Σάββατο, Μαΐου 20, 2006

Μηδενίζω το κοντέρ

Ξεκινάω πάλι από την αρχή. Από το μηδέν.
Σαν να γράφω για πρώτη φορά.
Σαν να μην έχω γράψει τίποτα ως τώρα.

Αυτό είναι ένα ημερολόγιο.
Δεν έχει «θέματα προς συζήτησιν».
Ούτε θέματα για Εκθέσεις Ιδεών.
Περιέχει μόνο σκόρπιες στιγμές.

Ζεστές. Όπως έρχονται στο μυαλό. Χωρίς επεξεργασία. Και χωρίς βιβλιογραφία.

Ένα πραγματικό ημερολόγιο, σαν εκείνα του παλιού καιρού.

Που τα βρίσκουν οι απόγονοι, με κιτρινισμένες σελίδες, και απορούν: «Για κοίτα – και τότε ένιωθαν σαν κι εμάς!»


***************************************************


Πρώτη φορά από τότε που άρχισα το blog κατάφερα να τελειώσω ένα βιβλίο.

Το σπίτι είναι γεμάτο από αρχινισμένα βιβλία με σελιδοδείκτες να τεκμηριώνουν που τα παράτησα.

Άλλο στην σελίδα 30 και άλλο στην 100.

Με βαραίνουν όπως οι αμαρτίες τις κολασμένες ψυχές.

Το αγαπημένο μου περιοδικό, το TLS (είμαι συνδρομητής του 35 χρόνια) στοιβάζεται, ανέγγιχτο. Κάποτε το ξεκοκάλιζα μέχρι τις Μικρές Αγγελίες.

Τα μειονεκτήματα της Δημόσιας Ζωής.


***************************************************

Τώρα, ελεύθερες σημειώσεις – χωρίς πρόγραμμα (όπως έλεγε η Μαρία Ρεζάν).

Την μία μέρα τρεις, την άλλη πέντε – την άλλη, καμία.

Όσοι περιμένουν βαθυστόχαστες σκέψεις, θα απογοητευθούν.

Νοστάλγησα την σοφία της επιφάνειας.

Τα πράγματα όπως συμβαίνουν και όπως φαίνονται.


***************************************************


Σήμερα το πρωί στο Mall. Shopping therapy.

Πήρα ένα ζευγάρι μαγικά παπούτσια. Με αυτά έχω την αίσθηση πως πετάω.

Άραγε έτσι νιώθουν οι μακάριοι όταν βολτάρουν στα συννεφάκια του Παραδείσου;


**********************************************


Αυτή είναι μία δοκιμή.

Δεν ξέρω αν και πότε θα συνεχιστεί.

Ψάχνω έναν άλλο δρόμο επικοινωνίας, πιο ανθρώπινο και λιγότερο θεαματικό.

Πιο καθημερινό και λιγότερο λόγιο.

Χωρίς αυθεντία - αλλά με αυθεντικότητα.

Θα δούμε.

94 σχόλια:

  1. Γεια σου παπουτσωμένε Γάτε!

    Αν και ποντικός, θα σε επισκέπτομαι συχνά να παίζουμε το ...αιώνιο παιχνίδι μας, απλά και φιλικά.

    Καλή νέα αρχή και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με γεια τα μαγικά παπούτσια!
    Βέβαια πετάτε,πετούν οι άγγελοι!
    Δε θέλουμε βαθυστόχαστες σκέψεις,ό,τι του έρχεται του Ντον,να το γράφει.
    Όποτε δεν βαριέται,όταν δεν τεμπελιάζει..
    Ο Ντον μας δίνει χαρά και μόνο με τη φατσούλα του!
    Ό,τι θέλει..
    Στιγμές,δηλαδή ζωή!
    Ζωή είναι ζωή μου,η ζωή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή αρχή αγαπητέ Νίκο. Δεν πρόλαβα να ανεβάσω ποστ στο blog μου για το τέλος της εποχής που δημιουργήθηκε σήμερα και εσύ μου απάντησες ξεκινώντας μόνος σου την νέα εποχή. Ευρηματικός όπως πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας το πει κάποιος στην Αφροδίτη να χαρεί. Θα έχει πλαντάξει απο το κλάμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Eτσι μπράβο,μια καινουρια αρχη ,και όπως πάει .Εμεις σας αγαπαμε!!

    Ο ενας λογος που είμαι χαρουμενος είναι αυτη η νέα αρχη,ο άλλος οτι πριν λίγο είδα στην τηλεόραση την Φωτεινη Δαρρα.Οπως έχω δηλώσει απλα υποκλινομαι στη γοητεια της φωνης και της παρουσιας....

    Σας φιλώ,με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το μηδέν θα κάνω κύκλο
    Κι εκεί μέσα θα χορεύω
    Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω
    Κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.

    Τη ζωή μου μηδενίζω,
    Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
    Τη ζωή μου μηδενίζω,
    Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

    Βάλαμε φωτιά στα φρένα
    Και μας έμεινε το γκάζι
    Με ταχύτητες μεγάλες
    Μοναχά η γη αλλάζει.
    Έτσι μόνο η γη αλλάζει
    Με ταχύτητες μεγάλες
    Βάλαμε φωτιά στα φρένα
    Και μας έμεινε το γκάζι.

    Στάχτη γίνανε τα πάντα
    Κάηκε το παρελθόν μου
    Όλη μου η περιουσία
    Στην καρδιά και στο μυαλό μου.

    Τη ζωή μου μηδενίζω,
    Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
    Τη ζωή μου μηδενίζω,
    Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

    Βάλαμε φωτιά στα φρένα
    Και μας έμεινε το γκάζι
    Με ταχύτητες μεγάλες
    Μοναχά η γη αλλάζει.
    Έτσι μόνο η γη αλλάζει
    Με ταχύτητες μεγάλες
    Βάλαμε φωτιά στα φρένα
    Και μας έμεινε το γκάζι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχω αμφιβολίες αν είσαι ο Δήμου. Ο Δήμου δεν γράφει έτσι. Ποιος είσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @glenn
    Τι είναι αυτό τώρα glenn?
    Μη μας τρομάζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα μας τρελλααααααααααααααααανεις!!!

    Sie fahren mich verrückt.....

    glücklicher Anfang!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ ΝΔ, έχετε ακούσει για τη μουσική jazz;;; Σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα από τη μουσική της Eurovision...

    Δεν υπάρχει διαφυγή από την επωνυμία. Αυτό κατάλαβα από το πρώτο blog σας τόσο καιρό. Μια νέα αρχή τώρα; Ένας έφηβος πάλι μπροστά στην κοινωνικοποίηση;

    Τις ευχές μου για το νέο εγχείρημα! Για να δούμε όμως μέχρι πού μπορεί να φτάσει η "απλότητα" και η "ειλικρίνεια"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλορίζικο!

    Δύσκολο εγχείρημα μου φαίνεται.
    Άντε, να τα κατοστήσεις τα blog!

    Μήπως θα έπρεπε να μπει η ώρα στα σχόλια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Tornero!Tornerai!

    Eπιστρεφω!Επιστρεφεις!

    La Vita e.....

    που τραγουδησε και ο Ρουμανος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Glenn, άσε τις θεωρίες συνωμοσίας και μην πανικοβάλλεις τον κόσμο. Ο γάτος είναι!

    Το άλλο blog πάντως έχει πέσει εδώ και πολλή ώρα - κρίμα και δε μπορώ να συνεχίσω την περιγραφή του event :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. mickey μπορούμε να συνεχίσουμε εδώ. Το τραγούδι της Λιθουανίας συμπαθητικό, αλλά μάλλον δεν θα κερδίσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλή Αρχή καλέ μας ΝΔ. Μην αφήνεις κανένα να σού στερεί αυτά που αγαπάς. ΖΗΛΕΥΟΥΝ ! ! !
    Εγώ θα εξακολουθώ να διαβάζω τα posts ανελιπώς!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ωραία η παιδική χορωδία στο αγγλικό song. Kαι το καναρινί coat του τραγουδιστή... No comment.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ο σέρβερ σηκώθηκε ξανά λίγο πριν βγει η Βίσση (προφανώς για να υποκλιθεί και αυτός στη Θεά - όχι τη δικιά μας).

    Συνεχίζω εκεί την περιγραφή (main blog)...

    Γάτε, μας έφτιαξες πάντως :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Η αρχή το ήμισυ του παντός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μπράβο... "Γιατί με τόσα μαλάματα στολίστηκε το ημερολόγιο που χάλασε το πρόσωπό του"

    Κι αυτό, το λέω και για εμάς.

    Επιστροφή στην καθημερινή σοφία. ΝΔ, ένα από τα ατού σου, είναι η διαίσθησή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δύσκολο να κάνεις τέχνη την καθημερινότητα.
    Ο ΝΔ το' χει καταφέρει παλιά, στο Ημερολόγιο του καύσωνα, στο Παρ'όλα αυτά κι αλλού.

    Αλλά η καθημερινή έκδοση διατρέχει τον κίνδυνο της μετριότητας, δεν προλαβαίνεις να ξεσκαρτάρεις.

    Το σημερινό post με γλύκανε με τη ζεστασιά του, ίσως είναι η αντίδραση στη χθεσινή καταιγίδα.

    Δύσκολο πάντως να "λέει" κάθε μέρα.
    Είδωμεν.

    Και μια πρόβλεψη για τα σχόλια.

    Λογικά αναμένονται λιγότερα, πιο συναινετικά, ρέποντας εύκολα στο μελό.
    Δυσκολεύουν λοιπόν τα πράγματα και για τους σχολιαστές.

    Μάλλον τη λύση θα δώσουν νέοι σχολιαστές, του κόμματος της καρδιάς.
    Έτσι κι αλλιώς, λογικά, θα χαθούν και αρκετοί από τους σχολιαστές του παλιού blog (ποντάρω σε άντρες...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μάθαινα για τις σχέσεις του από την Κική χωρίς να νιώθω και τόσο άσχημα. Άλλωστε, ποτέ δε με είχα και σε πολλή εκτίμηση. Τόσα πανέμορφα κορίτσια γύρω του, εμένα θα κοίταζε; Πάλι καλά που με ήθελε και για φίλη του, σκεφτόμουνα.

    Εκείνη τη χρονιά όμως είχαμε χαθεί εντελώς - ούτε τα Χριστούγεννα ούτε το Πάσχα ανταμώσαμε- κι είχα αρχίσει να πιστεύω ότι δεν με ήθελε πιά ούτε και για φίλη του! Γι΄ αυτό ξαφνιάστηκα όταν μέσα στο κατακαλόκαιρο ήρθε η Κική (ξαδελφή του) και μού είπε πως μας κάλεσε στα γενέθλιά του.

    Πέταξα από τη χαρά μου και μέχρι να φτάσουμε στο σπιτι του μού είχε κοπεί η ανάσα, τουλάχιστον δέκα φορές. Δεν μπορούσα πια να το κρύβω άλλο από τον εαυτό μου: ο εφηβικός μου έρωτας παρέμενε έρωτας σφοδρός και στη πρώτη μου ώριμη νιότη!

    Μόλις με είδε, έτρεξε και μ΄ αγκάλιασε σφιχτά και δε με άφηνε! Ταράχτηκα! Τόσο κοντα, τόσο τρυφερά, τόσο ερωτικά... Αφέθηκα κι εγώ στην αγκαλιά του και στα δήθεν αυθόρμητα, αλλά επίμονα φιλιά του.

    Ο Αύγουστος μάς βρήκε στην παραλία της Λάρνακας και ο Σεπτέμβρης πάνω σε μία μηχανή να τρέχουμε ξέγνοιαστα πότε στο βουνό και πότε στις πεδιάδες! Μαθαινε διακριτικά η μανουλα και χαιρότανε...

    Μα, όπως λέει και το τραγούδι, " ήλθε ο... χειμώνας ο κακός / και σκόρπισε η τρελή παρέα". Πριν βγει ο Σεπτέμβρης, εξαφανίστηκε. Ούτε την άλλη ούτε την παράλλη έδωσε σημεία ζωής και ήλθαν τα άσχημα μαντάτα από την Κική: "τον είδα εκεί... μιλουσαν... Και την άλλη μέρα πέρασε και βγήκαν..."

    Το ίδιο το βράδυ έπεσα του θανατά. Ο γιατρός μου σύστησε ξεκούραση, αντιβίωση, αντιπυρετικά και κομπρέσες χλιαρές στο μέτωπο μέχρι να πέσει ο πυρετός. Η μανούλα έκανε πώς δεν καταλάβαινε για να μην πικραθώ περισσότερο με τη στεναχώρια της... Επινοούσε χαζά αστεία και γελούσε με το ζόρι προσπαθώντας, η καημένη, κάπως να γλυκάνει την πίκρα μου. Αλλά εγώ κάθε μέρα μαράζωνα περισσότερο.

    Τιμωρούσα τον εαυτό μου γιατί του είχα δοθεί ολόψυχα, τον είχα ερωτετυεί παράφορα και τώρα... Συχνά τον δικαιολογούσα: "Έχει δίκιο ο άνθρωπος, Για πλάκα ξεκινήσαμε, κανείς μας δεν δεσμευτηκε..." και τότε ξεσπούσα σε λυγμούς μέχρι πρωίας. Περιμενα όμως πρώτα να κοιμηθεί η μανούλα.

    Σε λίγες μέρες τηλεφώνησε. Εγώ όμως το είχα αποφασίσει: τέλος! Με ξεψυχισμένη φωνή επανειλημμένα τον απέφευγα: "άλλη μέρα, τώρα έχω δουλειά". Μέσα μου βέβαια πέθαινα από καημό, αλλά είχα αποφασίζει να μην ξαναπληγωθώ τόσο πολυ... Όμως λίγες μέρες μετά, με επισκέφτηκε με την Κική...

    Επειδή ξέρει ότι είμαι άτομο ψιλοκαταθλιπτικό κι εμείς οι καταθλιπτικές δεν μας έχουμε και τόσο σε... εκτίμηση, ψάχνει και βρίσκει αφορμές για να τονώνει την αυτοπεποίθησή μου: "εκείνη τη μέρα ήσουν πανέμορφη" επιμένει. "Μα είχα τα χάλια μου" - κι έτσι πράγματι ήταν - επιμένω. "Ήσουν όμως ιδεώδης εν τη θλιψη σου"!

    Κάτι τέτοια καβαφικά μού λεει κι αντίς να θυμώσω, τον λατρεύω όπως πριν κάνει τη λαδιά...


    Καλώς ήλθατε, ΝικόΔημε!

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πάντα η οψη που αγαπουσα περισσοτερο στον Ν.Δημου είναι του αυτη << παρόλα αυτα >> .Και κάτι θυμιζει το νεο μπλογκ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αχ πάλι η Δαρρα,θα λιώσω....και γράφει και για τον ερωτα η Παραγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ..το κοντέρ μου μηδενίζω
    ..πάει να πει πως ξαναρχίζω....

    μεγειά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αφροδίτηηηηηηηηηηηηηη έλα γρήγορααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλό ΝΕΟ ξεκίνημα Don.

    Thanks 4 everything
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Επιθεωρητά Κλουζώ, είμαι ο Mickey, γνωστός και ως Βρωμοπόντιξ. Χάρηκα για τη ...νέα γνωριμία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλή αρχή λοιπόν..
    Αλλά..
    Να προτείνω…

    Γιατί όχι κάτι σε forum?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Πιό ναζιάρικο γατί δεν έχω ματαδεί!

    Σαν το λατρεμένο μου γατί που χάνεται και τρομάζω, η ώρες μου ένα ωχ και μία λαχτάρα αν δηλητηριάστηκε με ...μαγιονέζα(!).

    Ωσπου ξαναεμφανίζεται και πάλι!
    Σαν το νερό της ερημιάς που εμείς δεν επιλέξαμε...

    Πάμε πάλι από την αρχή!

    Ας είμαστε σοβαρότεροι αυτή τη φορά!
    Σαν να τρέμουμε για το πολυτιμότερο που μας κληρώθηκε και σαν το βρούμε, να φοβόμαστε μη χάσουμε...

    Επειδή τότε μπορεί να είναι οριστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Το ευχαριστώ της καρδιάς μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Και εγώ! Πολύ το χάρηκα!
    Είχε παραπάρει αέρα! Τόσο που επιτέλους ..έσκασε και ησυχάσαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ο Νίκος φώναξε με δύναμη: "Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη. Άλλωστε οι γάτες είναι εφτάψυχες. Μας μένουν δηλαδή αυτό και άλλα 5 blog. Έχουμε καιρό μπροστά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Bάρδα κι αράξαμε έι για μόλα
    γεια σου καικι μου άι Νικόλα!

    Θα χαθεί τώρα η μαγεία;
    Μα η γραφή σου γίνεται απλή,ανθρώπινη και παραμένει ζεστή,αυθεντική.

    Έτσι χωρίς πρόγραμμα έλεγε η Ρεζάν και ήταν η πιο γλυκιά, με προσωπικότητα,ουσία,χωρίς φανφάρες και φτιασίδια.Ήταν ανθρώπινη, γήινη και μας ανέβαζε ψηλά.

    Έλα όπως είσαι doncat.
    Άστα να ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά με την εφηβική σου ματιά και τη σοφία της επιφάνειας!
    Περπάτα όπου θες όχι στα σύννεφα, θα σε ψάχνουμε κι ας κάθεσαι στη σκιά ή κάνεις επί τόπου στροφές.

    Η καθημερινότητα σε νέες βάσεις.
    Ο,τι σου πάει και όπως μπορείς


    Θερμά σ'ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Όσο στεναχωρέθηκα για τη Μάλτα. 1 βαθμό πήρε όλο και όλο. «Εμένα δεν με παίζει κανείς!!! Θέλω τη μαμά μου!!! :-)
    Αν αυτό συνέβαινε στην Ελλάδα την επομένη το πρωί θα έπεφταν κυβερνήσεις. Πάντως η WC (βι-σι) δεν τα πήγε άσχημα. Προσωπικά περίμενα χειρότερα. Θα την προτιμούσα στην θέση της Μάλτας. Κακός που είμαι. Και οι Γάλλοι πάντως με τόσο μουσικό πολιτισμό που διαθέτουν δεν τα πήγαν καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ήταν κρίμα, πάντως, και το άλλο ποστ να εγκαταλειφθεί απροστάτευτο σε άτομα που δεν το αγαπούν. Κι εκεί παραδέχτηκα τον ΝικόΔημο:

    αν είπε δεν ξαναδιαβάζω, τον πόνεσε η ψυχή του και διάβαζε κι έσβηνε τις υπερ-αθλιότητες που μόλυναν το μπλογκ.

    Αυτή η εξέλιξη είναι ό,τι καλύτερο!

    Πάντως, επιμένω: όχι πίεση!

    Στο μέλλον, μάλιστα, δεν θα ήταν πλέον σωστό να ξανακουστεί (κατά την ταπεινή μου γνώμη) η φράση: "πάμε για άλλο ποστ".


    Με χαρά και αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Το πανηγύρι τέλειωσε (ελπίζω Νίκο να μη σε πείραξαν τα σχόλιά μου στο main blog), αλλά εμείς ακόμα γιορτάζουμε την επιστροφή του γάτου!

    Και τώρα που κλείσαμε την TV υποθέτω πως θα πλακώσουν κι άλλοι επισκέπτες (προσωπικά πάντως έκανα πολύ περισσότερα σχόλια κατά τη διάρκεια του event).

    Είχα αφήσει να εννοηθεί σε ανύποπτο χρόνο πως χρειαζόμαστε ένα blog για τον καταξιωμένο συγγραφέα Νίκο Δήμου και ένα για τον φίλο μας Γάτο. Έτσι θα σταματούσαν και τα (ψευδο)διλήμματα περί σοβαρότητας, επιπέδου, σεντονιών, ροής σχολίων κλπ, ενώ και οι όποιες διενέξεις θα ελαττώνονταν και θα αντιμετωπίζονταν με πιο φιλικό τόνο.

    Προσωπικά, επιθυμώ να σταματήσω εδώ και ένα μήνα περίπου(για λόγους άσχετους με το blog), αλλά δεν τα έχω καταφέρει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έχω ανοίξει και άλλους διαύλους επικοινωνίας με κάποιους από δω μέσα και φοβάμαι πως έχω χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου στη ζωή μου.

    Είμαι information junkie (πάντα ήμουν, ακόμα και πριν μπω στο Internet) και η επικοινωνία με αξιόλογους ανθρώπους είναι κάτι στο οποίο δε μπορώ να αντισταθώ. Μου αρέσει πολύ πάντως. Ευχαριστώ ειδικά τον Γάτο, αλλά και πολλούς από δω μέσα, κυρίως γιατί μου δώσατε τη δυνατότητα να διαλεχθώ μαζί σας και να γίνουμε μια όμορφη παρέα. Θαρρώ πως κάποτε θα πάψει να είναι αποκλειστικά virtual - αν και δε βιάζομαι.

    Πιστεύω πως το καλύτερο μάθημα για όλους μας (και τον Γάτο) ήταν η ανάδειξη της πολυπλοκότητας των ανθρώπινων σχέσεων (ακόμα και σε επίπεδο ανώνυμων nicks), με τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά τους. Επιμένω πως μεγάλη συμβολή στις όποιες παρεξηγήσεις έχουν τα προβλήματα και η ανωριμότητα των τεχνικών εργαλείων που χρησιμοποιούμε - τα ίδια που μας δίνουν αυτή τη θαυμαστή (και ασύλληπτη μέχρι πριν λίγα χρόνια) δυνατότητα επικοινωνίας.

    Ας χαρούμε αυτή την κοινότητα με τα καλά και τα στραβά της κι ας μην αφήνουμε τις όποιες άσχημες στιγμές να κυριαρχούν στις αποφάσεις και τα σχέδιά μας. Ζούμε ίσως στην πιο συναρπαστική περίοδο της Ανθρώπινης Ιστορίας και όλοι έχουμε να κερδίσουμε από την αξιοποίηση των ευκαιριών που μας προσφέρει.

    Κλείνω με αυτό το μήνυμα αισιοδοξίας και αναμένω το πρώτο κανονικό post του Ντον - χωρίς πίεση :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ωραία πραγματικά αυτή η "νέα σελίδα" κ. Δήμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @half-blood_phoenix
    Με όλη την εκτίμηση, αλλά ας μην το κάνουμε ...video game που έχουμε "ζωές"! :)
    Γάτοι υπάρχουν πολλοί, ΔΟΝ Γάτοι όμως, ΕΝΑΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Φίλε και αγαπητε Μιχάλη,
    λες: "Κλείνω με αυτό το μήνυμα αισιοδοξίας και αναμένω το πρώτο κανονικό post του Ντον - χωρίς πίεση :) "
    ---------------------------
    Φιλτατε Μιχάλη,
    νομίζω πως ο Νικόδημος ξεκαθάρισε τις προθέσεις του:

    "Περιέχει μόνο σκόρπιες στιγμές.

    Ζεστές. Όπως έρχονται στο μυαλό. Χωρίς επεξεργασία. Και χωρίς βιβλιογραφία.

    Ένα πραγματικό ημερολόγιο, σαν εκείνα του παλιού καιρού."

    Με αγαπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. ετσι μπράβο! μπαινουμε σε νέα μπλογκοεποχή!
    ήλπιζα μέσα μου ότι κάτι τέτοιο θα γινόταν. ευχομαι καλή επιτυχία!

    Αφού οι σεμνότυφη, πουριτανικη ελλάδα ψηφισε τη φινλανδία, όλα πλεόν είναι πιθανά. δεν αποκλείεται στο μέλλον ο νεονικοδημισμός να γίνει το κυρίαρχο ιδεολογικό ρεύμα στα βαλκάνια. πιστέψτε με το χρειαζόμαστε όλοι αυτο.

    ο άνθρωπος ΝΔ έχει κάθε δικαίωμα να κουράζεται και να τσατίζεται.
    Ο γάτος doncat ομως έχει υποχρέωση να συνεχίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αγαπητη παραγραφος,το προηγουμενο σχολιο σας,με ξαναεβαλε στα περιεργα μονοπατια του ερωτα.......Θα σας παρακαλουσα κάποιες σκέψεις,εστω λιγοστες...πως ερμηνευεται τον ερωτα??

    Με πονο ρωτω,ανακαλω μνημες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. mia απορια εχω μόνο.
    ο γάτος δεν έβλεπε ευροβύζιον (αν και στην πραγματικότητα ηταν η χρονια με τα ωραια μπουτάκια. ο αντποκριτης μου απο το bbc μεμεντο λεει"η Ουκρανεζα εχει πολυ ομορφα ποδια... το ειπε και ο Τερρυ... Φετος, ειπε ειναι η χρονια των ομορφων ποδιων..... !
    Περυσι , εiπε, ηταν η χρονια των ομφαλων!!! Αλλα επειδη κερδισε η Ελενα περυσι , με τα ωραια ποδια, καταλαβaivετε! Homage to Elenas' legs!!!
    Καλη η Αννουλα... ωραια το ειπε... και το επαιξε και ντιβα! ΜΟΝΗ της στη σκηνη!!! Μπραβο της!
    να σκασει η Καρολα!!!");

    Tον έχει συνεπάρει το μπλογκάρισμα ουτε κέφι να δει την μενουνος είχε. για να έιμαι ειλκρινής οι γάμπες της με απογοητευσαν

    memento said "O Wogan εχει ξεκαρδιστει στα γελια επειδη η Μενουνος εχει πει τουλαχιστον 35 φορες τη λεξη "AMAZING" !!!"

    Γατε αν ξαναφυγεις θα αυτοκτονησω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Αγαπητη Παραγραφος τοσες σφαλιαρες εφαγα και ακόμα δεν εμαθα οτι απαντησεις σε αυτα τα ζητηματα δεν υπάρχουν.

    Αλλα η ζωη,η ζωη δεν αρκειται στο ανεξηγητο,αγανακτει σε αυτα που δεν καταλαβαινει.Επαναστατει...απεναντι στο παραλογο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Doncat: Νοστάλγησα την σοφία της επιφάνειας.

    Ναι, η ομορφιά και η ευτυχία πολλές φορές είναι καμουφλαρισμένη σε μικρές απλές καθημερινές στιγμούλες, όταν η καρδιά μιλάει και εμείς ανόητα λέμε: Πάμε τώρα, έχουμε "σοβαρά" πράγματα να κάνουμε..
    Ας ασχοληθούμε λοιπόν εδώ με αυτές.
    Ας τις τιμήσουμε!
    Ποιές είναι για τον καθένα μας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Καλή αρχή, λοιπόν, και με γεια το πατούμενο.

    Καλοτάξιδο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. είχα πει σε ενα αλλο μπλογκ "Το να κερδίσου οι φινλαδοι μεσα στο σεμνοτυφο μπουζουκιστάν είναι σα δίνει η ευρωπη γροθια στο στομαχι του αρχιεπισκοπίξ"

    και δικαιωθηκα. ευχομαι να μην ξαναπεράσει ποτε η κυπρος στον τελικο και να δινουμε τα δωδεκαρια εκει που αξιζουν. κριμα που δεν πηγε καλα η φινλανδια γιατι απο τη μεση και κάτω το τραγουδι ηταν θεσπεσιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Λοιπον, ας 'συστηθώ' επιτέλους!
    Λέει κάτι το να πω ότι ονομάζομαι Γιώργος, μένω Κολωνό, είμαι 45 ετών, εργάζομαι σε υπηρεσία τεχνικής υποστήριξης Η/Υ (τεχνικός Η/Υ), είμαι 1.79, 75 kg, καστανά μάτια, μαλλί (ακόμα!) μαύρο.
    Οκ, γράφω που και πω εδώ.
    Κάποιος λοιπόν βλέπει κείμενο μου και λέει: Είδα λοιπόν στο blog του Δήμου κάποιον που λέει κλπ ...κλπ.
    Ε λοιπόν, ότι νικ και να επέλεγα, ΚΑΠΟΙΟΣ θα ήμουν.
    Αυτό λοιπόν επέλεξα σαν 'ταυτότητα'.
    Κάποιος... Somebody
    Απλό δεν είναι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Συλλαβιζω τη μοναξια μου,ασκοπως...πάω να αγκαλιασω ένα μαξιλαρι.Ευχομαι σε όλους ένα γλυκο υπνο

    Καληνυχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Εγω βασικα πιστευω οτι ετσι θα εχετε χρονο να διαβασετε και τα βιβλια σας, και τα βλογακια μας ... και να πατε και για κανα κρασακι παραλιακα , τωρα που ο καιρος εχει παρα ανοιξει! χαιρομαι κατα βαθος που ξεκινησατε απο την αρχη ... με λιγοτερο βαθυστοχαστα ποστακια και περισοτερες προσωπικες σκεψεις... και μαλλον καλο θα ηταν να το σεβαστουμε και να ελαχιστοποιησουμε την χρηση του βλογακιου ως Forum ή chattaδικο...
    καλο σας βραδυ και με 'γειες για τα παπουτσια (ελπιζω μονο να μην ειναι κοκκινα οπως της Ντοροθυ, αν θυμαμαι καλα...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Σκορπιες σκεψεις οπως κι ο οικοδεσποτης.

    *Καλησπερα στον οικοδεσποτη και στους λοιπους γραφοντες.

    *Πρώτη φορα μπαινω σε αυτο το blog και βλεπω οτι απο την πρωτη κι ολας μερα λειτουργιας του μετρα ηδη 70 σχολια. Μπραβο.

    *Στο χωριο μου λενε πολυ το "αλλαξε ο Μανωλιος κι εβαλε τα ρουχα του αλλιως".

    *Ποιος φταιει περισσοτερο? Ο ναρκομανης που ζηταει στο κεντρο της Αθηνας 2 ευρω για να παρει τη δοση του ή εσυ που του τα δινεις....;

    *Στατιστικα οι περισσοτεροι "μπλογκαρουν" το καλοκαιρι ή τις αλλες εποχες;(που ειναι ο στατιστικολογος, οεο;)

    *Εχω ενα μειονεκτημα που θα σας το εξομολογηθω σημερα: Δεν μπορω να ελεγξω τα νευρα μου και αυτο με εχει οδηγησει πολλες φορες στο να πεφτω στα ματια των γυρω μου ή στο να παιρνω αποφασεις για τις οποιες αργοτερα μετανιωνω! Επισης το μειονεκτημα αυτο ποτε δεν το παραδεχομαι δημοσια, ειναι η πρωτη φορα αποψε.

    *Το χωριο μου το λενε Ελλαδα.

    *Εις το επανιδειν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. *Α, Κωστα, Ντινο, Ντινα, Χρονια σας Πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. *Και Ελενες, βεβαιως βεβαιως...(ξεχασα να σας πω οτι ενα αλλο μειονεκτημα μου ειναι οτι ξεχναω, γενικα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Καλησπέρα και από εμένα!
    Είμαι πολύ χαρούμενος που ξεκινάει ο ΝΔ μια νέα προσπάθεια, λιγότερο πιεστική, που δεν τον πνίγει και εν τέλει πιο κοντά στην λογική ενός blog (ημερολόγιο). Καλή αρχή και να ξέρεις ότι όλοι είμαστε μαζί σου.


    ΝΔ said…
    «Όσοι περιμένουν βαθυστόχαστες σκέψεις, θα απογοητευθούν.»
    andy dufresne said…
    “Έτσι κι αλλιώς, λογικά, θα χαθούν και αρκετοί από τους σχολιαστές του παλιού blog (ποντάρω σε άντρες...).”

    Είναι αλήθεια πως προτιμώ το ύφος και το στυλ του παλιού blog. Ελπίζω να προσαρμοστώ και στο νέο και να μην χαθεί η ιδιαίτερη επικοινωνία που χτίσαμε τόσο καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. perfect...

    Η τέλεια αλλαγή. Ετσι είναι με τα πάντα, κύκλοι κλείνουν για να ανοίξουν άλλοι στη θέση τους.

    Η αέναη κίνηση είναι απαραίτητη. Όπως και στη φύση γύρω μας, μόνο οι άνθρωποι οι παραδομένοι στο συχνά διαστρεβλωτικό πρίσμα του συναισθήματος, αντιδρούν σε αυτήν.

    Τα τελευταία χρόνια, μαθαίνω κι εγώ να προσαρμόζομαι, και να καλοδέχομαι τις αλλαγές, ακόμη κι αυτές που ξεβολεύουν.

    Αν ο πόνος είναι απαλός, το φως δεν αργεί να ξαναφανεί στον ορίζοντα.

    Δον Γάτε, νομίζω πως αυτό το blog θα μου αρέσει περισσότερο από το παλιό. Θα είναι πιο αυθόρμητο, άρα και πιο ελεύθερο.

    Σαν τα παπούτσια που αγόρασες σήμερα, σου εύχομαι το doncat να σε κάνει κι αυτό να νιώσεις πως μπορείς να πετάξεις.

    Ματαιωμένο; Τίποτε.

    Kαι λίγος Bob Dylan για το καλορίζικο.

    Γιατί κι εκείνος στο γήπεδό του, πριν από δεκαετίες, όταν του την είχε πέσει όλη η αριστερή Αμερική θέλοντας να τον χρίσει επίσημο εκπρόσωπό της, εκείνος γύρισε επιδεικτικά την πλάτη του και αρνήθηκε τη βαρύγδουπη αποστολή. Εμένα με νοιάζει πάνω απ' όλα η μουσική, είπε, και την έκανε. Ετσι απλά. Κι από πόσες αλλαγές δεν πέρασε η ζωή του άραγε μετά;

    To αγαπημένο μου σημείο από το κομμάτι, ιδού, αφιερωμένο εξαιρετικά, σε μια νέα αρχή. Μιλάει για την ελευθερία να είσαι η πέτρα που επειδή κυλάει, δεν χορταριάζει. Γιατί όλα αυτά που φαίνονται σημαντικά ή αληθινά, μπορεί τελικά και να μην είναι:

    "You never turned around to see the frowns on the jugglers
    and the clowns
    When they all come down and did tricks for you
    You never understood
    that it ain't no good
    You shouldn't let other people get your kicks for you
    You used to ride on the chrome horse with your diplomat
    Who carried on his shoulder
    a Siamese cat
    Ain't it hard when you discover that
    He really wasn't where it's at
    After he took from you everything he could steal.

    How does it feel
    How does it feel
    To be on your own
    With no direction home
    Like a complete unknown
    Like a rolling stone?

    Princess on the steeple and all the pretty people
    They're drinkin', thinkin' that they got it made
    Exchanging all kinds of precious gifts and things
    But you'd better lift your diamond ring, you'd better pawn it babe
    You used to be so amused
    At Napoleon in rags and the language that he used
    Go to him now, he calls you, you can't refuse
    When you got nothing, you got nothing to lose
    You're invisible now,
    you got no secrets to conceal.΄"



    Καλώς ήρθες.

    Με πολλή πολλή αγάπη, για ένα εν δυνάμει rolling stone...

    How does it feel
    How does it feel
    To be on your own
    With no direction home
    Like a complete unknown
    Like a rolling stone?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. @zoros

    νομίζω πως και σε σένα θα αρέσει περισσότερο αυτό το blog.

    Φυσάει ήδη αεράκι και είναι ωραία!

    Η επικοινωνία δεν χάνεται ποτέ μεταξύ ανθρώπων που προσπαθούν να μιλήσουν την ίδια γλώσσα.

    Απλώς, μεταλλάσεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Που είναι η αλλαγή; από το παλιό σας blog μας παραπέμπετε σ' αυτό! οι σχολιαστές είναι σχεδόν οι ίδιοι!Α, συγνώμη, δεν απαντάτε εσείς τόσο συχνά! τα αγαπημένα σας blogs είναι μόνο τα δικά σας; Μάλιστα, μάλιστα... δεν είναι αρχή, συνέχεια είναι, κι ας άλλαξε όνομα!
    Καλή μέρα "γάτε", έπρεπε να παραμείνετε στη διαφήμιση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. paragrafos said...
    takis vasilopoulos said...
    Αγαπητη παραγραφος,το προηγουμενο σχολιο σας,με ξαναεβαλε στα περιεργα μονοπατια του ερωτα.......Θα σας παρακαλουσα κάποιες σκέψεις,εστω λιγοστες...πως ερμηνευεται τον ερωτα??
    ------------------------------
    Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι ο έρωτας υπάρχει μέσα μας, πως όλοι είμαστε δυνητικά ερωτευμένοι. Τα διάφορα πρόσωπα, που μας εμπνέουν, τον ξυπνούν...

    Λόγω των δυσκολιών που έχουμε (ειμαστε αφοσιωμένοι, όσο μπορεί ο καθένας, σε μεγάλο βαθμό στο παιδι - η καριέρα και η διασκεδαση είναι σε δεύτερη μοίρα) ξαναζουμε με το σύζυγό μου έναν δεύτερο αλληλοθαυμασμό: ο ένας για τον αγώνα του άλλου, για το κουράγιο του άλλου.

    Δεν ξέρω αν βοηθάω με αυτα που λέω καθώς μιλάω εντελώς εντελώς υποκειμενικά.

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ένα σχόλιο για την γκλαμουρία της γιουροβίζιον…
    Εκτός του ότι είναι γιαλαντζί σοου όπως τα κονσερβοποιημένα θεάματα του γυαλιού με ενοχλεί και στην αισθητική μου να σκέφτομαι ότι ασχολείται τόσος κόσμος με τέτοιο υπό-προϊόν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. raffinata said...
    "Που είναι η αλλαγή;"

    Οι αλλαγές:
    α) σύντομες ημερολογιακές σημειώσεις - όχι άρθρα. Το παλιό είχε γίνει φόρουμ.
    β) Άλλη ατμόσφαιρα. Πιο προσωπική. Πιο οικεία.
    γ) όχι φωτογραφίες
    δ) όχι site meter

    Για τα links: έχω πρόβλημα. Μία πρώτη εκτίμηση έδειξε ότι θα έπρεπε να βάλω πάνω από 30 blogs - και πάλι θα άφηνα έξω μερικά πολύ καλά. Τελικά μία τέτοια επιλογή είναι αξιολόγηση - και νιώθω ότι δεν είμαι αρκετά ενημερωμένος για να την κάνω...

    Η τελευταία σας φράση ήταν χτύπημα κάτω από την μέση. Να είστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Θερμές ευχαριστίες σε όλους για τις ευχές τους - είθε να δικαιωθούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Κακό όνειρο.
    Οι Φινλανδοί κερδίσανε τα πρωτεία. Ακούσθηκε ότι η Άννα πέταξε έξω απο το Μίνι της κάποιον πολύ κολλητό της, βρίζοντας τον, "Πουλημένε"!
    Ο Νόκια εκσφενδονίσθει, και απο τότε αγνοείται η τύχη του.

    Στην Φινλανδία, την χώρα των Λαπώνων, εν των μεταξύ άλλα τέρατα, γυναικεία, κόβουν εισητήρια για την χώρα των καρβουντισμένων Λαπάδων.
    Οι άνδρες Φινλανδοί απειλούν τις φιλενάδες τους με αυτοκτονία.

    Αυτά και επι τα αυτά και το "πνιγμένο αγόρι" να μην πίνεται σε μια κουταλιά νερό. Υπάρχουν και οι χίλιες Φινλανδικές λίμνες.

    Υ.Γ.

    Ε ρεεεε χάαααλια.
    Αντέννα το κάναμε το μαγαζί.
    Η ραφινάτα πάντως ταιριάζει με την φλοκάτη στην είσοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. @Elinor:
    Για να δώσω επιπλέον έμφαση στο ότι δεν έχει καμμία απολύτως σημασία..
    Αλλα μετράνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Κύριε Δήμου, δεν θα ήθελα να σας "χτυπήσω", είμαι σίγουρη πως καταλάβατε το πνεύμα μου, ευφυής είστε. Η άποψή μου, εξακολουθεί να είναι, πως η κίνησή σας ήταν μόνο παιχνίδι εντυπωσιασμού. Καλά κάνατε, δικαίωμά σας. Είθε και να δικαιωθούν οι προσδοκίες σας. Η δική μου άποψη, ότι τίποτα δεν άλλαξε, δικαιώθηκε από την τελευταία φράση (σχόλιο, υποτίθεται) του/της " Το σωστό να λέγεται" στις 10.31.
    Ευχαριστώ για όσες φορές φιλοξενήσατε τις απόψεις μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Καλή αρχή και από μένα. Εύχομαι να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Ελπίζω μέσα από την καρδιά μου, αυτή η απόπειρα, να είναι αυτό, που ΕΣΕΝΑ σαν ΑΝΘΡΩΠΟ, σε ολοκληρώνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Μια και μηδένισες το κοντέρ, ας κάνω και την πρώτη κατοστάρα και υπόσχομαι να μην ασχοληθώ ξανά με αριθμολαγνείες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. -> raffinata said...

    "Η άποψή μου, εξακολουθεί να είναι, πως η κίνησή σας ήταν μόνο παιχνίδι εντυπωσιασμού".

    Το μέλλον θα το δείξει...
    Προσωπικά θα προτιμούσα να ήταν ένα διάλειμμα.
    Το χρειαζόταν, το χρειαζόμαστε.

    Εκτός κι αν έκανε ρεκτιφιέ στο εφτακύλινδρο, τού βαλε συνθετικό για να γλυστράνε τα πιστόνια με λιγότερη τριβή, και άλλαξε πολυθρόνα μετά απο τόσες χιλάδες ώρες στριφογύρισμα.


    Υ.Γ.
    Ελπίζω η Αφροδίτη και οι άλλοι απόντες να πήγαν στην θάλασσα με την οικογένεια ή φίλους.
    Πρέπει να δείχνουν κι εκεί παρόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. εγώ ακόμη δεν έχω καταλάβει την διαφορά σε σχέση με τη προηγούμενη φάση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Επτάψυχοι οι γάτοι.Το να γυρίζει κανείς σελίδα είναι δοκιμή στη μετενσάρκωση. Ο λόγος πάντα το προσφέρει αυτό το δώρο. Παρότι οι γράφοντες συνήθως χαράσουν την ταφόπλακά τους, μερικοί δοκιμάζουν πολλές ζωές μέσα σ'αυτή που ξέρουν προς το παρόν ως τη μία. Οχι στις ταφόπλακες. Σαν τους γάτους του 1ου νεκροταφείου που ερωτοτροπούν στα μνήματα και μετά τα μικρά τους κυνηγούν τις πεταλούδες. Επτάψυχοι οι γάτοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Χρόνια πολλά eleni63

    μια και μίλησες για τους γάτους των νεκροταφείων να σου θυμίσω τα αγαπημενο μου ποίημα από το "Βιβλίο των Γάτων"
    Ο Συγγενής των Γάτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Ευχαριστώ για τις ευχές. Το Βιβλίο των Γάτων το έμαθα σχεδόν απέξω μικρή, όταν είχα σχεδόν πεισθεί ότι το έγραψε ο Ριρής. Ο Ριρής ήταν ο γάτος της εφηβίας μου που εξεδιώχθη κάποτε με πρωτοβουλία των μεγαλυτέρων προς άγνωστη ταβέρνα των Μεσογείων.Στο θρήνο μου η απάντηση ήταν "Το βιβλίο των Γάτων" το οποίο ο προσφέρων με επιβεβαίωσε ότι γράφει ο Ριρής.Ετσι λοιπόν ο Ριρής ξεκίνησε ως Γατσατσόνι κάτω από τις ρόδες όπου τον βρήκα και διέσωσα (αχ αυτές οι διασώσεις), ωρίμασε ως ταβερνιάρης και συνέχισε ως συγγραφεύς. Να υποθέσω ότι ως Γατάγγελος αγαλιά που μνημονεύετε το έργο του μετά από τόσους γατοαιώνες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. @ Mikey

    Chief Inspector Mikey, chief inspector!!!
    Inspector είναι ο Ντεύφους...
    ;)

    @ somebody
    κι εγώ μωρέ στα 44 γιατί έχω άσπρα μαλλάκια, ε;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Άντε καλή αρχή και από εμένα.
    Να είμαστε καλά να το χαιρόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. blade, πες μου ένα τραγούδι πιο όμορφο απ' το "Like a rolling stone"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. @andy

    θα σου πω εξίσου όμορφα (για μένα):

    "White Rabbit" - Jefferson Airplane

    "Walk the line" - Johnny Cash

    "The lights will stay on" - The Walkabouts

    "All tomorrow's parties" - The Velvet Underground

    "Space Oddity" & "The Man who sold the world" - David Bowie

    "Καινούρια ζάλη" - Τρύπες

    "Stairway to heaven" - Led Zeppelin

    "A thousand kisses deep" - Leonard Cohen



    μερικά μόνο, εξίσου όμορφα...

    Πιο όμορφα... Δύσκολο, θα επανακάμψω το βράδυ.

    Θα πάω να δω Mudhoney!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. georgia m.,
    ρωτάς λάθος άνθρωπο, ρώτα τον ξενοδόχο, ακόμα δεν το άνοιξε το νέο μαγαζάκι, american bar το κάναμε...

    Eν πάση περιπτώση, αυτό που λέμε "το αγαπημένο μου τραγούδι" σε μένα δεν υπάρχει.

    Υπάρχει "το αγαπημένο μου τραγούδι αυτή τη στιγμή" ή "...αυτή την εποχή".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. [...]Νοστάλγησα την σοφία της επιφάνειας.
    Τα πράγματα όπως συμβαίνουν και όπως φαίνονται[...]

    Καλησπέρα σας. Πολύ χαίρομαι έτσι. Έτσι, χωρίς άγχη να κατεβάσουμε ιδέες, να ανεβάσουμε post, να απαντήσουμε γρήγορα και να προλάβουμε το επόμενο. Αν και αυτό είναι κάτι που θα μπορούσατε κάλλιστα να το εφαρμόσετε στο προηγούμενό σας blog (και μάλιστα πολλοί φίλοι το είχαν προτείνει: ένα post μέρα παρά μέρα, την εβδομάδα κτλ, κτλ).

    Όπως και νά' χει... Καλή αρχή σε σας! Νέα υπόσχεση σε μένα! Με ωραίες στιγμές όλοι μας! Κι όποτε μας έρθουν!

    Φιλικά, Ξ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Nikos Hoursoglou said...
    Ποια καινούργια αρχή; "Επιστροφή...
    Η σιωπή μία "γενναία" (αν και δεν χρειάζεται και τόση γενναιότητα) απόφαση. Τότε μόνο θα ταυτιζόταν προθέσεις με δηλώσεις.

    Θα υπάρξει πολλή περισσότερη σιωπή σε αυτό το νέο blog. Ή έστω, παύσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Με ένα μπλόγκι καινούργιο
    θα χαράξεις πορεία,
    το άλλο ήτανε για σένα
    μια παληά ιστορία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Πάντως δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει ν αυποδεικνύουμε οι υπόλοιποι στον blogger τι θ ακανει με το blog του. Δικό του είναι, οτι θέλει κάνε. Κι εμείς αν θέλουμε διαβάζουμε, αν θέλουμε όχι. Αυτό είναι το νόημα του blog. Ο Νίκος Δήμου έχει προσφέρει πολλά-χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ πάντα απόλυτα μαζί του, αλλά σίγουρα οξύνει τη σκέψη όσων των διαβάζουν. Κι έχει ένα ισχυρό αισθητήριο για το πότε πρέπει να γυρίσει σελίδα-αποτέλεσμα τόσων χρόνων πείρας στην επικοινωνία, δημοσιογραφική και άλλη. Κάθε τι καινούριο που κάνει, χρόνια τώρα, έχει τη δική του αξία. τώρα, όσο για το αν αυτό το blog θα είναι ένα "ανάλαφρο" προσωπικό ημερολόγιο, όπως ανησύχησαν κάποιοι "σοβαροί", νομίζω ότι ήδη έχει φανεί ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο για τον Ν.Δ. Καλή συνέχεια και σ' εμάς καλή ανάγνωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Κι επιτέλους, κύριε Δήμου, αν είναι να στενοχωριέστε, κάνατε άγια που ενεργοποιήσατε το comment moderation. Το blog είναι δικό σας κι έχετε δικαίωμα να ορίζετε τους όρους της συζήτησης, ως οικοδεσπότης. Σβήστε ότι σας ενοχλεί. Και το δικό μου αν σας κουράζει. Δυστυχώς σ' αυτή τη χώρα δεν έχουμε μάθει να σεβόμαστε το αυτονόητο: ότι ο οικοδεσπότης μιας σελίδας είναι ο μόνος αρμόδιος να καθορίζει το ύφος και τη θεματολογία της. Και θεωρούμε ότι μπορούμε να απολαμβάνουμε τη φιλοξενία σας χωρίς περιορισμούς, "ξεχνώντας" ότι μας διαβάζουν μόνο χάρη σ' εσάς κι ότι αν περιμέναμε να μας διαβάσουν στα δικά μας blog θα είχαμε από καθόλου έως ελάχιστους αναγνώστες. Το θεωρώ απόλυτη διαστρέβλωση να φτάνετε στο σημείο σχεδόν να απολογείστε επειδή ελέγχετε τα σχόλια. Η όποια, δε, απώλεια αυθορμητισμού από τη μικρή καθυστέρηση των δημοσιεύσεων είναι ασήμαντη. Συγγνώμη για την έκταση του σημειώματος, αλλα θεωρώ ότι ένα από τα βασικά ελαττώματα μας σ' αυτή τη χώρα είναιτο ότι δεν ξέρουμε να σεβόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.