Κυριακή, Ιανουαρίου 21, 2018

Τα δέκα θανάσιμα σφάλματα.


Ένας ξένος ανταποκριτής μου ζήτησε να του καταγράψω τα βασικά αίτια της Ελληνικής κρίσης. Του απάντησα ότι και οι πλέον ειδικοί ερίζουν περί αυτών, αλλά αν θέλει την γνώμη ενός απλού πολίτη, μπορώ να του την γράψω σε ένα κομμάτι χαρτί. Το έκανα και μετά σκέφθηκα πως θα ήταν ενδιαφέρον να το ανεβάσω και στο μπλογκ μου, σαν αφορμή για συζήτηση και (αναπόφευκτους) καυγάδες.

Πιστεύω πως οι πολιτικοί μας φέρουν την κύρια ευθύνη – και ιδιαίτερα οι πρωθυπουργοί (πρωθυπουργοκεντρικόν σύστημα, γαρ). Οι πέντε τελευταίοι πρωθυπουργοί της χώρας συμμερίζονται τις ευθύνες για την Κρίση με αύξουσα κλίμακα – ο τελευταίος ήταν ο χειρότερος όλων. 


Περιέργως, ο μόνος πολιτικός που έκανε κάτι θετικό και χρήσιμο, ήταν ο ελάχιστα δημοφιλής αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, στον οποίο χρωστάμε μία σημαντική απομείωση του χρέους. Για την επιτυχία του αυτή, βρέθηκε σχεδόν εκτός ενεργού πολιτικής.

Τα δέκα θανάσιμα σφάλματα:

1.   Η εμμονή Σημίτη να μας βάλει στην Ευρωζώνη. Η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη για το ευρώ – δεν ήταν σε θέση να το διαχειριστεί. Το αξιοποίησε μόνο σαν πηγή φτηνού δανεισμού που οδήγησε στο 2.

2.   Η διόγκωση των δημοσίων εξόδων και ο υπερδανεισμός επί Κώστα Καραμανλή. Εκεί έγινε η μεγαλύτερη ζημιά.

3.  Η αδυναμία του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 να καταλάβει αμέσως την οικονομική κατάσταση της χώρας. Αμέριμνος μοίραζε χρήματα αντί να αντιδράσει αστραπιαία.

4.    Ο «ανένδοτος αγώνας» του Σαμαρά («Ζάππεια», κλπ.) εναντίον του Μνημονίου που ξεκίνησε το αντι-μνημονιακό μύθευμα και την άποψη πως τα Μνημόνια είναι αιτία και όχι σύμπτωμα της Κρίσης.

5.      Η αφέλεια των δανειστών να επιβάλλουν με εντολές τις μεταρρυθμίσεις, χωρίς πρώτα να πείσουν για την χρησιμότητα και την αναγκαιότητά τους και χωρίς να επιβλέψουν την εφαρμογή τους.

6.      Η εγκληματική λιποταξία του Φώτη Κουβέλη από την προεδρική εκλογή.

7.      Ο άκρατος λαϊκισμός και η ασύδοτη ψευδολογία των υποσχέσεων Τσίπρα.

8.      Το τραγικό εξάμηνο των ακροβασιών Βαρουφάκη, που μας στοίχισε 80 δις.

9.      Το ακόμα πιο τραγικό ακατανόητο δημοψήφισμα και η επακολουθήσασα (σωτήρια;) κωλοτούμπα.

10.  Τα capital controls, που ένας Θεός ξέρει πόσο ακόμα θα παραταθούν.

Πάνω από όλα όμως φταίει: Η ευπιστία, συναισθηματική φόρτιση, ανωριμότητα και έλλειψη κριτικής σκέψης του Ελληνικού λαού, που έφτασε στο σημείο να εμπιστευθεί και να ψηφίσει ανίδεους, ανίκανους και ανώριμους πολιτικούς οι οποίοι διέπραξαν όλα τα παραπάνω σφάλματα. Εξαιρώ τον Σημίτη: ήταν καλός πρωθυπουργός – αλλά με το ευρώ άνοιξε την πόρτα της κόλασης για τον επόμενο.

Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να συνταχθώ με την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας (μέχρι και 80%!) των Ελλήνων, ότι η κρίση είναι αποτέλεσμα συνέργειας και συνωμοσίας των εχθρών της Ελλάδας, που την φθονούν για την ένδοξη ιστορία της και επιβουλεύονται τα αμύθητα πλούτη του ελληνικού εδάφους και υπεδάφους. Αλίμονο! Είναι γνωστό πως οι Έλληνες συνηθίζουν να μεταθέτουν σε τρίτους τις ευθύνες, για ό,τι δυσάρεστο τους συμβαίνει.

Όσο για «τα αμύθητα πλούτη του ελληνικού εδάφους και υπεδάφους» είναι ένας από τους πολλούς Ελληνικούς μύθους. Μακάρι να αποδειχθεί κάποτε σωστός!

(Το doncat ανανεώνεται κάθε Κυριακή και δημοσιεύεται παράλληλα στην εφημερίδα "Το Βήμα").