Η ιστορία του «Pandeli»

Ο Παντελής Τσιομπάνογλου ήταν κάποτε ο διασημότερος εστιάτωρ της Κωνσταντινούπολης. Ιδιαίτερα αγαπητός στους καλοφαγάδες της υψηλής τουρκικής κοινωνίας, που τον τιμούσαν συχνά με την παρουσία τους.

Όμως, στα γνωστά έκτροπα του 1955, τουρκικός συρφετός, που τον κέντριζαν και τον οιστρηλατούσαν διάφοροι επιτήδειοι, έκαψε, γκρέμισε και λεηλάτησε πολλά ελληνικά μαγαζιά. Ανάμεσα σε αυτά και το εστιατόριο του Παντελή.

Ενοχλημένος, αποφάσισε να μην το ξανα-ανοίξει. Ήταν ήδη μεγάλος και ο γιός του βρισκόταν στην Αμερική όπου είχε κάνει λαμπρές σπουδές ως νεφρολόγος – με ειδίκευση στον τεχνητό νεφρό.


1992

Η είδηση ότι έκλεισε οριστικά το αγαπημένο τους ρεστοράν, ανησύχησε τους Τούρκους γαστρονόμους. Πήγανε να τον βρουν «αγάδες, πασάδες, δερβισάδες» (που λέει και το άσμα του Καραγκιόζη). «Εφέντη Παντελή», του είπαν, «εμείς που θα τρώμε τώρα;».

«Να μην το καίγατε!» απάντησε ο Παντελής.

Με τα πολλά τον έβαλαν στα αίματα. Του παραχώρησαν έναν υπέροχο, σχεδόν μουσειακό χώρο, στο υπερώο της Αιγυπτιακής Αγοράς (Μισρ Τσαρσί – αγορά των μπαχαρικών) ντυμένο με πανάρχαια μπλε πλακάκια.

Πείστηκε κι ο γιός να επιστρέψει και να γίνει νεφρολόγος-εστιάτωρ. Το πρωί στο εστιατόριο (άνοιγε μόνο τα μεσημέρια) το απόγευμα ιατρείο.


2007

Έτσι τον γνώρισα εγώ το 1992. Όταν πρωτοπήγα, αφελώς, να φάω, ο τσαούσης στην πόρτα μου είπε: «έπρεπε να έχετε κλείσει πριν μία εβδομάδα». Με έσωσε η τηλεόραση (είχα τότε εκπομπή). Ζήτησα να χαζέψω τον χώρο, με είδε ο ιδιοκτήτης-νεφρολόγος-εστιάτωρ, με αναγνώρισε και μας βόλεψε σε μία άκρη.

Δεν διαθέτω το λεξιλόγιο για να περιγράψω τις γεύσεις που δοκίμασα. Φυσικά, κάθε μεσημέρι ήμουν εκεί. Εκεί έμαθα από τον ίδιο και την ιστορία που σας αφηγήθηκα.

Κι όποτε ξαναπήγαινα στην Πόλη – κατευθείαν στο Μισρ και στο πατάρι!

Μέχρι που έμαθα ότι ο «Pandeli» ήρθε στην Αθήνα και άνοιξε μαγαζί στην Κηφισιά. Αλλά με τα ελληνικά υλικά, δεν γίνεται η ίδια κουζίνα…

Pandeli υπάρχει ακόμα στην Πόλη. Στο ίδιο υπέροχο σκηνικό. Πήγα και έφαγα. Το φαγητό δεν ήταν κακό, αλλά το μαγαζί σχεδόν άδειο. Όταν ζήτησα από το ξενοδοχείο να μου κάνουν κράτηση, ο concierge μου είπε με μελαγχολικό ύφος: «δεν χρειάζεται πια κράτηση, κύριε…».

_________________________________________


Και μετά την ιστορία του "Παντελή" μία ματιά στα μυστικά και συστατικά της Ανατολίτικης Μαγειρικής


1. ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ



Μισρ τσαρσί 1



Μισρ τσαρσί 2



Μίσρ τσαρσί 3



Ζαρζαβάτια 1





Ψάρια - και τα διάσημα καλκάνια πάνω δεξιά.





Ζαρζαβάτια 2



___________________________________



2. ΟΙ ΛΑΪΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ







Οι γεύσεις 1





Οι γεύσεις 2





Η πείνα 3





Οι γεύσεις 4

______________________________




3. ΤΑ ΕΠΙΔΟΡΠΙΑ






Inci στην Ιστικλάλ - το διασημότερο προφιτερόλ





Saray, επίσης στην Ιστικλάλ...



...όλα τα υπόλοιπα

Καλή σας όρεξη ή χώνεψη (ανάλογα, αν χορτάσατε με το "φάτε μάτια...")