Τρίτη, Φεβρουαρίου 16, 2016

Η γλίτσα γυάλιζε στον ήλιο



Κατέβηκα σήμερα στο κέντρο της Αθήνας για δουλειές. Το αποφεύγω όσο γίνεται (ευτυχώς πια πολλά πράγματα διεκπεραιώνονται ψηφιακά) κι έτσι είχα καιρό να νιώσω αυτή την εμπειρία.

Η οποία ήταν μία εμπειρία αηδίας. Τέτοια βρόμα δεν μπορούσα ούτε να την φανταστώ. Τα πεζοδρόμια λιγδερά, γλιτσερά, με τόσο στρώμα λεπτής λάσπης και βρομιάς, που δεν φαίνονταν καν οι πλάκες από κάτω. Όχι, δεν είχε βρέξει από μέρες και ο καιρός ήταν ηλιόλουστος.

Τίποτα δεν ήταν καθαρό. Οι τοίχοι γεμάτοι μουντζούρες, λεκέδες και μισοσβησμένα γκράφιτι, τα μάρμαρα ποτισμένα με ακαθαρσίες. Σκαλωσιές που έχουν σκουριάσει από την αχρησία  (τις βλέπω εκεί από χρόνια) με κάτι απαίσια κουρέλια να κρέμονται μπροστά στη μούρη σου. Να μην αναφέρω και τα σκόρπια σκουπίδια.

Και πού όλα αυτά; Στις οδούς Βουλής και Νίκης, στην Πλατεία Συντάγματος, την καρδιά και την βιτρίνα της Αθήνας – πρωτεύουσας του ελληνικού τουρισμού. Έβλεπα τους τουρίστες να κυκλοφορούν και ντρεπόμουνα. Ένιωθα σαν να ήταν βρώμικο και λιγδερό το σπίτι μου – και είχα δίκιο. Ογδόντα χρόνια ζω σε αυτή τη πόλη – σπίτι μου είναι!

Προσποιηθείτε τον τουρίστα για μία μέρα - να δείτε τι προϊόν πουλάμε!

Κι αν μπείτε λίγο πιο μέσα, στα δρομάκια του κέντρου αλλά και στη Σταδίου, βλέπετε προσόψεις που ξεφλουδίζουν, σοβάδες που πέφτουν, σπίτια μισογκρεμισμένα.



Ξέρω – ξέρω τις δικαιολογίες: κρίση, φτώχεια, κλπ. Αλλά οδοκαθαριστές πληρώνουμε όλοι με τα υποχρεωτικά δημοτικά τέλη. Γιατί τόσο υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής;

Τελικά θα γίνουμε σαν την Βαλκανική πρωτεύουσα του ανεκδότου που αποφάσισε να ασφαλτοστρώσει τον κεντρικό δρόμο της γιατί είχε πήξει στην λάσπη και την καβαλίνα. Όταν άρχισαν να σκάβουν διαπίστωσαν πως ο δρόμος ήταν ήδη ασφαλτοστρωμένος – μόνο που από την βρόμα η άσφαλτος είχε εντελώς καλυφθεί.

Και μία ιδέα για επιχειρηματική startup. Να δώσει ο Δήμος (έναντι ποσοστών) το προνόμιο κατασκευής και εκμετάλλευσης τουαλετών σε μία ιδιωτική εταιρία. (Προτεινόμενο όνομα: Βεσπασιανός Α. Ε.). Σε όλο το κέντρο γύρω από την Κλαυθμώνος δεν υπάρχει ένα δημόσιο αποχωρητήριο. Πηγαίνεις παρακαλώντας από μαγαζί σε μαγαζί.

Ντροπή κύριε Καμίνη! Καλά το αποτεφρωτήριο που μας υποσχεθήκατε, το σαμποτάρει η εκκλησία. Την καθαριότητα και την ανακούφιση, ποιος τις σαμποτάρει;


52 σχόλια:

  1. Και τι δε λένε για την αττική διαύγεια. Όμως ούτε με σφαίρες δεν θέλω στην Αττική να ζήσω. Χίλιες φορές η βόλτα στα πακιστανικά μαγαζιά των υπολογιστών πλησίον Glaschu Mheadhain. Ω τι φωσφορικός ο πρώτος πρώτος μου δρομολογητής netgear, που αγόρασα εκεί, περπατώντας στους άγνωστους δρόμους από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο, δίπλα στους βορινούς τάπητες και με τα φιλιά του Croy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς κύριε Δήμου έχουμε πλέον συνηθίσει το πρόσωπο του τέρατος. Είμαστε ήδη κάτω από τις γειτονικές χώρες (βλ. Βουλγαρία) σε ποιότητα ζωής στα αστικά κέντρα.
    Απλά να πω ότι το δημόσιό μας δουλεύει με FAX ακόμα, είμαστε η χώρα που όταν συμβεί ένα τροχαίο ο δρόμος παραμένει ως έχει με θραύσματα και τα ξεπλένει είτε η βροχή είτε τα επόμενα αυτοκίνητα που περνούν. Οι ακαθαρσίες και οι κακοτεχνίες στα πεζοδρόμια κάνουν πολύ δύσκολη τη μετακίνηση των πεζών. Πάντα μου έκανε εντύπωση πόσα άτομα με κινητικές δυσκολίες έβλεπα στο εξωτερικό, μέχρι που μου ήρθε η επιφοίτηση ότι και εδώ το ποσοστό ΑΜΕΑ επί του πληθυσμού το ίδιο είναι, απλά εδώ δε μπορούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους.
    Συμπερασματικά, ΔΕΝ είναι το οικονομικό το πρόβλημά μας. Το πρόβλημά μας είναι η συμπεριφορές μας, η μικρόνοιά μας, η αδυναμία μας να μπούμε έστω για λίγο στη θέση του άλλου. Αυτά δε φτιάχνονται με λεφτά, ούτε με κούρεμα δανειων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσα μέτρα λερά πεζοδρόμια βρίσκονται μπροστά σε λειτουργούντα μαγαζιά και κατοικημένα σπίτια? Πόση προσπάθεια χρειάζεται για να ξεβρομίσει ο καθένας την αυλή του? ... Στην πόλη ο δρόμος και το πεζοδρόμιο ΕΙΝΑΙ η αυλή μας. Πόσοι από εμάς που φρίττουμε με "αυτό το χάλι" θα ήμασταν πρόθυμοι να πάρουμε μια μπατανόβουρτσα και 2 κιλά μπογιά για να ασπρίσουμε ένα βρωμερό τοίχο απέναντι από το μπαλκόνι μας?

    Ναι ρε! ΕΓΩ θα σώσω το κόσμο, όχι οι ΑΛΛΟΙ.

    http://atenistas.org/2016/01/12/akplatonos/

    k2825

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πλησιαζω μισό αιώνα ζωής, θυμάμαι πάντα τα βουνά από σκουπίδια στη γειτονιά μου, Αμπελοκηποι Αθήνα, κυρίως στις απεργίες. Θυμάμαι και τα δημόσια ουρητήρια σε κεντρικές πλατείες και διασταυρώσεις (υπόγεια συνήθως). Στο Λονδίνο δημόσια ουρητήρια δεν υπάρχουν εκτός από εμπορικά κέντρα και πάρκα.
    Πάντα υπήρχε αυτή η κατάσταση, τώρα απλά είναι χειρότερη. Προφανώς και οι υπάλληλοι μέσα στο γενικό καθεστώς δεν κάνουν την δουλειά τους, παλιότερα θα εργάζονταν και σαββατοκύριακα και υπερωρίες και θα έπαιρναν του κόσμου τα λεφτά.
    Βρόμα μπόχα και δυσωδία, έλλειμα παιδείας. Στις ακτές και στις πλαζ κάθε καλοκαίρι τα αποτσίγαρα στην άμμο και τα φραπεδοκύπελλα να τα παίρνει ο αέρας και να τα στέλνει στη θάλασσα. Κανείς δεν κάνει τον κόπο να τα μαζέψει. Πάντα τα ίδια, τώρα χειρότερα.

    civil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. με τουαλετες βγαζουν λεφτα στο Λονδινο κατι που θα μπορουσε να αντιγραψει η φτωχια Αθηνα

      Διαγραφή
  5. Ποσοι απο αυτους που εργαζονται ή συχναζουν στο κεντρο της Αθηνας το αισθανονται 'σπιτι' τους; ελαχιστοι - και αυτος ειναι ενας απο τους λογους που εχει καταντησει ετσι. Για τους περισσοτερους η Αθηνα ειναι κατι αδιαφορο, δεν τους δενει με αναμνησεις, δεν ειναι η πολη τους, δεν την αγαπουν.

    Μπορει να χειροτερεψε η κατασταση με τους μεταναστες, αλλα ας παραδεχτουμε οτι εμεις οι Ελληνες δεν νοιαζομαστε και πολυ για τον κοινοχρηστο χωρο. Εχω γειτονες που προκειμενου το σπιτι τους να λαμπει, πετουν οτι σαβουρα εχουν στο απεναντι (!) πεζοδρομιο, φτανει να την ξεφορτωθουν απο τον δικο τους χωρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η καθαριότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αθήνας. Το κέντρο της Αθήνας είναι βρώμικο, αποκρουστικό και ντροπιαστικό. Φταίει ο Δήμος, αλλά φταίμε και εμείς. Ξέρετε πόσες φορές βλέπω μπροστά μου συμπολίτες μας που πετούν σκουπίδια κάτω και δεν κάνουν τον κόπο να τα βάλουν στους κάδους που είναι δίπλα τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ακόμα και στις καλές μέρες, η πόλη αυτή δεν ήταν καθαρή, γιατί δεν υπήρχε ποτέ α) κουλτούρα καθαριότητας στους δημόσιους χώρους (πάντα σκουπίζαμε την αυλή μας πετάγοντας τα σκουπίδια στο δρόμο) β) δεν υπήρχε νομοθεσία που να την υποστηρίζει, με πρόστιμα για όσους δε σέβονται τους δημόσιους χώρους.
    Σήμερα, που είμαστε πέρασμα τόσων πληθυσμών και χωρίς τις υποδομές για να τους υποδεχτούμε, η Αθήνα έχει γίνει χωματερή και δημόσιο ουρητήριο. Είναι έντονη η συγκεκριμένη οσμή στο κέντρο. Βάλε λίγο την απουσία των δημοτικών αρχών και την κατάθλιψη/παραίτηση των κατοίκων, έχεις την τέλεια συνταγή. Όσο για τα κτίρια που καταρρέουν, δε θέλει πολλή ανάλυση. Εγκατάλειψη, έλλειψη πόρων και φτώχια. Κατά τα άλλα, η Αθήνα είναι αγαπημένος προορισμός των τουριστών βάσει του ευρωπαίκού site, απλά γιατί οι αθηναίοι την ψηφίζουν από τον καναπέ τους. Βλέπεις,το θέμα δεν είναι η ουσία, αλλά η εθνική περηφάνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φυσικά αν κρίνω από τις εικόνες δεν πρόκειται για "Δημόσιο χώρο" αλλά για ιδιωτικό σε πλήρη παρακμή, εγκατάλειψη και και με καταρρακωμένη ως εκ τούτου την ...Δημόσια εικόνα του. Ολόκληρη η Ελλάδα όμως είναι πια έτσι. Τα κτίρια εδώ δεν κατεδαφίζονται όταν γεράσουν και σπανίως αναπαλαιώνονται. Τις πιο πολλές φορές αφήνονται σαν κουφάρια να λιώσουν να σβήσουν να χαθούν. Παντού σ' όλόκληρη την Ελλαδα σαραβαλιασμένα και κανιβαλισμένα αμάξια & μηχανήματα πάσης φύσεως, συσκευές,δημόσιοι "κήποι" και πάρκα-πλατείες, αγάλματα λογής, μνημεία και αρχαιότητες ακόμα, καστροπολιτείες, όλα αφημένα στο έλεος.
    Ήρθε και η "κρίση". Τα ταμεία είναι μείον (ιδιωτικά και δημόσια). Βλέπει κανείς την ιδιωτική και κατά μόνας καταστροφή. Το φρικτό του "μέσα". Και τότε παύει να τον νοιάζει το "έξω". Ο δημόσιος χώρος απαξιώνεται και υποβαθμίζεται στη συνείδηση των ανθρώπων πρώτα. Το ενδιαφέρον και η ευθύνη του πολίτη για το δημόσιο αγαθό, το πρόσωπο της πόλης-του χωριού-του τόπου ατονούν και εξαλείφονται.
    Θα ζήσουμε σκηνικό φρικτής εγκατάλειψης. Οφείλουμε να ξεχάσουμε τις εικόνες ενός παρελθόντος ευζωϊας -που επιφύλασσε κάποτε φροντίδα για σπίτια δρομους, πλατείες αλλά και όπου συχνα θριάμβευσε η κακογουστιά και η αρπαχτή του καθε βλαχοδήμαρχου ή του δείνα επιδειξία νεόπλουτου. Ανήκουμε πλέον δυστυχώς μετα βαϊων και κλάδων στην οικουμενική τριτοκοσμία... Σ΄ένα καινούργιο εξευτελιζόμενο διαρκώς και άχαρο σύμπαν. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο το καλύτερο. Αλλιώς να ...κόψουμε τις βόλτες και την οπτική επαφή με το θλιβερό θέαμα!

    Υγ.
    -Οι φωτογραφίες σου Νίκο: μαχαιριά!
    -ο Καμινης αν σου απαντησει θα σου πει πως ..."ξεσκάτιζε" την πλατεία Βικτωρίας...
    -όποιος έχει τα κότσια ας περπατήσει στην "νέα παραλία" της Θεσσαλονίκης δυό χρόνια μετα τη λειτουργία της. Δεν θελω να σκεφτομαι πως θα είναι σε πέντε χρόνια από τώρα.
    -τον καινουργιο πεζόδρομο [δεν έκλεισε χρονο της Αγίας Σοφίας στη θεσσαλονίκη]
    -Δεν θέλω επίσης να φανταστώ το "Μεγαρον" τωρα που κρατικοποιήθηκε μετά απο την παρέλευση του ίδιου χρονικού διαστήματος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "φρέσκο" σκηνικό από την Νεα Παραλία.
    Θεέ μου υπάρχουν και οι διαταραγμένοι! Αυτούς που τους βάζεις;
    [εν προκειμένω κατέστρεψαν το έργο του Παύλου Βασιλειάδη. Δεν ξέρω αν ο λόγος ήταν ότι τους θύμιζε "την ημισέληνο" που μισούν ή τον εικαστικό Ψυχίατρο που θα μπορούσε να τους προσφέρει ...βοήθεια απαλλάσσοντάς τους από την συγκεκριμένη λόξα]
    Εννοείται πως φύλαξη στην Νέα Παραλία ή περιπολίες από την Δημοτική αστυνομία δεν υπάρχει. Βλέπετε δεν μπορούν να κόβουν κλήσεις εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η βρόμα στην Αθήνα του Ροϊδη
    --------------------------------

    Περιπαίζετε τους Ζιώτες και τους Συριανούς πώς κοιμούνται αγκαλιά με τα γουρούνια. Πες μου όμως αν είδες εκεί χειρότερα γουρουνοχώρια από τους φτωχικούς μαχαλάδες των Αθηνών ή άλλη τέτοια Βάθεια πουθενά; Το καλοκαίρι σκόνη με την κουτάλα· νερομαζώματα και λάσπη ως το γόνατο άμα στάξη ο ουρανός, και σε κάθε δρόμο μια φρακτή ή άφρακτη μάνδρα, ο απόπατος όλης της γειτονιάς! Πού όμως να πάνε όσοι πηγαίνουν εκεί, αφού οι γιατροσύνεδροι, οι αρχιτέκτονες, οι αστυνόμοι, οι δήμαρχοι και οι νομάρχαι σας θεωρούν όλοι τ' αναγκαία περιττά; Αντίκρυ μου έχω ένα χασάπη πού σφάζει στη μέση του δρόμου ζώα μικρά και μεγάλα, γίδια, πρόβατα και βιδέλα, και τρέχουν πάντοτες δύο ποταμοί, ο ένας κόκκινος από αίμα, και ο άλλος πράσινος από κοπριά και χολή. Φωνάζουν οι γειτόνοι, μα τί μπορεί να κάμη η Αστυνομία αφού εις τον τοίχο του χασαπιού είναι κρεμασμένα χαντζάρια, γιαταγάνια, κάμες, πάλες και κουμπούρες; Τέλειο οπλοστάσιο και στη μέση η εικόνα του Πρωθυπουργού δαφνοστεφανωμένη, σαν να σου λέγει ότι έχει ο φίλος του την άδεια να μας φέρη λοιμική· και αν του κάμη κανένας παρατήρησι, να τον σφάξη κ' εκείνον, καθώς τα πρόβατα και τα βιδέλα, για να μάθουν οι άλλοι να σωπαίνουν. Παραπέρα είναι μια αποθήκη κακογδαρμένα τομάρια, που αναγκάζουν να φράξη τη μύτη του όποιος δεν έχει συνάχι.
    Άλλη πληγή είνε ο μπακάλης και χειρότερο γουρούνι ο μανάβης. Και δεν είναι ένας ή δυο, αλλά είκοσι, πενήντα, εκατό, όλοι με προστασία και τόση μάλιστα, πού ένα καλοκαίρι, που έτυχε να είναι ολιγώτερο ή χειρότερο το νερό, μας επλάκωσε κοιλιακός τύφος και άρχισαν να πεθαίνουν σαν τες μύγες τα παιδιά. Τέσσαρα δικά μου έθαψα το ένα μετά το άλλο σ' εκείνη τη γωνιά, κοντά στο μνήμα του Γεννάδιου, εκεί πού εκαμάρωνες την άσπρη γαρουφαλιά.

    (Απόσπασμα από "Το Παράπονον νεκροθάπτου" του Εμ. Ροϊδη)

    ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anthology/307#ixzz40LTyd2y9

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Και να σκεφτεί κανείς ότι η Αθήνα είναι καθαρότερη από την Θεσσαλονίκη!

    Γενικό το πρόβλημα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. H καθαριοτητα δεν ειναι θεμα χρηματων αλλα παιδειας...

    Οι Γραικοι ηταν , ειναι & θα ειναι εθνος λεχριτων...

    Οι ξενοι π.χ μαζευουν τις ακαθαρσιες των ζωων τους,
    οταν τα βγαζουν βολτα...

    Οι Γραικοι .. βαζουν τα σκυλια τους να κατουρουν
    τα ζαντολαστιχα & να χεζουν τα πεζοδρομια .. του αλλουνου..

    Δεν υπαρχει σωτηρια.

    Μονο κοπανα για.. καθαροτερα μερη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η κρίση απλώς αναδεικνύει τα υπάρχοντα θέματα. Πριν την κρίση τραβούσαν την προσοχή πυροτεχνήματα. Τώρα που τα βεγγαλικά τελείωσαν ξανά στα ίδια εκείνα τα παλιά, τα φθαρμένα. Και ξανά η ίδια απορία μπροστά στα ίδια ερωτήματα σαν να αντικρίζονται για πρώτη φορά.
    Κάπου πρόσφατα διάβασα ένα ωραίο: Life is not one damn thing after another. Life is the same thing over and over. Για τους Ελλαδίτες ισχύει σίγουρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κύριε Δήμου,
    Για αυτό είχα χαρεί όταν σας είδα με τον Θεοδωράκη στο Ποτάμι. Χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν και σας, γιατί οι ιθαγενείς δεν βλέπουν την βρωμιά. Κάποτε η Ελλάδα ήταν φτωχότερη αλλά καθαρότερη. Ο νεοέλληνας δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από τον εαυτό του και δεν είναι αντάξιος αυτής της χώρας. Μόλις επέστρεψα από τρεις εβδομάδες παραμονή στη Γερμανία, όπου όλα είναι καθαρά και περιποιημένα και δεν ξεφεύγει ούτε ένα τούβλο στο δρόμο (δεν χρειάζεται να σας τα πω εγώ). Δεν είναι μόνο η Γερμανία αλλά και η Βουλγαρία και η Τουρκία και η Αλβανία είναι πολύ καθαρότερες χώρες. Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα αν ήμασταν μία επαρχία της Γερμανίας ή μια πολιτεία της Αμερικής. Ελπίζω να μην κουραστεί η τρόικα και φύγει και μας αφήσει στο έλεος των δικών μας κάφρων πολιτικών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, δεν είναι ακριβώς έτσι στη Γερμανία (στις πόλεις τουλάχιστον, αλλά η διαφορά σίγουρα είναι τεράστια, πάντως και σκουπιδάκια έχει, και αποτσιγαράκια, και γκραφίτι και απ' όλα - αλλά πολύ ολιγότερα).

      Διαγραφή
    2. Προβλήματα τοποθετημένα στη βάση ανεπίλυτων διαφορών Ρομαντισμού και Διαφωτισμού δεν είναι προβλήματα άλυτα. Ας ελπίσουμε στην παραμονή της τρόικας.

      Διαγραφή
  15. Καταθλιπτικό το γεγονός ότι συμφωνούμε όλοι. Το περίμενα βέβαια - είναι τόσο οφθαλμοφανές το θέμα... αλλά και πάλι! Θυμάμαι παλιά στις γειτονιές, ακόμα και στα προφυγικά (που ήταν παράγκες) ασβεστώνανε τα ρείθρα των πεζοδρομίων και τα κράσπεδα των τοίχων. Και οι νοικοκυρές σκουπίζανε το πεζοδρομιο ως έξω... Ιδιαίτερα οι πρόσφυγες είχαν μανία με την καθαριότητα - για αυτό και η δικές μας, που δεν χώνευαν τις γυναίκες που πλένονταν, τις αποκαλούσαν "παστρικές" (που ήταν συνώνυμο με τις πόρνες). Οι ενάρετες βλέπετε βρωμοκοπούσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι τουρκοσπορες ηταν καθαρες ,
      ενω οι ντοπιες Αθηναιες ,οι αντρογυναικες αρβανιτισσες,
      ηταν λεχριτισσες..
      Σημερα εχουν αλλαξει ολα...

      Διαγραφή
    2. κ.Δήμου,
      Αφου μεγάλωσες στη Μητσαίων,μαλλον μιλάς για τ Αναφιώτικα..

      Διαγραφή
    3. Γεννήθηκα αλλά δεν μεγάλωσα. Βρέφος μετακόμισα στην Μιχαήλ Βόδα όπου έζησα μέχρι τα 13 μου χρόνια.

      Διαγραφή
  16. Γεννήθηκα, μεγάλωσα και συνεχίζω να ζω στα Εξάρχεια. Ποτέ δεν ήταν πιο βρώμικα από ότι τα τελευταία χρόνια. Δύο παράγοντες έχω εντοπίσει που παίζουν ρόλο (μεταξύ άλλων). Τα τόσα πολλά κλειστά μαγαζιά που δεν υπάρχει μαγαζάτωρ να καθαρίσει μπροστά τον κοινόχρηστο χώρο (πεζοδρόμιο, πυλωτή, στοά κ.λ.π.) αλλά και μία γενικότερη έκπτωση που σχετίζεται φερ΄ειπείν με το ότι το κέντρο μυρίζει σαν ουρητήριο όχι γιατί διάφοροι "άλλοι" ουρούν όπου βρουν αλλά γιατί αυτό το κάνουν άνθρωποι κάθε ηλικίας, κάθε ώρα της ημέρας, οπουδήποτε και σχεδόν απροκάλυπτα. Δυστυχώς. Προσωπικά και παρ' ότι ή Αθήνα είναι η πόλη μου, πάντα την έβρισκα "ασχημόμορφη" και όχι "ομορφάσχημη" (κάπου το είχα διαβάσει αυτό)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δεν υπαρχει ενδιαφερον ουτε απο το δημο και το κρατος ουτε απο τους κατοικους και μαγαζατορες να δωσουν μια αλλη οψη στο κοινο χωρο. Μαλλον βεβαια ο δημος φταει. Μηπως ομως ολο αυτο απλως ειναι αποτελεσμα της ανυπαρξιας πορων; Εαν οντως, τοτε ιδιωτικες πρωτοβουλιες ΜΚΟ θα το εδωζαν αλλα δεν τις νοιαζει η ομορφια της Αθηνας ως θεμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Προτεινω στον Δημου να " ανοιξει " το θεμα,με το ερωτημα

    "Ποιες ειναι οι πιο καθαρες ξενες πολεις που εχετε επισκεφτει"..?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα αυτό το ερώτημα εμπεριέχεται στο σημερινό θέμα - μιλώντας για την καθαριότητα της Αθήνας, είναι φυσικό να κάνουμε και συγκρίσεις. Κι εγώ θα πω: όλες οι πόλεις της Ελβετίας...

      Διαγραφή
  19. Δεν ξερω για Ελβετια, να πουμε την αληθεια το κεντρο της Χαιδεμβεργης της Γερμανιας οταν πηγα περσι ηταν τοσο γεματο στις πεταμενες γοπες και φαστ φουντ στο δρομο που νομιζα οτι γυρισα Ελλαδα κανονικα. Η Γερμανια ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΡΩΜΙΚΗ, εμενα αλλιως μου τα ειχαν περιγραψει αποφοιτοι που γυρισαν απο εκει 15 χρονια πριν (οτι ειναι πεντακαθαρη). Μαλλον κατι μεσολαβησε και δεν ειναι πια καθαρη και τοσο. Οχι μονο ειναι βρωμικη αλλα στο Βερολινο υπαρχει γεφυρα παρα τον ποταμο που μυριζει μονιμως ουρα. Θα ελεγα οτι τοτε σκεφτηκα 'ειμαι Αθηνα'. Λονδινο τελευταιως δεν εχω παει αλλα δεν θυμαμαι βρώμα οπως Αθηνα, Βερολινο, Χαιμδεμβεργη. Το Αμστερνταμ επισης καπως κρατιεται, δεν μυριζε πουθενα ουρα το κεντρο της πολης, αλλα δεν ειναι και τζαμι. Το προβλημα ειναι αστειο, φαιντεται ο υπερβολικος τουρισμος φερνει ολα τα σκουπιδια και μερικες πολεις στην Ευρωπη δεν προλαβαινουν να καθαριζουν στην κυριολεξια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πόλη ονομάζεται Χαϊδελβέργη - και μάλλον θα πέσατε σε καμία εκδήλωση: καρναβάλι, γιορτή, φεστιβάλ... Συνήθως είναι καθαρή.

      Διαγραφή
    2. Εκτός αν είχε περάσει ελληνικό group νωρίτερα...

      Διαγραφή
    3. Δεν θυμάμαι να ηταν καρναβαλι, ηταν χειμωνα η επισκεψη μου. Στο κεντρο ηταν μεσα στα σκουπιδια ειδικα στον σταθμο τρενων και λεωφορειων νομιζα οτι θα κανω εμετο γιατι υπηρχαν φαγητα απο τα τοπικα φαστ φουντ πεταμενα παντου με χιλιαδες γοπες αποτσιγαρα... Η δε ιστορικη περιοχη με το πανεπιστημιο και τη περιφημη βιβλιοθηκη της Χαιδελβεργης ηταν οχι ακριβως πεντακαθαρη αλλα πολυ πιο περιποιημενη απο το κεντρο της ιδιας πολης. Νομιζω εχει να κανει και το που περπαταει κανεις μεσα στην ΙΔΙΑ πολη.

      Το σχολιο σας για το οτι ειχε περασει ελληνικο γκρουπ δεν ειναι αληθες παλι διοτι ολοι στη σταση του λεωφορειου ηταν Γερμανοι (που πετουσαν κατω τις μπυρες οταν τις πεινανε). Δεν παρατηρησα ΚΑΝΕΝΑΝ να αηδιαζει με την κατασταση πλην εμου, μιας ελληνιδας!

      Η πιο καθαρη πολη που ειδα στη Γερμανια ειναι το Ροστοκ. Δεν ξερω γιατι διοτι δεν ειδα παραπανω καθαριστες απο οτι στην Χαιδελβεργη. Μαλιστα το Ροστοκ εχει παραπανω τουριστες απο την Χαιδελβεργη, οποτε σκεφτομαι οτι οι Γερμανοι ειναι το προβλημα και οχι οι τουριστες, αυτοι απο το Ροστοκ δεν πετανε κατω τιποτα, ενω αυτοι απο την Χαιδελβεργη του δινουν και καταλαβαινει σαν Ελληνες. Αλλη φορα θα φερω καμερα αφου δεν πιστευετε;)))

      Διαγραφή
  20. Η πιο βρώμικη πόλη που είδα στη ζωή μου ήταν η ιταλική Νάπολη. Οι ελβετικές πόλεις μοιάζουν, όντως, σφουγγαρισμένες- τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση είχα αποκομίσει, δέκα χρόνια πριν. Για την Ελλάδα, τα είπατε... Οι Έλληνες έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας, ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πάντως στην Ελλάδα μια χαρά κάτι Γερμανοί και Άγγλοι και τα σκουπίδια τους πετάν και δεν τηρούν τους κανόνες της καλής δημόσιας συμπεριφοράς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προφανώς φοβούνται να αποκλίνουν από το μέσο όρο συμπεριφοράς -μη τυχόν και τους παρεξηγήσουν...

      Έτσι κι ο Νίκος Δήμου αν θυμάμαι καλά έκοψε τις πολλές ευγένειες και καλημέρες στη γετονιά όταν γύρισε απο τη Γερμανία φοβούμενος ότι τον κοίταζαν περίεργα [κινδύνεψε να τον περάσουν για ..."τοιούτο"!].

      Διαγραφή
    2. Όπως οι Ελληνες, όταν οδηγούν αυτοκίνητο στην Γερμανία, τηρούν όλους τους κανόνες του ΚΟΚ που δεν έχουν ποτέ τηρήσει στην Ελλάδα. Το περιβάλλον υποβάλλει...

      Διαγραφή
    3. @Νώντας Τσίγκας
      2016-02-17 14:09:23+00:00

      > Έτσι κι ο Νίκος Δήμου έκοψε τις πολλές ευγένειες και καλημέρες στη γετονιά όταν γύρισε απο τη Γερμανία φοβούμενος ότι τον κοίταζαν περίεργα [κινδύνεψε να τον περάσουν για …"τοιούτο"!].

      Νίκος Δήμου, οι δρόμοι μου, οδός Ρήνου:

      Όταν γύρισα στην Ελλάδα πήγαινα στο περίπτερο για τσιγάρα (τότε κάπνιζα) και έλεγα: «Καλημέρα σας. Θα είχατε παρακαλώ την καλοσύνη να μου δώσετε έναν Άσσο φίλτρο;» Ο περιπτεράς μία μέρα ρώτησε έναν κοινό γνωστό: «Πούστης είναι ο Δήμου;» Οπότε και εγώ άλλαξα: «Δώσε έναν Άσσο!» Αντρίκεια πράγματα.

      (Πού είναι η Εργοτελίνα;)

      Διαγραφή
    4. Mάλλον καταλαβαίνουν ότι δεν θα αρχίσουν ξαφνικά να εφαρμόζονται οι νόμοι ειδικά για αυτούς. Δηλαδή από ποιον παραδειγματίζονται οι Άγγλοι και κάνουν αυτά που κάνουν δημόσια;

      Διαγραφή
    5. Ein Steppenwolf,
      ναι , αυτην ακριβώς την αποστροφή από τους "Δρόμους" εννοούσα!
      [ταχει πει βέβαια και σε συνεντεύξεις του ο χρυσός μας]

      Διαγραφή
    6. Ein SteppenwolfWed Feb 17, 04:55:00 PM
      @Νώντας Τσίγκας

      χα!χα!χα!εντάξει κλαίω απ'τα γέλια με το χαμηλό επίπεδο των Ελλήνων..ο άξεστος/καθυστερημένος δεν μπορεί ν'αντιληφθεί τι θα πει ευγένεια στην καθημερινότητά μας

      Διαγραφή
  22. Το βλέμμα

    Πάω να περάσω απέναντι στο πεζοδρόμιο από τη διάβαση -φυσικά.
    Ξαφνικά χτυπάει το κινητό.

    Το σηκώνω και αρχίζω να συνομιλώ στεκόμενος στην άκρη του πεζοδρομίου,(δεν πατάω στο δρόμο -φυσικά.)

    Η συζήτηση ενδιαφέρουσα, συνεπαρμένος μιλάω και κοιτώ τον ουρανό, έχει υπέροχη μέρα σκέπτομαι καθώς συνεχίζω να μιλάω στο κινητό ούτε ένα σύννεφο.

    Αποφασίζω να επανέλθω για λίγο στην πραγματικότητα.
    Το βλέμμα μου αφηρημένο προσγειώνεται στη γη, με την άκρη του ματιού μου βλέπω στα δεξιά μου ένα αυτοκίνητο, ένα σταματημένο αυτοκίνητο, πριν από την διάβαση.

    Τον κοιτάω, με κοιτά και αυτός κρατώντας το τιμόνι του- το βλέμμα του απροσδιόριστο, δεν δείχνει θυμωμένος, ίσως λίγο θλιμμένος και απορημένος.

    Πρέπει να περιμένει εκεί τουλάχιστον μισό λεπτό, χωρίς να ξέρει τι να κάνει.
    Τον ξανακοιτάω και αυτός συνεχίζει να με κοιτά, καμία αντίδραση, απλά περιμένει.
    Κλείνω βιαστικά το κινητό και περνώ απέναντι.
    Το αυτοκίνητο ξεκινά συνεχίζοντας την πορεία του.
    Εγώ όμως όσο ζω δεν θα ξεχάσω αυτό το βλέμμα. Τι να σκεπτόταν για μένα άραγε;

    Υ.γ.
    Και εάν νομίζεται ότι όλο αυτό συνέβη σε κάποια πρωτεύουσα της Ε.Ε. με υψιλό επίπεδο ζωής, έ τότε φίλοι μου είσαστε όλοι γελασμένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα πάθει ακριβώς το ίδιο στα 1987 στην Κυπρο...
      [Χωρις κινητό....] Υπηρχε μονάχα παλλομενος σηματοδοτης στη διάβαση και το πόδι μου μια ανεβαινε μια κατέβαινε απο το πεζοδρόμιο. Δεν ήμουν σίγουρος ότι μπορούσα να διασχίσω τη λεωφόρο με ασφάλεια...
      Καποιος απο τα σταματημενα αυτοκίνητα πριν την διάβαση μου φωναξε: "Αντε, περνα φίλε να φύγουμε και μεις".
      Εννοείται στην σημερινή Ελάδα είναι συνηθες να σε παρασέρνουν στις διαβασεις -με "κοκκινο' γι' αυτους!!!- μηχανάκια, ποδήλατα και αμάξια. Και στα πεζοδρομια πάνω επίσης...
      Στην Γερμανία μπορεί να σε πατησει ποδήλατο σε ποδηλατόδρομο. Εκεί δεν χαρίζουν καστανα. Αν περπατας εκεί πάνω απλώς δεν υπαρχεις. Σε τιμωρουν αμείλικτα. Απλώς μπορέι να σε προειδοποιήσουν μ΄ένα κουδούνισμα..

      Διαγραφή
    2. Το μυαλό

      Σκηνή Νο 2
      Επανέρχομαι Ελλάδα. Αθήνα, κάπου στο κέντρο, λίγο μετά το πολυτεχνείο.
      Πάω πάλι να περάσω την διάβαση.
      Το φανάρι πράσινο για τους πεζούς -με βελάκι κίτρινο να αναβοσβήνει για τα αυτοκίνητα.
      Έχω προτεραιότητα, πάω να περάσω απέναντι.
      Βλέπω ένα αυτοκίνητο να έρχεται κατά πάνω μου -με βλέπει και αυτός.
      Δεν αλλάζω το βηματισμό μου, δεν τρέχω, δεν πανικοβάλλομαι.
      Μονάχα περπατώ κανονικά προς τα απέναντι ήρεμα.
      Το αυτοκίνητο πατάει απότομα φρένο σταματώντας κυριολεκτικά είκοσι εκατοστά από το σώμα μου.
      Γυρνώ τσαντισμένος προς τον μεσήλικα οδηγό και χτυπώντας με δύναμη το καπό με την παλάμη μου του λέω:
      "Που πας, θες να με σκοτώσεις, έχεις προτεραιότητα;"
      Ο οδηγός απλά με κοιτά χωρίς να λέει κάτι - το ίδιο με κοιτά και η γυναίκα που κάθεται δίπλα του.
      Περνάν πέντε δευτερόλεπτα, δέκα, δεκαπέντε.
      Περιμένω μία αντίδραση.
      Το φανάρι αλλάζει πάλι, σε κόκκινο για τους πεζούς και ξάφνου ο οδηγός ζωηρεύει σαν να βγαίνει από βαθύ λήθαργο.
      Κάνει να βγει έξω από το αμάξι φωνάζοντας αγριεμένος:
      "Εσύ Πέρασες με κόκκινο, τώρα θα σου δείξω!"

      Διάφοροι περαστικοί που κοντοστέκονταν, τον βάζουν ξανά άρον -άρον στο αυτοκίνητο, σηκωτό κυριολεκτικά.
      "Έχει δίκιο, ο νεαρός… εσύ έχεις άδικό… σήκω φύγε και μη μιλάς…" είναι μερικά από αυτά που προλαβαίνω να ακούσω να του λένε, τραβώντας τον να μπει μέσα στο αμάξι του.
      Αυτός με τον κίνδυνο του λιντσαρίσματος πλέον από τους περαστικούς σηκώνεται και φεύγει.
      Σίγουρα μέσα του αισθάνεται άτυχος.
      "Αν δεν ήταν όλοι αυτοί, θα του έδειχνα εγώ - τον φαντάζομαι να λέει στην γυναίκα του".

      Εγώ αισθάνομαι ανακουφισμένος που έφυγε.
      Είχα βλέπεις αργήσει και στο μάθημα της σχολής καράτε όπου πήγαινα και δεν είχα άλλο χρόνο για χάσιμο.

      Υ.γ.
      Και τα δύο γεγονότα είναι πραγματικά.

      Διαγραφή
  23. Προσωπικά έχω φωνάξει ευγενικά μια τουριστριούλα να έρθει κοντά μου, καθώς καθόμουν στην αμμουδιά και την ρώτησα εάν στην πατρίδα της φέρεται έτσι. Μόλις είχε πετάξει κάτω ένα πακέτο τσιγάρα καθώς περπατούσε στην ακροθαλασσιά.

    Ντράπηκε, πήγε και το μάζεψε.

    Θεωρώ ότι μεγάλο ρόλο παίζει στην Ελλάδα και η έλλειψη οποιασδήποτε τιμωρίας. Στα άλλα κράτη δεν είναι απλώς πιο καθαρός ή πολιτισμένος ο κόσμος. Φοβάται κιόλας. Τα πρόστιμα πέφτουν άμεσα. Και δεν χαρίζονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Για την καθαριοτητα πολεων,
    ισως δεν βγαινει ακριβοδικαιο συμπερασμα...

    Οντως μια τουριστικη περιοχη,
    λογικα δεν θα ειναι τοσο καθαρη
    οσο... οι πλουσιες γειτονιες...

    Αλλα για ...εθνικη καθαριοτητα ,
    οι καθαριστριες αεροπλανων & ξενοδοχειων,
    διδασκουν εθνολογικη αληθεια..

    Τα αεροπλανα & χοτελ
    οπου περασαν γκρουπ Ιαπωνων,
    δεν.. χρειαζονταν καθαρισμο μετα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γνωρίζω βεβαίως καλά ότι μέσα στο σκοτάδι της εποχής και τη μέριμνα του αιώνος η μικρή αυτή ανακάλυψη δεν ενδιαφέρει κανέναν, στα μάτια μου όμως δείχνει πως κάτι αλλότριο συνεχίζει να νεύει πίσω και πέρα από το σκουπιδαριό του παρόντος.
    Το 1962 ο Μάρτιν Χάιντεγκερ αποφάσισε μετά από πολλούς δισταγμούς να επισκεφτεί την Ελλάδα, τη γη των ονείρων του, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε ίσως να βρει χειροπιαστή επιβεβαίωση των νεφελωδών στοχασμών του. Μετά την αρχική απογοήτευση που του προκάλεσε η τουριστική ανοικοδόμηση του τοπίου, αναθάρρησε όταν, συνηθισμένος στις μελαγχολικές σκιές του Μέλανος Δρυμού, αντίκρισε για πρώτη φορά το μεσημβρινό φως του Αιγαίου.
    Η ιερή εγκατάλειψη της Δήλου και η μεγαλοπρεπής περισυλλογή του Παρθενώνα μετέτρεψαν τον ταξιδιώτη σε προσκυνητή – και οι μοναχικοί κίονες του Σουνίου τον προσκυνητή σε ποιητή: «Οι λιγοστοί όρθιοι στύλοι αποτελούσαν για τον άνεμο τις χορδές μιας αόρατης λύρας, της οποίας το τραγούδι ο δήλιος θεός που το βλέμμα του φτάνει στα πέρατα, άφηνε ν’ αντηχήσει στον νησιωτικό κόσμο των Κυκλάδων»
    ..χορδές μιας αόρατης λύρας..ν’ αντηχήσει.. Όχι, δεν έκανα λάθος, αυτά ήταν τα λόγια και του δικού μας ποιητή όταν περιέγραφε σχεδόν μια δεκαετία αργότερα τον ίδιο ακριβώς ναό στο «Επί Ασπαλάθων»: «Απόμερα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας που αντηχούν ακόμη..». Δεν ήταν λογοκλοπή: το κείμενο του Χάιντεγκερ έμεινε ανέκδοτο ως το 1989, υπό μορφή χειρογράφων που δεν γνώριζε κανείς άλλος εκτός από τη γυναίκα του, πόσο μάλλον ο άγνωστός του Σεφέρης.
    Γερμανός στοχαστής από τη Σουαβία ο ένας, Έλληνας ποιητής από τη Σμύρνη ο άλλος. Απ’ όλες τις δυνατές μεταφορές προτίμησαν την ανοίκεια εικόνα της ανεμόπληκτης λύρας για να προσεγγίσουν την ουσία του συγκεκριμένου και μόνο ναού ανάμεσα στους αναρίθμητους άλλους. Αυτό που είδαν και άκουσαν αμφότεροι στο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο δεν ήταν επομένως φαντασιοπληξία. Χαμένη κάπου μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος η λύρα αυτή πρέπει να υπάρχει στ’ αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Βερνη & Ζυρίχη... πραγματικα θα μπορουσε κανεις να περπαταει με ασπρες αθλητικες καλτσες για να μην λερωσει τους δρομους τους! Ισως λιγο λιγοτερο σημερα, αλλα και παλι... (με παντοφλακια ξενοδοχειου ας πουμε).

    Σε οποια πρωτευουσα παντως υπαρχει καθαριοτητα, απο πισω ειναι συνεργεια 24/7 συν προστιμα του σκοτωμου. Μεχρι ειδικα βανακια εχουν για τις καβαλινες των αλογων απο τις αμαξες, στο πεζοδρομημενο κεντρο της Βιεννης - κι ετσι και πεταξεις σκουπιδι, εκει ειδικα, σε πετανε μαζι με το σκουπιδι σου στο αποριμματοφορο πριν ανοιγοκλεισεις βλεφαρο. Ετσι απλα.

    Αποτομη προσγειωση: Αθηνα, Πανεπιστημιου, πριν λιγες μερες, ωρα αιχμης, νταλα ηλιος, κοσμοοοοος, ολοι ιδρωμενοι κατω απο τα παλτα, μποχα παντου, κατουρλιλα, σκουπιδαριο, εγκαταλειψη (η καλυτερη μου, καταλαβαινετε). Χαρτοφυλακας σφιχτα υπο μαλης και ματια χαμηλωμενα, να ξεμπερδευω γρηγορα με το "κλυσμα".

    Μπροστα μου μια παρεα απο τρεις νταρντανες αφρικανες (πολυ σκουροχρωμες), ντυμενες κατι μεταξυ Γκωγκεν και street art, μαντηλες δεμενες σε τεραστιους κοτσους, βραχιολια κτλ. Μου ερχονταν τολυπες μυρωδιας καρρυ-πατσουλι-μασχαλιλα-ποδαριλα, αλλα ελεγα οτι ειναι απο δεξια κι αριστερα, δε μπορει... γυναικες πραμα... μπορει?

    Και αχ τι θαυμα, σταματαει αποτομα η μεσαια, μπροστα στο οφθαλμιατρειο, ανεβαζει λιγο το μακρυ της φορεμα, κανει (ΙΙΙΟΥΟΥΟΥ!) πιπι της χασκογελωντας ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ, σκανε στα γελια και οι αλλες, ψιλοσκουπιζεται (ΙΙΙΑΑΑΑΧΧΧΧ!) με το φουστανι και συνεχιζουν κιουρίες.

    Πλονζον στα ομβρια οι υπολοιποι μην τα πατησουμε, απο τη σαστισμαρα ουτε να διαμαρτυρηθουμε δεν προκαμαμε. Παυλοπουλος φαση.

    Αυτη φταιει που ετσι εχει μαθει? Αυτα (συν-πλην) βλεπει στο κεντρο, αυτα κανει... Η μηπως φταιμε εμεις, που εχουμε πηξει στην αρλουμποθεωρητικολογια και δεν βαζουμε σε ταξη την πολη μας / την χωρα μας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πω πω φρίκη Aphrodite..!
      Γι'αυτό πλέον δεν θέλω ούτε κατά διάνοια να κατεβαίνω στο κέντρο.

      Διαγραφή
  27. Όταν με βλέπει η αδελφή της γιαγιάς μου και μου λέει: "πού θα βγεις; στη σκύζα του ήλιου!" κάποια στιγμή θα ψάξω και βρω τι σημαίνει η λέξη σκύζα. Και θα διαπιστώσω ότι είναι πιο αρχαία η λέξη αυτή ως προς τις τυπωμένες λέξεις των αρχαίων συγγραφέων. Και θα ξέρω από πρώτο αφτί την καθομιλούμενη σημασία της. Έζησα και στην αρχαιότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως έχετε δίκιο.. κάθε οργανισμός είναι κι ένα ζωντανό μνημείο..

      Διαγραφή
  28. Διαβάζω από τη Μιχαήλ Βόδα στη Σύρου και ένα βιβλίο κάποιοπυ Γιασπερς "μαθήματα φιλοσοφίας". "Φέρνουμε μαζί μας εικόνες του ανθρώπου και γνωρίζουμε εικόνες που ίσχυσαν στην ιστορία...Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς να έχουν μία εικόνα για τον εαυτό τους". Ο Γιάσπερς ο σοφός λέει ότι έχω συναισθήματα, ότι σκέπτομαι, ότι έχω εγκέφαλο, ότι συνδέομαι με τον φυσικό κόσμο με τις αισθήσεις μου. Αλλά επειδή είναι χασάπης και γλίτσα πάνω στο χασαπομάχαιρο -το βλέπω καθαρά αυτό- υποψιάζομαι ότι θα πει πολλές φορές τα ίδια πράγματα και θα κάνει κύκλους γύρω από το σιντριβάνι μεσημεριάτικα και θα μπουγελωθεί από τους περαστικούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.