By Nikos Dimou, Greek author. Since 2006, over two and a half million pageviews.
Site: ndimou.gr (Greek and English),
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 12, 2016
Και κάτι ωραίο!
Δεν φτάνει που το Μόναχο είναι γεμάτο πάρκα, και πράσινο, βάζουν και στους κεντρικούς δρόμους ζαρντινιέρες με ωραιότατα λουλούδια. Σκέφτεστε πόσο θα ομόρφαιναν τους αθηναϊκούς;
Χθες βράδυ κουρασμένος ξέχασα να ανοίξω τα σχόλια. Συγγνώμη. Είδα όμως πως τα γράψατε στο προηγούμενο. Πρώτη φορά κάνω τα πάντα (φωτογραφία blogging) από κινητό και δεν είναι εύκολο.
στην Ελλάδα οι ζαρντινιέρες είναι χρήσιμες ως τασάκια. Για να δείχνει τη λευκή κάλτσα με σκαρπίνι ο αναμένων με τσιγάρο το ραντεβουδάκι μάγκας.Και να να χτυπάνε τα κεφάλια των δερόμενων φοιτητών οι έλληνες χωροφυλάκοι. Έχουμε τόσα μπουμπούκια τί τα χρειαζόμαστε τα λούλουδα;
Θυμάμαι που ήμουν διακοπές και στο μόνο μέρος που είχε σήμα, έμπαινα να δω τα θέματα και τα σχόλια. Αχ εκείνο το θέμα για τα μουσικά έργα που κάποιον συνεπαίρνουν ολοκληρωτικά και άλλον δεν τον αγγίζουν! Τόσα να πεις – αλλά πώς να τα γράψεις με ένα μικρό πληκτρολόγιο αφής… Η τεχνολογία κάτι πρέπει να κάνει γι αυτό.
Στο θέμα τώρα, η Αθήνα δύσκολα σώζεται. Έχει αφεθεί στην τύχη της από καιρό και μοιάζει με σώμα γεμάτο ανοιχτές και βρώμικες πληγές.
Πριν καιρό είχε γράψει ο Παπαχελάς ένα άρθρο για την ασχήμια της (που αντανακλά την αισθητική του μέσου Έλληνα): Το να βγούμε από την εθνική μας μιζέρια δεν είναι μόνο οικονομικό ζήτημα. Ενας σημαντικός ξένος που ειδικεύεται σε χώρες που περνούν κρίση επισκέφθηκε πρόσφατα την Αθήνα. Το πρώτο πράγμα που είπε, έπειτα από 2-3 μέρες, ήταν «κάντε κάτι για τη φοβερή αυτή ασχήμια με τα γκράφιτι και τα συνθήματα πάνω σε κάθε τοίχο, σε κάθε άγαλμα και δημόσιο κτίριο». Στα κυνικά νεοελληνικά αυτιά ακούγεται περίπου σαν αστείο. «Σιγά μωρέ, αυτό τον πείραξε;», είναι η στάνταρντ απάντηση, είμαι βέβαιος. Και όμως, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε κάνει τεράστια διαφορά.
Έχουν γίνει προσπάθειες και εδώ. Το πως καταλήγουν εντός δεκαημέρου, με τα γκράφιτι, τα σκουπίδια, τους βανδαλισμούς και την πάσης φύσεως παραμέληση είναι το θέμα... Επίσης η συντήρηση και αντικατάσταση του πράσινου και των λουλουδιών είναι ένα σοβαρό θέμα που θέλει επιμέλεια και σοβαρότητα. Το πεδίον του Άρεως είναι ένα παράδειγμα το πως καταντούν καλές προσπάθειες. Επί του προκειμένου, τα παρτέρια της Αιόλου, πιο συναφής περίπτωση.
Δεν μπορεί μία καθαρή, ωραία πόλη να μην έχει θετικό αντίκτυπο στο ψυχισμό των κατοίκων της. Προσωπικά μεταξύ ηλιοφάνειας σε ρυπαρό περιβάλλον και συννεφιάς σε ένα περιποιημένο, προτιμώ το δεύτερο.
Χθες βράδυ κουρασμένος ξέχασα να ανοίξω τα σχόλια. Συγγνώμη. Είδα όμως πως τα γράψατε στο προηγούμενο. Πρώτη φορά κάνω τα πάντα (φωτογραφία blogging) από κινητό και δεν είναι εύκολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήστην Ελλάδα οι ζαρντινιέρες είναι χρήσιμες ως τασάκια. Για να δείχνει τη λευκή κάλτσα με σκαρπίνι ο αναμένων με τσιγάρο το ραντεβουδάκι μάγκας.Και να να χτυπάνε τα κεφάλια των δερόμενων φοιτητών οι έλληνες χωροφυλάκοι.
ΔιαγραφήΈχουμε τόσα μπουμπούκια τί τα χρειαζόμαστε τα λούλουδα;
Νώντας
Ας μην μιλήσουμε για ουρητήρια... Όλη η Ομονοια μυρίζει. Έβαλαν κάτι χημικές τουαλέτες και τις έχουν καταλάβει τα πρεζόνια για να χτυπάνε ανενόχλητα.
ΔιαγραφήΑς μην μιλήσουμε για ουρητήρια... Όλη η Ομονοια μυρίζει. Έβαλαν κάτι χημικές τουαλέτες και τις έχουν καταλάβει τα πρεζόνια για να χτυπάνε ανενόχλητα.
ΔιαγραφήΘυμάμαι που ήμουν διακοπές και στο μόνο μέρος που είχε σήμα, έμπαινα να δω τα θέματα και τα σχόλια. Αχ εκείνο το θέμα για τα μουσικά έργα που κάποιον συνεπαίρνουν ολοκληρωτικά και άλλον δεν τον αγγίζουν! Τόσα να πεις – αλλά πώς να τα γράψεις με ένα μικρό πληκτρολόγιο αφής… Η τεχνολογία κάτι πρέπει να κάνει γι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο θέμα τώρα, η Αθήνα δύσκολα σώζεται. Έχει αφεθεί στην τύχη της από καιρό και μοιάζει με σώμα γεμάτο ανοιχτές και βρώμικες πληγές.
Πριν καιρό είχε γράψει ο Παπαχελάς ένα άρθρο για την ασχήμια της (που αντανακλά την αισθητική του μέσου Έλληνα):
Το να βγούμε από την εθνική μας μιζέρια δεν είναι μόνο οικονομικό ζήτημα. Ενας σημαντικός ξένος που ειδικεύεται σε χώρες που περνούν κρίση επισκέφθηκε πρόσφατα την Αθήνα. Το πρώτο πράγμα που είπε, έπειτα από 2-3 μέρες, ήταν «κάντε κάτι για τη φοβερή αυτή ασχήμια με τα γκράφιτι και τα συνθήματα πάνω σε κάθε τοίχο, σε κάθε άγαλμα και δημόσιο κτίριο». Στα κυνικά νεοελληνικά αυτιά ακούγεται περίπου σαν αστείο. «Σιγά μωρέ, αυτό τον πείραξε;», είναι η στάνταρντ απάντηση, είμαι βέβαιος. Και όμως, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε κάνει τεράστια διαφορά.
http://www.kathimerini.gr/866031/opinion/epikairothta/politikh/oi-xoyligkan-ths-asxhmias
Άμα μελετήσεις τον Παπαχελά τι να τον κάνεις τον Μοτσαρτ.
ΔιαγραφήΈχουν γίνει προσπάθειες και εδώ. Το πως καταλήγουν εντός δεκαημέρου, με τα γκράφιτι, τα σκουπίδια, τους βανδαλισμούς και την πάσης φύσεως παραμέληση είναι το θέμα... Επίσης η συντήρηση και αντικατάσταση του πράσινου και των λουλουδιών είναι ένα σοβαρό θέμα που θέλει επιμέλεια και σοβαρότητα. Το πεδίον του Άρεως είναι ένα παράδειγμα το πως καταντούν καλές προσπάθειες. Επί του προκειμένου, τα παρτέρια της Αιόλου, πιο συναφής περίπτωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήεχουμε τα λουλουδαδικα στη βουλη εμεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορεί μία καθαρή, ωραία πόλη να μην έχει θετικό αντίκτυπο στο ψυχισμό των κατοίκων της. Προσωπικά μεταξύ ηλιοφάνειας σε ρυπαρό περιβάλλον και συννεφιάς σε ένα περιποιημένο, προτιμώ το δεύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να σκεφθεις ότι έχουμε και υπέροχο καιρό!
ΔιαγραφήΤι καλά! :)
ΔιαγραφήΚαι στην πρώτη φωτογραφία και σ' αυτή πάντως η καθαριότητα φαίνεται!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧ. Ρ.
Μου το είχει πει παλιά ένας κηπουρός, τέτοιες εικόνες σε πόλη σημαίνει ότι ο δήμος έχει χρήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή