Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι το «Άγιον Φως» είναι και απάτη και σπατάλη, μου θύμισαν μια μακριά και επώδυνη ιστορία.
Δεν θυμάμαι πότε διαμαρτυρήθηκα πρώτη φορά γι αυτό. Πάνε πολλές δεκαετίες. Το ηλεκτρονικό μου αρχείο είναι σχετικά πρόσφατο και δεν καλύπτει τα χρόνια μέχρι το 90.
Όμως βρήκα ότι στις 30.4.2009 είχα δημοσιεύσει στην LiFO ένα κείμενο με τίτλο «Το Άγιο Σκότος» που άρχιζε έτσι:
«Κάθε Πάσχα, τα τελευταία χρόνια, ακούω ότι από τα Ιεροσόλυμα έρχεται (με ναυλωμένο αεροπλάνο) το Άγιο Φως που άναψε με θαυματουργό τρόπο μόνος στο κουβούκλιο του Αγίου Τάφου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Το όποιο Άγιο Φως συνοδεύουν πολιτικοί από όλα τα κόμματα και γίνεται δεκτό με τιμές αρχηγού κράτους (άγημα, μπάντα, υπουργοί, κλπ.). Αμέσως αεροπλάνα το μεταφέρουν κλωνοποιημένο σε όλες τις επαρχίες της χώρας.
Κάθε Πάσχα σκέπτομαι πως όλη αυτή η διαδικασία μας κατατάσσει ανεπανόρθωτα στους πρωτόγονους λαούς της γης – κάτι ανάμεσα Ουγκάντα και Παπούα-Νέα Γουινέα. Διότι το Άγιο Φως είναι ένα καθαρά ειδωλολατρικό παγανιστικό έθιμο, που δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστιανισμό. Πού, πότε στην διδασκαλία του Ιησού υπάρχει αναφορά σε Άγιο Φως;»
Πολύ ήπιες ήταν οι αντιδράσεις. Μερικά σχόλια κατά και άλλα υπέρ.
Αλλά το 2014 όταν έγραψα ένα άρθρο στο Protagon.gr (με γενικότερο θέμα) μία και μόνη φράση ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών:
«Όσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός...».
Επιτίμιο από την Ιερά Σύνοδο, αφορισμός και κατάρες από τον Αμβρόσιο («να σαπίσει το στόμα του!») άρθρα, σχόλια σε όλο τον τύπο – και αναφορά σε όλα τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Έγινα διάσημος!
Τι είχε αλλάξει;
Ήμουν τότε στην οργανωτική επιτροπή του Ποταμιού που μόλις είχε αναγγείλει την παρουσία του. Ήταν ένας τρόπος, μέσα από μένα, να χτυπήσουν το Ποτάμι. Ο επικεφαλής Σταύρος με απαρνήθηκε σε τηλεοπτική συζήτηση (παρόλο που βασική αρχή του κόμματος ήταν ο χωρισμός κράτους-εκκλησίας) παραιτήθηκα και ησύχασα.
Βρίσκω τώρα και άλλα στοιχεία για τον μοναχικό μου αγώνα. Π. χ. στο «Ειρωνικό (Νεοελληνικό) Λεξικό» γράφω:
«Άγια Ζώνη, Άγιο Φως: Στη χώρα όπου δύο ιστορικά εξακριβωμένες απάτες γίνονται δεκτές με τιμές αρχηγού κράτους, όλες οι άλλες απάτες μπορούν να ελπίζουν σε κάποια διάκριση…»
Πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν πειράζει. Έχω καλύτερη παρέα. Ήδη το 1826 ο Μέγας Αδαμάντιος Κοραής, στον «Διάλογο περί του εν Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός» έγραφε: «…χρεωστούν οι ιερωμένοι μας να παύσωσιν το θαυματούργημα, το οποίον ατιμάζει τόσον την θρησκείαν… και φθείρει τα ήθη του λαού».
Δεν θυμάμαι πότε διαμαρτυρήθηκα πρώτη φορά γι αυτό. Πάνε πολλές δεκαετίες. Το ηλεκτρονικό μου αρχείο είναι σχετικά πρόσφατο και δεν καλύπτει τα χρόνια μέχρι το 90.
Όμως βρήκα ότι στις 30.4.2009 είχα δημοσιεύσει στην LiFO ένα κείμενο με τίτλο «Το Άγιο Σκότος» που άρχιζε έτσι:
«Κάθε Πάσχα, τα τελευταία χρόνια, ακούω ότι από τα Ιεροσόλυμα έρχεται (με ναυλωμένο αεροπλάνο) το Άγιο Φως που άναψε με θαυματουργό τρόπο μόνος στο κουβούκλιο του Αγίου Τάφου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Το όποιο Άγιο Φως συνοδεύουν πολιτικοί από όλα τα κόμματα και γίνεται δεκτό με τιμές αρχηγού κράτους (άγημα, μπάντα, υπουργοί, κλπ.). Αμέσως αεροπλάνα το μεταφέρουν κλωνοποιημένο σε όλες τις επαρχίες της χώρας.
Κάθε Πάσχα σκέπτομαι πως όλη αυτή η διαδικασία μας κατατάσσει ανεπανόρθωτα στους πρωτόγονους λαούς της γης – κάτι ανάμεσα Ουγκάντα και Παπούα-Νέα Γουινέα. Διότι το Άγιο Φως είναι ένα καθαρά ειδωλολατρικό παγανιστικό έθιμο, που δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστιανισμό. Πού, πότε στην διδασκαλία του Ιησού υπάρχει αναφορά σε Άγιο Φως;»
Πολύ ήπιες ήταν οι αντιδράσεις. Μερικά σχόλια κατά και άλλα υπέρ.
Αλλά το 2014 όταν έγραψα ένα άρθρο στο Protagon.gr (με γενικότερο θέμα) μία και μόνη φράση ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών:
«Όσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός...».
Επιτίμιο από την Ιερά Σύνοδο, αφορισμός και κατάρες από τον Αμβρόσιο («να σαπίσει το στόμα του!») άρθρα, σχόλια σε όλο τον τύπο – και αναφορά σε όλα τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Έγινα διάσημος!
Τι είχε αλλάξει;
Ήμουν τότε στην οργανωτική επιτροπή του Ποταμιού που μόλις είχε αναγγείλει την παρουσία του. Ήταν ένας τρόπος, μέσα από μένα, να χτυπήσουν το Ποτάμι. Ο επικεφαλής Σταύρος με απαρνήθηκε σε τηλεοπτική συζήτηση (παρόλο που βασική αρχή του κόμματος ήταν ο χωρισμός κράτους-εκκλησίας) παραιτήθηκα και ησύχασα.
Βρίσκω τώρα και άλλα στοιχεία για τον μοναχικό μου αγώνα. Π. χ. στο «Ειρωνικό (Νεοελληνικό) Λεξικό» γράφω:
«Άγια Ζώνη, Άγιο Φως: Στη χώρα όπου δύο ιστορικά εξακριβωμένες απάτες γίνονται δεκτές με τιμές αρχηγού κράτους, όλες οι άλλες απάτες μπορούν να ελπίζουν σε κάποια διάκριση…»
Πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν πειράζει. Έχω καλύτερη παρέα. Ήδη το 1826 ο Μέγας Αδαμάντιος Κοραής, στον «Διάλογο περί του εν Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός» έγραφε: «…χρεωστούν οι ιερωμένοι μας να παύσωσιν το θαυματούργημα, το οποίον ατιμάζει τόσον την θρησκείαν… και φθείρει τα ήθη του λαού».
 |
| Πασχαλιάτικη Καθημερινή 2014: Γελοιογραφία του Ηλία Μακρή |
