Δευτέρα, Οκτωβρίου 24, 2016

Υπό Κατοχήν;



Μου γράφει ένας αναγνώστης – μήνυμα πριν ένα τέταρτο:

«Είμαστε υπό Κατοχή. Παραβιάζεται το Σύνταγμα και τα ατομικά μας δικαιώματα. Δεν θα γράψετε κάτι για όλα αυτά;»

Αγαπητέ φίλε,

Ήδη γράφω για «όλα αυτά» εδώ και πολύν καιρό. Κι εκτός από μένα γράφουν και εκατοντάδες άλλοι, κάθε μέρα. Τόσοι που δεν ξεχωρίζεις πια τι λένε.

Και πολλοί γράφουν σε μένα – όπως κι εσείς – και λένε: «γράψε κάτι».

Ας ξαναγράψω λοιπόν.

Λέτε: «Είμαστε υπό κατοχή».

Διαφωνώ. Επειδή (τόσο γέρος είμαι) έζησα την Κατοχή. Και ξέρω τι σημαίνει. Όπως γνώρισα και την Χούντα (για όσους λένε πως μας κυβερνάει μία Χούντα). Δεν ισχύει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. 

Υπερβολές.

Μας κυβερνάει μία κακή, ανερμάτιστη και αυταρχική κυβέρνηση. 

Κι αυτό μόνο του είναι αρκετά αρνητικό, ώστε να μην χρειάζονται άλλες υπερβολές.

Λέτε: «Παραβιάζονται ατομικά δικαιώματα».

Εδώ, δυστυχώς, έχετε δίκιο. Παραβιάζονται, θα έλεγα, κατάφωρα. Πανηγυρικά. 

Και αυτό είναι ολέθριο. Ευτυχώς το έχουν καταλάβει τώρα και αυτοί που τα παραβιάζουν – ήδη νιώθουν και τις συνέπειες. Ας ελπίσουμε πως θα τους γίνει μάθημα.

Φαίνεται πως υπάρχουν ακόμα δικαστές στην Ελλάδα.

Τι μπορώ τώρα να κάνω εγώ με το ιδιωτικό προσωπικό μου μπλογκ; Μα αυτό που κάνω χρόνια τώρα: κριτική. Αν διαβάσετε περασμένα κείμενα, θα δείτε πόσο συστηματική και επίμονη είναι.

Όποτε δοκίμασα να αφήσω τον λόγο και να κατέβω στην πράξη, στον στίβο της πολιτικής, ποδοπατήθηκα. Τώρα, έτσι κι αλλιώς, είναι αργά. Με πήραν τα χρόνια.

Ας ελπίσουμε πως οι άνθρωποι που μας κυβερνούν θα καταλάβουν σε πόσο λάθος κατεύθυνση κινούνται. Κι αν δεν το καταλάβουν, ή δεν μπορούν να την αλλάξουν, ας ελπίσουμε πως θα φύγουν, γρήγορα, ειρηνικά και αναίμακτα.

92 σχόλια:

  1. Αγαπητέ κ. Δήμου. Γράψατε πριν από πολλά χρόνια (την 28/10/1989!) το αριστουργηματικό κείμενο "Τα σκυλιά της Παλλήνης", το οποίο δυστυχώς παραμένει επίκαιρο μέχρι σήμερα.

    Θα έλεγα οτι από μόνο του το κείμενο αρκεί να καυτηριάσει την ρίζα όλων των δεινών της χώρας.

    Σας ευχαριστώ (από τα βάθη της καρδιάς μου) που θα έλεγε και κάποιος "newsmaker" της εποχής εκείνης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Τα σκυλιά της Παλλήνης" είναι ΕΔΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπο κατοχήν
    Υπερβολές. Ακόμα και αν ήθελε το τυχάρπαστο αυτό τσούρμο να την πραγματοποιήσει δεν θα μπορούσε. Μάλον με τρομαγμένα παιδάκια μοιάζουν, απ΄ αυτά που τρόμαξαν από την πραγματοποίηση των επιθυμιών τους. Ένα ποιηματάκι του τυφλού ποιητή για να ελαφρόσουμε την ατμόσφαιρα:

    Είμαι
    Είμαι αυτός που ξέρει πως άδικα παλεύει
    σαν κι εκείνον που κοιτάζει μάταια
    μέσα στον σιωπηλό, κρυστάλλινο καθρέφτη
    κι ακολουθεί την αντανάκλαση ή το σώμα (το ίδιο κάνει) του όμοιού του. Είμαι, σιωπηλοί μου φίλοι,
    αυτός που ξέρει πως άλλη τιμωρία από τη λησμονιά δεν υπάρχει
    ούτε κι άλλη συγγνώμη.
    Κάποιος θεός έδωσε στο ανθρώπινο μίσος
    τούτη την παράξενη δικλείδα.
    Είμαι κείνος που, μ’ όλες τις φοβερές παραπλανήσεις του,
    ποτέ δεν μπόρεσε ν’αποκρυπτογραφήσει τον απλό και μαζί πολλαπλό,
    αδιάβατο λαβύρινθο του χρόνου,
    που ανήκει ταυτόχρονα σε έναν και σ’ όλους.
    Είμαι κάποιος που δεν είναι κανένας,
    εκείνος που στον πόλεμο δεν έπιασε σπαθί.
    Είμαι αντίλαλος, λήθη, τίποτα. [Πηγή: www.doctv.gr]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τέσσερις φορες υπερψηφίστικε ο ΣυΡιζΑ απο το 2014.

    Τέσσερις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η χωρα περναει τετοιες περιοδους συνεχεια, απλα καθε φορα βιδωνεται ακομα πιο χαμηλα και νομιζω οτι σε καθε τετοια στροφη χανει πολυ αξιολογους ανθρωπους που τα παρατανε και φευγουν.
    Αξιζει να θυμηθει κανεις τι γινοταν με την διαμαχη Χατζιδακι/Αυριανης
    https://sarantakos.wordpress.com/2014/06/16/hatzidakis/ και ποσα απο ολα αυτα εμφανιζονται ξανα σημερα με λιγο διαφορετικη μορφη. Μνημειο ανοησιας ειναι οι περισσοτερες δηλωσεις πολιτικων της εποχης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μας κυβερνάει μία κακή, ανερμάτιστη και αυταρχική κυβέρνηση ίσως επειδή εμείς ελεύθερα ζούμε τη ζωή μας στην πατρίδα μας. Ταυτότητες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπήρχε ποτέ καλή κυβέρνηση?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπο κατοχήν στην Ελλάδα βρίσκεται η ΛΟΓΙΚΗ. [ Όχι τώρα. Από πάντα].
    Ο ΣΥΡΙΖΑ [και το κακό του συναπαντημα [αποσκιρτησαντες και ΑΝΕΛ] με την ΑΠΟΛΥΤΩΣ ...νευρωσική διάρρηξη των ορίων μεταξύ επιθυμίας και πραγματικότητας, πρόβαλλοντας μονάχα συνθήματα και ξόρκια, κατάφερε να αποδυναμωσει κάθε ευκαιρία να την απελευθερώσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σαφώς και είμαστε υπό κατοχή. Αλλά όχι υπό την απάνθρωπη γερμανική-βουλγαρική-ιταλική κατοχή που βίωσαν οι γονείς μας. Οι δυνάστες μας σήμερα(και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου) είναι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν το ατομικό τους συμφέρον εις βάρος του συλλογικού. Έπρεπε να ξεσπάσει η κρίση και να σκληρύνει η στάση των ευρωπαίων εταίρων μας, για να καταλάβω ότι παραβιάζονται συνταγματικά μου δικαιώματα; Καθηγητές σε γυμνάσια και λύκεια μοιράζουν κάρτες μέσα στις αίθουσες, για να αποσπάσουν ιδιαίτερα μαθήματα. Παιδίατροι αποκρύπτουν από τους πελάτες τους ότι έχουν διοριστεί, εξετάζουν τα παιδάκια στο παράνομο ιδιωτικό τους ιατρείο, αμείβονται χωρίς απόδειξη και παραδίδουν την επομένη μία συνταγή στον γονιό που φαίνεται πως έχει εκτελεστεί μέσω Ι.Κ.Α.. Δικηγόροι και δικαστές αρνησιδικούν εμμέσως. Οι ώρες κοινής ησυχίας δεν τηρούνται παρά από ελάχιστους συμπολίτες μας. Η επιβίωσή μας εξαρτάται από το μέγεθος του βαλαντίου εκάστου ημών και όχι από την αξία μιας ανθρώπινης ψυχής. Κρεοπώλες μοσχοπουλάνε το μοσχαρίσιο κρέας σαν ντόπιο, ενώ είναι γνωστό σε όλους ότι εισάγουμε 70% του βόειου κρέατος. Είμαστε, εδώ και δεκαετίες, υπό την κατοχή κάθε τυχάρπαστου Έλληνα. Θα ρίξουμε πάλι το βάρος στον Σόιμπλε και στην Πρώτη Φορά Αριστερά; Ας αναλογιστούμε πόσες φορές συμπεριφερθήκαμε κι εμείς (στην οικογένεια, στη δουλειά, στην καθημερινότητά μας) σαν δικτατορίσκοι. Είναι πολλές οι κατοχές που βιώνουμε εδώ και χρόνια. Ίσως τώρα, με την πλέον ανεκδιήγητη κυβέρνηση των μεταπολιτευτικών ετών, καταφέρουμε να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να δούμε την αλήθεια - αντί να κατεβούμε στο Σύνταγμα και να κραδαίνουμε αφίσες με τη Μέρκελ σαν άλλο Χίτλερ. Η κατοχή δεν είναι κάτι που έρχεται εξ ουρανού εν μία νυκτί. Αν έχεις προετοιμάσει το έδαφος για αυτήν, μετά μην παραπονιέσαι επειδή ρίζωσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποια είναι η πρόταση, κύριε Τζιούτζιε; Να τηρώ τις ώρες κοινής ησυχίας και να εννοώ την υγεία μου σαν προσαρμογή μου στο ξένο νόμισμα;

      Διαγραφή
    2. Ο σεβασμός των δικαιωμάτων του διπλανού μας και η υπεράσπιση των δικών μας με κόσμιο τρόπο είναι μια καλή αρχή. Αρκεί να μην ξεχνάμε και τις υποχρεώσεις μας.

      Διαγραφή
    3. Όμως, Λάζαρε, ακούεται ότι τρίτο μνημόνιο της Ευρώπης κατάλυσε το ελληνικό κράτος και πάει χάθηκε η νομική προσωπικότητα του ελληνικού λαού σε διεθνές επίπεδο και η εδαφική επικράτεια και η μονιμότητα του πληθυσμού (Εσθονίες) και η εκλογή της κυβέρνησης από τον πληθυσμό και ελεύθερες διεθνείς σχέσεις χάθηκαν. Το πρώτο μνημόνιο απεμπόλησε άνευ όρων και αμετάκλητα την ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας (για να μπορούνε να βάλουνε σε διαδικασία εκκαθάρισης και εκποίησης τη χώρα). Το δεύτερο μνημόνιο επεκτάθηκε στην εγκατάλειψη της εθνικής κυριαρχίας, στο σύνολο της, με τα ΤΑΙΠΕΔ και να γίνει συστηματικά η εκποίηση. Είναι υποχρέωση μας εμάς η εκποίηση;

      Διαγραφή
  10. "Τώρα, έτσι κι αλλιώς, είναι αργά. Με πήραν τα χρόνια."

    - Για πρόεδρος όχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο πρώτος σχολιαστής αυτού του άρθρου λέει κάτι στον κύριο Δήμου που δεν λέμε αρκετά και που σίγουρα θα έπρεπε να λέμε συχνότερα, ειδικά εμείς οι σαραντοπενηντάρηδες που (δια)μορφωθήκαμε από τα γραπτά του (όλα): Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Κύριος Δήμου μας έμαθε να απαιτούμε περισσότερα από τους άλλους - άρα και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  12. Eγώ τους παραδέχομαι, τρόπος του λέγειν, τους ευρωπαϊστές, φιλελεύθερους, νεοφιλελεύθερους, πες τους όπως θέλεις, μας φλόμωσαν με Ευρωπαϊκό αέρα-χωρίς ουσία όμως- και ξεπουλάν την χώρα στους Ρωσοκινέζους, οι οποίοι βέβαια είναι οι μεγάλοι σύμμαχοι των Γερμανών. Το μεγάλο κόλπο κατά των Αμερικανών. Κατοχή; Όχι ρε συ, αφού πληρώνεις φόρους και δεν ακούγονται μπότες και πολυβόλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όταν η Ελλάδα δεν εκδίδει το δικό της νόμισμα... μ' αγοράζει ένα ανεύθυνο χωρίς αντίκρισμα χρεόγραφο για να το χρησιμοποιεί...και τοκάρεται...τότε βέβαια η Ελλάδα υπόκυψε κάτω από την οικονομική κατοχή. Ύστερα ανοίγει το φύλλωμα του παραθύρου της...βγάζει φιλελεύθερη λαλιά και υποδουλώνεται και κατέχεται δικαστηριακώς και πολιτικώς και συνταγματικώς και δημοσιοεπενδυσιακώς και δημοσιονομικώς. Αλλά...γιατί...όταν ο Έλλην διεφθείρεται και χαζεύει...οι Τζούτζιοι και οι Νώντες...ίσον τα ζητήματα φωτός... θα ζήσουν τους μύθους της χαράς τους, εμείς θα πεθάνουμε...θα μιλάει ωσάν κρόταλον για να κρύψει το που σκέπτεται άμεση δράση της σκέψης το αλάφρωγμα ωσάν μαϊντανική γλάστρα. Η φρίκη των καθοδηγητών της πρωινής προσευχής στα εργοστάσια, στις πόλεις, στα χωριά και στους στρατώνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αηδόνια το φθινόπωρο; Κοτζαμάν φύλλο σου έβαλα!

      Διαγραφή
    2. Κοιτα,
      αφηνω την άψογη και ομιλούσα φωτογραφία ασχολίαστη... μη με πει κόλακα ο πρόθυμος.

      Το τραγούδι πάντως αφορά τον παραπάνω που ..."μολύνθηκε κρύωσε και ...λάλησε"! [Πολύς ντανταϊσμός πλάκωσε... Έχει όμως και την ζηλευτή τεχνικη της η μπουρδολογία /πρέπει να το παραδεχτώ].

      Διαγραφή
    3. @ΚρυΠραΔρυ: Ο γιατρός που με κουράρει μου συνιστά να αποφεύγω διαδικτυακούς σχολιασμούς,όταν βρίσκομαι υπό την επήρεια εξαρτησιογόνων και παραισθησιογόνων ουσιών. Δοκιμάστε το κι εσείς. Μπορεί να σας κάνει καλό!

      Διαγραφή
  14. Εγώ τώρα που ζω δεν κάνω σαν αυτά:
    (Χιλιετίες οι Έλληνες, μυθομανείς και μυθοεξαρτώμενοι. Η εθνική μας πρέζα!).
    Διότι ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα να μιμηθώ εποχικώς κομματιζόμενους ή τους επιτυχημένους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γιατί τη λέτε αυταρχική ΝΔ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μόνον ο νόμος Παππά και η υπεράσπισή του είναι δείγμα σαφές.

      Διαγραφή
  16. "Κι αν δεν το καταλάβουν, ή δεν μπορούν να την αλλάξουν, ας ελπίσουμε πως θα φύγουν, γρήγορα, ειρηνικά και αναίμακτα."
    Και μετά ? Τι μπορούμε να περιμένουμε στην ΜΕΤΑ ΣΥΡΙΖΑ εποχή ? Υπάρχει κάτι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλλίτερο ? Οσοι έρθουν μετά τον Τσίπρα στην εξουσία δεν θα έχουν παραλάβει, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ, Καμμένη γη ? Δεν θα υιοθετήσουν αμέσως όσα ΒΟΛΙΚΑ για τους ίδιους και την φάρα τους μέτρα?
    Θα είναι πιο επαγγελματίες και πιο σοβαροί , αυτό ΝΑΙ.
    Θα είναι και πιο αρεστόι στους ξένους .
    ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ?
    Φοβάμαι πως η ΚΑΤΟΧΗ θα είναι μόνιμη !

    Κάποιος ξένος φίλος είχε πει κάποτε πως η Ελλάδα θα σωθεί μόνον αν την βουτήξει κάποιος ...στην θάλασσα και την ξεπλύνει από τους κατοίκους της .

    Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τελευταίο το έγραψε ο Καζαντζάκης (στην αρχή του "Ζορμπά").

      Διαγραφή
    2. Δεν το θυμομουν από τον Ζορμπά, αντίθετα η φράση αυτή από τα χείλη Ισραηλινού διανοούμενου φίλου μού εχει μείνει αξέχαστη. Προφανώς την είχε διαβάσει στο βιβλίο του Καζαντζάκη.

      Ν.

      Διαγραφή
  17. Δεν έχουμε κατοχή. Τι κατοχή έχουμε; Είμαστε στην ΕΕ και έχουμε ισχυρό νόμισμα. Ο αμόρφωτος δήθεν Τσίπρας αποδείχθηκεν ακραιφνής ευρωπαϊστής και οραματιστής της Ευρωπαϊκής Ελλάδος. Απολύτως ελεύθεροι είμαστε αν θέλουμε να ωθήσουμε την παραγωγή και τις εξαγωγές μας στα ύψη. Δεν υπάρχει κατοχή στην Ευρώπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Με ηγέτη τον Κυριάκο ο οποίος θα τους περάσει όλους εξεταστική επιτροπή και θα τιμωρήσει τους εθνικούς προδότες που διέσυραν τη χώρα και την χρεωκόπησαν τον τελευταίο χρόνο (είναι γνωστό ότι την Ελλάδα τη χρεωκόπησε ο Βαρουφ σε 6 μήνες, επί Σαμαρά παρουσίασε 0,0001% ανάπτυξη και είχε σωθεί) και σύμβολο μπροστάντζα τον Πάκη (κορυφαία πολιτική φυσιογνωμία που ένωσε, ενδυνάμωσε και εμψύχωσε τους Ελληνες όπως μόνο ο Φεραίος μπόρεσε ιστορικά να πετύχει) η χώρα θα ανακάμψει. Βαρβιτσιώτης, Χατζάκης, Βορίδης κλπ εθνικά κεφάλαια θα συνεισφέρουν σε αυτό.

    Ρητορική ερώτηση: Υπάρχουν ακόμα δικαστές στην Ελλάδα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Υπό κατοχή. Αυτό είναι το πραγματικό μας πρόβλημα. Τα έχουμε ή θέλουμε να τα έχουμε όλα υπό κατοχή. Την δική μας κατοχή. Και δεν έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε, να μοιραζόμαστε, δεν σεβόμαστε τους υπόλοιπους, θέλουμε να έχουμε πάντα δίκιο, δεν ακούμε κουβέντα, κάνουμε του κεφαλιού μας, ξέρουμε μόνο εμείς, οι άλλοι είναι άχρηστοι.

    Ακούω καθημερινά φίλους μου 30άρηδες να μεταναστεύουν για άλλες χώρες (ο τελευταίος για Ιρλανδία!).

    Ο ΣΥΡΙΖΑ μου θυμίζει έναν γνωστό που σαν συμφοιτητής μου στη σχολή ήταν ενεργό μέλος της ΠΚΣ, ενώ τώρα σαν συνάδελφος στην ίδια δουλειά με μένα, είναι ο πιο τεμπέλης, ο λιγότερο συναδελφικός, αδιαφορεί για τα πάντα, ξεζουμίζει το σύστημα, δεν σέβεται κανέναν και το παίζει και ο καλύτερος! Αυτοί είναι οι ψευδοεπαναστάστες μας!

    Το μόνο που μας μένει σαν μια διαστροφική συμπεριφορά είναι να κοιταζόμαστε συνεχώς στον καθρέφτη και να ανανεώνουμε το πορτραίτο μας στο facebook, όπως ακριβώς ο Ντόριαν Γκρέυ, που όσο άστραφτε απέξω τόσο γινόταν πιο τερατόμορφος από μέσα.

    Μιλάς με έναν προϊστάμενο για κάτι επείγον από το οποίο μπορεί και να πεθάνει κόσμος, σου λέει εντελώς ψυχρά και αδιάφορα: δεν είναι δική μου δουλειά...

    Και εκείνη η Βιοεξουσία; Μας πουλάει και μας αγοράζει σαν τα σάπια φρούτα στον πάγκο ενός τυχοδιώκτη. Αριθμοί είμαστε για κάποιους. Σκέτοι αρ-ιθμοί. Και έτσι έχουν σπάσει οι ηθμοί, η κριτική σκέψη, ο προβληματισμός, η ερώτηση. Χωρίς ερώτ-ηση, χάνεται το πάθος, η όρεξη, η κίνηση (και η θερμότητα που αυτή παράγει και δημιουργείται έτσι τη ζεστασιά), η εναλλαγή, η γόνιμη αλληλεπίδραση. Χάνεται το μοίρασμα και μένει μόνο η κατοχή.

    Η κατάσταση σήμερα είναι απελπιστική. Όχι, γιατί ο εχθρός είναι πιο αυταρχικός από τους Γερμανούς, Ιταλούς ή άλλους κατοχικούς εξουσιαστές, αλλά γιατί ο εχθρός σήμερα είναι πιο ύπουλος, έχει μπει μέσα μας, σαν το σαράκι εκείνο που μας τρώει τα σωθικά και εμείς κοιτάμε αποσβολωμένοι. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα αυτοάνοσα νοσήματα: ο εχθρός μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, τα αίτια σκοτεινά και ανεξήγητα, το αποτέλεσμα παραμορφωτικό, η θεραπεία απατηλή. Το πρόβλημα είμαστε εμείς.

    Το συμπέρασμα; Πώς μπορεί κάποιος με προβληματικό όργανο να αντιληφθεί το πρόβλημά του; Πώς μπορεί κάποιος με προβληματική συμπεριφορά και ανατροφή, μέσα σε ένα προβληματικό πλαίσιο που του παρέχει προβληματικά εργαλεία νοητικά και ψυχολογικά, πολιτισμικά και κοινωνικά, να αντιληφθεί το σφάλμα, να το ελέγξει, να το ξεπεράσει και να αυτοδιορθωθεί; Πώς γίνεται το προβληματικό μηχάνημα να αυτοδιορθωθεί; Και εδώ προσδιορίζουμε το μεγαλύτερο ερώτημα όλων: πώς γίνεται το μέρος να αντιληφθεί το όλον και ακόμη περισσότερο να το σεβαστεί; Πώς γίνεται το μέρος να έχει το όλον υπό την κατοχή του; Κατάσταση παράδοξη, όπως αυτή που ζούμε καθημερινά. Όποιος δεν την αντέχει πολύ την ελληνική καθημερινότητα, φεύγει μακρυά προς αναζήτηση καλύτερης μοίρας. Όποιος δεν την αντέχει καθόλου, μένει ανήμπορος να "την λούζεται" κάθε πρωί που ξυπνά από τους ιδρωμένους εφιάλτες της ατέλειωτης κατοχικής νύχτας.

    Ως πότε ο νους θα μπορεί να τα εξηγεί όλα με τη λογική;
    Ως πότε η ψυχή θα μπορεί να τα αποτυπώνει όλα βιωματικά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πώς μπορεί κάποιος με προβληματικό όργανο να αντιληφθεί το πρόβλημά του; Με την λογική. Το ζητούμενο της λογικής, που αφορά και την ψυχή των πραγμάτων, είναι το πιο κρίσιμο στοιχείο της λογικής καταγραφής του εσωτερικού αντικρίσματος. Χρόνος της λογικής είναι η δημιουργία νέας αρχής.

      Διαγραφή
    2. Μα αφού η ίδια η λογική λέμε είναι καταστραμμένη... Άρα, φαύλος κύκλος. Αυτό προσπαθώ να αναδείξω: ότι αυτό που σήμερα λέμε λογική, είναι παράλογο.

      Διαγραφή
    3. Η καθαρή λογική της ζωής (απαλλαγμένη από τις καταθλίψεις) που ζει και αποφασίζει να συνεχίσει το ζήσιμο καθαρά και ειρηνικά δεν είναι. Συμπίπτει με την θεμελιώδη και μοναδική πληροφορία που επιβεβαιώνουν συνεχώς οι αισθήσεις μας. Δεν ξέρουμε κάτι καλύτερο από αυτό. Αν κάτι είναι, τότε είναι ψέμα ότι ο ορθολογισμός θα ανακαλύψει τις συνδέσεις μας με την αγριωπή τρυφερότητα του φυσικού κόσμου. Ο ορθολογισμός αχρηστεύει την καθαρή λογική της ευχάριστης και ανέμελης ζωής. Ο ορθολογισμός αποτυγχάνει. Οι ορθολογιστές μισούν την επιστήμη και συνεπώς την ζωή.

      Διαγραφή
    4. Μπράβο σας. Από τα πιο εύστοχα και διεισδυτικά κείμενα που έχω διαβάσει. Chapeau bas

      Διαγραφή

    5. Αναφέρεστε στη χρεοκοπία του κοινωνικού κεφαλαίου, δηλαδή στο χαμηλό βαθμό εμπιστοσύνης που έχουμε μεταξύ μας και στην αλληλεγγύη. Πάντα όμως έτσι ήταν εδώ, στο χώρο που ανακαλύφθηκε το ΕΓΩ (και κατά συνέπεια έπρεπε να μετράμε τα ΕΓΩ για να βγάλουμε άκρη, εξ’ ου και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ).
      Για μένα η μόνη διέξοδος είναι περισσότερη δημοκρατία, και επειδή τα προβλήματα είναι σύνθετα και ο τρόπος ζωής μας πολύπλοκος, χωρίς τεχνολογική στήριξη δεν γίνεται.

      Διαγραφή
  20. Μια παράξενη ανάρτηση.

    Απορία μου πρώτη:
    Μήπως άλλα γεγονότα εννοούσε ο αναγνώστης σας μιλώντας για κατοχή και για παραβίαση του Συντάγματος και των ατομικών δικαιωμάτων, και άλλα εννοείτε εσείς, κύριε Δήμου;

    Απορία μου δεύτερη:
    Μήπως αυτή η ... παρερμηνεία δεν έγινε τυχαία, αλλά δημιουργήθηκε σκόπιμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ο αναγνώστης εννοούσε άλλα πράγματα από αυτά που κατάλαβα - δεν έχει παρά να σχολιάσει και να το πει.

      Διαγραφή
    2. Έχουμε δική μας Πολιτεία όταν έχουμε ευρώ, Vienneze;

      Διαγραφή
    3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  21. "Το κράτος μεριμνά για την απόκτηση επαρκούς κατοικίας...Tο Kράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών...". Σύνταγμα κουρέλι. Γενοκτονία: Η βάσει σχεδίου συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους. Η ΕΕ σχεδιάζει να με φονεύσει. Δεν ξέρει τι να κάνει με εμένα. Πρέπει να πεθάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σύμφωνα με την από 9/12/1948 Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας, που κυρώθηκε από την χώρα μας με το ν.δ. 3091/1954, γενοκτονία είναι: α) ο φόνος των μελών μιας εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, β) η σοβαρή βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητάς τους, γ) η από πρόθεση υποβολή της ομάδας σε συνθήκες διαβίωσης οι οποίες μπορούν να επιφέρουν την πλήρη ή μερική σωματική καταστροφή της, δ) η λήψη μέτρων που αποβλέπουν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στους κόλπους αυτής της ομάδας και ε) η αναγκαστική μεταφορά παιδιών μιας τέτοιας ομάδας σε άλλη, όταν και μόνο όταν οι πράξεις αυτές έχουν ως πρόθεση την μερική ή ολική καταστροφή της ομάδας αυτής.

      Διαγραφή
  22. Μια απόπειρα ψυχολογικής προσέγγισης του θέματος με λίγο χιουμοριστικό τρόπο:
    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Αν υποθέσουμε ότι όντως "είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο", ότι η Ελλάδα είναι "ο μεγάλος ασθενής" και ότι την απώλεια της (πλαστής όπως αποδείχτηκε) ευμάρειας μας ,την βιώνουμε όπως βιώνει κάθε άνθρωπος την απώλεια κάτι αγαπημένου που χάθηκε οριστικά, τότε τα στάδια που ακολουθούν είναι:

    1) Άρνηση, μούδιασμα και σοκ: «Δε μπορεί να συμβαίνει αυτό σε εμένα". Το πρώτο στάδιο του πένθους βοηθά το άτομο να μειώσει την ένταση της απώλειας.

    2) Θυμός: «Γιατί συμβαίνει αυτό σε εμένα;». Ο θυμός αποτελεί απαραίτητο στάδιο της θεραπευτικής διαδικασίας. Το άτομο νιώθει εγκαταλελειμμένο και αδύναμο. Μπορεί να στρέψει το θυμό του όχι μόνο απέναντι στην οικογένεια, τους φίλους, το γιατρό, το πρόσωπο που χάθηκε αλλά και σε ανώτερες δυνάμεις, όπως είναι ο Θεός. Ο θυμός κρύβει πόνο που οφείλεται στην απώλεια και δείχνει την ένταση της αγάπης.
    3) Διαπραγμάτευση: «Κάνε να μη συμβεί αυτό και σε αντάλλαγμα εγώ…» Το στάδιο αυτό περιλαμβάνει επίμονες σκέψεις που κάνει το άτομο για όλα αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν με διαφορετικό τρόπο για να αποφευχθεί η απώλεια. Θέλει πίσω τη ζωή που είχε προτού συμβεί η απώλεια. Οι σκέψεις αυτές δημιουργούν τύψεις και ενοχές στο άτομο για αυτά που θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά στο παρελθόν και δεν έκανε.

    4) Κατάθλιψη: «Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα». Το στάδιο αυτό επέρχεται όταν το άτομο συνειδητοποιήσει το πραγματικό μέγεθος της απώλειας

    Και τέλος:

    Αποδοχή: «Έχω αποδεχτεί αυτό που συνέβη». Το στάδιο αυτό αφορά στην αποδοχή της νέας πραγματικότητας. Το άτομο μαθαίνει να ζει χωρίς το αντικείμενο της απώλειας και αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να συνεχίσει τη ζωή του. Να φτιάξει καινούριες φιλίες και να επενδύσει σε νέες σχέσεις. Πολλές φορές νιώθει πως προδίδει το άτομο που χάθηκε απολαμβάνοντας τη ζωή. Το παρελθόν δε μπορεί να αλλάξει, μπορεί όμως να αλλάξει το μέλλον. Αρχίζει να ζει ξανά με αισιοδοξία και όρεξη για ζωή.

    (Και δεδομένου ότι :Η χρονική διάρκεια που χρειάζεται το άτομο για να περάσει από αυτά τα στάδια ποικίλλει: από λίγα μόνο λεπτά και ώρες μέχρι μήνες, ή ακόμα και να μην ολοκληρωθούν ποτέ.)

    Τότε τίθεται το παρακάτω ερώτημα:

    Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρισκόμαστε τώρα και πώς μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα το εθνικο (αλλά και προσωπικό) μας "πένθος";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα νομίζω πως είμαστε στο στάδιο 4: Κατάθλιψη.

      Πέρυσι ήμασταν στο στάδιο 3 της (περήφανης) διαπραγμάτευσης.

      Άντε να δούμε πότε θα φτάσουμε και στο στάδιο της αποδοχής!

      Ποτέ;;; ;)

      Διαγραφή
    2. Όλα καλά θα πάνε, αλλά θέλει αγώνα.
      Σπάνε κατεστημένα συντεχνίες και αντιλήψεις δεκαετιών.
      Ακόμα είμαστε στα προκριματικά, αλλά με γερμανό προπονητή αυτή τη φορά.

      Πάντως βλέποντας , μιλώντας με ανθρώπους γύρω μου βλέπω έναν - έναν τους να συνέρχονται.Αρκεί βέβαια να μην έχουμε κανένα άλλο θάνατό στο ματς. Τύχη Νικοπολίδη χρειάζεται και μετά…

      Διαγραφή
    3. Αυτά που αναφέρεις αγαπητε αφορουν ένα προς ένα τα στάδια αποδοχής μιας νόσου που πρόκειται να επιφέρει τον θάνατο [καρκίνος συνήθως] . Αποτελεί το αλφαβηταρι της "Θανατολογίας"....
      Δεν ξερω αν το επέλεξες τυχαία..

      Διαγραφή
    4. @N.T.

      Πολύ ενδιαφέρον: δεν το είχα σκεφτεί έτσι.

      Με όρους ψυχολογίας κάθε απώλεια ισούται και με έναν μικρό θάνατο.
      Δεν είμαι ψυχολόγος.

      Περισσότερα εδώ:

      http://www.iatronet.gr/ygeia/psyxiki-ygeia/article/26765/penthos-stadia-kai-diaxeirisi.html

      Διαγραφή
    5. Ψεύδη: Η απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου συνοδεύεται πάντα από έντονη θλίψη και επώδυνα συναισθήματα. Ο πόνος, οι αναμνήσεις και τα αναπάντητα ερωτήματα μπορεί να μας στοιχειώσουν. Υπάρχουν, όμως, υγιείς τρόποι να διαχειριστούμε την απώλεια και το πένθος για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε τη ζωή μας μπροστά. Εμείς δεν συμμεριζόμαστε τους πεθαμένους. Αγκαλιάζουμε την καλύτερη φίλη της αν πεθάνει αυτή. Και μόνο θα ζήσει όποιο αγόρι αγκαλιάζει και φιλάει την αξιοδάκρυτη φίλη της πεθαμένης αγαπημένης του μέσα στον ιερό χώρο του νεκροταφείου, πάνω στα λεία μάρμαρα σπρώχνοντας την μικρή απλότητα του θάνατου προς τις μαργαρίτες.

      Διαγραφή
  23. Καταλαβαίνω τώρα ότι πράγματι η έννοια «κατοχή» διαβάζεται με δύο τρόπους:

    Ερμηνεία 1.

    Η Ελλάδα λόγω κακής οργάνωσης, σπατάλης, υπερδανεισμού, κλπ. χρεοκόπησε. Ζήτησε βοήθεια από τους εταίρους της οι οποίοι την έδωσαν με όρους. Οι όροι αυτοί αποβλέπουν στην αναδιοργάνωση του κράτους, σε μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που θα εξυγιάνουν την οικονομία ώστε να μην οδηγηθεί πάλι στην χρεοκοπία.

    Ερμηνεία 2.

    Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε – την χρεοκόπησαν και την ανάγκασαν να δεχθεί όρους που αποβλέπουν στην υποδούλωση των κατοίκων και το ξεπούλημα όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της.

    Για όλους όσοι πιστεύουν στην ερμηνεία 2 πράγματι η Κατοχή είναι εξωτερική – και σύμφωνα με τις πιο ακραίες εκδοχές οδηγεί σε γενοκτονία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι συνδικαλιστές των αεροδρομίων της χώρας για την "επένδυση της Fraaport" συμφωνα με το Spiegel:
      "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΝΔΥΥΤΕΣ -ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ!"

      H ... "δ ρ α κ ο γ ε ν ι ά" αντιστέκεται.

      Διαγραφή
    2. Το πνεύμα της ενοικίασης των αεροδρομίων στην μητέρα Fraport είναι η διατήρηση σταθερού του αριθμού και του είδους των χρωμοσωμάτων στους οργανισμούς που αναπαράγονται αμφιγονικά.

      Διαγραφή
    3. Γράφει ο Ν.Δ.:

      "Καταλαβαίνω τώρα ότι πράγματι η έννοια «κατοχή» διαβάζεται με δύο τρόπους:
      Ερμηνεία 1.
      [...]
      Ερμηνεία 2.
      [...]"


      Θα προσθέσω μια τρίτη ερμηνεία (έναν απλό συνδυασμό των προηγούμενων με κάποιες μικρές προσθήκες):

      "Η Ελλάδα λόγω κακής οργάνωσης, σπατάλης, υπερδανεισμού, κλπ. χρεοκόπησε. Ζήτησε βοήθεια η Ελλάδα από τους εταίρους.

      Εκείνοι – που είναι οι ίδιοι (μέσω τραπεζών, κερδοφόρων συναλλαγών κ.λπ.) συνυπεύθυνοι και βαθιά μπλεγμένοι στην κατάντια της χώρας – την ανάγκασαν να δεχθεί όρους που αποβλέπουν στην υποδούλωση των κατοίκων και το ξεπούλημα όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της."

      Αυτή η ερμηνεία της έννοιας "κατοχής" μού φαίνεται να είναι η πιο εύλογη.

      Ή και με άλλα, πιο ποιητικά και πιο ωμά λόγια (του Κώστα Μαρδά) (απόσπασμα από το τραγούδι "Νέα πατριδογνωσία" σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και ερμηνεία του Μανώλη Μητσιά [Youtube]):

      "Πατρίδα που γεννήθηκες μαρτυρική κι αγία,
      οι ξένοι σε διόρισαν πόρνη σε συνοικία.
      [...]
      Πατρίδα των ηρώων και των αγωνιστών,
      γυμνή σε παραδώσανε σε χέρια δανειστών.
      Πατρίδα του Αιγαίου και του Ιονίου,
      οι ένοχοι σε δίκασαν κράτος του μνημονίου.
      [...]"


      Εσείς, κύριε Δήμου, προφανώς δεν έχετε ουσιαστικό πρόβλημα με τον ρόλο της Ελλάδας ως "πόρνης σε συνοικία" και με την παράδοση της χώρας "σε χέρια δανειστών". Το πολύ να το θεωρήσετε αναγκαίο κακό. Αλλά στην ουσία ούτε καν αυτό. Για σας είναι μάλιστα κάτι το ευεργετικό για τη χώρα (βλ. λ.χ. ερμηνεία 1: "μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που θα εξυγιάνουν την οικονομία ώστε να μην οδηγηθεί πάλι στην χρεοκοπία" κ.λπ.).

      Και από αυτή την άποψη δεν καταλαβαίνω (με την πρώτη ματιά) τη δυσαρέσκειά σας με την τωρινή κυβέρνηση. Διότι απ’ ό,τι μπορώ να κρίνω από μακριά, έτσι κι αλλιώς εκείνη συνεχίζει αυτή την πορεία, δηλαδή την υποταγή στις απαιτήσεις των δανειστών.

      Τελικά, όμως, υποψιάζομαι ποιος είναι ο λόγος της δυσαρέσκειάς σας: Η υποταγή δεν πραγματοποιείται με εκείνη την αποφασιστικότητα, ταχύτητα και ένταση που εσείς ποθείτε – ως άνθρωπος που σοβαρά υποστηρίζει ότι την Ελλάδα "την κυβερνάει μία ουσιαστικά κομμουνιστική κυβέρνηση (!) (βλ. εδώ, 2η παράγραφος) και ο οποίος ονειρεύεται ... μια Ελλάδα νεοφιλελεύθερη!

      Μην το αρνείστε! Τι καλά που πρόσφατα μας το είπατε απερίφραστα ο ίδιος:

      "[...] αυτό που προωθήσαμε ο Στέφανος Μάνος κι εγώ δεν ήταν νεοφιλελευθερισμός. Κατά τα άλλα πιστεύω ότι ο ΝΦ θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμος στην Ελλάδα σαν αντίδοτο στον κρατισμό. Μόνο που δεν τον εκπροσωπεί κανείς..."
      (βλ. εδώ )

      Οπότε, ναι, κατάλαβα γιατί σας πειράζει η κυβέρνηση ...

      Διαγραφή
    4. Μας χωρίζει άβυσσος - και το ξέρετε.

      Εγώ δεν βλέπω τον λόγο να συνωμοτούν τόσοι μεγάλοι για να "υποτάξουν" μία μικρή και φτωχή χώρα χωρίς πλουτοπαραγωγικές πηγές. Καλύτερα να βάλουν άλλο ένα προστιμο στην Apple, ή στην Deutsche Bank. Πιο πολλά θα κερδίσουν.

      Εγώ - ο αφελής - πιστεύω πως θέλουν να μας βοηθήσουν. Κάνοντας πολλά λάθη (τα έχω απαριθμίσει σε ειδικό ποστ). Αλλά προς την σωστή κατεύθυνση.

      Βλέπουμε τα πράγματα ανάποδα. Για μένα είστε ένας αντίστροφος Σώρρας. Εκείνος πουλάει σωτηρία κι εσείς καταστροφή.

      Διαγραφή
    5. Λίαν πτηνό τραγούδι. Τα εύκολα: "πατρίδα του Ελύτη, του Ρίτσου, του Σεφέρη...στης φτώχιας το κατώφλιον ο Πλούτο σε έχει Φέρρη". Με τους φιδέδες να επανιδρύσουμε την πατρίδα μας. Και προχωρούμε: "τα Σα, τα Λαμά, τα Σαβαχθανιά". Όλα τα ραδιερνεγά ισότονα και τα φυτά που έχουνε ψυχή. Σκέτη κανονιστική κατοχή. Ο ελληνικός πολιτισμός μας έχει καταστρέψει. Είναι ένα τραγούδι που χτυπήθηκε στο ηχητικόν εργαστήρι που εκτίθεται μόνιμα στην ακτινοβολία του διεθνούς τεχνολογικού περιβάλλοντος, της εποχής. Αν γεννηθώ σήμερα το απόγευμα στην Ελλάδα...βέβαια...ποτέ εμένα δε θα με κόπτει να κάθομαι να λέω. Γιατί, αν πρέπει να ζήσω επί γης, θα διερωτηθώ αμέσως: αυτή η Γη είναι δική μου; Και θα αποφασίσω ότι αδυνατώ οπωσδήποτε να προχωρώ με διάφορες θεωρίες συνωμοσιών, δυσκολίες, αναπαλμούς, εκφάνσεις. Αν με πηγαίνουν το πρωί στο σχολείο θα τοποθετήσω το πόδι στις ακτίνες του τροχού του ποδηλάτου και θα γκρεμίσω την ευρωπαϊκή ένωση του Αριστοτέλη.

      Διαγραφή
    6. Κύριε Viennezos,
      όπως γράφετε, γράφετε από μακριά. Να υποθέσω από την υπέροχη Βιέννη; Χαίρομαι τότε για σας. Από μακριά και εκ του ασφαλούς γράφετε τις, κατ' εμέ, ακραίες απόψεις σας και κατηγορείτε τον οικοδεσπότη για νεοφιλελευθερισμό! Από μακριά (κι αν υποθέτω σωστά), ζώντας σε μια σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα. Να 'στε καλά!

      Χ. Ρ.

      Διαγραφή
  24. Υπάρχει πολλοί όροι για "εκείνον" που "φεύγει μακρυά προς αναζήτηση καλύτερης μοίρας" κωφεύοντας στο ιστορικό κάλεσμα της γεννιάς του - κάποιοι από αυτούς: Ρίψασπις, δειλός και λιποτάκτης.

    Η ίδια θλιβερή αρχετυπική προβολή που επανέρχεται ιστορικά ξανά και ξανά όταν σφίγγουν οι κώλοι ... Οι χαρτογιακάδες της περιόδου των βαλκανικών πολέμων και της μικρασιατικής εκστρατείας, οι λακίσαντες στην μέση ανατολή των χρόνων της γερμανικής κατοχής, οι αυτοεξόριστοι της χουντικής επταετίας κτλ κτλ.

    Κοινό χαρακτηριστικό όλων, διαχρονικά, ένα ενοχλητικά κλαψομούνικο και πληκτικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο: "αρνούμαι να αναλάβω ευθύνες που δεν μου αναλογούν", "τα όσα συμβαίνουν δεν είναι δική μου επιλογή", "αναγκάστηκα από τις συνθήκες", "αξίζω κάτι καλύτερο" κτλ κτλ ...

    Ενίοτε δε ο ίδιος "αυτός" ρίψασπις πουλάει παπάτζα και ανετιλίκι από την αλλοδαπή εκφράζοντας άποψη για τα τρέ μπανάλ εν Ελλάδι τεκταινόμενα - σχεδόν πάντα με σηκωμένο φρύδι και με ύφος 40 καρδιναλίων. Όταν "γυρίσει από τα ξένα" θα τον περιμένω στο αεροδρόμιο με σκατοσακούλες λοιπόν ...

    Η περιβόητη θεωρία της "διαρροής εγκεφάλων" και της "χαμένης - εξατίας της κρίσης - γεννιάς των λαμπρών ελλήνων επιστημόνων και επιχειρηματιών" σε νέες περιπέτειες ...

    Αλήθεια ποια ακριβώς ήταν η συμπεριφορά των αντιστοίχου δυναμικού παραγνωρισμένων εγχώριων ιδιοφυιών στην ΠΡΟ ΚΡΙΣΗΣ περίοδο είπαμε? Τι ακριβώς συνεισέφεραν στην χώρα ΤΟΤΕ που ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ κρίση ρε αδελφέ? Και ΤΙ ακριβώς έπραξαν κεφαλαιοποιώντας την προ κρίσης εμπειρία τους ΣΗΜΕΡΑ - εκτός από το να πάρουν το πούλο για την αλλοδαπή?

    "Κάντε την κρίση ευκαιρία" θα μου πείτε ... ΠΩΣ ακριβώς είπαμε? Με τις πίπες και και την παπαρολογία των TEDx περί καινοτομίας και βιώσιμης-μη-χέσω-ανάπτυξης ? Η μήπως με την μόνη αντίδραση που εκδήλωσε η περιβόητη εγχώρια μικρομεσαία επιχειρηματικότητα ως η "ραχοκοκαλιά" της ελληνικής οικονομίας: "ΑΓΟΡΑ ΧΡΥΣΟΥ" ...

    ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΘΩΟΙ - πέρα από τους αγένητους και τα πιτσιρίκια - αγαπητέ astronomε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα κόμμα ψηφιακό-επαναστατικό, όπως οι "Πειρατές" της Ισλανδίας. Αυτό το νησί με έχει καταπλήξει. Ο τρόπος που ξεπέρασε την κρίση, ο τρόπος που ανανεώνει την πολιτική του. Και φυσικά πρωταγωνιστούν οι γυναίκες!

      Αλλά και η Κύπρος διαβάζω πως πήρε βαθμολογία ΒΒ+ έχει αύξηση ΑΕΠ φέτος 2,9% και προβλέπεται +5% στην επόμενη διετία.

      Μόνο εμείς έχουμε κολλήσει...

      Διαγραφή
    2. Δεν έχουμε κολλήσει, πάμε προς τα πίσω...

      Διαγραφή
    3. Οι Ισλανδοί λαϊκιστές δεν αναγνώρισαν τα χρέη τους. Απατεώνες, ανεύθυνοι, ηλίθιοι, αντιευρωπαίοι, γελοίοι.

      Διαγραφή
  25. @Κ2825: Η αφήγησή σας έχει να κάνει με ένα στρατόπεδο που περνά δύσκολες ώρες.
    Η χώρα σας είναι χώρα. Ανοικτός χώρος. Όποιος θέλει μπαίνει όποιος θέλει βγαίνει, όποιος θέλει κάθεται όποιος θέλει φεύγει χωρίς περιορισμούς και χωρίς λίστες. Αν επιστρέφουν κάποιοι να τους λέτε και ευχαριστώ. Αν λένε ότι θα φύγουν να τους λέτε να μείνουν. Έτσι θα καλυτερέψει και η συμπεριφορά σας του ενός προς τον άλλο μια και ο άλλος σήμερα δεν είναι δεδομένος.
    Κάθε φασαρία σε ώρες κοινής ησυχίας, κάθε μικροεξυπνάδα στο δρόμο μειώνει κατάτι την σύνταξή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πάλι αϋπνίες - οπότε μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις:

    @Astromonos25 October, 2016 15:20

    @Forcibly Pseudonymous K2825 25 October, 2016 18:47

    @Ν.Δ.: κάθε τέτοιο θέμα είναι νομίζω και λίγο "καφενειακό" - σχολιάζουν μόνο άντρες.

    Επί της ουσίας.

    Άσχετα εάν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς, πολύ ωραία σχόλια και τα δύο.

    Στο πρώτο διακρίνω και ποιητικά στοιχεία και στο δεύτερο μια ακόμα ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη άποψη. Παρόλα κατ' ουσίαν καταγγελτικός ο λόγος - λύσεις υπάρχουν;

    Διότι (Astromonos) μπορεί το "ΕΓΩ" στην χώρα μας να μην κατάφερε να γίνει "ΕΜΕΙΣ" - ούτε καν "ΕΓΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ", εν αντίθεση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες αλλά αυτό είναι απλά μια παρατήρηση (που υποδηλώνει κατά βάθος παραίτηση.)

    Ενώ και η άποψη "Να ψηφίσει η κατσίκα του γείτονα" (K2825) δείχνει θυμό και πίκρα - ποιος θα μπορούσε να απαγορεύσει στο παιδί του ένα καλύτερο μέλλον - αν αυτό κριθεί ότι είναι στο εξωτερικό; Θα πρέπει να το βρίζουμε, θα πρέπει γυρίζοντας να τιμωρηθεί γι αυτό, σαν να έκανε κανένα έγκλημα;

    Μα είναι ήδη τιμωρημένο - ως Έλληνας "ξένος" έξω.
    Όσο γοητευτικές και να είναι οι σειρήνες: ο Οδυσσέας την Ιθάκη του γυρεύει πάντα.
    Οι μνηστήρες πάντως απέτυχαν…

    Είναι επίσης σαν να λέει αντίστοιχα ένας δημόσιος υπάλληλος: Αυτή η θέση μου αξίζει υπέφερα, ξέρεις τι κατουρημένες ποδιές έχω φιλήσει εγώ, για να βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι; Σειρά σου τώρα, κάτσε λοιπόν και περίμενε - σε τιμωρώ που εσύ δεν υπέφερες.

    Από την άλλη: να γράφουν κάποιοι αφ υψηλού από την ασφάλεια που παρέχει το εξωτερικό κάνοντας κρίσεις και δριμεία κριτική (χωρίς να προτείνουν εφικτές λύσεις) είναι λίγο προκλητικό και προκαλεί το τσιτάτο του Κουτσόγιοργα " Εσείς δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε" - χωρίς να συμφωνώ, αναγνωρίζω ότι είχε ψήγματα αλήθειας. Αλλά και οι κρίνοντες στο τέλος κρίνονται - πιο σκληρός κριτής: ο εαυτός.

    Τέλος και κάτι προσωπικό:

    Λίγο πριν γυρίσω από την τετραετή παραμονή στο εξωτερικό στο λέω στον συγκάτοικο:

    -Άντε καιρός να πάμε πίσω, αν και φοβάμαι ότι έχουμε χασεί κάποια επεισόδια από το έργο.

    Και αυτός ανταπαντά:
    -Μακάρι να είναι και έτσι - σκοπός είναι να μην έχουμε χάσει όλο το έργο.

    ΥΓ: Τελικά μην αντέχοντας τις επαναλήψεις, γυρίζοντας αποφάσισα να δω άλλη ταινία που ξεκίνησε σαν κωμωδία αλλά κατέληξε σε δράμα.

    Δεν πειράζει - αρκεί μόνο να μην τελειώσει θρίλερ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Το εξοργιστικό με τους σύγχρονους Ελλαδίτες λιποτάκτες - πέραν της δειλίας - είναι η συστηματική συντήρηση ενός ολόκληρου σύμπαντος προσωπικών αυταπατών και ψευδολογιών που δημιουργούν προϋποθέσεις περαιτέρω κατά συρροή φυγομαχιών.

    Η μονομερής ανάδειξη, δηλαδή, των πλεονεκτημάτων της απόδρασης από το Ελλαδίτικο τρελάδικο και η αποσιώπηση των πολλαπλών μειονεκτημάτων της.

    Εκσυγχρονισμένη παραλλαγή της κλασσικής σκηνής όπου ο Έλληνας ξενιτεμένος, επιστρέφοντας προσωρινά για τις καλοκαιρινές διακοπές του στην Πατρίδα, επιδείκνυε κομπάζοντας στους συγχωριανούς του το μεταχειρισμένο "Μερτσεντέ" ... Ευτελές αντάλλαγμα για μια ρημαγμένη ζωή και δυό κατεστραμμένα πνευμόνια - στα οποία επιμελώς απέφευγε να αναφερθεί - ισόβιο ενθύμιο της μακροχρόνιας παραμονής στα βιομηχανικά κάτεργα της Γερμανίας και του Βελγίου ...

    Το πρόβλημα που επισημαίνω είναι η προσωπική ανεντιμότητα του εκάστοτε ρίψασπι (άρνηση αποδοχής της λιποταξίας του ως τέτοιας + τεχνητός και μεροληπτικός εξωραϊσμός της ζωής στην αλλοδαπή) - ανεξαρτήτως των όποιων ελαφρυντικών τελικά του αναγνωριστούν.

    Τέλος, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, αυτά τα γράφει κάποιος που έχει σπουδάσει και δουλέψει για περισσότερο από μια 10ετία στο εξωτερικό κατά το παρελθόν - έχοντας υπάρξει και ο ίδιος λιποτάκτης - και που έχει πια καθημερινή επαγγελματική έκθεση σε αυτό που αποκαλούμε "διεθνές τεχνολογικό περιβάλλον".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το να ονομάζουμε κάθε οικονομικό μετανάστη ρίψασπι και λιποτάκτη είναι τουλάχιστον άδικο. Προϋποθέτει ένα ιδανικό πατριωτισμού που οδηγεί στον φανατικό εθνικισμό - καλύτερα να ψωμολυσσάς στον τόπο σου παρά να ευημερείς έξω. Και η ευημερία αυτή δεν περιλαμβάνει υποχρεωτικά καταστραμμένους πνεύμονες. Υπάρχουν και άλλες, πιο υγιεινές δουλειές. Και όσο ανθρώπινο είναι το να υπερασπίζεσαι τον τόπο σου - άλλο τόσο να υπεραμύνεσαι του τόπου που επέλεξες για να ζήσεις. Γιατί τόσο πάθος και τόση περιφρόνηση;

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Ξέρετε τι είναι άδικο Οικοδεσπότα?

      Άδικο είναι εκείνος που επέλεξε την φυγομαχία - διεκδικώντας μάλιστα όχι το ψωμί αλλά το παντεσπάνι του στην αλλοδαπή - να επικρίνει δήθεν από καθέδρας εκείνους που έμειναν "πίσω" για να δώσουν "την μάχη" ...

      Άδικο είναι ο λεχρίτης κάτοχος Ελλαδικού βασικού πτυχίου με χαρακτηρισμό "καλώς" - που ντρέπεται για το τσεμπέρι της γιαγιάς και το πασούμι της μάνας του παρόλο που ΑΥΤΑ ΤΟΝ ΣΠΟΥΔΑΣΑΝ - μετά από 1 χρόνο μεταπτυχιακών-μη-χεσω-σπουδών και 2 χρόνια κουτσοδουλειάς στο όποιο δευτερότριτο χαμαιτυπείο πχ της Γηραιάς Αλβιώνας να συμπεριφέρεται με τουπέ μεγαλοστελέχους και ύφος λόρδου, πουλώντας αγγλιστί καθρεφτάκια στους Ελλαδίτες ιθαγενείς για τα επαγγελματικά του "επιτεύγματα".

      Και δυστυχώς η προσωπική άτυπη δημοσκόπηση μου δείχνει ότι συμπεριφορές όπως αυτές τείνουν να αποτελέσουν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση μεταξύ των κατ' εσάς "οικονομικών μεταναστών" ... άλλωστε είχα και ο ίδιος προσβληθεί κατά το παρελθόν από τους Ιούς της λιγούρικης ξενομανίας και της ακαδημαϊκής ερευνητικής έπαρσης επί χρόνια - οπότε αναγνωρίζω άμεσα τα συμπτώματα.

      Φυσικά δεν καταφέρομαι εναντίον των ανθρώπων που με συστολή, αυτοσυγκράτηση, σκυμμένο κεφάλι και διάθεση για σκληρή δουλειά αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το Ελλαδίτικο μπουρδέλο - συνήθως διατηρώντας μια μετριοπαθή προσέγγιση των πραγμάτων, ακόμα και μετά από χρόνια επιστημονικής ή επαγγελματικής σταδιοδρομίας στο εξωτερικό - αναγνωρίζοντας αργά ή γρήγορα την απλή αλήθεια:

      Στον δυτικό κόσμο (της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης) δεν υπάρχουν ΟΥΤΕ εξ ορισμού παράδεισοι ΟΥΤΕ εξ ορισμού κολάσεις τόσο κοινωνικά όσο και επιστημονικά/επαγγελματικά ... Η συνολική ποιότητα ζωής μεταξύ Ελλάδας και δυτικού κόσμου όλων των παραμέτρων συμπεριλαμβανομένων - ιδωμένη από την πλευρά του μονίμου μέσου εργαζόμενου κατοίκου - ΔΕΝ διαφέρει πλέον τόσο όσο θέλουμε να πιστεύουμε.

      Υ.Γ. Προσυπογράφω το σχόλιο του "permanent vacation" με κάποιες όμως επιφυλάξεις: 1. Τις διαχρονικά υψηλές επιδόσεις των κοσμοπολιτών Ελλήνων Εφοπλιστών στην ποντοπόρο ναυτιλία 2. Τις επιστημονικές επιδόσεις λαμπρών Ελλήνων σε παρελθούσες, αλλά όχι μόνον, περιόδους (Παπανικολάου, Δερτούζος, Καραθεοδωρή, Καστοριάδης, Νανόπουλος, Φωκάς για να αναφέρω πρόχειρα μερικούς) και 3. La Divina ...

      Διαγραφή
    4. @permanent vacation μιλάτε για παλιότερες γενιές. Οι νέοι (συνήθως) επιστήμονες που φεύγουν τα τελευταία χρόνια λόγω κρίσης και ανεργίας δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που περιγράφετε.

      Διαγραφή
    5. @P. V.

      Δεν έχετε άδικο - για τα νεσκαφέ γενικά, αλλά τι σας κάνει να νομίσετε ότι τα δικά μας πανεπιστήμια είναι καλύτερα;

      Δυο -τρία γρήγορα παραδείγματα:

      Φίλος μέλος πολίτικης νεολαίας σπουδάζει φιλοσοφική Αθηνών- του τηλεφωνεί αργά το βράδυ ανήμερα εκλογών ένας καθηγητής - "υποστήριξε με στις εκλογές και θα περάσω στο μάθημα εσένα και άλλους δύο…"

      Γυναίκα αριστούχα με σπουδές στο εξωτερικό του πρώην ανατολικού μπλοκ (sic) κρίνεται λόγο ΔΙΚΑΤΣΑ ότι θα πρέπει να δώσει εξετάσεις αντιστοιχίας σε δύο μαθήματα για αναγνώριση πτυχίου στο πολυτεχνείο.

      Διαβάζει το πρώτο μάθημα και πάει να δώσει - ο εποπτεύον καθηγητής τότε την ρωτά με απορία: Εσύ γιατί δεν έχεις ΑΝΟΙΧΤΟ το βιβλίο, όπως όλοι οι άλλοι; - εμείς εδώ έτσι κάνουμε!

      Δεύτερο μάθημα τελικά δεν έδωσε - λάθος η μετάφραση από το Υπουργείο εξωτερικών.

      Και ένα τρίτο ζωντανό παράδειγμα αποφοίτου Ελληνικού πανεπιστημίου.

      Ο Τσίπρας!

      ΥΓ: Σήμερα η γυναίκα δουλεύει με μπλοκάκι ενώ ο Τσίπρας (μας;) δουλεύει ετεραπασχολούμενος...

      Η γυναίκα τότε ξαναθυμάται το απόφθεγμα:

      "Σε κάθε κρίση, όλα τα σκ***α βγαίνουν στην επιφάνεια"




      Διαγραφή

  28. Δικαίας ουν ελάβομεν ημείς αντιμισθίας

    (ή Τι να κάνουμε - όπως θα έλεγε και ο… Λένιν)
    -----------------------------------------------------------

    Πολλές φορές νομίζουμε ότι είμαστε ξεχωριστοί, περιζήτητοι, μοναδικοί στο έργο μας, άξιοι, ως εκ τούτου έχουμε την πεποίθηση ότι οι άλλοι μάς χρειάζονται, ότι τους είμαστε απαραίτητοι, γιατί τάχα έχουμε πολλά να τους προσφέρουμε, άρα και να λάβουμε ανάλογη αντιμισθία.

    Στη νιότη μου, έχω νιώσει κι εγώ έτσι, επανειλημμένα, ιδίως κάθε φορά που μετοικούσα για επαγγελματικούς λόγους, πότε στη μία χώρα και πότε στην άλλη. Ενώ βρισκόμουνα σε εντελώς ξένο έδαφος, ένιωθα ότι εκεί οι άνθρωποι μου... χρωστούσανε, ότι οφείλανε να με... ανακαλύψουν κι όσο πιο πολύ αργούν, τόσο το χειρότερο για εκείνους!

    Να όμως που η "αγορά", ο ιδιωτικός τομέας, είτε με πώληση παπουτσιών έχει να κάνει, είτε με πώληση γνώσεων/υπηρεσιών, δεν σκαμπάζει από πείσματα! Είσαι καλός στον τομέα σου; Απόδειξέ το! Έχεις να προσφέρεις ένα χρήσιμο και προσιτό προϊόν; Απόδειξέ το! Είσαι δάσκαλος, συγγραφέας, δικηγόρος ή μηχανικός άξιος και καταρτισμένος; Απόδειξέ το, γαμώ το, και μη μας τα πρήζεις με την γκρίνια σου και τη μουρμούρα σου!

    Φυσικά, κάποιοι επιλέγουν θεωρίες συνωμοσίας, «ότι εγώ είμαι ανεπανάληπτος δάσκαλος ή ερευνητής και με... ζηλεύουν και με... φθονούν για κάλλη και την ομορφιά μου! Γι΄ αυτό και κατάντησα έτσι όπως είμαι". Ευτυχώς που υπάρχει και ο διαστρεβλωμένος Τσιτσάνης για να τους λοιδορήσει: "Όλοι με ρωτούν πώς έχω καταντήσει // κι εγώ με απορία τους κοιτώ...»

    Επειδή όμως η κλάψα και η γκρίνια για τις αδικοχαμένες μας αρετές και τα (δανεικά) πλούτη που χάσαμε έχουν όριο,

    Επειδή πια έχουμε μπουχτίσει με τις θεωρίες συνωμοσίας και... ψεκασμού

    Επειδή κάποια πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για τις πράξεις και τη ζωή μας

    Επειδή δεν αντέχεται πλέον άλλη αδράνεια

    Επειδή στην πραγματική ζωή και στην πραγματική οικονομία δεν υπάρχει "από μηχανής Θεός"

    Και τέλος, επειδή είναι μάταιο να ελπίζει κανείς στη δίχως όρους διαγραφή του χρέους και πολύ περισσότερο στην καταβολή των... πολεμικών επανορθώσεων,

    Για όλους αυτούς του λόγους, κοινωνία και ιθύνοντες, ας πάψουμε να... γυρίζουμε πλευρό κι ας συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους, ότι κανείς δεν μας χρωστάει απολύτως τίποτε!

    Τα υπόλοιπα είναι σκέτη φλυαρία του καφενέ ή παρηγοριά στο άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του!

    Μετά τιμής,
    Κάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε , αυτό ακριβώς είναι το θέμα μας !
      Αντί η παλαιά πολιτική ηγεσία και κομματικρατία να αναλαβει τις ευθύνες και να πληρώσει το τίμημα εξαφανιζομένη από προσώπου ... Αυτη μπαστακας απείραχτη-παρούσα- κομπορρημονούσα-ναρκισευάμενη-αμειβόμενη αδρως απο το κοινόν ταμείον των Ελλήνων.
      Αντί το νέο δυναμικό της χώρας [το ίδιο το ΜΕΛΛΟΝ] που βραζει για δημιουργία και μέσω της φυσικής αντανακλαστικης αυτοάμυνας/που κινεί το αισθημα της επιβίωσης να κινησει σε αλλη κατευθυνση. Σε μια κατευθυνση θαυμάτων να δράσει... Αποφασισε να φύγει τελεσίδικα φοβισμένα ...απελπισμένα... Χωρίς πόλεμο.
      Όσοι έμειναν παραγουν βιολογικη λεβάντα και ρίγανη σαραντα ευρω το στρέμμα.
      Αντι η χωρα απο καταναλωτικη των υπηρεσιών να προσπαθήσει να μετατραπεί σε παραγωγική και καινοτόμα... και πολλα άλλα που βαριέμαι να επαναλάβω
      δεχτήκαμε νά ακουσουμε ΞΑΝΑ τους παλαβούς λαοπλάνους της "δρακογενιάς " & "της πρωτηφοράαριστερά" {Δριτσας, Χριστοδουλοπουλου, Σπίρτζης, Σκουρλέτης,καρδουγκαλος κ.α. φρουτα] και λογής ανερματιστους δημαγωγούς. Μας γοήτευσαν και πάλι οι φωνες " οι άλλοι φταίνε" αιωνιες και μοιραίες για το έθνος μας απο καταβολής.
      Με λιγα λογια το ...Κουραδόκαστρο θα πέσει από μόνο του. Και δεν θα φταίει καμια "Κατοχή".
      Το ότι σκοτωσαμε τον Νικο Δήμου {που είπε κάποτε ο "Καπα" ] θα φταίει... Αυτό και μόνο!!!

      Διαγραφή
  29. Είμαστε υπό κατοχή. Από τους ίδιους τους εαυτούς μας.

    Και εάν τελείωναν όλα τα μνημόνια αύριο το πρωί και επιστρέφαμε αναίμακτα στην δραχμή και επανακτούσαμε την οικονομική μας κυριαρχία, μέχρι το απόγευμα θα ψάχναμε για νέους αφέντες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορούμε ποτέ να έχουμε εθνικό νόμισμα και δωσιλογικό δημοσιογραφικό και πολιτικό προσωπικό και αξιωματικούς προπαγάνδας. Θα σας φονεύσουμε.

      Διαγραφή
  30. Ρίψασπις, λιποτάκτες, μάχη. Που ζείτε;
    Για να ρίξω λίγο αλάτι στις πληγές σας παραθέτω το υπέροχο:

    ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ,
    ἔντος ἀμώμητον, κάλλιπον οὐκ ἐθέλων·
    αὐτὸν δ᾽ ἐξεσάωσα. τί μοι μέλει ἀσπὶς ἐκείνη;
    ἐρρέτω· ἐξαῦτις κτήσομαι οὐ κακίω.

    Και επειδή δεν τα πάτε καλά με τα ελληνικά πάρτε το δραγουμάνο στα ελλαδίτικα:

    Με την ασπίδα μου κάποιος Σάιος, το ξέρω, αγάλλεται.
    Ήταν όπλο αψεγάδιαστο, κι εγώ την εγκατέλειψα πλάι στο θάμνο,
    όμως δεν το ᾽θελα· έσωσα τη ζωή μου.
    Τι με νοιάζει πια η ασπίδα εκείνη; Ώρα καλή·
    θα ξαναβρώ άλλη, όχι κατώτερη.

    Και αφού αγαπάτε τόσο πολύ τις στρατιωτικές μεταφορές εγώ θα σας δώσω μία ταξιδιωτική:

    Ο νησιώτης βλέπει τα πράγματα στο νησί του από μέσα. Όμως ο τουρίστας, πάνω στο πλοίο που ξεμακραίνει, βλέπει άλλα, που ο νησιώτης δεν μπορεί να δει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι γλυκούλι! Τι γλυκιά, τι υπέροχη και τι αρχαία γλώσσα! Τι γλύκα! Μουούμ! Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  31. Κατανοητός ο θυμός και το παράπονο του Κ2825 θα πρέπει να νιώθει κατά κάποιο τρόπο προδομένος.
    Λιποταξία (γενικότερα) η εγκατάλειψη ενός αγώνα, ιδίως συλλογικού [wiki].
    Αλλά ποιος αγώνας και με τι εχθρούς;
    Ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος.

    Στις μέρες μας η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο χωριό στον σύνολο που λέγεται Ευρώπη.
    Και όπως οι περισσότεροι από τους Έλληνες έφυγαν από τα χωριά τους για την Αθήνα για ένα καλύτερο μέλλον έτσι και οι Έλληνες φεύγουν σήμερα στο εξωτερικό.

    Με την ίδια λογική, θα έπρεπε και οι "χωριάτες" (οι ντόπιοι που λέμε) να αντιμετωπίζουν με καχυποψία και μισαλλοδοξία τους άλλους - τους "Αθηναίους" - αυτό καταβάθος κρύβει ζήλια.

    Δεν ήμουν αμέτοχος.
    Έχω νιώσει στο πετσί μου ως παιδί αυτού του είδους τον ιδιότυπο ρατσισμό ως "Αθηναίος".

    Ενσωματώθηκα, στην συνέχεια έχω και εγώ "κοροϊδέψει" με μαζί με ντόπιους άλλα παιδιά "Αθηναίων". Τώρα είμαι πάλι ο "Αθηναίος" για τους ντόπιους και δεν αποκλείετε να κάποτε ξαναγίνω χωριάτης.

    Μία αμήχανη στιγμή:

    Πηγαίνοντας να παντρευτώ σε χώρα του εξωτερικού -και αφού έχουμε περάσει τα πάνδεινα, μπαίνουμε σε ένα λεωφορείο και λίγο μετά πιάνουμε καθ οδών ψιλοκουβέντα με κάποιους επιβάτες. Η συζήτηση εξελίσσετε ομαλά μέχρι που ένας από αυτούς ακούει το σκοπό της επισκέψεως μου εκεί.
    Πετάγεται πάνω θυμωμένος και αρχίζει να φωνάζει δυνατά κάνοντας κήρυγμα μέσα στο λεωφορείο:

    "ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ …"

    Οι περισσότεροι επιβάτες τότε τον κοίταξαν παράξενα. Κανένας άλλος δεν μίλησε.
    Εγώ προτίμησα να υποθέσω ότι είναι ένας γραφικός μεσήλικας παρά ένας λογικός άνθρωπος που με πρόσβαλλε. Έκανα καλά;

    Μετά εδώ ήρθε η σειρά τις γυναίκας μου ήταν εδώ:
    "Η ΞΕΝΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ …"
    Με αυτήν την κοπέλα που είχε αυτή την άποψη, η γυναίκα μου έγινε φίλη - μια φιλία που κρατά ακόμα. Παρότι η φίλη αυτή υποστήριζε θανατικά ΣΥΡΙΖΑ! Βασική λεπτομέρεια - η φίλη είχε καταγωγή από την Μυτιλήνη…

    Ακολούθως ήρθε η σειρά του παιδιού μου:

    "ΤΟ ΞΕΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΗΡΕ ΤΗ ΘΕΣΗ - ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ …"

    Μετά το παιδί μου προς την μάνα:

    "Μην μου μιλάς στα ξένα, μίλα μου στα Ελληνικά."

    Αλλά εάν πάμε "έξω" λόγο κρίσης, φτου και από την αρχή.
    Και πάει λέγοντας…

    Γενικό συμπέρασμα:

    Περισσότερη διαλλακτικότητα και λιγότερες γενικεύσεις - βοηθάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  32. ΕΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

    Νομίζω πως τα σχόλια, στο σύνολό τους χαοτικά, δίνουν μία καλή εικόνα του χάους που έχει στο νου του ο ελληνικός λαός. Και είναι πολύ φυσικό να υπάρχει μία μεγάλη σύγχυση για το τι ακριβώς συμβαίνει, τι φταίει και πού βρίσκεται η έξοδος από αυτόν τον εφιάλτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ενδεχόμενο η σημερινή κρίση να μην είναι απλά ένα μεταβατικού χαρακτήρα αντιστρεπτό φαινόμενο αλλά να αποτελεί το πρώιμο στάδιο της οριστικής και αναπόφευκτης κατάρρευσης της σύγχρονης Ελλάδας περνάει από το μυαλό σας?

      Γιατί θα πρέπει η "Ελληνική Περίπτωση" να είναι σώνει και καλά "ιάσιμη" και όχι "ανίατη" με δυσμενή πρόγνωση και προσδόκιμο ζωής ελάχιστων δεκαετιών?

      Τελικά μήπως όλοι ματαιοπονούμε και απλά πρέπει να εξοικειωθούμε με την ιδέα του επερχόμενου οριστικού τέλους του σύγχρονου Ελληνισμού? Της μόνης "εξόδου" που τελικά απομένει ...

      Διαγραφή
    2. Οι έλληνες ορθολογιστές έχουν σύγχυση. Δεν ξέρουν τι να κάνουν με τον ορθολογισμό: να τον χρησιμοποιήσουν να μην τον χρησιμοποιήσουν. Θαλασσοταραχή.

      Διαγραφή
    3. Οι γυναίκες πάλι για να εμφανιστούν θέλουν μάλλον κάτι τέτοια:

      https://www.youtube.com/watch?v=otHRbRENFTQ

      Καλύτερα να 'σε πιωμένος παρά γέρος

      Όταν σε σκέπτομαι παλιά μου αγάπη
      λυπάμαι που υπήρξαμε μόνο καλοί φίλοι
      λυπάμαι που υπήρξαμε μόνο καλοί φίλοι

      Και η ζωή πετά, πετά, η νεότητα είναι σύντομη

      Όλα μεμιάς θα γυρίσουν πίσω, μόνο αυτή παραμένει
      Καλύτερα να 'σε πιωμένος παρά γέρος

      Το κρασί δεν ξέρει ότι υπήρξαμε κάποτε ευτυχισμένο ζευγάρι
      Καλύτερα πιωμένος παρά γέρος
      Καλύτερα πιωμένος παρά γέρος


      Όταν έρχεται το κρύο και η πρώτη ομίχλη
      Θα σε αναμένω γλυκιά μου, από την πρώτη γυμνασίου
      Θα σε αναμένω γλυκιά μου, από την πρώτη γυμνασίου

      Αλλά εσύ δεν θάρθεις, δεν θάρθεις
      σε ξέρω καλά, σε ξέρω
      Ίσως και να ναι καλύτερα έτσι, συνήθισα πια να είμαι μόνη
      Ίσως και να ναι καλύτερα έτσι, συνήθισα πια να είμαι μόνη


      Καλύτερα να 'σε πιωμένος παρά γέρος
      Το κρασί δεν ξέρει ότι υπήρξαμε κάποτε ευτυχισμένο ζευγάρι.





      ΥΓ: Χαοτική συζήτηση είπατε;

      Διαγραφή
    4. Είναι ένα φαινόμενο που αναδύεται τακτικά με διάφορες αφορμές. Τώρα ήταν το κόψιμο των δανεικών. Πιο παλιά η ‘Αλλαγή’, ‘ένας λοχίας να μας σώσει’, ‘κουραστήκαμε 1920’.

      *

      Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σαν λαός. Κάναμε τον κύκλο μας. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα. Και πεθαίνουμε. Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο.

      *

      Θανάσης Βέγγος
      Το Βλέμμα του Οδυσσέα.

      Διαγραφή
    5. Κι αυτο το χαος μας τραβαει ολο και πιο πολυ στα ακρα (αλλους στο πολυ κι αλλους στο καθολου). Μεχρι τωρα ''στα λογια'' και στις μουντζες, ποσο κοντα ειμαστε αραγε και ''στα χερια''?

      Διαγραφή
    6. Απάντηση στο ερώτημα του Κ2825

      http://www.thestival.gr/media/k2/galleries/190622/arkas.jpg

      Διαγραφή
  33. Ξέρω ότι είναι εκτός θέματος, κύριε Δήμου ποια είναι η γνώμη σας για το τζαμί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Πάει και ο "Pandelis" της Πόλης Pandelis
    (Από άλλο ποστ αυτό).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Εχει πεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος πως μπορούμε να ξεφεύγουμε ή να αποφεύγουμε τις δύσκολες περιόδους...
    «Να το πάρωμεν απόφασιν ότι δεν υπήρξε ποτέ “Θεός της Ελλάδος”. 'Ενας είναι ο Θεός δι΄ όλα τα έθνη. Η φρόνησις, η διορατικότης, η προορατικότης, η επαφή με την πραγματικότητα. Ιδού τι θα μας βοηθήση θετικά να επανορθώσωμεν ό,τι είναι επανορθώσιμον…»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Αντί η παλαιά πολιτική ηγεσία και κοματοκρατία να αναλαβει τις ευθύνες και να πληρώσει το τίμημα εξαφανιζομένη από προσώπου ...

    Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση.

    Κάτι αντίστοιχο είχε προτείνει και ο Γιανναράς σε ένα άρθρο του, δηλαδή μετά από δίκη, να καταδικαστούν οι πολιτικοί που είναι υπεύθυνοι για το χάλι της χώρας, σε στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων (εκλέγειν και εκλέγεσθαι).

    Μήπως να το εξετάσουμε σοβαρά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Δεν υπάρχει σωτηρία!
    σήμερα διάβασα κι αυτήν την απεραντη παπαριά:

    [...] Με την προσθήκη των κατάλληλων κλινικών δεδομένων, το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης μπορεί να γίνει ένα από τα καλύτερα «εργαστήρια» επεξεργασίας και παραγωγής πραγματικών δεδομένων για όλες τις κατηγορίες φαρμάκων, προσελκύοντας στη χώρα επενδύσεις για την πραγματοποίηση κλινικών μελετών και ερευνών στον κλάδο της Υγείας.[...]

    Είμαι και φρεσκοχειρουργημένος γαμώτο και δεν κάνει να γελώ!
    Θα μου φύγουν τίποτα ράμματα και θα 'χουμε άλλα...
    [και χαρες τότε ο "κρυοαμολημένος"...]

    http://www.tovima.gr/society/article/?aid=839765

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Το ερώτημα «υπο κατοχήν;» με έκανε να αναρωτηθώ για το τι θα απαντούσε ο Οδυσσέας Ελύτης αν ζούσε σήμερα.
    Αυτός που το 1970 έλεγε:
    https://www.youtube.com/watch?v=hoNIcsiuUdk
    (για μένα είναι ίσως το πιο χρήσιμο 5’ λεπτο βίντεο που έχω παρακολουθήσει)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Λένε ότι η κατοχή νοείται ως άσκηση φυσικής εξουσίας επί χώρας. (Max Plank Ins. - που έχει αναλάβει (σύμβουλος) την υπεράσπιση της Γερμανίας έναντι των αξιώσεων της Ελλάδας περί αποζημιώσεων). Η κατοχή χωρίζεται σε δύο καταστρώματα: κατοχή προϊόν πολέμου (πολεμική κατοχή) και η κατοχή διεθνών συνθηκών ή άλλων συνθηκών με συναίνεση κατεχόμενου (που τίθεται υπό κατοχή) κράτους (ειρηνική κατοχή). Λένε ότι τον 19ο αιώνα ήταν η ειρηνική κατοχή λίαν πολύ συνηθισμένη (ίσως και ειρηνική παρουσία στρατού - ειρηνική επιβεβαίωση κατοχής (λιτότης)). Ελληνικές ειρηνικές κατοχές: 1854 (αποβίβασις 1617 πεζοναπτών στον Πειραιά, Μαυροκορδάτος (18μηνη κυβέρνησις ελληνικών αποβρασμάτων), Υπουργείον Κατοχής - επιδημία ειρηνικής χολέρας, στρατόπεδα χολέρας). Ο ελληνικός λαός αντιστάθηκε; Όχι. Το σύνολο της πολιτικής τάξης και η διανόηση θεωρούσαν αυτονόητο ότι η Ελλάς ήταν προτεκτοράτο. Όθωνα, Όθωνα, πού πας; Έγιναν αυτά. Σήμερα, αν εγώ επιθυμώ να διαδραματίσω ορισμένες σκέψεις, οπωσδήποτε δεν πρόκειται να ρωτήσω σχετικώς τους σχολιαστάς οπού εδώ εδιάβασα. Εκφράζουν ούτοι την παλαιά Ελλάδα (της φαυλότητος, του μίσους για τις ανακαλύψεις της επιστήμης, την τηλεοπτική αποβλάκωση - με μια φράση: τις κατηγόριες και το αγιάτρευτο μίσος του Χ.Σ. για τον Καρυωτάκη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Πόσο καλά έτεινε να γνωρίσει τις αισθήσεις του ο Ηράκλειτος: ει πάντα τα όντα καπνός γένοιτο, ρίνες αν διαγνοίεν. Και πόσο παρωχημένος ο δωσιλογισμός: Η Πλεύση Ελευθερίας δεν υποστηρίζει κανένα νόμισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ο σερβιτόρος μιλάει με τον δημοσιογράφο και το euro-group για τη ζωή μου αλλά σε εμένα όχι. Ένα προκλητικά δωσιλογικό θέαμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.