Μετά και την
τελευταία απόφαση του ΚΑΣ, να κηρύξει αρχαιολογικό χώρο τον μισό Πειραιά, έχω
να προτείνω τα εξής:
Να ανακηρυχθεί
όλη η Ελλάδα αρχαιολογικός χώρος.
Να σταματήσει
κάθε προσπάθεια ανάπτυξης (βιομηχανίες, εργαστήρια, βιοτεχνίες, εμπόριο, κλπ.)
εκτός από τον τουρισμό αλλά σε καθορισμένα από το ΚΑΣ μέρη.
Να μεταβληθεί όλη
η Ελλάδα σε ένα τεράστιο αρχαιολογικό πάρκο. Να έρχονται οι τουρίστες από όλο
τον κόσμο και να θαυμάζουν ανασκαφές και ερείπια.
Να αναλάβει το
ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) την διακυβέρνηση της χώρας. Έτσι κι
αλλιώς αυτό κάνει κουμάντο εδώ.
Αντιγράφω από το
ρεπορτάζ:
«Από τα συνολικά
19 έργα τα οποία έχουν χαρακτηρισθεί στρατηγικές επενδύσεις και εντάχθηκαν στο
καθεστώς fast track, μόνο σε δύο έχουν
ξεκινήσει εργασίες».
Αυτό θα πει Fast track. Ούτε ο Χάμιλτον, ο πρωταθλητής της
Φόρμουλα 1, δεν κινείται με τέτοιες ταχύτητες.
Και σκεφθείτε:
αυτές οι επενδύσεις έχουν εγκριθεί – έχουν περάσει από την πιο δύσκολη φάση
υποβολής σχεδίων, προτάσεων, προϋπολογισμών. Και σε δύο μόνο έχουν ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ
εργασίες.
Για το πότε θα ολοκληρωθούν και θα λειτουργήσουν, μόνον ο Δίας το
ξέρει.
Είμαι σίγουρος
πως πολλοί, διαβάζοντας τον τίτλο, θα ενοχληθούν και θα μουρμουρίσουν: «Τι; Θα
ξεπουλήσουμε την ιστορία μας και τους ένδοξους προγόνους μας για ζεστό χρήμα;»
Μα το κάνουμε ήδη
– με τον χειρότερο τρόπο. Έτσι κι αλλιώς το μόνο εισόδημα που μπαίνει στην
χώρα, είναι από τον τουρισμό.
Προτείνω να το επεκτείνουμε και να το
εκμεταλλευθούμε καλύτερα.
Δεν προτείνω
βέβαια μία αρχαία Disneyland, με
τους Έλληνες να φοράνε χλαμύδες, και να γίνονται συνεχώς επαναλαμβανόμενοι αθλητικοί,
ρητορικοί και δραματικοί αγώνες στην χώρα που ανακάλυψε τον αθλητισμό, την
ρητορική και την τραγωδία. Να μπορούν να συμμετέχουν και οι επισκέπτες μας!
Γιατί διακόσια
χρόνια τώρα, άλλο κεφάλαιο δεν αποκτήσαμε εκτός από το παρελθόν μας. Αυτό
εκμεταλλευόμαστε, αυτό πουλάμε.
Περηφανευόμαστε για τους αρχαίους μας προγόνους
(ανάθεμα κι αν τους ξέρουμε κι μας συνδέει άλλο τίποτα με αυτούς, εκτός από τη
γλώσσα).
Να μας αναλάβει λοιπόν όλους το ΚΑΣ, να τελειώνουμε.
Και για να
σοβαρευτούμε:
Από το ΚΑΣ εγώ
περιμένω μόνον ένα πράγμα. Να βρει τρόπους ώστε η αρχαία μας κληρονομιά να συντηρηθεί
και να αξιοποιηθεί χωρίς να ανακόπτει την ανάπτυξη και την ευημερία της χώρας.
Να – πώς το έχουν
κάνει οι γείτονές μας οι Ιταλοί; Με γούστο, με φινέτσα, έχουν εντάξει όλη τους
την - πιο μακρόχρονη από την δική μας – ιστορία, μέσα στην σημερινή τους
πραγματικότητα.
Χωρίς
«απαγορεύομεν και διατάσσομεν», ας επιστρατεύσουν την φαντασία και την δημιουργικότητά
τους, ας συνεργαστούν με αρχιτέκτονες, γλύπτες, εικαστικούς, έτσι που και την
αρχαία κληρονομιά να προβάλλουμε και την ανάπτυξη της χώρας να μην εμποδίζουμε.
Οι απαγορεύσεις
είναι ένα βάρβαρο και στείρο μέσο. Είναι βέβαια και το πιο εύκολο. «Πονάει
κεφάλι – κόψει κεφάλι!» Εδώ σας θέλω, σοφοί μου αρχαιολόγοι, δανειστείτε λίγη
έστω ευρηματικότητα και ευφυΐα από αυτούς που υπερασπίζεστε και βρείτε λύσεις!
Διότι αν δεν
γίνει αυτό, η επόμενη πρότασή μου θα ήταν η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣ. Έχει
αποδειχθεί βλαβερό, ατελέσφορο και επιζήμιο για το σύνολο. Απαγόρευση λοιπόν
(να δείτε την γλύκα) και αντικατάστασή του με ένα όργανο πιο ευέλικτο, πιο
δημιουργικό, πιο παραγωγικό, που να έχει
σαν σκοπό όχι απλώς την προστασία της αρχαίας κληρονομιάς, αλλά την αξιοποίησή
της.
«Βουλιάζει όποιος
σηκώνει τις μεγάλες πέτρες…» έγραφε πριν ογδόντα χρόνια ο Σεφέρης. Τις μεγάλες
πέτρες της αρχαιότητας τις κουβαλάμε όλοι στις πλάτες μας διακόσια χρόνια.
Έχουμε
γίνει παρελθοντολάγνοι και οπισθοδρομικοί. Καιρός είναι να ελαφρώσει αυτό το
βάρος. Κουβαλάμε υπέρμετρη γνώση, σκέψη και τέχνη τις οποίες αγνοούμε (ωραίες
οι εκδόσεις του Αριστοτέλη που μοιράζει το Βήμα – πόσοι τις διαβάζουν;)
Να μην
κουβαλάμε όμως και κάθε δείγμα αρχαίας παρουσίας, κάθε πέτρα σαν εμπόδιο!
ΕΚΑΣ το ΚΑΣ!
