Σάββατο, Μαΐου 05, 2007

Η ιστορία του «Pandeli»



Ο Παντελής Τσιομπάνογλου ήταν κάποτε ο διασημότερος εστιάτωρ της Κωνσταντινούπολης. Ιδιαίτερα αγαπητός στους καλοφαγάδες της υψηλής τουρκικής κοινωνίας, που τον τιμούσαν συχνά με την παρουσία τους.

Όμως, στα γνωστά έκτροπα του 1955, τουρκικός συρφετός, που τον κέντριζαν και τον οιστρηλατούσαν διάφοροι επιτήδειοι, έκαψε, γκρέμισε και λεηλάτησε πολλά ελληνικά μαγαζιά. Ανάμεσα σε αυτά και το εστιατόριο του Παντελή.

Ενοχλημένος, αποφάσισε να μην το ξανα-ανοίξει. Ήταν ήδη μεγάλος και ο γιός του βρισκόταν στην Αμερική όπου είχε κάνει λαμπρές σπουδές ως νεφρολόγος – με ειδίκευση στον τεχνητό νεφρό.


1992

Η είδηση ότι έκλεισε οριστικά το αγαπημένο τους ρεστοράν, ανησύχησε τους Τούρκους γαστρονόμους. Πήγανε να τον βρουν «αγάδες, πασάδες, δερβισάδες» (που λέει και το άσμα του Καραγκιόζη). «Εφέντη Παντελή», του είπαν, «εμείς που θα τρώμε τώρα;».

«Να μην το καίγατε!» απάντησε ο Παντελής.

Με τα πολλά τον έβαλαν στα αίματα. Του παραχώρησαν έναν υπέροχο, σχεδόν μουσειακό χώρο, στο υπερώο της Αιγυπτιακής Αγοράς (Μισρ Τσαρσί – αγορά των μπαχαρικών) ντυμένο με πανάρχαια μπλε πλακάκια.

Πείστηκε κι ο γιός να επιστρέψει και να γίνει νεφρολόγος-εστιάτωρ. Το πρωί στο εστιατόριο (άνοιγε μόνο τα μεσημέρια) το απόγευμα ιατρείο.


2007

Έτσι τον γνώρισα εγώ το 1992. Όταν πρωτοπήγα, αφελώς, να φάω, ο τσαούσης στην πόρτα μου είπε: «έπρεπε να έχετε κλείσει πριν μία εβδομάδα». Με έσωσε η τηλεόραση (είχα τότε εκπομπή). Ζήτησα να χαζέψω τον χώρο, με είδε ο ιδιοκτήτης-νεφρολόγος-εστιάτωρ, με αναγνώρισε και μας βόλεψε σε μία άκρη.

Δεν διαθέτω το λεξιλόγιο για να περιγράψω τις γεύσεις που δοκίμασα. Φυσικά, κάθε μεσημέρι ήμουν εκεί. Εκεί έμαθα από τον ίδιο και την ιστορία που σας αφηγήθηκα.


Κι όποτε ξαναπήγαινα στην Πόλη – κατευθείαν στο Μισρ και στο πατάρι!

Μέχρι που έμαθα ότι ο «Pandeli» ήρθε στην Αθήνα και άνοιξε μαγαζί στην Κηφισιά. Αλλά με τα ελληνικά υλικά, δεν γίνεται η ίδια κουζίνα…

Pandeli υπάρχει ακόμα στην Πόλη. Στο ίδιο υπέροχο σκηνικό. Πήγα και έφαγα. Το φαγητό δεν ήταν κακό, αλλά το μαγαζί σχεδόν άδειο. Όταν ζήτησα από το ξενοδοχείο να μου κάνουν κράτηση, ο concierge μου είπε με μελαγχολικό ύφος: «δεν χρειάζεται πια κράτηση, κύριε…».

_________________________________________


Και μετά την ιστορία του "Παντελή" μία ματιά στα μυστικά και συστατικά της Ανατολίτικης Μαγειρικής


1. ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ



Μισρ τσαρσί 1



Μισρ τσαρσί 2



Μίσρ τσαρσί 3



Ζαρζαβάτια 1





Ψάρια - και τα διάσημα καλκάνια πάνω δεξιά.





Ζαρζαβάτια 2



___________________________________



2. ΟΙ ΛΑΪΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ







Οι γεύσεις 1





Οι γεύσεις 2





Η πείνα 3





Οι γεύσεις 4

______________________________




3. ΤΑ ΕΠΙΔΟΡΠΙΑ






Inci στην Ιστικλάλ - το διασημότερο προφιτερόλ





Saray, επίσης στην Ιστικλάλ...



...όλα τα υπόλοιπα




Καλή σας όρεξη ή χώνεψη (ανάλογα, αν χορτάσατε με το "φάτε μάτια...")






142 σχόλια:

  1. Χορταστικές οι φωτογραφίες, συγκινητική η ιστορία του Παντελή.
    Ο λαός όταν είναι θρησκόληπτος και αμόρφωτος γίνεται εύκολα μάζα και άβουλο όργανο του κάθε επιτήδειου.

    Καλημέρα

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα!

    Εδώ τελειώνει η "τριλογία" της Πόλης.

    Υπάρχουν βέβαια ακόμα μερικές εκατοντάδες φωτογραφίες και αναμνήσεις - αλλά αυτά στο βιβλίο, αν ποτέ βγει.

    Για να είναι ενοποιημένη θα αφαιρέσω αργότερα το ενδιάμεσο "διάλειμμα" και θα το αναδημοσιεύσω σε άλλη θέση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χορταστικότατο post! Όσο τα απολάμβανα, είχα την εντύπωση ότι πήρα δύο κιλά. Τουλάχιστον, γιατί το παράκανα στα γλυκά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφες οι φωτογραφίες σας, τι να πω για τα χρώματα...τις μυρωδιές...τα γλυκίσματα...μας κάνετε μεγάλη...ζημια...που να τρέχω τώρα για υποκατάστατα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα
    η γιαγιά μου η Ευθαλία, απο την πλευρά του πατέρα μου, με μυησε στο
    Μπαξέ Τσιφλίκι (Νέοι Επιβάτες σήμερα) σε μερικές απο τις υπέροχες γεύσεις....
    Πάλι καλημέρα...

    Στέφανος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ιστορία του Παντελή μου θύμισε πολλές ιστορίες που διηγόταν η μητέρα σχετικά με τους φίλους τούρκους και τι δυνατή σχέση είχε αναπτυχθεί... τέλος πάντων.

    Το μυαλό πάντως παίζει πολλά παιχνίδια. Αυτή τη φορά οι εικόνες είναι τόσο ζωντανές που αναδύονται ποικίλες μυρωδιές απ τον υπολογιστή.
    Η ζημιά ολη είναι τα προφιτερολ!!!!
    Περιμένουμε το βιβλίο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα!
    Έλειπα εκεί που δεν έχει internet, μόνο κούραση.....

    Θα σχολιάσω αργότερα. Ε, μήπως εννοείτε έκτροπα του 1955, αντί για '54?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ιστορία του "Pandeli" μου θύμισε λιγο τη χθεσινή κουβέντα περι ιστορικής αλήθειας, οπου οι 'επόμενοι' γκρεμίζουν τα σύμβολα των 'προηγούμενων'. Οταν θαχουν φύγει απο τη ζωή όλοι όσοι γνώρισαν, είδαν, συμμετείχαν στα πραγματικά γεγονότα περι "Pandeli" τότε άντε βρές την ...ιστορική αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ομορφο αφιέρωμα, μια μικρή γεύση για 'μας που δεν έτυχε να πάμε στην Πόλη.
    Καλές και οι φωτογραφίες αλλά λίγες.

    Περιμένουμε το βιβλίο για περισσότερες φωτογραφίες με μυρουδιές, γεύσεις και εικόνες απ' την Πόλη.

    Την καλημέρα μου,
    Κωστής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ωραία ιστορία. Δεν κατάλαβα μόνο τι μεσολάβησε από το 1992 μέχρι το 2007 και 'έπεσε' το εστιατόριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. gerasimos said...
    Ωραία ιστορία. Δεν κατάλαβα μόνο τι μεσολάβησε από το 1992 μέχρι το 2007 και 'έπεσε' το εστιατόριο.

    ---------------------

    Mα το είπα - μετανάστευσε το βασικό επιτελείο στην Ελλάδα...

    Heinz - τυπογραφικό λαθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ωρέ μάνα μου! Λιγωθήκαμε πρωΐ-πρωΐ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ζήτω η ελληνοτουρκική φιλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @doctor
    ευχαριστώ για τις ευχές. Μόλις τις είδα. Είπαμε "ασυνεπής blogger"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μα που πήγε το
    "διάλειμμα" ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Giasafox said...
    Μα που πήγε το
    "διάλειμμα" ?

    ------------------------

    Δεν διαβάσατε το σχόλιό μου... 08:39

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ND, wraies photo. Asxeto, alla kai sxetiko: skopeueis na taxidepseis Amerikh?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Nikos Dimou said...

    Δεν διαβάσατε το σχόλιό μου...

    ------------------------------

    Το διάβασα, αλλά δεν βρήκα το post κάπου στο blog
    (ήθελα να ξαναδώ ένα σχόλιο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Το "Διάλειμμα" μεταφέρθηκε πριν από τα 3 ποστ για την Πόλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Partalakos said...
    ND, wraies photo. Asxeto, alla kai sxetiko: skopeueis na taxidepseis Amerikh?

    ------------------------------

    Έχω πάει παλιά (ναι και υπάρχουν φωτο - στο Μπενάκη). Δεν έχω άμεσα σχέδια προς εκεί. Με κουράζουν τα μεγάλα ταξίδια, θα ήθελα να πάω με καράβι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα σας, χαίρομαι πολύ που σας συναντώ!
    Ταξίδεψα μαζί σας, μέσα από τα λόγια και τις φωτογραφίες. Είδα, ένοιωσα, μύρισα και γεύτηκα, όμως δε χόρτασα!!
    Να είστε καλά και καλοτάξιδος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα!

    Πρώτο ταξίδι με την (τότε) μέλλουσα σύζυγό μου. Πρώτο ταξίδι από τα πολλά πού….φυσικά, ακόμα συνεχίζονται….

    Και “βέβαια” το πρώτο μας ταξίδι ήτανε, Αύγουστο μήνα, στην Κωνσταντινούπολη Θυμάμαι λοιπόν (από τα πολλά) μια εικόνα: κόντευε μεσημέρι, είχαμε κάνει βόλτες σε πανέμορφα μέρη και (κουρασμένοι) βρήκαμε ένα υπαίθριο ζαχαροπλαστείο/καφέ/καφενείο. Τεράστια καταπράσινα δένδρα (νομίζω πλατάνια), να φυσάει ένα θεϊκό δροσερό αεράκι και εγώ ξαπλωμένος σε ένα γνήσιο μιντέρι (για όσους από εσάς τα ξέρετε) να πίνω θεσπέσιο Τούρκικο καφέ και να καπνίζω ναργιλέ με γεύσεις αξέχαστες……..

    Να είστε καλά κύριε Δήμου!!! Με τις φωτό σας αυτές με βοηθήσατε να τα ξαναθυμηθώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλημέεεεεραααα και καλό βδομαδότελο!

    Τύφλα νά'χουν η Λωξάντρα, ο Μαμαλάκης και το National Geographic μαζί!!!

    Και βέβαια, η φωτο που πήγε πιο βαθιά και με πόνεσε, ήταν εκείνη της "πείνας"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Όμορφο αφιέρωμα. Με στεναχώρησε όμως η παρούσα κατάσταση του εστιατορίου. Επειδή είναι ένα ακόμα από τα πάμπολλα σημάδια παρακμής του Ελληνισμού της Πόλης.

    Ήξερα για το Παντελής στα ΒΠ. Δεν θα πάω όμως καθώς μου δίνει την αίσθηση ξαναζεσταμένου φαγητού, σερβιρισμένου σε κυριλέ συσκευασία. Ίσως το αδικώ, δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Εδω ισχύει το "μια φωτογραφία χίλιες μπουκιές"!
    Σίγουρα ως πρόθεση τουλάχιστον.

    Αν και το βραβείο πάει στην "πείνα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Nikos Dimou said...
    Δεν διαθέτω το λεξιλόγιο για να περιγράψω τις γεύσεις που δοκίμασα.

    Μιά πρόταση που τα λέει όλα. Εαν ο Δήμου δεν διαθέτει το κατάλληλο λεξιλόγιο....
    Μιλάμε για παράδεισο γεύσεων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Kαλημέρα Κε Δήμου

    Ότι δεν είναι σωστό να μασάμε με το στόμα ανοιχτό και ότι πρέπει να κρατάμε το πιρούνι με το αριστερό χέρι το γνωρίζουμε από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια!

    Μια και ήρθατε πρόσφατα από την Ανατολή, μήπως γνωρίζετε αν οι καλοί τρόποι ανάγκαζαν τους αρχαίους πολεμιστές να κρατούν οπωσδήποτε την ασπίδα τους από το αριστερό χέρι ( ακόμα και οι αριστερόχειρες);

    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ενα ΜΠΡΑΒΟ στον Νικοδημο για την τριλογια/ μαγνητης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλησπέρα,

    υπέροχες φώτο, ωραία χρώματα κ καλά που έχουμε ωραίο φαί σήμερα, παστίτσιο.

    Η ιστορία του Παντελή πολύ γλυκιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ειναι βεβαια κατανοητο οτι στον αντιστοιχο Τουρκο " Παντελη" στη Γκιουμουλτσινε, δεν θα του εδινε κανεις χωρο για νεο μαγαζι.
    Τουρκοι & Ρωμιοι,νερο & λαδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Υπέρχοχη, συγκινητική ιστορία! Κρίμα που ο 'Pandelis' δεν έμεινε στην Πόλη και μόνο.. πόσο ζεστό δείχνει το εσωτερικό του χώρου... άραγε τι γεύσεις διαθέτει..;

    'Εχω μεγάλη αδυναμία στα μπαχάρια, δυο καλάθες ολόκληρες στην κουζίνα του σπιτιού, με ότι μπαχαρικό μπορείτε να φανταστείτε. Περιττό να περιγράψω πόσο αγαπώ τα ανατολίτικα φαγητά και ευτυχώς είμαι τυχερή, το στομάχι αντέχει (ακόμα).
    _________

    Εδώ στην νέα μου γειτονιά, ανακάλυψα πρόσφατα ένα τούρκικο κιόσκι που διαθέτει πολλές νοστιμιές και φυσικά όλα τα καλά μπαχάρια. Το τσούζει λίγο στις τιμές αλλά αξίζει διότι είναι original. Πολλές φορές πηγαίνω μόνο επίσκεψη, σα να σε έκθεση, περπατώ αργά στους διαδρόμους του, χαζεύω τα ράφια με τα καλούδια, μαζεύω αρώματα, χρώματα και μυρωδιές. Φυσικά, λίγο παρομοιάζεται με τις πανέμορφες εμπειρίες του να είσαι στις αγορές της Πόλης..

    _____________________


    Να σαι καλά Νικόδημε, εύχομαι και του χρόνου να βρεθείς εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Είμαι λάτρης της Πολίτικης κουζίνας από την πρώτη φορά που επισκέφθηκα την Πόλη. (1981)

    Εχω "επισκεφτεί" και το "Pandelis" στην Κηφισιά.

    Επίσης είμαι λάτρης της Ιταλικής κουζίνας. Θα έλεγα ότι αισθάνομαι περισσότερο άνετα με την Ιταλική παρά με την Γαλλική κουζίνα.

    Οσο για την nouvelle cuisine... Να μου λείπει... Καλύτερα νηστικός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μα, αγαπητέ dion, με τη nouvelle cuisine θέλετε ή όχι, νηστικός θα μείνετε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. dion m. συμφωνούμε απόλυτα.

    Οι καλύτερες κουζίνες για μένα είναι η ιταλική, η τούρκικη και η κινέζικη.

    Αναγνωρίζω ότι η Γαλλική είναι περίτεχνη και φιλοσοφημένη αλλά δεν πάει ούτε στην γεύση μου (μισώ το σκόρδο) ούτε στο στομάχι μου.

    Όσο για την Nouvelle Cuisine το μόνο που κάνω είναι να φωτογραφίζω τα πιάτα.

    (Το έκανα κάποτε σε ακριβό γαλλικό ρεστοράν - ένω παράλληλα έβγαζα από την τσάντα μου ένα μεγάλο ...σάντουιτς. Ο Μαίτρ έπαθε επί τόπου εγκεφαλικό...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. KAΠΛΗΚΤΙΚΟ.

    Εχετε ένα τρόπο να "φωτογραφίζετε" που πιάνει περισσότερα από την εικόνα. Και όχι δεν είναι κολακεία. Αυτή είναι η Πόλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ομολογώ πως "χόρτασα"...και έχω και μια προσωπική αδυναμία στο όνομα του τίτλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πήραμε το κύπελλο!
    Είδατε τι κάνει η Λάρισα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. harrygreco said...
    Μουνιοθ καπελλο.

    ------------------------

    Ναι, αλλά κέρδισε η ομάδα της Ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ιχαααααα Βισσνι θυελλα, σουζα τ αλογακ, Ι χαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Xαλκέντερος! Κυριολεκτικά, και βασει ετυμολογίας! Οταν η γεύση συναντά την τέχνη και αντίστροφα. Και αυτή η σειρά των φωτογραφιών εκπληκτική-δεν θάλεγα οτι μου θύμισαν κάποιο ζωγράφο (δεν διάβασα, ακόμα, τα σχόλια και πιθανότατα η rallou προηγήθηκε πάλι) αλλά θύμιζαν γευσεις. Το μαγαζί με τα γλυκά (Inci)είναι στο Ταξίμ;Αν ναι, το ξέρω-και με ξέρει-καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Με παλτα &...παλτό δεν γινεται ομαδα. Οι Λαρshινοι ειναι ψυχουλες. Τους παω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Κε Δήμου και κε Πέππα έχετε δοκιμάσει αυτό το προφιτερόλ που φαίνεται στην φωτογραφία;
    από την φωτογραφία και μόνο φαίνεται το πιο χορταστικό που έχω δει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Μολις μαγειρεψα για τα παιδια στις εστιες που μενουμε...Κατι σαν μακαρονια και κιμα:)))


    Mια και αναφερατε το 1992 που ειχατε εκπομπη στην τηλεοραση να πω πως μια απο τις εκπομπες σας ειχε θεμα τη γαστρονομια... ( δεν την εχω δει ολη οποτε δεν μπορω να πω ακριβως )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Μήπως με όλα αυτά τα φαγητά και τα γλυκά να πιούμε και ένα μερακλήδικο ελληνο-τουρκικο καφεδάκι;
    Καλό βράδυ σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Το μόνο καλό που έχει ο Παναθηναικός μου είναι πως όταν είναι κακός, χάνει. Κάποιοι άλλοι όμως...

    Στην περίπτωσή μας νομίζω ότι ταιριάζει γάντι το πανό των οπαδών της Ιντερ των χαλεπών καιρών που αναφέρει: "Δεν ξέρω πλέον πώς να σας βρίσω!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. advocatus diaboli said...
    Κε Δήμου και κε Πέππα έχετε δοκιμάσει αυτό το προφιτερόλ που φαίνεται στην φωτογραφία;

    -----------------------------

    Εγώ το έφαγα το περασμένο Σάββατο και έχω ακόμα την γεύση του στο στόμα μου. Έχω φάει πολλά προφιτερόλ και στην πατρίδα τους την Γαλλία - αλλά αυτό είναι μακράν το καλύτερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. @πέππας

    Το Inci βρίσκεται στην Istiklal Caddesi 124.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. zoi20 περιμενω post για το κύπελλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Κρίμα που ακόμα δεν έχει εφευρεθεί το διαδραστικό blogging: να μπορώ να πω 'προφιτερόλ βγες από τη φωτογραφία να σε φάω!'

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αν υπψcιαστώ ότι και η Πόλη κάνει ν-ιουβέλ κιουιζίν, θα πεθάνωωωωω!

    (φαντάζεσαι Γάτε να βρισκόσουν μπροστά σ'αυτό το άδειο πιάτο με τις καλλιτεχνικές μπουκίτσες μέσα και το σημαιάκι καρφωτό?)

    Κι εδώ άντε μία Πολίτικη Κουζίνα να ισιώσουμε...

    Χμ, μου ήρθε μια λιγούρα, πάω για λουκούμια! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ειμαι αναμεσα σε αυτους τους –λιγους- τυχερους ανθρωπους που η μοιρα με εχει φερει εδώ και εξι μηνες σε αυτή τη μαγική Πόλη.
    Οι ελληνικές επενδύσεις αυξανονται με γοργό ρυθμό εδώ(λογω αυτων βρισκομαι εδώ εξαλλου). Να μην μιλησω για τις ξενες επενδυσεις που ουτε στο ονειρο μας δεν τις βλεπουμε στην Ελλαδα αν και πολύ θα το θελαμε! Η Πολη κάθε μερα ξεφευγει, γινεται μητροπολη, γινεται παγκοσμια Πολη, επιχειρηματικο κεντρο, και δισεκατομμυρια δολλαρια επενδυσεων συρρεουν.
    Οι εμπορικοι πυργοι στα επιχειρηματικα κεντρα πολλαπλασιαζονται, συντομα αρχιζει η κατασκευη των Dubai Towers. Να μην μιλησω για τα Alisveris merkez, τα εμπορικα κεντρα, που το “the mall Athens” μοιαζει μικρογραφια και ψιλικατζιδικο διπλα τους. Καντε μια βολτα στο Cevahir και στο πανακριβο και υπερπολυτελες Kanyon.
    Αγαπητε ΝΔ, το σαντουιτς με το φρεσκοψημμενο ψαρι φυσικα και εξακολουθει να υπαρχει στη γνωστη περιοχη, απλα πλεον δεν το ψηνουν μεσα σε εκεινες τις βαρκες.
    Ζω στην πιο μαγικη πολη του κοσμου, την Πολη. Με τις τοσες αντιθεσεις, αλλα και τις ατελειωτες ομορφιες. Υποφερω την οδηγηση τους, αλλα υποκλινομαι στην ευγενεια τους. Προσγειωνομαι στην αγενεια του ελληνα κάθε φορα που ταξιδευω στην Ελλαδα, και όταν το λεω αυτό με πληγώνει.
    Θα μπορουσα να γραψω παρα πολλα, αλλα το γραψιμο ανηκει σε εσενα ΝΔ, και ελπιζω πραγματικα να υπαρξει ένα βιβλιο σου για την Πολη.

    Καλο σας βραδυ, από ένα μπαλκόνι με θέα τα Πριγκηπονησα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Μέχρι που έμαθα ότι ο «Pandeli» ήρθε στην Αθήνα και άνοιξε μαγαζί στην Κηφισιά. Αλλά με τα ελληνικά υλικά, δεν γίνεται η ίδια κουζίνα…
    --------------------------------------------------------------------
    Δεν υπαρχει κουζινα ..υπαρχει μονο πρωτη υλη ..ολοι το αντιλαμβανοντε αλλα κανεις δεν το ξερει!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. ΝΔ said "Οι καλύτερες κουζίνες για μένα είναι η ιταλική, η τούρκικη και η κινέζικη."


    Μια από τις πιο υποτιμημένες κουζίνες , κατά τη γνώμη μου, είναι η Γερμανική. Το ίδιο θα έλεγα και για τα κρασιά τους τα οποία επισκιάζουν οι γείτονες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Αυτά που επισημαίνει ο giorgos_a αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής απο όσους συμπατριώτες μας δεν έχουν αντιληφθεί, ή απλά δεν γνωρίζουν, τα ασύλληπτα, με τα δικά μας μέτρα και σταθμά, μεγέθη των επενδύσεων στην Ισταμπούλ. Την γράφω επίτηδες έτσι γιατί τα παγκοσμιοποιημένα κεφάλαια που επενδύονται, στην πόλη-κράτος Ισταμπούλ επενδύονται.
    Με ρυθμούς που προκαλούν ίλιγγο, με γεωμετρική πρόοδο, η Πόλη γίνεται μια απο τις μητροπόλεις του μέλλοντος.
    Η ανάπτυξή της δεν έχει καμμία αναλογία με το τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Τουρκία (όχι ότι δεν γίνονται επενδύσεις).
    Η επόμενη γενιά θα ζήσει μια Κωνσταντινούπολη φουτουριστική, τεράστια και σίγουρα παντελώς αλλιώτικη απο τη σημερινή.
    Μια παγκόσμια μητρόπολη με εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα 15 εκ. ψυχών.
    Τα νέα εσωτερικά τείχη είναι μονόδρομος, για το άμεσο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. ...
    και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
    όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά...

    Δεν είναι άσχετο με το θέμα το ποίημα του Καβάφη.

    Με απαγγελία Sean Connery, και μουσική Vangelis Ithaka!

    Μα πότε πήγε τρείς η ώρα!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Το πρώτο μου προφιτερόλ το έφαγα σένα καζίνο (έτσι λέγαμε τα ζαχαροπλαστεία) στο κε (το λιμάνι) της Πριγκήπου. Ακόμα θυμάμαι τη γεύση του. Θυμάμαι ακόμα όταν έφερνε κανείς στο σπίτι λουκούμια απ του Χατζημπεκιρ. Γιορτή.
    Ευχαριστώ Νίκο. Και γι΄αυτά που μας δείχνεις αλλα και γι αυτά που μας θυμίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Και υπάρχουν και τόσοι άλλοι 'Παντελήδες' σε τόσες άλλες δραστηριότητες που όμως πια είναι στα αζήτητα.. :(
    Ο κόσμος "πάει μπροστά" χωρίς να αφουγκράζεται τα πίσω.
    Ισως να μη 'χωρούν' όλα μαζί στα μπαγκάζια μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Καλημέρα!

    Εύχομαι σε όλους μία ωραία, χαλαρή, Κυριακή.

    Σημαντικά τα σχόλια του giorgos και του alekos markellos για όποιον θέλει να ξέρει τι άλλο υποκρύπτεται πίσω από την ομορφιά, τον αισθησιασμό και την γραφικότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Την καλημέρα μου. Στα 'υλικά της κουζίνας' το μόνο που φαίνεται να λείπει είναι το πρωινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Καλημέρα σε όλη την παρέα.

    Πραγματικά πανέμορφες οιφωτογραφίες.
    Πρέπει τελικά να ήμουν ευτυχισμένος που όσο ζούσε η μάνα γευόμουν παρόμοιες μικρασιάτικες γεύσεις φαγητών, ψητών και κάθε λογής γλυκών.
    Δεν ξέρω πως, αλλά και η κουζίνα της γυναίκας μου (από μάνα κουμιώτισα, Κύμη δηλαδή), είναι παραπλήσια.
    Ετσι δεν έχω κανένα παράπονο.

    Παρόμοια ιστορία με τον γιατρό γιό του Παντελή, η περίπτωση του ιδιοκτήτη μιάς ταβέρνας στην Ανω Τούμπα (το παραγάδι λέγεται) που αφού σπούδασε χημικός και με μεταπτυχιακό στην Γαλλία, τελικά τον κέρδισε η μαγειρική.

    Υ.Γ Μπράβο και στην Λάρισα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Σε απάντηση του advocatus diavoli ναι, έχω φάει αυτό το προφιτερόλ, αλλά σε ένα παρόμοιο, όχι το ίδιο και ευχαριστώ τον κ.Δήμου γιά την διεύθυνση (στο επόμενο συνέδριο που θα γινει στην Κωνσταντινούπολη βεβαιότατα θα το επισκεφθώ) ζαχαροπλαστείο πέστε το, καζινο πέστε το, κήπο των απολάυσεων πέστε το.
    Πόρισμα (και 115 κιλά δεν κάνουν εύκολα λάθος) παρόμοιο με το του κ.Δημου. Ασύγκριτο!
    Τέλος, χαίρομαι όταν παρεισφρύουν και ποδοσφαιρικές πινελιές. Το πικραμένο σχόλιο του pensierix (αντιληπτή η πίκρα, εδώ και εγώ σαν Ολυμπιακός δεν αισθάνθηκα καμμια χαρά γιά το πρωτάθλημα) έχει αυτό το εκπληκτικό ευρηματικό σύνθημα των οπαδών της Ιντερ "Δεν ξέρω πλέον πώς να σας βρίσω" Να υιοθετηθεί σαν motto στην Σούπερ-Λίγκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ!

    Στην moderation έσβησα κατά λάθος 4 σχόλια (μου έσπρωξε το χέρι ο γάτος και πάτησα το λάθος κουμπί).

    Τα αντιγράφω από το mail μου.

    Ακολουθούν 3 εδώ και ένα στο Διάλειμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ο tassos georgakopoulos άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανακοίνωσή σας "Η ιστορία του «Pandeli»":

    Διάβασα προσεκτικά τα κείμενα και τα σχόλια της τριλογίας. Έχοντας ταξιδέψει μόνο Δυτικά και κυρίως σε αυτές τις χώρες που αποκαλούμε (ορθά η λάθος) ανεπτυγμένες νομίζω ότι έχω διαπράξει ένα σοβαρό ταξιδιωτικό σφάλμα. Με πείσατε όλοι σας ότι ο επόμενος σταθμός είναι η Istanbul. Πιστεύετε πως υπάρχει εποχή του χρόνου που μπορεί να προτιμηθεί γι΄ αυτό το ταξίδι?

    --------------------------------

    Άνοιξη και Φθινόπωρο - οι καλύτερες εποχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. ioannisk

    Καλημέρα.

    Το Pandeli στην Κηφισιά αξίζει τα χρήματα του; Έχω ακούσει πως όχι. Από την εμπειρία μου τα Τουρκικά ("πολιτικά") εστιατόρια στην Ελλάδα είναι υπερτιμημένα.

    Άσχετο αλλά θάβω το Pandeli έμμεσα και για άλλο λόγο στο τελευταίο μου Post... Πάντως άνοιξε πριν από 2-3 άντε 4 χρόνια όχι το 1992. Παλαιότερα στον ίδιο χώρο ήταν το Christof (ή Kristof?) το εστιατόριο του Βαζέχα.

    -------------------------------

    Δεν έχω δοκιμάσει τον εδώ Παντελή και δεν έχω άποψη. Νομίζω πως το κινεί ο γαμπρός του. Πουθενά δεν έγραψα πως μετακόμισε το 1992 αφού όπως φαίνεται στο blog το φωτογράφισα στην Πόλη και τότε και πέντε χρόνια αργότερα. Μετά το 2000 έφυγε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Ο heinz άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανακοίνωσή σας "Η ιστορία του «Pandeli»":

    Μελετώ - κυριολεκτώ - τις φωτό στο "Πρόσωπα της Ανατολής".

    Υπάρχει εδώ μάτι φωτογράφου απίστευτο...
    Κύριε Δήμου, (και) ως φωτογράφος έχετε τον βαθύ σεβασμό μου (και την απεριόριστη ζήλια μου επίσης - ΛΟΛ!!).

    -----------------------------

    Eυχαριστώ. Μου είναι πάντα πιο ευπρόσδεκτο να με επαινούν για τις "δευτερεύουσες" δραστηριότητές μου - γιατί συνήθως δεν αξιολογούνται και δεν προσέχονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Το κείμενο και οι φωτογραφίες σου ανοίγουν την όρεξη για ένα ταξίδι προς τα εκεί.Αν το ποστ είχε ανέβει λίγες μέρες πριν,μάλλον εκεί θα πήγαινα για διακοπές λίγων ημερών.Τωρα στην επόμενη άδεια,του φθινοπώρου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Η ματιά μου άπληστη "διαβάζει" τις φωτό και στη μνήμη ξυπνούν η γεύση, η οσμή και η φωνή του Χότζα που μαγνητοφώνησα στο κινητό. Απόλαυση στο έπακρον.

    Σε δύο εβδομάδες θα βρίσκομαι στο Dubai, πιο βαθιά στην Ανατολή. Φιλοξενούμενη σε σπίτι φίλου που ήδη μένει ένα εξάμηνο, πιστεύω θα γευθώ κάτι ανάλογο. Αν απολαύσω και μία από τις "χίλιες νύχτες" καλό θα είναι!!!!lol

    Nίκο Δήμου μας...ξεμυαλίζετε! Ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Καλησπέρα!

    Μόλις επέστρεψα από ένα εξοχικό Σαββατοκύριακο με περπάτημα, μουσική, διάβασμα (ένα μαγικό βιβλίο -"Τhe Garden of the Finzi-Continis" του Giorgio Bassiani, υπάρχει και η ταινία του Vittorio De Sica, απ' αυτό το βιβλίο).

    Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες του ποστ. Συγκινητική η πείνα, πολύ ηδονικές οι άλλες (μεγάλος πειρασμός τα γλυκά).

    Δυο όμως μου άρεσαν πιο πολύ απ' όλες, η πρώτη και -αμέσως μετά- η δεύτερη φωτογραφία από τα Υλικά της Κουζίνας (Μισρ Τσαρσί), για τα χρώματα και τα αρώματα...

    Θα φτιάξω τούρκικο καφέ (με λίγο κάρδαμο) για να απολαύσω καλύτερα το ποστ και τα σχόλια.

    :))

    Υ.Γ. Συμφωνώ για τις τρεις μεγάλες κουζίνες, ιταλική, τούρκικη και κινέζικη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Αφού μαγεύτηκα με την απίστευτη γεωμετρία και σύνθεση, ειδικά της φωτογραφίας με τη σκάλα, έκανα ένα τελικό "σκανάρισμα" και στις υπόλοιπες εκπληκτικές συνθέσεις σας, και, εκ του πονηρού απομόνωσα την συγκλονιστική ΠΕΙΝΑ...

    Είναι η κατάλληλη στιγμή. Ήταν προσχεδιασμένο...

    Οι μυρωδιές που έρχονται απο την αυλή, χάρη στην μαγειρική της 86χρονης Σφακιανής γιαγιάς της συζύγου μου, μαζί με την οφθαλμολαγνεία των φωτό, με κάνουν πολύ-πολύ επιθετικό!!!
    Μάσα-Attack!
    Καλή μας (σας) όρεξη.
    Υ.Γ : Δεν νοιώθω τύψεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. απίθανη ιστορία και ντυμένη τόσο όμορφα με εικόνες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Γιατι να μην αναφερουμε και την ελληνικη κουζινα
    σαν μια απο τις καλλιτερες?

    Βεβαιως υπαρχουν μεγαλες εναλλακτικες κουζινες κατα τοπους, απο Κρητη, Επτανησα, Θεσσαλια,...Μακεδονια...Κυκλαδες...και 200 αλλα μερη

    πρεπει μονο κανενας να βρει το σωστο μαγαζι η σπιτι για να γευθει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Περαν του καλοφαγιλικιου,αν εχουμε στο μπλογκ Ρωμιους της Ιστανμπουλ με τουρκικη υπηκοοτητα,μας ενδιαφερει να μαθουμε τα πολιτικα τους δικαιωματα,τυπικα & ουσιαστικα. Αν μπορουν να συμμετασχουν στο κρατος,Στρατό,Δικαστικο,Διπλωματικο,με εθνικοτητα Γκρηκ,οχι σαν γιαλαντζι Τουρκοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. sokianos said...
    Γιατι να μην αναφερουμε και την ελληνικη κουζινα
    σαν μια απο τις καλλιτερες?

    -------------------------------

    Μα υπάρχει ελληνική κουζίνα; Τα βασικά φαγητά του έλληνα είναι παράγωγα: είτε τούρκικα, είτε ιταλικά, είτε σλάβικα.

    Αυτό που κάνει μία κουζίνα σημαντική είναι να έχει ένα δικό της ιδιαίτερο στιλ και μία ενιαία γευστική ακολουθία.

    Στα παγκόσμια λεξικά της γαστρονομίας αναφέρονται οι "grandes cuisines" και τα παρακλάδια τους - αλλά ποτέ και πουθενά δεν έχω δει να αναφέρεται η ελληνική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Στα παγκόσμια λεξικά της γαστρονομίας αναφέρονται οι "grandes cuisines" και τα παρακλάδια τους - αλλά ποτέ και πουθενά δεν έχω δει να αναφέρεται η ελληνική.

    Nikos dimou said

    Grand Nation δεν ειμαστε, οποτε σε grandes cuisines λογικα δεν αναφερομαστε *ΛΟΛ

    Αυτο δεν σημαινει, οτι πριν κρινουμε τις γευσεις, πρεπει να δουμε αν και τι αναφερουν τα σχετικα λεξικα...

    Εστω στον τομεα Fusion αν βαλουμε την κουζινα την ελληνικη, δεν παυει να ειναι απο τις καλλιτερες κατα την γνωμη μου.

    Παω για φαι/ καλη ορεξη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Δεν ξέρω για τις παγκοσμίως καλύτερες κουζίνες, αλλά η παγκοσμίως χειρότερη πρέπει να είναι η αγγλική (μιλάω εκ πείρας).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. harrygreco said...

    ..αν εχουμε στο μπλογκ Ρωμιους της Ιστανμπουλ με τουρκικη υπηκοοτητα...

    Τέτοιο ήταν το σόι μου, μέχρι το '50-κάτι. Όχι, δεν είχαν δικαιώματα/υποχρεώσεις σαν αυτά που αναφέρεις, ούτε στην Τουρκία, αλλά ούτε και στην Ελλάδα.

    Αλλά δεν κακοπέρασαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. @harry

    Όσο για εθνικότητα Ελληνική στην Τουρκία και να συμμετέχεις στρατό/διπλωματία, ούτε λόγος. Ούτε με άλλη εθνικότητα.

    Νομίζω δε, ούτε και στην Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Βάζω την απάντησή σας στο σωστό ποστ:

    tassos georgakopoulos said...
    Ευχαριστώ για την απάντηση. σκέφτομαι τον Σεπτέμβριο-αρχές Οκτωβρίου. Στο εν το μεταξύ προσπάθησα (παρασυρμένος από τα γευστικά σας σχόλια) να γευτώ μπαρπούνια με απόληξη τρίγωνα Πανοράματος σε παραλία με θέα την Γέφυρα Ρίου Αντιρίου. Μη με ρωτάτεε πως φτάσαν τα τρίγωνα εκεί.
    Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η ρακί από την Κρήτη (παραγωγή μου) από την εκεί παραμονή μου για 12ετία. Ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Η μισρ τσαρσι 2, η μισρ τσαρσι 3 και η πείνα 3
    κατά την γνώμη μου είναι οι καλύτερες.

    Όπως και η ιστορία του Παντελή.

    Χθες ( όταν άρχισα το σχόλιο ) γιόρταζαν οι Ειρήνες
    ( και οι Ειρηναίοι ).

    Χρόνια τους πολλά

    Σπουδαίο πράγμα η Ειρήνη αλλά συνήθως την ξεχνούμε

    Σήμερα λένε, είναι η παγκόσμια ημέρα της δίαιτας

    Με την όρεξη πους μας άνοιξε,
    ( από την ιστορία του Παντελή,
    τις ωραίες φωτογραφίες του Νίκου
    και τα γευστικά σχόλια )
    ποιος την θυμάται κι αυτή

    Το προφιτερόλ στην Πόλη είναι μήπως

    Προφήτ - Ερόλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Τα χρώματα των ζαρζαβατικών και οι πυραμίδες των μπαχαρικών δεν αρκούν για μια "καταπληκτική φωτογραφία". Χρειάζεται η ιδιαίτερη ματιά που θα μετατρέψει σε τέχνη αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε μια ενδιαφέρουσα φωτογραφία και σε μια φωτογραφία που δείχνει κάτι ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Η καλητερη "κουζινα" ειναι η Αμερικανικη ..η ποιο καταξιωμενη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. gerasimos said...
    Δεν ξέρω για τις παγκοσμίως καλύτερες κουζίνες, αλλά η παγκοσμίως χειρότερη πρέπει να είναι η αγγλική (μιλάω εκ πείρας).

    Καθε πότε τρώει καλό φαγητό ένας άγγλος; Καθε φορά που παίρνει το Eurostar και πάει στην Γαλλία...


    Την ελληνική, έστω γραικικη, έστω ιταλοσλαβοτούρκικη δεν την εκτιμάτε γιατί την τρώτε κάθε μέρα...για ρωτηστε και εμας...που κόντεψε χτες να μου βγει τ'ονομα, κ.Δημου, αφου προσπαθούσα να φτιάξω...τι;;;Μπακλαβά...κ.Δήμου...μπακλαβά...ε, μα τετοιες φωτογραφίες κ.Δήμου, τι να κάνω...κ. Δήμου΄;;;
    ;-)))

    Προσοχή:
    μην κάνεται κλικ στις φωτόγραφίες και τις δείτε και μεγαλύτερες γιατί έτσι μεταφέρονται και οι μυρωδιές....

    Η νοσταλγία περνάει πρώτα από το στομάχι...για τον έρωτα δεν ξέρω, ούτε και με νοιάζει μπροστά στην θέα ενός γιγάντιου προφιτερόλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Τι ωραίες φωτογραφίες - ένας οπτικός ύμνος! Και τόσες πολλές που δίνουν μνημειακό χαρακτήρα στη δημοσίευση.

    Τζαν μπογαζντάν γκελίρ, που έλεγε η γιαγιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. rallou
    Μετά από τους μπακλαβάδες (με φυστίκι φυσικά) που έφαγα στην Πόλη, θα αργήσω πολύ να ξαναφάω εδώ.

    Είναι σχεδόν άγλυκοι. Δεν στάζουν σιρόπι. Είναι ελαφροί και ανάεροι - αλλά όλο γεύση.

    Γενικά η σχέση των Τουρκικών πρωτοτύπων με τις Ελληνικές τους απομιμήσεις είναι η σχέση που έχουν οι Πλατωνικές Ιδέες με τα κακέκτυπά τους που ζουν επί γης. Π. χ. η patlican salata (Μελιτζανοσαλάτα - από άσπρη μελιτζάνα) είναι το ιδεατό πρότυπο της ελληνικής.

    Γενικά αυτό που με εντυπωσίαζε πάντα είναι πόσο πιο ελαφριά (και στην πέψη) είναι η Τούρκικη κουζίνα από την αντίστοιχη δικιά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Καλησπέρα.
    Απίθανη έκπληξη η πρώτη φωτογραφία. Αυτό το υπέροχο μπλε. Σαν το χρώμα του Lapis Lazuli. Εκπληκτική είσοδος, μισοφαγωμένα τα σκαλοπάτια. Και καλά να τα κατεύεις για να φας. Μετά πώς τα ανεβαίνεις, έχοντας γευτεί τις ευωδιαστές λιχουδιές της Πόλης.

    Δεν έχω επισκεπτεί ποτέ την Πόλη, αλλά δύο babysitters, η πρώην και η νυν, ήταν πολίτισες. Και μας έχουν μαγειρέψει κατά καιρούς. Το κίμινο, το μπαχάρι, μυρωδιές, μυρωδιές, μυρωδιές.

    Μιλώντας για κουζίνες και γεύσεις, δεν γνωρίζω αν η Κυπριακή είναι αυτόνομη κουζίνα (μάλλον όχι, έχει τεράστιες επιρροές) αλλά τα σιεφταλιά και τα σουβλάκια στην πίττα είναι καταπληκτικά (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...).

    Συμφωνώ απόλυτα για την Ιταλική. Μάλλον η καλύτερη κουζίνα. Λατρεύω την κινέζικη, την ινδική, την λιβανέζικη (και την αραβική γενικότερα) κουζίνα.

    ΝΔ, οι φωτογραφίες άψογες, και από τεχνικής άποψης, και από άποψη θέματος και .... γεύσεων και οσμών.

    Αναμένουμε το βιβλίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. etherovamon said...
    Και καλά να τα κατεύεις για να φας. Μετά πώς τα ανεβαίνεις;

    ---------------------------------

    Τα ανεβαίνεις ΠΡΙΝ φας. Ο Pandeli είναι σε πατάρι. Η φωτογραφία δείχνει την κάθοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Nikos Dimou said...

    Τα ανεβαίνεις ΠΡΙΝ φας. Ο Pandeli είναι σε πατάρι. Η φωτογραφία δείχνει την κάθοδο.

    --------------------

    ΟΚ. Έτσι εξηγείται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Περαν της σαρκας,ας φροντισουμε & το πνευμα.
    Με ενδιαφερει αν καποιος Ρωμιος προσπαθησε να μπει στο Τουρκικο κρατος & τον εμποδισαν,ειτε με νομο,ειτε ατυπα & εαν προσεφυγε στη τουρκικη Δικαιοσυνη.
    Στην GR,μεχρι το '97 υπηρχε & επισημα θεοκρατια τυπου Ιραν. Για να μη βαζουν στο κρατος Τουρκους ουτε σαν "μωαμεθανους",ζητουσαν θρησκεια "χριστιανος ορθοδοξος".
    Ασφαλως & ηταν αντισυνταγματικο,αλλα κανεις δεν προσεφυγε στο ΕΔΑΔ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Μιας και η Gravoura ανέφερε τις Χίλιες και Μια Νύχτες, παραθέτω ένα απόσπασμα πολύ σχετικό με το ποστ:

    «…. H Περι-Μπανού με τα ίδια της τα χέρια έβαζε στο στόμα του πρίγκιπα Άχμετ μπουκιές από τα πιο διαλεχτά φαγητά, και τον έκανε να τα γεύεται ένα-ένα, λέγοντάς του το όνομα του καθενός κι από τι ήταν γινομένο.

    Πώς να δώσει κανείς μιαν ιδέα αυτών των φαγητών των Ντζιν ή να περιγράψει με τις κατάλληλες λέξεις το γλυκό άρωμά τους – φαγητών που κανείς θνητός δε γεύθηκε ποτέ του, ούτε τα’ δε; Ύστερα, όταν κι οι δυο τους έφαγαν καλά, ήπιαν τα πιο διαλεχτά κρασιά, κι έφαγαν μ’ευφροσύνη νοστιμότατες κομπόστες, και ξερά φρούτα, και γλυκύσματα, κι άλλες λιχουδιές.

    Τέλος, αφού έφαγαν κι ήπιαν αρκετά, πέρασαν σε μιαν άλλη σάλα, όπου ήταν ένας ψηλός σοφάς, από τους πιο μεγαλόπρεπους που μπορεί να φανταστεί κανείς, στολισμένος με χρυσοκέντητα στρώματα και μαξιλάρια, όπου ακτινοβολούσαν σειρές μαργαριτάρια και ρουμπίνια, και σμαράγδια κι άλλα ατίμητα πετράδια, κι εκεί απάνω κάθισαν ο ένας πλάι στον άλλον για να κουβεντιάσουνε και να χαρούν.

    Κι αμέσως, μπήκε μέσα ένα μπουλούκι Ντζιν και Νεράιδες, που χόρεψαν και τραγούδησαν μπροστά τους με θαυμαστή χάρη και τέχνη, κι αυτό το ωραίο θέαμα ευχαρίστησε την Περι-Μπανού και τον πρίγκιπα Άχμετ, που το παρακολουθούσαν με άφατη τέρψη. …».

    [Χίλιες και Μια Νύχτες, Βιβλίο Δέκατο Τρίτο, Η Ιστορία του Πρίγκιπα Άχμετ και της Νεράιδας Περι-Μπανού, Μετάφραση Κώστα Τρικογλίδη (από τα αραβικά), εκδόσεις Ηριδανός]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. "Καθε πότε τρώει καλό φαγητό ένας άγγλος; Καθε φορά που παίρνει το Eurostar και πάει στην Γαλλία..."


    Παρόλα αυτά αν θέλεις να γίνεις καλός σεφ στην Αγγλία πρέπει να πας να σπουδάσεις. Το λέει και ο Μαμαλάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Πάντως η κουζίνες μας εδώ γύρω μοιάζουν πάρα πολύ...Ίσως το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μιλήσουμε για μια πρώην "οθωμανική" κουζίνα, στις διάφορες παραλλαγές της κατά τόπους, η οποία "εθνικοποιείται" εκ των υστέρων και αλλάζει;

    Πάντως συμφωνώ πως, απ' όσα έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα, η τουρκική εκδοχή πάντα είναι λίγο καλύτερη! Πιο ανατολίτικη... :)

    Ίσως φταίει και η καταγωγή μου εξ ημισίας από την Μ.Ασία, η οποία κάνει τις γεύσεις της τουρκικής κουζίνας εξαιρετικά οικείες...

    Ελληνική κουζίνα καθαυτή δεν νομίζω πως υπάρχει: όταν επισκέπτομαι την νότια Ελλάδα μου κάνει εντύπωση πόσο διαφορετικό είναι το φαγητό! Για να μη μιλήσω για τα νησιά...

    Αλλά μήπως τελικά υπάρχει και ιταλική ή οποιαδήποτε άλλη; Ρωτήστε τους Πιεμοντέζους ή τους Σιτσιλιάνους τον ένα για τα φαγητά του άλλου... ;)

    Harry, από εμπειρία κάποιου που γνωρίζω: όσον αφορά τα δικαιώματα των μειονοτικών όσον αφορά το κράτος, τα ίδια χάλια με μας είναι κι εκεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. nikos dimou said..Μετά από τους μπακλαβάδες (με φυστίκι φυσικά) που έφαγα στην Πόλη, θα αργήσω πολύ να ξαναφάω εδώ...

    μπορειτε να βρειτε τους περιφημους μπακλαβαδες gulluoglou, στο συνταγμα (νικης 10 & ερμου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Νίκο "χαιρετισμούς" από τον πύργο του παπού στη Σύρο (Ποσειδωνεία). Παραμένει σε αρκετή καλή κατάσταση μόνο ο κήπος είναι λίγο εγκαταλελειμμένος. Η ενημερωτική πινακίδα του Δήμου με όλα τα ενδιαφέροντα κτήρια τον αναφέρει Πύργος Κουλούρη (πρώην Λαδόπουλου).
    Δεν μπορείς να το κλείσεις να κάνουμε εκεί το πάρτυ του blog; Άντε να φέρουμε και μαγείρους από Πόλη μεριά για να γευτούμε όλοι αυτά που μας περιγράφεις.
    Πάντως έφαγα κάτι σύκα βραστά με σουσάμι απο τον Κορρέ άλλο πράγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Πάντως το καλό φαγητό πρέπει να προλάβει να στο μαγειρέψει ο άλλος και να πλύνει και την κουζίνα και να έχεις μόνο την απόλαυση του να το φας με όλες σου τις αισθήσεις...

    Αλλά και πάλι... Φτάνουν οι καλές προθέσεις μόνον?

    Ξέρω΄γω...
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Επί δύο ώρες ο blogger είχε κατεβάσει τα ρολά - μας έλεγε ότι έχουμε και ιούς!

    Επιτέλους άνοιξε - ίσα-ίσα μόλις ο Παναθηναϊκός πήρε την κούπα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Οσο για τον Παναθα,there is never one game in town. U get hit in one,u r blessed in another...
    Οσο για τον " Φραγκο ",μου θυμιζει τον γνωστο δικηγορο. Μακαρι η επιστημη να βρει εναν τροπο μεγεθυνσης,ωστε ο μειονεκτικος ανδρας να μη γινεται & κομπλεξικος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. @Ελ Γκάτο σαίδ...

    "Επί δύο ώρες ο blogger είχε κατεβάσει τα ρολά - μας έλεγε ότι έχουμε και ιούς!

    Επιτέλους άνοιξε - ίσα-ίσα μόλις ο Παναθηναϊκός πήρε την κούπα!"


    Μπααααα....

    Ολο το καλό το team ετοίμαζε ladies' night οπότε ήταν occupied στην κουζίνα... Οταν διασκεδάζουν οι σύζυγοι με το ποδόσφαιρο, ε, να το ρίξουμε κι εμείς λίγο έξω Γάτε μας...

    Καθένας με τα βίτσια του...
    :))))

    Μισό, με φωνάζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Μπάσκετ χωρίς Γκάλη, Πέτροβιτς, Σαν Επιφάνιο, Τζάμσι, Ντακουρί, Ντίβατς και Ρίβα είναι μεθαδόνη σε ηρωϊνομανή.

    Για να μη μιλήσω για την ένδεια στο N.B.A.

    Δεν θέλησα να δω τον σημερινό τελικό, όπως δεν θέλω πια να βλέπω μπάσκετ.
    Ίσως φταίει η overdose των 90's τότε που ο Κόκκαλης και ο Γιαννακόπουλος μας φλόμωσαν στα ματς -ε όταν παίζει 10 φορές σε μια χρονιά Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός κάπου το βαριέσαι.

    Τέλος πάντων, συγχαρητήρια στον ΠΑΟ και σε όσους ευχαριστιούνται ακήμη το μπάσκετ όπου στο τελευταίο δίλεπτο βλέπεις μόνο βολές και φάουλ σκοπιμότητας...

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. harry,
    γνωρίζεις την απάντηση, είναι αυτονόητη, για την Τουρκία μιλάς.
    Είναι δυνατόν να είχε δημοκρατικές ευαισθησίες;
    Αυτό δεν μας κάνει καλύτερους ή χειρότερους.
    Εκτός αν θέλουμε να συγκριθούμε σε αυτό το πεδίο. Ποιός δηλαδή έχει χειρότερες επιδόσεις στην προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και των ίσων ευκαιριών...
    Ε, στις άθλιες δικές μας, η Τουρκία προσθέτει τις δικές της, τρισάλθιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Και κάτι που ξέχασα πριν να πω:

    εκτός από το ότι είναι...χορταστικές, οι φωτογραφίες μου άρεσαν πάρα πολύ! Το "κάδρο", οι γωνίες λήψης, τα χρώματα...

    Personal favorite πάντως, ο μυστακοφόρος κύριος που κοιτάει τα γλυκά κολλημένος πάνω στο τζάμι. Πολύ όμορφη και ανθρώπινη εικόνα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. kkai-lee said:

    "Σήμερα λένε, είναι η παγκόσμια ημέρα της δίαιτας"

    Το σωστό είναι ότι η 6η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως "παγκόσμια ημέρα ΚΑΤΑ της δίαιτας", έμπνευση μιάς πρώην βρετανίδας ανορεξικής!

    Οπότε, φάτε μάτια ψάρια, χωρίς ενοχές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

    Ξυπνάω από βαρύ εφιάλτη.

    Μήπως βαρυστομάχιασα από το πολύ ανατολίτκο φαγητό; (Ίσως από τις πολλές φωτο που αφησα απέξω και τις "έφαγα" μόνος μου... Και που να τις βλέπατε!)

    @ I döda vinkeln "ο μυστακοφόρος κύριος" (μόνο κύριος δεν είναι ο ταλαίπωρος) δεν κοιτάει γλυκά, αλλά μία μακαρονάδα. Κάνε κλικ στην φωτό για μεγέθυνση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Καλημέρα!

    Ναι, τα μπέρδεψα λίγο. Το πρόσεξα λίγο μετά που έστειλα το μήνυμα.
    Από τη μια η εικόνες της αφθονίας, κι από την άλλη αυτή. :(

    Βέβαια, σε κάθε πόλη υπάρχει και αυτή η πλευρά, μόνο που συνήθως ξεχνάμε να την δούμε...

    Αλήθεια, οι αντιθέσεις είναι τόσο έντονες όσο λέγεται στην Κων/πόλη; Οικονομικά και κοινωνικά εννοώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. I döda vinkeln said...
    Αλήθεια, οι αντιθέσεις είναι τόσο έντονες όσο λέγεται στην Κων/πόλη; Οικονομικά και κοινωνικά εννοώ...

    --------------------------

    Φυσικά και είναι - με εκατομμύρια εσωτερικούς μετανάστες που διπλασίασαν τον πληθυσμό της σε λίγα χρόνια - είναι φυσικό. Πάντως φέτος είδα πολύ λιγότερους ζητιάνους και τυφλούς, κουτσούς, παράλυτους (παλιά η πλατεία στο Γενή Τζαμί ήταν σαν την Αυλή των Θαυμάτων). Μάλλον θα τους έχει διώξει η αστυνομία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Η απορία μου αφορούσε το εάν βελτιώθηκαν καθόλου τα τελευταία χρόνια τα πράγματα. Η εικόνα που είχα, από τα μέσα τις δεκαετίας του '90, ήταν σε πολλές περιοχές της μάλλον τραγική. Ακριβώς για τους λόγους που αναφέρετε φυσικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. @I döda vinkeln
    Είναι τελείως αδύνατον να βγάλεις συμπεράσματα από μία ολιγοήμερη επίσκεψη. Οι στατιστικές λένε πως υπάρχει αλματώδης ανάπτυξη - πέρισυ η Τουρκία μπήκε μέσα στο κλαμπ των μεγάλων κατασκευαστών αυτοκινήτων, με παραγωγή που πέρασε το ένα εκατομμύριο οχήματα!
    Αλλά η ανισοκατανομή μάλλον συνεχίζεται. Περισσότερα ίσως θα μπορούσε να μας πει ο Αλέκος Μάρκελλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Πραγματικά υπάρχουν τομείς της οικονομίας και συγκεκριμένες επιχειρήσεις που έχουν γιγαντωθεί.

    Για παράδειγμα, έχω υπόψη μου την Vestel, που παράγει ηλεκτρονικές και ψηφιακές συσκευές(μέσω και τρίτων brand names νομίζω), που είναι πλεόν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής τηλεοράσεων στην Ευρώπη, ελέγχοντας το 26% της αγοράς...

    Τώρα βέβαια, σε μια τεράστια χώρα, με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα, είναι μάλλον λογικό να υπάρξει τέτοια ανάπτυξη. Αν δεν είχαν και την πολιτική στάθεια...

    Μάλλον όντως, τώρα το μεγάλο τους πρόβλημα είναι πως να ανταπεξέλθουν στις κοινωνικές συνέπειες που επιφέρουν αυτές οι αλλαγές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Καλημέρα.

    Διαβάζοντας το Post είχα την εντύπωση Κε Δήμου ότι επιδιώκατε κάποιο παραλληλισμό με "κάποιο" blog, ο οποίος μου φάνηκε μάλιστα ιδιαίτερα επιτυχής. Στη συνέχεια βέβαια διαβάζοντας τα comments διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε καμιά συσχέτιση.
    Ακόμα όμως δεν έχω πεισθεί για τις αρχικές προθέσεις σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. sizenagir
    δεν καταλαβα την αναφορά σας... για ποιο blog μιλάτε;

    Πήγα ένα ταξίδι στην Πόλη, έβγαλα πολλές φωτογραφίες και ήθελα να τις μοιραστώ με τους επισκέπτες μου.

    Αυτές είναι και οι αρχικές και οι τελικές προθέσεις μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Καλημέρα και καλή βδομάδα.

    Μιά και όπως διάβασα σε προηγούμενο σχόλιο σήμερα είναι μέρα της δίαιτας ας επανέλθω στις πολίτικες γεύσεις.
    Μπακλαβά με φυστίκια δεν έχω δοκιμάσει, αλλά γνωρίζω τον μικρασιάτικο, ο οποίος εχει πάχος περίπου 5 εκατοστά και αποτελείται από μιά στρώση φύλλου και μία στρώση ψιλοτριμένου καρυδιού, εναλλάξ.
    Φυσικά οπως τονίζει και ο Γάτος δεν πλέει στο σιρόπι αλλά είναι απλά ποτισμένος και στεγνός.
    Καλή μας όρεξη.
    Δεν γνωρίζω γιά άλλα μέρη της χώρας μας, αλλά μπακλαβά με φυστίκια φτιάχνουν στην Κύμη Εύβοιας.

    Οσο αφορά την βιομηχανική ανάπτυξη της Τουρκίας σε σχέση με μας, ας είναι καλά οι εδώ εργατοπατέρες που φρόντισαν να κλείσουν τα εργοστάσια της Νισσάν, Φόρντ, Πιρέλλι, Γκούντ γίαρ και δεν ξέρω πόσα άλλα και να μεταφερθούν στην γείτονα χώρα.


    Υ.Γ. Δεν γνωρί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Απορια. Γιατι η ανατολιτικη κουζινα εχει τοσα πολλα καρυκευματα (με συνεπεια να ειναι λιγο πιο βαρια απο την "μεσογειακη" οπως την εχουμε μαθει)?
    Γενικα παρατηρω πως οσο πιο καυτο το κλιμα τοσο πιο καυτες και οι γευσεις ενω θα περιμενα κατι το αντιθετο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Μια και μιλάμε για κουζίνες, να προσθέσω για άλλη μιά φορά το μέχρι εξάρτησης πάθος μου για την ιαπωνική και κυρίως για το sushi και sashimi.

    Αν και δεν είμαι ειδικός θα διαφωνήσω για τον αναίτιο υποβιβασμό της ελληνικής κουζίνας. Έχοντας ζήσει για μερικά χρόνια στην Νέα Υόρκη έχω δοκιμάσει πολλές φορές την τούρκικη, υπάρχει πιστεύω μεγάλη διαφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. tolisM said...
    Απορια. Γιατι η ανατολιτικη κουζινα εχει τοσα πολλα καρυκευματα

    ------------------------------

    Μιλάτε για την Απω (και Μέσω) Ανατολίτικη (ειδικά Ινδία, Ινδονησία, Μαλαισία κλπ). Η Τούρκικη δεν έχει πολλά καρυκεύματα και είναι πιο ελαφριά από την Ελληνική - ακόμα και στις "τούρκικες" συνταγές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Antonios Liolios said...
    Έχοντας ζήσει για μερικά χρόνια στην Νέα Υόρκη έχω δοκιμάσει πολλές φορές την τούρκικη, υπάρχει πιστεύω μεγάλη διαφορά.

    -----------------------------

    Τούρκικη στην Νέα Υόρκη; Εδώ δεν μπορούμε να την μιμηθούμε εμείς που είμαστε δίπλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Nikos said

    Τούρκικη στην Νέα Υόρκη; Εδώ δεν μπορούμε να την μιμηθούμε εμείς που είμαστε δίπλα...


    Δεν μιλάμε για μίμηση αλλά for the real thing. Στην Νέα Υόρκη υπάρχουν όλες σχεδόν οι καλύτερες ethnic κουζίνες της ελληνικής και τουρκικής συμπεριλαμβανομένων.

    Τα τουρκικά εστιατόρια που επισκέφτηκα ήταν ιδιοκτησίας τούρκων μεταναστών (μερικοί πρώτης γενιάς) και τα επισκέφτηκα μαζί με τούρκους φίλους μου ως highly recommended. Ας μην αναφέρω τα αμοιβαία τσιμπούσια στα σπίτια μας. Οι ίδιοι λοιπόν οι τούρκοι αναγνωρίζαν τις ομοιότητες αλλά κυρίως τις διαφορές, ας μην γινόμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. @liolios

    όπως έλεγε και ο giorgos κι όπως έχω διαπιστώσει και εγώ, οι Τούρκοι είναι εξαιρετικά ευγενείς. Δεν ήθελαν να σε πληγώσουν... :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Λογοκρισία?

    Γιατί?

    Δεν ήταν σε καμιά περίπτωση κακόβουλη η παρατήρηση μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Σοβαρά τώρα, τα έθνικ ρεστοράν σε όλη την γή (και στην Νέα Υόρκη - έχω ιδίαν πείρα) είναι χλωμές απομιμήσεις των ντόπιων. Φυσικό αφού δεν έχουν τις φρεσκιες πρώτες ύλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. @ΝΔ
    μαλλον εχετε δικιο τα μπερδεψα. Anyway, η δικη μου εμπειρια απο τουρκικη κουζινα ηταν στο Birmingham φοιτητης, οπου συχναζαμε στο kebabτζιδικο ενος Τουρκου.
    Εν αντιθεση με τα απειρα πακιστανικα και ινδικα fast food, ηταν οτι πιο καλο ειχα (ειχαμε) δοκιμασει.
    Στον τοιχο ειχε και μια ασπρομαυρη πλαια φωτογραφια του παππου του απο την Μυτιληνη να πινει με διαφορους χωριανους, λιγα χρονια πριν φυγουν και εγκατασταθουν Τουρκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. sizenagir said...
    Λογοκρισία?
    Γιατί?

    -----------------------------------

    Τώρα σας καταλαβαίνω ακόμα λιγότερο. Ποιος μίλησε για λογοκρισία; Αναρωτηθήκατε για τις προθέσεις μου - σας τις είπα. Αναφερθήκατε σε "κάποιο" blog κι επειδή δεν κατάλαβα τι εννοούσατε σας ρώτησα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Nikos Dimou said

    Σοβαρά τώρα, τα έθνικ ρεστοράν σε όλη την γή (και στην Νέα Υόρκη - έχω ιδίαν πείρα) είναι χλωμές απομιμήσεις των ντόπιων. Φυσικό αφού δεν έχουν τις φρεσκιες πρώτες ύλες.



    Δεν διαφωνώ. Και πέραν τούτου προσαρμόζονται και στις τοπικές συνήθειες με τραγελαφικά μερικές φορές αποτελέσματα. Το "σουβλάκι" ή καλαμάκι (κατά τους Αθηναίους) της Αστόρια (περιοχή της Νέας Υόρκης με πολλούς έλληνες) ήταν σχεδόν το μισό γουρούνι! Η χωριάτικη περιείχε κανά κιλό λάχανο (!) και πάει λέγοντας! Παρόμοιες παρατηρήσεις άκουγα και από φίλους άλλων εθνοτήτων για τις κουζίνες τους.

    Όσο αφορά το σχόλιο ότι οι τούρκοι φίλοι μου δεν θέλαν να με στεναχωρήσουν, συμφωνώ απόλυτα. Στην ουσία ψάχναν με πιο τρόπο θα με χαροποιήσουν, υπερτονίζοντας μερικές φορές λεπτά σημεία που πιστεύαν ότι γιά έναν έλληνα θα είχαν σημασία. Παράξενο πράγμα γεύσεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. sizenagir said...
    Λογοκρισία?
    Γιατί?

    -----------------------------------
    Dimou said

    Τώρα σας καταλαβαίνω ακόμα λιγότερο. Ποιος μίλησε για λογοκρισία;


    Λοιπόν θα το ονομάσω το σύνδρομο των 120 σχολίων! Με το που τα πλησιάζουμε αρχίζει η παρεξήγηση!

    Στο σημερινό post λέτε να φταίει η υπογλυκαιμία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Φαίνεται ότι δεν έφτασε κάποιο ενδιάμεσο σχόλιο μου.

    Συγνώμη.

    Ο Νίκος Δήμου ήταν κάποτε ο διασημότερος blogger της Αθήνας. Ιδιαίτερα αγαπητός στους "καλοφαγάδες" της υψηλής κοινωνίας, που τον τιμούσαν συχνά με την παρουσία τους.

    Όμως, στα γνωστά έκτροπα του 2006-2007, συρφετός, που τον κέντριζαν και τον οιστρηλατούσαν διάφοροι επιτήδειοι, έκαψε, γκρέμισε και λεηλάτησε το διάσημο αυτό Blog.

    Ενοχλημένος, αποφάσισε να μην το ξανα-ανοίξει. Ήταν ήδη μεγάλος για μια νέα αρχή.

    Η είδηση ότι έκλεισε οριστικά το αγαπημένο τους blog, ανησύχησε τους Έλληνες "γαστρονόμους". Πήγανε να τον βρουν «αγάδες, πασάδες, δερβισάδες» (που λέει και το άσμα του Καραγκιόζη). «Εφέντη Νίκο», του είπαν, «εμείς που θα "τρώμε" τώρα;».

    «Να μην το καίγατε!» απάντησε ο Νίκος.

    Η συνέχεια .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. Πάντως σε ό,τι αφορά μπακλαβάδες και τα συναφή, θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω, απ' όσο βέβαια γνωρίζω.

    Οι μπακλαβάδες κλπ. που δοκίμασα στη Σμύρνη δεν ήταν καλοί, αντίθετα οι Συριακοί μπακλαβάδες ήταν απίστευτοι!

    Άριστος δε πάντων μπακλαβάς παραμένει βεβαιώς ο της συζύγου μου (διαβάζει και το blog, οπότε την ανάγκην φιλοτιμίαν... κλπ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Αγαπητέ Sizenagir,

    νομίζω ότι ο κ. Δήμου αποκαλύφτηκε πιά και μαζί και οι προθέσεις του:

    Θέλει φίλους και παρέα αλλά από μακριά! Για παράδειγμα τώρα μας έχει όλους μες το σαλόνι του αλλά η μόνη φυσική παρουσία δίπλα του είναι οι γάτοι του.

    Και σκέφτεται μέσα του "Γίνετε σαν τα γατιά μου πρώτα και μετά βλέπουμε!"

    Με πολλή αγάπη (για να μην παρεξηγηθώ βεβαίως βεβαίως)

    Αντώνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. Πολύ ωραία η παρομοίωση sizenagir - κρίμα θα ήταν να είχε χαθεί στον δρόμο...

    Λιόλιος - όλες οι παρεξηγήσεις λύθηκαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Καλησπέρα!
    Να προλάβω και ΄γω ο καλοφαγάς να σχολιάσω πριν περάσει τέτοιο θέμα έ?

    Τρέχω αυτές τις μέρες με τα επαγγελματικά μου και απλώς το βράδι πριν πάρω το δρόμο για το κρεββάτι μου ρίχνω μια ματιά στα σχόλια όλων σας αλλά μετά δεν υπάρχει δύναμη να αφήσω σχόλιο!
    Λιώμα είμαι!
    Σήμερα η μέρα είναι πιο χαλαρή!
    Λοιπόν...
    βλέποντας πρώτη φορά το σχόλιο μου θύμισε την ταινία Πολίτικη κουζίνα!
    Μετά που κοίταξα τις φωτογραφίες πιο καλά, θυμήθηκα πόσο καλός φωτογράφος είναι ο οικοδεσπότης!(μου έχει μείνει εκείνη η φωτογραφία από την χιονισμένη στροφή).
    Όταν πια ξανακοίταξα το σχόλιο με πιασε μια λιγούρα.......και μετά ήρθαν οι ενοχές (τώρα ήταν ανάγκη να τα φας όλα αυτά και τέτοια!!!

    Συμφωνώ απόλυτα για την Τούρκικη κουζίνα!
    Είναι απείρως πιο ελαφριά απλώς ο κόσμος νομίζει διαφορετικά!

    sizenagir ωραίο σχόλιο!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Όταν έβλεπα την ταινία "Πολίτικη Κουζίνα" σκεπτόμουν πόσο μας φοβίζουν οι λέξεις... Είχα γράψει τότε και ένα σχόλιο στα "Επίκαιρα". Δεν υπάρχει βέβαια "Πολίτικη" κουζίνα... αλλιώτικο είναι το όνομά της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. Οι φωτογραφίες από την Αιγυπτιακή Αγορά είναι καταπληκτικές. Θυμάμαι κατηφορίζοντας από το Καπαλί Τσαρσί τα μαγαζάκια τους, σαν τους δικούς μας Συνεταιρισμούς, με τα νυφικά ν' ανεμίζουν στον πολίτικο αέρα και τα βαπτιστικά να συνθέτουν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό. Θα το επισκεφθώ κάποια στιγμή το εστιατόριο που λέτε. Κρίμα που φθάρηκε νωρίς η αίγλη του. Χμ...αλλά τσιμουδιά για τα λουτρά (εμμονή κι εγώ που την έχω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. Στο SARAY ποτε δεν μενεις στο ενα γλυκο Ν.Δ.Το καλυτερο καζαν ντιπι της Πολης εδω.
    Εκτος απο φανταστικα γλυκα η σπεσιαλιτε τους ειναι και το μενεμεμ.
    Πολυ καλα εστιατορια για ψαρι στο Βοσπορο.Στην Ταραμπια το καλυτερο ανηκει σε Ελληνα.
    Γενικα πολυ καλο φαγητο και καλες τιμες.
    Μετα το προσφατο ταξιδι μου στην Πολη κατεβασα 7 συνεχομενα ποστ με φωτογραφιες απο αυτη την υπεροχη πολη.
    Και λιγα ειναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. Σε αυτούς που επιμένουν ότι υπάρχει Ελληνική κουζίνα, και κάνουν την σύγχυση να θεωρούν Ελληνικό ό,τι μαγείρευε ή μαγειρεύει η μαμά τους (ή η σύζυγός τους), παραπέμπω -για να μην κάνω κατάχρηση του χώρου- στο σχόλιο που είχα κάνει στις 8.51 μ.μ. εδώ

    Ακολουθεί και σχόλιο του pagis στις 9.02 μ.μ.

    Η τότε συζήτηση είχε σχετικό θέμα. (Απλές γεύσεις)

    Να προσθέσω ότι χαρακτηριστικό της Τούρκικης κουζίνας, σαν μέρος κουλτούρας λαού με νομαδικές καταβολές, είναι το βούτυρο (αντί για το λάδι, που είναι χαρακτηριστικό γεωργικού λαού) και γενικώς τα κτηνοτροφικά προϊόντα όπως το γιαούρτι (Γιαουρτλού).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. doratsirka
    συλλάμβάνεστε αδιάβαστη (ή απρόσεχτη). Για τα λουτρά έγραψα ήδη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. Λίγα ήταν κύριε Δήμου μας για μια τέτοια μυσταγωγία. Και ήθελα και φωτογραφίες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. doratsirka λεπτομέρειες μόνο ιδιωτικά

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. Nikos Dimou said...
    doratsirka λεπτομέρειες μόνο ιδιωτικά


    Μήπως να αποσυρθούμε διακριτικά εμείς οι υπόλοιποι;

    ;-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Τι έκπληξη! Γύρισα μόλις χθές απο την Πόλη και ο Αντώνης με ενημέρωσε πως το doncat-blog ξανάνοιξε και μάλιστα με θέμα την Κωνσταντινούπολη!

    Χάρηκα γιατί τα post συντηρούσαν τη χαρά που κουβάλησα μαζί μου επιστρέφοντας απο μία ιδιόρυθμη εκδρομή. (Γιατί "ιδιόρυθμη" καθώς και φωτογραφίες εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. Nikos Dimou said...

    gerasimos said...
    Δεν κατάλαβα μόνο τι μεσολάβησε από το 1992 μέχρι το 2007 και 'έπεσε' το εστιατόριο.

    ---------------------

    Mα το είπα - μετανάστευσε το βασικό επιτελείο στην Ελλάδα...


    Το μαγαζί στην Κηφισιά άνοιξε το 2003,
    αλλά τα τραπέζια ήταν άδεια ήδη απ' το 2000 (άρθρο της Sabah στα τουρκικά). Ο συνιδιοκτήτης Cemal Biberci απέδιδε την πτώση στην κρίση της οικονομίας και του τουρισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετάφραση του άρθρου της «Sabah»:

      2000.01.11

      Ο "Pandeli" σε κρίση!

      Μέχρι χτες οι πελάτες του έκαναν ουρά μπροστά στην πόρτα του· τώρα μόλις 15‒20 άτομα περνάνε απ' το παλαιικό εστιατόριο.

      Το ιστορικό εστιατόριο της Αιγυπτιακής Αγοράς, έδρα του αγορανόμου στην οθωμανική περίοδο, ψάχνει με το κερί τα περασμένα μεγαλεία.

      Με πρώτο-πρώτο τον Ατατούρκ ο «Pandeli» φιλοξένησε αμέτρητες διασημότητες, από τον (παλιό πρόεδρο της Τουρκίας) Τζελάλ Μπαγιάρ μέχρι τον Πήτερ Ουστίνωφ, από τη βασίλισσα Ελισάβετ μέχρι τον Ρόμπερτ ντε Νίρο, αλλά τώρα τα τραπέζια του είναι άδεια. Απ' εκείνες τις παλιές ημέρες δεν απέμεινε ίχνος…

      Ο Τζεμάλ Μπιμπερτζί, επί τεσσερακονταπενταετία αφεντικό του «Pandeli», μιας από τις πιο ποιοτικές και φημισμένες Πολίτικες ταβέρνες και μ' ενεργητική συμβολή στον τουρισμό, δηλώνει: «Χρωστώ στην πιάτσα 15 δις (παλιές τουρκικές) λίρες (κάπου $10.000 του 2000). Παλιά στο μαγαζί (που χωρά 120 άτομα) δεν έπεφτε καρφίτσα, τώρα αν μας έρθουν 15‒20 πελάτες λέμε και φχαριστώ» και προσθέτει: «Παλεύουμε να τα βγάλουμε πέρα…».

      Ο Μπιμπερτζί εξηγεί ότι καθώς η οικονομική κρίση επηρέασε τόσο τη μεσαία τάξη, όσο και τους πλούσιους, η πελατεία υπέστη μεγάλη μείωση. Με τη μείωση και του αριθμού των ξένων τουριστών επιδεινώθηκε η στενότητα, δηλώνει ο Μπιμπερτζί και καταλήγει: «Ό,τι και να γίνει, θα κρατήσουμε με αυταπάρνηση ζωντανό αυτό το ιστορικό μαγαζί. Θα το πετύχουμε με κάθε τρόπο…».

      Διαγραφή
  139. Για να δούμε, μπορεί να δημοσιευθεί σχόλιο σε παλιά ανάρτηση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.