Τρίτη, Μαρτίου 01, 2016

Σε τι χρησιμεύουν οι πλούσιοι;


Αναφέρθηκε εδώ η ιστορία της κοπέλας που κερδίζει 13 δολάρια την ώρα και δεν τα βγάζει πέρα, ενώ το αφεντικό της (που την απέλυσε επειδή διαμαρτυρήθηκε δημόσια) κερδίζει 13 εκατομμύρια το χρόνο.

Βεβαίως όλοι αγανακτήσαμε με την εκμετάλλευση που πλουτίζει τον ένα εις βάρος των πολλών.
Κι αναφερθήκαμε και στις στατιστικές που δείχνουν ότι η ανισοκατανομή του πλούτου όλο και μεγαλώνει. Οι πλούσιοι όλο και γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Το τελευταίο δεν είναι ακριβές. Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι σε σχέση με τους πλούσιους – όχι σε σχέση με τον προηγούμενο εαυτό τους. Και η δική τους θέση βελτιώνεται στις παγκόσμιες στατιστικές, αλλά με ρυθμό χελώνας.

Η ανισοκατανομή του πλούτου είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του καπιταλισμού. Το απόλυτο οικονομολογικό μπεστ σέλερ των τελευταίων δεκαετιών, «Το Κεφάλαιο» του Τομά Πικετί είναι αφιερωμένο σε αυτό το θέμα.  

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο (είναι γεμάτο μαθηματικά με τα οποία δεν τα πάω καλά) αλλά ξέρω περίπου τι γράφει. Πριν σαράντα χρόνια είχα γράψει κι εγώ ένα κείμενο για τον καπιταλισμό που μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://ndimou.gr/el/keimena/anthologia/satires/egkomion/ Προσοχή: είναι γραμμένο ειρωνικά (με την γλώσσα στο μάγουλο, που λένε οι Άγγλοι).

Όμως εδώ θα σας σερβίρω τους δικούς μου μπακάλικους υπολογισμούς.

Υπάρχει μία αφελής θεωρία. Την ονομάζω: η οικονομία ως πίτα. Σύμφωνα με αυτή ο παγκόσμιος πλούτος είναι μία πίτα. Όποιος κόβει μεγαλύτερο κομμάτι, μικραίνει το δικό μου.

Εξ ου και η άποψη ότι «οι πλούσιοι μας κλέβουνε». Κι ότι αν κατάσχουμε τα πλούτη τους και τα μοιράσουμε δίκαια σε όλους (το αρχικό κομμουνιστικό όνειρο!) όλοι θα γίνουν αν όχι πλούσιοι, εύποροι.

Και μετά; Όταν τελειώσουν τα αγαθά που μοιράσαμε – τι θα συμβεί; Θα γίνουμε όλοι πάλι φτωχοί;

Η θεωρία αυτή παραγνωρίζει ένα βασικό γεγονός: οι πλούσιοι όχι μόνο πλουτίζουν οι ίδιοι, αλλά πλουτίζοντας δημιουργούν πλούτο και για τους άλλους. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Μπιλ Γκαίητς. Στα δέκα πέντε πρώτα χρόνια της Microsoft δημιούργησε 3 δισεκατομμυριούχους και 12,000 εκατομμυριούχους ανάμεσα στους υπαλλήλους της.

Θα μου πείτε ότι δεν είναι όλοι οι καπιταλιστές τόσο γενναιόδωροι. Πρώτον ο Γκαίητς δεν ήταν καπιταλιστής. Δηλαδή κεφαλαιοκράτης, κεφαλαιούχος. Όπως και ο Τζομπς και ο Τσούκερμπεργκ (του Facebook) και οι άλλοι των Oracle, Google κλπ.) δεν χρειάστηκε να επενδύσουν κεφάλαια στην δουλειά τους. Μόνο κεφάλαιο ήταν το κεφάλι τους, οι ιδέες τους.

Ούτε υπήρξαν ιδιαίτερα γενναιόδωροι. Χαρτάκια μοίραζαν, σαν μπόνους, στους εργαζόμενους. Τώρα το ότι αυτά τα χαρτάκια ήταν κουπόνια μετοχών και πήραν μετά αξία στο χρηματιστήριο – κι αυτό στο κεφάλι τους οφείλεται.

ΟΚ, δέχομαι πως ανάμεσα στις τακτικές του Γκαίητς και του εκατομμυριούχου αφεντικού της κοπέλας των 13 δολαρίων (την ώρα!) υπάρχει άβυσσος. Όμως και αυτός ο στυγνός εκμεταλλευτής δημιουργεί πλούτο. Αν δεν υπήρχε η εταιρία του μπορεί η κοπέλα να μην έβρισκε καθόλου δουλειά.

Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι πλούσιοι είναι απαραίτητοι διότι άλλη μέθοδο δημιουργίας γενικού πλούτου δεν έχουμε βρει στην ιστορία της ανθρωπότητας (το κράτος απέτυχε παταγωδώς). Αλλά αντί να μας εκμεταλλεύονται αυτοί, πρέπει να τους εκμεταλλευτούμε εμείς (η πλειοψηφία). Να τους αφήνουμε να δημιουργούν πλούτο, να τους ελεγχουμε όσο γίνεται και μετά να τους αρμέγουμε φορολογικά, προς όφελος του συνόλου. Εν μέρει γίνεται ήδη αυτό στις Σκανδιναβικές χώρες. Ο Πικετί έχει μερικές πιο ενδιαφέρουσες φορολογικές προτάσεις.

Εκτός βέβαια αν ο πλούσιος είναι σαν τον μυθικό τσιγγούναρο Σκρουτζ Μακ Ντακ που κυριολεκτικά κάθεται επάνω στα λεφτά του. Ούτε τα επενδύει, ούτε τα ξοδεύει (να κυκλοφορεί το χρήμα) αλλά έχει μία φετιχιστική σχέση μαζί τους. Πότε κολυμπάει μέσα στις λίρες του, πότε κάνει σκι επάνω στις πλαγιές του θησαυρού του. (Ελπίζω τουλάχιστον να πληρώνει φόρους στο IRS – αν και δεν το έχω αντιληφθεί). Ε, τέτοιοι πλούσιοι είναι άχρηστοι και κάλλιστα ανταποκρίνονται στους αρχικούς στόχους του ΣΥΡΙΖΑ, που ήθελε να μοιράσει τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς…

Αν και, όπως είπαμε παραπάνω, έτσι δεν σώζεται ο κόσμος. Από τους νικητές των πολύ μεγάλων λαχείων – λέει η στατιστική – ελάχιστοι έλυσαν το βιοτικό τους πρόβλημα. Το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό όσων ήταν πριν φτωχοί, ξανάπεσαν μετά στην φτώχια. Θέλει κι ο πλούτος την τέχνη του…


126 σχόλια:

  1. Ο Έλληνες ούτε κοινοκτημοσύνες επιθυμούν ούτε και τους αρέσει το να μην έχουν την δυνατότητα να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι, θέλουν αυτό που είχαν πάντα, ελεύθερη και αποσυγκεντρωμένη οικονομία, όλοι να είναι εν δυνάμει τουλάχιστον παραγωγοί πλούτου, τα υπόλοιπα είναι εισαγωγές θεωριών με τους νεοφιλελεύθερους να αλληλοσυμπληρώνονται μέσω της φαινομενικής αντίθεσής τους με τους "αριστερούς" που τελικά ήταν νεοφιλελεύθεροι και αυτοί-Ε αφού δεν θέλεις τον καπιταλισμό είσαι αυτομάτως οπαδός της κομμουνιστικής ουτοπίας-.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί οι Έλληνες; Ξέρετε κανένα λαό να επιθυμεί κοινοκτημοσύνη;

      Διαγραφή
    2. Ξέρω πολλούς λαούς που αποδέχονται τις μεγάλες οικονομικές αντιθέσεις περίπου ως φυσικό φαινόμενο, φεουδαλικά κατάλοιπα σε δύση και ανατολή

      Διαγραφή
  2. Κύριε Δήμου, καλημέρα σας. 2 παρατηρήσεις:
    1.Κινητήριος δύναμη και κεφάλαιο των Γκέιτς, Τσούκενμπεργκ κ.α. ήταν αναντίρρητα το μυαλό τους. Στην πορεία όμως το δημιούργημά τους δεν δομήθηκε με βάση τις αρχές του καπιταλισμού? Με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αξιολογικά και οργανωτικά.
    2.Μήπως η άνιση κατανομή του πλούτου και άρα οι κοινωνικές ανισότητες έχουν ξεπεράσει το ενδοκρατικό επίπεδο και έχουν καταστεί διακρατικές ή ακόμη και διηπειρωτικές? Χοντροειδές παράδειγμα: Η πλούσια, καπιταλιστική Ευρώπη εκμεταλλεύεται τη φτωχή προλεταριακή Αφρική. Μήπως τελικά οι πλούσιοι είναι απαραίτητοι, γιατί είναι δυνατό (ως απόρροια της γεωγραφικής τυχαιότητας) να ανήκουμε σε αυτούς?

    Φιλικά, Πέτρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1. Πράγματι δομήθηκε και αναπτύχθηκε με βάση τις αρχές του καπιταλισμού. Φυσικό, αφού το περιβάλλον ήταν καπιταλιστικό. Αλλά εδώ που τα λέμε υπάρχουν άραγε και άλλες αρχές για την αναπτυξη μιας επιχείρησης; Όσες απόπειρες έγιναν δεν καρποφόρησαν.
      2 Θέλετε να πείτε ότι αν ζούσαμε στην Αφρική και είμασταν φτωχοί δεν θα θεωρούσαμε την παρουσία των πλούσιων απαραίτητη (και δεν θα θέλαμε να είμασταν μέσα σε αυτούς;).

      Διαγραφή
    2. Δεν μπορώ να υποθέσω πώς θα σκεφτόμασταν σαν Αφρικανοί.. Ίσως ακόμα και το "μίσος" για τους πλούσιους (ή το μίσος για τους άλλους γενικώς...) να δηλώνει την υποσυνείδητη επιθυμία να ανήκει κανεις σε αυτούς. Αλλά μπορεί να καταστεί η ενστικτώδης επιθυμία κοινώνική αναγκαιότητα ή πολύ περισσότερο ατομικός συνειδητός στόχος?
      Με δυο λόγια, το ότι θέλουμε να είμαστε πλούσιοι δεν δημιουργεί αναγκαιότητα ύπαρξης πλουσίων. Ή μπορεί και να δημιουργεί.. Τι λέτε?

      Διαγραφή
    3. Γεγονός είναι ότι καμία χώρα δεν μπόρεσε να ευημερήσει χωρίς την ατομική πρωτοβουλία. Το τεράστιο εβδομηντάχρονο πείραμα της Σοβιετικής Ένωσης και των δορυφόρων της - το επιβεβαίωσε οριστικά. Και η αλλαγή της Κίνας το επισφράγησε.

      Διαγραφή
  3. Το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων είναι σαφώς μεγαλύτερο στις φτωχές χώρες, οι οποίες όμως παρουσιάζουν κατά μέσο όρο μια μικρή αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος τα τελευταία χρόνια, σε αντίθεση με τις ανεπτυγμένες που (με χαρακτηριστικές εξαιρέσεις τις ΗΠΑ και τη Γερμανία) δείχνουν σαφώς πτωτικές τάσεις. Στοιχεία και χάρτες υπάρχουν άφθονα στο διαδίκτυο και μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους. Κατά τη γνώμη μου οι τάσεις αυτές οφείλονται κυρίως στη μεταφορά κεφαλαίων (και τεχνογνωσίας δευτερευόντως) από το κέντρο στην περιφέρεια λόγω χαμηλότερου κόστους παραγωγής και δεν προοιωνίζουν τίποτα καλό για το μέλλον της Ευρώπης και ακόμα λιγότερο των χωρών (ονόματα δε λέμε) με παρασιτικού χαρακτήρα οικονομίες.
    ΑτΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι δύο λέξεις-κλειδιά στο κείμενο του κ. Δήμου είναι "έλεγχος" και "φορολόγηση". Εκεί ακριβώς είναι που χωλαίνουν τα σύγχρονα δυτικά κράτη. Οι πολίτες ψηφίζουμε τους αντιπροσώπους μας αλλά αυτοί που καθορίζουν την πολιτική ατζέντα πλέον είναι οι αγορές και τα χρηματιστήρια. Τα επιχειρηματικά λόμπι ακούν μεγάλη επιρροή στις αποφάσεις της Ε.Ε., ενώ στις Η.Π.Α. οι πλούσιοι δαπανούν τεράστια χρηματικά ποσά για τις προεκλογικές καμπάνιες των υποψηφίων, καθιστώντας τους ομήρους μετεκλογικά.

    1) Ο Thomas Piketty προτείνει την επαναφορά των φορολογικών συντελεστών για τους πλουσίους στα επίπεδα στα οποία βρίσκονταν μέχρι τη δεκαετία του '70: http://www.capital.gr/story/1354072.
    Πώς θα μπορούσε να γίνει όμως κάτι τέτοιο όταν παρατηρείται τέτοια διαπλοκή μεταξύ πολιτικού κόσμου και επιχειρησεων;

    2) Με έναν περίπλοκο και εκπληκτικά αποτελεσματικό μηχανισμό, τον οποίο χρηματοδοτούν, οι βαθύπλουτοι Αμερικανοί κατορθώνουν να περιορίζουν τη φορολογική επιβάρυνσή τους, που έχει μειωθεί δραματικά σε σύγκριση με πριν από 20 χρόνια: http://www.kathimerini.gr/844121/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/xamhlh-forologia-mono-gia-toys-eyporoys-amerikanoys-polites.
    Γιατί το πολιτικό σύστημα τους παρέχει αυτές τις δυνατότητες;

    3) Όπως είναι γνωστό, ο ίδιος ο βαθύπλουτος Warren Buffett έχει ζητήσει να φορολογούνται περισσότερο οι πολυεκατομμυριούχοι: http://www.tanea.gr/news/economy/article/4654108/?iid=2.

    4) Ο Thomas Piketty έχει χαρακτηρίσει απαράδεκτο ότι ο Juncker, πρώην πρωθυπουργός ενός φορολογικού παραδείσου, ανέλαβε την προεδρία της Κομισιόν και προσθέτει: "Αυτήν τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις πληρώνουν υψηλότερους φόρους απ’ ό,τι οι μεγάλες πολυεθνικές. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί".
    (http://www.kathimerini.gr/796534/article/proswpa/proskhnio/toma-piketi-h-krish-8a-erxetai-kai-8a-epanerxetai).

    Συμπέρασμα: Θεμιτή η επιχειρηματικότητα και η συσσώρευση πλούτου, αρκεί οι δραστηριότητες των πλουσίων να υπόκεινται σε διαφανή έλεγχο και να υπάρχει δίκαιη -υψηλή- φορολόγηση στα κέρδη τους. Με λίγα λόγια κοινωνική δικαιοσύνη και τερματισμός της ασυδοσίας.

    Λάζαρος Μελίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως υπάρχουν χώρες πλούσιες όπου ο φόρος εισδήματος πάει από 47% (Νορβηγία) σε 51% (Δανία) ως το 59,7% (Σουηδία). Στις ΗΠΑ ομοσπονδιακοί+πολιτειακοί+τοπικοί φτάνουν το 55,9%. Βέβαια οι πολυεθνικές - με πρώτη την Apple - κάνουν διάφορες μανούβρες με θυγατρικές σε φορολογικούς παραδείσους και γλιτώνουν αρκετά.

      Διαγραφή
    2. "γλιτώνουν αρκετά"

      Γιατί να μη γλιτώνουν; Δεν καταλάβα, μαζί τα κάναμε τα κέρδη της Apple και πρέπει να τα μοιραστούμε; Αν η Apple φορολογηθεί με τους ίδιους συντελεστές όπως οι υπόλοιπες αμερικάνικες εταιρίες θα κρατήσει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων; Αν οι υπόλοιπες αμερικάνικες εταιρίες φορολογηθούν όπως η Apple θα κάνουν προσλήψεις ή απολύσεις; Θα μειώσουν τις τιμές των προϊόντων της ή θα τις αυξήσουν;

      Το Κράτος είναι παντού και πάντα το ίδιο. Εισβάλει σε μία αγορά, υπερφορολογεί, δημιουργεί στρατιές ανέργων και μέρος αυτού το εντάσει στα προγράματα πρόνοιας τα οποία τα αναπτύσει περαιτέρω με νέα φορολογία.

      Το Κράτος δεν παράγει πλούτο. Το Κράτος (πέρα από το μονωπόλιο της Εξουσίας που σωστά το κατέχει) κάνει ένα πράγμα μόνο: Παίρνει πόρους από το ένα μέρος των πολιτών, τους δίνει σε ένα άλλο μέρος των πολιτών και κρατάει κάτι για τον κόπο του.

      Διαγραφή
    3. relative atomic donna02 Μαρτίου, 2016 15:57

      Μαζί με την Apple τα κάναμε τα κέρδη της. Όπως μαζί δημιουργήσαμε την τεχνολογία. Όπως μαζί έχουμε τις πρώτες ύλες. Όπως μαζί παραδεχόμαστε προσωρινή λύση την παροχή της εργασίας από τον ιδιώτη. Όπως μαζί θα καταργήσουμε και την εταιρία και τα κέρδη της. Μαζί. Αλλά η Apple δεν είναι τίποτε σημαντικό. Πιο σημαντική πράξη θα είναι επιτέλους να στερήσομε την δυνατότητα στους κατασκευαστές των όπλων να παίρνουν τα πρωτόνια και τα νετρόνια των βαρέων μετάλλων, ή τους ιούς και τα βακτήρια, και να τα στρέφουν εναντίον μας.

      Διαγραφή
    4. Όλες οι εταιρείες "μοιράζονται" τα κέρδη τους, όπως και όλοι οι πολίτες φορολογούνται για την εργασία τους. Και το ύψος της φορολογίας πρέπει να είναι ανάλογο των κερδών. Η Apple πρέπει να αποτελέσει εξαίρεση; Εξυπακούεται ότι θα πληρώσει, και μάλιστα αδρά.

      Διαγραφή
  5. Οι "παρασιτικές" χώρες έχουν και άφθονη ηλιακή ενέργεια για να επιζήσουν αν λυθούν τα χέρια τους, άλλοι έχουν αποτρελαθεί και θέλουν να μετατρέψουν τις Ευρωπαϊκές περιφέρειες σε ζωτικούς τους χώρους και αποθήκες ψυχών για να σταθούν παγκοσμίως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διάβασα και το ποστ διάβασα και το Καπιταλισμού Εγκώμιον και θέλω να καταπολεμήσω την εξουσία που μηδενίζει τη ζωή και με αργοπεθαίνει, μα δεν ξέρω τον τρόπο πώς να σταθώ μέσα στο νου μου και να πάρω αποφάσεις.

      Διαγραφή
    2. Κοιτάξτε γίνεται εσκεμμένως μια παρανόηση ανάμεσα στην ελεύθερη οικονομία με τις πολλές βιοτεχνίες, μικροεπιχειρήσεις, βιομηχανίες που δεν είναι κολοσσοί, τον μεγάλο αριθμό των αυτοαπασχολούμενων, που συγκεράζει κέρδος και διατήρηση κοινωνικών ισορροπιών, και τον συγκεντρωτικό καπιταλισμό όπου όλα είναι άγρια, επιθετικά και απάνθρωπα.

      Διαγραφή
    3. Τι θα κάνω με τον εαυτό μου για τον εαυτό μου εδωνά είναι το ερώτημα μου [Voraussentzen]. Ο Νίκος Δήμου, μου λέει: ο πλούτος και this and that και χίλια κόλπα μυστηριώδη. Και για τον συγκεντρωτικό καπιταλισμό των ιδιωτών [Sachgebiete] πρέπει να σκέπτομαι σίγουρα. Όμως ίσως να νιώθω χάλια και να μην μπορώ να τα διανοηθώ, ή ναν τα νιώθω αυτά, επιμέρους και συνολικά. Ίσως να είμαι μία μονάδα απορριγμένη στο πουθενά και στο τίποτα [Transzendention]. Τι θα κάνω [vorbereitende];

      Διαγραφή
    4. Τα Γερμανικά σας είναι πολύ περίεργα (και αρκετά λανθασμένα). Έβαλα το σχόλιό σας μήπως κάποιος το αποκρυπτογραφήσει...

      Διαγραφή
    5. Είναι γερμανικά από το ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ - τόμος πρώτος. Πρόλογος-Μετάφραση-Σχόλια ΓΙΑΝΝΗ ΤΖΑΒΑΡΑ. Εκδόσεις "Δωδώνη", Αθήνα, 1978.

      Διαγραφή
    6. Τότε υπάρχουν τυπογραφικά λάθη. Π.χ. voraussetzen (και όχι sentzen). Και φυσικά όλες αυτές οι λέξεις δεν έχουν σχέση με τις ελληνικές φράσεις σας.

      Διαγραφή
    7. Δεν έχουν. Ομορφαίνουν την μοίρα μου και είναι καλές.

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα κ. Δήμου,
    Σας εκτιμώ ιδιαίτερα και σας παρακολουθώ από ετών (είμαι 59), κυρίως γιατί έχετε συγκροτημένο λόγο – προτέρημα δυσεύρετο- και ευρύτητα σκέψης.
    Δεν συμφωνώ όμως μαζί σας – διευκρινίζω: κυρίως πολιτικώς - γιατί θεωρώ τις απόψεις σας «ελιτίστικες». Γνωρίζω ότι ο χαρακτηρισμός είναι τελείως «ξεχειλωμένος» αλλά δεν βρίσκω κάποιον άλλο που να προσεγγίζει καλύτερα αυτό που προσλαμβάνω εγώ από τα κείμενά σας. Διευκρινίζω και πάλι , τα πολιτικά ή καλύτερα, αυτά μέσω των οποίων «πολιτικολογείτε»
    Στην προκειμένη περίπτωση έχω αρκετές ενστάσεις/απορίες σχετικά με το θέμα που αναπτύσσετε, το οποίο είναι ενδιαφέρον μεν, αλλά δεν θεωρώ ότι είναι από αυτά που με απασχολούν αυτόν τον καιρό. Ίσως όταν και αν…. συνταξιοδοτηθώ.
    Η απορία /ερώτησή μου, είναι άλλη και γενική.
    Η αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ τι ακριβώς προσθέτει στο γενικότερο σκεπτικό.
    Αυτού του είδους οι αναφορές –εισοδιμό τις ονομάζω- «κλείνουν» στην ουσία το μάτι στους «γνωρίζοντες» και υπονομεύουν όλο το κείμενο. Είναι δε, μία «τακτική» που την ακολουθούν πολλοί που προσβλέπουν στον «έπαινο του Δήμου».
    Κάτι ανάλογο έκανε και ο Ράμφος σε μια συνέντευξή του σ’ έναν ανεκδιήγητο δημοσιογράφο στο ΣΚΑΪ όπου θεώρησε λογικό να «επενδύσει» τον λόγο του (φιλοσοφικό;) με «υποδόριες» αντικυβερνητικές αναφορές/παραπομπές.
    Ο πρόσφατα «αποδημήσας» Έκο θα μπορούσε να γράψει ολόκληρη διατριβή για την σημασία και τον σκοπό αυτού του είδους παρεισφρύσεων.
    Είναι κρίμα που τελειώνοντας θα πρέπει ν’ αναφέρω ότι δεν υποστηρίζω τον ΣΥΡΙΖΑ. Και η αναφορά αυτή πιστεύω ότι «δείχνει» πολλά.

    Υ.Γ. Σ’ ένα αγώνα ποδοσφαίρου ή μπάσκετ, όπου οι σωματικές προσεγγίσεις είναι πολύ συχνές, τα χτυπήματα με το γόνατο στον μηρό του αντιπάλου είναι τα πιο κρυφά/ ύπουλα και αυτά που τον θέτουν άμεσα εκτός μάχης.
    Με εκτίμηση
    rs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν με ενοχλεί καθόλου ο χαρακτηρισμός "ελιτιστής". Πιστεύω ότι η κοινωνία κινείται και κινητοποιείται πάντα από μικρές ομάδες ανθρώπων οι οποίοι είναι πιο συνειδητοί, πιο ενήμεροι και πιο ευαίσθητοι. Αυτοί εκφράζουν και τα αιτήματα των μαζών. Σημασία έχει πως αναδεικνύονται οι ελίτ και αν εκεί είναι πράγματι οι άριστοι (άλλη παρεξηγημένη έννοια) στην σκέψη και το ήθος και όχι οι πλούσιοι ή οι αριστοκράτες.
      Η αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στις συχνότατες διακυρήξεις του ότι θα λύσει το οικονομικό πρόβλημα των πολλών (και της χώρας) παίρνοντας τα χρήματα από τους λίγους "πλουτοκράτες" και "διαπλεκόμενους".Δεν κλείνω το μάτι σε κανένα - παρόμοιες αναφορές υπάρχουν σε δεκάδες ομιλίες του νυν Πρωθυπουργού.

      Διαγραφή
    2. Δεν σας χαρακτήρισα υποτιμητικά "ελιτιστή" . Συμφωνώ ότι η κοινωνία κινείται απο μικρές ομάδες. Απλώς εγώ εκλαμβάνω τις πολιτικές σας τοποθετήσεις ως τέτοιες.
      Παραβλέπουν πάντα - η καλύτερα συχνά- την "πρωτογενή δουλειά" που πρέπει να γίνει πριν εφαρμοσθούν οι όποιες ιδέες των "μικρών ομάδων"
      Καί πάλι δεν απαντάτε τί προσθέτει στο κείμενο η αναφορά σας στον ΣΥΡΙΖΑ;
      Χωρίς αυτήν θα ήταν ελλειπές; Συγχωρέστε μου την ερμηνία, αλλά τέτοιες αναφορές προσομοιάζουν περισσότερο στην πρόκληση, παρά στην σωκρατική "μύγα".
      Και απο προκλήσεις στη δημόσια ζωή(λόγο) άλλο τίποτε.
      rs

      Διαγραφή
  7. Έχω αμφιβολίες για το αν η φράση ‘οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι’ είναι μόνο συγκριτικός και αποκρύπτει το γεγονός ότι οι φτωχοί έγιναν πλουσιότεροι σε σχέση με το προηγούμενο επίπεδο φτώχιας στο οποίο βρισκόταν.

    Ο ολοένα και πιο άνισος καταμερισμός του πλούτου δείχνει δύο πράγματα:

    Αφενός πως προχωράμε και πάμε μπροστά (ο πλούτος συσσωρεύεται) και εφόσον δεν χτυπήσουμε κανένα τοίχο με τα μούτρα, όπως το σκάσιμο μιας παγκόσμιας φούσκας εικονικού και ανύπαρκτου χρήματος, υπάρχει δυναμική και περιθώριο για μεγαλύτερο μέρισμα.

    Δείχνει επίσης πόσος δρόμος υπάρχει ακόμα από μια σωστή και λειτουργική δημοκρατία.

    Σε μια τέτοια δημοκρατία, η πλέον βασική συνθήκη αυτήν την στιγμή είναι η εγγύηση ενός συγκεκριμένου επιπέδου αξιοπρέπειας για όλους. Πιο κοντά σε αυτήν την συνθήκη βρίσκονται τα Σκανδιναβικά κράτη. Μέχρι πρότινος, το επίδομα ανεργίας π.χ. συμπεριλάμβανε και κονδύλι για συνδρομή σε εφημερίδα (καλός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης). Τελευταία αυτές οι παροχές ολοένα και μειώνονται.

    Η αναζήτηση για το καλύτερο δυνατό εγγυημένο επίπεδο διαβίωσης για όλους, πάντα θα ισορροπεί σε ένα τεντωμένο σχοινί: από ποιο σημείο και ύστερα οι κοινωνικές παροχές καθίστανται αντιπαραγωγικές; Από ποιο σημείο δηλαδή και μετά ο πολίτης δεν έχει ανάγκη να εργαστεί και προτιμά την α(ν)εργία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να συμπληρωσω στην συζητηση και κατι ακομα:

    Ειναι κατανοητο οτι χρειαζεται κινητρο για να δημιουργησει καποιος πλουτο στην κοινωνια, και οτι το κινητρο αυτο θα ειναι το προσωπικο του κερδος.

    Το προβλημα για μενα ειναι οτι το κερδος αυτο δεν επιστρεφει στην κοινωνια αλλα συσωρευεται στους εκαστοτε κληρονομους του. Αυτοι με την σειρα τους ενδιαφερονται μονο για την διατηρηση του και αποτελουν το μεγαλυτερο φρενο στην αναπτυξη! Δειτε γυρω σας τους καθε μορφης εισοδηματιες. Δειτε οτι σπουδαζουν οσοι εχουν το χρημα του μπαμπα να φυγουν εξω και οχι οι αριστοι! Αυτη η "νεκρη" συσσωρευση νομιζω οτι καθε αλλο παρα βοηθαει την αναπτυξη της κοινωνιας

    Θα ηταν αντιθετο στην ανθρωπινη φυση να μην μεταβιβαζεται ο πλουτος με κληρονομικη διαδοχη ;(βλεπε Bill Gates)

    Ψαχνοντας στην ιστορια βρηκα οτι τα ωραιοτερα μνημεια της Αιγυπτου κατασκευαστικαν απο τους Μαμελουκους που δεν ακολουθουσαν την κληρονομικη διαδοχη και ηθελαν να αφησουν κατι πισω τους...

    Μηπως η αφορολογητη μεταβιβαση μετοχων στους διαδοχους ειναι το προβλημα και χρειαζεται βελτιωση ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω τι είναι ο πλούτος. Είναι πλούτος το σπίτι μου; Είναι πλούτος η υγεία μου; Είναι πλούτος η εργασία μου; Είναι πλούτος ένας καπιταλισμός που δεν εξαπολύει πολέμους; Αν είναι πλούτος το σπίτι μου βλέπω σήμερα πώς μου το παίρνουν. Αν είναι πλούτος η υγεία μου βλέπω σήμερα πώς την πολεμούν. Αν είναι πλούτος η εργασία μου βλέπω σήμερα πώς μου την στερούν. Αν είναι πλούτος ένας όχι πολεμικός καπιταλισμός βλέπω σήμερα πώς μου τον στερούν.

      Διαγραφή
  9. Κατ αρχήν ο εικονικός παρασιτικός πλούτος που προέρχεται από τον στοιχηματικό διεθνή καπιταλισμό ουδεμία σχέση έχει με τον πραγματικό πλούτο που παράγεται από την οποιαδήποτε παραγωγική καπιταλιστική διαδικασία.

    Με άλλα λόγια ο 30άρης senior software engineer της Google με τα $150.000 ετήσια αμοιβή ούτε είναι ατομικά με τον ίδιο τρόπο πλούσιος ούτε παράγει τον ίδιο τύπο πλούτου με τον ίδιας αμοιβής και ηλικίας υπάλληλο της Blackrock που διαχειρίζεται στοιχηματικά ένα καλάθι σύνθετων χρηματοοικονομικών προϊόντων (παράγωγα επί παραγώγων κτλ). Και αυτό επεκτείνεται αμφίπλευρα προς κάθε άκρο της μισθοδοτικής και ιεραρχικής κλίμακας.

    Επίσης ο Χ διευθυντής παραγωγής της Υ αυτοκινητοβιομηχανίας έχει πολλαπλάσια κοινά με τον υφιστάμενο του μηχανοτεχνίτη (που αμείβεται με το 2% της δικής του αμοιβής) από ότι με τον οικονομικό αναλυτή της Wall Street Journal που αμείβεται με το 50% του μισθού του.

    Στην κλίμακα λοιπόν του καπιταλιστικού κόσμου το παιχνίδι δεν είναι φτωχοί εναντίον πλουσίων.

    Το παιχνίδι είναι καπιταλισμός του κόσμου της παραγωγής της φάμπρικας και του εργαστηρίου (συμπεριλαμβανομένων των "ιδιοκτητών") εναντίον παρασιτικού χρηματοοικονομικού καπιταλισμού και ενεργούμενων του (βλ. πολλαπλές βαθμίδες παρασιτικών διευθυντικών στελεχών του κώλου, οικονομικούς αναλυτές, διαχειριστές στοιχηματικών κεφαλαίων κτλ κτλ).

    k2825

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ που επισημαίνετε αυτή την πλευρά του θέματος. Πραγματικά ένα μεγάλο μέρος του χρήματος που διακινείται (και άρα του πλούτου που παράγεται) είναι "αέρας φρέσκος" κατά τη λαϊκή έκφραση. Δεν ανταποκρίνεται σε υλικά προϊόντα ούτε ευρεσιτεχνίες και καινοτομίες, παρά είναι τεχνητό υποπροϊόν του καπιταλισμού-καζίνο. Αν ο ΟΗΕ είχε πραγματική δύναμη θα μπορούσε να απαγορεύσει αυτό το παιχνίδι που μόνο με παγκόσμια μέτρα μπορεί να αντιμετωπιστεί.

      Διαγραφή
  10. " Να αρμεγουμε φορολογικα τους πλουσιους " ...

    Δεν σχολιαζω αλλο...

    Καληνυχτα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα εσύ δεν είπες ότι απέχεις...

      Διαγραφή
    2. Στο εξης .
      Σωστος ο (Εβραιος) Μαρξ.
      Το μπλογκ σου επαναλαμβανεται ...σαν φαρσα..
      Με ανωνυμους καραγκιοζηδες .
      Δεν συμμετεχω.

      Διαγραφή
    3. Πάρτε το αλλιώς και ανοίξτε και κανένα παράθυρο

      Διαγραφή
  11. Ως πότε θα συζητάμε τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια;

    Κλικ εδω.

    και πατήστε το CC για ελληνικούς υπότιτλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης να κρατάμε μικρό καλάθι για τον Πικετί.

      Διαγραφή
    2. Μα συζητάμε τα ίδια επειδή τα προβλήματα είναι ίδια. Πάντως αξίζει να δείτε αυτό το βίντεο με την Θάτσερ - ακόμα κι αν δεν την χωνεύετε.

      Διαγραφή
    3. Όχι κύριε Δήμου και με όλο το σεβασμό. Κάποτε η κουβέντα ολοκληρώνεται. Δε μπορούμε να συζητάμε διαρκώς τα ίδια και τα ίδια προβλήματα όταν οι λύσεις έχουν βρεθεί και τα ζητήματα αυτά έχουν κλείσει σε άλλες εποχές από άλλες κοινωνίες. Τα αναπτυξιακά μοντέλα είναι συγκεκριμένα και με αδιάμφισβήτητα. Το τεχνικού επιχείρημα του Καπιταλισμού της Ελεύθερης Αγοράς έχει κερδιθεί. Το ηθικό πλεονέκτημα της Ελεύθερης Αγοράς έχει κερδιθεί. Η παρέμβαση του κράτους στην οικονομία είχε παντού και πάντα τις ίδιες ολέθριες μεσομακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

      Το μόνο που έχει απομείνει, πέραν των παραδείσων της Κούβας, της Βενεζουέλας και της Β. Κορέας, είναι ένας ατελείωτος θόρυβος από ημιμαθείς, ιδεοληπτικούς, εξουσιομανείς, λαοπλάνους σωτήρες. Ε αυτούς κάποτε πρέπει να τους απομονώσουμε αντί να καθόμαστε να συζητάμε επ΄αόριστον τις μπαρούφες τους. Δε μπορούμε μια ζώη να μαθαίνουμε την άλφαβήτα. 3 Μνημόνια έχουμε υπογράψει στην Ελλάδα. Ως πότε θα περιμένει ο υπόλοιπος Κόσμος να μάθουν οι Έλληνες πως δουλεύει η Οικονομία νομίζετε;

      Διαγραφή
    4. Αυτή τη στιγμή το 80% των Ελλήνων ακούει Θάτσερ και τινάζει τα ρούχα του. Μιλάτε για τεχνικό και ηθικό πλεονέκτημα της Ελεύθερης αγοράς σε ένα λαό που απεχθάνεται τους φιλελεύθερους τους οποίους ονομάζει "νεοφιλελεύθερους". Να τους απομονώσουμε; Προς το παρόν εσείς (και εγώ) είμαστε οι απομονωμένοι... Οι κρατιστές ακόμα κυριαρχούν. Ζούμε στην Ελλάδα και το μπλογκ γράφεται στα ελληνικά και απευθύνεται σε Έλληνες...

      Και μην ξεχνάτε το πρόβλημα του καπιταλισμού-καζίνο που συζητήσαμε παραπάνω. Αυτό δεν έχει επιλυθεί ούτε από τους φιλελεύθερους.

      Διαγραφή
    5. Μία άγνωστη σε εμένα κοινωνία που έχει λύσει ένα πρόβλημα ίσως ως προς εμένα να μην το έχει λύσει σωστά. Ίσως οι λύσεις της να μην επαληθεύονται στη δική μου ζωή. Οπωσδήποτε δεν θα επιβάλλω τον σκοταδισμό της στη ζωή μου.

      Διαγραφή
    6. 1. Τότε πάμε να συζητήσουμε το γιατί αυτές οι ιδέες είναι απεχθείς στους Έλληνες. Αυτό που σας είχα προτείνει πριν λίγο καιρό. Πιστεύω πως η κουβέντα θα καταλήξει στο συμπέρασμα της αδιαφορίας των Ελλήνων απέναντι στη δυναμη του επιχείρηματος βασει δεδομένων και ορθολογικής ανάλυσης της πραγματικότητας. Οι ιδεοληψίες κυριαρχούν, η πλατωνική συλλογιστική είναι εδώ. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τον Πρωθυπουργό της χώρας στη χθεσινή συνέντευξη. Οι μπαρούφες είπε (ειδικά για την οικονομική ανάκαμψη και το νέο ασφαλιστικό/φορολογικό) θα διδάσκονται στα πανεπιστήμια.

      2. Index of Economic Freedom: http://www.heritage.org/index/

      Εδώ περιγράφεται ακριβώς ποιες παράμετροι καθορίζουν την ελεύθερη κοινωνία και που βρίσκεται η κάθε χώρα σχετικά με αυτούς τους δείκτες.

      3. Ο καπιταλισμός καζίνο δεν υπάρχει. Υπάρχει ο γραφειοκράτης και ο διεφθαρμένος πολιτικός που κάνει bail-out τους αποτυχημένους επιχειρηματίες με κρατικοποίηση της ζημίας κάτω από το επιχείρημα "too big to fail". Η ελεύθερη αγορά έχει Κέρδη και Ζημίες, δυό χαρακτηριστικά όχι το ίδιο δημοφιλή αλλά το ίδιο σημαντικά. Δε μπορείς να επιδοτείς τις αποτυχημένες επιχειρήσεις ή να κρατάς τα επιτόκια στο μηδέν ή να τυπώνεις χρήμα αλλά ταυτόχρονα να ξορκίζεις την Ελεύθερη Αγορά όταν δεν την αφήνεις να δουλέψει όπως πρέπει. Αυτή τη σχιζοφρένεια προμοτάρει ο λαϊκιστής Sanders που έχουμε εδώ και γίνεται πιστευτός (ευτυχώς νομίζω στους λίγους).

      4. Παρακαλώ όπως διαβάσετε το "Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ" (από τον Ντον Ρόσα) όπου μαθαίνουμε σε μία ιστορία από 12 συνέχειες, όλη την πορεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ! :) Στην προ-τελευταία εικόνα του κόμιξ, ο Ντόναλντ Ντακ (ανηψιός του Σκρουτζ) κακολογεί το θειό του στα ανηψάκια του (Χιούι-Λιούι-Ντιούι) λέγοντας πως το μόνο που κατάφερε ο Σκρουτζ είναι να μαζέψει 3 στρέματα χρήμα. Η απάντηση δίνεται στην τελευταία εικόνα. :))

      Διαγραφή
    7. Στο μπλογκ σου CsLaKoNaS λες ότι i to the i-th = exp(-π/2). Εγώ λοιπόν για να πειστώ ότι αγαπάς την καθαρή λογική της ζωής στη φύση -και όχι τον χαζό ορθολογισμό- θέλω να μου πεις πώς θα υπολογίσουμε τον αριθμό 2 στην i. Την απόδειξη. Εγώ με τα μαθηματικά του ελληνικού Λυκείου μπόρεσα και την κατάφερα! Λοιπόν: ο ορθολογιστής κατήγορος μου ξέρει να χρησιμοποιεί την θαυμαστή του Επιστήμη για να αποδείξει και τίποτε άλλο εκτός από το πόσο ειρηνικοί είναι οι πόλεμοι;

      Διαγραφή
    8. Αγαπητέ Ανώνυμε με κάθε σεβασμό δεν ανοίγω κουβέντα στα blogs με "Ανώνυμους". Το έχω σταματήσει εδώ και χρόνια. Δεν είναι προσωπικό με εσένα ή με κάνεναν αλλό απλά αυτή είναι η στάση μου.

      Διαγραφή
    9. Συγγνώμη. Δεν ήξερα.

      Διαγραφή
    10. "Αυτή τη στιγμή το 80% των Ελλήνων ακούει Θάτσερ και τινάζει τα ρούχα του."
      Ναι, επίσης και μια μεγάλη μερίδα Βρετανών, οι οποίοι είχαν στήσει πανηγυρικές εκδηλώσεις και πάρτι για να γιορτάσουν όταν πέθανε η "σιδηρά κυρία".
      Το ζήτημα των ηθικών ερεισμάτων της ελεύθερης αγοράς έχει πράγματι κλείσει. Η κρίση του 2008 κατεδάφισε τις δοξασίες περί "αόρατου χεριού" και "αυτορρύθμισης των αγορών", ενώ η διοχέτευση πακτωλού κρατικού χρήματος για τη διάσωση των ιδιωτικών τραπεζών διέλυσε τις αυταπάτες.
      Μακάρι το όραμα του Piketty να πραγματοποιηθεί και η πολιτική να ξαναπάρει το πάνω χέρι από τις αγορές και τα χρηματιστήρια. Ίσως έτσι ανακοπούν και οι διαλυτικές τάσεις που απειλούν να οδηγήσουν την Ε.Ε. στην αποσύνθεση. Κάποιες υγιείς δυνάμεις έχουν αρχίσει να κινητοποιούνται στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. και αυτό αποτελεί μια χαραμάδα αισιοδοξίας.

      Λάζαρος Μελίδης

      Διαγραφή
  12. Είδα το βίντεο με την Θάτσερ. Είναι μία απατεώνισσα πολιτικός. Η ελεύθερη αγορά της είναι η μαύρη αγορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  13. *Ο πυρήνας του προβλήματος δεν θίγεται στην ανάρτηση (της οποίας ο τίτλος είναι παραπλανητικός, δεδομένου του επεισοδίου από το οποίο αφορμάται το "θέμα"). Το ζήτημα δεν είναι αν και πόσο χρησιμεύουν οι πλούσιοι, το ζήτημα είναι γιατί οι πλούσιοι εκμεταλλεύονται στο έπακρο τον ανθρώπινο μόχθο.

    *"Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι σε σχέση με τους πλούσιους – όχι σε σχέση με τον προηγούμενο εαυτό τους": Λάθος! γίνονται φτωχότεροι σε σχέση με τον προηγούμενο εαυτό τους και καθιστούν, με τη σειρά τους, αλυσιδωτά μεγαλύτερη τη φτώχεια και τρίτων ακόμη φτωχότερων (εμπειρικό παράδειγμα από εμένα, συνταξιούχο πλέον, και όχι από τον κόσμο της εργασίας: φτωχότερη ούσα, κατέστησα φτωχότερη την καθαρίστρια που ερχόταν εβδομαδιαίως στο σπίτι μου - την κατάργησα-, τον τυχαίο ταξιτζή που ενίοτε μίσθωνα, την ιδιοκτήτρια ειδών ρουχισμού της γειτονιάς μου που ενίοτε ενίσχυα, καθώς και την κομμώτριά μου, την οποία επίσης κατάργησα).

    *Τα περί πίτας, συμφωνώ μαζί σας, είναι γελοία και δεν ισχύουν. Όπως συμφωνώ μαζί σας στο σημείο περί ιδιωτικής και όχι κρατικής παραγωγής πλούτου.

    *Το ζήτημα είναι όχι "γιατί χρησιμεύουν οι πλούσιοι" αλλά γιατί υφίστανται "φορολογικοί παράδεισοι". Δεν έχω τα προσόντα για να διαβάσω τον Πικετύ, τσιμπάω όμως από την παρουσίαση τής biblionet την εξής φράση που συνιστά, χρόνια τώρα, απορία μου: "Ένα νέο φαινόμενο επιτείνει τις ανισότητες: η εκτόξευση, πέρα από κάθε λογική, των αμοιβών της ελίτ των μάνατζερ [...] Οι αρχές της αξιοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης υποχωρούν."

    *Στο προαναφερθέν λήμμα υπάρχει και η εξής συνταρακτική και ανησυχαστική διαπίστωση: "Ο Πικετύ δεν περιορίζεται στην επιστημονική περιγραφή, αλλά επιχειρεί μια μείζονα πολιτική παρέμβαση. Η απάντησή του διατυπώνεται με μαχητική ενάργεια: χρειάζεται διεθνής συνεργασία για την επιβολή ενός παγκόσμιου φόρου στο κεφάλαιο. Αυτό αποτελεί επείγουσα ανάγκη, καθώς η αύξηση των ανισοτήτων συνιστά άμεση απειλή για τη δημοκρατία. [...] ...Kαταρρίπτει τον μύθο της αποσύνδεσης της οικονομικής ανάλυσης από την πολιτική."

    υγ. Ναι, κύριε Δήμου, πάνω σε ορισμένα θέματα, όχι σε όλα, σκέπτεσθε ως ελίτ, και σας εξομολογούμαι αυτήν την κρίση μου με όλο τον απεριόριστο θαυμασμό αλλά και την αγάπη (ναι, αγάπη) που τρέφω για το πρόσωπό σας. Κάποτε αναπήδησα, θυμάμαι, όταν διάβασα σε άρθρο σας κάτι που εδώ παραθέτω από μνήμης (ελπίζοντας να μην παραφράζω): "Όλοι αυτοί που κατηγορούν τις τράπεζες, δεν αναρωτιούνται πού θα τοποθετούσαν τα χρήματά τους εάν δεν υπήρχαν αυτές;" Δεν πήγε ο νους σας ότι υπάρχουν και άνθρωποι χωρίς καταθέσεις! Στην ενσυναίσθηση, δεν πήρατε τότε καλό βαθμό! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας καταλογίζω μετρία σύγχυση: λέτε "σκέπτομαι ως ελίτ". Αλλά όποιος σκέπτεται και προβληματίζεται γίνεται αυτόματα μέλος της ελίτ. Η ελίτ δεν είναι κλαμπ προνομιούχων - αποτελείται όπως έγραψα παραπάνω από τους πιο συνειδητούς πολίτες που κινητοποιούν τους άλλους. Όσο για τις τράπεζες αυτό που έγραψα δεν ισχύει μόνο για αυτούς που διαθέτουν σήμερα πολλά χρήματα - αλλά για όλους. Ό μισθωτός που καταθέτει το μηνιάτικο και ο φοιτητής που βάζει τις οικονομίες του... το 80% των πελατών της τράπεζας είναι μικροκαταθέτες...

      Διαγραφή
    2. Τότε... θα σας προσάψω ελιτισμό!
      ελιτισμός ο [elitizmós] Ο17 : άποψη που υπερεκτιμά την αξία της ελίτ ενός κοινωνικού συνόλου, έναντι της απαξίας των άλλων μελών του (της μάζας, του πλήθους, του λαού)(Λεξικό Τριανταφυλλίδη)

      Διαγραφή
    3. Αυτόν τον δέχομαι. Όπως έγραψε ο Toynbee η ιστορία κινείται από τις δημιουργικές μειονότητες (creative minorities). Αυτές, όπως έγραψα παραπάνω, κινητοποιούν τις μάζες. Κι ο Μαρξ και ο Λένιν μέλη της ελιτ ήταν...

      Διαγραφή
  14. Άλλο "πλούσιοι", άλλο "επιχειρηματιες".
    Οι επιχειρηματίες δημιουργούν πλούτο, δεν είναι απαραιτητα πλούσιοι. Και δεν είναι απαραίτητο να διαθέτουν πλούτο (βλ. start-up companies)
    Οι πλούσιοι χρησιμεύουν μόνο ως καταναλωτες προϊόντων πολυτελείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ειναι λιγες και οι περιπτωσεις οπου οι εργαζομενοι σε μια επιχειρηση ειναι πιο πλουσιοι απο τον ιδιο τον επιχειρηματια.

      Διαγραφή
  15. Οι πλούσιοι Ευρωπαίοι θέλουν να καταναλώσουν την πατρίδα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλίμονο - έτσι σκέπτονται οι περισσότεροι Έλληνες.

      Διαγραφή
    2. Λυπάμαι - αλλά πρέπει με έναν τρόπο να μην πικραίνομαι και εγώ και να συγκροτήσω το μυαλό μου ξανά. Άλλως πως θα με φυσήξουν και θα διασκορπιστώ.

      Διαγραφή
  16. Αν δεν κάνω λάθος όταν ανέλαβε η Θάτσερ η Αγγλία είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα ήταν εκεί εξαλου το ΔΝΤ σε δέκα χρόνια κατάφερε και αύξησε τ ΑΕΠ κατά 25%

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν κάνεις καθόλου λάθος. Η πάλαι ποτέ Μ. Βρετανία (αυτοκρατορία του κόσμου με κατοχή και έλεγχο του 23% του εδάφους της Γης), νικήτρια 2 Παγκοσμίων Πολέμων εφήρμοσε το περίφημο post-war consensus και κατέληξε στο ΔΝΤ. Η οικονομία της αντιμετόπιζε τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα το 2009. Η Θάτσερ έσωσε τη χώρα της από την οικονομική δυσπραγία και την επανέφερε στο παγκόσμιο προσκήνιο, η πολιτική της κληρονομιά (αυτής και του Ρήγκαν) αποτελεί κοινό σημείο αναφοράς τόσο Συντηρητικών όσο και των Εργατικών. Για τους Εργατικούς μέχρι πρότεινως. Τώρα με τον νυν Αρχηγό Κόρμπιν και το πρωην εθνικό asset μας (το κάθαρμα με ένα "ν") ως σύμβουλο, θα πάνε περίφημα.

      Διαγραφή
  17. Όπως είπε και ο Δάντης –άν δεν κάνω λάθος- «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις»,
    Στη πολιτική λοιπόν λίγη σημασία έχουν οι προθέσεις. Πάντα από την πλευρά του αποτελέσματος (της εφαρμογής) όπως αυτό επιδρά στους ανθρώπους/κοινωνία..
    Στην πολιτική που είναι η συμπυκνωμένη έκφραση της οικονομίας και ως εκ τούτου έκφραση της αντιπαράθεσης των οικονομικών συμφερόντων στο έδαφος της κοινωνίας, το ερώτημα για το α’ ή β’ πολιτικό (οικονομικό) μοντέλο δεν είναι μόνο «τι» και «πως» λέει ότι θα πρέπει να εφαρμοσθεί.
    Το ερώτημα είναι το «που» θα γίνουν αυτά.. Το οποίο ερώτημα, είναι παράλληλα και μία απόδειξη αν ισχύουν τόσο το «τι» όσο και το «πως».
    Όλοι λοιπόν, πρέπει πρώτα να λύσετε το γρίφο του «καμβά» επάνω στον οποίο έχετε τις καλές –πάντα- προθέσεις να ζωγραφίσετε. Και αυτό κατά την άποψή μου είναι η αυταπάτη όλων. Το θεωρούν δεδομένο ότι το έχουν λύσει.. Και τότε οι λύσεις επιβάλλονται. Πείτε μου λοιπόν τί έμεινε από την πολιτική της Θάτσερ;
    Ένα διαλυμένο κοινωνικό κράτος που μπάζει από παντού και …, σιδηρόδρομοι της πυρκαγιάς.
    Υ.Γ. Μιλάω πάντα για «εφαρμογή», όχι θεωρίες και μία
    αλυσίδα από … εάν.
    rs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σύμφωνα με την Wikipedia δεν το είπε ο Δάντης αλλά το έγραψε το 1150 ο Άγιος Βερνάρδος (Saint Bernard de Clairvaux).

      Διαγραφή
  18. Νικο ακολουθουν αφελεις ερωτησεις αλλα θα προσπαθησω να μπω στα ματια ενος εξωγηινου που βλεπει πρωτη φορα τον καπιταλισμο.Η οικονομια ειναι επιστημη;οι οικονομολογοι σκεφτονται σαν επιστημονες;εστω οτι δεχομαστε οτι ο καπιταλισμος ειναι αυτο που καταφερε να δουλεψει μεχρι σημερα ειναι ιερη αγελαδα;μπορει τα επομενα χρονια να εφευρεθει ενας αλλος οικονομικος μηχανισμος πιο αποτελεσματικος για το συνολο;αν εφευρεθει μπορει να εφαρμοστει ενω εχει κυριαρχει ο καπιταλισμος;ειμαστε εγκλωβισμενοι σε αυτον;θα μπορουσε σε μια ουτοπια με εναν επιστημονικο τροπο να φτιαξουμε εναν οικονομικο μηχανισμο που να δουλευει και να πεινανε ακομα λιγοτεροι;υπαρχει το ελευθερο πεδιο ωστε να αναπτυχθει ενας τετοιος μηχανισμος;μπορει αραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάκη επί χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν κάποιο σύστημα πιο παραγωγικό και πιο δίκαιο. Έγιναν διάφορα πειράματα που ως τώρα δεν οδήγησαν πουθενά. Σίγουρα στο μέλλον θα υπάρξουν διαφορετικές μορφές οργάνωσης - κυρίως λόγω της τεχνολογίας που σε μερικές δεκαετίες προβλέπεται να εξαφανίσει εντελώς τις χειρωνακτικές εργασίες. Ήδη τα αυτοκίνητα συναρμολογούνται από ρομπότ... Οι νεότεροι από σας θα δείτε προς τα που θα εξελιχθουν τα πράγματα.

      Διαγραφή
    2. Θα δούνε να οδηγούνται στον γκρεμό... Σήμερα παρακολουθούσα ένα ρεπορτάζ, όπου σε αυτό προβλήθηκε ένα απλό κατάστημα στο οποίο οι πελάτες του μπορούσαν να αγοράσουν καταναλωτικά προϊόντα με μία εφαρμογή μέσω του κινητού τους τηλεφώνου. Υπάλληλοι δεν υπήρχαν, γιατί πολύ απλά δε χρειάζονταν. Το ίδιο, βέβαια, θα μου πείτε ότι γίνεται και με τις ηλεκτρονικές αγορές μέσω διαδικτύου.

      Σίγουρα δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε την τεχνολογία, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο ανθρώπινος παράγοντας λόγω αυτής εκτοπίζεται με απόλυτα φυσιολογικό τρόπο˙ διαπιστώνουμε, λοιπόν, να υπάρχουν λεωφορεία χωρίς οδηγούς, καταστήματα δίχως υπαλλήλους, βιομηχανίες χωρίς εργατικό προσωπικό, ενώ την ξενάγηση στα μουσεία στο εγγύς μέλλον θα την αναλάβουν ρομπότ. Καλά πάμε... Ποια κοινωνικοποίηση, ποια αλλοτρίωση, ποιες ανθρώπινες σχέσεις; Διαγράφεται ένα ψηφιακό μέλλον δίχως την παρουσία του ανθρώπου, αν, βέβαια, υπάρξει μέλλον.

      Ένα απειροελάχιστο τίποτα μέσα στο άπειρο του σύμπαντος είμαστε. Και ταυτόχρονα αυτό το «τίποτα» μετουσιώνεται στη μεγαλειότητα της ύπαρξής μας. Είστε σίγουρος ότι οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν τόσα χρόνια ένα σύστημα πιο δίκαιο;… Τα είπε πολύ εύστοχα ο Θρασύμαχος στην Πολιτεία του Πλάτωνα. "Το δίκιο του ισχυροτέρου, αυτό είναι η δικαισούσνη"...

      Ο κόσμος αυτός εδράζεται στη νομοτέλεια του κέρδους. Ο πλούτος αυξάνεται, όταν κάποιος εκμεταλλεύεται ως επί το πλείστον είτε τον συνάνθρωπό του είτε τα άλλα άλογα όντα. Καλές οι προσπάθειες να μας πείσουν ορισμένοι για το αντίθετο, αλλά τα επιχειρήματά τους είναι αίολα. Ναι θέλουμε τις καινοτόμες ιδέες για να δημιουργηθεί ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, όχι όμως για να απομυζήσουν οι εμπνευστές τους τη ζωτικότητα του εργαζομένου, αλλά για να τον ανταμείψουν δίκαια ανάλογα με το έργο που παράγει. Και όλα αυτά γιατί τίποτα δε θα πάρουμε μαζί μας από αυτόν τον μάταιο κόσμο. Nada…

      Διαγραφή
    3. ...προσωπικά δεν βρίσκω την εργασία ως σοβαρό τρόπο έκφρασης οπότε καλοσοριζω την εξαφάνιση παραδοσιακών κλάδων.

      Ο (μεγαλυτερος) ελεύθερος χρόνος της μέσης τάξης έφερε τα πανω κάτω πριν 300 χρόνια, έφερε την επανάσταση των δημιουργικών επαγγελμάτων (αυτά που σε μεγάλο βαθμό κινούν τα πράγματα πια, αντί για ακίνητα όπως ιδιοκτησία και γη).

      Φαντάσου τι μπορεί να φέρει ο ελεύθερος χρονος και κατ' επέκταση η αφύπνιση των χαμηλοτερων τάξεων. Ανυπομονώ να καταργηθούν οι περισσότερες μορφές εργασίας των χαμηλότερων ταξεων, ξεκάθαρα τους αλλοτρίωναν τόσους αιώνες πια.

      Οι άνθρωποι πάνω κάτω γεννιομαστε με παρόμοιες δυνατότητες, κάπου στον δρόμο αρχίζουμε να αδικούμε τον ευατο μας. Ξεκάθαρα κινούμαστε προς ένα καλύτερο κόσμο, θα χρειαστεί μια εξαιρετικά ανόητη γεννεα (τύπου γεννεας που ψήφισε , ανέβασε και αιματοκυλλισε τον κόσμο ακολουθώντας δικτατορες) για να τι να χουν αυτά στον αέρα...

      Διαγραφή
    4. Αυτό: "Τάκη επί χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν κάποιο σύστημα πιο παραγωγικό και πιο δίκαιο" για τον Τάκη είναι κάτι περισσότερο από ένα αθώο σφάλμα. Ο Τάκης, όταν διαβάζει και παίζει Βιολογία, εκπαιδεύεται-να-συνειδητοποιεί-το-εξής: "τώρα και 3 εκατομμύρια χρόνια, η κοινωνική δραστηριότητα είναι η απομείωση και ο αφανισμός της υγείας μας". Και εκπαιδεύεται-να-ξέρει και κάτι επιπλέον: η υγεία μας δεν είναι κάτι το άπιαστο και το χαζό και το τετριμμένο. Ο Τάκης την συγκεκριμένη πρόταση την ερμηνεύει ως προπαγάνδα και απόπειρα συσκοτισμού, που σκοπεύει στην διευκόλυνση για την επιβολή της προπαγάνδας. Και αν αυτός ο Τάκης θυσιαστεί και χαραμιστεί, άλλος Τάκης -ο ίδιος ακριβώς- θα βρεθεί στη ζωή, που στο τέλος θα νικήσει την απληστία, των ορισμένων μελών της χομοσάπιας κοινότητας.

      Διαγραφή
  19. Επισης μακαρι να ειχαμε παιδεια για το τι ειναι οικονομια...εγω νιωθω τον εαυτο μου αγραμματο σχετικα με τα οικονομικα,σαν ολο το οικοδομημα να ειναι ενα δεντρο και εγω αλλα και η πλειοψηφεια να γνωριζουμε ο καθενας το φυλλαρακι του αλλα για τον κορμο τιποτα...ειναιβδυσκολες εννοιες και θα επρεπε να τις διδασκομαστε κατα τη γνωμη μου στα σχολεια με ενα ουσιαστικο τροπο..δεν ξερω αν σε αλλες χωρες το θεωρουν βασικο αυτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 10³! φορές συγχαρητήρια, κ. Βασιλόπουλε. Για οικονομική θεωρία οποτεδήποτε εδώ. Το 10³! είναι το χίλια παραγοντικό: 1000 επί 999 επί...επί 1. 10³! φορές συγχαρητήρια, κ. Βασιλόπουλε.

      Διαγραφή
    2. Στο Ελλαδισταν πρεπει να πας σε οικονομικες σχολες για να αρχισεις να καταλαβαινεις τι παιζεται στα οικονομικα, αντε το πολυ να καταλαβεις πεντε πραγματα για μικροοικονομια πριν τελειωσεις λυκειο... Εχεις δικιο, πρεπει να διδασκονται κανονικα στα σχολεια, πριν να φτασουμε στις "δεσμες"...

      Διαγραφή
    3. Ο Καζάκης λέει ότι τα μικρο- και μακρο- είναι βλακείες. Και θα έχει τους σοβαρούς λόγους του. Αυτός ενδιαφέρεται να μου πει ότι η ζωή μου γίνεται τώρα και πάνω στη γη μου και ότι χρειάζομαι τις γνώσεις των οικονομικών που μου εξηγούν τη ζωή και τον τόπο μου. Η Αφροδίτη, του ιδιωτικού τομέα η Αφροδίτη, βρίσκει καλά, πολύ καλά τα δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια στις διδασκαλίες των μικρο- και μακρο-. Γιατί; Λήμμα: οι εκμεταλλευτές μας αποβλακώνουν. Συμπέρασμα: η Αφροδίτη τείνει να νομίσει για καλό πράγμα την έκθεση της στους κινδύνους.

      Διαγραφή
  20. Σε σχέση με τον στοιχηματικό καπιταλισμό-καζίνο που "δεν υπάρχει", 3 παραδείγματα διαφορετικά σε υφή που αναδεικνύουν τις σχετικές παθογένειες ...

    -- Dot-com bubble
    -- https://en.wikipedia.org/wiki/Dot-com_bubble

    -- United States housing bubble
    -- https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_housing_bubble

    -- California electricity crisis
    -- https://en.wikipedia.org/wiki/California_electricity_crisis

    Κατά τα λοιπά ζούμε σε ένα κόσμο που η κεφαλαιοποίηση της παγκόσμιας αγοράς "παραγώγων" (ένα εργαλείο που αναπτύχθηκε αρχικά ως προϊόν αντιστάθμισης κινδύνου) μπορεί να είναι ακόμα και υπερ-δεκαπλάσια του ΑΕΠ του πλανήτη ... Ναι απλά "μπορεί" ... Ο λόγος που δεν υπάρχει διαθέσιμη παρά μόνον κατ εκτίμηση προσέγγιση του μεγέθους της αγοράς παραγώγων είναι ότι αυτή την στιγμή είναι τεχνικώς αδύνατο να υπολογιστεί ο συνολικός όγκος των χρηματοοικονομικών στοιχημάτων παγκοσμίως αφού η μαθηματική τους περιπλοκότητα ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ.

    k2825

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Θέλει κι ο Pluto την τέχνη του, όπως θα έλεγε κι ο Τσακαλώτος σας.
    Συμφωνώ με τα premises του ποστ. Ελάχιστοι παραδοξολόγοι δεν. Το πρόβλημά σας όμως δεν είναι οικονομικό διότι δεν έχετε διακρίνει ακόμη το Κράτος απ' την Κοινωνία. Μπερδεύετε δηλαδή την επιθυμία για καλή ζωή με το δίκαιο και τον νόμο. Αν θέλετε να το δείτε κάπως πιο αυστηρά, το utility σας εξαρτάται από σχέσεις μερικής διάταξης που κανονικά μπαίνουν στην ανάλυση πολύ μεταγενέστερα με αποτέλεσμα ο νόμος σας να μην είναι θεσμός αλλά αγοραίο αγαθό / υπηρεσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Για να παραχθεί πλούτος πρέπει πράγματι να έχουν κάποιοι ταλαντούχοι άνθρωποι το κίνητρο να το κανουν, και αν φύγει ο προσωπικός τους πλουτισμός απο την εξίσωση τότε η συνταγή χαλάει.
    Ζωντανά παραδειγματα οι πρώην κομμουνιστικές χώρες οπου κατάφερναν τελικα όλοι να ειναι φτωχοί.

    Άρα ο καπιταλισμός ειναι μονόδρομος και ειναι "καλωδιωμένος" με τα βασικά ανθρώπινα ένστικτα. Δυο ενδιαφέροντα θέματα ειναι τα εξής:
    1. Η τρύπα του καπιταλισμού ειναι η μεταβίβαση περιουσίας. Πράγματι ο Bill Gates με την αξια του έφτιαξε περιουσία - δικαιούνται όμως τα παιδιά του να την εκμεταλλεύονται? Μηπως οπως καταργήθηκε η κληρονόμηση της εξουσίας σε πολλές χώρες (βλ. Βασιλεία) πρέπει κάποια στιγμή να καταργηθεί και η κληρονόμηση περιουσίας? (νομίζω η Κίνα έχει ένα τέτοιο ιδιότυπο καπιταλιστικό μοντέλο)
    2. Με την εύκολη παγκόσμια πρόσβαση σε Venture Capitals έχει έρθει έν μέρει ο "εκδημοκρατισμός" και η αξιοκρατία στην πρόσβαση κεφαλαίων! Αν έχεις μια ιδέα που αξίζει και έχεις τη διάθεση και τις ικανότητες να την αναπτύξεις μπορείς να βρεις πηγές χρηματοδότησης ακόμα και αν δεν έχεις προσωπική περιουσία. (Ο Ζουκερμπερκ του Facebook ήταν ξυπόλητος φοιτητής όταν πήρε τα πρώτα του 500 χιλιάδες $ για να υλοποιήσει την ιδέα του)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όσοι έβαλαν τότε χρήματα στο Facebook τα χιλιαπλασίασαν.

      Ο Γκαίητς έχει ήδη δώσει την μισή του περιουσία σε οργανωμένες φιλανθρωπίες (εξαλείφει την ελονοσία από την Αφρική) και έχει δεσμευθεί να δώσει το 99% μετά θάνατον.

      Διαγραφή
    2. Η ανθρωπιστική δράση του Gates είναι σπουδαία αλλά ας μην γενικεύουμε. Η περίπτωή του αποτελεί την εξαίρεση, όχι τον κανόνα. Οι περισσότεροι πλούσιοι είναι περιχαρακωμένοι στον μικρόκοσμο της απληστίας τους.

      Διαγραφή
    3. Και ας μην ξεχνάμε το crowdfunding και την σημαντική του διάδοση τα τελευταία χρόνια ... πχ http://www.kickstarter.com ... Η δύναμη των πολλών στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο ... Την ίδια στιγμή που οι ποικιλώνυμες αριστερίστικες εγχώριες συλλογικότητες μετά απο χρόνια αυτοδιαχείρισης έχουν καταφέρει να παράξουν προϊόντα υπερυψηλής τεχνολογίας οπως αυτά ... http://www.viomecoop.com ...

      k2825

      Διαγραφή
    4. Ο Gates έχει πείσει κι άλλους 50 δισεκατομμυριούχους όπως τον Buffet να δωρίσουν την μισή περιουσία τους - φυσικά αυτό δεν λύνει ΤΟ πρόβλημα, αλλά πολλά μικρά προβλήματα.

      Διαγραφή
    5. O Gates έχει δώσει ψίχουλα. Το "ίδρυμα" το έκανε για φορολογικούς λόγους. Εξού και θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου παρά τη "δωρεά".

      Διαγραφή
    6. 44,5 δισεκατομμύρια δολλάρια είναι ψίχουλα; Τι μικρόψυχος άνθρωπος είσαι "τυχερέ"! Το ίδρυμα Gates εχει θεσπίσει πλήρη διαφάνεια - ο καθένας μπορεί να ελέγξει τα οικονομικά του. Ντρέπομαι για λογαριασμό σου,,,

      Διαγραφή
    7. Εγώ δεν θέλω στη ζωή να ελέγξω τα δημοσιευμένα οικονομικά. Θέλω να σαρώσω με τα μάτια μου όλες τις δραστηριότητες του ιδρύματος από την πρώτη έως την τελευταία. Θέλω να ελέγξω τις πράξεις του ιδρύματος. 44,5 δις δολάρια είναι ψίχουλα. Τι άλλο είναι; Ζωντανός οργανισμός είναι τα 44,5 δις δολάρια; Επίσης: τα 44,5 δις δολάρια είναι πολλά λεφτά για να μην θεραπεύουν συνολικώς την Αφρική από πόλεμο και ασθένειες.

      Διαγραφή
    8. Κατά τη βικιπαίδεια οι ΗΠΑ έχουν πάνω από 500 δισεκατομμυριούχους. Άρα λιγότεροι από το 1/10 έχουν δεσμευτεί να δωρίσουν τη μισή τουλάχιστο περιουσία τους.

      Πολλοί πλούσιοι είναι πλούσιοι επειδή είναι παιδιά του μπαμπά τους. Επίσης συχνά μεγάλο μέρος του πλούτου τους δεν οφείλεται στην αξία τους. Ακόμα και ο Gates, που ήταν επιτυχημένος επιχειρηματίας, δεν παρουσίασε καινοτομίες σαν του Jobs. Δεν έχουν άδικο όσοι λένε πως έκανε απομίμηση της Apple.

      Σύμφωνα πάλι με τη βικιπαίδεια, η περιουσία του Gates αυξήθηκε από 40 σε 82 δις μεταξύ 2009-14. Δεν πρόκειται βέβαια για την ανταμοιβή της επινοητικότητάς ή εργατικότητάς του, αφού είχε φύγει από τη Microsoft. Το λήμμα για τον Steve Jobs γράφει μεταξύ άλλων πως ήταν one of the youngest "people ever to make the Forbes list of the nation's richest people – and one of only a handful to have done it themselves, without inherited wealth." Ο Donald Trump είναι κλασικό παιδί του μπαμπά του και ζήτημα είναι αν αύξησε την περιουσία που κληρονόμησε - μπορεί να ήταν τώρα πλουσιότερος αν την είχε επενδύσει ολόκληρη σε αμοιβαία κεφάλαια.

      Πολλοί από τους σημερινούς ζάπλουτους θα ήταν πολύ λιγότερο πλούσιοι αν η αγορά λειτουργούσε σωστά - καλή ώρα το μονοπώλιο της Microsoft - και οι νόμοι του κράτους πιο δίκαιοι. Ο ίδιος ο Buffett θεωρεί άδικο να φορολογούνται τα εισοδήματά του από επενδύσεις με χαμηλότερο συντελεστή από το μισθό ενός εργαζόμενου.

      Διαγραφή
  23. Η πρόταση με τους μπακάλικους υπολογισμούς δεν είναι σωστή. Μπακάλικοι ποτέ δεν είναι οι υπολογισμοί ενός ανθρώπου που σκέπτεται. Ασχέτως αν θα κάνει και λάθη ή θα παραλείψει να μου πει τι είναι ο πλούτος και τι σημαίνει για εμένα και πώς θα πρέπει να σκέπτομαι για τον πλούτο. Και γενικώς είναι πρόβλημα το δασκαλίκι των δασκάλων και των εκμεταλλευτών που τους διορίζουν να φοβερίσουν τα παιδιά με την Άλγεβρα και πιο πριν με τους μικτούς αριθμούς και τα ηλίθια προβλήματα της αριθμητικής. Και είναι σφάλμα επίσης να μεγαλώνει το παιδί και να πιστεύει τίποτε δύσκολο και απλησίαστο τα μαθηματικά. Εδώ έχουμε δύο σύνολα: Α = {2,3,4,5} και Β = {3,7} και βρίσκουμε ένα καινούργιο σύνολο που περιέχει τα κοινά στοιχεία των Α και Β, είναι το Γ = {3} και ένα άλλο σύνολο που περιέχει τα κοινά και μη κοινά στοιχεία των Α και Β και είναι το Δ = {2,3,4,5,7}. Αυτές είναι πράξεις με σύνολα. Πού είναι η μπακαλίστικη σκέψη μας και πού είναι η δυσκολία; Πουθενά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Το πρόβλημα με τους πλούσιους δεν είναι κοινωνικό, ότι απλώς υπάρχουν πλούσιοι. Δεν είναι ούτε καν ηθικό, το πώς δηλαδή έγιναν πλούσιοι. Το πρόβλημα, όταν υπάρχει τέτοιο, είναι καθαρά αισθητικό: ΠΟΙΟΙ (μπλιαχ!) είναι - την αδικία μου! - πλούσιοι..

    ΑτΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδηση της εφημερίδας: "Οι Ευρωπαίοι πιάστηκαν στον ύπνο - Στήριξαν έμπρακτα το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας με κεφάλαια και ρευστότητα και τους τα πήραν από την πίσω πόρτα οι Αμερικάνοι και μάλιστα ένα hedge fund - Πού αποβλέπει ο κύριος Blades του Paulson Co;" Τι γυρεύει ο Paulson στην πατρίδα μου;

      Διαγραφή
  25. Ο πατέρας του μεγάλου φιλοσόφου Ludwig Wittgenstein ήταν ένας από τους πλουσιότερους βιομηχάνους της Ευρώπης και, όταν πέθανε, άφησε μια τεράστια περιουσία στα οχτώ του παιδιά. Ο νεαρός Ludwig, που ήταν ο μικρότερος της οικογένειας, θεώρησε ότι ο πολυτελής βίος ήταν ασυμβίβαστος με την εξ ορισμού ασκητική ζωή του φιλοσόφου. Αποφάσισε λοιπόν να μοιράσει την προσωπική του κληρονομιά στα υπόλοιπα αδέλφια του και να παραιτηθεί οριστικά από κάθε δικαίωμα στο μέλλον. Όταν κάποιος φίλος του τον ρώτησε απορημένος γιατί δε δωρίζει την περιουσία του στους φτωχούς και προτιμάει να τη δώσει στην ήδη πλούσια οικογένειά του, ο φιλόσοφος απάντησε: τα χρήματα διαφθείρουν τους φτωχούς.

    ΑτΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Kακώς αναφέρεται η Θάτσερ συνεχώς, η Θάτσερ κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και κυβέρνησε 11 χρόνια, ήταν δυνατό να συνέβη αυτό έχοντας συνεχώς απέναντί της την πλειοψηφία των ανθρώπων; Φυσικά και όχι, εδώ και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προηγούμενοι κάνουν ότι θέλουν αδιαφορώντας για τις συνεχόμενες επί έξι χρόνια αντιδράσεις του λαού κυβερνώντας με μειοψηφικά νούμερα υποστήριξης, δεν έχουν καμιά σχέση με την Θάτσερ και την εποχή της, είναι πολύ χειρότεροι και ανήκουν σε άλλη κατηγορία πολιτικών, σε αυτήν που θυσιάζουν για την τσέπη του και εξαιτίας της ανικανότητάς τους μια ολόκληρη χώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πώς να μιλήσω για την Θάτσερ; Τι να πω; Εμένα η αγραμματοσύνη με έχει ρημάξει. Δεν ξέρω να σκεφτώ. Δεν ξέρω να βάλω τις σκέψεις σε μία σειρά. Δεν ξέρω να μην τρομάζω και να μη νιώθω άσχημα όταν σκέπτομαι. Και τελικά ούτε να δηλώσω την αδυναμία μου μπορώ! γιατί δεν μπορώ να εκφραστώ! Έγινα μία σαπιοκοιλιά της ύπαρξης, φίλε Παπαδόπουλε.

      Διαγραφή
  27. Back to the drawing board: "Σε τι χρησιμευουν οι πλούσιοι?"
    Στο να εχουν ποικιλία οι ονειρώξεις της "Lafazanis & Co."!!!

    Υγ- χωρίς π(ε)λούσιους που είτε βρήκαν έτοιμα είτε έψαξαν και βρήκαν, για να διακινδυνεύσουν το σβέρκο τους ώστε να παράξουν προιόν, υπηρεσία, ή αέρα κοπανιστό, δεν θα είχαμε δημιουργία πλούτου και λεφτά να "παίζουν" οι "ολοκληρωτικοί" "σωτήρες" μας, για να το πω ευγενικά...

    ΥΓ2- φανταζομαι να διαβαζουν doncat τωρα οι π(ε)λούσιοι καπου σε γιωτ στο Μονακό και ν'αναρωτιουνται: "Οι πλούσιοι φταίνε για το ένα, οι πλούσιοι φταίνε για το αλλο, τι σας καναμε επιτελους γαμώτι μου?!" :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα που βρέχει και ακούω τον ήχο της βροχής κατάλαβα το εξής: ο προφασισμός των "μπακάλικων υπολογισμών" είναι η παρουσίαση της ασθένειας. Της γάγγραινας του νου και των αισθήσεων, που μας έχουν επιβάλλει. Και ένας προφασίζεται "μπακάλικους υπολογισμούς" και μας τους εκθέτει και εμείς πελαγώνουμε. Φυσικά. Η προπαγάνδα τόσων αιώνων είναι η εκ των δομικών κατεδάφιση του οργανισμού. Α! η βροχή! Η δυνατή και επίμονη ελληνική βροχή!

      Διαγραφή
  28. Η ανάρτηση γιατί μου λέει ότι τα αγαθά θα τελειώσουν όταν τα μοιράσουμε; Ποιο αγαθό θα τελειώσει; Η τροφή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. http://www.vice.com/read/douglas-coupland-greece-and-the-curse-of-leisure

    Ένα από τα ελάχιστα beyond-good-and-evil άρθρα,ντόπια ή ξένα, που έχω υπόψιν μου για την σύγχρονη Ελλάδα, γραμμένο σε απολαυστικά αγγλικά χωρίς κόμπλεξ και σοβαροφάνειες.

    ΑτΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το άρθρο δεν είναι για την Ελλάδα. Ο αρθρογράφος βλέπει στην Ελλάδα το προσεχώς για τον πλανήτη (!), δηλαδή για τη Δύση, τουτέστιν για τον Καναδά του. Αλλά δεν το ξέρει. Δηλαδή αγνοεί γράφοντας με το να γράφει αγνοώντας για να παραφράσω το δικό του "doing nothing and having nothing to do".

      Διαγραφή
    2. Μα τι άλλο απομένει για ένα λαό που προσέκρουσε κάποτε στα όρια του ανθρωπίνως δυνατού, από το να το γυρίσει μετά στη μαλακία;

      ΑτΑ

      Διαγραφή
    3. Αυθυποβάλλεστε παρομοιάζοντας την πορεία ενός λαού με μια και μοναδική στύση.
      Το πρόβλημά σας, το έχω περιγράψει πιο πάνω. Είναι βαθύ αλλά αν λυθεί τα κέρδη θα είναι μεγάλα.

      Διαγραφή
  30. Κύριε Δήμου, για άλλη μια φορά μάς παρουσιάζετε τη γνωστή πια ωραιοποιημένη εικόνα για τον καπιταλισμό.

    Και μόνο οι δυο εξής φράσεις του κειμένου αποδεικνύουν την αφέλεια των θεωριών σας:

    "Αλλά αντί να μας εκμεταλλεύονται αυτοί [σημ.: οι πλούσιοι], πρέπει να τους εκμεταλλευτούμε εμείς (η πλειοψηφία). Να τους αφήνουμε να δημιουργούν πλούτο, να τους ελεγχουμε όσο γίνεται και μετά να τους αρμέγουμε φορολογικά, προς όφελος του συνόλου."

    - Στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρχει το "αντί" για το οποίο γράφετε: Ο πλούσιος εκμεταλλεύεται πρωτίστως εκείνους που είναι υποχρεωμένοι (για βιοποριστικούς λόγους) να του πουλήσουν την εργατική τους δύναμη (και κατά δεύτερο λόγο εκμεταλλεύεται τους πελάτες/καταναλωτές). Αυτή η εκμετάλλευση δεν καταργείται (ούτε καν αντισταθμίζεται) με τη φορολόγηση του πλούσιου, όσο υψηλή κι αν είναι.

    - Αντίθετα με ό,τι υποστηρίζετε, εκείνοι που "δημιουργούν πλούτο" δεν είναι οι ίδιοι οι πλούσιοι αλλά πάλι αυτοί που (πρέπει να) δουλεύουν για τους πλούσιους – μέχρι τον τελευταίο εργάτη σε κάποιο εργοστάσιο σε κάποια τριτοκοσμική χώρα!

    Μάλλον θα ξέρετε τους στίχους του Φώντα Λάδη:

    "Όσο κι όσο τ’ αγοράζουν το φτωχό κορμί μας
    και περίσσια κέρδη βγάζουν απ’ τη δύναμή μας."

    Έτσι είναι τα πράγματα.

    Ας αφήσουμε τις άλλες αδυναμίες των ιδεών σας (π.χ. ο πλούσιος θα τα κατάφερνε εύκολα να αποφύγει την υψηλή φορολόγηση).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρετε κανένα άλλο τρόπο παραγωγής πλούτου εκτός από τον καπιταλιστικό; (Προτιμώ: της ελεύθερης αγοράς). Γιατί αν τον ξέρετε και έχει λειτουργήσει σωστά, θα τον ασπαστώ ευχαρίστως! Αλλιώς η αφέλεια αφορά την δική σας κρτική.

      Διαγραφή
    2. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει συχνά το κοινό σας να γκρινιάζει dear Mr Publicson! Στην περίπτωση των «ξένων» θεωρείτε ότι το πραγματικό είναι και λογικό, ενώ στην περίπτωση των «ελλήνων» όχι! Άνθρωποι δεν είναι και οι δυο?
      ΑτΕ

      Διαγραφή
    3. Δεν είπα ποτέ ότι το πραγματικό είναι λογικό (ούτε στην περίπτωση των ξένων). Είπα ότι το πραγματικό είναι πραγματικό. Δυστυχώς. (Θα ήμουν ευτυχής αν υπήρχε άλλη λύση. Με τον καπιταλισμό συμβαίνει ότι και με την δημοκρατία. Είναι άδικος και απάνθρωπος αλλά παραμένει το μόνο σύστημα που λειτουργεί και παράγει πλούτο...).

      Διαγραφή
    4. Χαίρομαι, κύριε Δήμου, που συνοψίζετε ο ίδιος τον τρόπο σκέψης των υποστηρικτών του καπιταλισμού σε μία φράση:

      "Είναι άδικος και απάνθρωπος αλλά παραμένει το μόνο σύστημα που λειτουργεί και παράγει πλούτο..."

      Με άλλα λόγια:

      - Στον βωμό του πλούτου θυσιάζουμε τη δικαιοσύνη και την
      ανθρωπιά.

      - "There is no alternative." (Το γνωστό σύνθημα-κόλπο που προσπαθεί να μετατρέψει ένα κοινωνικό/οικονομικό σύτσημα σε έναν φυσικό νόμο.)

      Διαγραφή
    5. Μην διαστρέφετε αυτά που γραφω. Και η δημοκρατία είναι ατελής αλλά είναι το καλύτερο σύστημα από όσα δοκιμάστηκαν (Τσώρτσιλ). Έκανα την παρομοίωση του καπιταλισμού με την δημοκρατία για να τονίσω ότι είναι το μόνο οικονομικό σύστημα που δουλεύει. Για όλους - οχι μόνο για τους πλούσιους. Όλα τα άλλα που δοκιμάστηκαν μοίραζαν φτώχια, μέχρι τελικής κατάρρευσης. Αν για να υπάρχει ενα ικανοποιητικό μέσο επίπεδο για τον μέσο άνθρωπο, χρειάζεται να υπάρχουν και μερικοί πιο πλούσιοι, μικρό το κακό. Αλλιώς θεμελιώνουμε μία κατάσταση φθόνου. Προκειμένου να μην έχουμε πλούσιους καλύτερα να πεινάμε όλοι.

      Διαγραφή
    6. @Viennezos. Ο κύριος Δήμου ωραιοποιεί τον καπιταλισμό διότι από αυτόν (καλο)έζησε. Με όλα τα προσκόμματα φυσικά. Κατά τον ίδιο τρόπο ο Ζαχαριάδης θα αναπολούσε τον Σταλινισμό διότι με αυτόν αναδείχτηκε και ο Πλάτωνας αναπολούσε (?) τον φιλόσοφο βασιλιά γιατί ήλπιζε να είναι ο ίδιος (ακούει όμως Διονύσιος και ακόμη τρέχει).

      *

      Είναι δύσκολο να βγεις από το καβούκι σου και να μπεις στο βίωμα του άλλου. Και δεν υπάρχει και λόγος εδώ που τα λέμε.

      Διαγραφή
    7. Κυριε Δημου στου "κουφου την πορτα" χτυπατε. Οι ΕΛληνες πρεπει πρωτα να ξεπερασουμε τα βαθια αιωνια συμπλεγματα κατωτεροτητας που εχουμε ως προς τα αλλα κρατη, τους συμπολιτες μας και εν τελη και ως προς τον αδερφο ή την κουνιαδα. Που πινουμε καφε και μας κανει επιδειξη τα πτυχια της κορης της καθως η ιδια ειναι αποφοιτη λυκειου και ντρεπεται για τον εαυτο της.

      Ισως σαν αφελης νεοτερος θα σας ελεγα οτι η εναλλακτικη υπαρχει εφοσον ομως ακμασουμε μεσω του καπιταλισμου-μορφωθουμε και οριμασουμε μεσα απο αυτον. Υστερα μπορουμε να κινηθουμε προς Σκανδιναβικα μοντελα και αιωνες αργοτερα προς τον καθαρο σοσιαλισμο. Πρωτα ομως μεσα απο τον καπιταλισμο. Οχι κατευθειαν οχι παραλειποντας το ενδιαμεσο "σκανδιναβικο" προτυπο.

      Διαγραφή
    8. Δεν καλο(έζησε) πάντα ο Δήμου με τον καπιταλισμό. Στα νιάτα του πέρασε άγρια πείνα - και τώρα στα γεράματα πάλι στριμώχνεται. Το γράφω - αν και το επιχείρημά σας είναι ad hominem και πολύ φθηνό - γιατί ούτε και σε αυτό έχετε δίκιο!

      Διαγραφή
    9. "Δεν καλο(έζησε) πάντα ο Δήμου με τον καπιταλισμό."

      Γιατί τους το χαλάτε κύριε Δήμου; Αυτό πιστεύουν, με αυτούς τους μύθους ζούν. Θέλουν να πιστεύουν πως είστε καλοζοησμένος γιατί ζήσατε στην Ελεύθερη Αγορά (στη Ελλάδα χαχαχαχα) άρα εις βάρος άλλων, θέλουν ίσως να πιστεύουν ότι το ίδιο συμβαίνει και με εμένα και με όποιον υπερασπίζεται αυτό το οικονομικό σύστημα. Το έχω ξαναπεί: Δεν αρέσει σε πολλούς οι αλήθεια, τα δεδομένα, τα επιχειρήματα, η αναλυτική σκέψη.

      Πολλοί προτιμούν να ζούν κλεισμένοι στους μύθους τους για πάντα. Δε βλέπετε τον Πρωθυπουργό μας;

      Είναι εγγενές χαρακτηριστικό πολλών συνανθρώπων μας οι οποίοι προτιμούν να πεθάνουν, παρά να σκεφτούν. Αυτό κάνουν άλλωστε. (B. Russel)

      Διαγραφή
    10. @ Nikos Dimou:

      Η παρομοίωση του καπιταλισμού με τη δημοκρατία είναι άστοχη: Η δημοκρατία είναι ένα σύστημα που σκοπός της είναι να εξασφαλίσει ορισμένες αξίες όπως δικαιοσύνη, ίσα δικαιώματα, ελευθερία κ.λπ. Το ότι δεν τα καταφέρνει πλήρως (το ότι είναι ατελής) δεν σημαίνει πως είναι ένα κακό σύστημα. (Σε αυτό το σημείο συμφωνώ μαζί σας.)

      Ο καπιταλισμός, όμως, είναι ένα σύστημα που μοναδικός του σκοπός είναι η παραγωγή πλούτου. Και αυτό ούτε καν για όλους, αλλά για τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής. Το να έχουν και άλλοι μια μικροσκοπική (!) μερίδα αυτού του πλούτου δεν είναι κατόρθωμα του ίδιου του καπιταλισμού αλλά το αποτέλεσμα κάποιων κρατικών / "αριστερών" (με την ευρύτερη έννοια του όρου) παρεμβάσεων!

      Η ιδέα της δημοκρατίας βασίζεται λοιπόν σε κάποιες "ηθικές" προθέσεις, ενώ ο καπιταλισμός έχει έναν καθαρά πρακτικό στόχο: την παραγωγή πλούτου, αδιαφορώντας για το αν (ή κατά πόσο) αυτός ο στόχος είναι ηθικός ή όχι.

      Οι ατέλειες της δημοκρατίες δεν συγκρίνονται δηλαδή με τις λεγόμενες "ατέλειες" (τι ευφημισμός!) του καπιταλισμού.

      Και όχι μόνο αυτό. Όπως φαίνεται, αγνοείτε πλήρως ένα άλλο, εξαιρετικά σημαντικό θέμα: Κατά πόσο ο καπιταλισμός είναι κίνδυνος για την ίδια τη δημοκρατία! Και είναι βέβαια, κατά τη γνώμη μου. Ή ακόμα χειρότερα: Ο καπιταλισμός σε πολλά επίπεδα έχει πια εξαφανίσει ή αχρηστέψει τη δημοκρατία. Καλό θα ήταν να δείχνατε και σε αυτό το θέμα τον ίδιο ζήλο με τον οποίο πλέκετε συνεχώς το εγκώμιο του καπιταλισμού.

      Διαγραφή
    11. Δεν είναι ad hominem διότι είστε αφενός δημόσιο πρόσωπο και αφετέρου έχετε δημοσιοποιήσει εκτενή κομμάτια της ζωής σας μέσα στα βιβλία σας.
      Δηλαδή εσείς δεν είστε οι εμπειρίες σας, οι προτιμήσεις σας, οι επιθυμίες σας, οι φόβοι σας, οι νίκες και οι ήττες σας; Αν όχι, τότε ποιος είστε; Γράφετε αντί κάποιου άλλου; Από τι διαμορφωθήκατε; Έχετε την προτίμηση του οικονομικού συστήματος γραμμένη στα γονίδιά σας; Δεν την αποκτήσατε μέσω ποινών και επιβραβεύσεων από την ζωή;

      Διαγραφή
    12. Ξεχνάτε βασικά πράγματα: α) ο ιδιοκτήτης του μέσου παραγωγής χρειάζεται εργαζόμενους - κι όχι μόνο εργάτες, αλλά και στελέχη. (π.χ. οι 12.000 εκατομμυριούχοι της Microsoft). β) Χρειάζεται και συνεταίρους (π. χ. οι 50.000 μέτοχοι της Φολκσβάγκεν). Και κυρίως χρειάζεται πελάτες που θα αγοράσουν τα προϊόντα του. Ο πλούτος έτσι διαχέεται. Βάλτε και το κράτος που γίνεται συνεταιρος του κατά 50%.

      Έτσι που τον παρουσιάζετε μοναχοφαγά θα κλείσει γρήγορα την επιχείρησή του.

      Διαγραφή
    13. "Έτσι που τον παρουσιάζετε μοναχοφαγά θα κλείσει γρήγορα την επιχείρησή του."

      Η Αξία ενός προϊόντος ορίζεται στο ράφι! Ο καταναλωτής επιλέγει το πόσο θα πληρώσει αυτό που αγοράζει δεδομένων των αναγκών που έχει, την αξία που δίνει στις ανάγκες του αλλά και τις αγοραστικής του δύναμης. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος στην Ελεύθερη Αγορά κάποιος να γίνει πλούσιος αν δεν παράξει προϊόντα που να αξίζουν στο υπόλοιπο σύνολο των συνανθρώπων του πολλαπλάσια αξία, αν δε μοιραστεί δηλαδή με το υπόλοιπο σύνολο το μεγαλύτερο μέρος του παραγώμενου πλούτου.

      Αυτή είναι η μόνη μέθοδος συμβατή με την ανθρώπινη φύση σύμφωνα με την οποία αυξάνεται ο παραγώμενος πλούτος, και αναβαθμίζεται το επίπεδο ζωής όλων μας.

      Σχετικά με την ηθική της Ελεύθερης Αγοράς, μεταξύ άλλων, πατήστε και εδώ:

      Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Άτλας Επαναστάτησε", της Ayn Rand


      Διαγραφή
    14. @cla
      Και πως εξηγείται τότε το φαινόμενο των αριστερών/αναρχικών βορείων προαστίων; Η βιογραφία ενός ανθρώπου δεν προδιαγράφει μονοσήμαντα το χαρακτήρα του. Στην ίδια εμπειρία που ο ένας λέει «ευχαριστώ», ο άλλος λέει «άι σιχτίρ!». Αυτός είναι και ο λόγος που για να βγάλει άκρη ο κόσμάκης καταφεύγει μέχρι και στα ζώδια..

      ΑτΑ

      Διαγραφή
    15. Σωστές οι σκέψεις του Cs. Πώς θα περάσουν στο ελληνικό κοινό; Απελπισία με πιάνει να σκέπτομαι πόσο ανίκανοι είμαστε εμείς στην επιστημονική διάχυση του Ορθολογισμού και πόσο φαύλη είναι η προπαγάνδα της ψευτοπατριωτισμού των Εθνολαϊκιστών και των Μπολσεβίκων της Ψωροκώσταινας.

      Διαγραφή
    16. Νικος Δήμου ειπε: Είναι άδικος και απάνθρωπος αλλά παραμένει το μόνο σύστημα που λειτουργεί και παράγει πλούτο...

      -

      Ναι αλλα μαζι παραγει και το τελος της ανθρωπινης και μη υπαρξης στον πλανητη γη. Τι θα γινει με την οικολογικη κριση; Εχουν κρουσει ολα τα καμπανακια του κινδυνου οδευομε προς εξαφανιση και εμεις και τα αλλα ζωα. Εκτος αν γινουν αλλαγες πολυ γρηγορα και οχι μονο στην δυση αλλα και στις αναπτυσσομενες χωρες.

      Διαγραφή
  31. Ο λόγος που ο Καπιταλισμός της Ελεύθερης Αγοράς "δουλεύει" δεν είναι γιατί τον προπαγανδίζουν οι πλούσιοι ή γιατί μας έχει γίνει πλύση εγκεφάλου για το πόσο ολέθριος είναι κάποιος άλλος τρόπος οργάνωσης της οικονομίας. Πέρα από τη Σοβιετική περίοδο υπήρξαν πάμπολες προσπάθειες σοσιαλιστικών παραδείσων που ήταν πολύ της μόδας στις ΗΠΑ το 19ο αιώνα μέχρι και την εποχή των Χίπιδων. Τίποτε από αυτά δεν ευδοκίμησε.

    Ο λόγος της επιτυχίας του ελεύθερου οικονομικού συστήματος είναι ακριβώς η ελευθερία του. Το μοναδικό χάρισμα που έχει να συνδέεται με την εσωτερική μας ανάγκη για ελευθερία και σεβασμό των πρωταρχικών ατομικών του δικαιωμάτων: Της Περιουσίας (το παρελθόν του ατόμου), της Ελευθερίας (το παρόν του ατόμου), της Ζωής (το μέλλον το ατόμου).

    Όποτε ο άνθρωπος αφέθηκε να επιλέξει ελεύθερα επέλεξε την Ελευθερία. Από τους μετανάστες της Κίνας προς στο Χονγκ-Κόνγκ, μέχρι τους Σύριους και Αφγανούς σήμερα προς την Ευρώπη και όχι προς την όμοδοξη Σαουδική Αραβία ή το Κατάρ, ο άνθρωπος πάντα επιλέγει τους χώρους με τη μέγιστη Ελευθερία.

    Το μόνο οικονομικό σύστημα που επιτρέπει στον άνθρωπο να γίνει εκατομμυριούχος και δισεκατομμυριούχος αρκεί να δημιουργήσει αξία υπερπολλαπλάσια από αυτή που καρπώνεται είναι η Ελεύθερη Οικονομία και το Ελεύθερο εμπόριο.

    Σχετικά με όλες τις κατηγορίες που διαβάζουμε εδώ και παντού σχετικά με τις αποτυχίες της Ελεύθερης Οικονομίας (π.χ. οι φούσκες της οικονομίας) αυτές οι αποτυχίες προκύπτουν μόνο μετά απο παρέμβαση στην οικονομική δραστηριότητα του Κράτους (με κεντρικές τράπεζες, πληθωρισμό, φορολογία, υπερέλεγχο με νόμους, γραφειοκρατία και διαφθορά). Όποιο πρόβλημα οικονομικής κρίσης και να μελετήσουμε θα βρούμε τον καταστρεπτικό ρόλο του Κράτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκεί που κυριαρχεί ο πόλεμος, η ζωή παίρνει αναβολή. Αυριανισμός, που λέμε.

      Διαγραφή
    2. Από τη μία πλευρά έχω τα "πρωταρχικά δικαιώματα του ατόμου"...που είναι η Περιουσία (=το παρελθόν μου;!), η Ελευθερία (το παρόν μου!;) και η Ζωή (=το μέλλον μου;!;!) και από την άλλη πλευρά έχουμε το ποίημα του Νίκου Καρούζου, που με ενημερώνει: ότι έχω πατρίδα τελικά και ότι ο γλάρος είναι προτιμότερη σβήστρα -και όχι ο δολοφόνος της "Ζ"ωής - και το ποίημα του είναι:


      ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

      ΑΠ’ ΤΟΝ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟ
      Ιερά προχωρούν εδώ οι ακράδαντοι έλληνες
      η Οδός των Τάφων οδηγεί στον Πειραιά
      κ’ είν’ αρχαία η θάλασσα πατρίδα
      στους καιρούς ανταύγεια μόνη.
      Τα όνειρα παίρνουν απ’ τον αιώνιο ρόχθο τη λαλιά
      και πετώντας ο αδέξιος γλάρος
      έχει σβήσει τα όρια
      παρελθόντος παρόντος και μέλλοντος.

      Διαγραφή
  32. Δεν ξέρω εάν συνεισφέρει κάτι στη συζήτηση, αλλά μια απάντηση στο ερώτημα μας θα μπορούσε να ήταν ένα άλλο ερώτημα:

    "Σε τι χρησιμεύουν οι πτωχοί -και σε ποιους;"
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Δεν πρέπει να είμαι οι (περαστικοί) φόβοι μου. Πρέπει να φεύγω προς το καλύτερο μυαλό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Socialism in the Classroom – And A Free Market Alternative.Σχετικό, απλουστευμένο, αλλα πολυ εύστοχο! Ας πούμε, "... You cannot legislate the poor into prosperity by legislating the wealthy out of prosperity". Ποιος διαφωνεί, να τον στείλουμε Αγγλία για δεξί χέρι του Μπαρούφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. You cannot bring the poor into prosperity by allowing the wealthy to freely credit them into a debt trap.

      Διαγραφή
  35. Ας μην ήταν ο Στάλιν που απάλλαξε την Ευρώπη από το Χίτλερ και θα βλέπαμε σήμερα τι συζητήσεις θα κάναμε για την υπεροχή του φασισμού και δε συμμαζεύεται.. Κι ας μην ήταν η κομμουνιστική απειλή που ανάγκασε τη Δύση να δώσει δικαιώματα και παροχές στον κοσμάκη και θα βλέπαμε – αυτό που αρχίζουμε να βλέπουμε ήδη..

    ΑτΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Στάλιν δεν απάλλαξε τον εαυτό του από τον μισανθρωπισμό. Ήταν ένας καλός αχθοφόρος των τραπεζιτών και φονευτής της ζωής. Αν ήταν ένας άνθρωπος ξυπνημένος ωραία μέσα στην φύση; Θα είχαμε τελειώσει με την εκμετάλλευση. Διότι, ο πλεούμενος στην δημοκρατία λαός της ΕΣΣΔ θα μας έδειχνε τον δρόμο και θα κατάγγελε τους φόνους όπου γης και θα έβγαζε προβολέα στη Σελήνη μας, για να μην σταματάμε να βλέπουμε, τους φόνους, καθαρά. Όμως εμείς στην πατρίδα μας, σήμερα και άνετα, μέσα στα σύνορα μας, μπορούμε να κάνουμε το απαραίτητο στην δική μας επιβίωση. Δεν γουστάρουν αυτό, οι Ευρωζωνίτες. Το παιχνίδι τους είναι χαμένο. Εδώ είναι Ελλάδα. Είμαστε εμείς.

      Διαγραφή
  36. Ο πλούτος δεν μου αρέσει. Μου αρέσει να δημιουργώ και να φτιάχνω ό,τι χρειάζομαι. Μου αρέσει επίσης όλοι να δημιουργούμε και να φτιάχνουμε ό,τι χρειαζόμαστε. Δεν θέλω να έχω τους πλούτους. Θέλω να είμαι αληθινός και χρήσιμος. Τι να τα κάνω τα χαρτονομίσματα; Μου είναι άχρηστα. Εγώ θέλω να ζήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ND eipe 'Από τους νικητές των πολύ μεγάλων λαχείων – λέει η στατιστική – ελάχιστοι έλυσαν το βιοτικό τους πρόβλημα. Το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό όσων ήταν πριν φτωχοί, ξανάπεσαν μετά στην φτώχια. Θέλει κι ο πλούτος την τέχνη του…''

    Μου θυμιζει αυτο μια ρηση συμμαθητριας οταν ειμασταν και οι δυο 12 χρονων. Αυτη φτωχοτερη απο εμενα και πολλες αλλες στο σχολειο. Μου ειπε ομως οτι η φτωχεια δεν ειναι το τι εχεις, αλλα η ποιοτητα ζωης. Τωρα για 12χρονη μαλλον προχωρημενη ηταν. Η' επειδη το σπιτι μου ηταν ανω κατω ενω εκεινης, φτωχοτερο, ηταν τελειο στην οργανωση.... Σε καθε περιπτωση ο πλουτος σιγουρα (ναι το προσυπογραφω) μπορει να δημιουργηθει απο το μηδεν, οταν καποιος ή καποια εχουν το συνδυασμο αθεοφοβιας, μυαλου κοφτερου και ευεξελιξιας. Σκεφτομαι τη Μαντοννα για παραδειγμα. Την Οπρα. Ακομη και ο Μπηλ Γκεητς μαλλον ως μεσος ξεκινησε (δηλαδη φτωχος σε συγκριση με το ποιος ειναι τωρα). Αυτα ομως ισχυουν για το αμερικανικο συστημα,εκει δινονται ευκαιρειες για οποιον εχει μυαλο και θρασος. Στην ευρωπη θα ελεγα οτι ο πλουτος μαλλον δεν ειναι και τοσο αυτοδημιουργητος, οι περισσοτεροι πολιτικοι και μεγαλοεπιχειρηματιες εχουν πατησει σε προηγουμενες γενεες των οικογενειων τους (και εκτος Ελλαδας). Στην Σκανδιναυια οι πλουσιοι εχουν αλυχτησει (δεν ξερω αν το γραψα σωστα) με τα ποσοστα που τους 'κλεβει' το κρατος και ενας απο αυτους εσβησε την νορβηγικη του υπηκοοτητα για να γινει Κυπριος (ενας Νορβηγος εφοπλιστης). Βλεπετε στην Κυπρο το αντιθετο μαλλον συμβαινει, ο πλουτος των πλουσιων αυξανει εις βαρος των φτωχων (για παραδειγμα, διεθνεις αλυσιδες μαγαζιων κλεινουν παλια μικρα οικογενειακα μαγαζια...), αλλα ας μην πλατιασω κι αλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ μας λένε ότι με πόλεμο αντιμετωπίζεται ο υποπληθωρισμός. Το ξέρουμε αυτό, Γουέδα, δεν είναι έτσι; Ο πόλεμος είναι μέθοδος διοργάνωσης της οικονομίας. Διότι εκείνοι που κάνουν πόλεμο (χημικό (αμερικάνικα φαστ φουντ, εισβολές, ανθρωπιστικές επεμβάσεις), συμβατικό, τα τηλεοπτικά τσιγάρα της κανέλλας, και λοιπούς), τι κάνουν; Ρυθμίζουν οι ανεξέλεγκτοι την οικονομία ανάλογα με τις ορέξεις τους. Ένας άνθρωπος μπορεί να μαντέψει τι κάνει ο πόλεμος και χωρίς να ξέρει τον "υποπληθωρισμό" - σωστά; Όσοι ζούμε αυτή τη στιγμή στη Γη δεν είμαστε χαζοί...

      Διαγραφή
    2. Σκέπτομαι. Και σκέπτομαι επειδή ζω. Τα κύτταρα μας συλλαμβάνουν με πολλούς τρόπους την αλήθεια της φύσης. Με όλους τους φυσικώς δυνατούς τρόπους των αισθήσεων. Όπως αυτομάτως τίθενται σε λειτουργία οι αισθήσεις μας και αρχίζει η επικοινωνία μας με τον φυσικό κόσμο. Αν δεν παραδεχτώ την πραγματικότητα του φυσικού κόσμου, θα αρχίσω να τον φοβάμαι τον φυσικό κόσμο. Ο διανοούμενος Τσόμσκυ δεν διαβάζεται από τα κύτταρα μου. Μοιάζει με επίσκεψη διαρροίας μπροστά από ράφι βιβλιοπωλείου με βιβλία. Σε όλα του, τα κυτταροεμπορεύσιμα, είναι χαζός, ως προς τα κύτταρα μου. Τα κύτταρα μου είναι έξυπνα.

      Διαγραφή
  38. Ο καπιταλισμός αν ήταν έκφραση της σύνταξης της ύλης θα είχαμε τον αμερικάνικο καπιταλισμό ήδη από τον μεσαίωνα και προ. Θα σκάβαμε στην Τίρυνθα για να βρούμε το ipod του Φραγκισκανού μοναχού και θα βλέπαμε στα σύννεφα ιερές διαρροές των αγιογραφιών -ή περίπου- της Ηγουμένης Ευγενίας και των αγίων Ραφαήλ, Νικολάου, Ειρήνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Κλασικό κείμενο προπαγάνδας. Απόδειξη: αναφέρεται στον πλούτο - δεν μου εξηγεί τι είναι ο πλούτος - με εμπλέκει σε δυσφορία - νιώθω άσχημα - με ελέγχει. Θα έπρεπε να ξέρω τι είναι ο πλούτος; Αν ήξερε ότι πρέπει να με προστατέψει, τότε, μόνο τότε, θα μου εξηγούσε. Εγώ ξέρω σαν δεδομένο της ζωής: προπαγάνδα της εκμετάλλευσης = όταν αναγκάζομαι να νιώσω άσχημα. Το ότι εγώ μπορώ να απλοποιήσω, να μην αξιολογήσω σαν δικά μου εκείνα που δεν είναι, σημαίνει ότι εγώ μπορώ να ζήσω. Είμαι, από τη ζωή, εξουσιοδοτημένος να ζήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Τι απάντηση ζητάει κάποιος που με θέτει το ερώτημα "σε τι χρησιμεύουν οι πλούσιοι". Τι πιστεύω πως είναι αληθινά χρήσιμο στη ζωή; Τι πιστεύω πως είναι αληθινά χρήσιμο για την επιβίωση του είδους μας; Τι πιστεύω για το ερώτημα; Τι πιστεύω για τον ορισμένο τρόπο που μπορεί κάποιος να έχει βρει για να μου θέτει ερωτήματα που εξουδετερώνουν τις δυνάμεις μου και αποκαλύπτουν το πόσο μικρά βήματα έχω κάνει με το μυαλουδάκι μου; Αν μπορώ από στιγμή σε στιγμή να αμυνθώ; Να μου φανερώνει πόσο έξυπνος και οπλισμένος είναι ο εχθρός μου και πόσο αδύναμος εγώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. "Επειδή πρόκειται για μικρά πτηνά που ζουν κοντά στα σπίτια, σε πολλούς πολιτισμούς συνδέονται άμεσα με τις γυναικείες εργασίες, σε αντίθεση με τα κοπάδια βοοειδών ή κατσικιών. Ο γυναίκες που πουλάνε κοτόπουλα τείνουν να επενδύουν τα κέρδη τους στις οικογένειές τους", υπογράμμισε επίσης ο Γκέιτς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.