Τετάρτη, Ιουλίου 05, 2006

Τα πάχη μου, τα κάλλη μου...

Έρχομαι από την παραλία.

Είχα χρόνια να πάω Σαββατοκύριακο σε οργανωμένη πλαζ. Η ίδια πολυκοσμία όπως παλιά – αλλά ο κόσμος έχει αλλάξει.

Τα περισσότερα παιδάκια φοράνε σωσίβια – χωρίς να τα έχουν αγοράσει. Και μπρατσάκια από φυσικό λίπος.

Πω πω – πόσα παχύσαρκα παιδιά! Θυμήθηκα τις στατιστικές: είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη.

Με τους ενήλικες ακόμα χειρότερα. Όλα τα ενάλια κήτη: φάλαινες, θαλάσσιοι ελέφαντες, φώκιες, είχαν ξεβραστεί στην αμμουδιά της Βουλιαγμένης.

Είμεθα έθνος παχύσαρκον!

Θυμάμαι στα νιάτα μου ο μέσος Έλληνας ήταν κοντός, ξερακιανός, στεγνός και μαυριδερός. Τώρα ψήλωσε (καλό), δυνάμωσε, ομόρφυνε – αλλά πάχυνε.

Ο Andy είχε πάει στο μαιευτήριο για τυπικές εξετάσεις της συντρόφου του κι έπαθε παράκρουση. Προς στιγμήν νόμισε ότι είναι σε κέντρο αδυνατίσματος.

Μου μετέφερε διαλόγους:

-Μα, έχω άλλη μια ψυχή να ταϊσω, γιατρέ μου, τι να κάνω, πεινάαααω.

-Κα Στρουμπουλίδου μου, σας το έχω πει πολλές φορές, πρέπει να τρώτε λίγο και συχνά, εσείς τρώτε πολύ και συχνά, γι’αυτό έχετε τάσεις για εμετό. Η έγκυος ΔΕΝ πρέπει να τρώει περισσότερο από πριν, λιγότερο πρέπει να τρώει.

-Μα, εμένα η μαμά μου μου είπε… Καλέ μαμά, μίλα και συ, πες κάτι…


Λίγο παραπέρα η κα και ο κος Παχυσαρκόπουλος μου κρύβουν, με το εκτόπισμά τους, τη θέα του γιατρού τους.

-Γιατρέ, δεν αντέχω άλλο, θα σκάσω, βόηθα με.
-Τι πρόβλημα έχετε, κυρία μου;
-Δεν μπορώ, κουράζομαι, δεν μπορώ ν’ ανέβω δυο σκαλιά, σας λέω.
-Μα, εδώ και πολλούς μήνες σας επαναλαμβάνω ότι πρέπει να προσέξετε τη διατροφή σας, 80 κιλά για το ύψος σας είναι πάρα πολλά.
-Μα, τι λες γιατρέ μου, πριν τη γκαστρώσω, ελαφίνα ήτανε το Μαράκι μου…


Φαίνεται ότι όλες οι έγκυοι συνοδευόνταν από σύζυγο ή μαμά, οι οποίες επίσης έδειχναν να είναι σε ...ενδιαφέρουσα…

Μερικά στοιχεία από σχετικό άρθρο του Economist:

Όταν ο κόσμος ήταν απλούστερος, οι πλούσιοι ήταν χοντροί, οι φτωχοί αδύνατοι και οι σωστά σκεπτόμενοι άνθρωποι ανησυχούσαν για το πώς θα χορτάσουν την πείνα.
Τώρα, στα πιο προοδευμένα μέρη του κόσμου, οι πλούσιοι είναι αδύνατοι, οι φτωχοί χοντροί και οι σωστά σκεπτόμενοι άνθρωποι ανησυχούν για την παχυσαρκία.

Το ανθρώπινο είδος σχεδιάστηκε για να αντιμετωπίζει τη στέρηση, όχι την αφθονία. Για να αποθηκεύει ενέργεια για τις δύσκολες ώρες. Όταν όμως οι δύσκολες ώρες δεν έρχονται ποτέ, η ενέργεια αυτή συσσωρεύεται γύρω από διαστελλόμενες κοιλιές.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, ο αριθμός των ανθρώπων που πεινούν μειώθηκε από 920εκ. το 1980 σε 800εκ το 2000, την ίδια στιγμή που ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 1,6δις. Άρα, την ίδια ώρα που φαίνεται ότι είμαστε σε καλό δρόμο στο σημαντικότερο πρόβλημα των τελευταίων… 50 αιώνων, την αντιμετώπιση της πείνας, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το αντίθετο!

Η παχυσαρκία σήμερα σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι το AIDS, η μαλάρια, οι πόλεμοι. Είναι η βασική αιτία διαβήτη, σχετίζεται με τον καρκίνο και άλλες ασθένειες. Από το 2000 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατονομάζει την παχυσαρκία ως επιδημία.

Ζούμε πλέον σε μια εποχή που οι γιατροί και οι πολιτικοί συναινούν στο να παρθούν μέτρα εναντίον της παχυσαρκίας. Και φυσικά, όπως κάθε φορά που συζητούνται μέτρα προστασίας των πολιτών, φουντώνουν και οι Οργουελικές μας φοβίες.

Η μία πλευρά μελετά μέτρα αντίστοιχα με αυτά εναντίον του καπνίσματος (προειδοποιητικές ενδείξεις στις συσκευασίες, περιορισμός διαφήμισης κλπ), την ίδια ώρα που η άλλη φωνάζει «αφήστε μας να πεθάνουμε όπως και όποτε θέλουμε».

Ένα επιχείρημα υπέρ της παρέμβασης είναι ότι οι διατροφικές συνήθειες διαμορφώνονται στην παιδική ηλικία. Αν κάποιος μεγαλώσει με junk food και Coca Cola, δύσκολα αλλάζει μετά, οπότε, αν μη τι άλλο, θα έπρεπε τουλάχιστον να προπαγανδίσουμε την υγιεινή διατροφή στα παιδιά. Ήδη στην Αγγλία, στη Σουηδία και στις ΗΠΑ ξεκίνησαν σχετικές διαφημιστικές (ή μάλλον… δυσφημιστικές) καμπάνιες. Επίσης, εξοστρακίζονται το junk food και οι μηχανές αναψυκτικών από τις σχολικές καντίνες.

Ένα άλλο εύλογο επιχείρημα υπέρ της παρέμβασης είναι το οικονομικό. Οι παχύσαρκοι κοστίζουν περισσότερο από τους αδύνατους, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν έμμεσα για την υπερβολή των πρώτων. Στις ΗΠΑ όπου το σύστημα υγείας βασίζεται στην ιδιωτική ασφάλιση, οι ασφαλιστικές εταιρείες ζητάνε να χρεώνουν περισσότερο τους παχύσαρκους, εφόσον τους στοιχίζουν περισσότερο. Κάτι τέτοιο αντιτίθεται στη σημερινή νομοθεσία, η οποία απαγορεύει κάθε διάκριση εναντίον των παχύσαρκων.

Άλλη ιδέα είναι να φορολογηθεί βαριά ό,τι παχαίνει (γλυκά, σοκολάτα, snacks, junk food, soft drinks κλπ), όπως συμβαίνει με το αλκοόλ και τα τσιγάρα.

Αλλά η παχυσαρκία είναι πιο περίπλοκο θέμα απ’ το τσιγάρο. Δεν πρόκειται για προστασία από ένα δηλητήριο, αλλά για αλλαγή συμπεριφοράς. Η νικοτίνη είναι εθιστική, η σοκολάτα όμως;

Η συζήτηση έχει ήδη ανάψει, τουλάχιστον σε πιο πολιτισμένες περιοχές απ’ τη δική μας. Και είναι σίγουρο ότι μέχρι να σβήσει, θα έχουμε παχύνει κι άλλο.

Σας αφήνω.
Πείνασα…

Ιδέα και στοιχεία από τον Andy

132 σχόλια:

  1. αυτά τα λες εσύ Δήμου επειδή είσαι χοντρός...:) κάνε λίγη δίαιτα κι άσε τις θεωρίες

    καλημέρα:))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πώς το λένε, μέσα σε κάθε παχύσαρκο άνθρωπο βρίσκεται ένας αδύνατος που φωνάζει "βγάλε με έξωωωωω!"...

    **********
    Θυμός, θλίψη, ανία, αυτολύπηση, στρες, είναι τόσα πολλά αυτά που μας κάνουν να χρησιμοποιούμε το πολύ φαί για ο,τιδήποτε άλλο εκτός του να τραφούμε... Η το ανάποδο, να μας το στερήσουμε εντελώς!

    Βουλιμία & ανορεξία. Αρχίζει από συναίσθημα, εκδηλώνεται στο σώμα (γιατί το συναίσθημα τι να το κάνεις, έρχεται τσουνάμι αφού, να του πεις όχι τώρα, κωλύομαι? Ενω το σώμα, το μπουκώνεις εκεί πέρα μια χαρά, σπουδαίο επιχείρημα το σουβλάκι...!

    Μπουκώνεις και το παιδί σου, του φιμώνεις το "δεν θέλω άλλο ευχαριστώ», και το βγάζεις υγιή πολίτη στην κοινωνία, έτοιμο να καταπιεί το ο,τιδήποτε και να έχει διαστραφεί το αίσθημα «κοινού νου» και δικαίου που είχε by default...

    **********
    Τι κακομεταχείριση! Τι απωθημένα πάνω μας! Τι σπατάλη! Τι υπεκφυγές!
    (τι έχει το μενού?)

    Τι ζεστή εσωτερική αγκαλιά ("κάποιος μ'αγαπάει!") μια λαχταριστή καρμπονάρα!

    Τι ζηλευτή παύση και πατ-πατ-πατ στον ώμο ("η ζωή είναι ωραία!") μια παγωμένη γρανίτα!

    **********
    Αδιαμφισβήτητα βήματα:

    Μαγειρεύω => σου δείχνω την φροντίδα μου (σκασμένο πλάσμα)

    Θα το φας ΟΛΟ, κι εννοώ Ο-Λ-Ο => το "ευχαριστώ" σου

    Το ευχαριστώ σου => είμαι καλή μάνα τελικά!

    Είμαι καλή μάνα, => θέλω δε θέλω, θα μαγειρέψω για το πουλάκι μου

    **********
    Κι αντίστροφα,

    Μαγειρεύει (ωχωχωχ !) => με μπουκώνει με τη φροντίδα της (αγία μαμά)

    Θα το φάω όλο, ναι, όοολοοο => το «ξεφορτώσου με»

    Νννναι, εννοώ το «ευχαριστώ» μου => είμαι πολύ γαϊδούρι τελικά, την καημένη...

    Είμαι απαράδεκτος/η => θα επανορθώσω τρώγοντας ακόμη περισσότερο.

    **********
    Κατοχικό σύνδρομο... Δυόμισυ γενιές μετά?

    **********
    Αρχέτυπη δε σύζυγος: «Κάτσε να ταϊσω τον άντρα μου μπακλαβαδάκια να μου παχύνει να μην τονε θέλουνε οι άλλες!»

    Αρχέτυπος δε σύζυγος: «Α, τζιτζί, θα χλαπακιάσουμε πάλι, μωρέ αφού δεν την πειράζει αυτήνανε που έχω γίνει σα σαμπρέλλα...»

    **********

    I think therefore I am.

    Μπααα...

    I eat, therefore I fat.!
    :)))


    (andy: κρατήστε γερά. Οι έγκυες είναι too busy creating life. Ας μην τις μουρλάνουμε - μόνο να τους παίρνουμε το πηρούνι από το χέρι! Αστειεύομαι, καποιες παίρνουν λίγα κιλά, κάποιες πολλά. Αν δεν υπάρχει ιατρικός λόγος, ας μην (τις) σχιζοφρενιάζουμε...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπάρχει και ένας αναγκαστικός τρόπος αδυνατίσματος: παλαιό επουλωμένο έλκος και χρόνια γαστρίτιδα.

    Σε αναγκάζει να τρως απελπιστικά προσεχτικά: φαγητά μαγειρεμένα στον ατμό, κυρίως χόρτα και μαύρο ψωμί, πάντα λίγες ποσότητες, οχι εκείνο, ούτε το άλλο - η παραμικρή παρασπονδία κοστίζει σε μπουσκοπάν, σπασμονάλ και πονεμένο ξενύχτι.

    Κατά τ΄άλλα σού... εξασφαλίζει με το στανιό σιλουέτα...

    (Μοναδική εξαίρεση ο Σεφέρης.)

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα,
    Αν και ειμαι αδύνατη,φοβάμαι μήν παχύνω,γιατί πιστεύω οτι ειναι πολύ δύσκολο να κανεις δίαιτα.
    Ενας λόγος που οδηγεί στην παχυσαρκια ειναι η συναισθηματική ανασφάλεια και η έλειψη ενδιαφερόντων.Τότε το ψυγείο αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.Τό φαγητό γίνεται πηγή χαρας και η σιλουέτα δεν ενδιαφέρει.Συμβιβάζεσαι με την εικόνα σου και λές τα γνωστα γιά τα πάχη.Κάποια μου είπε: γιατί να κάνω διαίτα αφού θα τα ξαναβάλω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπαρχει ενας τροπος να μετατραπει καποιος παχυσαρκος σε λεπτό και να παραμείνει έτσι:
    χρειάζεται μονον να κανει 5 πραγματα:

    1. Να τρώει οτι θέλει
    2. Να τρωει οσο θελει
    3. Να τρώει οποτε θελει
    4. Να απολαμβανει το φαγητο
    5. Να μην εχει στο ψυγειο του cottage cheese ή καποιο τυρί διαίτης!

    Γιατι;
    Ολοι οι λεπτοι άνθρωποι κανουν αυτο ακριβώς!

    Και υπάρχουν απειροι χοντροι που έχουν τυρι διαίτης στο ψυγείο του. (και μάλλον κανένας λεπτός)

    Α και κατι άλλο...
    Ενα κοινό χαρακτηριστικο των χοντρών ειναι οτι πιστευουν ακραδαντα οτι το απολυτα χειροτερο που υπαρχει στην ζωή ειναι το να εισαι χοντρός!!!

    Πραγμα που δεν φαινεται να συμεριζονται οι αδυνατοι. Μάλλον έχουν άλλες ανησυχίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα! Η παχυσαρκία είναι όντως το πρόβλημα του αιώνα. Μην βιαστούμε όμως να δικάσουμε και κατα-δικάσουμε τους παχύσαρκους όπως δεν θάπρεπε να καταδικάζουμε τους αλκοολικούς. Η πρακτική της κατηγοριοποίησης και της χρήσης κοινωνιολογικών-πολιτικών όρων για ιατρικές καταστάσεις πέρα από αντι-επιστημονική είναι και απεχθής.

    Φαίνεται ότι ο κάθε άνθρωπος αντιδράει διαφορετικά απέναντι στην υπερ-επάρκεια τροφής. Ορμόνες όπως η λεπτίνη και άλλες καθορίζουν πόσο θα καίει ο ενεργειακός μας "θερμοστάτης" και πότε θα αισθανθούμε "χορτάτοι".

    Η κοινωνία του ανέλεγκτου κέρδους φυσικά βοηθάει τα μέγιστα με την παροχή σκουπιδοφαγητού (junkfood) στις μικρές ηλικίες. Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να δείτε την ταινία Supersize me όπου ο ήρωας τρέφεται αποκλειστικά με MacDonalds για ένα μήνα καταγράφοντας τις σωματικές και ψυχικές επιπτώσεις της δίαιτας αυτής.

    Στην παραμονή μου στις ΗΠΑ (όπου το πρόβλημα έχει λάβει πια μέγεθος επιδημίας) είχα υπέρβαρους ασθενείς που υποβαλλόταν σε εγχειρήσεις διαμερισματοποίησης του στομάχου κλπ. Ήταν ο μόνος τρόπος για να χάσουν βάρος. Τρομακτικές ήταν οι επιπλοκές τους όταν κάτι πήγαινε στραβά και χρειαζότανε εντατική θεραπεία. Η πρόληψη επομένως αποκτά μεγάλη σημασία.

    Έχω να προτείνω στους φίλους blogger που έχουν μικρά παιδιά τα εξής:

    Σχεδόν ποτέ ανθρακούχα ποτά (soft drinks). Απλό νερό στα γεύματα και στη δίψα.

    Μακριά από fastfood μαγαζιά

    Όχι γλυκά και παγωτά

    Συχνή άσκηση

    Μιά συγκεκριμένη μέρα την εβδομάδα παράβαση των παραπάνω όρων ώστε να μην δημιουργηθεί η αίσθηση του απαγορευμένου στο παιδί.


    Ένα υπέρβαρο παιδί (χωρίς παθολογικά αίτια) αποτελεί αποκλειστική ευθύνη των γονιών του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παράγραφε, την δίαιτά σου, την ονομαζόμενη και "δίαιτα ελκοπαθούς" (έτσι την λένε στα νοσοκομεία) την εφαρμόζω εδώ και 40 χρόνια.

    Παρόλα αυτά παχαίνω διότι
    α) επιτρέπει τα γλυκά (η αδυναμία μου)
    β) οδηγεί σε πολλά μικρά γεύματα (ή snacks) που αθροιζόμενα...

    Πάντως, πριν από μερικούς μήνες, ανακάλυψα μία νέα δίαιτα (λέω να την βγάλω και σε βιβλίο - τίποτα δεν πουλάει όσο οι δίαιτες).

    Την αποκαλώ:

    The fifty per cent diet!

    Πολύ απλά: τρως ότι θα έτρωγες κανονικά - στις μισές ποσότητες.

    Έχασα έξη κιλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλμέρα παχιά παχιά και ζεστή....
    ..........................


    Παράγοντες που ευνοούν την παχυσαρκία της εγκύου είναι, μεταξύ άλλων:
    *διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες,
    *νεαρή ηλικία,
    *πρώτη κύηση.
    Ιδανικά μία αδύνατη κοπέλα που ξεκινά εγκυμοσύνη πρέπει να πάρει από 12 έως 18 κιλά, μια φυσιολογικού βάρους από 11 έως 16 κιλά, μια υπέρβαρη από 7 έως 11 και μια παχύσαρκη από 6-10 κιλά.

    Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε κάποιους παράγοντες οι οποίοι προδιαθέτουν στην παραμονή αρκετών κιλών μετά τη λοχεία όπως:
    *ηλικία άνω των 35 χρονών,
    *προηγούμενη παχυσαρκία,
    *μεγάλη αύξηση βάρους σε προηγούμενη κύηση,
    *απουσία θηλασμού,
    *έλλειψη σωματικής δραστηριότητας,
    *κάπνισμα πριν τη σύλληψη,
    *αύξηση βάρους από τον πρώτο ακόμα μήνα,
    *μεταλόχεια κατάθλιψη και άλλοι ψυχολογικοί παράγοντες.


    απο τον blogger μας e-doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το μεγάλο πρόβλημα με την παχυσαρκία δεν είναι τόσο με το πολύ φαγητό όσο με το κακό φαγητό.

    Όσο το φαγητό ήταν οικογενειακή και κοινωνική διαδικασία (αφορμή να καθήσουμε όλοι γύρω από το τραπέζι, η διαδιακσία τηε προετοιμασίας αυστηρά ενδοοικογενειακή υπόθεση, άντε καμμιά ταβέρνα) δεν υπήρχε πρόβλημα. Και το ευτραφές των ευπόρων οφειλόταν στη λειτουργία του φαγητού κυρίως ως απόλαυση - και πάλι επρόκειτο για κοινωνική διαδικασία.

    Όταν όμως το φαγητό μετατράπηκε σε εμπόρευμα για μαζική κατανάλωση και η διαδικασία του φαγητού έχασε την κοινωνική της διάσταση, τότε άρχισαν και τα προβλήματα. Η παχυσαρκία είναι αποτέλεσμα της εξατομίκευσης της διαδικασίας του φαγητού και της κατανάλωσης κακής ποιότητας από αυτό.

    Θα τολμούσα να συγκρίνω το ζήτημα της παχυσαρκίας με την ηλιοθεραπεία: Παλιότερα, οι εύποροι προφυλάσσονταν επιμελώς από τον ήλιο για να μη μαυρίσουν και θεωρηθούν ότι δουλεύουν στα χωράφια! Μετά, όταν η παραγωγή μετακόμισε στα κλειστά εργοστάσια, με τους εργάτες να μην έχουν δυνατότητα διακοπών (οπότε το δέρμα τους έμενε λευκό) το μαυρισμένο σώμα ήταν ένδειξη ευμάρειας (κάποιος που μπορούσε να πάει διακοπές). Με την άνθηση της τουριστικής βιομηχανίας το μαύρισμα έγινε εμπόρευμα προς μαζική κατανάλωση (προσέξτε πόσοι πάνε διακοπές όχι για να ξεκουραστούν κλπ. αλλά για να μαυρίσουν!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εχω κι εγώ μια δίαιτα να προτείνω: τη δίαιτα του Άγχους!

    Κάθε χρόνο χάνω βάρος,
    χωρίς διατροφικά ν' αλλάξω τίποτα...

    Μια παρατήρηση: το σημαντικό είναι τι διδάσκουμε στα παιδιά μας - δεν έχω δει σε άλλη χώρα μαμάδες να κυνηγάνε τα παιδιά, με το κουτάλι γεμάτο.

    Ένα ερώτημα: ως κράτος, πρέπει να πάρουμε μέτρα ή όχι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ε όχι και τις ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ!

    Παρακαλώ πολύ δηλαδή!

    paragrafos said...

    "Υπάρχει και ένας αναγκαστικός τρόπος αδυνατίσματος: παλαιό επουλωμένο έλκος και χρόνια γαστρίτιδα."

    Παράγραφε, δεν παίζει ρόλο, όχι σε μένα τουλάχιστον...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Nikos Dimou

    @ heinz

    Ωστε έκλος και γαστρίτιδα δεν σημαίνει σιλουτέτα!!!

    Κρίμα. Είχα κι εγώ κάτι να με... παρηγορεί.

    Κι όμως, πολύ συχνά, το στομαχι μου δένεται κόμπος και δεν πάει τίποτε κάτω παρά μόνο ένα τόστ.

    Αυτό είχα κατά νου όταν μιλούσα για αναγκαστική δίαιτα λόγω "στομαχιού" - εκτός αν πρόκειται για περιοδική νευρική ανορεξία.

    φιλιά

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μερικές συμβουλές για αυτούς που θέλουν να χάσουν βάρος η λιποs :
    Ελέγξτε τον θυρεοειδή σας με μια απλή εξέταση αίματος.
    Περιορίστε την πρόσληψη λιπών και απλών υδατανθράκων.
    Μειώστε τις θερμίδες που καταναλώνετε.Υπολογίστε ότι ένα γραμμάριο λίπους έχει 9 θερμίδες ,οι υδατάνθρακες και οι πρωτεΐνες 4 θερμ.,το αλκοόλ 7.Σε σωματικό λίπος πιο εύκολα μετατρέπονται τα ζωικά λίπη(όχι τα ιχθυέλαια) οι απλοί υδατάνθρακες και το αλκοόλ.
    Κάντε πολλά και μικρά γεύματα και βαλτέ τους απλούς και σύνθετους υδατάνθρακες πιο πολύ το πρωί η πριν η αμέσως μετά την εξάσκηση η τη σωματική εργασία. Περιορίστε τους το βράδυ.
    Χρησιμοποιείστε συμπληρώματα διατροφής.
    Για όσους αγαπούν τα γλυκά ας δοκιμάσουν γλυκά,παγωτά η αναψυκτικά με ασπαρταμη
    Και φυσικά σωματική άσκηση.
    Για να μην κουράσω σταματάω εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μια φορά στο στόμα... για πάντα στο κορμί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Harry αυτό το ποστ είχε μόνο μισή ώρα ζωή - το κατέβασα για να βάλω το επειγον θέμα περί λογοκρισίας κλπ.

    Δώστου μία ευκαιρία - μπας και χάσουμε κανένα κιλό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. O ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑπΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΛΙπΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΟΦΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΑπΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΚΟΥΧΙΑ. ΔΕΝ ΥπΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩπΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΖΩΑ.

    ΤΑ '' ΣΥΝΑΔΕΛΦΑ '' ΖΩΑ ΟΜΩΣ / ΑΥΤΑ πΟΥ πΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΖΩΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΟ ΣΤΥΛΑΚΙ ΤΟΥΣ.

    Ο ΑΝΘΡΩπΟΣ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ πΡΩΤΟ ΛΟΓΟ πΑΧΑΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ Ν' ΑπΟΘΗΚΕΥΕΙ ΛΙπΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙπΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΨΕΙ. ΥπΕΡΒΟΛΙΚΗ ΛΗΨΗ ΤΡΟΦΗΣ / ΣΥΧΝΑ πΟΛΥ ΚΑΚΗΣ πΟΙΟΤΗΤΑΣ / πΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ.

    ΕΦΤΙΑΞΕ ΡΟΥΧΑ / ΒΡΗΚΕ ΤΡΟπΟΥΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ / ΕΦΤΙΑΞΕ ΙΑΤΡΙΚΗ .

    ΥπΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΖΩΑ. ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΜΙΑ ΜΕΛΙΣΣΑ Ή ΚΑπΟΙΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ πΑΧΥΣΑΡΚΟ; ΈΣΤΩ ΕΝΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙ; ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΦΑΛΑΙΝΑ ΑΔΥΝΑΤΙΖΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΕΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΤΟπΟΥΣ ΑΝΑπΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ.

    ΤΑ πΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΑπΟ ΤΟ ΥπΕΡΒΟΛΙΚΟ ΛΙπΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ. ΕπΙΣΗΣ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ πΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ πΡΕπΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΔΥΝΑΤΙΣΟΥΝ.

    ΟπΟΙΟΣ ΘΕΛΗΣΕ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ.

    ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ πΑΡΑΓΟΝΤΕΣ:

    1) ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ / ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΣΤΑ πΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ πΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ πΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ. ΑπΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ πΑΕΙ ΛΙΓΟ ΤΥΦΛΟΣΟΥΡΤΗΣ ΤΟ πΡΑΓΜΑ.

    2) ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ !!!!!!!!!!!!!!

    3) ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΑς ΤΟΥ ΖΩΟΥ. πΑΝΩ Απ' ΟΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΩΑ. ΟΧΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Είναι θλιβερό ότι, τη στιγμή που ο μισός κόσμος πεθαίνει από ασιτία, υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από την παχυσαρκία...

    Πάντως δε συμφωνώ σε αυτά τα περί καπνιστών κλπ.. Όπως ο καπνιστής δε θα σταματήσει να καπνίζει πριν πάθει το έμφραγμα, έτσι και ο παχύσαρκος δε θα σταματήσει ποτέ να τρώει αυτά που τρώει πριν το πάθει κι αυτός. Δε θα αλλάξει κάτι με ενημέρωση. Το φαΐ είναι εξάρτηση. Όπως και όλες οι αμαρτίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Να προτείνω κάτι. Βάλτε στο blog μια υπενθύμιση κάθε μέρα ή μια συμβουλή. Για να είναι σαν ομάδα υποστήριξης. Να κάνουμε δίαιτα όλοι μαζί. 'Ετσι θα αισθανόμαστε ότι κι άλλοι πεινάνε μαζί μας ή ότι κι άλλοι έχουν κόψει τη σοκολάτα ΙΟΝ στη μέση ίσως και στα 4 κομμάτια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Και κάτι που ξέχασα να ρωτήσω στο προηγούμενο σχόλιο. κ. Δήμου γιατί τα γατάκια τα θεωρούμε πιο όμορφα όταν είναι παχουλά. Είδα στις φωτογραφίες όλα τα γατίνια σας είναι τροφαντά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. zizugataki said...
    Και κάτι που ξέχασα να ρωτήσω στο προηγούμενο σχόλιο. κ. Δήμου γιατί τα γατάκια τα θεωρούμε πιο όμορφα όταν είναι παχουλά.

    Κακώς τα θεωρούμε πιο όμορφα - είναι σαν τα στρουμπουλά παιδάκια. (Έχετε δει σε πίνακες η τοιχογραφίες αδύνατα αγγελούδια - χτικιάρικα;)
    Δυστυχώς τα δικά μου γατάκια είναι πολλά και δεν μπορείς να ελέγξεις ποιο τρώει τι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @kerasia,

    Αυτό που είπες, το: "A minute on the lips, forever on the hips" (το ρημάδι!!!) μαζί με το ακόμη σατανικότερο: "Nothing tastes as good as thin feels" ήταν κορνιζωμένα σε σχολή μπαλέττου και τα μάθαιναν (ως νόημα) από πολύ μικρά τα κοριτσάκια...

    Ναι, οκ σε όλα, να προσέχουν από μικρά, αλλά το πόσο εύκολα γινόταν κάποιο παιδάκι obsessed με το βάρος του ήταν κάτι το τρομακτικό! 8-χρονα κι ήξεραν τα πάντα για πάχος, θερμίδες, πρόκληση εμετού ώστε να βγάλεις ό,τι δεν θα προλάβεις να κάψεις...

    8-χρονα!!!

    Τώρα πάντως προτιμώ εκείνο της Dolly Parton: "I'm on a sea-food diet. I see food & I eat it!"

    :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Έχω και εγώ μιά δίαιτα να προτείνω.Τρώς ότι θες και δε παχαίνεις.Πως γίνεται δε ξέρω. Πάντως την εφαρμόζω 40 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΝΔ said……The fifty per cent diet!
    Συμφωνώ 100% με το παραπάνω, μην σας πιάνουν κοροΐδα με δίαιτες και κουταμάρες, όποιος κάνει δίαιτα στερείτε και μόλις σταματήσει την δίαιτα πέφτει με τα μούτρα στο φαί και τα ξαναπαίρνει.
    Έχω φίλους που με διαιτολόγους έχασαν 15-20 κιλά και μετά πήραν 25.
    Πάντα εφαρμόζω τον κανόνα του ΝΔ και καμιά φορά που ξεφεύγω, γιορτές, το πολύ να πάρω 2-3 κιλά και μετά τα ξαναχάνω.
    Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΏΤΗΣ,σελ 92, ΑΙΣΘΗΜΑ η εντύπωση που διουργειται από τον ερεθισμό κάποιου οργάνου……..και την ακόλουθη μεταβολή στον φλοιό του εγκεφάλου: το αίσθημα της πείνας.
    Ενώ σε όλους τους ερεθισμούς μπορούμε και αντιδρούμε ακόμα και σε κλάσματα του δευτερολέπτου δυστυχώς ο εγκέφαλος στο αίσθημα του κορεσμού αργεί και κάνει να έρθει γύρω στα 15-20 λεπτά.
    Αυτό διότι ο προπροπροπροπροπροπαππους μας δεν εύρισκε φαί κάθε μέρα και γιαυτό όταν εύρισκε έπρεπε να φάει τόσο που να μπορεί να αντέξει και μια και δύο μέρες χωρίς φαί και έτσι έτρωγε πάντα περισσότερο από όσο χρειαζότανε για μια μέρα, χωρίς να τον ενοχλεί ο εγκέφαλος του.
    Ασφαλώς όλοι θα έχετε προσέξει ότι όταν φάμε πολύ σηκωνόμαστε από το τραπέζι και μετά από κανένα τέταρτο λέμε ποπό πολύ φάγαμε.Λοιπόν:
    The fifty per cent diet!!!!!
    Αγαπητέ ΝΔ δεν πιστεύω να έβαλες αυτό το Post για να σαμποτάρεις το Πατσατζίδικο της Synas;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. kolassas said...
    Αγαπητέ ΝΔ δεν πιστεύω να έβαλες αυτό το Post για να σαμποτάρεις το Πατσατζίδικο της Synas;

    Ακριβώς γι αυτό!

    Άκου πατσάς - να χτυπήσει η χοληστερίνη κόκκινο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σε μια γιορτή ρωτάω μια κυρία, σύζυγο μακρινού γνωστού που φαινόταν μερικές μέρες πριν τη γέννα, ‘πότε με το καλό’; ‘Δεν είμαι έγκυος’ μου απαντάει. Να ανοίξει η γη να με καταπιεί!

    Μετά από λίγο, κι ενώ πέρασα το σοκ, της είπα πως έχει ωραία μάτια (πράγματι, ήταν σαν γαλάζιες λίμνες). «Φακοί επαφής είναι» μου απαντάει.

    Τα παράτησα και πήγα αλλού να καθίσω. Δεν ήταν η μέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ Afrodite
    Εγώ το είχα ακούσει πρώτη φορά στα «Χρυσά Κορίτσια», μια αμερικάνικη χιουμοριστική σειρά με διαβολικό χιούμορ
    και μόνο έτσι το εκλαμβάνω.
    Κατά τα άλλα η Ντόλυ έχει δικαιωθεί από χρόνια :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αφροδιτούλα, έγραψες με το πρώτο σου σχόλιο! Κατάφερα να βγάλω την αδύνατη από μέσα μου πριν από ενάμιση χρόνο, χάνοντας τα 25 έξτρα κιλά που κουβαλούσα. αποφάσισα ωστόσο ότι μέσα μου θα παραμείνω μια χοντρή με λεπτούς τρόπους. Φέτος έβαλα για πρώτη φορά μικροσκοπικό μπικίνι μετά την παιδική μου ηλικία. Τι ανακούφιση! Μια χαρά, εναρμόνισα το μέσα με το έξω μου και αισθάνομαι περίφημα. Μόνο που δεν με γνωρίζουν πια οι παλιοί γνωστοί μου και πρέπει να συστήνομαι από την αρχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ως πρώην στρουμπουλό και αφράτο κοριτσάκι, πραγματικά δηλώνω ότι υπέφερα να γίνω κομψή δεσποινίδα (τότε)... και βρίσκομαι σε συνεχή επιτήρηση... Αλλά συνήθισα πια.

    Αλλά, μας καταλαβαίνω και λίγο εμάς τους Έλληνες (μπλακ χιούμορ)... Πού χρόνος να μαγειρέψει η μαμά, αφού δουλεύει και πρέπει να τρέχει σαν τρελή? Πού χρόνος, αφού πρέπει να πάει να φτιάξει τα νύχια της, το πρόσωπο, να αγοράσει παπούτσια, κλπ?

    Σοβαρά τώρα, το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς, οι περισσότεροι τουλάχιστον, δεν ασχολούνται ουσιαστικά με τα παιδιά τους. Το πάχος είναι το σύμπτωμα (εντάξει υπάρχουν και οι περιπτώσεις που υπάρχει πρόβλημα αλλά αυτό είναι μορφή επιδημίας). Δεν ασχολούνται και απλά δίνουν χρήματα και τα αφήνουν να κοιτάζουν την τηλεόραση, το κομπιούτερ, αντί να κάνουν κάποια δραστηριότητα που απαιτεί ιδρώτα, τρέξιμο. Εμείς τότε παίζαμε, ιδρώναμε, χτυπάγαμε...

    Ειλικρινά δεν φταίνε τα καημένα τα παιδιά....

    Εννοώ, ότι οι δικαιολογίες που εξστομίζονται σήμερα, όσον αφορά την ενασχόληση τους είναι ασύλληπτες.

    Ξέρετε κάτι, οι γονείς μου δούλευαν σαν παλαβοί, ο καθένας στον τομέα του, και χρόνο είχε η μαμά να μαγειρέψει (πολλές φορές άγρια μεσάνυχτα) για μένα την στρουμπούλω, τον αδερφό μου τον μίζερο στο φαγητό και να ασχοληθεί με το να με μαλώνει να μην τρώω όλο το παγωτό που υπήρχε στο ψυγείο...

    Μάλλον σήμερα προτιμάνε σαν γονείς την εύκολη λύση, σουβλάκια, πίτσα, κλπ, οπότε διευκολύνουμε τις στατιστικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Τη "δίαιτα του φρονιμίτη" τη ξέρατε? Όσο πονάει δεν κατεβαίνει τίποτα στο στομάχι. Άσε που συχνά πυκνά δημιουργεί και δυσκαταποσία λόγω φλεγμονής και τρισμού (μυϊκός σπασμός). Δεν είναι δική μου επινόηση. Μερικοί παθόντες δια-σκεδάζουν με ευφυολογήματα τον πόνο!:)

    Αλλά τη μεγαλύτερη απώλεια λίπους θα την επιτύχετε με μία τζαμάτη διαγναθική ακινητοποίηση (σιδερικό και κακό...μόνο καλαμάκι περνάει ανάμεσα!),μετά από ατύχημα. Ουδέν κακό αμιγές...κακού! Έχω δει υπέρβαρους να χάνουν κιλάααα μετά από τέτοιες παρεμβάσεις (Τι να δέσεις τον οισοφάγο με δακτυλίους...δέσε καλύτερα λίγο ψηλότερα, το στόμα:)
    Συγγνώμη για τους αστεϊσμούς. Ξέρω...μερικοί πραγματικά υποφέρουν!

    Πάντως πρόσφατα κάτι Αυστραλοί συνάδερφοι που ήρθαν πρώτη φορά στην Ελλάδα μου είπαν ότι δεν είδαν πραγματικά παχύσαρκους (real fat) στην Ελλάδα. Φανταστείτε τι γίνεται εκεί κάτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Houlia το real fat που σου είπαν είναι η λεγόμενη morbid obesity - κινούμενοι όγκοι. Αυτή την βλέπεις κυρίως στις ΗΠΑ. Το πάχος αυτό δεν περιγράφεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Yπάρχουν πάντως και πανέμορφες αγελάδες- και δεν εννοώ τις φυσικές, τις νόστιμες για σας τους κρεατοφάγους :PPPPPPPPP

    Μιλώ φυσικά για εκείνες του Cow Parade - θα έχετε δει αν κυκλοφορείτε στο κέντρο της Αθήνας ζωγραφισμένα γλυπτά αγελάδας, τόσο όμορφα, τόσο ευφάνταστα, που πραγματικά είναι για χειροκρότημα! (και ως συνήθως, εμείς οι Ούννοι τις μουτζουρώνουμε με σπρέϋ, μην παραλείψουμε!)

    Μπείτε στο:

    http://www.cowparade.gr/

    να πάρετε μια γεύση.

    Και μία απ'όλες αψηφά και την βαρύτητα (είναι η αδύνατη της παρέας, βγάζει γάλα κατ'ευθείαν με 0% λιπαρά!).

    Είναι μεταμφιεσμένη... Spiderman κι είναι σκαρφαλωμένη σ'ένα τεράστιο κτήριο στο ανέβασμα της Συγγρού, δεξιά, που ανάθεμά με αν έχω προσέξει ποιό είναι (της Εμπορικής?!?!). Συνέχεια κοιτάζω την αγελάδα - είναι ΥΠΕΡΟΧΗ!!! και να μην πατήσω τον μπροστινό μου, οπότε ας μου πει κάποιος, μη μείνω με την απορία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Το πολύ αστείο πάντως είναι όταν εσύ... γελαδοποιείσαι για να θηλάσεις - η φύση σε τρομπάρει με ΤΙΣ ορμόνες για να κατεβάσεις γάλα και να δεις πώς ανοίγει η όρεξη εκεί... Ναι, καις θερμίδες, αλλά άμα κόψεις το φαί (οπότε πια αδυνατίζεις) κόβεται και η ροή & η ποιότητα του γάλακτος, οπότε διαλέγεις, εσένα ή το μωρό...

    Και τρως μετά στη μάπα μια.. πρωϊνατζού ή τραγουδίστρια, που σε 1 1/2 μήνα από τη γέννα έχουν γίνει πιο λεπτές από πριν...

    Ααααργκχ!

    (Bea Arthur rules!!!)
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Καλημέρα, έστω και αργοπορημένα! Με καίει αυτό το θέμα, πώς με καίει. Κατ’ αρχήν στο φιλικό μου περιβάλλον είναι ΟΛΟΙ αδύνατοι. Μα όλοι… Εγώ ήμουν πάντα πολύ αδύνατη, μην τρώγοντας βέβαια σχεδόν τίποτα, αλλά τα τελευταία χρόνια για διάφορους λόγους πάχυνα. Ο διαιτολόγος μου λέει, πως αυτό οφείλεται στο γεγονός, πως τρώω υπερβολικά λίγο! και με αναγκάζει να τρώω τώρα τα διπλάσια & τα τριπλάσια. Και δεν κατεβαίνουν με τίποτα…
    Έτσι είπα ν’ ανοίξω πατσατζίδικο, μπας και μου μυρίζει και τσιμπάω ασυναίσθητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Morbit Obesity...Μακάβρια Παχυσαρκία!
    Την συνάντησα στην Αμερική (στη χώρα του aerobic αλλά και των πολλών αντιθέσεων!).Εκεί μιλάμε για άααλλη νοσολογία!

    Ας μιλήσει όμως κάποιος και για το κατοχικό σύνδρομο που λανθάνει στη χώρα μας. Το ξεγάνισμα των ταψιών (τίποτα να μην πάει χαμένο) και τη μεταπολεμική-μακροπρόθεσμη συσσώρευση χοληστερίνης και λίπους.

    Δυστυχώς άτομα τής γενιάς εκείνης τώρα πληρώνουν την άγνοια (η επιστήμη ακόμα δεν είχε αποφανθεί) τής εποχής εκείνης.

    Πάω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @scalidi,

    Ομολόγα! Ξέρασέ όλα! Ποιός, πού, πώς, πότε & γιατί! ΔΩΣΕ ΜΑΣ ΤΗ ΔΙΑΙΤΑ!!! ΣΩΣΕ ΤΗ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑ (λέτε γι'αυτό να μπουκώνει ο blogger?!)

    Μέχρι στιγμής τα ρημάδια τα κιλά τα zip-άρω και δεν φαίνονται, άμα όμως υπερφορτώσει το σύστημα, crash-άρει και κάνει κάνα explode, τι κάνουμε μετά?

    (ζωγραφιζόμαστε και στηνόμαστε δίπλα στις αγελάδες του cow parade, αυτό κάνουμε!)
    :))))

    ΜΟΟΟΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Σκόρπιες, ακατέργαστες σκέψεις

    Η παχυσαρκία είναι θέμα αισθητικής (να βλέπουμε όμορφα σώματα στις πλαζ;) Δεν νομίζω ότι στέκει…

    Η παχυσαρκία είναι θέμα αισθητικής για τον εαυτό μας (να νιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας;) Αυτό φαίνεται πιο σωστό – αλλά όπως ξέρει κάθε αρχάριος της ψυχολογίας, η εικόνα για τον εαυτό μας φτιάχνεται από την ιδέα που έχουμε εμείς για εμάς και την ιδέα που (ξέρουμε ή νομίζουμε) πως έχουν για εμάς οι άλλοι. Τα ποσοστά διαφέρουν – ανάλογα με το άτομο. Άλλος ζει για το πώς τον βλέπουν οι άλλοι κι άλλοι δίνουν λιγότερο σημασία.

    Η εικόνα του εαυτού μας, αλλά και το «πως» (νομίζουμε ότι) μας βλέπουν οι άλλοι, έχει να κάνει με τα κοινωνικά πρότυπα. Τα οποία, σήμερα, προβάλουν τις γυναίκες-κρεμάστρες και τους γραμμωτούς άντρες.

    Πιθανολογώ ότι πολλοί έφτασαν να φορτωθούν πολλά κιλά, τραβώντας στα άκρα ένα παιχνίδι χαμένο: «αφού δεν μπορώ να είμαι σαν τον τύπο / την τύπισσα στη διαφήμιση, τι με νοιάζει; Αφήνομαι κι όπου πάει…

    Έτσι κι αλλιώς, οι διατροφικές διαταραχές (από την ανορεξία μέχρι τη βουλιμία) δείχνουν ότι η σχέση μας με το φαγητό είναι πλέον straightforward, αυτονόητη. Παράλληλα, οι διατροφικές διαταραχές βασίζονται ίσως στην έγνοια μας με τη σιλουέτα και με την ομορφιά αλλά την πολλαπλασιάζουν: κάποια έγνοια με την ομορφιά υπήρχε σε όλες τις κουλτούρες - αλλά ποτέ με τέτοια ένταση. Ποτέ κοπέλες δεν πέθαιναν από συνεχείς προκλήσεις εμετών.

    Στο βάθος, υπάρχει η υγεία. Ναι, σημαντικό θέμα – με όλα τα θέματα που αναφέρονται στο ποστ. Αλλά πόσο εύκολο είναι να σταματήσει η υπερκατανάλωση; Ακόμα και τα γατιά, αν βρουν φαγητό τρώνε και βαραίνουν αφύσικα. Είναι ο άνθρωπος πολύ διαφορετικός σ’ αυτό το σημείο; - και πόσο;

    Και αλήθεια, πώς να παρέμβεις στη διατροφή ενός σωματότυπου που πολύ πιθανόν φτιάχτηκε με προδιαγραφές να κάνει καθημερινώς 40 χιλιόμετρα συλλέγοντας την τροφή του και σήμερα ζει στην κοινωνία της αφθονίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. KOSTAS TRENT στείλατε ένα σχόλιο 870 λέξεων. Μπορείτε παρακαλώ να το περικόψετε ώστε να κατέβει στο μισό και να το ξαναστείλετε; (Έχουμε συμφωνήσει σε όριο 500 λέξεων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. @antonis liolios
    Απαράδεκτη ταινία το SUPERSIZE ME!O τύπος πηγαινε και έτρωγε τρεις φορές τη μέρα επί ένα μήνα το πιο ανθυγιεινό πιάτο των MACDONALDS για να μας αποδείξει πως οι κακές πολυεθνικές και ο καπιταλισμός βλάπτουν την υγεία μας!Πρώτον, και μαρούλια να τρως κάθε μέρα, επι ενα μήνα, κάποια βλάβη, κάποια αβιταμίνωση θα την πάθεις!Δεύτερον, τα MACDONALDS , και τα υπολοιπα fast foodαδικα, έχουν και πιο υγιεινα πιάτα(σαλάτες κτλ), δεν είσαι υποχρεωμένος να τρως το πιο junk food γευμα τους.Ούτε ξέρω κανέναν άνθρωπο που να τρώει τρεις φορες τη μέρα στα MACDONALDS...Άρα το πείραμα του κυρίου, είχε σαφή πολιτικά κινητρά και δεν πείθει...
    Επιτέλους, δεν έχουμε δικαίωμα να τρώμε ότι θέλουμε???Κρατική παρέμβαση και στην όρεξη μας???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Πάντως στην Ελλάδα των υψηλών ποσοστών παχυσαρκίας εξακολουθεί να υπάρχει ένας απαράδεκτος ρατσισμός προς τους παχύσαρκους.

    & harry reloaded
    Δεν νομίζω πως υπάρχει "υγιής ρατσιμός".

    Κοντεύουμε να φτάσουμε τους 40 C σήμερα.

    Παίζει το All Kinds Of Blues του Memphis Slim. Συμπτωματικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αφροδίτη, αφρογέννητη, γιατρός ενδοκρινολόγος είναι η λύση και για τον μπλογκερ να μην "μπουκώνει", έλεγχο οι ορμόνες του θέλουν.
    Όσο για τη διατροφή σε γενικές γραμμές είναι: τέρμα η ζάχαρη (έβαζα πέντε κουταλιές στον καφέ), ασπαρτάμη που μπορεί και να είναι καρκινογόνος, τέρμα στο φαγητό μόνο το βράδυ που έκανα εγώ γιατί έτρεχα όλη μέρα -και τώρα τρέχω, αλλά στην τσάντα μου υπάρχουν μήλα και στο γραφείο μου τόννοι στα συρτάρια. Πρωινό: φρυγανίτσα ολικής και γαλατάκι 0%.
    Φρουτάκι ενδιάμεσο (και όχι ολόκληρο καρπούζι)
    Μεσημεριανό: ή κάτι λαδερό με λίγο τρυάκι ή κάτι ψητό με σαλατούλα.
    Πάλι φρουτάκι το απόγευμα και το βράδυ σαλατούλα και φρυγανίτσα και τυράκι με χαμηλά λιπαρά.Σαν το Μαμαλάκη γράφω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Aπ'ότι φαίνεται όλοι συμφωνούμε ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό και σοβαρό.

    Επίσης, νομίζω ότι είναι σαφές ότι δεν φταίνε τα παιδιά.

    Τι λέτε για συγκεκριμένα μέτρα;

    Στο άρθρο αναφέρονται τα εξής:

    1. Προειδοποιητικές ενδείξεις στις συσκευασίες παχυντικών προϊόντων

    2. Περιορισμός διαφήμισης (όπως πχ γίνεται για τα παιχνίδια)

    3. Διαφημιστικές (ή μάλλον… δυσφημιστικές) καμπάνιες περί παχυσαρκίας και κινδύνων.

    4. Εξοστρακισμός του junk food, των αναψυκτικών κλπ από τις σχολικές καντίνες.

    5. Διαχωρισμός στις χρεώσεις των ασφαλιστικών εταιρειώνγια τους παχύσαρκους.

    6. Βαριά φορολογία σε ό,τι παχαίνει (γλυκά, σοκολάτα, snacks, junk food, soft drinks κλπ), όπως συμβαίνει με το αλκοόλ και τα τσιγάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ο yannis h αναρωτιέται (δικαίως) αν μπορούμε να αυτοπεριοριστούμε.

    Ένα ακόμα στοιχείο: η μοναδική αυτή τη στιγμή χώρα στον κόσμο στην οποία ο μ.ο. βάρους μειώνεται είναι οι Η.Π.Α. (!), όπου έχουν ληφθεί ήδη κάποια μέτρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Δεν ξέρω για τα υπόλοιπα μέτρα, αλλά αυτό, που σκέπτονται οι Αμερικάνοι να πληρώνουν οι παχύσαρκοι το αντίτιμο 2 θέσεων στο αεροπλάνο, μάλλον μου φαίνεται σωστό. Μού 'χει τύχει να κάτσω δίπλα σ' έναν. Και όχι στην Α' θέση. Πίκρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Μου φαίνεται γελοίο να χρειάζονται νομοθετικά μέτρα για αυτονόητα πράγματα. Π. χ. για τις ζώνες ασφαλείας στο αυτοκίνητο ή για το υγιεινό φαγητό.

    Και δεν ξέρω αν τελικά έχουν νόημα. Π. χ. στην Ελλάδα, παρ' όλη την νομοθεσία πολλοί δεν φοράνε ζώνη - αντίθετα σε άλλες χώρες την φορούσαν ενώ δεν υπήρχε νομικός καταναγκασμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. To "supersize me" με πολιτικά κίνητρα;
    Δεξιά, αριστερά, μεσαίου χώρου, ποιά ακριβώς; Κι άλλη συνομωσία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού;

    Ας σοβαρολογήσουμε. Η ταινία ήθελε να δείξει κυρίως την επίδραση του fast food στα παιδιά και ο σκηνοθέτης-πρωταγωνιστής υπέρβαλε επισκεπτόμενος τα Mac τρις ημερησίως για ένα μήνα για να δείξει την βραχυπρόθεσμη επίδραση του Mac φαγητού στον οργανισμό και πιστεύω τα κατάφερε.

    Είστε ελεύθεροι να τρώτε junkfood όσο θέλετε αλλά εάν συνηθίσετε σε αυτό και τα παιδιά σας αυξάνετε σημαντικά τις πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα. Τον δημιουργό της ταινίας Morgan Spurlock παραδόξως δεν τον μήνυσε κανείς ενώ μετά την ταινία ο Mac αφαίρεσε το supersize Mac από το μενού του (εξ' ου και ο τίτλος της ταινίας) και αύξησε τον αριθμό των σαλατών και άλλων "υγιεινών" πιάτων (ώ της υποκρίσίας!)

    Δέστε την ταινία ή διαβάστε τι λέει ο Spurlock στο site του, δεν θα σας σκοτώσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ελπίζω να καταφέρω να στριμώξω όσα θέλω να πω σε 500 λέξεις!
    Από πιτσιρικάκι είχα τρελλή αδυναμία στο φαγητό.
    Η μητέρα μου έκανε απίστευτες προσπάθειες για να με περιορίζει αλλά ήταν αδύνατο να με ελέγχει 24 ώρες. Λίγο η γιαγιά, κάτι οι θείοι έβρισκα πάντα τρόπο να τσιμπάω.
    5 ετών με έγραψε στο κολυμβητήριο. Ήμουν εξαιρετικός. Γρήγορα ήμουν υπολογίσιμη δύναμη. Με ένα πρόβλημα όμως. Μόλις επιστρέφαμε από τις διακοπές ο προπονητής έπρεπε να με ζυγίσει. Πάντα. Όλοι ξεκίναγαν πισίνα και 'γω έτρεχα γύρους. Δίαιτα, δίαιτα, κάθε Σεπτέμβρη η ίδια ιστορία.
    Πάχυνα πρώτη φορά όταν γύρισα από την Ολλανδία (σπουδές).Είχα σταματήσει την κολύμβηση και ήμουν πια 100 κιλά.
    Με εξαντλητική δίαιτα κατάφερα να επιστρέψω στα φυσιολογικά(80).
    Ένα χρόνο μετά έφυγα φαντάρος.
    13 μήνες στη Χίο δεν έκανα τίποτε άλλο εκτός από το να τρώω.
    Ζητούσα κάτι πιο δημιουργικό από τον διοικητή και αυτός με έστειλε σε όλα τα φυλάκια της Χίου.
    Εκεί διάβασα και έφαγα πολύ....
    Απολύθηκα 123!!!! κιλά!
    Από τότε προσπαθούσα να τα χάσω με αποτυχημένες δίαιτες που τελικά με οδήγησαν στα 156!!!!!!!
    Πέρσι το Σεπτέμβρη δοκίμασα να παίξω μπασκετ με μια παρέα.
    Έκπληκτος διαπίστωσα οτι δεν ήταν δυνατό να παίξω παραπάνω από 10 λεπτά. Και αυτά φυσικά για να γελάει ο κόσμος.
    Μελαγχόλησα. Λίγες μέρες μετά γεννήθηκε ο γιος μου. Νέος προβληματισμός. Άρχισα να τρέμω στην ιδέα οτι θα μπορούσε να μου συμβεί κάτι.
    Την παραμονή των Χριστουγέννων είχα ήδη πάρει την μεγάλη απόφαση.
    Επέμβαση!
    Γαστρικός δακτύλιος ή αλλιώς δαχτυλίδι.
    Το ανακοίνωσα στη συντροφό μου (αδύνατη) την παραμονή της επέμβασης. Μου γκρίνιαζε τακτικά για το βάρος μου αλλά η λέξη και μόνο εγχείρηση ήμουν σίγουρος οτι θα την τρόμαζε.
    8 Ιανουαρίου το βράδυ είχα κάνει το πρώτο βήμα για την επιστροφή μου στη ζωη.
    Σήμερα μόλις 6 μήνες μετά είμαι μείον 44!!!! κιλά! Δεν έχω λόγια να περιγράψω το πως νιώθω. Αγόρασα καινούρια ρούχα σε ανθρώπινα νούμερα.
    Έπεσαν οι σφυγμοί μου σε φυσιολογικά πλαίσια και γενικότερα είμαι άλλος άνθρωπος.
    Όσοι με βλέπουν τρομάζουν να με αναγνωρίσουν.
    Αντιλαμβάνομαι ψίθυρους πίσω από την πλάτη μου αλλά αυτή τη φορά είναι για το πόσα κιλά έχασα και όχι για το πόσα κιλά πήρα.
    Είναι μια μεγάλη κουβέντα για το πως φτάνει κανείς στο σημείο να κάνει επέμβαση για να απαλλαγεί από τα κιλά του. Σίγουρα νιώθω πολλές φορές θλίψη για το γεγονός οτι άφησα τον εαυτό μου να φτάσει σε αυτό το σημείο αλλά από την άλλη είμαι ικανοποιημένος που αποφάσισα να δώσω ένα τέλος σε αυτό το πρόβλημα.
    Σήμερα ειλικρινά νιώθω απίστευτα. Έχει αλλάξει η συμπεριφορά μου σε όλα τα επίπεδα!
    Βλέποντας το θέμα του σημερινού post μοιράζομαι μαζί σας την εμπειρία και στέλνω τις ευχαριστίες μου στον γιατρό μου Χρήστο Καραϊνδρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Με αφορμή το σχόλιο του cobden @ [Τετ Ιουλ 05, 03:21:10 μμ] επιτρέψτε μου μια άσκηση στο πώς μπορούμε να διαστρέψουμε μια άποψη. Τονίζω ότι ΔΕΝ έχω την πρόθεση ν' αντιδικήσω με τον cobden, απλά το σχόλιό του μου έδωσε μια καλή βάση:

    1: Το συμπέρασμα πως "οι κακές πολυεθνικές και ο καπιταλισμός βλάπτουν την υγεία μας" είναι της ταινίας ή του θεατή;
    2: Η ταινία είναι απαράδεκτη επειδή δε συμφωνούμε με το συμπέρασμα που οι ίδιοι συνάγουμε;
    3: Πράγματι παθαίνεις κάτι αν τρως συνέχεια μαρούλι επί ένα μήνα;
    4: Πότε (και για ποιό λόγο) έκαναν την εμφάνισή τους στα McDonald's τα "πιο υγιεινά πιάτα";
    5: Δεν ξέρω κανέναν άνθρωπο που να τρώει τρεις φορές τη μέρα στα McDonald's σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε τρεις φορές τη μέρα στα McDonald's;
    6: Τι είναι αυτό που δεν πείθει σε ένα πείραμα με πολιτικά κίνητρα;
    7: Από ποιο σημείο του σχολίου προκύπτει το ερώτημα της κατακλείδας "Κρατική παρέμβαση και στην όρεξη μας";

    Με αφορμή το σχόλιο του apotheosis @ [Τετ Ιουλ 05, 03:18:10 μμ] από την προσωπική μου εμπειρία:

    Σε κάθε γωνιά του Παρισιού θα βρεις ένα μπιστρό ή μια μπρασερί όπου ο κόσμος απολαμβάνει το συνήθως πολύ καλό φαγητό του - και σε τιμή πολύ πιο προσιτή απ' ότι πολλοί φαντάζονται. Στο Λονδίνο δύσκολα θα βρεις ένα καλό εστιατόριο - συνήθως κάποια εθνική κουζίνα με τιμές ...Αθήνας! - ο δε πολύς κόσμος τη βγάζει σε φαστφουντάδικα τρώγοντας αγχωμένα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, τίποτα fish & chips.

    Αυτά προς επίρρωση προηγουμένου σχολίου μου για την κοινωνική διάσταση της παχυσαρκίας ως ασθένειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ευχαριστώ τον κ. Κατσάρη που μοιράστηκε μαζί μας την προσωπική του περιπέτεια.

    Οποιουδήποτε είδους " υγιής ρατσιμός", κάθε μορφής νουθεσίες και προτροπές και απειλές για επιλεκτικά συστήματα υγείας που θα τον απειλούσαν να πληρώσει τις επιπλοκές της παχυσαρκίας του (γιατί την επέμβαση την πλήρωσε μόνο αυτός) πιστεύω θα πετύχαιναν μονάχα να τον ενοχοποιήσουν και να τον οδηγήσουν σε επιδείνωση της παχυσαρκίας του.

    Δεν γνωρίζουμε ακόμα γιατί μερικοί άνθρωποι παχαίνουν υπερβολικά και εύκολα όπως δεν γνωρίζουμε γιατί μερικά άτομα θα εμφανίζουν σχιζοφρένεια ή αλκοολισμό. Βρισκόμαστε όμως σε καλό δρόμο.

    Η θεωρία της απόλυτης ατομικής ευθύνης ενώ ακούγεται λεκτικά σωστή ουσιαστικά αγνοεί τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα πάνω στην παθοφυσιολογία και βιολογία της συμπεριφοράς.

    Φυσικά υπάρχουν και λογικά όρια τα οποία όμως θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα ψύχραιμης εκτίμησης του κάθε περιστατικού και καλής γνώσης της διαθέσιμης επιστημονικής πείρας.

    Οι κραυγές τύπου τηλεδικίων ενώ ικανοποιούν συχνά το περί δικαίου ψευδ-αίσθημα ουσιαστικά αποκαλύπτουν τις προσωπικές μας προκαταλήψεις και δεν οδηγούν πουθενά. Ή μάλλον οδηγούν: Σε ρατσιμό. Ανθυγιεινό αυτήν την φορά.

    Ας μου επιτρέψει ο κ. Κατσάρης να τον συγχαρώ για την αλλαγή στην ζωή του και να του υπενθυμίσω πως η διατήρηση του σωστού βάρους είναι θέμα τρόπου ζωής και γι αυτό θα χρειαστεί την συμπαράσταση εμπείρων επιστημόνων με ειδικότητα στην φάση την οποία περνάει. Και να μην αφήσει κανέναν κρυφορατσιστή να του πει ότι επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. @antonios,

    Μπορεί με τη δεύτερη, με την τρίτη προσπάθεια να περάσει το μήνυμα...

    Δες και τι καμπάνια κάνει ο Jamie Oliver, ο πασίγνωστος Αγγλος σεφ που τα έβαλε με τα γεύματα που σερβίρονταν στα δημόσια σχολεία της Αγγλίας (τον έπρηξε τον Μπλαιρ) εδώ:

    http://www.channel4.com/
    life/microsites/J/
    jamies_school_dinners/index.html


    "... Jamie Oliver busts a gut persuading schools to ditch the processed, ready-made junk the students are used to eating, and replace it with fresh, tasty, nutritious food, prepared from scratch every day."

    Επίσης, το ημερολόγιο του:

    http://www.jamieoliver.com/
    diary/2005/02/16/
    jamies_school_di.php


    Κι όλα αυτά από έναν τυπάκο από το Εssex που μεγάλωσε στην pub-restaurant των γονιών του κι αφού μαγειρεύοντας έγινε μέχρι σταρ της tv, έδωσε την ευκαιρία σε ένα γκρουπ 15 αστέγων & ανέργων να μαθητεύσουν κοντά του για να αναλάβουν εστιατόριο αργότερα.

    Δεκαπέντε διαφορετικά φιλανθρωπικά σωματεία αργότερα, έχει τώρα την τρίτη φουρνιά μαθητευόμενων σεφ...

    Κι είναι μόλις 31...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Stavros Katsaris said...
    "(...) στέλνω τις ευχαριστίες μου στον γιατρό μου Χρήστο Καραϊνδρο."
    ------------------------

    Φίλε Σταύρο, είσαι υπέροχος ανθρωπος.

    Με αγάπη και πολλά φιλιά

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Τσατάκι (λιγνούτσικο, περνάει μάλλον!)

    @stavros katsaris,

    Μπράβο σου! Πήρες τον πιο δύσκολο δρόμο, αλλά πραγματικά έγινες κυρίαρχος της κατάστασης...

    Χαίρομαι που αγάπησες το σώμα σου μετά από αυτό κι εύχομαι να μη σε προδώσει ποτέ!

    Συγχαρητήρια & στη σύζυγο που της το ανακοίνωσες εγκαίρως και δεν την έκανε - θα έχανες 50-55 κιλά σε μια νύχτα βρε!
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ερώτηση προς οποιον γιατρό, φυσιολόγο, ενδοκρινολόγο βρίσκεται εδώ γύρω:
    Αυτη η υπόθεση που μαθαίναμε κάποτε στη σχολή ότι το πλήθος των λιποκυττάρων καθορίζεται στην παιδική ηλικία και είναι τόσο μεγαλύτερο όσο πιο παχύσαρκο είναι το παιδί, ισχύει ακόμα?
    Κι η υπόθεση ότι το αίσθημα του κορεσμού έρχεται όταν κορεστούν τα λιποκύτταρα είναι αξιόπιστη?
    Και είναι τελικά αυτός ένας λόγος που τα παχύσαρκα παιδιά δυσκολεύονται πολύ να αδυνατίσουν όταν μεγαλώνουν?

    Στην Αμερική βλέπω τις εξής "ομάδες":
    παχύσαρκοι κρεατοφαγοι
    αδυνατοι υστερικοί ανορεξικοι
    αδυνατοι χορτοφάγοι (οι πιο νορμάλ)

    Το Supersize Me είχε μεγάλη διδακτική αξία για τον κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε πρωινό στα McDonalds ΚΑΘΕ πρωί! Υπάρχουν γονείς που ταίζουν τα παιδιά τους με αυτα τα σκουπίδια συστηματικά, επειδή είναι ΠΑΡΑ πολύ φτηνά :-ο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. ΛΟΓΩ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑς ΚΑπΟΤΕ Η ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ Ν' ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΗΣΩ Σ' ΕΝΑ ΤΗΣ πΕΡΙΟΔΙΚΟ πΟΥ ΑπΕΥΘΥΝΟΤΑΝ ΣΕ ΕπΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ( ΑπΟ ΑΥΤΑ πΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙΣ Σ' ΕΝΑ ΣΑΛΟΝΙ ΙΑΤΡΕΙΟΥ πΧ ) ΜΕ ΘΕΜΑ πΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ πΑΘΗΣΕΙΣ. ΑΡΝΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕπΙΚΙΝΔΥΝΟ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ πΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜπΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ. ΤΕΛΙΚΑ ΜΕΤΑ ΑπΟ πΙΕΣΗ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ πΟΛΥ πΡΟΣΕΚΤΙΚΑ.

    ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ πΙΣΤΕΥΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΚΑΘΕ ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ πΕΡΙπΤΩΣΗ.

    ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΟΥΤΕ ΜΕΤΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΤΕΣ πΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑπΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑπΟ ΕΚΕΙ.

    ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΚΑΤΙ πΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ.

    ΣΩΣΤΗ ΕπΙΛΟΓΗ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΕπΙΣΤΗΜΟΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. ΚΑΙ πΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ.

    ΑΝΤΙΜΕΤΩπΙΣΑ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΥΓΕΙΑΣ πΡΟ πΕΝΤΑΕΤΙΑΣ. ΞΑΦΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΓΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΥπΟΓΛΥΚΑΙΜΙΕΣ. ΟΙ ΛΙπΟΘΥΜΙΕΣ ΔΙΑΔΕΧΟΝΤΑΝ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΥΨΟΣ ΜΟΥ. ΟΥΤΕ ΚΙΛΟ ΑπΟΚΛΙΣΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕπΟΧΗ. ΑΦΟΥ ΤΣΕΚΑΡΑΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ πΑΙΖΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΑΒΗΤΗ ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΦΟΡΤΙΣΗΣ πΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ.

    ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΤΙ Ν' ΑΔΥΝΑΤΙΖΩ πΑΧΑΙΝΑ ΕΝΩ ΟΙ ΜΥΕΣ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΣΑΝ ΣΧΟΙΝΑΚΙΑ.

    ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΤΑ ΕΛΥΣΕ ΟΛΑ. ΔΕΝ ΕΛΑΒΑ πΟΤΕ ΜΟΥ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΥΝΕΧΙΣΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ πΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΡΩΩ ΤΑ πΑΝΤΑ ΜΟΝΟ πΟΥ ΔΕΝ ΤΡΩΩ πΟΤΕ ΕΞΩ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΝΑΝ ΥΓΙΕΙΝΟ ΤΡΟπΟ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ. ΚΥΡΙΩΣ ΣΩΣΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ.

    ΜΟΥ πΗΡΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΕΓΙΝΕ.

    ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΩΣΤΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΕπΙΜΟΝΗ /πΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.

    ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΣ ΣΧΟΛΙΟ ΑΛΛΑ ΜπΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑπΟΙΟΣ πΟΥ ΟΝΤΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ πΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Μήπως πηγαίνετε σε παραλίες για χοντρούς για να μην αισθάνεστε άσχημα και τα λέτε αυτά;
    Ή σε τίποτα παρακμιακές, ξέρω γω...
    Έχω ένα σχετικά καλό σώμα στα 32 μου, αποτέλεσμα πολλών χρόνων ασχολίας με τις πολεμικές τέχνες,και καλού μεταβολισμού, και πάλι σκέφτομαι πόσο προσέχουν τον εαυτό τους και γυμνάζονται οι περισσότεροι από την ηλικία μου και κάτω όταν πάω σε παραλίες.
    Η νέα γενιά είναι ομορφότερη και δυνατότερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Καλησπέρα, χαίρομαι που βρήκα έναν ακόμα σοφό γάτο, έχω κι εγώ μια τέτοια κυρία που εγκρίνει ή απορρίπτει τις ιδέες μου.
    Όσον αφορά την παχυσαρκία και την εξάρτηση από παχυντικές τροφές, συμφωνώ απόλυτα. Λίγο η ειδικότητα μου και πολύ περισσότερο, η προσωπική μου εμπειρία, με έχουν πείσει για το ότι γινόμαστε junkies της σοκολάτας, των λιπαρών, των αλμυρών κλπ κλπ.
    Συχνά με ρωτάνε φίλοι και γνωστοί "τί πρέπει να τρώω"... αν δεν υπάρχει διαπιστωμένο πρόβλημα υγείας, όπως πχ διαβήτης ή αρτηριακή πίεση, απαντώ "Τα πάντα αλλά από λίγο". Τετριμμένο θα πουν ορισμένοι, μια δοκιμή όμως θα σας πείσει, καλό απόγευμα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. For those of you that are interested in a very informative relevant documentary (in english) from the US National Public Radio check this link

    Summary
    "Still Hungry in America" a 1960s book with photographs by Al Clayton and text by the eminent psychiatrist Robert Coles chronicled poverty in the American South during the 1960s.

    The NPR reporters retrace the route of Clayton with one of his guides.Not surprisingly, the Mississippi Delta town continues to struggle with poverty.

    But instead of hunger, poor nutrition -- and an obesity epidemic -- now pose the greatest food-related threats to the town's poorest residents.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Καλησπέρα,
    Τα παλιά τα χρόνια, νομίζω, όχι απλώς οι πλούσιοι ήταν χοντροί, αλλά ήταν χοντροί με σχετικά ωφελιμότερες τροφές από σήμερα (δεν ελάμβαναν θερμίδες από άχρηστο "σκουπιδοφαγητό"). Αντιθέτως, σήμερα, όπου είναι -στον ανεπτυγμένο κόσμο- οι φτωχοί, που είναι χοντροί, αυτό συμβαίνει κατά πολύ με άχρηστες τροφές. Εκεί που ο πλούσιος θα φάει λίγο αγνό βούτυρο, ο φτωχός θα φάει ποσότητες ανθυγιεινού υποκατάστατου για να χορτάσει την πείνα του. Και σε περίπτωση πείνας και σιτοδείας, οι τεράστιες κοιλιές και περιφέρειες των φτωχών κυρίων και κυριών δεν πρόκειται να αποδώσουν και τους προστατέψουν, καθώς -υποθέτω- δεν έχουν αποθηκεθυμένο χρήσιμο λίπος με καλό συντελεστή μετατροπής. Γιατί, άλλο η ενέργεια, που δίνει μία μπριζόλα και άλλο αυτή που δίνουν μερικα σακκουλάκια πατατάκια.

    Πολλοί παχύσαρκοι, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ζητούν να ορίζουν μόνοι τους την ζωή τους. Άδικο δεν έχουν, άλλα από την άλλη, ενώ διεκδικούν το δικαίωμα να τρώνε, όπως θέλουν και ό,τι θέλουν, διεκδικούν και το αυτονόητο δικαίωμα, όλος ο υπόλοιπος κόσμος να συνεισφέρει στην θεραπεία τους, όταν αρρωστήσουν από την λαίμαργή τους συμπεριφορά.
    Αναμφίβολα, έχουν δίκιο, όταν λένε ότι δεν μπορούν να εξοστρακισθούν από την κοινωνία και ότι πολλές φορές το πάχος τους, μπορεί να είναι βιολογικό, ορμονικό και όχι από αμελή διατροφή. Χρειάζεται προσοχή στα μέτρα, ώστε να ωφεληθούν, τόσο η κοινωνία, όσο και οι ασθενείς της παχυσαρκίας.
    Θυμάμαι πριν μερικούς μήνες είχα παρακολουθήσει μία διάλεξη του Άντονυ Γκίντενς, ο οποίος μεταξύ άλλων είχε πει ότι ο αναπτυγμένος κόσμος έχει να πολεμήσει το τσιγάρο, την παχυσαρκία και ό,τι αυτά φέρνουν από ασθένειες, μέχρι θανάτους, απουσία από την εργασία, οικονομική απώλεια κλπ.
    Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην Φιλλανδία. Εκεί, είπε, πέραν από πολιτική προειδοποιήσεων, θετικών και αρνητικών διαφημίσεων κλπ, ισχύει κάποιο σύστημα αμοιβών και ποινών, εάν κατάλαβα καλά. Ο ασθενής, που θέλει να αδυνατίσει ή να κόψει το κάπνισμα, πηγαίνει στο Κέντρο υγείας (ιδιωτικό ή δημόσιο) παρακολουθείται και του δίνεται θεραπεία και υποστήριξη. Πρέπει, όμως, να ακολουθήσει κάποιους στόχους. Εάν πχ, ο γιατρός του του πει, ότι πρέπει να χάσει 1 κιλό στον έναν μήνα και δεν το χάσει ή βάλει και άλλο βάρος ακόμα, στον επόμενο έλεγχο η επίσκεψη, τα φάρμακα κλπ θα κοστίζουν ακριβότερα, τόσο για να έχει κίνητρο να συμμόρφωθεί, όσο και για λόγους δικαιοσύνης, προς το κοινωνικό σύνολο ιδίως όταν πρόκειται για τα δημόσια κέντρα υγείας.
    Το μέτρο δεν μου φαίνεται και τόσο άδικο. Νομίζω, μάλιστα, ότι βοηθά να αντιληφθούμε ότι πολλές φορές η φαρμακευτική αγωγή έχει παρεξηγηθεί και χρησιμοποιείται ως άλλοθι, παρά με τον πραγματικό της ρόλο.
    Σκεφτείτε το εξής: Πολλοί πάμε στον γιατρό μας βρίσκει να έχουμε χοληστερίνη, κάποιες αρρυθμίες και μας δίνει την σχετική αγωγή. Την τελευταία, όμως, νομίζουμε ότι μπορούμε να την παίρνουμε για να συνεχίσουμε να ζούμε όπως πριν, παρά ως επικουρικό μέσο σε έναν τρόπο ζωής, που χρειάζεται αλλαγές. Βέβαια, είναι αλήθεια, ότι πολλές φορές οι γιατροί είναι υπερβολικοί και λένε "δεν θα ξαναφάς γλυκά, ούτε λιπαρα κλπ", εκεί που αυτά αντιπροσώπευαν μεγάλο μέρος της διατροφής μας. Και κακά τα ψέμματα, όταν όλη σου η παρέα απολαμβάνει πίτσα, μπύρα και μουντιάλ, εσύ δεν μπορείς, δεν αντέχεις να βλέπεις μασουλώντας καρόττα και φύλλα από λάχανο. Όμως, μπορείς αντί για μια πίτσα στην καθισιά και μερικά λίτρα μπύρα, να περιορισθείς σε δύο κομμάτια και σε ένα ποτηράκι. Και εάν εχθές το παράκανες, σήμερα να είσαι πιο εγκρατής.
    Κανένας δεν λέει να στερηθούμε την απόλαυση του φαγητού (και του junk).Σκοπός είναι να βρεθεί η πραγματική ισορροπία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. -Καταρχην γιατι τρωω?Τις πιο πολλες φορες τρωω για ευχαριστηση
    που τη συνδιαζω με την αναγκη τροφης.

    -Eχω υπάρξει παχυσαρκο παιδι κ εφηβος ( για πολλα χρονια και πολλα κιλα ) και ξέρω.....
    Η ευθυνη των
    γονιων είναι μεγάλη,το παιδι αντιμετωπιζει μεγάλο ρατσισμο και πονα....Μετα απο προσπάθεια καταφερα να βγω απο τον εφιαλτη της παχυσαρκιας ( γιατι περι εφιαλτη προκειται )

    -Συμφωνω με Αντωνη Λιολιο,πρεπει να δουμε το θέμα καθαρα ιατρικα,παρα πολλοι ανθρωποι έχουν προδιαθεση στο παχος.Βεβαια υπάρχει και η ατομικη ευθυνη.

    -Το φαγητο καλως ή κακως αποτελει τη μονη πηγη ευχαρίστησης για πολλους ανθρωπους.
    Μια τυπικη ημερα ενος τυπικου ανθρωπου περιλαμβανει τεραστιο γευμα στον καναπε ,με συνοδεια t.v και μετα μεσημεριανο υπνο

    -Παντως έχω γνωρίσει αξιολογοτατους ανθρωπους που είναι παχουλοι.Υπάρχει εξάλλου η άποψη πως οι παχουλοι είναι και πιο ευχάριστοι χαρακτηρες

    -Σκεφτομαι το αντιθετο του παχυσαρκου,ένα καλογυμνασμενο σωμα....Εχω γνωρίσει ανθρωπους με καλογυμνασμενα σώματα και πολυ απο αυτους κρυβουν στην καθημερινη συνηθεια τους για γυμναστικη έναν ψυχαναγκασμο αυτοπειθαρχιας και μπολικο ναρκισσισμο.....Για αυτο περι φαγητου και γυμναστικης << παν μετρον άριστον >>

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Α και να μην ξεχάσω,τι ομρφη εκπομπη που κάνει ο Μαμαλακης.Ενας παχουλος άνθρωπος με μια υπέροχη άποψη αισθητικης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. @nikos dimou:

    Κάπου είχα ακούσει για τη δίαιτα που περιγράφετε. Μάλιστα ονομάζεται "γερμανική δίαιτα".

    cobden said:
    ---"Ούτε ξέρω κανέναν άνθρωπο που να τρώει τρεις φορες τη μέρα στα MACDONALDS...Άρα το πείραμα του κυρίου, είχε σαφή πολιτικά κινητρά και δεν πείθει..."---

    traveller said:
    ---"Το super size me είχε σαφή πολιτικά κίνητρα και δεν πρόσθετε τίποτα καινούργιο στη γνώση μας για την επίπτωση των fast food. Ούτε καν μας αφύπνισε. Μάλλον κούρασε και είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Στο κάτω κάτω της γραφής κάποιοι μπορεί να γουστάρουν να πάνε στο fast food μία στο τόσο"---

    Δεν είμαι σίγουρος τι πολιτικά κίνητρα είχε το supersize me, που εγώ το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Και υπάρχουν πολλοί (πάρα πολλοί), τουλάχιστον όπως έλεγε το documentary, ειδικά σε πολιτείες των ΗΠΑ όπως το Τέξας, που τρώνε Macdonalds κάθε μέρα. Και ναι, οι γιατροί που παρακολουθούσαν τον Morgan Spurlock είπαν στο τέλος "μία στο τόσο junk food ή και καμία".

    Ο ίδιος έκανε και το "30 days on minimum wage", πολύ καλό επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Μερικές διευκρινήσεις.
    Το κόστος της επέμβασης ήταν περίπου 6.500,00€
    Το 50% της επέμβασης καλύφθηκε από το ΤΕΒΕ.
    Υπήρξε χαρτί παραπεμπτικό από το γιατρό μου (νοσογόνος παχυσαρκία) που υποχρεώνει το τάμείο να καλύψει άμεσα το 50% της επέμβασης.
    Είναι μεγάλη κουβέντα για το πως φτάνει κανείς στο σημείο να χρειαστεί επέμβαση και αν το κράτος πρέπει να παρεμβαίνει.

    antonios liolios@ Ναι είναι υποχρεωτικό να αλλάξω τρόπο ζωης.
    Ο γιατρός εξακολουθεί να παρακολουθεί την εξέλιξη του βάρους μου και μου είχε τονιστεί από την αρχή οτι θα χρειαστεί και η δική μου βοήθεια για να έχουμε άμεσα αποτελέσματα.

    Ευχαριστώ όλους σας για τις ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. @ harry reloaded

    Μάλιστα! Δηλαδή τα μικρά παιδιά που κοροϊδεύουν τους στρουμπουλούς συμμαθητές τους ή κάποιον υπέρβαρο περαστικό σκέφτονται την οικονομική επιβάρυνση. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι!

    Προσοχή με τις αυθαίρετες κατηγοριοποίησεις, πάντως, και τους αφορισμούς τύπου:

    "Εμεις οι υγιεις & κανονικοι,που δεν παταμε σε χοσπιταλι,δεν επιβαρυνουμε το συστημα. Εκεινοι το βουλιαζουν."

    Δεν ξέρεις πώς εξελίσσονται τα πράγματα. Πριν τους ξαποστείλεις όλους στον καιάδα, μπορεί κάποια στιγμή να κληθείς να πληρώνεις περισσότερους φόρους επειδή δεν καταναλώνεις αρκετά αμνοερίφια!

    Να βάλω τώρα ν' ακούσω Fatboy Slim ή θα είναι... χοντρό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Για να γίνει πράξη η απονομή δικαιοσύνης προς το κοινωνικό σύνολο (π.χ. ‘προσωπικά πρόστιμα’ σε όσους καταστρέφουν την υγεία τους) χρειάζεται μεγάλο επίπεδο πολιτικής και δημοκρατικής κουλτούρας. Πρέπει να καταλάβεις – σαν καπνιστής, υπέρβαρος – ότι κι εσύ στο ίδιο στρατόπεδο είσαι με την κοινωνία, όχι απέναντι. Πέρα από το ότι τέτοιου είδους πράξεις πρέπει να είναι συμβολικές (μην καταλήξουμε σε κάστες υγείας), αν παρατραβηχτούν, θα μπορούσανε όσοι ζουν στα βουνά να αρνηθούν να επιβαρύνονται τις αρρώστιες από τη ζωή της πόλης, όσοι ζουν στην πόλη τις αρρώστιες από τα φυτοφάρμακα, και οι χριστιανοί μια σειρά ασθένειας – ξεκινώντας από τα αφροδίσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Αν ο άνθρωπος είναι πιο χοντρός γιατί άλλαξε συνήθειες και δεν κινείται τόσο πολύ πια, σε 150 - 200 χρόνια θα προσαρμοστεί και ο μεταβολισμός του και το πρόβλημα θα διορθωθεί από μόνο του. Θεωρία τις εξέλιξης που λέγαμε και πριν λίγες μέρες; Ε, κάτι τέτοιο.

    Υπάρχει όμως κάτι που μπορεί να μην το αφήσει αυτό να συμβεί: Η δίαιτα! Αν θέλουμε όλοι να συμβάλλουμε στην αυτοπροστασία του σώματος πρέπει να κάνουμε πράξη τον κόσμο του Botero!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. @andy,

    Ωραία μέτρα, καλή ενημέρωση.

    Με ΑΦΟΡΜΗ αυτά θα ήθελα να δείξω την πραγματικότητα -μετά από συγχρωτισμό με διάφορες οικογένειες- στους βρεφο-νηπιακούς το 2006:

    1. Προειδοποιητικές ενδείξεις στις συσκευασίες παχυντικών προϊόντων.

    Οι γονείς δεν δίνουν ΚΑΜΜΙΑ σημασία (όχι γιατί αδιαφορούν για τα παιδιά τους πάντως) ούτε στις θερμίδες, ούτε στα Ε τάδε, ούτε σε όρους όπως γαλακτοματοποιητές, ομογενοποιητές, τρανς-λιπαρά, συντηρητικά, προϊόν απομίμησης σοκολάτας κτλ. Το τι snack τους βάζουν στην τσάντα για πρωϊνό ή κολατσιό, ούτε ο Willie Wonka του Chocolate Factory (on LSD) δεν θα το φανταζόταν!

    2. Περιορισμός διαφήμισης (όπως πχ για τα παιχνίδια)

    ΔΕΝ χρειάζεται η διαφήμιση, φτάνει να πάρει ΕΝΑ πιτσιρίκι το σνακ στο σχολείο. Καταιγίδα «ΘΕΛΩΩΩΩΩ!». Ασε που καθε τρεις και λίγο σου έρχονται του κόσμου τα «δωρεάν» προϊόντα-δείγματα από το ίδιο το σχολείο! Υπουλη below-the-line διαφήμιση...

    3. Διαφημιστικές (ή μάλλον… δυσφημιστικές) καμπάνιες περί παχυσαρκίας και κινδύνων.

    Ναι, τώρα μάλιστα! Τις κάνουν, σε μικρή όμως κλίμακα. Αν διαθέσουν μεγάλα κονδύλια, το συζητάμε. Αλλά κυρίως εμπλέκοντας και γονείς & σχολεία, όχι ξεκάρφωτα.

    4. Εξοστρακισμός του junk food / αναψυκτικών κλπ από σχολικές καντίνες.

    Αυτό γίνεται κάποιες φορές, αλλά τα μικρά παιδιά τα φέρνουν από το σπίτι τους (δεν έχουν χρήματα να πάνε στην καντίνα). Οταν πια συνηθίσουν στην γεύση των τσιπς ή των κρουασσάν, τίποτε άλλο δεν τα ικανοποιεί. Και οι τυρόπιττες ή τα σάντουϊτς είναι πιο υγιεινά? Ας πάει κανείς να δει πού & πώς τα φτιάχνουν να φρίξει!

    5. Διαχωρισμός στις χρεώσεις των ασφαλιστικών εταιρειών για τους παχύσαρκους.

    Η παχυσαρκία είναι ρευστή κατάσταση – μπορεί ν’αδυνατίσει ή να παχύνει κι άλλο. Πώς θα στη μετράνε, με το BMI (Βody Μass Index)? Και με τι όρια? Γιατί το όριο μπορεί να παίζει, δεν είναι στάνταρντ, και μία μοναδα να σε χρεώνει στην τελική διπλά πχ... Μπορεί δε με έναν αριθμό εσύ να είσαι σαφώς υγειέστερος από εναν με τον ίδιο αριθμό αλλά φραγμένες αρτηρίες που δεν φαίνονται ακόμη...

    6. Βαριά φορολογία σε ό,τι παχαίνει (γλυκά, σοκολάτα, snacks, junk food, soft drinks κλπ), όπως συμβαίνει με το αλκοόλ και τα τσιγάρα.

    Ωραια, αντί 10 γιαούρτια την εβδομαδα με φλούο νερομπογιά μέσα και κόλλυβα από πάνω, θα παίρνουν 9. Δεν σε φρενάρει η τιμή όταν είναι για το παιδί σου, για το οποίο ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΟΝΟ! Απλως το κράτος θα κερδίσει λίγο παραπάνω...

    Ολα αυτά είναι hansaplast σε κάταγμα. Ναι, κι αυτά χρειάζονται (αν είναι συντριπτικό κι έχει τρυπήσει ιστός), αλλά αυτό που χρειάζεται είναι λάμες, γύψος, φυσιοθεραπεία.

    Που σημαίνει ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ από το σχολείο, μάθημα κανονικό ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ και των ΓΟΝΙΩΝ. Σεμινάρια, υλικό, βομβαρδισμός από παντού. Κι επιχορήγηση για λαϊκές αγορές βιολογικών προιόντων & μαγαζιά με τυποποιημένα βιολογικά προιόντα με ΝΟΡΜΑΛ τιμές.

    Και κίνητρα, πολλά κίνητρα ν’ανοίξουν slow food chains με παιδότοπους (και για παιδικά πάρτυ) με κανονικό φαγητό. Και φορολογία σε ο,τιδήποτε έχει πολύ συντηρητικό & χημικό και βελτιωτικό, να σκιστούν οι εταιρείες να βρουν τρόπους συντήρησης & βελτίωσης που να είναι λιγότερο επιζήμιες στην υγεία μας...

    Ασε, τι να πρωτοπώ....

    Μέχρι τότε, να κεράσω... 4Χ4 SUPER-DOOPER MEGA JUMBO GIGA BLASTER πυραύλους που σας πίκρανα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. ο σκηνοθέτης-πρωταγωνιστής υπέρβαλε επισκεπτόμενος τα Mac τρις ημερησίως για ένα μήνα για να δείξει την βραχυπρόθεσμη επίδραση του Mac φαγητού στον οργανισμό και πιστεύω τα κατάφερε.

    Αυτό το ντοκυμαντέρ πραγματικά δεν μου είπε τίποτα που δεν γνώριζα. Bottom line αν δεν κινήσε και τρώς πάρα πολύ θα παχύνεις... χαίρω πολύ χαιρόπουλος


    Το Mac φαγητό γενικά δεν έχει αυτήν την επίδραση στον οργανισμό, μάλιστα μπορεί να έχει και ακριβώς την αντίθετη. Αν ένα άτομο είναι λεπτό -medium- και πάει και χλαπακιάζει Super Size menu πρωϊ, μεσημέρι, βράδυ και περιορίζει τις κινήσεις του στο ελάχιστο (ταξί έπαιρνε για να γυρίσει σπίτι ο θεός στο ντοκυμαντέρ) θα παχύνει. Is this news to you :Ρ

    Το ίδιο θα πάθαινε ακόμα και αν έτρωγε σπιτικό φαγητό από την μαμάκα του σε τέτοιες ποσότητες (εξάλλου οι ελληνοπαίδες δεν ξημεροβραδιάζονται στα fast food και είναι έτσι).

    Η καλύτερη λύση είναι πάντως αυτή της ιδιωτικής ασφάλισης, ο καθένας πληρώνει τις επιλογές του. Το "σου απαγορεύουμε να καπνίσεις, να φας πάνω από τάδε θερμίδες etc"* επειδή εμείς θα πληρώσουμε αυτές τις επιλογές σου με κάνει να αισθάνομαι σαν να φοράω ζουρλομανδία... με το ζόρι να με πληρώσουν.... μην με πληρώσεται και αφήστε με να φάω ότι γουστάρω.... Όμως δεν σε αφήνουν ήσυχο, με το ζόρι να σε "φροντίσουν".

    *και να φανταστείς ούτε καπνίζω, ούτε τρώω πολύ, τουναντίον. Κι'όμως νοιώθω να πνίγομαι όταν ακούω τέτοια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Nikos Dimou said...
    Μου φαίνεται γελοίο να χρειάζονται νομοθετικά μέτρα για αυτονόητα πράγματα. Π. χ. για τις ζώνες ασφαλείας στο αυτοκίνητο ή για το υγιεινό φαγητό.

    Λοιπόν είναι γεγονός! στην ιστορία του ανθρώπου οι απαγορεύσεις επιβάλλονται νομικά και αφορούν και τη διατροφή και την ελευθερία κίνησης έστω και αν φαίνεται γελοίο. Οι θρησκείες με το φαγητό δεν ασχολούνται? και με το σεξ και με άλλα, αλλά το φαγητό ελέγχει την κάθε μας μέρα. Την κάθε μας στιγμή.
    Σήμερα την εξουσία του κλήρου έχουν αντικαταστήσει οι ιατροί. Επιβάλλουν νηστείες και άλλα. Στη δεκαετία του 80 κάναμε τη δίαιτα του κοτόπουλου, αυγού...Μετά των σύνθετων υδατανθράκων. Σήμερα κάποιοι ιατροί διαφημίζουν εγχειρίσεις στομάχου (ελεύθερα) αφού οι δίαιτες απέτυχαν διεθνώς παταγωδώς και οδήγησαν την παιδική θνησιμότητα από ανορεξία σε επικίνδυνα νούμερα. Οι ιατροί οι οποίοι ακόμη δεν έχουν καταλήξει αν βλάπτει ή όχι το αυγό. Αλλά πάντα με τη σύμφωνη γνώμη των φαρμακευτικών εταιριών.
    Για το θέμα της παχυσαρκίας νομοθετεί η Ευρωπαϊκη Επιτροπή. Στην Αμερική υπήρξε η ιστορία με τις θέσεις στα αεροπλάνα.
    Οι απαγορεύσεις από όποιο νόμο και αν προέρχονται είναι όμοιες και πάντα οι αυτές: φαγητό, σεξ, χαρά ζωής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. harry reloaded said...
    Οι χοντροι ειναι εξαρτημενοι φαγητομανεις. Βλαπτουν & τις ασφαλιστικες εισφορες των κανονικων,που καλυπτουν την αυξημενη νοσηροτητα τους,αλλα κυριως βλαπτουν τον εαυτο τους,λογω του μονου υγιους ρατσισμου,της απεχθειας του κοσμου προς αυτους.

    Γιατί σας πάτησαν ποτέ και λειώσατε? Δεν γνωρίζετε όμως ότι για να λειώσει η κατσαρίδα δεν απαιτείται να είσαι ελέφαντας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Εγώ τώρα γιατί σήμερα ήθελα να καλέσω ένα "μυστικο δείπνο" με το Χατζιδάκη, το Σεφέρη,τον Παβαρότι, την Καμπαγιέ, και τόσους μα τόσους άλλους σιχαμένους... αηδιαστικούς ...ντενεκέδες...
    να συζητήσουν το κοινωνικό πρόβλημα του 21ου αιώνα!
    Με την ευκαιρία, αν κανείς απεχθάνεται τις μαζικές διακοπές (ορθά) γιατί να πάει στην πλαζ? Ασε που στις πλαζ που φθάνεις με το Τραμ πάνε μόνον κάτι κακομούτσουνοι Αλβανοί που μαζύ με τους χοντρούς κάνουν τη Βουλιαγμένη του Κηλαιδόνη μνήμη οδυνηρή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. πο|έ δεν υπήρξα χον|ρή σ|η ζωή μου.
    πο|έ όμως δεν κα|άφερα να βγάλω από μέσα μου |ο χον|ρό ανθρωπάκι που κουβαλάω καλά κρυμμένο-
    είμαι 47 κιλά. |όσο χον|ρή για πρώ|η φορά. Ν|ρέπομαι να βγω απ' |ο σπί|ι, σιχαίνομαι |ον εαυ|ό μου, θα έδινα |α πάν|α για να χάσω |α 8 αυ|ά κιλά που πήρα |ους 4 |ελευ|αίους μήνες
    Κάποιος για|ρός πριν 3 χρόνια υποννόησε ό|ι πάσχω από νευρική ανορεξία (|ό|ε ήμουν μόλις 35 κιλά). ΙF |HA| IS |HE CASE, so be i|... |ην ψυχή μου σ|ον διάβολο για να γίνω πάλι ανορεξική.
    Δυστυχώς το ανησυχητικό δεν είναι |ο χαλασμένο σώμα άλλα το χαλασμένο μυαλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Να πλατσουρίζεις αμέριμνος και να δεις τον Νίκο Δήμου, δελφίνι, να κολυμπά δίπλα σου! Και μετά να πάει και στο blog του να κάνει θέμα το βάρος σου...

    ΝΔ said... Η νικοτίνη είναι εθιστική, η σοκολάτα όμως;

    Έμενα μου λες Νίκο; Δεν είναι εθιστική, είναι κάτι καλύτερο, μεθυστική! Προτιμώ αντί φαγητού να φάω γλυκό και σοκολάτα. Τουλάχιστον 3 παγωτά την μέρα, δυο σοκολάτες, μια πάστα ζαχαροπλαστείου και ότι άλλο σε σοκολάτα βρεθεί στο δρόμο μου καλοδεχούμενο. Α και για να μην ξεχάσω , τακτικές επισκέψεις στη ζαχαριέρα... Όχι ότι δεν τρώω και φαγητό. Τρώω και μάλιστα αρκετό αλλά η αδυναμία μου είναι τα γλυκά.

    Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να κρατάω το βάρος μου σε φυσιολογικά επίπεδα. Τι εννοώ; Το 2002 πήγα στο νοσοκομείο για μια ακτινογραφία θώρακος (χρειαζόταν για την εγγραφή μου στη σχολή). Ύψος 1,94 , βάρος 57 κιλά. Βγάζω την μπλούζα. Η νοσοκόμος με κοιτά. Δεν σου χρειάζεται η ακτινογραφία μου λέει. Πήγαινε απλά στην σχολή σου και βγάλε την μπλούζα σου. Το ίδιο πράγμα είναι. Να πας σχολείο και να σε κοροϊδεύουν οι συμμαθητές γιατί είσαι χοντρός πάει και έρχεται. Αλλά να το κάνουν γιατί σε παίρνει ο αέρας είναι άστο να πάει.

    Νομίζω ότι μέχρι ενός σημείου είναι και θέμα κληρονομικότητας. Κανένας στην οικογένεια μου δεν έχει πρόβλημα βάρους. Είχα όμως φίλους, κυρίως φίλες, με πρόβλημα παχυσαρκίας. Νομίζω η λύση είναι διττή. Από τη μια η μείωση των γευμάτων που προτείνει ο Νίκος και ταυτόχρονα γυμναστική. Έχω κατά νου περίπτωση συμμαθήτριας που από 1.70 ύψος και 90+ κιλά τώρα είναι σαν μοντέλο. Είναι και άλλες που όσο πάνε και προσαυξάνονται κατά πλάτος και κατά μήκος. Μια απόφαση και ένα πείσμα είναι η δίαιτα.

    Πριν μερικές μέρες, μεσημέρι, στην γνωστή ελληνική αλυσίδα εστιατορίων γρήγορου φαγητού. Μια νεαρή μαμά με το τρίχρονο παιδάκι της. Το τάιζε μπιφτέκι και τηγανητές πατάτες βουτηγμένα σε σως μουστάρδας. Μα αν είναι δυνατόν. Κάτι χειρότερο δεν μπορούσε να βρει; Αν από τα τρία του το πιτσιρίκι τρώει για μεσημεριανό «βρόμικα» που λένε και στην πιάτσα πώς να μην γίνει σαν βαρελάκι μεγαλώνοντας. Επιπλέον οι περισσότερες σύγχρονες κοπέλες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν ή βαριούνται και αυτό θα εντείνει πολύ το πρόβλημα στο μέλλον.

    Πριν κάτι μήνες σε ταξίδι από Χανιά προς Πειραιά, μέσα στο καράβι. Ένα 6χρονο βουβαλάκι θηλυκού γένους κάθετε μετά της μαμάς του στον διπλανό καναπέ. Ε λοιπόν από της εννιά το βράδυ μέχρι της 6 το πρωί δεν σταμάτησε να τρώει. Η μαμά του μάλιστα κατά τις μια το πρωί πριν κοιμηθεί του έδωσε λεφτά με την παρότρυνση όταν πεινάσει να πάει στο μπαρ και να πάρει να φάει. Μα κυρία μου το μοσχαράκι σας μια ολόκληρη νύχτα δεν έκανε και άλλο πράγμα. Κρουασάν , σάντουιτς , μπισκότα , σοκολάτες, κρακεράκια όλα πέρασαν από τα χέρια και τα δόντια του τουλάχιστον δυο με τρις φορές το καθένα. (και ήπιε και σχεδόν δυο μεγάλα μπουκάλια κόλας). Κάθε φορά που γυρνούσα το μάτι μου έτρωγε και κάτι καινούριο. Το φοβήθηκε το μάτι μου. Νόμισα ότι θα γυρίσει να φάει και εμένα σε κάποια φάση! :-) Πρέπει και οι γονείς να ελέγχουν τα παιδία τους και να μην τα αφήνουν ή να τα προτρέπουν να υπερβάλουν.

    Α και μην ξεχνάτε και την λαϊκή συνείδηση και πεποίθηση. Ο παχύς είναι εύρωστος και υγιής. Ο λεπτός πεινασμένος ή αρρωστιάρης. Για πιο λόγο νομίζετε η γιαγιάδες πιέζουν τα εγγόνια τους να φάνε με το ζόρι…; Να σου χώνουν το πιρούνι στο στόμα και να φωνάζουν “Φάε να μεγαλώσεις”… Νομίζω ότι από εκεί πρέπει να ξεκινήσει ένα μέρος της όποιας προσπάθειας… Αλλαγή πεποιθήσεων…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Νομίζω πως πρέπει να τονιστεί ότι ο σημερινός τρόπος ζωής δεν ευνοεί τη σωστή διατροφή: Δεν προλαβαίνεις να ετοιμάσεις πρωινό, το δεκατιανό δεν το συζητώ, έχει καταργηθεί, το μεσημέρι θα φας κάτι πρόχειρο στο γραφείο και θα καταλήξεις να τρως ολοκλρωμένο γεύμα το βράδυ.
    Υποτίθεται πως απαγορεύεται να τρώμε μετά τις 20.00, δεν νομίζω όμως ότι το τηρεί κανείς ούτε αυτό.
    Επίσης η πολυδιαφημισμένη μεσογειακή διατροφή έχει σε μεγάλο βαθμό εκγαταληφθεί.

    Πιστεύω πως εφόσον πρόκειται για μια σύχρονη ασθένεια (όπως ο καρκίνος) η ουσία βρίσκεται σ' αυτό που ονομάζουμε πρόληψη (παρά να τρέχουμε να μαζέψουμε ό,τι μπορούμε εκ των υστέρων...).
    Με σωστή ενημέρωση για τους κινδύνους και τις βλαβερές συνέπειες της κακής διατροφής και της παχυσαρκίας, ίσως καταφέρναμε κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Κάποιες παραδοσιακές συνήθειες παίζουν αρκετά μεγάλο ρόλο στην παχυσαρκία.
    -Τρώμε σε συγκεκριμένη ώρα (π.χ. μεσημεριανό, βραδινό) ενώ τυχαίνει να μην πεινάμε.
    -Τρώμε ότι υπάρχει στο πιάτο μέχρι να μη μείνει τίποτα, ακόμα και όταν έχουμε σκάσει.
    -Τρώμε λίγη ώρα πριν κοιμηθούμε το βράδυ, κάτι που επιβαρύνει τον οργανισμό κατά τη διάρκεια του ύπνου.
    Αν και το πρώτο το έχω ξεπεράσει (τώρα πια τρώω μόνο όταν νοιώθω πείνα), δε μπορώ να απαλλαγώ εντελώς από το δεύτερο και το τρίτο.
    Καλύτερο απ'όλες τις δίαιτες που εφάρμοσα αποδείχτηκε το γυμναστήριο. Μετά από τις ασκήσεις, έτρωγα μεγάλες ποσότητες χωρίς να νοιώθω κορεσμό, έκαιγα λίπος και οι μύες μου μεγάλωναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Τελικά η έκθεση του Fernando Botero στην ελλάδα είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ! (Κ. Δήμου δε μπορεί να μήν εμπνευστήκατε και από εκεί για το συγκεκριμένο post)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Παιδιά έλεος με το Super-size me! Δεν ήθελε να δείξει απλώς αύξηση λιπώδους ιστού, αλλά βλάβες, φθορές και αλλοιώσεις!

    Τεράστια διαφορά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Let me have men about me that are fat;
    Sleek-headed men, and such as sleep o' nights.

    Shakespeare, Julius Cesar...

    Kαι στις
    Merry Wives of Winsor υμνεί τους χοντρούς ως καλόκαρδους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Λοιπόν... γράφω ένα σχόλιο που δεν ξέρω αν θα το στείλω. Αρχίζω: η πρώην γυναίκα μου είχε βουλιμία όταν τη γνώρισα. Τότε, παιδί της μεταπολιτευτικής Ελλάδος εγώ, είχα ακουστά από κακιές αρρώστιες αλλά αυτές ήταν ηπατίτιδα, καρκίνος, AIDS. Νευρική βουλιμία ούτε που είχα ακούσει ποτέ.

    Έκανα χρόνια να τη δω σαν αρρώστια – στο ενδιάμεσο μιλήσαμε γι’ αυτό, κάποτε προσπαθούσα να βοηθήσω (είχα τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που ήλπιζα) και κάποτε το έπαιρνα χαλαρά (και είχα πολύ καλύτερα αποτελέσματα). Κάποια στιγμή παντρευτήκαμε. Θέλεις η ευτυχία, θέλεις η αλλαγή, την απομάκρυναν από αυτήν την πραγματικότητα. Και, μια φορά, μήνες μετά το γάμο, ήρθε και μου είπε λυπημένη ‘έκανα πάλι εμετό’. Διάβαζα εκείνη τη στιγμή εφημερίδα – και της απάντησα χωρίς να σηκώσω το βλέμμα, πως όταν μια λάμπα πάει να καεί, δίνει ένα δυνατό φως.

    Αυτό ήτανε. Δεν ξαναέκανε εμετό.

    Δεν το παίζω επιστήμονας, ούτε ότι βρήκα το αντίδοτο. Προσωπικά μιλάω. Όλα είναι στο μυαλό – ο καθείς και η περίπτωσή του. Στη Σκανδιναβία η ανορέξια νερβόζα και η βουλιμία είναι πολύ διαδεδομένες ασθένειες – σκοτώνουν κόσμο. Μια κοπέλα πέθανε έχοντας το θώρακά της κατάμαυρο από τους σπασμούς του εμετού. Μια άλλη – ηθοποιός - έκανε την περίπτωσή της ταινία, για να καταφέρει να θεραπευτεί. Η ανορεξία... δεν χρειάζεται να πω τίποτα – ξέρετε τις φωτογραφίες διάσημου φωτομοντέλου-σκελετού.

    Πόνος εκεί που δεν τον περιμένεις, μιζέρια χωρίς λόγο – αλλά αληθινή. Άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα στο Νότο και από βουλιμία στο Βορρά. Αλλά στο δια ταύτα: άνθρωποι πεθαίνουν. Είναι απίστευτη η ποικιλία που έχουμε να πληγώνουμε τον εαυτό μας... Κι αυτό δεν το λέω ποιητικά – δεν θα είχε αξία εδώ. Το λέω σαν ένδειξη σεβασμού στην ποικιλία της τραγικότητάς μας. Στο ότι η πραγματική ευτυχία δεν είναι ούτε στο πιάτο που θα γεμίσει, ούτε στο κορμί που έχουμε στο μυαλό μας να αποκτήσουμε. Βέβαια, πρώτα απ’ όλα η επιβίωση. Δεν τίθεται θέμα. Αλλά από εκεί και πέρα... Ο αγώνας συνεχίζεται. ‘Όταν λείπει ο αέρας δημιουργούμε τη φιλοσοφία της αναπνοής’, λέει ένας διανοητής που με σημάδεψε. Και όταν υπάρχει πολύ οξυγόνο στον αέρα; Όταν η μόδα λέει ‘λίγο οξυγόνο, γιατί προκαλεί γήρανση’; Τότε τι δημιουργούμε; Μόδα αναπνοής, πρωινάδικα αναπνοής, κλινικές ασφυξίας.

    Ο αγώνας συνεχίζεται. Όπως και ο κακός – και ανικανοποίητος - εαυτός μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Και ο Rubens με τον τρόπο του τις... παχουλές. Η κάθε εποχή...

    Δεν βλέπετε την Carmen στο arte κύριε Δήμου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. eleni63 said: "Οι απαγορεύσεις από όποιο νόμο και αν προέρχονται είναι όμοιες και πάντα οι αυτές: φαγητό, σεξ, χαρά ζωής...:

    Food for thought. Ναι, είναι μια πολύ έγκυρη πλευρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Το βράδυ όλοι στο πατσατζίδικο της Synas της Aphrodite και του Kapsokaliva.
    κ ΝΔ έχει και μενού για λιγοδίαιτους, καλή διασκέδαση!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Οτι κάνει κανείς, στα πρώτα χρόνια της ζωής, δλδ, από τους γονείς. Τότε που δημιουργούνται τα λιποκύταρα.
    Αν τότε γίνουν λάθη, τότε δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Το άτομο θα βασανίζεται μία ζωή για το τι φταίει και ενώ τρώει σαν 'σπουργίτι'* θα παίρνει κιλά.
    Δυστυχώς, νομοτελειακό.

    *Σαν σπουργίτι, δεν εννοώ 6 φορές το βάρος του την ημέρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Eleni53, το χάλασε εντελώς: "Ασε που στις πλαζ που φθάνεις με το Τραμ πάνε μόνον κάτι κακομούτσουνοι Αλβανοί που μαζύ με τους χοντρούς κάνουν τη Βουλιαγμένη του Κηλαιδόνη μνήμη οδυνηρή."

    Προτιμώ να είμαι με κακομούτσουνους και χοντρούς του όποιου κράτους, παρά με κριτές της μουτσούνας και των κιλών άλλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Και εγώ τρώγω άτσαλα δυστυχώς λόγω εργασίας. Fast, snacks κλπ. Θα έπρεπε να είμαι 100 κιλά. Είμαι πάντα γύρω στα 75. Οτι και να κάνω, είτε σε περιόδους που τρώω πολύ είτε σε περιόδους του λίγο.
    Είναι το πως έχει 'μάθει' ο οργανισμός σύμφωνα με το τελευταίο μου ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. ...και για να δώσω κάποια παραδείγματα του πόσο άλλαξε ο κόσμος...

    - Μου μιλάει κάποια στο δρόμο. Άγνωστη, με ένα φοβερό πρόσωπο κι ένα κολάν να πεθαίνει κόσμος. (‘Βρε, σ’ εμένα μιλάς, με ξέρεις;’ να λέω από μέσα μου.) Σε μένα μιλούσε. Πρώην συμμαθήτρια παχύσαρκη - και σε υπερθετικό βαθμό. Σε ένα χρόνο έγινε αυτή που είδα – και γέννησε τις αντιδράσεις που περιέγραψα.
    - Φαγητά για γυναίκες. Όποιο fast food και να πάρετε, τα ‘σως’ στις σαλάτες που παίρνουν οι γυναίκες, έχουν τελικά περισσότερες θερμίδες από κανονικά junk food.
    - Πας σε ρεστοράν πολυτελείας με γυναίκα που προσέχει (φανατικά) τη διατροφή της. Δίνει παραγγελία στο σεφ. «Λαχανικά στον ατμό. Χωρίς αλάτι και οποιοδήποτε λάδι.» Βλέπω τον σεφ, αναρωτιέται τι κάνει εκεί. «Χωρίς τίποτα;» ρωτάει. «Ναι, απλά στον ατμό». Η τέλεια ταπείνωση. Να θεωρείς – δίκαια ή άδικα – τον εαυτό σου Μικελάντζελο και να σου ζητάνε για ζωγραφιά μια ίσια γραμμή. Κι αυτή, αχνή.
    - Στρατός ίσον κακουχίες, έτσι; Ασκήσεις, πορείες, κούραση... Ε, έξω από το στρατόπεδο, Γκίλι ντάιετ. Τρεις παραδόσεις την ημέρα το φορτηγό. Για στρατιώτη, φυσικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. "Δεν ήθελε να δείξει απλώς αύξηση λιπώδους ιστού, αλλά βλάβες, φθορές και αλλοιώσεις!

    Τεράστια διαφορά!!!"


    Ποιός μίλησε για αύξηση του λιπώδους ιστού; Όποιο φαγητό και να φας σε τέτοιες ποσότητες και με τέτοια συχνότητα (3 φορές την ημέρα) θα σου δημιουργήσει φθορές κτλ. (Στα θρεφτάρια στην Ελλάδα δλδ δεν τους δημιουργεί πρόβλήμα υγείας το φαγητό της μαμάς;) Πραγματικά αυτό το ντοκυμαντέρ είναι σαν να μην είπε τπτ. Σαν να κάνω εγώ ντοκυμαντέρ για την ασπιρίνι... αν έχεις πονοκέφαλο και φας όλη την καρτέλα θα σου κάνει κακό... χαίρω πολύ.

    ΥΓ: Αλήθεια γιατί το μπιφτέκι το ψωμάκι, οι πατάτες και η coca-cola είναι σκουπίδια; Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω. Τώρα για βραδινό πατάτες με μπιφτέκι θα φτιάξω... είναι σκουπίδια; Οι κεφτέδες τις μαμάς μου; Μάλλον όχι.... αλλά γιατί το μπιφτέκι που θα κάνω να είναι σκουπίδι και οι κεφτέδες όχι; Και αν δεν είναι το μπιφτέκι που θα μαγειρέψω εγώ γιατί να είναι το μπιφτέκι που θα τιγανίσει ο τάδε στα Mac;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Με συγκίνησαν πολύ τα σχόλια του yannis h στις 9.25 και στις 9.40.
    Πάρα πολύ.
    Παρεμπιπτόντως, προσπαθώ εδώ και χρόνια να χάσω κιλά. Παρόλο που μέχρι τα εικοσιτέσσερα μου χρόνια κυμαινόμουν από 52 ως 58 κιλά, στη συνέχεια πάχυνα, απότομα, για διάφορους λόγους. Ψυχολογικούς, ιατρικούς και πάλι ιατρικούς. πρόσφατα ξεκίνησα πάλι μια προσπάθεια αυστηρή και το σημερινό post μου έδωσε κουράγιο. συγχαρητήρια στο Σταύρο Κάτσαρη αλλά και σε όλους τους φίλους που υπήρξαν υπέρβαροι και κατόρθωσαν να ξεφύγουν. Και καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Τι έγινε ρε παιδιά, στο post για την παχυσαρκία μας την έπεσε η υπεράσπιση των McDonalds's; Από παντού στημένη μας την έχουν ;-D

    Νίκησε η Γαλλία, θα το γιορτάσουμε μ' ένα Châteauneuf-du-Pape, θα χτυπήσουμε και μια crème brulée για επιδόρπιο. Οι χαμένοι ας πνίξουν τον πόνο τους σ' ενα καλό Πορτό. Το κρασί διαλύει τα λίπη, γκαραντί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα:

    1. Η παχυσαρκία είναι πολυπαραγοντική παθολογική κατάσταση και είναι υπεραπλουστευτικό να δίνουμε πληροφορίες και «συνταγές». Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή περίπτωση.

    2. Η παχυσαρκία έχει μια βασική διαφορά από το κάπνισμα: ο παχύσαρκος δεν ενοχλεί (άμεσα) τους γύρω του, εκτός βέβαια από την αισθητική μας και μακροπρόθεσμα το πορτοφόλι μας (ασφαλιστικές).

    3. Το φαγητό είναι μια από τις απολαύσεις της ζωής (το γεμάτο στομάχι έχει ηρεμιστική δράση και προκαλεί αίσθημα ευφορίας). Είναι αυτονόητο ότι η τροφή είναι απαραίτητη για την επιβίωση ενός οργανισμού. Γι’ αυτό συχνά είναι δύσκολο να αδυνατίσουμε.

    4. Η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους είναι πρωτίστως θέμα υγείας και δευτερευόντως αισθητικό. Τα πρότυπα που υπερισχύουν σήμερα (λεπτές έως καχεκτικές γυναίκες και μυώδεις άντρες) είναι και αυτά βέβαια μακράν του φυσιολογικού. Η ρήση «νους υγιής εν σώματι υγιεί» σε καμία περίπτωση δεν υπονοεί τέτοια πρότυπα. Όταν το σώμα μας είναι υγιές -και όχι απαραίτητα όμορφο- τότε μόνο και ο νους λειτουργεί καλά. Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στην υγεία του σώματος και λιγότερο στην εξωτερική εμφάνιση, που άλλωστε είναι μόνο το «περιτύλιγμα». Μην ξεχνάμε πως η ανθρωπότητα πήγε μπροστά από υγιείς νόες και όχι από υγιή (και όμορφα) σώματα. Βέβαια, θα μου πείτε, η ομορφιά είναι αυτή που ευφραίνει τη ζωή μας. Θα έλεγα ότι και πάλι το μέτρο των αρχαίων Ελλήνων είναι το άριστο: ο Ερμής του Πραξιτέλους και η Αφροδίτη της Μήλου.

    5. Χρέος των γονιών είναι εκτός από το να χτίζουν υγιή νου, να φροντίζουν και για το υγιές σώμα των παιδιών τους. Γονείς, προσέχετε τι τρώνε τα παιδιά σας!

    6. Aphrodite said...«Το πολύ αστείο πάντως είναι όταν εσύ... γελαδοποιείσαι για να θηλάσεις - η φύση σε τρομπάρει με ΤΙΣ ορμόνες για να κατεβάσεις γάλα και να δεις πώς ανοίγει η όρεξη εκεί... Ναι, καις θερμίδες, αλλά άμα κόψεις το φαί (οπότε πια αδυνατίζεις) κόβεται και η ροή & η ποιότητα του γάλακτος, οπότε διαλέγεις, εσένα ή το μωρό...»

    Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που κυκλοφορούν στην «πιάτσα». Δεν χρειάζεται να τρως πολύ για να κατεβάσεις γάλα. Τις αγελάδες τις ταΐζουμε ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ για να παράγουν ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ποσότητες γάλακτος (μπορούν να θρέψουν 10 μοσχαράκια η καθεμιά τους!). Για να γαλουχήσεις το παιδί σου δεν απαιτείται ιδιαίτερη διατροφή σε σύνθεση ή ποσότητα. Μην ξεχνάς ότι οι γυναίκες που γαλουχούν χάνουν ευκολότερα τα περιττά κιλά της εγκυμοσύνης, με κανονική διατροφή. Ακόμα και όταν κόψεις το φαγητό, οι μαστικοί αδένες συνεχίζουν να παράγουν γάλα για αρκετό χρονικό διάστημα, με ελάχιστη αλλαγή στη σύνθεσή του. Έτσι, δεν τίθεται θέμα «το παιδί μου ή εγώ». Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, δεν θα είχε επιβιώσει κανένα νεογέννητο στην Αθήνα της κατοχής, αλλά ούτε και στις τριτοκοσμικές χώρες, όπου η διατροφή των μανάδων είναι ελλιπής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. ALLEZ LES BLEUS!!!!!!!
    ALLEZ LES BLEUS!!!!!!!
    ALLEZ LES BLEUS!!!!!!!
    ALLEZ LES BLEUS!!!!!!!


    ΠΑΜΕ ΤΕΛΙΚΟ


    ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Καλημέρα και καλή σας όρεξη.

    Σήμερα θα φάμε καλά.

    Όχι φαγητό... ξύλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. @iσ,

    Μπορεί αυτά που λες για το θηλασμό να ισχύουν γενικώς. Επέτρεψέ μου όμως να μιλώ εκ πείρας. Και δεν θα σου απέδιδα τον αντίστοιχο χαρακτηρισμό «μύθος» σε ό,τι μου λες και είναι αυτό που άκουγα από παντού, αλλά είδα οτι τελικά δεν αληθεύει. Κι αυτό γιατί έχεις το διακαίωμα της άποψής σου. Ακουσέ με όμως κι εμένα.

    Θήλασα 2 παιδιά, 12.5 μήνες το καθένα, ON DEMAND. Για όσους δεν ξέρουν, αυτό σημαίνει ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Δλδ οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, όσο θέλει, οπουδήποτε. Για το πρώτο εξάμηνο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ (τον 5ο μήνα άρχισαν να δέχονται νερό από μπιμπερόν, μέχρι τότε όλα τους ήμουν εγώ, και δες αν χρειάζονται νερό τα βρέφη ή όχι εάν θηλάζουν μ'αυτόν τον τρόπο).

    Αυτό μεταφράζεται στο ότι ήμουν κυριολεκτικά με το στήθος έξω. Δεν προλάβαινα καν να ντυθώ νορμάλ πολλές φορές, και το τι τραβούσα όταν είμασταν έξω δεν περιγράφεται (ολόκληρο ποστ φτιάχνει ο θηλασμός σε δημόσιο χώρο). Επίσης ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ για να είμαι στις επάλξεις 24/7.

    Από τον 6ο μήνα και μετά αρχίσαμε να εισάγουμε πολύ απαλές γεύσεις (κρέμες με γάλατα 1ης βρεφικής ηλικίας και σκέτο άνθος ορύζης) και πολύ σιγά φρούτα μες τις κρέμες, μέχρι να φτάσουμε στον 1ο χρόνο να τρώνε πάλι απαλές τροφές, πολύ περισσότερες σε αριθμό, λαχανικά κυρίως, γιαούρτι και γάλα αγελάδας, ΝΑΙ, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ. Σκληρές γεύσεις όπως ψάρι/κρέας τις καθυστερήσαμε ακόμη περισσότερο. Τελικά τα παιδιά έφαγαν απ’όλα, κυρίως φρούτα/λαχανικά/ξηρούς καρπούς, οι αιματοκρίτες τους και η γενική κατάσταση της υγείας τους άριστη και με το junk λένε «μπλιάχ!», δεν αντέχουν τη λιπαρή γεύση του και γλυκά με μέτρο – δεν τους λείπουν ως γεύσεις.

    Ολο λοιπόν αυτό το διάστημα, καταλαβαίνεις ότι χρειαζόμουν ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Κι όχι ισ, το να τρως κανονικά θηλάζοντας με τέτοιους ρυθμούς δεν επαρκεί. Εδώ κατά τη διάρκεια του θηλασμού, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, διψούσα τρομαχτικά, δε μου έφτανε ένα λίτρο νερό μετά από 15 λεπτά θηλασμού. Και γενικώς μετά πεινούσα ασύλληπτα, χειμώνα-καλοκαίρι.

    Αν έβαζα τα παιδιά σε «πρόγραμμα» μεικτού θηλασμού, δε θα χρειαζόμουν πολύ περισότερες θερμίδες, θα έχανα και το βάρος γρηγορότερα. Ομως χωρίς πλούσια διατροφή, το γάλα «φτώχαινε». Και αυτό μπορεί να στο πει μόνο μια θηλάζουσα γυναίκα, που είναι απόλυτα συγχρονισμένη με το σώμα της και την πείνα/χόρτασμα του παιδιού της.

    Διάβασε σε παρακαλώ το πόσο διαφορετική σύσταση/πυκνότητα έχει το γάλα αναλόγως με τις ώρες της ημέρας και το στυλ του θηλασμού. Κι αυτό το καθορίζει κυρίως το μωρό, που όταν πχ διψάει πολύ κατεβάζει γρήγορες, κοφτές γουλιές (και καταλαβαίνεις να μυρμηγκιάζουν και τα δύο τα στήθη με τσιμπιές πολλές φορές και το γάλα να έρχεται με τρομακτική ροή) ενώ όταν πεινάει, κόβει αμέσως το χλαπάκιασμα και αρχίζει να τραβάει με δυνατότερες, πιο αργές γουλιές, και αλλάζει και το «μυρμήγιασμα» σαν αίσθηση, γεμίζει και «βγάζει» το στήθος αλλιώτικα. Και τότε δεν πεινάς απλώς, λυσσάς για ενέργεια, και μάλιστα από λιπαρές, πλούσιες τροφές (με μπάμιες σκέτες δεεεεε…). Θες να γεμίσεις μπαταρίες αμέσως, αλλιώς ζαλίζεσαι το λιγότερο. Οταν το θέλει τη νύχτα σταγόνα-σταγόνα για να αποκοιμηθεί χορτάτο, το ίδιο το στήθος κόβει τη ροή με το που αποκοιμιέται το μωρό, κι ας συνεχίζει το πιπίλισμα. ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ισ, και ανάλογο γέμισμα «μπαταριών» ΚΑΙ για τους δύο.

    Αν τώρα πολλες γυναίκες κόβουν τον θηλασμό (2, 3, 5 μήνες max?) και βάζουν το μωρό σε πρόγραμμα με μπουκάλι, λογικό είναι να απογαλακτιστούν γρήγορα τα βρέφη, να κάνουν κι εκείνες λίγο κράτει, ή και δίαιτα, και να επιστρέψουν γρήγορα στο ιδανικό βάρος. Αλλά είπαμε, όταν το παίρνεις σοβαρά, χρειάζεσαι πολεμοφόδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Η έκφραση «το παιδί μου ή εγώ» έχει σαφές μήνυμα για το τι διαλέγεις, σιλουέττα ή ποιότητα γάλακτος. Εάν το εκλάβεις όπως το εξέλαβες, δικαίως καλεί το επιχείρημά σου «... δεν θα είχε επιβιώσει κανένα νεογέννητο στην Αθήνα της κατοχής, αλλά ούτε και στις τριτοκοσμικές χώρες, όπου η διατροφή των μανάδων είναι ελλιπής». Δεν μιλάμε για απλή επιβίωση εδώ ισ (κι ας μη μιλήσουμε για το τι ελλείψεις είχαν/έχουν στη διατροφή τους και πώς μεταφράστηκε/άζεται σε ποιότητα γάλακτος).

    Ναι, και με γάλατα σε σκόμη επιβιώνουν τα παιδιά. Κυρίως στις μέρες μας. Το ΠΩΣ είναι το θέμα, τι ενέργεια τους μεταλαμπαδεύεις, με το γάλα σου και την αγκαλιά σου. Η φύση πάντως παίρνει τα καλύτερα από σένα και τα μεταφέρει στο γάλα, κι εσύ μένεις κυριολεκτικά με ελάχιστα, όταν δεν μπορεις να τραφείς σωστά όπως στις συνθήκες που ανέφερες. Το μωρό πρέπει αν επιβιώσει, κι αυτό είναι κανόνας. ΠΩΣ όμως. Και δες τι ελλείψεις και φθορές έχουν μετά οι μαμάδες. Δεν πεθαίνουν. Κι αυτές επιβιώνουν, σαφώς. ΠΩΣ ις, πώς αυτό είναι το θέμα...

    Εγώ μίλησα για βέλτιστη ποιότητα πρόσληψης τροφής & ενέργειας, κι ελπίζω τώρα να καταλαβαίνεις λίγο καλύτερα τι εννοούσα.

    Εχει πολλά sites που μιλούν γι αυτά που σου γράφω (όπως της La Leche) , και γιατροί (όπως Dr. Sears και. Dr. Stoppard) που περιγράφουν ακριβώς αυτά που σου λέω εκ πείρας, ειδικά την διαφορετική σύσταση του γάλακτος και τις διατροφικές ανάγκες της θηλάζουσας γυναίκας, αναλόγως «βαρύτητας» που δίνει στο θέμα η κάθε μητέρα .

    Σ’ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω για κατι ΤΟΣΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. @ισ,

    "...Η παχυσαρκία έχει μια βασική διαφορά από το κάπνισμα: ο παχύσαρκος δεν ενοχλεί (άμεσα) τους γύρω του, εκτός βέβαια από την αισθητική μας και μακροπρόθεσμα το πορτοφόλι μας (ασφαλιστικές)."

    Συμφωνώ κι επαυξάνω, προσθέτοντας μόνο το ότι αμφότεροι ανησυχούν τους ανθρώπους που τους αγαπούν και φοβούνται για την υγεία τους. Ναι, ο θείος μου κάθε που έτρωγε λίπη, με ενοχλούσε, γιατί ήξερε ότι επιβαρύνει την κατάστασή του, αλλα προτιμούσε να ενδώσει από το να κάνει μια μικρή προσπάθεια να διατηρηθεί υγιέστερος περισσότερο.

    Θα μου πεις, και χόρτα να τρως, σου εγγυάται κανείς τίποτε? Υγεία ή μακροζωία?

    Οχι βέβαια! Ομως μένουν οι της οικογένειας με την αίσθηση του ότι φρόντισες κάπως κι αυτούς με το να φροντίζεις εσένα, και δεν ήσουν έστω και σε μικρό βαθμό αυτοκαταστροφικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. πώς κατανικιέται η διαθεση να τα εμπεριέξεις όλα; ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Καλα η παχυσαρκία δεν είναι υγειής αλλά imho πάντα ούτε τα πρότυπα των διαφημίσεων είναι υγειή και μάλιστα έχουν κάνει πολύ κακό. Προσωπικά νομίζω πως + - 5 (έως και 10 αν το σηκώνει ο σωματότυπος κάποιου) κιλά είναι μια χαρά με προσωπική προτίμηση στο + :D

    Εξ'άλλου έχω διαβάσει στο Ε της Ελευθεροτυπίας κάποτε πως οι άνθρωποι που είναι λίγο πάνω απο τα κιλά τους στο +5 ας πούμε είναι μακράν καλύτεροι στο sex από τους τίγκα λεπτούς.

    Και επεξηγεί πως οι διατροφικές συνήθειες έχουν άμεση σχέση με τις σεξουαλικές: Είναι ψείρας με το φαγητό και δεν το φχαριστιέται? Το ίδιο κάνει και με τον/την σύντροφο. Τρώει με όρεξη και χωρίς αναστολές? Τρώει λαίμαργα (είναι κτήνος μεγατόννων?) θα είναι λαίμαργος και στο sex και άρα θα τον νοιάζει μόνο η δική του ικανοποίηση. Άρα παν μέτρον άριστον και ο κανόνας ισχύει και για τα μέτρα :)))))

    Τέλος προσωπικά γυναίκες με πολύ γυμνασμένο κορμί χωρίς καμπύλες και ένα μικρουλι σωσιβιάκι δε με θέλγουν....καθάνας με τα βίτσια του.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. πώς κατανικιέται η διάθεση να τα εμπεριέξεις όλα; ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Βλέπω ότι το θέμα αντιμετωπίστηκε εκτενώς. Με δυό λόγια, για να αδυνατήσετε τρώτε λιγότερο και κινείστε περισσότερο. Θα προσθέσω μόνο ότι οι όροι υπέρβαρος και παχύσαρκος σχετίζονται με το Body Mass Index (BMI) που ορίζεται ως η τιμή που προκύπτει από τη διαίρεση του βάρους (σε kg) δια του τετραγωνου του ύψους (σε m).

    Δύο ενδιαφέρονες ιστότοποι για τον υπολογισμό του BMI είναι το Body Mass Index calculator you'll like και το National Heart, Lung, and Blood Institute

    Είστε λοιπόν ελλιποβαρής αν το ΒΜΙ σας είναι κάτω του 18,5. Είστε κανονικός αν έχετε ΒΜΙ από 18,5 ως 24,9. Αν έχετε ΒΜΙ από 25 ως 29,9 είστε υπέρβαρος και είστε παχύσαρκος αν το ΒΜΙ σας είναι άνω του 30.

    Θα δείτε επίσης από τις ιστοσελίδες που αναφέρω παραπάνω, ότι οι γιατροί δεν συμφωνούν πάντα όσον αφορά το ιδανικό βάρος.

    Προσωπικά, είμαι στο όριο μεταξύ υπέρβαρου και παχύσαρκου και πριν λίγες μέρες εντάχθηκα επίσημα στη λέσχη των διαβητικών. Αγωνίζομαι να τρώω λιγότερο και να κουνιέμαι περισσότερο (μισή με μιά ώρα την ημέρα γρήγορο περπάτημα) και άρχισα να παίρνω Glucophage (δραστική ουσία μετφορμίνη) που με βοηθά να χάσω και βάρος. Βέβαια καθοριστικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα, αφού στους προγόνους μου (και από τις δύο πλευρές) οι διαβητικοί αφθονούν. Όμως, η γιαγιά η Αγγελική, έζησε μέχρι 92-93 χρονών με διαβήτη από τα 30-35 αλλά με σιδερένια πειθαρχία όσον αφορά τη διατροφή της. Στα 80 έραβε κι έπλεκε χωρίς πρόβλημα ...

    Με αφορμή την ένταξη μου στην παραπάνω λέσχη έγραψα και ένα ποιήμα - θα το βρείτε στο ιστολόγιό μου με τον τίτλο Με τον τρόπο του JLB.

    Να περνάτε καλά ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. @libertarian


    Φίλε είσαι σίγουρος πως είδες την ταινία ξύπνιος? Δεύτερον την είδες με υπότιτλους? Γιατί αν ναι μπορει οι υπότιτλοι να ήταν άσχετοι με το τι ειπώθηκε στην ταινία, αν όχι μπορεί να μην κατάλαβες εσύ καλά το όλο νόημα της υπόθεσης.....

    Κατ'αρχάς παραδέχομαι πως δεν ήταν και ταινία ορόσημο. Όμως ο τυπάς λέει τα εξής που μάλλον τα ξεχνάνε κάποιοι που σχολιάσαν την ταινία:

    Α) τρώει κθκλικά όλο το menu των Mc D το οποίο περιλαμβάνει και τις σαλάτες (που μπήκαν στο menu σχετικά πρόσφατα λόγω κατακραυγής από τους πάντες....)

    Β) Τονίζει ότι όντως δεν τρώνε πολλοί κάθε μέρα στα McD αλλά 1) Οι περισσότεροι τρώνε παραπάνω από όσο νομίζουν 2) Στην Αμερική υπάρχουν κάποιοι που όντως τρώνε κάθε μέρα (να σου θυμίσω τον γραφικό τύπο που δείχνει που τρώει δεν ξέρω πόσα Big Mac κάθε μέρα)

    Γ) Ο στόχος της ταινίας είναι να δείξει πως τα Mc D λένε ψέματα όσον αφορά τις επιπτώσεις του φαγητού που πουλάν και για το οποίο δεν προειδοποιούν πως έχει επιπτώσεις στην υγεία με βάση τη χρήση που κάνεις (αντίθετα αν διαβάσεις τις οδηγίες στο κουτάκι με τις ασπιρίνες το κάνουν και μάλιστα λένε: μακριά από παιδιά {zomg!} )


    Τώρα θα μου πεις και καλά δεν έχουμε όλοι κοινή λογική να αντιληφθούμε ορισμένα απλά πραγματάκια όπως το ότι αν τρως Mc D θα πάθεις τα χειρότερα? Αν κοιτάξεις λιγάκι γύρω σου θα δεις πως όχι δεν υπάρχει αυτή η κοινή λογική και δεν είναι τπτ δεδομένο (εδώ στα τσιγάρα γράφουν τις επιπτώσεις και συνεχιζω/ουμε να καπνίζουμε και μάλιστα κάθε μέρα :S )


    Τέλος πραγματικά δεν καταλαβαίνω που βλέπεις τη σχέση μεταξύ μπιφτεκιού μαμάς και μπιφτεκιού Mc D. Η μάνα μου τουλάχιστον όταν παίρνει κιμά λέει στο φίλο κρεοπώλη "Να μου βάλεις από κομμάτι χωρίς λίπος!" Έχω την αφελή εντύπωση πως στα Mc D λένε το ακριβώς αντίθετο + σαλάτες είναι γκαγκανιασμένες + βάζεις τις σως και αποκτούν παραπάνω θερμίδες από το Burger και γενικώς δε βλέπω λόγο να επιχειρηματολογώ άλλο για τα ευκόλως εννοούμενα που κατά τ'άλλα δεν μπορούσες να καταλάβεις πως γίνεται να μην τα καταλαβαίνουν όλοι με λίγη κοινή λογική......


    Ελπίζω να σε κάλυψα :D :P O_o

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Αγαπητή Αφροδίτη, συγχαρητήρια, μεταξύ άλλων, για το σημερινό post των 9.00. Έχω και προσωπική πείρα. Θήλασα την πρώτη μου κόρη επί έξη μήνες, το μεγαλύτερο διάστημα των οποίων αποκλειστικά και ξέρω καλά αυτά που λες περί συνεχούς διαθεσιμότητας, περί αϋπνίας και αδυναμίας να πάρεις τα πόδια σου. Βγήκα από το μαιευτήριο 72 κιλά και σε έξη μήνες είχα περάσει τα ογδόντα. Αν δεν έτρωγα όμως θα ήταν αδύνατον να αντέξω τους ρυθμούς που απαιτούσε το παιδί. Αμάν με τις ενοχές που μας φορτώνουν όσοι δεν καταλαβαίνουν:πρέπει να θηλάσεις όσο πιο πολύ γίνεται αλλά πρέπει να είσαι κι ωραία ταυτόχρονα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Aphrodite said "ολόκληρο ποστ φτιάχνει ο θηλασμός σε δημόσιο χώρο"

    Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. @maria,

    Πες τα! Συγνώμη από όσους δεν αντέχουν λεπτομέρειες, αλλά ας μην μένουμε στις ευκολίες.

    Στην πρώτη μου σωστή εγκυμοσύνη έβαλα 32 κιλά (!) από τις ορμόνες που έπαιρνα επί 9 συναπτούς μήνες για να μην αποβάλλω (με 6-10 εμέτους την ημέρα φαντάσου κι έβαζα κιλά!!!) από τις αιμορραγίες. Κράτησα τα 20 για να έχω να θηλάζω. Μόλις επανήλθα, καπάκι δεύτερη εγκυμοσύνη, 36 κιλά (!!!), ορμόνες, εμετοί, αιμορραγίες, μία από τα ίδια. Πάλι κράτησα 20 κιλά, ήθελα-δεν ήθελα, για να έχω να θηλάζω.

    Μετά το σώμα επανήλθε καλά. Τίποτε δεν ήταν απότομο, ο απογαλακτισμός μας πήρε άλλον ένα μήνα περίπου στο κάθε μωρό, άρα πάμε στους 13.5 μήνες, επί δύο ίσον 27 μήνες από τη ζωή μου. Δύο χρόνια και. Βάλε και τις εγκυμοσύνες, να καταλάβεις πανικό 5 σχεδόν χρόνων... Τρελλαινόμουν να μην μπορώ να βάλω ένα ρούχο και να έχω να κουβαλάω όλο αυτό το βάρος πάνω μου.

    Εδωσα μάχη, μια που οι πλακούντες δεν έτρεφαν σωστά τα μωρά, κι ό,τι δεν μπορούσαν να τα πάρουν μέσα, τα πήραν απ'έξω. Είναι δυνατόν όμως να έκανα κάτι λιγοτερο? Τα κιλά θα σκεφτόμουν, να μην τρώω, ή να είναι καλά τα παιδιά μου?

    Τα μωρά μας πρώτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Λοιπόν πάει και τελείωσε, κατάλαβα ποιό είναι το πρόβλημα με εσάς.
    Είστε τελείως αποστειρωμένοι από τον δρόμο, από την αληθινή ζωή, και κρίνετε μέσα από στατιστικές έρευνες, και γνώμες δημοσιογράφων.
    Ακούς εκεί "είμαστε από τους πιο άσχημους λαούς".
    Για πηγαίντε σε καμιά παραλία και κοιτάξτε την πλειοψηφία του κόσμου εκεί πέρα, σε ηλικίες κάτω των τριάντα.
    Σαν μοντέλα είναι οι περισσότεροι.
    Απλά όσοι γράφουν εδώ είναι είτε πάνω από 60, ο Δήμου, είτε κάτι αποκομμένοι έλληνες του εξωτερικού και όλοι αυτοί κρίνουν με βάση στατιστικές έρευνες αμφιβόλου αξιοπιστίας, γενικά η στατιστική σερείται αξιοπιστίας, και με βάση την επιλεκτική μνήμη τους από όσα θυμούνται πριν από 20 χρόνια.
    Για κάντε καμιά βόλτα να πάρετε αέρα με ανοιχτά τα μάτια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Τουλάχιστον κατάφερες να επανέλθεις!Μπράβο! Εγώ δυστυχώς όχι, ή μάλλον επανήλθα αλλά δεν κατάφερα να παραμείνω. Συνέτρεξαν και άλλοι παράγοντες και το σώμα που είχε τόσο ταλαιπωρηθεί δεν τα κατάφερε. Ίσως συνετέλεσε και το γεγονός ότι ήμουν αρκετά νέα όταν άρχισαν όλα αυτά. Η ιστορία μας μέχρι ένα σημείο είναι ταυτόσημη(ορμόνες, θηλασμός, απανωτές εγκυμοσύνες). Τα τελευταία έντεκα χρόνια, μετά τη δεύτερη γέννα μου, η ιστορία μου είναι μια σειρά από δίαιτες που πετυχαίνουν για ένα διάστημα, τα αποτελέσματα τους διατηρούνται για ένα διάστημα και στη συνέχεια κάτι συμβαίνει και παίρνω περισσότερα κιλά. Και κάθε φορά ξεκινώ από περισσότερα κιλά την προσπάθεια, ενώ ταυτόχρονα εννοείται ότι μεγαλώνουμε...
    Τέλος πάντων, καλά να είμαστε και εννοείται, πάνω απ' όλα τα μωρά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Yannis H said...
    Eleni53, το χάλασε εντελώς: "Ασε που στις πλαζ που φθάνεις με το Τραμ πάνε μόνον κάτι κακομούτσουνοι Αλβανοί που μαζύ με τους χοντρούς κάνουν τη Βουλιαγμένη του Κηλαιδόνη μνήμη οδυνηρή."


    Εννοούσα ακριβώς το αυτό με εσένα. Θα ήθελα οι θάλασσες να είναι ελεύθερες σε όλους έστω και αν κάποιοι δεν συμφωνούν αισθητικά. Το πνεύμα ήταν ΕΙΡΩΝΙΚΟ!!!
    Λυπάμαι για την παρανόηση και συμφωνώ μαζύ σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Ελλάδα: η χώρα που συναντάς ελάχιστους ανθρώπους με σύνδρομο Νταουν στο δρόμο, που οι ανάπηροι κάπου είναι αλλά δεν πολυφαίνονται, που αν είσαι γέρος ή μαμά με καροτσάκι δεν έχεις δρόμο να διαβείς. Τώρα και οι χοντροί στο στόχαστρο. Ας κρυφτούμε λοιπόν όλοι να μην ρυπαίνουμε τις παραλίες με κακές εικόνες. Μόνον ΜΟΝΤΕΛΕΣ μόνον ωραιότης....
    Εγώ κύριοι θα πάω με τους Μογγόλους, τους άρρωστους και τους χοντρούς παρέα να καθήσω. Αλλωστε όπως βλέπεται και η εικόνα μου αν και τόσο τέλεια ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ.
    Είναι μήπως γνωστό ότι στατιστικά οι αυτοκτονίες αφορούν τους αδύνατους ιδιαιτέρως?
    Δε λέω να υπερασπιζόμαστε το πάχος. Ούτε το κάπνισμα. Αλλά κανείς βρε αδερφέ δεν νοιάζεται για την ηρωίνη ? μόνον για τη νικοτίνη? κανείς δεν νοιάζεται για το αλκοόλ που σκοτώνει καθημερινά τόσους? μόνον για την αισθητική της παραλίας? κανείς δεν νοιάζεται για τις μανίες που μας πιάνουν κατά καιρούς με διάφορες ομαδικές ασθένειες?
    Ποτέ μα ποτέ τα κιλά δεν έκαναν κάποιον να αγαπηθεί περισσότερο ή λιγώτερο. Ούτε να πετύχει (εκτός αν είναι ιδιαιτέρα γραμματέας προβληματικού).
    Η απόρριψη είναι κάτι που χόρτασε η Μαίριλιν. Και άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο στην Ελένη63.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. "λένε ψέματα όσον αφορά τις επιπτώσεις του φαγητού που πουλάν και για το οποίο δεν προειδοποιούν πως έχει επιπτώσεις στην υγεία με βάση τη χρήση που κάνεις"

    Μα δεν έχει επιπτώσεις στην υγεία το φαγητό από τα MacDonalds (όχι περισσότερο από ένα οποιοδήποτε άλλο). Ένα mac menu δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Δεύτερον κανένα εστιατόριο δεν σε προειδοποιεί ότι αν φας πάρα πολύ και το κάνεις αυτό επί 30 ημέρες θα έχει επιπτώσεις στην υγεία σου. Ούτε στα φαγητά που αγοράζω βλέπω να αναγράφεται πχ στο σακουλάκι με τις προτιγανισμένες πατάτες ή στον μπακάλη να λέει ότι αν τρώτε 2 κιλά πατάτες κάθε μέρα θα σας δημιουργήσει πρόβλημα.


    "Τώρα θα μου πεις και καλά δεν έχουμε όλοι κοινή λογική να αντιληφθούμε ορισμένα απλά πραγματάκια όπως το ότι αν τρως Mc D θα πάθεις τα χειρότερα?"

    Η ίδια κοινή λογική που λέει ότι η Coca-Cola τρυπάει το στομάχι, προκαλεί καρκίνο, έχει ραδιενέργεια και λιώνει τα μέταλλα; Το άλλο με τον άραβα (όχι με τον Τοτό) το έχεις ακούσει; :Ρ

    "Α) τρώει κθκλικά όλο το menu των Mc D το οποίο περιλαμβάνει και τις σαλάτες"

    Δεν τα τρώει κυκλικά, απλά στα 3 γεύματα * 30 ημέρες που έφαγε δοκίμασε τουλάχιστον από μια φορά κάθε πιάτο. Όπως έκανε άλλωστε και η Soso που δεν έπαθε τπτ τρώγοντας Mac, αντιθέτως αδυνάτησε. Γιατί; Γιατί δεν χλαπάκιαζε αυτά που κατέβαζε ο τύπος για πρωινό, μεσημεριανό και βραδυνό.

    "libertarian: Τουλάχιστον μην το πεις στη μαμά σου ότι θεωρείς τα μπιφτέκια του Mac ισάξια με τα κεφτεδάκια της. :-) "

    Δεν τα θεωρώ ισάξια :-) απλά αν τρώω σε τρελές ποσότητες και τρεις φορές την ημέρα θα δημιουργηθεί πρόβλημα όπως θα δημιουργηθεί και αν τρώω το μπιφτέκι και το ψωμάκι των Mac.

    ΥΓ: Το ντοκυμαντέρ το είδα δίχως υπότιτλους όταν βγήκε, και όχι δεν έχασα κάτι από αυτά που ειπώθηκαν. Το φιλμ απλά είναι nonesense. Ένας τυπάς που πάει και τρώει κάπως έτσι και έχει τα προβλήματα που δημιουργούνται από μια τέτοια διατροφική συμπεριφορά. Big deal. Θα κάνω και εγώ ένα για τις βλαπτικές επιπτώσεις που έχει το σουβλάκι λολ :Ρ Κλείστε τα σουβλατζίδικα!! Κίνδυνος θάνατος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Δύο σχόλια:

    1. Η προσωπική μου δίαιτα, όπως και πολλών άλλων, είναι η δίαιτα της πάπιας: τρώω τα πάντα και κάνω την πάπια. Προς το παρόν, βολεύομαι επειδή έχω κατατομή γορίλα (σκεφτείτε χοντρός σε στιλ ντεπαρντιέ), αλλά πρέπει να πάρω σοβαρά το γεγονός ότι δεν είμαι πλέον 17 χρονών.

    2. Μετάφραση από Douglas Noel Adams:

    Η ιστορία κάθε μείζονος Γαλαξιακού Πολιτισμού τείνει να περάσει από τρεις διακριτές και αναγνωρίσιμες φάσεις, εκείνες της Επιβίωσης, της Διερεύνησης και της Εκζήτησης, αλλιώς γνωστές και ως φάσεις Πώς, Γιατί και Πού. Για παράδειγμα, η πρώτη φάση χαρακτηρίζεται από την ερώτηση «Πώς θα βρούμε να φάμε;», η δεύτερη από την ερώτηση «Γιατί τρώμε;» και η τρίτη από την ερώτηση «Πού θα φάμε σήμερα;»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Κορίτσια, επιτέλους! Πάψτε ν' ασχολείστε με το πώς θα χάσετε τα 5-6 κιλάκια που πήρατε ή τα λίγο παραπανίσια ψωμάκια που αποχτήσατε. Κανείς σοβαρός άντρας δεν πρόκειται ν' ασχοληθεί μ' αυτά! Κι αντί να ζηλεύετε τις κοκκαλιάρες κρεμάστρες που θέλουν οι μόδιστροι για μοντέλα επειδή δεν ξέρουν να ράβουν γύρω από καμπύλες, μαζευτείτε και γιαουρτώστε τους, που θέλουν κι από πάνω να φοράτε χαμηλοκάβαλα παντελόνια εσείς, οι απ' τη φύση σας καμπυλόγραμμες και μακρύκορμες ελληνίδες! Μην κάνουμε παχυσαρκία τις καμπύλες, έλεος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Dimitrizzzzzzzzzzz....

    "Απλά όσοι γράφουν εδώ είναι είτε πάνω από 60, ο Δήμου, είτε κάτι αποκομμένοι έλληνες του εξωτερικού και όλοι αυτοί κρίνουν με βάση στατιστικές έρευνες αμφιβόλου αξιοπιστίας, γενικά η στατιστική σερείται αξιοπιστίας, και με βάση την επιλεκτική μνήμη τους από όσα θυμούνται πριν από 20 χρόνια."

    Πας καλά;

    Εχεις συναίσθηση του πού βρίσκεσαι; Καιρό είχες να φανείς, αλλα βλέπω δεν άλλαξαν πολλά.

    Ανοιξε τ'αυτιά σου σε αυτά που γραφουν όλοι εδώ και άσε τις φιγούρες, κουράζεις.

    Σε αυτο το post και πλακα έγινε, και σοβαρά ειπώθηκαν και όλοι κάτι πήραμε και δώσαμε. Και ειπώθηκαν και τρομερές ιστορίες, να μαθουμε και κάτι παραπάνω. Εσύ ακόμη εκεί, παραφωνία;

    Δεν θα σου απαντήσω, μωρό μου sorry.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Τι μας κρύβει ο libertarian για τη "Soso που δεν έπαθε τπτ τρώγοντας Mac, αντιθέτως αδυνάτησε" [Πεμ Ιουλ 06, 03:43:06 μμ]:
    1. Ότι έτρωγε κυρίως σαλάτες & egg muffin (πού και πού κανα Big Mac).
    2. Πόσα κιλά (και πόση χοληστερίνη) είχε ΠΡΙΝ αρχίσει το πείραμα.
    Αναρωτιέμαι τι άλλο θα γράψουν, αυτή η προσπάθεια να υπερασπιστούν "την τιμή και την υπόληψη" των McDonald's αγγίζει την υστερία. (Σε λίγο θα πουν ότι τα McDonald's είναι καλύτερα από τη "Σπονδή" πχ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Δεν είναι θέμα MacDonalds, τα ίδια θα έγραφα και αν το ντοκιμαντέρ αναφερόταν και στον Κάβουρα το σουβλατζίδικο. Απλά προσβάλει την νοημοσύνη μας... είναι junk science. Από την άλλη Vrennus θεωρώ ότι η θέση σου βασίζεται περισσότερο στην ιδεολογία παρά στην λογική. Εγώ απλά ως ορθολογιστής βλέπω ότι είναι παράλογο το συμπέρασμα που βγάζει το ντοκιμαντέρ.

    Δεν έκρυψα τπτ, όχι τουλάχιστον περισσότερα απ'όσα έκρυψε ο It_is. (έδωσα και link που λέει ακριβώς πόσες θερμίδες κατανάλωνε η Soso και πόσες ο Spurlock)

    1. Ότι έτρωγε κυρίως σαλάτες & egg muffin (πού και πού κανα Big Mac).

    Her nutrient intake was higher in fat than is usually recommended -- about 39% of her calories came from fat (recommended range is 20-35%). Her saturated fat intake was also a bit high -- 13% rather than the recommended 10%. She consumed about 46% of her calories from carbohydrates -- the lower edge of what the guidelines suggest. Her protein intake was about 16% of calories, which is in the suggested range for adults her age. Ms. Whaley's average cholesterol intake was somewhat over the upper limit -- 338 milligrams instead of 300 or less. Her consumption of dietary fiber was, however, only about 8 grams per day -- less than one-third of the recommended 25 grams. - 30 Day McDiet: Results Are In

    πολύ λίπος βρε παιδί μου αυτές οι σαλάτες... :Ρ

    2. Πόσα κιλά (και πόση χοληστερίνη) είχε ΠΡΙΝ αρχίσει το πείραμα.

    Δεν ξέρω πόσα κιλά ήταν αλλά ξέρω πόσες θερμίδες χρειαζόταν για να παραμείνει στα ίδια κιλά και πόσες αποκτούσε κάθε μέρα.

    on average she consumed 1809 calories per day -- resulting in a weight loss of ten pounds over the course of 30 days. To maintain her starting weight, she would have had to consume about 2000-2200 calories per day.

    Ο Sperlock από την άλλη.

    In "Super Size Me," Spurlock consumes more than 5,000 calories a day at McDonald's -- twice the level necessary to maintain his weight -- for 30 days straight. He eats the daily equivalent of NINE Big Macs every day. That's three at breakfast, three at lunch and three at dinner. Or 18 hamburgers. And he doesn't exercise. The result: He gains 24 pounds and feels miserable. Duh!

    He could have eaten 5,000 calories at the best health-food restaurant in New York and suffered the same consequences.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Αγαπητή Μελίνα, δεν έχω λόγο να μφισβητήσω αυτά που λες και φυσικά εφοσον ισχύουν είναι σημαντικά και παρήγορα. Εγώ και υποθέτω και η Αφροδίτη αναφερθήκαμε σε περιστάσεις που μια γυναίκα δεν τα καταφέρνει να αντέξει χωρίς φαγητό. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και δεν αντιμετωπίζουν τις ίδιες συνθήκες. Εύχομαι το παράδειγμα σου να μπορούν να το ακολουθούν όλο και περισσότερες μητέρες.
    Υπάρχει ΗΔΗ ένα πολύ ενδιαφέρον post για το θηλασμό, δημοσιευμένο από την εργοτελίνα στο blog της, το http://ergotelina.blogspot.com. Νομιζω ότι θα σε καλύψει διότι έχει και πολλές αναφορές και links. Επίσης, έχει δημοσιέυσει σχετικά και ο blogger Θοδωρής Γούτας.
    Καλή ανάγνωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Φίλε libertarian καλημέρα, συγγνώμη που δεν ξανάγραψα χτες αλλά μετά τη δουλειά ξεράθηκα στον ύπνο....


    Λοιπόν κατ'αρχάς στην αρχή, λόγω ιδεολογίας κι εγώ, είχα στραβώσει με αυτά που έγραψες, όμως κολλημένος στην κίνηση γυρνώντας από τη δουλειά (αύθονος χρόνος δλδ) το σκεφτόμουνα και είδα τα εξής:

    Α) Η προσέγγυσή σου στο Supersize me είναι καθ'όλα υγειής καθώς όντως ήταν λαϊκίστικο ντοκυμαντέρ και συμφωνώ ως προς αυτό

    Β) Ο τρόπος που γράφεις δεν είναι αυταρχικός που σημαίνει πως είσαι ανοιχτός και άρα έχει νόημα να το συζητήσουμε γιατί ακόμη κι αν δε συμφωνήσουμε ή δεν πείσουμε ο ένας τον άλλον κάατι θα πάρουμε και οι δύο από την κουβέντα.


    Έχω να πω λοιπόν τα εξής:

    Ο τυπάς που έκανε το ντοκυμαντέρ δεν έχει να κερδίσει κάτι από τα Mc D, σίγουρα θα πουλήσει την ταινία του περισσότερο επειδή αναφέρεται σε μία παγκοσμίως αναγνωρίσιμη εταιρία αλλά δεν έχει να κερδίσει κάτι από τη δυσφήμισή της (imo παντα). Σε αντίθεση η κυρία που λες μάλλον κάτι έβγαλε από τον κόπο της (if ur getting my drift) οπότε προσωπικά είμαι πιο καχύποπτος απέναντι στην κυρία παρά απέναντι στον κύριο...

    Επίσης και οι δύο ακολουθούν ακραία επιλογή τροφίμων από το menu δλδ ο ένας τρώει τα πιο "βλαβερά" και η άλλη τα πιο "αβλαβή" προϊόντα Mc D. Το θέμα όμως είναι τι τρώει ο μέσος καταναλώτής στα Mc D και πιστεύω να συμφωνείς πως αυτοί που τρώνε σαλάτες κλπ στα Mc D είναι σαφώς λιγότεροι από αυτούς που τρώνε burgers.....

    Επίσης η κυρία δεν ξέρω αν έβαζε σάλτσες και έπινε κοκακόλες όπως κάνουν επίσις οι περισσότεροι που τρώνε σε ταχυφαγεία.

    Δεν ξέρω ακόμη εκτός από τα λίπη που λέμε τι βιταμίνες έπερνε από αυτά που έτρωγε εκεί γιατί και αυτές παίζουν σημαντικό ρόλο.

    Επίσης λες:

    "Δεύτερον κανένα εστιατόριο δεν σε προειδοποιεί ότι αν φας πάρα πολύ και το κάνεις αυτό επί 30 ημέρες θα έχει επιπτώσεις στην υγεία σου. Ούτε στα φαγητά που αγοράζω βλέπω να αναγράφεται πχ στο σακουλάκι με τις προτιγανισμένες πατάτες ή στον μπακάλη να λέει ότι αν τρώτε 2 κιλά πατάτες κάθε μέρα θα σας δημιουργήσει πρόβλημα."

    Συμφωνώ απόλυτα και αυτό είναι και το θέμα....ΠΡΕΠΕΙ να τα γράφουν και σε κάποιες χώρες το κάνουν (βλέπε Αγγλία) και μάλιστα έχουν φτιάξει ειδική σήμανση και τμήματα στα super market (ανάλογη σήμανση με αυτη που υπάρχει για την κατηγοριοποίηση ταινιών δλδ προϊόντα με λίγες θερμίδες πράσινη ταμπέλα με πολλές κόκκινη κλπ) που βοηθούν τον καταναλωτή όσο βλάκας και να ναι να ξέρει τι αγοράζει.
    Άσε που οι ταμπελίτσες βοηθούν και ενστικτωδώς δλδ άμα δεις την κόκκινη κάτι μέσα σου σού λέει πως πας να πάρεις το λάθος προϊόν.

    Επίσης στα εστιατόρια όχι σε όλα υποχρεωτικά αλλά σε πειραματικό στάδιο στο menu από δίπλα από τον τίτλο και την περιγραφή των φαγητών έχει πάλι τις ταμπελίτσες που λέω.

    Αυτά έχω να σου πω προς το παρόν και να ξέρεις πως κι εγώ δεν παίρνω το μέρος του τυπά στην ταινία αλλά δε βρίσκω και κανένα λόγο να υπερασπιστώ μια πολυεθνική που έχει στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους της και είμαι σίγουρος πως δεν τη νοιάζει και πολύ η υγεία μου αρκεί να μην είμαι σε θέση να της κάνω μήνυση......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. libertatian, το γεγονός ότι το "Supersize me" προκαλεί τόση συζήτηση (τα δικά σου σχόλια πχ. στο θέμα για την παχυσαρκία περιστρέφονται γύρω από την ταινία) δηλώνει ότι η ταινία πέτυχε στο σκοπό της: να προκαλέσει συζήτηση σχετικά με τις διατροφικές μας συνήθειες - κι όχι να αναλύσει επιστημονικά τα διαιτητικά χαρακτηριστικά των Big Mac.

    Εσείς πάντως ο ορθολογιστής, που θεωρείτε junk science την ταινία, επικαλείσθε την ιστορία της Soso ως αντιπαράδειγμα; Αυτή η ιστορία είναι επιστήμη επιπέδου Harvard, δηλαδή;

    (Πάντως για την ιστορία της Soso, και με βάση τα δεδομένα των link, μια γυναίκα γύρω στα 85 κιλά με 240 χοληστερίνη κάνει αυστηρή δίαιτα επί ένα μήνα και κατορθώνει να χάσει μόνο 4 κιλά και να φτάσει τη χοληστερίνη της στο 200 - με απαράδεκτα χαμηλά τα επίπεδα της "καλής". Επίδοση που υπογραμμίζει πόσο ανθγιεινό είναι το McFood!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. "Ο τυπάς που έκανε το ντοκυμαντέρ δεν έχει να κερδίσει κάτι από τα Mc D"

    Έχει να κερδίσει όμως από την ταινία για τα Mac Donalds, και απ΄ότι φαίνεται κέρδισε τελικά. Σημασία όμως δεν έχει γιατί το κάνει, σημασία έχει τι λέει και σε τι συμπεράσματα φτάνει.

    "Σε αντίθεση η κυρία που λες μάλλον κάτι έβγαλε από τον κόπο της (if ur getting my drift) οπότε προσωπικά είμαι πιο καχύποπτος απέναντι στην κυρία παρά απέναντι στον κύριο..."

    Η κυρία είναι libertarian απ' οτι κατάλαβα (λόγω του free market think tank CEI) άρα δεν χρειάζεται να τα "πήρε" από τα Mac D. για να φτιάξει αυτό το ντοκιμαντέρ. Το πιο πιθανό λοιπόν είναι να την κίνησε η πίστη της στην ελευθερία(*) (το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τον Spurlock, μπορεί να μην το ξεκίνησε για να γίνει διάσημος και λεφτάς αλλά επειδή ιδεολογικά είναι αντίθετος προς τις πολυεθνικές). Το κίνητρο τους είτε είναι ιδεολογικό είτε χρηματικό κέρδος εμάς ποσώς μας ενδιαφέρει. Δεν κρίνω την ταινία βάσει της ιδεολογίας του σκηνοθέτη αλλά κατα πόσο αυτή βασίζεται στην λογική.

    (*) This anti-corporate, anti-fast food take on the “evil” McDonalds is nothing more than simple junk science and should be relegated to the comedy section at Blockbuster once it is distributed. To be honest, I’ve had it with all the doom and gloom, alarmist, anti-everything attitude of certain individuals and organizations who want to control my life, your life, everyone’s life with little regard for individual tastes, freedom of choice and personal responsibility.

    "Συμφωνώ απόλυτα και αυτό είναι και το θέμα....ΠΡΕΠΕΙ να τα γράφουν και σε κάποιες χώρες το κάνουν"

    Μα και εγώ συμφωνώ ότι πρέπει να αναγράφονται οι θερμίδες. Το ότι βλάπτει το να φας 18 μπιφτέκια την ημέρα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα έπρεπε να γράφετε.

    δεν παίρνω το μέρος του τυπά στην ταινία αλλά δε βρίσκω και κανένα λόγο να υπερασπιστώ μια πολυεθνική που έχει στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους της

    Και εδώ πλέον είναι που έρχεται και κολλάει η ιδεολογία :-) Εώς τώρα η κριτική μου ήταν βασισμένη στην λογική (η οποία θα γινόταν έτσι και αλλιώς διότι πριν γίνω "ιδεολόγος" ήμουν ορθολογιστής. Ο ορθολογισμός ειναι πάνω από την ιδεολογία για εμένα, άρα μπορεί και να την αλλάξω αν κρίνω ότι ειναι λάθος). Πρώτα απ' ολα γιατί το ντοκιμαντέρ ειναι λαϊκίστικο και ανεξάρτητα σε ποιόν επιτίθεται έτσι αντιδρώ σε ένα τέτοιο input -την θέαση του-. Δεύτερον αισθάνομαι ότι δέχεται επίθεση η ελευθερία της επιλογής μας μέσα από όλα αυτά τα anti-market ντοκιμαντέρ. Τρίτον δίνει λάθος δίδαγμα τελικά. Ρίχνει το φταίξιμο στους άλλους ενώ τελικά το πάχος μας είναι προσωπική μας ευθύνη (πέραν των περιπτώσεων που ότι και να κάνουν, ότι και να φάνε αυτός θα είναι ο σωματότυπος τους -και δεν γνωρίζω αν αυτό στέκει επιστημονικά, αν δλδ αν είναι δυνατόν αυτό να συμβαίνει-). Εστιάζει την προσοχή μας σε λάθος σημείο. Το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχουν Mc Donalds αλλά ότι δεν προσέχουμε την διατροφή μας (ε τι στο καλό όλο αυτό το τεράστιο ποσοστό παχύσαρκων αμερικανών και οι ελληνοπαίδες έχουν ορμονικό πρόβλημα;)

    "επικαλείσθε την ιστορία της Soso ως αντιπαράδειγμα; Αυτή η ιστορία είναι επιστήμη επιπέδου Harvard, δηλαδή;"

    Fight fire with fire :P (εξάλλου η Soso παρέχει και όλην την λίστα με τα πράγματα που έφαγε σε αντίθεση με τον Spurlock. Άρα μπορεί ο καθένας να αναπαράγει "το πείραμα" to see for himself) Εγώ δεν ισχυρίζομαι ότι το MacFood κάνει καλό έτσι και αλλιώς. Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι ανάλογα με το πόσο θα φάς θα έχεις και τα ανάλογα αποτελέσματα, όπως και σε κάθε φαγητό άλλωστε. Η εξίσωση είναι απλή.
    όσα βάλεις - όσα κάψεις = τόσα σου μένουν
    Για να μην γίνεις παχύσαρκος και έχεις προβλήματα υγείας θα πρέπει ή να βάλεις λιγότερα ή/και να καις περισσότερα -κάποιοι τα καίνε εύκολα κάποιοι δύσκολα και πρέπει να γυμνάζονται extra-. Ο τύπος έβαζε τα διπλάσια απ'όσα χρειαζόταν και δεν έκαιγε σχεδόν τπτ μέσω της κίνησης (κοιτούσε να κινήτε όσο το δυνατόν λιγότερο),

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. libertarian said...

    Το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχουν Mc Donalds αλλά ότι δεν προσέχουμε την διατροφή μας

    Το ότι τα McDonald's δεν είναι απλώς ένα ακόμη φαγάδικο που άνοιξε στη γειτονιά μας αλλά μια αλυσίδα που προβάλλει και προάγει ένα συγκεκριμένο πρότυπο (τρόπο ζωής) για τη διατροφή μας, δαπανώντας τεράστια ποσά γι' αυτό, προφανώς είναι άνευ σημασίας, έτσι;

    αισθάνομαι ότι δέχεται επίθεση η ελευθερία της επιλογής μας μέσα από όλα αυτά τα anti-market ντοκιμαντέρ

    Πολύ ενδιαφέρον. Δηλαδή η ελευθερία της επιλογής μας θα ήταν πιο αβίαστη όταν αποκρύπτονται οι anti-market απόψεις, ενώ όταν αυτές προβάλλονται η ελευθερία της επιλογής μας κινδυνεύει! Είμαστε ελεύθεροι, λοιπόν, να επιλέξουμε αυτό που μας προσφέρεται! Δεν με εκπλήσσει το ότι η άποψη ενός λιμπεραλιστή είναι, στην ουσία, μια ανεστραμμένη σταλινική άποψη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Δηλαδή η ελευθερία της επιλογής μας θα ήταν πιο αβίαστη όταν αποκρύπτονται οι anti-market απόψεις,

    Μα δεν ζήτησα την απόκρυψη της ταινίας αλλά το debunking της, το οποίο θεωρούσα ότι θα μπορούσε και ένα μικρό παιδί να το κάνει... προφανώς οι ιδεολογικές παροπίδες των μεγάλων τους εμποδίζουν να δουν ότι το φιλμ είναι ουσιαστικά κωμωδία και όχι ένα ντοκιμαντέρ που δείχνει ότι το φαγητό στα Mac βλάπτει την υγεία.

    Δεν με εκπλήσσει το ότι η άποψη ενός λιμπεραλιστή είναι, στην ουσία, μια ανεστραμμένη σταλινική άποψη;

    Έχεις δίκιο είναι ακριβώς το αντίστροφο του σταλινισμού ο libertarianism :-) Ο ένας προβάλει την καταστολή ενώ ο άλλος την ελευθερία. Στους άξονες της ελευθερίας οι μεν είναι στο 0 ενώ οι δε στο τέρμα.

    Ο φιλελεύθερος θα άφηνε ελεύθερους τους ανθρώπους να επιλέξουν αυτό που θέλουν, ο σταλινικός κομμουνιστής θα επέλεγε αυτός για τους ανθρώπους και με την βία θα έκλεινε τα MacDonalds.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. @ libertarian...

    Δεν με αντελήφθητε... Η άποψή σας, έγραψα, στην ουσία της είναι σταλινική με αντιμετάθεση των όρων (αναστροφή) και ΟΧΙ το αντίθετό της!

    Δείτε:
    "Δέχεται επίθεση η ταξική συνείδηση του προλεταριάτου από όλη αυτή την αστική κουλτούρα" - η σταλινική άποψη.
    "Δέχεται επίθεση η ελευθερία της επιλογής μας μέσα από όλα αυτά τα anti-market ντοκιμαντέρ" (τα δικά σας γραφόμενα) - η λιμπεραλιστική άποψη!

    BTW, με απογοητεύετε, μόνο 70% "economic self-government"; Λίγο ακόμη και θα πέσετε στην περιοχή των Left liberals!

    Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Σχόλια, διάφορα:

    1. @yannis h:
    To πρόβλημα με τις ...μη εγκύους είχα την τύχη να το διαβάσω κάπου πριν αρκετά χρόνια και καθότι μου εντυπώθηκε από τότε έχω απαράβατο κανόνα να μην ρωτάω ποτέ αν μια γυναίκα είναι έγκυος. Αφήνω να ... εκδηλωθεί πρώτη αυτή!

    2. Ένα ...αξιομνημόνευτο απόσπασμα (και αξιοζήλευτο ρεκόρ) από τους Δρόμους του Νίκου Δήμου:
    "Ήμασταν γερά πηρούνια - κάποτε σε μία εκδρομή στη Λιβαδειά αφήσαμε εποχή: πέντε νοματαίοι φάγαμε διακόσια σουβλάκια."

    3. Κύπρος, Ελλάδα και ΗΠΑ διακρίνονται στην ημερήσια πρόσληψη θερμίδων και συνήθως κατατάσσονται στην πρώτη τριάδα της σχετικής λίστας.
    Ρίξτε μια ματιά και στο report "Obesity in Europe" όπου επίσης διαπρέπουμε.

    4. Η παχυσαρκία δεν είναι καθόλου άσχετη (όπως φαίνεται και στο παραπάνω report και σε άλλα) με το θέμα της ποιότητας του (αστικού) περιβάλλοντος. Όταν το αστικό περιβάλλον είναι τέτοιο που εξωθεί στην καθιστική / οδηγική ζωή και δε δίνει ευκαιρίες για καθημερινή, φυσική άσκηση είναι φυσικό να οξύνονται τα προβλήματα παχυσαρκίας.

    5. Ένα από τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά των ΗΠΑ (έστω και δοσμένο με αρνητική χροιά:
    My big fat trip to Ponderosa
    Για να σας τυρανίσω λίγο, το επίσημο site είναι εδώ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. vrennus said:
    Το ότι τα McDonald's δεν είναι απλώς ένα ακόμη φαγάδικο που άνοιξε στη γειτονιά μας αλλά μια αλυσίδα που προβάλλει και προάγει ένα συγκεκριμένο πρότυπο (τρόπο ζωής) για τη διατροφή μας, δαπανώντας τεράστια ποσά γι' αυτό, προφανώς είναι άνευ σημασίας, έτσι;

    "Προβάλει και προάγει" συγκεκριμένο τρόπο ζωής; Θα έλεγα ότι μάλλον εκμεταλλεύτηκαν (προείδαν) τον "σύγχρονο" τρόπο ζωής, βάσισαν την επιχειρηματική στρατηγική τους επάνω του και κέρδισαν.
    Δηλ. τα McDonald's δεν λένε "δουλεύτε 10 ώρες την ημέρα, άντρες+γυναίκες, χτίστε σπίτι 1 ώρα μακριά από τη δουλειά σας και γυρίστε σπίτι πτώματα". Ούτε φυσικά το προάγουν. Απλά δίνουν "λύση" (με τα καλά και τα άσχημά της) σε μια δεδομένη κατάσταση, ένα δεδομένο πρόβλημα.

    Γι' αυτό άλλωστε τα τελευταία χρόνια, που αυτός ο τρόπος ζωής έχει φτάσει στα όριά του έχει περιοριστεί / αναστραφεί και η ανάπτυξη της συγκεκριμένης αλυσίδας (μαζί με τον αυξανόμενο ανταγωνισμό από άλλες αλυσίδες / νέες διατροφικές λύσεις/τάσεις, κτλ.).
    Εις επίρρωσιν αυτού, δες το διάγραμμα της μετοχής τους τα τελευταία 35 χρόνια
    εδώ.

    Επιπλέον, οι προσπάθειές τους να προσφέρουν πιο υγιεινά μενού (ανταποκρινόμενα στις παραπάνω αναφερόμενες πιέσεις) την τελευταία δεκαετία είχε ως αποτέλεσμα να παραπαίουν επιχειρηματικά και τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να επιστρέψουν σε αυτό που ζητάει ο καταναλωτής απ'τα McDonald's: Απλά, καλά μπέργκερ. Ο καταναλωτής αποφασίζει και δίνει το σήμα.

    Και αν είναι τόσο... πανίσχυρα όσο υπονοείς, τότε πως εξηγείται το γεγονός ότι στην Ελλάδα που τα McDonald's έχουν πατώσει η παχυσαρκία ζει και βασιλεύει και αυξάνεται;

    Και όπως θα έλεγε ο Lefteris Kritikakis: Δεν κοιτάτε τις ελεεινές τηγανητές λίγδες που σαν ταϊζουν στις χασαποταβέρνες σας, στριμωγμένοι σα σαρδέλες και με ελεεινό σέρβις, τα Mc Donald's σας μάραναν...(Καλά τα λέω Λευτέρη;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Bravo mantz!

    Προσυπογράφω και τα δυο σχόλιά σου.

    Libertarian δεν είσαι μόνος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Για δες που, τελικά, οι παρέα των λιμπεραλιστών, στην προσπάθειά της να "υπερασπιστεί" τα McDonald's από την "επίθεση" ενός μέτριου κσι υπερβολικού ντοκυμαντέρ, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής που μας οδηγεί στο φαστφουντάδικο (η κοινωνική διάσταση του φαγητού και το φαγητό ως εμπόρευμα που έγραφα). Ανθυγιεινή, λοιπόν, είναι η κουλτούρα του φαστφούντ (που προβάλλεται ως "λύση" στο σύγχρονο τρόπο ζωής), όχι το φαγητό τους αυτό καθ' αυτό - εξ ου και η "αποτυχία" των McDonald's κλπ. φαστφουντάδικων να εισαγάγουν "υγιεινά" φαγητά.

    Τελικά, παρ' όλο που η παρέα των λιμπεραλιστών απομόνωσε το δέντρο - τα McDonald's - κατόρθωσε, στο τέλος, να διακρίνει και το δάσος - την αλληλεπίδραση του τρόπου ζωής με τον πολιτισμό του φαγητού και την υγεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. @vrennus:
    Θα παρακαλούσα να μη με κατατάσεις σε ομάδες/παρέες και να μη μου κολλάς ειρωνικά ετικέττες που δεν έχω επιλέξει ο ίδιος για τον εαυτό μου.
    Δικαίωμά σου βέβαια να το κάνεις, αλλά τότε διατρέχεις τον κίνδυνο να μην απαντάς στο συνομιλητή σου αλλά σε μια καρικατούρα φιλελεύθερου ("λιμπεραλιστή";;;) που έχεις στο μυαλό σου.

    Επιπλέον, μετακυλίωντας το επιχείρημά σου κάθε φορά, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι πάντα θα αισθάνεσαι δικαιωμένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. -> Nikos Dimou said...
    "Είμεθα έθνος παχύσαρκον!"...
    και καπνίζουμε σε ποσοστό 48% οι άνδρες και 38% οι γυναίκες. Οι άλλοι που σταμάτησαν το τσιγάρο... πάχυναν.

    Η αλήθεια είναι ότι δύο είναι οι ρίζες του κακού ... της παχυσαρκίας στην χώρα μας.
    Τρώμε σαν ανατολίτες και ταίζουμε τα παιδιά μας σαν να ήταν η Κατοχή.

    Πώς να γίνει ένας παχύσαρκος λεπτός;

    Να γίνει η να εφαρμόσει συνήθειες επαγγελματία αθλητή εκτός απο σούμο και άρσης βαρέων βαρών.

    Συνήθειες καλογερικής ζωής σε ορεινό μοναστήρι... ακόμα καλύτερα!

    κύριε Νίκο Δήμου,
    Fifty percent diet και χάσατε έξη κιλά!
    Δηλαδή σηκώνεστε άριστα διαιτολογούμενος απο το τραπέζι αλλά και άριστα πεινασμένος!

    Στο θέμα του εθισμού της τροφής. Δεν είναι όλες οι τροφές εθιστικές αλλά η άσπρη ζάχαρη είναι πιο εθιστική κι απο το τσιγάρο.
    Έχετε δει γενέθλια παιδιού ενός χρονού και να του σερβίρουν τούρτα σοκολάτα για πρώτη φορά.
    Το παιδάκι τρέμει απο την στέρηση και ξεσπά σε σπαραχτικό κλάμα, όταν η μαμά του αρνηθεί την τρίτη και τέταρτη και πεμπτη "δόση" του.
    Άλλη περίπτωση, τηγανιτές πατάτες, δεν υπάρχει παιδάκι που να μην θέλει.


    -> harry reloaded said...
    "Οι χοντροι ... αλλα κυριως βλαπτουν τον εαυτο τους,λογω του μονου υγιους ρατσισμου,της απεχθειας του κοσμου προς αυτους."

    Άλλοι έχουν πελώριες σαμπρέλλες γύρω απο τον αφαλό τους και άλλοι πελώρια απωθημένα περασμένα "σαμπρέλα" γύρω απο τον εγκέφαλό τους. Χαράλαμπε για σένα το τελευταίο. Να ένας ακόμη "υγιής ρατσισμός" για την δική σου σαμπρέλα!


    -> aphrodite

    "Αρχέτυπος σύζυγος: «Κάτσε να φέρω στην εγκυμονούσα γυναίκα μου μπακλαβαδάκια να μην πεινάσει το μωρό!»

    "Το τι snack τους βάζουν στην τσάντα για πρωϊνό ή κολατσιό, ούτε ο Willie Wonka του Chocolate Factory (on LSD) δεν θα το φανταζόταν!" Αφροδίτη πληθωρική...στο γέλιο.

    Οι ασφάλειες ζωής υπολογίζουν την θνησιμότητα λόγω παχυσαρκίας στο κόστος της ασφάλειας.
    Την μετράνε με πίνακες ύψους και max. βάρους για αυτό το ύψος, άνδρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι σε διαφορετικές κατηγορίες.
    Σου κάνουν επίσης πλήρη εξέταση αίματος, ιατρικό ιστορικό, και ανάλογα με το ποσό ασφάλισης ηλεκτροκαρδιογράφημα.


    -> Vrennus, όπως μας τα λές για την παχυσαρκία φταίει ο καπιταλισμός, όπως πάντα.
    Το κόστος τροφής έχει κατεβεί τόσο χαμηλά με τους καπιταλιστικούς μεθόδους παραγωγής που οι άνθρωποι σε πολλές χώρες και ιδίως στις πρώην κομουνιστικές έχουν την οικονομική ευχέρεια να γίνονται παχύσαρκοι.
    Όχι πιά γραμμές στα κρατικά μαγαζιά της Μόσχας για ένα κομμάτι κρέας με πολλά κόκαλα. Υπάρχει το σούπερ-μάρκετ!

    Τέλος, παρηγοριά για τους παχύσαρκους ηλικιωμένους.
    Όπως έγραψε κάποτε ο Μενέλαος βασισμένος στην εμπειρία απο τα ταξίδια και τις κατακτήσεις του.
    "Οι παχυσαρκοι έχουν τις περισσότερες επιτυχίες στις γυναίκες στην Ανατολή".
    Ακόμα κι οι θεοί τους είναι παχύσαρκοι σαν τον Βούδα και τις Ινδουιστικές θεότητες.

    Από την άλλη πλευρά της θρησκείας πάλι, η Χριστιανική θεωρεί το σώμα ναός της ψυχής και δώρο του Θεού που πρέπει να το φροντίζουμε μια και θα μας χρειαστεί μια ζωή, χωρίς παραμορφώσεις απο πάχη και τατουάζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. Δεν έχω κάνει ποτέ "δίαιτα" (αν και η ευρέως χρησιμοποιούμενη έκφραση "κάνω δίαιτα" δε στέκει φιλολογικά). Μετά από μια σύντομη "περίοδο πάχους" γύρω στα 12 με 13 και αφού "πήρα μπόι", μέχρι τα 28 μου είχα την ευτυχία(!) να τρώω τον άμπακο και να μην παίρνω γραμμάριο (εκτός από τα ...αναπόφευκτα κιλά του στρατού που έφυγαν αμέσως μετά την απόλυση). Με ύψος 1.83 και μόλις 60 κιλά ήμουν σα στέκα και παρακαλούσα να πάρω ένα κιλάκι. Δεν ήθελα δίαιτα για να αδυνατίσω, αλλά για να παχύνω - απεγνωσμένα!

    Μέχρι και τη "δίαιτα των ποδοσφαιριστών" δοκίμασα (τρώνε απίστευτα πράγματα), αλλά ...τζίφος. Ο μεταβολισμός μου ήταν τέτοιος, που όσο περισσότερα έτρωγα τόσο περισσότερα έκαιγα (και χωρίς καμιά ιδιαίτερη άσκηση - μόνο μπάσκετ έπαιζα 1-2 ώρες σχεδόν κάθε μέρα). Οι φίλες μου με ζήλευαν για τη θαυμαστή αυτή ιδιότητα, αλλά εγώ ένιωθα πολύ άσχημα με τα λεπτά χεράκια, το ξερακιανό πρόσωπο και τα πλευρά να εξέχουν :(

    Ώσπου ξαφνικά άρχισα να παίρνω βάρος! Δεν πίστευα τον καθρέφτη και τη ζυγαριά μου. Όταν ξεπέρασα τα 80 απέκτησα άλλη ...αγωνία - μήπως γίνω υπέρβαρος! Αλλά το "κοντέρ" σταμάτησε στα 86 με κάποιες "διακυμάνσεις" (έπεσε και κάτω από 80), οπότε απλά αποδέχθηκα το νέο μου ...σώμα (δυστυχώς κάπου τότε σταμάτησα και το μπάσκετ).

    Τρώω ότι να 'ναι, απίστευτα άτακτα, σχεδόν ποτέ σε "τραπέζι" και χωρίς καμιά επιφύλαξη (από τα πιο "υγιεινά" μέχρι "junk food" - για να μην πω για αλάτι, ζάχαρη και άλλα "απαγορευμένα", συν ένα-δυο κουτάκια Coca Cola κάθε μέρα). Τα γλυκά και τα παγωτά είναι η αδυναμία μου (θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αυτά) και ποτέ δεν πρόσεχα χοληστερίνες, ζάχαρα κ.α.

    Επίσης κοιμάμαι όποτε και όσο θέλω, κάνω αρκετά καθιστική ζωή, γυμνάζομαι σπανιότατα και μπορεί να κάνω 20 ώρες δουλεύοντας σερί χωρίς φαγητό ή να "τσακίσω" ένα κιλό παγωτό και σακούλες ολόκληρες από σνακς και ξηρούς καρπούς σε λίγα λεπτά. Μπορώ να χάσω 5-10 κιλά και να τα ξαναπάρω οποτεδήποτε (ακόμα και μέσα σε 5 μέρες). Μια περίοδο μόνο είχα κάποια αδυναμία που οφειλόταν σε έλλειψη σιδήρου και έπινα για κάποιους μήνες ειδικό γάλα κάθε πρωί (BTW δεν έχω πιει ποτέ μου "σκόπιμα" γάλα ή κάτι άλλο "light"). Όταν παραιτήθηκα από την εταιρεία που εργαζόμουν, δε χρειαζόμουν πια ούτε το ειδικό γάλα ;)

    Κανονικά, με τη ζωή που κάνω θα έπρεπε να έχω βγει νοκ-άουτ, αλλά όσες φορές υποβλήθηκα σε εξετάσεις, όλα βγήκαν άριστα!!! Κι όμως, σύμφωνα με τους "ειδικούς", θα πρέπει να ανησυχώ και να αλλάξω ζωή πριν είναι αργά. Δεν ξέρω πότε θα είναι ...αργά, αλλά λέω να αφήσω για τότε την "αλλαγή" :)

    Μέχρι στιγμής εφαρμόζω πιστά τη "δίαιτα" των Kostas_Athens και Stavros P (Isisdoros) και τρώω ότι και όποτε θέλω, χωρίς να σκέφτομαι τις συνέπειες - άλλωστε η "δίαιτα του άγχους" (κατά Andy) "ρυθμίζει" ασφαλώς τις όποιες "παρεκκλίσεις" ;)

    Υ.Γ. Μια και στο θέμα της διατροφής και του βάρους μάλλον πάμε καλά, θα πρέπει να δώσω το "βάρος" στη σωματική άσκηση για λόγους "αντοχής" και "εμφάνισης" - μαντέψτε σε ποια "δραστηριότητα" αυτά τα δυο παίζουν ...βασικό ρόλο ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Για το θέμα του Junk Food:
    Όταν έκανα το τρελό ταξίδι στην Αμερική (6 πολιτείες και 12.000 χιλιόμετρα σε τρεις βδομάδες), η διατροφή μου ήταν η εξής: Έπινα έναν καφέ το πρωί (άντε και καμιά φρυγανίτσα - δυο φορές μόνο πήρα breakfast), μερικές φορές τσιμπούσα το μεσημέρι κάνα-δυο σαντουϊτσάκια στα National Parks (με ψωμί, τυρί και αλλαντικά που είχα αγοράσει από κάποιο σούπερ-μάρκετ) ή κάνα χοτ-ντογκ στις πόλεις, στο αυτοκίνητο έτρωγα σοκολάτες, Mars και παρόμοια "γλυκοειδή" και το βράδυ 2-3 χάμπουργκερ και μια πατάτες. Και μαζί 4-5 λίτρα νερό, ένα-δυο κουτάκια Coca Cola και καμιά Lucozade.

    Όλη τη μέρα οδηγούσα, περπατούσα, ανακάλυπτα υπέροχα μέρη και το βράδυ έπεφτα κατάκοπος για 6-8 ώρες - μόνο για την ανατολή του ήλιου στο Grand Canyon έκανα ...εκπτώσεις.

    Κάθε μέρα για τρεις βδομάδες σερί έκανα τα παραπάνω! Στο τέλος έχασα δέκα κιλά, η σωματική μου αντοχή βελτιώθηκε αισθητά και επέστρεψα κατάκοπος, αλλά κατευχαριστημένος και υγιέστατος. Αν ζούσαμε στη φύση, χωρίς άγχος και πίεση, κάνοντας αυτό που μας ευχαριστεί και σκουπίδια να τρώγαμε, μια χαρά θα ήμασταν. Δε φταίει κάποιο συγκεκριμένο φαγητό για την παχυσαρκία (αν και σαφώς η επιλεκτική κατανάλωση κάποιων επιφέρει προβλήματα), αλλά τα ...ψυχολογικά μας (για μερικούς υπάρχουν και ορμονικοί ή γενετικοί λόγοι βεβαίως).

    Νομίζω πως πολλοί καταδικάζουν τα MacDonald's για "ιδεολογικούς λόγους" (η "αιώνια μισητή Αμερική"), την ίδια ώρα που αισθάνονται "εθνικά υπερήφανοι" που καταναλώνουν σουβλάκι, τζατζίκι και σκορδαλιά. Είμαι ΑΠΟΛΥΤΑ βέβαιος πως και οι λεγόμενες "αρετές" της Μεσογειακής Δίαιτας (που σαφώς υφίστανται) έχουν διογκωθεί σε βαθμό λατρείας προκειμένου να ...ανυψωθεί το εθνικό μας φρόνημα! Ας είχε η Σουηδία π.χ. μια παρόμοια σε αξία δίαιτα και θα βλέπατε ποιος θα την εξυμνούσε στα μέρη μας. Άκλαφτη θα πήγαινε - θυμάμαι κάτι τύπους που βλέπω να δυσανασχετούν με το όνομα "φέτα" για διάφορα ξένα τυριά και εκθειάζουν την "ποιοτική ανωτερότητα" της δικιάς μας "αποκλειστικής" φέτας με το ...ατράνταχτο επιχείρημα πως είναι ελληνική!

    Όσο για τα "παραδοσιακά" και "μαγειρεμένα" φαγητά, απαιτούν συνήθως πολύ χρόνο και παίδεμα και ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν τα ευνοεί. Πάντως δεν είναι απαραίτητα ανώτερα από τα "έξω" ή τα "ετοιματζίδικα". Κι εδώ βεβαίως παίζει ρόλο η εθνική μας υπερηφάνεια με όλιγη από βουκολική ή και ...ορθόδοξη νοσταλγία - κάποιοι θεωρούν το "Αγιορείτικο" ανώτερο κι από το Chateau Petrous!

    Πάντως μόλις τσάκισα ένα σακουλάκι φουντούνια - 505 θερμίδες λέει η συσκευασία, να τις ...αφήσω; :))

    Υ.Γ. 1: Από τότε πάντως που ξεκίνησε το blogging, πήρα 5 κιλά και πρόσφατα που είχα άγχος με έναν πελάτη τα ξανάχασα άμεσα (ζυγίζομαι αραιά και πού). Αυτή την ώρα η ζυγαριά δείχνει 83 και σύμφωνα με τις γνωστές συνταγές είμαι στα ...κιλά μου (ποτέ δεν ξεπέρασα την κατηγορία "ελαφρώς υπέρβαρος").

    Υ.Γ. 2: Κατανοώ πως με τα σχόλια που έκανα είμαι παράδειγμα προς αποφυγήν - αν με ανακαλύψουν και οι "Άγγελοι του Διαδικτύου" θα γίνω μάλλον ...πρωτοσέλιδο :(
    Αν κρίνει ο γάτος πως δεν πρέπει να δημοσιευθούν, ας πέσει moderation. Πάντως τα πόσταρα μια βδομάδα μετά και ...αμαρτίαν ουκ έχω - είναι και το καθένα ακριβώς 500 λέξεις, οπότε υπάρχει και "τυπική" δικαιολογία ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Για δείτε και ένα blog για παχουλούς...
    www.paxoulos.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.