Παρασκευή, Αυγούστου 18, 2006

One Night in Athens



To TIME Magazine (τεύχος 21.8.06 - κυκλοφορεί) δημοσιεύει στην σειρά των ταξιδιωτικών του άρθρων (TIME Global Adviser) τρεις προτάσεις για μία Αθηναϊκή βραδιά.

"Έχετε μία βραδιά διαθέσιμη στην πρωτεύουσα της Ελλάδας. Τρεις ειδικοί - people in the know - σας λένε πως να την χαρείτε σωστά".

Τώρα πώς βρέθηκα εγώ ειδικός στα νυχτοπερπατήματα, που συνήθως κοιμάμαι από τις 11... Αλλά το TIME με ξέρει από άλλα πράγματα - και με θυμήθηκε.

Οι προτάσεις:

H Ανθή Καρασάββα, ανταποκρίτρια του ΤΙΜΕ στην Αθήνα, προτείνει: βόλτα στην Πλάκα, παράσταση στο Ηρώδειο, δείπνο στο «Βαρούλκο» και χοροπηδητό στον «Βαλτάσαρ».

Ο Φώτης Καραγιαννόπουλος, δικηγόρος, ξεκινάει με Μαρτίνι στο Galaxy Bar του Hilton, για τη θέα, συνεχίζει με μία παράσταση κλασικού φιλμ στο σινεμά «Παναθήναια» (με άρωμα γιασεμιού) και καταλήγει στο μπαλκόνι του ρεστοράν «Αττικός» για σοφρίτο. Ύστερα μία βόλτα στο Γκάζι για κλάμπινγκ – κι αν τύχει να κάνετε μία καλή γνωριμία προτείνει μικρή εκδρομή στο μοναστήρι της Καισαριανής, για ανεμπόδιστο Αττικό ουρανό.

Η δική μου πρόταση είναι να πάρει ο ξένος το (αργό αλλά ηδονικό) Τραμ από το Σύνταγμα και να κατέβει προς τη θάλασσα. Ανάλογα με την διάθεσή του επιλέγει: αριστερά τα θορυβώδη Κέντρα της Παραλίας, ή (αυτό που προτείνω) δεξιά. Κατεβαίνοντας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, περπατάει ως το Μικρολίμανο και απολαμβάνει ψάρι και σαλάτες στον «Δουράμπεη».

Εσείς τι θα προτείνατε στον ξένο της μίας βραδιάς; Αν δεν είστε Αθηναίος/α – τι, από την δική σας πόλη;

104 σχόλια:

  1. Αφήσαμε τους γάτους (όσο μας αφήνουν κι αυτοί) και πιάσαμε την νυχτερινή ζωή. Το ενδιαφέρον είναι η ΜΙΑ βραδυα σε ξενη πόλη. Έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση και ως ταξιδιώτης και ως σύμβουλος επισκεπτών.

    Να πω ότι αν με ρωτούσαν πρώτο θα πήγαινα κοντά στην πρόταση της Anthee αλλά την είχε ήδη καπαρώσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα,

    Ολες οι προτάσεις ωραίες είναι. Θα έλεγα ότι το Ηρώδειο είναι απαραίτητο. Σαν σύμβουλος επισκεπτών θα το πρότεινα οπωσδήποτε. Εγώ ο ίδιος έχω πει να μην ξαναπάω γιατί το πιάσιμο της μέσης όταν η πλάτη δεν μπορεί να στηριχθεί είναι απωθητικός παράγων. Επίσης ο "Δουράμπεης" είναι πολύ καλη επιλογή, όπως επίσης και το "Βαρούλκο" απ' οπου φαίνεται το καλοκαίρι και η Ακρόπολη. Ενα άλλο καλό εστιατόριο είναι η "Σπονδή" αλλά αν ήμουν ξένος και είχα χορτάσει τα "καλά" εστιατόρια ίσως τη σαλάτα και το ψάρι στον Δουράμπεη τα εκτιμούσα περισσότερο. Με τα club της παραλίας έχω μια επιφύλαξη. Εγώ τα αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι αλλά ίσως να υπάρχουν και καλά που τα αγνοώ. Αν σκεφτώ κάτι άλλο θα επανέλθω αλλά νομίζω ότι έχω καλυφθεί πλήρως από το "ΤΙΜΕ" και τους προτείνοντες. (Τους προλαλήσαντες όπως λένε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταρχήν να πω ότι πιστευω πως οι καλύτεροι ταξιδιωτικοί οδηγοί γράφονται κάπως έτσι: από ανθρώπους που ζουν στην πόλη.
    Για τη Χαλκίδα προτείνω:
    Να έρθετε με το τρένο που σταματά δίπλα στην παλιά γέφυρα.
    Να πιείτε έναν καφέ ακριβώς δίπλα στον πορθμό, στο Mostar.
    Να φάτε στην παραλία, στο Aqua οτιδήποτε ζυμαρικό ή ψάρι στο Μαϊστράλι.
    Να περπατήσετε (βράδι πια) μέχρι το Κόκκινο Σπίτι. Όλο και κάποια έκθεση θα έχει!
    Να καταλήξετε για ποτό, ακριβώς δίπλα, δίπλα στη θάλασσα, στο Stavedo.
    (αν δεν το καταλάβατε, δεν έχετε χρησιμοποιήσει κανένα μεταφορικό μέσο, εκτός από τα πόδια σας!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για τη Θεσσαλονίκη προτείνω να έρθετε κάποιο εορταστικό τριήμερο (να είστε οι μόνοι στη λωρίδα εισόδου) και να ακολουθήσετε, παρέα με ντόπιο, κάποιες διαδρομές του Manzower. Σκεφτόμουν να δημιουργήσω, κάποτε, έναν τέτοιο εναλλακτικό Οδηγό της "Θεσσαλονίκης που Χάθηκε". Σαν Κολόμβος μιας απαρνημένης και σβησμένης πόλης. Υπάρχουν στίγματα και ίχνη.

    Για φαγητό - δεν το συζητώ, Κάστρα, γιατί η Άθωνος έχει καταντήσει σκηνικό (τι κρίμα! μέχρι πριν λίγα χρόνια έτρωγες το βράδυ δίπλα σε κλειστά καταστήματα από το παζάρι το πρωί, ήταν ένας χώρος με διπλή και *αληθινή* ζωή).

    Και για κοκταίηλ το βράδυ HABANERRA, στη συμβολή Ανθέων και Μαρτίου. Καλή λάτιν μουσική και (προτείνω) Μοχίτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλημέρα :)

    πολύ όμορφες προτάσεις :) από το γραφείο μου ήδη ταξιδεύω!!

    λοιπόν.. αυγουστιάτικο βράδυ στη Λευκωσία.. πολλές οι επιλογές, αλλά έπρεπε να καταλήξω κάπου, και να η πρόταση μου..

    ξεκίνημα με θερινό σινεμαδάκι (ένα το’χουμε όλο κι όλο) όπου μπορεί να πετύχει κανείς κάποια παλιά ταινία του 1930 ή κάποια off-beat ισπανική ταινία, ή ακόμη και Αστερίξ. Συνέχεια με ιταλική πίτσα στο da paolo’s, πάνω ακριβώς στα ενετικά τείχη, και κλείσιμο της βραδιάς με ποτό και κουβανέζικα λικνίσματα στο μάρκο πόλο, στην ταράτσα του ξενοδοχείου holiday inn, κι αυτό στην παλιά πόλη, με θέα όλη την πόλη, ελεύθερη και κατεχόμενη.

    (Αν ήταν ιούλιος ή σεπτέβρης σίγουρα αντί του σινεμά θα ξεκινούσα από κάποια παράσταση στην οδό Αξιοθέας, υπέροχος χώρος, στο κέντρο της πόλης, στην πράσινη γραμμή, παλιό χάνι, και τώρα πολιτιστικό κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου, με ανάλογη συνέχεια στην εντός των τειχών πόλη, δηλαδή, μεζεδάκια στην ταβέρνα Αιγαίο (όπου οι πολιτικές άκρες συναντιόνται), και ποτό στο Plato’s)

    (έκανα δυο προτάσεις τελικά!! Σόρρυ ΝΔ!!! :) Παρασύρθην από το καλοκαιρινό mood!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. *Yannis H
    κάποιες διαδρομές του Manzower.
    Συγγνώμη πειράζει που δεν ξέρω ποιες είναι αυτές αν και ζω Θεσσαλονίκη;
    Εμένα μου αρέσει η βόλτα στην παραλία. Χρόνια που έμενα στην Αθήνα και ερχόμουν για λίγο στη Θεσ. ζήλευα όλους αυτούς που έκαναν βόλτα. Τον πρώτο χρόνο της μετακόμισης έκανα όλη τη διαδρομή της παραλίας τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα. Νομίζω ότι είναι ένα από τα λίγα ωραία πράγματα που διασώθηκαν σε αυτήν την πόλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λοιπόν, αυτό το post, το θεώρησα στην αρχή άκαπνο, καθημερινότατο και σαν "κάτι έπρεπε ν' ανεβεί" και ανέβηκε.

    Και τώρα, σκέφτομαι, ότι μπορεί να είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να φτιαχτεί ένας συλλλογικός Οδηγός των καλύτερων 'διαδρομών' επαρχιακών πόλεων από ντόπιους. ΟΚ, η Αθήνα δεν με ενθουσιάζει - αλλά ήδη κράτησα τις πληροφορίες για Χαλκίδα (ευχαριστώ Civil!) και περιμένω προτάσεις να δημιουργήσω ένα ειδικό ταξιδιωτικό αρχείο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα σε όλους.

    Έχω κάνει αρκετές φορές αυτή τη σκέψη, μιας και ουκ ολίγες φορές φιλοξενώ-ξεναγώ φίλους και συναδέλφους. Νομίζω πάντως ότι η πρόταση που θα έκανα, θα εξαρτιόνταν από την εποχή και τον άνθρωπο που είχα απέναντί μου. Λοιπόν, λαμβάνω ως δεδομένο ότι με ρωτάνε σήμερα και αυτός που έχω απέναντί μου είναι εγώ...
    Είμαστε Σαλονίκη, τί προτείνω; Κατ'αρχήν βόλτα στη παραλία, κατά το απογευματάκι. Αρχίζουμε από το Πάρκο των σκύλων και πάμε με τα ποδαράκια, Λευκός Πύργος κ.ο.κ. Στάση, λίγο πριν τη δύση του ήλιου στην Πλατεία Αριστοτέλους. Επάνω στο Ολύμπιον να βρεις ένα από τα τραπεζάκια στο παράθυρο στο Δωμάτιο με θέα, ποτάκι (apero) και η δύση απέναντί. Σουρούπωσε, Άνω Πόλη όλο ευθεία πάνω. Μέσα στα κάστρα βόλτα και στάση για τσιγαράκι, εκεί στη μύτη που είναι ορατό ένα μεγάλο μέρος της πόλης. Έπειτα για φαγητό και ρετσίνα κάπου δροσερά και ήσυχα, στα παιδιά στο Ινγκλις πάνω από τη πλατεία Καλλιθέας, ντολμαδάκια χειροποίητα και άλλα προσεγμένα εδέσματα. Όταν τελειώσεις, κυλάς στη κατηφόρα, φτάνεις στα καραβάκια-bar που'ναι στο Θερμαϊκό... Άντε γρήγορα, το Αργώ φεύγει για τη 30-λεπτη βόλτα στα ανοιχτά... Ναι από εκεί που μπορείς να δεις όλη τη πόλη, από την Αγία Τριάδα μέχρι το Λιμάνι και ακόμα πιο πέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα! Υποθέτω δεν γράφω σε αφιέρωμα περιοδικού, οπότε δεν θα «προτείνω» τίποτα. Θα άφηνα, λοιπόν, την τύχη να επιλέξει: τον ξένο μου θα τον «περπατούσα ασκόπως» στο κέντρο της πόλης, ίσως έναν καφέ πέριξ της Βαρβακείου, μάλλον αντί για φαΐ θα καταλήγαμε για μπυρομεζέ στην Βαλτινών ή στου Στρέφη. Θα απέφευγα την Πλάκα, του Ψυρρή και τα τοιαύτα. Εξαρτάται, βεβαίως, κατά πολύ και από το «είδος» του ξένου ― κάνω δώρα αυτά που υποθέτω πως θα αρέσουν στον άλλον... Γενικά δεν θα προσπαθούσα να του γνωρίσω το «πνεύμα» της σύγχρονης Αθήνας (το βρίσκω, ούτως ή άλλως αδιάφορο) αλλά ό,τι, κατά πώς θα τον «έκοβα», μπορεί να τον άγγιζε. Αλλά μάλλον οι δικοί σας φιλοξενούμενοι θα περνούσαν καλύτερα...
    Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον θα σας τον έστελνα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. mary said...

    "(...)και κλείσιμο της βραδιάς με ποτό και κουβανέζικα λικνίσματα στο μάρκο πόλο, στην ταράτσα του ξενοδοχείου holiday inn, κι αυτό στην παλιά πόλη, με θέα όλη την πόλη, ελεύθερη και κατεχόμενη.(...)"
    ---------------------------

    Καλημέρα σας ΝικόΔημε,

    Καλημέρα Μαίρη μου!!!

    Καλημέρα σας!

    Αν κι εμείς είμαστε μονίμως στην κλεισούρα, ωστόσο υπερθεματίσω για τις λατινοαμερικάνινες βραδιες του "Μάρκο Πόλο" που είπε η Μαίρη μας.

    Απ΄ό,τι άκουσα το κλίμα είναι περεϊστικο με την καλή έννοια και αυθόρμητο. Οι μουσικοί είναι εξαιρετικότατοι. Νομίζω πως τον τελευταίο καιρό (κυρίως λόγω της σταθερής παρουσίας λατινοαμερικάνων στρατιωτών του ΟΗΕ και εμπνευσμένων κουβανων μουσικών) η λατινομερικάνικη μουσική και προπαντός ο χορός (σκέτο ξεφάντωμα) έχουν κερδίσει τις καρδιές πολλών κυπρίων και έχει εμπεδωθεί κάπως η λατινοαμερικάνικη γλετζέδικη κουλτούρα στις ώριμες ηλικές των "άντα" (αν και κάπως... παραλλαμγένη).

    Τα λέω αυτά επειδή γνωρίσαμε ένα μουσικό (Κουβανο) και μιλησαμε μαζί του. Παρατήρησε μόνο ότι αυτά τα τραγούδια και η μουσική (η λατινοαμερικάνικη) που για μας είναι πηγή χαράς και γλεντιού για εκείνους είναι σκέτη πίκρα και θλίψη. "Εσείς χορεύτετε και γελάτε ενώ εμείς χορεύουμε για να μην κλάψουμε. Η μουσική μας είναι μουσική της φτώχιας σαν τα δικά σας τα ρεμπέντικα που είναι όλο, θλιψη και παράπονο".

    Εκτός θέματος είμαι, επόμενο είναι αφου σπανίως βρισκόμαστε εκτός σπιτιού!

    Εντος των ημερών όμως σχεδιαζουμε να πάμε στο "Μάρκο Πόλο" για ν΄ αλλάξουμε και λίγο παραστάσεις.


    Πολλά φιλιά

    Με αγάπη

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κάτι δεν πάει καλά εδώ!
    Δηλαδή, τον όποιο ξένο τον ...ρωτήσαμε το τι θέλει να δει και να βιώσει από Αθήνα;

    Μπορεί όντως το Ηρώδειο να είναι εμπειρία ζωής για εκείνον.
    Για κάποιον άλλον ο παράδεισος μπορεί να είναι στην Ομόνοια, εκεί, στους τεχνητούς...
    Κάτι πρέπει να γίνει για αυτό το θέμα. Δεν είναι δυνατόν, ο καθρέπτης της Ελλάδας όλης ίσως να είναι ένα στέκι ναρκομανών. Εκτός και το διαφημίζουμε/προβάλλουμε για να μαζέψουμε και άλλους και δεν το έχω καταλάβει...
    Οπου και να επιλέξει ο ξένος για να δει, θα περάσει αναγκαστικά από εκεί.

    Εγώ θα ήθελα να τον σεργιανίσω στις περιοχές Πλάκα, Μοναστηράκι και σε κάποιες γειτονιές που είναι ακόμα γειτονιές. Χωρίς να τον περάσω από κέντρο. Να του μείνει τουλάχιστον το πορτοφόλι άθικτο για τη συνέχεια..

    Πολύ υπεύθυνο να είσαι ξεναγός. Να είσαι αντικειμενικός με την εικόνα που πρέπει να βγάλεις για τον τόπο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μιά βραδυά στη Καλαμάτα.

    Βόλτα στο πεζοδρόμιο της παραλιακής μέχρι το Filoxenia, γεύμα σε ένα από τα ταβερνάκια της πόλης (όχι στη παραλιακή εκτός 1-2 εξαιρέσεις), και τέλος ποτό σε ένα από τα μπαράκια στο Ανατολικό μέρος του Μεσσηνιακού κόλπου με live μουσική (κιθάρα,μπάσσο,φωνή κατά προτίμηση).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θα του έκλεινα τα μάτια με μαντήλι για να μη βλέπει το κιτσαριό της Αθήνας και θα τον πήγαινα στην Πέρδικα στην Αίγινα για ψάρι και ούζο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θα ήμουν κι εγώ πιο κοντά στην πρόταση της Ανθής Καρασάββα, αλλά θα αντικαθιστούσα το Βalthazar με το Γκάζι. Άλλωστε, μιλάμε για ξένους, ας μην το ξεχνάμε. Και το Γκάζι συνιστά ανεπανάληπτη εμπειρία. Ακόμα και του Ψυρρή συνιστά εμπειρία για ένα ξένο. Τις πρωινές ώρες, πριν από τον ύπνο, θα σύστηνα οπωσδήποτε βόλτα με αυτοκίνητο στην παραλία.
    Υπάρχουν κι άλλες εναλλακτικές όμως. Π.χ., αν στο Ηρώδειο δεν υπάρχει κάποια παράσταση της προκοπής που να είναι βέβαιο ότι θα ευχαριστήσει τον ξένο, ίσως δεν του θα σύστηνα να διαθέσει δυόμισι πολύτιμες ώρες εκεί. Θα πρότεινα τότε να ξεκινήσει με βόλτα κάτω από το Ηρώδειο, στους ενοποιημένους αρχαιολογικούς χώρους, από Δ. Αρεοπαγίτου ως το Θησείο ή το Γκάζι. Ακόμη καλύτερα, από Σύνταγμα μέσω Στύλων Ολυμπίου Διός προς Δ. Αρεοπαγίτου και Θησείο. Στη συνέχεια φαγητό σε οποιοδήποτε καλό εστιατόριο με θέα την Ακρόπολη και ένα κομμάτι του λεκανοπεδίου. Να πω ότι ακόμη και ο Διόνυσος συνίσταται, ιδιαίτερα αν είναι demi-saison ή χειμώνας. Μπορεί η κουζίνα του να είναι αισθητικής eighties στην καλύτερη περίσταση αλλά το spot κόβει την ανάσα. Όσες φορές έχω πάει ξένους εκεί, μαγεύονται κι εγώ το ξαναανακαλύπτω κι είμαι πανευτυχής. Θα συνέχιζα με clubbing στο Γκάζι. Αν υπάρχει συναυλία ή έκθεση στη Τεχνόπολη, τόσο το καλύτερο. Αν ο ξένος μας έχει ξεπεράσει την ηλικία του clubbing, θα σύστηνα τρεις εναλλακτικές, ανάλογα με τη διάθεση: ποτό στο Galaxy, ποτό στην παραλία ή ακόμη βόλτα για ποτό στα καταπράσινα βόρεια προάστια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Βόλτα στα στενάκια από το απόγευμα του Ναυπλίου. Κατάληξη στο φάρο κάτω να δεις το ηλιοβασίλεμα. την τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί να το κοιτάζω, χτυπούσε δίπλα μου το κινητό σαν τρελό και δεν το άκουγα, τόσο μαγεμένη ήμουνα. όταν επιτέλους το σήκωσα, αν και έβλεπα στην οθόνη ποιος με καλούσε δεν μπορούσα να αναγνωρίσω το όνομα και αφού πια αρχίσαμε να μιλάμε, εκείνος νόμιζε ότι δεν τον γνώριζα κι όμως σκεφτόμουν εκείνον όλη την ώρα του δύοντος ηλίου. μετά φαγητό και ποτό σε ένα μαγαζάκι μικρό και νοικοκυρεμένο και πριν ληξει η βραδιά, αργά, παγωτό από την Παγωτομάνια με φίλους καλούς στα σκαλοπάτια ανάμεσα στα σοκάκια και τα τριζόνια να πλέκουν τον τρελό τους χορό και το φεγγάρι από πάνω να φέγγει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Για την Φρανκφούρτη προτείνω:
    βόλτα στις όχθες του ποταμού Μάιν (αν βεβαια το επιτρέπει ο καιρός δηλαδη σχεδόν ποτέ :-), απο εκεί για φαγητό σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο με γερμανική κουζίνα στην συνοικία Sachsenhausen ή Bornheim και το βράδυ παράσταση στο Variaté Tigerpalast.

    Βέβαια, αν κανείς θέλει κάτι το διαφορετικό, μπορεί να παει για φαγητό στο Maintower (www.maintower-restaurant.de, στα 187 μετρά με θέα όλους τους υπόλοιπους ουρανοξύστες και την πόλη). Αυτό όμως που μετράει περισσότερο για κάθε ταξιδιώτη είναι η διάθεση για εξερεύνηση, ακόμη και αν έχει μόνο μια μέρα στην διάθεση του/της, για όποια πόλη και αν βρεθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα!

    Η πρότασή μου για ένα και μοναδικό Athens by Night, θα ήταν συνδιαστική όσων έχουν αναφερθεί.

    Σίγουρα θα άρχιζε με βόλτα στα σοκάκια της Πλάκας και έπειτα με παράσταση στο Ηρώδειο.

    Συνέχεια με θαλασσινά σε παραλιακό μαγαζί - στον Δουράμπεη για μιά γεύση από το γραφικό Μικρολίμανο - και για να κλείσει η βραδυά, ένα ποτό στην παραλιακή ζώνη μετά την Γλυφάδα σε club δίπλα στο κύμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εννοείται πως αν δεν δεί Ακρόπολη και Ηρώδειο, δεν έχει δεί τίποτα.
    Πλάκα-Μοναστηράκι-Ψυρρή είναι απλά απαραίτητα για σεργιάνι και φαγητό.
    Μια απογευματινο-βραδινή ανάβαση στο Λυκαβηττό επιβάλλεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Επειδή από Δευτέρα θα είμαι στη 2η πόλη όπου διαμένω από το 2000 λόγω εργασίας, για 5 μήνες κατά μ.ο. το το χρόνο (και από όπου θα σας γράφω στα greeklish σπάζοντας τα νεύρα και βγάζοντας τα μάτια πολλών μας), θα προτείνω μια βραδιά στη Nantes. Λόγω των 'καλών' καιρικών συνθηκών, για αρχή προτείνω μια βόλτα στις όχθες του Erdre (παραπόταμος του Λίγηρα) με κατεύθυνση προς το κέντρο. Στάση στο bar: Versailles για τοπική μπύρα (Ambre de Bouffay). Έπειτα αριστερά από το Cours de 50-Otages, Rue de Strasbοurg ευθεία κάτω και καταλήγουμε στο Chateau des Ducs de Bretagne (ελπίζω να έχουν τελειώσει επιτέλους τα έργα αναστήλωσης). Έπειτα περνάμε από το ιστορικό κέντρο της πόλης via rue de Briord-Place du Pilori και στάση για φαγητό στο Chez le Gaulois. Εκεί το γεύμα προτείνω να περιλαμβάνει charcuterie και fromage, φυσικά με το απαραίτητο κόκκινο κρασί και ας έχει λίγο ζέστη έξω... Έπειτα για ποτάκι, ευθεία περνάς δίπλα από την εκκλησία St. Croix, περνάς από τη κεφάτη Place de Bouffay περνάς απέναντι τη γέφυρα και να’σαι στο Lieu Unique (το ανακαινισμένο παλιό εργοστάσιο των μπισκότων LU). Α, εκεί έχει και Wi-Fi δωρεάν. Έτσι εάν έχεις φορητό υπολογιστή μαζί, ρίχνεις και μια ματιά στο blog του Δον! Eάν κρατάς ακόμα μετά τις 2, απέναντι στο ποταμάκι όπου έχει το ποταμόπλοιο-bar Remarquer, όπου εάν είσαι τυχερός θα ακούσεις τους τσιγγάνους από τη Ρουμανία οι οποίοι παίζουν συνήθως μέχρι τις 6 το πρωί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μαρία Βέλλιου, απλώς περιέγραψες τις δικές μου αγαπημένες διαδρομές. Ε, δεν μπορεί κάποτε ερήμην μας θα έχουμε συναντηθεί. Καλές περιηγήσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Α, ξέχασα να ρωτήσω στο προηγούμενο μου post: Από τη Τετάρτη και για 10 μέρες θα είμαι στο San Diego για ένα συνέδριο. Επειδή θα έχω σίγουρα ένα βράδυ για βόλτα, έχει κανένας να προτείνει καμιά διαδρομή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Για Αθήνα βόλτα στον πεζόδρομο γύρω απ την Ακρόπολη, φαγητό στο Πουλ-Πουλ και μετά ποτάκι στο τζαζ μπαρ στο Ζάπειο.
    Εδώ για Νέα Υόρκη αν έχει λιακάδα, νοίκιασμα ποδήλατου στο Chelsea και βόλτα στο bicycle lane του West side.
    Διάλειμμα για φαγητό στο Boat basin marina.
    Σε 8 ώρες πετάω για Αθήνα.
    Καλό υπόλοιπο σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @flying smurf
    Να οδηγησεις στο Highway 1 που διασχίζει όλη την Καλιφόρνια παραλιακά. Είναι απίστευτη η διαδρομή. Μετά να πας στη La Jolla, μια από τις ομορφότερες πόλεις των ΗΠΑ , είναι σα να είσαι σε άλλη χώρα.
    Αν έχεις όρεξη να πας Tijuana , Mexico.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. flying smurf said...

    Για το San Diego έχω να σου προτείνω το Ζωολογικό κήπο. Είναι καταπληκτικός!!! ΄Εχει όλα τα απειλούμενα ήδη. Νομίζεις ότι είσαι στην Αφρική. Είναι καταπληκτικός για μια μέρα, ίσως και περισσότερες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Παίρνοντας και εγώ θάρρος από την ερώτηση του flying smurf, θέλω να ακούσω προτάσεις για το Αμβούργο που θα πάω τον Οκτώβριο, ειδικά για φαγητό.
    Έχει γύρω στα 400 ελληνικά εστιατόρια, αλλά θα ήθελα κάτι από γερμανική κουζίνα.

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Για Κρήτη υπαρχει ο Blogger
    Kretalander
    απο Vacation-surfing
    μεχρι και οικόπεδο μπορείς
    να αγορ@σειS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @paragrafos
    ναι ναι, όπως τα λες έτσι είναι :)

    ..και επειδή έλειψα από τη μπλογκοσφαιρα για λίγες μέρες, πολλά πολλά πολλά φιλιά στη μαρία-φωτεινή με αυτό το υπέροχο βλέμμα το γεμάτο ευαισθησία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Άποψη μου είναι ότι η Αθήνα δεν είναι ιδιαίτερα όμορφη ως πόλη. Αυτό που τη κάνει όμως ενδιαφέρουσα (πέρα απο τα αρχαία) είναι η ατμόσφαιρά της.

    Προτείνω μια βόλτα απο Ηρώδου Αττικού μέχρι Θησείο κ Ψυρρή, όταν βραδιάζει. Φαγητό σε κάποιο παραδοσιακό μεζεδοπωλείο στη περιοχή (ίσως κ με μουσική) κ bar hopping στα μπαράκια εκεί.

    To really gain the athens by night experience though, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί κανείς τα μεγάλα (ανοικτά) clubs της παραλίας κ φυσικά... τα μπουζούκια.

    @flying smurf

    αν δεν έχεις αυτοκίνητο δεν έχεις πολλές επιλογές. Να πας La Jolla Beach, τα zoo-aquarium είναι ενδιαφέροντα γενικά αλλά αν έχεις χρόνο κ τρόπο πήγαινε Mexico - είναι δίπλα κ κυρίως πολύ διαφορετικά. Ωραία πόλη πάντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. civil said...
    Για τη Χαλκίδα προτείνω:
    Να περπατήσετε (βράδι πια) μέχρι το Κόκκινο Σπίτι.


    Κι όπως θα περπατάτε προς το Σπίτι με τ' Αγάλματα, του λέτε του ξένου και για τον Σκαλκώτα.

    Αξίζει να δει και το ένα τζαμί που απέμεινε, την όμορφη βρύση με τις επιγραφές με αραβικό αλβάβητο και το ξύλινο σπίτι, που λένε ότι ήταν του πασά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Νυχτερινή Αυτοκινητάδα.
    (εκτός Σαββατόβραδου)

    Αττική οδός, Κηφισίας, Βασ. Σοφίας, Κολωνάκι, Λυκαβητός.

    Βγαίνουμε απ' τ' αυτοκίνητο για να χαζέψουμε τη θέα.

    Κατεβαίνουμε Πανεπιστημίου, Ομόνοια, Σταδίου, Σύνταγμα, Βασ. Σοφίας, Ηρώδου Αττικού, Συγγρού, Ποσειδώνος μέχρι Πειραιά, παραλιακά μέχρι Ζέα, πίσω στο Πασαλιμάνι και πάνω στην Καστέλλα.

    Στάση στο Βεάκειο για θέα και πίσω Ποσειδώνος μέχρι Βουλιαγμένη.

    Δεξιά στο Καβούρι, παραλιακά μέχρι το Λαιμό και για το τέλος Λιμανάκια, Βάρκιζα.


    Νυχτερινός περίπατος.

    Για θάλασσα
    Πειραιάς ή
    Φλοίσβος ή
    Γλυφάδα ή
    Βουλιαγμένη.

    Για κέντρο
    Γκάζι, Ερμού, Σύνταγμα, Κολωνάκι.
    (η Πλάκα για έναν τουρίστα είναι καλύτερη την ημέρα)


    Φαγητό.

    Για θάλασσα, Πασαλιμάνι.

    Για κέντρο, τα στέκια του Μάνου Χατζιδάκη στου Τρούμαν: Μαγεμένος Αυλός, η ταβέρνα του Ηλία, Καραβίτης.


    Διασκέδαση.

    Όταν ξεναγούσα rock καλλιτέχνες στην Αθήνα
    μου ζητούσαν ή κάτι παραδοσιακό ή να δουν τα στέκια των νέων.

    Στην πρώτη περίπτωση προτιμούσα αυθεντικούς ρεμπέτες.

    Στη δεύτερη περίπτωση, οι τότε μου επιλογές δεν θα ήταν ίδιες με τις σημερινές.

    Σήμερα θα διάλεγα Γκάζι, Ψυρρή ή τα σύνορα Κολωνακίου-Εξαρχείων, τα μπαράκια της Σκουφά.

    Πάντως, μία ίσον σχεδόν καμία κι αυτό ισχύει για όλες τις μεγαλουπόλεις του πλανήτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Είναι η πρώτη φορά που δεν συμμετέχω στον διάλογο λόγω έλλειψης ...πείρας. Βγαίνω πια τόσο σπάνια τα βράδια και πηγαίνω σχεδόν πάντα στα ίδια μέρη (καθόλου ενδιαφέρονται για ένα ξένο) που δεν έχω τι να πω. Διαβάζω όμως με προσοχή τις δικές σας προτάσεις και ίσως να τις αξιοποιήσω κάποτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. να βγείτε, κ. ΝΔ, θα σας κάνει καλό, σας έχουμε εγκλωβίσει εδώ στην μπλογκόσφαιρα, βγείτε να πάρετε τον αέρα σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μμμμ…

    Λοιπόν, ξεκινάμε από το καφέ Gallery στην Αδριανού κατά τις 6 το απόγευμα με καφεδάκι και βιβλίο. Ο ήλιος ακόμα καίει οπότε καθόμαστε μέσα που έχει και αρκουδίσιο. Διάβασμα μέχρι ζαλάδας, δηλαδή πάνω κάτω 8 η ώρα. Πληρώνουμε τον καφέ και βγαίνουμε έξω. Τραπεζάκι στην έξω πλευρά για χάζι. Ο σερβιτόρος είναι άλλος εκεί οπότε με λίγη τύχη γλιτώνεις το "καλά τι κάνει αυτός τώρα". Δεύτερη παραγγελιά ρακή. Έχει ωραίο μεζέ και το σερβίρει σε μπουκαλάκι σε σχήμα Κρήτης. Όχι πάνω από μία ώρα αυτό.

    Φεύγουμε! Πάμε Ψυρρή. Στάση Ζείδωρο. Στο μπαρ παραγγέλνουμε αψέντι. Η διαδικασία είναι όλα τα λεφτά. Σε κολονάτο σφηνάκι, μια μικρή λαβίδα ακουμπισμένη πάνω του, κρατάει ένα κύβο μαύρης ζάχαρης. Το αψέντι πέφτει από πάνω και μετά ο μπάρμαν το ανάβει. Αφού καεί λίγο παίρνει από ένα άλλο μπουκαλάκι πιο δυνατό αψέντι και ρίχνει σταγόνες. Το φυσάει, ρίχνει μέσα τη ζάχαρη που έχει μείνει και σου το σερβίρει. ΜΗΗΗΗ! Όχι ακόμα, καίει! Στρίβουμε τσιγάρο. Καπνίζουμε το μισό και μετά δοκιμάζουμε. Όποιον ρωτήσεις για το πώς πίνεται το αψέντι θα σου πει "αργά" και μετά όλα τα άλλα. Και έχουμε και τη ρακή ήδη να γυρνάει στο κεφάλι μας. Τι ώρα πήγε; 10:30.

    Αν αντέχεις άλλο ένα (ή αν είναι ακόμα νωρίς) το πίνεις αλλιώς φεύγεις και αυτή τη φορά ασχολείσαι με το στομάχι σου. Ρεβέκκα για ποικιλία και Κάιζερ. Υπέροχη (και η ποικιλία και η Κάιζερ)! Αλλά όχι πάνω από 2 μπύρες. Αυτή η ποικιλία είναι ένα πλήρες γεύμα και θα σε κρατήσει για όλο το βράδυ. Και είναι μόλις 11:30.

    Δίπλα σχεδόν είναι ο Λιόσπορος. Έχει ωραία βαρελίσια (Craft) αλλά κάνει και ωραίες μαργαρίτες. Πίνουμε κάνα δύο(από την κάθε μία) και μέχρι να πάει η ώρα 1 ασχολούμαστε με τον κόσμο γύρω.

    Τώρα που το κέφι έχει ανάψει πάμε για χορό. Άσπρο! Εμένα πολύ μου αρέσει η μουσική που παίζει αυτό το μαγαζί. Εκεί πίνεις ότι γουστάρεις, άλλωστε από δω και πέρα λίγη σημασία έχει. Εναλλακτικά, αν γουστάρεις πιο ροκ φάση, υπάρχει και το House of the rising sun ή ακόμα πιο ροκ ο Αριστοφάνης. Αν η ώρα είναι 4 και είσαι ακόμα όρθιος. Χτυπάς και ένα oriental λίγο πιο πάνω. Ούτε και εκεί έχει σημασία τι θα πιεις.

    6:30… Μπράβο ωραία τα καταφέραμε πάλι. Το πιθανότερο είναι –αν είσαι με παρέα- ότι βγήκες "για ένα ποτάκι". Τι καταστροφική ατάκα. Αν είσαι μόνος σου απλά πας για ένα ολόφρεσκο κουλουράκι. Μπορείς να φας και κανένα hot dog. Ή απλά να κάνεις το καλύτερο. Απέναντι από την Αθηνάς, στην αγορά για βραστό –δεν είμαι φαν του πατσά. Ένα ποτηράκι κρασί απαραίτητο.

    Αν το κάνεις αυτό με το κανονικό φαγητό σίγουρα θα σου έχει φτιάξει το στομάχι και δεν θα ανακατεύεσαι πια. Οπότε μπορείς να πάρεις και συγκοινωνία για το σπίτι. Η ώρα (αν τα έχεις κάνει όλα σωστά) θα πρέπει να είναι γύρω στις 7 και, οπότε ο ήλιος αρχίζει και βγαίνει (τι δεν έχεις γυαλιά ηλίου; πας καλά;). Βρε δεν πίνουμε και ένα καφέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @ ΝΔ

    Έχω παρατηρήσει ότι τώρα το καλοκαίρι το ξενυχτάμε λίγο. Το χειμώνα μετά τις 11 το blog έκλεινε, ενώ τώρα βλέπουμε και comments στις 12:30

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Η δική μου πρόταση είναι να πάρει ο ξένος το (αργό αλλά ηδονικό) Τραμ από το Σύνταγμα και να κατέβει προς τη θάλασσα.

    Και κλείνω την σημερινή μου πολυλογία με κάτι σχετικό που έχω γράψει πρόσφατα επί του θέματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. aggelos-x-aggelos said...
    @ ΝΔ

    Έχω παρατηρήσει ότι τώρα το καλοκαίρι το ξενυχτάμε λίγο. Το χειμώνα μετά τις 11 το blog έκλεινε, ενώ τώρα βλέπουμε και comments στις 12:30

    Το μπλογκ δεν έκλεινε ποτέ - διανυκτέρευε. Όσο για μένα, ας όψεται η βρργχίτις που κοντεύει να γίνει χρόνια και δεν με αφήνει να κοιμηθώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πρωϊνή βόλτα στην Ακρόπολη, Πλάκα και Μοναστηράκι...

    Απογευματινό μπάνιο στη πλαζ της Βουλιαγμένης και αργότερα βόλτα γιά καφέ και βραδυνό φαγητό.
    Ψάρι κατά προτίμηση στο Λάμπρο ή στο Μαϊστράλι, κρέας στο Epicure ή άν προτιμάτε κάτι πιό cosy στο Moorings...
    ή τελοσπάντων σε ένα από τα πολλά εστιατόρια/μεζεδοπωλεία/μπυραρίες κλπ της περιοχής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Επειδή οι "ξένοι" δεν είναι γενικά και αόριστα "οι ξένοι", έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζεις τα συγκεκριμένα άτομα.

    Από τους διάφορους επισκέπτες που έρχονται στο Βερολίνο για μια-δυο μέρες σε γενικές γραμμές μπορώ να πω, λυπάμαι, αλλά οι Έλληνες είναι οι πιο απογοητευτικοί. Συνήθως θέλουν ελληνικά εστιατόρια (όλα τα άλλα είναι "περίεργα") και ει δυνατόν "χλιδή". Στο τέλος οι πιο τολμηροί ζητάνε και μπουζούκια!

    Για τον επισκέπτη που θέλει να δει μια αντιπροσωπευτική πλευρά της πόλης θα πρότεινα την κλασική βόλτα Potsdamer Platz - Unter den Linden - Museumsinsel.
    Φαγητό κάπου κοντά στην πλατεία Hackescher Markt και αν υπάρχει χρόνος, το συζητάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. πάρα πολύ απολαυστικό και ιδιαίτερα ωφέλιμο το σημερινό πόστ!!!!!!!! όλες οι προτάσεις έχουν ένα άφεμα φοβερά χαλαρωτικό!! ελπίζω να δοκιμάσω κάποτε αρκετές από αυτές :)

    ιδιαίτερη μνεία στον aggelos-x-aggelos για την φοβερή ξενάγηση του.. αχ και να’μουνα αθήνα απόψε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. skoumas said...
    "Παρατηρώ ότι τα σχόλια (άκα comments) έχουν μειωθεί; Που πήγαν τα 300άρια + ;
    Απλά είμαι περίεργος....δεν ρωτάω με αρνητική / επιθετική διάθεση."

    Δεν είστε περίεργος - είστε μάλλον εξωγήινος. Δεν έχετε ακούσει ότι τον Αύγουστο οι άνθρωποι πάνε διακοπές; Εγώ το βρίσκω ήδη εκπληκτικό ότι έχω μέσο όρο χίλιους επισκέπτες την ημέρα και 80 σχόλια ανά θέμα (με moderation!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Λοιπόν επειδή εγώ μετά από δέκα χρόνια κοντεύω να γίνω 'ξένος' 'εχω μόνο μία πρόταση ... ένα σουβλατζίδικο ρε παιδιά!!! Με απ' όλα!!! Τώρα εσείς πηγαίνετε όπου θέλετε!!! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. basik εκπλήσομαι, ποιούς έλληνες έχεις στο μυαλό σου ως επισκέπτες Βερολίνου; Εγώ έχω ένα κάρο φίλους που πηγαίνουν, κάποιοι τουλάχιστον μια φορά το χρόνο τα τελευταία χρόνια κι ας μην είχαν καμία προηγούμενη σχέση με τη πόλη κι είναι όλοι καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, καμία σχέση με το κοινό των μπουζουκιών, αντίθετα είναι άνθρωποι με μεγάλη περιέργεια να γνωρίσουν κάτι το διαφορετικό και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη πόλη και το γίγνεσθαι σ' αυτήν-γι' αυτό πάνε άλλωστε. Για κάνε μια αξιολόγηση του ποιοί είναι αυτοί που ξέρεις, διότι μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Μάλλον δηλαδή αναφέρεσαι σε κάποια πολύ ειδική κατηγορία.
    Σταυρούλα, είναι απόλυτα βεβαιο πως έχουμε συναντηθεί, όπως κι όλοι σ' αυτήν την πόλη, η οποία είναι και πολύ μικρή παρεμπιπτόντως , όπως έχω διαπιστώσει, όπως κι όλος ο κόσμος άλλωστε.
    Andy, η βόλτα με το αυτοκίνητο που προτείνεις είναι όλα τα λεφτά. Θα ήθελα να την είχα προτείνει πρώτη αλλά φοβήθηκα μήπως θεωρηθώ υπερβολική. Κι όμως έχεις δίκιο, ένα τουρ με το αυτοκίνητο είναι το πρώτο must σε μια καινούρια πόλη-και δη στην Αθήνα, που έχει τόσα να σου δώσει.
    Τελικά πάντως, η Αθήνα είναι η ομορφότερη πρωτεύουσα του κόσμου. Χθες μόλις έγραφα ότι ο Βόλος είναι η ομορφότερη πόλη της ελληνικής περιφέρειας. Ε, λοιπόν και η Αθήνα ειναι η ομορφότερη μητρόπολη του κόσμου. Ανεπιφύλακτα. Προσοχή, όχι απαραίτητα για να ζεις σ' αυτήν, μην μπερδευτείτε κι αρχίσετε τις ενστάσεις-αν και παίζει κι αυτό το ενδεχόμενο. Ούτε ισχυρίζομαι ότι είναι τέλεια. Λέω πως είναι η ομορφότερη. Η πιο πολύμορφη, ενδιαφέρουσα, γοητευτική. Αν θέλετε, το συζητάμε.
    Γι' αυτό και υπάρχουν αμέτρητες προτάσεις για διαδρομές και σποτς. Αναφέρθηκαν πολλές, υπάρχουν κι άλλες. Και που να είχαμε μια ολόκληρη μέρα, αντί για μόνο μια βραδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Πολυ ωραίες και όμορφες αυτες οι προτεινόμενες περιηγήσεις αλλα δεν κάνει κανεις μνεία για το κόστος τους. Τι να υποθέσει κανεις; Οτι ολοι μας εχουμε αρκετό απόθεμα χρημάτων για να καταναλώσουμε αυτά τα αγαθά του υλικού πολιτισμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Καλημέρα (νωρίς, λόγω ζέστης).

    maria velliou:
    "Τελικά πάντως, η Αθήνα είναι η ομορφότερη πρωτεύουσα του κόσμου. Χθες μόλις έγραφα ότι ο Βόλος είναι η ομορφότερη πόλη της ελληνικής περιφέρειας".

    διακρίνω ένα ίχνος σοβινισμού και μια τάση στα υπερθετικά;

    Η Αθήνα ωραιότερη από το Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, το Ριο ντε Ζανέιρο, την Πράγα, την Ρώμη;

    Ο Βόλος ωραιότερος από το Ναύπλιο, την Πόλη της Κέρκυρας, την Ερμούπολη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Όσο για τους Έλληνες τουρίστες στο εξωτερικό - ένα αποσπασμα από τους "Δρόμους μου":

    "...από γαστρονομική πλευρά οι επισκέπτες χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες. Τους λίγους, που ήθελαν αμέσως να δοκιμάσουν την ντόπια κουζίνα - και τους πολλούς που μου ζητούσαν «ένα ελληνικό εστιατόριο γιατί ποιος ξέρει τι αηδίες τρώνε εδώ». Στην αρχή προσπαθούσα να πείσω τους δεύτερους ότι δεν είχε νόημα να ταξιδέψουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να ξαναφάνε αυτό που έτρωγαν κάθε μέρα. Γρήγορα όμως κατάλαβα ότι ήταν μάταιος κόπος. Ακόμα κι αν τους έπειθα, δεν διέθεταν τις προϋποθέσεις για να αξιολογήσουν το καινούργιο. Θα αηδίαζαν και θα ξαναζητούσαν το οικείο και γνώριμο.

    (Αυτή η στάση δεν αφορούσε βέβαια μόνο το φαγητό. Ήταν χαρακτηριστική για μία ολόκληρη κοσμοθεωρία. Λίγοι Ανοιχτοί και πολλοί Κλειστοί. Ο εσωστρεφής συντηρητισμός απέκλειε την επικοινωνία με το διαφορετικό, το αλλιώτικο. Η ανασφάλεια εκδηλωνόταν με την προσκόλληση στο γνωστό, το παραδοσιακό. Λές και η δοκιμή του καινούργιου θα αποσταθεροποιούσε τα πάντα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Καλημέρα και από μένα.


    Το θέμα super και σήμερα.

    Σίγουρα οι προτάσεις της Κας Καρασσάβα είναι εξαιρετικές και πολύ κοντά σε αυτό που θα πρότεινα και'γω.
    Η Πλάκα, το Ηρώδειο αλλά και το βαρούλκο είναι εκπληκτικά.
    Για το χοροπηδάδικο δεν ξέρω.

    Πολύ καλή είναι και η σκέψη του andy. Η Αθήνα τον Αύγουστο προσφέρετε για οδηγική ξενάγηση.

    Μια εναλλακτική πρόταση είναι διαδρομή από Αγ.Στέφανο και λίμνη Μαραθώνα στο Σέσι Γραμματικού η διαδρομή είναι εξαιρετική μετά ψάρι στον Κόλλια (μεγάλο Σέσι) και επιστροφή στην Λίμνη που έχει δημιουργηθεί ένα όμορφο bar.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ομορφες προτάσεις αλλά εγώ δεν την αντέχω πολή την Αθήνα το κέντο ειδικά με τη ζέστη.Θα τους πρότεινα ένα όμορφο νησάκι όπως η Φολέγανδρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Στο Ρέθυμνο, αν και το Time δε θα έκανε τον κόπο, θα πρότεινα πολύ πρωινό ξύπνημα και καφεδάκι σε μια οποιαδήποτε τουριστική ακαλαίσθητη καφετέρια στην Προκυμαία με το βλέμμα προς τη θάλασσα. Ύστερα μπάνιο στο Ροδάκινο, νότια, και το απόγευμα, την ώρα του ηλιοβασιλέματος, ουζάκι στα Ηλιοβασιλέματα. Το βράδυ Οινοθήκη, στη γειτονιά μου, για λίγο καλό κρασί, δημιουργική κουζίνα και καλή μουσική και μετά ταξάκι (όχι αυτοκίνητο για να πιεις και κάτι παραπάνω) με προορισμό το Iwuana.
    Αθήνα οπωσδήποτε Ακρόπολη, νυχτερινή περιπλάνηση στη Βασιλίσσης Σοφίας με το βλέμμα προς τα κτίρια (αυτά έχουμε κι εμείς..., τι να γίνει;) και μια περιήγηση σε έναν έναν τους σταθμούς του μετρό (υπέροχοι, μερικοί)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Μια πρόταση από μνήμης για την Αθήνα όπου έζησα πέντε χρόνια υπέροχα

    και αλλη μια για την Κύπρο.
    ------------------------------

    Να προτείνω εγώ η άσχετη ό,τι θυμάμαι από Αθήνα τη συνηθισμένη βόλτα που έκανα κάποτε:

    Πρωί-πρωί στην Ακρόπολη για προσκύνημα χωρίς να κοιτάμε το ρολόι με κάμποσα βιβλία στο χέρι και κυρίως τα γραπτά το Κορρε.

    Υστερα με τα πόδια, απέναντι προς το Θησείο, ήταν τότε ένα παλιό καφενεδάκι και πιναμε μια μπύρα.

    Ύστερα μεσημεριανο στο Ιντεάλ - θα υπάρχει ακόμα φαντάζομαι. Νομίζω ότι είναι ενα από τα πιο "συναρπαστικά" εστιατόρια (ίσως να υπάρχουν τώρα και καλύτερα στην Αθήνα). Υπάρχουν;

    Το απόγευμα σε μια παραλία και αν θέλουμε πάλι Αθήνα, επιστροφή στη Νέα Ιωνία. Μετά το δείλι στην ταβέρνα του "Γιώργου" (Νέα Ιωνία) έξω στην αυλή προς τη πλευρα του δρόμου (στο ύψος του γηπέδου της ΑΕΚ). Μα τι τυροκροκέτες ήταν εκείνες!!! Το βράδυ σε ένα θερινό σινεμά (δεν θυμάμαι πια ονόματα) με ανάλαφρο εργάκι όπως η "Τροτέζα", "Το κεντρί" ή τη μαύρη κωμωδία του Χιτσοκ "ποιος σκότωσε το Χαρυ" (;). [Κε Χάρρυ, συγγνώμη για τα... δολοφονικά μου ένστικτα!]

    Όταν ζήσεις μια δεκαετία στο εξωτερικό (μια πενταετία στην Αθήνα) κι επιστρέψεις στην Κύπρο χρειάζεσαι κάμποσο χρόνο μέχρι να ανακαλύψεις τις καλές γωνιές της και να μη νιώθεις αφόρητη πληξη και ανία.

    Για την Κύπρο θα πρότεινα την Πόλη Χρυσοχούς και το διπλανό Λατσι -κατά προτίμηση νωρίς το καλοκαίρι, ή τέλη Αυγούστου με αρχάς Σεπτεμβρίου). Εκεί ειναι μια από τις καλύτερες ψαροτεβέρνες ταβέρνες της Κύπρου "ο Μιαούλης" (πεντακάθαρη και γευστικότατη). Μόνο που θα πρέπει να επιλέξει κανείς το ξενοδοχείο με πολλή προσοχή γιατί παντού καραδοκεί ο θόρυβος από τα ατελείωτα μηχανάκια (μοτόρες) με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την αυπνία σας (δυστυχώς μια φορά την πατήσαμε άσχημα -στις δυο μέρες φύγαμε - και δυστυχώς πάλι, είχαμε προπληρώσει για είκοσι μέρες...).

    Πιο πέρα (πολυ κοντά) υπάρχει ο Ακάμας, προστατευόμενη περιοχή - δάσος και αρκωτήριο μαζί, προσφέρεται για βόλτα πεζοπορία ή και βόλτα με καλές μηχανές, ή και με 4Χ4. Μπορείτε κάλλιστα να χαρείτε τη θέα (του ακρωτηρίου) από τη μεριά της θάλασσα με ένα ενοικιαζόμενο ταχύπλοο.

    Στη εισοδο του Ακάμα, σας υποδέχεται ένα πανάκριβο ξενοδοχείο (σκάνδαλο για την εποχή αφου ιδιοκτήτης είναι ο... τότε υπουργός Εσωτερικών που βλόγησε τα γένια του κι έπιασε την καλή) το οποιο συστήνω στα πολύ πολύ βαριά πορτοφόλια - είναι πολυτελέστατο(λεγεται Ανασσα). Εκεί πληρώνεις, σε γδέρνουν και το... φχαριστιέσαι...

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Για το Vancouver προτείνω επιβίβαση στο seabus το οποίο πηγαίνει στο Βόρειο μέρος της πόλης, στην Lonsdale Quay Public Market. Η θέα είναι απλά μοναδική. Μουσικές εκδηλώσεις και χοροί στον έξω χώρο, κουζίνες από όλο τον κόσμο μέσα στην αγορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ξεχάσαμε ν' αναφέρουμε τον ωραιότερο δρόμο της Αθήνας για αυτοκινητάδα, ειδικά βραδινή:

    το δαχτυλίδι του Υμηττού, το κομμάτι δηλαδή της Αττικής οδού, από το Χαλάνδρι μέχρι τον Καρέα, με πανοραμική θέα του λεκανοπεδίου.


    Κι ένα αγαπήμενο μου σημείο για mangiare: o Πλάτανος στην Πλάκα, με παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, χωρίς να 'ναι πνιγμένη στο λάδι...

    Μπορεί σε μια γωνίτσα να πετύχετε και τον πρώην πρωθυπουργό με την παρέα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. maria velliou said...

    "basik εκπλήσομαι, ποιούς έλληνες έχεις στο μυαλό σου ως επισκέπτες Βερολίνου; Εγώ έχω ένα κάρο φίλους που πηγαίνουν, κάποιοι τουλάχιστον μια φορά το χρόνο τα τελευταία χρόνια κι ας μην είχαν καμία προηγούμενη σχέση με τη πόλη κι είναι όλοι καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, καμία σχέση με το κοινό των μπουζουκιών , αντίθετα είναι άνθρωποι με μεγάλη περιέργεια να γνωρίσουν κάτι το διαφορετικό και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη πόλη και το γίγνεσθαι σ' αυτήν-γι' αυτό πάνε άλλωστε. Για κάνε μια αξιολόγηση του ποιοί είναι αυτοί που ξέρεις, διότι μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Μάλλον δηλαδή αναφέρεσαι σε κάποια πολύ ειδική κατηγορία."

    (η υπογράμμιση δική μου).
    Μήπως εσύ αναφέρεσαι σε μια πολύ ειδική κατηγορία;

    Δεν θα το κάνω chat, αλλά εγώ αναφέρομαι σε πολιτικούς/δημοσιογράφους/εκδότες/δημ. υπαλλήλους/επιχειρηματίες/εκπαιδευτικούς...

    Όσο για τα γούστα τους στο φαγητό με κάλυψε απόλυτα ο Νίκος Δήμου με το απόσπασμά του - το ίδιο ισχύει και για την άποψή σου περί Αθηνών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. @ Nkos Dimou:
    "Η Αθήνα ωραιότερη από το Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, το Ριο ντε Ζανέιρο, την Πράγα, την Ρώμη;"

    Προφανώς η Μαρία Βέλλιου δεν το εννοεί με την τρέχουσα έννοια (ωραία κτίρια,φαρδείς δρόμοι καθαρά πεζοδρόμια, πολύ πράσινο), αλλά αναφέρεται σε κάτι άλλο, υποκειμενικό και λιγότερο εμφανές,που ο καθένας (απ' όσους το αισθάνονται) το αισθάνεται με τον δικό του τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. @ Παράγραφο

    Με τα περισσότερα συμφωνώ και προσθέτω τις ψαροταβέρνες του Ζυγίου, ιδίως τις παραθαλάσσιες.

    Είπες:
    (σκάνδαλο για την εποχή αφού ιδιοκτήτης είναι ο... τότε υπουργός Εσωτερικών που βλόγησε τα γένια του κι έπιασε την καλή)
    Ο υπουργός ήταν των Εξωτερικών Παράγραφε, ( για την ιστορία )
    αν και δεν έχει και πολλή σημασία αφού και αυτός υπουργός ήτανε.

    Το καλό με την Κύπρο ( και ιδίως για εκείνους που ζουν στην μέση του νησιού ) είναι ότι μπορείς να πας οπουδήποτε ( Βουνό, θάλασσα, διασκέδαση ) σε πολύ λίγο χρόνο.

    Ακόμα και η μακρινή Πάφος με τους νέους δρόμους που έγιναν τελευταία είναι ένας εύκολος προορισμός, όπως και η Αγία Νάπα και ο Πρωταράς, αν και συνεχώς χάνουν την γραφικότητα και την ομορφιά τους που αντικαθίσταται από νέα συγκροτήματα και πολλή θόρυβο.

    Αν δεν είχαμε και τα οδοφράγματα και την κατοχή ( Κερύνεια, Αμμόχωστος, Μπέλλαπαις, Απόστολος Ανδρέας, Μόρφου ) θα μιλούσαμε για παράδεισο και για τον
    ( τέλειο ) γύρο της Κύπρου σε ογδόντα ώρες.


    Με αγάπη

    Κκάϊ - Λι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Το πως θα περάσετε ένα βράδυ στις Βρυξέλλες εξαρτάται βασικά από τον καιρό!

    Αν βρέχει, θα φροντίσετε να βρείτε παρέα, θα πάρετε την ομπρέλα σας και θα τη βγάλετε σε κανένα από τα εστιατόρια που υπάρχουν γύρω από την Grande Place (προτείνω το Flastaff δίπλα στο Χρηματιστήριο-La Bourse). Αρχίστε με μπύρα (Haecht, Leffe, Orval ή μια από τις άλλες 365 βέλγικες μπύρες από κριθάρι ή κεράσια-τις kriek). Στη συνέχεια δοκιμάστε μια βέλγικη σπεσιαλιτέ όπως carbonades flamades (είδος τας-κεμπάπ), chicons au gratin (ρίζες αντιδιών με ζαμπόν, τυρί και μπεσαμέλ) ή waterzoi (βραστό κοτόπουλο με μπιζέλια και λευκή σάλτσα). Τους μήνες με R μπορείτε να φάτε και μύδια και να πιετε λευκό κρασί. Για καφέ και γλυκό στο Metropole.

    Αν δεν βρέχει, πάρτε το tram για το Bois de la Cambre, το Tervueren ή το τραίνο για το Genval (κατεύθυνση Louvain-la-Neuve). Μπορείτε να κάνετε μιαν υπέροχη βόλτα στο μικρό δασάκι του la Cambre, στο βασιλικό πάρκο του Αφρικανικού Μουσείου του Tervueren ή γύρω από την λίμνη του Genval. Φαγητό αντίστοιχο με το παραπάνω στα εστιατόρια που υπάρχουν και στις δύο περιοχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. ....

    (... θεούλη μου, cyber-πολιτισμός...)

    ....

    (... θα κλάψω!...)

    (τόσο ξεχαρβάλωμα, τόσες μέρες -καλό & κακό...)

    ....

    Μου λείψατε, ένας-ένας & όλοι μαζί! Χρόνια πολλά & καλά στις ωραίες εορτάζουσες & τους ωραίους εορτάζοντες - Κα Δήμου, κρατάτε γερά, από σας εξαρτώμαστε!!!

    Και φυσικά χρόνια πολλά & γερά στην Μσρία-Φωτεινή μας!!! Φανταζόμουν ότι είναι αγγελικό πλάσμα, αλλά τόσο πολύ?!?!?! Σαν ψεύτικο είναι τούτο το μωρό! Παιδιά, να σας ζήσει, και με το καλό ξέρετε... ΑΥΤΟ θα είναι το μεγάλο night in Athens, θα το θυμάται να το λέει στις φίλες της!!! (Και θα είναι σίγουρη πλέον ότι οι μεγάλοι δεν στέκουν και πολύ στα καλά τους!!!!)
    :)))

    (... τι ματάρες!!!)

    (... πότε θα προλάβω να σας διαβάσω όλους?!...)

    ....

    (...δεν είμαι καλά...)

    (... θέλω διακοπές, να ξεκουραστώ από τις διακοπές μου...)

    .....

    (... να ξεβαλιτσιάσω/ πλύνω/ τακτοποιήσω σε 10 τεύχη...)

    (... το άλλο το μπαμπινάκι ακόμη να φανεί?!...)

    (... ΤΩΡΑ που σας είπα γειά, μπορώ να κλάψω!...)

    Επανέρχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Το Ναύπλιο είναι ένα κόσμημα.
    Από κοντά ακολουθούν η Ερμούπολη και η πόλη της Κέρκυρας.
    Είναι σύμπτωση που και οι τρεις είναι πόλεις με μεγάλο κομμάτι τους προστατευμένο, διατηρητέο ενώ και οι τρεις οφείλουν κατά πολύ την εμφάνιση τους και όχι μόνο στην ενετοκρατία; Οι δύο δε από τις τρεις είναι νησιώτικες πρωτεύουσες;
    Έχετε δίκιο λοιπόν, είναι πόλεις-κοσμήματα. Απλά, καμία από τις τρεις δεν είναι αυτό ακριβώς που έχω στο μυαλό μου ως "σύγχρονη ελληνική μεγάλη πόλη" για να μπορώ να τις συγκρίνω. Είναι πέραν της συγκεκριμένης κατηγοριοποίησης.

    Βέβαια, δεν αποποιούμαι το χαρακτηρισμό "σωβινίστρια" στο βαθμό που αυτός σημαίνει ότι μου αρέσει το μέρος που γεννήθηκα και ζω ή το μέρος που έχω επιλέξει να περνώ το χρόνο μου και θεωρώ ότι έχει ιδιαίτερες χάρες. Οποιαδήποτε άλλη έννοια σωβινισμού, την αποποιούμαι. Εννοείται πάντως ότι το Βόλο τον έχω επιλέξει και νιώθω έτσι κάθε φορά που ξαναπάω, δεν ισχυρίζομαι ότι είναι ωραία η Κόρινθος φερ'ειπείν, πατρίδα του ενός παππού μου, ούτε η Λειβαδιά, πατρίδα του άλλου.

    Τώρα, όσο για την Αθήνα: η αίσθηση μου αυτή παρουσιάστηκε τα τελευταια χρόνια, μετά από χρόνια ταξιδιών στο εξωτερικό και αλλεπάλληλα ταξίδια σε συγκεκριμένες ξένες πρωτεύουσες. Δεν αισθανόμουν έτσι παλιά. Επίσης, ενισχύθηκε η αίσθηση μου αυτή μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες και τη μεταμόρφωση τη Αθήνας με τα μεγάλα έργα που τους συνόδευσαν, είτε συνδέονταν μ' αυτούς είτε όχι.
    Δε λέω πως η πόλη είναι τέλεια,κάθε άλλο-η πολλή τελειότητα άλλωστε μου τη δίνει στα νεύρα. Δε λέω πως η Αθήνα δεν είναι βρώμικη ή ενίοτε ανυπόφορη να τη ζεις στην καθημερινότητα.
    Δε λέω πως τα "μεγάλα" έργα έλυσαν όλα τα προβλήματα-υπάρχουν πάμπολλα ακόμη που τα ξέρουμε όλοι.
    Αυτόο που λέω είναι ότι η πόλη αυτή έχει πολλές χάρες και με τα πρόσφατα έργα αυτές αναδείχθηκαν περισσότερο.
    Ναι, μου αρέσει πιο πολύ από το Παρίσι. Δεν είμαι ειδική στο Παρίσι, έχω πάει κάμποσες φορές πάντως και με ανθρώπους που είχαν ζήσει εκεί. Είναι μεγαλειώδες. Είναι πανέμορφο. Το παθαίνω καμιά φορά, να το επισκέπτομαι, να περπατώ δίπλα στο Σηκουάνα, να πηγαίνω από το Λούβρο στη Champs Elysees, στην Arc de Triomphe, να γυρίζω από την απέναντι όχθη και να λέω "πω,πω, τι όμορφα που είναι, είχα ξεχάσει πόσο όμορφα είναι". Ή στη Monmartre!
    Όμως ταυτόχρονα έχει ένα μεγαλείο λίγο απόκοσμο, λίγο που ξεπερνά το ανθρώπινο μέτρο. Μετά συνειδητοποιώ τα 70.000 χιλιάδες κτίσματα που γκρέμισαν μέσα σε ελάχιστα χρόνια επί Ναπολέοντα Γ'
    για να φτιάξει ο Haussman τα μεγάλα βουλεβάρτα και τα υπέροχα τους κτήρια. Και παγώνω. Σκέφτομαι πως και με τι θυσίες τα συντηρούν-γνωρίζετε ότι και στο ίδιο το Παρίσι υπάρχει κριτική για την υπερπροστασία της πόλης από κάθε είδους παρεμβάσεις, τόσο που έχει μετατραπεί σε απέραντο μουσείο. Είναι το όραμα συγκεκριμένης μερίδας γάλλων πολιτικών για τη διατήρηση του μεγαλείου και του τίτλου της "Πόλης του Φωτός". Το ίδιο όραμα που δημιούργησε και μια σειρά σύγχρονων μνημείων στην πόλη. Κάθε πόλη εχει τα μνημεία της, νεώτερα και σύγχρονα. Στο Παρίσι νομίζω ότι αυτά φωνάζουν πως συνιστούν αυτοσκοπό.
    Ο.Κ., ας μην το παρακάνω άλλο. Το Παρίσι είναι πράγματι μεγαλειώδες, κατά μεγάλο μέρος πανέμορφο και προσφέρει αμέτρητες δυνατότητες. Όμως, δεν έχει έξοδο στη θάλασσα. Για μένα δεν μπορεί να θωρηθεί η ομορφότερη πόλη, αν δεν έχει έξοδο στη θάλασσα. Ίσως είναι υποκειμενικό, αλλά έτσι πιστεύω. Αν θέλετε, μπορούμε να το συζητήσουμε ως κριτήριο-μπορούμε να συζητησουμε εν γένει τα κριτήρια, ίσως εν τέλει να διαφωνούμε εκεί, αλλά η συζήτηση θα γινει ατέρμονη, θα πάει πολύ βαθειά, ενώ είναι ωραία έτσι χαλαρή κι ας διαφωνούμε, βρε αδερφέ, κάτι θα μάθουμε όλοι τελικά!
    Κωνσταντινούπολη: δεν μου άρεσε ποτέ. Το λέω κάθετα και αυστηρά. Έχω πάει τρεις τέσσερις φορές, για λίγο κι έχω διασχίσει δυο φορές το Βόσπορο. Εντυπωσιακό σποτ. Ένα από τα ομορφότερα στον κόσμο, αναμφίβολα! Αλλα με θλίβει αυτή η πόλη, παρόλο που τους θαυμάζω για το πως καταφέρνουν να χωράνε εκεί μέσα δεκατέσσερα εκατομμύρια και να καταφέρνουν να κινούνται-οι Τούρκοι όταν θέλουν να πετύχουν κάτι είναι πιο αποφασιστικοί και πολύ πιο οργανωμένοι από εμάς, εννοείται.
    Τέλος πάντων, όσο κι αν με κάνει σε πολλά σημεία να ανοίγω το στόμα κι όσο κι αν δεν θεωρώ ότι είναι πιο βρώμικη από την Αθήνα, μου φαίνεται πάντα γκρίζα αυτή η πόλη. Ένα γκρίζο έρχεται στο νου μου όταν τη μνημονεύω. Ίσως την αδικώ, αλλά επιπλέον δεν μου άρεσε ποτέ το φως της. Κι ας είναι τραγουδισμένο.
    Με τη Ρώμη ομολογώ πως με μπερδεύετε. Τη θεωρώ απλά υπέροχη. Πανέμορφη. Αλλά νομίζω ότι η Αθήνα είναι πιο πολύμορφη, ήτοι μεγαλύτερη ποικιλία. Κι επιπλέον, το συγκεκριμένο θαυμάσιο άνοιγμα της Αθήνας προς τη θάλασσα είναι μοναδικό. Ρίο και Πράγα δεν έχω πάει. Όσοι γνωστοί έχουν πάει Πράγα την περιγράφουν σαν πανέμορφη πόλη, όμως μικρή και φοβερά "διατηρημένη". Η σημερινή Αθήνα, για πολλούς λόγους, διεκδικεί μια θέση ανάμεσα ή έστω κοντά στις μητροπόλεις του κόσμου, η Πράγα όχι. Κι είναι κι η θάλασσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. APHRO IS BACK! ΖΗΤΩ!

    Άντε γιατί το μπλογκ κούτσαινε.΄Αρρωστος ο Γάτος, απούσες οι περισσότερες θεές, (κάτι ωραία σύντομα περάσματα η Blade) που να στρώσει.

    Άντε μπας κι έρθω κι εγώ στα ίσια μου - τέταρτη εβδομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Μαρία Βέλλιου, η Ερμούπολη ιδρύθηκε το 1822 μετά την καταστροφή της Χίου από πρόσφυγες - ως τοτε ήταν βάλτος. Σε δέκα χρόνια ήταν πόλη και σε άλλα είκοσι είχε συγκεντρώσει το 80% του πλούτου όλης της χώρας.

    Για την Κωνσταντινούπολη δεν συμφωνώ - την θεωρώ την ωραιότερη πόλη του κόσμου, με απόσταση. Κάπου την είδατε στραβά.

    Όσο για το "άνοιγμα στην θάλασσα" σας θυμίζω πως υπάρχουν και τα ποτάμια. Η Αθήνα είναι η μόνη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη που δε έχει ποτάμι. Και φυσικά ΔΕΝ έχει ούτε άνοιγμα στην θάλασσα (όπως π. χ. το Rio ή η Νέα Υόρκη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. (... καλά, δεν τελειώνω ούτε του Αγίου Ιλαρίωνα του ΙΙΙ...)

    Τι ωραίες προτάσεις από ανθρώπους που τα γνωρίζουν "από μέσα"...

    Να πω όμως κι εγώ Γάτε μου (Γάτε μου... γατούλη μου... μπουχουχου... μη με ξαναφήσεις να με πάρουν για διακοπές, κάνω -μαζοχιζόμενη κατ'εξακολούθησιν- τον καμβά, πάνω στον οποίον κεντούν καλοκαιρινές αναμνήσεις οι υπόλοιποι, και ούτε φέτος βρήκα τρόπο να... ξηλωθώ να τους τη σκάσω! Να μείνουν μετέωροι μες τα ξέφτια οι αχάριστοι!)... Να πω λοιπόν την πρότασή μου για μια νύχτα σαν κι ετούτη, ειδική αφιέρωση για... κουτσούς μπλόγκερς (αν στην πέσω μετράει ως τσατ ή ως παρενόχληση? Να ξέρω δλδ!)
    ;)

    Βίλλα στο Cape Sounion. Στο λόφο. Με θέα το Ναό του Ποσειδώνα. (

    Και ναι, πισίνα και τα σεπρεπέ μέχρι κεραίας - να τα έχεις στα πόδια σου έτσι, για να τα έχεις, όχι για να τα χρησιμοποιήσεις σαν λυσσάρης... Να επιβραδύνεις τα πάντα σου και απλώς να κυκλοφορείς με το παχύ μπουρνούζι μες τον κλιματισμό, και το παρεό κι ένα δείγμα μαγιώ, έτσι, για το καλό...

    Να αδειάσεις το μυαλό σου από τους πάντες & τα πάντα σε ένα από τα καλύτερα τρισδιάστατα wallpapers υψηλών βαλαντίων...

    Οχι, δεν την έχω ψωνίσει. Αλλά κάτι τέτοιο αξίζει όλο το (πολύ καλό) μηνιάτικο ανά βράδυ.

    Αμα ξε-κουτσαθείς Γάτε, κερνάω.

    (να δω μόνο σε πόσα πιάτα μεταφράζεται - τρία χρόνια λάντζα φτάνει?!)

    :)

    (... περίεργο πράγμα οι βαλίτσες - μόνες τους δεεεεε....)

    (Φτ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. @lefteris kritikakis said:

    H Ελλάδα της "κουλτούρας" καθοδηγείται από τα "πνευματικά" ρεψίματα του Κολωνακίου.

    Αυτο ήταν ΠΟΟΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Να αφήσω και εγώ my two cents για την καλύτερη βραδυά στην καλοκαιρινή Αθήνα.
    Πρώτα-πρώτα είναι η καλή παρέα.
    Χωρίς καλή παρέα ή συντροφιά ή έρωτα οποιαδήποτε πόλη γίνεται της μοναξιάς μαρτύριο, εκτός κι αν είσαι ερωτευμένος με την φωτογραφική σου μηχανή ή βιντεοκάμερα σαν τους Γιαπωνέζους.

    Λοιπόν πρώτα ένας καλός υπνάκος μετά απο μπάνιο στην θάλασσα το απόγευμα για να αντέξουμε το 24ωρο.

    Ηλιοβασίλεμα στον Άγιο-Γιώργη με θέα όλη την Αθήνα, Πειραιά και θάλασσα, ιδίως αν είναι καθαρός ο ουρανός με βοριαδάκι. Ακολουθεί Συναυλία στο θεατράκι του Λυκαβηττού. Ελληνική ή ξένη μουσική δεν έχει σημασία.
    Πιάσε την τελευταία θέση πάνω ψηλά για να σε δροσίζει το αεράκι ή κάτω όρθιοι αν έχεις παρέα που θέλει να χορέψει.
    Με τον χορό ανοίγει η όρεξη και τι καλύτερο απο ψαράκι στο Μικρολίμανο. Μετά, επειδή ακόμη δεν έχει ξημερώσει βόλτα ή νυχτερινό κέντρο για τραγούδι ή χορό στην παραλία.
    Πριν ξημερώσει ανάβαση στον Διόνυσο για μοναδική θέα στο ξημέρωμα και μετά πρωινό και μπανάκι στην θάλασσα για να δροσισθούμε απο τις κάψες της προηγούμενης νύχτας.

    Δεν υπάρχει άλλη πόλη στον κόσμο σαν την Αθήνα που να προσφέρει τόσα πολλά σε νυχτερινή ζωή το καλοκαίρι.

    Τις άλλες εποχές του χρόνου η Νέα Υόρκη είναι η καλύτερη. Το καλοκαίρι όποιος Νεορκέζος μπορεί πηγαίνει στις παραλίες των Hamptons, Long Island.

    Σαν διακοπές προτιμώ την Σαντορίνη το καλοκαίρι.
    Συγγνώμη Κέρκυρα με τους μπατιροεγγλέζους, αλλά έρχεσαι σε δεύτερη θέση.

    Οι άλλες πόλεις: Στο Ρίο δεν τολμάς να βγείς έξω απο το ξενοδοχείο λόγω εγκλήματος, η Πράγα είναι ακόμη τουριστικά στην ... προιστορία, οι άλλες Ευρωπαικές πόλεις συμπεριλαμβανομένου του Παρισιού έχουν πραγματική ΄νυχτερινή διασκέδαση μόνο Παρασκευή και Σαββάτο βράδυ, άσε που οι Παριζιάνοι ψηλομύτες μου την δίνουν.
    Βερολίνο και Βιέννη (ωραιότερη πόλη της Ευρώπης για οικογένειες και μεσήλικες) έχουν πολύ καλή μπύρα για να στολίζει μια ανύπαρκτη κουζίνα.
    Το Άμστερνταμ και Αμβούργο είναι για τους μανιακούς του σεξ.
    Βαρκελώνη και Ρώμη έρχονται δεύτερες και καταιδρωμένες μετά την Αθήνα στην κούρσα της νυχτερινής ζωής.
    Τα νησιά της Καραβαικής, και της Μεσογείου έχουν ώραία νυχτερινή ζωή αλλά δεν είναι πόλεις και καμμιά τους δεν έχει την μοναδική φυσική τοποθεσία της Σαντορίνης.

    Αυτά.
    Αν υπάρχουν καλύτερα μην τα κρύβετε.
    Το σωστό να λέγεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Αφού καταφέραμε και βγάλαμε την Αθήνα μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και ωραιότερς πόλεις του κόσμου μας αξίζουν συγχαρητήρια για τον πατριωτισμό μας.

    Αν καταφέρναμε να πείσουμε και τους τουρίστες να μένουν και καμιά νύχτα στην Αθήνα -αντί να περιορίζουν την διαμονή τους στο απολύτως απαραίτητο- και να την προτιμούν από το Παρίσι, την Ρώμη, την Βαρκελώνη, και ίσως και την Νέα Υόρκη θα γινόμαστε όλοι πλούσιοι!
    Καλή είναι η φιλοπατρία φίλοι, και πραγματικά συγκινήθηκα, αλλά να μην τρελλαθούμε εντελώς...
    Οσο για την νυκτερινή ζωή, για την οποία επαιρόμεθα, δεν αξιολογούμε λίγο και την ποιότητα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Αυτά, που δεν θα πρότεινα ποτέ στον ξένο της μιάς βραδυάς -ούτε των πολλών βραδυών- είναι τα κλαψοτράγουδα, τα μπουζούκια, ο μουσάκας, τα τσιφτετέλια και τα Ελληνάδικα. Αυτά δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Οι μεν Ανατολίτες κάνουν τα περισσότερα από αυτά πολύ γνησιότερα και καλύτερα οι δε Δυτικοί μας τοποθετούν κατ'ευθείαν στο Μiddle East.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Αχ, πες τα βρε "σωστό", να χαμογελάσει το χειλάκι μου!
    Λέω κι εγώ, αυτό το Ρίο που δεν το ξέρω πως μας βγήκε μες στη μέση, κάτι θα έχει κι αυτό, δεν μπορεί. Ας πούμε, όλοι ξέρουμε τις παραλίες του κι εκείνο το Χριστό που το κοιτά από ψηλά, πέρα από αυτά όμως τι έχει; Ακρόπολη, βυζαντινά κι αρχαία μνημεία έχει; Λόφους μέσα στη πόλη κι ανοιχτά πέτρινα θέατρα έχει; Νησάκι απέναντι του σαν την Αίγινα έχει;
    Τεσπά, η Αθήνα σε μεγάλο μέρος της μπορεί να είναι χάλια, μ' όλες αυτές τις πολυκατοικίες αλλά έχει τόσες δυνατότητες σαν πόλη και κάμποσες αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια. (τώρα βέβαια όλα σχετικά είναι, φερ' ειπείν θυμάμαι όταν γκρινιάζαμε σε κάποιον άγγλο συνεργάτη που ερχόταν χρόνια στην Ελλάδα για το χάλι των αθηναίκών συνοικιών, μας δήλωσε έκπληκτος ότι βρίσκει το Pangrati very very nice!)
    Λοιπόν, τα ποτάμια που διασχίζουν τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις και όχι μόνο, είναι πράγματι υπέροχα. Κάθε φορά μαγεύομαι από την παρουσία τους μέσα στην πόλη, είτε είναι μεγάλα όπως ο Τάμεσης είτε στενότερα όπως ο Σηκουάνας. Όμως εκεί που γοητεύομαι, συνειδητοποιώ ότι δεν έχουν θάλασσα κοντά και χαλιέμαι. Ε, τεχνητή πλαζ στο Σηκουάνα, δε λέει. Έτσι κι όταν ζηλεύω βλέποντας τι καλά που περνάνε οι Λονδρέζοι τις καλοκαιρινές Κυριακές στα πάρκα τους, θυμάμαι αμέσως πως δεν έχουν τις δικές μας παραλίες κοντά και νιώθω κάτι σαν λύπηση βαθειά.
    Ευτυχώς βέβαια ισχύουν αυτά που λέει ο απολλύων κι έτσι οι έχοντες μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα ή και αλλού.
    Πάντως αν άρχιζα να νιώθω ότι η Αθήνα δεν είναι η καλύτερη πόλη για να ζω εγώ, θα αναζητούσα να μετακομίσω.
    Δεν μου αρέσει η Κωνσταντινούπολη ιδιαίτερα, κι ας μου ασκεί μια γοητεία. Έχω ακούσει ότι κι άλλοι έχουν τα ίδια αισθήματα, τη βρίσκουν άσχημη τελικά, παρά το τέλειο σποτ και τα μνημεία. Δεν ξέρω γιατί σας αρέσει.
    Basik, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι περισσότεροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διπλωμάτες, επιχειρηματίες και εκπαιδευτικοί που έρχονται στο Βερολίνο είναι ανούσιοι άνθρωποι αφού δεν ενδιαφέρονται για τίποτε. Μήπως ταξιδεύουν διαρκώς και τα έχουν παίξει; Μήπως εξ αυτου βαρέθηκαν να αλλάζουν διαρκώς τη διατροφή τους; Μήπως γνωρίζουν αυτά που λέει το "σωστό" για τη Βερολινέζικη κουζίνα; Από την άλλη, όλοι οι ξένοι είναι πια τόσο φιλομαθείς; Ποιός φίλος έγραψε για τον αμερικάνο που δεν ήξερε ούτε τον Όμηρο, ο οποίος στο κάτω κάτω ανήκει στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά; Οι εμπειρίες μου λένε ότι υπάρχουν παντού όλα τα φρούτα: έχω γνωρίσει βέρους καλιφορνέζους που χόρευαν ελληνικούς χορούς άψογα κι άγγλους που ήταν σκέτα μοσχάρια γενικώς, έρχονται ας πούμε δέκα χρόνια στην Ελλάδα, τους πας στο Ideal, τους λες ότι είναι η καλύτερη εκδοχή αστικής ελληνικής κουζίνας με εξαίρετη ποιότητα και παραγγέλνουν κοτόπουλο σχάρας!
    Αφροδίτη, καλώς ήρθες κι εδώ. Είσαι πολύ ψηλά μ' αυτό που προτείνεις, συμφωνώ απόλυτα. Και Grand Resort δε με χαλάει! Άμποτε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Sorry που κάνω εδώ διαφήμιση αλλά αν θέλετε στο blog μου γράφω κάποιες πρόσφατες εντυπώσεις από Ισπανία: Μαδρίτη, Βαρκελώνη και όχι μόνο.
    Επίσης, προτείνω για όσους αντέχουν, μια βόλτα στης Εργοτελίνας: τα τρία τελευταία posts της ασχολούνται μ' ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα και δίνει ρέστα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Η πιο όμορφη πολιτεία στον γήινο κόσμο μας είναι το ερωτικό Καστελόριζο. Χτισμένο πάνω στους επτά διεθνείς ατομικούς σταθμούς (που ρευματοδοτούν με ηλεκτρικό τα ανατολικά Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη) προσφέρει τη δροσιά τους το καλοκαίρι και τους έντονους πυρηνικούς χειμώνες στις εποχές των παγετώνων. Στα σκοτεινά πολιτιστικά κέντρα του νησιού μπορεί ουδείς να απολαύσει θεατρικές αναπαραστάσεις από όλη την υφήλιο. Εκεί έκαναν τις πρώτες εμφανίσεις τους οι θρυλικοί Doors και ο θρυλικός πάλι Joyce James του Όλιβερ Στόουν. Στο Καστελόριζο ιδρύθηκε η πρώτη μορφή της ελληνικής ραδιοφωνίας. Σε αυτόν λοιπόν τον τεχνολογικώς και πολιτιστικώς αναπτυγμένο τόπο θα ήταν αδύνατον να μην ανθίζουν και οι διάφορες αλυσίδες και καταστημάτων και ενοικίασης αυτοκινήτων που απαραιτήτως θα μας χρειαστούν για την περιήγησή μας στις μαγικομαγευτικές παραλίες και στα υπερήφανα βουνά του.

    Η μέρα μας στο Καστελόριζο αρχίζει με τρόπο πολύ ελληνικό: πριν ακόμη βάλουμε τη δεύτερη παντόφλα και προτού να πλύνουμε το πρόσωπο μας τρέχουμε και πατάμε play στις πλέον συμβατικές οικιακές συσκευές και scroll lock στους 1500 διαπροσωπικούς υπολογιστές που διαθέτει κάθε σπίτι στο νησί για να συνδεόμαστε με τις πανανθρώπινες ηθικές προόδους παρακολουθώντας παραλλήλως τις καθημερινές τεχνολογικές εξελίξεις. Απογοητευμένοι από την ταχύρυθμη σήψη του καπιταλισμού σηκώνουμε το τηλέφωνο και παραγγέλνουμε το πρωινό μας. Οι κάτοικοι του Καστελορίζου προτιμούν ένα ελαφρύ μεσογειακό σάντουιτς πασπαλισμένο με ηφαιστειακή δραστηριότητα από την Ανδρομέδα ενώ οι επισκέπτες μας επιλέγουν γεύσεις μέσα από το ηλιακό μας σύστημα όπως τον θειούχο σίδηρο αλα καρτ από την Αφροδίτη περιχυμένο με βασιλικό νερό από τα δροσερά και κατάβαθα πηγάδια του Ποσειδώνα. Το μεσημέρι μας βρίσκει πάνω στα laptop μας δίπλα στις παραλίες μας που ανήκουν στο ευρύτερο δορυφορικό δίκτυο των προβλέψεων της γενικής σχετικότητας. Τα απογεύματα τα περνάμε μέσα στις λάμψεις και τις μαρμαρυγές των αστρικών λαιμητόμων της επιστροφής όπου ανταλλάσουμε χαιρετισμούς και χαιρετίσματα με διάφορους κακούς μαθητές καλών σχολείων της πρωτεύουσας που έχουν όμως αρκετό χρήμα για να επισκέπτονται με τα ιδιόκτητά τους διαστημόπλοια το νησί μας και να αγοράζουν έναντι πινακίου τα τεχνολογικά μας επιτεύγματα. Τις νύχτες μας τις περνάμε φορτικοί και αγκαλιασμένοι μέσα στο σκοτίδι σκεπτόμενοι τους μανιακούς του έρωτα και τα κατατρομοκρατημένα ανθρωπάκια της μικροαστικής υπεροψίας που αποκτούν προσωπικότητα μόλις ξεμπαρκάρουν στο Αμστερντάμ στο Μπελφάστ και στη Σιέννα.

    Θάνατος και ποιητές πάνω στο Καστελόριζο δεν υπάρχουν. Λογική και αγάπη έξω από το Καστελόριζο δεν υπάρχουν. Το περιοδικό Times δεν φτάνει στο Καστελόριζο. Η ζωή το ξεπερνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Καλημέρα!

    Τρία ωραία σεντονάκια από την Αφροδίτη στο post της Τέλειας Διαδρομής - κάντε μία βόλτα πίσω.

    Ο Mickey παρακολουθεί το blog από την Βουδαπέστη.

    Ζέστη - ζέστη - ζέστη.

    Και το χειρότερο: να έχεις τέλειο, αθόρυβο κλιματισμό και να να μην τον ανέχεσαι λόγω βρογχίτιδας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. α, βρε "Σαλτάρω" ή "Κλασσικόν Χάος", ή πως αλλιώς λέγεσαι...

    άλλο (το περιοδικό) TIME κι άλλο (η εφημερίδα) Times.

    Αλλά στο διαστημικό Καστελλόριζο δεν ξεχωρίζετε τις διαφορές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ:

    Γεννήθηκε η bambina του Andy!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Αυτό που μου αρέσει πιο πολύ από την Αθήνα, (θα μπορούσα να το συστήσω και σαν αξιοθέατο που δεν διαθέτουν άλλες πόλεις), και με κάνει να αισθάνομαι ρίγη εθνικής υπερηφάνιας, είναι το ότι για να βρείς ένα ταξί, πρέπει να σταθείς στην άκρη του πεζοδρομίου και να φωνάζεις με όση δύναμη έχουν οι πνεύμονές σου, επαναλαμβανόμενα, τον τόπο προορισμού: Παγκράτι!... Παγράρι!... Οι Ταξιτζήδες περνάνε αγέρωχοι μέχρι που κάποιος σταματήσει και δεχθεί να σε "φορτώσει" μαζί με δύο τρείς άλλους δυστυχείς, που έχει ήδη στο ταξί.

    Επίσης, με κάνουν να αισθάνομαι ρίγη εθνικής υπερηφάνιας, αυτά τα ταξί, που όταν σε παραλάβουν από το αεροδρόμιο ή από τον Πειραιά (σε μέρη που αφήνουν τος ξένους τα κρουαζιερόπλοια), και καταλάβουν ότι είσαι Ελληνας- και δεν μπορούν να σε κλέψουν- παθαίνουν "βλάβη" στο πρώτο χιλιόμετρο, σε ...αδειάζουν, και τρέχουν πίσω να προλάβουν κανένα ξένο να τον ξαλαφρώσουν λίγο από το βάρος που μπορεί να έχει στο πορτοφόλί του! Μου έχει τύχει αρκετές φορές και μόνο όταν επιστρέφω από το εξωτερικό...

    Το πιο κωμικό είναι να ακούς τους ταξιτζήδες να βλαστημάνε την τύχη τους μεγαλοφώνως όταν συνειδητοποιούν ότι, από την πτήση του εξωτερικού που περίμεναν greedly, τους έτυχε Ελληνας: "Γ@μώ την τύχη μου γ@μώ..."
    Αφού μερικές φορές τους λυπάμαι που δυσκολεύονται να με κλέψουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. "Γεννήθηκε η bambina του Andy!"


    Συγχαρητήρια Andy!

    Εύχομαι να είστε πάντα τυχεροί υγιείς και ευτυχισμένοι, η bambina και οι γονείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Ναύπλιο

    Νωρίς το πρωϊ μία ανάβαση στο Παλαμήδι (απο τα σκαλιά) επάνω η θέα μυστηριακή. Μετά να πάει μέχρι την Καραθώνα για ονειρεμένο θαλάσσιο μπάνιο.
    Το απόγευμα βόλτα στην παλιά πόλη με τα άπειρα μαγαζάκια της για σουβενίρ, καφέ, φαγητό.
    Το βράδυ παράσταση στην Επίδαυρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Και κάτι άλλο.
    Οι ξένοι που ταξιδεύουν, σπάνια θέλουν να δοκιμάσουν τις τοπικές λιχουδιές, συνήθως είναι πολύ συμβατικοί, προτιμούν τις δικές τους γνωστές γεύσεις..Ετσι σε μία ταβέρνα μη διαννοηθείτε να εξηγήσετε ότι τρώνε "χταπόδι, καλαμάρια ή πατσά" γιατί είναι ικανοί να αηδιάσουν. Η χειρότερα, να ζητήσουν να φάνε ΜακΝτόναλντ'ς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Ώστε ένα ακόμη λιονταράκι γεννήθηκε σήμερα (να σας ζήσει, να σας ζήσει, εύχομαι κάθε ευτυχία και ομορφιά να έχει στη ζωή της!)...όπως πριν 21 ακριβώς χρόνια η μικρότερη αδερφή μου. Είχα πάει στο περίπτερο να αγοράσω Μίκυ Μάους τότε -στα 7,5 μου εγώ- και γυρνώντας στο σπίτι η γιαγιά φώναζε από το απέναντι σπίτι: "Μόλις απέκτησες μια αδερφούλα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. καλώς όρισε και η θεά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Να σας ζησει Αndy....

    Οπως λέει και και Κουντερα η γέννηση ενος παιδιου φερει μαζι της πολλες ελπιδες για τον κοσμο.Το ιδιο είναι μια ελπιδα.

    Ευχομαι να ζησει ελευθερη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. One night in Athens...

    The decaying Metropolis and its surroundings...


    Read and weep:

    http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=731728&lngDtrID=252

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. philosoph21 said...
    "Πριν 15-20 χρόνια, η Κ. Square σήμαινε πολύ διαφορετικά πράγματα! Κρίμα!"

    Τώρα βέβαια θα πείτε ότι είμαι απολίθωμα - αλλά θα έπρεπε να ξέρετε ότι πριν από 50 χρόνια η Πλατεία Κολωνακίου ήταν το πνευματικό κέντρο της Ελλάδας. Στο παλαιό "Βυζάντιο" ξενυχτούσαν συζητώντας ο Χατζιδάκις, ο Τσαρούχης, ο Ελύτης και άλλοι πολλοί ίσως όχι τώρα πια τόσο διάσημοι αλλά σημαντικοί δημιουργοί έργου και νέων ανθρώπων. Εκεί, στον "Μπιντέ" ήταν το άλλο μου πανεπιστήμιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. ***************************

    ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΙ Η ΜΠΑΜΠΙΝΑ!!!!

    ***************************

    (καλά, θα μεγαλώσει το μωρό, κι ακόμη έτσι θα το λέμε!)

    Συγχαρητήρια και στη μαμά (η γέννα ήταν εξαιρετική απ'ό,τι ακούσαμε) και στον μπαμπά (που ήταν κι εκείνος εξαιρετικός ως συμπαραστάτης 9 μήνες ακούσαμε) και φυσικά στη μπαμπίνα, που ήρθε 3+ κιλάκια και καλλονή! (αυτό από μωρουλίνια στα διπλανά πυρεξάκια στο θάλαμο νεογνών, που είδαν το μωρό-φωτομοντέλο και ζήλεψαν!)

    Αϊντε να δούμε τώρα που θα ζητάει cv ο χαζομπαμπάς από τα αγοράκια στην παιδική χαρά για να παίξουν με την κόρη του...

    ****************************

    ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!

    ΓΕΡΗ, ΤΥΧΕΡΗ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ, ΔΥΝΑΤΗ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!!!

    ****************************

    (Γάτε, μη μου τα fossils τάραττε, έχεις να φας κουφέτα από δύο τσούπρες εδώ μέσα, μην ξεχνιόμαστε...!)
    :)))

    (Στο μπλογκ του ο Αντυ δέχεται ευχές. Αλλο ένα μωρό που θα τα διαβάζει αργότερα και θα κοιτάζει τους γονείς του περίεργα, μαζί με την Μαρία-Φωτεινή!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Καλώς σας βρήκα, καλώς μας βρίσκετε όσοι επιστρέφετε σιγά-σιγά, ακόμη δεν μπορώ να ξεπεράσω το πόσο μου λείψατε όλοι σας (scalidi, πού ήσουν εσύ καλέ?!)

    (κάποια στιγμή πριν μία βδομάδα σχεδόν, σε μεγάλο επαρχιακό νοσοκομείο, εν μέσω πανικού, μεγάλη ιστορία, είδα ένα πισι στο γραφείο του διευθυντή, με φλατ οθόνη κτλ, και ίσα που ένοιωσα τους κυνόδοντές μου να μακραίνουν... Τι να τους έλεγα όμως, μες τον πόνο και τα γιατροπορέματα, μισό, να δω τι κάνει το γατοκομείο?! Δε θα μου έλεγαν όχι, αλλά ντράπηκα...)

    @dion m.,

    Λέω να σε γνωρίσουμε στην Φάνη, μπας και προσγειωθεί λιγάκι και το φροντίσει το θέμα, είμαστε όντως από παρωχημένα φολκλόρ έως σπασονεύρικα (άτσα!) ανυπόφοροι σ'αυτά...
    :)

    @maria velliou,

    Grand Resort... αααχ, μαγεία κι εκεί... δεν χρειάζεται να τον τραβολογάς τον άλλον να φάει, να πιεί & να δει, αν είναι στη φάση που θα ήθελε να νοιώσει την επιτομή θάλασσα-φύση-ηλιοβασίλεμα και περιποίηση με ό,τι θέλει χωρίς πολλές μετακινήσεις. Βέβαια διαφορετικοί επισκέπτες, διαφορετικά γούστα, δε γίνεται άλλους να μην τους πας για άρτο & θεάματα!

    Στην παρένθεση που δεν φάνηκε στο σχόλιό μου δε (πείναγε ο μπλόγκερ ή πάλι μούντζες το πισι μου?!), έγραφα στο «μπουρνούζι για μέσα, στον κλιματισμό, παρεό-μαγιώ δείγμα» για έξω, ανεξαρτήτως φύλου, να κάνεις τη βολτίτσα σου και να τρομπονιάσεις (sic) με την ησυχία σου. Pause. Και το τηλεκοντρόλ στην τουαλέττα, τραβάς και καζανάκι.

    Και ει δυνατόν, τίποτε επάνω σου, να μπορείς να αφεθείς, ξεφορτωμένος από τα πάντα, σαν τότε που δε σε ένοιαζε και πολύ η γύμνια σου, ή και μετά που και να σε ένοιαζε, την διασκέδαζες, μια και τη μοιραζόσουν μ'ευχαρίστηση με τον έρωτά σου...

    Γιατί τελικά πότε ακριβώς τα πετάμε όλα, από μια ηλικία και μετά, με οικογένεια ή ακόμη και φίλους, γύρω-γύρω? Ολοι μπαμπουλωμένοι είμαστε, όλη την ώρα κόσμος παντού! Πότε αναπνέει το κορμί? Δε μιλάω για γυμνισμό, εννοείται, απλώς για αυτές τις κλεμμένες ώρες που μπορείς να αφήσεις τον κόσμο να βολοδέρνεται, όσο εσύ κοιτάς λίγο να θυμηθείς εσένα, πού σε άφησες... Διακοπές από τα πάντα, ακόμη κι από την περσόνα σου, κατεβάζεις ρελέδες και αφήνεσαι!

    Οπότε για ένα βράδυ, αυτό θα πρότεινα στον επισκέπτη μας, ηρεμία, την πολυτέλεια του να τον τυλίγει φύση στα καλύτερά της και να τον ταίζει το καλύτερο γκουρμέ – ο κόσμος θα τον περιμένει βολοδερνόμενος από την επόμενη για έναν ακόμη γύρο...

    (όχι σουβλάκι ντε!)
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Σας ευχαριστώ όλους για τη βοήθεια όσο ανφορά στο San Diego. Μάλλον θα έχω το χρόνο να κάνω αρκετά από αυτά, μόνο στο Zoo δεν θα πάω... Δε μπορώ να βλέπω ζώα σε κλουβιά... Η τελευταία φορά που πήγα ήταν στο Βερολίνο πριν 6 χρόνια και το μετάνιωσα!

    M.M. said...
    Sti lista xehases tin "Cigale":
    Katapliktiki afthendiki diakosmisi"Art Nouveau"kai ta kalitera thalassina tou kosmou.

    Na min hasete tis"Folles Journées de Nantes"

    Αγαπητή Μυρτώ,
    όπως έγραψα σε προηγούμενο post, θεωρώ δεδομένο ότι έχω απέναντί μου εμένα... Λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν τρώω θαλασσινά (τα οποία όλοι οι άλλοι λένε ότι είναι καταπληκτικά), και μ'αυτά που έχω δοκιμάσει στη Ciagale, τη θεωρώ πολύ ακριβή γι'αυτό που προσφέρει. Έτσι την άφησα έξω από τη λίστα, εσκεμένα! Α, και η διακόσμηση είναι εντυπωσιακή. Όσο για τις τρελλές μέρες είναι όντως άξιες λόγου, αλλά πρέπει να είσαι τυχερός για να τις πετύχεις...

    Andy, να σας ζήσει.

    Σας αφήνω, σε 8 ώρες πετάω για Γαλλία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. @ ND

    "Τώρα βέβαια θα πείτε ότι είμαι απολίθωμα - αλλά θα έπρεπε να ξέρετε ότι πριν από 50 χρόνια η Πλατεία Κολωνακίου ήταν το πνευματικό κέντρο της Ελλάδας..."

    Δεν θα το πω, ούτε θα το σκεφθώ. Σας ευχαριστώ δε ειλικρινά για την πληροφορία.

    Αλήθεια που είναι σήμερα, 50 χρόνια μετά το αντίστοιχο "κέντρο" στην Αθήνα και την Ελλάδα; Στο www, ενδεχομένως.....

    Πριν 19-20 χρόνια καθόμουν συχνότατα με ένα φίλο στα τραπεζάκια απόγευμα μετά το γραφείο, καλοκαίρι και πείναμε κρύες μπύρες και τρώγαμε φυστίκα. Και περνούσαν και γνωστοί διαφημιστές και ερευνητές και άλλοι επαγγελματίες χώρων συναφών και κάθονταν. Τότε στην Πλατεία και τα πέριξ ήταν και πολλές διαφημιστικές και άλλες εταιρείες ανάλογων χώρων που μετά πήγαν όλες κυρίως βόρεια. Και σταματάγαμε στα περίπτερα και αγοράζαμε ξένα περιοδικά και άλλα έντυπα με το κιλό. Από το 1990 ο φίλος είχε και αυτός μετακομίσει βόρεια.

    Δεν συγκρίνω μεν διαφήμιση με τον χώρο-πρόσωπα που αναφέρατε, τα προ 50ετίας, αλλά κάτι είναι και αυτή. Έδωσε δουλειά σε πολλά ταλέντα στην Ελλάδα, σε εποχές που δεν υπήρχαν πολλές άλλες χάι φλάινγκ από πλευρά εξελιξιμότητας δραστηριότητες.

    Στο Κολωνάκι όμως εδώ και χρόνια δεν έχουν μείνει παρά λίγων κατηγοριών γραφεία. Ούτε διαφήμιση, ούτε συμβουλευτική, ....

    Πριν 60 χρόνια και τα Πατήσια άλλωστε ήταν μετά το Κολωνάκι. Και πριν 40, μαζί με την Κυψέλη, θερμοκοιτίδες της μεσαίας αστικής τάξης. Που τα τελευταία 25 χρόβια
    "κυνηγήθηκε" άγρια από ορισμένους.

    Γενικά πάντως μετά το 04, πολλοί, κυρίως νέοι, ξανα-ανακαλύπτουν τα Πατήσια και την Κυψέλη, όσοι δεν έχουν πρόβλημα (ή και προτιμούν) πολυ-πολιτιστικές γειτονιές. United Nations of Patisia & Kypseli. Κάτι νέο και ωραίο και πολυ-εθνικό διαμορφώνεται εκεί, θεωρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. δεν θεωρώ ακριβό κανένα αντικείμενο κι άμα θέλω το αγοράζω και συνήθως το δίνω σε κάποιον που χαίρεται και χρησιμοποιεί τα σκουπίδια μου. όταν χρειάζομαι μία υπηρεσία την πληρώνω, κι ας απουσιάζω για έξι χρόνια από το σπίτι. δεν ζητάω βοήθεια για να κάνω λάθη και δεν θαμπώνομαι με το τίποτα. τη ciagale τη θεωρώ και τη φρονώ ακριβή σε σχέση ή με βάση αυτών ή και όλων αυτών που προσφέρει ή που έχει να μου προσφέρει και την αφήνω έξω από τη λίστα της Sei Sonagon αφού είμαι τελείως άξιος εορταστικού τριήμερου τριημέρου. γενικότερα, θεωρώ και λαμβάνω υπόψη και άλλα πράγματα και μη θαλάσσιες καταστάσεις και ο κόσμος υπάρχει για να περιφέρω μέσα του την αηδία μου. ιππεύω καλαμώνες και αγαπώ κυρίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Philosoph21 said..
    “..Πριν 60 χρόνια και τα Πατήσια άλλωστε ήταν μετά το Κολωνάκι. Και πριν 40, μαζί με την Κυψέλη, θερμοκοιτίδες της μεσαίας αστικής τάξης. Που τα τελευταία 25 χρόβια
    "κυνηγήθηκε" άγρια από ορισμένους….”

    Χαίρομαι, που μου δίνεις την ευκαιρία να εκφράσω ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ για την, κατα τη γνώμη μου, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΩΚΙΩΝΟΣ ΝΕΓΡΗ, απο δύο παράγοντες:
    1) Πρώτον, απο τις μεγάλες δυόροφες και τριώροφες καφετέριες-μπάρ, που «μαντρώνουν» τον κόσμο μέσα, ενώ κάποτε κάθονταν όλοι ΕΞΩ, και η πλατεία είχε ΖΩΗ, ενώ τώρα αργοπεθαίνει..
    2) και δεύτερον, απο την επιδρομή ενός πολιτικού, που ΔΙΕΛΥΣΕ τη ζωή μου, όσο κανένας άλλος δέν μπόρεσε! Του Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο οποίος, ως Δήμαρχος Αθηναίων «έφραξε» τον χώρο των μαγαζιών με το γνωστό του κάγκελο, και απαγόρευσε να βάζουν τραπεζάκια κάτω απ’ τα δέντρα.

    Σ’ εκείνα τα τραπεζάκια, πέρασα όλα μου τα νειάτα. Επειδή είμαι μοναχικός τύπος, έβρισκα πάντα ένα τραπεζάκι απόμερο, κάτω απο κάποιο δέντρο, και διάβαζα την εφημερίδα μου, ή κανένα βιβλίο, καθημερινά!.. Τώρα, δέν τολμώ να πάω στην πλατεία να το κάνω αυτό! Γιατι ο περιορισμένος εξωτερικός χώρος των μαγαζιών δέν μου δίνει την απαραίτητη απομόνωση, και ο εσωτερικός τους χώρος ..δέν μου κάνει, γιατι θέλω να βλέπω και κόσμο, να είμαι έξω στην πλατεία, να παίρνω και μιά ανάσα απ’ το διάβασμα, ώστε να γίνεται πιό ευχάριστο!

    Ο κ. Αβραμόπουλος, πήγε «να βάλει τάξη» στο παλιό δήθεν-«άναρχο χάος» της πλατείας, και τελικά τη σκότωσε! ΤΟΝ ΜΙΣΟΥΣΑ, μέχρι τη στιγμή που τον είδα στην τηλεόραση να ρίχνει εκείνη την αξέχαστη «ζεμπεκιά!» στην Ελβετία, όταν πήραμε τους Ολυμπιακούς αγώνες! Με συγκίνησε τόσο τότε, που του συγχώρησα το έγκλημά του στη Φωκίωνος..

    Άν κανένας πολιτικός διαβάζει αυτές τις γραμμές, τον παρακαλώ να συζητήσει το θέμα! Να αφήσουν τα μαγαζιά να καλύψουν ξανά τον χώρο της πλατείας, ώστε να μπορούμε να αράξουμε στα δέντρα να ανασάνουμε!
    Όποιος μου κάνει τέτοιο «ρουσφέτι», να μου ξαναδόσει εκείνη την παλιά, άναρχη και γεμάτη κόσμο Φωκίωνος, έχει την ψήφο μου για όλη μου τη ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. @m.m.,

    Το ίδιο σκεφτόμουν κι εγώ "πού στην ευχή να περπατήσεις χωρίς να φοβάσαι & να είναι κι ευχάριστος ο περίπατος, να μπορείς να φας και να πιείς", σε φάση που είχα να περιποιηθώ φίλες λίγο πιο μεγάλες από μένα, χωρίς αυτοκίνητο... Κολωνάκι νομίζω όλη μέρα και μέχρι βραδάκι στη Γλυφάδα, απλώς όχι στα κεντρικά με την εκκωφαντική μουσική, το τσιγάρο παντού και την τσίχλα στον εγκέφαλο.

    -----------

    Ενας καλός φίλος μου θύμισε μια κουβέντα που είχαμε με άλλον της παρέας, που στο Τόκυο τον είχαν πάει σε ένα από εκείνα τα πολύ trendy εστιατόρια, όπου το δείπνο είναι σερβιρισμένο πάνω σε ξαπλωμένη, γυμνή κοπέλλα - οι Γιαπωνέζοι το θεωρούσαν λίγο risky για Ευρωπαίους μεν, αλλά ήταν ό,τι πιο hot μπορούσαν να τους δείξουν, κι έτσι έλεγαν ότι αν μη τι άλλο θα τους κέρδιζαν με την πρωτοτυπία του σερβίτσιου(-βίτσιου!)...

    Οι Ελληνες συνεργάτες είχαν φρικάρει - με αρκετό σακε βέβαια, λύθηκε το θέμα, αλλά και πάλι έχουν να το λένε! Αυτού του είδους τους οικοδεσπότες έτσι κι έρχονταν εδώ, πού να τους πήγαιναν άραγε για ανάλογο εντυπωσιασμό?

    (Τι να σου κάνουν οι σκέτες πορσελάνες, και στα της Συγγρού θα παραήταν εμφανές νομίζω... Πού είναι η Φάνη να εισηγηθούμε!)

    O tempora, o mores!

    Τεσπα, για να μην αρχίσω τα αψέντια τώρα (άγγελε, έγραψες!!!), επιβάτης σε ταρίφα, η αστεία πλευρά:

    "A man walks into the street and manages to get a taxi just going by. He gets into the taxi, and the cabbie says, "Perfect timing. You're just like Frank."

    Passenger: "Who?"

    Cabbie: "Frank Feldman. There's a guy who did everything right. Like my coming along when you needed a cab. It would have happened like that to Frank every single time."

    Passenger: "There are always a few clouds over everybody."

    Cabbie: "Not Frank. He was a terrific athlete. He could have won the Grand-Slam at tennis. He could golf with the pros. He sang like an opera baritone and danced like a Broadway star and you should have heard him play the piano."

    Passenger: "Sounds like he was something really special"

    Cabbie: "There's more"......."He had a memory like a computer. Could remember everybody's birthday. He knew all about wine, which foods to order and which fork to eat them with. He could fix anything. Not like me. I change a fuse, and the whole street blacks out."

    Passenger. "Wow, some guy then."

    Cabbie: "He always knew the quickest way to go in traffic and avoid traffic jams, not like me, I always seem to get stuck in them."

    "Passenger. "Mmm, there's not many like him around."

    Cabbie: "And he knew how to treat a woman and make her feel good and never answer her back even if she was in the wrong; and his clothing was always immaculate, shoes highly polished too."

    Passenger: "An amazing fellow. How did you meet him?"

    Cabbie: "Well, I never actually met Frank."

    Passenger: "Then how do you know so much about him?"

    Cabbie: "I married his f ***ing widow!!!"


    ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Κατ' αρχάς να ομολογήσω κύριε Δήμου μου ότι πρώτη φορά επισκέπτομαι τον τόπο σας.
    Στραβόγιαννο βλέπετε στον χώρο.
    Ενδιαφέρον το θέμα που έχει τεθεί.
    Αν και ομολογώ ότι πολύ περιορισμένος της Αθήνας ο κατάλογος. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων βεβαίως, οι υπόλοιποι πληροφορία δεν δίνουν πέραν των όσων μπορεί κανείς να υποψιαστεί κι από το Αθηνόραμα.
    Δεν ξέρω αν στις πόλεις μπορούμε να συμπεριλάβουμε και τα νησιά. Αν ναι και αν ήταν να σας υποδεχθώ εδώ, υπάρχουν δυο περιπτώσεις. Ή θα κάναμε ότι θέλω εγώ, με σεβασμό βέβαια στις επιθυμίες, στις συνήθειες και στα γούστα σας ή θα κάναμε ότι θέλετε εσείς.
    Και στις δυο περιπτώσεις το ένα 24ωρο θα ήταν δικό μου. Διαφορετικά, ξέρετε, δεν έχει νόημα η παρουσία μου.
    :-)

    Πάμε λοιπόν. Ξυπνάμε νωρίς. Τον πρώτο καφέ στο σπίτι ή στο ξενοδοχείο (αναλόγως), τον δεύτερο στο Γιαλό, στο καφενείο του Μπακόγια, από 'κει ελέγχουμε και τα περάσματα. Τι έρχεται, τι φεύγει, από ψάρι στην Μπάγκα κι από μαναβική στους -χωριανούς- ντόπιους μπαξεβάνηδες που τ' αραδιάζουν εμπρός μας. Αν προς στιγμήν με χάσατε σε λίγο επιστρέφω. Έχω ήδη αγοράσει, έχω καθαρίσει και λεπτοφιλετάρει ένα παλαμυδάκι (ή μήπως τουλινάκι, λουτσάκι ή άλλο τι;). Το πνίγω στη σούμα σε βάζο, αλατίζω με χοντρό και το κρύβω στο σάκκο. Παίρνω κι ατζούρι. Έχω κι έναν πούλο φρέσκο φωμί απ' τον ξυλόφουρνο της γειτονιάς, παγωμένο νερό απ' το περίπτερο.
    Άντε φύγαμε, φεύγει το βαποράκι.
    9.30 με το σωστό κλειστό παπούτσι, καπέλο και γυαλιά ηλίου αποβιβαζόμαστε στη Δήλο. Είναι δυο τρεις κλασσικές διαδρομές, τουριστικές μεν αξιολογότατες δε. Μια προς τα Λιοντάρια, ...άλλη προς το Θέατρο και τον Κύνθο... Να υποθέσω πως έχετε βρεθεί ξανά εδώ; Το υποθέτω. Προλαβαίνουμε και μπάνιο. Θα πάρουμε μια τέταρτη ή μια πέμπτη διαδρομή, αναλόγως τα κουράγια και θα ρίξουμε μια βουτιά εδώ που υπάρχει τόπος και τρόπος για όλα και για Απόλλωνα και για Διόνυσο και Θεούς ξενόμερους πλην όμως όχι σε κατώτερη μοίρα.
    Λίγο λαδάκι στο βάζο με τον ιχθύ τέσσερις ώρες πέρασαν κιόλας ψήθηκε.
    Θα κόψουμε φέτες το ψωμί, για σάντουϊτς, λίγο λάδι, στα κόντρα λεπτοκομμένο το αντζούρι, το λίγο κρίταμο του βράχου θα δώσει στο κολατσιό μας την απαραίτητη αψάδα. Δυο τρεις πατελίδες, λίγοι αχινοί και φύγαμε.
    Είμαστε πίσω στο νησί 2.30
    Στου Μαδούπα ελαφρύ τσιμπολόγημα. Εφημερίδες, στο Μουράγιο για καφέ.
    Σιέστα εσείς εγώ στη δουλειά!
    Τ' απόγευμα θα γυρίσετε τα σοκάκια στη Χώρα (Τολέδο, Μόσχα, Ιερουσαλήμ, Μύκονος το καρέ των πόλεων που όρισε ο Καζαντζάκης στα χρόνια του) ότι και να μην είναι, έχει ακόμα κάτι μείνει. Το διακρίνουμε ακόμα κι όσοι έχουμε πληγωθεί με το σήμερα. Ηλιοβασίλεμα στην ηρεμία του Αγίου Χαραλάμπη δίπλα στο Ξενία που έχτισε ο Άρης Κωνσταντινίδης.
    Το βραδάκι θα περάσω να σας πάρω από το Καμνάκι όπου θ' πίνετε το ουζάκι σας. Θέλω να σας δείξω που πήγε και κρύφτηκε ο Ριζόπουλος φέτος και ψήνει το σαλάχι με το λεμόνι, η Βούλα που παλεύει με τα μυκονιάτικα, οι γέμελοι της Ασημίνας που μα'ειρεύουν ανθρωπινά, ο Καμπάνης που μελώνει το συκώτι, ο Μάσσιμο, ο Ντανιέλε, ένα σκαθάρι στα κάρβουνα του Κούνελα, έναν παντελιό στου Ηλία στον Ορνό, να πιούμε ένα ποτάκι απέναντι στο Απέραντο Γαλάζιο, ύστερα να σταθούμε στης Άιφερ, να πιούμε ωραίους οίνους, απολαμβάνοντας την περατζάδα ωραίων κοριτσιών. Κάποια ανηφορίζουν για ύπνο στις 1, κι άλλα μόλις ξεκινούν τη νύχτα τους.
    "Bad" girls and "Good" girls.

    Α! Είναι πολλά τα μέρη για χοροπηδητό, για πάνω στο τραπέζι και για γύρω απ' αυτό. Προτείνω στο φαγητό να δουλεύει κανείς με τη μύτη και στο κλάμπινγκ με το αυτί.

    Εν κατακλείδι και συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου, κρίνοντας εξ ιδίων, όταν βρίσκομαι σαν επισκέπτης σε άλλον τόπο ακολουθώ τους ρυθμούς των ανθρώπων που πιθανόν να με περιμένουν εκεί και λειτουργώ το ίδιο καλά και σαν good boy και ως bad boy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. @ Kato Patissia

    Παγκάκια δεν έχει η Φωκίωνος για να κάτσεις (έχω χρόνια να περάσω);

    -----

    Πάντως Κυψέλη δεν ήταν και είναι μόνον η Φωκίωνος!

    Και τα Πατήσια είχαν και έχουν Πλ. Αμερικής, Καραμανλάκη, Κολιάτσου, Άγιο Νικόλαο, κ.α. λιγότερο γνωστές,

    Αυτό που είναι εντυπωσιακό σε Π&Κ είναι η πολυεθνικότητα, η ησυχία, η προσβασιμότητα προς Κέντρο και παντού στο "Athens Bowl", και σε πολλές γειτονιές η αρμονική συμβίωση λαών με σχετικά χαμηλό crime rate στις στις περισσότερες ηειτονιές (ή καθόλου σε ορισμένες). Και πραγματικοί άνθρωποι, με πραγματικές ζωές και πραγματικά προβλήματα/ζητήματα και όχι "BCBGδικά".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. @ mm & aphrodite

    Aphrodite said ... "Το ίδιο σκεφτόμουν κι εγώ "πού στην ευχή να περπατήσεις χωρίς να φοβάσαι & να είναι κι ευχάριστος ο περίπατος, να μπορείς να φας και να πιείς", σε φάση που είχα να περιποιηθώ φίλες λίγο πιο μεγάλες από μένα, χωρίς αυτοκίνητο... Κολωνάκι νομίζω όλη μέρα και μέχρι βραδάκι στη Γλυφάδα, απλώς όχι στα κεντρικά με την εκκωφαντική μουσική, το τσιγάρο παντού και την τσίχλα στον εγκέφαλο"

    Το θέμα που θίγετε είναι μεγάλο, ενδιαφέρον και σοβαρό!

    Θεωρείτε όντως ότι οι άλλες γειτονιές και δήμοι της Αθήνας είναι ακατάλληλοι ή "επικίνδυνοι" για μια γυναίκα να περπατά μόνη της;

    Παρακαλώ εξηγήστε! Το θέμα είναι σημαντικό!

    Η ένδυση (είτε γυναίκας είτε άνδρα) παίζει ρόλο, δηλαδή το "ακριβό ντύσιμο" και τα ασσέσσοριζ παίζουν ρόλο στην προσέλκυση οχλήσεων ή κινδύνων και τι είδους (ασφάλεια, "καμάκι", ...).

    Έχω την αίσθηση ότι Πατήσια και Κυψέλη περπατώνται σχεδόν όλες τις ώρες και από γυναίκες και από άνδρες χωρίς "κινδύνους" και "οχλήσεις" (κάθε είδους) αρκεί να υπάρχει μία άλφα προσεχή σε "στοιχεία" της ένδυσης για για διάφορους λόγους και αιτίες μπορεί να "ελκύουν" εν δυνάμει (πάντα) κινδύνους. Έτσι είναι το urban living και δεν νομίζω (και ελπίζω) ότι η λύση είναι Κολωνάκι και Γλυφάδα. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει "θέμα" και μάλιστα είναι πολύ ουσιαστικό και ενδιαφέρον και "πραγματικό" σε όλες τις πόλεις του κόσμου. Το "φαγητό και ποτό" είναι ενδεχομένως πτυχή του θέματος ίσως διαφορετική! Εξαρτάται όμως για τι είδους φαϊ μιλάμε, φαγάδικα είναι φουλ όλη η Αθήνα. Σε φόντο γιώτ, δεν είναι βάβαια φουλ ούτε "Kolonaki Glamour Promenade", with all due respect!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. @philosoph21,

    Να το συνοψίσω στο εξής:

    Εξάρχεια από περίπου Βαλτετσίου προς πλατεία, Ομόνοια από Μοναστηράκι μέσω Αθηνάς, Καλλιθέα από Σταθμό προς Θησέως, Συγγρού περασμα από τις υπόγειες διαβάσεις απέναντι, ειδικά βράδυ, ε, δεν αισθάνθηκα ωραία σε καμμία περίπτωση.

    Δεν μπορούσε καμμία από τις φίλες μου να νοιώσει άνετα. Για όλους τους καλούς λόγους.

    Οχι ότι δεν μας έχουν κλέψει μέρα μεσημέρι στο Κολωνάκι, ή ότι δεν έχουμε σιχτιρίσει κανονικά στην Γλυφάδα.

    Απλώς είναι ας πούμε safer bets, ειδικά αν η παρέα σου κάνει "μπαμ" ότι είναι πιο "ευάλωτη". Οχι απόλυτα - δεν υπάρχει τίποτε απόλυτο μέσα σ'αυτό το χαώδες urban living που λες...!

    Προτάσεις κάνουμε, όχι κριτική, μην τα παίρνεις!

    Αψέντι?
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Philosoph21, έχεις δίκιο για τα Πατήσια-Κυψέλη, περί πολιτισμικότητας και καινούριου που πλάθεται με καλές προοπτικές.
    Γεννήθηκα-μεγάλωσα Κολιάτσου, όπου και το πατρικό της μαμάς κι όπου έχω ακόμη ξαδέρφια, κάποια από τα οποία σκοπεύουν να μείνουν. Πέρασε ένα decline στα nineties αλλά πάει πολύ πολύ καλύτερα. Έχουν αφομοιωθεί, αγοράζουν σπίτια, νοικοκυρεύονται, θυμίζει πόλη όπου θες και μπορείς να ζεις.
    Τώρα, η Φωκίωνος υπήρξε κι αυτή πνευματικό κέντρο, πιο περιθωριακό αλλά αξιόλογο, για είκοσι χρόνια τουλάχιστον. Αγαπημένη βόλτα της εφηβείας, νομίζω καλά στέκεται και θα κρατηθεί.
    Λοιπόν, m.m. δηλαδή Μυρτώ, ξενοδοχείο στο κολωνάκι εκτός από το St. George, ξέρω το Periscope στη Χάρητος. Έχει ανακαινιστεί πρόσφατα με υποδειγματικό τρόπο από ομάδα νέων αρχιτεκτόνων, ευφάνταστων, έχει ένα αληθινό περισκόπιο στη στέγη και πολλά έργα σύγχρονων καλλιτεχνών στο εσωτερικό και στα δωμάτια. Μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική πρόταση.
    (τώρα, μην πολυζητάς κι άλλα και θυμηθεί η εκκλησία εκείνο το περί ξενοδοχείου κάτω από τη Γεννάδιο! Φτάνουν αυτά.)
    Για χώρους περιπάτου η Αφροδίτη έχει δίκιο, κάλλιο φύλαγε τα ρούχα σου. Προσωπικά πάντως περπατώ άνετα και στου Ψυρρή, Θησείο, ενοποιημένους αρχαιολογικούς και Γκάζι-στους κεντρικούς δρόμους, εννοείται, όπου έχει κίνηση. Αποφεύγουμε τα στενά. Λυπάμαι philosoph21 αλλά δεν ένιωσα ποτέ πολύ καλά μόνη το βράδυ στα Πατήσια-Κυψέλη. Ούτε όταν ήμουν μικρή, ούτε τώρα. Πάντα είχα την έννοια, να μη δείχνω ότι προκαλώ, να ταχύνω το βήμα. Δεν είναι ευχάριστο αυτό. Ισχύει βέβαια για κάθε μη πολυσύχναστο σημείο της πόλης. Εννοείται ότι Φωκίωνος και μεγάλο μέρος της Πατησίων είναι καλά, όσο κυκλοφορεί κόσμος βέβαια.
    Αφροδίτη, πάλι έγραψες με την ιστορία του Frank. Για να μην τη λέμε μόνο στους άντρες.
    Σήμερα έχω γενέθλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. @ Aphrodite

    "Εξάρχεια από περίπου Βαλτετσίου προς πλατεία, Ομόνοια από Μοναστηράκι μέσω Αθηνάς, Καλλιθέα από Σταθμό προς Θησέως, Συγγρού περασμα από τις υπόγειες διαβάσεις απέναντι, ειδικά βράδυ, ε, δεν αισθάνθηκα ωραία σε καμμία περίπτωση"

    OK, δεν τα παίρνω, αλλά αν από σύνολο Ευρύτερης Αθήνας αφαιρέσεις αυτές τις περιοχές που αναφέρεις, αυτό που απομένει δεν είναι ΜΟΝΟΝ Κολωνάκι και Γλαφάδα!

    Άρα, ας μην γενικεύουμε. Όντως με εκνευρίζουν ολίγον οι γενικεύσεις και τα στερεότυπα, γενικά! Γι' αυτό όμως και ζητώ διευκρινίσεις όταν ακούω γενικότητες (και ζήτησα), ώστε να γίνεται και συζήτηση!

    Μην βγάλουμε ξαφνικά την Αθήνα επικίνδυνη για τις γυναίκες κτλ. Κρίμα και άδικο δεν θα ήταν;

    Επαλαμβάνω όμως ότι το θέμα που θέτεις είναι πραγματικό και ενδιαφέρον για κάθε Αθηναίο και όχι μόνον Αθηναία. Και θα με ενδιέφερε περισσότερη ανάλυση του πέρα από την περαστική.

    Peace, Συμπολίτισσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. philosoph21 είπε:
    «..Παγκάκια δεν έχει η Φωκίωνος για να κάτσεις (έχω χρόνια να περάσω);»

    Έχει, αλλα μιά καλή έξοδος θέλει και τον φραπέ της!
    Πίνεται στο παγκάκι;;

    Πάντως, βλέπω έχεις πολύ καλή ενημέρωση για τη γειτονιά μου, και καλή γνώμη. Αυτό, με ευχαριστεί!

    Να πώ με την ευκαιρία κι’ ένα καλό για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, ότι έκανε στην πλατεία Αμερικής το ...αντίθετο απο την καταστροφή στη Φωκίωνος! Κυριολεκτικά την «αναγέννησε», και καθημερινά είναι γεμάτη κόσμο, και παιδιά. Πρίν απ’ αυτόν, η πλατεία ήταν ένα άθλιο αίσχος στο οποίο κανένας δέν πλησίαζε..

    Η Καραμανλάκη είναι γνωστό «στέκι» της περιοχής, στον Άγιο Νικόλαο αποφεύγω να πηγαίνω, γιατι κάποτε στενοχώρησα εκεί μιά δεσποινίδα...

    Είναι αλήθεια πάντως, πως μιά κοπέλλα μπορεί να περπατήσει μόνη της χωρίς πρόβλημα εδώ, οποιαδήποτε ώρα.. Οι Αλβανοί δέν πειράζουν ( τσακώνονται μόνο μεταξύ τους! ), οι Ρώσσοι είναι «κύριοι», και οι μαύροι τα καλύτερα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Βρήκα ένα κενό και προσπαθώ να διαβάσω τα σχόλια - αδύνατον να συγκεντρωθώ!

    Στην καλύτερη περίπτωση να καταλάβω το θέμα (π.χ. Κολωνάκι).

    Μην με παρεξηγείτε, αλλά μου φαίνεται αδιάφορη η κουβέντα -
    είναι απίστευτο να γίνεσαι πατέρας.

    Όλα αλλάζουν,
    τα πάνω έρχονται κάτω,
    τα επείγοντα γίνονται αδιάφορα,
    τα βαρετά γίνονται συγκλονιστικά.

    Ανακατεύεται
    η απερίγραπτη χαρά
    με το τεράστιο άγχος,
    η βελούδινη γλύκα
    με την παγωμένη αμηχανία.

    Σταματάω εδώ,
    δεν είναι τώρα η ώρα για καταγραφή ζωής,
    αλλά για την ίδια τη ζωή.

    Είστε πολύ ζεστή παρέα, φίλοι μου bloggers!

    don, dion.m., scalidi, takis vasilopoulos, aphrodite, flying smurf

    σας ευχαριστώ απ' την καρδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. despw said...
    Να τολμήσω να εισηγηθώ θεραπεία με θυμάρι και στην εσχάτη έναν καλόν ομοιoπαθητικό...

    Αν πάω σε ομοιοπαθητικό, μάλλον θα με καθαρίσει (έχω ανοίξει παρτίδες με τους μουτζαχεντίν αυτής της σέκτας). Αύριο πάω σε πνευμονολόγο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. despw said...
    "Kαι επειδή είσαι δίκαιος ξέρω πως αν δοκιμάσεις και ωφεληθείς θα το παραδεκτείς δημόσια".

    Με μία (πιθανόν τυχαία)θεραπεία δεν αποδεικνύεται τίποτα...

    (Ούτε και με εκατό, αν δεν είναι ελεγχόμενο double blind test - στα οποία η ομοιοπαθητική έφερε χειρότερο αποτέλεσμα από τα placebo...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Αμάν Νίκο!

    Την ίασή σου θέλουμε, όχι την πίστη σου ή τον καλό σου λόγο για την κατ-εσέ-τσαρλατανική!

    Περαστικά εύχομαι, με όποιον τρόπο νομίζεις εσύ & οι γιατροί σου ότι είναι ο ταχύτερος και αποτελεσματικότερος!!!

    ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ!

    Αντε, γιατί έχουμε πολύ μπλόγκινγκ μπροστά μας, ίσα που προλαβαίνεις το ζέσταμα στα λάστιχα....

    (εντάξει, θα κάνω εγώ ζιγκ-ζαγκ, απότομα σταματήματα και φρεναρίσματα για σένα, να ροκανίσω λίγο χρόνο...)
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Angel Neba said...
    Η συναρπαστική Μόσχα

    Nα μία πόλη ου μου λείπει!

    despw κι εγώ γνωρίζω μία οικογένεια που πιστεύει ότι τους γιάτρεψε η Παναγία της Τήνου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Despw - I was not joking!

    Για μένα, και για σχεδόν όλους τους ερευνητές του θέματος, η ίαση με ομοιπαθητικά φάρμακα is an act of faith.

    Είμαστε εκτός θέματος αλλά θα επανέλθω στο επόπενο τεύχος του Discovery & Science.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Εγώ δεν είμαι από την Αθήνα γι’ αυτό θα προτείνω μια νυχτερινή βόλτα στην Κέρκυρα. Νομίζω πως δεν είναι τίποτα καλύτερο από έναν περίπατο στην πλατεία του νησιού και εν συνεχεία να διασχίσετε τον γιαλό για να καταλήξετε στο υπέροχο λιμανάκι του ανεμομύλου, εκεί ένα ουζάκι και μια ποικιλία θα ήταν ότι καλύτερο για κέθε επισκέπτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Τσατάκι εκτός θέματος, αλλά εντός υποθέματος...

    @despw,

    δεν ξέρω και τι φάρμακο "βγάζεις" να σε κεράσω όταν θα παραλάβει πάλι την... σέκτα, να κάτσουμε παρεούλα να χαζέψουμε άρθρο με την ησυχία μας! Να αυθυποβληθούμε κιόλας, να περάσουμε τζάμι! Να φωνάξουμε και τον a. liolios στην παρέα (τον ακούει ο γάτος τον γιατρό αυτό μου φαίνεται, ενώ εμένα...)
    :)))

    (ναι, ο γιατρός είπε να λέμε πάντα ναι!)

    Ααααχ γάτε μου, γάτε μου...

    (καλά ντε, μη βαράς! ολόκληρο λίνκινγκ έμαθα να κάνω για χάρη σου στο επόμενο ποστ, να σου λέω περαστικά... )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Κύριε Χατζηκώστα το σχόλιό σας είναι εκτός θέματος. Το δημοσίευσα μόνο για να μην θεωρήσετε ότι σας λογοκρίνω. Το θέμα το έχουμε ήδη συζητήσει στο blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.