Επειδή σχολίασαν μερικοί το τελευταίο άρθρο μου στην LiFO (http://www.lifo.gr/mag/columns/4020)
γράφοντας ότι δεν πήγα ποτέ στο Σύνταγμα και αγνοώ τα συνθήματα των "Αγανακτισμένων" ξαναπήγα σήμερα το πρωί και τα φωτογράφησα. Μερικές από τις φωτογραφίες (έβγαλα δεκάδες) παραθέτω εδώ.
Του δείχνουν και τον δρόμο!
Ομοφωνία
Ομοφωνία
Ομοφωνία
Μία δημοφιλής θεωρία συνομωσίας
Πικάσο, Κολοκοτρώνης, σημαία και τράπεζες - η φαντασία στην εξουσία... Η παρομοίωση του ΔΝΤ με ταύρο αφορά τον Στρως-Καν;
Λαϊκή τέχνη εις διπλούν...
Να και το κίνημα των διοδίων - ο καθένας με το αίτημά του
Φαντάζομαι πως δεν εννοεί τον κοιμώμενο που εικονογραφεί το τσιτάτο...
Εύκολα λέγεται αλλά πώς γίνεται;
Κάποιος θυμήθηκε την Μελίνα και τα Μάρμαρα...
Αχ, να έφευγε με δυό μπαταριές το χρέος...
Μήνυμα και προς τους Ισπανούς - καλωσόρισμα σε όλους
Στα ενδότερα του οικισμού των σκηνών. Όλες οι δυνατότητες επικοινωνίας: Wi-Fi - του Δήμου - και υπολογιστές.
Το παλιό όραμα μύριων ουτοπιστών - η άμεση δημοκρατία. Που δεν υπήρξε ποτέ, ούτε στην Αθήνα του Περικλή. Αλλά που ίσως γίνει κάποτε εφικτή με τα νέα μέσα επικοινωνίας...
"Να πάρουμε πίσω τη ζωή μας" - το πιο ανθρώπινο σύνθημα.
Τα συνθήματα ανήκουν σε δύο οικογένειες - τα μεν θα τα ονόμαζα ουτοπικά (άμεση δημοκρατία, δωρεάν τα πάντα για όλους) και τα άλλα αντιδραστικά - επιθετικά (εναντίον πολιτικών, βουλευτών, ΔΝΤ, τραπεζών, κλπ.). Τα πρώτα είναι θετικά αλλά μιλάνε για ένα όραμα που δεν ξέρουμε πως υλοποιείται. Τα δεύτερα είναι αρνητικά και πηγάζουν από την αγανάκτηση. Όλα μαζί δείχνουν ένα αδιέξοδο που μας πνίγει σήμερα όλους - είτε διαδηλώνουμε, είτε όχι...
