόβαλλαν το μαύρο άγνωστο , το ανύπαρκτο μέλλον .
    Την επομένη το κρεβάτι ήταν άδειο στην θέση του Πάτροκλου και έπρεπε να πάει μέχρι τα τείχη της Τροίας να τον βρει .
    Επέστρεψε κουβαλώντας του εχθρού το σώμα και πέθανε απο της δικής του φτέρνας το αίμα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. 37 (μόνον) comments έως τώρα στο θέμα "ΕΘ"? Χμ! Να το παίξω "ανιμέιτορ" σήμερα? To animate or not to animate? That is the question! Χρειάζεται ένα ελεύθερο θέμα/σύστημα/οικονομία "καταλύτες"-animators? Industrial policy? Κλαδικές (ΓΣΕΕ) ή οριζόντιες (Μπάνγκεμαν)? Κλάστερς (Πόρτερ)? Πόσο % (market share) των σχολίων καθίσταται "δεσπόζουσα θέση"? Σε % αριθμού σχολίων ή συνολικού αριθμού λέξεων? Ελεύθερο θέμα με ή χωρίς quota? (αχ Χάινζ τι μου έκανες, με έβαλες σε asking/pondering mode)

    ---
    "Ψάχνουμε όλοι για τη Χαρά. Αλλά, ποια Χαρά?"

    Αυτή προς το τέρμα της Πατησίων?
    Φοβερά τα παγωτά με καϊμάκι!

    "Η Χαρά είναι το Νόημα"
    Και η Χαρά όταν υπάρχει, φαίνεται, σαν τον έρωτα και τα λεφτά, δεν χρειάζεται ανάλυση!?


    "Ας μη το φιλοσοφούμε (ή ας το φιλοσοφήσουμε)"
    Ας το φιλοσοφήσουμε, εθνικό σπορ (πρέπει να0 είναι, άλλωστε (θαρρώ).

    "Για να είμαι χαρούμενος, πρέπει να είμαι"
    Το να φαίνομαι χαρούμενος χωρίς να είμαι γίνεται?

    "Για να είμαι επιτυχημένος (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), πρέπει να είμαι"

    Εδώ σηκώνει πολύ "νερό" ("ύδωρ"). Διότι σε ανοικτές αγορές/συστήματα/κτλ η επιτυχία δεν είναι τίτλος που απονέμεται άπαξ, αλλά διεκδικείται διαρκώς. Και με τι κριτήρια το "επιτυχημένος"? "Αντικειμενικά"?Στον καπιταλισμός δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια επιτυχίας ούτε αντικειμενικές τιμές, είναι θέμα εκάστοτε προσφοράς και ζήτησης (οι τιμές) και η επιτυχία θέμα στρατηγίκών στόχων. "Τι θέλει" κανείς. Πως να ξέρεις αν έχεις πετύχει αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις, πλην της επιτυχίας ως επιτυχίας "σε κάτι"? "Τι θα πουν οι άλλοι" (δόξα, φήμη, εφήμερες και τα εφημερεύοντα γεμάτα κυνηγούς φήμης και δόξας άνευ ορίων - ουδείς ανατνικατάστος - ρεαλιστικά σχέδια-στόχους συνιστούν οι καρδιολόγοι - κατά του στρεςς). Αυτό το πιό ψηλά, πιό δυνατά, πιό γρήγορα, που οδηγεί τελικά? Στο 166?

    "Για να είμαι, πρέπει να είμαι"
    Και ποιός θεωρεί αν είμαι ή δεν είμαι. Σκέπτομαι άρα υπάρχω? Αισθάνομαι άρα .... συν-υπάρχω?

    Περί ειδικοτήτων και επαγγελμάτων

    Είμαι αυτό που κάνω, κάνω αυτό που είμαι, κάνω αυτό που μνου πάει ή κάνω αυτό που πάνε (η "αγορά")?

    "Α ναι, στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις". Αρκεί να ξέρεις τι να δηλώσεις και τι να μην δηλώσεις!

    "Είμαι εγώ. Αυτή είναι η δουλειά μου. Είναι δουλειά πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης κι έπρεπε να παίρνω βαρέα και ανθυγιεινά, μια και προσπαθώ να παραμένω εγώ, στην Ελλάδα"

    ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!

    "Τα άλλα είναι ιδιότητες, ρόλοι και παιχνίδια. Πάντα είμαι εγώ. Και δεν είναι εύκολο, αλλά τότε μπορώ να είμαι, όταν είμαι εγώ".

    Όταν είσαι εσύ όμως, οι άλλοι ζηλεύουν, διότι και αυτοί θα ήθελαν να είναι α)είτε ΕΣΥ β) είτε ΑΥΤΟΙ αλλά δεν μπορούν και σου λένε

    "Και ποιός είναι αυτός να είναι ο εαυτός του. Οποίον θράσσος. Εμείς τι είμαστε δηλαδή που δεν είμαστε οι εαυτοί μας (ή αυτός/αυτή)?"
    Αυτή, νομίζω, είναι η Χαρά και το Νόημα.

    "Τώρα αυτό γιατί τόγραψα;"
    Για όποιο λόγο και να τόγραψες, ωραίο ήταν και ελεύθερο!

    -------------------------------

    Derevirn said...

    ... Dawn of the Dead (1978) και τα Ζόμπι στο εμπορικό κέντρο. .....

    Όντως όταν βγήκε είχε αρέσει σε έναν κριτικό ακριβώς για αυτόν το λόγο, το είχε δει το έργο ως κριτική στον καταναλωτισμό! Περί κριτικής ... Ξαναβγήκε δε (το έργο, εσχάτως). Καλά κάνατε και δεν το ρισκάρατε όμως στα εξετάσεις.... εκτός αν πέφτατε σε εξεταστή πολύ σινεφίλ και με πολύ χιούμορ ή φιλοσοφημένο..... P(x)< ..%

    -------

    Συμπέρασμα
    Το ελεύθερο θέμα @ free economy είναι αυτοσκοπός.
    Αρκεί να συμφωνούν τα ... rating agencies! ΛΟΛ. ΛΟΛ. ΛΟΛ. (τρις)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Το σωστό νομίζω πως είναι να αντικαταστήσεις αγαπητέ oldman τη λέξη μορφωμένος με τη λέξη γραμματιζούμενος.
    Διαφορετικά μιλάμε με σχήμα οξύμωρον..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Μαύρος Γάτος said...
    "Δον Γάτο, είστε τουλάχιστον τυχερός που είχατε Δασκάλους-συνενόχους, ανθρώπους με ανοιχτό πνεύμα".

    Αντιγράφω κάτι που έχω ήδη γράψει:

    "Το Κολέγιο εκείνης της εποχής δεν ανήκε στην τυπική Μέση Εκπαίδευση. Ήταν κάτι ανάμεσα σε Πανεπιστήμιο και (καλό) εργαστήριο ελευθέρων σπουδών. Στο μάθημα της ιστορίας δεν είχαμε τα βιβλία του Υπουργείου αλλά πολυγραφημένες "Ενότητες" που θύμιζαν τις (μεταγενέστερες) συλλήψεις της σχολής των Annales. Κάθε μήνα έπρεπε να γράφουμε μία ιστορική μονογραφία, που την ετοιμάζαμε στο "Σπουδαστήριο Ιστορίας" (μία ξεχωριστή βιβλιοθήκη) με απόλυτα επιστημονική μέθοδο: καρτέλες, βιβλιογραφικά λήμματα, κλπ.
    Υπήρχαν άλλα μαθήματα που δεν τα συναντούσες τότε όχι στο πρόγραμμα των γυμνασίων - αλλά ούτε και σε ΑΕΙ: Στο μάθημα της Iστορίας Πολιτισμού είχα την τύχη να ακούσω τον καθηγητή του Harvard Roy Fairfield (περαστικό για δύο χρόνια από την Ελλάδα). Έκανα Ιστορία της Μουσικής με τον Μίνω Δούνια, Ιστορία της Ζωγραφικής με τον Νίκο Καρτσωνάκη, Αρχαία Ελληνικά από Μεταφράσεις (ναι - το 1950!) με τον Βασίλη Μοσκόβη. Στην Βιολογία, την Γεωμετρία, την Χημεία, την Ψυχολογία, είχαμε βιβλία Αμερικανικά - κολεγιακού κι όχι γυμνασιακού επιπέδου.
    Εκτός από τα ξένα βιβλία και τους ξένους (επισκέπτες) καθηγητές, που πλούτιζαν τον ορίζοντά μας, το σχολείο είχε επωφεληθεί κι από μία άλλη - θλιβερή για τη χώρα - κατάσταση. Ήταν η μετεμφυλιακή εποχή. Πολλοί καθηγητές μας είχαν όλες τις προϋποθέσεις για να διδάξουν σε ανώτατες σχολές - αλλά δεν διέθεταν τα ορθά φρονήματα. Το Αμερικανικό Κολέγιο - τι ειρωνεία! - είχε γίνει καταφύγιο αριστερών".


    Oldman said...
    "κύριε Δήμου, πάντοτε ήθελα να σας κάνω αυτή την ερώτηση, έχετε πιαστεί στα χέρια ποτέ με συνάνθρωπό σας?"

    Nαι πριν πολλά (πολλά!) χρόνια. Έδωσα μερικές - αλλά έφαγα κι όλας...

    Αντώνιος said...
    "o NΔ (τι αρκτικόλεξο και αυτό)".

    Εγώ το έχω κατοχυρώσει από το 1936 που βαφτίστηκα. Αν ήρθαν άλλοι, 40 χρόνια μετά, και το οικειοποιήθηκαν, δεν φταίω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ωραία!
    Εκεί που δεν είχαμε θέμα, ήρθε ο Oldman, που είναι "μανούλα στο νόημα της ζωής" και έστρωσε τον Γάτο "στο ντιβάνι"!
    Μα ποιος είστε ο Ιρβιν Γιάλομ!

    Να αναμένουμε το "Οταν έκλαψε ο Δήμου";
    :)))

    (Υ.Γ:Μην παρεξηγηθεί κανείς, θα πάρει μηδέν!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. 'the softest thing in the universe, overcomes the hardest thing in the universe.'

    -Lao Tzu

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. In the Universe, maybe.
    But on Earth, I am not so sure, not sure that all. If anything, it is, probably, the opposite.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Το γνωρίζω πολύ καλά ότι σχεδόν πάντα βγαίναμε εκτος θέματος, (και ποτέ εξ΄αιτίας μου) αλλά....
    δεν είχαμε λίγο πιο fun έτσι;
    Οι περιορισμοί τίθενται για να παραβιάζονται. Οταν δεν τους έχουμε, το θα κάνουμε;
    Μήπως οδεύουμε σιωπηλά προς κλείσιμο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Phoebos1 said...
    "Τωρα ευτυχως υπαρχει ο Κοσμος 93,6 (το τριτο δεν μου αρεσει αγαπητε ΝΔ, σορρυ)".

    Μα κι εγώ ακούω Κόσμο - εναλλάξ με Τρίτο. Μόνο που τον ακούω στα 107 (η άλλη του συχνότητα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Στρατός.
    2η μέρα, ετοιμάζομαι να φύγω, Γιωτάς λόγω ψυχικών φρονημάτων.
    Μούσι κατάσταση, αλλά αν έμενα θα έβλεπα τους συνειρμούς ανάποδα.
    Δίπλα μου ένας Θεσσαλονικιός. Πρεζάκιας με χαρακιές παντού, χέρια, κοιλιά, προχωρημένη ψωρίαση και πολύ κακή σχέση με το υγρό στοιχείο. Ετοιμαζόταν να φύγει κι αυτός.
    Από που είσαι; Με ρωτάει.
    Μέχρι τότε τα πηγαίναμε καλά, κέρασα και τσιγαράκι, μου είπε για τις αλοιφές που έβαζε, για μια γκόμενα που είχε πριν από χρόνια και τον φώναζε Κούδα.
    Από τον Πειραιά του λέω.
    Γαύρος;
    Γαυρίζω.
    Καλά αν ήμασταν έξω θα σε χαράκωνα μου λέει.
    Δεν τον πίστεψα αλλά το προσπέρασα. Απλώς ήταν απότομη η αλλαγή ατμόσφαιρας. Σουρούπωνε κι όλας.

    Στο σχολείο, μου λέει, είχα έναν συμμαθητή, 3 χρόνια μικρότερο απ’ τον Πειραιά. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Έφερνε τα τετράδια απ’ το σπίτι τσίλικα και αρωματισμένα γιατί έβαζε ανάμεσα στις σελίδες πέταλα από τις τριανταφυλλιές της μαμάς. Του τα έσκιζα και μάσαγα τα πέταλα. Ο μικρός κάθε μέρα γύρναγε κλαμένος στη μαμά του, φρικαρισμένος. Είχε έρθει κι ο πατέρας του στο σχολείο και πήγε να μου την πει, αλλά μόλις με είδε ξαναγύρισε στη δασκάλα κι άρχισε να της φωνάζει.
    Τριανταφυλλούλη τον φώναζα, μου λέει, τον μικρό.

    Άρχισε να γελάει συγκρατημένα. Δύο χο χο κάθε μισό λεπτό. Σαν νά ‘παιρνε πρέζες αναμνήσεων. Δεν μπορούσε να γελάσει και περισσότερο.

    Ο Πειραιάς για τους ΠΑΟΚτζήδες είναι, λόγω Ολυμπιακού, κάτι σαν το Κολέγιο για όσους πέρασαν εφηβικά χρόνια σε συνοικιακά εκπαιδευτικά καταστήματα. Χαλάλι σου Δήμου πάντως. Για μερικά πού ‘χεις γράψει. Όπως αυτό για την μοναξιά των εξεγερμένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. ti na pei kaneis gia to tsadi iths allhnhs?????Egw hmoun ap tis tyxeres...sto sxoleio eixa enan ka8hghth koryfh....daskalos pragmatika...oxi tou kwlou...kai eixame toso wraies syzhthseis kai anaptyxeis 8ematwn,thn wra ths ek8eshs, wste xtypage kououni kai synexiizame na milame...kai as xaname ena tsigaro...pou den prolavame na kanoume...na nai kala o kyr tasos...respect!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Παιδιά μη το βαραίνετε το πράγμα με πολύ κουλτούρα, αρκτικόλεξα και ενδοεπικοινωνιακούς γρίφους μέσω του blog

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ελεύθερο θέμα δεν θυμάμαι να τέθηκε ποτέ σ΄ εμένα.
    Μονο τετριμμένα θέματα και αυτιά που περίμεναν να ακούσουν εξίσου τετριμμένες απόψεις. Σαν το "μπίιιζζ" της χρυσόμυγας που έδεσες στο δείκτη σου με σπάγγο.

    Σας πληροφορώ πως πάντα, μα πάντα, πάτωνα.
    Εβλεπα ένα θέμα, το επεξεργαζόμουν περισσότερη ώρα από τους υπόλοιπους συμμαθητές μου -τόση που πολλές φορές άρχιζα να αγχώνομαι βλέποντάς τους να πέφτουν με του μούτρα- και ξαφνικά άρχιζαν να "πετάγονται" από μέσα του προεκτάσεις, έννοιες και αιτίες πρωτόγνωρες. Οπως καταλαβαίνετε, τη μισή ώρα θαύμαζα τον "νέο κόσμο" που ανοιγόταν μπροστά στα μάτια μου, ενώ σ' αυτήν που απέμενε πάσχιζα να τον "απελευθερώσω", μαζί και εμένα, από την "κλωστή". Πάντα έμενα τελευταίος -"τρώγοντας" πολλές φορές και το διάλλειμα-, για να με ρωτούν οι φίλοι αργότερα, "καλά, τι έγραφες ρε μαλάκα τόση ώρα;"
    Το αποτέλεσμα; Ποτέ δεν προλάβαινα να "φυλακίσω" στο χαρτί τις σκέψεις μου διότι ήταν πολύ "μεγάλες" για να γίνουν απόψεις μέσα σε μιάμιση ώρα.
    Ολοι έπαιρναν το διαβήτη τους, σχεδίαζαν έναν κύκλο γύρω από το θέμα και άκουγαν "μπράβο Ρομποτάκη παιδί μου, σωστή ανάλυση" ή "συγχαρητήρια Εγκεφαλοπλυμενοπούλου, ορθές απόψεις!" Λες και όλα πρέπει να είναι μονοδιάστατα για τα κατώτερης ευφυίας μυαλουδάκια των δεκαπεντάχρονων.
    Εγώ πάλι για κύκλο ξεκίναγα, σπείρα μου έβγαινε και άκουγα συνέχεια ένα "Εκτός θέματος" ή, στην καλύτερη περίπτωση, "Συγκεχυμένες απόψεις"!

    Θυμάμαι ακόμα ένα θέμα:
    "Η Ελλάδα του σήμερα παράγει πολιτισμό;"
    Σε γενικές γραμμές, απάντησα πως παράγει αλλά κακής ποιότητας, ακριβώς επειδή τον αντιμετωπίζει ως προιόν. Οταν δε είπα πως το σωστό ρήμα θα ήταν το "προάγει", έπεσε να με φάει ο καθηγητής!

    Με καταλαβαίνετε ελπίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. "....επειδή τον αντιμετωπίζει ως προιόν" (τον πολιτισμό)

    Από που προκύπτει ότι στην Ελλάδα παράγεται σήμερα (ή πριν χρόνια) πολιτισμός που αντιμετωπίζεται "ως προϊόν"? Πούντος? Το ψωμί τι είναι, προϊόν δεν είναι? Το σινεμά (ένα έργο) τι είναι, προϊόν δεν είναι?

    Τι κακό έχει το να είναι κάτι "προϊόν"? Όχι κάποιος, ΚΑΤΙ, (υλικό ή άυλο) είπα! Προϊόν έμπνευσης του δημιοργού αλλά και αντικείμενο ζήτησης από κάποιους, είτε πολλούς είτε λίγους? Αν δεν συνυπάρχουν και τα δύο, τότε τι είναι? Προϊόν αυτοικανοποίησης και μόνον?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, το πρόβλημα ανεργίας και άλλων πρακτικών προβλημάτων στην Ελλάδα τελικά δεν είναι ούτε οικονομικής, ούτε τεχνοκρατικής φύσης, ούτε θέμα φυσικών πόρων ούτε θέμα άλλων "κλασσικών" αιτίων, αλλά μάλλον κοσμοθεωρίας, ιδεολογίας και πρωτίστως φιλοσοφικό. θεωρούμε την ικανοποίηση του άλλου ΥΠΟΤΑΓΗ! Και είτε την αρνούμαστε την εξυπηρέτηση του άλλου ή πάμε στο άλλο άκρο "όλα για τον πελάτη" και "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" (εξίσου λάθος).

    Από που μπορεί να προέρχεται αυτή η θεώρηση, που είναι όμως αίτιο να μην μπορούμε να παράξουμε όχι μόνον αυτοκίνητα αλλά ούτε καν πολιτισμό και τέχνη και άλλα άυλα προϊόντα ΓΙΑ ΕΞΑΓΩΓΗ (δηλαδή "διεθνούς ενδιαφέροντος") δεν είμαι επιστημονικά αρμόδιος να αναλύσω.

    Αν δεν αναλυθεί και αρθεί όμως, πουθενά δεν πάμε, ούτε μετά πολιτισμού είτε άνευ, θαρρώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Αντί λέξεων μιά μικτή οπτικο-ακουστική πανδαισία εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. @Δημοσθένης,

    Συμφωνώ πως η τέχνη θα πρέπει να είναι εμπορική, με την έννοια ότι θα απευθύνεται στον άνθρωπο που θα την "καταναλώσει" αλλά θα πρέπει να έχει και κάτι καινούργιο να του προσφέρει.
    Αν λοιπόν η τέχνη εξυπηρετήσει μόνο τις υπάρχουσες ανάγκες-επιθυμίες, ο ρόλος της θα περιοριστεί σταδιακά στην ψυχαγωγία(ήδη συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό) και δεν θα έχει πλέον καμιά επιρροή στην μόρφωση ή, ας μου επιτραπεί ο όρος, στην ανα-μόρφωση των "καταναλωτών" της.
    Τα realities για παράδειγμα, αποτελούν μια μορφή τέχνης και είναι δείγμα ενός "κάποιου" πολιτισμού. Ηταν κάτι καινούργιο μεν και επί προσθέτως εξαιρετικά εμπορικά, τόσο εμπορικά και "εύπεπτα" όμως που δεν δημιούργησαν κάποιο "ρεύμα" πέραν αυτού που τα "γέννησε" δηλαδή της υπαρκτής επιθυμίας μας για "κλειδαρότρυπες", μπανιστήρι και μιμητισμό. Υπήρξαν μια νέα "εκδοχή" τους, τις προώθησαν, τις έκαναν εντονότερες αλλά ως εκεί.

    Το στοίχημα για μένα είναι να καταφέρει το Υπ. Πολιτισμού και οι υπόλοιποι σχετικοί φορείς και "εκφραστές" να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που να προάγει την τέχνη, και τον πολιτισμό που αυτή αντανακλά, και όχι να περιορίζονται στην ανακύκλωση των ίδιων "μορφών" και ατόμων.

    Στο κάτω-κάτω, αν το δούμε από την πλευρά του τουρισμού, ο επισκέπτης δεν θα βρει λόγο να έρθει αν δεν έχουμε να του προσφέρουμε κάτι νέο, τα realities και τα "εναλλακτικά ανεβάσματα" έργων του Σαίξπηρ.
    Αρα η απελευθέρωση της τέχνης τόσο από την απόλυτη "εμπορευματοποίηση" όσο και από την εκμετάλευση των "καταξιωμένων" (βλ. αντλώ τη μερίδα του λέοντος από το κονδύλι του Υπ. Πολιτισμού) είναι κατά βάθος ΚΑΙ οικονομικό θέμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. ΔΙΟΡΘΩΣΗ: "...προσφέρουμε κάτι νέο ΑΝΤΙ ΓΙΑ τα realities και τα "εναλλακτικά ανεβάσματα" έργων του Σαίξπηρ."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Αγαπητέ Reactor69

    Δεν διαφωνώ με πολλά από όσα λέτε στο τελευταίο σχόλιο σας. Μην εκλάβετε τα δύο προηγούμενα σχόλια μου ως απευθυνόμενα σε εσάς. Το σχόλιο σας ως έναυσμα λειτούργησε για να κάνω μία διαπίστωση που δεν είχα σχηματοποιήσει τα 10 τελευταία χρόνια που είμαι πίσω. Η διαπίστωση δεν αφορά τον πολιτισμό ως "βιομηχανία" ειδικά αλλά γενικότερα την Ελληνική "οικο-νομία", αγορά εργασίας, οικονομικά και εργασιακά και ανταγωνιστικά μοντέλα.

    Νομίζω ότι με έναυσμα το σχόλιο σας συνειδητοποίησα ίσως τι είναι αυτό που αποτελεί τον αδύναμο κρίκο στο να είναι η Ελλάδα πιό "υγιεινά" αναπτυξιακή. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ εδώ. Νομίζω όμως ότι έπιασα μιά άκρη σε ένα νήμα που έψαχνα από τότε που τηνέιτζερ "κάτι δεν μου πήγαινε" με το υπάρχον στην Ελλάδα σύστημα γενικά και δυναμικές. Και που δεν άλλαξε τα τελευταία 20+ χρόνια, αν μη τι άλλο, έγινε χειρότερο.

    Μία κυρίαρχη αντίληψη είναι το θέμα, μία αντίληψη που θέλει την οικονομία και την εργασία να είναι θέμα διλήμματος "επικυριαρχία ή υποταγή" και όχι "ισότητας"-ισορροπίας (π.χ. μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, δίκιου του πελάτη και δημιουργικότητας/ελευθερίας του δημιουργού/παραγωγού, κτλ. Αρκετά νομίζω είπα για το ευαίσθητο αυτό θέμα, που δεν είναι, θαρρώ, οικονομικό αλλά μάλλον ΚΥΡΙΩΣ άλλης επιστήμης θέμα ενδελεχούς ανάλυσης.

    Σας ευχαριστώ, ειλικρινά, για το έναυσμα για τη σκέψη/συνειδητοποίηση αυτή, που έμμεσα μόνον αφορά, αν αφορά, ένα συλλογισμό που κάνατε στο αρχικό σχόλιο σας.

    Με εκτίμηση
    Δημοσθένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Αγαπητε Νικο
    το θεμα ειναι ελευθερο καθε μερα
    ο καθενας μπορει να γραφει οτι θελει
    εχω την γνωμη ομως οτι ειμαστε πολυ στον κοσμο μας με αυτα που σηζηταμε.
    γυρω μας γινεται της κακομοιρας κι εμεις αγρον...
    δεν τα λεω σαν γκρινια αλλα σαν διαπιστωση
    νομιζω οτι οι ανθρωποι καλο ειναι να κοιταμε και λιγο διπλα μας
    μολις τωρα οι ειδησεις ειπαν για 150 περιπου νεκρους στη Βαγδατη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Για την κατασταση στη Βαγδατη υπάρχει ενα ενδιαφερον μπλογκ του NBC
    http://baghdadblog.msnbc.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. EPIKOUROS said...
    Αγαπητε Νικο
    το θεμα ειναι ελευθερο καθε μερα
    ο καθενας μπορει να γραφει οτι θελει
    εχω την γνωμη ομως οτι ειμαστε πολυ στον κοσμο μας με αυτα που σηζηταμε.
    μολις τωρα οι ειδησεις ειπαν για 150 περιπου νεκρους στη Βαγδατη

    Μα ακριβώς επειδή το θέμα είναι ελεύθερο μπορούμε να συζητάμε και τους 150 νεκρούς στην Βαγδάτη. Αν και δεν ξέρω σε τι θα οφελούσε αυτό. Άλλη μία καταδίκη του Μπους... άλλο ένα ανάθεμα στον θρησκευτικό φανατισμό (γιατί για αυτές τις σφαγές δεν ευθύνεται άμεσα ο Μπους) και τι έγινε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Θα ήθελα να μεταφέρω εδώ τα λόγια ενός Αμερικανού στρατιώτη, το μικρό του όνομα είναι Troy, έτσι όπως τα έγραψε σε καποιο ιδιωτικό φορουμ συζήτησης. Και δεν είναι ο μόνος.

    "Being stationed in Iraq I really didn't know about all the "Support our Troops" stuff back home. Then I went home on leave and it was amazing how many people had those stickers and signs. I'm sure a good share don't even care, they just want to fit in.
    It was also refreshing not to hear another person talking about how America should blow "them" all up or any of the other ridiculous suggestions. A small band attacked us so we killed thousands and most haven't even thought of hurting America. I don't think that anyone thinks about when these wars are over and we have to talk to these countries again. We are pissing off the world and most Americans don't seem to care."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ένα γράμμα που δεν έστειλα ποτέ
    ----------------------------------------

    Καλή μου φίλη,

    Προσπάθησα επανειλημμένα να σου μιλήσω, όμως, αν και συγκατοικούμε τώρα τόσους μήνες, δεν βρήκα το θάρρος να σου εκφράσω το παράπονό μου. Ντρεπόμουν και πριν, ντρέπομαι τώρα, αφού το ζήτημα είναι λεπτό και δεν ήθελα να σε πληγώσω.
    Όμως τώρα η ανάγκη λύγισε την ντροπή μου και...

    Με ρώτησες χτες, μπροστά στα άλλα παιδιά, γιατί δεν έρχομαι μαζί σας τα σαββατοκύριακα στην Αίγινα και σου κακοφάνηκε που αντίς να απαντήσω "κοίταξα χαμαί". Μα, ντράπηκα να απαντήσω! Τι να σου έλεγα δηλαδή; Ότι δεν έχω χρήματα; Και ότι δεν έχω χρήματα γιατί τόσους μήνες στερούμαι τα στοιχειώδη, αφού δεν πληρώνω μόνο το δικό μου μερίδιο του ενοικίου αλλά και το δικό σου;

    Επί εφτά μήνες πληρώνω το μερίδιό σου! Όχι έναν ούτε δυο, αλλά εφτά! Και με στεναχωρεί που όλον αυτόν τον καιρό κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις και μέσα-μέσα μου λες: "α, μην ανησυχείς, από τον άλλο μήνα θα τα πληρώνω εγώ"!!! Και με πληγώνει επειδή ξέρεις πολύ καλά ότι τα οικονομικά μου, μετά το διαζύγιο της μητέρας μου, είναι σε άσχημη κατάσταση.

    Αν δεν είχες χρήματα ή αν οι δικοί σου ήταν τσιγκούνηδες, δεν θα με πείραζε να σε βοηθάω οικονομικά. Ευτυχώς για σένα, είστε ευκατάστατοι και οι γονείς σου, σού στέλνουν χρήματα, όχι μια φορά, αλλά δυο και τρεις φορές το μήνα...

    Καλή μου φίλη των παιδικών μας χρόνων, με ανάγκασες να σε κρίνω και να σου πω ότι είσαι ασυνεπής στις υποχρεώσεις σου. Θα πρέπει όμως να ξέρεις ότι ενώ σου έδωσα πίστωση χρόνου, αντί να διορθωθείς έχεις γίνει ακόμα πιο σπάταλη και συν τοις άλλοις ζητάς και από όλον τον κόσμο δανεικά!

    Η ζημιά όμως έγινε χτες όταν η μητέρα σου τηλεφώνησε στη μητέρα μου και σχεδόν την έβρισε! Της είπε ότι εγώ είμαι η αιτία του κακού ότι σε παρασέρνω κλπ κλπ... (είπε πολύ βαριές κουβέντες).

    Έτσι αναγκάστηκα και τα είπα όλα στη μητέρα μου. Εκείνη με συμβούλεψε να σου πω ότι εάν μέχρι τέλους του μήνα δεν τακτοποιήσεις το ενοίκιο, θα φύγω από το σπίτι, θα πάω στη θεία μου μέχρι το Πάσχα κι από εκεί και πέρα θα ψάξω να βρω άλλη συγκάτοικο.

    Μακάρι να μην ερχόντουσαν έτσι τα πράγματα.

    Με αγάπη

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. paragrafos said...
    Ένα γράμμα που δεν έστειλα ποτέ

    Και πως ξεπεράστηκε το πρόβλημα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Το πρόβλημα ξεπεράστηκε, όμως οι οικογενειακές σχέσεις δηλητητριάστηκαν, οπότε τι νόημα είχα πια η συγκατοίκηση "ξένων";

    Με αγάπη

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Αναρωτιέμαι ποιός θα είναι ο επόμενος παραδοσιακός στόχος των εβραίων που θα επιτεθούν οι αμερικάνοι. Ιραν ή Συρία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Marquis Τορτούρος said...

    ΑΠΟ ΤΟ HIGH-TECH TORTURE CHAMBER ΤΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΤΟΜΟΓΡΑΦΟΥ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΜΕΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΨΗΛΗς ΑΚΡΙΒΕΙΑς ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΖΗΤΗΣΕ ΤΣΙΓΑΡΟ.

    ΜΟΛΙς Η ΥΠΟΚΡΟΥΣΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ JANIS TAKΕ IT TAKE ANOTHER LITTE PIECE OF MY HEART NOW BABY ΟΛΟ ΤΟ ΕΦΕ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΣΥΘΕΜΕΛΟ. ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙς.

    ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΑΝ ΞΕΚΟΛΛΑΣ ΤΕΛΙΚΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ Ο,ΤΙ ΣΕ ΤΡΑΒΑΕΙ ΠΙΣΩ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙς ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΕς. ΚΑΙ ΝΑ ΧΩΡΟΘΕΤΕΙς ΕΣΥ ΤΙΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕς ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΗΣΙΝ ΠΟΥ ΑΠΑΞ ΚΑΙ ΟΡΙΣΕΙ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΤΗΤΑ.

    ΘΕΜΑ ΕΧΟΥΜΕ.

    ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΧΟΥΜΕ;

    :)))

    ΥΓ. ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΟΣΤ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ 200 ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. "Η ελευθερία είναι προϋπόθεση κι όχι συμπέρασμα της σκέψης.Είχε δίκιο ο Ρήγας Όχι όποιος συλλογάται καλά, συλλογάται ελεύθερα - άλλα όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά."
    Νίκος Δήμου.(Η ελευθερία στην σκέψη)
    Τυχερός αυτός που συναναστρέφεται με ανθρώπους που συλλογούνται ελέυθερα. Δεν είχα ποτέ αυτήν την τύχη στην ζωή μου. Την έχω όμως τώρα. Σας ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. "πολυ στον κοσμο μας με αυτα που σηζηταμε"

    Μήπως είμαστε "πολύ στον κόσμο μας" με αυτά που (επιχειρούμε να) παράγουμε ως χώρα?

    Και αυτό, αν κοιτάξουμε όχι μέχρι τη Βαγδάτη, αλλά τις συνοικίες της Αθήνας, της Θεσσ/νίκης, την εκτός κέντρων Ελλάδα, δεν πρέπει να μας προβληματίζουν, δηλαδή η οικονομία και η εργασία?

    Τα ΑΜΕΑ που δεν κυκλοφορούν στους δρόμους, οι ηλικιωμένοι χωρίς επισκέψεις, αλλά και τα προϊόντα και υπηρεσίες που θα ήθελαν να αγοράσουν από Ελληνικές επιχειρήσεις "ξένοι" όχι μόνον στα γειτονικά Βαλκάνια-"Ελντοράντο" (για μερικούς), αλλά στην Ενιαία Αγορά, και τον υπόλοιπο κόσμο?

    Ποιός κάθεται επίσης και αναλύει τα Σ/Ν που περνούν από τη Βουλή, τις πτυχές και επιπτώσεις τους, τις προτάσεις οδηγιών της ΕΕ?

    Επειδή πιστεύουμε ότι αυτά δεν μας αφορούν και δεν μας επηρεάζουν? Λάθος πίστη είναι αυτή.

    Eπηρεάζουν και την υγεία μας και την επιβίωση μας, και τα όνειρα και τις ελπίδες μας, και τα πρόσωπα που αγαπάμε, και τους άλλους ανθρώπους που τόσα δις στον κόσμο που δεν γνωρίζουμε και ποτέ δεν θα γνωρίσουμε. Ας είμαστε "κοσμο-πολίτες", αλλά όχι επιλεκτικά. Ούτε ο Ντάου ούτε ο δείκτης θανάτων στο Ιράκ είναι τα μοναδικά στοιχεία που συνιστούν μιά κοσμο-πολιτική οπτική, μία παγκόσμια citizenship!

    Το κυριότερο όμως ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί δεν είναι η "διαρροή" Ευρών που έχουμε κάθε ημέρα διότι δεν έχουμε μάθει να παράγουμε σε όρους αγοράς, χωρίς υποταγή ούτε επικυριαρχία?

    Όταν το "σπίτι" μας έχει διαρροές και "μπάζει", "στον κόσμο μας" είναι να κοιτάξουμε να βρούμε και να καλέσουμε Υδραυλικό?

    Οι άλλοι στον κόσμο, πόσο στον κόσμο τους δεν ζούνε και αυτοί? Το θέμα είναι να μάθουμε τι προϊόντα και υπηρεσίες καταναλώνουν "στον κόσμο" τους μήπως και σταματήσουμε τις δικές μας διαρροές, διότι αλλιώς ποιός θα μας σώσει από τις πλημμύρες και τους φουσκωμένους λογαριασμούς? Το ΔΝΤ, το σχέδιο Μάρσαλ, τα ΚΠΣιά, οι ξένοι επενδυτές, ποιός/ποιοί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. ΚΙ ΑΚΟΜΑ:

    ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΑΦΡΟΛΥΜΠΟς... ΑΡΦ-ΟΛΥΜΠΟς, ΜΕ ΟΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ. ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΙΑΣΙΜΑΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΥΑΛΑ.

    ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙς THANKSGIVING ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΝΕΣΤΩΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Thanksgiving είναι η μέρα που οι αμερικάνοι γιορτάζουν τις σφαγές των Ινδιάνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Θα γράψω για μια φιλόλογο στο Λύκειο, που με κατηγορούσε ότι έγραφα βερμπαλιστικά. Πάω στοίχημα ότι είχε πολλές άγνωστες λέξεις, όταν διάβαζε το κείμενό μου. Τη θυμάμαι να λέει ότι έχω ορθογραφικά λάθη, ενώ ούτε στην Α΄Δημοτικού δεν είχα ορθογραφικά. Για το ίδιο με είχε κατηγορήσει αργότερα κι ένας άλλος καθηγητής. Τους ζητούσα να δούμε μαζί το γραπτό μου να βρούμε τα ορθογραφικά, αρνούνταν. "Ακούς, Σκαλίδη, τι λέω; Έχεις ορθογραφικά." Ποτέ δεν κατάλαβα τον κομπλεξισμό ανθρώπων που διαπιστώνουν ότι μια σταλιά ανθρωπάκια, μαθητούδια, ζωντανά πλάσματα -σαν κι εμένα τότε- έγραφαν καλύτερα απ' αυτούς, δεν το άντεχαν και προτιμούσαν αυτά τα παιδάκια να τα καταρρακώσουν με άθλιες παρατηρήσεις.Δεν ζητούσα τον έπαινό τους, ψόγος θα ήταν για μένα τελικά, αλλά τους λυπόμουν για την εμπάθειά τους. Ακόμα τους λυπάμαι αυτούς τους ανθρώπους. Χαιρόμουν έναν καθηγητή που διάβαζε δυνατά τις καλύτερες εκθέσεις, χωρίς να λέει τα ονόματα των παιδιών που τις έγραφαν, τα επαινούσε εμμέσως χωρίς να κάνει τα υπόλοιπα παιδιά να νιώθουν άσχημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Let us try to see a wider picture, not just a snapshot: Δεν ήταν "Αμερικάνοι" ακόμη τότε, Ευρωπαίοι ήταν καταδιωγμένοι από την υπόλοιπη Ευρώπη, αυτή της Ιεράς Εξέτασης κτλ. που βρήκαν καταφύγιο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πόσοι Indians δεν πέθαναν από τα ασθένειες που έφεραν οι σέττλερς στην Αμερική? Οι Ινδιάνοι όμως εκδικήθηκαν μαθαίνοντας τους Ευρωπαίους να καπνίζουν!

    Αν δε αληθεύει ότι η Αχαιοί ήλθαν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού 1000+++ π.χ. και ότι η Τροία ήταν κοντά στο Κάιμπριτζ, τότε ποιοί ήταν οι πραγματικοί "native Americans"? Αν λέμε, αν, σύμφωνα με θεωρίες κάποιων μελετητών ((όχι Ελλήνων).

    Τους δε πολεμοχαρείς Vikings που δεν ήθελαν να εκχριστιανισθούν (όπως οι περισσότεροι Vikings) και πέρασαν το 1000+κάτι μ.Χ. απέναντι, ποιοί τους έτρεψαν τότε σε φυγή και γύρισαν άρον-άρον στην Ευρώπη?

    Κοίτα ενδιαφέρον που έχει η Ιστορία!!! Ας είναι καλά το History Channel!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Εγώ δεν είπα οτι ήταν αμερικάνοι, ξέρεις να διαβάζεις;
    Εϊπα οτι γιορτάζουν τις σφαγές των Ινδιάνων.
    Και οι σημερινοί αμερικάνοι είνια απόγονοι αυτών ακριβώς των εποίκων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. "Thanksgiving είναι η μέρα που οι αμερικάνοι γιορτάζουν τις σφαγές των Ινδιάνων"

    Είναι η μέρα που ευχαριστούν το θεό που κατάφεραν να γλυτώσουν από την Ευρώπη των "άλλων" και δεν είχαν την τύχη των Vikings......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. ihadafarminafrica said...
    "ΥΓ. ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΟΣΤ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ 200 ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ;"

    Αν γινόταν αυτό, κεφαλαιογράφε (κατά το κεφαλαιοκράτη) το blog θα έκλεινε την άλλη μέρα!

    Η ερώτηση: "ΘΕΜΑ ΕΧΟΥΜΕ.
    ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΧΟΥΜΕ; ήταν και περιττή και προβοκατόρικη.
    Όλα τα blogs (και αυτό) ορίζονται ως χώρος ελευθερίας. Αν εξαιρέσουμε χυδαιότητες και βρισιές (που δεν προσφέρουν τίποτα ούτε στο θέμα ούτε στην ελευθερία) εδώ έχουν γραφτεί τα πάντα - και όσο αντέχω να το κρατάω ανοιχτό θα γράφονται τα πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. "Και οι σημερινοί αμερικάνοι είναι απόγονοι αυτών ακριβώς των εποίκων"

    Not quite! Διάβασε κανένα US census!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Είσαι κλασσικό αμερικανάκι. Ανίκανο να
    συγκεντρωθεί στην ουσία του θέματος, με ένα μυαλό που παίζει τένις σχολιάζοντας τυχαία παράπλευρα πράγματα.
    Το πράγμα είναι απλό:
    Thanksgiving είναι η μέρα που οι αμερικάνοι γιορτάζουν τις σφαγές των Ινδιάνων.
    Αρκετά απλό για σένα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. α) No need for namecalling! Δεν είμαι.

    β) Αν θέλεις να τα "χώσεις" στις ΗΠΑ, at least do it properly: Thanksgiving και 4 Ιουλίου είναι η ρισκέ προσπάθεια των ΗΠΑ να δείξουν ότι είναι "nation", ενώ είναι "country".

    Το αστείο είναι οτι ορισμένοι Αμερικανοί νομίζουν ότι γιορτάζεται παγκοσμίως. Εδώ λένε τον τελικό ΗΠΑ-Καναδά "World Series" ......

    Τα του Καίσαρος τω Καίσαρη, mon vieux Centrist!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Kos Dimou said...

    "Η ερώτηση: "ΘΕΜΑ ΕΧΟΥΜΕ.
    ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΧΟΥΜΕ; ήταν και περιττή και προβοκατόρικη."

    ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΗΤΑΝ.

    ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΑς ΚΑΤΕΒΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙ.

    ΑΡΑ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΘΕΜΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΧΟΜΑΙ ΕΤΟΙΜΕΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕς ΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΤΙς ΚΑΘΟΡΙΖΩ ΕΓΩ.

    ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ;

    ΞΑΝΑΡΩΤΩ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΤ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΕΝΙΚΑ.


    ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΩΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΓΙΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

    (ΑΝ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΚΟΠΕΦΤΑΝ 200 ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ!!!)
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. never be satisfied
    always enjoy what you are doing

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Δεν ξέρω για "200 καλημέρες", αλλά μια ...καλησπέρα θα την πω :)

    (έστω κι αν "πέσει χάμω" που λέει και το άσμα ;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. mickey said... μια ...καλησπέρα θα την πω : έστω κι αν "πέσει χάμω"
    -----

    Hi mickey, δεν έπεσε κάτω, καλά που την είδα έγκαιρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Πάντως τα 67 "χρόνια πολλά" που μου είπαν για τη γιορτή μου (αν αφαιρέσουμε από τα 112 σχόλια τα 45 δικά μου, καθώς θεώρησα σωστό να αντευχηθώ στον καθένα προσωπικά) ...καθόλου δε με χάλασαν (ακόμα "δέχομαι" φυσικά - οι ευχές δεν είναι ποτέ ...μπαγιάτικες).

    Και καθόλου "κατώτερα" δεν τα θεωρώ από τις φιλοσοφίες και τις ...διατριβές - όλα χρειάζονται, ακόμα και τα ...χαριτωμένα (και συχνά πανέξυπνα) τσατάκια.

    Σε όλα σχεδόν τα blogs και σε όλα σχεδόν τα posts μπορείς να διατυπώσεις βαρύγδουπες απόψεις (ακόμα και να "σφάζεσαι" με τους άλλους για αυτές), να ξεχειλίζεις από συναισθήματα, να εξομολογείσαι προσωπικά σου ζητήματα, να γράφεις αρλούμπες ή να ...τρολάρεις γυρεύοντας καυγά.

    Το ζήτημα είναι να κάνεις ΦΙΛΟΥΣ!

    Και να τους κρατάς φυσικά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Thanksgiving σήμερα. Γιορτή για να λέμε "ευχαριστώ" και να θυμόμαστε.

    Θυμηθηκα έναν brilliant δάσκαλο μου στο πανεπιστήμιο του Buffalo, τον Carlos Feal. Επαιρνα σαν επιλογές μαθήματα Ισπανικής λογοτεχνίας, και σε ενα Λατινοαμερικάνικο διήγημα, ο συγγραφέας περιέγραφε μια πολύ περίεργη σκηνη. Από αυτές που έδωσαν στην Νοτιο-Αμερικάνικη λογοτεχνία κακό όνομα. Μιλούσε για μια γυναίκα που είχε χαθεί ένα φθινοπωρινό απόγευμα σε κάτι σκοτεινά σοκάκια, άγνωστα και γνώριμα. Αρχισε να περιπλανάται ως ότου είδε έναν άνδρα, και είχε αμέσως αυτο το deja vu feeling. Την κάλεσε με ένα νευμα στο σπίτι του, ένα σπίτι που τη φόβισε λιγακι, γεματο θόρυβο, περίεργα σκονισμένα παλιά αντικείμενα, φαντάσματα που μύριζαν. Άρχισε να νιώθει περίεργα, να πιστεύει σε εξωκοσμικά σενάρια, είχε flash-backs σε μια would have been life. Ήταν έτοιμη να φύγει όταν ο ανδρας τη ρώτησε αν θυμάται το σπίτι. Οχι αυτό, το άλλο, το παλιό της εξήγησε. Πήγε να πει όχι, άγνωστος ήταν, αλλά τότε το déjà vu την ξανακυρίευσε.

    The house that should have been.
    Και κοντοστάθηκε.

    Δεν είχα καταλάβει. Ο Dr. Feal εξηγησε τότε ότι το κείμενο μιλάει για regrets που έρχονται στην επιφάνεια με το παραμικρό ερέθισμα. Μια περιπλάνηση σε άγνωστους δρόμους, ένα τραγούδι, ένα άγνωστο πρόσωπο, ο,τιδήποτε... και την ελπίδα οτι μπορεις να διορθώσεις μερικά πράγματα. Κάπως. Ή πολύ.

    Ειχε πει στο τέλος "Προσπαθήστε να μην ξεχάστε."

    Λες και ήταν δυνατον να να μην θυμόμαστε. Τον Feal, τον ημιάγνωστο σιωπηλό άνδρα, τη γυναίκα που ψάχνει, το σπίτι που μπορεί να υπάρχει.
    Που ίσως στο τέλος το βρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. demosthenes , cool man .
    Κάτι που ήθελα να το γράψω εδώ και αρκετό καιρό:
    "Τάδε έφη Νίκος Δήμου"
    "Φιλοσοφία στην εποχή του blogspot"
    "Πλάτων , πως θα επικοινωνούσε με τους μαθητές του αν ζούσε σήμερα."
    Ευχαριστώ κ.Δήμου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. επίστρεψον ψυχή μου, εις την αναπαυσιν σου, οτι Κυριος ευηργετησε σε, οτι εξειλετο την ψυχην μου εκ θανάτου, τους οφθαλμους μου απο δακρυων και τους ποδας μου απο ολισθηματος. ευαρεστησω ενωπιο Κυριου (οτι ειναι Κυριος ε, μη ειστε δογματικοι) εν χωρα ζωντων.

    αφιερωμενο στη γεννια των αντικαταθλιπτικων του drug and alcohol abuse, της υλικης ευμαρειας και της μοναξιας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Και καθώς οδεύουμε προς την κατοστάρα, πρέπει να παραδεχτούμε πως τα πιο "εντός θέματος" σχόλια τα έριξε o Doctor, με αποκοτύφωμα το δεύτερο:

    "Κούλα, πολύ κολόπαιδο ο Κυριάκος!"

    Γειά σου ρε Γιατρέ με τα ωραία σου!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Ηey!!!

    Παρέα! Ελεύθερα πιασίματα ακούω...
    ;)

    Ό καθηγητής ελεύθερο θέμα λέει? Μα και να βαριόταν, σίγουρα όπως είπε ο ΝΔ θα βαριόταν ακόμη περισσότερο 30 κουλά γραπτά για διόρθωμα.

    Αν όμως είχε την βίδα του (την καλή, την ανοξείδωτη), ήταν μια καλή ευκαιρία να καταλάβει λίγο καλύτερα τους μαθητές του, ν΄αφουγκραστεί δυναμικό και να προσπαθήσει μετά περισσότερο στο λειτούργημά του.

    30 ευκαιρίες είναι αυτές, και για σκέτο σπορ να το έκανε, για καλό θα ήταν. Εμ, ακόμη κι αστακό, τον αντέχεις κάθε μέρα?

    Πάντως το να ρεζιλεύεις μαθητές για τα γραπτά τους στην Εκθεση ειδικά, μέσω π.χ. επώνυμου διαβάσματος, θέλει δημόσιο ανασκολοπισμό στην Πλατεία Συντάγματος.

    Και κάτι ακόμη για να το τυλίξω με κορδελλάκι: κάποια στιγμή, Γ' Λυκείου, ελεύθερο θέμα, από στόμα σε στόμα, αποφασίζουμε να γράψουμε όλοι για την ειλικρίνεια. Μερικοί φτιάξαμε μίνι τυφλοσούρτη με 5 βασικές γραμμές, όριο 3 σελίδες, κι από χέρι σε χέρι πήραν όλοι γραμμή. Μα όλοι. Τρομερή συνεννόηση.

    Η βαθμολογία βέβαια μας κούφανε, καθώς έβαλε από 2 ως 20 με τόνο, ασχέτως του πόσο ταλέντο είχε κανείς στο γράψιμο ή πόσο καλή ήταν η έκθεση. Μας είπε ότι πέταγε τις εκθέσεις στον αέρα κι αναλόγως του πού προσγειωνόντουσαν και τι πορεία είχαν, βαθμολογούσε επίδοση. Κι έκλεισε με ένα στομφώδες "εχετε μήπως αντίρρηση?"

    Οπότε δεν ξέρω αν ήταν ρεσιτάλ αλληλοδουλέματος ή ένας ορθός-κοφτός τρόπος να μας κάνει να σκεφτόμαστε περισσότερο...

    (... τι καζούρα θα του κάναμε την επόμενη!)
    :)))

    Επανέρχομαι!

    (Α, άμα περισσέψουν καλημέρες, τις θέλω, οκ?)
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. (Take cover)

    "Τι πα να πει Πρίγκηψ Φίλιππε η σχέση μας έχει ελεύθερο θέμα? Τι πα να πει έχει κι αλλού παραμυθιές που κάνουν πριγκηπέσσες?

    Εχω γίνει ρόμπα εγώ στην οικουμένη ανά τους αιώνας να κάνω τη Φιλιππινέζα σε τούτα τα 7 μαλακιστήρια, να τρώω μήλα και να μου κάθονται στο λαιμό, και μετά να κάνω το πτώμα μέχρι να βάλεις το καλσόν σου και να σκοτώσεις την πανάχρηστη την Μάγισσα?

    ΘΕΛΩ PRE-NUP ΤΩΡΑΑΑΑΑΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΥΦΟ!!!"

    @Αντβολ, κάτι σου θυμίζει, ε?
    :)

    @Δημοσθένη αγόρι μου, τι ήπιες σήμερα?
    :)

    @Μαρκήσιε Τορτούρε (ΛΟΛ!)

    Τι εννοείς με τον Αφρόλυμπο καλέ μου? Κάτι καλό ελπίζω... Και σοβαρά τώρα, εύχομαι όλα να είναι καλά με μαγνητικές κτλ.
    :(

    @Μίκυ- βζζζζουνννννν - παρ'την καλησπέρα σου χρυσέ μου και φέρε μια με πιο μαλακό λάστιχο!
    :))))))))))

    Ακόμα εδώ είμαι? Επανέρχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. aphrodite said... @Αντβολ, κάτι σου θυμίζει, ε?
    ----

    Μου θυμίζει; Όχι, δεν θυμάμαι.
    Τι λέγαμε τώρα;
    Θύμισέ μου.
    Και, για να 'χουμε καλό 'ρώτημα, ποια είσαι του λόγου σου;
    (γιατί τα γράφω αυτά; θυμάται κανείς;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. "Βιτάλη, πάλι είσαι εκτός θέματος" χτυπιόταν ο Παναγιωτόπουλος των Ελληνικών. Και ποτέ δεν διαβάζαμε τις εκθέσεις μου στην τάξη. Ο ίδιος όμως τις δημοσίευε στο περιοδικό του σχολείου μας. Τώρα αυτό που έκανε ήταν για καλό, ήταν για κακό; Δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Ο Δον Γάτος είναι απόψε φως φανάρι
    Βαριέται κατι καινούριο να ποστάρει

    Λείπει και κείνο το παιδίτο εμμονικό
    Ο harry ο σινεφίλ ο αλβανογραικό

    Δια να πετάξει καμίαν μαλακίαν
    Να ευθυμήσει λιγάκι η συντροφίαν

    Κι αφού δυό ώρες ολάκερες εδώ
    Να γράψω τίποτα δεν μπόρεσα να βρώ

    Προς Νικόδημο φιλόσοφον ας στείλω επιστολή
    Του φίλου αλλά και μπλογκέρ Γεώργιου Σουρή:


    Νικόδημε,

    Γιατί τα τόσα άστρα ν' ανάβουν και να σβήνουν;
    Kαι τι καταλαβαίνει εκείνος που τα βλέπει;

    Kαλύτερα δεν είναι να πέσουν και να γίνουν
    πεντάευρα ή ντόλαρς μες στη δική μου τσέπη;

    Γιατί καν ένα νέο σ' εμάς να μην συμβαίνει;
    :Kαι μόνο σε ζαρντινιέρες να πέφτουν νεαροί;

    Τα ίδια και τα ίδια περνά ο ένας χρόνος
    έρχεται ο άλλος μα ίδια η θλίψη ίδιος ο πόνος

    Γιατί κι η Ανασυγκρότηση στο βρόντο να πηγαίνει
    Και στα ταμεία να τρέχουν κουμπάροι ποντικοί;

    Γιατί τα ίδια και τα ίδια βραδιάζει, ξημερώνει
    Και ένα πέσε σήκω να είναι η ζωή μας μόνη;

    Κι οι τόσοι αστρονόμοι μας λένε πως η σφαίρα
    Του κόσμου θα χαλάσει, μα δεν χαλά ποτέ

    Ω πότε πια με μία ψηλά εις τον αέρα
    Θα τιναχθούμε όλοι, πεζοί και ποιηταί;

    Mέσα σε τόσα λόγια και τόση σιχασιά
    Σωτήρια δεν θα’ναι η Κοσμοχαλασιά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Πανάσχημη,

    Τι έγινε με την έξοδο και τις μαργαρίτες; Πες μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Λυπάμαι που δεν μπορώ να απαντήσω με στίχους

    εδώ ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους.

    Δυστυχώς με έχει χτυπήσει μία ίωση

    και δεν μου βγαίνει καμία παρομοίωση

    κι είναι μα το Θεό μεγάλο κρίμα

    γιατί κανείς δεν μου παράβγαινε στην ρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. ΝΔ said:
    "Μπορείτε να γράψετε ό,τι θέλετε – ή ακόμα και τίποτα…"

    Ελεύθερο θέμα: Να δίνεις λευκή κόλλα και να παίρνεις 20.(τι κι αν πήρες 3 τελικά, καλά κι αυτά).

    " Εχω "κενό" την τρίτη ώρα. Το θέμα είναι ελεύθερο, θα βγω να παίξω μπάλα."

    Ελεύθερο θέμα: Ο καλύτερος τρόπος ν'αποχωρεί κανείς, πολύ πριν χτυπήσει το κουδούνι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Antvol
    Πόσο με κολακεύει που μου δίνεις σημασία.
    Κι ας έχω τη φάτσα που έχω.
    Ειδες που η εμφάνιση δεν είναι το παν;
    Πήγαμε σε ένα comedy club στο Ybor City, (μια μαργαριτα φίλε μου, μη ξεχνας τη διαιτα που κάνω, για να χωρέσει η μαργαριτα των 700 θερμίδων είχα φάει μόνο ένα γιαούρτι όλη την ημερα) που είναι ενα Καβανέζικο προάστιο περίπου.... ένας περαστικός, δυο αστυνομικοί.
    Δεν συζητήσαμε πραγματα που καινε τον Χαρυ, μας είναι παντελως αδιάφορα όπως μαντεύεις, αλλά τους μίλησα για το μπλογκ, και ό,τι πιπεράτο συμβαίνει εδώ. Ολες εξέφρασαν θλιψη που δεν ομιλούν Ελληνικά να συμμετέχουν. Και με εξαίρεση την αφεντιά μου, οι άλλες ήταν κουκλάρες, δεν αστειεύομαι.
    Ο κωμινός ήταν εξαιρετικός, πήρε σβάρνα πρώτα τον Μοπυς και μετα τους Χριστιανούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Λοιπον διαπιστώνω λάθη. Κουβανέζικο το προαστιο και Μπους στο τελος.
    Εχω πιει κατι παραπάνω, ημερα που είναι μνήμης σφαγής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Πανάσχημη said... ο κωμινός ήταν εξαιρετικός ...

    ----

    What is κωμινός;



    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Αntvol
    Ειπαμε, λάθη κανουμε.
    Κωμικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
    ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ

    Το 1997 είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη μιά σπάνια Έκθεση των «θησαυρών του Αγ. Όρους», που συγκέντρωσε χιλιάδες προσκυνητές απ’ όλη την Ελλάδα. Πήγα κι’ εγώ, κι’ έζησα ένα περιστατικό που με προβλημάτισε, με αποτέλεσμα να γράψω επιστολή στην «Ελευθεροτυπία» γι’ αυτό, η οποία μάλιστα δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη», σε περίοπτη θέση!

    Την βρήκα τυχαία σήμερα, και, αφού το θέμα είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟ, σας την προσφέρω, για να προβληματιστήτε κι’ εσείς, όσοι θέλετε...

    ----------

    Αγαπητή «Ελευθεροτυπία»,
    Στο «ΕΨΙΛΟΝ» της 23/11/97, διάβασα με ενδιαφέρον το θέμα για τις αντιρρήσεις Μοναστηριών του Αγ. Όρους να στείλουν κειμήλια στην έκθεση «θησαυροί του Αγ. Όρους» της Θεσσαλονίκης. Επισκέφθηκα την έκθεση το επόμενο Σάβ/κο, με γκρούπ μιάς Ενορίας της Αθήνας, και εκεί έγινα μάρτυρας ενός περιστατικού που θέλω να το συζητήσω με σάς, τους διοργανωτές της έκθεσης, και το Άγ. Όρος, άν αυτό είναι δυνατό: Μιά γυναίκα απο το γκρούπ γύρω στα 60, η Θεοδώρα, μπροστά στο ‘Τέμπλο του Πρωτάτου’ έσκυψε και φίλησε μία απο τις εικόνες. Αμέσως ήρθε η κοπέλλα που επέβλεπε την αίθουσα, και της είπε αυστηρά «..σας παρακαλώ, αυτό δέν επιτρέπεται». Η Θεοδώρα συμμαζεύτηκε απο ντροπή, μπροστά στην άψογα ντυμένη αλλα ενοχλημένη απο το συμβάν δεσποινίδα, και ψέλλισε «..με συγχωρείτε.. έχετε δίκιο!». Φύγαμε, και αμέσως η Θεοδώρα μου είπε «..είχε δίκιο!.. Έτσι δέν είναι;». Χαμογελούσε με μιά παράξενη ευχαρίστηση, κι’ έμοιαζε να είχε ζήσει κάτι πολύ σημαντικό. Δέν της απάντησα, γιατι ένιωθα πως δέν έπρεπε να χαλάσω τη λύση που η ίδια έδινε στο πρόβλημα. «..Έτσι λύνει ο Θεός τα προβλήματα, με τη δική του ταπείνωση...», σκεφτόμουνα συγκινημένος απο το περιστατικό, που φαινότανε να έχει μιά άψογη τελειότητα. Η Θεοδώρα, είναι 40 χρόνια νεοκόρος σε κεντρικό Εκκλησάκι της Αθήνας, απο παιδί πάσχει απο καρδιά, έχει κάνει 5 μπάϊ-πάς και τα βράδυα δέν κοιμάται γιατί την πονάει η καρδιά της, απλώς κάθεται στο κρεββάτι μέχρι να ξημερώσει. Έζησε μεταξύ Νοσοκομείου και Εκκλησίας, βγήκε εκτός Αττικής μία φορά για εγχείρηση και μία τώρα, για την έκθεση. Δηλώνει αγράμματη, αλλα στα 40 της πήγε σχολείο και τέλειωσε το Γυμνάσιο «με κλίσι στα Μαθηματικά, τις εξισώσεις..» όπως λέει. Δέν έχω τη δική της ευσέβεια, ( γι’ αυτό και δέν προσκύνησα εγώ την εικόνα..) αλλα μου αρέσει 'να διϋλίζω τον κώνωπα', γι’ αυτό δημοσιοποιώ το γεγονός πιστεύοντας πως αξίζει την προσοχή όλων μας. Ταυτόχρονα, θέλω να ρωτήσω: συμφωνεί το Άγ. Όρος με την πράξη της υπαλλήλου; Άν όχι, ποιός ευθύνεται που η συμπεριφορά της είναι αντίθετη με το πνεύμα που το Άγ. Όρος θέλει να περάσει στον κόσμο μέσω της έκθεσης; Τελικά, οι εικόνες και το Τέμπλο είναι έργα Τέχνης που πρέπει να προφυλαχθούν απο το 'πλήθος', ή μέσα Λατρείας για χρήση απο αυτό το 'πλήθος'; Κι’ άν, αυτή η δεσποινίδα σκεφτότανε ότι η Θεοδώρα δέν προσκύνησε ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ, αλλα «τον εικονιζόμενο, διαμέσου της εικόνας», θα της απαγόρευε άραγε ΤΙ;

    Ευχαριστώ.

    Υ.Γ. Έχοντας βρεθεί στη θέση του 'παρατηρητή' του γεγονότος, διαπιστώνω εκ των υστέρων μεγάλη δυσκολία στο να το κρίνω σωστά. Το ενδεχόμενο η κοπέλλα να είχε ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΙΚΙΟ, με απασχολεί εξίσου σοβαρά. Άλλωστε, αυτό είπε και η Θεοδώρα! Δηλαδή, υπάρχουν περιστάσεις που το προσκύνημα να είναι «μή πρέπον»; Για ποιόν λόγο; Ήτανε «μή πρέπον» για την Θεοδώρα προσωπικά, ή για όλους μας; Κάτι δέ, μου λέει πως αντί να προσπαθώ με τη σκέψη να βρώ το 'λάθος' στο γεγονός, θά ‘τανε σωστότερο να ψάξω βαθύτερα να διδαχτώ απ’ αυτό γιατι η πραγματικότητα δέν έχει 'λάθη'. Και σ’ αυτό, ζητάω βοήθεια.

    -------------

    Αυτή ήτανε η επιστολή. Το υστερόγραφο δέν δημοσιεύτηκε, αλλα δέν με πειράζει. Ίσα – ίσα που ένιωσα μεγάλη συγκίνηση για τη σοβαρότητα με την οποία χειρίστηκε το θέμα η «Ελευθεροτυπία».

    Ταυτόχρονα, το ίδιο κείμενο το έστειλα ταχυδρομικά σάν κοινοποίηση στην Ιερά κοινότητα Αγίου Όρους Άθω, και στον διευθυντή της έκθεσης «θησαυροί του Αγ. Όρους». Δέν μου απάντησε κανείς τους...

    Περίμενα τις επόμενες εβδομάδες να δώ μήπως δημοσιεύσει η εφημερίδα καμμιά απάντηση, αλλα δέν βρήκα καμμία. Κάποια στιγμή έχασα κάποια φύλλα της εφημερίδας, και έμεινα απο τότε με την εντύπωση ότι όλοι προτίμησαν τη ΣΙΩΠΗ..

    Δέν αποκλείω, να δημοσιεύτηκε απάντηση σε εκείνα τα φύλλα που έχασα. Αλλα σκέφτηκα, με σοβαρούς ανθρώπους έχω να κάνω, δέν θα μου έστελναν και με το ταχυδρομείο την απάντησή τους; Για να μήν το κάνουν, πάει να πεί ότι όντως ΑΠΕΦΥΓΑΝ να μιλήσουν για το θέμα...

    --------

    Τώρα θα πείτε, και γιατί να σας ζαλίζω εσάς, με αυτό το ζήτημα;
    Έτσι!
    Επειδή ...κι’ ΕΣΑΣ σας θεωρώ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, και γιαυτό τον λόγο, σας γράφω ότι πιό σοβαρό έχω γράψει ως τώρα στη ζωή μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Antvol
    Με συγχωρεις φίλτατε, εκει κόλλησες;
    Εδω σου μιλώ για τρεις γυναικάρες ξανθιες, αδυνατες, ψηλές, πιπερατες, μορφωμένες, οικονομικά ανεξάρτητες, και συ κόλλησες στα λάθη μου;
    Δεν μας τα λες καλά.
    Εδω ο Χαρυ ήδη ετοιμάζει ποίημα και για τις τρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Οι φύλακες στις φυλακές
    βάζουνε φάκες στις φακές
    θα μπω για να βρω το θαμπό
    αυτί που 'χει αυτή

    Αντί αντίδια που 'θελα
    με άλλα χόρτα χόρτασα
    μα λόγος που έχει λόγο
    τον στίχο κάνει τοίχο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Το "thanksgiving" του Ιρακινού:

    Tους κωλοαμερικανούς και τον harry γκρεκό
    Πολύ τους ευχαριστώ
    Πάω τώρα να πλαγιάσω
    Στο μνήμα μου να ησυχάσω

    Τι κι αν είμαι ένας νεκρός
    Ειμαι ελεύθερος πια εγώ Ιρακινός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ,
    ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
    ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ

    Η αντίρρηση των Μοναστηριών να στείλουν κειμήλια στην έκθεση «θησαυροί του Αγ. Όρους», αφορούσε ακριβώς ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. Οι μοναχοί έλεγαν πως οι εικόνες αυτές είναι πιά ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ, είναι Ιστορικά κειμήλια πλέον, και άν εκτεθούν σε προσκύνημα θα αλλοιωθούν..

    Γιαυτό και το θέμα ήτανε ΔΥΣΚΟΛΟ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. 1000 θερμίδες την μέρα - θα πρέπει εκτός από Πανάσχημη να είσαι και Παν-αδύνατη. Σχεδόν διαφανής!

    Τι μαρτύριο κι αυτό να μετράς τις θερμίδες! Άκου ένα γιαούρτι!

    Εδώ και καιρό έχω αποχαιρετίσει την τυρρανία της ζυγαριάς και των θερμίδων.

    Αρκετά βάσανα έχει η ζωή - να προσθέτουμε κι άλλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. rednet69 (georgia m.) said...
    -----

    Δεύτερη στροφή στο ποίημα της Γ.:

    "Χαρούμενη το διάβασα σε κάποιους,
    Θε μου, τι άνθρωποι, εκεί, μες τον χαβά τους

    Κλαίω, τσιρίζω, παρακαλώ, μ' αυτοί τα ίδια
    Η αρρώστια με θόλωσε, τους πέταξα τ' αντίδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Οχι, δεν δουλευει έτσι. Μετα από μερικά χρονια, μειώνεται ο μεταβολισμός, και δεν αδυνατιζεις.
    Και εξαφανιζεται η πείνα...
    Δεν ειμαι παναδυνατη.
    Μονο πανάσχημη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Ελέυθερο θέμα, ωραία!

    Όταν βαριόμουν να ακούω τη φιλόλογο να αναλύει με τον δικό της απαίσιο τρόπο τα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας, έγραφα στίχους από τα τραγούδια που μου άρεσαν πάνω στο βιβλίο. Τότε είχα φάει κόλλημα με το "Μέρες Αργίας", το ποίημα του Καψάλη, που μελοποίησαν τα Διάφανα Κρίνα.

    Παραθέτω λίγους στίχους : "Δε θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει/δεν θα ρωτήσω αναιδώς που το κεντρί σου/ γονιός δε θα ΄ναι να μου πει "σήκω και ντύσου/ καιρός να ζήσουμε παιδί μου ξημερώνει"/ Θα ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου/ κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη/ θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει/ όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου./Δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει/ δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου/ θα' ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου"

    Α ναι, τη φιλόλογο εκτός από βαρετή τη χαρακτήριζα και άσχετη, γιατί μια μέρα μου είπε ότι η ίδια δε θεωρούσε τον Edgar Allan Poe αξιόλογο λογοτέχνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. kato (i ano)patissia:

    Συγνωμη και με το μπαρδον που λενε αλλα αν οντως αυτο ειναι το "πιό σοβαρό που έχετε γράψει ως τώρα στη ζωή σας" τοτε η παροιμια
    "εδω ο κοσμος καιγεται και το μουνι χτενιζεται" πρεπει να βγηκε για σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Πανάσχημη said... ...
    Antvol
    Με συγχωρεις φίλτατε, εκει κόλλησες;
    Εδω σου μιλώ για τρεις γυναικάρες ξανθιες, αδυνατες, ψηλές, πιπερατες, μορφωμένες, οικονομικά ανεξάρτητες, και συ κόλλησες στα λάθη μου;
    ----

    Κανόνας 1: Ποτέ μη λες σε μια γυναίκα το αναμενόμενο.

    Κανόνας 2: Ποτέ μη τις μιλάς για τις τρεις κουκλάρες φίλες της.

    Κανόνας 3: Φρόντισε αμέσως, από άλλες πηγές, να μάθεις τα τηλέφωνα αυτών των τριών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Kato Patissia said...
    ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
    ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ

    Η εικόνα από τη στιγμή που εγκαταλείπει τον λατρευτικό της χώρο και μπαίνει σε μουσείο, γίνεται έκθεμα, έργο τέχνης. Θα θυσιάζατε εσείς ένα σφάγιο στα πόδια του Έρμη του Πραξιτέλη - όπως θα έκανε ο αρχαίος πιστός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Antvol
    Εγώ έχω τα τηλεφωνα και σου τα πουλώ ευχαριστως.
    Αν πλειοδοτήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Πανάσχημη said...
    Antvol
    Εγώ έχω τα τηλεφωνα και σου τα πουλώ ευχαριστως.
    Αν πλειοδοτήσεις.
    -----

    Αχ, με παιδεύεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Α, έτσι λέμε τώρα την ανδρική τσιγγουνιά;
    Με συγχωρεις, δωρεάν την περίμενες την εξυπηρέτηση του αιώνα;
    Τρεις Σαρον Στόουν στο πιάτο σου, δωρεάν;
    Με προσβάλλεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Antvol
    Με ξεχνάς οτι υπάρχει και expense account εδώ μέσα....
    Μήπως θα έπρεπε να ζητήσεις μια ενισχυσούλα;
    Με το αζημίωτο βέβαια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Πανάσχημη said...
    Τρεις Σαρον Στόουν στο πιάτο σου, δωρεάν;
    Με προσβάλλεις.
    ----

    Δεν είναι αυτό που κατάλαβες.
    Είναι που θα χάσω εσένα.
    Αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα, άκαρδη.

    ΥΓ Τρεις Σάρον; Και πόσοι παγοκόφτες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Με σκότωσες τώρα.

    Ωστε υπάρχει άνδρας σε αυτον τον πλανήτη που δεν τον ενδιαφερει η εξωτερική εμφάνιση;
    News to me!

    Antvol
    Τα τηλεφωνα εξακολουθούν να είναι προς πώληση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. harrygreco said... Αν & η πρωτη γευση το πρωι & η τελευταια το βραδυ για μια γυναικα θα επρεπε να ειναι...
    ---

    Υποθέτω το πρωί harry και το βράδυ greco.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Bottom line gentlemen.
    Και ένα εκ. ευρώ να μου δίνατε, τα τηλέφωνα δεν είναι για σας.
    Ας βρεθει ένας ευαίσθητος και καλλιεργημενος, και του τα δίνω δωρεάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Πανάσχημη said...
    Ας βρεθει ένας ευαίσθητος και καλλιεργημενος, και του τα δίνω δωρεάν.
    -----

    Καλά, κι εσύ εδώ τον ψάχνεις; Αν βρεις πες μας κι εμάς ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΔΩΡΑ,
    ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΜΗ..

    @ΝΔ, που έγραψε :
    «...Θα θυσιάζατε εσείς ένα σφάγιο στα πόδια του Έρμη του Πραξιτέλη - όπως θα έκανε ο αρχαίος πιστός;»

    Κατ’ αρχήν, σας ευχαριστώ κύριε Δήμου, για την απάντησή σας.
    Το παράδειγμα με τον Ερμή, έχει μιά διαφορά : ας υποθέσουμε, ότι με κάποιο επιστημονικό πείραμα, φέρνουν έναν Αρχαίο Έλληνα στο σήμερα, και αυτός βρίσκει τον Ερμή στο μουσείο.

    Το άγαλμα, είναι για τον αρχαίο Ο ΘΕΟΣ ΕΡΜΗΣ. Τουλάχιστον έτσι μας είπανε στο σχολείο πως αντιμετώπιζαν οι αρχαίοι τα αγάλματα! Με αυτό το σκεπτικό, άν του απαγορεύαμε να θυσιάσει το σφάγιο, φαντάζομαι ότι ...θα τον προσβάλλαμε άσχημα! Μπορεί μάλιστα να μας θεωρούσε και ΙΕΡΟΣΥΛΟΥΣ, και να αφιέρωνε τη ζωή του στο να «ελευθερώσει» τον ΘΕΟ απο ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΜΑΣ ! Έχουμε εμείς ΔΙΚΑΙΩΜΑ, στο όνομα «της τέχνης», να του ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΜΕ αυτού ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ; Και πού θα θυσιάζει αυτός μετά; Στα σκουπίδια του Δήμου Αθηναίων;

    Λέτε πως αφού η εικόνα αφαιρέθηκε απο τον ΧΩΡΟ ΛΑΤΡΕΙΑΣ, έπαψε να είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΛΑΤΡΕΙΑΣ. Αυτό, σε σάς φαίνεται προφανές, αλλα σε μένα ως «πιστό », ΔΕΝ είναι : για μάς, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΧΩΡΟΣ» ΛΑΤΡΕΙΑΣ, αυτό το είπε ο Χριστός!.. Άρα, είτε η εικόνα είναι στην Εκκλησία είτε είναι στον δρόμο, ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ! Και στο μουσείο, πάλι ΕΙΚΟΝΑ είναι!.. Φτιάχτηκε για αυτή τη δουλειά, για το προσκύνημα. ΔΕΝ είναι «έργο τέχνης», απλώς..

    Δέν έχω σκοπό να αντιδικήσω μαζί σας για πράγματα που νιώθω πως μάλλον έχετε δίκιο.
    Με προβληματίζει απλώς το ότι βρίσκω επιχειρήματα για την ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ, τα οποία μου φαίνονται εξίσου αξιόλογα – αλλα μπορεί να κάνω λάθος σ’ αυτό..
    Άν σας ενδιαφέρει να το κουβεντιάσουμε ακόμα λίγο, θα είμαι ευτυχής. Δέν εννοώ βέβαια να αναλωθούμε σε Θεολογία, αλλα να το κουβεντιάσουμε ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, με επιχειρήματα . Το επιχείρημά σας λοιπόν, ότι Ο ΧΩΡΟΣ κάνει ΤΗ ΧΡΗΣΗ για την εικόνα, νομίζω πως δέν «στέκει» για ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΣΥΝ-ΑΝΘΡΩΠΟ.

    Τί άλλο θα του λέγατε;


    @antifonitis :

    …εδώ ο κόσμος καίγεται, ΕΓΩ... χτενίζομαι, κι’ ΕΣΥ ...το διαφημίζεις σε όλους τους άλλους!
    Thanks!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Καλοκαίρι του 95. Πίνουμε μπύρες στην άκρη μιας επαρχιακής πόλης. Ένα βάρος έχει φύγει από πάνω μας, τελειώσαμε το σχολείο! Κ το βασικό: ξεκινάμε μια καινούργια ζωή, όλα είναι ανοιχτά μπροστά μας. Η Μαρία λέει πως θέλει να βγαίνει κάθε μέρα κ να διασκεδάζει. Η Γιώτα νομίζει ότι δεν έγραψε καλά στις εξετάσεις κ όπως πάντα μας πρήζει. Η Λίνα θα δώσει στην καλών τεχνών. Ο Γιάννης δεν θέλει να κάνει τίποτα κ εγώ με το Μάνο θέλουμε να φύγουμε μακριά, αλλά είμαστε κ ερωτευμένοι. Κ προσπαθούμε να συμβιβάσουμε την ελευθερία με τον έρωτα, αν κ η ζυγαριά κλίνει υπέρ της πρώτης.

    Φθινόπωρο του 2006, πίνουμε άνοστο άσπρο κρασί όλοι μαζί στο γάμο της Μαρίας. Ζει στα βόρεια προάστια, παντρεύτηκε δικηγόρο κ μοιάζει με ευκατάστατη σαραντάρα. Η Γιώτα έγινε γιατρός κ συνεχίζει να γκρινιάζει για τα πάντα. Η Λίνα σκηνοθέτης στην Αθήνα. Ο Γιάννης μόλις αποτοξινώθηκε κ εγώ με το Μάνο γυρίσαμε στα πάτρια εδάφη, από διαφορετικά σημεία κ καταλάβαμε ότι η ελευθερία είναι μια μαλακία αν δεν είσαι ερωτευμένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Να πιάσουμε τώρα κάτι που πονάει;

    Ημουν στην 1η Λυκείου όταν έκανε την εμφάνισή της η περίφημη Μεταρύθμιση του Αρσένη.

    Κλείσαμε, λοιπόν, και εμείς το σχολείο μας με τα χίλια ζόρια -μέχρι και "πέτσινο" εισαγγελέα μας είχαν φέρει για να μας αποτρέψουν, αλλά του είχαμε ξηγηθεί μια ωραιότατη ομαδική φεγγαράδα τύπου Braveheart- και την αράζαμε στο προαύλιο γύρω από την φωτιά που είχαμε ανάψει σε ένα παλιό βαρέλι. Λέγαμε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, για μαλακίες που είχαμε κάνει, για γκόμενες, για το αύριο και για τον παπάρα τον Αρσένη.

    Οι καθηγητές έσκαγαν μύτη κάθε πρωί κατά τις έντεκα(!), μας έπρηζαν τα συκώτια με την μπουρδολογία τους και έφευγαν.

    Εκεί είχα γνωρίσει και τον Πάνο, έναν αναρχικό γαμώ τα παιδιά. Μοικάνα, ξούρα τα υπόλοιπα, σκουλαρίκια και τα ρέστα.

    -Τι αναρχία μου λες ρε Πάνο, θα με τρελάνεις;
    -Εσύ δηλαδή τη γουστάρεις την κατασταση;
    -Είπα αυτό;
    -Αφού γουστάρεις εξουσία...
    -Ολα πρέπει να έχουν ένα μέτρο.
    -Ναι, και ένα γκλόμπ για να το εφαρμόζουν, χέσε μας!
    -Αρα να πάμε σαν τυφλοί στο άλλο άκρο και να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του;
    -Από τη στιγμή που σέβεται τον άλλο, ναι.
    -Θεωρείς δηλαδή πως ο κόσμος είναι αγγελικά πλασμένος;
    -Οχι, αλλά οι εξουσιαστές δεν θα μας αφήσουν και ποτέ ν' αγιάσουμε...
    -Μα είναι στη φύση μας!
    -Είπε ο υποταγμένος!

    Η κουβέντα μας ατελείωτη, συμπέρασμα μηδέν!

    Ενα απογευματάκι με κάλεσε στο στέκι τους. Ηταν μια γκαρσονιέρα 6χ6 με ένα μικρό μπάνιο. Οι τοίχοι τίγκα στα πόστερς, τα φλάυερς και τα συνθήματα. Πιάσαμε πάλι την ίδια κουβέντα, για να καταλήξουμε και πάλι στα ίδια. Τα ίδια επιχειρήματα αλλά με περισσότερα στόματα να τα "αναμασούν". Μόνο ένα παλικάρι πετάχτηκε να πει: "Αποψή του!"
    Κατά τα άλλα πέρασα καλά. Την αράξαμε στη μοκέτα με τα μαξιλαράκια μας, ήπιαμε καφέ, παίξαμε ταβλάκι, είπαμε και κάνα-δυο ανέκδοτα, γελάσαμε και μας πήρε η νύχτα.
    Μέχρι εδώ, όλα καλά.

    Λίγο πριν φύγουμε σκάει μια γκόμενα, την ειχα δει άλλη μια φορά, τις πρώτες μέρες της κατάληψης μαζί με τον Πάνο.
    "Εγώ θ' αράξω" μου λέει.
    "Οκ, εγώ την κάνω" του λέω.
    Καληνυχτίζω και φεύγω.

    "Στάση, λεωφορείο, σπίτι και δεν τρέχει μία" λέω μέσα μου, η μάνα μου νόμιζε πως ήμουν στην κατάληψη.
    "Αμ δε!"

    Γυρίζω κι εγώ σπίτι ανυποψίαστος, ανοίγω την πόρτα και ακούω το κλασσικό:
    -"Μόνο μη μου πεις πως ήσουν στην κατάληψη!" ακούστηκε η μάνα μου από την κουζίνα.
    -"Μπλόφάρει!", σκέφτομαι κατ' ευθείαν και ρίχνω ένα ξεκάρφωμα στα καπάκια, "Αλλες μανάδες θα έλεγαν, δεν πιστέυω να πήγες στην κατάληψη;" και κοτσάρω μαζί και ειρωνικό γελάκι.
    Οταν μπήκα στην κουζίνα κατάλαβα πως δεν έριχνε άδεια. Ηταν κλαμμένη και κάπνιζε νευρικά(σημάδι πολύ άσχημο).
    -"Τι έγινε;" ρωτάω.
    -"Κάνεις παρέα με αναρχικούς ε;" Μαλάκας εγώ, "πως διάολο το έμαθε" και τα ρέστα.
    -"Ναι ρε μαμά, με αναρχικούς, όχι με δικηγόρους!" λέω προσπαθώντας να το ρίξω στην πλάκα!
    -"Με δουλεύεις;"
    -"Καταρχάς πού το έμαθες;" περνάω και εγώ στην επίθεση.
    -"Ξέρεις ποιοι με πήραν τηλέφωνο;" λέει κουνώντας νευρικά το κεφάλι(δεύτερο σημάδι!).
    -"Κανας μαλάκας καθηγητής να υποθέσω;" λέω έχοντας ήδη φορτώσει.
    -"Η ασφάλεια" μου λέει και κάγκελο ο δικός σου! Την έκαναν σκουπίδι(κάτι που ξέρουν πολύ καλά τα αρχίδια) και της τόνισαν με πολύ ειρωνεία "πως τα παιδιά θέλουν επιτήρηση και πως φταίνε πρώτα οι γονείς!"
    Ηταν τυχεροί που ο πατέρας μου έλλειπε ταξίδι γιατί θα μάθαιναν τι σημαίνει τρελος Κεφαλλωνίτης.
    Αρχισα τις χριστοπαναγίες, τα γαμοσταυρίδια και ειλικρινά, ένιωθα τόσο σκατά και ευάλωτος που αν είχα όπλο και τους είχα μπροστά μου θα τους καθάριζα και θα έχεζα και στον τάφο τους.

    Το επόμενο απόγευμα κατά τις έξι-επτά, βεβαιώθηκα πλήρως πως δεν της έκαναν πλάκα.
    Γύριζα από την κατάληψη -εκεί εγώ-, όπου ο Πάνος μου είπε "δεν τρέχει, σε όλους το κάνουν", όταν με προσπέρασε ένα μπλέ Citroen Xantia και σταμάτησε λίγα μέτρα μπροστά μου.
    Το προσπερνάω και με το που γυρίζω να δω από περιέργεια, τσαφ μου παίζουν τα φώτα και ο συνοδηγός μου κάνει σήμα να πάω. Πλησιάζω το παράθυρό του -ένας μαλάκας σκατόβλαχος με μουστάκι ήταν- και ακούω τα εξής:
    "Κοίτα μαλακιστήρι, δεν θα ασχολούμαστε μαζί σου, αν σε ξαναδούμε στο στέκι τη γάμησες, έμπλεξες άσχημα. Και αν σε ξαναδούμε στην κατάληψη θα έχεις τραβήγματα."

    Μια βδομάδα μετά, παρότι ήμουν αρκετά μετριοπαθής και όσο το δυνατόν κατά της βίας, κατεβήκαμε στην πορεία με τον Πάνο -φορούσα θυμάμαι την κόκκινη μπαντάνα από που είχα πάρει δώρο μαζί με την Polo- και έριξα μια μολότωφ(την πρώτη και τελευταία μου) προς μια διμοιρία ματατζήδων στην σε ένα στενό της Πανεπιστημίου νομίζω. Τότε είπα δυστυχώς που δεν τους πέτυχα.

    Οταν είδα τον Κύπριο φοιτητή που τον σακατέψανε και την βγάλανε και λάδι αντίθ για απόπειρα ανθρωποκτονίας κλπ, ξαναείπα "δυστυχώς".
    Αν αυτός είναι ο νόμος της Τυφλής και αυτά τα καθίκια τα όργανά του, την επόμενη φορά θ' αγοράσω Καλάζνικωφ and the South will rise again!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. @ reactor

    εγώ πάλι έχω την εξής απλοϊκή φιλοσοφία: η βία του αστυνομικού και η βία του αναρχικού είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αν διαφέρουν σε κάτι, αυτό είναι το άλλοθι. Η αφορμή είναι η ίδια, η ανάγκη να καταστρέψεις οτι δεν καταλαβαίνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Α, ναι, ξέχασα να συμπληρώσω επειδή συνήθως φοβάσαι οτι αν το καταλάβεις θα καταστραφείς εσύ ο ίδιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Reactor69 said...
    την επόμενη φορά θ' αγοράσω Καλάζνικωφ
    -----------------------------
    Θέλει η δεξιά να κρυφτεί κ η χαρά δεν την αφήνει. Ξύλο σε φοιτητές, φορολογία σε χαμηλά εισοδήματα, μπάτσοι με σιδερογροθιές που ονομάζονται κρίκοι ορειβασίας (στο Σύνταγμα που θα σκαρφάλωνε?).
    Καλάσνικοφ όμως δεν αξίζει. Ούτε μολότωφ. Θα σε έχουνε στη μπούκα μετά οι ασφαλίτες κ υπάρχει κόσμος που καταστράφηκε έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. @Zontas,

    "Η αφορμή είναι η ίδια, η ανάγκη να καταστρέψεις οτι δεν καταλαβαίνεις."

    Αν και δεν διαφωνούμε επί της ουσίας, να συμπληρώσω: "ό,τι σε ενοχλεί για τους μπάτσους" και "ό,τι σε πονάει(και πονάει πολύ) για τους αναρχικούς. Δεν συμφωνώ με κανέναν από τους δύο, αλλά η "δικαιοσύνη" της ""δημοκρατίας"" "μας" σε βάζει, συχνά πυκνά, να διαλέξεις πλευρά...
    Εγώ με τα γουρούνια, τους δολοφόνους, τους ασφαλίτες δεν πάω. Προτιμώ τους ανορθολογιστές αναρχικούς και την ουτοπία τους, αν η αντίδραση μπορεί να χαρακτηριστεί ουτοπική και κεραυνός εν αιθρία!
    Πάντως αν κρατούσα σήμερα τη μολότωφ, θα την έριχνα με μεγαλύτερη ευχαρίστηση και περισσότερα νεύρα!
    Αν ήσουν στη θέση μου, πόσο μάλλον στη θέση του φοιτητή, θα με καταλάβαινες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Kato Patissia said...
    "για μάς, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΧΩΡΟΣ» ΛΑΤΡΕΙΑΣ, αυτό το είπε ο Χριστός!.."

    Ναι αλλά ούτε για εικόνες είπε ο Χριστός - η Βίβλος τις απαγορεύει (ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον...ομοίωμα). Ας το καλύτερα, πάμε για ύπνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. @zoi20,

    "Θα σε έχουνε στη μπούκα μετά οι ασφαλίτες κ υπάρχει κόσμος που καταστράφηκε έτσι."

    Αρα όλοι καθόμαστε στ' αυγά μας και φτάνουμε στο σήμερα με τους ορειβάτες ματατζήδες και τους super kick boxers ασφαλίτες -μια κλωτσιά έφαγε λέει ο Κύπριος και έγινε έτσι- που κάνουν ό,τι γουστάρουν και λειτουργούν "κατά το καβλώνειν" [exafricanlandlord (c)]!

    Ας είχα τα απαραίτητα cohones και θα αναβιώναμε μέρες Πάσσαρη(πόσο ωραία τους χόρευε στο ταψί ο πούστης!). Αλλά πού, δεν τα έχω και έτσι βολεύτηκα κι εγώ! Εννοια σου, θέμα κινήτρου είναι και η συμπεριφορά τους θα μας δώσει αργά η γρήγορα κι άλλους σαν τον Πάσσαρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. reactor
    πιστεύεις ότι το κλειστό σχολείο είναι το καλύτερο απ' όλα; Το μόνο που κατάφεραν οι καταλήψεις μετα τον Αρσένη είναι η αύξηση των ιδιωτικών σχολείων. Τότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ιδιωτικά σχολεία (Γυμνάσια Λύκεια) στις επαρχιακές πόλεις. Θυμίσου τον επόεμνο Σεπτέμβρη να δεις τι άυξησ θα έχεουν οι εγγραφές στα ιδιωτικά σχολεία μετα απο τις φετεινές καταλήψεις.
    Και μια ερώτηση που είχα πάντοτε για τους αναρχικούς- Γιατί οι αναρχικοί ζούν μόνο στις πόλεις (και μάλιστα τις μεγάλες) ενώ σε όλους τους τόνους διαλαλούν τα κακά της πόλης; Θα μπορούσαν να δημιουργήσουν την κοινωνία που επιθυμούν σε μέρη που δεν τους ενοχλεί κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. Reactor69 said
    Αρα όλοι καθόμαστε στ' αυγά μας

    --------------------------
    Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Ακόμα το ψάχνω κ γίνομαι 29 τον άλλο μήνα. Πέρασα από διάφορα στάδια, από θαμώνας στις διάφορες αναρχικές βίλες (έχει χαφιέδες να μην πας), μέχρι υπάλληλος της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Νομίζω ότι συναντούσα τα ίδια είδη ανθρώπων παντού. Τους μαλάκες, τους σωστούς, τους έξυπνους, τους αξιόλογους κλπ. Κ η ιδεολογική τους τοποθέτηση δεν είχε καμία σχέση. Έτσι κατέληξα στο ότι είναι λίγο άτοπο να τα βάζεις με θεσμούς, ιδεολογίες, σύνολα. Σημασία έχουν μόνο οι άνθρωποι που συναντάς κάθε στιγμή. Α! κ να μη συμβιβάζεσαι. Εκεί όμως τα μέτρα θα τα βρεις μόνος σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. reactor
    "Ας είχα τα απαραίτητα cohones και θα αναβιώναμε μέρες Πάσσαρη(πόσο ωραία τους χόρευε στο ταψί ο πούστης!)."
    Τώρα ο Πάσσαρης παρακαλάει να έρθει στις Ελληνικές φυλακές απο την "ευγένεια" που δείχνουν οι αντίσοιχοι Ρουμάνοι μπάτσοι.
    Αν οι διαδηλωτές αποκτήσουν καλάσνικωφ να είσαι σίγουρος ότι αυτό θα διευκολύνει την αστυνομία. Με τις μολότωφ περίμενε τις "πλαστικές" σφαίρες που όπου νάναι θα τις δούμε να πέφτουν επι "δικαίων και αδίκων".

    Αυτά βέβαια με τίποτα δεν δικαιολογούν τον ξυλοδαρμό του φιτητή, ιδιαίτερα αν πράγματι δεν συμετείχε στα γεγονότα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Μεγάλη κουβέντα άνοιξες αντιδραστήριε :)

    για μετά από 16 ώρες δουλειάς. Εγώ θα διαφωνήσω για την ουτοπία και το ρομαντισμό της αναρχίας, είναι ψευτο-άλλοθι νομίζω, γιατί δεν μπορείς να λες υπερασπίζομαι το δικαίωμα μου να μην με ορίζεις αλλά εγώ μπορώ να ορίζω αν εσύ θα γυρίσεις το βράδυ στη γυναίκα σου και τα παιδιά σου ολόκληρος ή παζλ απ τη μολότωφ. Το παιχνίδι θα σε παλέψω γιατί με παλεύεις, δεν είναι αναρχία, είναι πόλεμος. Άσε δε που για να πω και το σκατο-ψυχαναλυτικό μου, φοβάμαι κάτι τέτοιοι τύποι ξερογλύφονται πολύ για την εξουσία χωρίς τις ευθύνες της, ξερογλύφονται δηλαδή πολύ να είναι βάρβαρα αφεντικά κι επειδή δεν επιτρέπεται, το καταφέρνουν από την πίσω πόρτα, με άλλοθι και την πεποίθηση οτι δεν είναι αυτοί βάρβαροι, οι άλλοι είναι. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

    Ο θυμός απέναντι στην αδικαιολόγητη βία είναι ψυχική δραστηριότητα με νόημα. Η βία πέναντι στην βία σχεδόν δεν είναι ψυχική δραστηριότητα, είναι περισσότερο σωματική.

    Πάω για ύπνο, καταρρέω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

    @ΝΔ :

    Καληνύχτα, κύριε Δήμου.
    Και ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. @Harrygreco,

    "Ο εγκωμιασμος δολοφονων απο αναρχικους,γελοιοποιει & δυσφημει το μπλογκ. Τετοια σχολια πρεπει να διαγραφονται."

    "Πάραυτα!" συμπληρώνω!

    (ή αλλιώς, πάρε αυτά!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. Μπήκα να πω καληνύχτα και περαστικά στους ιούς - να μην τα βάζουν με Γάτους, θα χάσουν! Και πάλι τεστοστερόνη, με μολότωφ κιόλας! Είχαμε δεν είχαμε...

    (αντιδραστήριο, τη συνταγή πληζ!)
    :)

    Καληνύσταααααααααααα!!!![(c)andy]

    (re-actor my boy, μην ξοδεύεις τους θησαυρούς του στέμματος έτσι απλά...)
    ΛΟΛ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. Απορία Ηλιθίου (Αγρινού):

    Εγώ αποδίδω τις αϋπίες μου στον αλκοολισμό. Οι υπόλοιποι εδώ μέσα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. Μου φυγε και ενα "ν". Άμα βρεθεί με κανένα "μ" θα σύρουν καράβι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. Επί του σημερινού "ελεύθερου θέματος":

    Νομίζω πως ΚΑΘΕ θέμα ήταν λίγο ως πολύ "ελεύθερο" σε αυτό το blog (όπως και στο προηγούμενο manifestation του, το nikosdimou.blogspot.com - ας τα θεωρήσω ως ενιαίο σύνολο και ας αναφέρομαι πλέον και στα δύο όταν γράφω "το blog").

    Κι ας υπήρχαν συγκεκριμένα ...topics!

    Αυτό ήταν που κατά τη γνώμη μου το έκανε πάντα αιδιαίτερα ελκυστικό και θα έλεγα, μοναδικό: Εμείς γι' αλλού κινούσαμε κι αλλού εκείνο μας πήγαινε (BTW μη ανοίξετε κάνα ...παράθυρο, αντί για δροσιά του Μάη, μπορεί να μπει καμιά νεροποντή του Νοέμβρη).

    Ήταν η μεγαλύτερη και πολλές φορές η πιο όμορφη παρέα που θα μπορούσε να έχει κανείς εκτός real life (ή και καλύτερη και από κει ακόμα, αν αναλογιστώ κάποιες ...κορυφαίες στιγμές).

    Αυτά για την ώρα - περισσότερα ίσως γράψω αργότερα.

    Άλλωστε "το θέμα είναι ελεύθερο" και "θα είναι για μερικές μέρες", όπως αναφέρει το post. Οπότε έχουμε πολλά να γράψουμε...

    Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω στη σημερινή εκατοπενηντάρα είναι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    (Να είμαστε και ...επίκαιροι :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. ΥΓ- @ΝΔ,

    "... Εδώ και καιρό έχω αποχαιρετίσει την τυρρανία της ζυγαριάς και των θερμίδων.

    Αρκετά βάσανα έχει η ζωή - να προσθέτουμε κι άλλα;"

    Ε, ένα βασανάκι όμως... καλό κάνει! Ηρεμεί τα πνεύματα. Μπαίνει η αγριάδα για ύπνο στο σπιτάκι της. Κι αφήνει το σπίτι ελεύθερο. Καμβά να ζωγραφίσεις. Με τον άλλον, πάνω στον άλλον, τον άλλον... Ελεύθερο θέμα!
    :)))

    Τώρα φίλοι καληνύστα!

    (και @antvol, C U in your blog, μη φοβού! @agrino, ευθύνες που αυτές μας πίνουν, @+Μικάκειε+ για τον όρθρο?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Πολύ αναρχοαντίδραση έπεσε (δίκαια;) και λέω να το αλλάξω λίγο.

    Εχει κανείς μία εμπειρία από κάτι που δεν καταλαβαίνει;
    Αντε, γιατί το ελεύθερο θέμα που έθεσε ο ΝΔ για λόγους που τελικά γνωρίζει ο ίδιος, έγινε θέμα από μόνο του! :)
    Ντε και καλά θέλουμε θέμα για να λειτουργήσουμε!! :)

    Θα θέσω λοιπόν κάτι που με απασχολεί χρόνια τώρα λοιπόν.
    Θέλω να μοιραστώ κάτι που έγινε και με έκανε να αλλάξω άποψη για το τυχαίο, και να λέω πως τελικά τίποτα δεν είναι τέτοιο.

    Το 1992 γνώρισα μία κοπέλα, τη Βασιλική.
    Στο λύκειο γνώριζε και κάνανε παρέα με τη Μαρίνα.
    Στα πλαίσια του 'παιχνιδιού' τότε, κάνανε ένα σεάνς.
    Ο κάθε ένας 'κάλεσε' όποιον θυμήθηκε.
    Το άτομο που οργάνωσε όλο αυτό ήταν η Μαρίνα.
    Πιαστήκαν λοιπόν χέρι χέρι και κάποια στιγμή αρχίσαν να κουνιώνται πράγματα!
    Εκείνη που τρόμαξε πιό πολύ ήταν η Βασιλική που ξαφνικά σοβαρεύηκε και από την τρομάρα της 'έσπασε' τον δεσμό με το διπλανό της άτομο με το δεξί το χέρι αφήνοντας την Μαρίνα που κράταγε.
    Σταμάτησαν όλα εκεί.
    Εποχή γύρω στο 87-88.

    Με τη Βασιλική, γνωρίζομαι το 92.
    Το 94 είπε η Βασ.: Δεν πάμε στη Μαρίνα στο Μ.Πεύκο να βρω και την παλιά μου φίλη; Πήγαμε.
    Την πήραμε και πήγαμε για μπάνιο. Στην επιστροφή, να μην λέω λεπτομέρειες, τρακάρουμε από γαρμπίλι στο δρόμο. Σκάμε στα δέντρα.
    Απολογισμός: Η Μαρίνα, που έφτιαξε όλο το τότε σκηνικό, έπαθε την πιό μεγάλη ζημιά. Αφαίρεση σπλήνας.
    Της Βασιλικής, της καταστράφηκε ο τένοντας ΣΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ, εκείνο που 'έσπασε' τον κύκλο. Εγώ που δεν είχα σχέση με τα τότε, έχασα μόνον το αμάξι και δεν έπαθα τίποτα απολύτως!

    Παράλληλα με το παραπάνω που έγινε στις 27-6-1994 γίνονταν τα εξής:
    27-5-1994 απολύθηκα από την τότε δουλειά μου. Ενα μήνα ακριβώς μετά που έγινε το ατύχημα.
    Η Βασιλική έμενε τότε οδός "αιγαλέου" 27.
    27-9 γεννήθηκα (καλό είναι τώρα αυτό?!)
    27 είναι το άθροισμα των ψηφίων του σταθ. τηλεφώνου.
    27-9, παντρεύτηκαν οι γονείς μου και 27-9 ήρθαν Αθήνα.
    27 το άθροισμα των αριθμών της πινακίδας κυκλοφορίας του τότε αμαξιού μου..

    Και τελικά, το ερώτημα είναι το εξής:
    Υπάρχουν συμπτώσεις;
    Υπάρχει κάτι που το 27 θέλει να μου πει;
    Εφόσον μου λέει με τον τρόπο του πως δεν είναι τυχαίο, γιατί δεν μου το κάνει πιό σαφές; Γιατί 'παίζει' μαζί μου;

    Ευχαριστώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. Μιας κε το θεμα ινε ελεφθερο, θα ιθελα να σας απασχολισο λιγο με ενα προβλιματισμο που μου διμιουργιθικε απο τις προτες μου μερες στο διμοτικο. γιατι πρεπι αραγε να χανουμε τοσο χρονο μαθενοντας τιν ορθογραφια. απο τι στιγμι που ι=η=υ=ει=οι και ε=αι, μπορουμε απλα να κρατισουμε το ι κε το ε (ι το η κε το ε). στο κατο κατο αφτος δεν ινε και ο προορισμος του αλφαβιτου? καθε γραμα να αντιστιχι σε ενα ιχο. ετσι απλα. οπιος ενδιαφερετε να τα μαθι αλιος, ινε δικεομα του. αλα δεν ινε δικεομα του να επιβαλι αφτι τι τρελα σε ολους. σκεφτιτε το. 6 χρονια τις ζοις μας μαθεναμε ορθογραφια και προπεδια. μπορουμε να καταργισουμε τιν ορθογραφια, να αγορασουμε κι ενα καλκιουλειτορ στον καθενα και να παμε στο επομενο μαθιμα?

    Εφχαριστο. Παο να πεξο μπαλα τορα
    Διμιτρις (20 ετον)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. @ πανασχημη

    Τα κουφωματα...
    Χαιρετισματα λοιπον απο το Buffalo(!) ,μεσα στην ομιχλη,
    νεκρο αποψε (μεχρι και το Spot κλειστο), με τους κατοικους να περιμενουν ασχημα ονειρα αφου η κοιλια τιγκα απο τη γαλοπουλα...
    Οσο για τις Σαρον πωπω τις φαγαμε στη μαπα, τιποτε ενδιαφερον εχουν να μας πουν διοτι απο το πολυ χασμουρητο εχω κανει temporomandibular joint dislocation.
    Φιλικα,
    ΙC

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. Καλημέρα!

    Ελευθερίας το ανάγνωσμα δεύτερον, πρόσχομεν!

    Η μέρα χωρίς θέμα έφερε πολλά και διάφορα θέματα - από το σχολείο ως την αναρχία και από τις συμπτώσεις μέχρι τις γυναικοπαρέες. Με φόντο τα οικονομικά του Δημοσθένη και τις αιχμές του Χάρυ.

    Είμαστε πλούσιοι (σε απόψεις). Συνεχίζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. Μετέχω (χωρίς άλλο προσόν πέραν από ένα κωλομπάτσελορ στις επικοινωνιακές σπουδές και την προθυμία να δουλέψω σχεδόν τζάμπα)σε "ομάδα έρυενας" με θέμα "ψηφιοποίηση και ΜΜΕ, σχετικές αλλαγές σε επαγγέλματα και επιδεξιότητες, χάσμα μεταξύ αναγκών και εκπαίδευσης" (μαζί με Ενωση Συντακτών Κύπρου και άλλες Ε.Σ. ή επαγγελματικές οργανώσεις από Ισπανία, Νορβηγία κλπ)...

    Πριν ένα μήνα εξήγησα του Μάστρου (the Boss, που -σημειώστε -πάει chemotherapy για καρκίνο στο έντερο) ότι θα χρειαστούμε έρευνα και interviews από εκπαιδευτικούς σε ιδιωτικά και κρατικά ... ότι δεν γίνεται να σαλιώνομε το δάκτυλο, να το κρατάμε ψηλά και ανάλογα με το που φυσά ο άνεμος να απαντάμε στα ερωτηματολόγια ...πράγμα που το αντιλήφθηκε χθες

    ... και σήμερα προσπαθώ να τον πείσω ότι ο Υπέυθυνος του Υπουργείου Συγκοινωνιών για τις επικοινωνίες μόνο περιφερειακές πληροφορίες μπορεί να μας δώσει και όχι το αν τα όσα διδάσκουν στα εκπ. ιδρ. περιλαμβάνουν τις υπό έρευνα επιδεξιότητες...

    Είμαι ξάγρυπνος από τις 10 ψές... έχω και τις ειδήσεις να με εξαγριώνουν για το επεισόδιο ξυλοδαρμού ΤΚ απο φασιστάκια τηες ΕΦΕΝ στο English School λόγω δημοσιευμάτων από την εφημερίδα του Σαμψών (Rest In Piss) περί προσβολής θρησκευτικών συμβόλων στο προαναφερθέν σχολείο....

    ...και εγώ απλώς θέλω να πιώ ένα pint μπίρα και 1 σφηνάκι Jose Cuervo Gold με πορτοκάλι και κανέλλα...

    "Αν μεν το εκαταλάβατε, θέλω διακοπές".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. somebody said...

    Υπάρχει κάτι που το 27 θέλει να μου πει;

    Μα, δεν είναι προφανές?

    Ότι λείπουν δηλαδή άλλα 15, μέχρι την τελική απάντηση για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα;

    Δηλαδή, άμα από το 27 αφαιρέσεις τον αριθμό των μαθητών του Κυρίου, το 12, μένει 15. Που άμα το προσθέσεις μετά στο 27, βρίσκεις την πηγή των (Αγίων) Πάντων.

    42!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. @Reactor69 αλλά και γενικότερα.

    Μια μεθοδολογική ένσταση ... Κακώς χρησιμοποιείται αδιαφοροποίητα ο όρος «Αναρχικός» για οποιαδήποτε μαυροντυμένο ταραξία πιτσιρικά.

    Άλλο αναρχικοί, άλλο ανιτεξουσιαστές, άλλο οργισμένα νιάτα και επαναστάτες χωρίς αιτία, άλλο πρεζόνια που βρίσκουν αφορμή να κλέψουνε ότι μπορούνε από σπασμένες βιτρίνες, άλλο οι σε διατεταγμένη υπηρεσία ασφαλίτες-ταραξίες, και άλλο οι πολυπληθέστατοι αλήτες χαβαλέδες χουλιγκάνοι που ανεξαρτήτως κοινωνικο-οικονομικού υποβάθρου εκτονώνονται βίαια σε ανούσιους τσαμπουκάδες.

    Ο γνήσιος Αναρχισμός και οι συγκρουσιακές-ανατρεπτικές καταστάσεις που αυτός επιδιώκει απαιτούν την υιοθέτηση και εφαρμογή μιας φιλοσοφίας ζωής που μόνο με σκληρή μελέτη και καθημερινή άσκηση αποκτάται («η επανάσταση ξεκινάει από μέσα μας»). Η εντοπισμένη βία (και όχι οι «ότι λάχει τσαμπουκάδες» και τα καφριλίκια) είναι συμπληρωματικό εργαλείο και όχι αυτοσκοπός για τον συνειδητοποιημένο Αναρχικό.

    Παλαιότερα (έχω χάσει την επαφή με τον "χώρο" και δεν ξέρω αν γίνεται ακόμα) σε Αμφιθέατρα του ΕΜΠ, της Νομικής και του Παντείου διοργανώνονταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ανοιχτές συζητήσεις με προσκεκλημένους επιφανείς Αναρχικούς από την Ιταλία και Ισπανία κυρίως, με συμμετοχή αρκετών ελλήνων Ομιλητών.

    Αν σε ενδιαφέρει το θέμα, ψάξτο και επιδίωξε να πάς ... θα εκπλαγείς από το πόσο αναντίστοιχη είναι η κοσμοαντίληψη πολλών Αναρχικών από το διαδεδομένο στερεότυπο του ανεγκέφαλου πιτσιρικά με τη Μολότωφ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. @ somebody

    Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο αλλά αν προσθέσετε ολους τους αριθμούς που αναφέρετε στο σχόλιο σας θα προκύψει ο αριθμός 6595. Αθροισμα ψηφίων 25.
    Αν προσθέσουμε και τα 2 σχόλια που μέχρι τώρα έχετε κάνει σε αυτό το post προκύπτει φυσικά το 27.....

    Καλή σας μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. k2825 said...
    Άλλο αναρχικοί, άλλο αντιεξουσιαστές, άλλο οργισμένα νιάτα και επαναστάτες χωρίς αιτία, άλλο πρεζόνια που βρίσκουν αφορμή να κλέψουνε ότι μπορούνε από σπασμένες βιτρίνες, άλλο οι σε διατεταγμένη υπηρεσία ασφαλίτες-ταραξίες, και άλλο οι πολυπληθέστατοι αλήτες χαβαλέδες χουλιγκάνοι που ανεξαρτήτως κοινωνικο-οικονομικού υποβάθρου εκτονώνονται βίαια..."


    Συμφωνώ!
    Πρέπει να ξεκολλήσουμε από τη στερεότυπη έννοια του Αναρχικού που τα σπάει και πετάει μολότωφ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. Μερικοί από τους πιο επιφανείς αναρχικούς (π. .χ Κροπότκιν) ήταν εναντίον της βίας. Η φράση του Μαρξ που λανθασμένα ναναφέρεται ως: "Η βία είναι η μαμή της ιστορίας" έχει παραποιηθεί - άλλο εννοούσε και δεν το είπε έτσι.

    Και φιλοσοφικά ακόμα η αναρχία - μία φιλοσοφία ελευθερίας - δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τη βία - μία κατάσταση επιβολής και άρα ανελευθερίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. Mia aporia: lene oti sta amesos epomena xronia tha afksithei dramatika o mesos oros zohs. Kalo auto. Omos an den valume freno stin oikologikh katastrofh, pu tha ta zhsoume ta extra xronakia?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. @somebody

    Τυχαιότητα ή ντεντερμινισμός?

    Δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα.

    Πάντως πέρα από την ορθολογική απόρριψη των όσων αναφέρετε ως απλές συμπτώσεις, δεισιδαιμονίες ή αυτοεπιβεβαιούμενες προλήψεις, μου φαίνεται λίγο παράξενο το «όλον» του κόσμου μας να περιορίζεται στο «αισθητό» και το «λογικά ελέγξιμο».

    Παλαιότερα σε ένα ταξίδι στην Ολλανδία είχα πειραματιστεί με ένα «κινέζο δράκο» παρέα με μια πολύ καλή φίλη. Δεν τόλμησα ποτέ να το επαναλάβω, αλλά τα όσα ένιωσα στη διάρκεια του «ταξιδιού» άλλαξαν κατά πολύ την απολυτότητα των απόψεων μου γι αυτό που αποκαλούμε «αισθητή πραγματικότητα».

    Αλλά πάλι, Ίσως έχω αρχίσει να ξεκουτιαίνω ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. Καλημέρα κ. Δήμου και λοιποί μπλόγκερς

    Τα "οικονομικά" δεν είναι του Δημοσθένη, αλλά της Ελλάδας. Και δεν είναι για "cool men" (βλ. σχόλιο Yannis) αλλά για βαθύ προβληματισμό και ιδιωτική πρωτοβουλία και δημιουργικότητα. Από "cool and glamorous" χορτάσαμε και οικονομία και εργασία σε πραγματικούς δείκτες δεν είδαμε. Μετά ανέλαβε ο Κώστας Κ.

    Ο γράφων δεν "ζωγράφισε" (ΝΔ) ή έγραψε πολλά σχόλια χθες διότι "ήπιε" (Αφροδίτη) τίποτα (και ειδικά χθες διότι το νερό κομμένο λόγο διαρροής και ο Υδραυλικός εν δράσει. Αυτά έχουν τα παλιά τα κτήρια (αλλά και τα νέα μετά λίγα χρόνια)).

    Το extraordinaire ήταν η συμφωνία του γράφοντος σε πολλά (χθες και προχθές) με τον Χάρυ!!!!!!! Γι' αυτό .... σήμερα θα ασχοληθεί με προβληματισμό και περισυλλογή. LOL. LOL. Ακούς εκεί "κλασσικό αμερικανάκι". LOL. Τι διαβάζει κανείς! Πάω για ένα turkey σάντουιτς, .... στο Ιπσουιτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. @reactor
    Εύχομαι κι εγώ να ήταν η τελευταία σου μολότοφ και ελπίζω πλέον να καταλαβαίνεις πως ρίχνοντας μολότοφ δε λύνεις προβλήματα, δημιουργείς νέα.
    Αν εσύ είσαι πιο μορφωμένος από το "μπάτσο" (και φαίνεται πως είσαι και έξυπνος και μορφωμένος), είναι δικη σου ευθύνη να σταματήσεις πρώτος τη βία.

    Μια κινεζικη παροιμία λέει "Αντί να διαμαρτύρεσαι για τα σκοτάδια, άναψε ένα κερί". Σκέψου το. Με τις διαμαρτυρίες, τις καταλήψεις και τη βία δεν αλλάζει τίποτα. Αν δε μας αρέσει το σχολείο μας, η σχολη, το πανεπιστήμιο, η κοινωνία, ας βρούμε ποια είναι τα πράγματα που δε μας αρέσουν και ας τα αλλάξουμε. Λύσεις υπάρχουνε, αν βάλουμε το μυαλό μας να σκεφτεί. Ένα σημερινό αισιόδοξο παράδειγμα από την ελληνική πραγματικότητα εδώ.
    Φιλικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. @ΝΔ

    Η τάση για "νίκη πάση θυσία"... για "επιβολή με τη βία" είναι ένα από τα θεμέλια του φασισμού.


    ΟΜΩΣ

    Ακόμη και αν θες να επικρατήσει παγκόσμια ειρήνη... ακόμα και αν δεν θες να το κάμεις με μέσα βίαια... αν π.χ. είσαι ένας ξεχασμένος hippieς-ραμολιμέντο ...που απ' το πολύ το λυσεργικό σου παρουσιάζετε ένα τζίνι και σου λέει κάνε μια ευχή (μία όμως, όχι τρεις σαν της Ρούλας)... και συ επιβάλεις δια της μαγείας την "ειρήνη" ΣΟΥ... είσαι φασίστας.

    Αυτή ακριβώς τη νοοτροπία, την "Αύρα του Νικητή", την προωθεί η (άκρατη) Οικονομία της Αγοράς που πορτρέπει "Σκέψου το, Γίνετε" (από διαφήμιση πιστωτικής)... ακριβώς επειδή είναι μια τάση έμφυτη στο (άρρωστο;) Ζώο που επιθυμεί πρόσβαση σε συντρόφους και αγαθά ΣΥΝΕΧΩΣ αλλά και την "στέψη" του ως "ικανού" για τέτοια ασχέτως της συνεπαγόμενης κατάστασης των δίπλα του...

    Δεν καταδικάζω τις επιθυμίες... αλλά ο Ανθρωπισμός όπως τον καταλαβαίνω εγώ λέει πως¨"ο Άνθρωπος σε κάτι τις πρέπει να διαφέρει από το Ζώο".

    Άμα μας πείθουν όλους -διαστρωματικά -πως ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ... πως να μην μπλέξουν τα αναρχο-αντιεξουσιαστικο-τρέχαγύρευε τον αγώνα για ελευθερία με τη βία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. Μολότοφ, αναρχία, κάψιμο σημαίας και πορείες ήταν πάντα η εύκολη λύση. Μια λύση μίσους και κυρίως μια λύση που οδηγεί στο τσουβάλιασμα ανθρώπων και συνειδήσεων. Γιατί όπως δεν είναι ζώα όλοι αυτοί που βρίσκονται σε μια πορεία έτσι δεν είναι και όλοι οι αστυνομικοί "μπάτσοι" και γουρούνια. Αλλά με τις συμπεριφορές εκατέρωθεν είναι πολύ δύσκολο να μη καούν και χλωρά μαζί με τα ξερά...

    Το εντυπωσιακό από την ιστορία του reactor για μένα είναι το εξής: πόσο εύκολα δούλεψε ο μηχανισμός της αστυνομίας που εν μια νυκτί έμαθε τα πάντα, φωτογράφησε το φίλο μας, πήρε τα "απαραίτητα" τηλέφωνα και μάλιστα τον σταματάνε στο δρόμο λες κι έχουν φωτογραφία του, τύπου καταζητούμενος.

    ΜΙΛΑΜΕ ΣΟΒΑΡΑ;;; Δηλαδή το στέκι των αναρχικών τους πείραξε; Να τους πω εγώ πόσα στέκια από πρεζέμπορους υπάρχουν στα πατήσια, στον κολωνό και στα σεπόλια; Τα παρακολουθεί αυτά κανείς; Στρίμωξε ποτέ κανείς τους κάποιον; Απαντώ: ΟΧΙ και ΟΧΙ! Μας δουλεύουν λοιπόν οι κύριοι. Αντί να πιάσουν όλα τα (πρε)ζάκια που κυκλοφορούν έξω από τα σχολεία κοιτάνε να το παίξουν μάγκες σε σχολιαρόπαιδα; Κι αφού τελικά είναι τόσο οργανωμένοι και μαθαίνουν στοιχεία στο τσακ-μπαμ γιατί έχουν συλληφθεί ελάχιστοι κουκουλοφόροι που καπιλεύονται αγώνες και πορείες ΠΑΙΔΙΩΝ, όπως τότε με τον Αρσένη;

    Θα πάρουμε άραγε απάντηση ποτέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. Να μεταφέρω εδώ κάτι που διάβασα και μου άρεσε:
    «Και όμως κινείται»
    http://skipperandskipper.blogspot.com/

    Καλημέρα σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. @Κ2825: Κάπως έτσι έχω καταλήξει και εγώ. Προτιμώ να το βλέπω σαν την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα του κατανοητού ως τώρα όλου, και να το βλέπω ως ένα ανάποδο θαύμα που από ένα έχουμε ζήσει οι περισσότεροι.
    Υπήρχαν και άλλα στην ιστορία που για λόγους συντομίας δεν ανέφερα.

    Οσο για τους 2 φίλους ως τώρα που προσπάθησαν να το δουν αριθμολογικά, έχω να πω το εξής:
    Αν όλες αυτές οι "συμπτώσεις" ήταν ένα μήνυμα, τότε θα έπρεπε να μου δοθεί στην γλώσσα που κατανοώ.
    Σαν να πρέπει δλδ. να μάθω κινέζικα επειδή κάπου είδα μία κινέζικη επιγραφή..
    Not fair.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Εκτός από το "Τα αγαθά κόποις κτώνται", υπάρχει και το "Τα πτυχία copies κτώνται"..

    Καλή τύχη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. Υπήρξαν πολλοί που μίλησαν για την αναποτελεσματικότητα της βίας. Η βία όμως δεν είναι στρατηγική, δεν είναι σχέδιο. Η βία είναι έμφυτη, αναγκαστική. Γονιδιακό κληρονόμημα. Ζήσαμε χιλιάδες χρόνια με το όπλο πλάι μας. Η βία είναι το δέρμα μας. Κάποια φορά πέταξα πέτρα σε έναν μπάτσο και την έφαγε στο δόξα πατρί. Ήταν τότε που σκοτώσανε τον Καλτεζά. Με το που τον είδα να πέφτει γύρισα κι έφυγα. Ήταν σαν να χτυπούσα τον εαυτό μου. Σκέφτηκα τη γυναίκα του, τα παιδιά του, την γκόμενα. Τον φαντάστηκα να παίζει μπιλιάρδο, να τρώει κοψίδια, να χέζει. Δεν μετάνιωσα που την πέταξα. Μετάνιωσα που την έφαγε. Μου ανήκε μόνο η οργή μου όχι το τίμημά του.
    Ζούμε σε έναν κόσμο απόλυτων αντιφάσεων που η χρυσή τομή τους είναι πάντα ο εαυτός μας. Αγαπούμε μόνο ότι μας ταιριάζει και ότι έχουμε ανάγκη. Ακόμα και ο αλτρουϊσμός μας ή η φιλανθρωπία είναι ύποπτος γιατί στηρίζεται σε μία ψευδαίσθηση ανωτερότητας που μας δίνει η όποια εξουσία μας. Και μέσα σ’ αυτή την παράνοια προσπαθούμε να καταλάβουμε τους όρους του παιχνιδιού.
    Οι αντεξουσιαστές δεν είναι δολοφόνοι. Είναι συνέπεια μιας ανεπιτυχούς εξουσίας και μιας κληρονομιάς που όλοι λησμονούμε. Η εξουσία της φυσικής επιλογής είναι το σπίτι που μεγαλώσαμε. Η προίκα μας. Η βία των αντεξουσιαστών είναι πιο θεαματική γιατί είναι πιο ειλικρινής. Πιο άμεση. Η βία των πολλών είναι σύνθετη, διεστραμμένη και συνεπώς πιο επικίνδυνη.
    Ο Χατζιδάκις έλεγε ότι χρειαζόμαστε τον εχθρό μας. Εκεί μαθαίνουμε τον εαυτό μας, όχι στον καθρέφτη. Όσο για τον Κροπότκιν κύριε Δήμου, ισχυριζόταν ότι η βία είναι αναποτελεσματική για την επανάσταση. Συμφωνώ απολύτως. Με το παιδάκι όμως που τρώει τέσσερα χρόνια αν ζωγραφίσει τα βαγόνια του μετρό τι γίνεται; Περιμένουμε όταν θα βγει, να κάνει αίτηση αλλαγής νοοτροπίας του κράτους; Ή να γίνει κι αυτός λειτουργικό μέρος του συρμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. @katourimeni podia said:

    Εκτός από το "Τα αγαθά κόποις κτώνται", υπάρχει και το "Τα πτυχία copies κτώνται"..

    .............................


    Κι εκτός απ το copyright υπάρχει και το clopyright.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. @sakuloneel...
    "...βία όμως δεν είναι στρατηγική, δεν είναι σχέδιο. Η βία είναι έμφυτη, αναγκαστική. Γονιδιακό κληρονόμημα. Ζήσαμε χιλιάδες χρόνια με το όπλο πλάι μας. Η βία είναι το δέρμα μας..."

    Άλλο όμως η βία στο προσωπικό επίπεδο και άλλο στο συλλογικό. Άμα κάποιος αντιδρά έτσι από φόβο ή οργή σε κάτι που του συμβαίνει απρόοπτα (π.χ. να σε κυνηγά ένας δίμετρος μπρατσαράς με στύση, λέμε τώρα)... κατανοητό. Ίσως μετά το συμβάν να σκεφτείς άλλη λύση από τη βία (π.χ. να του συστήσεις την νυμφομανή πρώην σου)... αλλά εκείνη τη στιγμή μπορεί να σου φύγει η κλωτσιά στους σπερμόσακκους.

    Σε συλλογικό επίπεδο όμως; Και δεν εννοώ μόνο όταν δέρνουν οι πολλοί. Οταν ανέχονται ή επικροτούν τη βία οι πολλοί τι γίνεται; ... Όταν την αναγάγουν σε απόδειξη εθνικοφροσύνης ή κομματικού / σωματειακού πατριωτισμού; ...Όταν την μεταφράζουν σε "ένδειξη ικανότητας";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. Ποιος μιλάει σοβαρά με ανθρώπους που ζουν με εκφράσεις της ποιότητας τύπου "κομματικός πατριωτισμός".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. "(...) Ο ισραηλινός στρατός εισέβαλε χθες σε διάφορες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας, με προβεβλημένο στόχο να πλήξει τις βάσεις των μαχητών, από τις οποίες εκτοξεύονται ρουκέτες εναντίον του ισραηλινού εδάφους. Οι ανταλλαγές πυρών και εναέριες επιδρομές είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο επτά Παλαιστινίων, έξι ακτιβιστών κι ενός πολίτη.

    Στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζαμπάλια, μια 68άχρονη Παλαιστίνια αυτοανατινάχθηκε με στόχο τους εισβάλλοντες Ισραηλινούς στρατιώτες, καταφέρνοντας να τραυματίσει ελαφρά δύο. Ηταν η μεγαλύτερη σε ηλικία από τους 100 περίπου Παλαιστίνιους καμικάζι που έχουν επιτεθεί εναντίον Ισραηλινών τα τελευταία έξι χρόνια. Οπως δήλωσε η κόρη της, η ηλικιωμένη γυναίκα οδηγήθηκε στην πράξη αυτή, αφού οι Ισραηλινοί κατέστρεψαν το σπίτι της, σκότωσαν έναν εγγονό της κι άφησαν έναν άλλο στο αναπηρικό καροτσάκι. στο αναπηρικό καροτσάκι."

    (Ασ. Πρες-Γαλλικό-ΑΠΕ)


    http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=74970444

    ---------------------

    Για την αντιγραφή
    Παράγραφος - Με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. @paragrafos

    Αυτό λέω και γω: έτσι γίνονται οι βομβιστές αυτοκτονίας, όχι εκ γενετής, ούτε λόγω θρησκείας.

    Αυτό που κάνουν έχει σημασία. Πληροφορίες: Σαμψών και Δαλιδά γωνία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. Kαλημέρα σε όλους!

    Μια και το θέμα είναι ελεύθερο, δημοσιεύω κι εγώ εδώ μια καταγγελία που κυκλοφορεί εδώ και μερικές μέρες στο Διαδίκτυο, ώστε να κάνει ο καθένας ό,τι μπορεί:

    TO VILLAGE PARK – ΡΕΝΤΗ
    ΞΕΦΟΡΤΩΘΗΚΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

    Το Village Park στου Ρέντη, σήμερα το πρωί παρέδωσε τα ζώα του σε γνωστό απατεώνα – κτηνίατρο με πανσιόν φιλοξενίας ζώων. Ο κτηνίατρος αυτός είναι γνωστός για την ανήθικη δραστηριότητα του με τα τετράποδα και για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των ζώων στην πανσιόν του.

    Τα ζώα ζουν σε άθλιες συνθήκες, σε χώρους βρώμικους, δεν τρέφονται καλά, δε βγαίνουν ποτέ εκτός των κλουβιών.

    Το VILLAGE PARK – ΡΕΝΤΗ φυλάκισε τα ζώα για πάντα, ενώ υπήρχαν άνθρωποι που νοιάζονταν γιαυτά. ΤΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΣΙΟΝ ΠΡΙΝ ΑΝΑΘΕΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ?

    Η «υπεύθυνη» που ανέλαβε να βρει στέγη για τα ζώα αυτά, φημολογείται πως χρηματίστηκε από τον κτηνίατρο για να του δώσει τα ζώα, εφόσον είχε ενημερωθεί από ζωόφιλους για την ανήθικη δράση του, η οποία είναι ενάντια σε κάθε φιλοζωϊκά αισθήματα. Γιατί επέλεξε αυτή και όχι άλλη πανσιόν?

    Ζώα με τσιμπούρια, πεινασμένα, άρρωστα, μέσα στο κρύο και την υγρασία, είναι οι εικόνες που έχουμε δει. Κατοικίδια ζώα που γύρισαν πίσω από φιλοξενία στην πανσιόν του εν λόγω κυρίου είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας.

    Ζητώ να γυρίσουν πίσω τα ζώα στην περιοχή τους, ή να τα αναλάβει κάποιο φιλοζωϊκό σωματείο, φιλόζωοι εθελοντές ή ιδιώτης με αξιοπρέπεια γιαυτό που κάνει και αγάπη προς τα ζώα. Υπάρχουν εκατοντάδες αξιόλογες πανσιόν στην Αττική, ζητώ να μεταφερθούν τα ζώα αλλού!!

    Παρακαλώ προωθείστε ΠΑΝΤΟΥ το γράμμα αυτό, ενημερώστε και άλλο κόσμο, επικοινωνήστε με τον Διευθυντή του κέντρου κύριο Τριανταφυλλίδη και ενημερώστε τον για τη δράση της υπαλλήλου του.

    Ρωτήστε:

    ΤΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΙΟΝ ΠΡΙΝ ΜΕΤΑΦΕΡΘΟΥΝ ΕΚΕΙ ΤΑ ΖΩΑ?
    ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ?
    ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΟΥΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΝΑ ΤΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΝ ή ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ?
    Στείλτε φαξ διαμαρτυρίας, ή ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣΤΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΧΩΡΟ σε ένδειξη διαμαρτυρίας, ώσπου τα ζώα να μεταφερθούν σε χώρο που τους αξίζει.

    Ευτύχιος Τριανταφυλλίδης, Διευθυντής Κέντρου
    Θηβών 228 και Πέτρου Ράλλη,
    18233, Αγ. Ιωάννης Ρέντης.
    Tηλ .: (+30) 210 4256087, 210 4257267
    Fax.: (+30) 210 4918784

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. @Georgios,

    "Δηλαδή το στέκι των αναρχικών τους πείραξε; Να τους πω εγώ πόσα στέκια από πρεζέμπορους υπάρχουν στα πατήσια, στον κολωνό και στα σεπόλια; Τα παρακολουθεί αυτά κανείς; Στρίμωξε ποτέ κανείς τους κάποιον; Απαντώ: ΟΧΙ και ΟΧΙ! Μας δουλεύουν λοιπόν οι κύριοι. Αντί να πιάσουν όλα τα (πρε)ζάκια που κυκλοφορούν έξω από τα σχολεία κοιτάνε να το παίξουν μάγκες σε σχολιαρόπαιδα;"

    Αυτό είναι θέμα της δίωξης. Η οποία σε πληροφορώ γνωρίζει τους πάντες και τα πάντα και, απλά, το παίζει διαίρει και βασίλευε. Αν και κινδυνεύω να εκτεθώ :), για τις παρέες που έκανα, θα πω αυτό: Εχετε αγαπητοί φίλοι, καμιά ιδέα για το πόσα ναρκωτικά μπορεί να χωρέσει το πορτ-μπαγκάζ ενός απλού Citroen(αμάν πια μ' αυτά τα γαλλικά!); Με την ποσότητα που είδα εγώ σε ένα υπηρεσιακό ενός ΔΝ, μόλις 2(!) χρόνια στο σώμα, αγόραζες μια μικρή γκαρσονιέρα ή μια F430! Αδήλωτα βεβαίως, βεβαίως!
    Οσοι ξέρουν, φίλε μου, κονομάνε και το βουλώνουν. Α, πιάνουν και κανένα χρήστη αραιά και που για να δικαιολογούν και το μισθό τους, που τον έχουν για τα τσιγάρα τους...

    @Κ2825, αλογάκι, αρχαίο,

    Εγώ δεν δήλωσα ποτέ αναρχικός.
    Μίλησα μόνο για αντίδραση, ως φυσιολογική ψυχοσωματική λειτουργία.
    Ο αναρχισμός, πάντως, από εκεί "αντλεί" οπαδούς και ενίοτε κάφρους!

    @Οδυσσέα,

    "Αντί να διαμαρτύρεσαι για τα σκοτάδια, άναψε ένα κερί"

    Εχεις δίκιο, κι εγώ εκεί κοντά είμαι. Αλλά πιστεύω πως μερικές φορές μια "μολότωφ" αναγκάζει περισσότερους να ψάξουν για σπίρτα. Συνειδητοποιούν δύσκολα ορισμένοι πως είναι στο σκοτάδι.

    Υ.Γ: Φαντάσου φως που θα βγάζει μια μολότωφ με V-Power Racing! ;)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. Επειδής σε αγαπάει αναφέρεται. Υπάρχει και σχετική βιογραφία που λέει ότι το να πονάς και να το λες αυτό δεν είναι πόνος μα πόνος είναι να πονάς και να μην κλαις και να το ξέρεις μόνος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

    Ο ΕΡΑΣΤΗΣ

    Μιλούσε μιάν άλλη γλώσσα, τήν ιδιάζουσα διάλεκτο μιάς λησμονημένης, τώρα πλέον, πόλεως, τής οποίας και είτανε, άλλωστε, ο μόνος νοσταλγός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. Μυκητολογικές ασθένειες της Τριανταφυλλιάς:

    Οι μυκητολογικές ασθένειες που προσβάλουν τις τριανταφυλλιές είναι κυρίως
    το ωίδιο,
    η μαρσόνια,
    η βοτρύτιδα,
    τα καρκινώματα,
    ο περονόσπορος,
    το βερτιτσίλιο
    και η σκωρίαση.

    Από αυτές το ωίδιο και η μαρσόνια είναι οι πιο κοινές και σ' αυτές θα αναφερθούμε αναλυτικά.

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. @k2825

    και Nίκο

    σχετικά με τα σχόλιά σας για τον αναρχισμό, χαίρομαι που γίνεται αναφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα, και που βάζετε αμφότεροι τα πράγματα στη θέση τους.

    Εχω βαρεθεί να ακούω και να διαβάζω κάθε άσχετο δημοσιογράφο, πολιτικό κ.ο.κ., να ταυτίζουν τους τραμπούκους με τους αναρχικούς.

    Το θέμα είναι, προκύπτει αυτή η διαστρέβλωση από βαθιά άγνοια ή επί τούτου;

    Χαιρετώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. @reactor,
    Υπάρχουν σχεδόν συνομήλικοί σου, από την Ελλάδα, που αυτή τη στιγμή δουλεύουν στα εργαστήρια της Shell στην Ολλανδία και την Αγγλία για να φτιάξουν τη V-Power που εσύ σκέφτεσαι να βάλεις στη μολότοφ. Οι μολότοφ, εκτος από σπίρτα, βάζουν φωτιά και σε αυτοκίνητα και καταστήματα αθώων. Ελπίζω να μην ξυπνήσεις ένα πρωί και βρείς καμμένη τη μηχανή σου από κάποιον διαμαρτυρόμενο, όπως συμβαίνει κατά καιρούς σε κατοικους π.χ. των Εξαρχείων.
    Και μια ερώτηση: όταν πετάς μολότοφ στα MAT, δε σημαίνει πως πηγες στην πορεία προετοιμασμένος για επεισόδια? Όταν τους πετάξεις τη μολότοφ τι περιμένεις να κάνουνε? Να σου πούνε ευχαριστώ?

    @sakuloneel,
    μας λες ότι παραλίγο να σκοτώσεις έναν άνθρωπο αλλα δε μετανιώνεις που πέταξες την πετρα γιατί είναι στα γονίδια μας...

    Σταματάω τη συζήτηση εδώ, καληνύχτα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. blade runner said...
    "Το θέμα είναι, προκύπτει αυτή η διαστρέβλωση από βαθιά άγνοια ή επί τούτου;"

    Μα φυσικά είναι ηθελημένη - η εξουσία αμύνεται κόντρα στους αντιεξουσιαστές και προσπαθεί να τους δυσφημίσει, να τους διαβάλλει, να τους συκοφαντήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. @reactor

    Οχι δεν είναι μόνο θέμα της δίωξης να είσαι σίγουρος για αυτό, θα παραθέσω μετά μια ιστορία άκρως ενδεικτική της κατάστασης..

    @k285, blade runner και Γάτο

    Απόλυτα δίκιο και σωστό οτι οι αναρχικοί δεν είναι παρά τα εξιλαστήρια θύματα μια κοινωνίας αμαθούς και φοβισμένης και μιας αστυνομίας κομπλεξικής που εφευρίσκει ζαρντινιέρες σαμουράι...

    Υ.Γ. Τα ναρκωτικά δεν είναι καθόλου μικρό θέμα και δεν είναι μόνο συνιφασμένα με τους αριστερούς και τους αναρχικούς ή τα punkια, για να θυμηθούμε και δεκαετία 90. Κοιτάξτε λίγο γύρω σας, πηγαίνετε σε ένα πανεπιστήμιο ή ένα σχολείο. Το 90% σήμερα των νέων "πίνει" με ΤΗ ΣΕΣΟΥΛΑ! Τι τσιγάρο, τι μαύρο, το ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ! Επανέρχομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. @blade runner

    Νομίζω ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση ... Προσωπικά θα αναγνώριζα το προνόμιο της αμφιβολίας σε κάμποσους κονδυλοφόρους και πολιτικούς ...

    Νομίζω ότι πέραν των όποιων δημοσιογραφικών/πολιτικών σκοπιμοτήτων πολλά οφείλονται στην τραγική απαιδευσιά πολλών επαγγελματιών της πένας και της πολιτικής. Οι πάμπολλες διαστρεβλώσεις, παρερμηνείες και ατοπήματα δεν γίνονται κατ ανάγκην, πιστεύω, στα πλαίσια μιας προσπάθειας συνειδητής παραπλάνησης και χειραγώγησης του πληθυσμού, αλλά συχνά είναι αποτέλεσμα της έλλειψης χρόνου, υγιούς επαγγελματικού ενδιαφέροντος, ερευνητικών ικανοτήτων και γνώσης του αντικειμένου.

    Πόσοι απ όσους καταπιάνονται με τέτοια ζητήματα γνωρίζουν την «ανοιχτή πόλη», «τα άνθη του κακού», την «εξέγερση», την «αναρχική θεώρηση» και τόσα άλλα έντυπα του ευρύτερου «χώρου» στον οποίο αναφέρονται με δηλώσεις ή ρεπορτάζ τους? Τι σημαίνουν γι αυτούς οι καταλήψεις του παλιού χημείου, του πολυτεχνείου και οι υπόλοιπες δράσεις της περιόδου ‘85-’89 και τι είδους σχέση μπορεί να έχουν με το σημερινό τραμπούκικο επαναστατικό χαβαλέ?

    Και κάτι χαρακτηριστικό ... ενώ οι υπόλοιποι γράφουμε για «αναρχισμό» ο πολύπειρος ΝΔ έγραψε, πολύ προσεκτικά, για «αναρχία» ... Παίρνοντας τις αποστάσεις του, για μια ακόμα φορά, από τους κάθε λογής «-ισμούς» ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. @Οδυσσέας,

    Κατ' αρχάς το σχόλιο για τη Racing ήταν μια χιουμοριστική διαπίστωση και σε καμία περίπτωση χλεύη προς εσένα.

    Σου είπα πως συμφωνώ με τα λεγόμενά σου αλλά διαφωνώ κάθετα με τους ανθρώπους που θεωρούν πως η βία, είτε αυτή λέγεται τρομοκρατία, είτε εγκληματικότητα κλπ, έρχεται από το πουθενά.

    Υπάρχουν λόγοι και όποιος τους παραβλέπει, ηθελημένα ή μη, απλά κρατάει τον εαυτό του στην ψεύτικη ασφάλεια του σκοταδιού, ακριβώς σαν τη στρουνθοκάμηλο. Οσοι δε καπηλεύονται αυτούς τους ανθρώπους, έχουν τη δυνατότητα να τους οδηγήσουν στο δικό τους "βολικό" "ξέφωτο". Και είναι πολλοί αυτοί στις μέρες μας.

    Σε διαβεβαιώ, πως αν προσεγγίσουμε το ταμπού που λέγεται βία και το αναλύσουμε, θα καταλήξουμε πως πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση σε κάποια γεγονότα, βάσει κάποιων παραμέτρων ατομικών ή ομαδικών.

    Κανείς δεν ξυπνάει μια μέρα να πει "Α, ωραία μέρα, πάμε να κάψουμε κανένα ματατζή, να γκρεμίσουμε κανένα πυργάκι ή να ανατιναχτούμε μπροστά σε ένα check point!"
    ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΑΙΤΙΕΣ που φτάνουν στο σημείο να δείξουν πως ΚΑΝΕΝΑΣ δεν είναι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ υπεύθυνος για τις πράξεις του, ανεξαρτήτως προσήμου, απλά αλληλεπιδρούμε με όλα όσα προυπήρχαν, προηγήθηκαν και διέπουν την ύπαρξή μας. Οποιος το αρνείται, κατά την ταπεινή μου οπτική, είναι είτε τυφλός, είτε αλαζόνας, είτε Χριστιανός.

    Δέχομαι, πάντως, την δικαιολογία πως για να κατανοήσεις την πράξη ενός ανθρώπου, πρέπει να τον νιώσεις και όχι να τον "σκεφτείς", το χάσμα μεταξύ τους αχανές και απύθμενο. Πριν πεις οτιδήποτε, ξεκίνα το σχόλιό σου με κάτι που γίνεται χωρίς ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΟΓΟ. Πρόσεχε, όχι από αυτούς που δεν βλέπεις, από αυτούς που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Αν βρεις έστω και έναν, το συζητάμε βρε αδερφέ!

    Παρεμπιπτόντως, ναι, πήγα στην πορεία ΚΑΙ για να κάνω "επεισόδια", ΚΑΙ για να πετάξω μολότωφ και νεράτζια! Τη μολότωφ, ωστόσο, δεν την είχα φτιάξει εγώ αλλά ένας φίλος του Πάνου.

    Δεν αποποιούμαι σε καμία περίπτωση την όποια ευθύνη της πράξης μου, αλλά η μόνη μολότωφ που κατάφερα ποτέ να φτιάξω, ήταν με καθαρή βενζίνη από το σουπερμάρκετ, ένα μπουκαλάκι μπύρας από εκείνα τα μικρά και ένα παλιό στουπί γεμάτο λάδια που μετά βίας άναψε. Περιττό να πω πως κόντεψε να μου λαμπαδιάσει στα χέρια! Από εμπρηστικούς και εκρηκτικούς "μηχανισμούς" μόνο γουρούνες ξέρω ν' ανάβω με επιτυχία!

    Αν ήσουν εγώ, τα ίδια θα έκανες. Διάβασε το αρχικό μου σχόλιο και αναλογίσου, έστω, πόσο σκατά μπορεί να νιώσει ένας δεκαεξάχρονος όταν μέσα σε τρεις ώρες "διώκεται" από τα καμάρια της Ασφάλειας για το τίποτα. Οπως προείπα, νιώθεις εντελώς ευάλωτος, απροστάτευτος και φυλακισμένος, και, επιπλέον, δεν έχεις πουθενά να στραφείς για να βρεις το δίκιο σου. Να τους έκανα μήνυση;!! Η μολότωφ ήταν μια τυφλή αντίδραση για να νιώσω πως είμαι ακόμα ελεύθερος, πως έχω και εγώ λόγο. Δεν δικαιολογούμαι, αναλύομαι! Ακραίες δράσεις, ακραίες αντιδράσεις.-

    Γρηγόρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. @Οδυσσέας,

    "Όταν τους πετάξεις τη μολότοφ τι περιμένεις να κάνουνε? Να σου πούνε ευχαριστώ?"

    Οταν με "στριμώχνανε" άσχημα τι περίμενανε, να τους φτιάξω και τσίθζκεηκ;

    Πάντως θα χαρώ την ημέρα που οι Ελληνες θα παραδειγματιστούν από τους Κορεάτες. Την χειρότερη χώρα στον κόσμο που θα μπορούσες να διαλέξεις το επάγγελμα του ματατζή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. IC
    Εννοείς το Spot Coffee στην Elmwood ave;
    Την καλημέρα μου και την αγάπη μου στο UB (the best place on earth, especially during a blizzard)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. ΟΚ, κάμποσοι μπάτσοι είναι απαίδευτοι, τραμπούκοι, και εξουσιομανείς. Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία ή ελαφρυντικό για τον απίστευτο κωλοπαιδισμό του κάθε χαβαλέ χουλιγκάνου που όταν δε πάει στο γήπεδο για να τα σπάσει, γουστάρει να παίζει κρυφτούλι καταστρέφοντας περιουσίες πολιτών πέριξ της Στουρνάρη, αναλισκόμενος σε ανούσιους τσαμπουκάδες.

    Η γενιά που γαλουχήθηκε από τους θολοκουλτουριάρηδες αριστερίζοντες και δήθεν προοδευτικούς με το ιδεολόγημα του «κακού κράτους και του αιματορουφήχτρα καπιταλιστή» έχει εκπαιδευτεί συστηματικά να αναζητά τα αίτια της κατάντιας της οπουδήποτε πέραν του εαυτού της. Η προσωπική ευθύνη είναι ανύπαρκτη έννοια για πολλούς.

    Πάντως ρε παιδιά, ανεξαρτήτως της ιδεολογικοποίησης του θέματος, μου κάνει φοβερή εντύπωση το πόσο κτήνη παραμένουμε κατά βάθος ...

    Όσες φορές έχω βρεθεί κοντά σε επεισόδια και βίαιες κινητοποιήσεις σχεδόν δεν μπορώ να ελέγξω τα πρωτόγονα συναισθήματα άγριας ευχαρίστησης και γλυκού φόβου μπροστά σε ένα λαμπαδιασμένο κάδο, στις φωταψίες από τις μολότωφ, ή στο άκουσμα του χτυπήματος των ασπίδων των ΜΑΤατζίδων πριν από το γενικό «ντου» ...

    Γιατρέ ανησυχώ, πρόκειται περί ανωμαλίας ή το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους? :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. αγαπητέ αντιδραστήριε

    έχεις απόλυτο δίκιο, όταν είσαι δεκαέξι χρονών και πάνε να σου αποδώσουν προθέσεις που δεν είναι οι δικές σου, γίνεσαι έξω φρενών και απολύτως λογικά θέλεις τυφλά να εκτονώσεις το θυμό. Άλλωστε νομίζω οι καλύτεροι στρατολόγοι των ψευτο-αναρχικών είναι οι ασφαλίτες, με αυτές ακριβώς τις μεθόδους. Έντεχνα διαιωνίζουν την αποκατάσταση του στρατοπέδου του εχθρού με τέτοιους μεθόδους. Απλά το θέμα είναι οτι ένας άνθρωπος που είναι έξω από αυτό το παιχνίδι, νοιώθει οτι δεν τον ενδιαφέρει μια τέτοια αντιπαλότητα, που τελικά μοιάζει ενδοοικογενειακό θέμα. Και οι μεν και οι δε κάτι σαν το άλλο τους μισό πολεμούν σε αυτό το παιχνίδι της διχασμένης imago. Από την άλλη και οι μεν και οι δε συναισθηματικά τρυκ χρησιμοποιούν για να στρατολογήσουν κόσμο και για το δικό τους στρατόπεδο και για του εχθρού, που συνήθως νομίζω η επιβίωση του εχθρού τους νοιάζει περισσότερο...

    ΥΓ Έστειλα το paper με email. Δεν μπορώ να το βάλω σε Link γιατί είναι copyrightεδ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Γιατρέ ανησυχώ, πρόκειται περί ανωμαλίας ή το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους? :-)))


    To all those called 'normals'

    Keep Walking

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. @reactor
    όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο καταλαβαίνω αυτά που λες. Απλώς, αυτό που λέω εγώ, είναι πως μια από τις 2 πλευρές πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει τη βία. Δηλαδή, κάποια από τις 2 πλευρές να καταπιεί τον εγωισμό της για κάποιο διάστημα και να μην απαντήσει στις προκλήσεις. Ξέρω, δεν είναι καθόλου εύκολο.

    Επίσης, διαφωνώ με αυτό που είπες, ότι δεν είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας: αν έχω μάθει ένα πράμα στη ζωή μου, είναι πως είμαστε υπεύθυνοι για οτιδήποτε κάνουμε. Το θέμα είναι να μην αφήσουμε το παρελθόν να μας οδηγήσει αλλα να πάρουμε εμείς τη ζωή μας στα χερια μας. Κρατα το παρελθόν μονο για να μάθεις από τα λάθη σου και προχωρα στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. Και ορίστε άλλη μια ιστορία τρέλας…

    Στην Αθήνα το σπίτι μου είναι σε μια από τις πλέον πολυσυζητημένες και πολυσύχναστες γειτονιές, την οδό Φυλής (LOL!!!!). Τα τελευταία χρόνια λοιπόν η γειτονιά μου πέρα από πόρνες έχει μαζέψει ανθρώπους από όλες τις φυλές, άκακοι οι περισσότεροι, και πολλούς ναρκομανείς. Για το λόγο αυτό κατά καιρούς σκάνε περιπολικά μετά από τηλεφωνήματα των γύρω κατοίκων ή και για τσεκάρισμα. Είμαι λοιπόν ένα βράδυ στον πεζόδρομο απέναντι από το σπίτι μου και μιλάω στο κινητό αραχτός στο παγκάκι. Μαλλιά μέχρι το στήθος, στριφτά, σκουλαρίκι και δερμάτινο τύπου μηχανόβιος. Έχουν, λοιπόν, οι αστυνομικοί πληροφορίες για μια γιάφκα πρεζέμπορου και σκάνε μύτη. Πιάνουν μια κοπέλα που όντως ήταν χρήστης, τη ρωτάνε τα στοιχεία της κτλ. Η κοπέλα δεν είχε πάνω της ταυτότητα και κατεβαίνει το αγόρι της, επίσης ναρκομανής, και της τα δίνει. Τους βάζουν και τους δυο στο περιπολικό και έρχονται προς το μέρος μου. Μου ζητάνε ταυτότητα, τους τη δίνω (πάντα την έχω πάνω μου λόγω γειτονιάς), μου μυρίζουν τον καπνό (γιατί είναι και λαγωνικά όχι αστεία) και μου λένε να πάω γρήγορα σπίτι μου γιατί θα ‘χω μπλεξίματα. Εγώ τότε 19,5 ετών στο τρίτο έτος της σχολής.

    ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, όσο μου μίλαγαν οι τύποι από πίσω τους περνάει ΧΕΣΜΕΝΟΣ κανονικά ο έμπορας. Γνωστή φάτσα και μάλιστα έμενε στην πολυκατοικία για την οποία είχαν οι αστυνομικοί την πληροφορία. ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΝΕ!!! Τα παίρνω κι εγώ κρανίο και πάω να τον προλάβω πριν μπει στην πόρτα. Ο τύπος ΕΤΡΕΜΕ δε μπορούσε να βάλει το κλειδί και λέω δε μπορεί άμα του μιλήσω θα τον δουν και τα στραβάδια μας. Του ζητάω λοιπόν τσιγάρο και ο τύπος γυρνάει με το τσιγάρο στο στόμα και μου λέει ΔΕ ΚΑΠΝΙΖΩ!!! Καταφέρνει τελικά να μπει μέσα και μετά από λίγο κατεβαίνουν τρέχοντας κάτι τυπάκια-μπουμπούκια και οι αστυνομικοί ΑΚΟΜΗ ασχολούνται με τα δυο παιδιά στο περιπολικό.

    Ε λοιπόν αυτή η αστυνομία μας φυλάει… Αλλά δε φταίνε τα παιδιά μωρέ. Φταίνε οι ζαρντινιέρες του πεζοδρόμου που δεν ήταν σε επιφυλακή να δείρουν τον έμπορο και τα άλλα μπουμπούκια που τρέχαν και τα πόδια έφταναν στο σβέρκο.

    Περαστικά μας…


    και καλή 200άρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. Για τους suicide bombers να αναφερω ότι καθε φορα που ένας τέτοιος ιδεολογος ανατινάσσεται, παιρνει μερικες δεκάδες εφήβους μαζί του.
    Είναι δολοφονοι. Οποιος στρεφεται εναντια πολιτών, είναι δολοφονος, τελεια και παυλα. Ο William Safire στους Τάιμς της Νεας Υόρκης (4/6/2001)έγραψε
    «the pride and joy of Arafat's arsenal is a weapon of mass terror that has no known defense: the human missile....Arafat knows where the human missiles are being programmed and armed. Such fanatic indoctrination takes time and isolation; it takes teachers of terror skilled in evoking visions of a martyrdom and requires recruits from vulnerably infuriated families who are known to other cells. The brainwashing is reinforced with official broadcasts of films of a dead boy beckoning potential suicide killers to join him in paradise."
    Φυσικα θα μου πειτε τα ίδια κάνουν και οι Ισραηλινοί. Οι οποίοι αν ανατρεξετε στα βιβλια της Ιστοριας, δεν άρχισαν την Αραβο-Ισραηλινη διενεξη. Οι Αραβες την άρχισαν. Και η οποία συνεχιζεται χάρις στην αδιαλλαξια των Χεζμπολλαδων και όλων αυτων των «καλων παιδιών» που όρισαν σαν σκοπο του κομματος τη διαγραφή του Ισραήλ από τον χαρτη. Ακούτε απαίτηση. Και όσο τραγική και να είναι η μεταχειρηση των Παλαιστινίων από το Ισραηλ, το δεύτερο δεν παυει να είναι η μόνη λειτουργική δημοκρατια της περιοχής. Από το οποίο μάλιστα απιτούσε η ευρεια πληοψηφεια του Ελληνικού λαού να δεχεται αδιαμρτύρητα την ρίψη εκατονταδων ρουκετων, διότι οι Χεζμπολαδες ήταν λεει ιδεολογοι. Αρα οι ρουκετες καλες.
    Οσο για τους Παλαιστινίους, δεν τους θέλουν ούτε οι Αραβες, και ας κλαίγονται δηθεν για τα δικαιώματά τους. Ουδεν κρατος (πλην της Ιορδανιας) δεν τους δίνει υπηκοοτητα, κι ας δουλευουν σαν μεταναστες για χρονια εκει. (Ο λογος είναι ο φανατισμός που μεταφερουν). Και ας μην ξεχνούμε ότι όταν τους εδοθη γη και ύδωρ και κρατος, ο Αραφατ το απέρριψε διοτι δεν του έβγαιναν κάποιες λεπτομερειες στην Ιερουσαλημ.
    Ας κοιταμε και τις δυο πλευρες εδώ. Και ας αναρωτηθούμε τι κερδίζουμε όταν ηρωποιούμε ανθρώπους που ανατινάζουν στον αερα εαυτούς και πολλους άλλους συγχρονως. Η δε δικαιολογια που ακούω συχνά περι συλλογικής ευθυνης δηθεν, είναι τριχες κατσαρες και δειχνει έλλειψη επαιχηρημάτων και νομιμοποίηση της εσωτερικής ασχήμιας που κουβαλάμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. Μάλιστα!

    Μάθαμε και τη συνταγή... Τώρα ως ωριμότερος, θα μας πεις και τη συνταγή του cheesecake, να έρθουμε στα ίσα μας? Να έχουμε να φιλέψουμε αναλόγως βρε αδερφέ, αν είναι κρεατοφάγος ο άλλος ή vegan... Η λες τελικά στους καλεσμένους σερβίρουμε ό,τι είναι σπεσιαλιτέ μας, οπότε εξαρτάται από ΕΜΑΣ τι θα έχει το μενού?

    Λες?

    Μωρέ λες?

    Πώς το είπε ο zontas? "... δεν μπορείς να λες υπερασπίζομαι το δικαίωμα μου να μην με ορίζεις αλλά εγώ μπορώ να ορίζω αν εσύ θα γυρίσεις το βράδυ στη γυναίκα σου και τα παιδιά σου ολόκληρος ή παζλ απ τη μολότωφ. Το παιχνίδι θα σε παλέψω γιατί με παλεύεις, δεν είναι αναρχία, είναι πόλεμος."

    Και ως γνωστόν, όπως υποδηλώνει και το αβατάρι μου, το προτεινόμενο είναι make love, not war! Ακόμη κι αν όχι με τον αντίπαλο per se, making love keeps everybody too busy to fight...
    :)))

    Ο-έ-ο!!!

    ΥΓ- Γειά σου blade μας, τρυφερή και κοφτερή όπως πάντα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. Αυτό το σύνθημα το πρόλαβα κι εγώ:

    ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ -
    ΠΟΥΛΑΝΕ -
    ΤΗΝ Η-ΡΩ-ΙΝΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. Και μια ματια στην Κινα (και όχι στην επαρατη Δυση).
    China seemσ to have found ways of addressing many of the challenges we're facing - increasing supply, tapping private and foreign investment in education, integrating teaching and research, broadening the curriculum, creating world class institutions comparable to the best in the West.

    Μηπως καταλαβαινει κανεις ότι με την νομιμοποίηση της βιας την οποία επιχειρειτε να κάνετε δειχνετε τον πάτο που χτυπήσαμε;

    Πόσοι και πόσοι νεαροι ανα τον κοσμο δουλευουν σαν τα σκυλια και σπουδαζουν για να βελτιωσουν το μελλον τους, αντι να υποθηκευουν και το δικό τους αλλά και των υπολοίπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. @miltos

    Ναι, τα Vista είναι πανέμορφα. (Γράφω γι αυτά στο επόμενο RAM). Όπως και το νέο Office 2007 (καμία σχέση με το ΧΡ και το 2003). Είχα αποφασίσει να μην αναβαθμίσω - αλλά δεν με βλέπω να το αντέχω. Κάθε φορά που επιστρέφω στα ΧΡ είναι σαν τριτοκοσμικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. @giorgios,

    "... Ε λοιπόν αυτή η αστυνομία μας φυλάει…"

    Σώπα καλέ, έχει κι άλλη! Μόνο που είναι στη βιτρίνα να μην σκονίζεται, σαν τα κρύσταλλα και τα ασημικά που τα βγάζουμε μόνο όταν έχουμε καλεσμένους...

    Πάντως εγώ θλίβομαι για όσους πραγματικά υπεύθυνους & σώφρονες ανθρώπους ασκούν αυτό το επάγγελμα, και χάνονται μέσα στον ανθόκηπο...
    :(((

    (Αντε να δούμε αν θα βγάλουμε ασπροπρόσωπο το ελεύθερο θέμα και δεν θα το κάνουμε Γαλατικό χωριό μέχρι το βράδυ...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. @Οδυσσέας,

    "...αν έχω μάθει ένα πράμα στη ζωή μου, είναι πως είμαστε υπεύθυνοι για οτιδήποτε κάνουμε. Το θέμα είναι να μην αφήσουμε το παρελθόν να μας οδηγήσει αλλα να πάρουμε εμείς τη ζωή μας στα χερια μας. Κρατα το παρελθόν μονο για να μάθεις από τα λάθη σου και προχωρα στο μέλλον."

    Διαφωνούμε, όχι επί της νοοτροπίας, αλλά επί της πραγματικότητας.
    Το "Μην ξεχνάς διότι θα επαναλάβεις" είναι και δικό μου σύνθημα. Το αν θα πράξεις ή αν θα επαναλάβεις την πράξη αυτή, όμως, είναι σαν τα γεννητικά μας όργανα. Δεν είναι στο χέρι μας!!! :)))

    Είμαστε παράμετροι των πράξεών και αυτές δεν "πηγάζουν" μόνο από εμάς. Τα υπόλοιπα είναι απλά συμβιβασμοί και δη εκούσιοι!

    @Georgios,

    Αμα σε πιάσει ο Πόντικας να του τρως το μεροκάματο την έκατσες!!!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. Πανάσχημη

    τα λέτε υπέροχα μόνο θα ήθελα αυτό το αιχμηρό και straight to the point σχόλιο για τη νομιμοποίηση της βίας να το είχα διαβάσει και δύο στάσεις παραπίσω στην κουβέντα για τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. Ασχετο, πώς τη λένε την κοπέλλα που τα φτιάχνει με ένα ποδοσφαιριστή και μόλις τα χαλάσουν, με έναν αστυνομικό?

    Του... κλώτσου και του μπάτσου!

    Ο-έ-ο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. Zontas
    Την αποψη μου για το Γιουγκοσλαβικό την έχω ξαναπει.
    Την εθνοκάθαρση την άρχισε ο χασαπης. Η Ευρώπη δεν είχε άλλη επιλογή από το να παρεμβει.
    Φυσικά υπήρξαν θυματα.
    Αλλά έπρεπε να σταματησει η εθνοκαθαρση, διοτι στην ζυγαριά των εγκληματων ειναι το βρωμεροτερο από όλα.

    Και για να σταματησει, χρειαστηκε στρατιωτική παρεμβαση. Δυστυχως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. Αντιδραστήριος σεντ

    αυτή, όμως, είναι σαν τα γεννητικά μας όργανα. Δεν είναι στο χέρι μας!!! :)))

    Κάτι τέτοιες σκέψεις με κάνουν να πστεύω στις θεοσοφίες των Γνωστικών οτι είμαστε ένα ατελές σχέδιο του Θεού. Τώρα καταλαβαίνω το νόημα της χειραψίας...απλά ο μεγαλοδύναμος δεν πρόλαβε πριν του κλέψουν το σχέδιο να βάλει τα γενητικά όργανα στο σωστό σημείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. @Πανάσχημη

    Μία μόνον ερώτηση:

    Βάσει ποιών κριτηρίων ένας Παλαιστίνιος μαχητής, ελλιπώς εκπαιδευμένος και εξοπλισμένος, μπορεί να προβάλει μεγαλύτερη αντίσταση και να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης έναντι ενός Ισραηλινού άρματος μάχης που επελαύνει συνοδεία ελικοπτέρων Apache και ομάδων ειδικών επιχειρήσεων του Ισραηλινού στρατού εναντίον του, από τον τυχαίο και ανυποψίαστο Ισραηλινό πολίτη που σκοτώνεται από μια επίθεση αυτοκτονίας Παλαιστίνιου Μαχητή στην κεντρική Αγορά του Τελ-Αβίβ?

    Δυστηχώς δεσποινίς οι βομβιστές αυτοκτονίας είναι για τους εξαθλιωμένους και υπανάπτυκτους πολιτισμικά αυτού του κόσμου ότι ακριβώς είναι τα πανάκριβα «έξυπνα» οπλικά συστήματα για τους προηγμένους τεχνολογικά δυτικούς συμμάχους μας.

    Νομίζω ότι, τελικά, ο καθένας πολεμάει με τα όπλα που διαθέτει ανατροφοδοτώντας τον φαύλο κύκλο της βίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. Πανάσχημη

    το ίδιο ακριβώς επιχείρημα χρησιμοποιούν και οι μαυροσκούφηδες της Πατησίων, χρειάζεται επέμβαση με μολότωφ, Δυστυχώς συμπληρώνουν , σαν να μην ήταν αυτή η μία μόνη αυθεντική τους πρόθεση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  195. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  196. K2825
    Θα συμφωνησω μαζι σας ότι υπαρχει ενας φαυλος κύκλος βιας.
    Καμια αντιρρηση.
    Η δική μου ενσταση εστιαζεται στην ελλειπή ιστορικη γνωση ως προς την δημιουργια και εξελιξη του προβλήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  197. @reactor, odysseas
    Δε βρίσκω να διαφωνείτε κάπου στην ουσία. Απλά φίλε Γρηγόρη θα ήθελα να υπερθεματίσω πάνω σε αυτό που λέει ο Odysseas. Σίγουρα είμαστε υπεύθυνοι. Δε σου λέω οτι μπορεί να μην έκανα το ίδιο, θες η ηλικία, θες η αγανάκτηση, δε ξέρω. Άλλωστε έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέει κανείς. Όμως σίγουρα φέρουμε την ευθύνη και πρέπει να έχουμε τα cohones να το λέμε (και ξέρω πως τα έχεις...).

    Όσο για αυτό που λέτε, Odysseas, περί εγωισμού δε θα συμφωνήσω. Υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν θεσμοί, υπάρχουν και αξίες. Τι θα πει να καταπιούν τον εγωισμό τους; Γκόμενοι είναι που τσακώνονται; Ή μήπως παρεξηγήθηκαν δυο φίλοι και πρέπει να τα βρούν; Αν υπάρχουν σε αυτόν τον τόπο Πολιτεία και Κράτος τα πράγματα θα λυθούν έτσι όπως ορίζει ο νομοθέτης. Αν δεν υπάρχουν ας ψάξουμε επιτέλους να τα βρούμε...

    @miltos
    To linux σας θύμισαν εσάς, γιατί εμένα μου κάνει μια κακή αντιγραφή από MacOs περισσότερο. Το login είναι σίγουρα κλεμμένο από Suse... Πάντως η αλήθεια είναι πως πρόκειται για τα πιο όμορφα windows μέχρι τώρα. Μόνη μου απορία είναι αν η final release θα είναι αρκετά βαριά για το υποσύστημα γραφικών... Καλέ μας Γάτε έχετε καμιά ιδέα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.