Η "Κυριακή" της Τετάρτης

Έχω γράψει συχνά ότι στα παιδικά και νεανικά μου χρόνια δύο ήταν οι συγγραφείς που με επηρέασαν βαθιά. Ο Ιούλιος Βερν και ο Γρηγόριος Ξενόπουλος.

Ήμουν από τους τελευταίους τυχερούς που μπόρεσαν να γραφτούν στην «Διάπλαση των Παίδων – να γίνουν «Διαπλασόπουλα». Η Διάπλασις πρωτοκυκλοφόρησε το 1893, ο Ξενόπουλος ανέλαβε την διεύθυνσή της το 1894 και για πενήντα χρόνια, ως το 1944, την έγραφε σχεδόν μόνος του. Εγώ, εκτός από τα τεύχη της συνδρομής μου (1940-44) είχα στην διάθεσή μου και περίπου 35 τόμους από περασμένα χρόνια που είτε ανήκαν στην βιβλιοθήκη των γονιών μου, είτε μου τους είχαν χαρίσει. Περιττό να πω ότι τους είχα μάθει απέξω.

Γιατί όλα αυτά εδώ; Η Διάπλαση έκανε διαγωνισμούς. Ήταν οι περίφημες «Κυριακές». Έθετε ένα ερώτημα στα παιδιά και έδινε βραβεία στις καλύτερες απαντήσεις. Πολλές από αυτές ήταν μικρά αριστουργήματα – γιατί όλα εκείνα τα χρόνια η Διάπλαση είχε μονοπώλιο: όλο το μελλοντικό δυναμικό της Ελληνικής κοινωνίας σύχναζε εκεί.

Ιδιοφυής ήταν η σκηνοθεσία που είχε επινοήσει ο Ξενόπουλος για τις «Κυριακές». Είχε προσωποποιήσει την Διάπλαση (η «Κυρία Διάπλασις») και είχε δημιουργήσει γύρω της ένα «σπιτικό»: Τον Ανανία (alter ego του ίδιου του Ξ.) και τις Δώδεκα Αδελφές του, την κυρία Μάρθα – πρότυπο γιαγιάς – που έγραφε τα παραμύθια και την γάτα Πίσσα, Η οποία, μια και πρωτοεμφανίζεται το 1896 και υπάρχει ακόμα το 1941, πρέπει να έφτασε στην ηλικία των 45!

Κάθε φορά ο ταλαντούχος θεατρικογράφος έβρισκε ένα καινούργιο σενάριο. Καμία «Κυριακή» δεν κυλούσε ομαλά, συνέβαιναν σημεία και τέρατα και όλος ο θίασος ήταν πάντα επί σκηνής. Με σκίτσα από κορυφαίους ζωγράφους και σκιτσογράφους της εποχής, οι «Κυριακές» είναι και σήμερα μία απόλαυση. (Τις έχω όλες).

Όχι, δεν επινόησα τον δικό μας διαγωνισμό για να μιμηθώ τον Ξενόπουλο. Τον θυμήθηκα όμως όταν αποσύρθηκα ως Κυρία Διάπλασις με τα γατιά μου, για να κρίνω τις απαντήσεις



Πάνω: μια από τις πρώτες Κυριακές (πριν 110 χρόνια!)



Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος το 1908.



Κάτω: η τελευταία Κυριακή το 1941.




Και τώρα στην ουσία!

Έγκυρες συμμετοχές: 115.


ΜΕΓΑ Βραβείο: Paragrafos.

Και για τα δύο της κείμενα – αλλά ιδιαίτερα το πρώτο, το Μπορχεσιανό. Όπου επινοεί έναν (ανύπαρκτο) ψηφιακό χάρτη, ένα (ανύπαρκτο) νησί, για να δώσει μία συγκλονιστική παραβολή της ανθρώπινης αλλοτρίωσης. Είμαι υπερήφανος που το blog μου φιλοξένησε ένα τέτοιο κείμενο.

Τα πρώτα βραβεία διαιρούνται σε δύο κατηγορίες: Τα «σοβαρά» και τα «χιουμοριστικά». Κι επειδή έχουμε πολλές ισοψηφίες (το Σατανάκι φταίει που συνεχώς άλλαζε ψήφο) πάμε στα εξής:

Πρώτα βραβεία (σοβαρά): Aphrodite, MariosP (2ο) Zontas.

Πρώτα βραβεία (χιουμοριστικά): Μαρία Χναράκη, Mickey, Yosemite Sam.

(Εδώ το Σατανάκι ήθελε την Χναράκη μόνη πρώτη – αλλά του θυμίσαμε ότι είχε ξεπεράσει τον όριο των λέξεων και μετά του διαβάσαμε τον πρόλογο του Yosemite – κι έκανε πίσω…).

Δευτέρα Βραβεία: Φιλομήλα, Μαύρος Γάτος, Πρωινός, andy, Ioannisk, gravoura, gatina, synas, neutrino, ηλεκτρο_λόγος.

Τρίτα Βραβεία: Ναυαγός, YannisH, Broccoli, Christophorus, Walter, Identity Café, Giwrgos1.

Εύφημος Μνεία (που έλεγε και η Διάπλαση): ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!

Όλοι, όσοι έλαβαν μέρος, θα πάρουν έπαθλο. T-shirt και αφίσες για άπαντες/σες.

Όσοι βραβεύτηκαν παίρνουν και τα δύο. Όλοι οι άλλοι από ένα – είτε t-shirt, είτε αφίσα. Στείλτε email στον andydufresne69@yahoo.gr δίνοντας διεύθυνση αποστολής.

Όσοι δεν έχετε διαβάσει τις ιστορίες ή δεν τις θυμόσαστε, μπορείτε να τις βρείτε στα σχόλια του περασμένου post. Οι πρώτες βραβευμένες θα αναδημοσιευθούν και σε επόμενα post.