Παρασκευή, Οκτωβρίου 21, 2016

Μα και ο ιδιωτικός;


Πριν 31 χρόνια είχα δημοσιεύσει στη στήλη μου, στο «Βήμα της Κυριακής» ένα κείμενο με τίτλο «Η δημοσιοποίηση του ιδιωτικού τομέα». Υπάρχει στο ndimou.gr .

Το θέμα του αφορούσε το γεγονός ότι το μικρόβιο της γραφειοκρατίας είχε περάσει από τον δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό. 

Οι μεγάλες ιδιαίτερα επιχειρήσεις ταλαιπωρούσαν τους πελάτες με αναμονές και διατυπώσεις, που θύμιζαν όλο και περισσότερο το δημόσιο. Και μόνο στις μικρές, όπου το μάτι του αφεντικού επόπτευε τα πάντα, ο πελάτης ήταν ακόμα βασιλιάς.

Ήταν προφητικό.

Στα χρόνια που πέρασαν προστέθηκε και άλλο ένα κίνητρο αδιαφορίας. Η κρίση οδήγησε σε κατάρρευση των αποδοχών, οι υπάλληλοι αμείβονται με μισθούς πείνας, εργάζονται αναγκαστικές υπερωρίες και δεν καίγονται για την πορεία της δουλειάς. Μόνον ο φόβος της απόλυσης αποτελεί κίνητρο – αλλά σίγουρα αρνητικό.

Μία πρόσφατη εμπειρία μου επιβεβαίωσε αυτή τη διαπίστωση. Το κινητό μου, μάρκας Samsung, ακριβό δώρο των ανεψιών μου, ηλικίας μόλις δώδεκα μηνών, είχε πρόβλημα μπαταρίας. Όχι, δεν ανήκε στα νέα μοντέλα που παίρνουν φωτιά. Απλώς, με ήπια χρήση έσβηνε ήδη το απόγευμα.

Πληροφορήθηκα τα στοιχεία του πλησιέστερου εξουσιοδοτημένου επισκευαστή και τον επισκέφθηκα. Εκεί έμαθα ότι ναι μεν η συσκευή είχε εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών – αλλά αυτή δεν αφορούσε στην μπαταρία, που είχε μόνον ένα έτος. Αυτό δεν μου το είχε πει κανείς – στην απόδειξη αγοράς έγραφε: εγγύηση κατασκευαστή δύο έτη. Ευτυχώς ήμουν στο όριο και έγινε δεκτή η αντικατάσταση της μπαταρίας με εγγύηση.

Δεδομένου ότι το κινητό είναι πια είδος πρώτης ανάγκης, φαντάστηκα ότι η αλλαγή της μπαταρίας θα ήταν κάτι που θα γινόταν επιτόπου. Ε, λοιπόν, χρειάστηκαν τρεις ολόκληρες ημέρες, και πολλά τηλεφωνήματα τόσο στον επισκευαστή όσο και στην αντιπροσωπεία. Όλα αυτά μέσα σε μία ατμόσφαιρα δημοσιοϋπαλληλικής ανευθυνότητας, όπου έφταιγε πάντα ο άλλος. Μία ταλαιπωρία τριών ημερών για κάτι που θα μπορούσε να γίνει σε τρία λεπτά.

Θυμήθηκα το προ τριακονταετίας κείμενό μου και το γεγονός ότι αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό έχω ταλαιπωρηθεί από ιδιωτικές εταιρίες. Και σκέφθηκα: καλά, ο δημόσιος τομέας δεν παράγει τίποτα παρά μόνο γραφειοκρατία και καθυστερήσεις. Αν αρχίσει και ο ιδιωτικός να κάνει τα ίδια – πώς θα έρθει η περίφημη ανάπτυξη στην Ελλάδα;


Θα μου πείτε: τόσα σοβαρά θέματα υπάρχουν γύρω – αυτό βρήκες να γράψεις; Πιστεύω πως αν ο καθένας μας καταγγείλει κάτι στραβό - έστω και μικρό - πολλά πράγματα σε αυτό τον τόπο μπορεί να ισιώσουν…

Υ. Γ.  Και για να μη νομισθεί πως έτυχα σε κάποια έκτακτη περίπτωση - μου διευκρινίστηκε πως αυτές είναι οι κανονικές προθεσμίες: η αλλαγή μπαταρίας στο κινητό κρατάει 3-4 μέρες!
Σκέπτεστε να σας το πει αυτό ένα βουλκανιζατέρ, όταν σας πιάσει λάστιχο;

97 σχόλια:

  1. You were not dealing with one large company, but with a few small ones that were not integrated with each other. Just like the greek public sector, small agencies and ministries with no common databases and information integration

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχαν και common databases - κοινές βάσεις δεδομμένων - και επικοινωνία. Υπήρχε η μεγάλη κεντρική εταιρία - η αντιπροσωπεία - και οι επισκευαστές-δορυφόροι. Αλλά είτε το πρόγραμμα της κεντρικής εταιρίας ήταν λάθος (αυτό έλεγαν οι επισκευαστές: πως δεν παρέχει γρήγορα ανταλλακτικά και τους υποχρεώνει να κάνουν πολλούς ελέγχους σε κάθε συσκευή) ή οι επισκευαστές δεν ήταν σωστά οργανωμένοι και ρίχναν το φταίξιμο στην αντιπροσωπεία...

      Διαγραφή
    2. Δύο σχόλια σχετικά με αυτό το άρθρο: Κι εδώ που τα λέμε, ήταν φυσικό να συμβεί. Ο δημόσιος τομέας είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης στη χώρα. Απασχολεί την απόλυτη πλειοψηφία των εργαζομένων. Είναι λογικό αυτοί να δίνουν τον τόνο, αυτοί να επηρεάζουν τους υπόλοιπους.
      Όχι μόνο αυτό αλλά ένα πολύ μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα είναι κρατικοδίαιτο μιας και εξαρτάται από τα συμβόλαια του!

      Για ιδιωτικοποιείστε την “Ολυμπιακή” θα βελτιωθεί;
      30 χρόνια μετά τα υπολοίματα της Ουμπιακής αγοράστηκαν από την Aegean μόνο που οι Έλληνες φορολογούμενοι τη χρυσιπληρώσαμε...

      Διαγραφή
  2. μπαίνεις σε κάτι εταιρίες και νομίζεις ότι εκεί μέσα όλοι του βαριούνται που ζουν και το λένε οι άνθρωποι με τον τρόπο τους, γράφοντας τους πελάτες στα παλιά τους τα παπούτσια, σου δείχνουν ότι τους ενοχλείς, ότι τους είσαι βάρος, τους ανοίγεις δουλειές ενώ κανονικά πληρώνονται για να κάνουν τη δουλειά τους και που πληρώνονται, μάταιο. Πολλές φορές είναι πολλοί στο ίδιο πόσο και ανταγωνίζονται ποιος θα δουλέψει λιγότερο, γιατί δηλαδή, μαλ. είναι αυτός ο ένας να δουλεψει πιο πολυ από τον άλλο, άμιλα, το λένε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ας τα ξαναπιάσουμε από την αρχή για να καταλάβουν και οι της Αριστεράς και της Προόδου.

    Σας απογοήτευσε η Samsung ? Μην ξανα-αγοράσετε Samsung (για κάποιο διάστημα τουλάχιστον). Έχετε άλλες επιλογές με βάση τις δικές σας προτεραιότητες.

    Αυτή είναι η διαφορά του Ιδιωτικού από το Δημόσιο τομέα. Ο Δημόσιος τομεας ΔΕΝ αλλάζει. Γιατί ; Διότι η ύπαρξή του σημαίνει ταυτόχρονα τη μη δυνατότητα επιλογών για τους πολίτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μία απορία που είναι άσχετη με το αναρτηθέν θέμα, αλλά σχετική με όλες τις αναρτήσεις σας: Γιατί στο τέλος κάθε ανάρτησης η ημερομηνία προσδιορίζεται με τη χρονική πρόθεση "at" αντί του "on"; Βρήκα κι εγώ κάτι στραβό να διορθώσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όσο μεγαλύτερη η εταιρεία τόσο περισσότερη εσωτερική γραφειοκρατία έχει. Το τι εισπρέττει ο πελάτης είναι και θέμα πολιτικής της εταιρείας. Κάποιες τα καταφέρνουν καλύτερα από άλλες. Π.χ. στις ΗΠΑ η Apple διαχρονικά κερδίζει το παιχνίδι. Οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας / internet είναι, επίσης διαχρονικά στον πάτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπάρχουν και περιπτώσεις, που το μικρόβιο του ιδιωτικού τομέα εξαπλώνεται στο δημόσιο. Επί σειρά ετών εξυπηρετούμουν στο (πάλαι ποτέ) Τ.Ε.Β.Ε. της περιοχής μου από έναν ευγενέστατο και κόσμιο κύριο, ηλικίας περίπου 55 ετών. Όταν αυτός συνταξιοδοτήθηκε, μοίρα κακή έφερε στη θέση του έναν φωνακλά 30άρη, που πίστευε πως ο συναλλασσόμενος μαζί του ήταν ό,τι απεχθέστερο είχε εκβράσει η βροχή εκείνης της ημέρας. Οι δυο τους συνυπηρέτησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η σύγκριση ήταν συντριπτική υπέρ του πρώτου, ο οποίος ήταν βγαλμένος -θαρρείς- από κάποιον σκονισμένο κώδικα προτεσταντικής ηθικής. Για τον δεύτερο,πάλι, αναρωτιόσουν αν είχε ξεπροβάλλει από τα βάθη του ωχαδερφισμού ή από τους απύθμενους ωκεανούς κάποιας κλαδικής του Υπαρκτού Ελληνισμού (ο όρος δανεισμένος από τον Στέφανο Κασιμάτη). Δεν υπάρχει άσπρο-μαύρο. Πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις επιβιώνουν χάρη στην ανοχή και την αμάθεια των πελατών τους, ενώ ο δημόσιος τομέας αναδεικνύει κατά καιρούς "διαμάντια",που έχουν συναίσθηση καθήκοντος και τιμούν τα λεφτά που παίρνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτά είναι λανθασμένα κλισε. Εάν υπήρχε σωστή γραφειοκρατία και λογιστική υποστήριξή τότε θα παραλαμβάνατε την μπαταρία σας άμεσα.

    Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ σωστής γραφειοκρατίας και κακής γραφειοκρατίας. Εδώ είναι η διαφορα και η προστιθέμενη αξία της εξορθολογισμένης ροής πληροφοριών.

    Και να ξέρετε το θέμα δεν είναι ο ιδιοωτικός ή ο κρατικός τομέας. Το θέμα είναι εξορθολογισμός αι αυτό δεν γίνεται μονάχα με βάσεις δεδομένων αλλα με σωστή αξιοποίηση αυτών των δεδομένων.

    Επίσης απο την στιγμή που γιαχωρίζετε τον εξορθολογισμό σε ιδιωτικό τομέα και κρατικό να ξέρετε ότι το χάσατε το παιχνίδι αφου βάζετε ιδεολογική απόχρωση σε κάτι που όχι μονό δεν έχει ιδεολογία, αλλά ουτε και θα πρέπει να έχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα έχουμε ξαναπεί: δεν υπάρχει καλή γραφειοκρατία - λέγεται αλλιώς. Διαχείριση management. Ανοίξτε κανένα λεξικό.

      Διαγραφή
  8. Πολύ εύστοχο. Εγώ έχω να παίρνω λεφτά πίσω από τηλεπικοινωνιακή εταιρεία και από συνδρομητικό κανάλι. Και στις δύο περιπτώσεις, αν και έχουν βεβαιώσει οι ίδιοι ότι τα χρωστούν σε πιστωτικό λογαριασμό, για να τα εκταμιεύσουν σου ζητούν αίτηση, ταυτότητα, δεν σου δίνουν τα λεφτά στο χέρι και ΘΑ τα επιστρέψουν σε ένα, δύο μήνες, αφού περάσει η αίτηση κεντρικά κτλ. Τώρα είτε γραφειοκρατεία είναι, είτε τρενάρουν την πληρωμή σκόπιμα για να κρατήσουν τα λεφτά, και το ένα και το άλλο τερτίπι του Δημοσίου είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσα στυλό (#) κόστους 1.56 ευρώ αγοράζουμε με το αντίτιμο της μηνιαίας συνδρομής σε τηλεοπτικό κανάλι; Μήπως να ντρεπόμαστε και λίγο που σπαταλούμε (αποτέλεσμα) την διαρρηκτική εξειδίκευση (αίτιο) στις αγορές καλλιτεχνημάτων αμφίβολης ποιότητας; Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη.

      Διαγραφή
  9. Στην Ελλάδα δεν είναι θέμα δημοσίου, αλλά νοοτροπίας και τρόπου σκέψης. Αν σε ενδιαφέρει το βόλεμα, η ανευθυνότητα και η τεμπελιά, τότε όπου και να σε βάλουν τα ίδια θα κάνεις. Υπάρχουν εξαιρέσεις εννοείται. Ξέρω ανθρώπους που εργάζονται με ζήλο και υπευθυνότητα και στους δύο τομείς. Και για ένα περίεργο λόγο είναι οι μόνοι που δεν παραπονιούνται για την κρίση. Γιατί ο άνθρωπος που δουλεύει θα τη βρει την άκρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Υ. Γ. Και για να μη νομισθεί πως έτυχα σε κάποια έκτακτη περίπτωση - μου διευκρινίστηκε πως αυτές είναι οι κανονικές προθεσμίες: η αλλαγή μπαταρίας στο κινητό κρατάει 3-4 μέρες!

    Σκέπτεστε να σας το πει αυτό ένα βουλκανιζατέρ, όταν σας πιάσει λάστιχο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προς επιβεβαίωση - πώς γίνεται βιώσιμος ο μη κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας? Μικρά παραδείγματα ...

      Παράδειγμα #1:Νοσηλεία 1.5 ημερών στο ξενοδοχείο (και αυτοπροσδιοριζόμενο ως νοσοκομείο) "Υγεία" για διαγνωστικές εξετάσεις: Συνολικό κόστος 2.5 χιλιάδες ευρώ. Όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων το 1/3 των εξετάσεων ήταν περιττές (αλλά ακριβές) ενώ οι φθηνότερες (αλλά ιατρικά επιβεβλημένες) ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΤΕ.

      Παράδειγμα #2:

      Αίτηση διακοπής σύνδεσης στην Vodafone. Έξοδα διακοπής σύνδεσης 20 ευρώ. Διακοπή μετά από 25 ημέρες και ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΧΡΕΩΣΗ λογαριασμού για το διάστημα από την υποβολή της αίτησης μέχρι την ημνία διακοπής - παρόλο που η καθυστέρηση διακοπής οφειλόταν σε υπαιτιότητα τους.

      Διαγραφή
  12. Θα ήθελα να αναφερθώ στον τροπο με τον οποίο δουλεύουν σημερα οι περισσότερρες ιδιωτικες ασφαλιστικές. Αποτελεί τραγέλαφο/ όνειδος κυριολεκτικά. Σε χτυτπησε κάποιος σου "πηρε" λοιπον την πορτα 'η το μισό μπροστινό και φταίει [σου έκανε και δήλωση]. Το πας σε συνεργειο "δικό τους" Ερχεται ο πραγματογνωνων ένας ανθρωπος που υποαμόιβεται και μεταβαίνει σε ακτίνα πολλών νομών ...όποτε μπορέσει [το αμάξι σου στο "εξουσιοδιοτημένο" αραχτό. Εσύ πας με τα πόδια όλον τον καιρό ή με τα ΚΤΕΛ].
    Εκτιμά ο πραγματογωμων -κοστολογεί. Αλλάζει ότι χάλασε . Αν όμως έχει περασει η πενταετία ζωης του οχήματος μόνον με σφυρηλατημένα ομοειδή απο μαντρες ή καινουργείς μαϊμούδες. Σου δίνουν το τιμολογιο. Πληρωνεις τα λεφτα. Και περιμενεις να σε ειδοποιήσουνα απο την ασφαλιστική να πας απο τα γραφεία τους να καταθέσεις τα χαρτια και να σε ειδοποήσουν στην συνέχεια πότε αυτά σε δυό τρεις μερες θα μπούνε - εν μεσω capital controls -στο λογαριασμό σου...
    Ερωτηση: Αν δεν εχει κανείς τα λεφτα [λέω τωρα εγω πχ 1500 -2000 Ευρω ] τί γίνεται αδερφια;

    Πρόσφατα σε ιδιωτικοποιημενη κουριερ μου συνεβη το εξης "κουφό". Τα γραφεία τους στο ίδιο κτίριο όπου και το ιατρείο μου. Επειδη ο αποστολές είχε γραψει λαθος τον ριθμό τηλεφωνου που θα με ειδοπιούσαν κρατησαν επι δεκα μερες το δέμα στη θυρίδα αντί να στέιλουν εναν άνθρωπο να ψαξει τα κουδούνια και να αφησει μια ειδοποιηση στην πορτα η το θυρωρό. Πηγα το ζήτησα και το παρέλαβα...
    Αλλη κουριερ [ καρα-ιδιωτική αυτή ]άφησε το προς παραδοσιν με ονοματεπωνυμο σε καποιο άσχετο μαγαζί του ισογείου. Εκείνοι το άνοιξαν κι όλας και το στειλαν επάνω με τον θυρωρό ..."ξεκοιλιασμένο"!

    Στα πολυκαταστήματα επωνυμων αλυσίδων ακόμα και σ' αυτά της εστίασης - η αδιαφορία των υπαλλήλων αλλά και η αγένειά τους βρίσκεται σε απολυτη συσχετιση με την αμοιβή τους και τους όρους εργασίας. Θα δουμε χειρότερα.
    Το θεμα έιναι εφιαλτικό. Η γραφειοκρατία μποιάζει να πεθαίνει σε μερικους κλάδους του Δημοσίου [πχ ΚΕΠ] και ανασταίνεται στον ιδιωτικό τομέα που μας απέμεινε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ευχάριστο είναι ότι η Κόλαση δε θα έρθει για τους ασφαλιστές μετά θάνατον αλλά σε αυτό τον μάταιο κόσμο. Και αυτό διότι η "φούσκα" των ψηφιακών μικροσυσκευών θα σκάσει με πάταγο πολύ μεγαλύτερο από τη "φούσκα" των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ που δημιούργησε τα φωτοβολταϊκά πάρκα. Θα συντάξουμε μια επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, στην οποία θα παρουσιάζουμε τις κυριότερες διαστάσεις του ηλεκτρομαγνητισμού και θα εξηγούμε τους λόγους για τους οποίους κρίνουμε ότι το Street View ευθύνεται για την σημερινή δραματική κατάσταση των ασφαλιστικών συμβολισμών.

      Διαγραφή
    2. Θα κρατικοποιήσουμε όλα. 4 ώρες δουλειά, τρεις ημέρες την εβδομάδα. Μισθοί πλήρεις. Λύνεται και η ανεργία. Εθελοντικά στην εργασία όποιος επιθυμεί εκφυλισμούς. Οι άνθρωποι χρειάζονται ελεύθερο χρόνο για να μπορούν να ηρεμούν και να ξεπερνούν επαναληπτικά την εγκεφαλική επίκρουση που προκαλεί ο απροσδόκητος παφλασμός της ηρεμίας τους πάνω στα ποικίλα ξαφνιάσματα της ηρεμίας τους πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα εκεί. Μόνον οι ανόητοι θέλουν να βασανίζονται.

      Διαγραφή
    3. Μπράβο - η ονείρωξη του νεοέλληνα...

      Διαγραφή
  13. Άσε εκείνη η Wind! Τόσα χρόνια με έχει καταγεγραμμένο ως "Ασιτοτελίδη"...και για να μου το αλλάξει, ζητάει τόσα έγγραφα που προτιμώ να αλλάξω το επίθετο μου! Εννοείται πως μέχρι να λύσεις το πρόβλημα σου απ' το τηλέφωνο, μεγαλώνεις παιδί.."The answer is blowing in the wind"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το μεγάλο μέγεθος εισάγει οργανωτική πολυπλοκότητα, η πολυπλοκότητα απαιτεί σύνθετες διαδικασίες ελέγχου και εκείνες με τις σειρά του επιβάλουν την δημιουργία μιας γραφειοκρατικής διοικητικής δομής για να υποστηριχθούν. Κάθε κρίκος σε αυτή την αλυσίδα εισάγει πρόσθετες επισφάλειες (κίνδυνοι καταχρηστικής αντιμετώπισης λόγω δολιότητας ή ευθυνοφοβίας κτλ) και άρα, δυνητικά, καθυστερήσεις.

    Το εάν πρόκειται για ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα είναι παντελώς αδιάφορο. Η υπεραπλουστευτική αντίληψη ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι ο "καλός" της υπόθεσης και το "δημόσιο" ο κακός απέχει πολύ από την πραγματικότητα, όπως θα σας διαβεβαιώσει οποιοσδήποτε έχει μια κάποια διαρκέστερη σχέση με μεγάλου μεγέθους ιδιωτικές επιχειρήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό (τυπικό παράδειγμα: Τραπεζικές Διαδικασίες)

    Δυστυχώς ο δημόσιος τομέας και το άμεσα εξαρτώμενο από αυτόν μέρος του ιδιωτικού παράγουν στην Ελλάδα πολλαπλάσιο έργο από τον αμιγώς ιδιωτικό τομέα - όμως με πολύ υψηλότερο μοναδιαίο κόστος και συνήθως χαμηλότερη ποιότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Στην Ελλάδα υπάρχει και το θέμα του ανωριμου καταναλωτή. Μένεις δηλαδή δυσαρεστημένος από κάποια υπηρεσία μιας εταιρείας αλλά αντί να την μποικοταρεις και να στραφείς σε άλλη παραμενεις πελάτης.Εκτονωνεται ο κόσμος με το κραξιμο και δεν τιμωρει με πράξεις την κακή ποιότητα υπηρεσιών.
    Χωρια που στην επαρχία ο ανταγωνισμός στρεβλωνεται από τις διαπροσωπικές υποχρεώσεις. Δηλαδή εχει ο χ μαγαζί που ξερω ότι προσφέρει χειρότερες υπηρεσίες από τον ψ αλλά θα στηριξω τον χ γιατί και αυτός ψωνισε από μένα ή είναι συγγενής κτλ.
    Ακόμα πολλές εταιρείες ιδιωτικού τομεα επιβιώνουν όχι από τους ιδιώτες πελάτες αλλά χάρη σε μεγάλες δουλειές με το κράτος . Τι τους νοιάζει επομένως να εκσυγχρονιστουν και να συμπεριφέρονται επαγγελματικοτερα; Δεν μας έχουν εν τέλει και αναγκη.
    Για κίνητρο δε για τους υπαλλήλους για βελτίωση ούτε κουβέντα , η μεγάλη πλειοψηφία κακοπληρωμενη , χωρίς προοπτική αύξησης όσο καλά κσι να κάνει τη δουλειά και δέκτης αγενεστατης συμπεριφορας από συναδέλφους και αφεντικά (και πελάτες).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο θέμα του ανώριμου καταναλωτή να προσθέσω και το θέμα του ανοργάνωτου καταναλωτή. Έξω υπάρχουν μεγάλες και σοβαρές οργανώσεις καταναλωτών που υπερασπίζονται τα δικαιώματα του καθενός, κάνουν τεστ προϊόντων που μπορούν να εξαφανίσουν ένα κακό προϊόν από την αγορά και παρίστανται νομικά σε κάθε σχετική διένεξη. Εδώ ένας καταναλωτής που εξαπατήθηκε θα τρέχει στο Υπουργείο Εμπορίου - και αν βρει άκρη ας μου γράψει...

      Διαγραφή
    2. Επανέρχομαι στο θεμα που θιχτηκε στην προηγουμενη αναρτησή σου Νίκο, σχετικά με την ηλεκτρονικη συνταγογραφηση.
      Για την οργανωση της ΠΟΥ ΣΥΝΙΣΤΆ ΣΚΆΝΔΑΛΟ ΜΕΙΖΟΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΑΝ ΤΟΜΟΥΣ... Δεν θα καταπιαστώ. Πάντως έχουν περασει πέντε χρόνια απο την εφαρμογή της και κατα τη γνωμη μου συνιστα "το τίποτα και το καν τίποτα" που ελεγε και η γιαγιά μου. Στα σπαργανα ακόμα. Δυσλειτουργικό, προβλημτικό και παιδαριώδες.
      Δεν μπορω φυσικά να καταλάβω γιατί ακόμα μαζευει ο κοσμακης σφραγισμένα και τυπωμενα χαρτιά απο τα ιατρεία δημοσια ή κρατικά ενω όλοι οι χρηστες τουλαχιστον smart phones ή tablets θα μπορούσαν να έχουν το barcode της συνταγής και να πηγαίνουν μ' αυτό στο φαρμακειο της αρεσκείας τους με το οποίο συνεργαζονται.Η ακόμα να γίνεται μια εκ των προτέρων εγγραφή του ασφαλισμενου απο τον ίδιο σε συγκεκριμενο φαρμακείο όπου με την εκδοσή της η συνταγή θα κατευθυνεται σ' αυτό προς εκτελεση. Εκέι μαλιστα ο ανημπορος ασθενής ή ο γερων δεν θα χρειάζεται να μεταβαίινει καθόλου. Με μια κουριερ στη συνεχεια άμεσα το φαρμακο στη σακκουλα και στο σπίτι του ασθενούς για πληρωμή /επιδοση [αντικαταβολή με ρευστού ή με POS].
      Ειδα στην Κοπενχάγη στο φαρμακείο ηλικιωμένο -πατημενα τα ογδόντα- να ανοιγει το tablet του. Nα σκαναρει από κει ο φαρμακοποιός το barcode και στη συνεχεια έχοντας "ο ασθενης" μπροστα του τις επιλογες από λιστα ανάμεσα στα πρωτότυπα ή γενόσημα και με διαφορετικές τιμες το καθένα...τικαριζε το συμφερότερο γι΄αυτόν και το ζητούσε.
      Σε είκοσι χρόνια αν υπαρχουν ακόμα κατοικοι σ' αυτή τη χωρα θα τα δούμε ίσως κι αυτά. Μεχρι τότε απλως θα κόβουμε δεντρα και θα ξοδευυμε μελάνια.
      Και θα γκρινιάζουμε...

      Διαγραφή
    3. Νώντα, όταν γραφεις για τον ηλικιωμένο ογδοντάρη με το τάμπλετ συνειδητοποιείς ότι το γράφεις στο μπλογκ ενός ηλικιωμένου (με desktop, laptop, tablet + smartphone) που έκλεισε πριν δύο εβδομάδες τα 81;

      Διαγραφή
    4. ε καλά ...Εσυ δεν πιάνεσαι... Εξ αλλου και εμεις οι σχεδόν τα δευτερα -ηντα άγοντες απο κοντα σου παμε [αλλα κυνηγωντας σε ασθμαίνοντες]
      Εχω στο νου μου τον μεσο έλλην ογδονταρη
      ΚΑΠΗ, καφενείο , κολτσίνα και τα λοιπά...

      Διαγραφή
    5. Όσο οι Παφλαγόνες και οι βυρσοδέψες θα γλύφουνε τον Δήμο (Δημάκο μου, Δημουλάκο μου …) θα είμαστε σε αυτά τα χάλια!

      Ελ.Μετ.
      Ιππείς / Αριστοφάνης

      Διαγραφή
    6. Κράτα ψηλα εσύ το χάλι σου κι άσε σε μας τον έπαινο του Δήμου... Σύμφωνοι;

      Διαγραφή
    7. Ανωνυμάκο, ζηλιαράκο.
      Γίνε κι εσύ Δήμου, δηλαδή άξιος, και θα σε επαινέσουμε!

      Διαγραφή
    8. Κολακείες και ύβρεις, χορτάσαμε και από τα δύο.

      Διαγραφή
  16. Δεν νομίζω οτι είναι θέμα δημόσιου η ιδιωτικού τομέα αλλά συνολικότερης νοοτροπίας και συμπεριφοράς της χώρας.Πριν από αρκετά χρόνια κάποιος συμφοιτητής μου ρώτησε τον καθηγητή που μας έκανε Διοίκηση Επιχειρήσεων γιατί μια ALFA ROMEO GULIA που ήταν κούκλα και είχε άριστη οδική συμπεριφορά δεν μπορούσε να έχει γερμανική ποιότητα.Και ο καθηγητής απάντησε οτι είναι θέμα της νοοτροπίας και των πρακτικών που παραδοσιακά ακολουθούν οι 2 λαοί, και αυτά αλλάζουν πάρα πολύ δύσκολα..Αλλωστε φαντάζεστε να σας αντιμετώπιζαν για την ίδια ιστορία με την διαδικασία αυτή στον Καναδά, την Ελβετία η την Αυστραλία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποτε είχαν βγάλει την Alphasud. Alpha Romeo που κατασκευαζόταν στον Νότο της Ιταλίας. Οικτρά αποτυχία! Εδώ έχουμε όχι μόνο με διαφορές νοοτροπίας δύο λαών αλλά αγεφύρωτες διαφορές σε διαφορετικά διαμερίσματα του ίδιου λαού.

      Διαγραφή
  17. Το έπαθα και εγώ - με καινούριο tablet.

    Μου είπαν ότι θα κάνουν επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων και μετά θα δουν εάν λυθεί το πρόβλημα. Καλά λέω, αυτό το κάνω και μόνος μου. Αλλά ας πούμε ότι με απλή επαναφορά λύνεται το θέμα. Πόσο χρόνο χρειάζεστε; Απάντηση: Δέκα εργάσιμες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Οι άνθρωποι είναι ίδιοι στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Η διαφορά είναι ότι η αξιολόγηση των επιχειρήσεων στον δημόσιο γίνεται από το κράτος, και η αξιολόγηση στον ιδιωτικό γίνεται από τους χρήστες (δηλαδή από εμένα που αγοράζω και με αυτό το τρόπο δίνω στην επιχείρηση τα μέσα για να συνεχίσει). Όταν οι μεγάλες εταιρείες αποκτάν χαρακτηριστικά μονοπωλίου, δηλαδή όταν δεν υπάρχουν επιλογές, τότε αρχίζουν να αποκτούν τα προβλήματα που βλέπουμε και στον δημόσιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μην νομίζετε όμως ότι αυτά συμβαίνουν μόνο εδώ!
    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Πριν 2 δεκαετίες: ομάδα 1ης Εθνικής παίζει αγώνα στο εξωτερικό (βαλκάνια) ζητάνε απαντητική επιστολή για τελική συμμετοχή γραμμένη σε γραφομηχανή.
    - Ωραία θα την γράψουμε στο PC και θα την στείλουμε…
    Απάντηση:
    Δέχονται ΜΟΝΟ εάν η απάντηση είναι γραμμένη σε γραφομηχανή…
    (ευτυχώς βρέθηκε μία αραχνιασμένη στην αποθήκη)

    ΥΓ. Θυμίζει λίγο το ανέκδοτο με την γραβάτα, αλλά είναι πραγματικό γεγονός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΥΓ. Τι θυμήθηκα… πριν χρόνια, έχοντας μόλις επιστρέψει από το εξωτερικό, βγαίνω με ένα παλιό φίλο σε ένα μπαρ. Το άλλο πρωί (με δύο ποτά) είμαστε και οι δύο άρρωστοι.

    Αγανακτισμένος τηλεφωνώ στην αγορανομία. Ο αστυνομικός μού λέει ότι πρέπει να κάνω καταγγελία με δικηγόρο (που θα πλήρωνα εγώ) και ότι οι αναλύσεις κάνουν μήνες για να βγουν, διότι πρέπει να αποδειχθεί στο Χημείο του Κράτους ότι οι ουσίες είναι βλαβερές. Δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο αποτρεπτικός.

    Του απαντώ ότι δεν τηλεφώνησα στο υγειονομικό αλλά στην αγορανομία. Είναι σαν να παρήγγειλα Mercedes και να μου έφεραν Zastava. Τι διαδικασίες έχουν για την καταγγελία ότι δεν μου έφεραν αυτό που παρήγγειλα;

    Μου επανέλαβε το ίδιο λογύδριο.

    Λέγεται και επανένταξη στην ελληνική πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς.
      Κράζων δε "σταθήτε, ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας" και απαντησάντων "κλάστε μας τ’ αρχίδια", απέδρασαν.

      [ αναφορά Ι. Πετρακη υπαστυνομου Κιλκίς, 7 Απριλίου 1923 ]

      Αφου δεν πιάνει τοπο το "σταθητε ρε πούστηδες" τί να σου κανουν οι έρμοι οι νόμοι και ο κανονικές διαδικασίες;
      Δυσκολο να το ξεπεράσουμε το σταδιο αυτό.
      Διότι ...είναι και βολικό...
      Τρέχα τωρα εσυ με τη γαστρεντερίτιδα να μηνύσεις το κοτόπουλο με τη σαλομονέλλα [ και τον ...προαγωγό του εστιάτορα]..

      Διαγραφή
    2. Τα μπαρόνια βλάπτουν. Ποτέ ένας άνδρας λογικός δεν εγκαταλείπει τη ζωή του για να κάνει άχρηστα βολτίδια. Έτσι ήταν απελπιστική η παλαιά Ελλάδα των φαντασμένων διαμορφωτών κοινοβουλευτικών ή της κοινής γνώμης. Οι ίδιοι δεν ήξεραν ούτε τα χνώτα τους να προστατέψουν. Πολύ επικίνδυνοι, επιβλαβείς, άρρωστοι άνθρωποι.

      Διαγραφή
  21. Προσωπικά δεν είχα ποτέ μου κάποιο σοβαρό πρόβλημα εξυπηρέτησης από εταιρία του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα, φυσικά και σε αυτό τον τομέα υστερούμε συγκρτικά με τις αγγλοσαξονικές χώρες οι οποίες φυσικά είναι μανούλες στην εξυπηρέτηση πελατών.

    @Yannis H
    Θέλεις να πάμε στον Μπαϊρακτάρη να κάνουμε καταγγελία επειδή χρησιμοποιούν ακόμα τα διάφανα πλαστικά τραπεζομάντηλα που έχουν απαγορευτεί στην Ε.Ε. εδώ και πολλά χρόνια; Είχα φάει πριν από 4-5 χρόνια και ζήτησα τη φόρμα παραπόνων πελατών, που είναι υποχρεωμένοι να έχουν..., μου απάντησαν ότι την έχει ο λογιστής τους!!! Όλοι μας γνωρίζουμε ότι το συγκεκριμένο μαγαζί βρίσκεται στο πλέον κεντρικό σημείο της Αθήνας, εκτός και αν λόγος ύπαρξης του είναι για να τρώει ο κάθε Κώστας Καραμανλής και να κάνει δηλώσεις για νταβατζήδες, κανένα πρόβλημα αλλά ας είναι ντόμπροι και να ξεκαθαρίσουν ότι οι πελάτες χωριζόμαστε σε κατηγορίες ^&%^&%^&*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @Νώντας Τσίγκας: Η αναφορά του υπαστυνόμου Ι.Πετράκη κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σαν αυθεντική, στην πραγματικότητα όμως είναι μία λογοτεχνική δημιουργία του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.

    Σχετικά με το θέμα μας: Στην κωμόπολη όπου ζω, ο διαχειριστής του υποκαταστήματος της ACS Courier αρνείται πεισματικά να παραδώσει τα δέματα και τις επιστολές κατ'οίκον. Τηλεφωνεί στους παραλήπτες, για να τα παραλάβουν οι ίδιοι από το υποκατάστημα. Επιπλέον, είναι αγενής και υβριστής. Συμπλήρωσα την αναφορά παραπόνων στην ηλεκτρονική φόρμα της εταιρείας και ουδέποτε έλαβα έστω και μία τυπική απάντηση. Συμπολίτες μου που έπραξαν το ίδιο έτυχαν ανάλογης αντιμετώπισης. Αδιαφορία πλήρης. Ο εν λόγω κύριος ζει και βασιλεύει επί σειρά ετών στην περιφέρειά μας. Παρεμπιπτόντως, η ACS είναι μονοπώλιο εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς επειδή είναι μονοπώλιο τα κάνει αυτά. Για βαλτε διπλα του έναν ανταγωνιστή που θα το φέρνει στο σπιτι - να δείτε πως θα αλλάξει.

      Φοβάμαι μόνο πως η πιάτσα εκεί είναι πολύ μικρή για δύο...

      Διαγραφή
    2. αγαπητέ κ. Τζιούτζιο,
      δεν επικαλέστηκα αυθεντικότητα της συγκεκριμένης "αναφοράς" ωστόσο ακόμα κι ο Νίκος Σαραντακος σε αναρτησή του γραφει το παρακάτω:

      [...] Βέβαια, ποτέ δεν μπορείς να αποδείξεις με βεβαιότητα ότι κάτι δεν υπήρξε, ότι τέτοια διαταγή δεν εκδόθηκε ποτέ -αλλά όλα συγκλίνουν προς τα εκεί. Στο ίδιο άρθρο υπάρχει και το παλιό, ξεκαρδιστικό σύντομο τηλεγράφημα του Ιωάννη Πετράκη, υπαστυνόμου Κιλκίς: Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε “σταθείτε, ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας” και απαντησάντων “κλάστε μας τ’ αρχίδια”, απέδρασαν” Καλό, αλλά πρέπει να είναι του Σκαμπαρδώνη, ο οποίος το έχει βάλει μότο σε ένα βιβλίο του. Κατά σύμπτωση, αύριο έρχεται ο Σκαμπαρδώνης από τα μέρη μου, προσκαλεσμένος σε μιαν εκδήλωση, αν βρω ευκαιρία θα τον ρωτήσω αν είναι δική του έμπνευση[...].

      Τυχαίνει πάντως να είναι και δικός μου φίλος ο Γ.Σ. οπότε θα τον ρωτήσω και θα επανέλθω...

      Διαγραφή
    3. Η "διαταγή του υπενομωτάρχη" (έτσι την ξέρω εγώ) είναι πολύ παλιά. Την θυμάμαι σε ένα χρονογράφημα του Σταμ-Σταμ γραμμένο στην δεκαετία του 20 όπου επίσης χαρακτηρίζεται ως πανάρχαια. (Κάτι θυμάμαι κι από τον 19ο αιώνα.) Έχει υποστεί πολλές παραλλαγές και προσθήκες.

      Διαγραφή
    4. Αγαπητέ κύριε Τσίγκα, δεν σκόπευα να σας μεμφθώ. Πρώτα διάβασα σε ένα βιβλίο του Σκαμπαρδώνη την εν λόγω αναφορά (η οποία επέχει θέση σατιρικού γυμνάσματος, και όχι μότο), και μετά διαπίστωσα πως άρχισε να κυκλοφορεί διαδικτυακά. Αφού συναντήσετε τον κύριο Σκαμπαρδώνη, αναμένω απάντηση από πρώτο χέρι.

      Αγαπητέ κύριε Δήμου, εν μέσω τόσων και τόσο σοβαρών θεμάτων που συζητάμε, μήπως ένα απάνθισμα χιουμοριστικών κειμένων από το παρελθόν θα αλάφρυνε την ατμόσφαιρα; Διπλό το όφελος: Θα σκάσει λίγο το χειλάκι μας και θα συμπληρωθούν με ένα παράρτημα οι υπό έκδοσιν λίστες του Αυγούστου...

      Διαγραφή
    5. αγαπητέ μου κ. Τζιουτζιο,
      ιδού μέρος της άμεσης πριν από λίγο απάντησης του Γ.Σ. :

      [...] το κείμενο δεν είναι αυθεντικό, είναι ελαφρώς παραποιημένο, από πραγματική - υποτίθεται, δύσκολο να το ελέγξω - παλιά αναφορά ενός αστυνομικού. Αλλά δεν ξέρω αν κι εκείνη ήταν παραποιημένη - πως να το διασταυρώσεις; Εγώ το αλλάζω πάλι ελαφρά και βάζω να το έχει πει άλλος - ο αστυνόμος που είχε συλλάβει τον Γιαγκούλα νομίζω [...]

      Διαγραφή
    6. Οπότε σε εμάς απομένει η απόλαυση του συνδυασμού της τυπικής χωροφυλακίστικης καθαρεύουσας με τη χυμώδη και αυθόρμητη γλώσσα των ληστάρχων. Να είστε καλά, κύριε Τσίγκα! Καλή εβδομάδα! Ως αντίδωρο, παραθέτω τρία αποσπάσματα από το βιβλίο του Βασίλη Τζανακάρη "Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν". Α) Όταν ο μοίραρχος Ιωάννης Πετράκης, που ύστερα από κάρφωμα του Γρηγόρη Γκόρτζου ή Γιουλάκη πολιόρκησε τη συμμορία των Γιαγκούλα-Μπαμπάνη στην Κλεφτόβρυση και νόμισε προς στιγμήν ότι η σφαίρα του είχε πετύχει τον πολιορκημένο Φώτη Γιαγκούλα, αναφώνησε περιχαρής: "Το σκότωσα, παιδιά, το σκυλί, χτυπάτε αλύπητα τους άλλους!", πήρε την αμέσως επόμενη στιγμή τη λεβέντικη όσο και αθυρόστομη απάντηση του λήσταρχου: "Μου έκλασες τ'αρχίδια, κύριε μοίραρχε!"
      Β) Ύστερα από το θάνατο του λήσταρχου Γιαγκούλα, ένας ψυχογιός του, ο Αντώνης Σκούμπρας, πιάστηκε και πέρασε από δίκη στη Θεσσαλονίκη. Όταν στη διάρκειά της ο πρόεδρος του δικαστηρίου ρώτησε τον πατέρα του πώς τέλος πάντων έγινε κι έδωσε το παιδί του παραγιό σ'ένα ληστή, πήρε την εξής απάντηση: "Για να μάθει μια τέχνη".
      Γ)Κατά τη διάρκεια μίας δίκης ληστάρχων, λαμβάνει χώρα ο εξής διάλογος:
      Πρόεδρος: Λούκα, έχεις την υποχρέωσιν να πης την αλήθειαν...
      Μάρτυς: Μάλιστα, κύριε πρόεδρε, έχω την υποχρέωσιν να πω την αλήθειαν, αλλά δεν έχω καμμίαν διάθεσιν να την εξοφλήσω με το κεφάλι μου...

      Διαγραφή
  23. H Samsung θα έδινε την ψυχή των φυτών για να πουλήσει τα κινητά τηλέφωνα και τα μπαταριάκια σαν σουβλάκια στα χρησιμοποιημένα ξυλαράκια χωρίς όμως λεμονάκια και ψωμάκια. Πριν εμφανιστούν τα κινητάκια υπήρχαν ατζεντάκια και μικροφωνάκια και ρολογάκια-κουμπιουτεράκια και ραδιοφωνάκια και μαγνητοφωνάκια. Χορτάσαμε σαχλαμάρα. Απωλέσαμε δε την ικανότητα του θαυμασμού των λειτουργιών. Δύο μακρινά φωτάκια αεροπλάνου συγκινούν περισσότερο. Η φωτισμένη δεκαμενή στην κοιλιά του διαστημόπλοιου. Ούτε δεχτήκαμε ποτέ κάποιαν αξιόλογη κλήση. Εντούτοις πληρώσαμε πολύ με το σκληρό νόμισμα της κβαντισμένης ενέργειας της ATP μας. Τι ξεχωρίζει τον ιδιωτικό τομέα από τον δημόσιο. Ο νυμφίος της χαράς που θα κερδοσκοπήσει και θα επιμείνει να σκάσουμε και να πλαντάξουμε για να μας διαβάσει τον γενικό δεκάρικο από το χαλασμένο ρολόι του παγκόσμιου διαλύτη. Κι ούτε ο δολοφόνος προβλέπω να πεθάνει ούτε το χελιδονάκι μου γρήγορα φτάνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΕΡΩΤΗΜΑ

    Έχω ένα ερώτημα: Κάνουμε ένα θέμα για την αναποτελεσματικότητα του κράτους (σύγκριση με Εσθονία). 45.000 αναγνώστες! Συνεχίζουμε με το ίδιο θέμα στον ιδιωτικό τομέα. Με το ζόρι φτάνουμε τους χίλιους!

    Γιατί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ποιο λογικό. Οι εμπειρίες μας είναι από την δημόσιο τομέα που αγγίζει κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας. Ακόμα και οι περισσότερες «ιδιωτικές» επιχειρήσεις είναι στην ουσία συγκαλυμμένες δημόσιες. Αττική Οδός, ΟΤΕ, Αεροδρόμιο κλπ, που ζουν όχι γιατί είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές αλλά γιατί λόγο διασυνδέσεων εξασφαλίζουν χρυσά συμβόλαια. Άρα μονοπώλια και πάλι.
      Ο πραγματικός ιδιωτικό τομέας, υπάρχει περισσότερο ως σκιάχτρο φιλελευθερισμού στο αριστερό παραλήρημα παρά στην πραγματικότητα. Καπιταλισμό ουσιαστικά δεν γνωρίσαμε σαν κράτος, παρά μόνο κάτι κακόμοιρους μικρομεσαίους, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κρατική ασυδοσία. Ο σουβλατζής, ο καφετζής , η κυρά Σούλα που νοικιάζει σπίτια σε ξένους και κάνει όπου μπορεί και καμία αρπακτή (και καλά κάνει)!
      Λέμε ότι για την κατάντια της χώρας φταίει η διαφθορά, και κανείς δεν έχει παρατηρήσει ότι η οικονομία μας είναι σαν την υπέργηρη κυρία, που πολύ θα ήθελε να διαφθαρεί, αλλά δεδομένου ότι κανείς δεν θέλει να διαφθαρεί μαζί της, το ρίχνει στην ηθικολογία.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Ψυχολόγος δεν είμαι, αλλά γενιές Ελλήνων γαλουχήθηκαν με την προοπτική διορισμού στο Δημόσιο. Μήπως η πληθώρα σχολίων στην πρώτη περίπτωση υποκρύπτει το φθόνο όσων εξ ημών ευελπιστούσαν σε έναν διορισμό, παραβλέποντας τις στρεβλώσεις τής δεύτερης περίπτωσης;

      Διαγραφή
    4. Γιατί στη μόνη σοβιετική χώρα της Ευρώπης τίποτα "ιδιωτικό" (πλην κουτσομπολιού) δε "συγκινεί".

      Χ. Ρ.

      Διαγραφή
    5. Διότι η προβολή της άποψης "φταίει το δημόσιο" αλλά φταίει εξίσου (ή και περισσότερο) και ο "ιδιωτικός τομέας" που αναδεικνύει τις παθογένειες και των δύο τομέων, παρότι πιθανόν ορθή, σχηματικά δεν εξυπηρετεί αυτή την περίοδο τους κύκλους (Τζήμερος κ.α.) που προώθησαν το προηγούμενο άρθρο.

      Στα μάτια του πολύ κόσμου, λειτούργει εξισωτικά, δημιουργώντας σύγχυση και δίνει ισχυρό απλουστευτικό αντίλογο στους υποστηριχτές της λογικής του άσπρου - μαύρου( δημόσιο ή ιδιωτικό) δηλ. της πλειοψηφίας.

      Διαγραφή
    6. @Elias
      Δεν συμφωνώ μαζί σου για την Αττική οδό, παρόλο που είναι μονοπώλιο έστω και εξ' ορισμού μιας και η αγορά δεν χωράει δεύτερο παίκτη οι υπηρεσίες της είναι τέλειες. Όσον αφορά την Cosmote πλέον δεν είναι μονοπώλιο μιας και υπάρχουν ανταγωνιστές, φυσικά είναι σχεδόν αδύνατο να σκάψουν όλη την Ελλαδα για να βάλουν γραμμές άρα και οι υπόλοιποι πάροχοι χρησιμοποιούν την υποδομή του.

      Αντιθέτως έχω τεράστιο πρόβλημα με τον ΟΣΕ κάποτε η πλέον δημόσια ελλειματική εταιρία της Ε.Ε. πριν από λίγο καιρό ταξίδεψα με τη "ναυαρχίδα" της και πήγα από την Αθήνα στη Θεσσαλονική και μάλιστα στην πρώτη θέση, δεν έχω φάει χειρότερο φαγητό, έστειλα ένα γράμμα διαμαρτυρίας και μου απάντησαν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι μιας και αυτές οι υπηρεσίες είναι outsourced, μάλλον η εταιρία έχει κάνει κατάληψη στα βαγόνια του και δεν μπορούν να καλέσουν την αστυνομία :P

      Διαγραφή
    7. H Αττική οδός προσφέρει τέλειες υπηρεσίες (που και εγώ χρησιμοποιώ καθημερινά), αλλά υπερβολικά υπερτιμημένες. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε κάποιος δίχως την εύνοια του δημοσίου να αποσπάσει αντίστοιχο τίμημα. Ο ΟΤΕ παραμένει μονοπώλιο στο βαθμό που διατηρεί τα δίκτυα, και η ολιγοπωλιακή κατάσταση στην κινητή τηλεφωνία, σε συνδυασμό με την πολιτική που ακολουθείται στο roaming διατηρεί το κόστος του 3G/4G υψηλό (δύο φορές υψηλότερο από το μέσο όρο της Ευρώπης).

      Τέλος πάντων, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι κρατισμός δεν είναι μόνο οι άμεσα ελεγχόμενες υπηρεσίες και επιχειρήσεις από το κράτος, αλλά και οι ιδιωτικές που επιτυγχάνουν συμφωνίες και αποδώσεις που δεν θα μπορούσαν δίχως να διατηρούν προνομιούχα κανάλια επικοινωνίας με το κράτος. Ίσως οι υπηρεσίες που προσφέρουν να είναι καλύτερες από τις άθλιες των αμιγώς κρατικών υπηρεσιών, αλλά απέχουν από αυτές που απολαμβάνουν πολίτες άλλων χωρών με λιγότερο διεφθαρμένη και κρατικίστικη διοίκηση.

      Διαγραφή
  25. Οταν μια ιδιωτικη επιχειρηση φυγει απο τα ορια της οικογενειακης και μεγαλωσει αρχιζει σιγα σιγα να παρουσιαζει παρομοιες παθογενειες με μια κρατικη. Η μονη εξαιρεση ειναι επιχειρησεις οπως John Lewis στην Αγγλια οπου οι εργαζομενοι ειναι και μετοχοι σε μεγαλο βαθμο. Παρεπιπτοντως τα αισχη που γινονται αυτη τη στιγμη στην Ελλαδα στις ιδιωτικες επιχειρησεις στο ονομα της κρισης ειναι κατι το απιστευτο. Ιδιωτικα σχολεια για παραδειγμα. Ο Μεσαιωνας ηταν ενας παραδεισος συγκριτικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί δεν ρίχνετε τις βόμβες σε μία ιδιωτική επιχείρηση που ξεφεύγει από τα όρια της οικογενειακής και μεγαλώνει μεγαλώνει μεγαλώνει και πάει να γίνει κράτος ανεξάρτητο; Αφού έχει παθογένειες, γιατί δεν την σκοτώνετε μιαν ώρα γρηγορότερα; Να γίνει εκείνο που λέει ο ύμνος της Μπόκο Χαράμ:
      μιαν ώρα πριν να μ' αρνηθείς θέλω να ξεψηχύσω
      για δε θ' ανθέξω άλλο καημό του χωρισμού να ζύσω.

      Διαγραφή
    2. Αντί να ρίχνουμε βόμβες (!) στις ιδιωτικές επιχειρήσεις (άλλωστε αυτό το κάνει το κράτος, που επίσημα τις προτρέπει να μεταναστεύσουν στην Βουλγαρία) θα ήταν πιο χρήσιμο να μαθαίναμε και να ενστερνιζόμασταν λίγο από το βόρειοδυτικό ήθος της εργασίας. Τόσο οι ιδιοκτήτες όσο και οι εργαζόμενοι. Θα περνούσαμε όλοι καλύτερα...

      Διαγραφή
    3. Δεν θα μπορέσετε σιγανή βροχή και τρένο για την δουλειά σας σε μια πατρίδα γκρίζα ζώνη και που ετέθη στο ζυγό της οικονομικής κατοχής και Σύνταγμα ξέφραγο αμπελώνα. Το ελάχιστο που ίσως επιτευχθεί θα το κάνουν οι τυραννοκτόνοι.

      Διαγραφή
    4. ΑΠΟ ΤΟΝ STEPPENWOLF:

      > Nikos Dimou has left a new comment on the post "Μα και ο ιδιωτικός;":

      > θα ήταν πιο χρήσιμο να μαθαίναμε και να ενστερνιζόμασταν λίγο από το βόρειοδυτικό ήθος της εργασίας.

      Ή από το ιαπωνικό, που εν μέρει το έχουμε ήδη ενστερνιστεί (με κάποιες διαφορές στις λεπτομέρειες), όπως διηγείται ο Σπύρος Κιτσινέλης:

      http://www.protagon.gr/epikairotita/ellada/ti-eide-i-giapwneza-30860000000

      > Ρωτάω τη Γιαπωνέζα αν πρόλαβε να δει κάτι στην Αθήνα που να της άρεσε.
      > Μείναμε στην παραλιακή, μου είπε, και μου έκανε εντύπωση ότι οι Έλληνες ξυπνούν πολύ νωρίς για να πάνε στις δουλειές τους.
      > Τι εννοείς πολύ νωρίς, τη ρωτάω.
      > Μα βλέπαμε την παραλιακή μποτιλιαρισμένη στις 4 και στις 5 το πρωί μου λέει.
      > Γέλασα. Βρε Γιούκο, δεν πήγαιναν στις δουλειές τους… 4 και 5 το πρωί μποτιλιάρισμα στην παραλιακή σημαίνει επιστροφή από νυχτερινή διασκέδαση.
      > Και πώς πήγαιναν στη δουλειά τους το πρωί; πότε δούλευαν; πώς τα καταφέρνουν;
      > Αχ, Γιούκο, είναι μεγάλη ιστορία… αλλά θα σου πω το τέλος της: Κρίση!

      Διαγραφή
    5. Λυκε λύκε γεια!
      Η γιαπωνέζα -η ιδία - όταν έφθασε στην πατρίδα της και την ρώτησαν "πως πέρασε στην Ελλάδα" απήντησε:

      "Δεν ξέρω. Δε είδα ακόμα τις φωτογραφίες..."

      Διαγραφή
    6. Γράφει ο Νίκος Δήμου:

      "Αντί να ρίχνουμε βόμβες (!) στις ιδιωτικές επιχειρήσεις ...

      ... θα ήταν πιο χρήσιμο να μαθαίναμε και να ενστερνιζόμασταν λίγο από το βόρειοδυτικό ήθος της εργασίας. Τόσο οι ιδιοκτήτες όσο και οι εργαζόμενοι. Θα περνούσαμε όλοι καλύτερα..."

      Πρότυπο, δηλαδή, είναι μια κοινωνία η οποία αποτελείται από ανθρώπους που (παλαιότερα τουλάχιστον) στα γερμανικά τούς έλεγαν "Streber" (σίγουρα ξέρετε τι σημαίνει - δεν έχω όρεξη να ψάξω τώρα για μια ανάλογη ελληνική έκφραση).

      Σήμερα, βέβαια, η λέξη "Streber" είναι κάτι σαν ταμπού στα γερμανικά. Στην εποχή του νεοφιλευεθερισμού και του Newspeak αλά George Orwell, αυτούς του βλάκες (από τη μία) και σκλάβους (από την άλλη) τούς λέμε "die Tüchtigen" ή "die Leistungsbereiten" (δηλαδή τους εργατικούς, τους επιμελείς, εκείνους που είναι "πρόθυμοι να αποδώσουν").

      Με άλλα λόγια: άνθρωποι με εκείνο το "ήθος της εργασίας" που το απαιτούν κάποιοι βολεμένοι, κακομαθημένοι καταναλωτές που ενοχλούνται γιατί πρέπει να τα καταφέρουν τρείς μέρες χωρίς το αγαπημένο τους ηλεκτρονικό παιχνίδι (το οποίο άλλωστε το χρωστούν στην εκμετάλλευση και τον μόχθο κάποιων εργαζομένων σε χώρες με ακόμα μεγαλύτερο "ήθος της εργασίας" σαν το βορειοδυτικό: Κίνα, Νότια Κορέα κ.λπ.).

      Κάποιες στιγμές καταλαβαίνω πολύ καλά αυτούς που θέλουν να ρίξουν βόμβες ...

      Διαγραφή
    7. Πω πω - τι κουβαλάτε μέσα σας...

      Ιδεοληψίες, σταχανοβισμούς, γκούλαγκ και όλο το παραμύθι του υπαρκτού.

      Γιατί πρέπει οι εργαζόμενοι να είναι σκλάβοι, σπασίκλες (streber) ή σταχανοβιστές; Μπορεί και να χαίρονται την δουλειά τους - κι όχι μόνο την αμοιβή. ΄Όπως και τα αφεντικά μπορεί να απολαμβάνουν την ποιότητα του προϊόντος που παράγουν κι όχι μόνο την υπεραξία του.

      Έχετε βαθύτατα ποτιστεί με δόγματα - και ούτε οι βόμβες δεν θα σας λύτρωναν.

      Το κινητό "ηλεκτρονικό παιχνίδι"; Μάλλον ζούμε σε διαφορετικές εποχές. Ο πιο χρήσιμος, απαραίτητος βοηθός και σύντροφος του ανθρώπου - και το μεγαλύτερο τεχνολογικό επίτευγμα ever. (Από κινητό σας απαντώ).

      Και τι θα πείραζε αν οι άνθρωποι ήταν οργανωμένοι, είχαν στοκ μπαταρίες και εξυπηρετούσαν αμέσως τον πελάτη; Θα κέρδιζε πάλι ο καπιταλισμός;

      Διαγραφή
    8. Vienneze. Πρέπει να γράψεις σε RNA++. Η RNA+ έχει ξεπεραστεί. Κι ας μη δέχονται τους προγραμματιστές της RNA++ στα ελληνικά πανεπιστήμια. Δεν πειράζει. Γράψε εσύ RNA++ και μη σε νοιάζει. Α! Να τα κωδικοποιείς τα αμινοξέα.

      Διαγραφή
    9. Γραφει ο Ν.Δ.:
      "Μπορεί και να χαίρονται την δουλειά τους - κι όχι μόνο την αμοιβή."

      Καθαρά νεοφιλελεύθερο σύνθημα κι αυτό. Η δουλειά δεν είναι πια απλώς ο τρόπος για να κερδίζει κανείς τα προς το ζην. Είναι (ή θα έπρεπε να είναι) και πηγή χαράς (και όχι μόνο αυτό πια, μάλιστα και πηγή ενθουσιασμού και πάθους) για τους εργαζόμενους.

      Μόνο που με αυτή την επιχειρηματολογία κάνετε ένα λογικό σφάλμα, κύριε Δήμου: Άλλο η χαρά (ή ο ενθουσιασμός κ.λπ.) για κάποια δραστηριότητα και άλλο το ήθος της εργασίας (που το ζητάτε εσείς):

      - Το πρώτο (η χαρά) γεννιέται μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο (λίγο-πολύ αβίαστα και αυθόρμητα), το δεύτερο τού επιβάλλεται απ’ έξω (μέσω διαπαιδαγώγησης, εκπαίδευσης, ίσως και πίεσης, απειλής κ.λπ.).

      - Το πρώτο είναι κάτι προς το συμφέρον του συγκεκριμένου ανθρώπου, ενώ το δεύτερο (το ήθος) εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα (του αφεντικού από τη μια και των πελατών από την άλλη). (Παλαιότερα "ο πελάτης ήταν ακόμα βασιλιάς" όπως γράφετε χαρακτηριστικά στην ανάρτηση.)

      Το αν κάποιες διαδικασίες σε ένα κατάστημα ή μια εταιρεία είναι χρήσιμες ή όχι για εσάς (ως καταναλωτή, ας πούμε), το αν η συμπεριφορά ενός υπαλλήλου (ή μιας εταιρείας) εκπροσωπεί αρκετό ήθος της εργασίας ή όχι – αυτά όντως μπορείτε να τα κρίνετε εσείς. Αλλά δεν μπορείτε να κρίνετε αν και πόσο χαίρεται ο εργαζόμενος τη δουλειά του. Αυτό μπορεί να το κρίνει (ή μάλλον: να το νιώθει) μόνο ο ίδιος.

      Και είναι λίγο παράδοξο (ή μάλλον κυνικό) να αναφέρεστε στη χαρά, ενώ στην ανάρτηση γράφετε (μάλλον σωστά):

      "Στα χρόνια που πέρασαν προστέθηκε και άλλο ένα κίνητρο αδιαφορίας. Η κρίση οδήγησε σε κατάρρευση των αποδοχών, οι υπάλληλοι αμείβονται με μισθούς πείνας, εργάζονται αναγκαστικές υπερωρίες και δεν καίγονται για την πορεία της δουλειάς. Μόνον ο φόβος της απόλυσης αποτελεί κίνητρο – αλλά σίγουρα αρνητικό."

      Παρ’ όλα αυτά λίγες ώρες αργότερα ισχυρίζεστε:

      "Γιατί πρέπει οι εργαζόμενοι να είναι σκλάβοι, σπασίκλες (streber) ή σταχανοβιστές; Μπορεί και να χαίρονται την δουλειά τους - κι όχι μόνο την αμοιβή."

      Τελείως ασυμβίβαστες είναι αυτές οι παρατηρήσεις. Θεωρητικά μπορεί και να χαίρονται. Αλλά προφανώς για τους περισσότερους αυτό δεν είναι ένα ρεαλιστικό σενάριο.

      Και τελείως άστοχο, δεδομένης αυτής της κατάστασης, είναι βέβαια να ζητάτε περισσότερο ήθος της εργασίας παρά καλύτερες συνθήκες εργασίας. – Να η ξεκάθαρη διαφορά ανάμεσα σε νεοφιλελεύθερο και "αριστερό" τρόπο σκέψης.

      Όσον αφορά το κινητό ως τον "πιο χρήσιμο, απαραίτητο βοηθό και σύντροφο του ανθρώπου": Αφού παίζει τόσο μεγάλο ρόλο στη ζωή σας, σίγουρα θα έχετε ένα δεύτερο ως εφεδρικό. Και αυτό δεν μπορεί να γεφυρώσει το σύντομο χρονικό διάστημα τριών ημερών (έστω για τις πιο βασικές ανάγκες επικοινωνίας); Τόσο εξαρτημένος είστε όχι μόνο από το καθαυτό κινητό, αλλά μάλιστα από μια συγκεκριμένη συσκευή;

      Διαγραφή
    10. Η εργασία έχει παραδοθεί σε μια σιωπηλή έκπτωση της ιδιαιτερότητας και της ομορφιάς της. Το πρόγραμμα Καλυψώ είναι μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που φιλοδοξεί να βελτιώσει τις εργασιακές συνθήκες των λιγότερο προνομιούχων εργατών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αν κάθε Ευρωπαίος εργάτης είχε τη δυνατότητα να βγει από τα σύνορα της πατρίδας του για να ανακαλύψει νέες χώρες, η δημιουργία άλλων θέσεων εργασίας στον τουριστικό κλάδο κατά τις περιοδίους χαμηλής τουριστικής κίνησης θα ήταν εφικτή με την προσφορά φτηνότερων ταξιδιών καθώς και θεματικών προγραμμάτων διακοπών στις εργατικές κοινωνικές ομάδες. Το πρόγραμμα Καλυψώ.

      Διαγραφή
    11. Αγαπητέ Viennezos έχω απαντήσεις για κάθε μία σας παράγραφο (όπως θα έχετε κι εσείς για τις δικές μου). Δυστυχώς είμαι καθ'οδόν και το κινητό δεν ευνοεί τα μακροσκελή κείμενα. Επιφυλάσσομαι να επανέλθω. Πάντως στην τελευταία σας αντίρρηση θα πω ότι όταν έχεις διαμορφώσει μία συσκευή να κάνει 50 δουλειές (από τραπεζικές μέχρι κρυπτογραφικές) εξαρτάσαι ΚΑΙ από την συσκευή.

      Διαγραφή
  26. Μα και ο ιδιωτικός;
    Κυρίως ο ιδιωτικός.
    Μία επιχείρηση όσο μεγάλη κι αν είναι, ακόμη και η Apple, η Toyota ή δεν ξέρω ποια, έχει ορίζοντα maximum την δεκαετία. Ενδιαφέρονται για τα βραχυπρόθεσμα κέρδη. Οι μικρότερες έχουν ορίζοντα την 5ετία, το έτος και σε περιόδους κρίσης ακόμη και την εβδομάδα.

    Δεν πρόκειται να σας βοηθήσει να ορθοποδήσετε μία τέτοια δομή. Ακόμη κι αν έχει τις καλύτερες προθέσεις (που δεν τις έχει).

    Ασχοληθείτε με το δικό σας brand που είναι το εθνόσημο και έχει ορίζοντα αιώνα. Πώς; Ταχεία εκδίκαση υποθέσεων (σε 5 μέρες πρέπει να τελεσιδικεί), απλοποίηση φορολογικού, απλοποίηση νόμων, διαφάνεια σε όλα, μηχανοργάνωση μέχρι κορεσμού (βάλτε λάπτοπ και στον πισινό σας αν μπορείτε). Τότε θα έρθουν όλοι παρακαλώντας. Σκεφθείτε ποιους ωφελούν τα παραπάνω που δεν γίνονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αν μια κοινωνία πάσχει, δεν πάσχει μόνο ένας τομέας, ο δημόσιος εν προκειμένω, αλλά πολλοί. Το πολιτικό περιβάλλον, η φορολογική πολιτική και το management, έχουν βαρύνοντα ρόλο, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έχει μετρήσιμα μεγέθη. Βαρύνοντα επίσης λόγο έχει η κοινωνία και η αγορά, στην οποία δραστηριοποιούνται οι επιχειρήσεις.
    Θα αναφέρω τρία διαφορετικά παραδείγματα επιχειρήσεων, αποσπασματικά με τις ανύπαρκτες γνώσεις που έχω για τα συμβαίνοντα ή τα συμβάντα, στο εσωτερικό των επιχειρήσεων αυτών. Δεν γνωρίζω τα πραγματικά οικονομικά τους μεγέθη και κρίνω μόνο από ό,τι ακούω και ό,τι καταλαβαίνω μακροσκοπικά και επιπόλαια.
    ΙΖΟΛΑ: Πήρε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα, πριν το 1980. Οι συνδικαλιστές αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης για την αποπληρωμή των δανείων, κήρυξαν εκβιαστική απεργία διαρκείας με διάφορα αιτήματα. Η εταιρεία δεν παρήγε, οι υποχρεώσεις "έτρεχαν" και η ΙΖΟΛΑ πτώχευσε. Η Εθνική τράπεζα, κατάσχεσε το οικόπεδο του εργοστασίου της στις Τζιτζιφιές στον χώρο που τώρα είναι ένα μεγάλο κατάστημα Σκλαβενίτη και διάφορες άλλες εγκαταστάσεις.
    ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ: Είναι μια εταιρεία που ανθεί, ενώ άλλες του κλάδου της φθίνουν ή πτωχεύουν. (Όχι η μόνη). Την ανέφερα αποσπασματικά. Ουδέποτε είδα διαφήμισή της στην τηλεόραση. ΚΟΣΜΟΤΕ: Βγήκε στην αγορά επανδρωμένη με υπαλλήλους του ΟΤΕ κατ' αρχήν, με καθυστέρηση 8 χρόνων εν σχέσει με τους πανίσχυρους ανταγωνιστές της, οι οποίοι ήταν μεγάλες διεθνείς εταιρείες.
    Η εξέλιξή της ήταν επιτυχής και αλματώδης.
    Πολλά μπορούσαμε να πούμε και για άλλες υγιείς ή μη υγιείς εταιρείες και αντίστοιχες συμπεριφορές, και να βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα αλλά θα χρειαζόταν διατριβή... Όχι σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Να πούμε και δύο λόγια για την ηλιθιότητα του κόσμου (γενικά):

    "Ναι, στον πλανήτη Γη μια όχι ευκαταφρόνητη ομάδα πληθυσμού ψάχνει στο Google να βρει γιατί το ελληνικό γιαούρτι κάνει κακό στο περιβάλλον.
    «Γιατί τα ελληνικά αγάλματα έχουν μικρά…» (σ.σ.: ας μην κρυβόμαστε, όλοι ξέρουμε ότι εννοούν «πέη»)
    «Είναι η Ελλάδα χώρα;», «Είναι η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση;»
    Για τις απορίες σας απευθυνθείτε στη Google."


    http://www.protagon.gr/themata/ti-psaxnei-o-planitis-sto-google-gia-tous-ellines-44341257454

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. > «Γιατί τα ελληνικά αγάλματα έχουν μικρά…» (σ.σ.: ας μην κρυβόμαστε, όλοι ξέρουμε ότι εννοούν «πέη»)

      Υποθέτω πως τ' αγάλματα με μεγάλο πέος σκονίζονται στις αποθήκες. Θα ήτο σκάνδαλον να κληθεί στο μουσείο ο αρχιεπίσκοπος κι εκεί που ευλογεί με την αγιαστούρα στο χέρι, να βρεθεί ξάφνου φάτσα μ' ένα αισχρό άγαλμα. Ή να έρθουν επίσκεψη το κατηχητικό και το παρθεναγωγείο και η δασκάλα να περιέλθει σε δύσκολη θέση.

      Διαγραφή
  29. Αυτή η παράγραφος ουσιαστικά περιγράφει γιατί ΔΕΝ φταίνε οι Έλληνες:

    Το ότι δεν είμαστε καλύτεροι από τους ξένους δεν σημαίνει ότι είμαστε χειρότεροι.

    «Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε μια κοινωνία με ισχυρά στοιχεία παράνοιας - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι άνθρωποι είναι τρελοί. Διαμορφώνεται μια τέτοια κοινωνική κατασκευή, που επιτρέπει τη δημιουργία και την ενθάρρυνση συμπεριφορών που έχουν κυρίως δύο στοιχεία: το ένα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης και το δεύτερο μια πολύ ισχυρή επιθετικότητα, στην οποία οι άνθρωποι βγάζουν τις εσωτερικές τους συγκρούσεις με αποτέλεσμα την υπονόμευση των κανόνων στην κοινωνία. Και σε μια κοινωνία χωρίς κανόνες, όπως αυτή στην οποία ζούμε εδώ και πολλά χρόνια, γινόμαστε άγρια θηρία. Εκείνο που με ενδιαφέρει να συγκρατήσει κανείς είναι ότι αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα σήμερα δεν τα συναντάμε για πρώτη φορά στην ιστορία. Πλήθος μελετών σε πρωτόγονους έχουν δείξει ότι οι κοινωνίες πέφτουν σε τέτοια κατάσταση, οι Γερμανοί επί Χίτλερ βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση, το ίδιο και οι Ρώσοι με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό».

    Στέλιος Ράμφος

    ΥΓ: Και ότι κατά την γνώμη μου όπως κάποιοι έκαναν -ή κάνουν- καριέρα "πουλώντας" το σύνθημα "κάτω οι ξένοι" έτσι και οι άλλοι πουλώντας το αντίθετο "οι κακοί Έλληνες οι καλοί ξένοι."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ναι αλλά…
    Ποιά Ευρώπη;

    Οι Ευρωπαίοι στο σύνολό τους θυμίζουν όλο και περισσότερο μεσήλικες αριστερίζοντες κολωνακιώτισες κυρίες:

    Ο "πολιτισμός" και η ανωτερότητα των Ευρωπαίων σταματά εκεί που πατά το πόδι του πρώτου μετανάστη στο έδαφός του - μακριά να 'ναι και όπου να 'ναι.

    Εκεί που βαφτίζουν τα πυρηνικά τους "καθαρή ενέργεια" (και οι ρύποι, τα κατάλοιπα των πυρηνικών και αυτά καθαρά;) και μετά υποχρεώνουν τους άλλους λαούς να πληρώνουν πρόστιμα γιατί καίνε λιθάνθρακα και μολύνουν το περιβάλλον (sic.)

    Εκεί που απαγορεύουν τον Ναζισμό (αλλά γιατί όχι και τον κουμμουνισμό;)ως δαίμονα - και ο Βολταίρος, η ελευθερία της έκφρασης; Και γιατί απαγόρευση και όχι ελεύθερη επιλογή, ποιόν άλλο φοβούνται αν όχι τον ίδιο (τον κακό) εαυτό τους;

    Εκεί που πιστεύουν ακόμα σε βασιλιάδες και βασιλιάδες με όλες τις τιμές και τα πλούτη που τους αναλογούν.
    Στην Ιταλική καμόρα που κάνουν ότι δεν την βλέπουν, στην γκετοποίηση των πόλεων, στους "ανθρωπιστικούς" πολέμους, στις κοινωνικές διακρίσεις, στα αναβολικά και τον "πρωταθλητισμό" και τόσα άλλα.

    Αλλά για όλα αυτά κουβέντα...

    Βρήκαμε το υποχείριο που λέγετε Έλληνας και το πατάμε κάτω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγγνώμη κυριε Ανώνυμε (όταν καταγγέλλετε τα πάντα - βάλτε και μία υπογραφή...) αλλά ζούμε στην Ελλάδα και μιλάμε για τους Έλληνες. Για τους ξένους μιλήσαμε στο προηγούμενο ποστ - αλλά και πάλι βγήκαν οι Έλληνες κάτω κι από τους Εσθονούς. Όχι δεν τους πατήσαμε εμείς - τα νούμερα και τα γεγονότα. Κάτι πρέπει να μην κάνουν καλά...

      Διαγραφή
  31. Έχω την περιέργεια εκτός του συγγραφικού σας έργου και της Διατριβής σας έχουν δημοσιευτεί ποτέ άρθρα σας σε ξένα φιλοσοφικά περιοδικά? θα βρει κάποιος κάτι αν ψάξει για papers?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ψάχνετε για citations μόνο τυχαία μπορεί να βρείτε - εγώ ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για ακαδημαϊκή καριέρα. Έγινα δεκτός ως μέλος της Φιλοσοφικής Εταιρίας "τιμής ένεκεν" λόγω των βιβλίων μου και κυρίως της διατριβής. Αλλά και από εκεί απέδρασα. Το πανεπιστημιακό περιβάλλον στα χρονια μου, στον χώρο της Φιλοσοφίας δεν είχε κανένα ενδιαφέρον. Ακόμα κι αν είχα τα τυπικά προσόντα θα είχα απορριφθεί, όπως ο Ράμφος κι ο Κονδύλης.

      Διαγραφή
  32. Τις πετυχαινουμε σε άσχημη κατάσταση αλλά η σαβούρα που έχει μαζέψει αυτό που λέμε "ελληνικές" τράπεζες είναι σε απίστευτο επίπεδο. Είναι ότι πιο κοντά σε δημόσιο υπάρχει. Ειλικρινά θα έπρεπε να πληρώνονται όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι.
    Φυσικά υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις υπαλλήλων που έχουν κλέψει, πλαστογραφήσει, χρηματιστεί κλπ.
    Η γραφειοκρατία τους είναι απίστευτη, τα επιτόκια που χρεώνουν σε όσους δανείζουν είναι και 3 και 4 και 5 και 6 φορές παραπάνω από όσο δανείζουν αντίστοιχες ευρωπαίκές.
    Η οικογενειοκρατία κρατάει παρα πολύ καλά, καθώς σε υψηλές θέσεις ορίζονται φίλοι, ή μετά από τηλέφωνο γνωστοί.
    Υπάρχουν φυσικά ακόμα οι δεσμοί με το κράτος.. Ψωνίστε τα κρατικά ομολογά μας για να έχετε διακριτική μεταχείρηση.
    Οι αμοιβές και οι συντάξεις των τραπεζικών είναι ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ σε σχέση με όλων των υπολοίπων κοινών θνητών.
    Και πολλά ακόμη που δεν είναι άξια αναφοράς. Λυπάμαι αλλά κάποια στιγμή ΠΡΕΠΕΙ να τους ακουμπίσει και αυτούς η κρίση, είναι θέμα ισονομίας.

    ΓΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η κρίση τους έχει ήδη ακουμπήσει - από τους ιδιοκτήτες μετόχους που έχασαν όλη τους την περιουσία γιατί οι μετοχές τους έγιναν παλιόχαρτα - μέχρι και τα στελέχη. Αυτά που περιγράφετε είναι αρκετά χρόνια πίσω. 'Ετσι ήταν τα πράγματα, αλλά δεν δεν είναι πια...

      Διαγραφή
  33. Καλημέρα

    επιτέλους με ιστό

    τα ίδια ακριβώς μου είχε πει η υπάλληλος σε service samsung λίγο πιο βόρεια στη Θεσ/νίκη. Βεβαίως και το ύφος της υπαλλήλου ήταν και αυτό λίγο χειρότερο απο αυτών του δημοσίου. Η εταιρεία ωστόσο έχει περιγραφή για κάθε case και πως αυτό αντιμετωπίζεται σε χρόνο και τρόπο. Εγώ αυτό το ήξερα και έτσι ζήτησα από την υπάλληλο να έχω απάντηση σε 24 ώρες την οποία και έλαβα μαζί με το επισκευασμένο κινητό μου. Το ζητούμενο γενικά είναι να ξέρουμε πως και πότε να μιλάμε.

    αθανάσιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Τυχαίνει να εργάζομαι αυτή την περίοδο ως "τεχνολόγος" (με την ευρεία έννοια) σε πολυεθνική εταιρία πληροφορικής έχοντας πελάτες τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

    Μερικά σχόλια:

    Στην πλειονότητα των μεγάλων ιδιωτικών εταιριών τεχνολογίας οι επικεφαλής δεν είναι πλέον τεχνολόγοι αλλά μανατζαρέοι με αμιγώς οικονομικό και διοικητικό μπαγκράουντ που οι αποφάσεις τους καθορίζονται αποκλειστικά με γνώμονα την διακύμανση της τιμής της εταιρικής μετοχής σε ορίζοντα τριμήνου. Η πλειονότητα των ανθρώπων αυτών ούτε καταλαβαίνει ούτε ενδιαφέρετε για την τεχνολογία ενώ στερείτε πλήρως οποιουδήποτε επιχειρησιακού οράματος πέραν των καθαυτό οικονομικών μεγεθών - και αυτά ακόμα σε κοντινό χρονικό ορίζοντα.

    Επιπρόσθετα στις πολυεθνικές έχει σχηματιστεί ένα παθολογικό μεσόστρωμα μανατζαρέων και διοικητικού προσωπικού - μια διαδικαστικού χαρακτήρα επιχειρησιακή γραφειοκρατία - που υπάρχει και συντηρείται βασισμένη αποκλειστικά σε σύνθετες και συχνά περιττές διαδικασίες τις οποίες εννοεί να εφαρμόζει και να επεκτείνει ανεξαρτήτως ειδικών συνθηκών - εισάγοντας δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις. Το πρόβλημα επιδεινώνεται όταν μοντέλα οργάνωσης προορισμένα για αγορές πολλαπλάσιου μεγέθους της Ελληνικής μεταφέρονται αυτούσια και εφαρμόζονται κατά γράμμα στην εγχώρια πραγματικότητα.

    Τέλος αυτό που ο μέσος πελάτης αντιλαμβάνεται ως προσωπικό της Χ εταιρίας σε επίπεδο πχ "τεχνικής υποστήριξης" απλά δεν είναι υπάλληλοι της. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό το μεγαλύτερο μέρος της τεχνικής υποστήριξης γίνεται μέσω συχνά επιτηδείων ή/και υποαμοιβόμενων "συνεργατών" με εικονικές διεργασίες εκπαίδευσης και πιστοποίησης και αμφισβητήσιμης αξιοπιστίας διαδικασίες ποιοτικού ελέγχου από τα "κεντρικά".

    Γενικά πάντως καλό είναι να ξέρετε ότι η άποψη των ανθρώπων που "κάνουν την τεχνική δουλειά" βλέποντας τα πράγματα "από τα μέσα" (στα τμήματα εξέλιξης νέων προϊόντων, στην αρχιτεκτονική συστημάτων, στα ψηλότερα κλιμάκια τεχνικής υποστήριξης Labs/Engineering κτλ) - λίγο-πολύ ταυτίζεται με αυτή του νοήμονα τελικού πελάτη ... Πλην όμως η φωνή τους χάνεται ανάμεσα στους αλλαλαγμούς των μανατζαρέων των μεσαίων και μεσο-υψηλών διοικητικών κλιμακίων που έχουν προνομιακή πρόσβαση προς την διοίκηση ... Άλλωστε καμιά πολυεθνική εταιρία δεν λειτουργεί ως ενιαία οντότητα - κάθε τμήμα λειτουργεί ως "εσωτερικός πελάτης" ή/και "πάροχος υπηρεσιών" ως προς τα υπόλοιπα τμήματα της εταιρίας εγκαθιστώντας έτσι συχνά ανταγωνιστικές αντί συνεργατικές σχέσεις με αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @K2825: μιλάτε για τους middle managers και έχετε απόλυτο δίκιο. Είναι εντελώς άχρηστοι και με προνομιακή πρόσβαση προς την διοίκηση. Συχνά δε δρουν με γνώμονα ίδια συμφέροντα και όχι της εταιρίας. Επιτρέψτε μου όμως με χαρά να σας πληροφορήσω ότι από το 2005 και μετά δεν υπάρχει expert που να μην γράφει αρνητικά γι' αυτό το παρασιτικό στρώμα. Τα άρθρα είναι τόσο πολλά που δεν μπαίνω στο κόπο. Λίγα τα ψωμιά τους. Η λέξη reorganization είναι μυστικός κωδικός και σημαίνει "τον πούλο" από την εταιρία των mid managers.

      Διαγραφή
    2. Τρελογραμματοσύνες.

      γνώμονας ο [γnómonas] Ο5 : 1. γεωμετρικό όργανο για τη χάραξη ορθών γωνιών και κάθετων γραμμών. 2. (μτφ.) καθοδηγητικό κριτήριο: Εργάζεται με / έχει πάντα ως γνώμονα το εθνικό συμφέρον. 3. (μουσ.) κλειδίII.

      [λόγ. < ελνστ. γνώμων, αιτ. -ονα, αρχ. σημ.: `εξεταστής΄]

      Διαγραφή
  35. Μου απαντάτε σε μία απορία: ειδικά η Samsung που αυτή τη στιγμή περνάει δεινή κρίση λογω των προβλημάτων του ΝΟΤΕ 7 - θα έπρεπε να λάβει μέτρα που να χαϊδεύουν και να δένουν τον πελάτη. Καλύτερο και ταχύτερο σέρβις, παροχές, προτάσεις. Αντ' αυτού τον διώχνει! Π. χ. εγώ, πιστός πρλάτης από χρόνια θα το ξανασκεφθώ στην επόμενη αγορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η όποια "Samsung" γνωρίζει ότι η καταναλωτική μας συμπεριφορά καθορίζεται με "συγκριτικά" και όχι "απόλυτα" μέτρα. Η ουσιαστική μανατζεριλίστικη και άρρητη απάντηση στην διαπίστωση του πελάτη "Η τεχνική υποστήριξη σας είναι μπουρδέλο" ... είναι απλή: "Το ξέρουμε αλλά των ανταγωνιστών είναι τριμπούρδελο βάσει των στατιστικών, οπότε δεν πρόκειται να αυξήσουμε τα κόστη μας για να την κάνουμε καλύτερη - και να φύγεις πελατάκο πάλι εδώ θα ξαναγυρίσεις".

      Επιπρόσθετα η έννοια της απόλυτης ικανοποίησης του πελάτη ως εταιρικής προτεραιότητας απλά δεν υφίσταται στον πραγματικό κόσμο. Ο πελάτης πρέπει να είναι σε τέτοιο βαθμό ικανοποιημένος ώστε η προσδοκώμενη καταναλωτική συμπεριφορά του να ελαχιστοποιεί τα κόστη της Εταιρίας χωρίς να θίγει τις προσδοκώμενες βραχυπρόθεσμες πωλήσεις της. Με άλλα λόγια το να είστε πχ κατά 70% ικανοποιημενος από την Samsung αντί του ιδανικού 100% είναι παγερά αδιάφορο για την εταιρία ενόσω αυτό δεν μεταβάλει δραστικά την προσδοκόμενη καταναλωτική σας συμπεριφορά έναντι των ανταγωνιστικών της εταιριών και εις βάρος των πωλήσεών της - βάσει των στατιστικών μοντέλων που τρέχουν οι αρμόδιοι μανατζαρέοι.

      Τέλος η γραφειοκρατική αδράνεια του συστήματος είναι τέτοια που η έννοια της "ακαριαίας αντίδρασης" ΑΚΟΜΑ και εάν δοθεί ρητή διοικητική εντολή για μεγάλης κλίμακας αλλαγές από μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες είναι απλά μη εφαρμόσιμη - ακόμα και σε περιπτώσεις καραμπινάτης διπλής τεχνικής μαλακίας όπως στην περίπτωση του Note 7.

      Παρεμπιπτόντως εάν είστε ακόμα τρελαμένος με την φωτογραφία - θα πρότεινα περιμένετε λιγάκι για το καινούργιο Google (HTC) Pixel (XL) ...

      Διαγραφή
  36. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν νομίζω ότι πρόκειται για γραφειοκρατία, αλλά για κακή εξυπηρέτηση και αδιαφορία για τον πελάτη αφού αγοράσει. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν συνεπάγεται ότι θα προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες καλής ποιότητας. Αν η ποιότητα πέσει κάτω από ένα όριο οι πελάτες εξαφανίζονται και η εταιρεία κλείνει. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει καταναλωτική κουλτούρα που να δίνει έμφαση στις υπηρεσίες after sales. Το μοναδικό κριτήριο είναι η χαμηλή τιμή, οπότε οι εταιρείες προσανατολίζονται σ' αυτό και για να το πετύχουν κόβουν από όλα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένης και της εξυπηρέτησης after sales.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Νομίζω οτι είναι άδικη η γενίκευση. Εχω δει υπηρεσίες στον Δημόσιο τομέα να δουλεύουν υποδειγματικά (και το αντιθετο). Το ίδιο και στον ιδιωτικό τομέα.
    Θα παραθέσω μερικά παραδείγματα (προσωπικές εμπειρίες) συμπεριφοράς του ιδιωτικού τομέα στην Ευρώπη
    - Αγόρασα πριν λίγο καιρό μία Jaguar XE στο Βέλγιο. Το αυτοκίνητο εξαιρετικό, το σερβις απαράδεκτο. Παραγγελία ανταλλακτικών για άλλο μοντέλο, παραμονή 4 ημερων του αυτοκινήτου αντί για 1 προγραμματισμένη, καμμία ενημέρωση ή απάντηση σε mail, αδιάφοροι υπάλληλοι κλπ.
    Απο το σχετικό forum στη Μ. Βρετανία ανακαλύπτω οτι τα ίδια συμβαίνουν και στην γηραιά Αλβιόνα.
    - Ολλανδική ασφαλιστική εταιρεία μου έστειλε επιστολή οτι ακυρώθηκε η ασφάλειά μου κατόπιν αιτήματός μου. Βρίσκω το email του CEO του οποίου η υπογραφή ήταν τυπωμένη στην επιστολή και στέλνω χεστήριο. Τελικά ήταν αλλος που είχε ζητήσει την ακύρωση του συμβολαίου του και είχαν κατα λάθος ακυρώσει το δικό μου.
    - Οι περισσότερεσ εταιρίες στο Βέλγιο έχουν αυτόματους τηλεφωνητές οπου περνώντας απο καμμιά δεκαριά μενού, φτάνεις σε έναν ψιλοάσχετο υπάλληλο που σου ζητάει να επαναλάβεις όλες τις προηγούμενες επιλογές και σπάνια σου λύνει το πρόβλημα.
    - Σε ακτοπλοϊκή εταιρία στην Ιταλία (αυτή που έχει και την ΜΟΝΟΑΝ) ζήτησα αλλαγή ενός εισιτηρίου. Με καθυστέρηση μιας βδομάδας την έκαναν, αλλά άλλαξαν και την ημερομηνία αλλων τριών εισιτηρίων καθώς και τα ονόματα των επιβατων για την επιστροφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Με ελέγχει στη μονάδα του χρόνου κάποιος που με αναγκάζει να νιώσω άσχημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Αγαπητέ κ. Δήμου

    Αυτο που περιγράφετε είναι οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς.

    Θα ήθελα να το εξηγήσω αυτό με ένα παράδειγμα.
    Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν 2 παγωτατζίδικα, ένα ιδιωτικό που χρεώνει 1 ευρώ το παγωτό και το κρατικό, που σου δίνει 1 παγωτό την ώρα δωρεάν (άρα υπερκαλύπτει την ζήτηση). Ας υποθέσουμε πως δεν υπάρχουν ουρές. Που θα πηγαίνατε να φάτε το παγωτό σας (η ποιότητα είναι παρόμοια). Εγώ στο φτηνό.

    Ο μόνος λόγος για να παέι κάποιος να πληρώσει για μια δωρεάν (ή πολύ φτηνότερη) υπηρεσία είναι αν με την πληρωμή λαμβάνει καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών (λχ ο χρόνος είναι χρήμα). Σε κάθε άλλη περίπτωση το ιδιωτικό μαγαζί που ανταγωνίζεται το κρατικό θα κλείσει. Μόνη εξαίρεση το κρατικό παγωτατζίδικο να χρεώνει 2 ευρώ το παγωτό, άρα ο ιδωτικός να είναι πιο φτηνός. Το αποτέλεσμα είναι η κρατική εταιρία να μονοπωλήσει τα παγωτά. Το ίδιο παράδειγμα ισχύει και ανάμεσα σε 2 ιδωτικές εταιρίες. Απλά ήθελα να περιγράψω ένα ακραίο σενάριο.

    Εφ'όσον η εταιρία που αναφέρεστε είναι και ο μοναδικός αντιπρόσωπος της Samsung στην Ελλάδα δεν έχει κανένα κίνητρο να βελτιωθεί. Πολλά από τα παραδείγματα που αναφέρουν αναγνώστες του blog σας εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία (λχ ακτοπλοϊκές). Επίσης πολλές εταιρίες στον πλανήτη συνεργάζονται ώστε να λειτουργόυν ολιγοπωλιακά. Στις μέρες μας η συγχώνευση της AT&T με την Time Warner είναι στο στόχαστρο επείδη υπάρχει φόβος ολιγοπωλείου.

    Κοιτώντας και την μεγάλη εικόνα, όσο μεγαλύτερη είναι η ανεργία, άρα και η συμπίεση των μισθών, και όσο μικρότερη η κρατική παρέμβαση σε σχέση με εργασιακά (μισθός), απορρύθμιση νομοθεσίας (μεταφράζω το deregulation των free economics του Friedman)τόσο πιο συχνά θα έχουμε τέτοια φαινόμενα.

    Ένας μικρός οργανισμός διοικείται ευκολότερα από ένα γιγαντιαίο. Μπορεί όμως να πετύχει και λιγότερα. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε τους δημοσίους υπαλλήλους σαν γραφειοκράτες. Στην πραγνατικότητα η οργάνωση είναι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα και για τον ιδιωτικό τομέα. Είτε ιδιωτικός είτε δημόσιος αν δεν υπάρχει κίνητρο (και κουλτούρα) βελτίωσης το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

    Μιχάλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η λογική χρειάζεται για να γνωρίζουμε καλά ότι η ελεύθερη αγορά είναι η μαύρη αγορά. Η ανθρωπότητα προοδεύει. Αλλά οι ειδικοί στην αριθμητικοί μάλλον αντιμετωπίζουν μόνον τα ασάλευτα προβλήματα της Ε' Δημοτικού και σε αυτές τις δυσκολίες παραμένουν. Ενώ όλος ο πολιτισμός κόσμος γνωρίζει ότι δεν λύνουμε τα προβλήματα της Ε' Δημοτικού. Τα αποφεύγουμε. Αφήνουμε το παιδί να παίξει.

      Διαγραφή
    2. Η εταιρία στην οποία κατέφυγα είναι εξουσιοδοτημένος επισκευαστής για Samsung. Έχει ανταγωνιστές τους άλλους επισκευαστές. Αλλά και η αντιπροσωπεία έχει ανταγωνιστές - τις αντιπροσωπείες που πουλάνε άλλες μάρκες. Μάλιστα τώρα είναι σε δύσκολη θέση λόγω του ΝΟΤΕ7 και χάνει μερίδια στην αγορά.
      Άρα δεν ισχύουν εδώ τα περί παγωτών...

      Διαγραφή
    3. Αντιμετωπίζουμε πολύ διαφορετικά το πρόβλημα.

      Ας υποθέσουμε πως ο αντιπρόσωπος έκανε 30 ήμερες να αλλάξει την μπαταρία. Σε αυτή την περιπτωση θα αγοράζατε άλλο κινητό άλλης μάρκας και θα είχε άμεση επίπτωση στον κατασκευαστή και στον αντιπρόσωπο.

      Ο αντιπρόσωπος διαλέγει τις 3 μέρες επειδή πιστεύει ότι δεν θα αγοράσετε άλλο κινητό. Επίσης έχει μάλλον στο μυαλό του ότι η πλειοψηφία των καταναλωτών διαλέγει με βάση την τιμή και την ποιότητα. Ποιος ελέγχει την ταχύτητα επισκευής, αν αυτή αναγράφεται κάπου; Ίσως στην μελλοντική σας αγορά αν το θυμάστε σε 3 χρόνια από τώρα.

      Με βάση τα παραπάνω ο ανταγωνισμός μεταξύ εταιριών, μειώνει τον χρόνο αναμονής σε 3 μέρες. Αυτή είναι η διαφορά μας νομίζω. Αν θέλουμε να τον μειώσουμε περαιτέρω (η μαγική λέξη λοιπόν είναι το περαιτέρω) χρειάζεται είτε
      Να μην είναι μονοπωλιακή η σχέση του επισκευαστή με την Samsung
      Να υπάρξου κυρώσεις από την Samsung
      Να υπάρξουν κυρώσεις από κρατικό φορέα (συνήγορος του καταναλωτή;).

      Από αυτά υποστηρίζω το πρώτο. Για αυτό και το παράδειγμα με τα παγωτά. Δεν ήταν και το πλέον πετυχημένο αλλά, θέλω να πιστεύω, το έβγαζε το νόημά του. Επίσης είναι και το πλέον εφαρμόσιμο.

      Διαγραφή
  40. Ρωτησα τον ανηψιο μου στην Αγγλια που εχει samsung και μου ειπε οτι η καθυστεριση και εκει ειναι αντιστοιχη με του οικοδεσποτη !

    Ξερω οτι το παραπανω δειγμα δεν ειναι επαρκες, αλλα το πρωτο συμπερασμα για την καθυστεριση αυτη κατα την γνωμη μου, δεν εχει να κανει με ιδιωτικο vs δημοσιο. Εχει να κανει με τον ελλειπη ανταγωνισμο:
    Η Samsung ειναι επιβλητικος market leader, εχει μεγαλυτερο ποσοστο απο την Apple και τους αλλους. Και οσο ειναι ο νικητης στον ανταγωνισμο μπορει λοιπον επι του ασφαλους καθοριζει τον χρονο sevice οπως την βολευει.

    Την αποψη μου αυτη ενισχυει και το γεγονος οτι αντιγραφωντας την Apple, μας επεβαλε και την αλλαγη μπαταριων απο το μονοπωλιο της.
    Μεχρι προτινος αλλαζαμε μονοι μας τις μπαταρες των κινητων και παμφθηνα! Μετα προεκυψαν υποτιθεται λογοι αισθητικης, τα κινητα/tablets εγιναν πιο λεπτα και η αλλαγη μπαταριας επιτρεπεται μονο απο το δικο της service. Αν ηθελες να αλλαζεις την μπαταρια μονος σου, επρεπε να πας σε αλλες φτηνοτερες εταιρειες, με λιγοτερο εξελιγμενα κινητα. Οι καταναλωτες το δεχτηκαν αυτο γιατι τεχνολογικα η samsung υπερτερουσε και το κοστος της αλλαγης εδειχνε ασημαντο.

    Ας θυμηθουμε λοιπον τον Joseph Schumpeter, την "δημιουργικη καταστροφη" που προκαλει ο γιγαντισμος των εταιριων.
    Οταν καποιος αλλος παραξει πιο τεχνολογικα εξελιγμενα κινητα η πορεια της samsung ειναι προδιαγραμενη λογω των γρφειοκρατικων προβληματων που αναφερθηκαν παραπανω
    https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CF%8C%CE%B6%CE%B5%CF%86_%CE%A3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B5%CF%81

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.