Δευτέρα, Αυγούστου 28, 2006

Η περίπτωση Günter Grass

Την ιστορία με τον Günter Grass την ξέρετε. Στην αυτοβιογραφία του, που κυκλοφορεί τώρα στην Γερμανία, αποκαλύπτει ότι στα 17 του κατετάγη στα Waffen SS. Πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο, το ανάφερε σε μία συνέντευξη.

Η θητεία του εκεί δεν ήταν ένδοξη. Έλαβε μέρος μόνο σε μία μάχη όπου, όπως αφηγείται, κατουρήθηκε επάνω του όταν είδε τα διαμελισμένα πτώματα των συντρόφων του. Έπειτα πληγώθηκε και τελικά παραδόθηκε.

Ο Grass για πενήντα χρόνια λειτουργούσε ως η συνείδηση της Γερμανίας. Το σοκ από την αποκάλυψη ήταν μεγάλο. Τον κατηγόρησαν ότι το είχε αποκρύψει για να μην χάσει το Νόμπελ, ότι το είπε τώρα για να ανεβάσει τις πωλήσεις της αυτοβιογραφίας του, ότι 61 χρόνια (είναι 79) κορόιδευε τον κόσμο...

Όμως οι περισσότεροι (και πιο σημαντικοί) συγγραφείς και διανοούμενοι τον υπερασπίστηκαν.





Από ένα συντάκτη του περιοδικού «Ταχυδρόμος» μου ζητήθηκε και η δική μου άποψη, για ένα άρθρο που ετοίμαζαν. Ήθελαν 250 λέξεις – και τις ήθελαν αμέσως. Τις έστειλα. Αλλά με έκπληξη είδα, όταν κυκλοφόρησε το τεύχος, ότι δεν δημοσιεύτηκαν. Ο συντάκτης μου ζήτησε συγγνώμη. Κατάλαβα ότι δεν έφταιγε αυτός. Ήταν η «αόρατη χειρ» που εξαφανίζει το όνομά μου από πολλά έντυπα.

Δημοσιεύω εδώ το κείμενό μου σαν θέμα για συζήτηση:

"Ίσως θα πρέπει να χρωστάμε χάρη στην συγκυρία που οδήγησε (από άγνοια; εφηβική επιπολαιότητα;) τον Günter Grass στα Waffen SS. Για να λογαριαστεί με αυτό το μυστικό που έκρυβε μέσα του 61 χρόνια, χρειάστηκε να σκάψει πολύ βαθιά. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο που όσο κανένα άλλο στην ιστορία της λογοτεχνίας εμβαθύνει στο θέμα της ενοχής και της ευθύνης. Ατομικής και συλλογικής.

Οι επιπόλαιοι λένε: «θα έπρεπε να το έχει ομολογήσει νωρίτερα». Ίσως τότε να είχαμε κερδίσει μία ομολογία – αλλά θα είχαμε χάσει ένα έργο. Τώρα που το έργο ολοκληρώθηκε, ο συγγραφέας παραδίδει και τον κόκκο της άμμου που γέννησε το μαργαριτάρι.

Η αποκάλυψη έγινε αυτόβουλα – κανείς δεν θα το μάθαινε, αν δεν μιλούσε εκείνος. Πράγμα που δείχνει ότι ήταν σχεδιασμένη, για να μας δώσει το κλειδί της δημιουργίας του. Μέσα από αυτή την αποκάλυψη το έργο του παίρνει άλλη μορφή - και ο συγγραφέας γίνεται και τραγικός ήρωας, που κουβαλάει μέσα του μία Ερινύα.

Είχα την τύχη και το προνόμιο να ακούσω τον Grass να διαβάζει σελίδες από το «Ντενεκεδένιο Ταμπούρλο» πριν εκδοθεί. Δεν θα ξεχάσω αυτή την εμπειρία: ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα αντιμέτωπος με την μεγαλοφυία στην γένεσή της. Την ίδια αίσθηση ένιωσα μετά από χρόνια όταν ο Ελύτης μου έστειλε δακτυλογραφημένα τα «Ελεγεία της Οξώπετρας».

Ο μέγας γέρων των Ευρωπαϊκών γραμμάτων απέρχεται με μία πράξη θάρρους και εντιμότητας. Ας παραμερίσει η Μικρότητα για να περάσει".



**************************************************************

Εικονογράφηση: Ο Grass εκτός από συγγραφέας είναι και εικαστικός καλλιτέχνης. (Άλλωστε σπούδασε γλυπτική). Οι βάτραχοί του είναι από το βιβλίο Unkenrufe (φωνές βατράχων – αλλά και δυσοίωνα σημάδια). Το άλλο χαρακτικό είναι από μία συλλογή με 13 σονέτα και 13 χαρακτικά: «Novemberland». Τέλος υπάρχει η αυτοπροσωπογραφία του και το κλασικό γράφημα από το αριστούργημά του, το «Τενεκεδένιο Ταμπούρλο» (Die Blechtrommel). Τι τραγικό να ξεκινήσεις την καριέρα σου με ένα αριστούργημα....

128 σχόλια:

  1. "...Ίσως τότε να είχαμε κερδίσει μία ομολογία – αλλά θα είχαμε χάσει ένα έργο..." Πόσο αληθινό και τρομακτικό μαζί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θα πρέπει νομίζω να συνυπολογίσουμε την εποχή, την ηλικία και το γεγονός ότι ίσως κάποιοι πίστευαν σ' αυτό το καθεστώς αρχικά. Ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή έχει πολλές αποχρώσεις και πολλοί επίσης μετανοιώνουμε για πράγματα που κάναμε με κάθε καλή προαίρεση και μας βγήκαν άνθρακες αλλά δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο και τη ζωή πίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι εύκολο να κάνεις κριτική μετά από 60 χρόνια. Αν το είχε ομολογήσει νωρίτερα πράγματι δεν θα έπαιρνε το βραβείο Nobel (η Σουηδική ακαδημία είναι πολύ ευαίσθητη σε αυτά). Η μικρότητα θα είχε υπερισχύσει της μεγαλοφυΐας. Ο Grass έκανε αυτό που έκαναν εκατομμύρια συνομήλικοι του για την πατρίδα τους (η τουλάχιστον αυτό πίστευαν ότι έκαναν). Ήταν μια πράξη γενναιότητας η παραδοχή του και αυτό όχι μόνο δεν τον μειώνει αλλά δείχνει την μεγαλοσύνη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θέλω να σας πω και ότι χαίρομαι που κατεβάσατε νέο post. Οι έρωτες μου φαίνονται γλυκανάλατοι τώρα που είμαι στην ηλικία και στην εποχή της απομυθοποίσης των πάντων και να σας πω μου αρέσει κιόλας. Αλλά μη με στείσετε στον τοίχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λεπτομερεια: θεωρειται σιγουρο εδω (βλ. δημοσιευσεις στο Spiegel), οτι το παρελθον του Günter Grass θα αποκαλυπτοταν ετσι κι αλλιως - το αργοτερο μεχρι την ανοιξη του 2007.

    Ισως η ομολογια να ηταν μονο για να προλαβει την αποκαλυψη.
    Οσο για το τι εκανε στην μαχη (αν τακανε πανω του η αν σκοτωσε εχθρους): δεν υπαρχουν μαρτυρες.

    Ειμαι "μικρος" για να κρινω τον G. Grass. Το λογοτεχνικο του εργο το θεωρω αριστουργηματικο. Ειμαι υπερ του να ξεχασουμε το παρελθον του - χωρις να εχω επιχειρηματα.
    Θα πρεπει ομως να ξεχασουμε και το παρελθον των υπολοιπων εθελοντων (!) των Waffen-SS - οχι μονο του επωνυμου λογοτεχνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οld Skipper: συμφωνώ - κυρίως για όλους κάτω των 20 ετών

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ ωραίο κείμενο. Άραγε κόπηκε για λόγους "αρχής" ή εξαιτίας της συγκεκριμένης θέσης που παίρνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ein Steppenwolf said...
    Άραγε κόπηκε για λόγους "αρχής" ή εξαιτίας της συγκεκριμένης θέσης που παίρνει;

    Όχι δεν έπαιξε ρόλο η θέση. Και διότι όλο το ρεπορτάζ προς τα εκεί τείνει και διότι δημοσιεύθηκε η άποψη του Mark Mazower που είνια κι αυτός υπέρ.

    Υπάρχουν άνθρωποι στο ΔΟΛ (και αλλού) που θεωρούν τον Δήμου persona non grata και κόβουν ο,τιδήποτε τον αφορά.

    Το αστείο είναι πως είμαι συνεργάτης του ΔΟΛ σε θέση κύριου σχολιαστή...
    Αλλά υπάρχουν εκεί πολλά μαγαζάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μα δεν είναι πολύ άδικο που, όπως λέει και ο αρχαίος, "η Σουηδική ακαδημία είναι πολύ ευαίσθητη σε αυτά"; Με το βραβείο Nobel Λογοτεχνίας δεν πρέπει να τιμάται κάποιος για το λογοτεχνικό του έργο του και μόνο; Τι σημασία έχει αν αυτός είχε παρελθόν στα SS; Ακόμα και στις Ερυθρές Ταξιαρχίες να ήταν, και δολοφόνος να ήταν, και παιδοκτόνος να ήταν, ότι και να ήταν... άμα λογοτεχνικά είναι αριστουργηματικός, γιατί να το στερηθεί...; Ας μην του δώσουν το Νόμπελ Ειρήνης! Αλλά το Λογοτεχνίας το δικαιούται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θα δικαιολογήσω (ποιος είμαι εγώ να κρίνω βέβαια) τον Günter Grass. Έκανε ότι έκαναν οι περισσότεροι συνομήλικοι του και πιθανόν να το είχα κάνει και εγώ αν ήμουνα στην θέση του, ήταν νέος στην ηλικία, έχουν περάσει 60 χρόνια και δεν ήξερε ή τουλάχιστον δεν μπορούσε να καταλάβει τι είναι τα εγκλήματα των Nazi.

    Αν είχε υπηρετήσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, και σίγουρα αν το έκανε στην εποχή μας δεν θα τον δικαιολογούσα.

    Σίγουρα έχει ποιο πολύ σημασία τι έκανε τα 60 χρόνια που πέρασαν και έμαθε τι είναι ο ναζισμός.

    Η Kαθημερινή είχε χθες ένα άρθρο με διανοούμενους που υποστήριξαν τον ναζισμό: O Γκίντερ Γκρας δεν ήταν ο μόνος... Είναι μακρύς ο κατάλογος με διανοούμενους και καλλιτέχνες που είχαν συνδεθεί με τον ναζισμό και τον φασισμό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η Σουηδική Ακαδημία κατηγορήθηκε κάποτε από την Αριστερά ότι κάνει Δεξιά πολιτική. (Γι αυτό και η άρνηση του Sartre). Σε περιπτώσεις όπως του Πάστερνακ και του Σολτσενίτσιν θεωρήθηκε πρόκληση να δίνει βραβεία σε "αντιδραστικούς" και απαγορευμένους (στον τόπο τους) καλλιτέχνες. Από τότε κρατάει μία πολιτική ισορροπιών. (Π. χ. δεν νομίζω ότι ο Ντάριο Φο θα είχε πάρει Νόμπελ αν δεν ήταν αριστερός...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το άρθρο της Καθημερινής ήταν επαίσχυντο. Έβαζε τον Γκρας στην σειρά με άλλους ώριμους άνδρες που ήταν καραφασίστες στην θεωρία και στην πράξη. Αδιανόητος παραλληλισμός!

    Όσο για την ηλικία: Και ο Μίκης Θεοδωράκης δεκαπεντάχρονος ήταν φαλαγγίτης στην νεολαία του Μεταξά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο δαίμων του blogογραφείου: απομυθοποίηση ήθελα να πω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αν υπήρχε Νόμπελ «προτέρου εντίμου βίου» θα ήταν ίσως υπό αίρεση η λογοτεχνική του πορεία. ...
    Θεωρώ τις αντιδράσεις που ξέσπασαν από υπερβολικές ως υποκριτικές για να μην πω προβοκατόρικες από τους ίδιους τους εκδοτες των βιβλίων του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν ξερω τι δημοσιευεται και τι ειναι γνωστο στην Ελλαδα. Ισως η παρακατω πληροφορια ειναι χρησιμη (ειπαμε, δεν ριχτω φταιξιμο στον Günter Grass):

    Τα Waffen-SS, δεν ηταν μια τυχαια ομαδα, οπου επρεπε να υπηρετησουν οι νεοι. Ουτε καν μια τυχαια χιτλερικη οργανωση, οπου θα μπορουσε κανεις να "γλιστρησει" κατα λαθος.
    Τα Waffen-SS ηταν η επιλεκτη ομαδα των SS (και αυτα προεραιτικα), επιφορτισμενα με τις βρωμικες δουλειες. Αυτο ηταν γνωστο απο την αρχη - αλλωστε ηταν και το κινητρο για τους νεαρους.

    Το να γινεις στρατιωτης το καταλαβαινω, ακομα και αξιωματικος (λογω μορφωσης / πειρας). Το να μπεις σε μια νεολαια ειτε απο νεανικο ενθουσιασμο ειτε απο παραπληροφορηση το καταλαβαινω επισης.

    Αλλα την στιγμη που ο 18χρονος Günter Grass κατατασσονταν εθελοντης στα Waffen-SS ηξερε και ηθελε να σκοτωσει εχθρους, και μαλιστα σε ειδικες αποστολες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Θυμαμαι ενα κειμενο σας.... << το δικαιωμα της αλλαγης >> λεγοταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ο Günter Grass πάνω από όλα είναι συγγραφέας και ως τέτοιον θα πρέπει να τον κρίνουμε. Τώρα το τι έκανε στην ηλικία των 17 ετών και όταν μάλιστα όλη Γερμανία έκανε το ίδιο έχει πολύ μικρή σημασία. Όπως πολύ μικρή σημασία έχει και το αν και το πότε πήρε βραβείο Νόμπελ. Τα «παράσημα» ενός συγγραφέα προέρχονται πρωτίστως από τους αναγνώστες τους και όχι από την άποψη ακαδημιών και κριτικών επιτροπών, όσο καταξιωμένες και αν είναι. Βέβαια επειδή έτυχε να βρίσκομαι στη Γερμανία την εποχή που βραβεύθηκε ο Grass θα πρέπει να σας πω ότι υπήρξε μια σχετική υστερία με το θέμα. Εύλογο άλλωστε γιατί δόθηκε και στους Γερμανούς η δυνατότητα να βροντοφωνάξουν: «ιδού έχουμε και εμείς κουλτούρα εκτός από το Oktoberfest». Άδικο μεν αλλά δείχνει πόσο τα πρότυπα για ένα λαό μπορούν να δημιουργήσουν σύνδρομα!!!

    Λόγω γερμανικής παιδείας μεγάλωσα με τα έργα του Grass και γενικότερα της γενιάς αυτής των Γερμανών συγγραφέων, των μεταπολεμικών δηλαδή. Θεωρώ ότι είναι μία γενιά, η οποία έδωσε σπουδαία πράγματα, άσχετα με το τι λένε αυτοί που μοιράζουν τα βραβεία, τα οποία σημειωτέον δεν είναι λίγα. Γενικότερα θα έλεγα ότι οι Γερμανοί υπό το βάρος των ενοχών για τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια και στο περιθώριο του β’ Παγκοσμίου Πολέμου έφτιαξαν πολλά και σπουδαία πράγματα. Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι κατάφεραν να ορθοποδήσουν.

    Και κάτι τελευταίο… Είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλύψεις Γερμανό στην ηλικία του Grass, ο οποίος να μην είχε συμμετοχή στα γεγονότα της εποχής. Πώς θα ήταν άλλωστε δυνατό. Όταν η χώρα σου σε καλεί στα όπλα πηγαίνεις ή εκτελείσαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κατά βάση συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες,

    ΟΜΩΣ

    η επιτυχία τείνει να αγιάζει το παρελθόν και τείνουμε να συγχωρούμε τα πάντα σε ανθρώπους που στέκονται σε βάθρο. Οι επικριτές του G.G. έχουν κάποιο δίκιο στο ότι είναι εύκολο για κάποιον επιτυχημένο να προβαίνει σε παραδοχές, ακόμα και σα μέσο διαφήμισης (πάντα πουλάν οι άνθρωποι με "ενδιαφέρον", νοσηρό - ακόμα καλύτερα - παρελθόν).

    Αυτό που θέλω να κάνω σαφές είναι ότι α) εάν είχε κάνει την παραδοχή στην αρχή της καριέρας του θα είχε μόλις ένα κλειστό φαν κλαμπ από νοσταλγούς των ναζί και δε θα είχε γνωρίσει - πιθανότατα - τη γενική αποδοχή και β) εάν ο άσημος θυρωρός μας ομολογούσε κάτι παρόμοιο, μετά τη συγκαταβατική μας συγχώρεση, θα τον αποκαλούσαμε παιχνιδιάρικα στις συναθροίσεις "ναζιστόσκυλο" (παραφράζω ουσιαστικά αυτό που είπε ο oldskipper)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @zinon:

    Η πηγαίνεις για την εμπειρία. Συγγραφέας δεν είσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κε ΔΗΜΟΥ

    ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΤΕ. ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΛΕΝΕ: ''ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΙΟ-ΚΑΚΟ ΧΩΡΙΟ''.

    Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΤΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ GRASS ΞΕΣΠΑΣΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΑΛΟ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟ ΜΕ ΕΝΑ MAINSTREAM ΒΡΑΒΕΙΟ (ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗς ΔΗΛΑΔΗ).

    ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΣΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΙΩΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ.

    ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑς. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΟΡΟΣ ''ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ'' ΔΕΝ ΜΟΥ ΠΟΛΥΑΡΕΣΕΙ. ΘΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑ ΤΗΝ ΛΕΞΗ: ''ΔΡΑΣΤΙΚΑ΄΄.

    ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΑς ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ (Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΩΝ / ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ) ΝΑ ΞΕΜΡΟΣΤΙΑΣΕΤΕ ΤΑ ΚΑΠΟΙΑ ΜΑΓΑΖΑΚΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ( ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ) ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΤΥΧΗ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗς ΠΑΡΕΑς ΜΑΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ''ΚΡΥΦΟΙ'' ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ''ΜΑΝΤΑΤΑ'' ΣΤΟΥς ΔΟΛΑΣΙΤΕΣ.

    ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΦΤΕΡΟ ΜΥΑΛΟ ΕΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ / ΜΙΑ ΓΡΑΦΗ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΤΕΤΟΙΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ.

    Ο ΚΑΖΑΝΤΑΚΗς ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΚΑΝΕ ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΟΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΞΕΝΕΡΩΣΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑ. ΕΙΧΑ ΗΔΗ ΚΑΠΟΙΕς ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ( ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΠΟΛΥ ''ΚΛΑΨΟΜΟΥΝΗΣ'') ΟΙ ΟΠΟΙΕς ΕΝΙΣΧΥΘΗΚΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ. ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΘΕΜΑΤΑ. ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΛΠ.

    Η ΕΠΟΧΗ ΜΑς ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ ΑΝΑΔΡΑΣΗΣ.

    ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘω ΣΕ ΛΙΓΟ ΜΕ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ Grass. H Γερμανία είναι και αυτή μικρό χωριό. Βλέπω τους ΓιουΕΣεδες και τους Κινέζους να χασκογελούν από τις γωνίες σε στυλ κοσμικής κυρίας με αμαρτωλό παρελθόν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. oldSkipper said...
    "Τα Waffen-SS, δεν ηταν μια τυχαια ομαδα, οπου επρεπε να υπηρετησουν οι νεοι. Ουτε καν μια τυχαια χιτλερικη οργανωση, οπου θα μπορουσε κανεις να "γλιστρησει" κατα λαθος.
    Τα Waffen-SS ηταν η επιλεκτη ομαδα των SS..."

    Πράγματι ήταν έτσι τα πρώτα χρόνια. Αλλά το 1944 όταν οι Γερμανοί είχαν αποδεκατιστεί, έπαιρναν τον οποιονδήποτε. Επίσης δεν ήταν η πρωτη επιλογή του G. Ζήτησε να πάει στα υποβρύχια όπου δεν έγινε δεκτός λόγω ηλικίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Zinon θυμίζω μόνο ότι πριν τον Γκρας (1999) είχε πάρει Νόμπελ και ο Χάινριχ Μπελ. (1972).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Το πρόβλημα είναι γενικότερο βέβαια κι έχουν γίνει πολλές συζητήσεις αναφορικά με τη σχέση του καλλιτέχνη με το έργο του.
    Σε τελευταία ανάλυση όμως, τι είναι ο άνθρωπος αν όχι οι πράξεις του (που περιλαμβάνουν και το έργο του);

    Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αναφορικά με την απόφαση του Gunter Grass να αποκαλύψει σήμερα την αλήθεια (είτε επειδή θα αποκαλύπτετο έτσι κι αλλιώς, είτε για διαφημιστικούς λόγους, είτε γιατί τον κυρίευσαν οι τύψεις(!)), λυπάμαι, αλλά όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω.

    Εδώ το πρόβλημα δεν ήταν μόνο ότι, ως νέος κατετάγη στα SS. ; Είναι ότι το απέκρυψε τεχνηέντως και δέχθηκε τόσες τιμές κι έκανε και κηρύγματα και κριτικές για το φαινόμενο του Ναζισμού στη Γερμανία.

    Να μου επιτρέψετε να θεωρώ τον εαυτό μου τουλάχιστον θύμα εξαπάτησης…



    Jason said... Τι σημασία έχει αν αυτός είχε παρελθόν στα SS; Ακόμα και στις Ερυθρές Ταξιαρχίες να ήταν, και δολοφόνος να ήταν, και παιδοκτόνος να ήταν, ότι και να ήταν... άμα λογοτεχνικά είναι αριστουργηματικός, γιατί να το στερηθεί...;

    Είναι σαν να αναρωτιέται κανείς: Τι σημασία έχει αν κάποιος είναι κουτσός άμα μπορεί να τρέχει 100 μέτρα σε 10 δευτερόλεπτα!!!
    Το θέμα είναι μπορεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. renton said...
    "εάν είχε κάνει την παραδοχή στην αρχή της καριέρας του θα είχε μόλις ένα κλειστό φαν κλαμπ από νοσταλγούς των ναζί..."

    Όχι βέβαια! Ήδη με τα πρώτα του έργα φαινόταν καθαρά ότι όχι μόνο δεν είχε σχέση με την ιδεολογία του ναζισμού αλλά ήταν ο σκληρότερος κριτικός της. Το σημαντικό για τον Γκράς ήταν ότι δεν σταμάτησε εκεί αλλά ερεύνησε τους ψυχολογικούς μηχανισμούς που οδηγούν σε τέτοιες ιδεολογίες. Ίσως ξεκίνησε αυτή την έρευνα από τον νεανικό εαυτό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. zoferos mesaionas... πολύ απλουστευτική αυτή η ηθική του είτε-είτε. Δεν αναγνωρίζετε σε έναν άνθρωπο (και μάλιστα με την ευαισθησία και την ποιότητα του Γκρας) ούτε την δυνατότητα του λάθους ούτε της εσωτερικής πάλης με κάτι που τον τρώει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καθένας αφήνει πίσω του τις σκέψεις του και τις πράξεις του. Εμείς ας διαλέξουμε. Τελικά, αυτό το "μην κρίνετε ινα μην κριθείτε", αποδεικνύεται πάνσοφο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ! Πήρα το παρακάτω email:

    "Συγχωρείστε με που απασχολώ το ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο, αλλά παρ όλο που προσπάθησα να επικοινωνήσω στο blog σας, δεν τα κατάφερα. Ειμαι ακόμη καινούργια στο internet και η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να μαθαίνω τόσο γρήγορα όσο παλαιότερα.Ωστόσο διαβάζω το blogs σας καθημερινά και σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, το θεωρώ απαραίτητο κάτι σαν τις εφημερίδες, μονο που περνάω καλύτερα.
    Επι του προκειμένου λοιπόν. Διάβασα στην εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ ΜΠΡΙΤΑΝΙΚΑ ότι ο Γκρας είχε επιστρατευθεί στα 16 του από την Νεολαία των SS, άρα καταλήγοντας μάλλον ήταν γνωστό πολύ νωρίτερα από την έκδοση του βιβλίου του.
    Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας
    Μ. Τ.".

    Η εγκυκλοπαίδεια έχει συνταχθεί πριν 20 χρόνια! Δηλαδή όλος ο θόρυβος για την "αποκάλυψη" είναι τζάμπα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δεν υπονόησα σε καμία περίπτωση ότι το έργο του G.G. είναι φιλοναζιστικό (αν και - ντροπή μου - εκτός απ΄το Blechtrommel, δε γνωρίζω άλλο βιβλίο του), ήθελα να πω ότι το έργο του θα απευθυνόταν σε περιορισμένο κοινό, όχι φίλων των ναζί ακριβώς, αλλά ναζιστολάγνων (πιο σωστά). Ανθρώπων που γοητεύονται απ΄την περίοδο αυτή, με λίγα λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Τσεκάρισα την πληροφορία: η εγκυκλοπαίδεια δεν μιλάει για SS αλλά για την Χιτλερική Νεολαία (HJ - Hitlerjugend). Δεν είναι το ίδιο - αν και η μία ήταν προθάλαμος της άλλης. Πάντως φαίνεται ότι ήταν από παλιά γνωστή κάποια σχετική ανάμιξη του Γκρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Nikos Dimou said...
    Δεν αναγνωρίζετε σε έναν άνθρωπο (και μάλιστα με την ευαισθησία και την ποιότητα του Γκρας) ούτε την δυνατότητα του λάθους ούτε της εσωτερικής πάλης με κάτι που τον τρώει...

    Ίσως είμαι κάπως "αυστηρός" στις κρίσεις μου αλλά κι αυτός ο σχετικισμός του όλα συγχωρούνται λόγω αριστουργημάτων δεν (θά έπρεπε να) ισχύει.

    Αντίθετα, από τους "συγγραφείς αριστουργημάτων" είμαι πιο απαιτητικός απ' ότι τους "κοινούς Θνητούς".

    Το γεγονός ότι σύσσωμη η Ακαδημία Αθηνών υποδέχθηκε τον Παπαδόπουλο δεν έχει σημασία;

    Η περιβόητη δήλωση του Σεφέρη για τη χούντα δεν είχε αποτελέσματα;

    Δεν τα βάζω όλα στο ίδιο τσουβάλι και θεωρώ πως οι περιπτώσεις του Luis Ferdinad Selin και του Ezra Pound είναι πολυ διαφορετικές.

    Όσο για τον Gunter Grass, τώρα το έργο του, είτε μας αρέσει είτε όχι, το βλέπουμε από κάποια άλλη οπτική. Όχι πλέον τόσο κολακευτική...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Άνθρωποι είμαστε βρε παιδιά... ουδείς αναμάρτητος σε αυτή τη ζωή.

    Πόσο δύσκολο είναι σε εποχές σκοταδισμού να αποδεχθούμε λυτρωτικές παραδοχές και γενναίες αποφάσεις που φωτίζουν παλιές πληγές(και τελικά εξαγνίζουν, κατά μια έννοια) που εξυψώνουν την ψυχή όχι του ενός αλλά του όλου...

    Δεν κρίνω τον G. Grass, δεν έχω αυτή τη δύναμη. Είναι όλα τόσο σχετικά, τελικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Lefteris Kritikakis said...
    Δεν συμφωνώ πάντα με τα σχόλιά σας αλλά πρέπει να πω ότι τα σημερινάς με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Νομίζω πως ισχύει εδώ το μαρξιστικό (κάπως παραφρασμένο) «Αν στα 20 δεν είσαι (εθνικο)σοσιαλιστής είσαι άκαρδος, αν συνεχίσεις να είσαι στα 50 σου, τοτε είσαι ανεγκέφαλος».

    Στα τέλη του πολέμου νομίζω πως πολλοί Γερμανοί, ιδίως νέοι, που έβλεπαν τη χώρα τους να καταστρέφεται, ήθελαν να πολεμήσουν, όχι γιατί ήταν ναζί αλλά γιατί ένοιωθαν πατριώτες. Μήπως και οι έλληνες κομμουνιστές δεν συντάχθηκαν στο κάλεσμα του Μεταξά στον πόλεμα κατά της Ιταλίας το 1940;

    Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Κατά πόσο οι επιλογές που κάναμε νέοι (είτε από αφέλεια, είτε από ανωριμότητα, είτε από διάθεση για διαφοροποίηση από τη μάζα, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο - επιλογές για τις οποίες έκτοτε μετανοιώσαμε, ή από τις οποίες τέλος πάντων απομακρυνθήκαμε) πρέπει να αποτελούν μέρος του κατηγορητηρίου εναντίον μας στα τέλη της ζωής μας, ιδίως όταν το έργο μας σαφώς φανερώνει ότι όχι μόνο τις έχουμε απορρίψει θεωρητικά αλλά και έχουμε μετανοιώσει στην πράξη και ότι αυτό μας έχει διδάξει και μας έχει κάνει πιό ώριμους;

    Νίκο, αν συμφωνείς, να ένα θέμα προς μελλοντικό σχολιασμό ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Σκέφτομαι τον τίτλο της αυτοβιογραφίας του: ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι. Για όσους έχουν διαβάσει το τενεκεδένιο ταμπούρλο, το ξεφλούδισμα του κρεμμυδιού είναι επώδυνη διαδικασία κάθαρσης. Όπως στο υπόγειο που ξεφλούδιζαν τα κρεμμύδια για να μπορέσουν ξανά να κλάψουν.
    Οπότε, μία "ομολογία" ποτισμένη από ενοχή που ποτέ δεν πρόκειται να σβήσει, όπως ο Γκρας ο ίδιος λέει, οφείλει να περάσει από αυτό το ξεφλούδισμα.
    Κάποιοι αυτό το βλέπουν ως στιφάδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Nikos Dimou said...
    (...)Πάντως φαίνεται ότι ήταν από παλιά γνωστή κάποια σχετική ανάμιξη του Γκρας.(...)

    Νομιμοποιούμαστε λοιπόν να πιστεύουμε ότι όλη αυτή η «φασαρία» μπορεί να είναι ένα οικονομικό παιχνίδι εκδοτών με σκοπό να «πουλήσουν» ξανά και ξανά τον Γκρας , σε μια Ευρώπη που είναι σε σύγχυση σε ότι αφορά το παρελθόν της. Αν το θέμα είναι παλαιό ( που είναι ) και τώρα μας σερβίρεται καλό είναι να είμαστε υποψιασμένοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Τάκη Αλεβαντή - γιατί μελλοντικό; Το σχολιάζουμε ήδη!

    Ζοφερόν Μεσαίωνα: Τι σχέση έχει η Ακαδημία Αθηνών με το πνεύμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Johann Voss

    «ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΩΝ SS – Μνήμες πολέμου και συνειδήσεις 1942-1945»

    ΕΚΔΟΣΕΙΣ : ΙΩΛΚΟΣ

    ΣΕΛ. 382

    22,οο ΕΥΡΩ (ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ)


    ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΑΣΕ ΠΡΩΤΑ ΩΣ ΜΑΘΗΤΗς ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ Waffen SS ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΕΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ 1943 ΚΑΙ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 17 ΕΤΩΝ.

    «ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ΤΟΣΟ ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ ΤΩΝ Waffen SS ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ.

    Τhe Journal of Military history, Iούλιος 2003»

    ΣΥΝΟΜΙΛΗΚΟΣ ΤΟΥ GRASS. ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΜΕΓΕΘΟΣ) ΜΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΚΟΜΠΛΕΞΑΡΙΣΤΗ + ΕΝΤΙΜΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Από τον συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη πήρα το εξής email:

    Μα καλά αυτοί που κατηγορούν τον Γκρας έχουν διαβάσει το Ταμπούρλο; Δεν διάβασαν πως ο Γκρας γύρεψε τα Βάφεν Ες Ες ακριβώς για να "ενηλικιωθεί" (για να ξεφύγει από τον ασφυκτικό πατρικό κλοιό); Δεν πέρασε απ' το μυαλό τους να το συνδέσουν με την άρνηση εκείνου του φανταστικού (;;;) τυμπανιστή να μεγαλώσει;

    Η ομολογία του Γκρας είναι, κατά την γνώμη μου, ένα πολιτισμικό γεγονός - σωστότερα: μια κρίσιμη κλειστή στροφή (U-TURN) για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό (σε ό,τι ονομαζουμε, τέλος πάντων, "ευρωπαϊκό πολιτισμό"). Ο Γκρας βουτάει από το βάθρο (που έστησε και του έστησαν) στο κενό όσων μπερδεύουν την μνήμη με την τελετουργική εθιμοτυπία (και από κοντά κάποιοι ημιάσχετοι μιλούν για μάρκετινγκ και πωλήσεις, θαρρείς και αυτό ήταν που ένοιαζε τον Γκρας στα 79 του, οι πωλήσεις...) Και για πρώτη του φορά μιλάει ως μάρτυρας και όχι ως στοχαστής ή ποιητής (ο Πρίμο Λέβι έχει αναφερθεί εκτενώς για το διαφορετικά επίπεδα της συνειδησιακής συμμετοχής στο λόγο της μαρτυρίας)... Η δήλωσή-ομολογία του υπογραμμίζει καθαρά αυτό που όσοι αντιμετωπίζουμε τον ναζισμό ως ιστορία (και όχι ως βίωμα) το υποψιαζόμαστε θαμπά (διαισθητικά θαρρείς): πως η Γερμανία του 1933-1945 είναι κάτι πιο σύνθετο από μια "το παραλήρημα ενός ψυχοπαθούς" που παρέσυρε το πλήθος σε μια "ομαδική τρέλα". Πως τον ναζισμό, τα στρατόπεδα, το Ολοκαύτωμα, τα έφτιαξαν άνθρωποι σαν κι εμάς, με μικρές αδράνειες, με μικρά κενά, με μικρές σιωπές και μκρές παραχωρήσεις.

    Υπό την έννοια αυτή η δήλωση του Γκράς είναι ο επίλογος του Ταμπούρλου, 47 χρόνια αργότερα...

    Θανάσης Τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. «To Πεντάγωνο των ΗΠΑ ανέθεσε στην εταιρεία Versatile Information Systems με έδρα την Μασαχουσέτη να κατασκευάσει ένα πρόγραμμα παρακολούθησης των blogs σε όλο τον κόσμο, με στόχο την συλλογή πληροφοριών για πιθανές τρομοκρατικές ενέργειες και υπόπτους για τρομοκρατική δράση. Το εγχείρημα θα παρακολουθείται από το Τμήμα Επιστημονικής Έρευνας της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.»

    ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΕΣΙΝΟ post στο blog ΜΟΥ.

    ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΓΕΛΑΝΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΟΥΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΙΝΕΖΟΥΣ (ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΠΟΥ ΥΠΟΘΑΛΠΤΕΙ Η ΚΙΝΑ ΝΟΜΙΖΩ Πως ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ Μας).

    ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ G.Grass; ( ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΛΕΝΕ )

    ΠΑΛΙΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ. Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ. ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΗΔΗ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΤΡΟΜΟ.

    Η Hitlerjugend ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΤΑ Waffen SS ΗΤΑΝ ΣΑΦΩΣ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΑ SS ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΥΣΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΛΙΓΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ (ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΟ ΠΟΛΥ) ΜΕΛΗ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΦΤΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ΟΥΤΕ ΠΟΛΥ ΤΑ 900.000 ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΚΙΟΛΑς. ΤΑ Waffen SS ΗΤΑΝ Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΠΥΡΗΝΑς TΩΝ SS. TI ΑΚΡΙΒΩς ΕΚΑΝΑΝ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΞΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΝ / ΑΛΛΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ.

    Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ. ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ.

    KAI O ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΙ USA KAI TO ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ. ΜΕΣΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΑΝΕΣΥΡΑΝ ΤΟ ΘΕΜΑ G.GRASS ΤΩΡΑ.

    ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΙ ΥΠΟΠΤΟ ΣΤΗΝ ΟΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΗΝ ΜΕΡΚΕΛ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ;

    ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΡΙΛΛΕΡ ΠΑΝΤΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ!!!!

    ))

    Ο G.Grass ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΚΑΤΑΤΑΓΕΙ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ (ΤΟ 1942 ΜΑΛΛΟΝ) ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 15 ΕΤΩΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ.

    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ευτυχώς κύριε Τριαρίδη , που η φυσική ευγένεια των ημιασχέτων δέχεται χωρίς αντικρούσεις την σαφώς πιο εμπεριστατωμένη άποψη σας , η οποία μας προειδοποιεί και μας διαμηνύσει πως είμαστε άσχετοι, μικροί και ανόητοι, αν νομίζουμε πως μπορούμε σε ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης να εκφράσουμε άπαξ μια μικρή αιρετική άποψη πεζοδρομιακού χαρακτήρα τύπου «κι αν σου κάτσει» .
    Ζητώ πραγματικά συγνώμη αν χάλασα την συνοχή των υπολοίπων σχολιαστών και του αγαπητού θεματοθέτη .
    Πράγματι δεν είχα σκεφτεί ότι η ανάγκη του Γκρας να γράψει έναν επίλογο στο έργο του οδήγησε σε αυτήν την «αποκάλυψη».
    Ζητώ και πάλι συγνώμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Αποσπασμα απο την βιογραφια του Gunder Grass.

    "Αυτο που εκανα με την ηλιθια υπερηφανεια της νεοτητας μου, το καλυψα με τη σιωπη μου, καθως η ντροπη με τον καιρο μεγαλωνε. Ομως το βαρος εμεινε και κανεις δεν μπορεσε να μου το ελαφρυνει. Κατα την διαρκεια της εκπαιδευσης μου, η οποια με τσακισε ενα φθινοπωρο και ενα χειμωνα, δεν ακουσα τιποτα για τα εγκληματα που αργοτερα ηρθαν στο φως, αλλα αργοτερα στη ζωη μου ειχα παντα το ψυχικο βαρος οτι υπηρετησα ενα συστημα το οποιο ειχε σχεδιασει και εθεσε σε εφαρμογη τον μαζικο αφανισμο εκατομμυριων ανθρωπων...............Η ενοχη μενει παντα μεσα μου και εχω πια συνειδητοποιησει οτι αυτη την ενοχη θα την κουβαλαω μεχρι το τελος της ζωης μου...."

    (φυλλο κ.Ελευθεροτυπιας 27/08/06)

    Ο ανθρωπος περασε τον εαυτο του απο δικη και εκτιει ηδη την ισοβια ποινη του. Η γνωμη των υπολοιπων ειναι περιττη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. ihadaframinafrica said...
    «To Πεντάγωνο των ΗΠΑ ανέθεσε στην εταιρεία Versatile Information Systems με έδρα την Μασαχουσέτη να κατασκευάσει ένα πρόγραμμα παρακολούθησης των blogs σε όλο τον κόσμο."

    Άλλη μία μεγάλη μπούρδα (των ΗΠΑ). Θα γίνει όπως το Echelon που απέτυχε παταγωδώς διότι συνέλεγε δισεκατομμύρια συνδιαλέξεις και οι μηχανισμοί έρευνας δεν έβγαζαν άκρη. (Εξ ου και το 9/11). 40.000.000 blogs υπάρχουν σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Λευτέρη δεν ξέρω καθόλου τις μεταφράσεις του Tin Drum - αλλά φαντάζομαι πως μία κυκοφορεί λόγω copyright.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. lefteris kritikakis,

    Όσον αφορά το σχόλιό σας... πάνω στο δικό μου.

    Δεν έχω τη δύναμη να κρίνω το έργο κανενός... Απλά έχω γνώμη. Τόσο απλά, χωρίς καμία άλλη ανάλυση.

    Ευχαριστώ...

    σσ - γενικά (και άσχετα): To να παίρνουμε τη γνώμη κάποιου ή ένα κομμάτι από τα λεγόμενά του και να καθόμαστε να κάνουμε συνεχείς αναλύσεις επί αναλύσεων (στην καλύτερη περίπτωση)ή επιθέσεις επί επιθέσεων, εμένα προσωπικά με κουράζει. Και είναι σοβαρός λόγος που δεν γράφω τη γνώμη μου σε αυτό τον, κατά τα άλλα, φιλόξενο χώρο.

    Εδώ είμαστε φιλοξενούμενοι του κου. Δήμου. Στο δικό του blog ο καθένας μπορεί να εκφράσει και να απαντήσει σε οποιονδήποτε θέλει -όσες φορές θέλει. Κατάχρηση καλοσύνης λέγεται αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Sykofantis Bastouni

    O Θανάσης Τριαρίδης δεν απευθυνόταν σε σας (ή εμας) αλλά σε άσχετους δημοσιογράφους που τον παραλλήλησαν με τον Celine και τον Pound. Εγώ έκοψα το πρώτο μέρος του email του για λόγους χώρου.

    Άσχετα από αυτό βρίσκω ότι η ειρωνία σας απέναντι σε μία
    σοβαρή και τεκμηριωμένη γνώμη δεν ταιριάζει στο επίπεδο συζήτησης αυτού του blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Μόνο η κόρη της Παπαρήγα νομοτελειακά θα μπορούσε να ήταν με την ίδια συνέπεια κομμουνίστρια από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής της.

    Όλοι οι άλλοι νέοι έχουν δικαίωμα στις ανοησίες, στις παλινωδίες, τις παλινδρομήσεις στη και στον ιδεολογικό πειραματισμό αρκεί να σοβαρεύονται κάποια στιγμή. Οι νέοι και ιδίως οι έφηβοι είναι επαναστάτες από τη φύση τους και για αυτό εύκολα μπορούν να παρασυρθούν στην υιοθέτηση πολλών ακραίων και συνάμα αντιφατικών αντιλήψεων.
    Ποιος δε γελάει με τον εαυτό του όταν θυμάται την αφέλεια των σκέψεων που έκανε όταν ήταν μικρός; Μάλλον μόνο αυτοί που δεν άλλαξαν καθόλου από τότε. Και αυτό ορισμένοι το θεωρούν αρετή. Συνήθως οι φασίστες! Αν κάποιος δεν ενταχθεί στην εφηβεία του σε φασιστική οργάνωση, πιθανότατα δε θα το κάνει ποτέ. Αντιθέτως όποιος οργανωθεί δε σημαίνει ότι θα παραμείνει φασίστας σε όλη του ζωή - επομένως μόνο κατακριτέος δε μπορεί να είναι αυτό ο άνθρωπος.

    Και εγώ στη σχολική ηλικία άλλαζα τις ιδέες σαν τα πουκάμισα. Έπεφτα για ύπνο και ως γνήσιος Χ.Ο φονταμενταλιστής ονειρευόμουν την ανακατάληψη της Πόλης με τη βοήθεια των μετα-σταλινικών στρατευμάτων, τη μαζική σφαγή των Μογγόλων ως αντίποινα για τα 400 χρόνια σκλαβιάς και την εγκαθίδρυση ενός παντοδύναμου κομμουνορθόδοξου βασιλείου που θα συνέτριβε τους Αμερικάνους, των οποίων τον πολιτισμό λάτρευα κατά βάθος… Όταν δε αργούσε να με πάρει ο ύπνος αντί να μετράω προβατάκια πεταγόμουν μέχρι τις ΗΠΑ και σκότωνα αδιακρίτως έναν-έναν τους Αμερικανούς, με εξαίρεση, την Καρολάιν από την «Τόλμη και Γοητεία» και την Κέλλυ από το Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χίλλς τις οποίες παντρευόμουν, φυσικά, με θρησκευτικό γάμο στην Παναγία Σουμελά.

    Είναι λόγοι σοβαροί αυτοί για να στερηθώ το Νόμπελ τώρα που ασπάστηκα το Νικοδημισμό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Δεν νομίζω πως τίθεται θέμα.
    Οι άνθρωποι τότε εκεί δεν γνωρίζανε τι γινόταν γύρω τους!
    Δεν γνωρίζανε ούτε για αιχμαλώτους.
    Ιδέα δεν είχαν.
    Πήγε για το Γερμανικό ιδεώδες! Οπως θα πηγαίναμε και εμείς για το αντίστοιχο Ελληνικό.
    Ας το δούμε και με το πρίσμα των "17 ετών". Πωωωω πω, εδώ ανήκω!
    Που να ήξερε.
    Με το που είδε τι είναι έφυγε τρέχοντας κατουρημένος.
    Δεν ξέρανε τότε το τι γινόταν ούτε καν έξω από την πόρτα του σπιτιού τους! Δεν λέγανε, το αφήναν για μετά, κρυφό.

    Πίστεψαν και αυτοί πως αληθές το εθνικόν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ζητώ συγνώμη Κυριε Δήμου. Δεν είχα πρόθεση να ειρωνευτώ. Το νετ είναι ένα άδικο μέσο που δεν εκφράζει ακριβώς το ύφος με το οποίο λέμε τα πράγματα. Με την άδεια σας θα αποσύρω το σχόλιο μου και θα παραμείνω απλά ένας αναγνώστης . Και πάλι ζητώ συγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. "Παίζει" και άλλο σενάριο.
    Οταν κάποιος (όχι εγώ!), αποδειχθεί πως έχει πράγματα να πει, τότε είναι νομοτελειακό πως θα βρεθούν μερικοί να αναζητήσουν παρελθόν για να το χρησιμοποιήσουν εναντίον, προκειμένου να αμαυρώσουν πράγματα που δεν τους συμφέρουν.
    Το εδώ παράδειγμα; Νίκος Δήμου, διαφημιστής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αν δεν κάνω λάθος ο G.G. είπε:
    "Die deutsche Geschichte ist eine Geschichte des versäumten Widerstandes...."
    (Η γερμανική ιστορία είναι η ιστορία μιας αντίστασης που δεν έγινε)

    Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία του ακόμα (έτυχε μονο να τον συναντήσω κάποτε στο δρόμο), αλλα απ'όσο μπορώ να κρίνω, θεωρώ πως αυτή η ομολογία του είναι πράξη θάρρους. Γνώριζε σίγουρα τον αντίκτυπο που θα είχε και όμως το έκανε, ενώ κατά πασα πιθανότητα ήτανε κάτι που δε θα είχε αποκαλυφθεί ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Θεωρώ ότι σε τούτο το blog είναι δεδομένη η πολυφωνία.

    Κατόπιν τούτου διατυπώνω την εξής σκέψη: ανεξάρτητα με το αν ο Grass έχει ή όχι "βεβαρημένο" παρελθόν (κάτι που μάλλον δεν πρόκειται ποτέ να αποδειχθεί ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ!!!) έχετε άραγε σκεφθεί πόσοι "ανάλογοι Grass" της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας μας κυκλοφόρησαν (μέχρι του βιολογικού τους θανάτου) ή κυκλοφορούν ακόμα ανάμεσα μας? Φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο σε λογοτέχνες αλλά εννοώ άτομα απο ολόκληρο το κοινωνικό φάσμα. Στην κατηγορία των Ελλήνων Grass ανήκουν, κατά τη γνώμη μου, όλοι εκείνοι οι επώνυμοι με ανομολόγητο βρώμικο παρελθόν. Όλοι εκείνοι που υπηρέτησαν τους κάθε μορφής κατακτητές της Ελλάδας. Στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς……

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. KE ΔΗΜΟΥ

    ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΤΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ( ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑς ΒΑΣΕΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΚΛΠ ) ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΜΠΟΥΡΔΑ ΤΟ ΟΛΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙKAΝΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ BLOGS.

    TO ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ. ΑΥΤΗ ΤΟΥΣ Η ΣΚΕΨΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΚΑΘΩς ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑς.

    ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑς ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ.

    ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ;

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ G.GRASS:

    O G.G ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ.

    ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΟΡΘΟΠΟΔΗΣΟΥΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΤΩΡΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΜΕ ΤΑ ΑΧΡΗΣΤΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΥΠΗΡΟ.

    ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ ΕΔΩ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ (:ΣTΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΩΝ SS)ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΓΡΑΦΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩς ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ Ο G.GRASS.

    O ΕΝΑς ΑΠΛΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ Ο ΑΛΛΟΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑΣ. ΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ. ΕΖΗΣΑΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. ΠΟΙΑ Η ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΑ;

    ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ G.GRASS.

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΑΤΙΑ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΙΑΝΝΟΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕς ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΤΗς ΕΠΟΧΗς ΤΟΥΣ ( ΑΣΧΕΤΩΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ).

    ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΘΕΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ( ΤΙΣ ΟΠΟΙΕς ΙΔΕΕΣ) ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΦΗΝΩΘΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΝ ΕΜΜΟΝΕς.

    ΕΙΔΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ. ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΩ ΟΛΟΥΣ ΘΥΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ Ή ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ.

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ (ΔΥΣΤΥΧΩΣ)ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΩ Σ' ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΝΕΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Aπόσπασμα από το κείμενο του ΝΔ που ανέφερε και ο takis vasilopoulos (γραμμένο περίπου 25
    χρόνια πριν)

    Το δικαίωμα της αλλαγής

    Στη Βουλή μας διαβαζόταν ένα μήνυμα του νέου Γερμανού προέδρου Κάρλ Κάρστενς. Όταν τέλειωσε, ένας βουλευτής φώναξε στο προεδρείο: “Ξεχάσατε δύο λέξεις!”. —“Ποιες;”.
    — “Χάιλ Χίτλερ !”.
    Είναι γεγονός πως ο νέος ομοσπονδιακός πρόεδρος της Δ. Γερμανίας υπήρξε στα νιάτα του μέλος του ναζιστικού κόμματος. Όπως και ο πολύ δημοκρατικός προκάτοχος του — ο Β. Σέελ. Άλλοι πάλι επιφανείς πολιτικοί διετέλεσαν μέλη εξτρεμιστικών οργανώσεων της αριστεράς. Πόσο βαραίνουν —και πρέπει να βαραίνουν— στην κρίση μας για ένα άτομο οι πολιτικές πεποιθήσεις που είχε πριν από σαράντα χρόνια;
    Σαράντα χρόνια είναι πολλά, θανατοποινίτες αμνηστεύονται και εξωμότες αποκαθίστανται σε διάστημα πιο σύντομο. Πρέπει να αναγνωρίζουμε στον άνθρωπο το δικαίωμα του λάθους και της αλλαγής. Αλλιώς θα είμαστε όλοι δέσμιοι της πρώτης δημόσια εκφρασμένης γνώμης μας, σ' όλη μας τη ζωή — πράγμα και απάνθρωπο και ανελεύθερο.
    (Ας διευκρινίσω: αυτό πιστεύω πως ισχύει για τις απόψεις — αλλά όχι για τις πράξεις. Και γι' αυτό είμαι εναντίον της παραγραφής των ναζιστικών εγκλημάτων, σε οποιαδήποτε προθεσμία).
    Φτάνει η αλλαγή να είναι πραγματική κι όχι καιροσκοπική. Όχι να γυρίζουμε κατά πού φυσάει ο άνεμος! (Έλεγαν για κάποιον παλιά. Αυτός είναι συνεπέστατος. Είναι πάντα κυβερνητικός!). Τότε μάλιστα η αλλαγή είναι πιο έντιμη, όταν τολμάει να γίνει κόντρα στον άνεμο.
    ……………………………………..
    Το θέμα πάντως δεν είναι ποιος ήταν ναζιστής το 1940 — αλλά ποιος είναι σήμερα. Το τι πίστευε κάποιος πριν από σαράντα χρόνια έχει ιστορική αλλά όχι πρακτική σημασία. Σε σαράντα χρόνια ο οργανισμός του ανθρώπου έχει αλλάξει ολοκληρωτικά (κάθε επτά χρονιά ανανεώνονται διαδοχικά όλα μας τα κύτταρα). Γιατί ο βιολογικά “άλλος” άνθρωπος θα πρέπει (οπωσδήποτε) να μείνει πνευματικά ίδιος; Ή να τιμωρείται έπ' άπειρον για μια λανθασμένη γνώμη;
    Ίσως θα έπρεπε να κατοχυρωθεί νομοθετικά το δικαίωμα της αλλαγής. Αλλιώς δεν υπάρχει ελπίδα για τη βελτίωση του ανθρώπου. Η σκέψη προχωρεί και προοδεύει με αναθεωρήσεις και διαψεύσεις. Το να σφάλλεις είναι ανθρώπινο. Το να αναγνωρίζεις το σφάλμα είναι θείο. θα ήταν απονέκρωση πνευματική αν έπρεπε να γίνουμε όλοι άκαμπτοι δογματικοί. Η τρομοκρατία της αναγκαστικής συνέπειας είναι μια μορφή πνευματικής δικτατορίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Βρε Λευτέρη έχεις αθροίσει πόσα σχόλια έχεις γράψει - και πόσες λέξεις; Κάνε και λίγο κράτει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. OFF-TOPIC

    ihadafarminafrica said...
    ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ( ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑς ΒΑΣΕΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΚΛΠ ) ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΜΠΟΥΡΔΑ ΤΟ ΟΛΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙKAΝΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ BLOGS.


    Δεν είναι τόσο θέμα ταχύτητας, όσο ποιότητας της επεξεργασίας. Η ανάλυση φυσικής γλώσσας αντιμετωπίζει σοβαρά (πιθανώς αξεπέραστα) προβλήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. ...Η κίτρινη Bild εντόπισε όμως τα δαχτυλικά του αποτυπώματα στα σχετικά αρχεία. Κάποιοι συνάδελφοί του στη 10η μεραρχία τεθωρακισμένων δεν τον θυμούνται σήμερα. Το θέμα προσφέρεται για μαζική κατανάλωση, γιατί όλοι δικαιούνται διά να ομιλούν. Δεν πρόκειται για μια αυστηρά λογοτεχνική αντιπαράθεση, αλλά για μια συλλογική ενοχή, ένα στίγμα, που βαραίνει τη συνείδηση της πλειοψηφίας των γερμανικών οικογενειών.

    «Οχι άλλες ομολογίες»

    «Παρακαλούμε όχι άλλες ομολογίες», εκλιπαρούν δύο 35άρηδες συνάδελφοι του Γκρας, η Εβα Μένασε και ο Μίχαελ Κουμπφμίλερ, με κοινή επιστολή τους στην εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung, καταφερόμενοι εναντίον της γεροντοκρατίας, της μονοπώλησης της γερμανικής ιντελιγκέντσιας από διανοούμενους άνω των 75. «Δεν υπάρχουν άλλα θέματα; Πού είναι οι φωνές για σύγχρονα θέματα πολιτικής και ηθικής; Είναι καιρός να απελευθερωθεί αυτή η χώρα από την ομφαλοσκόπηση και να στραφεί στον κόσμο.....


    ...Θα πρέπει λοιπόν να ήταν ιδιαίτερα τραυματικό το αίτημα του κυβερνώντος κόμματος στην Πολωνία(πρώην ανατολική Πρωσία), την περασμένη Δευτέρα, να του αφαιρεθεί ο τίτλος του επίτιμου δημότη της πόλης, με το επιχείρημα ότι το ατιμασμένο τέκνο του Gdańsk(Γερμανικά Danzig) δεν αξίζει πλέον τη διάκριση....


    ..Την περίοδο 1989-90 διακήρυξε με πάθος την αντίθεσή του στην επανένωση των δύο Γερμανιών, εκφράζοντας τον φόβο ότι η ενιαία Γερμανία αναπόφευκτα θα μετεξελιχθεί σε μιλιταριστικό κράτος-έθνος....

    Απο ενα καλο αρθρο της
    Της Ξενιας Κουναλακη
    "Γερμανία, πικρή μητέρα των ενοχών"
    που ταιριάζει με το e-mail του Θανάση Τριαρίδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Λυπάμαι για την αντιμετώπιση που είχε ο Τριαρίδης. Και δεν εννοώ την ειρωνία: εννοώ που κανείς δεν φαίνεται να εντοπίζει τις πλέον εύστοχες κουβέντες (ποιος έγραψε χθες - προχθές για «αυτοθαυμαζόμενους;). Ν.Δ., μήπως πρέπει να ξανασκεφτείτε τα περί ποιότητας σχολίων και σχολιαστών;
    (Η οπτική, πάντως, του ποστ είναι -για μένα- εύστοχη. Τα σχόλια, κατά συντριπτική πλειοψηφία, λυπηρά. Ας είναι...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. " Δεν διάβασαν πως ο Γκρας γύρεψε τα Βάφεν Ες Ες ακριβώς για να "ενηλικιωθεί" (για να ξεφύγει από τον ασφυκτικό πατρικό κλοιό); Δεν πέρασε απ' το μυαλό τους να το συνδέσουν με την άρνηση εκείνου του φανταστικού (;;;) τυμπανιστή να μεγαλώσει; "

    Περίεργες ηλικίες,
    περίεργες εποχές,
    περίεργες επιλογές.

    Κι ο δικός μας ο Συκουτρής είχε αρχικά ενθουσιαστεί από τον εθνικοσοσιαλισμό, όταν όμως πήγε στην Γερμανία και είδε από κοντά τι εστί nazism επέστρεψε στην Ελλάδα. Τελικά αυτοκτόνησε.

    Περίεργες ηλικίες,
    περίεργες εποχές,
    περίεργες επιλογές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Δεν καταλαβαίνω, (ο λόγος το λέει. Στην ουσία καταλαβαίνω πολύ καλά) γιατί κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
    Δεν ξέρουμε ότι ο Γερμανικός λαός είχε συνταχθεί στην συντριπτική του πλειοψηφία με τον Χίτλερ;

    Ο Γερμανικός στρατός πολέμησε με αυτοθυσία μέχρις εσχάτων, ώσπου καταλήφθησαν τα υπόγεια καταφύγια της Καγκελλαρίας.

    Οι Γερμανοί επιστήμονες και μηχανικοί εργάστηκαν με απαράμιλλη αφοσίωση με σκοπό να κερδίσουν τον πόλεμο.

    Τα αεριωθούμενα αεροπλάνα και η πυραυλική τεχνολογία, στην Ναζιστική Γερμανία έχουν την απαρχή τους, τόσο ώστε ο πρώτος ανταγωνισμός μεταξύ Σοβιετικής Ενώσεως και Αμερικής ήταν ποιός θα βρεί και θα αιχμαλωτίσει τους περισσότερους και καλύτερους Γερμανούς επιστήμονες ώστε να τους αξιοποιήσει στην ανάπτυξη της δικής του αεροδιαστημικής τεχνολογίας. Οπερ και εγένετο!

    Η εξομολόγηση του Günter Grass, έγινε στο κατάλληλο timing σαν «άσκηση ισοσθένειας».

    Δεν πιστεύω ότι η ιστορία αυτής της εποχής έχει γραφτεί ακόμα. Τώρα αρχίζει και γράφεται.
    Προχθές ενώθηκε η Γερμανία.

    Δεν υπήρξε καλύτερο εργαλείο στα χέρια του Καπιταλισμού και του Κουμμουνισμού από τον Γερμανικό λαό και την Γερμανική τεχνολογία. Με μιά βασική προϋπόθεση: Να μην έχει Γερμανική ηγεσία.

    Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι τώρα και με Γερμανική ηγεσία, ο Γερμανικός Λαός, θα γίνει βασικός μοχλός για την συνειδητοποίηση της Ευρώπης και την ανάπτυξη ενός Ευρωπαϊκού πατριωτισμού.

    Χωρίς αισθήματα ενοχής, που τόσο «βολεύουν» μερικούς.
    Ωρα να ακουστούν μερικές αλήθειες!

    Μία σημείωση. Τα Waffen SS δεν χρησιμοποιούντο σε αστυνομικά καθήκοντα, που θα ήταν το χειρότερο, αλλά σε στρατιωτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. @ Nikos Dimou said...
    Βρε Λευτέρη έχεις αθροίσει πόσα σχόλια έχεις γράψει - και πόσες λέξεις; Κάνε και λίγο κράτει...

    .........

    Εχει κρατήσει δυνάμεις από το προηγούμενο θέμα, που δεν έγγραψε σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Όταν ο Γκράς εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι ένας φανατικός αντιφιλελεύθερος, υπέρμαχος του ναζιστικού “Volksgemeinschaft”, προς τι η έκπληξη, ότι στα νιάτα του υπηρέτησε στα Waffen SS;
    Κανένας σύγχρονος εθνικοσοσιαλιστής, όπως Γκρας ή ο Ελύτης («το όνομά μας είναι η ψυχή μας») ή ο Θεοδωράκης («οι εβραίοι είναι στη ρίζα του κακού») δεν πρόκειται ή δεν επρόκειτο να παραδεχτεί, ότι οι ιδέες του μπορούν να έχουν οποιαδήποτε σχέση με το Ναζισμό. Τουναντίον επιχειρούν και δυστυχώς καταφέρνουν το αντίστροφο, δηλ. να συκοφαντούν κράτη όπως οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, που αποτελούν την πληρέστερη ως σήμερα ενσάρκωση του φιλελευθερισμού, ως ιδεολογικούς εκφραστές του ……Ναζισμού!!
    «Ο μέγας γέρων των Ευρωπαϊκών γραμμάτων», συνεπώς, με την δήθεν αποκάλυψή του, συνεχίζει το έργο του μιας ζωής, που είναι ο πόλεμος και η κατασυκοφάντηση με κάθε μέσο του φιλελευθερισμού.
    Και εσείς κ. Δήμου, ανεπαισθήτως, όπως τόσοι πολλοί, τσιμπάτε… και αναφωνείτε: «Μα είναι δυνατόν ο Γκρας …; Ήταν απλά μια νεανική επιπολαιότητα!!».
    Κι ο Γκρας χαίρεται και βαυκαλίζεται με τη δική σας επιπολαιότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Bourchas για άλλη μία φορά, εν ονόματι ενός (δήθεν) φιλελευθερισμού, γράφετε παραδοξότητες.

    Τι συνδέει τον Grass με τον Ελύτη και τον Θεοδωράκη. ΤΙΠΟΤΑ!

    Σιγά μην ήταν ο Ελύτης κομμουνιστής (όπως ο Θεοδωράκης) ή ο Grass σταλινικός (όπως ο Θεοδωράκης).

    Η μόνη δικαιολογία γι αυτά που λέτε είναι ότι παντελώς αγνοείτε τον βιο και την πολιτεία τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Υποκείμενο Δικαίου ευχαριστούμε για το πολύ ωραίο σχόλιο. Διαψεύσατε και το προηγηθέν του Mariosp.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. α/ Όποιος έχει πάει στο Βερολίνο κι έχει επισκεφτεί το εβραϊκό μουσείο, καθώς και την ιστορική παράθεση του β' παγκοσμίου πολέμου που υπάρχει στο Κοινοβούλιο, μένει έκθαμβος μπροστά στη θέληση του γερμανικού λαού να ξεκαθαρίσει τις εκκρεμότητές του με την πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας του, τη ναζιστική περίοδο.

    β/ Στη γενική αυτή θέληση νομίζω πως εντάσσεται και η - πάντως όψιμη - ομολογία του Γκρας. Μπράβο του που βρήκε το κουράγιο, λίγο πριν από το τέλος (μιας που είναι 78 ετών), να αμαυρώσει, ο ίδιος, την άσπιλη, μέχρι στιγμής, εικόνα του.

    γ/ Βέβαια η καθυστερημένη αυτή αποκάλυψη περιέχει, όπως και να το κάνουμε, κάποια απαξία, που όμως δεν αρκεί, με τίποτε, να αναιρέσει το θετικό της νόημα.

    δ/ Και, πάντως, είναι γελοίο να κρίνεται αρνητικά η γενναία αυτή συμπεριφορά από ανθρώπους οι οποίοι, όχι μόνο δεν έχουν ζητήσει συγγνώμη για τα φοβερά εγκλήματα που οι ίδιοι, καθώς και συμπατριώτες τους και ομοϊδεάτες τους διέπραξαν κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα (μικρασιατική καταστροφή, εμφύλιος, κυπριακό), αλλά επαίρονται κι όλας γι αυτά. Τι να πεις όμως, γενικότερα, για μια χώρα, στην οποία ο ιστορικός λόγος πνίγεται μπροστά στη ωμή προπαγάνδα, και επιστημονικός διάλογος δεν μπορεί να γίνει ακόμη και για τα αίτια του πελοποννησιακού πολέμου ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ο Grass ηθελημένα γκρέμισε το είδωλό του, μάλλον για να εξιλεωθεί σήμερα για αυτό που όσο περνούσαν τα χρόνια τον βάραινε περισσότερο.

    Ίσως το βάρος του να μην είναι τόσο ότι εντάχτηκε στα Waffen SS, αλλά ότι δεν πήγε ενάντια στο ναζισμό τότε, όπως π.χ. η συμπατριώτισσά του Sophie Scholl, την οποία και κρέμασαν.

    Όπως και νά'χει, ο Grass δεν θα βρει συγχώρεση (αν τη ζητά), αλλά ούτε και κατανόηση. Και έτσι πρέπει. Όσοι μπορούσαν να συγχωρήσουν έχουν σχεδόν όλοι πεθάνει. Και η κατανόηση εμπεριέχει αθώωση, που στην προκειμένη περίπτωση δεν θα πρέπει να του δοθεί. Όχι όταν γνωρίζουμε ότι υπήρχαν έστω και λίγοι σαν τη Scholl και τα μέλη της 'Weisse Rose' που αντιστάθηκαν.

    Γι'αυτό νομίζω ότι υπάρχει τέτοια κατακραυγη στη Γερμανία: όχι γιατί ο μεγάλος τους συγγραφέας αποδεικνύεται "ένοχος συμμετοχής", αλλά γιατί φοβούνται ότι στο πρόσωπο του μεγάλου Grass θα αθωωθεί η "ενοχή της συμμετοχής ή σιωπηλής αποδοχής".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Ναι, είναι αλήθεια. Το «Υποκείμενο δικαίου» χτύπησε κέντρο. Τον είχα στους βαρετούς, αλλά με διέψευσε. Τα υπόλοιπα παραμένουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Και για του λόγου το αληθές, η τελευταία παράγραφος θα έφθανε: «Έχω την εντύπωση ότι ο Grass δεν "κατουρήθηκε από τον φόβο του" μόνο επειδή είδε τους νεκρούς. Ίσως φοβήθηκε επειδή κατάλαβε ότι ζούσε στην θέση αυτών των άλλων αφελών νεαρών, σαν τον ίδιο, χωρίς νόημα. Όλη η ζωή του στην συνέχεια δείχνει την προσπάθεια να βρεθεί το νόημα αυτό. Σήμερα, αντικρύζει κατάματα την ντροπή που του προκαλεί η αδυναμία να βρεθεί το νόημα αυτό. Ας τον αφήσουμε ήσυχο - έχει τιμωρηθεί πολλές φορές, και για αυτά που έκανε, και για πράγματα που δεν έκανε ποτέ...»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί "κόπηκε" το κείμενό σας. Ειλικρινά αδυνατώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. so far said...
    Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί "κόπηκε" το κείμενό σας. Ειλικρινά αδυνατώ.

    Κι εγώ δεν το καταλαβαίνω. Και να ηταν μόνο αυτό.. Εδώ και χρόνια είμαι κομμένος ως συγγραφέας από σχεδόν όλες τις εφημερίδες - ούτε τα βιβλία μου δεν αναγγέλονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Το να επικρίνεται κάποιος για κάτι που συνέβη στην εφηβεία του, το θεωρό τουλάχιστον υπερβολικό. (Κι ο Μιτεράν κατά την εφηβεία του ήταν σε ναζιστική οργάνωση.)

    Είναι σε θέση ένα παιδάκι 15, 16 και 17 χρονών να κρίνει και να στοχάζεται; Αν, ναι, γιατί τότε τα δικαστήρια αντιμετωπίζουν με επιείκεια τους ανήλικους παραβάτες του νόμου;

    Δεν υπάρχει στοιχειωδώς εχέφρων άνθρωπος στον πλανήτη που να αγνοεί οτι η εφηβεία - τόσο η πρώιμη (ανάμεσα στα 13 και 14)όσο και η όμιψη (17 και 18) - συνοδεύεται από κοσμογονικές ψυχωσωματικές αναστατώσεις μέσα από τις οποίες αναγεννάται ένα "άλλος" άνθρωπος, ο οποίος όμως κατά το μεσοστάδιο αυτό παραμένει κατά κανόνα ακαταστάλακτος, εύπιστος δηλαδή... έφηβος.

    Κάπου εκεί τα βρίσκουν μπαστούνια αρκετοί γονείς με τα παιδιά τους και αναφωνούν απελπισμένοι: "Δεν σε αναγνωρίζω! Εσύ ήσουνα καλό παιδί! Πώς κατάντησες έτσι!".

    Αυτή η ευαίσθητη ηλικία "πειραματίζεται" με χίλιες δυο απαγορεύσεις: από ναρκωτικά και επικίνδυνα σπορς μέχρι αλλοπρόσαλλες θεωρίες και φανατισμούς.

    Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, ένα έχω να πω: ότι αν συλλάβω τον εαυτό μου να προσπαθεί να μειώσει τον διανοούμενο G. G., γιατί κατά την εφηβεία του το και το, θα το θεωρήσω πολύ φτηνό εκ μέρους μου.

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Κύριε Δήμου, νομίζω ότι ήμουν αρκούντως σαφής στο σχόλιό μου.
    Δυστυχώς (ένα), πρέπει να δουλέψω να βγάλω και το μεροκάματό μου.
    Δυστυχώς (δύο), όσα δεν φθάνει η αλεπού στην περίπτωσή σας τα βαφτίζει παραδοξότητες.
    Ελπίζω τουλάχιστον να συνεχίσετε να μου επιτρέπετε, να γράφω που και που καμμία παραδοξότητα.. Αλλιώς ευχαρίστως να σας αδειάσω την γωνιά. Άλλωστε κυρίως με ενδιαφέρει η γνώμη του ακροατηρίου του Blog και όχι η δική σας, δεδομένου ότι λίγο ως πολύ γνωρίζω τις απόψεις σας σε θέματα που με ενδιαφέρουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Διεκρίνιση και μια συγγνώμη
    -----------------------------


    Έγραψα στο προηγούμενο σχόλιό μου:



    "Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, ένα έχω να πω: ότι αν συλλάβω τον εαυτό μου να προσπαθεί να μειώσει τον διανοούμενο G. G., γιατί κατά την εφηβεία του το και το, θα το θεωρήσω πολύ φτηνό εκ μέρους μου."




    Επιτρέψτε μου να το υπογραμμίσω ξανά:

    Κρίνω υποθετικά την αφεντιά μου και όχι (έμμεσα) άλλους συνομιλητές των οποίων τις θέσεις σέβομαι απολύτως. (Αυτό που λέω εδώ για μένα, ποτέ δεν θα μπορούσα να το πω για κανέναν!)

    Συγγνώμη και παλι. Κι ακόμα δεν λύθηκε η παρεξήγηση (αναφέρομαι σε ιμέιλ που έλαβα) μετά χαράς θα σβήσω και τα δυο σχολιά μου και θα νιώσω και πολύ καλύτερα.

    Αλλωστε το κείμενο (ποστ) του ΝικόΔημου είναι Τέλειο.

    ΜΕ αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Αυτές τις δύο τελευταίες μέρες ο blogger.com είναι απαράδεκτος και η moderation πραγματικό μαρτύριο. Πότε πέφτει, πότε δεν εμφανίζεται καθόλου - και τώρα, εδώ και ένα τέταρτο δεν ανταποκρίνεται πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Παράγραφε να μην σβήσεις τίποτα - υπήρξες σαφής. Οι υπερευαισθησίες ορισμένων που νομίζουν ότι όλοι ασχολούνται μαζί τους δεν μας αφορούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Bourchas δεν είναι πολύ ευγενικό να λέτε πως δεν σας ενδιαφέρει η γνώμη μου αλλά μόνο το ακροατήριο που σας προσφέρω.

    Αλλά συνεχίστε να παίζετε στον κήπο της αλεπούς (που δεν φτάνει τα υψηλά διανοήματά σας). Μπορεί κάποιος να σας προσέξει και να σας καταλάβει, πηδώντας πιο ψηλα. (Όχι, ο Κρητικάκης δεν σας κατάλαβε...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Με την εξαίρεση της υποψίας διαφήμισης της αυτοβιογραφίας του (τί βερμπαλισμός!!!), νομίζω ότι είναι άδικο να κατηγορούμε τον Günter Graß.
    1) Όταν κατετάγη δεν ήταν παρά 17 χρονών, έφηβος δηλαδή. Εκ των υστέρων τον αντιμετωπίζουμε λες και τότε ήταν ώριμος.
    2) Πρέπει να αναλογισθούμε με τί mentalité κατετάγη: πιστεύοντας στην ιμπεριαλιστική ιδεολογία της ναζιστικής Γερμανίας; Εάν ναι, τότε η πράξη του είναι καταδικαστέα, αλλά συγχωρείται λόγω ανωριμότητας. Ως πατριώτης Γερμανός, που έβλεπε τους αντιπάλους της Γερμανίας να εισβάλουν στο έδαφος της τελευταίας;Εάν η καταδίκη προέρχεται από ανθρώπους, που θεωρούν ότι η προσκόλληση στο έθνος μάλλον έφερε δεινά να την δούμε και να προβληματισθούμε. Εάν, όμως,προέρχεται από ανθρώπους, που έχουν πίστη σε αυτές τις συλλογικότητες, η αξία της καταδίκης μειώνεται κατά πολύ. Δικαιώμα στον πατριωτισμό δεν έχουν μόνο οι Έλληνες, αλλά και οι Γερμανοί, οι Τούρκοι κλπ.
    3) Είχε γνώση για το τί έκανε η μιλιταριστική μηχανή της Γερμανίας; Εάν οι μόνες του πηγές πληροφόρησης ήταν η επίσημη προπαγάνδα, δεν νομίζω να είχε και συνείδηση του τί γινόταν.
    Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προβληματισθούμε όλοι οι άλλοι, για την στάση μας. Δεν θα είχε δημιουργηθεί καμμία δημοσιότητα, εάν η πορεία ήταν αντίστροφη( δηλ ένα "ανήθικο" υποκείμενο, που "μετανοεί"). Αντιθέτως, ψάχνουμε πάντα ένα στραβοπάτημα για να βγάλουμε την χολή μας και να βαυκαλίσουμε τους εαυτούς μας, ότι είμαστε τέλοιοι ηθικά άμεμπτοι κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Aπ' τον ουρανό την περιμέναμε τη βροχή,
    απ' την aphrodite μας ήρθε.

    Harry, η ευχή σου πραγματοποιήθηκε,
    βροχή πέφτουν τα αφροσέντονα στο προηγούμενο post!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. ντροπαλές μικρές ατάκες said:

    "νομίζω ότι είναι άδικο να κατηγορούμε τον Günter Graß.
    1) Όταν κατετάγη δεν ήταν παρά 17 χρονών, έφηβος δηλαδή. Εκ των υστέρων τον αντιμετωπίζουμε λες και τότε ήταν ώριμος."

    Μα δεν χρειάζεται να τον κατηγορεί κανείς, το κάνει ο ίδιος:
    "Ακόμη και εάν σε κάποιες περιπτώσεις μπορώ να δικαιολογήσω κάποια γεγονότα, η αλήθεια είναι ότι έγινα συνεργός. Η ενοχή μένει πάντα μέσα μου και έχω πια συνειδητοποιήσει ότι αυτή την ενοχή θα την κουβαλάω μέχρι το τέλος της ζωής μου..." (Ελευεροτυπία, 27/8/06)

    Όταν ο ίδιος δεν δικαιολογεί τον εαυτό του, γιατί θα πρέπει να τον δικαιολογήσουν οι υπόλοιποι;

    Ούτε ένα βάρος δεν μπορεί να ξεφορτωθεί κανείς :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Πρέπει να εξηγήσουμε γιατί ο γραπτός λόγος χρησιμοποιείται από τα καθιζήματα περισσότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Η μόνη επαφή μου με το έργο του Γκρας είναι από την εξαιρετική ταινία του Σλέντορφ Το Ταμπούρλο. Η ομολογία του Γκρας μου επιβεβαίωσε την υποψία ότι το έργο ήταν αυτοβιογραφικό - αν και στον πρόσωπο του μικρό Όσκαρ, εκτός από τον ίδιο το Γκρας, μάλλον προσωποποιείται ολόκληρος ο γερμανικός λαός. Η τραγικότητα της αποκάλυψη του Γκρας όχι μόνο δεν ακυρώνει αλλά αντίθετα ισχυροποιεί τη λειτουργία του ως συνείδηση της Γερμανίας: δεν μπορείς να σωθείς αν δεν αμαρτήσεις.

    Μέσα στ' άλλα δείτε τι έγινε στην Οκλαχόμα σχετικά με την ταινία του Σλέντορφ (για να μην ξεχνάμε ότι εκτός από τους Ισλαμιστές υπάρχουν κι οι Χριστιανοί φονταμενταλιστές). Φαντάζομαι τι θα γίνει μετά την αποκάλυψη του Γκρας...

    @lefteris kritikakis:
    Προς ενημέρωσή σας, η σ. Βασιλεία Παπαρήγα, μοναχοκόρη της σ. Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. δεν φοιτεί στο Αμερικάνικο Deree College. Πωλεί την εργατική της δύναμη ως ταπεινή λογίστρια σε εταιρεία αστών εργοδοτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Το να κρίνεται κάποιος άνθρωπος της τέχνης για τον τρόπο ζωής του ή για μια ατυχή επιλογή του ,μου φαίνεται επιεικώς απαράδεκτο,απίστευτα συντηρητικό και στενόμυαλο. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να κάνουν λάθη και ατυχείς επιλογές. Το αν μετανιώνουν είναι δικό τους θέμα και εμένα δεν με ενδιαφέρει και πολύ. Με ενδιαφέρει να υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο την τέχνη τους και να χαρίζουν συγκινήσεις. Αναφορικά με τον Γκρας, όλοι φαίνεται ότι έπαθαν σοκ όταν έμαθαν ότι υπηρέτησε στον ναζιστικό στρατό ή δεν ξέρω και εγώ που αλλού, και πολλοί τον κατηγόρησαν για αυτή του την επιλογή.Το να προσπαθήσουμε όμως να ερμηνεύσουμε κάτι που συνέβη στο παρελθόν με βάση τα δεδομένα του παρόντος αποτελεί μια αναχρονιστική παγίδα,που μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένα και αστεία συμπεράσματα. Ο εθνικοσοσιαλισμός τότε ήταν μια ιδεολογία που είχε λαϊκά ερείσματα και δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση σε κανέναν η απόφασή του να καταταγεί. Και τώρα που το μάθαμε θα πάψει να είναι καλός λογοτέχνης και θα σταματήσουμε να διαβάζουμε τα βιβλία του;Επηρεάστηκε η κρίση μας απέναντι στον Γκρας; Αν επηρεάστηκε μάλλον είμαστε στενόμυαλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Sygharhthria gia to exoho sholio sas!

    Exakolouthei omws na mh mou aresei to gegonos oti spatalate toso hrono me to blog sas.Mono ton narkissismo sas entharrynei.... kai mhn ehete aytapates oti etsi ekdikeiste ekeino to magiko heri pou sas ekopse apo to endypo.

    Aporw pws me tosh spatalh grafete toso wraia. Alla etsi ki alliws to talento pote den eihe shesh me ola ayta.

    Afou ehete toso elefthero hrono giati de gineste melos mias omadas ethelontwn? Na dinete faghto se astegous gia paradeigma.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Και γιατί ο Δημοσθένης Λιακόπουλος γράφει βιβλία και ποιοι θα τα διαβάσουν. Οι όσοι διάβασαν και το βιβλίο πολυταξιδεμένου διευθυντή κεντροαριστερής φυλλάδας. Όλα τα σούργελα ταξιδεύουν ρε πούστη μου και μεταβαίνουν και αποβιβάζονται και φτάνοντας στους αερολιμένες τους αποκαλύπτεται η ζωή με τα νοήματα της και τα ξέρουν όλα από στήθους από ύψους εξ' απροόπτου αδελφέ. Και ποιος είναι αυτός που νιώθει ασφάλεια γράφοντας κι εκτοξεύοντας και το γιατί νιώθει προστατευμένος ένας χυδαίος μέσα στο γραπτό λόγο και τι είναι αυτό που του δίνει τη βεβαιότητα στην αυτοπεποίθηση ότι συνδέεται με την αλήθεια όταν γράφοντας προτιμά να αποφεύγει τις εκφράσεις στο πρόσωπο αυτού που θα διαβάσει. Αυτή η χυδαιότητα να θεωρείται αλήθεια και ορθολογική σκέψη αυτή η πλήρης περιφρόνηση και το μίσος για ανθρώπους. Αυτός ο μεταφυσικός τρόπος προσέγγισης των γραμμένων και της πραγματικότητας. Κι αυτοί που μιλάνε γι' αυτά που δεν τους ενδιαφέρουν αυτοί που μπορούνε και έτσι και αλλιώς. Αυτοί με τις επιλογές και τις κατηγοριοποιήσεις χωρίς ζωτικό κριτήριο. Και η Ποίηση της νύχτας και του Αυγούστου που είναι 99% ψυχανάλυση όχι όμως των φαντασμάτων και 0% αγάπη. Λάμπει μέσα σου εκείνο που αγνοείς όμως εσύ γυαλίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Καλημέρα!

    @Πάντα σκεπτικιστής. Μπορεί ο Harry να είναι υπερβολικός στις εκφρασεις του αλλά έχει μία τεκμηριωμένη άποψη για τον εθνικισμό των Ελλήνων, την οποία έχουμε συζητησει παλιότερα σε αυτό το μπλογκ.

    @prosperos: ωστε θεωρείτε ναρκισσισμό την ενασχόλησή μου με το μπλογκ; Αλλά αν έτσι γράφω - όπως λέτε - ωραία κείμενα, τι σας πειράζει;

    Η απάντησή μου στο "αόρατο χέρι" έχει δοθεί προ πολλού. Είναι το έργο μου.

    Όσο για φαγητό στους αστέγους - μοιράζω αρκετό κάθε μέρα, εδώ, σε όσους το χρειάζονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. ...«Εκείνη την εποχή έβλεπα τα SS
    περισσότερο ως μια ειδική μονάδα, που την καλούσαν στις δύσκολες περιπτώσεις για να βγάλει το φίδι από την τρύπα, όπως όταν έπρεπε να ανακαταληφθεί το Karchow. Το διπλό Ες στο πέτο της στολής δεν μου ήταν απεχθές. Ο νεαρός που ήμουν τότε και που βιαζόταν να γίνει άνδρας έβλεπε μόνο τη γοητεία των όπλων. Ελεγα τότε στον εαυτό μου, εάν όχι στα υποβρύχια, από τα οποία δεν ήρθε ποτέ απάντηση στην αίτησή μου, τότε σε μια μονάδα τεθωρακισμένων. Τότε στην υπηρεσία κατάταξης έμαθα για μια νέα μονάδα τεθωρακισμένων που συγκροτούσαν εκείνο τον καιρό και είχε την ονομασία "Georg von Frundsberg.". Το όνομα αυτό μου ήταν γνωστό από τα βιβλία της ιστορίας, από την εποχή της αγροτικής εξέγερσης: ο ηγέτης της Ομοσπονδίας των Σβάμπεν(Schwäbischen Bundes)(Swabian League). Ενας άνδρας που αγωνίστηκε για την ελευθερία. Και κάτι άλλο. Στα Βάφεν Ες Ες επικρατούσε ένα "ευρωπαϊκό πνεύμα". Στις μεραρχίες τους πολεμούσαν δίπλα δίπλα εθελοντές Γάλλοι, Βαλλόνοι, Φλαμανδοί, Ολλανδοί, πολλοί Νορβηγοί και Δανοί, ακόμη και από την ουδέτερη Σουηδία υπήρχαν εθελοντές στο Ανατολικό Μέτωπο. Διεξήγαμε, όπως μας έλεγαν τότε, έναν πόλεμο αμυντικό, που στόχο του είχε να "σώσει τη Δύση από τις ορδές των μπολσεβίκων". Φτάνουν όμως τα πολλά λόγια. Γεγονός είναι ότι επί χρόνια δεν ήθελα να παραδεχθώ τη λέξη με τα δυο Ες».




    «Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης έκρυβα το γεγονός ότι με ενδιέφερε πολύ η τέχνη και ότι είχα σκοπό μου να σπουδάσω Ιστορία της Τέχνης. Στη μονάδα εκπαίδευσης για νέους άνδρες μάς έλεγαν ότι μας προορίζουν ως μια νέα γενιά εθνικά και φυλετικά συνειδητοποιημένων, οι οποίοι στο μέλλον θα είχαν ως έργο τους να ασχοληθούν με την οικονομία αλλά και με την ανοικοδόμηση της χώρας μετά τον πόλεμο, ως ένα είδος πρωτοπόρων. (...) Τότε με ρώτησαν ποιες είναι οι μέχρι τώρα γνώσεις μου. Εγώ μιλούσα ακατάπαυστα για την αυτοπροσωπογραφία του Dürer, για το Ιερό του Isenheimer και τα "Θαύματα του Αγίου Μάρκου" του Tintoretto. Ο αξιωματικός, που έμοιαζε με καλό θείο, με άκουγε κουνώντας αδιάφορα το κεφάλι του και με χαιρέτησε λέγοντάς μου να φύγω. Ηταν προφανές πως δεν θα με περιελάμβαναν σε αυτές τις ομάδες των "πρωτοπόρων" που θα έκτιζαν ξανά τη χώρα μετά την "τελική νίκη"»....

    Τελικά, όπως περιγράφει ο Γκρας, χαμένος μόνος του επί μέρες σ' ένα δάσος, τρέμοντας από το φόβο του, βρήκε έναν μεγαλύτερό του στρατιώτη. Αυτός, όπως λέει ο ίδιος, του έδωσε τη συμβουλή που του έσωσε τη ζωή: «Πέτα τη στολή και παραδώσου, είσαι πολύ μικρός ακόμη...»

    «Η ενοχή θα είναι πάντα μέσα μου»
    Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Λίγα συμπληρωματικά:

    1. Περί του δικαιώματος στην κριτική
    Η κριτική διαδικασία είναι αυτόματη στον κάθε άνθρωπο όπως η αναπνοή.

    2. Περί δικαιολόγησης.
    Σίγουρα με το χάρισμα του λόγου μπορούμε να δικαιολογήσουμε και τα αδικαιολόγητα. Υπάρχει όμως κάποιο όριο;

    Θυμήθηκα και μια παλιά δικαστική ιστορία:
    Κάποτε δικαζόταν ένας serial killer που είχε σκοτώσει 25 ανθρώπους. Μετά από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και των συγγενών των θυμάτων ο δικαστής κάλεσε τους ενόρκους να αποσυρθούν για την ετυμηγορία κι ο κατηγορούμενος σηκώθηκε και είπε «κι εγώ δεν θα απολογηθώ;»…

    (Όχι δεν λέω να ξαναγυρίσουμε στον μεσαίωνα ;) και ξέρω βέβαια ότι από την εποχή του διαφωτισμού και μετά, το δικαίωμα απολογίας του κατηγορουμένου είναι ένα από τα πιο σημαντικά ανθρώπινα δικαιώματα…
    Αυτό που εννοώ είναι πως η εθελοντική κατάταξη στα WAFFEN SS δεν είναι καθόλου ασήμαντο…)

    3. Περί νεανικών αμαρτημάτων
    Το πρόβλημα δεν είναι (μόνο) η νεανική κατάταξη του Gunter Grass στα SS, αλλά και η, επί 60 χρόνια απόκρυψή της – κατ’ εξακολούθηση, καθ’ έξιν όπως λένε οι νομικοί- και έχοντας αποκομίσει όχι και λίγα οφέλη, κριτικάροντας τόοοοσα χρόνια την σχέση της Γερμανίας με το ναζιστικό παρελθόν της, «εκ του ασφαλούς».

    Παρεμπιπτόντως θεωρείτο και ο πιο σημαντικός (SIC) Γερμανός διανοούμενος (Απρίλιος 2006 “Cicero” magazine)

    Κι ένα αναπάντητο ερώτημα:
    Αν δεν "ομολογούσε" φέτος αλλά το μαθαίναμε το 2007, θα υπήρχε κάποια διαφορά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Οντολογικά με πείθει ο ΝΔ: «παραδίδει τον κόκκο της άμμου που γέννησε το μαργαριτάρι» και «ο συγγραφέας γίνεται και τραγικός ήρωας, που κουβαλάει μέσα του μία Ερινύα».

    Με βάση τις ιστορικές διασαφηνίσεις, με πείθει και ο oldskipper: «Τα Waffen-SS ηταν η επιλεκτη ομαδα των SS (και αυτα προεραιτικα), επιφορτισμενα με τις βρωμικες δουλειες. (...)την στιγμη που ο 18χρονος Gunter Grass κατατασσονταν εθελοντης στα Waffen-SS ηξερε και ηθελε να σκοτωσει εχθρους, και μαλιστα σε ειδικες αποστολες.» Η διευκρίνιση του ΝΔ (ο Grass κατατάχτηκε όταν τα Waffen-SS έπαιρναν τους πάντες) ελαφρώνει κάπως το επιχείρημα.

    Πέρα από το ότι και οι δύο μπορούν να έχουν δίκιο, θα πω κάτι προσωπικό μου: πήγα στρατό στα 33 μου. Ήδη με σπουδές πίσω μου, ήδη με ζωή στο εξωτερικό, τα στρατιωτικά ιδεώδη δεν με άγγιζαν στο ελάχιστο. Όμως… όταν κάναμε πρόβα για την παρέλαση της ορκωμοσίας ένιωθα μια παράξενη ηδονή από τον συντονισμό. Μια ηδονή παρόλη την ηλικία, την προσωπική μου ιστορία και τα πιστεύω μου. Αυτό με ενοχλούσε συνειδητά – αλλά δεν πήγαζε από τη συνείδηση. Όσο μπορούσα το ανέλυσα και κατέληξα στο ότι μου δημιουργούσε ενδόμυχη χαρά το να ανήκω σε μια ομάδα που συνεννοείται μεταξύ της, που ξέρει καλά τι κάνει και δεν υπάρχουν παραφωνίες στο ελάχιστο. Τη γοητεία της συντονισμένης μάζας που ποτέ δεν μπόρεσα να ζήσω στο ποδόσφαιρο, για παράδειγμα, την έζησα στο στρατό. Και σκέφτομαι: πόσο μάλλον ένας δεαοκτάρης, σε μια στρατοκρατούμενη κοινωνία!

    Πίσω λοιπόν στο συγγραφέα: «Μόνο οι χαζοί δεν αναθεωρούν», λέγαμε πολλές φορές εδώ στο blog. Θα μου πείτε, υπάρχουν όρια στο τι αναθεωρείς - άλλο ένας απολογητής της εκκλησίας ή ένας ακαδημαϊκός, κι άλλο ένας serial killer.

    Όρια υπάρχουν στο τι μπορούμε να συγχωρήσουμε (λόγω συνήθειας, συμβάσεων, λογικής, κτλ.). Αλλά η εσωτερική αλλαγή ενός ανθρώπου και κατά συνέπεια, η μεταμέλειά του δεν καθορίζονται από όρια, λογική και κοινωνικές συμβάσεις. Θα πρέπει αν το δούμε (δηλ. να το μαντέψουμε, να το ψηλαφίσουμε) εσωτερικά.

    Ενοχλητικός κόκκος στο μαργαριτάρι της μεταμέλειας του Grass, η πληροφορία ότι η δράση του θα γινόταν γνωστή. Μπορούμε να φιλοσοφούμε πάνω στο θέμα της ‘αυτοψυχανάλυσης’ που κατέληξε μαγιά για τη συλλογική ψυχανάλυση. Αυτή η φιλοσόφιση (για τραγικότητα, προσωπική ερινύα), είναι από μόνη της, κέρδος. Η υποψία θα υπάρχει (δεν θεωρώ σοβαρές τα υπονοούμενα για αύξηση πωλήσεων: ‘το χρήμα εμίσησαν πολλοί, τη δόξα όμως κανένας’. Αν υπάρχει υστεροβουλία, είναι πιο πιθανό να αφορά την υστεροφημία).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Και ο ποιητής είπε:

    "Ακροβατώ πάνω σ' ένα τεντωμένο σκοινί από λέξεις και πεποιθήσεις"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Η πλύση εγκεφάλου στα δικτατορικά καθεστώτα οδηγεί κατά κανόνα τους νέους ανθρώπους και τους μεσαίας αντιλήψεως ενήλικες στον αγοραίο εθνοπατριωτισμό και σε εξάρσεις θρησκοληψίας...

    Των αναλογιών τηρουμένων, αναφέρω ότι στα πρώτα 2-3 χρόνια της χούντας μετέβαιναν φοιτητές του ΕΜΠ μαζικά και σε παράταξη από τα κτήρια στην Πατησίων στο γήπεδο της Λεωφ. Αλεξλανδρας για να χειροκροτήσουν τον Παναθηναϊκό σε αγώνα κατά ξένης ομάδας και να ζήσουν το "νέο ελληνικό θαύμα", την "ανάταση του έθνους" και να βοηθήσουν με τις ιαχές τους την Παναγία, η οποία έτσι κι αλλιώς υποστήριζε την ελληνική ομάδα...

    Ο Γκρας έζησε όλη την παιδική ζωή του υπό τον καταιγισμό της ναζιστικής προπαγάνδας και δεν είναι πρωτοφανές να ήθελε στα χρόνια της εφηβείας να δείξει κι αυτός τον ανδρισμό του. Αυτό που με ενοχλεί σήμερα είναι ότι ήταν πολύ δηκτικός για όσους προσχώρησαν στο ναζιστικό κόμμα, είτε από πεποίθηση είτε από καιροσκοπισμό.

    Ήμουν παρών σε πανεπιστημιακό αμφιθέατρο, όταν εξαπέλυε ο Γκρας μύδρους κατά του τότε Γερμανού καγκελάριου Κίζινγκερ, ο οποίος είχε ενταχθεί στα πρώτα επαγγελματικά χρόνια του στο ναζιστικό κόμμα - "weder aus Ueberzeugung, noch aus Opportunismus", όπως προαπσθούσε να ωραιοποιήσει τα πράγματα ο Κίζινγκερ. Και ο Γκρας ρωτούσε με ηδονή και βέβαιος για την (μη) απάντηση: "Warum dann Herr Kiesinger?", γιατί λοιπόν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Τα περισσότερα που με εκφράζουν ειπώθηκαν – αρχής γενομένης από το ποστ:

    «Οι επιπόλαιοι λένε: «θα έπρεπε να το έχει ομολογήσει νωρίτερα». Ίσως τότε να είχαμε κερδίσει μία ομολογία – αλλά θα είχαμε χάσει ένα έργο. Τώρα που το έργο ολοκληρώθηκε, ο συγγραφέας παραδίδει και τον κόκκο της άμμου που γέννησε το μαργαριτάρι»

    Αυτό νομίζω συνοψίζει την αποκάλυψή του.

    Απο κει και πέρα, και πάλι καλύφθηκα σε μεγάλο βαθμό από τα σχόλια, για τις πολλές πτυχές του timing και του motivation της αποκάλυψης.. Οπότε δεν έχω παρά να επικροτήσω το ότι είναι πολύ δύσκολο να κρίνουμε τώρα, με τα μυαλά της εποχής μας, που έχουμε δει γεγονότα και γεγονότα κι εκτιθέμεθα καθημερινά σε πληθώρα εικόνων, ιδεών & ιδεολογιών, τις πράξεις ανθρώπων εκείνης της εποχής.

    Ειδικά στη συγκεκριμένη χώρα, τη συγκεκριμένη –φορτισμένη από όλες τις απόψεις- χρονική περίοδο. Οι άνθρωποι που κατετάγησαν μαζί του θα είχαν άποψη για την καταταγή του Grass στα Waffen SS. Εμείς είμαστε πολύ μακρυά.

    Ομως θα ήθελα να σταθώ και στη συγκλονιστική μαρτυρία ανθρώπου που επέζησε του ολοκαυτώματος. Συνοψιζόταν στο «έζησα εγώ κι όχι οι άλλοι – γλυκειά ή ζωή, αλλά η ενοχή... Ενοχή χωρίς να φταις...» (μου είχε μείνει από σχετικό ντοκυμαντέρ που δεν έχω τα στοιχεία του αυτή τη στιγμή).

    Ετσι και ο Grass, έζησε εκείνος κι όχι οι άλλοι. Είναι γλυκειά η ζωή, αλλά η ενοχή, ειδικά αν είσαι από τη μεριά του πολέμου... Μια ζωή λοιπόν ο Grass έκανε αυτά τα οποία πίστευε και στα οποία ήταν καλός, κι ίσως αν δεν έκανε την κατάταξη να μην είχε την ευκαιρία να ζήσει στο πετσί του την πολεμική μηχανή και ό,τι αυτή σήμαινε. Εδειξε ότι δεν ήταν φτιαγμένος γι αυτό στο οποίο ετάχθη νέος, και το πολέμησε. Κι ας μην το ήξερε κανείς το τι ήταν πριν - αδιάφορο.

    Από τον εαυτό σου δεν ξεφεύγεις... Κι αν δεις το αγρίμι που έχουμε όλοι μας (κάπου λουφαγμένο στην καλύτερη), τρομάζεις. Εάν κιόλας αυτό έχει γίνει σε συγκεκριμένα πλαίσια δλδ σε εξαιρετικά οργανωμένο σύστημα, κι όχι ένα τυχαίο μπουλούκι, τρομάζεις διπλά. Οπότε έτσι και κλωτσήσει ο άνθρωπος μέσα σου, αν αξίζεις την ύπαρξή σου στον πλανήτη, κάνεις το αδύνατον: την 180 μοιρών στροφή, και για να μην κόψεις τη φόρα σου, επικεντρώνεσαι σ’αυτό, υποφέρωντας σιωπηλά για το μυστικό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Μέχρι που κάποια στιγμή προφανώς καταλαβαίνεις ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου είναι πίσω σου. Οπότε δεν είναι πια τραγικό το να ομολογήσεις το μυστικό – και να σου πάρουν το Νόμπελ, και να σε δικάσουν & καταδικάσουν πλέον για ο,τιδήποτε, τι σημασία έχει πραγματικά?

    Είναι η τελευταία κίνηση που μπορείς να κάνεις για να εξιλεωθείς στον εαυτό σου και στο σύστημα ηθικών αξιών που έχτισες και διέδωσες με τόση ζέση. Οι άλλοι είναι μάλλον το τελευταίο που σε απασχολεί.

    Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι στα 79 σου –έχοντας τέτοια πορεία-νοιάζεσαι περισσότερο για την υστεροφημία σου από το να βαδίσεις καθαρός προς ό,τι σωματικό μπορεί να σε βγάλει εκτός μάχης, να μην μπορείς να εξηγήσεις μετά ο ίδιος το τι και πως... Να αφήσεις το ό,τι έχεις κάνει, βορά σε άλλους, κακόπιστους και μη.

    Κι αν βλέπεις ότι αυξάνονται οι πιθανότητες να βγει στον αέρα χωρίς τον έλεγχό σου, ε, μια ώρα αρχύτερα, το βγάζεις εσύ. Κι αναλαμβάνεις την ευθύνη.

    Θέλει αρετή και τόλμη όχι μόνον αυτή η ελευθερία, αυτή της ζωής. Θέλει αρετή και τόλμη κι η ελευθερία του επιλόγου σου. Να μπορέσεις να τον γράψεις πέρα και πάνω από μυστικά και μικοπρέπειες, πάθη και λάθη...

    Τον ακούμε, προσπαθούμε να τον κατανοήσουμε, κάνουμε μερικές σημειώσεις στο μυαλό μας, τον αφήνουμε ήσυχο. Δεν μπορεί να σηκώσει περισσότερο βάρος από όσο του αναλογεί για την πράξη του.

    Οσο ζει το πληρώνει.
    Γραμμάτια μέχρι τον Αγιο Πέτρο.

    Δεν έχει νόημα πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Κι όσο για το:

    "Ήταν η «αόρατη χειρ» που εξαφανίζει το όνομά μου από πολλά έντυπα."

    Γάτε μου, coming from them, it's a compliment!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗΔΕΙΑ.

    ΞΕΠΑΣΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ ΜΕ ΕΛΑΦΡΑ ΠΗΔΗΜΑΤΑΚΙΑ. ΚΥΡΙΑ!!!

    ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΗΘΙΚΗΣ.

    ΥΓ:

    ΟΙ ΚΑΤ' ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ;

    ΤΟ ΟΛΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΩΣ ΣΑΝ ΤΙΣ ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ. ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟ ΕΤΕΡΟ ΗΜΙΣΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Yannis H said...
    Ενοχλητικός κόκκος στο μαργαριτάρι της μεταμέλειας του Grass,


    Εννοείτε ότι τον έπιασαν οι τύψεις μόλις στα εβδομηνταοκτώ του;

    η πληροφορία ότι η δράση του θα γινόταν γνωστή.

    Ποια δράση; Ότι κρύφτηκε κάτω απ' το άρμα μάχης; Δράση είναι αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Πολύ συζήτηση και ενδιαφέρουσα. Ωστόσο, είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα κατά την ταπεινή μου άποψη:1. Για την "ομολογία" του Grass, είναι ο μόνςο αρμόδιος να μιλήσει γιατί αυτό αφορά στην προσωπική του ζωή και ως γνωστό το έργο είνα ανεξάρτητο απο τον δημιουργό από την ώρα που φεύγει απο τα χέρια του, 2. Η ζωή μας κύκλους κάνει και 3. Θα υπάρχει κάτι "σκοτεινότερο" που έχει κομένο τον κ. Δήμου απο την αρθρογραφία και ο μόνος αρμόδιος να μας το πεί είναι ο ίδιος...Γιατί αλήθεια κε Δήμου πιστεύετε ότι σαν έχουν κόψει; Προκαλείτε; Έχετε περάσει στο περιθώριο; Δεν κάνετε κάποιων τα χατήρια; Πες τε το και σ' εμάς, αν θέλετε, παρακαλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Συνεχίζοντας αυτό που γράφει παραπάνω η salome, έχω κι εγώ την ίδια απορία:
    Νίκο, το έχεις πει πολλές φορές ότι δεν έχεις την προβολή που σου αρμόζει από τα media (κυρίως από τους κριτικούς). Γιατί κατά τη γνώμη σου γίνεται αυτό? Ειδικά με το ΔΟΛ, δεδομένου ότι γράφεις για χρόνια στο RAM, αλλά και παλιότερα στο CAR (που και αυτό ήταν του ΔΟΛ αν δεν κάνω λάθος).

    Επίσης οι προσκλήσεις που παίρνεις για τηλεοπτικές εκπομπές, νομίζω είναι περισσότερες από κάθε άλλο συγγραφέα (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Salome & Zoros: Αυτό το πρόβλημα είναι εκτός θέματος – και μάλλον θα ήθελε ένα δικό του post. Δεν είναι ένας ο λόγος – είναι πολλοί. Στην αυτοβιογραφία μου («Οι Δρόμοι μου») έχω αναφέρει μερικούς. Οι προσκλήσεις που παίρνω από την TV και από μερικές εφημερίδες ΔΕΝ αφορούν το συγγραφικό μου έργο – αλλά θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

    Θα σας πω όμως μία ιστορία: Χρειαζόμουν ένα δημοσιογράφο του πολιτιστικού ρεπορτάζ για βοηθό (έρευνα κλπ.) στην εκπομπή «Περιπέτειες Ιδεών» (1992). Ο παραγωγός βρήκε μία καλή δημοσιογράφο η οποία κατ’ αρχήν δέχθηκε, αλλά όταν άκουσε το όνομά μου, άλλαξε γνώμη. Από περιέργεια ζήτησα να την συναντήσω. Ήπιαμε καφέ, μιλήσαμε αρκετή ώρα και χωρίς να θίξω το θέμα, μου είπε ότι δέχεται. Γίναμε φίλοι. Αργότερα την ρώτησα γιατί είχε πει όχι. «Διότι η εικόνα που κυκλοφορεί για σένα είναι ότι είσαι ένας λεφτάς, σνομπ και αλαζόνας, που αυτό-διαφημίζεται ως συγγραφέας. Τα βιβλία σου, πάνε αμέσως στον κάλαθο των αχρήστων – κι όταν κάποτε, αργότερα, ρώτησα: μα τον έχει διαβάσει κανείς; η ομόφωνη απάντηση ήταν: σιγά μην διαβάσουμε Δήμου!».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. KE ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

    ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΑΛΗΘΕΥΟΥΝ.

    ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΑ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ( ΟΧΙ ΟΛΩΝ-ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ) ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ.

    ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ. ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΙΣΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΟΥΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΔΑΠΗ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟΥΣ ΤΡΑΒΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.

    ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΟΜΕΑ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ.

    ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ. ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ / ΝΑ ΤΡΙΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ.

    ΜΕΤΑ, ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΑΞΙΖΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ. ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΣΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙ ΑΡΙΘΜΟ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ.

    ΥΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΤV ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΤΥΠΟ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ ΤΟΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ. Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Ή ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΑΛΛΟΙΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΘΕΙ.

    ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΟΛΙΣ ΕΝΑ ΔΥΟ ΒΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ ''ΜΠΑΞΙΣΙ''.

    ΥΓ:

    ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΦΤΗΝΙΑΣ Της copy paste ΤΕΧΝΙΚΗς ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΠΟΣΟ ΠΙΣΩ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ. ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΕΝΟΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΠΕΦΤΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΜΑΧΑΙΡΑ. ΚΑΙ ΠΕΙΤΕ ΑΝ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ Ή ΟΧΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Χα! Αραγε οι συγγραφεις πρεπει να ειναι clochard, και οσφυοκαμπτες για να αναγνωριζεται η αξια τους?
    Μου μυριζει κομπλεξ του "συναφιου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Τσατάκι:

    Βρε Γάτε μπας και θα μας ξεφουρνίσεις τίποτε σε 8 χρόνια? Πες το τώρα που γυρίζει... ΛΟΛ!
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Η στάση του Grass, και τότε και τώρα, είναι απόλυτα κατανοητή αν θεωρηθεί η μεν πρώτη μέσα σε στο πλαίσιο της προπολεμικής και η άλλη σε εκείνο της μεταπολεμικής Γερμανίας.

    Δεν μπορούμε δηλαδή να κρίνουμε ξεκόβοντας από το πλαίσιο.

    Εμένα με απασχολεί άλλο (παρεπιμπτόντως):

    Η νομοθεσία που θεωρεί αδίκημα την άρνηση του Ολοκαυτώματος, είναι μια απίστευτη θεσμική διαστρέβλωση.
    Το γεγονός ότι το Ολοκαύτωμα συνέβει, όπως γνωρίζουμε από άπειρες πρωτογενείς πηγές, δεν σημαίνει ότι μπορεί να είναι αιτία σε μια κατάσταση υπερβατικής υπακοής μιας κοινωνίας.

    Αν αντίθετα, αυτή η απολύτως ηλίθια νομοθεσία αρθεί, τότε τα όποια φίδια ή απλώς απληροφόρητοι, θα μπορούν να εκδηλωθούν ανοικτά και να πάρουν δημόσια τις απαντήσεις που πρέπει.

    Τι γνώμη έχει ο ΝΔ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. tolitsa said...
    Χα! Αραγε οι συγγραφεις πρεπει να ειναι clochard, και οσφυοκαμπτες για να αναγνωριζεται η αξια τους?

    Μου έλεγε η Δημουλά: "Μόνον αν χρεωκοπήσεις θα πουν: Αληθώς ήτο πνευματικός άνθρωπος".

    χ. γ. - αυτά που ζητάτε περι Ναζισμού χρειάζονται τόμο ολόκληρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Χ.Γ. said...

    "γιατι οι Γερμανοι ακολουθησαν το Χιτλερ;"

    Έτυχε (περίπου..).
    Τα αποτελέσματα του Α' Παγκ. Πολέμου. Θα μπορούσε νάταν οι Έλληνες, οι Τούρκοι (Αρμένιοι), οι Κύπριοι, οποιοιδήποτε στη θέση τους...

    "Γιατι εγινε το ολοκαυτωμα;"

    Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα, για το οποίο έχει ευθύνη και η επιστημονική κοινότητα: η παραμόρφωση της θεωρίας Gestalt, η πρώιμη συστημική θεωρία, ο συμπεριφορισμός, κ.α. ήταν στο οπλοστάσιο των Ναζί.
    Δεν ήταν ούτε ηλίθιοι, ούτε αγράμματοι οι Ναζί. Γι' αυτό και είναι πάντα επικίνδυνοι.

    "Τι κανει τον ανθρωπο ναζι"

    Είναι ευκολότερο να ενταχθείς σε μια ομάδα, παρά να κρατάς αυτόνομη πορεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Κε Δήμου, έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια για εσάς απο έναν πολύ καλό μου φίλο...σε κάποια στιγμή μπορώ να σας πώ το όνομά του. Συγκεκριμένα μου έχει πεί ότι είστε απο τα καλύτερα μυαλά στην Ελλάδα. Ως προς την διαφήμιση που ξεκινήσατε, παρά τις πολύ καλές σπουδές στην Γερμανία, ήταν καθαρά θέμα δικής σας πολιτικής για να μπορέσετε αργότερα να εργαστείτε ως συγγραφέας και φιλόσοφος χωρίς να έχετε οικονομική ανάγκη. Και σε αυτόν τον τομέα, επίσης,τα πήγατε πολύ καλά. Κι αυτό ίσως, αποδεικνεύει ότι αν μη τι άλλο, ότι απλά είστε προικισμένος. Στην πατρίδα μας, δυστυχώς, το να ξεχωρίζεις δεν είναι και ότι καλύτερο...Ωστόσο, πιστεύω ότι ζείτε κι απο την συγγραφή κι αυτό είναι κάτι απο μόνο του. Τέλος, για να μην σας κουράζω άλλο-καμιά φορά είναι και το γεγονός ότι εμείς οι ίδιοι δεν διαχειριζόμαστε τον εαυτό μας, όπως πρέπει γιατί ως χαρακτήρες δεν μπορούμε να το κάνουμε και τόσο σωστά...ενώ άλλοι μπορούν. Αλλά επειδή πάμε σε άλλα κανάλια θα σταματήσω εδώ. Προσωπικά μου είναι πολύ ευχάριστη η συζήτηση μαζί σας αλλά και με άλλους μέσα στο δίκτυο-σύντομα θα αναρτήσω κείμενά μου και θα ήταν χαρά μου να τα μοιραστώ μαζί σας. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Για να συνοψίσουμε (και να κλείσουμε) το θέμα του «κοψίματος».

    Επειδή:

    1. Όταν όλοι ήταν αριστεροί, έκανα κριτική στην Αριστερά («Κοινοτοπίες» 1977, «Μετά τον Μαρξ» 1986, προφητικό).
    2. Πέτυχα ως επιχειρηματίας και μάλιστα στον «βρώμικο» κλάδο της διαφήμισης.
    3. Μία εποχή έγινα μπεστσελλερίστας (75-85) πράγμα που σημαίνει ότι τα βιβλία μου δεν ήταν σοβαρά.
    4. Ήμουν πάντα μονήρης και δεν ανήκα πουθενά – κόμμα ή παρέα. (Αυτό εκλήφθη ως αλαζονεία).
    5. Ήμουν θρασύς, δεν «συμμορφωνόμουν προς τας υποδείξεις» και παραιτήθηκα 10 φορές από ΜΜΕ – και το χειρότερο, αποκάλυψα δημόσια το γιατί.
    6. Αγαπούσα την τεχνολογία και έγραφα σε τεχνολογικά περιοδικά (4Τροχοί, RAM, κλπ). Ως γνωστόν η τεχνολογία είναι απάνθρωπη και αντιπνευματική.
    7. Βγήκα – πρώτος συγγραφέας – με δικές μου εκπομπές στην τηλεόραση, την επιλεγόμενη χαζοκούτι.
    8. Έχω γράψει υπερβολικά πολλά βιβλία σε πολλούς τομείς («πολυτεχνίτης» …άρα).
    9. Ήμουν ανθέλλην και αντιρρησίας σε «εθνικά θέματα».

    Σας φτάνουν αυτά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. @ χ.γ.
    Το θέμα προς συζήτηση που τίθεται είναι πολύ σημαντικό.
    Απαιτεί 1 post ως θέμα γιατί δεν καλύπτεται.
    Προτείνω την ανάγνωση του βιβλίου του M. Mazower , ΕΥΡΩΠΗ 20ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
    Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ.
    Υποστηρίζει ότι η στροφή του ευρωπαϊκού λαού προς τον φασισμό,εθνικοσοσιαλισμό , ήταν απόρροια των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών που επικρατούσαν. Υπήρχε γόνιμο έδαφος. Γιατί είδαν ότι τα δημοκρατικά πολιτεύματα μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, απέτυχαν για πολλούς λόγους.
    Ο Χίτλερ και οι σύγχρονοι του πρόσφεραν διέξοδο σε πολύ κόσμο.
    @Nikos Dimou
    Δυστυχώς το πρόβλημα που αναφέρετε, σχετικά με τα ΜΜΕ και τις διακρίσεις που κάνουν στο πρόσωπο. Είναι σημεία των καιρών . Ευτυχώς μιλάει το έργο σας και το διαδίκτυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Ενοχλουν οι πραγματικα ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ανθρωποι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Ένα πολύ καλό άρθρο σχετικά με τις αποκαλύψεις του Günter Grass, όπως έχει ήδη προαναφερθεί, είχε το προηγούμενο τεύχος του «DER SPIEGEL» παρουσιάζοντας όλες τις απόψεις και πέρνοντας τις αντίστοιχες αποστάσεις.
    Διαβάζοντας προσεκτικά το περιοδικό, συμπεραίνει κανείς ότι αυτό που κυρίως απασχολεί δεν είναι για το τί έκανε ο Grass στα 17 του ή αν το έργο του παραμένει εξίσου καλό και μετά την αποκάλυψη. Τέτοιου είδους επιφανειακή κριτική έκαναν μόνο κάποιοι ιδεολογικοί του αντίπαλοι και εύκολα αντικρούεται με όλα τα προαναφερθέντα επιχειρήματα. Βέβαια από την κριτική δεν λείπουν και οι κατηγορίες, ότι ακόμα και τώρα υπάρχουν ασάφειες ως προς τον ρόλο του στα Waffen-SS. Επίσης όσον αφορά το Νόμπελ, ενδεχομένως να μην του είχαν δώσει, αν γνώριζαν για τη συμμετοχή του στα Waffen-SS, αφού όπως είπε και ο Ν.Δ., κάποιες φορές υπάρχουν και πολιτικά κριτήρια στις βραβεύσεις τους, αλλά και αυτό είναι κάτι που έχει μικρή σημασία.

    Αυτό όμως που συγκλόνισε περισσότερο τους γερμανούς είναι, ότι το όλο θέμα προκλήθηκε από το ίδιο ακριβώς άτομο, που είχε αναγάγει τον εαυτό του σε «ηθικό δήμιο του έθνους». Δεν παρέλειπε σ΄ όλη του τη δημόσια παρουσία να είναι αμείλικτος και ούτε έδειχνε την αντίστοιχη κατανόηση σε οποιονδήποτε είχε σχέση με την ναζιστική Γερμανία ή είχε υποπέσει σε αντίστοιχα ολισθήματα και παραλείψεις, αλλά είχε μετανοήσει (παράδειγμα ανέφερε σε προηγούμενο posting και ο sfrang).

    Ένα ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο άτομο, ο Grass, δεν έχανε την ευκαιρία να υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του τον ναζιστικό κίνδυνο, που πάντα ελλοχεύει να επανεμφανιστεί . Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους επικριτές της ένωσης και πίστευε ότι η διχοτόμηση είναι η τιμωρία, που η Γερμανία έπρεπε να πληρώνει.

    Η κριτική κυρίως, που δέχεται ο Grass, είναι στα πλαίσια των κινήτρων που είχε αυτή η γενικότερη πολιτική του στάση και όχι η κατ’ εξοχήν συμπεριφορά του ως 17χρονος: Ήθελε να μοιραστεί το βάρος του παρελθόντος του με όσο το δυνατόν περισσότερους συμπατριώτες του, ακόμα και με αυτούς που δεν είχαν τότε γεννηθεί. Μετέδιδε μία αίσθηση συνυπευθυνότητας όλων των Γερμανών για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ, συμπεριλαμβανομένων και των επόμενων γενεών. Μια αίσθηση συλλογικής ευθύνης που στοίχειωνε τη χώρα για πολλά χρόνια.
    Όλα αυτά δεν θα είχαν καμία σημασία , αν ο Grass ήταν απλώς ένας ταλαντούχος συγγραφέας, αλλά ήταν το άτομο που συνεργάστηκε με τους περισσότερους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των τελευταίων δεκατιών, από τον Willy Brandt μέχρι τον Gerhard Schröder, και είχε ενεργή ανάμειξη σ΄ όλα τα βασικά ζητήματα και επηρέαζε την πολιτική σκέψη στη χώρα του. Απολάμβανε έναν ρόλο «προεδρέυοντος επόπτη ηθικής» (moralischer Aufsichtsratsvorsitzender der Bundesrepublik), που πήγαζε κυρίως από το ότι ο ίδιος θεωρούνταν ηθικά άμεμπτος. Σίγουρα η επίγνωση της συμμετοχής του στα Waffen-SS θα έδιναν άλλη διάσταση στην αντιμετώπιση που είχαν οι απόψεις του (προς τη μία ή άλλη πλευρά).


    Η έντονη πολιτική του δραστηριότητα είναι κυρίως αυτή που τροφοδότησε όλη αυτή τη συζήτηση, αφού οι πολιτικοί του αντίπαλοι βρήκαν πρόσφορο έδαφος να του επιτεθούν, ενώ οι ομοϊδεάτες του ένιωσαν την ανάγκη να τον υπερασπιστούν.


    Αυτή μου η παρέμβαση δεν έχει σαν σκοπό να πάρει θέση στην κριτική απέναντι στον Günter Grass, αλλά να καταδείξει, ότι το θέμα που έχει προκύψει στη Γερμανία έχει πολύ πιο βαθύ υπόβαθρο, από το απλώς αν δικαιούτε κάποιος μετά από 60 χρόνια να παραδεχτεί ένα τόσο σοβαρό ολίσθημά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. χ. γ. στο αυτοβιογραφικό μου υπάρχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για τους Ναζί - κάποια στιγμή θα το ανεβάσω ως post.
    Στα σχόλια δεν χωράει.

    Aphrodite πέτυχες διάνα! Σε οκτώ χρόνια (αν ζω) θα αποκαλύψω ότι το 1939, σε ηλικία 4 χρόνων, μέ έντυσαν Φαλαγγίτη. Υπάρχει και σχετική φωτογραφία.

    * Νομίζω πως ήταν Απόκριες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Το "κόψιμο" καλύφθηκε πλήρως γι αμένα. Νομίζω ότι βέβαια το γνωρίζατε πολύ καλά κι εσείς ότι θα συμβεί κάθε φορά που πράτατε ένα απο τους λόγους που αναφέρετε. Sea culpa, φυσικά...αλλά αυτό δείχνει ότι αναλαμβάνετε και την ευθύνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. "γιατι οι Γερμανοι ακολουθησαν το Χιτλερ;"

    Μια εκδοχή αναπτύσσεται στο βιβλίο της Άνα Άρεντ - Ο Άιχμαν στη Ιερουσαλήμ, σκεψεις για την κοινοτυπία του κακού. Με δυό λόγια, γιατί είχαν μάθει από μικροί να υποτάσσονται στην εξουσία και να κάνουν ό,τι τους λένε οι ανώτεροι. Σίγουρα υπερ-απλοποιώ.

    Όσο για το θέμα μας, αναρωτιέμαι πως αν ο Γρας θεωρηθεί ναζί, τότε μήπως όλοι όσοι πήγαν φαντάροι ή ακόμη και έγιναν αξιωματικοί στην Ελλάδα από το 1967 ως το 1974 θα πρέπει να θεωρηθούν χουντικοί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Όσον αφορά την Γερμανία του Μεσοπολέμου, πολύ ενδιαφέρον βρήκα και το τρίτο κεφάλαιο («Πέρα από το όριο») του «ΤΡΙΑ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ - ΨΙΧΙΑ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ» του Κωστή Παπαγιώργη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν πολλοί - και το Spiegel - είναι ότι ο Grass έγινε η ηθική συνείδηση της Γερμανία ΕΠΕΙΔΗ τον βάραινε ενοχή. Όπως στην θεολογική σκέψη ο αμαρτωλός που μετανοεί είναι πιο κοντά στην αρετή από τον ενάρετο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. @Takis Alevantis
    “Όσο για το θέμα μας, αναρωτιέμαι πως αν ο Γρας θεωρηθεί ναζί, τότε μήπως όλοι όσοι πήγαν φαντάροι ή ακόμη και έγιναν αξιωματικοί στην Ελλάδα από το 1967 ως το 1974 θα πρέπει να θεωρηθούν χουντικοί;”

    Αγαπητέ Τάκη, ο παραλληρισμός χωλαίνει λόγω του εθελοντισμού του Grass να ενταχθεί στα επίλεκτα σώματα των SS. Ναι, αν κάποιος στην περίοδο της χούντας πήγαινε να καταταχθεί στο σώμα των βασανιστών εθελοντικά, θα ήταν χουντικός.

    Δεν νομίζω να αμφισβητείται το γεγονός ότι ο Grass ένιωθε Ναζί εκείνη την περίοδο, όσο το αν έχει το δικαίωμα του “mea culpa” (δεδομένης και της μικρής του ηλικίας) και κατά πόσο είναι σωστό να κάνει αυτή τη μεγάλη αποκάλυψη στα 80 του.

    Το δικαίωμα στο “mea culpa” του το αναγνωρίζω, με ενοχλεί όμως που η αποκάλυψη έγινε μετά από τόσα χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Zoros δεν νομίζω πως μπορούμε να πούμε οτι ο Grass έγινε ναζί. Ήταν πόλεμος, η πατρίδα του κινδύνευε, ήθελε να ξεφύγει κι από την πατρική εξουσία... όλα αυτά είναι επαρκείς αιτίες χωρίς να προϋποθέτουν την υιοθέτηση μίας ιδεολογίας.

    Αυτοί που ζήτησαν να πάνε εθελοντές στην Αλβανία το 1940 (μεταξύ τους και εξόριστοι κομμουνιστές) έγιναν άραγε φασίστες και οπαδοί του Μεταξά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Να μου επιτρέψετε κύριε Δήμου να πω πως δεν με ενδιαφέρει καθόλου ο Grass. Ούτε που τον είχα ακουστά. Πρώτη φορά τώρα τον ακούω. Εδώ μπαίνω για να διαβάζω Κρητικάκη. Γράφω σπάνια έως πολύ σπάνια για να τον ακούω με την βαθειά γνώση του της Αμερικής να ξεφτυλίζει την ξεφτίλα την Ευρώπη και να χαίρομαι. Συνέχα Κρητικάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. @Nikos Dimou
    “Αυτοί που ζήτησαν να πάνε εθελοντές στην Αλβανία το 1940 (μεταξύ τους και εξόριστοι κομμουνιστές) έγιναν άραγε φασίστες και οπαδοί του Μεταξά;”

    Ο δικός μας ήταν ξεκάθαρα ένας αμυντικός πόλεμος, αυτός του Χίτλερ και των Ναζί όχι.
    Τα εγκλήματα των Ναζί δεν ξεκίνησαν το ’39 με την έναρξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου, αλλά πιο πριν και εντός της Γερμανίας. Όταν ο Χίτλερ ανάμεσα σε άλλα εγκλήματα, σκότωνε περίπου 300.000 ανθρώπους με αναπηρίες για να κρατήσει τη γερμανική φυλή «καθαρή», ακόμα και ένας έφηβος πρέπει να καταλαβαίνει ότι αυτό δεν είναι ηθικά σωστό και ότι δεν πρέπει να καταταγείς στα επίλεκτα σώματα αυτού του καθεστώτος!
    Φυσικά υπάρχει η δικαιολογία της άγνοιας, αλλά αν τη δεχτώ για τον Grass θα πρέπει να δικαιολογήσω και το Χριστόδουλο που όταν είχαμε χούντα διάβαζε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Ζoros οι Γερμανοί πίστευαν ακράδαντα ότι ο πόλεμός τους ήταν αμυντικός. Μην ξεχνάτε ότι δεν είχαν πρόσβαση σε ξένα μέσα ενημέρωσης και έναν προπαγανδιστή που μπορούσε να κάνει την νύχτα μέρα. Τα εσωτερικά εγκλήματα του Ναζισμού γίνονταν τόσο κρυφά που ελάχιστοι τα υποψιάστηκαν. Δεν είναι δικαιολογία αυτά - η μελέτη των αρχείων τα αποδεικνύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Zoros said "Φυσικά υπάρχει η δικαιολογία της άγνοιας, αλλά αν τη δεχτώ για τον Grass θα πρέπει να δικαιολογήσω και τον αρχιεπισκοπίξ που όταν είχαμε χούντα διάβαζε..."



    Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία που αποδεικνύουν πως όχι μόνο δε διάβαζε αλλά, ως αρχιγραμματέας της Επταετικής Ιεράς Συνόδου, είχε πλήρη επίγνωση των βασανιστήριων και τις διώξεων που υφίσταντο οι αντιφρονούντες.

    Στην ουσία δεν έχει διαψεύσει ποτέ όλα αυτά τα στοιχεία που καταμαρτυρούν τη φιλοχουντική του στάση , αλλά με τα λόγια και τις πράξεις του αποδεικνύει καθημερινά ότι μάλλον εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα υπερήφανος για αυτήν.

    Επομένως μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική περίπτωση, έναν άνθρωπο, που καίτοι «χριστιανός», δεν διαθέτει την ταπεινότητα να ομολογήσει δημόσια τα λάθη του και να μετανοήσει (θεμελιώδης αρχή του Χριστιανισμού). Αφήστε δε που την εποχή που «μελετούσε» ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος από ότι ο Günter Grass όταν κατετάγη στο Waffen SS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. @Nikos Dimou
    “Ζoros οι Γερμανοί πίστευαν ακράδαντα ότι ο πόλεμός τους ήταν αμυντικός. Μην ξεχνάτε ότι δεν είχαν πρόσβαση σε ξένα μέσα ενημέρωσης και έναν προπαγανδιστή που μπορούσε να κάνει την νύχτα μέρα.”

    Σε αυτό έχεις δίκιο. Η μηχανή προπαγάνδας του Γκέμπελς έχει μείνει στην ιστορία! Το θέμα μας όμως είναι κατά πόσο ο Grass ήταν Ναζί ή όχι.
    Το γεγονός ότι ενδεχομένως έπεσε θύμα της προπαγάνδας (όπως φαντάζομαι η πλειονότητα των Γερμανών που συντάχθηκαν με το φασισμό), ναι μεν του δίνει ελαφρυντικά σε επίπεδο ηθικής, όχι όμως και για το αν θα πρέπει να χαρακτηριστεί Ναζί. Με άλλα λόγια πιστεύω, ότι όσο ήταν στα SS σαφέστατα και πίστευε στην ιδεολογία του φασισμού, έστω και λόγω προπαγάνδας, και συνεπώς πρέπει να χαρακτηριστεί Ναζί.

    Αν ακόμα και οι εθελοντές των SS αποχαρακτηριστούν από Ναζί, τότε ομοίως θα πρέπει να αποχαρακτηρίσουμε και διοικητές στρατοπέδων συγκέντρωσης, αφού σίγουρα πολλοί από αυτούς όταν σκότωναν τους Εβραίους νόμιζαν ότι έσωζαν τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. συζητάμε αυτή την τιποτένια υπόθεση επειδή οι αντικομουνισταί θερμοκαπιταλισταί της εποχής όπλισαν βοήθησαν και υποστήριξαν τον παρανοϊκό Χίτλερ αυτοί με στόχο την Επανάσταση του Λένιν...

    συζητάμε για τη μοίρα όχι μίας μόνον ανθρώπινης ύπαρξης την κατασκευασμένη από παρανοϊκούς και καιροσκόπους.

    και ποιος δεν ήξερε τις πράξεις του Χίτλερ; δεν ήξεραν οι μυστικές υπηρεσίες των κρατών, δεν ήξεραν οι γερμανοί στις δημόσιες θέσεις; η θεωρία ότι δεν γνώριζαν κι ότι ο Χίτλερ δρούσε μυστικά είναι βλακώδης αν όχι απατεώνικη.

    το υπό εξέταση υποκείμενο είναι ένα τραγικό πρόσωπο - και ποιος δεν είναι...είτε στο ναζισμό εγγράφεται είτε στη νεολαία του ΠΑΣΟΚ...

    την οποία κατάργησε ο εθνικοσοασιαλιστής Γιώργος Παπανδρέου για να την επανιδρύσει φερέφωνη. δεν το σχολιάσετε αυτό κύριε Δήμου σε εκείνο το post για εκείνον που ούτε βουλευτής θα εκλεγόταν αν δεν είχε το όνομα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Καλημέρα!

    Λευτέρη αγνοείς ότι η πρώτη στροφή του Γερμανικού ύμνου (Deutschlandlied - μουσική Haydn) είχει καταργηθεί από το 1945.

    Όσο για την προπαγάνδα που ξεκίνησε από την Καθολική Εκκλησία (επιτροπή de propaganda fidei -16ος αιώνας) δεν έχει σχέση με αυτό που λες. Δεν είναι η ελεύθερη προβολή και διάδοση ιδεών αλλά η συστηματική παραπληροφόρηση με ψευδείς ειδήσεις και γεγονότα και η δημιουργία κλίματος φανατισμού και μίσους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Η ΠΥΘΙΑ -ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΓΝΩΣΤΗ ΜΟΥ- ΚΑΠΝΙΖΟΝΤΑΣ grass ΕΙΠΕ:

    Αγκιτάτσια (λατ.agitatio = παρότρυνση): Η κινητοποίηση των μαζών με κατάλληλα συνθήματα, προκειμένου να επιτευχθούν ορισμένοι σκοποί μιας οργάνωσης ή ενός κόμματος. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τα μαρξιστικά κόμματα. Η αγκιτάτσια εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους όπως συλλαλητήρια , συγκεντρώσεις, γιορτές και δεν πρέπει να συγχέεται με την προπαγάνδα. Η προπαγάνδα αποτελεί το πρώτο στάδιο επηρεασμού των απόψεων του λαού / πλήθους / μάζας και ακολουθεί η αγκιτάτσια, η κινητοποίηση τους δηλαδή (κυρίως με την βοήθεια του προφορικού λόγου και των συναισθηματικών ερεθισμάτων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Κύριε Δήμου, το κείμενο σας είναι έξοχο, υποδειγματικό.
    Εννοείται ότι συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ.

    Όσο για την απόρριψη των κειμένων σας από αρκετά Μ.Μ.Ε., είναι γνωστό ότι ο δημοσιογραφικός χώρος στην Ελλάδα είναι γεμάτος αλαζόνες, κομπλεξικούς και ζηλόφθονες-αχ, τι χαρά που το γράφω επώνυμα αυτό!

    BTW, Λευτέρη, είναι αλήθεια ότι η θυγατέρα Παπαρήγα φοίτησε σε κάποιο από τα αμερικάνικα κολέγια της χώρας μας, τώρα δεν θυμάμαι αν ήταν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο "Αθηνών" ή "Ψυχικού" ή αν ήταν μεταλυκειακή εκπαίδευση στο Deree. Θυμάμαι όμως ότι είχε συζητηθεί το θέμα σε αρκετά Μ.Μ.Ε. πριν από λίγα χρόνια και όχι μόνο δεν διαψεύστηκε αλλά έκανε και δήλωση/σχόλιο η Α. Παπαρήγα λέγοντας ότι ήταν επιθυμία του συζύγου της και της οικογένειας του-τους οποίους υποθέτω ότι δεν μπόρεσε να πείσει για το αντίθετο, αλλά θέλει να πείσει εμάς. Ίδιοι είναι όλοι τους όμως.
    Εννοείται ότι η κοπέλα είναι πιθανόν να εργάζεται οπουδήποτε αν και εφόσον έχει αποφοιτήσει. Εννοείται επίσης ότι αν και κόρη Παπαρήγα, δικαιούται να είναι αυτόνομος άνθρωπος με δικές της επιλογές, τουλάχιστον κατά την ενήλικη ζωή της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. Εμείς ευχαριστούμε και θα είμαστε κοντά σας σε όλα.
    Καλή συνέχεια, μην πτοείστε από τίποτε.

    Λοιπόν, από χθες έχω τη διάθεση να εξομολογηθώ, μέσω του blog, κάποιο δικό μου "ολίσθημα" ιδεολογικό, το οποίο μάλιστα δεν συνέβη σε εφηβική ηλικία αλλά προ δεκαετίας-άρα μικρό το περιθώριο για δικαιολογίες.
    Υπάρχει εξήγηση; Πάντα υπάρχει.
    Α, μη φοβάστε, δεν πρόκειται για κάποιο έγκλημα, κάθε άλλο. Πάντως είμαι ευτυχής που η πλευρά που στήριξα σ' εκείνη τη διένεξη δεν κυριάρχησε. Πήγαμε ενα βήμα μπροστά, χάρη σ' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Nikos Dimou said...
    Θα γίνει όπως το Echelon που απέτυχε παταγωδώς διότι συνέλεγε δισεκατομμύρια συνδιαλέξεις και οι μηχανισμοί έρευνας δεν έβγαζαν άκρη. (Εξ ου και το 9/11).

    Μπορεί και να μη φταίει το Echelon για την 11 Σεπτεμβρίου. Στο βιβλίο The Numbers behind NUMB3RS" γράφει (για το Echelon):

    Given the amount of data involved, it's
    hardly surprising that the system sometimes outperforms the human
    analysts, generating important information too quickly for humans to
    examine. For example, two Arabic messages collected on September 10,
    2001, hinting of a major event to occur on the next day, were not translated
    until September 12. (Since that blackest of black days, knowledgeable
    sources claim that the translation delay has diminished to about
    twelve hours. The goal, of course, is near-real-time analysis.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.