Καλημέρα και πολλές ευχές για μία Ανάσταση της Χώρας μας που σταυρώθηκε από δικές μας αμαρτίες –
κυρίως της πολιτικής μας ηγεσίας – αλλά με την συνέργεια και του πελατειακού μας
συστήματος που περιλαμβάνει μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.
Πολλοί μου έγραψαν παίρνοντας αφορμή από το σκίτσο του
γελοιογράφου Ηλία Μακρή, που συνόδευε το περασμένο κείμενο. Οφείλω λοιπόν μία διευκρίνιση:
Η λέξη «Μπούρδες!» που φέρομαι να εκστομίζω στο σκίτσο, είναι εφεύρεση του Μακρή.
Ουδέποτε χαρακτήρισα «Μπούρδες!» την πίστη και τις θρησκευτικές πρακτικές των
συνανθρώπων μου. Αντίθετα μάλιστα τις σέβομαι και τις τιμώ. Με μία βασική διαφορά:
ο συνάνθρωπός μου δικαιούται να πιστεύει στον Χριστό ή τον Αλλάχ, ή όποια άλλη
θεότητα επιθυμεί, φτάνει να κρατάει αυτή την πίστη για τον εαυτό του και να μην
προσπαθεί να την επιβάλλει στους άλλους. Η πίστη είναι σεβαστή προσωπική
επιλογή – αλλά μέσα στα όρια της ατομικής σφαίρας. Δεν είναι κρατική υπόθεση. Γι
αυτό και η αντίθεσή μου στην μεταφορά και υποδοχή του Αγίου Φωτός με κρατικά έξοδα
και τιμές. Το είχε πει και ο ίδιος ο Χριστός «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».
Όσο για την προσωπική μου πίστη την έχω ονομάσει (από πολλά χρόνια) «Αγνωστικιστικό Χριστιανισμό». Με άλλα λόγια: δεν γνωρίζω αν υπάρχει Θεός – αλλά αποδέχομαι πλήρως την ηθική διδασκαλία του Χριστού.
Έτσι – σας εύχομαι κάθε καλό για την σημερινή γιορτή της Άνοιξης.
Γιατί, πολύ πριν από τον Χριστό, την ίδια εποχή κάθε χρόνο ανασταίνονταν ο
Όσιρις, ο Άδωνις, και άλλοι νεαροί θεοί της ανοιξιάτικης αναγέννησης.
Η φωτογραφία που βλέπετε τραβήχτηκε εχθές σε μία βόλτα στην
Πλάκα.
