Δεν χρειάζεται κείμενο. Αρκεί να μεταφράσω - για τους μη αγγλομαθείς - τις επιγραφές στις ράχες των φιδιών που βγαίνουν από την πλάτη του. Από αριστερά: Διχόνοια, Χτίσιμο τείχους, Νταής, Θρησκόληπτος, Ρατσιστής, Σεξιστής, Μίσος!
Σκαρφαλωμένος σε ουρανοξύστες, σαν άλλος Κινγκ Κονγκ, ο Τραμπ με το δολλάριο στο στήθος, απειλεί όλη την ανθρωπότητα. Ποτέ δεν πιστεψα πως θα υποστήριζα κάποτε την αντιπαθέστατη Χίλαρυ. Αλλά αν ήμουν Αμερικανός τώρα, θα την ψήφιζα με χέρια και με πόδια!
Δεν περίμενα από έμπειρο άνθρωπο να προωθεί το μαύρο-άσπρο τόσο πολύ. Τραμπ και Κλίντον έχουν την ίδια ατζέντα, με δύο διαφορές:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Την εφαρμογή του νόμου για τη φύλαξη των συνόρων (για όσους δεν γνωρίζουν επειδή διαβάζουν μονόπλευρα έντυπα και ζουν 6000 μίλια μακριά, πολλές περιοχές εκεί είναι σχεδόν ζώνες πολέμου και εισαγωγής ναρκωτικών κι εγκληματιών σε τεράστιες ποσότητες)
β) Τη φορολόγηση επιχειρήσεων, η οποία είναι η μεγαλύτερη σε όλη τη δύση πλην Ελλάδος.
Όσο για τη λέξη "μίσος", την επαναλαμβάνουν συνεχώς οι αριστεροί κάθε φορά που διαφωνείς μαζί τους.
Μου κάνει εντύπωση κι εμένα ότι εξισώνετε το πιο ρατσιστικό και μισαλλόδοξο πρόγραμμα με ένα έστω νερόβραστο αλλά πολιτισμένο...
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΟ προφήτης William Gibson είπε hold your nose and vote Hillary.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και η Hilary να εκλεγεί, η σύγκριση με τον Obama θα είναι μεγάλη. Περισσότερο ίσως για εμάς τους εκτός Η.Π.Α. παρά για τους ίδιους τους Αμερικάνους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ομπάμα έχει ήδη πάρει τη θέση του ανάμεσα στους Μεγάλους Προέδρους των ΗΠΑ.
ΔιαγραφήΑκριβώς. Πολλοί ξέχασαν τι παρέλαβε και τι παραδίδει.
ΔιαγραφήΕγώ δεν ξέρω καν τι παράλαβε. Πόσους κροταλίες παράλαβε. Πόσους παραδίνει. Ήταν ευεργετικός στην πανίδα της Αμερικής αυτός ο Ομπάμα; Με Ομπάμα πρόεδρο έγινε ο φόνος.
ΔιαγραφήΘα φανώ απαισιόδοξος: στις κατ'ευφημισμόν αποκαλούμενες σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες (αυτές που ο Καστοριάδης ονόμαζε "φιλελεύθερες ολιγαρχίες"), πόσο μετράει η ψήφος μας; Κάποιοι βλέπουν το κουκί τους να μην υπολογίζεται καθόλου (δεν ξεπερνά το όριο π.χ. του 3%), βουλευτές εκλέγονται σε ορισμένες περιφέρειες με 3.000 ψήφους και σε άλλες με 20.000. Στις Η.Π.Α. ειδικά, η συγκέντρωση μεγάλων χρηματικών εισφορών (φανερών και κρυφών) αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση ενός σοβαρού εκλογικού αγώνα. Οι δε εκλογικές περιφέρειες στις εκλογές για τα δύο νομοθετικά σώματα χαράσσονται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι να διασφαλίζουν άνετες επανεκλογές στα φέουδά τους ο καθένας. Αξίζει λοιπόν να προσερχόμαστε στα εκλογικά τμήματα; Το λέω με την πίκρα του ανθρώπου που, από τότε που ενηλικιώθηκε, δεν έχει χάσει εκλογική διαδικασία και όλο ελπίζει...(παρακαλώ αποφύγετε δηκτικούς υπαινιγμούς για "την ελπίδα που θα ερχόταν" στη χώρα μας).
ΑπάντησηΔιαγραφήH χυδαιότητα στην εξουσία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι σίγουρος όμως πως θα κάνει δυό τετραετίες.
Καπου θα παραμονεύει το λάθος...
Κι ο κόσμος μας: "παααφφφφ... Πάεει!!!"
Συμπληρώνω: η τεχνική χάραξης εκλογικών περιφερειών, ώστε να προκύπτει το επιθυμητό αποτέλεσμα λέγεται "gerrymandering" (αναζητήστε το στη "Wikipedia" και θα φρίξετε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσχέτως αποτελέσματος για τη χώρα σας μια από τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου στην πρόσφατη πραγματεία της ‘Πλουραλισμός, Πολυπολιτισμικότητα, Ενσωμάτωση, Αφομοίωση’ έγραψε:
‘Μπορούμε να καλωσορίζουμε μόνον εκείνους τους μετανάστες που επιθυμούν να βρουν τη θέση τους στη δική μας κουλτούρα, να δεχτούν νόμους, κανόνες και διαδικασίες που πιθανότατα τους είναι, αρχικά, ξένες. Αν οι αλλοδαποί έρχονται στη Δύση για να βελτιώσουν τη ζωή τους, πρέπει να αποδέχονται συγκεκριμένους όρους.’
Μέρος του Τραμπισμού είναι μία έξαλλη εκδοχή της παραπάνω αυτονόητης og νηφάλιας θέσης. Είναι κρίμα να αφήνονται σωστές λογικές θέσεις να κακοποιούνται. Να μην υπάρχει ένας πολιτικός να τις εκφράσει σωστά.
Και συνεχίζει:
Πλουραλισμός και πολυπολιτισμικότητα ιδέες ασύμβατες. Ανοιχτή κοινωνία μέχρι ποιού σημείου; Ισότητα των πολιτισμών: μία πλάνη. Και άλλα πολλά.
Αυτές είναι αγωνίες του κόσμου και η Κλίντον φαίνεται να έχει άγνωστες λέξεις για τα παραπάνω.
Δανείστηκα χθες "για την αγάπη της γεωμετρίας" και γράφει για το ΚΚΕ-εσωτερικού. Τόσο μίσος για τον Ευκλείδη δεν το περίμενα...
ΔιαγραφήΎστερα πήγα στη θάλασσα...είδα τα χαμηλά πουλιά...έπιασα το χλιαρό νερό...όλη τη νύχτα δεν ήθελα κλιματισμό: η φυσική ανωτερότητα της ψύξης του πλανήτη.
Θα ήθελα να αρχίσω με κάποιες καθαρά προσωπικές παρατηρήσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είδα την εικόνα, το πρώτο που μου χτύπησε στο μάτι ήταν το σήμα του δολαρίου στο στήθος. (Δεν αναγνώρισα τη μορφή του Trump ούτε ασχολήθηκα με τις – εν μέρη δυσανάγνωστες – αγγλικές λέξεις. [Ευχαριστώ και για τη μετάφραση! Δεν θα καταλάβαινα όλες.]) Αναρωτήθηκα: Μήπως αυτή η φιγούρα στην εικόνα συμβολίζει τον καπιταλισμό;
Συνδυάζοντας αυτή την (πρόχειρη) εντύπωση για τη γελοιογραφία με τον τίτλο της ανάρτησης ("Ο απεχθέστερος") η πρώτη μου σκέψη (και ελπίδα) ήταν: Μα επιτέλους και ο Νίκος Δήμου έχει γράψει ένα άρθρο όπου κατακρίνει έστω κάποια έκφανση του καπιταλισμού!
Ακολούθησε βέβαια πολύ γρήγορα η δεύτερη, πιο ρεαλιστική σκέψη: Όχι, αδύνατον! Αποκλείεται ο οικοδεσπότης να κάνει τόσο έντονη κριτική στον καπιταλισμό. Είχα αρχίσει πια να διαβάζω τις πρώτες γραμμές του κειμένου του, αυτό το "Δεν νομίζω πως υπάρχει σήμερα στον κόσμο άνθρωπος που να μου είναι τόσο απεχθής!" κ.λπ. Αλλά και αυτό το έκανα πρώτα επιφανειακά, με αποτέλεσμα να μην προσέξω τη λέξη "μου" (είναι απεχθής). Οπότε η υποψία μου ήταν: Προφανώς το σκίτσο απεικονίζει κάποιον πλούσιο (ακόμα δεν είχα ιδέα για ποιον πρόκειται) και ο ΝΔ τον λυπάται και θέλει να μας μιλήσει (άλλη μια φορά) για την αδικία και αχαριστία που υφίστανται οι καημένοι οι πλούσιοι (= ο συγκεκριμένος πλούσιος του σκίτσου).
Σε ένα τρίτο στάδιο συνειδητοποίησα το πραγματικό μήνυμα του ΝΔ και της εικόνας. ;-)
Ως ένα βαθμό αυτές οι μάλλον ασήμαντες παρατηρήσεις παραπέμπουν και σε κάτι πιο γενικό (και γι’ αυτό αποφάσισα να τις στείλω για δημοσίευση):
Τόσο ο Donald Trump όσο και η πολιτική κατάσταση που συνδέεται τώρα με αυτόν (και η οποία προκαλεί τόση ανησυχία – ίσως δικαιολογημένα – στον ΝΔ και σε πολλούς άλλους) είναι κατ’ εξοχήν προϊόντα / αποτελέσματα ενός συστήματος (του δήθεν καθαρά οικονομικού συστήματος όπως τονίζει πάντα ο ΝΔ) που λέγεται καπιταλισμός.
Από αυτή την άποψη και μόνο, λογικό και σωστό θα ήταν να συνέβαινε αυτό που ήταν η πρώτη μου σκέψη: δηλαδή να διατυπώνεται (λ.χ. από τον ΝΔ) βασική κριτική στον καπιταλισμό.
Καλή είναι η αγανάκτηση για τον άνθρωπο Trump, αλλά ταυτόχρονα πολύ επιφανειακή και αφελής, εφόσον δεν λαμβάνεται υπόψη και το σύστημα το οποίο δημιουργεί τις (οικονομικές και κοινωνικές) συνθήκες που καθιστούν δυνατό το άτομο και το φαινόμενο Trump.
(Όπως και ένας δεύτερος παράγοντας σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως αγνοείται παντελώς: Το αληθινό πρόβλημα σε μια δημοκρατία δεν είναι κάποιος απεχθής πολιτικός ή το ανάλογο κόμμα [Trump, Berlusconi, Χρυσή Αυγή, FPÖ στην Αυστρία κ.λπ.], αλλά οι – ενδεχόμενοι – ψηφοφόροι του.)
Κατά τη γνώμη μου δεν αρκεί μια τοποθέτηση όπως "Δεν νομίζω πως υπάρχει σήμερα στον κόσμο άνθρωπος που να μου είναι τόσο απεχθής!" Δεν θίγει τις ρίζες του προβλήματος και του κακού.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, μου φαίνεται πως με την πιο πάνω ανάρτηση ο Νίκος Δήμου έγραψε – άθελά του βέβαια και έμμεσα – ένα ωραίο κείμενο εναντίον του καπιταλισμού. ;-)
Θα συμφωνήσω σε κάτι: Σαφώς ο Τραμπ σαν άτομο, σαν επιχειρηματίας και σας φαινόμενο είναι τυπικό προϊόν του κακού καπιταλισμού. Διότι όπως υπάρχει και κακός κομμουνισμός (Β. Κορέα) υπάρχει και καλός καπιταλισμός... Π. χ. στη Νορβηγία.
ΔιαγραφήΗ παγωμένη Νορβηγία καλύπτει σε ποσοστό 50% τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού της. Έχει γεωργική παραγωγή. Πουλάει κτηνοτροφικά προϊόντα στους αλλοδαπούς. Αρνητικές συνέπειες της αποχής της Νορβηγίας από το γιούρο. Ελπίζω με την εκλογή του Τραμπ να πειστούν οι νορβηγοί να περιορίσουν κάπως την αστάθμητη σχέση τους με τον νορβηγικό χρόνο για να ανοιχτούν σταδιακά στον ευρωπαϊκό χρόνο που είναι θερμότερος.
ΔιαγραφήΘα ψηφίσω Τραμπ. Ο αμερικανικός λαός χρειάζεται το σοκ. Θα αποκαλύψουμε τον δολοφόνο αν τον εκλέξουμε. Εμείς αυτό κάνουμε και με τον Τσίπρα, τον Βούτση. Αμέσως μετά θα περπατάω με αυτήν· θα κάνουμε το ράιντ, το γκετχόμ και θα φιλιόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αρθρογράφος: "Όμως, μία συνέπεια της εξόδου από την Ευρωπαϊκή οικογένεια έχει ήδη αρχίσει να εκδηλώνεται έντονα: ο ρατσισμός". Και εγώ καταλαβαίνω γενικώς για το κράτος και ειδικώς για τη ζωή μου τι σημαίνει οικογένεια ελλήνων ρατσιστών που γεννούν αγαπητικά ευρωφασιστάκια. Πολλοί, μικρούλικοι Τραμπ οι αρθρογράφοι στις εφημερίδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήBέβαια, θα μείνει στην ιστορία ο Ομπάμα, ο άνθρωπος που αποσταθεροποίησε όλη την Μέση ανατολή, την Βόρεια Αφρική, την Ουκρανία και έπονται, σε εξέλιξη είναι, η Τουρκία με την Ελλάδα, στην Ευρώπη έτοιμοι είναι να ρισκάρουν ένα πυρηνικό πόλεμο οι Αμερικάνοι προκειμένου να γονατίσουν την Ρωσία, τα ίδια και στις θάλασσες της Κίνας, η Αμερική των μαύρων που δέχονται σφαίρες θανάτου από το επίσημο κράτος είναι η Αμερική του Ομπάμα, δεν πάμε καθόλου καλά, ένας άνθρωπος ολίγιστος και ολοφάνερα μαριονέτα λόμπυ ισχυρών να παρουσιάζεται ως μεγάλος ηγέτης, και έρχεται τώρα και η Κλίντον, σαν έτοιμη από καιρό να πατήσει το κουμπί για την έναρξη του τρίτου παγκοσμίου πολέμου, να θεωρείται και σωτήρια λύση απέναντι σε έναν Τραμπ που θέλει να εσωστρέψει την Αμερική για να επιτευχθεί ένας πολυκεντρικός κόσμος συνεργαζόμενος. Ο Τραμπ λέει και αλήθειες και όποιος διαβάζει ξένα sites το διαπιστώνει εύκολα
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουν βέβαιος ότι άνθρωποι με τις δικές σας θέσεις θα αξιολογούσαν αρνητικά τον Ομπάμα. Συμβολίζει όλα τα πράγματα που μας χωρίζουν.
ΔιαγραφήΟ Ομπάμα με την βέρα -και εγγλέζικη ομιλία και βέρα- με συμβουλεύει να έχω το ευρώ νόμισμα στην πατρίδα μου. Και δανειστής και απολίτιστος μεσάζοντας συμφερόντων. Η πατρίδα του Ομπάμα είναι τα αξιώματα, οι αυτοκρατορικές τιμές με τα ελικόπτερα. Ο Ομπάμπα στάθηκε ανίκανος να διακηρύξει την παγκόσμια ειρήνη και να αποκαλύψει τους διοργανωτές του πολέμου. Επειδή έχει ο ίδιος τα χέρια του με αίμα λερωμένα.
ΔιαγραφήΠοια είναι αυτά τα πράγματα; Το democracy και τα freedoms της χαμογελαστής γκλαμουριάς που λέγεται Ομπάμα; Kαλά για τους άλλους ούτε συζήτηση να γίνεται, κάτι Νούλαντ και Κέρι που κυκλοφορούν με το βλέμμα του αρπακτικού. Ο Ομπάμα αφήνει πίσω του ένα κόσμο στα πρόθυρα του τρίτου παγκοσμίου πολέμου, θυμηθείτε τον κόσμο του 2007 και κάντε τον σύγκριση με τον σημερινό, αλλά όχι εδώ στην Ελλάδα να μας πουν πόσο σπουδαίος είναι, σε τί αλήθεια; Σε διανόηση; Σε πολιτικές συνεργασίας λαών;
ΔιαγραφήΗ Σώτη γράφει και άλλα, και άλλα και άλλα. Τα οποία θα επαναλάβω είναι μια νηφάλια εκδοχή θέσεων του Τράμπ. Και είναι θέσεις λογικές. Εναντίον του πολυπολιτισμού που η Σώτη τον θάβει κανονικά. Εναντίον της υποβολιμιαίας θέσης του Boas και των λακέδων του ότι όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσοι. Ε όχι δεν είναι. Ένας είναι ο πολιτισμός και είναι ο πολιτισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Άγγλοι το είπαν χωρίς περιφράσεις: Ο λόγος που βγήκαμε από την Ευρώπη είναι η ανεξέλεγκτη μετανάστευση για την οποία η Μέρκελ και ο Ολλάντ δεν έχουν καμία πολιτική. Εμείς θα επιβάλλουμε.
Ο Τράμπ χτυπά συνεχώς για το μεταναστευτικό. Και θα βγει πρόεδρος γι’ αυτό το λόγο.
Η Σώτη Τριανταφύλλου έχει σκιστεί να μιλά και να γράφει για τις δυσκολίες ενσωμάτωσης και το απόλυτο άνω φράγμα του 10% που μπορεί να δεχτεί μία χώρα.
Άντε λοιπόν ο Τράμπ ρατσιστής. Οι Άγγλοι; Οι οποίοι το είπαν ξεκάθαρα: όχι άλλοι μετανάστες. Κι αυτοί ρατσιστές; Η Σώτη; Κι αυτή ρατσίστρια; Ιλουστρασιόν ρατσίστρια όπως έσπευσε να την χαρακτηρίσει η Αυγή;
Η Σώτη όμως το έπιασε σωστά. Οι αριστεροί ελπίζουν σε ψήφους από τους μετανάστες αλλά κάνουν τραγικό λάθος. Όπως έδειξε στο βιβλίο της, περισσότεροι ψηφοφόροι σημαίνουν λιγότεροι ψήφοι. Γιατί αργά ή γρήγορα οι ισλαμοφασίστες θα ψηφίσουν τον δικό τους. Ο νέος δήμαρχος του Λονδίνου ας πούμε έδωσε ήδη δείγματα γραφής με την εξαιρετικά ύποπτη απαγόρευσή του για διαφημίσεις που δημιουργούν λέει μη ρεαλιστικές προσδοκίες για το ανθρώπινο σώμα. Εγώ από την προηγούμενη πρόταση σβήνω το αόριστο ‘μη ρεαλιστικές προσδοκίες’ και κρατώ: όχι στο ανθρώπινο σώμα. Γνωστή παλιά θέση των ισλαμοφασιστών. Το χούι δεν κρύβεται.
Ελπίζω να μην διαβάσει αυτό το σχόλιο η Σώτη - θα γίνει έξαλλη αν μαθεί ότι την παρομοιάζετε με τον Τραμπ. Ο Τραμπ εκδηλώνει ένα παραλήρημα ξενοφοβίας και ρατσισμού - θέλει να χτίσει τείχος στα σύνορα, να εκδιώξει όλους τους λατίνους, να απαγορεύσει την είσοδο σε μουσουλμάνους. Η Σώτη κάνει μία ψύχραιμη ανάλυση του προβλήματος την οποία έχουμε συζητήσει και σε αυτό το μπλογκ στις 15.1.16. Καμία σχέση!
ΔιαγραφήΝαι, αν ανακατέψει λίγο τα μαλλιά της θα γίνει σαν δίδυμη αδελφή του Τράμπ! Κύριε Δήμου. . .
Διαγραφήήλπισα ότι θα με διαβάζατε προσεκτικά. Έγραψα ‘νηφάλια εκδοχή θέσεων του Τράμπ’ χωρίς άρθρο. Δεν είπα ‘νηφάλια εκδοχή ΤΩΝ θέσεων του Τράμπ’. Αλλά είπαμε, στα Ελλαδίτικα τέτοιες λεπτομέρειες είναι πολυτέλεια. Πολύ περισσότερο δεν την ‘παρομοίωσα’ με τον Τράμπ.
Ναι γνωρίζω ότι έχετε κάνει ποστ. Αλλά ένα φιδάκι στο κεφάλι αυτού του πόστ είναι η ξενοφοβία. . . Και αυτό το φιδάκι κάνει link με το παλιό ποστ. Υποθέτω όμως ότι η ταξιθέτηση του έξαλλου Τράμπ στην ίδια σειρά με την φίλη σας νερώνει την απέχθειά σας για τον Τράμπ. Κι έτσι, έρχεστε μπροστά σε μια μεγάλη (προσωπική) δυσκολία: Ο Τράμπ ως γκρι κι όχι μαύρο. Όπως άλλωστε όλα τα πράγματα σε αυτό το Σύμπαν. Ναι, οι Κατηγορίες σας από στεγανές έγιναν συγκοινωνούντα. Δεν πειράζει θα το συνηθίσετε. Όλοι το πάθαμε.
Για όσους δεν βολεύονται στα ασπρόμαυρα ... Pew Research Center, July, 2016: “2016 Campaign: Strong Interest, Widespread Dissatisfaction”
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ένα δεν καταλαβαίνω: Γιατί ο Τραμπ έχει τόσους υποστηρικτές; (μου φαίνεται εντελώς αφύσικο!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρεψτε μου να λαϊκισω ριψοκινδυνευοντας την εκτιμηση σας. Ο ρολος του Μπιλ Κλιντον στη Σερβια και τα Ιμια ηταν θετικος για την Ελλαδα και την ανθρωποτητα? Να θυμισουμε οτι βομβαρδισε την κινεζικη πρεσβεια και ηρθε σε ευθεια ρηξη με τον Γιελτσιν. Οσο να πεις...η γυναικα του...γυναικα του ειναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοι λενε οτι ο Τραμπ ειναι γραφικος και βλακας. Αρα ποιο ασφαλης καθως θα τον ελεγχουν οι ισχυροι μεγιστανες που ευτυχως δεν επιθυμουν παγκοσμιο ολεθρο.
Ακομα πιο περα ομως: τον θελει ο Πουτιν, ο Σι Ζινπινγκ (Κινα) και τον καλοβλεπει και ο Μοντι (Ινδια). Την Χιλαρι την θελει μονο η ΕΕ. Μηπως τελικα...λεω μηπως...ο Τραμπ θα οδηγησει σε μια ενοχλητικη αλλα συμπαγη σταθεροτητα τυπου "Ιερας Συμμαχιας" του 19ου αιωνα?
Οσο ημουν στις ΗΠΑ ειδα την αμερικανικη "πρωτη φορα αριστερα" μεσω του Σαντερς σε ολα τα φασματα της νεολαιας. Μονο οι φοιτητες απο Αριζονα και Νεβαδα ψηφισαν Τραμπ και δεν ξερω ουτε ενα προσωπικα να ψηφισε Χιλαρι.
Και βλεπω μηνυματα πικρης απογοητευσης ειδικα τωρα που βγηκαν στο φως νεα στοιχεια για πλεκτανες μεσα στο δημοκρατικο στρατοπεδο σε βαρος του Μπερνι. Σημερα αυτοι καλουνται ειτε να απεχουν ειτε να ψηφισουν Κλιντον. Τι θα πρεπει να κανει αραγε αυτη η θυμωμενη και προδομενη νεολαια....
Υπάρχει ένα κριτήριο που εξετάζει και αποκρίνεται τίμια για τους πνευματικούς. Είναι ότι...επειδή θα πρέπει να μιλήσουν...κάτι καθαρώς να πουν έστω ώστε νους να συνέρχεται... για το φαινόμενο της ζωής να πουν...της ζωής που έχουμε εμείς στις φλέβες και στα διάφορα και αδιάφορα άλλα μέρη του σώματος μας...αναγκαστικά καταλήγουν στις επιστήμες. Και εκεί...όταν ανοίξουν το στόμα τους...ή το στόμα και το πνεύμα της γραφής τους...ακούς δια της αναλύσεως το τι πραγματικά (αχαρακτήριστον και από τα σκουπίδια) πιστεύουν ως προς το γεγονός της ζωής και με ποια υλικά συγκαλύπτουν τους φανατισμούς, τις αληθινές προκαταλήψεις. Συνήθως τους ξεχνάμε αυτούς, αλλά η ώρα της κρίσης θα είναι ώρα ζωολογική, με πνεύμονες κλιματιζόμενους, κυψελλίδες από αμίαντο. Υποβάλλουμε το έργο κάποιου πνευματικού στο τεστ της ζωής με επιστημονικώς επιστημονικά δεδομένα. Από τους ελλαδικούς μόνον ένας περνάει και αυτός είναι ναυπλιώτης ποιητής. Δεν μπορούμε να κάνουμε τα σωστά επιτρέποντας συνεχώς να μουντζουρώνουν τα πόδια μας με μαρκαδόρους jumbo και να μας λούζουν με σάλιο. Αν εμένα μου αρέσει ένας λευκός τίγρης να τον κάνω σουβλιστό για να ψηθεί καλά το κρέας του, θα τον παρακαλέσω: δεν ανεβαίνετε στη σούβλα δεσποινίς; Θα δέσω τα πόδια του τίγρη, θα ελέγξω τας περιστροφάς, θα ανάψω τις φλόγες, θα τον αφήσω εκεί να ψήνεται πέντε ώρες και θα βγω να πάω Φιλαδέλφια να ψωνίσω τα απαραίτητα του γεύματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραίος ο Κ. Πολίτης στο Λεμονόδασος: "Είμαι βέβαιος πώς τη στιγμή αυτή κάποιο πρόσωπο περιδιαβάζει έξω, κάτω από το μαγεμένο σεληνόφωτο, μέσα σ' έν' από τα πιο θαυμαστά τοπία του κόσμου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι περισσότεροι συμφωνούμε για την αντιαισθητική εικόνα του Τραμπ. Ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το πρόβλημα; Αυτό διακυβεύεται στις επερχόμενες εκλογές;
Προέκυψε από το πουθενά το φαινόμενο Τραμπ; Είναι π.χ. άσχετο με την οκταετία Ομπάμα;
Η οκταετία Ομπάμα ήταν η πιο ειρηνική από τις τελευταίες προεδρίες. Ήταν ο μόνος πρόεδρος που δεν ξεκινησε κάποιον πόλεμο - και αντίθετα έκανε ανοίγματα (Κούβα, κλπ.). Ήταν και η πιο κοινωνικά ευαίσθητη (μην ξεχνάμε το Obamacare που ο Trump υπόσχεται να το καταργήσει). Πολέμησε την οπλοκατοχή, την μισαλλοδοξία - και ήταν χαρακτηριστικό που οι αντίπαλοί του ίδρυσαν το Tea Party. O Trump είναι ακριβώς το αντίθετο του Ομπάμα - φιλοπόλεμος, ρατσιστής και καπιταλίστας μέχρι το κόκκαλο.
ΔιαγραφήΣε κάθε δράση υπάρχει αντίδραση...
2011: οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν πυραυλικές επιθέσεις στη Λιβύη
Διαγραφή"ο Αμερικανός Πρόεδρος λέει πως όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα για την επόμενη ημέρα στη Λιβύη" - και άλλους βομβαρδισμούς...
Διαγραφή"Ο Πρόεδρος Ομπάμα αποκάλυψε επίσης ότι είχε προειδοποιήσει τον κ. Κάμερον πως η «ειδική σχέση» μεταξύ των χωρών τους θα κινδύνευε αν η Βρετανία δε δεσμευόταν να δαπανήσει 2% του ΑΕΠ στην άμυνα, σύμφωνα με τον στόχο του ΝΑΤΟ".
2% για φόνους...
Η Λιβύη ήταν καθαρά πρωτοβουλία των Γάλλων και των Βρετανών. Οι ΗΠΑ δεν αναμίχθηκαν παρά αργότερα. Και πάλι η ανάμιξη ήταν ελάχιστη.
ΔιαγραφήΤο περί 2% νομίζω ότι απορρέει από τις συμφωνίες των μελών του ΝΑΤΟ..
Α ώστε λέτε ότι δεν ξέρουμε ποτέ ποιος ξεκινάει ποιος εμπλέκεται και ποιος ολοκληρώνει ένα μακελειό. Ποιος διαφωνεί; Κανένας.
ΔιαγραφήΚύριε Δήμου με όλο το σεβασμό, δε ζείτε στις ΗΠΑ (όπως ζω εγώ) και δε γνωρίζετε το τι πραγματικά έχει συμβεί στην οικονομία, τις επιπτώσεις της μεταρρύθμισης στην υγεία, τον πληθυσμό που ζει από την πρόνοια και τα κουπόνια φαγητού.
Διαγραφήhttp://www.trivisonno.com/food-stamps-charts
Για να δούμε λίγα στατιστικά π.χ. των Αμερικανών πολιτών που ζούνε από την πρόνοια από όταν ανέλαβε ο Ομπάμα.
Πόσο αυξήθηκε το εισόδημα του λευκού αμερικάνου τα τελευταία 8 χρόνια. Ο Πρόεδρος πήρε το χρέος στα 10 τρις από τον Μπους και το αφήνει στα 21 τρις.
Από την άλλη η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, από την οικονομική κρίση στην Ευρώπη, την Κριμαία και μέχρι τη Β. Αφρική, τη Συρία και το ΙΚ ήταν ο ορισμός της αναποτελεσματικότητας.
Τέλος δεν πιστεύω πως γνωρίζετε ακριβώς τι είναι το tea party όπως και γενικά οι Ευρωπαίοι δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς χαρακτηρίζεται ως ακροδεξίο στις ΗΠΑ.
Το φαινόμενο Τραμπ δεν είναι η αντίδραση του Κακού, στις επιτυχίες του Καλού. Δε μπορεί σοβαρά να πιστεύετε κάτι τέτοιο.
Προφανώς εκφράζω την άποψη ενός Ευρωπαίου - που αναγκαστικά δεν είναι μέσα στα πράγματα. Εμένα ο Ομπάμα, μετά τον Μπους μου φάνηκε σπουδαίος. Μπορεί να κάνω λάθος. Αλλά με τίποτα δεν θα υποστήριζα τον Τραμπ.
ΔιαγραφήΔε ζείτε στην Αμερική αλλά το προσφυγικό ζήτημα μια χαρά το βιώνετε εκεί. Αυτή η κατάσταση είναι προφανώς αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων.
ΔιαγραφήΟύτε εγώ θα υποστηρίξω τον Τραμπ. Όμως το φαινόμενο Τραμπ αντλεί δύναμη από καταστάσεις και προβλήματα διόλου ασήμαντα. Πολλλά από αυτά τα προβλήματα γιγαντώθηκαν κατά την περίοδο Ομπάμπα.
Σήμερα που μιλάμε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα (με τις αξίες του Λινκολν και του Ρήγκαν) είναι νεκρό ενώ το Δημοκρατικό κόμμα καταφεύγει προς τον Αριστερό λαϊκισμό.
Η επιλογή μεταξύ Τραμπ κ Χιλαρυ είναι επιλογή μεταξύ Καρδιακής Προσβολής ή Καρκίνου.
http://www.forbes.com/sites/briansolomon/2016/07/11/billionaire-charles-koch-trump-hillary-is-like-voting-cancer-or-heart-attack/#11d6280b1947
Δυστυχώς.
@ CsLaKoNaS:
ΔιαγραφήΜε όσα γράφετε, αναρωτιέμαι ποιον (ποιον τύπο πολιτικού) θα προτιμούσατε εσείς ως Αμερικανό πρόεδρο.
Μάλλον κάποιον που εκπροσωπεί "τις αξίες του Ρήγκαν" (πολέμους, βία, άκρατον καπιταλισμό;) μου φαίνεται, μια και γράφετε λίγο νοσταλγικά:
"Σήμερα που μιλάμε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα (με τις αξίες του Λινκολν και του Ρήγκαν) είναι νεκρό"
Και δεν έχω την εντύπωση πως νοιάζεστε πραγματικά για
"τον πληθυσμό που ζει από την πρόνοια και τα κουπόνια φαγητού"
όταν ταυτόχρονα θεωρείτε πως
"το Δημοκρατικό κόμμα καταφεύγει προς τον Αριστερό λαϊκισμό".
@Viennezos,
ΔιαγραφήΕιλικρινά...δε με νοιάζει τι εντύπωση έχετε για μένα. Ειδικά οταν την εντύπωση αυτή τη στηρίζετε σε ένα και μόνο σχόλιό μου.
Σε κάθε περίπτωση λίγη σημασία έχει. Προφανώς "Εσείς" τοποθετήστε ως ο καλός (αριστερός, σοσιαλιστής, πονόψυχος) που νοιάζεστε για τους φτωχούς και "εγώ" τοποθετούμαι ως ο κακός (ρεπουμπλικάνος, φιλελεύθερος, καπιταλιστής, αιμοσταγής κ σκατόψυχος) που πατάει επί πτωμάτων και επιχαίρει για την φτώχεια των ανθρώπων.
Για τον Viennezos η πιο ωραία αγγλική είναι η λέξη incenter. Πάντως εσείς CsLakonas δεν αποτελείτε είδος πλειονότητας στην Αμερική. Ε, εκεί οι περισσότεροι αμερικάνοι είναι φιλήσυχοι, απλοί, ούτε καν σαν αυτό τον γελοίο ηθοποιό-σκηνοθέτη με την Κινέζα και τους βιασμούς. Υπάρχει ζωή εκτός προπαγάνδας...
ΔιαγραφήΌπως φαίνεται η Αμερικανική κοινωνία είναι συντηρητική και δεν αποκλείεται ο γελωτοποιός να βγει πρόεδρος των ΗΠΑ. Τους ρεπουμπλικάνους έτσι και αλλιώς δεν τους έχω σε εκτίμηση και η προτίμηση των ψηφοφόρων του κόμματος στον τραμπ δείχνει τι αντιπροσωπεύουν οι ρεπουμπλικάνοι. Κατά τη δική μου εκτίμηση η καλύτερη επιλογή για τους δημοκρατικούς θα ήταν ο μπαιντεν και μετά ο σαντερς. Για τη χιλαρι κλιντον δεν ξέρω αν είναι καλή επιλογή. Πάντως κύριε δήμου οι δυτικές κοινωνίες έχουν στραφεί αρκετά στον συντηρητισμό και την ακροδεξιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί παιδευόμαστε ενώ γνωρίζουμε ο Κοσμάς Αιτωλός: "θαρθεί καιρός που θα μας κυβερνούν τα άλαλα και τα μπάλαλα". Έριξα δύο καμφορές μέσα στο κουτί του υπολογιστή μου και ησύχασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσαρμοσμένο στα ελληνικά μέτρα το δίλημμα το οποίο θα αντιμετωπίσει ο αμερικάνος ψηφοφόρος στις 8 του Νοέμβρη προσομοιάζει με το :
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμάται τον Γιώργο Καρατζαφέρη ή την Φώφη Γεννηματά για πρωθυπουργό?
Με τις ελάχιστες γνώσεις μου για την διεθνή γεωπολιτική θεωρώ ότι το δίδυμο Τράμπ/Πούτιν είναι το μόνο το οποίο είναι σε θέση να αντιτάξει στοιχειώδεις άμυνες ενάντια στον απελαύνοντα εξτρεμιστικό πανισλαμισμό και να αποτρέψει δια της βίας την πλήρη άλωση του δυτικού κόσμου από τους ισλαμιστές νεοβαρβάρους.
Τράμπ λοιπόν - σαν να λέμε μουρουνέλαιο ... αφού ο μερικός εκφασισμός της δύσης μέσω της κήρυξης της σε μια ιδιότυπη "κατάσταση πολιορκίας" για τα επόμενα χρόνια θα αποδειχθεί, φοβάμαι, ο μόνος τρόπος διαφύλαξης μέρους του "δυτικού τρόπου ζωής" όπως τον μάθαμε ...
Θα ήθελά να θεωρήσω υπερβολική αυτή την οπτική γωνία, αλλά δεν μπορώ. Νιώθω πλέον σίγουρος πως ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα μας τα επόμενα (πολλά) χρόνια θα είναι η απειλή του σκληρού ισλάμ - και δεν βλέπω άλλη λύση για την αντιμετώπιση του πέρα από την εξίσου σκλήρή σύντριβη του δια της βίας.
ΔιαγραφήΙσως γι'αυτό επιθετικοί ηγέτες - τύπου Trump - να είναι απαραίτητοι τα επόμενα χρόνια στις δυτικές χώρες. Πιστεύω ότι ανάλογη στροφή θα υπάρξει και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες - όσο κι αν θα θέλαμε να είναι αλλιώς τα πράγματα.
Μια μελλοντική συνεργασία Τραμπ και Πούτιν για να καταπολεμηθεί η ισλαμική τρομοκρατία, πολύ φοβάμαι ότι θα είναι το πρόσχημα και για 'εκκαθαρίσεις' σε διάφορα σημεία της γης. Θα μου πείτε πάντα έτσι ήταν. Απλώς ο συνδυασμός Τραμπ με Πούτιν μοιάζει πολύ επικίνδυνος.
ΔιαγραφήΜάικλ Μουρ: Οι 5 λόγοι για τους οποίους θα νικήσει ο Ντόναλντ Τραμπ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.lifo.gr/now/people/109061
Ας μην ξεχνάμαι ότι και εμείς έχουμε τον δικό μας Τραμπ (Π. Καμμένο) έστω και σε διαφορετικό επίπεδο. Οι Ιταλοί τον Μπερλουσκόνι. Τελικά είναι φαινόμενο των καιρών μας.
Από τα λεγόμενα του Μουρ, το ένα μου θυμίζει Τσίπρα και το πέντε Μιχαλολιάκο. Κατά τα άλλα αναφέρει αρκετά από όσα είπαν ήδη οι γνώστες της κατάστασης στην αμέρικα συνμπλογκίστες.
Αντιπροτείνω στη θέση του Καρατζαφέρη τον Ψεκασμένο συγκυβερνήτη μας. Αλλά η Φώφη; Μπορεί να συγκριθεί με αυτό το τέρας πανουργίας που λέγεται Χίλαρι; Η κακόμοιρη κόρη του αείμνηστου προσομοιάζει με διευθύντρια άρτι καταργηθέντος αγροτικού συνεταιρισμού,που διαμαρτύρεται για τις χαμένες θέσεις εργασίας των πολιτικών πελατών της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμαζω την μακροθυμια του οικοδεσποτη (που παντα τον διεκρινε) με ολα αυτα που ακουγονται. Ενας κλασικος ψυχοπαθης με καθαρα κλινικα συμπτωματα εχει καταφερει να παρει την υποψηφιοτητα για προεδρος. Αυτοι που τον εφτασαν ως εδω (οσοι δεν εχουν καποιο συγκεκριμενο συμφερον φυσικα) θα μπορουσαν καλλιστα να βλεπουν παρασταση κατς, οπως βαζω στοιχημα κανουν στην πλειοψηφια τους, το Σαββατο το βραδυ. Το ενστικτο ειναι ακριβως το ιδιο. Ο κοσμος αυτος παντα υπηρχε και θα υπαρχει αλλα δεν χρειαζεται να αναβαθμιζεται σε κατι πιο βαθυ στις αναλυσεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Hillary στην προσωπικη εμπειρια ενος απο τους πιο εξυπνους ανθρωπους που εχω γνωρισει ειναι εξαιρετικα ευφυης και καταρτισμενη και σε θεματα πολυ εξω απο την πολιτικη.
Παρεπιπτοντως μην αγνοειτε το θεμα της ψυχικης υγειας στην συμπεριφορα των πολιτικων. Ειχαμε και εχουμε κλασικες περιπτωσεις ψυχοπαθων, πχ bipolar, autistic spectrum κλπ. Καποιους τους βλεπετε καθε μερα στα καναλια.
Η Χίλαρι έχει καλύτερα κύτταρα από τα κύτταρα του μέσου Έλληνα.
ΔιαγραφήΘα εξετάσουμε το θέμα γονιδιακά; Μήπως να καλέσουμε στη συζήτηση τον Μένγκελε, ως ειδήμονα επί της φυλετικής βελτιώσεως;
ΔιαγραφήΟ Μένγκελε, επειδή ποτέ του δεν "καρουζοποιήθηκε", ήταν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.
ΔιαγραφήΦαντάζομαι ότι εξίσου ευτυχείς θα ήταν όσοι βρέθηκαν στο διάβα του. Ή, για να είμαι ακριβέστερος, εκείνοι που είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν (εκόντες-άκοντες) το ιατρείο του...
ΔιαγραφήΚαλό είναι να διαβάζει κανείς και ξένα sites της προκοπής και blogs και να μην τα βλέπει όλα με τα γυλαιά της Καθημερινής, όπως και να ρωτάει αν μπορεί την γνώμη ανθρώπων που ζουν στο εξωτερικό. σου δίνεται η εντύπωση ότι μας έχουν κλείσει έξω από τον κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα βρεθεί ένας να πει στον κύριο Δήμου ότι οι Άγλγοι, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί δεν θα χτυπούσαν ποτέ την Λιβύη αν δεν το ήθελαν οι ΗΠΑ, που δεν μπορεί πια να συντηρήσει οικονομικά τόσα πολλά μέτωπα, ή θα αρκεστούμε σε σοφιστείες;
Αγαπητέ κύριε Παπαδόπουλε,παρά τις εμμονές της και την προάσπιση των ιδιοκτησιακών συμφερόντων, η "Καθημερινή" παραμένει (κατ'εμέ) η καλύτερη ελληνική εφημερίδα, απέχοντας παρασάγγας από τις υπόλοιπες.Έγκειται στον καθένα μας να απορρίψει ό,τι πιστεύει πως υπαγορεύεται από την ιδιοκτησία του εντύπου και όχι από την ελεύθερη βούληση του συντάκτη ενός άρθρου. Εξάλλου,και η "Εφημερίδα των Συντακτών"(την οποία αγοράζω ανελλιπώς κάθε Σάββατο, και παρακολουθώ διαδικτυακά καθημερινά) παρουσιάζει τα γεγονότα υπό ένα συγκεκριμένο πρίσμα.Για την "Αυγή" δεν θα ήθελα να σχολιάσω, διότι,όσες φορές αποτόλμησα να την ξεφυλλίσω, αγχωνόμουν.Ένιωθα πως επρόκειτο να δώσω εξετάσεις στην τοπική Κ.Ο.Β. και υστερούσα. Εν τέλει, το βασικό είναι να διαβάζουμε και να ακούμε χωρίς παρωπίδες. Έτσι θα μπορέσουμε κάπου να συναντηθούμε... Υ.Γ.: Υποψιάζομαι ότι έχω βρεθεί εκτός θέματος.Δεκτός -και κατανοητός - ο εξοβελισμός του σχολίου μου από τον οικοδεσπότη μας.
ΔιαγραφήΚάποτε είτε αγόραζα Καθημερινή, είτε Ριζοσπάστη, είτε Ελευθεροτυπία αισθανόμουν ότι έπρεπε να παρκάρω το μυαλό μου για να πω ότι διάβασα την εφημερίδα, συνήθως διαφωνούσα με όλες για διαφορετικούς λόγους, και προφανώς ακόμα αισθάνομαι ότι είχα δίκαιο διότι οι εφημερίδες απευθύνονται σε τυποποιημένους, πλαστικούς ανθρώπους, η Καθημερινή σε ένα είδος τυποποιημένου ανθρώπου, ο Ριζοσπάστης σε άλλο, η Αυγή σε τρίτο κ.ο.κ
ΔιαγραφήΠάντως, πριν διαβάσω το κείμενο και κοιτώντας πρόχειρα το πρόσωπο στο σκίτσο, με παρέπεμψε στον Βαγγέλη τον Βενιζέλο :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦταίει ο σκιτσογράφος που τον πάχυνε πολύ. Χοντροκοπιά έχει, αλλά τόσο χοντρός δεν είναι - όχι σαν τον Βαγγέλη. Τον παρατηρούσα προχθές - έχει εντελώς ξεχειλώσει...
ΔιαγραφήΔεν βλέπω μεγάλο ενδιαφέρον για τις Αμερικάνικες εκλογές. Ή μήπως φταίνε τα "μπάνια του λαού" που έλεγε και ο αείμνηστος Ανδρέας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΤη δεκαετία του 1980 κάποιοι(κακοήθεις)έλεγαν ότι ο τότε πρωθυπουργός μας, οσάκις πήγαινε για θαλάσσια λουτρά, απέφευγε να βρέξει την ηβική χώρα, για να μην ξεπλυθεί το "συμβόλαιο με το λαό".Σήμερα, άλλοι εμπαθείς άνθρωποι ισχυρίζονται πως ο Κυβερνήτης μας πράττει το ίδιο, για να μην ξεφτίσει το "Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης".Τα μπάνια του λαού (αθάνατε Ανδρέα, με τους νεολογισμούς σου!)επιτρέπουν σε εμάς, τους κοινούς θνητούς, να βρέξουμε όποιο σημείο του κορμιού μας επιθυμούμε, για να καβαντζάρουμε και τον ερχόμενο χειμώνα.
ΔιαγραφήΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήέσβησα το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον σχόλιο (το χοντρό μου δάχτυλο στο κινητό όπου publish και delete απέχουν λιγότερο από ένα χιλιοστό):
CsLaKoNaS has left a new comment on your post "Ο απεχθέστερος":
Ενδιαφέρον υπάρχει. Η εικόνα που έχουν οι Έλληνες για την αμερικανική πολιτική σκηνή είναι εσφαλμένη και δικαίως γιατί αν μη τι άλλο δε ζουν στις ΗΠΑ.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ο εντελώς λάθος τρόπος που τα ΜΜΕ και εν γένει ο πολύς κόσμος αντιμετωπίζουν το φαινόμενο Τραμπ.
Ο αγώνας κατά του Λαϊκισμού δε διεξάγεται με σκίτσα όπως αυτό της ανάρτησης.
Ο Τραμπ "σκούπισε" το Ρεπουμπλικανικό κόμμα....Δεν ειναι μία απλή περίπτωση λαϊκιστή. Κάτι συμβαίνει στο δυτικό κόσμο που δεν το έχουμε ακόμα αντιληφθεί πλήρως.
Τι μπορεί να πει κανείς στον Τραμπ όταν ο ίδιος λέει "Εγώ θα σας δώσω λύσεις γιατί απλά εγώ δεν είμαι πολιτικός. Είμαι επιτυχημένος επιχειρηματίας που ξέρω να δημιουργώ θέσεις εργασίας!";
Τι να απαντήσει κανείς στον Τραμπ που μιλάει για τον κίνδυνο του ριζοσπαστικού Ισλαμ όταν οι Δημοκρατικοί φοβούνται να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον όρο εν ονόματι του Πολιτικού Ορθολογισμού;
Τι να απαντήσει κανείς στον Τραμπ όταν λέει ότι θσ κυρήξει οικονομικό πόλεμο στην Κίνα η οποία θησαυρίζει υποτιμώντας το νόμισμά της για να διατηρεί ανταγωνιστική οικονομία;
Τι να απαντήσει κανείς στον Τραμπ απέναντι σε γελοιοδέστατα κινήματα τύπου "Black Lives Matter" ο ίδιος απαντάει "All Lives matter!" ;
Η οκταετία Ομπάμα ήταν μία απογοήτευση σε μία σειρά από ζητήματα. Ο Πρόεδρος Ομπάμα υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα αλλά τα αποτελέσματα της πολιτικής του είναι απογοητευτικά. Διπλασίασε το χρέος αλλά η ανεργία έπεσε μόλις στο μισό. Ανέρχεται τώρα στο 4.9 % σε όσους δηλώνουν άνεργοι και αναζητούν εργασία και είναι πάνω από 10 % σε όσους δηλώνουν άνεργοι αλλά δεν αναζητούν εργασία.
Το φαινόμενο Τραμπ αντλεί μέρος της δύναμής του τόσο από την 8εκτία Ομπάμα όσο και το είδος του πολέμου που του έχουν κυρήξει τα ΜΜΕ. Τον εντελώς επιφανειακό τρόπο που το αντιμετωπίζουν. Το υπόλοιπο μέρος της δύναμής του έχει κοινή ρίζα με το φαινόμενο της εποχής μας: Ανυπαρξία αναλυτικής σκέψης ( 2 εκατ. χρόνια τεχνολογικής εξέλιξης για να φτάσουμε να κυνηγάμε Pokemon).
Ο Τραμπ στο Λευκό Οίκο θα είναι τεράστιο πλήγμα για το κύρος της μακροβιώτερης Δημοκρατίας του Πλανήτη που πορεύτηκε μέχρι σήμερα χωρίς "supreme leaders". Όμως ταυτόχρονα θα σημαίνει και πλήγμα στην παγκοσμιοποίηση, την πολυπολιτισμικότητα, στην ανοχή και τις πολιτικές ανοιχτών σύνορων, στον πολιτικό ορθολογισμό. Φαινόμενα δηλαδή που εντάθηκαν επί Ομπάμα στις ΗΠΑ και είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα ως προς τη συμβολή τους στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.
Προς CsLaKoNaS
ΔιαγραφήΤο "Politically correct" το μεταφράζουμε ως "πολιτικά ορθό" και όχι ορθολογικό (που δεν είναι άλλωστε).
Σωστά!
ΔιαγραφήΑυτά τα τρία, cslakonas, τις καταρρίπτουν όλες σαν κουνούπια. Τις καλύτερες. Όχι τα τσόκαρα.
Διαγραφή@ CsLaKoNaS Είδαμε την κατάσταση και από την αμερικανική σκοπιά με το σχόλιό σας. Νομίζετε, λοιπόν, ότι αν ο Ομπάμα μπορούσε να ξαναβάλει υποψηφιότητα, δεν θα έβγαινε;
ΔιαγραφήΚαι μιά ακόμα ερώτηση: τώρα που τελειώνει η θητεία του, ποιοί αμερικανοί πολίτες θεωρούν ότι υπήρξε 'καλός' πρόεδρος και για ποιούς λόγους.
@Ντίτα.
ΔιαγραφήΟ Ομπάμα δε μπορεί να ξαναβάλει υποψηφιότητα. Το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο είναι 2 θητείες.
Το αν υπήρξε καλός ή κακός πρόεδρος είναι ένα πολύ δύσκολο ερώτημα. Ιδιαίτερα υποκειμενικό αλλά και μάλλον αδύνατο να απαντηθεί τώρα. Η παρακαταθήκη του εκάστωτε ηγέτη ξεδιπλώνεται αρκετό καιρό μετά την εποχή του. Αυτό δυστυχώς λίγοι το κατανοούν. Οι ρυθμοί της πολιτικής και οι ρυθμοί της οικονομίας και της Κοινωνίας είναι εντελώς ασυγχρόνιστοι. Για παράδειγμα, πολλοί λίγοι συνδέεουν τη φούσκα των στεγαστικών δανείων με την περίοδο Κλίντον. Η φούσκα ξεκίνησε το '99 με τις πολιτικές Κλίντον για τα στεγαστικά δάνεια αλλά έσκασε το '08.
Ο Ομπάμα παρέλαβε μία οικονομία σε κρίση και αυτή έπρεπε να αντιμετωπίσει. Η φούσκα είχε σκάσει και τα δημοσιονομικά ήταν σε κακό χάλι μετά τους πολέμους σε Αφγανιστά και Ιρακ. Έκανε αυτό που θα έκανε ο καθένας. Δανείστηκε σαν τρελός για να σώσει τις βιομηχανίες. Τίποτε το πρωτότυπο δηλαδή.
Κάποιες πολιτικές απόπειρες πέτυχαν. Για παράδειγμα ο Ομπάμα κατάφερε να σώσει τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Έδωσε κρατικά χρήματα και τα πήρε πίσω με τόκο. Η μεταρρύθμιση στην Υγεία όμως απέτυχε. Τα ταμεία βουλιάζουν. Επίσης η εξωτερική πολιτική ήταν εντελώς φοβική. Ελάχιστοι παίρνουν στα σοβαρά πλέον τις ΗΠΑ. Θα θυμίσω ότι ο Ομπάμα πήγε να βομβαρδίσει τη Συρία και τον Ασαντ αλλά εν τω μεταξύ ξέμεινε από λεφτά και του έκλεισαν την κυβέρνηση εδώ. Επίσης μετράμε μεγάλες αποτυχίες στη Λιβύη και την Αίγυπτο και την Κριμαία αλλά και μηδαμινή επιρροή στα ευρωπαϊκά ζητήματα (Ελληνική κρίση / Brexit ). Όλα αυτά δε θυμίζουν σε τίποτα τις ΗΠΑ του Κλίντον, του Μπους (Senior) και του Ρήγκαν. Κατά τη γνώμη μου αυτές οι εποχές για τις ΗΠΑ δε θα επανέλθουν για λόγους άσχετους με την Πολιτική.
Ο Ομπάμα είναι ένας εξαιρετικός ρήτορας που παραφούσκωσε με ελπίδες τους πολίτες απέναντι σε ένα Ρεπουμπλικανικό κόμμα που έχει απωλέσει το πολιτικό του αφήγημα από το 2008 και μετά και σήμερα είναι νεκρό. Εύκολη δουλειά δηλαδή. Ο Ομπάμα επικράτησε εύκολα και το 2012.
Όμως η Οικονομία είναι πολύ πιο δυνατή από την Πολιτική. Η οικονομική αποσάρθρωση των ΗΠΑ με τη μετατόπιση της παραγωγής προς την Ασία είναι κάτι αναπόφευκτο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό μακροπρόθεσμα για τις ΗΠΑ αλλά βραχυπρόθεσμα ο φτωχός κόσμος μένει χωρίς δουλειά και υπάρχει μία βίαιη αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω.
Έχετε δίκιο - χρειάζεται η προοπτική του χρονου για να εκτιμήσει κανείς την εξία ενός προέδρου. Δεν ξέρω (και μάλλον δεν θα προλάβω να μάθω) τι συμπέρασμα θα βγάλει η ιστορία για τον Ομπάμα - αλλά ο τρόπος που κλείνει την θητεία του, η γενναιοδωρία και η ποιοτήτα του λόγου του δείχνουνε class!
Διαγραφή@CsLaKoNaS Ευχαριστώ πολύ για το αναλυτικό σχόλιό σας.
ΔιαγραφήΑυτό που γράψατε στην τελευταία παράγραφο " η Οικονομία είναι πολύ πιο δυνατή από την Πολιτική", τα λέει όλα.
Αυτό που μπορεί να πει κανείς στον Τραμπ, είναι το απλό: η δουλειά του επιχειρηματία, δεν είναι να δημιουργεί θέσεις εργασίας, αλλά να δημιουργεί κέρδος. Μπορεί να δημιουργεί θέσεις εργασίας, μπορεί και όχι (αν π.χ. κινείται στο επίπεδο της σπέκουλας), ή κάνει επιθετικές εξαγορές εταιρειών κλπ).
ΔιαγραφήΚαμιά σοβαρή εταιρεία, δεν λαμβάνει υπόψη τους δείκτες ανεργίας στη χάραξη των επενδυτικών της σχεδίων. Κι είναι, από την πλευρά της αγοράς, απολύτως (ορθο)λογικό.
Οι δείκτες ανεργίας και τα externalities της οικονομίας, είναι θέμα της πολιτικής. Κι ο καλός επιχειρηματίας δεν σημαίνει ότι είναι και καλός πολιτικός.
Το ναζιστικό left.gr μου λέει:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κομισιόν: Το οικονομικό κλίμα βελτιώθηκε στην Ελλάδα τον Ιούλιο"
Εντάξει...δεν είναι μόνος ο Τραμπ που ονειρεύεται ωραιοποιήσεις των φόνων...
Γιατί πρέπει να υποκρινόμαστε ότι ισχύει: μιλάω ελληνικά άρα διατηρώ την ελπίδα να φτάσω τη ζωή μου στο ξέφωτο περνώντας μέσα από τη ναζιστική προπαγάνδα...
Τι θα ήταν η Χίλαρι στην Ελλάδα. Περισσότερο από Ντόρα Μπακογιάννη;
Το θέαμα της αμερικάνικης εκλογής δε μας φαίνεται περισσότερο από ριάλιτι. Δεν βλέπουμε.
Γράφει κάποιος Anonymous:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το ναζιστικό left.gr μου λέει:
[...]"
Και τέτοιος διασυρμός δημοσιεύτεαι αδιαμαρτύρητα;
Να μερικές πληροφορίες για το left.gr:
"Left.gr is seen as a mouthpiece of the left-wing coalition Syriza. [...] It [...] is considered to be an opinion-forming publication for leftist readers."
(πηγή: eurotopics.net)
Φαντάστηκα ότι ο προσδιορισμός είναι ειρωνικός - γιατί τελευταία το left.gr βγάζει διάφορους αυταρχικούς τόνους - ως γνωστόν, η εξουσία διαφθείρει...
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας. Ή άποψη μου για τον τραμπ δεν είναι ή καλύτερη. Τις προβολές είχα μία συζήτηση με έναν γνωστό μου και μου έλεγε ότι ο τραμπ είναι ο μόνος που νοιάζεται για τους λευκούς στην αμερικη, μου έλεγε για τα πρωτόκολλα των σοφών της σιων και επαινούσε το οικονομικό σύστημα του χιτλερ λέγοντας μου ότι ήταν καλύτερο από το σημερινό καπιταλισμό γιατι ο κάθε γερμανός είχε να φάει. Του λέω γιατί επαινεις τον χιτλερ και μου έλεγε ότι δεν τον επάινω το χιτλερ αλλά το οικονομικό σύστημα του. Ειλικρινα προσπαθούσα να καταλάβω το γιατί, αλλά δεν μπορούσα. Στο τέλος μου έλεγε ότι ειμαι ανιστορητος και τσαντιστηκε. Το σκεπτικό αυτών των ανθρώπων δεν το κατάλαβα ποτέ, γιατι να υπερασπίζεται έναν εγκληματία; Επειδη είχαν τότε ν φάνε; Δικαιολογεί αυτο τα μετέπειτα εγκλήματα που έκανε; Λογική με αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορώ να βρω.
ΑπάντησηΔιαγραφή