Κυριακή, Οκτωβρίου 20, 2019

Ο απροστάτευτος πολίτης

Γράμμα καλού φίλου. Παραθέτω απόσπασμα: 

«Με έχεις απογοητεύσει. Τόσα και τόσα σοβαρά συμβαίνουν κι εσύ ασχολείσαι με τα μαύρα τζάμια των μαφιόζικων αυτοκινήτων, με τις διαδικασίες για την έκδοση των διπλωμάτων οδήγησης, κι άλλες καθημερινές ασημαντότητες. Τι διάβολο σπούδαζες τόσα χρόνια φιλοσοφία, τι έγραψες δεκάδες δοκίμια για σημαντικά θέματα, για να παριστάνεις τώρα τον βοηθό του πολίτη;»

Καλέ μου φίλε πολύ χάρηκα που μου έγραψες. Με τη φιλοσοφία μου θύμισες εκείνο το μοιραίο ποίημα του Καβάφη: 
     
     «…Ξέρω και παραξέρω Αριστοτέλη, Πλάτωνα / τι ρήτορας, τι ποιητάς, τι ό,τι κι αν πεις»

Μοιραίο γιατί τελειώνει με τον φοβερά επίκαιρο στίχο:
    
    «Βλάπτουν και οι τρεις τους την Συρία το ίδιο».

Αλλά για την Συρία και αυτούς που την βλάπτουν (νάτανε μόνο τρεις…) γράφουν καθημερινά όλα τα έντυπα… Τι να προσθέσω εγώ; Ενώ με τους γέροντες που ταλαιπωρούνται στην ουρά του Υπουργείου Συγκοινωνιών ουδείς ασχολείται. Τουλάχιστον με το κείμενό μου ασχολήθηκε ο αρμόδιος υφυπουργός, μου έγραψε γράμμα, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και ήδη άλλαξαν μερικά που είχα επισημάνει – έπονται (ελπίζω) και άλλα. 

Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορείς να είσαι χρήσιμος σε κάποιους.

Άλλωστε αυτή η στήλη δεν είναι κύριο άρθρο ούτε ειδικό σχόλιο. Ένα blog είναι, που σημαίνει δικτυακό ημερολόγιο. Γράφω για όσα βιώνω, την καθημερινότητα της ζωής, όπως οι παλιοί χρονογράφοι. Καμιά φορά φιλοσοφώ – όπως έκανα με τον παρ’ ολίγο θάνατο του Τατσόπουλου. 

Γράφω για τον απροστάτευτο πολίτη, τον ανυπεράσπιστο καταναλωτή, που εξαπατάται και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης. Στην χώρα που για χρόνια την κυβερνούν οι συνδικαλιστές – οι μόνοι που δεν είναι συνδικαλισμένοι είναι οι καταναλωτές. Κάποτε υπήρχε το ΙΝΚΑ που προσπάθησε να μιμηθεί τα πανίσχυρα σωματεία καταναλωτών του εξωτερικού. Δυστυχώς εξαφανίστηκε. Η Γραμματεία Καταναλωτού και ο Συνήγορος του Πολίτη έχουν γίνει μέρος της κρατικής γραφειοκρατίας – δεν έχουν ούτε τα μέσα, ούτε τον ζήλο, ούτε την αποτελεσματικότητα που έχει ένα μαχητικό σωματείο.

Και για να γίνω πιο σαφής, θα παραθέσω ένα σημερινό (16.10) παράδειγμα:

Η εταιρία κινητής τηλεφωνίας Wind  διαθέτει ένα φορητό εργαλείο παροχής Ίντερνετ (φορητό ρούτερ) κατασκευής TP-LINK με το πρόγραμμα SIMPLEfi. Το βάζεις στην πρίζα, όπου κι αν βρίσκεσαι, και σε συνδέει. Για να το κάνει αυτό περιέχει ένα sim το οποίο φορτώνεις με μονάδες – όπως ένα καρτοτηλέφωνο. Είναι πολύ χρήσιμο γι αυτούς που ταξιδεύουν – αλλά επίσης και ως συμπλήρωμα στην δικτύωση ενός σπιτιού που δεν καλύπτεται από ένα μόνο βασικό ρούτερ. Μπορείς να το μετακινείς από δωμάτιο σε δωμάτιο.

Όταν αγόρασα το μηχάνημα, πέρυσι τον Δεκέμβριο, το φόρτωσα με ένα μεγάλο πακέτο δεδομένα (Data) 51200 ΜΒ (megabytes). Με την πάροδο του χρόνου και την χρήση το πακέτο μίκραινε – το παρακολουθούσα σχεδόν καθημερινά μέσα από την ειδική εφαρμογή της Wind στο διαδίκτυο. 

Ξαφνικά από προχθές έπαψε να συνδέεται με το Internet. Κοίταξα το υπόλοιπο – είχα ακόμα 7.105 ΜΒ τα οποία έληγαν στις 6.12.19. Αφού είδα ότι τα δικά μου γιατροσόφια δεν είχαν αποτέλεσμα, πήρα τηλέφωνο την εταιρία. Μετά από αρκετές προσπάθειες βρήκα κάποιον αρμόδιο ο οποίος μου εξήγησε ότι μου έκοψαν το Ιντερνετ επειδή είχε κατέβει πολύ το υπόλοιπο μου και θα έπρεπε να κάνω μία πίστωση. Του απάντησα ότι το υπόλοιπό μου κάλυπτε πάνω από ένα μήνα τακτικής χρήσης και ανερχόταν στο 14% του αρχικού ποσού. Και πρόσθεσα ότι το να μου κόβουν το Ίντερνετ χωρίς προειδοποίηση κι ενώ είχα 7105ΜΒ στον λογαριασμό μου δύο μήνες πριν από τη λήξη τους, για να με εξαναγκάσουν να προκαταβάλλω χρήματα, αποτελεί εκβιασμό απαράδεκτο.

Τελικά μου ...έκαναν τη χάρη να με επανασυνδέσουν προσωρινά. Όλα αυτά που ελέχθησαν είναι καταγραμμένα (μια και οι τηλεφωνικές κλήσεις καταγράφονται) και τους προκαλώ να τα δημοσιεύσουν – τους προειδοποίησα επίσης ότι θα τα φέρω στην δημοσιότητα για να προστατεύσω και άλλους μελλοντικούς ομοιοπαθείς.

Βλέπεις λοιπόν αγαπητέ φίλε πως κάποιος μπορεί να γίνει χρήσιμος στην κοινωνία και χωρίς να φιλοσοφεί…