Δευτέρα, Φεβρουαρίου 08, 2016

Από τον Μαβίλη στον Βάρναλη

Πλοίο σκουριάζει στο Κατάκωλο






Ξύπνησα σήμερα με κάτι στίχους του Μαβίλη στο μυαλό μου:

Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρα της ζωής. 'Οντας βυθίσει
ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήσει,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να’ ναι

Και τους σκέφθηκα, γιατί θυμήθηκα ένα φίλο που πέθανε το 2009 – ακριβώς πριν ξεκινήσει η κρίση. Και, μέσα στο πένθος μου για την απουσία του, τον καλοτύχισα που δεν την έζησε. Ήταν τέτοιος ο άνθρωπος – υπερευαίσθητος – και τέτοια η δουλειά του, που θα είχε τρομερά υποφέρει.

Και μετά σκέφθηκα (έτσι θεωρητικά) αν ξαφνικά ξαναρχότανε στη ζωή, τι θα ένιωθε; Πώς θα του εξηγούσα τι συνέβη τα έξη αυτά χρόνια; Τι θα καταλάβαινε από αυτό το ακατάληπτο χάος, ιδιαίτερα από τον παραλογισμό του τελευταίου χρόνου. Ο φίλος ήταν αριστερός – της ανανεωτικής Αριστεράς, οπαδός του Κύρκου. Θα έβλεπε την Αριστερά αγκαλιά με την Ακροδεξιά, να εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας. Πώς θα αντιδρούσε; Μάλλον θα πάθαινε δεύτερο, οριστικό, έμφραγμα.

Και μετά θυμήθηκα το τέλος αυτού του σονέτου («Λήθη» – πολλά ποιήματα του Λορέντζου Μαβίλη τα ξέρω απέξω) που ταίριαζε πολύ στην διάθεσή μου:

'Αν δε μπορείς παρά να κλαις το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν, μα δε βολεί να λησμονήσουν.

Ας αφήσουμε τον νεκρό φίλο – κι ας πάμε σε ξενιτεμένο που επιστρέφει μετά από έξη χρόνια από πολύ μακριά και προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει στην χώρα του. Πώς θα του εξηγούσατε με λίγα λόγια αυτό που ζήσαμε για έξη χρόνια – κι αυτό που ζούμε τώρα;

Ξέρω πως το θέμα είναι φθαρμένο, το σκεπτόμαστε και το συζητάμε δέκα εκατομμύρια άνθρωποι για χρόνια, αλλά με ποιο συμπέρασμα; Εγώ τουλάχιστον, όσο πιο πολύ το σκέπτομαι τόσο λιγότερο καταλαβαίνω και τόσο περισσότερο δυσκολεύομαι να καταλήξω σε κάποιο πόρισμα. Ζηλεύω αυτούς που απλοποιούν και σερβίρουν έτοιμες λύσεις. Αφήνω τον Μαβίλη και καταφεύγω στον Βάρναλη:

Ποιος φταίει; Ποιος φταίει; Κανένα στόμα
Δεν το ‘βρε και δεν το ’πε ακόμα!

Λάθος, κυρ Κώστα. Σχεδόν όλα τα στόματα το έχουν βρει και το λένε. Μόνο που ο καθένας λέει άλλο και εννοεί άλλο.  Που για μένα είναι σαν να μην έχουν πει τίποτα. Ένα είναι κοινό στις απαντήσεις τους: το πάθος. Μας φταίνε όλοι!

Οι απαντήσεις διαφέρουν – αλλά το μίσος είναι ίδιο. Μίσος για ξένους, για δικούς, για όλους, για ορισμένους…  'Αραγε αυτό θα μας μείνει;

Λες κάποτε, Βάρναλη, να έρθει η ώρα που περιγράφεις;

Να ιδώ τον κόσμο ανάποδα
τον αδερφό μου ξένο
και τον οχτρό αδέρφι μου
αδικοσκοτωμένο.

111 σχόλια:

  1. Δε χρειάζεται καμιά εξήγηση. Κάποιος που δεν πάσχει από ιστορική μυωπία καταλαβαίνει ότι αυτή είναι η φυσιολογική κατάσταση για την Ελλάδα. Το μόνο περίεργο είναι ο συβαριτισμός που προηγήθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για να καταλαβαινομαστε...

    Ολα τα κομματα στην Ψ/ κωσταινα ειναι ακροδεξια.
    Ανηκουν στην κατηγορια των νεοφασιστικων κομματων...

    Πιστευουν στη κοσμοθεωρια του ελληνισμου.

    Οτι οι Γραικοι ειναι απογονοι (αρχαιων) Ελληνων
    &... ανωτερη ρατσα.

    Ολοι οι αλλοι λαοι ειναι κατωτεροι.
    " Πας μη Ελλην βαρβαρος "

    Γι΄ αυτο & ολα εχουν την ιδια γραμμη στο " Μακεδονικο " .
    Το Μακεδονας ..αιματολογικα στους Γραικους &
    μονο κατα παραχωρηση γεωγραφικα στη...μπλεμπα των Σλαυων...

    Ετσι για να μην μπερδευονται...ανωτερες με κατωτερες ρατσες...

    Δεν υπαρχει λοιπον Αριστερα & Ακροδεξια.

    Υπαρχουν μονο .. " Ελληνες " .

    " Ειμαι Ελλην το καυχωμαι"...

    " Ολους εμας ενωνει η Ελλας ",που λεει & ο Καρατζαφερης..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως το brand name «Ελλάς» κάνει δουλειά! Αναρωτιέμαι ποια θα ήταν διαχρονικά η στάση των Δυτικών απέναντι σε μια τυπική βαλκανική χώρα ονόματι «Ρούμελη» or whatever, της οποίας οι κάτοικοι θα μιλούσαν ένα γλωσσικό μείγμα που θα είχε τόση σχέση με τα αρχαία ελληνικά όση και τα βλάχικα με τα λατινικά..

      Διαγραφή
    2. Το Brand Name μας απελευθέρωσε απο τους Τούρκους, μας βοήθησε να μεγαλώσουμε την επικράτεια, μας έφερε τουρισμό και δάνεια - αλλά από κάποιο σημείο και πέρα αρχίζει να γίνεται βάρος. Όχι τόσο για τους ξένους - όσο για μας τους ίδιους.

      Διαγραφή
    3. Τί τα θέλετε κύριε Δήμου, σάμπως οι αδελφές βαλκανικές χώρες που δεν έκαναν χρήση της εν λόγω μαγικής λέξης είδαν ποτέ προκοπή; Άμα δεν τόχεις.. Ενώ εμείς τη βγάλαμε άμα λάχει και διακόσια χρόνια πουλώντας αέρα!

      Διαγραφή
    4. Το μπραντνεημηλικι εφτιαξε λαο φονιαδων
      με το συνδρομο του Καην..
      Να σκοτωνουν τα αδελφια τους ,Τουρκους & Αλβανους.

      Το 1821 ηταν αγωνας για εξουσια .
      Για τη καρεκλα .
      Οχι για ... " ελευθερια "...

      Τερμα τα παραμυθια .

      Διαγραφή
  3. Πολύ ενδιαφέρον θέμα, με διαφορετική ανάγνωση για τον καθένα μας, αλλά και με χαρακτηριστικά που το κάνουν κοινό τόπο. Βιώματα, προβλήματα, στάση ζωής, αλλαγές στρατοπέδων. Ο καθένας έχει πίεση, αλλά όχι ίδιας έντασης. Κάποιοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες επιβίωσης και διατήρησης της αξιοπρέπειας, άλλων η ζωή άλλαξε (μετανάστευση ή ανεργία), η σκληρότητα της κρίσης δεν διαχέεται ομοιόμορφα κι ας παραπονιόμαστε όλοι. Ακριβώς αυτή η ανομοιομορφία επηρεάζει και διαφοροποιεί και τις προσωπικές σχέσεις, πολλές φορές δεν αντέχουν, ενίοτε συσφίγγονται (αν η ανθρωπιστική πλευρά ή δυνατότητα υπάρχει ακόμα), υπάρχει μια τάση απομόνωσης από τη μια πλευρά, αλλά και διαμαρτυρίας (άρα και συλλογικής δράσης). Δυστυχώς θα υπάρξουν ακόμα πιο δραστικές αλλαγές σε θεσμικό και καθημερινό επίπεδο και αναδιανομή όχι μόνο οικονομικής φύσης ανάμεσά μας, ήδη οι αντιδράσεις σε διάφορα επίπεδα (ασφαλιστικό, hot spots, ακόμα και για το ποδόσφαιρο!) είναι σε έξαρση. Η αισιοδοξία αρχίζει να συνδέεται με την πλάνη και τις φρούδες ελπίδες δυστυχώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα ελεγα (αναγκαστικα απλοποιωντας πολυ) οτι αυτο που ζει
    η Ελλαδα τα τελευταια 6 χρονια ειναι οι συνεπειες της χρεοκοπιας της μεσα στον αποχαλινωμενο (μετα την καταρευση του Ανατολικου μπλοκ)καπιταλισμο.

    Οι Ελληνες (πολιτικοι και λαος μαζι αλλα οχι το ιδιο) οδηγησαν την χωρα στην χρεοκοπια και το (κατα Σταυρο Λυγερο)"Ευρωιερατειο" της επιβαλει ως θεραπεια τον πιο αγριο νεοφιλευλευθερισμο.

    Η Ελλαδα δεν προσεχε την υγεια της και αρρωστησε βαρεια αλλα την σκοτωνει τωρα η "θεραπεια" του Γερμανου δοκτορα.

    It's the "medication idiot!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Άγριος νεοφιλελευθερισμός;". Δεν συμφωνώ. Απλώς επειδή είμαστε μέχρι στον λαιμό βουλιαγμένοι στον κρατισμό, οτιδήποτε ελευθερώνει την οικονομία μας φαίνεται ...άγριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το γερμανικό δημόσιο, που λύσσαξε και έλαβε τα αεροδρόμια μας, πού βουλιάζει;

      Διαγραφή
    2. Δεν είναι το δημόσιο. Είναι ένας όμιλος εταιριών που περιλαμβάνει την εταιρία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης η οποία ανήκει κατά 31% στο κρατίδιο της Έσσης, 30% στον δήμο της Φρανκφούρτης και 34% σε ιδιώτες, την Slendel A. G. (ιδιωτική) και τον ελληνικό όμιλο Κοπελούζου.

      Διαγραφή
    3. Ο Μαβίλης δα έπρεπε να διαβάσει το ανοιχτομάτικο "δεν είναι το δημόσιο", για να ουρλιάξει το ποίημα του Σαχτούρη:

      Δεν είναι ο Oιδίποδας

      Ένας μεγάλος ουρανός γεμάτος χελιδόνια
      τεράστιες αίθουσες δωρικές κολώνες
      τα πεινασμένα τα φαντάσματα
      καθισμένα σε καρέκλες στις γωνιές
      να κλαίνε
      τα δωμάτια με τα νεκρά πουλιά
      ο Aίγιστος το δίχτυ ο Kώστας
      ο Kώστας ο ψαράς ο πονεμένος
      ένα δωμάτιο γεμάτο τούλια πολύχρωμα που ανεμίζουνε
      νεράντζια σπάνε τα τζάμια στα παράθυρα
      και μπαίνουν μέσα
      ο Kώστας σκοτωμένος
      ο Oρέστης σκοτωμένος
      ο Aλέξης σκοτωμένος
      σπάνε τις αλυσίδες στα παράθυρα
      και μπαίνουν μέσα
      ο Kώστας ο Oρέστης ο Aλέξης
      άλλοι γυρίζουνε στους δρόμους από το πανηγύρι
      με φώτα με σημαίες με δέντρα
      φωνάζουν τη Mαρία να κατέβει κάτω
      φωνάζουν τη Mαρία να κατέβει από τον Oυρανό
      τ' άλογα τ' Aχιλλέα πετούν στον ουρανό
      βολίδες συνοδεύουνε το πέταμά τους
      ο ήλιος κατρακυλάει από λόφο σε λόφο
      και το φεγγάρι είναι ένα πράσινο φανάρι
      γεμάτο οινόπνευμα
      τότε νυχτώνει η σιωπή τους δρόμους
      και βγαίνει ο τυφλός με το μπαστούνι του
      παιδιά τον ακλουθάνε στις μύτες των ποδιών
      δεν είναι ο Oιδίποδας
      είναι ο Hλίας της λαχαναγοράς
      παίζει μιαν εξαντλητική θανάσιμη φλογέρα
      είναι ο νεκρός Hλίας της λαχαναγοράς.

      Διαγραφή
    4. Το ωραίο και εφιαλτικό ποίημα του Σαχτούρη δεν αλλάζει τα νούμερα. Ισχύει πάντα το "δεν είναι το δημόσιο".

      Διαγραφή
  6. O "αγριος νεοφιλελευθερισμος" δεν αφορα μονο την κρατικιστικη Ελλαδα. Ειναι κεντρικη επιλογη της Ευρωπαικης (διαβαζε Γερμανικης) elite. Ο καπιταλισμος (που πια δεν εχει αντιπαλο δεος) παιρνει τωρα πισω οσα ειχε υποχρεωθει να παραχωρησει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή είναι η επικρατούσα θεωρία συνωμοσίας. Κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν έχει αλλάξει κοινωνική πολιτική ούτε έχει μειώσει της παροχές του. Ούτε καν η Γερμανία. Το ότι εμείς χρεωκοπήσαμε λόγω της ανικανότητας των πολιτικών μας δεν έχει σχέση με αυτά που γράφετε.

      Διαγραφή
    2. Το οικόπεδο μας παίρνουν, Dem, τη γη μας. Ο καπιταλισμός έρχεται τελευταίος. Η πατρίδα μας και η δημοκρατίας μας πρωτεύουν.

      Διαγραφή
  7. Εμένα οι στίχοι του Μαβίλη με βύθισαν σε μεγάλη μελαγχολία.Έχω βιώσει πολλές απώλειες που "θέλω μα δε βολεί να λησμονήσω " Δεν θα ήθελα η ποίηση ενος τοσο τρυφερού και ρομαντικού ποιητή να υποτιμάται κάνοντας τον οποιονδήποτε συνηρμό με την πράγματι φριχτή, οικονομικά και κοινωνικά, εποχή που περνάμε . . .

    Ομως η ζωή και ο θάνατος είναι πολύ πιο πάνω και πολύ πιο πέρα....
    Και ο χρόνος ΛΙΓΟΣ για να τον σπαταλάμε.

    Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ τουλάχιστον, όσο πιο πολύ το σκέπτομαι τόσο λιγότερο καταλαβαίνω

    Για να καταλάβεις πρέπει να βγεις από το matrix και το πρώτο βήμα είναι να πετάξεις τις βεβαιότητες, στα σκουπίδια.

    Να παρακάμψεις την "έγκριτη και σοβαρή ενημέρωση" που δεν είναι ούτε έγκριτη ούτε σοβαρή. Να αρχίσεις να ψάχνεις στις σκιές.

    Και τότε το ψηφιδωτό αρχίζει να συντίθεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολλές χώρες έζησαν την κατάρρευση της ιδεολογίας του κομουνισμού.
    Άλλες την κρίση αξιών -την κακή πλευρά του καπιταλισμού.

    Σε καμία χώρα όμως αυτό δεν έγινε ταυτόχρονα.
    Εκτός από μία.

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υ.γ.
      Δεν θα χρειαζόταν νομίζω να εξηγήσουμε σε κανέναν "φευγάτο" τι επακολούθησε.

      Αυτοί που έφυγαν, έφυγαν γιατί ήξεραν πολύ καλά τι θα επακολουθούσε.
      Το προέβλεψαν ή το φαντάστηκαν.
      Πέταξαν νωρίς την Ελλάδα από πάνω τους, όπως πετάς μια μετοχή που βλέπεις ότι πάει για φούντο.
      Την ξεφορτώθηκαν και ένοιωσαν απλά ανακούφιση.
      ---
      Δυστυχώς και αυτοί που μένουν, μένουν γιατί δεν φαντάζονται τι άλλο θα επακολουθήσει -ακόμα και οι γέροι.

      Εξαιρούνται οι μαφιόζοι και οι εθνικιστές.
      Α! και οι ρομαντικοί…

      D.

      Διαγραφή
  10. from Oxfam's report "A Cautionary Tale: The true cost of austerity and inequality in Europe"
    www.oxfam.org/sites/www.oxfam.org/files/bp174-cautionary-tale-austerity-inequality-europe-120913-en_1.pdf

    "From 2010 to 2014, total public spending will have been cut by 40% of GDP in Ireland,approximately 20% in the Baltic States, 12% in Spain and 11.5% in the UK"

    "Greece, Italy,P ortugal and Spain have all implemented policies intended to dismantle collective bargaining systems"


    "In Ireland, Greece and Spain, the long-term unemployment rate quadrupled between 2008 and 2012"


    "Most European countries have raised Value Added Tax (VAT) as a pivotal part of their austerity plans"


    Αλλα εκει στην Oxfam θα ειναι τιποτα κομμουνιστες οποτε για να δουμε και αυτους που δεν ειναι:

    Economist:
    The big freeze Throughout the rich world, wages are stuck
    www.economist.com/news/finance-and-economics/21615589-throughout-rich-world-wages-are-stuck-big-freeze

    Bloomberg:
    How Much Austerity Has Europe Actually Endured?
    www.bloomberg.com/news/articles/2015-07-09/how-much-austerity-has-europe-actually-endured-


    Financial Times 25th Nov 2015:
    Public sector workers in UK face a squeeze on pay and another 100,000 job losses over the next five years as the government's austerity drive continues to reshape Britain's labour market.


    Αλλα μειωσεις μισθων και κοινωνικων παροχων, ανεργια, απορρυθμιση εργασιακων σχεσεων, αυξησεις ΦΠΑ κτλ ειναι "θεωριες συνομωσιας" για τον Δημου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 1. "Δεν ζωντανεύουν οι νεκροί"! Ο φίλος ας μένει "εκεί" εν ειρήνη. Δεν χρειάζεται να του εξηγηθεί τίποτε...
    2. Το σενάριο επιστροφής κάποιου στην ...τρακτερ-ελλάδα μετά από μακρά απουσία μαλλον κι αυτό ανήκει στη χωρα του φανταστικού... Ποιό όν έχον σωας τας φρένας του επανακάμπτει εδώ;

    Λυπούμαι τον αγαπημένο μου ερυθροχίτωνα, τον ευπατρίδη Γαριβαλδινό που έχυσε το αίμα του εκεί στο Δρίσκο για μια τέτοια πατρίδα. Τα ίδια σκεφτόμουνα τις προάλλες αντικρίζοντας έξω απο το Κάστρο των Ιωαννίνων, πλάι στη λίμνη, "στο [μερος που το λένε οι ντόπιοι] Μαβίλη" την ξεχασμένη με τα μισοσβησμένα γράμματα, τη γλειμένη απο τους νοτιάδες ή τα ξεροβόρια και την υγρασία προτομή του ποιητή, ένα κρύο βράδυ...

    Το μόνο ενδιαφέρον σ' αυτή την δυστοπική περίοδο είναι πως πράγματι ήρθε ο κόσμος τούμπα σαν βάτραχος απορημένος που μουντζώνει τους ουρανούς , σαν χελωνάκι απελπισμένο... Του μπαγάσα του Βάρναλη του έγινε το χατήρι. {Και στον ίδιο φυσικά θα ήταν δύσκολο να εξηγήσουμε οτιδήποτε, αν επέστρεφε...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σωστό το "μπαγάσα"! Τον είχα γνωρίσει τον μακαρίτη - ακόμα και στα 85 του κυνηγούσε κοριτσάκια. Το μάτι κοφτερό σαν την σάτιρά του.

      Διαγραφή
    2. Αυτό τώρα για καλό το αναφέρατε; Είστε βέβαιος ότι τον τιμά;

      Διαγραφή
    3. [...]Θέλω να γράψω για τους προοδευτικούς διανοούμενους
      με το μυαλό μου ταξιδεύω σε παμπάλαια
      χρόνια πριν από το ΄20 όταν ο Βάρναλης
      ήταν ωραίος μπεκρής τραμπούκος και βασιλόφρονας...

      [Θωμας Γκορπας"Φιλοδοξίες"]


      Υγ. #Αυτό τώρα για καλό το αναφέρατε; Είστε βέβαιος ότι τον τιμά;#
      Διηγoύνται για τον Κ.Β. το εξής νόστιμο:
      Του πηγε κάποτε συνεσταλμένος γεμάτος σεβασμό σττον μεσήλικα τότε και ώριμο ποιητή κάποιος νεαρός εύελπις περί την ποιητικήν τεχνην εργαζόμενος τα ποιηματά του να τα ιδεί αυτός.
      "Αφησέ τα κι ελα ύστερα από -ταδε- καιρό να σου πω τη γνώμη μου.
      Πήγε κι αυτός ο έρμος. Εξημμένος, γεμάτος προσδοκίες και αγωνία...
      "Δε μου λες... Γ@μείς καθόλου;" του κάνει ο Βάρναλης. "Αν όχι, νά αρχίσεις επειγόντως!Αυτά!"
      [και δεν το γράφω εν προκειμένω ούτε για κακό ούτε για καλό. Αυτός ήταν ο Βάρναλης απλώς]

      Διαγραφή
    4. @Nikos Dimou
      2016-02-08 14:52:57+00:00

      > ακόμα και στα 85 του κυνηγούσε κοριτσάκια.

      Πήγε μια νεαρή ποιήτρια στο σπίτι του Βάρναλη και κρατούσε και του 'δωσε τον πρώτο τόμο ποιημάτων της. Του ζήτησε να ξανάρθει, για να της πει τη γνώμη του. Ήταν πολύ όμορφη κι ο Βάρναλης, γνωστός μουρντάρης.
      ―Πώς σε λένε;
      ―Αθανασία, μα… δεν πρόφτασε να πει και το επίθετο… Έπεσε απάνω της:
      ―Μα εγώ για την Αθανασία παλεύω σ' όλη μου τη ζωή.

      Είπαν στο Βάρναλη πως ο Μελάς αν και 84 χρονώ βρίσκεται σε πλήρη ανδρική δράση. Ο Βάρναλης το άκουσε, εκάγχασε, και με το χέρι ακόμα πίσω από τ' αφτί:
      ―Αυτός τα λέει· εγώ τα κάνω…

      (Έλλη Αλεξίου: υπό εχεμύθειαν).

      Διαγραφή
    5. @Νώντας Τσίγκας
      2016-02-10 17:03:30+00:00

      > Διηγoύνται για τον Κ.Β. το εξής νόστιμο:

      Ποια είναι η πηγή; Το περιστατικό διηγείται περιληπτικά και ο Κωστής Παπαγιώργης.

      Διαγραφή
    6. To είχα διαβασει κάπου παλιά [νομίζω τυπωμένο] . Δεν θυμάμαι την "πηγή". Μένει σαν λογοτεχνικό κουτσομπολιό στη μνημη μου...
      Που τo διηγείται ο Παπαγιώργης;

      Διαγραφή
    7. @Νώντας Τσίγκας
      2016-02-17 05:38:27+00:00

      > Πού τo διηγείται ο Παπαγιώργης;

      «Η κόκκινη αλεπού (Μισανθρωπίας Προλεγόμενα)»:

      Όταν ένας υπερφίαλος μπούλης, χτεσινό αβγό με άλλα λόγια, ζεστός ακόμα από την κοιλιά της μάννας του, έρχεται να εκφράσει την αγάπη του για το μέγα δύνασθαι της σκέψης, χρειάζεται ιδιαίτερη τέχνη για να του απαντήσεις. Αντί να τον αφήσεις να βελάζει (για το μεταμοντέρνο, για το Θεό, την Ιστορία, για το Είναι και τα όντα, για το αν η ζωή έχει νόημα —άλλο καζανάκι αυτό!—, για την αλλοτρίωση και τα παρόμοια), αντί να τον παπαρίζεις στον ώμο, δώσ’ του καλύτερα καθαρτικό, βάλ’ τον να σου πει τι πραγματικά τον απασχολεί και ανάγκασέ τον να αρχίσει (φτου κι από την αρχή).

      Λένε ότι ο Βάρναλης εφάρμοζε κατά γράμμα αυτή την ψυχοσωτήρια μέθοδο. Όταν κάποτε ένας νεαρός τού πήγε μιαν ερωτικής υφής ποιητική συλλογή, αφού πρώτα την διεξήλθε, αρκέστηκε να του πει: Παιδί μου, βρες μια γυναίκα να γαμήσεις. Se non è vero, è ben trovato, για κάθε νήπιο και για κάθε ξεμυαλισμένο ινφάντη.

      Διαγραφή
  12. Η απάντησή μου στο εφιαλτικό ερώτημα με το οποίο κλείνει η ανάρτηση: όχι, δεν το πιστεύω ότι θα φθάσουμε ως εκεί. Ασφαλώς κάποιες σχέσεις θα διαταραχθούν, πολλές ήδη έχουν διαταραχθεί συνεπεία διαφοροποίησης των οικονομικών δεδομένων. Αλλά μήπως και στα "καλά" χρόνια δεν είδαμε φιλίες να έχουν "ημερομηνία λήξης"; στα δύσκολα που έρχονται, ίσως δούμε τους ανθρώπους γύρω μας με μεγαλύτερη διαύγεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μάθαμε να ζούμε τη ζωή μας χωρίς συνέπειες...αυτό είναι όλο. Βοηθά σ'αυτό και η ανατολική χριστιανική θεώρησή μας: Τα πάντα συγχωρούνται...ο νεκρός δεδικαίωται" κτλ. Επιπρόσθετα οι "δεσμοί αίματος" ρύθμιζαν και ρυθμίζουν την λειτουργία του κράτους. Είναι μα την αλήθεια το κράτος σ' αυτήν τη χώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Των αγοραίων σανιδωμάτων δόγματα θεολογικά. Αποπνικτικά. Ζωοκτονικά.

      Διαγραφή
  14. Αυτό-Κριτική:
    Κύριε Δ.
    Η πρώτη κρίση σας βρήκε μικρό παιδί ανήμπορο να αποφασίσετε το οτιδήποτε.
    Άλλοι αποφάσιζαν για εσάς, καμιά φορά και η τύχη - για το καλό ή για το κακό.
    Η δεύτερη εξίσου ανήμπορο - σεβάσμιο γέροντα ποιά.

    Στο ενδιάμεσο όμως βολτάρατε ανέμελα με την Porsche και επενδύατε το μέλλον σας σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου!

    Μήπως να αρχίζαμε από τα λάθη μας;
    Ίσως και να ήταν ποιο χρήσιμο - και αποκαλυπτικό!

    Υ.γ.
    Πως λέει και το τραγούδι…
    "Τώρα κλαις, γιατί κλαις…."

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πρώτη κρίση (29) με βρήκε αγέννητο.

      Η Πορσε ήταν στην κατοχή μου για ένα χρόνο - κι άφησε πίσω της ενα ποίημα και σημαντικό κέρδος. Την πούλησα 20% ακριβότερα.

      Με το Ελληνικό Δημόσιο δεν τα πήγα καλά γι αυτό και το μάχομαι.

      Διαγραφή
    2. Καλά τα λέμε εδώ, αλλά κανένα διάλογο και καμία ουσιαστική επαφή δεν βλέπω.
      Υπεκφυγές και εγωισμός.
      --
      Η πρώτη κρίση -γενικά- θα μπορούσε να ήταν και η πτώση του βυζαντίου(και ακόμα ποιό παλιά)…

      Για εσάς και την ψυχοσύνθεση σας όμως ήταν η κατοχή.
      Θα μπορούσε να ήταν και ένα μάθημα ζωής για το πόσο εύκολα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και οι καταστάσεις.

      Τα βιώματα σας από εκείνη την περίοδο, τα έχετε περιγράψει αρκετά ρεαλιστικά.
      ---
      Με την Πόρσε εννοούσα -φυσικά- την lifestile ζωή…

      Όσο Για το "επένδυση " θυμάμαι έναν γνωστό μου που μου έλεγε ότι επενδύει σε πανάκριβα κοστούμια γιατί όταν τα φοράει πετυχαίνει καλύτερες εμπορικές συμφωνίες(!)

      Φορώντας το Bosch - μου έλεγε:
      "Ε, δεν πετυχαίνω και μία έκπτωση 20 %";
      Όταν ο άνθρωπος θέλει να δικαιολογήσει τον εαυτό του τι σκαρφίζεται…

      Εσείς όταν την αγοράζατε δηλ. αυτό είχατε στο μυαλό σας, την "επένδυση" ή την "τέλεια διαδρομή";

      ---
      Όσο για τα ομόλογα, το έχεις την διαύγεια, να σκέπτεσαι, να γράφεις "την δυστυχία" και μετά να επιλέγεις να επενδύεις στο Ελληνικό Δημόσιο, έ, δεν το λες και οραματισμό!

      Παιδική αφέλεια και εφηβικό παρορμητισμό το λες!
      Αλλά όπως λέει και η μητέρα μου μετά από κάθε αλόγιστη σπατάλη.
      "Ποιος θα το φανταζότανε…."
      --
      Εάν δηλ. τα ομόλογα δεν εξαϋλώνονταν δεν θα μαχόσασταν;
      Αδικείται σίγουρα τον διάλογο, εάν δεν αδικείτε και τον εαυτό σας με αυτό.

      Αλλά ποιος είμαι εγώ που θα σας κρίνω. Μήπως είμαι καλύτερος;

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
    3. Το τελευταίο πράγμα που με ενδιέφερε στην Πόρσε ήταν το lifestyle. Οι επιδόσεις, τα κρατήματα, η αίσθηση, ναι. Όταν αρχισε να γίνεται της μόδας την πούλησα.

      Διαγραφή
  15. Ο Βάρναλης(Βάρνα) γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας, ο άλλος στην Κωνσταντινούπολη, ο τρίτος στην Σμύρνη, ο τέταρτος στην Αλεξάνδρεια, ο πέμπτος στην Κωστάντζα, ο έκτος στο Μοναστήρι και όμως, οι νεοέλληνες νομίζουν ότι πουλήσαμε το όνομα των αρχαίων Ελλήνων για να υπάρχουμε.
    Για τα αεροδρόμια ένα σχόλιο μικρό μιας και αναφέρθηκε- όλοι είναι αρκούντως ευφυείς για να καταλάβουν τί ακριβώς συμβαίνει-, δεν βγήκαν σε πώληση τα Γερμανικά αεροδρόμια, το επιχείρημα, το βλέπουμε πολλές φορές γραμμένο, ότι δεν είναι το κράτος αλλά το τάδε κρατίδιο κτλ προσβάλει αυτούς που το αναμασούν, και βέβαια σε όλες αυτές τις εκποιήσεις πάντα συμμετέχει και ένας εγχώριος ολιγάρχης, στην συγκεκριμένη ο ποιο αντιπαραγωγικός από όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα προς Θεού η συμμετοχή του κρατιδίου στον Όμιλο είναι κάτω από 15% - κι εσείς το λέτε κρατική επένδυση. Όσο για τον Έλληνα μέτοχο τι περιμένατε; Κανέναν άστεγο;

      Διαγραφή
    2. Kαι μηδέν να ήταν το ποσοστό συμμετοχής δεν θα άλλαζε τίποτα απολύτως, εταιρίες και μεγάλη κράτη αλληλοδένονται οργανικά και προς τα πάνω και προς την καταστροφή, το ποια είναι η διαφορά με την μνημονιακή Ελλάδα και πως εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις οι εδώ εταιρίες δεν θέλει κάτι παραπάνω από κοινή λογική για να κατανοηθει. Για τον συγκεκριμένο ολιγάρχη εστιάζω όχι στο ότι είναι πλούσιος αλλά στο ότι δεν παράγει, ένας δρόμος όσο και υπερκοστολογημένος να είναι δεν παύει να είναι ένα παραγωγικό έργο, εδώ έχουμε κάτι άλλο

      Διαγραφή
    3. Δεν πουλήθηκε κανένα αεροδρόμιο. Ο διαγωνισμός έγινε για συμβόλαιο παραχωρησης της εκμετάλλευσης για 40 χρόνια.

      Διαγραφή
    4. Και στην Οθωμανική αυτοκρατορία παραχωρήθηκε η εξουσία για 400-500 χρόνια και μετά την επέστρεψαν

      Διαγραφή
  16. Το ποστ τα λέει όλα μέσω και των ποιητών. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Είναι καιρός που αποφεύγω τα νέα και την τηλεόραση. Φοβάμαι για το τι θα ακούσω. Ούτε τους έχω εμπιστοσύνη με την τρομολαγνεία και τους πληρωμένους κονδυλοφόρους. Πάω να ακούσω αθλητικά για χαλάρωση... Μίσος και εκεί! Μίσος παντού. Μόνο η γνωστή συνταγή του οικοδεσπότη μένει: Τέχνη κλπ... Και ασχολία με την γη σαν χόμπι και ψυχοθεραπεία. Οι καιροί είναι δύσκολοι και εγκυμονούν... Να δούμε τι θα βγάλουν. Ελπίζω όχι το μωρό της Ροζμαρί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ποίηση της Ενημέρωσης χάσμα σεισμού. Η ποίηση της Ενημέρωσης παρηγορεί. Δωσίλογους, φονιάδες, παπάδες, ατελείς χορεύτριες, εθνοπροδότες, σοφολογιότατους, γραμματικούς, γλυκούς θαλασσοπόρους, βιαστές. Η ποίηση της Ενημέρωσης τα λέει όλα, για όλους. Η τηλεοπτικιά ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούν.

      Αφού το χάσμα του σεισμού
      κανείς δεν το γνωρίζει
      δεν πρέπει να περνά στιγμή
      που να μην το ξορκίζει.

      Διαγραφή
  17. Τις πταίει λοιπόν; Τις πταίει;
    Ως να μου να γίνεις μοίρα, θάνατος και πέτρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο λαός μας φταίει. Η ανάρτηση θέλει να πει να μην μπορούμε να διορθώσουμε το σφάλμα. Δηλαδή να μην χαρούμε στα μάτια και στο δέρμα μας το πρωινό φως του ήλιου μας. Είναι προπαγάνδα. Πονηρό και ύπουλο ανάρτυμα: ένιωθα άσχημα το πρωί, που ξύπνησα(;), τελείως φυσιολογικά από λογάκια κυκλώθηκα το πρωί, που ξύπνησα(;) - άρα, (στο ποίημα και οπουδήποτε της φύσης) επαληθεύεται η ασχήμια μου. Άρα, ψυχοπλακωθείτε και γράφετε ανοησίες! Θα σας διορθώσω! Θα σας κανονίσω εγώ! Η προπαγάνδα αυτή πραγματεύεται το ξύπνημα σαν τύφλωση και ψυχόλεθρο. Κλασικά.

      Διαγραφή
  18. Όλα τα πράγματα έχουν εξήγηση και στην περίπτωση μας είναι απλά. Είμαστε ένας ανώριμος λαός (μπουλούκι με νοοτροπία ραγιάδων καλύτερα) ο οποίος  εξαπάτησε την Ευρωπαϊκή Ένωση για να γίνει μέλος της και έκτοτε σπατάλησε την ευρωπαϊκή οικονομική βοήθεια και τα φθηνά δάνεια για την καλοπέραση του.
     Από το 1981 ζήσαμε με δανικά σαν τις τριάντα πλουσιότερες χώρες του κόσμου, αντί να βελτιώσουμε τις υποδομές και την ανταγωνιστικότητα μας.  Τώρα που τα δανικά τελείωσαν (the end of socialism) είμαστε σαν το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που έχασε τα πάντα και ίσως αυτό είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να του συμβεί. Η Ελλάδα που ξέραμε τελείωσε. Αφού δεν είχε την ικανότητα να αλλάξει από μόνη της, τώρα θα αλλάξει αναγκαστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλύτερος ο Καρυωτάκης:

      Ολα τα πράγματά μου έμειναν όπως
      να 'χω πεθάνει πριν από καιρούς.
      Σκόνη στη σκόνη εγέμισεν ο τόπος,
      και γράφω με το δάκτυλο σταυρούς.

      Ολα τα πράγματά μου αναθυμούνται
      μιαν ώρα που περάσαμε μαζί,
      σ' εκείνη τα βιβλία μου λησμονούνται,
      σ' εκείνη το ρολόι ακόμα ζει.

      Ηταν ευτυχισμένη τότε η ώρα,
      ήταν ένα δείλι ζωγραφιστό.
      Εχω πεθάνει τόσα χρόνια τώρα,
      κι έμεινε το παράθυρο κλειστό.

      Κανένας, ούτε ο ήλιος, πια δε μπαίνει.
      Το ερημικό μου σπίτι αντιβοεί
      στην ώρα κείνη ακόμα, που σημαίνει,
      αυτή μονάχα, βράδυ και πρωί.

      Δεν ξέρω δω ποιος είναι τώρα ο τόπος,
      σε ξέρω ποιος χαράζει τους σταυρούς,
      κι όλα τα πράγματά μου έμειναν όπως
      να 'χω πεθάνει πριν από καιρούς.-

      Αν και πιο πολύ θυμίζει, το σχόλιο δηλαδή, το τραγούδι που λέει:

      για όλα όσα γίνονται υπάρχει μια αιτία
      υπάρχει μία εξήγηση και μια δικαιολογία
      όλα για το φουστάνι και μια ζωή δε φτάνει
      όλα για το φουστάνι όλα

      Διαγραφή
    2. Τι σας έφταιγε ο Καρυωτάκης και τον ξεφτιλίσατε με αυτό το άθλιο ρεφρέν στο τέλος;

      Διαγραφή
  19. Αν επιζησουμε (σωματικα & ψυχικα) μετα απο "Αυτο", κατ'αρχην θα πρεπει να νιωθουμε τυχεροι που τα καταφεραμε!

    Αληθεια πως να περιγραψεις σε καποιον που ελειπε αυτα τα χρονια καταστασεις, δυσκολιες και συναισθηματα που ολοι ζησαμε;
    Τα φανερα θα τα δει μονος του: τα κλειστα μαγαζια, την μιζερια ορισμενων περιοχων, τους αστεγους, τα συσσιτια.
    Τις προσωπικες ανατροπες στην ζωη μας, οι περισσοτεροι τις βιωνουμε-υπομενουμε με ψυχραιμια χωρις παθος και αυτο αξιζει να μας το αναγνωρισουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Η απολογία ενός ΣΥΡΙΖΑΙΟΥ:

    "οσο φταιω εγω που πιστεψα τον ψευτη αλλο τοσο φταις και''συ'' που δεν μπορεσες να με πεισεις οτι ειναι ψευτης"

    Για την αντιγραφή και...

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κουτοπόνηρος ο Pramas:

      "Τώρα που τα δανικά τελείωσαν (the end of socialism) είμαστε σαν το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που έχασε τα πάντα και ίσως αυτό είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να του συμβεί."

      Δηλαδή: ζούμε - αυτό είναι η πραγματικότητα της ζωής, το ότι ζούμε - άρα, δεν χάσαμε ούτε τα πάντα ούτε τίποτα - η πραγματικότητα της ζωής μας είναι ότι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί - αγαπάμε την απληστία μας: δεν μας σκοτώνει γιατί μας κάνει πιο δυνατούς, θα γυρίσουμε και η γη θα τρέμει - άρα, το δημόσιο ταμείο θα γίνει δικό μας - άρα, ας λεηλατήσουμε την εκ του αυστηρού ορισμού τιποτένια χώρα - ας δολοφονήσουμε τους άλλους Έλληνες, ως διαφανοι ξερόλες του Τίποτα και αρπαχτικοί ξερόλες της Εξαπάτησης, εμείς.

      Σκέτο Γραφείο δολοφονιών ο Pramas.

      Διαγραφή
    2. “The problem with socialism is that you eventually run out of other people's money.”― Margaret Thatcher
      Κάποτε οι οικονομίες ανακάμπτουν, αλλά το δικό μας 'απέραντο φρενοκομείο' ποιος το κυβερνάει?
      Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, από την άρνηση να αντικρίσουμε την πραγματικότητα κατάματα. Τώρα πρέπει να μάθουμε κολύμπι γιατί δεν θα μας σώσουν ούτε οι αρχαίοι, ούτε οι Ευρωπαίοι. Αυτό  που  με  στεναχωρεί  για  το  μέλλον μας, είναι η ανωριμότητα, η επιπολαιότητα και η  ηλιθιότητα  των  Ελλήνων (Ανωνύμων κι επωνύμων).

      Διαγραφή
  21. "... τόσο περισσότερο δυσκολεύομαι να καταλήξω σε κάποιο πόρισμα. Ζηλεύω αυτούς που απλοποιούν και σερβίρουν έτοιμες λύσεις ..."

    ΝΔ προ ημερών:

    "Ο ένας να δουλεύει 35 χρόνια για να πάρει σύνταξη και ο άλλος να την παίρνει στα 50 του με τα μισά χρόνια προϋπηρεσία. Δίκαιη φορολόγηση είναι οι αγρότες να μην πληρώνουν φόρους ούτε εισφορές και να τα πληρώνουν όλα οι μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες. Ξεχάσατε τις ψεύτικες αναπηρικές (οι 500 τυφλοί της Ζακύνθου!)."

    αυτό είναι ένα παράδειγμα απο την απλουστευτική/λαϊκιστική αφήγηση που εμμονοληπτικά επαναλαμβάνετε: φταίνε ΠΑΝΤΑ οι ΔΥ, οι αγρότες, και οι συνταξιούχοι - που φταίνε, δε λέω, αλλά σε τί βαθμό; - και ΠΟΤΕ οι τραπεζίτες, οι επιχειρηματίες, οι ευρωπαίοι που παίρνουν όλες τις αποφάσεις που επηρεάζουν την οικονομία σε κλίμακα 1000 φορές μεγαλύτερη απο τους παραπάνω

    εμένα μου φαίνεται ότι έχετε καταλήξει σε πόρισμα κανονικότατο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τώρα θα κάνω λιγάκι το δικηγόρο του διαβόλου. Είναι μύθος ότι το κύριο πρόβλημα στη χώρα μας εστιάζεται στο δημόσιο τομέα. Ο ιδιωτικός μας τομέας, πέραν της σκανδαλώδους αναποτελεσματικότητας, της μυωπικής προχειρότητας και της ξεδιάντροπης ευνοιοκρατίας, συνίσταται κυρίως στην παροχή εσωτερικών υπηρεσιών και ως εκ τούτου δεν παράγει πλούτο. Χωρίς τα λεφτά του δημοσίου, τα οποία στην καλύτερη περίπτωση ανακυκλώνει, στη χειρότερη εξάγει, χωρίς τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή, θα κατέρρεε εν ριπή οφθαλμού, όπως κι έγινε. Άσε που στο δημόσιο τομέα υπάρχει τουλάχιστον και μια μειοψηφία που έχει προσληφθεί με αντικειμενικές διαδικασίες – στον ιδιωτικό δεν υπάρχει κανένας! Μύθος είναι παρομοίως και η ανικανότητα των ελλήνων πολιτικών. Και οι περισσότεροι ευρωπαίοι πολιτικοί το ίδιο μαλάκες με τους δικούς μας είναι, ίσως και παραπάνω. Οι περισσότεροι εξάλλου πολιτικοί μας ανήκαν και ανήκουν στην κατηγορία των «προκομμένων» ελλήνων, εκείνων που «μας κάνουν περήφανους στο εξωτερικό», μέχρι που πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα και ξαφνικά έχασαν τις δυνάμεις τους σαν τον Σούπερμαν που πιάνει κρυπτονίτη. Μερικοί πιστεύουν ότι με το Σόιμπλε για παράδειγμα υπουργό οικονομικών η Ελλάδα θα ερχόταν στα ίσια της. Εγώ πιστεύω ότι στην καλύτερη περίπτωση ο γέρων θα παραιτούνταν στο πρώτο εξάμηνο. Στη χειρότερη.. το αφήνω στη φαντασία σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. 1) Κ. Δήμου, μεταξύ της εικόνας και της αρχής του κειμένου υπάρχει και πάλι άβυσσος, τουλάχιστον στον Firefox.
    2) "Ο φίλος ήταν αριστερός – της ανανεωτικής Αριστεράς, οπαδός του Κύρκου. Θα έβλεπε την Αριστερά αγκαλιά με την Ακροδεξιά, να εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας. Πώς θα αντιδρούσε;"
    Και η Ν.Δ. έχει στο ενεργητικό της τον Ά. Γεωργιάδη αντιπρόεδρο (ως ανταπόδοση της στήριξης που παρέσχε στον Κ. Μητσοτάκη), τον Μ. Βορίδη και άλλα πρωτοκλασάτα πολιτικά στελέχη με λαμπρό ακροδεξιό παρελθόν και "προοδευτικές" απόψεις αλλά η πλειοψηφία των σχολιαστών του blog πετούν τη σκούφια τους από χαρά μπροστά στο ενδεχόμενο ανάληψης από αυτούς της κυβερνητικής εξουσίας.
    3) "Ένα είναι κοινό στις απαντήσεις τους: το πάθος. Μας φταίνε όλοι! Οι απαντήσεις διαφέρουν – αλλά το μίσος είναι ίδιο. Μίσος για ξένους, για δικούς, για όλους, για ορισμένους…"
    Ε, κι εσείς κ. Δήμου, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είστε αμέτοχος σε αυτό: κι εσάς σας φταίνε "οι δικοί μας", "το δημόσιο", "η ανήθικη και λαϊκίστικη Αριστερά" κ.λπ. Όλοι έχουμε τις ιδεολογικές αφετηρίες μας και ίσως τις προκαταλήψεις μας.

    Λάζαρος Μ.

    Λάζαρος Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1) Έχω απεγκαταστήσει τον Firefox διότι συνεχώς παρουσιάζει προβλήματα. Χάθηκε ο Google Chrome ή ο Microsoft Edge?
      2) Οι κύριοι που αναφέρετε έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους (αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ελεύθερους ανθρώπου - μόνον οι ηλίθιοι δεν εξελίσσονται). Οι ΑΝΕΛ παραμένουν ακροδεξιοί!
      3) Βρήκατε στα γραπτά μου μίσος και πάθος;

      Διαγραφή
    2. 1) Έχω απεγκαταστήσει τον Firefox διότι συνεχώς παρουσιάζει προβλήματα. Χάθηκε ο Google Chrome ή ο Microsoft Edge?
      2) Οι κύριοι που αναφέρετε έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους (αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ελεύθερους ανθρώπου - μόνον οι ηλίθιοι δεν εξελίσσονται). Οι ΑΝΕΛ παραμένουν ακροδεξιοί!
      3) Βρήκατε στα γραπτά μου μίσος και πάθος;

      Διαγραφή
    3. 2) Σαφώς και είναι δικαίωμα του καθενός να αναθεωρεί τις απόψεις του αλλά είναι δυνατόν κ. Δήμου η δική σας μετριοπάθεια και ευρύτητα πνεύματος να συνάδει με αυτό το πολιτικό ύφος και ήθος, με αυτή την αμετροέπεια, την ανακολουθία (https://www.youtube.com/watch?v=mdUExGdEMIo) και με συγγραφικά πονήματα όπως τα παρακάτω: http://www.protoporia.gr/omofylofilia-stin-archaia-ellada-p-146423.html, http://www.efsyn.gr/arthro/i-alosis-toy-adonidos ; Βλέποντας τα πεπραγμένα του εν λόγω πολιτικού (https://www.efsyn.gr/arthro/o-k-antiproedros-tis-nd-arnitis-toy-olokaytomatos), έχω την αίσθηση ότι η άμβλυνση των αιχμών κάποιων ακραίων θέσεων αποτελεί περισσότερο μέσο αριβιστικής ανάδειξης, παρά πραγματική μεταστροφή (θυμίζοντας την αντίστοιχη περίπτωση της Λεπέν στη Γαλλία).
      3) Όχι, δεν σας προσάπτω κάτι τέτοιο. Στα γραπτά σας δεν συνάντησα μίσος και πάθος αλλά ενάργεια, πρωτοτυπία, έμπνευση, μεστότητα και βάθος σκέψης. Γι' αυτό και διαβάζω τα άρθρα, τα βιβλία και το blog σας και σας θεωρώ κεφάλαιο για την πνευματική ζωή του τόπου. Μπορεί να έχω ορισμένες διαφορετικές πολιτικές θέσεις αλλά αυτό το blog μας προσφέρει τη δυνατότητα να συζητούμε και τις διαφωνίες μας.

      Λάζαρος Μ.

      Διαγραφή
    4. Κάτι που με ενοχλεί πολύ είναι το γεγονός ότι στους παλαιούς αριστερούς συγχωρούνται οι προσηλώσεις σε μεγάλους εγκληματίες, όπως ο Μάο ή ο Στάλιν ενώ οι τέως ακροδεξιοί κουβαλάνε εσαεί στην πλάτη τους τα αμαρτήματα του Χίτλερ ή του Μουσολίνι. Κάποτε στη Γαλλία όλη η διανόηση ήταν φανατικά Μαοϊκή - Σαρτρ, Φουκώ, Ντεριντά, Ντελέζ, Μπαρτ, ενώ ο "δικός μας" Μπαντιού παραμένει ακόμα! Απεδείχθη ότι ο Μάο ήταν ο μεγαλύτερος χασάπης όλων - μόνο το "Μεγάλο'Αλμα" εξολόθρευσε 40.000.000. Κι όμως οι κύριοι αυτοί δεν έχασαν το κύρος τους. Αν είχαν υποστηρίξει τον κατά 50% λιγότερο δολοφόνο Χίτλερ - θα είχαν εξαφανιστεί!

      Διαγραφή
  24. Ο κόσμος κύριε Δήμου όπως μπορείτε να δείτε ξέρει καλύτερα ποιος είναι ο πραγματικός κυβερνήτης του προτεκτοράτου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να σας πω; Με πείσατε! Αδιάσειστη απόδειξη, ένα κακογραμμένο πανό!

      Διαγραφή
    2. Μη βιάζεστε, το τρέιλερ σας δείχνω, η ταινία στα προσεχώς.

      Διαγραφή
    3. Ποια συνειδητοποίηση -ως αυτό που πρέπει να κάνουμε ως οργανωμένος λαός -προσφέρει το να πούμε ότι είναι ένας ο πραγματικός κυβερνήτης του προτεκτοράτου μας; Προτάσεις, "ακοινώνητε". Με τις θεωρίες συνωμοσίας-απόκρυψης της λύσης γίνεσαι απλώς εκνευριστικός.

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμε αν θέλεις συζήτηση φτιάξε πρώτα ένα προφίλ να ξέρουμε ότι κάθε φορά μιλάμε με το ίδιο άτομο.

      Διαγραφή
    5. Έφτιαξα. Λέγε. Προτάσεις. Εγώ , ας πούμε, προτείνω, με τα μάτια εφτασφράγιστα, ότι το ΕΠΑΜ λέει.

      Διαγραφή
    6. Μα ποιοί είναι πάλι αυτοί οι ΡΟΤ-ΣΙΛΤ;
      [το ..."χαλασμενο τηλεφωνο" μάλλον θα πταίει..
      ή "το κακό το ριζικό μας
      ή το κεφάλι το στραβό μας..."

      Διαγραφή
    7. Οπου Ροτσιλντ μπορείς να γράψεις Ροκφέλερ, Βάντερμπιλντ, Σόρος ή οποιοσδήποτε παμπλουτος. Οι συνομοσιολόγοι έχουν κολλήσει στους Ρότσιλντ κι ας έχει περάσει η μπογιά τους - ήταν του 19ου αιώνα. Από τους νέους μας ταιριάζει ο Σόρος - είναι και Εβραίος...

      Διαγραφή
    8. Οπου Ροτσιλντ μπορείς να γράψεις Ροκφέλερ, Βάντερμπιλντ, Σόρος ή οποιοσδήποτε παμπλουτος. Οι συνομοσιολόγοι έχουν κολλήσει στους Ρότσιλντ κι ας έχει περάσει η μπογιά τους - ήταν του 19ου αιώνα. Από τους νέους μας ταιριάζει ο Σόρος - είναι και Εβραίος...

      Διαγραφή
    9. Λέγε. Προτάσεις.

      Τι θα έλεγες για αρχή να πάρουμε την τράπεζα ελλάδος απο τον ρότσιλντ και να περάσει η ιδιοκτησία της στο Ελληνικό κράτος;

      Διαγραφή
    10. Και το Ελληνικό κράτος πότε θα το πάρουμε στα χέρια μας;

      Διαγραφή
  25. Ο ακοινώνητος αν θυμάμαι καλά μιλούσε για το matrix στο οποίο ζούσαν οι νεοφιλελεύθεροι, για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα τοποθετούνται πολιτικά ο Γεωργιάδης, ο Βορίδης, στα αριστερά του Σγουρίδη, του Κούϊκ, του Ζουράρη και άλλων στελεχών των ΑΝΕΛ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επαναλαμβάνω και για σας ένα σχόλιο που έγραψα παραπάνω:

      Κάτι που με ενοχλεί πολύ είναι το γεγονός ότι στους παλαιούς αριστερούς συγχωρούνται οι προσηλώσεις σε μεγάλους εγκληματίες, όπως ο Μάο ή ο Στάλιν, ενώ οι τέως ακροδεξιοί κουβαλάνε εσαεί στην πλάτη τους τα αμαρτήματα του Χίτλερ ή του Μουσολίνι. Κάποτε στη Γαλλία όλη η διανόηση ήταν φανατικά Μαοϊκή - Σαρτρ, Φουκώ, Ντεριντά, Ντελέζ, Μπαρτ, ενώ ο "δικός μας" Μπαντιού παραμένει ακόμα! Απεδείχθη ότι ο Μάο ήταν ο μεγαλύτερος χασάπης όλων - μόνο το "Μεγάλο'Αλμα" εξολόθρευσε 40.000.000. Κι όμως οι κύριοι αυτοί δεν έχασαν το κύρος τους. Αν είχαν υποστηρίξει τον κατά 50% λιγότερο δολοφόνο Χίτλερ - θα είχαν εξαφανιστεί!

      Διαγραφή
    2. Δεν συγχωρούνται. Το να συγχωρεθούν αυτά σημαίνει ότι δεν έχουμε φυσική και υπαρκτική υπόσταση και αξιοπρέπεια. Ενοχλείται μόνον όποιος ενδιαφέρεται να συζητήσει τις προϋποθέσεις επίδοσης της σχετικής άφεσης. Δεν ενοχλούμαστε. Νιώθουμε πόσο ναζιστές ήταν οι κομουνιστές πολιτικοί ηγέτες και η διανόηση. Και πόσο ναζιστές είναι και σήμερα. Θα ζήσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις μας δίχως την συνδρομή τους. Θα τους ισοπεδώσουμε.

      Διαγραφή
    3. O Γεωργιάδης δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων και ούτε μειώθηκε ο παραλογισμός και ο τυχοδιωκτισμός του επειδή άλλαξε κόμμα και εμφανίζεται και ως ανανήψαντας, ελλαδέμπορας ήταν και ελλαδέμπορας παραμένει, όντας στέλεχος της ΝΔ πρότεινε την κατάρριψη των Τουρκικών αεροπλάνων που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο, ωραία, με τί λεφτά θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις συνέπειες που θα προκύψουν; Mε αυτά των "αναγκαίων" δόσεων που για να τις έχουμε πρέπει να ματώσουμε;
      Όλοι αυτοί οι διανοούμενοι είχαν αυταπάτες οι οποίες κρίνονται ως τέτοιες εκ των υστέρων, δεν αποθέωναν την δολοφονία για χάρη ενός ιδανικού, μιας ιδέας, δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με αυτούς που υποστήριξαν τον Χίτλερ μέχρι τέλους , που και αυτοί δεν χαθήκαν από την σκόνη του χρόνου, όποιος διαβάζει Σαρτρ ή Μπαρτ διαβάζει και Πάουντ, και Σελίν και Χάιντεγκερ.

      Διαγραφή
  26. ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
    Αυτοί που γράφουν ιδιότυπα, σουρρεαλιστικά-ποιητικά σχόλια (σχολή "σαλτάρω") ας γνωρίζουν πως μόνο τα πολύ επιτυχημένα ή όσα έχουν μία έστω έμμεση αναφορά στο θέμα θα περνάνε.

    Τις τελευταίες ημέρες αναγκάζομαι να κόβω πολλά σχόλια που αν δημοσιεύονταν θα ξεχείλωναν το μπλογκ και θα το έκαναν σαν την σούπα στο στρατό όπου σπάνια εύρισκες πατάτα κι ακόμα σπανιότερα κομμάτι κρέας. Είπαμε να υπάρχει ανοχή - αλλά όχι και διάλυση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Κάποτε σε μια μεγάλη φυλακή έγινε αιματηρή εξέγερση. Το σήμα δόθηκε από κρατουμένους που είχαν αποδράσει και άκουσαν έξω για τα δικαιώματα των κρατουμένων. Η φυλακή ήταν γεμάτη κλέφτες και απατεώνες, άλλοι από γεννησιμιού τους, άλλοι από την κοινωνία, άλλοι από ανάγκη και άλλοι από την ίδια τη φυλακή, ενώ υπήρχαν επίσης πολιτικοί κρατούμενοι και αρκετοί αθώοι. Κάποια μεγάλα κεφάλια από τον έξω κόσμο σκέφτηκαν ότι μπορεί και να τους βόλευε μια πολιτεία ποινικών – και με τη βοήθειά τους η εξέγερση στέφθηκε με σχετική επιτυχία. Η περιοχή των φυλακών ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη και ξεκίνησαν τα σχέδια για την οργάνωση του κράτους. Επειδή όμως κανείς δεν εμπιστεύονταν τον άλλον, φώναξαν ένα δικηγόρο που τους είχε στο παρελθόν υποστηρίξει. Εκείνος τους είπε: παιδιά, δε γίνεται αλλιώς, κράτος σημαίνει κράτος δικαίου. Κι εκείνοι του είπαν: μας δουλεύεις ρε, κλέφτες είμαστε, σε τι διαφέρει το κράτος δικαίου από τη φυλακή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν πράγματι το πιστεύετε αυτό - όλοι εμείς εδώ χάνουμε την ώρα μας...

      Διαγραφή
    2. Ο Καποδίστριας το 1813 ανέλαβε να οργανώσει την κρατική δομή της σύγχρονης Ελβετίας που τότε βρισκόταν στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου και για το ποιόν της δε γνώριζε τίποτε. Το αποτέλεσμα το ξέρουμε όλοι. Το ίδιο πήγε να κάνει το 1827 και στην πατρίδα του που τη γνώριζε υποτίθεται καλύτερα. Το αποτέλεσμα; Μια τρύπα στο χώμα. Κατά τ’ άλλα φταίνε οι πολιτικοί.

      Διαγραφή
  28. Καλά, δεν είπαμε και τίποτα ! (μη βαράς).
    (σεντονοσχόλιο)

    Το βασικό επιχείρημα της αριστεράς και του κομουνισμού είναι ότι δεν δοκιμάστηκε επαρκώς ή με τον τρόπο που θα έπρεπε.

    Ότι εάν υπήρχε μία άλλη καλύτερη αριστερά σε έναν άλλο κόσμο, αυτή δεν μπορεί, αυτή την φορά θα πετύχαινε.

    Κάτι σαν το γνωστό ανέκδοτο με την ξανθιά που ενώ βρήκε τυχαία την απάντηση, στην ερώτηση που της έκαναν, οι από κάτω ξανθιές -το κοινό- φώναζαν ρυθμικά:
    "Δώστης άλλη μία ευκαιρία - Δώστης άλλη μία ευκαιρία "

    Τι κι αν τους λες για κομουνιστική Ρωσία, για Βουλγαρία, Ρουμανία για πρώην Ανατολική Γερμανία, για Αλβανία, για Κούβα για Κίνα, για Βόρεια Κορέα… και γιατί όχι και για την αποτυχημένη αριστερή Ελλάδα, του αποτυχημένου αριστερού Τσίπρα, αυτοί εκεί:


    "Και Δώστης (!) -αριστεράς- άλλη μία ευκαιρία - Δώστης άλλη μία ευκαιρία "
    Ναι μεν αλλά… σου λένε:
    Εάν ήταν άλλες οι συνθήκες, αν ήταν άλλοι οι ηγέτες ,εάν ήταν άλλοι οι συσχετισμοί, αν ήταν ποιο έτοιμος ο κόσμος...
    Ατελείωτα "Αν".
    Υποθέσεις επί υποθέσεών.

    Σε αυτό πάντως τους παραδέχομαι, μπορούν να κάνουν σενάρια επί σεναρίων ώρες ατέλειωτες.
    Μέχρι να κουραστείς και να πεις : "Έλεος παραδίνομαι".

    Εντωμεταξύ οι θεωρίες συνομωσίας, δεν είναι τίποτα μπροστά στις θεωρίες της αριστεράς.
    Αυτής που θα έρθει να κυβερνήσει ΑΝ…..

    Ένα μικρό παιδί μπορεί και να απαντούσε περιπαικτικά:
    "Και εάν η γιαγιά μου είχε καρούλια, θα ήτανε… πατίνι"

    Εγώ όμως έχω να ρωτήσω άλλο:
    Και ο φασισμός δεν δοκιμάστηκε επαρκώς, μήπως να δοκιμάζαμε;
    Έτσι για αλλαγή βρε αδελφέ, "να του δώσουμε και ατουνού μία ευκαιρία"!
    Γιατί όχι;
    Δικτατορία ο κομουνισμός, δικτατορία κι ο φασισμός.
    Τι διαφορά έχει;

    Θα μου πει κάποιος, μα ό Τσίπρας δεν είναι δικτάτορας…
    Ναι θα του απαντήσω, δεν είναι, αλλά συμπεριφέρεται αυτός και οι όμοιοι του ως δικτάτορες, από όταν ήταν στην αντιπολίτευση κιόλας.

    Εξάλλου ούτε ο Μηχαλολιάκος είναι δικτάτορας (ακόμα…)

    -Έχετε αντίλογο;
    -Μα…
    -ΤΙ ΕΙΠΑΤΕ; ΤΙ ΕΙΠΑΤΕ;;

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι Έλληνες κομουνιστές -όσοι δεν είναι ναζιστές- λένε ότι η πατρίδα μας βρίσκεται υπό κατοχή. Διότι μόλις απελευθερώσουν την πατρίδα, απλώς θα πουν ότι; Τι; Ότι τώρα πρέπει δημοκρατία, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη. Κομουνισμός ελαφρύς. Εσύ ψάχνεις κομουνιστές χαζούς και βολικούς, για να παίξεις τον πόλεμο με τα ανώμαλα στρατιωτάκια σου. Ποιος όμως ενδιαφέρεται να χαζολογεί και να σαχλαμαρίζει ναζιστικά; Και μην γράφεις κατεβατά. Μόνο ποίημα δεν γράφεις. Έχει και η όραση δικαιώματα επιβίωσης. Ρισπέκταρε τα.

      Διαγραφή
    2. Τα έχετε μπερδεύει :

      α) Δεν υπάρχουν κομουνιστές ναζιστές.
      β)Δεν υπάρχουν κομουνιστές μη-φασίστες.
      (αφού ο κομουνισμός προτείνει έναν απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης, από έναν συγκεκριμένο αρχηγό).
      Επομένως όλοι οι κομουνιστές είναι φασίστες.

      Τι δεν καταλαβαίνετε;

      γ)Δεν θα μου υποδείξετε εσείς τι θα γράφω.
      δ)Ποιός είπε ότι δεν γράφω ΚΑΙ ποιήματα - ρωτήστε τον Δήμου σχετικά…

      ε)Τι θα πει ρισπεκτάρω;

      D.

      Διαγραφή
  29. εγώ θα τα εξηγούσα σε έναν ενήλικα με τα λόγια που θα τα εξηγούσα και σε ένα παιδί.

    α) Όποιος κατουράει στη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι.
    β) Στο ντόμινο πρέπει το κάθε κομμάτι να μη στηρίζεται πουθενά για να πέσει μόνο από το βάρος του προηγούμενου. Ετσι λοιπόν και σε θεσμούς της κοινωνίας. Αν αρχίσουν να πέφτουν ένας - ένας, τότε πάει να πει πως τα θεμέλιά τους ήτο σαθρά.
    γ) Μη μπεριμένεις ποτέ τίποτα καλό από πολιτικούς. Ακόμα και οι καλοί έχουν τα χέρια τους δεμένα.
    δ) Τα πράγματα ήταν πολύ σοβαρά και πριν το 2009, απλά η ροή του χρήματος μας έκανε υπερβολικά μυωπικούς
    ε) Οι κακές συμπεριφορές των λίγων, όταν αφήνονται να δρουν ανεξέλγκτα επί δεκαετίες κάποια στιγμή διαδίδονται σε όλη τη κοινωνία. Κλασσικό παράδειγμα η λατινική αμερική και πόσο έχει υποφέρει απο το έγκλημα
    στ) Το κράτος ήθελε, θέλει και θα θέλει πάντα να κάνει τους πολίτες να νιώθουν σκουπίδια, να τους εξαθλιώνει. Η αντίδρασή του καθενός σε αυτό το πρόβλημα λέγεται ζωή.

    ΓΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. #Το κράτος ήθελε, θέλει και θα θέλει πάντα να κάνει τους πολίτες να νιώθουν σκουπίδια, να τους εξαθλιώνει. Η αντίδρασή του καθενός σε αυτό το πρόβλημα λέγεται ζωή#.

      Όπου "κράτος" γράφε σε παρακαλω "ελληνικό κράτος" για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. Όχι πως η εξέγερση/αντίσταση είναι "κακό πράγμα" [όταν έχει δίκαιο λόγο] αλλά υπάρχουν κρατη με υπόσταση και κράτη μαϊμου [με ανάλογους μαϊμού-Πολίτες...] που σε καταστρέφουν υποχρεωτικά...

      Διαγραφή
    2. Απλώς θα έλεγα ότι η ιστορία είναι παλιά. Ότι δεν έχουμε σαν κράτος πτωχεύσει άπαξ. Ότι δεν συμμετείχαμε σε ΟΝΕ άπαξ. Όμως ένα νήπιο έχει να παραδεχθεί ως ήχον για αρχή εκείνο που ακούει. Πρέπει να μάθει την αλήθεια: ότι οι αισθήσεις του είναι πλήρως λειτουργικές. Το συνδέουν και το συνυφαίνουν με τον Κόσμον και γι' αυτό το σκοπό εργάζονται συνεχώς. Θα προσέθετα λοιπόν: αγόρι, όταν νιώθεις άσχημα, τότε να ξέρεις, υπάρχει κάτι που μάχεται να αναιρέσει τη σύνδεση σου με τον φυσικό κόσμο. Αυτό λέγεται θάνατος. Θα το γαργαλούσα λοιπόν το αγόρι. Ο ήχος του γέλιου. Το ηχητικό κύμα. Τι μεταφέρει ένα κύμα. Σε ποιο μέσο. Θα έδενα στο χεράκι ένα ρολόι, ηλεκτρονικό, μαύρο και ασημένιο, με λειτουργία κοριτσίστικης χρονομέτρησης. Τα κορίτσια ήχοι είναι. Θέλουν τη μέτρηση τους. Αν αποκαλύψουμε Ακουστική σε παιδιά τεσσάρων ετών, παίρνουν τη θέση τους μέσα στην Επιστημονική Επανάσταση και τότε η εκμετάλλευση καταρρέει σαν ένας γραφειοκρατικός πύργος από δαντελωτά, γηραλέα και αφύσικα εσώρουχα καμωμένος.

      Διαγραφή
    3. #πύργος από δαντελωτά, γηραλέα και αφύσικα εσώρουχα καμωμένος#.

      κούτες με Pampers λέγονται!
      [ Έγινε και "ειδικό δικαστήριο" για δαύτες χωρίς αποτέλεσμα...]

      Διαγραφή
    4. Αποκαλυπτικό. Πρόταση: να πιστέψουμε, ή να εξετάσουμε ποικιλοτρόπως την πολύπλευρη ποιότητα του ομιλητή: 1. τον γνώριζα πάρα πολύ καλά 2. διαβάζω και διαβάζω πολύ 3. δύσκολος, δύσβατος 3. ήξερε ελληνικά (και το λέω εγώ που είμαι αριθμός) 4. σε γνωρίζω ως...ποιητή από τη σκοτεινιά σου 5. τον ενδιέφερε μετά την ποίηση το τάβλι 6. άκουγε τους στίχους μου και με θαύμαζε - πόσο μεγάλος είμαι 7. παίζω το τραγούδι μου εις μνήμην 8. δεν συζητούσαμε για ποίηση: μόνο για τη γλώσσα και για το τάβλι 9. δεν δούλευε (δεν ήταν ως εγώ ένας κομματόσκυλος και προπαγανδόσκυλος της εξουσίας) 10. καταγγελία του κατεστημένου, που αποδείχνει ότι αυτός, αυτόοοοος δεν ανήκει στον κόσμο. Και όλα μαζί και χιαστί και ένα προς ένα και ξανά. Γιατί αυτός και οι παρόμοιοι ποντάρουν το τελευταίο και κάλπικο νόμισμα τους στην αποβλάκωση του μέλλοντος; Δεν θα γίνει.

      Διαγραφή
  30. Εντάξει. Σου λέω και εγώ ένα ποίημα, του Καρούζου, κάπως σχετικό με τα Pampers σου:

    ΦΛΕΓΕΤΑΙ ΣΤΗ ΝΕΡΟΠΟΝΤΗ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ
    διαβάζοντας εγώ τα μελλούμενα κατάσαρκα στο πικραμύγδαλο
    θρυαλλίδα είν’ τα τραγούδια σου καημένη μου ρίγανη
    κάθε βράδυ
    τρόμος ανοίγει το μεγάλο φουντωμένο κόκορα στα δυο
    δεν κατουρήθηκε εκείνος ο νευρολόγος ακόμη
    γιομάτη ψύλλους η θεωρητική μας διαμονή κι ωστόσο
    με δαγκωνιές της πείνας απ’ τους μαύρους παγετώνες
    ο θάνατος: το γουδί το γουδοχέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. respect. Η επιλογή πάει γάντι στ' αλήθεια...

      ΥΓ.φυσικά
      "ο νευρολογος κατουρήθηκε"
      καθως σκεφτόταν ότι ο θάνατος εκεί...
      Το χαβά του ("το γουδί το γουδοχέρι"...)
      Ω ρε Νίκο Καρούζο φωτιά πάλι που μας άναψες μέσα στις νεροποντές ...

      Διαγραφή
  31. Ποιος φταιει?

    Σαφως καθε ηλικια, καθε κοινωνικη ταξη εχει διαφορετικους ενοχους που ολοι μαζι συμπληρωνουν το παζλ μιας μεγαλης δυσλειτουργικης οικογενειας. Τους ενωνει η δυσφορια βεβαιως (προσοχη, οχι δυστυχια αλλα δυσφορια) και αυτο τα κανει ακομα πιο δυσκολα.

    Εν συντομια θα αναφερω τις βασικες κατηγοριες:
    -Δημοσιοι υπαλληλοι χωρις ικανοτητες που θεωρουν οτι δικαιουνται τη θεση στο ονομα της αριστερης ισοτητας και ακομα δικαιουνται να κλεβουν (οσοι μπορουν) διοτι οι γονεις τους υπεφεραν απο τη δεξια μεταξυ 50' και 70'.

    -Ιδιοτικος χωρος απο αχρηστους γιους των παλαι ποτε ικανων επιχειρηματιων που θεωρουν δικαιωμα την καλη ζωη χωρις παραγωγη γιατι δεν εμαθαν οταν επρεπε να δουλευουν και τους ευνοει και το ανομο κρατος. Αν βγαζω $1000 κλεβοντας γιατι να κουραστω για 1500?

    -Νεοι σε πληρη συγχυση μεταξυ προτυπων και πραγματικοτητας. Θελουν να επαναστατησουν γιατι ετσι εμαθαν οτι καναν οι γονεις τους (και καλα) αλλα δεν ξερουν πως και εναντιον ποιου. Διοτι κυριε μου φταιει η μητερα μου αν ηθελα να γινω ζωγραφος και ειμαι δυστυχης γιατρος. Δεν μου φταιει το κρατος που με θελει γιατρο σε ενα μακρυνο χωριο. Η δημιουργια και οι συγκεκριμενες πολιτικες προτασεις ειναι πιο αποτελεσματικες απο τις μολοτοφ. Αλλα ποιος ακουει?

    -Τελος οι φιλοι μας οι ευρωπαιοι ειναι και απροσεχτοι και αναποτελεσματικοι. Στην εποχη του διαδικτυου μια κοινωνια λαϊκιστων αμεσως θα ασχοληθει με τα post του απλου θυμωμενου ευρωπαιου και τις διαφορες φυλλαδες (Bild)αντι να κοιταχτει στον καθρεφτη. Και ασφαλως καποιοι δυτικοι βρηκαν ευκαιρια να δαγκωσουν κοιτωντας το προσωπικο και οχι συλλογικο συμφερον. Δεν τους αναλογει ομως πανω απο 10% της ολης ευθυνης. Στο κατω κατω τα κρατη δεν ειναι αγια-κρατη ειναι.

    Υ.Γ. Η ελλαδα αποτελει παγκοσμιο προτυπο κακιστης εφαρμογης ΚΑΘΕ ιδεολογιας. Γι αυτο δεν μας φταιει ο καπιταλισμος, ο κομουνισμος, η σοσιαλδημοκρατια κτλ. Εμεις εχουμε μονο 2 ειδων λαϊκισμους: τον εθνοκαπηλο και τον προοδευτικο. Ουτε αριστερα ουτε δεξια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Αυτό το μπλογκ εξελίσσεται σε αυτιστικό και αυτοαναφορικό.

    Ο μέσος όρος επισκέψεων προς σχόλια στην Google είναι περίπου 1 προς 100. Σε μας ήταν 1 προς 10 και πυκνώνει. Σε αυτό το ποστ είναι ως τώρα 1 προς 7. Αν σκεφθούμε πως πολλές επισκέψεις είναι επαναληπτικές (οι σχολιαστές ξαναμπαίνουν για να δουν απαντήσεις κλπ.) η αναλογία πρέπει να είναι ακόμα μικρότερη. Δηλαδή σχεδόν όλοι οι επισκέπτες σχολιάζουν… Ενδιαφέρον…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Διασταύρωση

    Το κομβόι περιμένει, κατεύθυνση καμία
    αριστερά, δεξιά ή μήπως να τραβήξει ευθεία;
    Πώς μπλέξαμε όλοι έτσι
    μαλλιά κουβάρια γίναμε -σωστό γιουβέτσι.

    Ο δρόμος έρημος και δεν υπάρχει ειρήνη.
    Το φανάρι ακόμα κόκκινο, τελειώνει κι η βενζίνη.
    Να περνάγαμε απέναντι - έχει κι αυτό ένα κάποιο ρίσκο.
    Που καιρός για επαναστάσεις - δύσκολο το βρίσκω.
    Αναμένουμε στο κόκκινο τελειώνει κι η βενζίνη
    Που καιρός για επαναστάσεις,
    τίποτα ποια δεν έχει μείνει


    Υ.γ.
    Προτείνω το παρόν πόστ να μετονομαστεί σε :
    "Ασελγώντας στην ποίηση"

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διασταύρωση


      Το κομβόι περιμένει, κατεύθυνση καμία
      αριστερά, δεξιά ή μήπως να τραβήξει ευθεία;
      Πώς μπλέξαμε όλοι έτσι
      μαλλιά κουβάρια γίναμε -σωστό κοτέτσι.

      Ο δρόμος έρημος και δεν υπάρχει ειρήνη.
      Το φανάρι ακόμα κόκκινο, τελειώνει κι η βενζίνη.
      Να περνάγαμε απέναντι - έχει κι αυτό ένα κάποιο ρίσκο.
      Που καιρός για επαναστάσεις - δύσκολο το βρίσκω.
      Αναμένουμε στο κόκκινο τελειώνει κι η βενζίνη
      Που καιρός για επαναστάσεις, τίποτα ποια δεν έχει μείνει.

      ---επίλογος---

      Μόνο που κάποιοι καρτερούν -πως αύριο ξημερώνει
      κι ανάσταση αυτή - όλους τους θολώνει
      ονειρεύονται θάματα και άλλα μαγικά
      είναι κρίμα κι άδικο αλλά ζουν με δανεικά
      χορεύοντας στο σύνταγμα περήφανα γελάνε
      ειν' του Ζαλόγγου ο χορός -κι ας μην το μαρτυράνε!

      Ελλάς Ελλήνων χριστιανών ανάσταση καμία.

      Αριστερά, δεξιά ή μήπως να τραβήξω ευθεία;


      "Ασελγώντας στην ποίηση 2"

      (παρακαλώ σε δημοσίευση για λόγους backup!)

      D.

      Διαγραφή
  34. Μια και αρχίσαμε με ποιητές...

    Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
    θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.
    Frederic Mistral
    Μετάφραση: Κωστής Παλαμάς

    Ποια Ελλάδα εννοούσε ο φιλέλληνας ποιητής άραγε;
    Υπάρχει αυτή η Ελλάδα; Η είναι στην μόνο φαντασία των ρομαντικών; Η είναι στην μόνο στις ψυχές των αφελών;
    Νομίζω ότι υπάρχει. Δεν είναι η μόνη όμως. Υπάρχει και η Ελλάδα του φθόνου, του μίσους και του πλιάτσικου.
    Ιδιαίτερα μετά τον "εμφύλιο" 1943-1949 η Ελλάδα του μίσους και του φθόνου βαδίζει ηδονικά στην πορεία της αυτοκαταστροφής. Ελπίζουμε να μην μας παρασύρει όλους αυτός ο κατηφορικός δρόμος στον οποίο καλπάζουμε ενώ τα σύννεφα πυκνώνουν από παντού. Ελπίζουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μινωίτικος ήχος της ελπίδας και της παρηγοριάς. Ας ελπίζουμε...

      Διαγραφή
  35. ΕΜΠΡΟΣ -ΠΙΣΩ

    Γιατί μισούμε τόσο πολύ τους φιλελεύθερους;
    Μα είναι απλό, γιατί είναι φίλοι της ελευθερίας.
    Το αντίθετο του ραγιαδισμού δηλαδή.

    Και τους νεοφιλελεύθερους;
    Γιατί μισούμε οτιδήποτε νέο, οτιδήποτε καινούριο.
    Οτιδήποτε μας ξεβολεύει και μας ταρακουνά.

    Και αρεσκόμαστε να θεωρούμε νέο και επαναστατικό
    τον κομουνισμό και την αριστερά ή την Χρυσή Αυγή και τον φασισμό
    που μετράν ως ιδεολογία εκατό και πλέον χρόνια ζωής.

    Αποτυχημένα και ξεπερασμένα συστήματα.
    Οπουδήποτε και να δοκιμάστηκαν, σε οποιαδήποτε μορφή.

    Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που θυμάμαι τον Κ. Πόποτα.
    Ως υπερσυντηρητικός δήμαρχος Κολοκοτρονιτσίου στο σήριαλ "Κωνσταντίνου και Ελένης",
    κατέβαινε με το βασικό προεκλογικό του σύνθημα κραυγάζοντας:
    " ΕΜΠΡΟΣ -ΠΙΣΩ "!

    "ΕΜΠΡΟΣ -ΠΙΣΩ" και εμείς λοιπόν.
    Για κάτι νέο !
    " ΕΜΠΡΟΣ -ΠΙΣΩ "!



    Με αγάπη
    D.


    Υ.γ.
    Και με αυτό το κειμενάκι σας αφήνω οριστικά.

    Καλή συνέχεια και καλή τύχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α όχι τώρα που μας καλομάθατε στα ποιήματα - να μας εγκαταλείψετε οριστικά. Εν όψει των συνθηκών πρόκειται για λιποταξία!

      Διαγραφή
  36. Θεωρώ πως με βάση αυτά που βλέπω να έρχονται, τις εξελίξεις που θα είναι πλέον άμεσες, αυτού του είδους η αναφορά - ποιητική, υπερβατική, με ένα μεγάλο ερωτηματικό από πάνω - είναι η πλέον πρέπουσα.

    Ένας ποιητικός μανδύας ενώ χανόμαστε. Δεν θα μας σώσει - αλλά θα μας αγκαλιάζει καλύτερα από συνθήματα και μανιφέστα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μοναξιά των ποιητών. Το ποίημα που δεν απευθύνεται στους λογίους και τους διδασκάλους, αλλά στη ζωή των ζωντανών οργανισμών. Το ποίημα που ζει φυσιολογικά, όπως ζει ένας άνθρωπος. Που μιλάει σαν πραγματικότητα όχι φοβική και τρομοκρατημένη από ειδήσεις και λαϊφστάιλ ή ακαδημαϊκά και συγγραφικά, ή τραπεζικά και τραπεζιτικά ή ακόμη δημοσιογραφικά ή της Άλγεβρας ή πιο φτηνά περιστατικά. Η κοινωνική ζωή όλη σαν τα λυπημένα Χριστούγεννα των ποιητών, που λέει σε ένα του ποίημα ο Σαχτούρης (ληφτέν από εκεί):

      Μίλτος Σαχτούρης

      Τα λυπημένα Χριστούγεννα των ποιητών

      Στὴν Ἑλένη Θ. Κωνσταντινίδη

      Εἶναι τὰ λυπημένα Χριστούγεννα 1987
      εἶναι τὰ χαρούμενα Χριστούγεννα 1987
      ναί, τὰ χαρούμενα Χριστούγεννα 1987!
      σκέπτομαι τόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα...
      Ἄ! ναὶ εἶναι πάρα πολλά.
      Πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
      ὁ Διονύσιος Σολωμὸς
      πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
      ὁ Νίκος Ἐγγονόπουλος
      πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
      ὁ Μπουζιάνης
      πόσα ὁ Σκλάβος
      πόσα ὁ Καρυωτάκης
      πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
      ὁ Σκαλκώτας
      πόσα
      πόσα
      Δυστυχισμένα Χριστούγεννα τῶν Ποιητῶν.

      Διαγραφή
  37. Η απότομη έκθεση μιας κλειστής και συντηρητικής κοινωνίας, όπως η ελληνική, στις αξίες και τις έξεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού είχε την ίδια μοιραία κατάληξη που είχε η απρόκλητη επαφή των ιθαγενών αμερικάνων με τους ιούς και τα βακτήρια των ευρωπαίων αποίκων: αυτό που για τον έναν είναι παιδική ασθένεια, για τον άλλον είναι καταστρεπτικός λοιμός. Μακροπρόθεσμα επιβιώνουν οι μεταλλαγμένοι - και όχι αναγκαστικά προς το καλύτερο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Γνωμη μου για τα σχολια...

    1) Πολυ μεγαλα,με πλατυασμους ,παραπομπες,
    ασημαντες λεπτομερειες..Προτεινω οριο χαρακτηρων...

    2) Εκτος θεματος...
    νΟ καθενας τον χαβα του..

    3) Πουλησομουρικα...
    Προσωπικη επιδειξη γνωσεων.

    4) Εγωιστικα. Δεν προσφερουν στους αναγνωστες..

    Σημασια λοιπον δεν εχει μονο ο αριθμος των σχολιων
    αλλα & η ποιοτητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ποιος φταίει; Η ναυμαχία του Ναυαρίνου βέβαια.

    CaptN

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Παρεμπιπτοντως ,μιας & αναφερθηκαν
    λογοτεχνες ,πεζογραφοι & εμμετρογραφοι
    (..η λεξη.. " ποιητης " ειναι ηλιθια,
    δυστυχως επικρατησε & στα αγγλικα..) ,
    να εχουμε υπ οψη μας οτι κατα κανονα τετοια ατομα
    ειναι ψυχικα διαταραγμενα ,
    ακραια,
    που δεν εχουν να μας προσφερουν τιποτε
    το παραγωγικο / δημιουργικο / θετικο..

    Αντιθετα ,σερβιρουν
    μιση & παθη,
    ψυχανωμαλια ,
    σεξουαλικες διαστροφες
    & πολιτικα ανηκουν στα αντιδημοκρατικα ακρα ,
    τον φασισμο & τον κομμουνισμο...

    Γενικα,ειχε δικιο ο Γκαιμπελς ..
    " Οταν ακουω κουλτουρα,τραβαω πιστολι "...

    Να ειμαστε επιφυλακτικοι εως εχθρικοι
    για ..λογοτεχνες & διανοουμενους γενικα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. MΜόνο που μπερδεύεις τον Γκαίμπελς με τον Γκαίρινγκ. Ο Γκαίμπελς ήταν κουλτουριάρης. Έγραφε και ποιήματα. Ο άλλος είπε για το πιστόλι.

      Διαγραφή
    2. Κι ομως ,το ειπε ο Γκαιμπελς.... Τσεκαρε το.

      Διαγραφή
    3. Τελικά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος - αλλά ο θεατρικός συγγραφέας Hans Johst δες ΕΔΩ

      Διαγραφή
  41. Πολύ ενδιαφέρον. Αφού ακόμη κ ο Ουμπέρτο Έκο (αιωνία του η μνήμη) αποδίδει την φράση αυτή στον Γκαίμπελς, κρατώντας όμως επιφύλαξη:

    "3. Ο ανορθολογισμός βασίζεται επίσης στη λατρεία της δράσης για τη δράση. Επειδή η δράση είναι από μόνη της όμορφη, πρέπει να αναλαμβάνεται πριν, ή χωρίς, οποιαδήποτε σκέψη. Η σκέψη είναι μια μορφή αποδυνάμωσης. Επομένως, η κουλτούρα είναι ύποπτη, στο βαθμό που ταυτίζεται με την κριτική στάση. Η καχυποψία απέναντι στον κόσμο της διανόησης αποτελούσε πάντοτε σύμπτωμα του πρωτοφασισμού, από την υποτιθέμενη ρήση του Γκέμπελς («όταν ακούω να μιλάνε για κουλτούρα αρπάζω το όπλο μου») μέχρι τη συχνή χρήση εκφράσεων όπως «εκφυλισμένοι διανοούμενοι», «κουλτουριάρηδες», «παρηκμασμένοι σνομπ», «τα πανεπιστήμια είναι φωλιές κομμουνιστών». Οι επίσημοι φασίστες διανοούμενοι ασχολούνταν κυρίως με το να επιτίθενται στον σύγχρονο πολιτισμό και την αριστερή διανόηση, που έχουν προδώσει τις παραδοσιακές αξίες.

    http://www.lifo.gr/articles/anagnoseis_articles/90629

    CaptN

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.