Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006

Η επιστροφή του Μάγου



Γνώρισα τον John Fowles διαβάζοντας τον «Μάγο» (The Magus) στην πρώτη του έκδοση, το 1966. (Αργότερα τον ξανάγραψε από την αρχή – ένα βιβλίο 700 σελίδων!).

Με μάγεψε. Νομίζω το ίδιο συνέβη σε όσους διάβασαν αυτό το μυθιστόρημα το γεμάτο μυστήριο, ποίηση και Ελλάδα.

Αργότερα βέβαια βρήκα όλα του τα βιβλία και τα μελέτησα το ένα μετά το άλλο. Είδα τις ταινίες που γεννήθηκαν από αυτά. (Ποιος δεν θυμάται την Meryl Streep στην "Ερωμένη του Γάλλου Υποπλοιάρχου";) Ήταν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Ποτέ φυσικά δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως εκείνος θα έγραφε για μένα.

Κι όμως αυτό έγινε. Σε ένα αυτοβιογραφικό δοκίμιο (Behind the Magus - Πίσω από το Magus, 1994) στο οποίο περιγράφει πως έγραψε τoν «Μάγο», ξαφνικά βρήκα αυτή την παράγραφο:

"Some thirty years or more later, my translator into Modern Greek, Phaidon Tamvakakis, very kindly gave me a book by Nikos Demou: The Light of the Greeks – To Phos ton Ellenon. It was not until I read the powerful essay and quotations that accompany the photographs there that I began to understand what had happened to me on that then long past January day in 1952. The Greeks see, feel, apprehend light not as others do, and from the beginning of history to its end".

«Κάπου τριάντα ή παραπάνω χρόνια μετά, ο μεταφραστής μου στα Νέα Ελληνικά Φαίδων Ταμβακάκης, είχε την καλοσύνη να μου δώσει ένα βιβλίο του Νίκου Δήμου: Το Φως των Ελλήνων. Μόνον αφού διάβασα το δυνατό δοκίμιο και τα αποσπάσματα που συνοδεύουν τις φωτογραφίες, άρχισα να καταλαβαίνω τι μου είχε συμβεί σε κείνη την τόσο μακρινή Γεναριάτικη μέρα του 1952. Οι Έλληνες βλέπουν, νιώθουν, κατανοούν το φως όχι όπως οι άλλοι - και από την αρχή ως το τέλος της ιστορίας».

Ήταν η αρχή της φιλίας μου με τον αξιόλογο συγγραφέα Φαίδωνα Ταμβακάκη, αλλά και με τον ίδιο τον Fowles. Τον έζησα στην Αγγλία (όπου λάβαμε μαζί μέρος σε εκδήλωση του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού) αλλά και στην Ελλάδα. Ήμουν μάρτυς μίας σημαντικής στιγμής – της επιστροφής του στις Σπέτσες.

Επειδή δεν μπορούσα να φανταστώ αυτή την τελετουργία να γίνεται με το πλοίο της γραμμής, παρακάλεσα ένα φίλο να μου δανείσει το σκάφος του. Εκεί λοιπόν ο Μάγος, η θετή κόρη του Anna, η βιογράφος του Eileen Warburton, η άλλη Ελληνίδα μεταφράστριά του Κίρκη Κεφαλέα και εγώ, ξεκινήσαμε ένα Νόστο.

Το Νοέμβριο του 1996, μετά από σαράντα τρία χρόνια, ο John Fowles αντίκρισε πάλι τις Σπέτσες, το μέρος όπου δίδαξε στην Αναργύρειο και Κοργιαλλένειο Σχολή, όπου έγραψε το πιο διάσημο βιβλίο του (The Magus) και όπου ερωτεύθηκε την πρώτη του σύζυγο. Πίσω του, στην μεγάλη φωτογραφία, η κόρη της, που την υιοθέτησε. Στην μικρή φωτογραφία κατω δεξιά, ο συγγραφέας στον κήπο της Βίλας Μπόταση, που στάθηκε το μοντέλο για την βίλα του Μάγου Κόγχις.

Για αυτή την επίσκεψη έγραψε αργότερα: "Δεν μπορώ ακριβώς να την περιγράψω, αλλά το βαθύτερο νόημά της ήταν μία σχεδόν απρόσμενη συγκατάθεση: ότι δεν έκανα λάθος που τόσα χρόνια έζησα ονειρευόμενος (αλλά και στην φαντασία μου βιώνοντας συνεχώς) αυτό το εξαίσιο τοπίο. Πολλές επιστροφές είναι απογοητεύσεις, αλλά αυτή ποτέ." (Wormholes, 1998, s. 72).

Ο John Fowles πέθανε στις πέντε Νοεμβρίου του 2005, στα 79 του χρόνια. Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την μετάφραση που είχε ξεκινήσει με την συνεργασία της Κίρκης – ήθελε να δει το «Φως των Ελλήνων» να κυκλοφορεί στα Αγγλικά. Πρόλαβε όμως να αφήσει ένα έργο που σημάδεψε τον εικοστό αιώνα.

Γραμμένο την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, την μέρα που γιορτάζει το φως, αυτό που τόσο αγαπούσε.

57 σχόλια:

  1. "Ψάχνοντας για τους Έλληνεςσυνάντησα το φώς.Και βλέπω πως αυτό πρέπει τώρα να ερευνήσω".

    Δυσκολεύτηκα να βρώ το 'Φώς των Ελλήνων" όταν πριν ένα μήνα το έψαξα.Είμαι τώρα ο ευτυχής κάτοχος ενός αντίτυπου.Πιστεύω πως εάν κάποιος θέλει να γνωρίσει πιο βαθειά τον ΝΔ πρέπει να το αποκτήσει.Δεν είναι έργο οργής, αλλά έρωτα.Οι φωτογραφίες πλημμυρίζουν απ'αυτόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Xρονια πολλα
    στους Ηλιολάτρες***...

    να προσεχουμε μονο την υπερβολικη
    εκθεση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενα πολυ καλο φωτο-ποστ που δεν
    σχολιαστηκε...


    Γι' αυτό όλη η βόρεια μυθολογία του φωτός – και η νοσταλγία του νότου. Μεταναστεύουν αναζητώντας την αφή. Κι, εμείς σπαταλούμε το χρυσάφι που μας περισσεύει.

    Μωροί και άφρονες! Σύντομη είναι η νίκη του φωτός και παροδική η βασιλεία του. Γρήγορα -πόσο γρήγορα- αρχίζουν να μικραίνουν οι μέρες. Ήδη στο τέλος Ιουνίου έχουν χαθεί ολόκληρα λεπτά πολύτιμο φως. Θα φθάσουν οι ώρες του σκότους “και έσονται πολλαί”.

    (((Οντως Μωροί και Αφρονες!...
    ΠΟΥΛΑΜΕ ΦΩΣ....αλλα το εκτιμουν
    μονο αυτοι ...που τους λειπει.....)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να κάνω μία διευκρίνηση: Ο τίτλος του βιβλίου "The French Lieutenant's Woman" είχε λανθασμένα μεταφραστεί ως: "Η Ερωμένη του Γάλλου Υπολογαγού". Το ίδιο λάθος έγινε και στην ταινία. Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο ξέρει ότι αφορούσε αξιωματικό του ναυτικού. Στην νέα μετάφραση του Φαίδωνα Ταμβακάκη, το λάθος διορθώθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Stavros P (isisdoros

    Δυστυχώς το Φως των Ελλήνων (όπως και το Βιβλίο των Γάτων) είναι τα πιο άτυχα βιβλία μου. Το πρώτο εκδόθηκε δύο φορές (το 1984 και το 1995) εξαντλήθηκε και τις δύο, αλλά ...δεν βρίσκει εκδότη. Τα λίγα αντίτυπα που μένουν από το άλλο, σαπίζουν σε ένα υπόγειο, στο βιβλιοπωλείο "Κατάρτι" στην Μαυρομιχάλη 9.

    Η "Κρυφή Ζωή των Αστών" έχει επίσης εξαντληθεί. Γενικά τα λευκώματά μου, ενώ πέτυχαν εμπορικά, χάθηκαν εκδοτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ..Δεν ήταν μόνο η μοναξιά, ήταν η Ελλάδα. Γελοιοποιούσε τις συμβατικές αγγλικές αντιλήψεις για το τι είναι ηθικό και τι ανήθικο. Ανεξάρτητα από το αν έκανα ή όχι το κοινωνικά ασυγχώρητο, έμοιαζε να είναι καθαρά θέμα όρεξης, όπως το να καπνίσεις ή να μην καπνίσεις μια καινούρια μάρκα τσιγάρου - τόσο απλό, από ηθική σκοπιά. Η καλοσύνη και η ομορφιά μπορεί να διαχωρίζονται στο βορρά, αλλά όχι στην Ελλάδα. Ανάμεσα στο δέρμα και το δέρμα υπάρχει μόνο φως.
    O Μάγος

    Τζων Φόουλς (John Fowles)
    1926 - 2005


    απο

    Y.Γ.
    1.Αυτο τον ηλιο,αυτο το φως
    καποιοι προσπαθουν να μας το
    κλεψουν....((Τιτο-Προμηθεας))

    2.Υπερβολικη Ζεστη σημερα...
    Δεν διαχειριζομαστε ως Ελλαδα
    σωστα το φως μας ..και ταλαιπωρουμαστε
    αδικα...##...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπημένε μου ΝίκοΔημε,

    Εσείς είστε ο δίκος μου Μάγος:

    μαγέψατε τη σκέψη μου κατά την όψιμη εφηβεία μου

    και ακόμα και τώρα που διάβηκα για τα καλά τα τριάντα, εξακολουθείτε να μαγεύετε την καρδιά μου και το νου!

    Είστε το δικό μου ξεχωριστό Φως που άλλοτε με αφυπνίζει πνευματικά κι άλλοτε με δροσίζει τρυφερά.

    Σήμερα όμως τα καταφέρατε όλα μαζί.

    Θα προσπαθήσω να επανέλθω.

    Σας ευχαριστώ

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ένα πράγμα που δεν καταλαβαίνω: πώς είναι δυνατόν ένας εκδότης να αρνηθεί την επανέκδοση ενός πετυχημένου βιβλίου – και μάλιστα, επώνυμου συγγραφέα; Σαν να πυροβολεί τα πόδια του, μου φαίνεται – δεν εξηγείται επιχειρηματικά.

    Επίσης, η Κρυφή Ζωή των Αστών κυκλοφορεί και σαν Λεύκωμα; Το ξέρω στη συλλογή ‘Από την Πορνογραφία στα Κόμικς’.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα σε όλους.
    Το βιβλίο "Η Ερωμένη του Γάλλου Υπολοχαγού" (Το οποίο όπως μαθαίνω τώρα ήταν λάθος μετάφραση του αυθεντικού τίτλου), το είχα πάρει από ένα περίπτερο σε κάτι καλοκαιρινές διακοπές.

    Μου έκανε εντύπωση η ποιότητα της γραφής του (πράγμα που δεν περίμενα να το βρω σε ράφι περιπτέρου).

    Εχουν περάσει βέβαια πολλά χρόνια από τότε και εντω μεταξύ δεν έτυχε να πέσω πάνω σε κάποιο άλλο βιβλίο του. Με αυτή την αφορμή, αντί να το το αφήνω στην τύχη, ίσως ψάξω για άλλα βιβλία του.

    Η ταινία βέβαια δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε τόσο όσο το βιβλίο... Για όλα τα βιβλία που έγιναν ταινίες αυτό μου συμβαίνει συνήθως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κύριε Δήμου,

    Πιστεύω πως πρέπει ο ίδιος να κάνετε κάτι με τα συγκεκριμένα βιβλία σας που δεν βρίσκουν εκδότη. Ζω πάρα πολύ μακρυά, έχω προσπαθήσει ανεπιτυχώς να βρω το Φως των Ελλήνων (στο βιβλίο αναφέρομαι, όχι στο φως...) τα τελευταία 3 καλοκαίρια που έχω έρθει στην Ελλάδα, και σας παρακαλώ θερμά, στην ανάγκη να γίνετε εκδότης στη θέση των εκδοτών και να μας φροντίσετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το να κατευθυνθούμε στο σκοτάδι, σε εποχές σκληρές και δύσκολες και επώδυνες... είναι το ευκολότερο πράγμα. Οι ίδιες οι εποχές θεωρούν σωστή τη 'λατρεία' της νύχτας και της αρνητικότητας...

    Το μεγάλο στοίχημα για μένα, είναι το άνοιγμα της ψυχής στο φως (ότι και αν αυτό σημαίνει για τον καθένα). Το φωτεινό μονοπάτι (όσο δύσκολο και αν είναι) είναι αυτό που μαλακώνει και μεγαλώνει τη καρδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χρόνια μας πολλά!

    Σχόλιο για το Φως το Ελλήνων και το Fowles θα προσπαθήσω να κάνω αργότερα.

    Μια μικρή παρατήρηση εδώ.

    Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν τη λέξη γενναιοδωρία
    (ΟΚ, μη βαράτε, η πλειοψηφία εννοώ).

    Όταν βγει κάποιος και τους πει, ρε σεις, νομίζω ότι αυτός εδώ ο διπλανός μας είναι Μεγάλος,
    η απάντηση είναι ειρωνεία (συνήθως φθηνή) και γι' αυτόν που μίλησε και για το αντικείμενο του.

    Το 'ζησε ο Ελύτης, το ΄ζησε ο Σπυρόπουλος, το 'ζησαν όλοι οι πραγματικά Μεγάλοι - η αναγνώριση των Μεγάλων είναι εισαγόμενη, από μετάφραση, από σπόντα.

    Αν λοιπόν ένας Μεγάλος έλληνας συγγραφέας δεν έχει μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες, η μόνη του ελπίδα για αναγνώριση (εν ζωή) είναι από έναν εκ των μετρημένων στα δάχτυλα ελληνομαθών ξένων...

    Οι θεομπαίχτες!
    Μια ζωή με αγνοούσαν και τώρα, που δεν υπάρχω, με αναλύουν και με μελετούν.
    "Μα δεν ήμασταν εμείς, ήταν οι προηγούμενοι!"
    Κι εσείς κάποιον Νίκο Δήμου θα αγνοείτε τώρα! Όλοι ίδιοι είσαστε!
    Αδιάφοροι όσο ζούμε και τυμβωρύχοι όταν πεθάνουμε.
    Οι ύαινες μόνο στα ψοφίμια πάνε!
    ...
    Εμού θανόντος, άντε και γαμηθείτε!


    Από την έρημο της απόρριψης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μια μικρή γεύση (και φεύγουμε τρεκλίζοντας...)

    **********

    "An answer is always a form of death."

    "Duty largely consists of pretending that the trivial is critical."

    «For what good science tries to eliminate, good art seeks to provoke -- mystery, which is lethal to the one, and vital to the other.”

    «The price of tapping water into every house is that no one values water anymore.»

    «Time is not a road -- it is a room.»

    "In some mysterious way woods have never seemed to me to be static things. In physical terms, I move through them; yet in metaphysical ones, they seem to move through me."

    "Most marriages recognize this paradox: Passion destroys passion; we want what puts an end to wanting what we want."

    "There are only two races on this planet -- the intelligent and the stupid."

    "Our accepting what we are must always inhibit our being what we ought to be."

    "There are many reasons why novelists write, but they all have one thing in common - a need to create an alternative world."

    "We all write poems; it is simply that poets are the ones who write in words."

    Και το πιο γνωστό ίσως,
    «...I am going to explain to you why we went to war. Why mankind always does to war. It is not social or political. It is not countries that go to war, but men. It is like salt. Once one has been to war, one has salt for the rest of one's life. Men love war because it allows them to look serious. Because it is the one thing that stops women from laughing at them. Night fell again. There was war to the south, but our sector was quiet. The battle was over. Our casualties were some thirteen thousand killed -- thirteen thousand minds, memories, loves, sensations, worlds, universes -- because the human mind is more a universe than the universe itself--and all for a few hundred yards of useless mud...»
    -- (The Magus, 1965)

    John Fowles


    ***************

    ΚΑΛΗΜΕΕΕΡΑΑΑΑ!!!!

    (και Χρόνια μας Πολλά! Να ζήσεις Καλοκαίρι!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Apotheosis said...
    "The small caption announced his death. That was all."

    Ναι δυστυχώς όταν ο Fowles πέθανε δενήταν πια "της μόδας". Εθεωρείτο δεινόσαυρος της παλαιάς σχολής. Κι εμείς οι συυγγραφείς έχουμε γίνει καταναλωτικά αγαθά. Κάθε νέο βιβλίο μας ζει τρεις μέρες στην βιτρίνα, μία εβδομάδα στον πάνγκο
    και ένα μήνα στο ράφι. Μετά στον Καιάδα.

    (Κι αυτά για τους γνωστούς συγγραφείς - οι άγνωστοι δεν μπαίνουν καν στο βιβλιοπωλείο...).


    Yannis h η ιστορία με τους εκδότες είναι η αποθέωση του ανορθολογισμού... Κάποτε θα την γάψω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Behind 'The Magus.' - John Fowles
    in Greece.............


    I had arrived at the boarding-school on the island of Spetsai (in katharevousa, the so-called "pure" form of Modern Greek; it is Spetses in the demotic) at the beginning of January 1952. If Athens, then still some way from its present hideously polluted and overcrowded condition, had impressed me, the six-hour boat voyage from the Piraeus to the island, in the armpit of the Peloponnesus, had neighbored heaven. The five blocks of the school, a mile or two outside the small main village, were very nearly grotesque (actually and architecturally much more so than I made the place in The Magus, the novel I was much later to write about the island), yet I found it all both moving and amusing . . . to be only a glance away from the hills above Epidauros, and those near Mycenae and Tiryns; and above all, to be so miraculously remote from the suburban deserts of Essex.

    I have always been deeply interested, obsessed and absorbed by nature, and fell headlong and hopelessly in love with that of Greece, literally at first sight. I remain deeply attached to that difficult, devious and hospitable, sometimes monstrous yet almost always charming people, the Greeks, and have long said that in fact I have three homelands: my own England (not Britain), France and Greece. My love for all three of them may seem rather strange, since it is above all of their rural, "natural history" aspects and little, or not at all, of their cities and larger towns. I have a sort of nickname for these aspects of both France and Greece that attract me: la France sauvage and agria Ellada, the wild sides of both countries.


    http://www.findarticles.com/p/articles/
    mi_m0403/is_n1_v42/ai_18412888/pg_3


    @Κανονικα τετοια αlbums επρεπε
    να τα εκδιδει στο εξωτερικο
    ο ΕΟΤ.......................

    γιατι οι ξενοι ρωτουν...........
    What is the famous "Greek light" and how can you be sure to see it?
    Dear Guide, I'm traveling to Greece in the fall. Will I still be able to see the famous "Light of Greece"?

    http://gogreece.about.com/cs/cyprusfolklore
    /a/greeklight.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Να περπατάς στην ακρογιαλιά χέρι χέρι με την αγαπημένη σου.
    Να αγκαλιάζεις τρυφερά το παιδί σου γυρνώντας στο σπίτι.
    Να μαζεύεις ελιές από ένα δέντρο που φύτευσε μικρός πριν 10 χρόνια.
    Να σχεδιάζεις... τίποτε συγκεκριμένο.
    Να ακούς μουσικές από όλα τα μέρη του κόσμου, ταξιδεύοντας με το νου.
    Να ταξιδεύεις....
    Να φιλήσεις χωρίς λόγο την μητέρα σου, αυτό τον υπέροχο άγγελο που υπάρχει πάντα στη ζωη σου.
    Να τρέξεις...
    Να ονειρεύεσαι και να λυπάσαι.
    Να κλάψεις για ένα φίλο που έφυγε.
    Να θυμηθείς τις φορές που πληγώθηκες και νόμισες οτι δεν θα συνέλθεις.
    Να θυμηθείς τις φορές που πλήγωσες.
    Να συμπληρώσεις κάτι στα παραπάνω...
    Χρόνια ΦΩΤΕΙΝΑ σε όσους γιρτάζουν και δεν φοβούνται το φως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. yannis h said...
    "Επίσης, η Κρυφή Ζωή των Αστών κυκλοφορεί και σαν Λεύκωμα; Το ξέρω στη συλλογή ‘Από την Πορνογραφία στα Κόμικς’".

    Αρχικά γράφτηκε για εισαγωγή στο λεύκωμα - το λέω στην υποσημείωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. nikos dimou said:
    Yannis h η ιστορία με τους εκδότες είναι η αποθέωση του ανορθολογισμού... Κάποτε θα την γάψω...

    Αν αναλύσουμε φροϋδικά το θέμα η το ξέχασμα του ρ στην τελευταία λέξη παραπέμπει σε κάτι που αισθανόταν ο ΝΔ για τους εκδότες αλλά δεν ήθελε να γράψει (αν θυμάμαι καλά το λένε παραδρομή με χαρακτήρα συμπτώματος). Το υποσυνείδητό του όμως εξέφρασε συγκαλυμμένα την αλήθεια βάζοντάς τον να γράψει κάτι που μοιάζει πολύ με "κάποτε θα τους γ***σω.

    Χιουμοράκι!

    Χρόνια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γιορτάζουμε το φως σήμερα, έ?

    Αυτή την ώρα είναι πραγματικά να πιάσεις το κορμί το λατρεμένο σου, να το ξαναερωτευτείς. Το φύλαγες λέει να το χορτάσεις κάποια στιγμή που θα είχες χρόνο και θα ήσουν ξεκούραστος, χωρίς το γραφείο να σε τρέχει. Ναι, καλά...


    http://www.playboy.com/features/features/25novels/8.html


    (no way I could make it a link. Sorry!)

    Εχασα το φως μου!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Θεά, το URL σου δεν λειτουργεί...

    Πήγα να στο κάνω Link αλλά με έβγαλε σε αρχική σελίδα Playboy.

    Δεν πειράζει έχουμε άλλα αγαπημένα σώματα, δεν χρειάζονται Playmates...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Να προσθέσω κάτι για τον Fowles.

    Ήταν μοναχικός άνθρωπος, δεν είχε καλές σχέσεις με τον Τύπο και τους κριτικούς.

    Στην Αγγλία σχεδόν είχε ξεχαστεί (αν και ο Μάγος μπήκε στα 100 καλύτερα βιβλία του 20ου αιώνα).

    Στις ΗΠΑ τον μελετάνε και γράφονται αρκετά γι αυτόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Την ξαναγράφω "σπασμένη" την διεύθυνση - αν προσπαθήσει κανείς μόνον τη μισή, φυσικά και βγαίνουν... κουνελάκια. Ολόκληρη όμως σε βγάζει στο "The 25 sexiest novels ever written".

    Κι ότι και να λέμε, ε, είναι πιο...ειδικοί στο θέμα!

    **************************

    ΣΩΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΔΩΩΩΩ:

    http://www.playboy.com/
    features/features/
    25novels/8.html

    **************************

    Πολλή φασαρία, πιάστηκα, άσε, και με φακό βλέπω... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. το link της αφροδίτης δείχνει το Magus στην 8η θέση της λίστας των 25 Sexiest Novels Ever Written του Playboy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ημέρα του Φωτός σήμερα.

    Ημέρα ήττας για έναν λάτρη του χειμώνα που προτιμά κονιάκ με σταφίδα στο καταφύγιο από το κακοψημένο καλαμπόκι της παραλίας της κυτταρίτιδας και του λίπους...

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. nikos dimou said...
    Θεά, το URL σου δεν λειτουργεί...
    Wednesday, June 21, 2006 4:07:51 PM


    Mallon den to grapsate kala, gi' auto kai bgeke he arkhike selida. Bgazei s' hena aphieroma me titlo "The 25 sexiest novels ever written".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Nikos Dimou said...

    "Να προσθέσω κάτι για τον Fowles.

    Στην Αγγλία σχεδόν είχε ξεχαστεί.

    Στις ΗΠΑ τον μελετάνε και γράφονται αρκετά γι αυτόν."

    Ότι κι αν λέει κανείς κατά καιρούς για τους Αμερικάνους, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγάπη τους για το καλό βιβλίο.
    Και είναι όντως περίεργο, γιατί γενικώς δε βγάζουν την εικόνα λαού που θα τον συγκινούσε ιδιαίτερα η λογοτεχνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Να προσθέσω κι εγώ στη σημερινή κουβέντα ένα λινκ στε μια εικαστική που δουλεύει, σχεδόν αποκλειστικά, με το φως: http://titaniumartgallery.com/gr/artist_papatzanaki/default.htm

    Ο Φόουλς (Φάουλς;) αγαπημένος.
    Το φως - συνείδηση λόγος να ζεις. Στο ελληνικόν φως: η εκστατική αμφιθυμία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Andy, δοκίμασες το «Εμού θανόντος, άντε και γαμηθείτε!» εκφερόμενο γελαστά (χωρίς υστερία, ε;) και με την πικρία περίτεχνα κεκαλυμμένη;

    (Η διασκευή του Van Morrison σου άρεσε;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Συγγνώμη Αφροδίτη αλλά τώρα που είδα την λίστα τα έπαιξα. Θα μου πεις, τι ξέρουν στο Playboy από ερωτισμό, με τα γλυμμένα και σιδερωμένα κουνελάκια τους. Άκου η Λολίτα ενδέκατη και η ξενέρωτη Λαίδη Τσάτερλεϋ δεύτερη! Ακόμα και το χλιαρό πορνογράφημα του Κλήλαντ που βάζουν πρώτο είναι μόνο για νερόβραστους Αγγλοσάξονες - πού οι φαντασιώσεις του Απολιναίρ, του Μυσσέ ή του Αρετίνο!

    Αν ζούσε ο Φάουλς θα τους έκανε μήνυση. Το βιβλίο του στην ίδια λίστα με το ...Πέυτον Πλαίης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μέρα του φωτός, λοιπόν...
    Κι εγώ, αναγκασμένος να βλέπω το απογευματινό ελληνικό φως πίσω από τις περσίδες ενός γραφείου; Στείλτε μου λίγο φως, σας παρακαλώ...

    ΥΓ. Κύριε Δήμου, καινούργιος στο γκλόμπαλ βίλατζ, παλιός, όμως, ως αναγνώστης. Από την εποχή της "Δυστυχίας", που ήταν η αρχή για την πλήρη γνωριμία μας. Χρόνια ψάχνω το Φως των Ελλήνων. Για να το κάνω δικό μου. Ας είναι καλά ένας φίλος -που έφυγε νωρίς. Μου 'δωσε την ευκαιρία να το γνωρίσω.
    Αλλά όπως διάβασα, στο σημείωμά σας, μάλλον δεν θα το αποκτήσω και θα μείνω μ΄ εκείνη την πρώτη ανάγνωση. Κρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ώρα για βόλτα στην προκυμαία και ρεμβασμό, μέχρι να χαθεί ο ήλιος πίσω απ' τον ορίζοντα.

    "Μόνο στην σιωπή η λέξη, μόνο στο σκοτάδι το φως..."

    Χρόνια Πολλά σε όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Και στη Βραζιλία πρέπει να έχει υπέροχο φως. Η αντιστοιχία της Ελλάδας στο Νότιο Ημισφαίριο, ίσως; Οι δε Βραζιλιάνοι μού φαίνονται ως οι κατ' εξοχήν una faca una raca με τους Έλληνες. Και είναι και "Μάγοι" της μπάλας! (για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Σχετικά με το "Φως" το βρήκα σε ένα βιβλιοπωλείο στην Εμμ.Μπενάκη 42 με υπεύθυνο κάποιο Ρουσσόπουλο.Δεν το είχε εκεί αλλά κάπου πήγε και μου έφερε ένα αντίτυπο μέσα σε 10 λεπτά.Ίσως να έχει κάποια ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Με αυτό το post...και τα σχόλια πάνω σε αυτό...σιγουρεύτηκα(γιατί την υποψία την είχα από καιρό)επιτέλους για το τι είναι το blog του doncat...είναι ένα είδος μοντέρνου καλλιτεχνικού καφέ!
    Όπως είχε/έχει κάθε μεγάλη πόλη που σέβεται τον εαυτό της!
    Είναι ο χώρος συνάντησης καλλιτεχνών και μη...για συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, σκέψεων και πληροφοριών...για ενημέρωση...για παρουσίαση πρωτολείων...αλλά και για κριτική, αντιπαράθεση...θερμά επεισόδια!
    Είναι εκεί που οι ευαισθησίες βγαίνουν στην επιφάνεια και αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αχ Νίκο, αχ!

    Φυσικά και συμφωνούμε!

    ΑΛΛΑ:

    Οι άνθρωποι ως sexiness τα μετράνε, όχι ως erotica... (και η μεζούρα τους ακόμη και στο πρώτο είναι αλλιώτικη από τη δική μας, σίγουρα).

    Ν'αρχίσω τώρα με τις διαφορές?

    Δεν ήταν καρντιά μου για να κρίνουμε λογοτεχνικά το site, αλλά ένα "γούστα" (όπως το λεν οι από πάνω) για όλα τα "γούστα" (όπως το λέν οι αποκάτω, οι χαμουτζήδες).

    Κάτι για το μεσημεριανό φως - όχι η περιγραφή του, αλλά η ουσία του, ειδωμένο από κουρτίνες ή στόρια ή από κάπου τέλος πάντων, από παραδωμένα μάτια...

    (Πω ρε δίφραγκααα!)
    :-))))

    ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. @kapsokalyvas said,

    Andy, δοκίμασες το «Εμού θανόντος, άντε και γαμηθείτε!» εκφερόμενο γελαστά (χωρίς υστερία, ε;) και με την πικρία περίτεχνα κεκαλυμμένη;

    Αφενός μπορείς να ρωτήσεις απ' ευθείας τον οικοδεσπότη
    (o oποιός και το 'γραψε).

    Αφετέρου η παγκόσμια λογοτεχνία βρίθει από περίτεχνα κεκαλυμμένες πικρίες.

    Αυτές που λείπουν είναι οι ευθείς!
    Αυτό εκτίμησα στο συγκεκριμένο απόσπασμα.

    Γνωρίζοντας και ποιος το γράφει, αισθάνομαι ότι δεν διαβάζεται υστερικά, τουναντίον!

    Η διασκευή του Van Morrison μου άρεσε (όπως σχεδόν ο,τιδήποτε του Ιρλανδού), αλλά η παραγωγή δεν φτάνει τη ζεστασιά και τη μαγεία του "Astral weeks".

    Πάντως, σ' ευχαριστώ θερμά.


    @synas,

    διευκρίνηση μιας παρεξήγησης.
    Kανένας λαός εκτός των Ελλήνων δεν καταλαβαίνει τη φράση una faccia, una razza - ούτε οι Ιταλοί.

    Πρόκειται για Ελληνική πατέντα.
    Στα Ιταλικά καταλαβαίνουν σχεδόν το αντίθετο!!!

    Έτσι εξηγείται η απορημένη Ιταλική faccia τους
    όταν τους λέμε τη συγκεκριμένη φράση.

    @ΝΔ,

    sorry για το chat-άκι,
    (μου λείπει λίγο...)
    υπόσχομαι πιο ενδιαφέρον σχόλιο αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. -> εργοτελίνα said...

    "να προσεχουμε μονο την υπερβολικη εκθεση...."

    Την υπερβολική έκθεση στον ήλιο ή την υπερβολική έκθεση στο Ολυμποθέατρο;

    Η λόξα δεν πάει σε βουνό πάει στον Όλυμπο!

    Που ήταν όλοι αυτοί όταν ο αρχαιολογικός χώρος του Δίον ήταν ξέφραγκο αμπέλι και όποιος αρχαιολάτρης ήθελε έμπαινε στους βασιλικούς τάφους για λίγα "σουβενίρ";

    Όταν φωνάζαμε και γράφαμε γράμματα για την προστασία των αρχαιολογικών μας θησαυρών, αυτοί ήταν ακόμη στην ανακάλυψη των παραισθησιογόνων Ολύμπων στο Άμστερνταμ και στην Νέα Υόρκη.


    -> Λεφτέρη Κρητικάκη, Ιωάννα Κ., και άλλοι

    Σωστοί για το Ελληνικό φώς.
    Τι να πούνε στην Ολλανδία, "το νησί στην Βορεια Θάλασσα", που μόλις βλέπουν ήλιο σταματάνε τα πάντα και βγάζουν τις καρεκλες στο γρασίδι για να πιάσουν λίγες προσωρινές ακτίνες.

    Ποιός έχει δει το μοναδικό ηλιοβασίλεμα στο Φραγκοκάστελλο της Κρήτης;

    -> Andy
    Γιατί να χρειαστούμε ελληνομαθή ξένο για την μετάφραση;
    Δεν μπορεί ο ξενομαθής Έλληνας;

    -> Jason said...
    "...για τους Αμερικάνους, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγάπη τους για το καλό βιβλίο.
    Και είναι όντως περίεργο.."

    Υπάρχουν αμερικανοί και Αμερικανοί. Στο Γυμνάσιο μαθαίνουν περισσότερα για την λογοτεχνία απο τους Έλληνες και το κάθε μικρό χωριό έχει μια αρκετά καλή βιβλιοθήκη.
    Σαν ενήλικες συνεχίζουν να διαβάζουν περισσότερο Αγγλοσαξωνική λογοτεχνία παρα παγκόσμια.

    -> harry reloaded said...
    "η εκφραση το φως των ελ* μυριζει φασισμο...Σε τι ειναι διαφορετικο απ' ο,τι σε Σικελια..."

    Καλά εσύ ντρέπεσαι να συλλαβίσεις την λέξη Ελλάδα;

    Να σου πώ τι είναι διαφορετικό στο φως της της Ελλάδος απο της Σικελίας.

    Στην αρχαία Ελλάδα τα θέατρα ήταν μέρος της φύσης, του περιβάλλοντός, κτισμένα συνήθως σ'ένα λόφάκι με τα δένδρα ολόγυρα.
    Δεν ρίχναν τις δικές τους σκιές.
    Στην Σικελία οι σκιές των Ρωμαικών αρχαίων θέατρων είναι σαν άσχημα μπαλλώματα.
    Παραβιάσεις της φύσης. Αποκρύβουν το φυσικό φως.

    -> Λεφτέρη

    Αρραβωνιαστικιά Ινδιάνα Τσερόκι;
    I give you extra credit!

    Είχα μια συμμαθήτρια κάποτε που ήταν μιγάδα πριγκήπισσα καλλονή απο την Λουιζιάνα, μίγμα απο Γαλλικό αίμα με Ινδιάνικο.


    Υ.Γ.
    Το Παγκόσμιο Κύπελλο έγινε volleyball.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ερωτισμός είναι η ζωντάνια του ιδρωμένου δέρματος σου που βράζει ανοίγοντας τρύπα στο σώμα της γκόμενας και η αίσθηση οτι οι πόροι σου αναπνέουν τον ιδρώτα της, την ώρα που γεύεσαι τις ρώγες της.
    Τα υπόλοιπα είναι φλωριές και διακοσμητικές λεπτομέρειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Βέβαια είμαι goal, και περιμένω το 2ο ημίχρονο Ολλανδίας - Αργεντινής, οπότε μπορεί να λέω και μαλακίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Andy, το εκφέρουμε όπως εμείς θέλουμε. Περί ευθύτητας: υποκλίνομαι.
    (Δεν το βλέπω ως chat-άκι. Είναι;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. @all,

    Κλέβω.

    Ανερυθρίαστα μάλιστα.

    Σας πηγαίνω δύο πίσω, στη "Σαντορίνη", που έβαλα ένα δώρο από τον Σταύρο.

    Κορίτσια, μία-μία...

    @"σωστό κτλ"

    Πώς μπορείς να συνεχίζεις εδώ όντας ΤΟΣΟ αγενής προς τη gravoura ένα πίσω? Ακόμη κι αν το πήρες ως επίθεση, απάντησε με επιχείρημα, όχι με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, ειδικά μια γυναικεία - και παράτα με με την ισότητα, εσύ ο ίδιος υπεραμύνθηκες της ιπποσύνης...

    Τι έχετε πάθει να πάρει?!?!...

    @kapsokalyvas

    Δλδ πρέπει να παραβώ την υπόσχεσή μου και να ξαναπατήσω στο καλύβι?

    Μούμπλε-μούμπλε... Αν μου πεις ότι μ'αγαπάς, χμ, μπορεί και ναι (όχι τα γραπτά μου, χέστηκα, στάχτη και μπούρμπερη στα κυβερνοκαλώδια αν ο άλλος το αξίζει, εμένα, το νάρκισσο που δεν καταλαβαίνεις...)
    ;)

    Επανέρχομαι.
    (I'm gonn slip into something more comfortable - αστειεύομαι...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. ΥΓ-
    @broccoli,

    Ευχαριστώ για το link, αλλά...

    Χμ, θα το πω: δε μας λες και κάτι από καλοκαίρια, διακοπές, φως, φτιαξίματα, χωρισμούς, χημειομοιχείες, επανασυνδέσεις, συγγραφή, μάγους, ήλιους & φεγγάρια...

    Ετσι, να σε νοιώσω λίγο πιο οικείο, δε μπορεί να είσαι μόνο ένα λίνκ στατιστικής στο μυαλό μου, άντε, κι ένα λαχανικό με χιούμορ και πολλή χλωροφύλλη, κρίμα κι άδικο!
    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Κανένα σχόλιο για τις φωτογραφίες μου; Ούτε για την Μάγισσα Κίρκη;

    Σας κακόμαθα μου φαίνεται!

    kapsokalyvas εύλογη η παρανάγνωση...

    (Κι εσύ Andy δίνε βιβλιογραφικά στοιχεία! Πετάς ένα απόσπασμα χωρίς να αναφέρεις ποιος το έγραψε, πού το έγραψε - λες και όλοι ξέρουν απέξω τα βιβλία μου...)

    Και η αυριανή μέρα είναι πάντως εξίσου μεγάλη με την σημερινή - θα περισσέψει φως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Κ. Δήμου γιατί είστε εδώ πέρα και δεν ταξιδεύετε;
    (ΕΙΜΑΙ ΠΙΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΛΩ CHAT NA OYME)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Αφεντικό, ζηλεύω!

    Στο'χω πει, με τέτοιες original φωτογραφίες, να πάω να πνιγώ - και μου αρέσει πάντα που καταφέρνεις να τραβάς την ψυχή του άλλου (γμτ, νεκρή φύση να τραβήξεις, την ψυχή της "βγάζεις" - σουρρεαλιστικό, αλλά με την καλή, κυριολεκτική έννοια!).

    Σε άλλη εποχή θα σε έλεγαν τσαρλατάνο ή μάγο, που αιχμαλωτίζεις τις ψυχές στα μαύρα κουτιά του διαβόλου...

    Ναι, άμα κι εγώ ζήσω 500 χρόνια, μπορεί να γνωρίσω κάααποιους "καλούς". Αλλά φωτο που να βλέπεται, και να δείχνει προσιτό & μεγαλειώδη μαζί τον άνθρωπο, ούτε στον ύπνο μου!

    Η Κίρκη?

    Μάγισσα σωστή, τι άλλο?
    Στήσιμο / καδράρισμα στην πιο σύγχρονή της εκδοχή - σε πιο minimal chic, χωρίς ξόρκια γύρω-γύρω (τι να τα κάνει? Από οθόνη και "αρπάζει"!)

    (δε φαντάζομαι να μην υποκλιθήκατε στην παρέα...)
    :-)

    (Πότε ποζάρω? να δω επιτέλους τι ψυχή έχω! ΛΟΛ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ήθελα να γράψω από πριν, ότι η Κίρκη είναι πολύ ωραία γυναίκα, αλλά είπα να μην γράφω συνέχεια μαλ...
    Δικιά σας η φωτογραφία; Υπέροχη.
    Ο κος Fowles, ε, έτσι κι έτσι.
    Τα έτσουζε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. @+
    H Εκκλησια βεβαια δεν εορταζει
    κτιστά πραγματα οπως το χρονο
    και το φως....

    Μονο το άκτιστον φως
    μα για να το δεις
    θελει να λες την
    γνωστη προσευχη...

    και αν δεησει...

    Φως Ιλαρον,αγίας δόξης αθανάτου
    Πατρός....

    Χρόνια Πολλα στον Απολλωνα
    τον Θεό του Φωτός..)))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. -> κυρ Νίκο

    Η Κίρκη σαν φωτογραφία γυναίκας είναι ελκυστική, σαν Κίρκη όμως της λείπει η μάγισσα φωνή.
    Γερή καπνίστρια την βλέπω, μάλλον βραχνή.


    -> Αφροδίτη

    Φαίνεται ότι διαβάζεις μόνο τις δικές μου απαντήσεις αλλά όχι τις προκλήσεις της Γκραβούρας.
    Δεν συνέχισα εδώ αλλά με την παραίνεση του Κυρ Νίκου στο δικό μου blog, first post.

    Εσύ δεν το πήρες σαν προσωπική επίθεσή της χωρίς επιχειρήματα;

    Παραφράζοντας τον Αρχιμήδη, δώσε μου ένα λογικό επιχείρημα να σταθώ και την μεγαλύτερη ξεροκεφαλιά ποτίσω.

    Στις κυρίες συμπεριφέρομαι σαν ιππότης, στις δεσποινίδες σαν πατέρας, και σ'ολες τις άλλες συμπεριφέρομαι με 21ου αιώνα ισότητα.

    Σε παρακαλώ Αφροδίτη, περαιτέρω σχόλια για αυτό το μήνυμά μου στο blog μου, αν δεν θέλεις να μιλήσεις για ισότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Nikos Dimou said...

    Κανένα σχόλιο για τις φωτογραφίες μου;

    Τι να πούμε; Υποκλίνομαι. Κανένα τεχνικό στοιχείο; Κάμερα φακοί; Ότι έχετε ευχαρίστηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. @kapsokalyvas,

    το chat-άκι πήγαινε σε όλο το υπόλοιπο σχόλιο μου
    εκτός απ' αυτό που σχολίασες.

    @NΔ,
    έχεις δίκιο, η αναφορά του κεφαλαίου ("Από την έρημο της απόρριψης") δεν ήταν αρκετή.

    Για να επανορθώσω
    να αναφέρω ότι προέρχεται
    από το 3ο μέρος ("Οδός Παράσχου") του αυτοβιογραφικού βιβλίου του ΝΔ ("Οι δρόμοι μου").

    Τέλος, θα ήθελα να μαλώσω τον kapsokalyvas και όποιον άλλον δεν έχει διαβάσει
    το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του ΝΔ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Στη δεύτερη "βελτιωμένη" έκδοση του "Μάγου" ο John Fowles γράφει και μια πολύ επεξηγηματική εισαγωγή, όπου μιλάει για τις αντιδράσεις στα βιβλία του, τις αντιδράσεις του σ' αυτές τις αντιδράσεις, εξηγεί γιατί ξανάγραψε το βιβλίο, ποια βιβλία αποτέλεσαν την έμπνευση του και διάφορες άλλες ενδιαφέρουσες ιστορίες.

    Αντιγράφω από αυτήν την εισαγωγή, σε μετάφραση Φαίδωνα Ταμβακάκη.


    Όμως δεν είχα καμία συγκεκριμένη ιδέα
    για το που κατευθύνονταν
    τόσο η ζωή μου όσο και το βιβλίο.

    Η πιο αντικειμενική πλευρά μου δεν πίστευε ότι θα γινόμουν ποτέ δημοσιεύσιμος συγγραφέας, μια πιο υποκειμενική δεν μπορούσε να εγκαταλείψει το μύθο τον οποίο προσπαθούσε, άτεχνα και επίπονα, να φέρει στον κόσμο.

    Και η πιο έντονη ανάμνηση που έχω είναι της συνεχούς εγκατάλειψης χειρογράφων, επειδή δεν καρτόρθωνα να περιγράψω αυτό που ήθελα.

    Τόσο η τεχνική όσο και εκείνη η αλλόκοτη όψη της φαντασίας που μοιάζει μάλλον με αδυναμία να θυμηθείς αυτό που ήδη υπάρχει παρά αυτό που είναι στην πραγματικότητα -μια αποτυχία να ανακαλέσεις το ανύπαρκτο- με κρατούσαν καθηλωμένο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Κι ένα τελευταίο
    για το "Φως των Ελλήνων"
    (να πω ότι είναι βιβλίο του Νίκου Δήμου;)

    Μάταιο να ανθολογηθεί.

    Οπότε μεταφέρω τον επίλογο για τους πολυάσχολους και ένα link με ολόκληρο το κείμενο για τους υπόλοιπους.


    Έλληνες –Σίσυφοι του ήλιου.

    *

    Κοιτάζεις τον ήλιο κατάματα. (Η ύβρις). Επειδή έχεις ανάγκη ζωής –με ήλιο κατάματα. Λοιπόν η μαύρη κηλίδα θα σε ακολουθεί.

    Οι ποιητές κατάλαβαν την παγίδα που μας στήνει αυτό το φώς:

    «...Παράξενο, το βλέπω εδώ το φως του ήλιου το χρυσό δίχτυ
    όπου τα πράγματα σπαρταρούν σαν τα ψάρια
    που ένας μεγάλος άγγελος τραβά
    μαζί με τα δίχτυα των ψαράδων» (1).

    Μέσα στη διαρκή διέγερση του φωτός, οι Έλληνες πολεμούν μεθυσμένοι. Τον εαυτό τους, τον άλλο, τη ζωή, το φόβο.

    Το φως –οντολογικό δόλωμα. Σε κάνει ν’ αγαπάς τη ζωή περισσότερο από όσο αντέχεις.

    Με τέτοιο φως, ποιος μπορεί ν’ αποδεχτεί τη μοίρα του;

    Ο γυμνός ήλιος φέρνει ζάλη και μέθη.

    Το σκοτάδι, στο κέντρο του, ελκύει, μαγνητίζει σαν το κενό. «Με τραβούσε ο θάνατος όπως η λάμψη η δυνατή όπου δεν βλέπεις τίποτα άλλο» (2).
    *

    «Εν δε φάει και όλεσσον...»

    Ζητούσε να πεθάνει στο φως. «Δώσε στα μάτια μας να δούνε», παρακάλεσε, «και μέσα στο φως, σκότωσέ μας!»

    Ο Αίαντας στον Δία. Ο Έλληνας –που θέλει φως, για να μπει στο σκοτάδι!

    Και οι άλλοι λαοί ζούνε στο φως. Και πεθαίνουν στο σκότος. Αλλά το φως τους είναι πιο ήπιο. Και το σκοτάδι τους έχει ομίχλη και ποίηση.

    Σε εμάς έλαχε η τύχη να ζούμε στο πιο άγριο φως –και γι’ αυτό να μεταβαίνουμε στη σκληρότερη νύχτα.


    (1)Σεφέρης Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄

    (2)Ελύτης Φωτόδεντρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Καλημέρα!

    Η ζέστη με ξύπνησε από τα χαράματα.

    Αndy - σε πιάνω αδιάβαστο! Η Οδός Παράσχου είναι το τέταρτο (όχι το τρίτο) μέρος των Δρόμων. (Τρίτο: η Οδός Γαλήνης).

    Isisdoros: Nikon F5, 1:1.8, 85mm -αν θυμάμαι καλά - πάνε και δέκα χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Andy: Λυπάμαι, δεν έχω διαβάσει (ακόμη) τους «Δρόμους». Εντούτοις, ήταν εμφανές πως το «Από την έρημο της απόρριψης» ήταν Δήμου! Και αναφερόμουν στην εκφορά, όχι στις ίδιες τις λέξεις, οι οποίες, όντως, είναι ευθύτατες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. aphro:
    Χμ, θα το πω: δε μας λες και κάτι από καλοκαίρια, διακοπές, φως, φτιαξίματα, χωρισμούς, χημειομοιχείες, επανασυνδέσεις, συγγραφή, μάγους, ήλιους & φεγγάρια...

    well, τίποτα απ' όλα αυτά δε συμβαίνει στο μπροκολόκηπο (όπου το μόνο καλοκαιρινό excitement είναι το πότισμα και η μόνη χημειομοιχεία η φωτοσύνθεση)
    άσε που είμαστε απο τη φύση μας εσωστρεφή (ειδικά όταν παραδίπλα υπάρχει ένα δάσος αειθαλών)

    thanks for your vegetarian interest though :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. "οράν φάος ηέλιοιο" = ...(να είμαι ζωντανός και) να βλέπω το φως του ήλιου... έγραφε ο Όμηρος (ο οποίος ήταν τυφλός - τραγική ειρωνεία).[δ 540]



    @ Lefteris Kritikakis

    Oscar Wilde said:

    America is the only country that went from barbarism to decadence without civilization in between.

    When good Americans die they go to Paris.;))

    Και για την αντιγραφή

    Ζοφ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Θαυμάσιο δημοσίευμα, τι λέω, θεσπέσιο. Σας ευχαριστώ για την ώρα της ανάγνωσής του, με ηρέμησε, με ταξίδεψε, γλύκανε τα πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.