Πέμπτη, Φεβρουαρίου 25, 2016

Τι γυρεύει ο διανοούμενος στο παζάρι;

Η ιστορία άρχισε με τον Σωκράτη.

Ο Σωκράτης έλεγε ότι τον έβαλε ο θεός να τσιγκλάει και να ξυπνάει την πόλη «προσκείμενον  τῇ πόλει ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὥσπερ ἵππῳ μεγάλῳ μὲν καὶ γενναίῳ, ὑπὸ μεγέθους δὲ νωθεστέρῳ καὶ δεομένῳ ἐγείρεσθαι ὑπὸ μύωπός τινος, οἷον δή μοι δοκεῖ ὁ θεὸς ἐμὲ τῇ πόλει προστεθηκέναι τοιοῦτόν τινα, ὃς ὑμᾶς ἐγείρων καὶ πείθων καὶ ὀνειδίζων ἕνα ἕκαστον…» (σαν αλογόμυγα σε άλογο μεγάλο και γενναίο, αλλά νωθρό λόγω μεγέθους… κι εμένα με πρόσθεσε ο θεός στην πόλη για να σας ξυπνάω και να πείθω και να σας μαλώνω τον καθένα).

Τα είπε αυτά στην «Απολογία» του – και ξέρουμε πως του φέρθηκε η πόλη…

Πολύ αργότερα ο Βολταίρος ενσάρκωσε τον τύπο του παρεμβατικού συγγραφέα – και εξέδιδε φυλλάδια και κείμενα όπου υπερασπιζόταν αθώους και κατακεραύνωνε αδικίες.

Τέλος ο Ζολά με την διάσημη παρέμβασή του στην «Υπόθεση Ντρέϋφους» καθιέρωσε τον τύπο του σημερινού «δημόσιου διανοούμενου».

Ποια είναι η αποστολή ενός δημόσιου διανοούμενου;

Με δημόσιο διανοούμενο εννοώ αυτόν που δεν κλείνεται στο γραφείο του να γράφει μελέτες, αφηγήματα, ποιήματα και δοκίμια – αλλά αυτόν που εκτίθεται μέσα από τα ΜΜΕ (και το blog είναι ένα τέτοιο) λέει δημόσια τη γνώμη του για θέματα κοινού ενδιαφέροντος και δίνει μάχες υποστηρίζοντας την άποψή του.

Βέβαια και ο άλλος, ο «ιδιωτικός» πνευματικός άνθρωπος, μπορεί να επηρεάσει την Κοινή Γνώμη μέσα από τα βιβλία που εκδίδει – η διαφορά είναι πως η επίδρασή του είναι πολύ πιο αργή και μακροχρόνια. (Μερικές φορές αυτό είναι θετικό).

Ποια πρέπει να είναι η στάση του δημόσιου διανοούμενου απέναντι στη χώρα του και το κοινό της; (Βασική προϋπόθεση: να είναι ανεξάρτητος. Γιατί υπάρχουν και οι κρατικοί διανοούμενοι και οι κομματικοί τοιούτοι).

Ένας Σέρβος συγγραφέας (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του) είχε πει ότι σε καιρούς κρίσης, ο τίμιος πνευματικός άνθρωπος πρέπει να στηρίζει την γνώμη των αντιπάλων.

Voltaire
Αν αυτό ακούγεται περίεργο (ακόμα και «προδοτικό») εγώ όταν το διάβασα αναπήδησα. Γιατί το έκανα ήδη εδώ και χρόνια (και το πλήρωσα ακριβά) από καθαρό ένστικτο.

Τι νόημα έχει να πηγαίνεις με τους πολλούς; Αυτοί που έχουν την ανάγκη σου είναι οι λίγοι. Δημοκρατία είναι αυτό το πολίτευμα όπου κυβερνάει η πλειοψηφία – αλλά προστατεύεται η μειοψηφία. Αλλιώς έχουμε δικτατορία της πλειοψηφίας και καταπάτηση των δικαιωμάτων των υπολοίπων.

Έτσι στον πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας βρέθηκα – σχεδόν μόνος – από την μεριά των Βόσνιων. Έτσι υπερασπίστηκα τα δικαιώματα της τουρκικής και μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα (ως γνωστόν η πρώτη επισήμως ονομάζεται μουσουλμανική και η δεύτερη …δεν υπάρχει. Κι ας ισχύει διεθνώς το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού:  είσαι αυτό που νιώθεις).)

Από διάφορους σχολιαστές κατηγορούμαι ότι κάνω μονόπλευρη κριτική στους Έλληνες. Μάλιστα κάποιος, μαθαίνοντας ότι στην Γερμανία κυκλοφορεί ένα βιβλίο μου με τίτλο «Για όλα φταίνε οι Γερμανοί», αντέδρασε γράφοντας: Γιατί αυτά δεν τα λέτε εδώ; Όλο με τους Έλληνες τα βάζετε!»

Θεωρώ την απάντηση αυτονόητη – αλλά παρόλα αυτά την παραθέσω. Τι νόημα έχει να κάνω κριτική για τους ξένους στην Ελλάδα, αφού δεν μπορούν ούτε να την διαβάσουν; Το μόνο αποτέλεσμα που έχει μία τέτοια κριτική είναι να δώσει δικαιολογίες και ελαφρυντικά στους Έλληνες – που έτσι κι αλλιώς πιστεύουν πως «για όλα φταίνε οι ξένοι».

Emile Zola
Κριτική για τους ξένους κάνω στη γλώσσα τους και στη χώρα τους. Σε δεκάδες άρθρα, συνεντεύξεις, τηλεοπτικές εκπομπές, αναλύοντας το ελληνικό πρόβλημα, έχω επισημάνει παράλληλα με τις ευθύνες των Ελλήνων, και τις δικές τους ευθύνες.

Και φυσικά είμαι πιο σκληρός με τους Έλληνες («φάπες» αποκαλεί τις απόψεις μου γνωστός σχολιαστής του blog) διότι είμαι ακριβώς το αντίθετο από τους λαϊκιστές πολιτικούς που ο λαός ακούει όλη μέρα. Εκείνοι του χαϊδεύουν τα αυτιά – εγώ τους τα τραβάω. «Οποίος αγαπάει παιδεύει» λέει μία σοφή παροιμία.

Ξαναγυρίζουμε στο αρχικό ερώτημα: πρέπει ο διανοούμενος να κατεβαίνει στην αγορά σαν τον παλαιό Σωκράτη; Και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του;


Υ. Γ. Ανάλογο κείμενο με παρόμοιο τίτλο είχα γράψει και πολύ παλιότερα. Φιλοξενείται στους «Δρόμους».

139 σχόλια:

  1. Αγαπητέ κ Δήμου,
    Είμαι τυχερός που μου δόθηκε η ευκαιρία να επικοινωνώ μαζί σας. Μέχρι πρόσφατα, λίγους τέτοιους ανθρώπους γνώρισα από τα βιβλία τους και αφού είχαν φύγει από τη ζωή προ πολλού. Έχετε την ευφυΐα και τη λογική να παίρνετε τη σωστή θέση σε όλα τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τον τόπο και είναι κρίμα που δεν γίνατε πρωθυπουργός αυτής της χώρας. Βλέποντας βέβαια ποιοι έχουν γίνει πρωθυπουργοί τα τελευταία χρόνια, η θέση δεν θα ήταν ιδιαίτερα τιμητική για σας, αλλά είμαι βέβαιος πως με εσάς πρωθυπουργό, η θέση της χώρας στο κόσμο θα ήταν πολύ καλύτερη. Αντί αυτού κάνετε ότι καλύτερο θα μπορούσε να κάνει ένας σοφός πολίτης, να ανοίξει τα μάτια των συμπολιτών του. Να είστε πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανονικά δεν θα έπρεπε να δημοσιεύσω αυτό το τόσο εγκωμιαστικό σχόλιο - αλλά έχω φάει τόσο ξύλο τελευταία από αρνητικούς ή ειρωνικούς σχολιαστές που σκέφθηκα ότι δικαιούμαι μία καλή κουβέντα. Ευχαριστώ λοιπόν Σάκη για τα καλά λόγια - και πιστέψτε με ότι είμαι ευτυχής που δεν έγινα πρωθυπουργός αυτής της χώρας. Νομίζω ότι χειρότερο καψώνι δεν θα μπορούσε να μου συμβεί...

      Διαγραφή
  2. Αυτό το «εμείς οι διανοούμενοι» μου θυμίζει εκείνο το «εμείς οι καλλιτέχνες» της συμπαθέστατης Άντζελας Δημητρίου. Και μόνο η χρήση του συγκεκριμένου χαρακτηρισμού υπονοεί πως κάποιοι «μορφωμένοι» έχουν την ικανότητα να διανοούνται ορθά περί παντός επιστητού, ενώ οι «αμόρφωτοι» όχι. Δεν υπάρχουν διανοούμενοι. Υπάρχουν μονάχα ειδικοί που εκφέρουν γνώμη – όχι θέσφατα – στους τομείς της αρμοδιότητάς τους και τίποτα παραπάνω. Σε ηθικά και πολιτικά ζητήματα ο καθένας είναι τόσο διανοούμενος όσο και οποιοσδήποτε άλλος. Οι αυτοχρισμένοι μάλιστα «διανοούμενοι» είναι ίσως ακόμη λιγότερο διανοούμενοι από τον «απλό» κοσμάκη λόγω της χαρακτηριστικής οίησης που προκαλεί η αδιάγνωστη ημιμάθεια. Η χρήση του όρου «διανοούμενος», και μάλιστα από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο, δηλώνει κατ’ εμέ στην καλύτερη περίπτωση έλλειψη καλού γούστου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πουθενά δεν έγραψα "εμείς οι διανοούμενοι". Ευχαριστώ πάντως που με παραβάλατε με την Άντζελα Δημητρίου.

      Διαγραφή
    2. Δίνετε σαν παράδειγμα την Άντζελα Δημητρίου που είπε "εμείς οι καλλιτέχνες".

      Πρώτον, είναι καλλιτέχνης. Ειδικού κοινού, ειδικού σκοπού, ειδικού ρεπερτορίου – αλλά είναι. Εκτός και αν έχετε εσείς τα κλειδιά του ορισμού ‘καλλιτέχνης’.

      Δεύτερον, όταν ο Μάνος Χατζιδάκις συμμετείχε στην Ένωση Συνθετών, είχε να κάνει με το αντίστοιχο της Άντζελας Δημητρίου σε συνθέτες. Τους φερόταν ευγενικότατα και χωρίς ίχνος έπαρσης. Κάτι ξέρετε παραπάνω – ή κάτι ήξερε αυτός;

      Τρίτον, ο καθένας στον τομέα του. Συνύπαρξη δεν σημαίνει ομοιότητα ή ταύτιση. Δεν συγκρίνονται η Άντζελα Δημητρίου και ο Νίκος Δήμου. Όπως δεν συγκρίνονται τα Άρλεκιν με το Άξιον Εστί (βιβλία είναι και τα δύο).

      Τέταρτον, αυτή η φράση είναι απίστευτη: «Οι αυτοχρισμένοι μάλιστα ‘διανοούμενοι’ είναι ίσως ακόμη λιγότερο διανοούμενοι από τον ‘απλό’ κοσμάκη λόγω της χαρακτηριστικής οίησης που προκαλεί η αδιάγνωστη ημιμάθεια.» Το λέτε γενικά, οπότε ας το απευθύνουμε στον Ουμπέρτο Έκο. Διαβάστε το βιβλίο ‘Η Σημειολογία στην Καθημερινή Ζωή’ (συλλογή άρθρων του σε εφημερίδες) και να δούμε εάν θα θελήσετε να το επαναλάβετε.

      Διαγραφή
    3. Πώς να το κάνουμε φίλε Anonymous. Άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο, λέει ο λαός. Αν επιπλέον του αγράμματος είναι κι αμόρφωτος, ακόμη χειρότερα. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε όλα, όσο κι αν η τωρινή κυβέρνηση είναι κατά της αριστείας. Όταν γράψεις κι εσύ βιβλία που θα κυκλοφορήσουν σε όλον τον κόσμο, θα σε πούμε κι εσένα διανοούμενο.

      Διαγραφή
    4. Συνήθως οι αμόρφωτοι δεν έχουν την αναλυτική σκέψη και την παιδεία που έχουν οι μορφωμένοι - έχουν περιορισμένες ικανότητες αντίληψης και έκφρασης. Από την άλλη υπάρχουν βέβαια και οι ιδεοληπτικοί, καθώς και οι "παραμορφωμένοι".

      D.

      Διαγραφή
    5. Δεν το είπατε αλλά -σαφώς-το υπονοήσατε! Πάντως "στην εποχή σας"(sic) η Άντζελα είχε μεγαλύτερο "σουξέ" και αυτό όσο και να μην θες, πονάει ρε γαμώτο...
      D.

      Διαγραφή
  3. Έχετε την καλοσύνη να μεταφράσετε το παρακάτω απόσπασμα?

    ---Begin---
    »Wir Griechen verdanken den Deutschen viel. Unseren ersten König, unser Recht, die neo-klassische Architektur und viele Ausgrabungen. Und nicht zu vergessen: unsere Identität oder zumindest einen Teil davon.« Und das ist eher ein Unglück. Denn seit Winckelmann die alten Hellenen erfand und den Mythos einer idealen Staatswelt in der griechischen Antike ansiedelte, wurde das Ego der Griechen allmählich etwas zu groß für ihr Land. Schließlich sollten sie auch noch Europäer werden und waren auch damit, wie sich inzwischen herumgesprochen hat, restlos überfordert ... Nikos Dimous neue Reflexionen »über das Unglück der Griechen« sind in der Form platonischer Dialoge geschrieben. Er und seine internationalen Gesprächspartner wundern sich über so manches: warum Griechen im Ausland plötzlich zivilisiert Auto fahren, warum sie schon zur Begrüßung über alles klagen und was es mit dem griechischen Licht auf sich hat. Gut, dass es nun endlich eine Erklärung für alles gibt und einen Nachfolgeband für Dimous wunderbar geistreichen Bestseller »Über das Unglück, ein Grieche zu sein«.
    ---End---

    Πηγή: http://www.amazon.de/Die-Deutschen-sind-allem-schuld/dp/3888979390/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1456395206&sr=8-1

    k2825

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα μεταφράσω το πρώτο μέρος γιατί δεν έχω ποτέ μεταφράσει τον εαυτό μου από καμία γλώσσα - και το δεύτερον γιατί η εικόνα που δίνει μία φράση για ένα βιβλίο 120 σελίδων είναι αναγκαστικά ελλειπής και παραμορφωμένη. Το αδικεί.

      Αλλα αφού επιλέξατε το κείμενο, προφανώς καταλαβαίνετε τι γράφει - οπότε γιατί δεν το μεταφράζετε εσείς;

      Διαγραφή
    2. Για λόγους συνέπειας ... Διότι - όπως έγραψα και σε προηγούμενη συζήτηση διαφωνώντας μάλιστα με άλλους σχολιαστές - θεωρώ ότι η οποιαδήποτε "λογοτεχνία" είναι επί της ουσίας μη μεταφράσιμη.

      Εξαιρώ μόνον την μεταγραφή του κειμένου σε άλλη γλώσσα από τον ίδιο τον δημιουργό του ... έτσι και η παράκληση ...

      k2825

      Διαγραφή
  4. Ο διανοούμενος συμβάλει εξαιρετικά εάν παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή.

    Δεν είναι μόνο η πιο εκλεπτυσμένη, βασανισμένη και εναλλακτική σκέψη. Είναι επίσης ότι η αληθινή διανόηση – σαν την αληθινή τέχνη – είναι εκ φύσεως αναρχική.

    Πέραν του Νίκου Δήμου, άλλα σύγχρονα παραδείγματα που οι περισσότεροι θυμόμαστε:

    Ο Χατζιδάκις. Ανατρεπτικός, καυστικός, πρωτοπόρος. (Τι διαφορά με τον μονίμως στρατευμένο Μίκη!)

    Ο Έκο. Ένα από τα πρώτα άρθρα του που με είχαν εντυπωσιάσει, αναφερόταν σε έναν πιανίστα που σε ένα κοντσέρτο ζήτησε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα από βομβαρδισμούς στο Βιετνάμ. ‘Δεν χωράει η πολιτική στην τέχνη!’ φώναζαν οι περισσότεροι. «Τι θα λέγαμε σε ένα σερβιτόρο που πριν μας σερβίρει την μπριζόλα μας, θα ήθελε να μας ενημερώσει για την πολιτική του άποψη; Καλή μας όρεξη» τελείωνε το άρθρο.

    Υπάρχουν και καθαρόαιμοι δημοσιογράφοι που, αν δεν αγγίζουν την διανόηση, αγγίζουν την ηρεμία και καθαρότητα που εμπεριέχεται στη διανόηση. Σπάνιο είδος αλλά ανεκτίμητο. Εδώ βάζω τον Αλέξη Παπαχελά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι των βιβλιοθηκών και των αμφιθεάτρων σπάνια είναι σε θέση να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε περιβάλλον παραγωγής.

      πχ Πόσοι μεγάλοι στρατηλάτες προήλθαν από τις τάξεις των καθηγητών στις σχολές πολέμου οποιασδήποτε χώρας?

      Η αποτελεσματική παρέμβαση στην πραγματικότητα απαιτεί άλλες ποιότητες από εκείνες της ανεξέλεγκτης θεωρητικολογίας και των διαπιστωτικών προσέγγισεων που υιοθετεί η πλειοψηφία των "διανοουμένων".

      k2825

      Διαγραφή
    2. Το ότι οι μεγάλοι στρατηλάτες δεν υπήρξαν καθηγητές σε Σχολές Πολέμου, υπονοεί σαν αυτονόητο ότι ένας διανοούμενος θα επέλεγε να γίνει και στρατιωτικός. Και αν το έφερνε έτσι η ιστορική συγκυρία, ένας διανοούμενος θα μπορούσε να είναι και μακελάρης.

      ΟΚ, ο καθένας έχει μια άποψη.

      Διαγραφή
    3. @Yannis H
      2016-02-25 10:21:07+00:00

      > άλλα σύγχρονα παραδείγματα που οι περισσότεροι θυμόμαστε:

      Βασίλης Ραφαηλίδης.

      > Ο Έκο. Ένα από τα πρώτα άρθρα του που με είχαν εντυπωσιάσει, αναφερόταν σε έναν πιανίστα που σε ένα κοντσέρτο ζήτησε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα από βομβαρδισμούς στο Βιετνάμ.

      Στον Maurizio Pollini.

      Διαγραφή
    4. Ραφαηλίδης: Ο ατάλαντος σινεματζής που αφού κατάλαβε - νωρίς ευτυχώς - ότι το κινηματογραφικό πλατό είναι "βαρύ" για έναν θεωρητικό του δικού του "διαμετρήματος" το έριξε στην κριτική κινηματογράφου - ο πνευματικός πατέρας της πλειονότητας των διανοουμενίστικων πιλαφιών που φάγαμε επί δεκαετίες ως ελληνική κινηματογραφική πρωτοπορία.

      "Κριτικός κινηματογράφου" (αλλά και κατ επάγγελμα κριτικός γενικότερα): Ο ευνούχος που εκφέρει άποψη για το τι πρέπει να κάνουν και τι όχι ΟΙ ΑΛΛΟΙ στο χαρέμι ...

      Διαγραφή
    5. Άδικο σχόλιο για τον Βασίλη Ραφαηλίδη. Είχα διαφωνήσει συχνά μαζί του σε τηλεόραση και ραδιόφωνο (ως γνωστόν ήταν "παλαιοκομμουνιστής" όπως όριζε τον εαυτό του) αλλά ήταν έντιμος και οξυδερκής. Υπερασπίστηκε τις απόψεις του μέχρι και στο δικαστήριο (περί μη "καθαρόαιμων" Ελλήνων). Σαν κινηματογραφικό κριτικό δεν είμαι αρμόδιος να τον κρίνω, αλλά σαν πολιτισμικό κριτικό εκτιμώ το θάρρος και το χιούμορ του.

      Διαγραφή
    6. Δε χρειάζεται να πας τόσο μακριά φίλε Κ2825. Κοίτα μόνο τους δικούς μας οικονομολόγους, συχνά διεθνούς φήμης, που ανέλαβαν ηγετικές θέσεις, από Αντρέα μέχρι Βαρουφάκη. Ο πακιστανός με τον οποίο μόλις παζάρευα πιζάμες στη λαϊκή θα ήταν πολύ αποτελεσματικότερος στη διαχείριση των οικονομικών της χώρας και δεν κάνω καθόλου πλάκα.

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμοι, μπερδεύετε τους τεχνοκράτες (ειδήμονες και μη) με τους διανοούμενους.

      Άλλο το ένα - άλλο το άλλο.

      Διαγραφή
    8. Καθόλου άδικο το σχόλιο μου για τον Ραφαηλίδη. Και μόνον οι κριτικές του για τον "Ταξιτζή", την "Φωλιά του Κούκου" και το δικό μας "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο" θα έπρεπε να οδηγήσουν στην πλήρη εξαφάνιση του από το στερέωμα των κριτικών κινηματογράφου. Σας προτείνω να αγοράσετε το πολύτομο "λεξικό ταινιών" του - τρελά γέλια - ή να αναζητήσετε παλιά τεύχη των περιοδικών του - ακόμα τρελότερα γέλια.

      Δεν πρόκειται φυσικά να συζητήσω καν για την κατευθυνόμενη αρθρογραφία του εναντίον του Φίνου αλλά και πολλών νέων τότε Ελλήνων σκηνοθετών (πχ Νίκος Νικολαΐδης) που γινόταν πάντα υπό συγκεκριμένη πολιτική οπτική και με πρόδηλη κομματική ατζέντα.

      k2825

      Διαγραφή
    9. Τον Παπαχελά δεν τον έχω γνωρίσει προσωπικά,ρώτησα όμως έναν συνάδελφο που έκανε ιδιαίτερα μάθηματα στο παιδί του και μου είπε ότι ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΛΑ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ αλλά... ένα χρόνο που έκανα μάθημα στο παιδί του ένα ποτήρι νερό δεν μου πρόσφερε...

      Τα ίδια και με την Λιάνα την Κανελή- και χειρότερα.

      Συμπέρασμα:Η τηλεόραση σε κάνει σκληρό άνθρωπο - κάτι θα ξέρει και ο κύριος Δήμου επ' αυτού.

      (γιατί η μία ανάγνωση μπορεί να είναι ότι λέμε το αντίθετο απο την επικρατούσα άποψη ως υποχρέωση, αλλά η άλλη ανάγνωση είναι οτι ΑΥΤΟ ΠΟΥΛΑΕΙ).

      D.


      D.

      Διαγραφή
    10. Ένα βίντεο του Ραφαηλίδη στο YouTube αξίζει όσο το βάρος της Γης σε Pu.

      Διαγραφή
    11. @Ein Steppenwolf
      2016-02-25 11:04:21+00:00

      > > > άλλα σύγχρονα παραδείγματα που οι περισσότεροι θυμόμαστε:

      Κωστής Παπαγιώργης.

      Διαγραφή
  5. @Nikos Dimou
    2016-02-25T10:38:00+02:00

    > ἵππῳ μεγάλῳ μὲν καὶ γενναίῳ» (σε άλογο μεγάλο και γενναίο).

    Μάλλον «ράτσας» ή «καθαρόαιμο» («από καλή γενιά») είναι το άλογο, όχι «γενναίο».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστή παρατήρηση. Με παρέσυρε η ομοιότητα των λέξεων - άλλη μία υπενθύμιση πως η αρχαία και η σημερινή γλώσσα μοιάζουν αλλά δεν ταυτίζονται.

      Διαγραφή
  6. Ρώτησα τον Ιπποκράτη γιατί είναι δακρυσμένος. Με ρώτησε εμένα να του πω: ποια όργανα του βιολογικού συστήματος του οργανισμού μου βρίσκονται σε "κρίση" στους "καιρούς της κρίσης". Κανένα, δικέ μου -είπα- και μην κλαις. Τώρα τον έχουν γερό ποτήρι ανατολίτικο οι χορευτές της χθόνιας σκοτεινιάς και τους ψυχαγωγεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Anonymous, ξέρεις γιατί ο Ιπποκράτης είναι δακρυσμένος? Γιατί βλέπει τους κάφρους που κατοικούν στη χώρα του (εξαιρούνται οι λιγοστοί διανοούμενοι).

      Διαγραφή
    2. Ο διανοούμενος στο σύγχρονο ή αρχαίο παζάρι συζητάει με τους άλλους ηχομονωμένους παλιαβιάρηδες την προμελέτη και την μεθόδευση του στησίματος των αιματηρών ντολαπιών κατά της ζωής. Τι μπορεί αυθεντικότερο να βιώσει. Αν είναι η χώρα μας των κάφρων και οι διανοούμενοι μας είναι κάφροι. Ο συρφετός των διανοουμένων σωματοποιεί στους ροδαμούς την κερδοσκοπία σαν ακρότατη πληγιαστική έξαρση του Κόσμου και οπτεύει τη ζωή σαν εκδιδόμενη μπαλαρίνα στο λουνα παρκ του παζαριού. Ο διανοούμενος από το λασπωμένο μυαλό του γυρεύει μιαν δολοφονικής προοπτικής τακτοποίηση της σκέψης και της ύλης του σώματος μας. Οι διανοούμενοι ποτέ δεν τρέχουν χαρούμενοι στην απλωσιά της γέφυρας του υδρογόνου. Ποιος τους εμπιστεύεται; Ας δούμε τον Ζουράρι. Από τους Ευρωλιγούρηδες στην έμπρακτη γενοκτονία του λαού μας με τα μνημόνια...

      Διαγραφή
  7. Νίκο εσένα όπως και εμένα ο θεός μας έβανε να τσιγκλάμε ..αυτό μάθαμε αυτό θα κάνουμε(άτακτος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι με μία διαφορά όμως, τον ένα Νίκο τον έβαλε ως αλογόμυγα και τον άλλο ως...μύγα.

      D.

      Διαγραφή
  8. δυστυχώς η πατρίδας μας απόλεσε την ανεξαρτησία και η κατάσταση είναι τραγική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παίρνω τη ζωή στα σοβαρά27 Φεβρουαρίου, 2016 07:40

      Θα κερδίσουμε την κυριαρχία μας στην πατρίδα με την παιδεία. Δημόσιοι διανοούμενοι είναι και οι επιστήμονες που ...εκλαϊκεύουν την... Φυσική. (Οι λοιπές επιστήμες θα περιμένουν την σειρά τους. Οι ειδικοί πανεπιστημιακοί να πούμε πολύ πρόθυμοι και γνώστες· πολλή ερμηνεία). Ξένοι διάσημοι και ευπώλητοι και δικοί μας ευπώλητοι και διάσημοι εκλαϊκευτές είναι -όλοι- για τα μπάζα - εκτός από Schiller (Motion Mountain) και τον Ξανθόπουλο (Περί Αστέρων και Συμπάντων) που δεν προπαγανδίζουν. Αν ζούσα στην εποχή του Κωλέτη! Την Φυσική θα μου την εκλαΐκευε η μαϊμού του.

      Διαγραφή
  9. Οι δημόσιοι -όλοι οι δημόσιοι όλων των καιρών- κάμνουν την σύγκριση: "εγώ στον καιρό της ύπαρξης είμαι (για) να νιώθω πολύ καλύτερα από εσένα - εγώ είμαι - πάρα πολύ είμαι εγώ - ου ου ου πόσο είμαι - εγώ είμαι για να 'μαι". Ή νιώθουμε αυτό ή εξουσιαζόμαστε στα βλαμμένα λόγια τους και πονάμε. Η εξουσία μισεί το ποίημα της ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "εκτίθεται μέσα από τα ΜΜΕ, λέει δημόσια τη γνώμη του για θέματα κοινού ενδιαφέροντος και δίνει μάχες υποστηρίζοντας την άποψή του."

    "μπορεί να επηρεάσει την Κοινή Γνώμη μέσα από τα βιβλία που εκδίδει"

    "Βασική προϋπόθεση: να είναι ανεξάρτητος"

    "πρέπει να στηρίζει την γνώμη των αντιπάλων"


    ο βαρουφάκης που έχει ευρεία μόρφωση, συγκροτημένη σκέψη πληροί όλα τα παραπάνω, είναι διανοούμενος; αν όχι, γιατί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα ο Βαρουφάκης είναι διανοούμενος - απλώς εγώ (και πολλοί άλλοι) διαφωνώ με τις απόψεις του.

      Διαγραφή
    2. @P: "ο Βαρουφακης ανεξαρτητος"? Please think again... :)

      @Don: "Σιγουρα ο Βαρουφακης ειναι διανοουμενος". Οχι, ειναι intellectual "patent" troll. Τι σου κανω βραδιατικα, σε βαζω να ψαχνεις νεες ορολογιες, αλλα ετσι ειναι, το διαβασα πριν λιγο στο blog ενος πολυ ωραιου τυπου, οτι "οποιος αγαπαει παιδευει". Νιαου!

      Διαγραφή
    3. Intellectual "patent" troll! Υπέροχο. Θεά είσαι απλώς θεά!

      Διαγραφή
  11. Ποιος ο ρόλος του διανοουμενου?

    Κύριε Δήμου δύσκολη η ΄β ερώτηση που θέσατε. Η αντισυμβατικότητα σας πιστεύω οτι αγαπήθηκε πολύ ακόμα και από αυτούς που διαφωνούν συχνά μαζι σας. Στην αρχη διαφωνουν, μετά αμφιβάλλουν και μετά ξανα-ψαχνουν οι ιδιοι σε πηγές που δεν ειχαν δει παλιοτερα. Και αυτή πιστεύω είναι η νίκη σας και η συμβολή σας στην κοινωνια. Ή αν θελετε αυτή θα έπρεπε να είναι του εκαστοτε διανοουμενου.

    Βέβαια (για να κανουμε και λιγο κριτικη)ίσως κάποιες φορές αρκετοι αξιολογοι ανθρωποι του δικου σας στυλ (βλ. Ρεπουση, Τζημερος) ή ακομα και σεις ο ιδιος φαινεστε να μην εξηγείτε επαρκως αυτα που εννοειτε σε κοινο που a priori δεν "τα παιρνει και πολυ ευκολα". Δηλαδη εχετε σπανιως δωσει την εντυπωση οτι ξερετε πως η αληθεια ειναι στο γκρι, οι αντιπαλοι λενε ασπρο αλλα εσεις θα πειτε μαυρο για να το "φερεται στα ισια" (βλ. η πληρης αρνηση της πολιτιστικης συμβολης του Βυζαντιου για να χτυπηθει το παπαδίστικο, σκοταδιστικο κατεστημενο).

    Πιστεύω οτι καποιος του δικου σας διαμετρηματος δεν εχει αναγκη απο τετοια τακτικη. Αν η αληθεια ειναι γκρι πειτε γκρι. Θα σας καταλαβουν απλως οχι κατευθειαν. Αν πειτε μαυρο θα σας επιτεθουν και φοβαμαι πως ισως ετσι τους χασετε τελειως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές φορές η αντίσταση στο άσπρο θεωρείται μαύρο - ενώ είναι μη-άσπρο, δηλαδή γκρι. Εγώ σχεδόν ποτέ δεν είμαι απόλυτος (π.χ. ούτε στο Βυζάντιο) αλλά μόλις αμφισβητήσω κάτι μου κολλάνε τη ρετσινιά...

      Διαγραφή
  12. Μπα, αφού δεν γράφεις αρκετά καλά ποιήματα, σημαίνει ότι δεν έχεις υποφέρει αρκετά!

    Έχεις υποφέρει "μέτρια" όπως μέτρια είναι και τα ποιήματα.
    Γιατί έχεις ελπίδα ακόμα...

    Αλλά με όλα αυτά που έρχονται, είμαι σίγουρος θα βελτιωθείς - τάχιστα.

    Ας το δούμε αισιόδοξα!
    Είναι και αυτό ένα κάποιο κέρδος!

    Με αγάπη
    D.

    (I'm back- αν και δεν νομίζω ότι έλειψα από κανέναν...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. αυτό είναι ΕΊΔΗΣΗ!!! http://tokoutsavaki.blogspot.gr/2016/02/gazprom.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άτακτη Ροπαλοφόρος25 Φεβρουαρίου, 2016 16:30

      Δεν θα διαμετακομισθώ εις την είδηση. Η όραση μου δεν βλέπει ειδήσεις. Θέλεις τυφλότητα; θέλεις μίσος για την ανθρωπότητα;
      Η είδηση:
      - ευνοεί τον προβληματισμό, τη μάθηση και προβάλλει το ωραίο.
      - ευαισθητοποιεί, καταγγέλει, αμφισβητεί, ασκεί οραματική, ερωτική και πολιτειακή κριτική.
      Στις προεξέχουσες ευαισθησίες της σωτήριας ενημέρωσης είμαι θεόστραβη. Τι να κάνω, γιατρέ μου;

      Διαγραφή
    2. Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, υπάρχει πολλή περιεχόμενο(πληροφόρηση@παραπληροφορηση)) , που αποσκοπεί στον επηρεασμό ανθρώπων αφυπνίζοντας ισχυρό συναίσθημα. Κατά τη γνώμη μου, ένας από τους στόχους αυτής της δράσης είναι να χτίσουμε διαρκή διχασμό, μεταξύ όλων των κοινωνικών ομάδων. Ένας τρόπος δημιουργίας αυτής είναι οι διαφορές, η ριζοσπαστικοποίηση η γλώσσα συζήτησης μας .
      Συχνά, μετά την ανάγνωση των ειδήσεων, το αίμα αρχίζει να στριφογυρίζει και να θέλω να φωνάξω...... τον θυμό μου.(ataktos)

      Διαγραφή
    3. Ένας ρόλος για τους διανοούμενους είναι η ψύχραιμη ανάλυση των θεμάτων έτσι που και να γίνονται κατανοητά και να μην φορτίζονται συναισθηματικά.

      Διαγραφή
  14. Κύριε Δήμου, διατυπώνετε μια περίεργη και καθόλου πειστική αντίληψη για την άσκηση κριτικής, επικαλούμενος γλωσσικούς / γεωγραφικούς παράγοντες.

    Γράφετε:
    "Τι νόημα έχει να κάνω κριτική για τους ξένους στην Ελλάδα, αφού δεν μπορούν ούτε να την διαβάσουν; [...] Κριτική για τους ξένους κάνω στη γλώσσα τους και στη χώρα τους."

    1. Αυτό σημαίνει πως θεωρείτε περιττό ότι οι Έλληνες μαθαίνουν τι γνώμη έχετε για ενδεχόμενα λάθη των Γερμανών, για παράδειγμα (και αντίστροφα);

    Κριτική σε ανθρώπους (ή χώρες ή καταστάσεις σε χώρες) έχει νόημα μόνο τότε όταν εκείνοι / εκεί σάς καταλαβαίνουν (είτε στο πρωτότυπο, είτε σε μεταφράση); Διαφορετικά δεν έχει;

    Με ποιο σκοπό ασκεί κάποιος κριτική; Μόνο για να τη διαβάσουν εκείνοι στους οποίους ασκείται; Δεν θα έπρεπε να είναι μια πράξη προς ενημέρωση ενός ευρύτερου κοινού, δηλαδή όλων αυτών που ενδιαφέρονται για κάποιο θέμα (ανεξάρτητα από εθνικότητα, γλώσσα, χώρα κ.λπ.);

    2. Όταν δημόσιος διανοούμενος είναι για εσάς κάποιος που "λέει δημόσια τη γνώμη του για θέματα κοινού ενδιαφέροντος και δίνει μάχες υποστηρίζοντας την άποψή του" δεν νομίζετε ότι σωστό (και αναγκαίο) θα ήταν να παρουσιάσει τη γνώμη και τις απόψεις του (όσον αφορά το εκάστοτε θέμα) πλήρως, ολοκληρωμένα – με την έννοια να μην διαφοροποιήσει ποιο είναι το κοινό του, να μην παρουσιάσει την κριτική του με επιλεκτικό τρόπο; Δεν νομίζετε ότι διαφορετικά αυτός ο διανοούμενος κρύβει κάτι στο κοινό του (δηλαδή κάτι από τη γνώμη και τις απόψεις του); Ακόμα και αν αυτό δεν γίνει με δόλιες προθέσεις, αλλά απλώς γιατί αυτός ο διανοούμενος θεωρεί πως ξέρει ποιες πληροφορίες (από το σύνολο των απόψεών του) είναι χρήσιμες για το συγκεκριμένο κοινό.

    3. Ας υποθέσουμε πως θέλετε να κάνετε κριτική στον ΟΗΕ ή στην ΕΕ: Σε ποια γλώσσα θα την ασκήσετε; Και ποιος θα ήταν ο αποδέκτης της κριτικής, δηλαδή αυτός που θα (έπρεπε να) την διαβάσει;

    4. Ρόλο παίζει και ένας χρονικός παράγοντας: Σύμφωνα με τα κριτήριά σας, κριτική σε γεγονότα του παρελθόντος δεν θα υπήρχε, σε περίπτωση που οι υπεύθυνοι δεν ζούνε πια. Για παράδειγμα: ποιος θα ήταν ακόμα αποδέκτης κάποιας κριτικής στον ναζισμό της εποχής 1933-1945 (με εξαίρεση ίσως κάποιους 90άρηδες);

    Αυτές είναι οι απορίες και αντιρρήσεις που μου έρχονται στο νου αυθόρμητα. Μάλλον υπάρχουν και άλλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγγνώμη αλλά οι αντιρρήσεις σας δεν με πείθουν. Θεωρώ πως μία κριτική πρέπει να απευθύνεται σε αυτούς που τους αφορά άμεσα. Όσο για την απορία σας - αν έκανα κριτική στην Ε.Ε. η στον ΟΗΕ θα χρησιμοποιούσα τα Αγγλικά που είναι η πιο διαδεδομμένη γλωσσα.

      Διαγραφή
    2. Δηλαδή αν – λέμε τώρα – οι Γερμανοί or whoever καταπίεζαν – υποθετικά μιλάμε, δεν γίνονται αυτά – με κάποιο τρόπο τους Έλληνες κλπ, η κριτική επί της καταπίεσης θα έπρεπε να απευθύνεται αποκλειστικά στους καταπιεστές και μάλιστα στη γλώσσα τους, ώστε να μην πάρει τίποτα το αυτί του καταπιεζόμενου και του μπούνε περίεργες ιδέες, π.χ. να βγάλει γλώσσα, να σηκώσει κεφάλι και λοιπές ανορθολογικές συμπεριφορές. Φαντάζομαι μια κριτική του στυλ «Καταπιεστή, πώς καταπιέζεις έτσι και συ ρε παιδί μου!».. Παρεμπιπτόντως είχα την εντύπωση πως και η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ. Προσωπικά το να μιλάνε σε ξένη γλώσσα για μένα πίσω από την πλάτη μου θα το θεωρούσα στην καλύτερη περίπτωση αγενές. Εκτός αν η κριτική αφορά παντελώς(;) άσχετα με μας εσωτερικά τους ζητήματα του τύπου «Ο Ρομαντικός μύθος της Γερμανικής Ανωτερότητας», «Ο ΟΗΕ ως παρακλάδι του State Department» κλπ – όχι φυσικά πως υφίστανται τέτοια ζητήματα..

      Διαγραφή
    3. Από την άλλη πάλι, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ο διανοούμενος που θα προσπαθούσε να προσεγγίσει το θέμα του πραγματικά πολυφωνικά και σφαιρικά, Θα προσέκρουε αργά ή γρήγορα στην κατηγορία της αντιφατικότητας και της ασυνέπειας. Προσπαθείς να είσαι συνεπής, σε λένε μονόπλευρο, προσπαθείς να είσαι πολύπλευρος, σε λένε ασυνεπή - από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη! Δύσκολη δουλειά τελικά να είσαι δημόσιο πρόσωπο..

      Διαγραφή
    4. Σίγουρα μια κριτική πρέπει να απευθύνεται σε αυτούς που τους αφορά άμεσα. Αλλά αυτό δεν αποκλείει να τη μάθουν και άλλοι, λ.χ. τα θύματα εκείνων στους οποίους απευθύνεται. Πολύ εύστοχο είναι το σχετικό παράδειγμα στο πιο πάνω σχόλιο του Anonymous (καταπιεστής – καταπιεζόμενος).

      Πάντως η λίγο ... ασυνήθιστη αντίληψή σας για το εν λόγω θέμα φυσικό είναι να έχει ως αποτέλεσμα κάτι που προφανώς σας ενοχλεί, δηλαδή:

      "Από διάφορους σχολιαστές κατηγορούμαι ότι κάνω μονόπλευρη κριτική στους Έλληνες."

      Μα τι άλλο περιμένετε; Προκειμένου να μάθει για την κριτική σας στους Γερμανούς, ας πούμε, ένας Έλληνας που δεν ξέρει γερμανικά θα ήταν υποχρεωμένος πρώτον να μάθει αυτή τη γλώσσα (ή τουλάχιστον να βρει κάποιον μεταφραστή) και δεύτερον να ψάξει σε ποιο (γερμανικό) περιοδικό ή σε ποια (γερμανική) εφημερίδα θα βρει τα άρθρα σας ή τις συνεντεύξεις όπου υπάρχει αυτή η κριτική. Ρεαλιστικό σάς φαίνεται κάτι τέτοιο; Μάλλον όχι. Οπότε δεν θα έχει γνώση αυτού του τομέα της κριτικής σας και θα πει για το άλλο (το γνωστό) μέρος ότι είναι μονόπλευρο.

      Σε μια δική σας μετάφραση (στα ελληνικά) δεν μπορεί να ελπίσει γιατί με τον αποκλεισμό των Ελλήνων από την κριτική που κάνετε σε ξένους επιδιώκετε στην πραγματικότητα προφανώς έναν "παιδαγωγικό" σκοπό αφού γράφετε:

      "Το μόνο αποτέλεσμα που έχει μία τέτοια κριτική [δηλαδή μία κριτική στην Ελλάδα για τους ξένους] είναι να δώσει δικαιολογίες και ελαφρυντικά στους Έλληνες – που έτσι κι αλλιώς πιστεύουν πως «για όλα φταίνε οι ξένοι»."

      Δηλαδή: Γίνεται η απόκρυψη ενός μέρους της (δικής σας) αλήθειας (του μέρους που αφορά τους ξένους) γιατί δεν είναι κατάλληλο αυτό το υλικό για τους Έλληνες.

      Το παράδοξο είναι ότι για τη μετάφραση από τα ελληνικά σε ξένες γλώσσες δεν έχετε τέτοιου είδους επιφυλάξεις: "Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας" μεταφράστηκε σε διάφορες ξένες γλώσσες (από τα γερμανικά και τα αγγλικά μέχρι τα κινεζικά) - ένα βιβλίο δηλαδή που ασχολείται αποκλειστικά με Έλληνες, κάνοντας κριτική στα ελαττώματά τους. Σύμφωνα με τη δική σας στάση οι Γερμανοί, Άγγλοι, Κινέζοι κ.λπ. δεν είναι το "αρμόδιο" κοινό, αφού η κριτική στο εν λόγω βιβλίο δεν τους αφορά άμεσα.

      Ή μήπως θεωρείτε αυτούς τους λαούς πιο ώριμους από τους Έλληνες με αποτέλεσμα να μην χρειαστεί σε αυτούς μια ανάλογη απόκρυψη;

      Διαγραφή
    5. Γιατί με καταπιέζουν; Εγώ δεν είμαι μία ευρωπροσκυνήτρια, και ζητιανιάρα βουλεύτρια. Ούτε αγαπητικιά του Τύπου. Ο γερμανικός λαός απολύτως θα σεβαστεί τις αποφάσεις του λαού μου.

      Διαγραφή
    6. Κυριε Δημου, θα συμφωνησω με τον Viennezos οτι ειναι λογικο να μας ενδιαφερει η γνωμη-κριτικη σας και για καταστασεις που συμβαινουν σε αλλες χωρες. Εγω θα ηθελα απο εναν διανοουμενο να μου αποκαλυπτει τις 'θεσεις' του και για θεματα που ξεφευγουν απο τα ορια της χωρας μας.

      Τωρα ως προς το αρχικο σας ερωτημα: Τι γυρευει ο διανοουμενος στο παζαρι; Θα πω οτι απο τοτε που συμμετεχω στο blog σας (λιγες εβδομαδες μονο), περιμενω με ανυπομονησια την καθε καινουργια σας αναρτηση, διαβαζω με ενδιαφερον τα σχολια, μαθαινω απο αυτα, με αλλα λογια ασχολουμαι με κατι που μου ειχε λειψει για πολυ καιρο και σας ευχαριστω πολυ γι'αυτο.

      Διαγραφή
    7. @Viennezos
      2016-02-25 14:50:04+00:00

      > Με ποιο σκοπό ασκεί κάποιος κριτική; Μόνο για να τη διαβάσουν εκείνοι στους οποίους ασκείται; Δεν θα έπρεπε να είναι μια πράξη προς ενημέρωση ενός ευρύτερου κοινού;

      Αυτό μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες.

      Cyrus Gordon, A Scholar's Odyssey:

      Jesus was born a Jew and died a Jew. He preached in synagogues, and in the tradition of the Old Testament prophets, scolded the people for their shortcomings rather than praised them for their virtues. His sermons were strictly in-house messages, not for the ears of non-Jews. But after the death of Jesus, Paul and his successors spread the doctrine of salvation through faith in Christ among the Gentiles, who had no background in the Old Testament. The Gentiles took the scoldings in the synagogue sermons of Jesus out of context and viewed the Jews as archvillains. The origins of anti-Semitism lie, in short, both in a misunderstanding of Jews and in a misinterpretation of Jesus.

      Διαγραφή
  15. με μομφες θα τη βγαλουμε τωρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλω να μην μου λένε να νομίζω πως είμαι κάτι...ότι το νιώθω...και ότι θα δεχτούν να είμαι αυτό που νομίζω ότι νιώθω...θέλω να ξέρω τι νιώθουμε...και αν νιώθουμε καλά...τέλος πάντων ...να πάψουμε του πολέμους και τις ηλίθιες συγκρούσεις ισχυρισμών και επιχειρημάτων. Εκτός από τις μορφές να καταργήσουμε και εκείνες, τις μομφές, που κρύβουν το όνομα και την βαρβαρότητα τους...κάτω από την αναγνώριση ότι είμαι αυτό που δεν είναι άλλοι και νιώθω εκείνο που οι άλλοι δεν νιώθουν και αντίστροφα και ανάλογα. Γιατί κάιγονται να με διαβεβαιώσουν ότι νιώθω;

      Διαγραφή
    2. Η ανάρτηση: "Κι ας ισχύει διεθνώς το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού: είσαι αυτό που νιώθεις".
      Εγώ λοιπόν νιώθω ωραία. Γιατί εγώ να αποφασίσω πρόσθεση και άλλων στοιχείων ίσως επιβαρυντικών πάνω στην ωραία ωραιότητα που νιώθω;
      Πάει καλά να είμαι Ελληνίδα απλώς μόνο να μπορώ αποτελεσματικά να κρατώ την πατρίδα μου και να έχω γη δική μου για μόνιμη εγκατάσταση (-ώστε να κάνω και τους πολιτισμούς μου και να θεραπεύομαι στα νοσοκομεία μου και να αναγιγνώσκω κόκκινο σαντάλ μαύρο σαντάλ (όταν θα πάψ ευρωπαϊκός φόβος και τρόμος)-). Γιατί να αυτοπροσδιοριστώ και ως Ευρωπαία; Βαρύνομαι. Θα λυθεί το ουσιαστικό μου πρόβλημα με έναν επιπλέον αυτοπροσδιορισμό; Πόσες πληγές μέσα στην πληγή;

      Διαγραφή
    3. μια αυτοψυχαναλυτικη προσεγγιση στην σκεψη για την εθνικη ταυτοτητα, ευγε, ειναι και αυτος ενας τροπος. Ανοιγετε και δικο σας μπλογκ με τα ποταμια σας ή προτειματε 'ετοιμο κοινο';)))

      Διαγραφή
  16. Ώρες ώρες μου έρχεται στο νου η εξής εικόνα: Στη χώρα σας λέει δεν ζουν άνθρωποι. Ζουν μόνο τα ελληνικά που μιλιούνται από σκιες ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καραμπελιάς Γιώργος : Σχέδιο της Τουρκίας για αλλοίωση του πληθυσμού στην Ελλάδα


    http://radiomax.gr/%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να λοιπόν και ένας άλλος δημόσιος διανοούμενος που άρχισε την σταδιοδρομία του ως διεθνιστής αναρχικός και την συνεχίζει τώρα ως ακραιφνής εθνικιστής και ερευνητής συνωμοσιών...

      Διαγραφή
    2. Λένε, ότι όταν σε περιόδους κρίσης έχεις να διαλέξεις μεταξύ του καινούργιου που είναι και πιο συμπαθές, και του παλιού, του έμπειρου και συνάμα σκληρού, τότε είναι που αναμετρώνται οι κουρασμένοι με τους συντηρητικούς.
      Η ατυχία μας είναι ότι στην αρχή της κρίσης, αλλά και στις τελευταίες εκλογές, δεν είχαμε την δεύτερη επιλογή.
      Ενδιάμεσα δε, είχαμε μόνο κάποιους αυτάρεσκους.
      Όταν το καινούργιο όμως αποδεικνύεται άπειρο αλλά με συμπεριφορά "έμπειρου", η επόμενη δε επιλογή είναι άλλο ένα "συμπαθητικό" παιδί, τότε έρχεται η ώρα που κουρασμένοι και συντηρητικοί πρέπει να ανησυχούν διπλά.
      Το πρόβλημα δεν είναι να συμπαθείς ή να έχεις ως ίνδαλμα έναν πολιτικό, το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν θα έχει ς την ευκαιρία να τον γνωρίσεις από κοντά.

      Διαγραφή
    3. Τι είναι "η κρίση", nikos;

      Διαγραφή
    4. Γνωστος.. αναρχοφασιστας
      ο αρβανιτογυφτος ( Καρα = μαυρος , Μπελο -ομορφος )
      Καραμπελιας ..
      Μεροκαματο βγαζει... απο κοροιδα

      Διαγραφή
  18. Η πλειοψηφία των Μουσουλμάνων της Θράκης δεν ήταν Τούρκοι, είναι Τσιγγάνικης καταγωγής και Πομάκοι, επειδή όμως στο κράτος-πόλη των Αθηνών όλοι καταλήγουν να κινούνται στο περιθώριο χαρίστηκαν αυτοί οι πληθυσμοί στην σφαίρα επιρροής της Τουρκίας. Υπάρχει δηλαδή η Αθήνα που δεν έχει την αίσθηση ότι διοικεί κράτος αλλά λειτουργεί με όρους λεηλασίας και από δίπλα όλοι αυτοί που κατηγορούν το κράτος της Ελλάδας για καταπίεση των μειονοτήτων, όπως ακριβώς δύο έμποροι που είναι συνέταιροι και ο ένας παίζει τον ρόλο του κακού και ο άλλος αυτόν του καλού. Η Μακεδονική μειονότητα Γραικομάνοι ήταν, Έλληνες αισθανόντουσαν, αλλά από το πολύ ξύλο που φάγαν από τους Κρητικο-πελοποννήσιους μετά την απελευθέρωση του 1912 αισθάνθηκαν ότι είναι κάτι άλλο πολλοί εξ αυτών. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με πολλούς άλλους που ξυλοκοπούνταν ενώ δεν ήταν κομμουνιστές και γίναν κομμουνιστές για να τρων ξύλο τουλάχιστον ως κομμουνιστές και όχι τσάμπα.
    Στον πόλεμο της Σερβίας χάιδευε κανένας πολιτικός τα αυτιά των Ελλήνων; Mήπως δεν περάσαν από εδώ τα Νατοϊκά στρατεύματα ενώ υπήρχαν διαμαρτυρίες και πορείες; Ήταν και μερικοί σοβαροφανείς γραφικοί που μήνυσαν κάποιους Έλληνες, που συμμετείχαν στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας κάνοντας περιπολίες, ως υπεύθυνους για γενοκτονία. Σε λίγο θα μηνύεται όποιος θεωρεί ότι συντελείται από το 2010 και μετά εθνοπροδοσία. Για συνωμοσιολόγους και ακραίους μιλάν όλοι, από τους νεοφιλελεύθερους μέχρι τους ακροαριστερούς ακούς τις ίδιες κατηγορίες. τύχαιο; Όχι, προσπαθούν όλοι να καλύψουν το έγκλημα που συντελείται εις βάρος της πατρίδας. Ναι τον υπερασπίζομαι τον Καρραμπελιά και δεν είναι τίποτα από αυτά για τα οποία κατηγορείται, τον υπερασπίζομαι και ας μην με θεωρούν φίλο του site τους. Τα βιβλία του Ραφαηλίδη τα διάβασα σχεδόν όλα, κινηματογραφικά και μη, όσο περνάν τα χρόνια διαφωνώ όλο και περισσότερο με τις απόψεις του, άνηκε και αυτός στις κατηγορίες των μειονοτικών που δημιουργεί το νεοελληνικό κράτος με την συμπεριφορά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Φυσικά διαφωνώ με κάθε λέξη του σχολίου σας. Μέχρι και τους σφαγείς της Σερμπρένιτσα αθωώσατε. Δεν το θέτω σε διάλογο γιατί είναι εκτός θέματος και δεν θα δεχτώ άλλα σχετικά σχόλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οξω οι φασιστες απο το μπλογκ...

      Διαγραφή
    2. Εσείς προσωπικά ούτε διάλογο δεν ξέρετε να κάνετε, το ένα σας ξινίζει και το άλλο σας μυρίζει, στο διαδίκτυο οι περισσότεροι σαν τα Πασόκια της δεκαετίας του 80 είσαστε, όπου με το ένα χέρι σε κατηγορούσαν ως δήθεν φασίστα και με το άλλο χειροδικούσαν

      Διαγραφή
    3. Πιο μπερδεμένο διανοούμενο από τον καθηγητή (και διευθυντή της ΕΡΤ παλαιότερα - αυτοί τα λένε εκεί χάμω), Κοντογιώργη, δεν άκουσα τα τελευταία χρόνια. Ενώ ο Φίλιας; Κάτι νόστιμο μου εξηγεί στην αρχή. Ήθελα σε μια στιγμή του Κόσμου να πάω στην αγορά για ένα βιβλίο του Φίλια -περί άλλου καθηγητού ενασχολούμενο βιβλίο και γλωσσολόγου που καλογουστάρει να ετυμολογήσει τον άνθρωπο και παράνομα, σαν άνω + θρώσκω - αλλά ο Κύριος και Θεός μου με φώτισε και έφαγα τα λεφτά μου στα σουβλάκια, στα λεμόνια, στις νεράιδες του Άδη.

      Διαγραφή
  20. Και εμένα δεν μου αρέσει να πηγαίνω με τους πολλούς. Εμείς είμαστε 10.898.711 Έλληνες και οι εστιάτορες των δανείων και τα μαγαζιά τους -και μπρίκια και κουτάλια και πιρούνια μετρημένα- είναι 12789. Εγώ θέλω να τους υποστηρίξω να τους υποστηρίξω να τους υποστηρίξω και ας με χαρακτηρίσουν και προδότη. Τι με νοιάζει εμένα. Εγώ θα βοηθήσω τη μειονότητα τώρα που έχει την ανάγκη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αν ηταν να κατεβεις στην αγορα σαν τον παλιο Σωκρατη για να τραβηξεις αυτια, θα είχαμε παρωδια «Γιαδικιάρογλου».

    Ισως αν ειχες το πακετακι κοιλιακοι- 40 τατουαζ- ξυρισμενη γαμπα- γυαλι πουλμαν και YOLO, ισως, ΙΣΩΣ λεω, να γυριζαν να σε κοιταξουν μπας κι ακουσουν το εξωτικο κλαρινο-φρούτο. Για να εχουν να γραψουν μια λεζαντα κατω απο τις φωτο που θα σε τραβουσαν για το fb.

    Το θεμα δεν ειναι αν εσυ εχεις να πεις, και ποσα θα πεις, και για ποιον λογο θα τα πεις. Το θεμα ειναι αν θα κατσει καποιος να σε ακουσει. Εχουμε γκωσει. Πολυφωνια, ηλιθιοτητα, βολεματα, οι ανθρωποι πλεον συντονιζονται για ν’ακουσουν μονο σε αυτο που τους βολευει.

    Αν ηταν fair play κι ομορφος κοσμος ηθικος, τοτε ναι, φυσικα θα σε ακουγαν. Θ’ανοιγε το μυαλο τους με οσα λες και εχεις ακομη να πεις. Και μετα θα ακουγαν και αλλους μη-στρατευμενους διανοουμενους, να «γεμισει» η αποψη τους, να γνωρισουν καλυτερα καποια πραγματα που τα περνουν στο ντουκου, να τα αντικρυσουν, να τα περασουν αμμοβολη και μετα να διαμορφωσουν τη συνειδηση τους... θα εδιναν σημασια στον λογο κι οχι την εικονα, θα αφιερωναν εστω και λιγο απο τον χρονο τους σε οσους εχετε γκανιασει να μιλατε και οσους εχετε λιωσει πεννες & πληκτρολογια (κι ας ειναι στα 90 απο την λαθος μερια). Εμπειρια rocks (sometimes)...

    Αλλα ΔΕΝ ειναι fair play, ειμαστε μια αποκτηνωμενη κοινωνια, τιποτα που θα πεις δεν προκειται να περασει τα ρουσφετολογικα στεγανα για να φερει αποτελεσμα.

    Κι αυτη ειναι η αισιοδοξη μου αποψη.
    Μην πω την απαισιοδοξη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ καημένη Άφροδήτη ακόμα δεν το κατάλαβες;

      Ο Δήμου δεν γράφει για μας, γράφει για αυτούς που θα 'ρθουν.

      Για μας πιθανώς να έγραφε όταν εργαζόταν ως διαφημιστής.

      Eμείς απλά "απολαμβάνουμε" μελλοντικές επικρίσεις για την "καταραμένη γενιά", την δική μας γενιά, όπως θα την αποκαλούν τα παιδιά μας.


      D.

      Διαγραφή
    2. Οι δημόσιοι διανοούμενοι μίλησαν. Είναι ώρα να μιλήσει ο αγράμματος λαός.

      Διαγραφή
  22. Όταν κλείνουν τα σπίτια του λαού, είναι «απλά Τετάρτη» #skouries

    https://vasilinos.wordpress.com/2016/02/25/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9/?fb_action_ids=483565475170972&fb_action_types=news.publishes

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι λέει η Αφροδίτη παραπάνω: "οι ανθρωποι πλεον συντονιζονται για ν’ακουσουν μονο σε αυτο που τους βολευει".

      Διαγραφή
  23. Ο διανοούμενος σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να λέει ότι και ο Μπερξόν όταν ζητήθηκε η αποψή του στην Υπόθεση Ντρέϋφους:
    "Αρνούμαι να τοποθετηθώ. Δεν έχω δημιουργήσει ακόμα ένα φιλοσοφικό σύστημα που να μου επιτρέπει να βγάλω συμπεράσματα για οποιοδήποτε θέμα."
    Βεβαια η κριτική που δέχθηκε για τη στάση του αυτή οδήγησε στην ανάληψη πρωτοβουλίας του φιλοσόφου της δημιουργίας του προπομπού του ΟΗΕ και τον ρόλο του ως πρεσβευτής της Γαλλίας.
    Εν κατακλείδι, δεν παίζει τόσο ρόλο το αν μαλώνει ή όχι ο διανοούμενος τους σύγχρονούς του ή εάν τους κάνει τη χάρη να τους αποκαλύψει σπάνιες φιλοσοφικές αλήθειες αλλά η δράση του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ευθυμογράφημα:
    ------------------------

    "Αγαπητέ κ Δήμου.
    Είμαι τυχερός που μου δόθηκε η ευκαιρία να επικοινωνώ μαζί σας.

    ---όλοι μας είμαστε εδώ που τα λέμε, ακόμα κι αυτοί που τον κατακρίνουμε γιατί μας επιτρέπει να το κάνουμε---

    Μέχρι πρόσφατα, λίγους τέτοιους ανθρώπους γνώρισα από τα βιβλία τους και αφού είχαν φύγει από τη ζωή προ πολλού.

    ---εσύ πως και… ζεις ακόμα, ε;---

    Έχετε την ευφυΐα και τη λογική να παίρνετε τη σωστή θέση σε όλα τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τον τόπο

    ---ναι όπως τότε που ανέλυε εκτενώς γιατί το… ανεμιστηράκι στο PC κάνει τόσο ανυπόφορο θόρυβο και φιλοσοφώντας το θέμα κατέληγε εντελώς ορθολογικά στο συμπέρασμα, ότι μάλλον ευθύνεται το κόκκινο καλωδιακί που ακουμπά επάνω.
    Α! να μην ξεχάσω επίσης την εκτενή μεθοδική ανάλυση για άλλο ένα μεγάλο από τα θέματα που ΟΝΤΩΣ απασχολούν τον τόπο …τότε που βρήκε μετά από ενδελεχή και εκτενή έρευνα σε διάφορα ΜΟΝΤΕΛΑ… γιατί τρίζουν τα πίσω καθίσματα στο αυτοκίνητο κατά την γενετήσια πράξη! ---

    και είναι κρίμα που δεν γίνατε πρωθυπουργός αυτής της χώρας.

    ---κρίμα για τη χώρα ή για τον ίδιο; Χμμ μάλλον και τα δύο: Φαντάσου τώρα Νίκο Δήμου πρωθυπουργό με Μένιο Κουτσόγιωργα, Ευάγγελο Γιαννόπουλο και Άκη Τσοχατζόπουλο… υπουργούς. Μεγαλείο! ---

    Βλέποντας βέβαια ποιοι έχουν γίνει πρωθυπουργοί τα τελευταία χρόνια, η θέση δεν θα ήταν ιδιαίτερα τιμητική για σας, αλλά είμαι βέβαιος πως με εσάς πρωθυπουργό, η θέση της χώρας στο κόσμο θα ήταν πολύ καλύτερη.

    ---ναι, θα ερχόταν ξαφνικά σε όλους τους συμπολίτες μας η θεια φώτιση να σταματήσουν τις λαμογιές…ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ, το πολύ -πολύ να μας μάθαινε να ανάβουμε το ΑΓΙΟ ΦΩΣ με τον... αναπτήρα και αντί του φωτός (ή της ΜΙΜΗΣ) να μας κατέβαζε από το αεροπλάνο καμία ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΩΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ και να πεθαίναμε όλοι από ζήλια!!! ---

    Αντί αυτού κάνετε ότι καλύτερο θα μπορούσε να κάνει ένας σοφός πολίτης, να ανοίξει τα μάτια των συμπολιτών του.

    ---και ως τρανή απόδειξη αυτού έκαναν κυβέρνηση Κομουνιστών και αντιπολίτευση Ναζιστών, τόσο ανοιχτομάτηδες και μπράβο τους.---

    Να είστε πάντα καλά.

    --- Να είστε πάντα καλά!.---

    D.

    (Sorry, αλλά δεν κρατήθηκα
    -άμα βλέπω επικήδειους λόγους σε ζωντανούς ανθρώπους κάτι με πιάνει)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

    1. Σχετικά με την άποψη του Viennezos και της Ντίτα για το ότι δεν ενημερώνω τους Έλληνες ως προς τα λάθη των ξένων, πρέπει να πω ότι (ίσως και από δικό μου λάθος) έχουν υπερτονίσει την άποψή μου ότι η κριτική πρέπει να απευθύνεται μόνον σε αυτούς που κυρίως αφορά. Οι απόψεις μου για τα λάθη των ξένων έχουν ακουστεί ΚΑΙ στην Ελλάδα. Μόνο που στη Ελλάδα δεν έχω τις ευκαιρίες που μου δίνουν οι ξένοι (πόσες φορές με έχετε δει σε Ελληνική Τηλεόραση – και πόσες έχετε διαβάσει συνεντεύξεις μου στον Ελληνικό Τύπο;). Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα είμαι «κομμένος» από τα ΜΜΕ (ούτε για τα βιβλία μου δεν γράφουν). Αντίθετα δεν περνάει εβδομάδα χωρίς μία παρουσία μου σε ξένα ΜΜΕ. Έτσι λοιπόν ακούγομαι περισσότερο εκεί. Πάντως σκέπτομαι το επόμενο ποστ να έχει αυτό το θέμα. Να γράψω τις απόψεις μου για τα λάθη των ξένων και να ακουστούν και οι δικές σας.

    2. Παρουσιάζεται ένα φαινόμενο «ενδογαμίας». Τα σχόλια αυξάνουν, οι επισκέπτες μένουν σταθεροί ή και λιγοστεύουν (ποικίλει ανά θέμα). Πάντως μετά από μία ορισμένη ημερομηνία, δεν αυξήθηκαν. Η σχέση σχολίων προς επισκέψεις αλλάζει υπέρ των σχολίων. Αυτό σημαίνει ότι οι ίδιοι άνθρωποι γράφουν περισσότερα σχόλια. Παναπεί πως γινόμαστε μία κλειστή παρέα. Και καλό και κακό.

    3. Προβληματίζομαι αν πρέπει να καταργήσω τους anonymous. Υφολογικά διακρίνω τουλάχιστον τρεις τακτικούς (μόνον ο ένας βάζει κάτι διακριτικό) και μάλλον μερικούς περιστασιακούς. Ο διάλογος δυσκολεύει. Φυσικά δεν προτίθεμαι να ζητήσω δελτία ταυτότητος. Αλλά είναι απλό ο καθένας/μία να διαλέξει ένα ψευδώνυμο (nick) και να αποκτήσει ένα ID. Αλλά πριν προχωρήσω θέλω τη γνώμη σας. Είναι βέβαια το δικό μου μπλογκ – αλλά εγώ το νιώθω σαν μία κοινότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. -- "ο anonymous" έχει επιλέξει να είναι εκείνο που γράφει και τίποτα περισσότερο.
      -- "ο anonymous" αφήνει σκόπιμα ανοιχτή την δυνατότητα πλαστοπροσωπίας του (υφολογικά, σε σχέση με το όποιο προσωρινό διακριτικό του κτλ).
      -- "o anonymous" δεν ψάχνει πελάτες για το μαγαζάκι του και δεν χρησιμοποιεί την πρόσοψη του σπιτιού του οικοδεσπότη ως κράχτη.
      -- "ο anonymous" δεν καλλιεργεί την απατηλή ψευδαίσθηση της συγκρότησης μιας διαρκούς, αυτοτελούς και διακριτής δικτυακής προσωπικότητας.
      -- "ο anonymous" δεν ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη μακροσκελών διαλόγων με τους παρευρισκόμενους - συνεπώς η αδυναμία ρητής ονομαστικής αναφοράς σε αυτόν του είναι αδιάφορη - οι αναρτήσεις του μοιάζουν συνήθως με μήνυμα σε μπουκάλι ριγμένο στη θάλασσα.
      -- "ο anonymous" επιλέγει την ψευδαίσθηση της ανωνυμίας παρόλο που γνωρίζει πότε είναι τεχνικά ανιχνεύσιμη η πραγματική του ταυτότητά και πότε όχι.

      k2825

      Διαγραφή
    2. Ωραίο το "Ανωνύμου Εγκώμιον" αλλά ελάτε και στην θέση του οικοδεσπότη που στο σπίτι του δέχεται κόσμο. Ανάμεσα στους καλεσμένους εμφανίζονται διάφοροι άγνωστοι με την ίδια μάσκα και αμφίεση που μιλάνε με αλλοιωμένες φωνές και ανταλλάσσουν χαρακτηριστικά. Πώς νιώθει ο οικοδεσπότης και πώς οι άλλοι καλεσμένοι του;

      Διαγραφή
    3. Μα το πάρτυ είναι "μασκέ" - δεν είναι?

      Διαγραφή
    4. Ο Δήμου πάει να το κάνει όπως τα side γνωριμιών
      -πρώτα σου πετάνε μερικές ωραίες φωτο με όμορφες κοπέλες, σε αφήνουν να ανταλλάξεις 2-3 μηνύματα και μετά πάνω στο καλύτερο σου ζητάνε… εγγραφή.

      Δεν μασάμε!
      Τρολ όλου του κόσμου ενωθείτε.

      D.

      Διαγραφή
    5. Σόρυ - από την στιγμή που ο οικοδεσπότης δεν φοράει μάσκα (θα μπορούσε το πάρτυ να γινει σε ξενοδοχείο κι όχι στο σπίτι του) τότε είναι unfair να ξέρετε όλοι τον Δήμου και όλες τις λεπτομέρειες της ζωής του - κι εσεις να παραμένετε ανώνυμοι...

      Διαγραφή
    6. What’s in a name? That which we call a rose, by any other name would smell as sweet (or as bad - anonymous)

      Shakespeare, Romeo and Juliet

      Αυτά είναι συγγενή προβλήματα της δημοσιότητας αγαπητέ κ. Δήμου! Εμείς οι ανώνυμοι πάλι δεν έχουμε κανένα από τα προτερήματά της, αλλά δε διαμαρτυρόμαστε γι' αυτή την αδικία..

      Διαγραφή
    7. Αν και η από πάνου ανάρτηση ("Anonymous Fri Feb 26, 12:00:00 PM") "τα είπε όλα" - με εξαιρετικού ύφους λακωνικότητα μάλιστα - Σημειώνω απλώς το εξής για μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε ...

      Τεχνικά ο διαχωρισμός γίνεται μεταξύ αυτοπροσδιοριζόμενων ως "ανώνυμων" και εκ των πραγμάτων - μέχρις αποδείξεως του εναντίου - "ψευδώνυμων" σχολιαστών.

      Όπως έγραψα και παραπάνω "o anonymous" ανταποκρίθηκε με χαρά στην πρόσκληση που έλαβε για συμμετοχή σε πάρτυ μασκέ ... και όχι σε εξκλούσιβ ιβεντ ενός "εσώτερου κύκλου" ακολούθων και σφουγγοκωλάριων όπου και μόνον η συμμετοχή θα πρέπει να θεωρείται προνομιακή παροχή και γι αυτό προαπαιτούσα πιστοποίηση ταυτοτήτων, συμπληρώνω.

      k2825

      Διαγραφή
    8. Αφού επανήλθε ο k2825 -είμαι φαν- θα επανέλθω και εγώ (όχι να μου πάρει και την δόξα της πολυλογίας που με τόσο κόπο διατηρώ εδώ μέσα.)

      Όπως σας έχω ξαναγράψει, ο D. πρωτοεμφανίστηκε στα σχόλια του lifo με τον ευφάνταστο τίτλο:

      "O ήρωας μου δεν είναι Van Helsing ο ήρωας μου είναι ο Dracula"

      Πρωταρχικός σκοπός του μηνύματος αυτού, ήταν τα βγει πρώτο σε σχόλια, πράγμα που επετεύχθη με χαρακτηριστική ευκολία -σημειώνοντας γρήγορα ρεκόρ σχολίων.

      Όμως αμέσως μετά από αυτό -ίσως και με αφορμή αυτό- το lifo κατάργησε τα ανώνυμα σχόλια, έτσι οι σχολιαστές μειώθηκαν δραματικά και ο D. αποσύρθηκε οριστικά.

      Ποιος έχασε τελικά ο D. ή το lifo;

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
    9. Μα ο D. και ο k2825 δεν είναι ανώνυμοι μια και υπογράφουν τα σχόλιά τους. Δεν είχα πάντως πρόθεση να κάνω τα σχόλια πραγματικά επώνυμα, απλώς να μην μπερδεύουμε τους ανώνυμους (μόλις έσβησα τρεις παραληρούντες). Όσο για σφουγγοκωλάριους αγαπητέ k2825 δεν υπάρχει περίπτωση να αποκτήσω. Πάσχω από εγγενή αλλεργία...

      Διαγραφή
    10. Ανώνυμος διαφωνεί με ανώνυμο και άλλος ανώνυμος κάνει παρατηρήσεις. Αυτό δημιουργεί σύγχυση στον αναγνώστη.
      Όπως ένα βιβλίο... Δεν θέλεις να ξέρεις τον συγγραφέα έστω και με ψευδώνυμο; Όλα μαζί στην χύτρα χωρίς συστατικά και ονόματα; Αυτό ευνοεί το τρολλάρισμα.

      Διαγραφή
    11. Προσωπικά, τα σχόλια όλων των "Anonymous", δεν τα διαβάζω καν. Ούτε αυτών που υπογράφουν από κάτω. Όταν βλέπω "Anonymous"... scroll down.

      Διαγραφή
  26. Ο «διανοούμενος» που κατεβαίνει στην αγορά, μια εικόνα εκφρασμένη με τον καλύτερο τρόπο στην πλατωνική Αλληγορία του Σπηλαίου, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της αριστοκρατικής Πολιτείας. Πολύ εύστοχη επίσης η έμπνευση του οικοδεσπότη μας να φιλοτεχνήσει το άρθρο του με τα πορτραίτα του Βολταίρου και του Ζολά. Σ’ αυτές τις εποχές ίσως υπήρχε ακόμη κάποια δημόσια λειτουργία για τους διανοούμενους (τους λίγους δηλαδή που είχαν πρόσβαση στη γνώση), εποχές δηλαδή παχυλής αμάθειας και αναλφαβητισμού. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της γνώσης δεν υπάρχει τιμητική θέση ούτε για «διανοούμενους» ούτε για «διαφωτιστές». Το μόνο εξάλλου που κατάφεραν μακροπρόθεσμα με την «ορθολογική» κριτική τους είναι να συμβάλουν στη δημιουργία ενός νέου, ανθεκτικού είδους ανορθολογισμού που δεν ιδρώνει το αυτί του από επιχειρήματα και κριτικές. Αν σήμερα όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο – και μάλιστα μέσα πλέον και στην ίδια την Ευρώπη – καταφεύγουν σε μυθολογικές εθνικές και θρησκευτικές αφηγήσεις, δεν το κάνουν ούτε από άγνοια ούτε από βλακεία: το κάνουν γιατί έχουν πραγματικά προβλήματα, για τα οποία κατά τους «διαφωτιστές» φταίνε οι ίδιοι (για να θυμηθούμε και τον Καντ), και στην τελική γιατί έτσι γουστάρουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν συμφωνώ. Νομίζω πως υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι των οποίων ο λόγος μετράει. Σίγουρα είναι πιο δύσκολο να ακουστείς μέσα στην βαβούρα των ΜΜΕ και του Διαδικτύου - αλλά πιστεύω ότι υπερβάλλετε.

      Διαγραφή
  27. Αγαπητέ οικοδεσπότη, μόλις σκόνταψα σε πιθανό ενδιαφέρον μελλοντικό θέμα:
    Εργαζόμενη με 13 δολάρια την ώρα στέλνει ανοιχτή επιστολή στο αφεντικό της (ο οποίος βγάζει 13 εκατ. δολάρια το χρόνο) εκθέτοντας του τα οικονομικά της προβλήματα κι αυτός τη απολύει αμέσως. Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις απόψεις των φίλων μας και τη δική σας. Οι διανοούμενοι πρέπει να κατεβαίνουν στο παζάρι.
    http://www.vox.com/2016/2/24/11109582/yelp-open-letter-explained

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι είναι ένα ενδιαφέρον θέμα - αν και όχι τόσο απλό όσο εμφανίζεται: η κοπέλα βγάζει $1500 το μήνα αλλά πληρώνει πολύ υψηλό νοίκι. Παραλείπει να αναφέρει τα μπόνους σε τρόφιμα που δίνει η επιχείρηση. Το θέμα έχει διχάσει το διαδίκτυο και δεν είναι απλώς ο κακός καπιταλίστας και η φτωχή εργαζόμενη...

      Διαγραφή
    2. "δεν είναι απλώς ο κακός καπιταλίστας και η φτωχή εργαζόμενη..."
      Πραγματικά, θα επιθυμούσα να αναπτυχθεί το περίπλοκο που υπαινίσσεται η παραπάνω θέση. Η κοπέλα έβγαζε 18000 δολάρια το χρόνο, ενώ -κατά τα γραφόμενα- για την επιβίωση στην περιοχή της χρειάζονται 24000. ("πληρώνει πολύ υψηλό νοίκι": έχετε πληροφορίες ότι κατοικούσε σε υπερπολυτελή βίλα;)
      Πιστεύετε ότι δεν υπάρχει καν ζήτημα βαριάς εκμετάλλευσης τής εργασίας από τις μεγάλες επιχειρήσεις; Πώς εξηγείται τότε η ακατανόητα άνιση κατανομή του πλούτου; (Αν οι νεαροί εργαζόμενοι στην Ελλάδα δεν ξυπνούν πεινασμένοι, αυτό οφείλεται στα τάπερ της μάνας τους. Και ήδη το περίφημο οκτάωρο υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Η κρίση, πράγματι, για μερικούς συνιστά ευκαιρία...)

      Διαγραφή
    3. φυσικά και υπάρχει εκμετάλλευση - απλώς δεν είναι τόσο απλοϊκή (εκεί στόχευε η παρατήρησή μου). Η άνιση κατανομή του πλούτου έχει πολλές σύνθετες αιτίες. Θα τα συζητήσουμε αυτά σε μεθεπόμενο θέμα.

      Διαγραφή
    4. Μια και άνοιξα το θέμα, συμφωνώ με το αφεντικό επειδή έστειλε ανοικτή επιστολή με σκοπό να δαγκώσει το χέρι που την ταΐζε. Η κάθε εταιρία δεν υποχρεούται να προσλάβει κανέναν και όσοι προσλαμβάνονται πρέπει να νοιώθουν υποχρέωση που έχουν εργασία (ακαταλαβίστικα πράγματα για εδώ, γι αυτό είμαστε όπου είμαστε).

      Διαγραφή
    5. Το San Fransisco είναι πάρα πολύ ακριβή Πόλη. 24000 δεν φθάνουν για 15 μέρες. Αυτές οι δουλιές ωρομίσθιων όμως είναι συνήθως για συμπλήρωμα, για φοιτητές κλπ οχι για σταδιοδρομία.

      Διαγραφή
    6. Από πότε σας διορίσαμε να δουλέψετε και να μας ταγίσετε - και δεν το ξέρουμε.

      Διαγραφή
    7. Αγαπητέ Σάκη, να πω και εγώ ένα ποιο ενδιαφέρον μελλοντικό θέμα προς συζήτηση:

      "Τι πρέπει να κάνει ο τραγικός Πατέρας της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη ";

      Α) Αυτοδικία
      Β)Υπομονή
      Γ)Ανωτερότητα
      Δ)Άλλο
      ΣΤ)Δεν ξέρω/δεν απαντώ


      Γιατί καλό και άγιο ως θέμα το "κακό καπιταλιστικό San Fransisco"(sic) αλλά μας πέφτει κομματάκι μακριά, δεν κοιτάμε λίγο ποιο κοντά μας τον τέλειο δικό μας εθνικοσοσιαλισμό πριν κρίνουμε οποιονδήποτε άλλο;

      Θα με ενδιέφερε και μένα να ακούσω τις απόψεις των φίλων μας και τη δική σας.

      http://www.protothema.gr/greece/article/556544/hathike-o-fakelos-tis-anaisthisiologou-tis-mikris-melinas/

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
  28. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία για το internet, και αναλόγως και η τεχνολογία, να απαγορευθεί το να σχολιάζει κάποιος ως ανώνυμος ή με ψευδώνυμο. Υπάρχει πλήρη ασυδοσία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί (τεχνολογικά) και ελπίζω να μην συμβεί ποτέ, τουλάχιστον όσο ζω. Ασυδοσία υπάρχει αλλά είναι ο μόνος χώρος ελευθερίας που μας απομένει

      Διαγραφή
    2. Eλευθερία έκφρασης ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει αλλά εδώ υπάρχουν ανοιχτά, χωρίς moderation, sites και blogs, στα οποία αισθάνεσαι παντελώς απροστάτευτος, ο οποιοσδήποτε αν δεν του αρέσει η άποψή σου μπορεί να σε βρίσει, η ειρωνεία για μένα προσωπικά είναι ότι σε άλλα blogs θεωρούμαι νεοοθωμανός, στο ένα αναρχοάπλυτος και στο άλλο καραδεξιός, χώρια αυτοί που με θεωρούν χουντικό λόγω ονόματος και επιθέτου. Υπάρχει η ασυδοσία που υπήρχε και στα κινητά τον καιρό που δεν ήταν υποχρεωτική η ταυτοποίηση χρήστη και τηλεφωνικού αριθμού, και ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στο internet

      Διαγραφή
    3. Χαρείτε την ελευθερία σας για όσο αυτή ακόμα υπάρχει.

      k2825

      Διαγραφή
    4. Μα τι λέτε τώρα Κε Γιώργο μας,εννοείται! Φυσικά και έχετε ΠΑΛΙ δίκιο. Είναι δεκάδες χιλιάδες οι Παπαδόπουλοι στην χώρα μας σε όλη την Ελλάδα- κοντά νομίζω στο μισό εκατομμύριο καί όλο και πληθαίνουν!!!

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
    5. Mπα, ελευθερία ιδιωτείας υπάρχει μόνο, ας είναι καλά η τεχνολογική ανάπτυξη των μέσων παραγωγής και ο μεγάλος πληθυσμός της Ασίας

      Διαγραφή
  29. Αγαπητέ Γεώργιε, με τον γνωστό...Παπαδόπουλο, απλή συνωνυμία ε;

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eννοείται, μα η Ελλάδα έχει χιλιάδες με αυτό το ονοματεπώνυμο, ιδιαίτερα στην Μακεδονία, η περίπτωσή μου, και στην Πελοπόννησο, η περίπτωση του γνωστού

      Διαγραφή
    2. Και υποψιάζομαι ότι σε γνωστά δημοσιογραφικά sites αλλά και στα social media υπάρχουν έμμισθα τρολ, που αμείβονται και λειτουργούν οργανωμένα, συντονισμένα και ταχύτατα, έχουν κωδικοποιήσει όλες τις περιπτώσεις

      Διαγραφή
  30. "Ξαναγυρίζουμε στο αρχικό ερώτημα: πρέπει ο διανοούμενος να ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ στην αγορά σαν τον παλαιό Σωκράτη; Και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του;"

    Σε καταστάσεις μεγάλων κρίσεων όπως η τρέχουσα όχι μόνον οφείλει να ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ στην αγορά αλλά και αναλόγως με το διαμέτρημα του να ηγείται ή να υποστηρίζει τον μπροστάρη της επιλογής του προς "όφελος" των πολλών (ως "σοφός γέρων" ενίοτε και πάντα καταπώς εκείνος υποκειμενικά αντιλαμβάνεται αυτό το όφελος).

    Στην Ελλάδα, από το 2010 και μετά οι συνθήκες υπήρξαν οι πλέον κατάλληλες για την δραστηριοποίηση των "διανοουμένων της δράσης" που περιγράφετε. Χιλιάδες ώρες τηλεοπτικού, ραδιοφωνικού, έντυπου και ιντερνετικού χωρόχρονου παραχωρήθηκαν σε κάθε τύπου αυτό_ή_ετερο-προσδιοριζόμενους "διανοούμενους". Ποιος ήταν ο βαθμός επίδρασης τους στην πραγματικότητα? Ποιος συγκρότησε μια μεθοδολογία ικανή να ανταποκριθεί στα ζητούμενα της εποχής? Ποιος "άρεσε" αρκετά σε κοινό ή "ειδικούς" ώστε να παράξει μετρήσιμο αποτέλεσμα?

    Ουδείς μάλλον πλην του μαθητευόμενου μάγου Γιάνη_με_ενα_Ν_Βαρουφάκη - η εφαρμογή των θεωριών παιγνίων του οποίου στον πραγματικό κόσμο κατέληξε στα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα ... αποτελέσματα απολύτως προβλέψιμα, φυσικά, από οποιονδήποτε άνθρωπο που δουλεύοντας σε περιβάλλον παραγωγής είχε την ατυχία να συνεργαστεί με θεωρητικολογούντες διανοουμένους των αμφιθεάτρων και των βιβλιοθηκών.

    Ο μόνος - ίσως - διασωθείς ήταν όχι βέβαια ο μονίμως παπαρολογών Ράμφος - αλλά ο Μίμης Ανδρουλάκης - τον οποίο δεν άκουγε και δεν διάβαζε σχεδόν κανείς λόγω βεβαρημένου πολιτικού ιστορικού και αμαρτωλού παρελθόντος.

    Ένα παράδειγμα: Η ουσία του μεταναστευτικού/προσφυγικού ζητήματος είναι βαθύτατα φιλοσοφική ...

    Μέχρι ποίου σημείου ένα κανοναρχούμενο σύστημα, Χ, (βλ συνταγματική δημοκρατία) μπορεί να επιτρέψει την δημιουργία συνθηκών εκ των έσω κατάρρευσης του, Υ, (βλ επιπτώσεις ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών ροών ή "δικαίωμα" κόκκινων, μαύρων & πράσινων πολιτικών και θρησκευτικών εξτρεμιστών να ζουν και να υπάρχουν στην χώρα) στο όνομα της προάσπισης θεμελιωδών αξιωματικών παραδοχών, Ζ, επί των οποίων εδράζεται (βλ προστασία της ανθρώπινης ζωής, ατομικές ελευθερίες κτλ)?

    Ως διανοούμενος λοιπόν είχατε την ευκαιρία να ΑΝΕΒΕΙΤΕ στην "αγορά" ... Γιατί δεν γράφετε ένα εξομολογητικό άρθρο απολογισμού για το τι ακριβώς ΠΡΑΞΑΤΕ, που ΠΕΤΥΧΑΤΕ και που ΑΠΟΤΥΧΑΤΕ την πρόσφατη πενταετία+ του Γκρικ Κράισις?

    Αν και απεχθάνομαι τα "σεντόνια" ...
    k2825

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ρωτάτε εμένα θα σας πω αυτό που εισπράττω από πολλούς ανθρώπους που με διάβαζαν από παλιά - έφηβοι που συνάντησαν την "Δυστυχία", μαθητές που παρακολουθούσαν το RAM ή τους 4 Τροχούς, φοιτητές που με παρακολουθούσαν στη Lifo και το Protagon: ότι τους προβλημάτισα, τους επηρέασα (ακόμα και στις επαγγελματικές τους επιλογές), τους άλλαξα τρόπο σκέψης. Σαν διανοούμενος δεν έχω την δυνατότητα να κατευθύνω ένα έθνος αλλά αν ενεργοποιήσω αρκετά άτομα - τότε έχω βοηθήσει το σύνολο.

      Διαγραφή
    2. Καποτε...με τη Δυστυχια ,
      ησουν ο μονοφθαλμος στους τυφλους...

      Ο αστος αναμεσα σε " βλαχους "..

      Τωρα σε ξεπερασε η εποχη...

      Ακομα σερβιρεις κλασσικισμο / κλασσικη κουλτουρα ,
      που πλεον εχει εκλειψει,μπροστα στην
      εξισωτικη πολυπολιτισμικη κουλτουρα..

      Ακομα ωραιοποιεις τον ελληνισμο...

      Αλλαξανε τα κολπα ,Νικο..

      Αλλα εσυ δεν αλλαξες ..

      Διαγραφή
    3. Ενδιαφέρον. Πρώτη φορά λέει κάποιος πως η "Δυστυχία" σερβίρει κλασικισμό και ωραιοποιεί τον ελληνισμό.

      Ακόμα να την διαβάσεις μωρέ Χάρυ!

      Διαγραφή
    4. Γραφω...

      " ΤΩΡΑ σε ξεπερασε η εποχη...
      Ακομα ΣΕΡΒΙΡΕΙΣ ...
      Ακομα ΩΡΑΙΟΠΟΙΕΙΣ...

      Προφανως δεν αναφερομαι στη Δυστυχια του 1975 ,
      αλλα στο τωρα ..
      Στα τελευταια 5-10 χρονια ...

      Διαγραφή
  31. Εδώ το παρακάναμε με 2-3 ανώνυμους. Νομίζω πως ο οικοδεσπότης πρέπει να έχει τα στοιχεία όλων που γίνονται μέλη. Είναι βέβαια ο καθένας ελεύθερος να συμμετάσχει ή όχι σε κάποιο blog. Συμφωνώ πως πρέπει να νοιώθουμε υπεύθυνοι για όσα λέμε, γιατί χωρίς ευθύνη δεν υπάρχει ελευθερία. Πάρτε για παράδειγμα το μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο facebook, το οποίο δεν δέχεται ανωνυμία και πιστοποιεί τα στοιχεία των μελών του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Κανείς δεν είναι ανώνυμος
    αφού οι ιδέες είναι πάντοτε επώνυμες.
    [όταν βγαίνουν στο παζάρι γίνονται -και- γνωστές!]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνον αυτά; Δεν θα πεις τρόπο και μέσα στον προσωπικό μας χώρο και μέσα στις σκέψεις μας (από στιγμή σε στιγμή και από σκέψη σε σκέψη) πως να μην φοβόμαστε και να χαιρόμαστε και να μην αμφισβητάουμε συνολικά τη δυνατότητα μας να είμαστε ταυτισμένοι με τον καλύτερο εαυτό μας;

      Διαγραφή

  33. Οι διανοούμενοι πρέπει να επιδιώκουν δημόσιο λόγο. Το θέμα και το πρόβλημα έγκειται στο πόσο μπορεί να ακουσθεί η φωνή κάποιου διανοούμενου μέσα από τις δυνατές φωνές, ενίοτε ουρλιαχτά, των λαϊκιστών και κυρήκων του sound bite. Αντίστοιχα ας δούμε το παράδειγμα στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα στις ΗΠΑ όπου ο υπέρ λαϊκιστής Trump επισκιάζει κάθε μετριοπαθή και λογική φωνή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γνωρίζω πως η ικανότητα μου να αμφισβητήσω είναι ακριβώς ένα ψύλλου πήδημα. Διότι πολύ εύκολα θα εξουδετερωθώ από ένα σκεπτόμενο θηρίο. Με ένα χαμόγελο...έναν χαιρετισμό...μία υπόδειξη...με ένα καλόπιασμα θα εξουδετερωθεί η υπό αμφισβήτηση και μάλλον αδιαμόρφωτη δυνατότητα μου, να μαζέψω τις ελάχιστες δυνάμεις μου για να συνυπάρξω και να αντέξω και να έχω και να διατηρώ την εγρήγορση και την ψυχραιμία και ζωντανή την σκέψη μου -και άλλα στοιχεία της ζωής, ίσως πιο σημαντικά- όταν ο απέναντι μου σκέπτεται θηριωδώς. Αργότερα θα αμφισβητηθεί και η ικανότητα μου να κρατηθώ στη ζωή και η ζωή μου, με την πειθώ, θα αφαιρεθεί από τα ίδια μου τα χέρια και το έγκλημα θα είναι τέλειο. Εννοώ ότι είμαι θήραμα και μάλιστα ισχνό και αδύναμο θήραμα.

      Διαγραφή
  34. Άντε να προσπαθήσω να πω και εγώ κάτι σοβαρό- πρωτοτυπώντας.

    Πρώτον, έχει παρατηρηθεί ότι σε περιόδους κρίσης, ανεβαίνουν στην εξουσία τα ακραία κόμματα.

    Έχει γραφτεί π.χ. από ιστορικούς αναλυτές ότι εάν αυτό δεν είχε συμβεί, όλοι οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία θα είχαν αποφευχθεί.

    Εάν οι αρχηγοί των χωρών αυτών δηλ. ήταν ποιο μετριοπαθείς δεν θα πολεμούσαν μεταξύ τους, αλλά θα χάρασσαν τα νέα τους σύνορα ειρηνικά.

    Δεύτερον, έχει γραφεί επίσης, ότι ο κύριος λόγος που ο Χίτλερ κυβέρνησε, δεν ήταν τόσο η καθολική επικράτηση του ναζιστικού κινήματος στις μάζες ως κυρίαρχη ιδεολογία, αλλά η παθητική στάση που τήρησαν οι μετριοπαθείς Γερμανοί και οι διαφωνούντες προς το κίνημα αυτό.
    Κυρίως δε, οι "πνευματικοί" άνθρωποι.

    Σε αυτούς τους διαφωνούντες που σιώπησαν, έριξε ο ιστορικός το βάρος της ευθύνης για την επικράτηση του ναζισμού και όχι σε αυτούς που πραγματικά τον πίστεψαν.

    Υπό το πρίσμα λοιπόν αυτό ο κύριος Δήμου ως διανοούμενος (αλλά και ο κάθε κύριος Δήμου) θα πρέπει να έχει όχι μόνο την προαίρεση αλλά και την υποχρέωση να διαφωνεί με το σημερινό καθεστώς που κυβερνά τη χώρα μας, όσο ποιο έντονα γίνεται.


    (Από την άλλη θα πει κανείς, σιγά μην είναι διανοούμενος ο Δήμου, καμία υποχρέωση δεν έχει! -sorry αλλά δεν κατάφερα να μείνω σοβαρός μέχρι τέλους!)




    Υ.γ.

    Άσχετο:
    Ο Κος Νώντας, παίρνοντας ως "επώνυμος" το μέρος των "ανωνύμων", έδειξε σαφώς πνευματικότητα και ανωτερότητα- θα αποδεχθεί άραγε να τον προσφωνώ δημοσίως χασάπη από δω και πέρα, αποδεικνύοντας ότι έχει και χιούμορ ή όχι;



    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω στηρίξει καμία κυβέρνηση ως τώρα...

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Όχι! όχι "χασάπης" δεν γίνομαι με τίποτε. Σιχαίνομαι τα αίματα και τις σφαγές [άσε που Θα τρομάξει το γατί μου!] "Θείος" όμως ευχαρίστως γίνομαι κατά το δόγμα Δ. Πουλικάκου

      Διαγραφή
    4. το λινκ παραθέτει σε κώδικα.

      D.

      Διαγραφή
  35. Και κάτι ακόμα, το "επώνυμοι" και "ανώνυμοι" ως όρος είναι λάθος - το σωστό θα ήταν "πιστοποιημένοι" (blogers) και μη "πιστοποιημένοι".

    (κάτι ήξερε ο Χίτλερ με τα τατού - πολύ προχώ ο τύπος)

    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Με προβληματίζει κάποιος που μου λέει τις σκέψεις του. Δεν με νοιάζουν οι σκέψεις το πολύ. Ο σκοπός με ενδιαφέρει. Αν εξηγεί τον σκοπό της επίσκεψης των σκέψεων γίνομαι στην αγάπη ενδιαφερόμενη. Ένας δημόσιος διανοούμενος που με συγκινεί είναι ο Δημήτρης Καζάκης. Η Λένα Πλάτωνος επίσης. Οι άλλοι με φαίνονται ολιγάκι διαβολάκια ή ζωντόβολα. Τι να διαβάσω τον καθένα μεγαλοσχήμονα, άφαντο στην εκκλησία του δήμου, με δου μικρό και με μεγάλο, κρατικό υπάλληλο, που τον πυκνομέτρησα και ξέρω ότι δεν με αγαπάει; Δεν μπορεί να γίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ο καζάκας είσαι σίγουρη ότι σε αγαπάει;

    «Αν κρίνεις την αγάπη από τις πράξεις της, είναι περισσότερο σαν να μισείς παρά σαν ν' αγαπάς.»


    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένας τρόπος να μην φανατιστώ και να θολωθώ και να μην χάσω τη ζωή μου με την οικονομική οργάνωση και τα πράγματα της είναι να αποφασίσω ότι έχω δική μου πατρίδα και ότι μέσα στην πατρίδα μου και μπορώ και θα υπάρχω δημιουργικά και ειρηνικά. Όσο μπορώ να επιλύσω δηλαδή την πολυπλόκαμη εκμετάλλευση απλοποιώντας την μέσα στα σύνορα μου. Θα επεμβώ στο πρώτο λάθος (που αναφέρεται στην επόμενη ανάρτηση) και θα το καταργήσω. Δεν θα πελαγώσω με τα άλλα τρία, που είναι επουσιώδη για τη ζωή. Εξηγεί αυτό και γι' αυτό ο Καζάκης είναι ένας σημαντικός δημόσιος διανοούμενος. Δεν έχω κόλλημα στο όνομα. Όποιος και αν ήταν αυτός που θα μιλούσε όπως αυτός -και θα μου εξηγούσε- το ίδιο θα έλεγα.

      Διαγραφή
  38. Αβλεψία από μέρους μου να μη μιλήσω και για το μπλόγκ σας. Αυτή η προσπάθεια μόνο καλό μπορεί να κάνει και το όνομά σας είναι εγγύηση. Είναι επίσης γεγονός ότι άλλοι διανοούμενοι στην Ελλάδα προτιμούν πιο κλειστές εκδηλώσεις με πιο εκπαιδευμένο κοινό. Πράγμα που μοιάζει με εγκύκλια σπουδή παρά με Αγορά όπως τούτο. Αυτό εδώ θέλει θάρρος. Και το είχατε πάντα.
    Το πρόβλημα είναι αν η Ελλάδα είναι Αθηναϊκή Αγορά ή αιώνιος φοιτητής που αφού διήγαγε βίον έκλυτον διαπίστωσε ότι χρωστάει 50 μαθήματα, βρίσκεται στο 7ο έτος, η πιστωτική έχει λήξει και ο καθηγητής Σόϊμπλε ζητά επιμόνως την hjemmeopgave. Στην πρώτη περίπτωση ίσως βοηθάτε. Στην δεύτερη είστε ασπιρίνη σε πνευμονία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Οι διανοούμενοι ας εισακούονται και οι λαοί ας εισακούουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @Nikos Dimou
    2016-02-25T10:38:00+02:00

    > Τι νόημα έχει να κάνω κριτική για τους ξένους στην Ελλάδα, αφού δεν μπορούν ούτε να την διαβάσουν;

    Έγραφε ο Ροΐδης το 1865:

    Ὁ ἀξιότιμος καὶ πολυμαθὴς καθηγητὴς τοῦ συνταγματικοῦ δικαίου ἐν τῷ ἡμετέρῳ Πανεπιστημίῳ κ. Ν. Σαρίπολος ἐπελάβετο νὰ κρίνῃ τὸ ἔργον τοῦ αὐτοκράτορος τῶν Γάλλων Ναπολέοντος τοῦ Γ′, καὶ τὰ μὲν καλῶς ἔχοντα νὰ ἐπαινέσῃ, τὰ δὲ ἐφ' οἷς διαφωνεῖ νὰ ἐκθέσῃ εἰς τὴν ‘ἐκκλησίαν τοῦ δήμου τῶν σοφῶν’. Ἀλλ' ἀμφιβάλλομεν ἂν ὁ ἀξιότιμος καθηγητὴς θέλει ἐπιτύχει τοῦ ποθουμένου, διότι παρ' ἡμῖν μὲν ‘ἐκκλησία τοῦ δήμου τῶν σοφών’ δὲν ἐκτίσθη ἀκόμη, οἱ δὲ ἐν Εὐρώπῃ σοφοὶ δὲν ἀναγινώσκουσι νεοελληνικὰ συγγράμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Kαι βέβαια πρέπει ο Δημόσιος Διανοούμενος να «κατεβαίνει στο παζάρι» . Επιβάλλεται.
    Ο απλός , μέτρια μορφωμένος, άνθρωπος έχει ανάγκη βοήθειας στο να συγκροτήσει απόψεις και θέσεις στα δημόσια θέματα.
    Η πλύση« εγκεφάλου» που του γίνεται από τα ΜΜΕ περισσότερο τον μπερδεύει παρά τον ενημερώνει. Είναι φωνές, συχνά εκ διαμέτρου αντίθετες , που πασχίζουν να κερδίσουν την εύνοιά του και τον αφήνουν τελικά σε ένα μεγάλο κενό, καθώς όλες οι απόψεις τού εμφανίζονται ως σωστές και τεκμηριωμένες .
    Εδώ αρχίζει ο ρόλος του δημόσιου διανοούμενου . του μη στρατευμένου όμως , του ελεύθερου και ακομμάτιστου , που θα βοηθήσει το μυαλό του μέσου πολίτη να τοποθετηθεί σωστά μπροστά στα μεγάλα προβλήματα και να πάρει σωστές αποφάσεις .
    Μιλάμε βέβαια για τον δημόσιο διανοούμενο και όχι για τον στοχαστή ,τον φιλόσοφο….Υπάρχει τεράστια διαφορά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Σχετικά με τα χαρακτηριστικά ενός διανοούμενου:

    Νομίζω το χαρακτηριστικό εκείνο που τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, είναι ότι δεν φοβούνται να εκθέσουν στην αγορά την, με τεκμηριωμένα στοιχεία, προσέγγισή τους σε ένα πρόβλημα με σκοπό ακριβώς να προτείνουν μια αλλαγή πλεύσης όταν βλέπουν ότι το καράβι πάει για φούντο. Άρα, εφορμούν από την αγωνία να αλλάξει κάτι στην κοινωνία και λειτουργούν ως αντίβαρο στον κοινωνικό φόβο και τις αστήριχτες δοξασίες της μάζας. Δρουν δηλαδή όπως ο ναύτης που είναι ψηλά στο κατάρτι και βλέπει πιο μακρυά από τους υπόλοιπους και έχει σαν ρόλο να μεταφέρει τα δεδομένα που αντικρίζει. Δρα ως διαμεσολαβητής μιας υπαρκτής και δεδομένης πραγματικότητας που βλέπει μπροστά να πλησιάζει, ώστε το πλήρωμα να λάβει τα μέτρα του, τις αποφάσεις του και τις επιλογές του.

    Σχετικά με την ύπαρξη ή όχι σημερινών διανοούμενων:

    Σπάνιοι, λίγοι και εν πολλοίς άγνωστοι. Όταν όμως τους πετύχεις, σε ακολουθούν για πάντα. Ένα αρνητικό παράδειγμα: αμέσως μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, ζητείται συνέντευξη από έναν μεγάλο συνταγματολόγο καθηγητή παν/μίου με την, κατά κοινώς ομολογούμενη, μεγαλύτερη ίσως εμπειρία σε πανελλήνιο επίπεδο πάνω σε θέματα νομικών κειμένων και συμβάσεων. Εκείνος λέει: "δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στα χρονικά της Ιστορίας, μια χώρα με τη βούλησή της, εν καιρώ ειρήνης, να υπογράφει τέτοιο έγγραφο και να εκχωρεί οικειοθελώς την εθνική της κυριαρχία στο άλλο συμβεβλημένο μέλος της σύμβασης..." Και ρωτώ: κύριε τάδε Καθηγητή-διανοούμενε εσύ που βλέπεις πίσω από τις λέξεις και αντιλαμβάνεσαι το νόημα καλύτερα από τη γιαγιά μου την αγράμματη στο χωριό μου, πού ήσουν να τα πεις αυτά στον κόσμο πριν υπογραφεί μια τέτοια σύμβαση; Γιατί τώρα, κατόπιν εορτής και όχι πριν; Τι να τα κάνω εγώ τους τίτλους σου...; Και ένα θετικό παράδειγμα: Ναι, είναι ο Νίκος ο Δήμου, γιατί και σθένος έχει και αγωνία για το πού πάει αυτό το καράβι.

    Σχετικά με τους Ανώνυμους της μπλογκόσφαιρας:
    (Ισχύει το ίδιο και για όλους τους ανώνυμους γενικά:)

    Αν κάποιος δεν δηλώνει παρουσία, ουσιαστικά δεν δηλώνει την παρουσία του. Αν κάποιος δεν έχει όνομα, δεν επιτρέπει στους υπόλοιπους να τον κρίνουν. Άρα, ίσως από φόβο, ίσως από έλλειψη σθένους, ίσως από απλό φώλιασμα (κατά τη συνήθη τακτική πολλών) στη μάζα, ένας ανώνυμος δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη και λειτουργεί εκ του ασφαλούς. Τελικά, ένας ανώνυμος δεν έχει καταλάβει τίποτα από ό,τι γίνεται σε τούτη την πλάση της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας, που μόνο αντίβαρό της είναι μια θαρραλέα και βροντερή δήλωση παρουσίας.

    Καλή συνέχεια σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. 1ον μέρος -Κύρια απάντηση:
    Αν και αυτό εξαρτάται απο την αντίληψη της κάθε κοινωνίας χωριστά, θα απαντήσω ΟΧΙ!
    Ο δημόσιος διανοούμενος, απο την εποχή του Σωκράτη εως σήμερα, δεν φαίνεται να κατάφερε το ποθητό! Τόσοι "ευεργέτες" μυαλών πέρασαν απο τότε αλλα ποτέ δεν βρισκόντουσαν αρκετοί στον αριθμό αποδέκτες. Οι όσοι λιγοστοί αποδέκτες υπήρξαν, είχαν ΗΔΗ τις ίδιες ανησυχίες με τους διανοούμενους. Ο δημόσιος διανοούμενος θα μπορούσε ίσως να προσφέρει σε κοινωνίες που τα μέλη της δεν έχουν τόσο μεγάλη αντιληπτική, πνευματική και ηθική απόκλιση μεταξύ τους όσο εδώ. Και για να φτάσουμε στο σημείο, ωστε ο διανοούμενος να πιάσει τόπο, θα έλεγα πως χρειάζεται πρώτα ενα κοινωνικό hard-reset. Δηλαδή ένα, δυστυχώς, βαρύ χειρουργείο που θα έσβηνε απο την μνήμη όλες τις λάθος μεν, ανεξίτηλες δε μέχρι τώρα πληροφορίες, κυρίως αυτές του σκοπίμου(!) διχασμού.
    Σχεδόν σε όλες τις "δημοκρατικές" κοινωνίες, το πάνω χέρι το έχει ο ΟΧΛΟΠΟΛΤΟΣ. Στην Ελλάδα μάλλον αυτό ισχύει περισσότερο. Αυτό που εξυμνούσε πριν με "ωσαννά", αργότερα το καταδικάζει στην πυρά και αντίστροφα όπως έλεγε η Κ. Τζωρτζινάκη αλλα το ίδιο λέει και η ίδια η Ιστορία. Ποτέ δεν υπήρξε διανοούμενος που να μην έζησε με πίκρα και με μονίμως αναπάντητα ερωτήματα! Και εννοώ εξαιρετικώς απλά ερωτήματα που όμως δεν έχουν λογική απάντηση. Ομως διανοούμενος θα συνεχίσει να "τραβάει αυτιά" και άσχετα με την προσωπική μου άρνηση,ίσως και πρέπει να το κάνει, παρα το προεξοφλημένο τίμημα που θα εισπράξει. Είναι δηλαδή τέτοια ή φύση αυτού του υπο (τεχνική και λιγότερο φυσική) εξαφάνιση είδους, όπου οι ευαισθησίες, η γνώση και η ηθική, θέλουν να εκφραστούν και να προσφέρουν αλλα δεν βρίσκουν αυτιά που να ξέρουν να ακούν αφήνοντας στην άκρη την προκατάληψη και την δυσπιστία. Μια φύση ίσως ακατανόητη σε πολλούς που θα τον πούν κορόιδο.

    Παντελής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. 2ον μέρος -Υπάρχει ελπίδα;

    Τί μπορεί να περιμένει κανείς απο έναν λαό που:
    α). Αρέσκεται να φοράει το "ξένο ρούχο" της Ιστορίας, σείοντας σημαίες και αναμοχλεύοντας αρχαίες δόξες και ήρωες που τελικά δεν του ανήκουν, δεν τις αξίζει αλλα ούτε καν του ταιριάζουν;

    β). Που χρησιμοποιεί την απόρριψη ως εργαλείο προληπτικής άμυνας του τεράστιου αλλα χάρτινου "εγώ" του; -Εδώ συμπεριλαμβάνεται και η θεώρηση πολλών οτι αν κάποιος δώσει έναν καλό, ενάρετο ή γενικότερα έναν "ανώτερο" τίτλο στον εαυτό του τότε αυτόματα τον κατατάσσουν στην κατηγορία ευφάνταστων και ψωνισμένων εγωπαθών. Αποκλείουν την περίπτωση οτι αυτό μπορεί έστω και κατ' εξαίρεσιν, να είναι ένα πραγματικό γεγονός. Αρα θεωρούν a priori οτι κανείς θνητός δεν μπορεί να κάνει αυτοκριτική αμερόληπτα! Ο λόγος; Ή τους φαίνεται απίστευτο ή το νοιώθουν σαν απειλή.

    γ). Που βλέπει αυτό που αντιλαμβάνεται και δεν αντιλαμβάνεται αυτό που βλέπει;

    δ). Που έχει μάθει να ζεί με παραδοσιακή κουτοπονηριά και να φορτώνει τις ευθύνες του στους άλλους, στον θεό του και στον διαιτητή που "αδίκησε" την ομάδα του;

    ε). Που απο την μία λέει "...και ποιός νομίζεις οτι είσαι ρε; " και απο την άλλη, με άπειρη ευκολία λέει -και μάλιστα δικαιωματικά αισθανόμενος- "...ξέρεις ποιός είμαι εγώ, ρε;"

    Η δυστυχία του να είσαι έλληνας, συνιστάται απο πίκρα και απογοήτευση που αυτές με την αντίστροφη σειρά τους πηγάζουν απο έλλειψη αρχών, κοινής λογικής και ομοψυχίας. Οσο βλέπω περήφανους και όχι ανήσυχους ελλαδίτες, τόσο περισσότερο ανησυχώ. Και γιατρειά σε αυτό, δεν νομίζω πως υπάρχει! Μίλα μας για Παντελίδη και Πάολα, να σκίσουμε τα ρούχα μας απο έκσταση! Μην τολμήσεις όμως να πείς οτι οι πολιτικοί είναι προσωρινοί υπάλληλοί μας γιατί μπορεί και να ...παρεξηγηθούν για τους 1002 γνωστούς λόγους! Αυτοί που θα το πίστευαν ήδη το ξέρουν. Οποιος δεν φοράει γραβάττα, δύσκολα γίνεται πιστευτός εκτός κι αν είναι ο πολυπόθητος μπάρμπας απ' την Κορώνη, το χρυσό κλειδί για όλες τις δουλειές. Σιγά που ελλαδίτης θα άφηνε το κελεπούρι να πιάσει τον "σταυρό στο χέρι". Δεν γίνεται, δεν του ταιριάζει. Οι άλλοι (;) πρέπει να το κάνουν και όχι αυτός. Ομως ποτέ δεν του πέρασε απο το μυαλό οτι οι "άλλοι" είναι "αυτός". Ο οχλοπολτός ιστορικώς όχι μόνο νικούσε και θα νικάει τους διανοούμενους αλλα αυτός διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό κράτη και ολόκληρες αγορές πίσω απο τον μπερντέ. Και μάλιστα, χωρις καν να το ξέρει! Και το οτι δεν το ξέρει, κάνει κακό σε όλους μας! Και αυτός ήταν πάντα η πλειονότητα!

    Παντελής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Βραδιασμένα όνειρα για το άλσος. Να πω στο άτομο Wittgenstein αλήθεια δεν το θέλω. Να πω στον Νίκο Δήμου έχει την ουσία του. Μα τους θεούς, ή τον θεόν, ποιος αλήθεια θέλει να μιλήσει με τους δημόσιους διανοούμενους μας; Δεν ξέρω τι γυρεύει ο διανοούμενος στο παζάρι. Ίσως να πρέπει να κατέβουν. Και πάλι, με την ξέφτερνη εξουσιαστική νοοτροπία τους, απορώ: πώς θα κατέβουν; Να πουν τι; Είμαστε υπάλληλοι του κράτους να πουν; Μόνον έναν αλήθεια έχει κατέβει στα χρόνια μου. Κι αυτό φανερώνει ψυχή. Καλή ψυχή. Σε pdf ανοίγω το Μωρίας Εγκώμιον. (Το είχα και σε βιβλίο, αλλά οι λίμνες μου το πήραν). Μου αρέσει. Θα ήθελα να μπορώ να μου μιλήσει ο Έρασμος. Όμως αν νιώσω κάτι που ίσως ενδιαφέρει τον Έρασμο σε ποιον θα το πω; Αν το σημειώσω πουθενά, θα είναι εδώ. Το παρόν λοιπόν σημαίνει ότι εγώ δεν θα εντάξω τα κύτταρα μου στους προβληματισμούς της σάρας και της μάρας και της μόρας. Δεν θα αλλοιωθώ. Θα σημειώσω εδώ, ή στο πουθενά της λήθης μου, ή στα πεύκα και στα έλατα καλύτερα, αν νιώσω μία συγκίνηση, αλλά δεν θα πάω να βρω την πνευματική κίνηση των Αθηνών. Την παρακολουθώ σαν ήχο και εικόνα και σαν μέλος στο YouTube. Γελάω. Εμένα, οι αισθήσεις μου, δεν θα λειτουργήσουν σαν χαζές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος: Ο εξανθρωπισμός του προ-ανθρώπου και η διάπλαση του πρωτανθρώπου έχουν γίνει με την π ρ ά ξ η(1)".
    1. Πρβλ. Karl Jaspers, Von Ursprung und Ziel der Geschichte, 1952³, M. Pradines, Traite de Psychologie Generale, IΙ, 1948, σ. 3 επ.

    Η ζωντανή ανθρωπότητα ποτέ δεν τους ρώτησε να επινοήσουν και να περιγράψουν τον "εξανθρωπισμό", ούτε ποτέ σοβαρά ενδιαφέρθηκε να τους διορίσει στα εργαστήρια να δημιουργήσουν την ζωή με τα χαρτιά τους και να πειραματιστούν με τους πεθαμένους ανθρώπους του παρελθόντος με χαρτοχημικές αντιδράσεις. Και όλο αυτό το ναζιστικό αίσχος, για να δικαιολογήσουν την δυστυχία που μοιράζουν στην ανθρωπότητα οι εξουσιασμοί, που οι δύο αυτοί αξιέπαινοι εξυπηρετούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.