Φέτος σπανίζουν οι παπαρούνες. Στο καταφύγιό μου, στα Κιούρκα, δεν είδα καμία. Αλλά το τελευταίο Σαββατοκύριακο, στην Αρκαδία είχε πολλές. Μία, μοναχική, ήταν τόσο περήφανα και φιλάρεσκα στημένη που την φωτογράφησα. Τώρα δεν θα υπάρχει πια. Τίποτα πιο εφήμερο από μία παπαρούνα... Αλλά και τίποτα πιο δοξασμένο μέσα στο κόκκινο, όσο διαρκεί...
____________________________________________________
Υ.Γ. Με πληροφορούν ότι αυτή είναι η κόκκινη της Δήμητρας και του Άδη, η Papaver Rhoeas. Άλλη είναι η λευκή προς το ροζ Μήκων η Υπνοφόρος που θυμόμουν σαν όνομα από το σχολείο.
